ความคิดเห็นที่ 1 ถ้ารวยอยู่แล้ว จบแล้วไม่ต้องหางานหาเงิน ก็ไม่ผิดอะไรนี่ครับ ถ้ารวยแล้วต้องมาตัดสินใจทำในสื่งไม่ชอบเพื่อเงินแล้วจะรวยมาหาพระแสงอะไรล่ะครับ ใช่ไม๊ Enjoy your life to the fullest. แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 51 01:32:31 จากคุณ : Tisco fan - [ 2 เม.ย. 51 01:27:27 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เมืองนอก มีวิชาประหลาดๆ ตั้งหลายอย่าง วิชาที่ไม่มีใครรู้ว่าเรียนไปทำไม เพื่ออะไร และจะทำมาหากินอะไรได้ แต่ก็เห็นมีคนเรียนกันตั้งเย๊อะตั้งแยะ เค้าเรียนเพราะใจเค้าอยากรู้ อยากเรียนน่ะนะ ไม่ผิด ไม่แปลก ใครว่าอะไรก็ช่างเค้าซิคุณ จขกท ทำในสิ่งที่เราอยากทำดีกว่า แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 51 02:37:10 จากคุณ : hamble pie - [ 2 เม.ย. 51 02:36:43 ]

ความคิดเห็นที่ 3 i just graduated from Arts, Chula (Aksornsart) ka and now im overseas(nz) To tell you the truth,i dont even know what il be doing here,i dont know what kinda job my degree is worth for lol but im glad that i got a degree in humanity field,i had always wanted to study languages and well..basically humanity stuff lol i like learning about poetry and mythology..they r not too bad ka, at least we got to learn what we always wanted to learn and study..be proud of yourself naka ^-^ its our life, not others!! จากคุณ : nu yim (sweetkiwi) - [ 2 เม.ย. 51 03:49:59 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เอิ่มมมม ไม่รู้ตรงหรือเปล่านะครับ ผมจบ English มาตอนเรียนตรี ก็เรียนพวกวรรณคดีครับ แล้วตอนป. โทนี่กำลังจะเรียน English Composition and Rhetoric (การเขียนเชิงวิชาการประมาณนั้น) ผมวางเป้าหมายไว้แล้วอ่ะว่าจะเป็นอ. สอน writing ผมไม่เคยรู้สึกไม่ดีนะเวลาใครถามว่าเรียนสาขานี้ทำไม เพราะว่าผมรู้สึกว่าผมชอบ สนุกที่ได้อ่านบทความเกี่ยวกับเรื่องการเขียนอ่ะ และผมเรียนแล้วสามารถนำมาใช้ในชีวิตได้ด้วย เช่นเอาไปสอนคนอื่นให้เขียน essay ได้ เป็นต้น ชอบอ่ะ เวลาช่วยให้คนเขียน essay ได้ รู้สึกดีครับ มีคนเคยบอกเหมือนกันว่าอยู่เมกาแล้วเรียนอังกฤษทำไม ยังไงภาษาก็ได้อยู่ได้ ผมตอบกลับแบบนี้ เพราะว่าการเรียนภาษาของผมไม่ได้เรียนเพื่อสื่อสารได้เท่านั้น แต่ว่ามีจุดประสงค์อื่น ดังนั้นการอยู่ในประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษไม่พอ ต้องเรียนด้วยเพื่อบรรลุจุดประสงค์ของผมครับ :o) จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง - [ 2 เม.ย. 51 04:10:37 ]

ความคิดเห็นที่ 5 การทำอะไรที่เรารักโดยที่ไม่เกิดผลด้านทำมาหากินเค้าเรียกว่างานอดิเรก ถามว่าทำแต่งานอดิเรกได้ไม๊ ผมว่าถ้่าทางบ้านไม่เดือดร้อนไม่ต้องการคุณไปช่วยทำมาหากินก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร แต่ถ้าทางบ้านฐานะไม่ดีพยายามเจียดเงินมาให้คุณเรียนมันก็ไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่ น่าจะคิดไปช่วยเค้าทำมาหากินบ้าง จากคุณ : Tisco fan - [ 2 เม.ย. 51 05:17:55 ]

ความคิดเห็นที่ 6   อยากทำอะไรก็ทำสิคะ แต่ขอให้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก สิ่งที่ตัวเองสนใจ ทำในสิ่งที่ตัวเองถนัด แล้วคุณจะทำได้ดีค่ะ เจมี่ โอลิเวอร์ ชอบทำอาหาร ทั่นเซอร์ห่ามโต่ง ริชาร์ด แบรนสัน ผู้จบการศึกษาชั้นมัธยม เจ้าของ Virgin Atlantic Airways, Virgin Record และ อีกหลายๆ กิจการ เจ๊ง๊อ เจ้าของร้านครัวเจ๊ง้ออันโด่งดัง ชอบทำอาหาร เจ๊วราภรณ์ เจ้าของร้านวราภรณ์ซาละเปาเจ้าอร่อย ชอบทำซาละเปา   เจ๊เล้ง ขาใหญ่ดอนเมืองแห่งร้านเจ๊เล้ง ชอบขายเครื่องสำอางค์ มาดอนนน่า ชอบเต้น ชอบร้องเพลง ชากีร่า มีพรสวรรค์ ในเรื่องร้องรำทำเพลง เต้นรำ เล่นเครื่องดนตรีต่างๆ อจ. จักรพันธ์ โปษยกฤติ ชอบวาดรูป ชอบทำหุ่นกระบอก หม่อมราชวงศ์ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์ ชอบชิม ชอบเล่าเรื่อง ชอบแจกเชลล์ชวนชิม   ป้าเมี้ยน ชอบทอผ้า สานกระบุง ลุงคำ ชอบทำนา ขุดบ่อเลี้ยงปลา แต่ละท่านที่กล่าวมา และ อีกหลายๆ คนบนโลกนี้ประสบความสำเร็จในการทำสิ่งที่ตนเองถนัด โดยมิได้ต้องจบ MBA, IT หรือ เรียนมาสูงๆ เสียดฟ้า (ส่วนท่านที่เรียนมาในสิ่งที่ตนเองถนัด และ เรียนสูงๆ  มิต้องเดือดร้อนนะคะ เพราะเรามิได้เหมารวม แค่ยกตัวอย่างให้น้อง จขกท. เขาฟัง  ) เมื่อเทียบกับพวกความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด หรือ ไม่มีทักษะในการดำเนินชีวิตค่ะ   แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 51 08:34:49 จากคุณ : อย่าตกเป็นทาสของกระแสสังคม (Siamese Girl) - [ 2 เม.ย. 51 07:20:35 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ปล. หลายๆ คนเลือกที่จะทำสิ่งที่ตัวเองรัก ทั้งๆ ที่ฐานะทางบ้านมิได้ร่ำรวย และ มิได้ทำงานเพื่อหวังผลเป็นตัวเงินอย่างเดียว แต่หวังที่จะทำสิ่งดีๆ มีคุณภาพด้วย อย่าตกเป็นทาสของ สังคม "เงินนำหน้า ปัญญาตามหลัง" เพื่อสังคมที่ดี สังคมที่น่าอยู่ขึ้นค่ะ   คนเราถ้าหายใจเข้าก็ US Dollar หายใจออกก็ Euro จามก็เป็น Japanese Yen ไอทีก็เป็นเงินบาท......คนแบบนั้นไม่น่าคบค่ะเพราะอยู่ในสังคมวังวนของความเห็นแก่ตัว มีความเป็นทุนนิยม มีความเป็นวัตถุนิยมสูง จิตใจไม่อ่อนโยน   ฝากไว้คิดดู     จากคุณ : Siamese Girl - [ 2 เม.ย. 51 07:31:33 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ภาษาและวรรณคดีเหมือนอากาศที่เราสูดๆหายใจเข้าออกอยู่ทุกวี่ทุกวัน   ขาดบ่ได้   แต่มองบ่เห็น ไม่มีอะไรในโลกที่จะหนีพ้นภาษาและวรรณคดี   คนเรา เกิด แก่ เจ็บ ตาย ก็ใช่แล้ว และที่เข้ามาเคาะๆแป้นแค่นี้ก็เป็นภาษาและวรรณคดีแล้ว จากคุณ : akebi1 - [ 2 เม.ย. 51 07:51:56 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ต้องเลือกสิ่งแวดล้อมครับ มีงานทำแต่ต้องเลือกงานบางอย่างครับ อย่างเพื่อนบางคนเรียนภาษาอินโดนีเซีย สวีดิชก็มี สุดท้ายก็มีงานของเขา (เฉพาะทาง) และเกี่ยวกับการสื่อสาร ธุรกิจ มันมีทางไปครับ แต่สิ่งแวดล้อมของประเทศเรามันเป็นอย่างงี้ อยู่เมืองไทย อยากก้าวหน้า ถ้าไม่ค่อยรู้จักใคร ทำธุรกิจส่วนตัวสบายใจกว่า จากคุณ : ฟ้าลั่น - [ 2 เม.ย. 51 08:20:10 A:58.181.152.146 X: TicketID:091427 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ที่เค้าว่าไปเรียนต่างประเทศได้ภาษาอยู่แล้ว แต่การเรียนด้านภาษาและ วรรณคดีโดยตรง มันจะทำให้ผู้เรียนเข้าใจภาษาในเชิงลึก ได้รับรู้ประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรมของภาษามากขึ้น ทำให้เราได้รู้จักและใช้ภาษาได้อย่างลุ่มลึก ยิ่งขึ้น ยิ่งสมัยนี้ ภาษามีความสำคัญในทุกที่ ทุกแห่ง หากคุณเรียนรู้ที่จะปรับตัวและ ดัดแปลง คุณจะสามารถหางานได้ในทุกองค์กร เพื่อใช้ประโยชน์จากภาษา ที่คุณเรียนมาค่ะ จากคุณ : พ็อบเบิ้ล - [ 2 เม.ย. 51 18:39:09 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณทุกท่านนะคะ ทำให้คิดไรได้มากขึ้น ไม่นึกว่าจะมีคนตอบเยอะ มีคุณ siamese girl ด้วย! :) ปกติไม่เคยตั้งกระทู้ เคยแต่อ่านของคนอื่น เราเป็นคนชอบคิดเล็กคิดน้อย ชอบเก็บคำพูดชาวบ้านมาคิดอยู่้เรื่อย ซึ่งบางทีก็ไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญอะไร เป็นเรื่องที่ใครๆเค้าไม่สนใจกัน อย่างเรื่องเนี้ย เรา็มองว่าการตัดสินใจเลือกเรียนหรือทำงานอะไรควรจะดูที่ความชอบเป็นหลัก เพราะมัน ็เป็นสิ่งที่กำหนดชีวิตเราไปทั้งชีวิต ลืมมองไปว่าจิงๆ สิ่งที่ชอบหรือสนใจ มันไม่จำเป็นต้องทำเป็นอาชีพก็ได้ อีกอย่างมันอาจเป็ีนความคิดที่ไม่ practical เท่าไหร่ อย่างที่คุณทิสโก้ว่ามา ถ้าบ้านรวยแล้ว อยากทำไรก็ทำ ไม่ต้องคิดไรมาก แต่คนที่ฐานะไม่ดีก็อาจจะต้องคำนึงถึงปัจจัยอื่นๆด้วย แตไม่ได้หมายความว่า่บ้านหนูรวยนะคะ พอดีได้ทุนมาเรียน เลยไม่ค่อยกังวลเรื่องเงินมากนัก ที่คุณสาวสยามว่ามา ก็เป็นอีกมุมนึง เห็นด้วยค่ะว่าเดี๋ยวนี้สังคมเราวัตถุนิยมจัด หลายๆคนทำไรก็คิดถึงผลทางเศรษฐกิจเป็นหลัก ก็ จะพยายามไม่ใส่ใจคนอื่น มีความสุขใจสิ่งที่ตัวเองทำอย่างที่ทุกท่านบอกค่ะ Have a nice day ค่า จากคุณ : alexfromblur - [ 2 เม.ย. 51 23:08:54 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาตอบช้าไปหน่อย  ผมคิดว่าสิ่งที่ผมเรียนและทำอยู่มันมีคุณค่า เพราะเวลาผมสอน ผมสอนให้เด็กพิจารณาถึงสิ่งใกล้ตัวที่ส่วนใหญ่คนจะมองข้าม  เช่น ความมีอคติของมนุษย์เราที่จะพยายาม represent คนที่ต่างไป (the others) ในทางที่เป็นลบ ในทางที่"พิศดาร" (exotic) ซึ่งเราจะเห็นได้จากหนัง ข่าว หนังสือพิมพ์ วรรณคดีทั้งน้ำเน่าและไม่น้ำเน่า   ที่คนไม่เข้าใจว่าคนเรียนภาษาและวรรณคดีเรียนไปทำไม  เพราะว่าเค้ายังมี misconception ว่า เรียนภาษาและวรรณคดีเรียนไวยากรณ์ เรียนการใช้ให้"ถูกต้อง" การเขียน การพูด  อ่านนิยายประโลมโลก ฯลฯ  แต่อย่างที่พูดไว้ว่านี่คือ misconception ของคนอื่นๆ  ดังนั้นทางที่ดี คือ คุณพยายามแก้โดยพยายามอธิบายให้เค้าเข้าใจ ทำไปทีละคน  นี่เป็นสิ่งที่เราทำได้  และเวลาอยู่ในห้องเรียน เราต้องพยายามเน้นว่า critical skills ที่ได้จากการเรียนภาษาและวรรณคดีนั้นมันสหสาขาวิชา (interdisciplinary) ทำให้มนุษย์อยู่ร่วมกันได้โดยสันติ (ถ้านำหลักที่เรียนมาไปใช้)  ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้ผลิตยาต้านเอดส์  ไม่ได้ผลิตสะพานแขวน หรือนำคนไปสู่อวกาศ  แต่มันเป็นการสร้างสรรค์สังคมที่มีคุณภาพที่จะนำไปสู่สิ่งที่เป็น "รูปธรรม" มากขึ้นได้ ต่างหาก จากคุณ : texanprofessor (krisdauw) - [ 3 เม.ย. 51 02:21:14 ]