ความคิดเห็นที่ 1 ได้ค่ะ ถ้าคุณมีความสามารถพอ ใช้ภาษา ตปท. ได้ดี และ มีคุณสมบัติครบถ้วนตามที่บริษัทนั้นๆ มองหาอยู่ และ ที่สำคัญบริษัทนั้นๆ ยินดีขอใบอนุญาตในการทำงานในประเทศนั้นๆ ให้คุณ มีคนไทยมากมายที่ได้งานทำใน ตปท. เพราะมีคุณสมบัติเหล่านั้น และ คนไทยอีกส่วนหนึ่ง ได้งานทำใน ตปท. เพราะการแต่งงานกับคนสัญชาตินั้นๆ เป็นต้น......ในหลายๆ กรณีก็มิได้มาด้วยความสามารถอย่างเดียวจ้ะ หรือ ถ้าทำงานในบริษัทอินเตอร์อยู่แล้ว ก็อาจจะขอย้ายไปประจำทีปท. อื่น หรือ บริษัทของคุณเองอาจจะให้ไปประจำที่ประเทศอื่น ในกรณีที่คนขาด และ ต้องการความรู้ ความสามารถ ของคุณจริงๆ และ ในหลายๆ กรณีก็จ้างคนไทย หรือ คนอินเดีย ถูกกว่าจ้างฝรั่ง หรือ ญี่ปุ่นค่ะ ของแบบนี้ ระบุเจาะจงไม่ได้.....แล้วแต่ Case แล้วแต่จังหวะของชีวิตค่ะ ยินดีค่ะ   จากคุณ : แค่ความเห็นของป้าคนหนึ่ง (Siamese Girl) - [ 7 พ.ค. 51 08:42:06 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สมัครได้ครับ แต่เขารับหรือไม่รับนั่นก็อีกเรื่องนึงครับ ผมเองก็ไม่ได้จบเมืองนอก ไม่ได้จบภาค Inter ตอนนี้ผมก็ทำงานอยู่ที่ตปท.และได้งานมาด้วยวีซ่าทำงาน ไม่มีปัญหาอะไรครับ จากคุณ : คนไม่ดีที่ไม่มีหัวใจ - [ 7 พ.ค. 51 09:04:14 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เห็นด้วยกะ คห # 1 และคห #2 ถ้าคุณสมบัติเป็นที่น่าพอใจของเจ้าของงานได้ทำชัวร์ จากคุณ : clubspanky - [ 7 พ.ค. 51 10:10:22 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เข้ามาบอกเพิ่มเติมว่าอย่าคิดว่าแค่เคยทำงานบ.ข้ามชาิติจากอเมริกาแล้วจะได้เปรียบ เพราะเขาก็ยังมองว่ามันไม่ใช่ประสบการณ์ทำงานในอเมริกาอยู่ดีล่ะครับ จากคุณ : คนไม่ดีที่ไม่มีหัวใจ - [ 8 พ.ค. 51 06:10:48 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อยากมาเป็นกำลังใจให้นะคะ และก็อยากให้ัคำแนะนำที่น่าจะให้ข้อคิดอะไรได้บ้าง เราหาทางมาทำงานเมืองนอกด้วยตัวเอง ไม่ได้มีใครช่วยเลย ครอบครัวก็ไม่ได้รวยอะไร มาได้ด้วยความตั้งใจของตัวเองแท้ๆ คือเข้าใจว่ามีความฝัน ซึ่งก็คงเหมือนเรา ตั้งแต่เด็กเราตั้งใจว่าอยากทำงานในต่างประเทศ ไม่ได้บ้าฝรั่ง แต่เราเป็นเด็กที่มั่นใจในตัวเองและคิดบวก เราคิดว่าความสามารถเราสู้ฝรั่งได้สบาย อยากจะทำให้พ่อแม่ภูมิใจ คิดว่าถ้าทำงานเมืองนอกพ่อแม่จะได้สบาย ไม่ทราบว่าตอนนี้อายุเท่าไหร่แล้ว ทำอะไรอยู่ ถ้าอยากมาเมืองนอกจริงๆ ต้องรู้จักวางแผนชีวิตดีๆนะคะ ห้ามคิดลบว่าจะอย่างนั้นอย่างนี้ อย่างเราคงไม่มีโอกาส และความคิดลบๆอื่นๆทั้งหลาย ตั้งใจมั่นอย่างเดียวว่าต้องมาให้ได้ วางแผน แล้วก็ทำ ใครจะขัดคออะไรก็ไม่ต้องท้อ เราเคยเล่าให้เพื่อนสนิทคนนึงฟัง มันหัวเราะเยาะหาว่าช่างฝัน เราก็ไม่สนใจ ตั้งใจอย่างเดียวว่าต้องทำให้ได้ ของเรา เราก็วางแผนตั้งแต่เลือกเรียน ตอนนั้นยังเด็ก โลกยังแคบ รู้แต่ว่าถ้าเป็นหมอหรือวิศวกรน่าจะมีโอกาสได้ทำงานเมืองนอก เราคิดอยู่หลายปีมากตั้งแต่เรียน ม.ต้น แต่สรุปเราเลือกไม่เป็นหมอ เพราะมีความอุดมการณ์ว่าถ้าเป็นหมอก็อยากไปต่างจังหวัด ช่วยคนที่ด้อยโอกาสกว่า และถ้าเป็นหมอก็อยากอยู่ช่วยคนไทยมากกว่า สรุปว่าเราเลือกเรียนวิศวะ และก็เอ็นทรานซ์ติดมหาลัยอับดับต้นๆแห่งหนึ่ง พอจบมา ด้วยความที่ยังเด็ก ก็คิดว่าถ้าอยากไปเมืองนอกมันก็ต้องทำงานกับฝรั่ง เราก็เลยสมัครงานแต่บริษัทฝรั่ง จนได้เข้าทำงานบริษัทสิงคโปร์ประจำสาขาที่เมืองไทย (บริษัทมีหลายสาขาในเอเชีย) และบริษัทนี้มี business partner เป็นบริษัทเยอรมันที่็เป็นบริษัทชั้นนำในด้านธุรกิจนี้ อยู่ในTop 3 เลยทีเดียว ตอนที่ทำงานที่บริษัทนี้ เราตั้งใจทำงานมากๆ ขยันได้โล่ห์ โล่ห์จริงๆนะ award โน้นนี่อะไรที่บริษัทมี เราได้หมด ชนะเอเชีย ฝรั่งกระจุยกระจาย เราทำงานดีมาก ขนาดที่บริษัทแม่สิงคโปร์กับบริษัทพาร์ทเนอร์ที่เยอรมันแย่งกันให้รางวัลเรา ตอนอายุ 26 เราได้เป็น Product Manager มีลูกน้องอายุมากกว่าเรา มีลูกน้องทั้งคนไทยทั้งคนต่างชาติ ซึ่งก็เข้าแผนเราเลยหล่ะ เพราะเราคิดว่าถ้าอยากไปทำงานเมืองนอก มันก็ต้องสร้าง Connection กับคนใหญ่ๆโตๆ แล้วเป็นแค่พนักงานธรรมดาชาติไหนจะได้รู้จัก สรุปว่า เราก็ทำจนได้ เราเป็นที่เอ็นดูของนายใหญ่มากคนนึงที่เยอรมัน ซึ่งเราคิดว่าถ้าเราต้องพึ่งให้เค้าช่วยหางานในสาขาต่างประเทศ เค้าช่วยเราแน่ๆ อ๋อ ลืมไป อยากไปเมืองนอก ภาษามันก็ต้องดี เราก็เหมือนกันที่ไม่ได้เรียนอินเตอร์ แต่ก็ต้องขวนขวายนะคะ ตอนเด็กๆยังไม่ค่อยมีตังค์ ก็เรียนเอาเอง ดูหนังฟังเพลง อ่านหนังสือเอา เราสอบโทเฟลครั้งแรกได้ 590 พลาดไปหน่อย ไม่ได้เตรียม writing ไป เลยไม่ทะลุ 600 (ตอนนั้นยังไม่รู้เลยว่า Academic writing เป็นยังไง) ที่นี่ทำงานได้ก็เก็บตังค์เรียนต่อต่างประเทศ เราเลือกมาออสเตรเลีย เพราะค้นคว้ามาว่า ที่นี้มีโอกาสได้พีอาร์ ขั้นตอนนี้หาอ่านเอาจากกระทู้อื่นๆนะคะ เราจะเล่าถึงต่อตอนสมัครงานเลยละกัน พอเราได้พีอาร์แล้ว ที่นี้หละ สิ่งที่เราวางแผนไว้ก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง เราก็เขียนอีเมล์ไปหานายที่เยอรมันให้เป็น ref ให้หน่อย เราจะสมัครงานบริษัทเค้าที่ออสเตรเลีย นายคนนั้นก็ดีใจหาย เขียนอีเมล์รับรองให้เราเป็นอย่างดี แต่ชีวิตนะคะ มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่วางแผนเสมอ ไม่ว่าจะวางแผนไว้ดีขนาดไหนก็ตาม เรามีจุดพลิกผันนิดหน่อย Manager สาขาที่นี้ดันไม่ถูกกับนายเก่าคนสิงคโปร์ของเรา เค้าก็ไม่อยากได้เราไปเป็นหอกข้างแคร่ ตอนนั้นเสียใจมาก คิดว่าซวยจริงๆ อุตส่าห์วางแผนมาสะดิบดี ดันมาพลาดเพราะตัวแปรที่่ควบคุมไม่ได้อย่างงี้ แต่โชคดีที่เราก็มีแพลนบีด้วย ตอนเราทำงานนอกจากคนในบริษัทตัวเอง เราก็หาโอกาสสร้าง connection นอกบริษัทด้วย คนเราเก่งอยากเดียวไม่ได้นะคะ personality สำคัญมาก คนเค้าจะเอ็นดูช่วยไม่ช่วยเนี้ยก็ตรงนี้แหละ เราโชคดีได้เจอ Director คนสิงคโปร์ ของบริษัทที่ติอต่องานกัน ได้พูดคุยแล้วเค้าเอ็นดู คอยเป็น Mentor ให้ เราก็เลยลอง email ไปให้เค้าช่วย ซึ่งโชคดีมากๆ เค้าก็เป็น Director สาขาที่บริสเบนด้วย เค้าก็รับเราเข้าทำงานเลย แต่เรามันก็อาภัพ งานนี้เราต้องเดินทางระหว่างบริสเบนกับเพิร์ทตลอด ซึ่งเราดันมีข้อจำกัดส่วนตัวบ้างอย่างที่ไปไม่ได้ เศร้ากำลังสอง ที่นี้ connections ที่พอจะช่วยเราได้ ก็ใช้ไปหมดแล้ว ทำไงดีหล่ะ จนตอกแล้วหนิ เราก็เลยไปสมัครงานบริษัทคู่แข่ง เหมือนโชคชะตาเล่นตลก สมัึครไปสองที่ รับเราทั้งสองที่เราทั้งสองทีเลย เค้าประทับใจ resume เรามาก มานั่งคิดดูอีกที เราว่าถ้าวางแผนชีวิตดีๆ ถึงมันจะพลาดบ้าง ล้มบ้าง แต่ส่วนดีๆที่ำทำไว้เนี้ยมันก็ยังส่งผลให้ชีวิตไม่แย่ไปสะทีเดียว เฮ้อ เล่ามาตั้งยาว หวังว่าน่าจะเป็นประโยชน์กับ จขก บ้างนะคะ อยากมาก็ต้องตั้งใจและวางแผนดีๆนะคะ ขอให้โชคดีคะ ุ แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 51 19:21:01 แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 51 19:15:39 จากคุณ : นายจอบ - [ 9 พ.ค. 51 19:13:24 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มีประสบการณ์การทำงานกับบริษัทที่มีชื่อเสียงก็ย่อมถือเป็นplusอยู่แล้ว แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องดูด้วยว่า you've got what potential employers are looking for. บริษัทจะดูว่าคุณมี skills ตามที่เขาต้องการไหม ต่างประเทศแต่ละที่ก็ไม่เหมือนกัน... (การหางานในญี่ปุ่น อเมริกา หรืออังกฤษ มันก็คนละสไตล์กัน)... แต่โดยรวมนอกจากประสบการณ์ ความสามรถแล้ว ก็ต้องอาศัยโอกาสและโชคด้วย... ไหนจะต้องไปแข่งกับ citizen ของเขาอีก... แต่ว่าถ้าเราดีจริง แล้วเขาหาคนในประเทศเขามา fill ตำแหน่งไม่ได้... อย่างนี้ก็พอมีโอกาส... จากคุณ : Usquebaugh - [ 12 พ.ค. 51 03:32:43 ]