ความคิดเห็นที่ 1 สู้ต่อไปคะ มาให้กำลังใจคะ ดิฉันก็กำลังเตรียมตัวออกหางานเหมือนกันคะ แต่ถ้าไม่ได้ยังไง กะว่าจะไปทำ Ausbildung คะ อ้อดิฉันอยู่ เยอรมันนีคะ ภาษาเยอรมันก็พอไปไหวคะ แต่ไม่ถึงขั้นที่แบบว่าลึ่นไหล แค่แบบว่าพอเอาตัวรอดได้คะ นีี่ยังกะว่าจะไปเรียนภาษเพิ่มเติมคะ อย่าเครียดไปเลยนะคะ สู้ๆ จากคุณ : คนจนมีสิทธ์มั้ยค้าบ - [ 30 ม.ค. 51 01:20:29 A:87.160.71.138 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 เอาเวลาที่นั่งเครียดนั่งกลุ้ม บินกลับไปเรียนวิชาชีพเพิ่มเติมที่เมืองไทยซักระยะ เช่น เรียนนวดไทยแผนโบราณที่วัดโพธิ์ ทำอาหาร-ขนมไทย เบเกอรี่ ตัดเสื้อผ้า(ซ่อม แก้ทรง ตัดขากางเกง เปลี่ยนซิป) ทำเล็บ-เพ้นเล็บ ทำผม-เสริมสวย ออกแบบ-ร้อยลูกปัด ซ่อมรองเท้า นาฬิกา ปั๊มกุญแจ....ฯลฯ ฝรั่งมันไม่จ้างก็ไม่ต้องไปง้อพวกมัน...เรียนเสร็จบินกลับมาเปิดร้านรวงเป็นของตัวเองไปเลย ถ้าเงินทุนไม่พอเปิดร้านใหญ่โต เริ่มหาเช่าที่เล็กๆทำไปก่อน เเจกนามบัตร(เริ่มจากคนใกล้ตัวก่อน เช่นเพื่อนๆและครอบครัวของสามี) ทำใบปลิวแจกตามแถวบ้าน ลงโฆษณาในเวปไซด์ของออสเตรีย(ที่คนเข้าไปใช้บริการกันเยอะๆ ถ้าไม่รู้ถามสามีเอา ให้สามีช่วยด้วย) สมุดหน้าเหลือง แปะป้ายประกาศโฆษณาของกิจการคุณตามร้านขายของ...ฯลฯ เค้าไม่จ้างกีดกันเชื้อชาติภาษา คุณก็สามารถสร้างงานให้ตัวเองได้นี่ ถ้าคุณมีวิชาชีพติดตัวซะอย่างจะกลัวอะไร เราเห็นคนไทยที่อังกฤษบางคนไปรับจ้างนวด(แผนโบราณจริงๆไม่มีอย่างอื่นแอบแฝง)ตามบ้าน ได้ช.ม.ละ20ปอนด์ เก็บเงินเข้ากระเป๋าเน็ตๆเลยไม่ต้องเสียภาษี บางคนทำเมนูอาหารไทยไปเเจกตามบ้าน แล้วก็ทำอาหารส่งแบบTake away คนพวกนี้เค้าสร้างงานให้ตัวเอง ไม่ต้องนั่งรอให้พวกฝรั่งมาให้งานคุณทำหรอก ขอฝากอะไรไว้ให้เป็นข้อคิดแก่จขกท.อย่าง ที่บ้านเราสอนมาว่า "อย่ารอให้งานวิ่งมาหาเรา ตัวเราเองต้องวิ่งเข้าไปหางาน" จากคุณ : เล็กไม่งอก - [ 30 ม.ค. 51 01:58:38 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เคยผ่านสภาพแบบนี้มาเหมือนกันค่ะ แล้วก็เครียดเหมือนกัน สามีเราก็คิดเหมือนกับสามีของเจ้าของกระทู้ว่าน่าจะหางานได้ไม่ยาก แต่เราขอแย้งตรงนี้เลยว่า คนต่างชาติอย่างพวกเราหางานได้ยากกว่ากว่าคนท้องถิ่นแน่นอน เพราะเราพูดภาษาไม่ได้ ปัญหาของคนที่พูดอังกฤษได้แล้วย้ายเข้าไปในประเทศที่ใช้ภาษาที่สามคือ มักเข้าใจผิดว่าภาษาอังกฤษอย่างเดียวจะทำให้เราสามารถมีชีวิตรอดปลอดภัยและหางานทำได้ แบบนี้คิดผิดค่ะ ให้คิดใหม่ได้เลย คุณต้องใช้ภาษาถิ่นให้ได้ อย่างน้อยพูดไม่คล่อง เขียนไม่เก่ง แต่ก็ต้องอ่านออกและฟังเข้าใจ ดิฉันอยู่สวีเดน ตอนเริ่มหางานทำใหม่ ๆ ก็เป็นแบบคุณเจ้าของกระทู้ เพราะเข้าใจไปเองว่าคนสวีเดนพูดภาษาอังกฤษเก่ง ดังนั้นเราไม่จำเป็นต้องเรียนรู้ภาษาสวิดิชก็ได้ ในระยะเวลาหนึ่งปีแรกของการหางานทำ ดิฉันถูกเรียกไปสัมภาษณ์หลายครั้งมากเพราะว่าประสบการณ์การทำงานที่ผ่านมาในเมืองไทยถูกตาถูกใจนายจ้าง แต่หลังจากสัมภาษณ์เสร็จก็ไม่เคยได้งานเลย ข้อเสียข้อใหญ่ที่ HR ใจดีบริษัทหนึ่งบอกดิฉันมาคือ ดิฉันมีข้อบกพร่องเรื่องภาษาสวิดิชอย่างแรง  ถ้าสามารถปรับปรุงเรื่องภาษาสวิดิชได้ เขาแน่ใจว่าดิฉันจะสามารถหางานทำได้แน่นอน พอมีคนใจดีชี้ทางสว่างให้ ดิฉันก็เลยตั้งใจฝึกฝนภาษาสวิดิชให้ถึงขั้นที่ฟังคนสัมภาษณ์เข้าใจจนสามารถโต้ตอบเป็นภาษาสวีดิชปนอังกฤษได้ ระหว่างฝึกภาษาไปก็หางานทำไปด้วย แล้วก็รับงานสอนภาษาไทยและงานเสมียนพาร์ทไทม์ตามออฟฟิสงานง่าย ๆ ประเภทคีย์ข้อมูลเข้าเครื่องคอมพิวเตอร์ จัดเรียงเอกสาร  อย่างน้อยก็ได้เพื่อนใหม่ ได้ฝึกภาษาและสามารถขอให้หัวหน้างานหรือนายจ้างช่วยเป็น reference สำหรับการหางานครั้งต่อ ๆ ไป ดิฉันตั้งเป้าหมายเอาไว้ว่าจะต้องหางานในฟิลด์เดิม (แต่ภาษาใหม่) ทำให้ได้ บางทีสามีหางานทำงานสะอาดหรืองานแม่บ้านตามโรงแรมมาให้ ดิฉันปฏิเสธไปหมด งอนกันไปก็หลายหน จริงอยู่ งานทำความสะอาดหรืองานแม่บ้านก็เป็นงานสุจริตแถมยังได้เงินดี แต่ดิฉันถนัดเรื่องการเจรจาต่อรองและการทำสัญญามากกว่าทำความสะอาด เพราะฉะนั้นให้ดิฉันหางานที่ถนัดทำจะดีกว่า ดิฉันใช้เวลาไปหนึ่งปีกับอีกสี่เดือนจึงได้งานประจำทำ แล้วก็หางานเปลี่ยนงานไปเรื่อย ๆ จะเริ่มงานที่สามในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี่แล้ว ให้กำลังใจคุณเจ้าของกระทู้นะ และขออนุญาตให้คำแนะนำว่า ภาษาถิ่นเป็นเรื่องสำคัญ ถ้าใช้ภาษาถิ่นไม่ได้ โอกาสหางานดี ๆ ที่คุณอยากทำมีน้อยมาก อย่าลืมขอชื่อนายจ้างเก่า ๆ ของคุณเก็บเอาไว้เป็น reference ตอนหางานใหม่ด้วย ไม่ทราบว่าที่ออสเตรียจะเป็นเหมือนที่สวีเดนหรือเปล่า ที่สวีเดนนี่ พอสัมภาษณ์เสร็จ คนสัมภาษณ์ถามเลยว่าจะโทรไปหา reference person ได้เมื่อไร จากคุณ : A-Chee - [ 30 ม.ค. 51 05:40:03 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จริง ๆ Arzthelferin หรือ Zahnarzthelferin ก็น่าสนใจนะคะ  ที่ออสเตรียคงเป็นเหมือนเยอรมันที่มีคลีนิกหมอเปิดอยู่เยอะ  น่าจะหาที่ทำ Ausbildung ได้ไม่ยาก  พอเรียนจบ Diplom ที่นี่ เรายังอยากจะไปทำ Ausbildung เป็น Arzthelferin เลยค่ะ ถ้าได้แต่งงานอยู่กับแฟนที่นี่นะคะ  เพราะสาขาที่เราเรียนโทค่อนข้างหางานยากค่ะ (จุลชีววิทยา)  คนที่เรียนจบมาสาขานี้ส่วนใหญ่จะต่อป.เอกกัน  และทำงานเป็นนักวิจัยหลังจากนั้น  แต่เราไม่ไหวแล้วค่ะ แค่โทก็จะตายอยู่แล้ว  ถ้าโชคดีเราอาจได้งานเป็น Biologische Technische Assistentin ก็เทคนิเชี่ยนในแล็บแหละค่ะ  แต่อาชีพนี้ปกติจะมีพวกที่ทำ Ausbildung อยู่แล้ว   ถ้าคุณยังอายุไม่มาก น่าจะทำ Ausbildung นะคะ แค่ 3 ปีเอง และระหว่างทำก็จะได้เงินเดือนไปด้วย ลองตั้งใจฝึกภาษาให้ฟิต ๆ  ดูทีวี อ่านหนังสือพิมพ์ภาษาเยอรมันเยอะ ๆ  อย่าเพิ่งคิดว่ามันยากเกินความสามารถ  เวลาพูดกับแฟนก็พูดกันเป็นเยอรมันไปเลยค่ะ แล้วบอกเค้าว่าให้ช่วยแก้ให้เวลาคุณพูดผิดด้วย  ตอนเรามีแฟนคนแรก เค้าพูดอังกฤษไม่ค่อยดี เราเลยต้องพูดกับเค้าแต่เยอรมัน ส่วนแฟนคนปัจจุบันชอบแก้ให้ทุกประโยคเลย บางครั้งก็น่ารำคาญ เพราะจริง ๆ เรารู้ว่าเราพูดผิดตรงไหน แต่เวลาพูดมันไม่มีเวลาแก้ไขเหมือนตอนให้เขียน เรามีเพื่อนคนไทยคนนึง เธอทำ Ausbildung Einzelhandelskauffrau (การขายของและจัดการร้านค้า) ตอนนี้มีกิจการ Catering และ Party service เป็นของตัวเองค่ะ ตอนนี้กิจการยังเล็กอยู่แต่ก็ไปได้สวยทีเดียว ได้ทำงานเลี้ยงของมหาวิทยาลัยด้วย  เธอจบม.6มาจากเมืองไทยเอง พอแต่งงานมาอยู่กับแฟนที่นี่ก็พยายามเรียนภาษา จนพูดได้ดีคล่องมากและสอบผ่าน Zertifikat Deutsch  เธอเคยเล่าให้ฟังว่า Ausbildung สาขานี้ก็ยากเหมือนกัน เพราะต้องเรียนเกี่ยวกับกฎหมายที่เกี่ยวกับการทำร้านค้าและมีการคำนวณบัญชี  แต่เธอก็ผ่านมาได้  พอหลังจากนั้น เธอก็ไปหาคอร์ส Fortbildung เกี่ยวกับการจัดการและบริหารธุรกิจเรียน ค่าคอร์สแพงมากแตต่ก็คุ้มเพราะได้ความรู้เต็มที่  เราก็ดีใจแทนเพื่อนค่ะ  สามีเค้าสนับสนุนด้วยค่ะ และตอนนี้ก็ภูมิใจในตัวภรรยามากเลย  นับว่าเป็นตัวอย่างที่ดีของผู้หญิงไทยที่มาอยู่ที่นี่ เป็นกำลังใจให้คุณนะคะ สู้ต่อไป จากคุณ : Sonnenschein - [ 30 ม.ค. 51 09:35:55 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คหที่ 1 ขอบคุณค่ะ ตอนนี้ดิฉันก็รอเรียนคอร์สถัดไปน่ะค่ะ อยากให้ภาษาแข็งแรงขึ้น เพราะอยากเรียนกฎหมายกับธุรกิจการจัดการค่ะ คอร์สภาษาที่จะเรียนเริ่มประมาณสิ้นเดือนกุมภา เลยคิดว่าจะหาอะไรทำระหว่างที่รอไปด้วย จากคุณ : จขกท - [ 30 ม.ค. 51 16:21:44 A:213.163.254.57 X: TicketID:166850 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คหที่ 2 ่เอาเวลาที่นั่งเครียดนั่งกลุ้ม บินกลับไปเรียนวิชาชีพเพิ่มเติมที่เมืองไทยซักระยะ เช่น เรียนนวดไทยแผนโบราณที่วัดโพธิ์ ทำอาหาร-ขนมไทย เบเกอรี่ ตัดเสื้อผ้า(ซ่อม แก้ทรง ตัดขากางเกง เปลี่ยนซิป) ทำเล็บ-เพ้นเล็บ ทำผม-เสริมสวย ออกแบบ-ร้อยลูกปัด ซ่อมรองเท้า นาฬิกา ปั๊มกุญแจ....ฯลฯ -ดิฉันไม่ได้เครียดถึงกับกินไม่ได้นอนไม่หลับ เพียงแค่อยากมีเพื่อนคุย หรือให้คำปรึกษาที่สามารถนำไปปรับใช้กับตัวเองได้บ้าง เรื่องมีกิจการของตัวเอง มีหรือจะไม่คิด แต่การที่คิดจะทำแล้วทำเลยมันเป็นไปไม่ได้ อย่างน้อยๆ ก็ควรจะมีลู่ทาง หรือมองเห็นความเป็นไปได้ทางการตลาด ส่วนงานที่คุณว่ามา ร้อยละ 60 เป็นของเตอร์กิช พวกร้านอาหาร ที่นี่มีประมาณ 5 ร้าน แม้จะไปได้ดีแต่คู่แข่งค่อนข้างเยอะ โดยเฉพาะตลาดผูกขาดพวกวัตถุดิบ ที่สำคัญต้องมีแบ็คดีๆ เพื่อจัดการด้านบัญชีและกฎหมาย ดิฉันรู้ว่าจุดอ่อนของตัวเองอยู่ที่ภาษาจึงหาเรียนเพิ่มเติม ระหว่างที่รอเรียนจึงคิดหางานทำไปด้วย จากคุณ : จขกท - [ 30 ม.ค. 51 16:22:53 A:213.163.254.57 X: TicketID:166850 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ฝรั่งมันไม่จ้างก็ไม่ต้องไปง้อพวกมัน...เรียนเสร็จบินกลับมาเปิดร้านรวงเป็นของตัวเองไปเลย ถ้าเงินทุนไม่พอเปิดร้านใหญ่โต เริ่มหาเช่าที่เล็กๆทำไปก่อน เเจกนามบัตร(เริ่มจากคนใกล้ตัวก่อน เช่นเพื่อนๆและครอบครัวของสามี) ทำใบปลิวแจกตามแถวบ้าน ลงโฆษณาในเวปไซด์ของออสเตรีย(ที่คนเข้าไปใช้บริการกันเยอะๆ ถ้าไม่รู้ถามสามีเอา ให้สามีช่วยด้วย) สมุดหน้าเหลือง แปะป้ายประกาศโฆษณาของกิจการคุณตามร้านขายของ...ฯลฯ -ประเด็นนี้ไม่ได้มองว่าเป็นการง้อ แต่ในเมื่อมาอยู่นี่ก็คงต้องปรับตัวให้เข้ากับสังคมให้ได้ และอย่างที่บอกว่ามองธุรกิจของตัวเองไว้ด้วย ดังนั้นการที่จะไปเป็นลูกน้องก็ถือเป็นการเรียนรู้ เพราะขนาดที่ไทยเอง แต่ละบริษัทก็ยังมีวัฒนธรรมองค์กรที่แตกต่างกันเลย เรื่องที่คิดทำธุรกิจคงต้องหาข้อมูลให้มากกว่านี้ การที่คิดแต่จะทำโดยไม่มีข้อมูลอะไรเลย ดูจะเสี่ยงไปหน่อยนะ มันมองไม่เห็นอนาคตเท่าไหร่ จากคุณ : จขกท - [ 30 ม.ค. 51 16:23:43 A:213.163.254.57 X: TicketID:166850 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เค้าไม่จ้างกีดกันเชื้อชาติภาษา คุณก็สามารถสร้างงานให้ตัวเองได้นี่ ถ้าคุณมีวิชาชีพติดตัวซะอย่างจะกลัวอะไร -เชื้อชาติเปลี่ยนกันไม่ได้แต่ภาษาพัฒนาได้ และเหตุผลสำคัญคือ การที่จะติดต่อสื่อสารคงเลี่ยงที่จะไม่ใช้ภาษาเค้าไม่ได้ ตอนนี้ก็รอเรียนภาษาเพิ่มอยู่ จากคุณ : จขกท - [ 30 ม.ค. 51 16:24:21 A:213.163.254.57 X: TicketID:166850 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เราเห็นคนไทยที่อังกฤษบางคนไปรับจ้างนวด(แผนโบราณจริงๆไม่มีอย่างอื่นแอบแฝง)ตามบ้าน ได้ช.ม.ละ20ปอนด์ เก็บเงินเข้ากระเป๋าเน็ตๆเลยไม่ต้องเสียภาษี -ไม่ทราบว่าคุณอยู่โซนไหนของอังกฤษ ตัวเมืองหรือรอบนอก ส่วนที่ที่ดิฉันอยู่แม้จะเป็นตัวเมืองแต่ก็มีคนหัวโบราณอยู่มาก สิ่งที่ใหม่เกินไปค่อนข้างใช้เวลาในการยอมรับ ดูจะเป็นการเอาทุนไปจมเสียเปล่า สำหรับธุรกิจนี้ไม่พบว่ามีอย่างเป็นทางการ (หรืออาจมีแต่ไม่รู้)โดยจะมีมากในโซนที่ติดกับประเทศเพื่อนบ้าน เพราะดิฉันก็หางานทางอินเทอร์เนตด้วย ได้รับการติดต่อ 3-4 ครั้ง แต่ดูแล้วน่าจะเป็นกึ่งบาร์มากกว่า ส่วนเรื่องไม่เสียภาษีคงทำไม่ได้ เพราะไม่อยากมีปัญหาสำหรับการอยู่ที่นี่ในอนาคต และกฎหมายที่นี่ก็แรงเอาเรื่องอยู่ จากคุณ : จขกท - [ 30 ม.ค. 51 16:25:45 A:213.163.254.57 X: TicketID:166850 ]

ความคิดเห็นที่ 10 บางคนทำเมนูอาหารไทยไปเเจกตามบ้าน แล้วก็ทำอาหารส่งแบบ Take away -อันนี้ก็เจอราวๆ 4-5 เจ้าเหมือนกัน คนพวกนี้เค้าสร้างงานให้ตัวเอง ไม่ต้องนั่งรอให้พวกฝรั่งมาให้งานคุณทำหรอก -เค้าสร้างได้เพราะเค้าเห็นว่าสิ่งที่ทำยังไม่มีคนทำ หรือทำยังไม่มาก ยังพอมีส่วนแบ่งทางการตลาดอยู่บ้าง เรื่องรอฝรั่งให้งาน ในมุมมองของดิฉัน คุณไม่จำเป็นต้องรอ ถ้าคุณเข้าใจกฎหมายหรือสิ่งที่คุณจะทำดีพอ ซึ่งประเด็นนี้ก็จะโยงไปที่คุณต้องมีความรู้ความเข้าใจในภาษาของเค้าเพียงพอ ถูกไหม จากคุณ : จขกท - [ 30 ม.ค. 51 16:26:36 A:213.163.254.57 X: TicketID:166850 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอฝากอะไรไว้ให้เป็นข้อคิดแก่จขกท.อย่าง ที่บ้านเราสอนมาว่า "อย่ารอให้งานวิ่งมาหาเรา ตัวเราเองต้องวิ่งเข้าไปหางาน" -เรื่องนี้ที่บ้านเคยบอก แต่เค้าเพิ่มเติมว่าวิ่งเข้าใส่ได้แต่อย่าทะเล่อทะล่าเดี๋ยวจะเจ็บตัวเปล่า จากคุณ : จขกท - [ 30 ม.ค. 51 16:27:10 A:213.163.254.57 X: TicketID:166850 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คห3 ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำแนะนำดีๆ ตอนนี้ฝึกพูดกับสามีอยู่ค่ะ เพราะนอกบ้านเค้าก็ใช้ภาษาถิ่นกัน สำหรับภาษากลางตอนเรียนก็พูดได้ ฟังเข้าใจ แต่พอเป็นภาษาถิ่น ค่อนข้างเรียนลำบากค่ะ เพราะการเรียนการสอนส่วนใหญ่จะเป็นภาษากลางหมด หาอุปกรณ์ช่วยสอนลำบาก ขนาดวิทยุของท้องถิ่นก็มีแต่ภาษากลาง วิธีเดียวที่ฝึกได้ก็คือคุยกับคุณสามีนี่แหละค่ะ ตอนนี้ประเด็นที่ทำให้ไม่ได้งานก็น่าจะเป็นภาษาอย่างที่คิด เพราะดิฉันเคยเลียบๆ เคียงๆ แต่ก็ไม่มีใครบอก อย่างล่าสุดบริษัทแห่งหนึ่ง ว่าที่เจ้านายบอกว่าชอบวิธีดูแลลูกค้าของดิฉัน เรื่องภาษาฝึกกันได้ไม่มีปัญหา แต่เอาเข้าจริงก็ไม่จ้างอยู่ดี จากคุณ : จขกท - [ 30 ม.ค. 51 16:27:52 A:213.163.254.57 X: TicketID:166850 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คห4 ขอบคุณมากสำหรับคำแนะนำค่ะ มันค่อนข้างล้าที่ต้องมาเริ่มนับหนึ่งใหม่น่ะค่ะ ตอนนี้ก็พยายามฟิตภาษาอยู่ อยากไปเรียนกฎหมายกับธุรกิจการจัดการเพิ่ม เกี่ยวกับข้อมูลของเพื่อนคุณน่าสนใจดี คงต้องไปหาข้อมูลเพิ่มแล้วค่ะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆ นะคะ จากคุณ : จขกท - [ 30 ม.ค. 51 16:28:21 A:213.163.254.57 X: TicketID:166850 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ยังไงก็ต้องขอโทษจขกท.ด้วยถ้าคห.เราที่ให้ไปตอนเเรก ไม่ตรงกับประเด็นและสถานการณ์ของจขกท. เราอาจจะเข้าใจกระทู้ของคุณผิด เรานึกว่าคุณถูกกีดกันเรื่องงานอย่างแรงเพราะเป็นคนเอเซีย เราไม่ได้อยู่ออสเตรียเราเลยไม่รู้สถานะการณ์ เราเลยออกคห.ให้คุณทำอะไรก็ได้ที่คุณสามารถเป็นนายจ้างตัวเองได้ จะได้ไม่ต้องง้อพวกฝรั่งที่กีดกันสัญชาติ เเต่ถ้าจขกท.เข้ามายืนยันว่าถ้าคุณเรียนภาษาเยอรมันได้คล่องแคล่วเเล้วพวกฝรั่งที่นั่นจะให้งานคุณทำตามที่คุณใฝ่ฝัน เราก็เห็นด้วยตามคห.อื่นๆ ส่วนที่คุณถามว่าเราอยู่ส่วนไหนของอังกฤษ-เราอยู่ไม่ไกลจากลอนดอนมากเท่าไหร่ ผู้คนที่นี่ไม่ค่อยกีดกันเรื่องสัญชาติ ถ้าคุณเก่งจริงมีความาสามารถ ถึงคุณจะไม่ใช่คนอังกฤษ เค้าก็ให้งานคุณทำ ซึ่งเราก็ทำงานกับบริษัทของฝรั่งอยู่ตอนนี้ที่อังกฤษ แต่อย่างว่ากรณีของเราอาจจะง่ายกว่าคุณจขกท. เพราะภาษาอังกฤษมันเป็นภาษาที่2ของเรา ฉะนั้นเราไม่จำเป็นต้องไปเรียนเพิ่มเติมให้หนัก ยังไงถ้าจขกท.หาวิธีการแก้ไขสถานการณ์ได้ แล้วรู้ว่าคุณควรจะทำยังไงกับชีวิตงานในอนาคต เราก็ขอยินดีกับจขกท.ที่หาทางออกเจอ และเราก็เข้ามาให้กำลังใจคุณเรียนภาษาเยอรมันให้สำเร็จ คุณจะได้หางานได้ตามที่คุณฝันเอาไว้ โชคดี ปล.ที่คุณบอกว่า"ส่วนเรื่องไม่เสียภาษีคงทำไม่ได้ เพราะไม่อยากมีปัญหาสำหรับการอยู่ที่นี่ในอนาคต และกฎหมายที่นี่ก็แรงเอาเรื่องอยู่ " อันนี้เราสนับสนุนให้เสียภาษีอย่างถูกต้อง เพราะตัวเราเองทำงานกับบริษัทฝรั่งที่นี่เราก็เสียภาษีอย่างถูกต้องมาโดยตลอดไม่มีปัญหา" แต่เราเเค่ยกรายได้ของคนไทยบางกลุ่มที่เรารู้จักว่าเค้าสามารถหาเงินเข้ากระเป๋าได้โดยไม่ที่ไม่เสียภาษี เพื่อคุณจขกท.จะได้รู้ว่าเค้าได้เงินประมาณเท่าไหร่กันบ้าง อย่าซีเรียสคิดว่าเรามาเเนะให้คุณทำผิดกฎหมายหล่ะ แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 51 19:00:50 จากคุณ : เล็กไม่งอก - [ 30 ม.ค. 51 18:53:49 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณเครียดคะ แต่ดูแล้วท่าทางหายเครียดแล้ว อ่านจากคำตอบ เพราะรู้สึกว่า คุณก็ศึกษาหาข้อมูล และเข้าใจสภาวะและความยากลำบากของการหางานว่าอยู่ที่ตรงไหนแล้ว เพียงแต่ว่า ที่น่าเครียดคงเป็นเพราะ มันยังไม่ได้เสียที ดิฉันเคยหางานค่ะ หาอยู่ 1 ปีครึ่งค่ะ กว่าจะหาได้นะ นานเชียว อายุเราก็เยอะ ภาษาก็ไม่ดีค่ะ คือเรียกว่าดียังไม่ได้น่ะ แล้วดิฉันก็ตั้งกฎเกณฑ์เอาไว้ระดับนึงว่า งานที่จะทำจะเป็นแบบไหน ก็เลยทำให้หางาน เพราะงานบางอย่างเราไม่อยากทำ และเราจะไม่เสียเวลาทำ คือถ้าจะทำ ก็คิดว่าเอาเวลามาดูแลครอบครัวและลูกไปก่อนในช่วงที่ยังหางานที่ต้องการไม่ได้ แล้วก็พยายามปรับปรุงภาษาไปด้วยในช่วงนี้ ไม่ใช่ว่าพอได้งานแล้วจะไม่เครียด ก็เครียดอีก เพราะทำไปสักพัก มันก็ชักเบื่อ นี่ถ้าไม่มีลูกนะ ก็อาจจะเปลี่ยนงานไปแล้วก็ได้ แต่ที่ทำตอนนี้มันเหมาะที่สุดกับชีวิตครอบครัวในตอนนี้ ก็ในเมื่อคุณเครียด รู้ว่าคุณต้องการอะไร ก็ทำใจให้สงบลงน่ะค่ะ แล้วก็ค่อยๆ มุ่งไปในทางที่เราต้องการ มีข้อมูลอะไรที่ต้องอ่านก็หาอ่านไป มีอะไรที่ต้องทำเพิ่มเติมก็ค่อยๆ ทำไปค่ะ เพราะถึงเราจะเร่งให้หางานได้เร็วๆ ถ้าไม่ได้ทันใจ เราก็เครียด คิดมากอีก แต่พอบทจะได้นะคุณ บางทีได้เสียอย่างนั้น ไม่ทันได้ตั้งตัว จากคุณ : พธูไทย - [ 30 ม.ค. 51 18:59:41 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คห 14 ขอบคุณค่ะ เข้าใจเจตนาของคุณค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 31 ม.ค. 51 14:50:38 A:213.163.254.57 X: TicketID:166850 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คห 15 กรณีของดิฉันคล้ายคุณค่ะ อายุเยอะ(ไม่กี่ปีก็เลขสามแล้ว) ภาษาไม่ดี เวลาไปเรียน โอเค ทุกคนรอบข้างเข้าใจในสิ่งที่ต้องการสื่อ แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่ คือแค่ดีในระดับของคนที่เพิ่งเริ่มต้น แต่ไม่สามารถสื่อสารได้ร้อยเปอร์เซนต์ แล้วขัดใจตัวเองด้วย รู้สึกว่าจำอะไรยาก จะพูดอะไรก็เงอะงะ มันไม่รื่นไหลเหมือนภาษาไทยหรืออังกฤษ เพราะความที่ไวยากรณ์ค่อนข้างยาก(สำหรับดิฉัน) คงอย่างที่คุณบอกนะคะ ต้องทำใจรอแล้วแหละ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและกำลังใจนะคะ จากคุณ : จขกท - [ 31 ม.ค. 51 15:10:38 A:213.163.254.57 X: TicketID:166850 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เอาน่า นะ ใจเย็นคะ ค่อยๆหาเดี่ยวก็ได้เนอะ(อันนี้บอกตัวเองบ่อยๆ) จขท พูดภาษาอังกฤษเก่งแล้ว มาเรียนภาษาเยอรมันไม่ยากซักเท่าไรเนาะ ดิฉันอยู่มาจะสองปี ยังไม่เคยได้ทำงานอย่างจริงจัง เพราะอยู่ไม่เป็นหลักแหล่งคะ แต่ตอนนี้เริ่มเข้าที่เข้าทางและเริ่มเป็นหนี้(ผ่อนบ้าน) ก็เลยกะจะออกทำงานช่วยสามีอีกแรงคะ งานอะไรนั้นดิฉันก็ไม่เคยเกี่ยงคะ สู้นะคะ จากคุณ : คนเดียวกะ คห๑คะ - [ 31 ม.ค. 51 21:02:38 A:87.160.69.20 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 คุณ จขกท. คะ คุณยังไม่เลขสามเลยนะคะ (อย่างน้อยก็อีกไม่กี่ปีใช่ไม๊ล่ะ) อย่าคิดมากเลยค่ะ  หัวอกเดียวกันหลายคนเลยค่ะ ถ้าคุณคิดมาก ดิฉันคิดมากกว่าคุณหลายเท่านะเอ้า เพราะว่าดิฉันน่ะ 30 อัพจะครึ่งอยู่รอมร่อ หนำซ้ำมาอยู่ประเทศที่เขาไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักอีก  มาแล้วก็ต้องทนค่ะ รอเวลา รอหลายๆ อย่างให้เข้าที่เข้าทาง บางทีก็คิดว่าที่เราทุกข์ คิดมากเพราะตัวเองใจร้อน อยากเป็น อยากทำอะไรให้ได้ไวๆ เหมือนเราอยู่เมืองไทยไงคะ   คุณไม่ได้โดดเดี่ยวหรอก ยังมีพวกอีกเยอะค่ะ จากคุณ : ก๋าสะลองเงิน - [ 5 ก.พ. 51 14:11:11 ]

ความคิดเห็นที่ 20 การปรับตัวครั้งใหญ่ในชีวิต... จากคุณ : @KiSsy - [ 8 ก.พ. 51 17:56:16 ]