ความคิดเห็นที่ 1  ตอบจากประสบการณ์จริง ที่เคยเป็นครูอาสาสมัคร ประจำท้องถิ่น สอนวิชาภาษาไทย             โรงเรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์  วัดในท้องถิ่น มลรัฐแคลิฟอร์เนียเหนือ สหรัฐอเมริกา   วัดไทย หรือวัดพุทธไทย ในแต่ละท้องถิ่น มีโครงการสอนวิชาพระพุทธศาสนา และศิลปวัฒนธรรม อันได้แก่ นาฏศิลป์ไทย ตนตรีไทย และภาษาไทย โดยแบ่งเป็น โครงการรร.วัดสอนในวันอาทิตย์ และโครงการที่ประสานงานกับสถาบันในประเทศไทย ส่งครูอาสาสมัคร ประจำปีหรืิอภาคฤดูร้อน หากเป็นการส่งครูจากเมืองไทยมาสอนในภาคฤดูร้อน เช่นโครงการจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย หรือจากสถาบันราชภัฏฯ การสอน ช่วงฤดูร้อนใช้เวลาประมาณสองหรือสามเดือน สอนทุกวันที่วัด ทางวัดและทางสถาบัน จะมีตารางเวลา ตารางการสอน และกำหนดวัันสอบ วันรับประกาศนียบัตร มาอย่างเรียบร้อย พร้อมทั้งหนังสือ และวัสดุอุปกรณ์ต่างๆ ที่ใช้ในโครงการเรียนการสอนมาเสร็จ โดยทางวัดจะประกาศรับเยาวชนไว้ล่วงหน้า เพื่อจัดระดับชั้น และแบ่งตารางเรียน อย่างเป็นระบบ ผู้ปกครอง และเยาวชนไทย-อเมริกัน จะเข้ามาติดต่อโรงเรียนวัด เพื่อรับรายละเอียด จ่ายค่าเรียน มีการแบ่งโครงการสอนผู้ใหญ่ ชาวต่างประเทศที่สนใจเรียนภาษาไทย แยกออกจากกลุ่มเยาวชน ภาษาที่ใช้ในการสอน คือภาษาอังกฤษเป็นหลัก เพราะจะต้องสื่อสารกับเด็กที่เป็นอเมริกันแต่เกิด บางคนอาจพูดไทยได่้ หรือฟังเข้าใจ แต่จะโต้ตอบเป็นภาษาสากล ครูจะต้องปรับสองภาษาให้ได้ และจะต้องมีการแปล การอธิบายความ ควบคู่กับการสอนคำศัพท์ (อันนี้หมายถึงวิชาภาษาไทย) การสอนในวัด ต้องประยุกต์เข้ากับเทศกาลงานบุญประจำปี และอาศัยสถานการณ์ในวัดส่งเสริม ได้แก่ การถ่ายทอดให้ทราบคำศัพท์ทางศาสนา ที่ใช้ในวัดเป็นประจำ ความหมายของโบสถ์ พระ ตลอดจนคำต่างๆในการเล่นเครื่องตนตรี หรือคำในบทวรรณคดีที่ใช้ขับร้อง ประกอบการแสดงรำ รวมทั้งความหมายของวันสำคัญต่างๆ ที่มีการประกอบศาสนกิจ ผู้สอนจึงจำเป็นต้องแม่นยำในเรื่อง ความรู้ทางหลักศาสนา (พื้นฐาน เช่น คำว่าไตรลักษณ์ พระศรีรัตนตรัย และประวัติพระพุทธเจ้าฯ) และสามารถแปลความหมายของธรรมะ การสร้างกุศล ตามแนววิถีพุทธ สำหรับให้เยาวชนปฏิบัติได้ วัดในท้องถิ่นหลายแห่ง เพิ่มวิชาการแกะสลักผักผลไม้ไทย และวิชาการวาดภาพจิตรกรรมไทย อย่างไรก็ตาม วิชาที่เยาวชนเรียนมากที่สุดคือการฟ้อนรำไทย และดนตรีไทย ซึ่งมีงานออกแสดง การเตรียมตัวของครูอาสาสมัครจากเมืองไทย นอกเหนือจากวิชาหลักที่สอน ควรสื่อสารอังกฤษ คล่องในระดับมาตรฐานด้วย  เพราะถึงแม้ว่าเยาวชนไทยจะมีผู้ปกครองไทย หรือว่ากลุ่มลูกครึ่ง แต่การสอนจะดำเนินไปในบรรยากาศอย่างต่างประเทศ ในตอนเช้ามีการร้องเพลงเคารพธงชาติ มีระบบระเบียบอย่างสากลนิยม เพราะเยาวชนมีความคิดอ่านและประพฤติกรรมอย่างเด็กฝรั่งแท้ การสอนมารยาทไทย ประเพณีไทยและหรือทัศนคติไทย แทรกซึมในบทเรียนและมีเทคนิคเสริม ขอแนะนำให้ปรึกษาหัวหน้าโครงการที่ส่งมา เพราะว่าโครงการที่ส่งครูอาสาสมัครจากเมืองไทย จะดำเนินต่อมาจากรุ่นก่อนๆ และมีหลักสูตรมาแน่ชัด ข้อปฏิบัติต่างๆ ควรเป็นไปตามที่ตกลงกับวัด ยกเว้นในกรณีที่อาสามาสอนเอง (ซึ่งเกิดขึ้นน้อยมาก) ควรต้องมาประชุมร่วมกับครูใหญ่ของวัด และหรืออยู่ในความดูแลของฝ่ายโรงเรียน เพราะว่าในแต่ละวัด มีจำนวนนักเรียนมาเพิ่มมากขึ้น หากเป็นครูโครงการ ในฤดูร้อน ปลายภาคจะมีงานท้องถิ่น ครูฝ่ายนาฏศิลป์ดนตรีร่วมออกแสดง งานใหญ่กลางปีของแต่ละท้องถิ่นด้วย ส่วนครูสอนภาษาท้องถิ่น จะได้รับวุฒิบัตรประกาศกิตติคุณ ว่าเป็นผู้บำเพ็ญประโยชน์แก่ส่วนรวมรับใบประกาศฯในงานวันมอบวุฒิบัตรแก่เยาวชนภาคฤดูร้อน ประโยชน์อย่างสำคัญ คือได้ความสุขและความรู้ใหม่ๆจากมิตรภาพอันบริสุทธิ์ของเหล่าเยาวมิตร ส่วนการสอนผู้ใหญ่นั้น จะใช้สื่อการสอนต่างออกไป เช่นใช้หนังสือพิมพ์ไทยและหัวข้อสนทนา อย่างผู้ใหญ่ ฉะนั้นผู้สอนจะต้องคล่องแคล่วในการสื่อสารภาษาต่างประเทศ และมีใจรักการสอน หมายเหตุ...รายละเอียดปลีกย่อย จะแตกต่างกันไป ตามนโยบายและงบประมาณของวัดในท้องถิ่น                                         แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 51 03:47:48 แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 51 02:24:26 จากคุณ : กริชนาคราช - [ 9 มี.ค. 51 02:09:44 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ที่ลูกไปเรียนโรงเรียนแรก มีแต่เด็กพ่อแม่เป็นคนไทยค่ะ หรือลูกครึ่ง แห่งที่สองมีเด็กฝรั่งมาเรียนด้วย ส่วนเด็กลูกคนไทยนี่ความรู้ภาษาไทยคละกันไปค่ะ บางคนพูดไทยเก่งบางคนแทบพูดไม่ได้เลย เขาแบ่งตามอายุเด็กก่อนค่ะ เรียนๅไปก็แบ่งตามความสามารถของเด็ก ไม่เห็นด้วยนะคะที่ครูพูดภาษาอังกฤษกับเด็ก พูดไทยหมดเลยจะเรียนทั้งทีแล้ว บังคับให้ฟังภาษาไทยตลอดจะได้เรียนเร็วขึ้น เวลาครูต่างชาติไปสอนเมืองไทยเขายังไม่พยายามพูดภาษาไทยกับเด็กเลย อย่างเราไปต่างประเทศถ้ามัวแต่อยู่กับคนไทยภาษาใหม่จะไม่ก้าวหน้าเร็วเท่ากับคนที่เขาแทบไม่ได้ใช้ภาษาไทยเลยค่ะ จากคุณ : ป้าเองค่ะ - [ 9 มี.ค. 51 02:18:58 A:68.23.168.37 X: TicketID:167239 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เคยสอนภาษาไทยที่วัดไทยให้ฝรั่งผู้ใหญ่แค่ช่วงสั้นๆ พยายามอธิบายเป็นภาษาไทยง่ายๆ มีท่าทางหรือรูปภาพประกอบ  นอกจากยังไม่เข้าใจก็จะบอกเป็นภาษาอังกฤษ จากคุณ : ตกตะกอน - [ 9 มี.ค. 51 02:42:19 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เป็นไปไม่ได้ ที่ครูอาสาฯในต่างประเทศ จะพูดแต่เพียงภาษาไทย  โดยไม่พูดอังกฤษผสม   จากประสบการณ์  ปฏิกิริยาตอบสนอง จากเด็กนักเรียน คือ เยาวชนไทยที่มาวัด มาตามผู้ปกครอง และจุดประสงค์ในการเรียน ไม่ใช่ ต้องการพูดภาษาไทยให้เป็น เพื่อไปใช้ประโยชน์ในการสอบใดๆ เขาต้องการมากกว่านั้น หนึ่ง การได้มีเพื่อนไทย มีกลุ่มเด็กๆที่เป็นลูกหลานของคนไทยกลุ่มน้อย ในขณะที่ผู้ปกครองมาวัด เพื่อพักผ่อน ทำบุญ เข้าสังคมไทย หรือหาอาหารไทย ขนมไทยทานเล่น เด็กๆ ที่พ่อแม่พอจะรู้จักกัน หรือมาพบกันที่วัด จะมีสมาคมของเขา เขาจะเข้าร่วมกิจกรรมด้วย และสอง เด็กๆ จะภูมิใจ ที่เขาได้ถ่ายทอดวิชาความรู้ ตามวัยของเขาให้กับครูที่มาสอน ครูจำเป็น ต้องฟังภาษาอังกฤษได้ เพราะในการทำความรู้จักกับลูกศิษย์ จะต้องให้เขาเล่าชีวิตที่เมืองนอก ความสนใจ หรือความถนัดของเขา ในการเรียนหลักที่โรงเรียนฝรั่ง เพื่อนำมาค้นหาจุดการสอน นักเรียนจะมีความสนใจเฉพาะด้านต่างกัน นอกจากนี้ ครอบครัวสนับสนุนการพูดไทยต่างระดับ จะลืมไม่ได้ว่าเด็กเกิดในวัฒนธรรมสากล ถ้าเขาไม่มีพื้นฐานเกี่ยวกับความเป็นไทย ก็จะยากขึ้น ที่จะบังคับให้เขาสนใจวิชาภาษาไทย (ซึ่งแม้แต่เด็กๆในเมืองไทยแท้ๆ ก็ยังไม่ค่อยชอบหลักภาษาไทย) เมื่อครูสื่อกับเด็กเป็นภาษาอังกฤษ ในระยะต้น เขาจะสบายใจกว่า ที่จะพูดภาษาที่เขาไม่ได้ใช้ที่นี่ทุกวัน ต่อมาค่อยๆเพิ่มปริมาณคำไทย ที่อยู่ในขอบเขตของการได้ยินได้ฟัง และสามารถจดจำไปสื่อสารได้ จริงอยู่ การสอนที่ครูสอนภาษาไทย พูดไทยล่้วน อาจทำให้คล่องในการฟัง และจดจำไปใช้เร็ว แต่ นั่น ไม่ใช่ จุดหมายหลักของการสอนภาษาไทยในวัดไทย อย่างน้อย ก็ไม่ใช่ในการสอบแข่งขัน จุดหมายของการสอนภาษาไทย นอกจากพยายามส่งเสริมให้รักความเป็นไทย และอ่านออกพูดได้ สิ่งที่เน้นคือ การให้เด็กรักสีังคมไทย ช่วยสืบทอดศิลปะไทย และประเพณีไทยไว้ในต่างประเทศ การสอน จะไม่เคร่งเครียด กัับการพูดไทย สะกดไทย เพราะเด็กจะไม่ต้องการอย่างนั้นจะต่อต้าน แผนการสอนที่เตรียมไว้ อาจจะใช้ไม่ได้เลย หรือใช้ได้ไม่มาก เพราะนักเรียนจะเปลี่ยนทิศทาง โดยภาพรวม ลูกหลานของคนรู้จักในวัด ต้องการ ห้องเรียนที่เป็นกันเอง มีครูมีการเรียนรู้ภาษา แต่ก็มีมากกว่าภาษาไทย คือมีคนที่รู้จักวัฒนธรรมสองแผ่นดิน สอนเขามากกว่าภาษาประจำวัน การสอนมรดกของชาติให้ซึมซับ กรณีนี้ ต้องใช้เวลาและการทุ่มเท อย่างสุดขั้ว และเป็นการทำงาน ที่ต้องหวังผลระยะยาวมาก ถึงแม้ว่า เด็กเหล่านี้ จะเรียนจบหลักสูตรไปแล้ว และพูดไทยยังไม่ชัด ขอให้เขามีความภูมิใจในเชื้อสายของบรรพบุรุษ มีจิตสำนึกของความเป็นไทย รู้จักประเพณีไทย เราถือว่า การเป็นครูได้ก่อประโยชน์อย่างใหญ่หลวง ไม่ใช่แค่สอนก.ไก่ ถึง ฮ.นกฮูก หรือหลักการ ผันเสียงวรรณยุกต์ แต่เราได้สอนหัวใจของเด็กไทยที่เกิดในต่างแดน ให้เขาบอกคนทั้งโลกได้ว่า เขาเป็นคนไทย มีประวัติศาสตร์ของชนชาติ มีวัด มีพ่อ แม่ ครู เพื่อน และมีความกตัญญููเต็มหัวใจ ถ้าครู ตั้งหน้าจะมาสอนคำไทย ให้เด็กพูดได้อย่างเดียว ไม่ยอมให้เด็กนำโลกของเขามาในชีวิต ของครู ก็จะไม่มีทางเปิดโลกของสองฝ่ายให้ประสานกันได้ ถึงอย่างไรครูไทยวัดไทยต่างประเทศ จะต้องประยุกต์สองภาษา หาความกลมกลืนของสองวัฒนธรรมให้ได้ ใช้ทฤษฎีอย่างเดียวไม่ได้ ต้องมีการทดลองใหม่ๆ และนำข้อผิดพลาดมาแก้ไข ต้องให้เด็กเป็นครูน้อยๆของครูไปพร้อมกัน ทำให้เกิดความรักอันเชื่อมโยงสองโลก และนั่นคือ ผลอันยิ่งใหญ่ ซึ่งจะทำให้เด็กรักภาษาไทย ชื่นชมวัฒนธรรมไทย เพราะเขาได้สัมผัส หัวใจของครูด้วย ไม่ใช่แค่เพียงความรู้แต่มีความรักให้ โรงเรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ ของวัดพุทธไทย เป็นงานสืบสานอนุรักษ์ทั้งภาษาและสังคม การทำงานตรงจุดนี้ ต้องประสานกับกลไกชีวิตทั้งหมด เพราะฉะนั้น จะพูดไทยล้วน เป็นไปไม่ได้ หมายเหตุ ๒ โครงการนำเยาวชนกลับมาตุภูมิ เป็นสิ่งที่อยู่ในระบบการพัฒนาการสอนวัฒนธรรม ในระดับนั้น เด็กๆ และผู้ปกครองต่างชาติ (หรือกลุ่มพ่อแม่ไทยก็ตาม)  จะได้มีโอกาสเรียนรู้จาก การเดินทาง ท่องเที่ยวไปยังสถานที่ต่างๆในเมืองไทย ได้สัมผัสที่มาที่เกิดของบรรพบุรุษ จะได้ใช้ ทักษะที่เรียนมา ทั้งนี้ขึ้นกับญาติและครอบครัวในไทยด้วย ว่าจะช่วยในการพูดไทยมากน้อยเท่าใด แต่สำหรับเด็กที่เรียนเฉพาะในเวลาอยู่ที่วัด ในต่างประเทศ ไม่ได้เข้าร่วมโครงการกลับเมืองไทย เขาจะมีปฏิกิริยาในการเรียนต่างไป เป็นไปได้ตั้งแต่ไม่สนใจฟัง จนถึงทำอย่างอื่น และไม่มาเรียนอีก ด้วยเหตุนี้ การสอนภาษาไทยในแต่ละคาบ จะต้องดึงความสนใจของนักเรียน สร้างเป้าหมายเด่นชัด ว่า การเรียนรู้ในวัด จะช่วยส่งเสริมการฝึกพูดระหว่างเดินทางร่วมโครงการแสดงในไทยที่วัดจัดประจำ เท่าที่ปรากฏ ศัพท์เกี่ยวกับอาหารไทย สถานที่ท่องเที่ยวหรือเมืองที่เด็กๆเคยไปเที่ยว ทำให้จดจำแม่นขึ้น และที่ลืมไม่ได้ คือการสอนให้เยาวชนรู้จักเคารพสถาบันพระมหากษัตริย์ ตลอดจนคำราชาศีพท์ที่จำเป็น กระบวนการสื่อสารเพื่อสอน ถ่ายทอดสิ่งเหล่านี้ ต้องอาศัยพื้นฐานภาษาสากลของครูผู้สอนคู่กับจิตวิทยา ถึงแม้ว่า ครูอาสาฯบางคนจะสอนเพื่อใช้เวลาว่างระยะสั้นก็ตาม จะต้องปฏิบัติตามเป้าหมายของวัดท้องถิ่น                             แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 51 04:11:59 แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 51 03:02:06 จากคุณ : กริชนาคราช - [ 9 มี.ค. 51 02:54:46 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ง่ะ...เขียนไปยาวมาก แต่โพสต์ไม่ติด... เอาเป็นว่าอยากรู้อะไร หลังไมค์มานะคะ เราเป็นครูอาสาปีที่แล้วค่ะ บอกคุณแม่เพื่อนว่าไม่ต้องกังวลมาก เพราะว่าเด๊ย่วเขาจะมีอบรมให้ก่อนไปค่ะ ซึ่งจะได้คุยกับพี่เก่าด้วยค่ะ จากคุณ : avadar - [ 9 มี.ค. 51 20:05:52 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณทุกคนมากค่ะ จากคุณ : วันนี้วันอะไร - [ 10 มี.ค. 51 00:54:27 ]