ความคิดเห็นที่ 1   กลับทะลึ่งตึงตังกำลังเดือด กระทอกเลือดกระแทกล้มกระดิกดิ้น เลือดไหลโซมสาดลงดาดดิน กลิ้งเกลือกเสือกดิ้นจนสิ้นใจ ฯ จากคุณ : My name is Dumilk!!! - [ 7 ก.พ. 51 16:28:48 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หุหุ อ่านแล้วนึกถึงชาวไกลบ้านคนไหนละครับหนู ใครเป็นวัวกระทิง -หมื่นหาญ- ขุนแผนละจ๊ะ ผมก็ชอบอ่านเสภาขุนช้าง ขุนแผน มากครับ นี่เอาติดมาจากเมืองไทย วางไว้ข้างเตียง คืนไหนอยากอ่านกลอนเพราะๆ ตอนไหนก็หยิบมาอ่าน ชอบตอนนางพิมจะจากเรือนมากๆ " โอ้ลำดวนจะด่วนไปก่อนแล้ว ทั้งเกดแก้วพิกุลยี่สุ่นสี ทุกคืนลงคงร้างห่างมาลี โอ้จำปีอีกกี่ปีจะมาพบ " จากคุณ : smartupid - [ 7 ก.พ. 51 17:30:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แหะแหะ ก็คิดถึง ไปทั่วทั่ว แหละคุณลุง เจ้าก็ยังงามปลั่งอยู่ทั้งตัว ทำไมกับลูกผัวมีเอาใหม่ เราวางยาฆ่ามันให้บรรลัย เจ้าจะเห็นเป็นอย่างไรให้ว่ามาฯ หนังสือมีก็อ่านไปกันลืม จากคุณ : frechdachs - [ 7 ก.พ. 51 19:01:05 ]

ความคิดเห็นที่ 4 .. สูงระหงทรงเพรียวเรียวรูด งามละม้ายคล้ายอูฐกะหล๋าป๋า พิศทั่วร่างตลอดเท้าขาวแต่ตา ทั้งสองแก้มกัลยาดังลูกยอ.. บทชมความงามหญิงสาวในวรรณกรรมชิ้นเอก..ระเด่นลันได จากคุณ : jeejeeberry - [ 7 ก.พ. 51 19:23:47 ]

ความคิดเห็นที่ 5 น่าทึ่งจริง ๆ คนสมัยนี้อ่านวรรณคดีไทย ปกติไม่ค่อยสนใจ แต่ได้อ่านที่ จขกท. ยกมาแล้วทึ่งมาก ภาษามีพลังมาก จากคุณ : ... - [ 7 ก.พ. 51 21:10:34 A:58.8.3.212 X: TicketID:098315 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เราชอบเรื่องรามเกียติ์ร อ่านแล้วอ่านอีก ซื้อฉบับเวอร์ชันภาษาอังกฤษให้คุณสามีด้วย จากคุณ : Fresita - [ 7 ก.พ. 51 21:13:58 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จากคุณ : djเซ็งเป็ด (ศิริรักษ์) - [ 7 ก.พ. 51 21:18:06 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อยู่ไกลบ้านนึกถึงบทแห่เครื่องคาว ทีไรแล้วหิว ๏แกงไก่มัสมั่นเนื้อ.......................นพคุณ พี่เอย หอมยี่หร่ารสฉุน...........................เฉียบร้อน ชายใดบริโภคภุญช์.......................พิศวาส หวังนา แรงอยากยอหัตถ์ข้อน....................อกให้หวนแสวงฯ ๏ มัสมั่นแกงแก้วตา.................หอมยี่หร่ารสร้อนแรง ชายใดได้กลืนแกง.................... แรงอยากให้ใฝ่ฝันหา ๏ ยำใหญ่ใส่สารพัด.................วางจานจัดหลายเหลือตรา รสดีด้วยน้ำปลา....................... ญี่ปุ่นล้ำย้ำยวนใจ ๏ ตับเหล็กลวกหล่อนต้ม............เจือน้ำส้มโรยพริกไทย โอชาจะหาไหน........................ไม่มีเทียบเปรียบมือนาง ๏ หมูแนมแหลมเลิศรส.............พร้อมพริกสดใบทองหลาง พิศห่อเห็นรางชาง.................... ห่างห่อหวนป่วนใจโหย ๏ ก้อยกุ้งปรุงประทิ่น.................. วางถึงลิ้นดิ้นแดโดย รสทิพย์หยิบมาโปรย.................. ฤๅจะเปรียบเทียบทันขวัญ ๏ เทโพพื้นเนื้อท้อง.................... เป็นมันย่องล่องลอยมัน น่าซดรสครามครัน.....................ของสวรรค์เสวยรมย์ ๏ ความรักยักเปลี่ยนท่า...............ทำน้ำยาอย่างแกงขม กลอ่อมกล่อมเกลี้ยงกลม............... ชมไม่วายคล้ายคล้ายเห็น แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 51 23:55:13 จากคุณ : casidy - [ 7 ก.พ. 51 22:48:41 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ชอบบทนี้ด้วยค่ะ พระอภัยมณี ตอนสุดสาครเสียท่าชีเปลือย บัดเดี๋ยวดังหงั่งเหง่งวังเวงแว่ว สะดุ้งแล้วเหลียวแลชะแง้หา เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา ประคองพาขึ้นไปจนบนบรรพต แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด อันเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน มนุษย์นี้ที่รักอยู่สองสถาน บิดามารดารักมักเป็นผล ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา แม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา รู้สิ่งใดไม่สู้รู้วิชา รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี คงคิดตามไปเอาไม้เท้าเถิด จะประเสริฐสมรักเป็นศักดิ์ศรี พอเสร็จคำสำแดงแจ้งคดี รูปโยคีหายวับไปกับตา..... จากคุณ : casidy - [ 7 ก.พ. 51 22:53:42 ]

ความคิดเห็นที่ 10 จำบทนี้ได้แม่นเลยค่ะของคห 4 .. สูงระหงทรงเพรียวเรียวรูด งามละม้ายคล้ายอูฐกะหล๋าป๋า พิศทั่วร่างตลอดเท้าขาวแต่ตา ทั้งสองแก้มกัลยาดังลูกยอ.. ตอนเรียนครูให้ท่องสะ จากคุณ : michigirl - [ 8 ก.พ. 51 06:28:31 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านถึงบทนี้ แล้วนึกถึงใครดีหว่า..... ค่อยขยับจับเขยี้อนแต่น้อยๆ              ฝนปรอยฟ้าลั่นสนั่นเปรี้ยง ลมพัดฃัดคลี่นสำเภาเอียง                ค่อยหลีกเลี่ยงแล่นเลียบตลิ่งมา พายุหนักชักใบได้ครึ่งรอก               แต่เกลีอกกลอกกลับกลิ้งอยู่หนักหนา ทอดสมอรอท้ายเป็นหลายครา             เภตราหยุดเล่นเป็นคราวคราว สมพาสพิมดุจริมแม่น้ำตี้น                ไม่มีคลี่นระรอกกระฉอกฉาว ปะสายทองดุจต้องพายุว่าว               พอออกอ่าวก็พอจมล่มลงไป จากคุณ : hollywop - [ 8 ก.พ. 51 07:21:20 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สรวงสวรรค์ชั้นกวีรุจีรัตน์ ผ่องประภัศร์พลอยหาวพราวเวหา พริ้งไพเราะเสนาะกรรณวัณณนา สมสมญาแห่งสวรรค์ชั้นกวี อิ่มอารมณ์ชมสถานวิมานมาศ อันโอภาศแผ่ผายพรายรังสี รัศมีมีเสียงเพียงดนตรี ประทีปทีฆรัสสะจังหวะโยน รเมียรไม้ใบโบกสุโนกเกาะ สุดเสนาะเสียงนกซึ่งผกโผน โผต้นนั้นผันตนไปต้นโน้น จังหวะโจนส่งจับรับกันไป เสียงนกร้องคล้องคำลำนำขับ ดุริยศัพท์สำนึกเมื่อพฤกษ์ไหว โปรยประทิ่นกลิ่นผกาสุมาลัย เป็นคลื่นในเวหาสหยาดยินดีฯ สามกรุง, น.ม.ส. คนไกลบ้านรักกลอนไทย คุยกันได้นะคะ supanika_s@hotmail.com จากคุณ : อีฟ เคมี - [ 8 ก.พ. 51 07:57:52 A:66.57.181.177 X: TicketID:162406 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อีกบทนะคะ กินใจมากๆ บนสายเปลกาลเวลา ก็ไกวเปลเวลาทอดมาถึง ศรน้ำผึ้งซึ้งซ้อนแววอ่อนไหว ชะลอผ่านม่านฟ้านภาลัย ดิ่งลงไปในทรวงและดวงตา วารีรสเลอศักดิ์ตำหนักสรวง รอตักตวงเติมเล่ห์เสน่หา มนต์เมฆหมอกนฤมิตทิพย์นิทรา หรือจะราโรยฝันนิรันดร วงเวียนวัยชีวิตพิศวาส ดารดาษโดยสุขซึ่งซุกซ่อน พิณปลายนิ้วพลิ้วกรีดคีตกร ชะรอยร่อนเร่งเร้าอยู่เท่านาน เพียงเพลงเปลเห่ฝากสู่ฟากฟ้า รับรักมาเมืองดินถวิลหวาน ดอกไม้ดาวพราวพรรณอันตระการ ลอยลงบานฉานฉายประกายกรอง ละลิ่วเลื่อนเลือนลับการหลับไหล รื่นละไมริ้วลมคอยข่มหมอง ตื่นตาตามความหวังเคยรังรอง นิยายของความรักหรือจักทวน ซึ่งสายเปลเร่คว้างระหว่างหาว เมื่อถึงคราวขาดร่วงย่อมห่วงหวน สิ้นเพลงเปลเห่ขวัญเคยรัญจวน เสียงคร่ำครวญสะอื้นอ้อนสะท้อนแทน ๚ อนุสรณ์ ลิ่มมณี จากคุณ : อีฟ เคมี - [ 8 ก.พ. 51 08:00:51 A:66.57.181.177 X: TicketID:162406 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จำเรื่องนี้ได้มั๊ยคะ อ่านยากมาก แต่ถึงอ่านออกก็แปลไม่ค่อยออก เมื่อนั้น พระมะเหลเถไถมะไหลถา สถิตย์ยังแท่นทองกะโปลา ศุขาปาลากะเปเล วันหนึ่งพระจึงมะหลึกตึก มะเหลไถไพรพรึกมะรึกเข แล้วจะไปเที่ยวชมมะลมเต มะโลโตโปเปมะลูตู ตริแล้วพระมะเหลจึงเป๋ปะ มะเลไตไคลคละมะหรูจู๋ จรจรัลตันตัดพลัดพลู ไปสู่ปราสาทท้าวโปลา ครั้นถึงจึงเข้าตะหลุดตุด ก้มเกล้าเค้าคุดกะหลาต๋า มะเหลไถกราบไหว้ทั้งสองรา จึงแจ้งกิจจามะเลาเตา ด้วยบัดนี้ตัวข้ามะเหลเถ ไม่สบายถ่ายเทกะเหงาเก๋า จะขอลาสองราหน้าเง้าเค้า เที่ยวมะไลไปเป่าพนาวัน จากคุณ : casidy - [ 8 ก.พ. 51 08:08:45 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อันนี้ก็อ่านแล้วจินตนาการไปด้วย ..นครรังยังมีเท่าผีแหน กว้างยาวแสนหนึ่งคืบสืบยศถา เมืองห้างกวีรีหับระยับตา พันหญ้าคาปูรากเป็นฉากบัง สูงพอดีหยีหิบพอหยิบติด ทองอังกฤษสลับสีด้วยหนีหัง กำแพงมีรีหายไว้ขอดัง เจ้าจอมวังพระราโช..ท้าวโคตวย.. ..สรรพลี้หวน .. วรรณกรรมเมื่อ 80-90 ปีมาแล้ว ไม่ปรากฎนามผู้แต่ง ทราบแต่ว่าเป็นชาวเมืองนครศรีธรรมราช จากคุณ : jeejeeberry - [ 8 ก.พ. 51 08:54:51 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ชอบตอนนี้ จากเสภาเรื่องขุนช้างขุนแผน บทพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ขุนแผนบริภาษนางพิมที่ยอมเป็นภรรยาขุนช้างว่า เมื่อแรกเชื่อว่าเป็นเนื้อทับทิมแท้..........มาแปรเป็นพลอยหุงไปเสียได้ กาลวงว่าหงส์ให้ปลงใจ......................ด้วยมิได้ดูหงอนแต่ก่อนมา คิดว่าหงส์จึงหลงด้วยลายย้อม.............ช่างแปลงปลอมท่วงทีดีหนักหนา ดังรักถิ่นมุจลินทร์ไม่คลาดคลา............ครั้นลับตาฝูงหงส์ก็ลงโคลน ขอ credit มิตรที่น่ารักจากห้องสมุดท่านหนึ่ง ผู้กรุณาเอื้อเฟิ้อจัดหากลอนบทนี้ให้ แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 51 11:23:34 แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 51 09:17:16 จากคุณ : PatPDX - [ 8 ก.พ. 51 08:55:25 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เข้ามาจด.. กลอนเพราะดี.. จากคุณ : กินแหลก - [ 8 ก.พ. 51 09:35:57 ]

ความคิดเห็นที่ 18 นึกถึง......ครับ ว่าพลางเกี่ยวกอดสอดกระสัน           ฟ้าลั่นเกิดฝนหล่นเปรียะปริบ ต้องใบไทรย้อยหยอยหยอยหยิม         แฃกฃิมฃึมชุ่มชอุ่มใบ พระพายชายพัดสะบัดโบก             ต้นโยกกิ่งก้านสะท้านไหว ทั้งสองคลึงเคล้าเย้ายวนใจ              สำราญรี่นร่มไทรในพนา แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 51 10:01:06 จากคุณ : hollywop - [ 8 ก.พ. 51 10:00:16 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณสำหรับบทกวีอันไพเราะทั้งหลาย อ่านแล้วคลายร้อนไปเยอะเลยค่ะ บทกวีที่คุณ casidy นำมาใน คห. 14 แปลกดีนะคะ อ่านไม่ค่อยเข้าใจเลย คนแต่งคิดได้ไงเนี่ย เก่งเนาะ จากคุณ : Fresita - [ 8 ก.พ. 51 10:53:45 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เฮ่อ เฮ่อ...เฮ่อ.. อ่านบทกวี คุณ คห 14 ใช่ค่ะแปลก และหัวเราะดีค่ะ.... ลองตั้งคำถามสนุกๆ มั้ยค่ะว่า ตัวละครในบทกวี ของคุณ คห 14 มีทั้งหมดกี่ตัวละครเอ่ย....? ขอตอบก่อนนะคะ 3คน... แต่รอท่านต่อไปตอบดูว่ามีความคิดเห็นอย่างไร สนุกๆ นะคะ จากคุณ : deus - [ 8 ก.พ. 51 13:00:58 A:58.8.186.190 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 จากบทกวีในความเห็นที่ 14 ของคุณ casidy เราเห็นแค่ 2 ตัวละครนะคะ พระมะเหล กับ ท้าวโปลา จากคุณ : Fresita - [ 8 ก.พ. 51 14:12:39 ]

ความคิดเห็นที่ 22 บทละครเรื่อง พระมะเหลเถไถ แต่งโดย คุณสุวรรณ ในสมัยรัชกาลที่ ๓ http://www.arts.chula.ac.th/~complit/etext/maley.htm จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 8 ก.พ. 51 14:52:14 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อุณรุทร้อยเรื่อง   แต่งโดย คุณสุวรรณ เรื่องนี้เด็ดมาก ลองสังเกตดูการแปลงกายของตัวละครแต่ละตัว จำจะยกโยธาคลาไคล                       ตามองค์พระอภัยเชษฐา ว่าพลางนางแปลงกายา                     เป็นองค์สุดาเยาวมาลย์ รี้พลให้กลายเป็นโยธา                       ไอยราแปลงเป็นคชสาร พาชีแปลงเป็นอาชาชาญ                    พระพรหมานแปลงเป็นท้าวธาดา ไกรสรให้แปลงเป็นสิงหราช                 สกุณชาติให้แปลงเป็นปักษา พระราเมศแปลงเพศเป็นรามา               พยัคฆาแปลงเป็นพยัคฆี พญาครุฑแปลงเป็นสุบรรณจร              วานรแปลงเป็นกระบี่ศรี นาคาเป็นพญาวาสุกรี                         โกสีย์แปลงเป็นท้าวหัสนัยน์ พระสุริยันต์นั้นเป็นทินกร                     ศศิธรเป็นดวงแขไข เจ้าพลายงามแปลงนามเป็นหมื่นไวย      ชาละวันนั้นให้เป็นกุมภา พระอิศวรแปลงเป็นพระศุลี                   ทรพีแปลงเป็นมหิงสา เทเวศร์แปลงเพศเป็นเทวา                   กินนราแปลงเป็นกินนรี พญาหงส์แปลงองค์เป็นเหมราช            พระดาบศแปลงชาติเป็นฤาษี โคกลายกายาเป็นคาวี                        มฤคีแปลงเป็นมฤคา มยุเรศกลายเพศเป็นยูงพลัน                ทศกัณฐ์นั้นแปลงเป็นยักษา อุณากรรณนั้นเป็นบุษบา                     ปันหยีแปลงกายาเป็นอาหยัน ขุนแผนแผลงแปลงกายเป็นพลายแก้ว    สียาตราเพริศแพร้วเป็นย่าหรัน คนธรรพให้แปลงเป็นคนธรรพ์              นางพิมพ์กลายกายพลันเป็นวันทอง     ต่างตนสำแดงแผลงฤทธิ์                    ทศทิศไหวจบสยบสยอง โยธาเหลือหลายก่ายกอง                   คับคั่งทั้งท้องสนามใน จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 8 ก.พ. 51 15:18:32 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ^ ^ ^ ดีใจที่เห็นคุณ  เพ็ญชมพู มาเยี่ยมถึงห้องนี้ มาอีกบ่อยๆนะคะ จากคุณ : PatPDX - [ 8 ก.พ. 51 21:19:51 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณทุกท่าน ที่มาร่วมออก คห อ่านเพลินดี เห็นสัจจะธรรม ขอตอบ ตัวละครในบทกวี พระมะเหลเถไถ ของคุณ คห 14 3คน... ถูกมั๊ยเอ่ย จากคุณ : frechdachs - [ 8 ก.พ. 51 22:03:07 ]

ความคิดเห็นที่ 26  FYI ข้อมูลในประวัติวรรณคดีไทย เกี่ยวกับ เสภาเรื่องขุนช้างขุนแผน                 เดิมเรื่องขุนช้าง ขุนแผน เล่าเป็นนิทาน แต่เนื่องจากเป็นเรื่องที่ ยาวมาก   เมื่อแต่งเป็นกลอน และขับเป็นลำนำด้วยก็ยิ่งจะต้องใช้เวลามาก ไม่สามารถจะขับให้ตลอดเรื่องในคืนเดียวได้ บทเสภาที่แต่งขึ้นจึงแต่งแต่เป็นตอน พอที่จะขับได้ภายในหนึ่งคืน ดังนั้น บทเสภาเดิมตั้งแต่ครั้งกรุงเก่า หรือที่แต่งสมัย กรุงรัตนโกสินทร์ จึงแต่งเป็นท่อนเป็นตอน ไม่เป็นเรื่องติดต่อเหมือนกับบทละคร การเอาบทเสภามารวมติดต่อกันให้เป็นเรื่องโดยสมบูรณ์ เพิ่งทำในรัชสมัยพระบาท สมเด็จพระนั่งเกล้า ฯ หนังสือเสภาสมัยกรุงเก่าน่าจะสูญหายหมด เนื่องจากผู้ที่แต่งหนังสือเสภาสำหรับ ขับหากิน น่าจะปิดบังหนังสือของตน เพื่อป้องกันผู้อื่นมาแข่งขัน จะให้อ่านเพื่อท่องจำ ก็เฉพาะในหมู่ศิษย์และคนใกล้ชิด ด้วยสภาพดังกล่าวหนังสือเสภาจึงสาบสูญได้ง่าย ไม่เหมือนหนังสือประเภทอื่น เช่น หนังสือบทละคร และหนังสือสวด ดังนั้น บทเสภาครั้งกรุงเก่า จึงตกมาถึงกรุงรัตนโกสินทร์เพียงเล็กน้อย จากการจดจำ กันมาและมีไม่มากตอน  หนังสือเสภาที่แต่งในรัชสมัย พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้า ฯ จะแต่งเป็นตอน ๆ แต่ละตอนยาวประมาณ ๒ เล่มสมุดไทย พอจะขับได้ภายในหนึ่งคืน หนังสือเสภาเรื่องขุนช้าง ขุนแผน ที่ปรากฏอยู่ในปัจจุบัน แต่งในรัชสมัยพระบาท สมเด็จพระพุทธเลิศหล้า ฯ และพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้า ฯ เท่าที่รวบรวมได้ใน หอพระสมุด มีต่างกันถึง ๘ ฉบับ และยังมีฉบับปลีกย่อยอีกต่างหาก รวมประมาณ ๒๐๐ เล่ม สมุดไทย                       การชำระหนังสือเสภา เมื่อปี พ.ศ.๒๔๖๐ หนังสือเสภาฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ เป็นฉบับที่น่าจะได้ชำระเป็นครั้งแรก โดยเลือกจากเรื่องและกลอนดีที่มีอยู่ ๓๘  เล่ม เป็นเรื่องตั้งแต่ต้น จนถึงตอน ขับนางสร้อยฟ้าไปเชียงใหม่ ตอนต่อจากนี้ไปถึงตอนพลายยงไปเมืองจีน และตอนพลายเพ็ชร พลายบัว เห็นว่าไม่มีสาระทางวรรณคดี จึงไม่พิมพ์ ต่อมาได้เพิ่มเติมจากบทเสภาปลีกอีกหลายตอนที่แต่งดี เช่น ตอนจรเข้เถร ขวาด และบางตอนก็ตัดความในเสภาเดิมไปขยาย เช่น ตอนกำเนิดกุมารทอง หนังสือเสภาฉบับนี้ยาวประมาณ ๔๓ เล่มสมุดไทย ............................................................................              หลังจากตอน กำเนิดกุมารทอง เป็นตอน ขุนแผนตีดาบฟ้าฟื้น  เนื้อความ ขุนแผนจัดเตรียมหาเหล็กในที่ต่างๆ ตามตำราเพื่อมาตีเป็นดาบ เมื่อถึงเวลาพิชัยฤกษ์ตอนเที่ยงก็ให้ช่างตีเหล็กเป็นดาบ มีเนื้อสีเขียวคล้ายปีกแมลงทับ ด้ามทำด้วยไม้ชัยพฤกษ์มียันต์พุทธจักร แล้วเอาผมของผีพรายที่ดุร้ายประจุไว้   แล้วเอาชันกรอกทับ เมื่อเสร็จแล้วขุนแผนก็กวัดแกว่งดาบ ก็เกิดฟ้าร้องอื้ออึง ฝนตกและฟ้าผ่าลงมา ขุนแผนจึงได้ใช้นิมิตที่ฟ้าผ่านี้ ตั้งชื่อดาบว่า ดาบฟ้าฟื้น      "จะจัดแจงตีดาบไว้ปราบศึก         ตรองตรึกหาเหล็กไว้หนักหนา ได้เสร็จสมอารมณ์ตามตำรา                ท่านวางไว้ในมหาศาสตราคม เอาเหล็กยอดพระเจดีย์มหาธาตุ            ยอดปราสาททวารามาประสม เหล็กขนันผีพรายตายทั้งกลม                เหล็กตรึงโลงตรึงปั้นลมสลักเพชร หอกสัมฤทธิ์ กริชทองแดง พระแสงหัก     เหล็กปฏักสลักประตูตะปูเห็ด พร้อมเหล็กเบญจพรรณกัลเม็ด               เหล็กบ้านพร้อมเสร็จทุกสิ่งแท้ เอาเหล็กไหลหล่อบ่อพระแสง                   เหล็กกำแพงน้ำพี้ทั้งเหล็กแร่ ทองคำสัมฤทธิ์นากอแจ                           เงินที่แท้ชาติเหล็กทองแดงดง เอามาสุมคุมควบเข้าเป็นแท่ง                เผาให้แดงตีแผ่แช่ยาผง ไว้สามวันซัดเหล็กนั้นเล็กลง                  ยังคงแต่พองามตามตำรา ซัดเหล็กครบเสร็จถึงเจ็ดครั้ง                  พอกระทั่งฤกษ์เข้าเสาร์สิบห้า ก็ตัดไม้ปลูกศาลขึ้นเพียงตา                   แล้วจัดหาสารพัดเครื่องบัตรพลี ครั้นได้พิชัยฤกษ์ราชฤทธิ์                   พระอาทิตย์เที่ยงฤกษ์ราชสีห์ ขุนแผนสูบเหล็กให้แดงดี                      นายช่างตีรีดรูปให้เรียวปลาย ที่ตรงกลางกว้างงามสามนิ้วกึ่ง           ยาวถึงศอกกำมาหน้าลูกไก่ เผาชุบสามแดงแทงตะไบ                     บัดเดี๋ยวใจเกลี้ยงพลันเป็นมันยับ อานดีมิได้มีขนแมวพาด                   เลื่อมปราดเนื้อเขียวดูคมหนับ เลื่อมพรายคล้ายแสงแมลงทับ           ปลั่งปลายวาบวับจับแสงตะวัน ด้ามนั้นทำด้วยไม้ชัยพฤกษ์               จารึกยันต์พุทธจักรที่เหล็กกั่น เอาผมพรายร้ายดุประจุพลัน             แล้วเอาชันกรอกด้ามเสียบัดดล      ........................ (ที่มา หอมรดกฯ) ............          Note : นำเรื่องตอนดาบฟ้าฟื้น มาให้เห็นทั้งสำนวนกลอนและทัศนคติ ที่แทรกอยู่ในวรรณกรรม เกี่ยวกับอำนาจเหนือธรรมชาติ และอิทธิฤทธิ์ยิ่งใหญ่ ซึ่งยากจะหาใดเทียมทาน ฉะนั้น ความสามารถล้ำเลิศนี้ จึงทำให้เรื่องสนุกสนาน นอกจากอรรถรสทางบทประพันธ์ เสภาเรื่องนี้ มีคุณค่าทางศิลปศาสตร์โบราณ                               แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 51 22:15:13 แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 51 22:12:06 จากคุณ : กริชนาคราช - [ 8 ก.พ. 51 22:08:01 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณ คุณเพ็ญชมพู ค่ะ ที่ยกเอาลิ้งค์ พระมะเหลเถไถ มาให้อ่านต่อ ตอนที่เรียนเรื่องนี้ อาจารย์บอกว่า คำที่ใช้ในบทประพันท์จะไม่ค่อยมีความหมาย แต่เป็นการสรรคำ สรรเสียง ซะมากกว่า (แหะ...แหะ...อะไรประมาณนี้ ส่งความรู้คืนอาจารย์ไปนานแล้วค่ะ) จากคุณ : casidy - [ 8 ก.พ. 51 22:09:45 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ถึงบางพูด  พูดดี  เป็นศรีศักดิ์ มีคนรัก  รสถ้อย  อร่อยจิต แม้นพูดชั่ว  ตัวตาย  ทำลายมิตร จะชอบผิด ในมนุษย์  เพราะพูดจา นิราศภูเขาทอง ของ สุนทรภู่ เหมาะแก่การเล่นเวปบอร์ดพันทิป และปฏิบัติตามในชีวิตจริงเป็นอย่างยิ่ง จากคุณ : casidy - [ 8 ก.พ. 51 22:17:39 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ขออัญเชิญ บทพระราชนิพนธ์ ใน พระมหาธีรราชเจ้าจอมสยาม พระผู้ทรงเป็นธรรมปราชญ์                                                   ธรรมาธรรมสงคราม               ดูราประชาราษฎร์           ท่านอาจเห็นคติดี           แห่งการสงครามนี้                  อย่าระแวงและสงสัย                     ธรรมะแลอะธรรม                   มะทั้งสองสิ่งนี้ไซร้           อันผลจะพึงให้                        บ่ มิมีเสมอกัน           อะธรรมย่อมนำสู่                นิราบายเป็นแม่นมั่น           ธรรมะจะนำพลัน                   ให้ถึงสุคตินา            เสพธรรมะส่งให้                    ถึงเจริญทุกทิวา            แม้เสพอะธรรมพา                  ให้พินาศแลฉิบหาย             ในกาลอนาคต                         ก็จะมีผู้มุ่งหมาย             ข่มธรรมะทำลาย                    และประทุษมนุษโลก              เชื่อถือกำลังแสน                    ยะจะขึ้นเป็นหัวโจก              หวังครองประดาโลก             และเป็นใหญ่ในแดนดิน                สัญญามีตรามัน                  ก็จะเรียกกระดาษชิ้น               ละทิ้งธรรมะสิ้น                   เพราะอ้างว่าไม่จำเป็น              หญิงชายและทารก                 ก็จะตกที่ลำเค็ญ              ถูกราญประหารเห็น              บ่ มิมีอะไรขวาง             ฝ่ายพวกอะธรรมเหิม               ก็จะเริ่มจะริทาง              ทำการประหารอย่าง               ที่มนุษมิเคยใช้             ฝ่ายพวกที่รักธรรม                ถึงจะคิดระอาใจ              ก็คงมิยอมให้                           พวกอะธรรมได้สมหวัง              จักชวนกันรวบรวม                     พลกาจกำลังขลัง               รวมทรัพย์สพรึบพรั่ง               เป็นสัมพันธไมตรี               ช่วยกันประจันต่อ                       พวกอะธรรมเสนี               เข้มแข็งคำแหงมี                       สุจริตะธรรมสนอง               ลงท้ายฝ่ายธรรมะ                   จะชำนะดังใจปอง                 อะธรรมะคงต้อง                      ปะราชัยเปนแน่นอน                อันว่ามนุษโลก                        ยังโชคดีไม่ย่อหย่อน                  อะธรรมะราญรอน                   ก็ชำนะแต่ชั่วพัก                  ภายหลังข้างฝ่ายธรรม                จะชำนะประสิทธิศักดิ์                    เพราะธรรมะย่อมรักษ์            ผู้ประพฤติ ณ คลองธรรม                   อันคำเราทำนาย                  ชนทั้งหลายจงจดจำ                   จงมุ่งถนอมธรรม                     เกิดจะได้เจริญสุข                   ถึงแม้อะธรรมข่ม                   ขี่อารมณ์ให้มีทุกข์                      ลงท้ายเมื่อหมดยุค                  ก็จะได้เกษมสานต์                  คือธรรมะผ่องใส                    จึงจะได้สุขสราญ                   ถือธรรมะเที่ยงนาน                 ก็จะได้ไปสู่สวรรค์                                    พระราชนิพนธ์ ใน รัชกาลที่ ๖                                ................................................           หมายเหตุ  ผลงานพระราชนิพนธ์ของพระองค์ท่าน เป็นคำทำนายอนาคต                  สืบเนื่องจากพระมหาปรีชาญาณ และพระมหากรุณาธิคุณอันสูงสุด                 ที่ทรงมีพระเมตตาตต่ออาณาประชาราษฎร์ หมายเห็นลูกไทยเป็นสุข                สิ่งเดียวที่จะทำให้สังคม ไม่ว่ายุคสมัยใด อยู่ในสันติ คือธรรมานุภาพ               และบัดนี้ สงครามระหว่าง ธรรมะ และอธรรม ในห้องไกลบ้านแห่งนี้              ได้สงบลง (ชั่วระยะ) เพราะผู้ตั้งมั่นในธรรม ได้พิสูจน์ด้วยคุณความดี              ชนใดมีความสุจริตใจเป็นที่ตั้ง หนทางที่ดำเนินย่อมชำนะภัยพาลทั้งมวล                                                   จากคุณ : กริชนาคราช - [ 8 ก.พ. 51 22:38:57 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ยอดรักระรวยริน                   ลมปราณ ประหนึ่งจะสิ้นแล้ววิญญาณ      ต่อหน้า ใจจักทิ้งพี่หรือไร                   มิเห็น   ใจพี่ ใจที่ขาดก่อนเจ้า                   ล่วงภพ  ลุสวรรค์ เจ้าลับคือแก้วร้าว                  มณีแตก อุระพี่สิราญแหลก                 ร่ำให้ สุริย์ศรีบ่เจิดแสง                   โคมค่ำ   ไป่ส่อง เกิดแล้วตายอีกเล่า                หาไหน...เทียมเรียม  แต่งไว้เมื่อ 10 ปีก่อนตอนอายุ 16  ด้วยแรงบันดาลใจจากนวนิยายเรื่องนี้ค่ะ จากคุณ : cherry*viva - [ 9 ก.พ. 51 00:19:39 ]

ความคิดเห็นที่ 31 โอ้โห....น้องรี่ มีพรสวรรค์ ในการแต่งกลอน ได้ไพเราะเพราะพริ้งเชียวนะ ทำเป็นเล่นไป...อารมณ์ศิลปิน ตั้งแต่อายุ 16... ตอนพี่อายุ 16 พี่ยังเล่นกระโดดหนังยางอยู่เลย...กร๊ากกกก.... จากคุณ : casidy - [ 9 ก.พ. 51 01:57:33 ]

ความคิดเห็นที่ 32 Re: คุณ Fresita >>> "อ่านแล้วคลายร้อนไปเยอะเลยค่ะ " ที่คุณ hollywop พิมพ์ความเห็นก่อนหน้าคุณ เราอ่านแล้ว "ร้อน" นะ เหอ ๆ :) จากคุณ : Genuine XXX - [ 9 ก.พ. 51 06:33:53 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ชื่นชม ๆ คุณเพ็ญชมพู ด้วยอีกคนคะ   จากคุณ : หนูเล็กในเมืองนางฟ้า - [ 9 ก.พ. 51 06:36:58 ]

ความคิดเห็นที่ 34 บทชมไพรในเรื่อง พระมะเหลเถไถ แต่งเป็นกลบทที่ชื่อ อักษรบริพันธ์ ลองสังเกตสามคำที่ท้ายวรรคก่อนของแต่ละวรรค กับสามคำต้นวรรคต่อไป ใช้เสียงพยัญชนะเดียวกัน พระชมเขาเนาเนินกะหรกกก                 รุกขชาติดาษดกมะโหลโต๋ มะลาตันสาระพันกะลันโป                    กะลาปียี่โถมะโยตัน มะโยติงปริงปรางลางสาบ                    ลางสาดหาดหาบมะหลันปั๋น มะลันปีสีเสียดประเหยียดกัน                 ประยงคุ์แก้วแถวพันมะลันดา มาลีดวงพวงช่อมะลอชร                      มาลีชาดมาดซ้อมมะรอนฉา มะรินชิงจิงจ้อมะยอตา                        มะยมเต็มเข็มลามะกาโล มะกาลิงปิงปุ่มกะทุ่มท้อน                     กะทิงถินกลิ่นขจรมะลอนโหว                                 มลิวันมันโมกกะโหลกโก                     กุหลาบแกมแนมโยทกาลี                     กาหลงชงโคมะโยแป๋ว                        มะโยปมนมแมวมะแลวฉี                     มะไลยฉาวสาวหยุดมะลุดลี                  มลิลาสารภีมะลีโช                               พระชมปักษากาลาชอน                      กะลาฉินบินว่อนกะล่อนโฉ                     กะลิงเฉียบเหยียบแต้วเค้าแมวโม           เค้าเมงหมิ่นผินโผพะโวตา                     พะวาติบจิบจาบคาบไข่                       ขาบเคียงเขาไฟไถลถา                         ถลาโถมโจมจับมารับกา                      รับกันจำพันจากะสาลม                         กะสาเล่นเบญจวันมะลันปี                    มะลันโปโนรีมะลีสม                             มะลาโสนโกญจากะทาทม                   กะทาเทืองเงื่องงมมะลมปา                     มะลาปิงคลิ้งโคลงอีโลงแล่น                อีลุ้มลี้อีแอ่นกะแรนฉา                           กะเรียนฉาบคาบคั้นมะรันบา                 มาร่อนบินกินหว้ามะลาแชง                     มะลาชัดสัตวากระสาสูง                      กระแสเสียงเถียงยูงกะรูงแฉ่ง                   กะรอกฉวยกล้วยไม้ดูไวแวง                 ดุเหว่าหวานขานแข่งระแวงวัง                   ระเวงแว่วแจ้วเจื้อยระเรื่อยร้อง              ระเรื่อยรี่มี่ก้องมะลองกั๋ง                         มะเลียบกิ่งทิ้งถ่อนมะลอนกัง                มะเล่นกิ่งชิงรังมะลังโต                           มาโลดเต้นเม่นหมีชะนีบ่าง                   ชะนีแบดแรดช้างกะงางโก๋                       กะแหงนเกยเสยแทงทะโยงโย               ทยานโยกโศกโสทะโลเป                         ทลายป่นกล่นเกลื่อนทะเลือนเท่า           ถลาโถมถล่มเท้าทะเลาเส                         ถลันสำถลำสวบระยวบเย                     ร-ยำทับเทมะเลทอน                               มะไลโทโคถึกมรึกคี                           มรึกคาพาชีมะหลอนฉอน                           มาลบเชือเสือสิงห์มะหิงษ์จร                 มหาใจไกรสรมะลอนชา จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 9 ก.พ. 51 07:53:23 ]

ความคิดเห็นที่ 35 พระแย้มยิ้มพริ้มเพราเย้าหยอก สัพยอกยียวนสรวลสม พักตร์เจ้าเศร้าสลดอดบรรทม พี่จะกล่อมเอวกลมให้นิทรา สายสมรนอนเถิดพี่จะกล่อม เจ้างามจริงพริ้งพร้อมดังเลขา นวลละอองผ่องพักตร์โสภา ดังจันทราทรงกลดหมดราคิน งามเนตรดังเนตรมฤคมาศ งามขนงวงวาดดังคันศิลป์ อรชรอ้อนแอ้นดังกินริน หวังถวิลไม่เว้นวายเอย จากเรื่องอิเหนา ตอนอิเหนาลักนางบุษบา พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ ๒ จากคุณ : อีฟ เคมี - [ 9 ก.พ. 51 08:04:47 A:66.57.181.177 X: TicketID:162406 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 9 ก.พ. 51 11:04:25 ]

ความคิดเห็นที่ 37 แหมๆ คุณ Genuine XXX ก็ เราหมายถึงคลายร้อนจากกระทู้แรงๆทั้งหลายน่ะค่ะ แต่อืมๆๆ กลับไปอ่าน คห 18 ของคุณ hollywop เราก็รู้สึกร้อนเหมือนกันแหะ อุ๊ยเขินค่ะ จากคุณ : Fresita - [ 10 ก.พ. 51 20:17:37 ]