ความคิดเห็นที่ 1 เย้ แตกกระทู้ซะที จากคุณ : จริงจริง (jI@ng jIng zhEn) - [ 9 พ.ค. 51 15:15:24 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เย้ แฝงตัวมานาน ขอเปิดกระทู้ใหม่ด้วยประเด็นที่เราคิดว่าเป็นเรื่องประหลาดสำหรับเรานะคะ คือเราเชื่อว่าคนที่มีใจผูกพันกัน บางทีก็เหมือนสื่อกันได้น่ะค่ะ ปกติเราจะไม่ค่อยสนิทกับใครง่าย ๆ แต่มีเพื่อนคนหนึ่ง รู้จักได้ไม่กี่เดือนก็รู้สึกถูกอัธยาศัยมาก ชนิดไม่ต้องมีความเกรงใจกันเลย สมัยเรียนบ้านเราอยู่ไกลม. หอมันอยู่ใกล้ม. เราก็ไปค้างหอนั้นเพื่อความสะดวกเรื่อย จนเราเรียนจบได้งานทำแถวหอเพื่อน ก็ยังไปเดินช้อปด้วยกันแล้วค้างบ้านมันอยู่บ่อย ๆ ปรากฏว่าต่อมาเราออกจากงานเก่ามาทำใกล้บ้าน ก็พอดีที่เพื่อนเรียนจบได้มาทำงานใกล้บ้านตัวเองเลยไม่ต้องอยู่หอแล้ว ซึ่งก็ปะเหมาะว่าบ้านเราบ้านมันก็อยู่ใกล้กันอีก บังเอิญตลกดี ทุกวันนี้มันเลยครองตำแหน่งเพื่อนเที่ยวใจง่าย โทรนัดกันเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นไปโดยปริยาย เวลาไปเดินช้อปหรือเที่ยวด้วยกัน คำพูดที่พูดใส่กันบ่อยคือ "นึกแล้วว่าต้องดูอันนี้" แล้วบ่อยครั้งที่บทเราคิดจะโทรหามัน แค่ตะหงิด ๆ ไม่ทันหยิบโทรศัพท์มันก็จะโทรมา หรือบางทีอยู่ดี ๆ เราโทรไปหา มันก็ทักคำแรกเลยว่า "รู้ได้ไง ว่าจะโทรหาเราอยู่แหม็บ ๆ" (จะว่าโม้ ...ทำเป็นพูด แต่บางทีมันก็โทรมาตอนเรากำลังจะโทรหามันเหมือนกัน เลยเชื่อ ฮา) อีกคนก็แม่เราค่ะ เวลาเราเฟลอะไรมา นั่งร้องไห้อยู่ แม่จะชอบโทรมาทั้งที่ไม่มีธุระ เราก็แอบอะฮึก ๆ ไป ทำเป็นคุยไป แต่ก็จะรู้สึกดีขึ้นไปเอง แปลกดีเหมือนกัน ทั้งที่ปกติแม่ไม่ค่อยโทรมาเพราะรู้ว่าเราขี้รำคาญอะนะ ทำให้เรารู้สึกเสมอเลยว่าไม่มีใครห่วงเราเท่าแม่เราอีกแล้ว ทุกครั้งที่รับโทรศัพท์แม่ตอนกำลังจิตตก หรือรับโทรศัพท์เพื่อนตอนที่ตั้งใจอยู่ว่าจะโทรหามัน จะคิดว่าประหลาดทุกทีเลย อีกอันไม่ค่อยแปลกเท่าไหร่ มีครั้งนึง ฝันว่าคุยเพื่อนสมัยม.ปลายที่ไม่ได้สนิทกันเลย ไม่กี่วันให้หลังมันก็มาทักระหว่างทางกลับบ้าน จริง ๆ มันบอกว่าเห็นเราบ่อยมาก แต่เราเดินเร็ว เลยไม่เคยทักทันสักที (ฮา) คนอื่น ๆ เคยเจอเรื่องทำนองนี้บ้างไหมคะ จากคุณ : atihasita - [ 9 พ.ค. 51 17:01:14 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เข้ามาแอบฟัง (PartIII) ^_^ จากคุณ : @_s.Oliver_@ - [ 9 พ.ค. 51 20:03:32 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตามมาโหวต+อ่านค่ะ ^^ จากคุณ : สัมปันนี - [ 9 พ.ค. 51 22:35:06 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มาแปะชื่อก่อน ทู้เก่ายังอ่านไม่หมดเลย จากคุณ : jeejeeberry - [ 9 พ.ค. 51 22:51:47 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มานอนปูเสื่อรอฟังครับ ติดใจจาก 2 กระทู้ที่แล้ว จากคุณ : JAB_BB - [ 9 พ.ค. 51 23:16:59 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องจริงผ่านคอม อิอิ อยากเล่าบ้าง.... ไม่เคยเห็นผีแต่เห็นคนที่โดนเข้าและก็การไล่ผีนะ เราเล่าเรื่องไม่เก่งนะขอโทดทีคะ พยายามอ่านละกันนะคะ ตา(สามียายนะ) ของเราอยู่จ.น่าน เราได้ยินป้าๆน้าๆเล่าให้ฟังตั้งแต่เด็กว่าตาเรามีวิชาไล่ผีได้ เราก็แบบว่าเหรอเราไม่ค่อยเชื่ออะ จนเมืื่อสามสี่ปีก่อน เห็นของจริง เอาแบบคร่าวๆนะ แถวภาคเหนือ ที่เค้าเรียกกันว่าผีกะ คือคนที่มีวิชาจะเลี้ยงผีไว้ แต่บางทีก็ควบคุมผีของตัวเองไม่ได้ แบบว่าเวลาคนเลี้ยงผีไม่พอใจใคร ก็จะชอบปล่อยผีไปใส่คนนั้น หรือใครจิตอ่อนดวงตก ซวยไปเจอเข้า กะช่วงเจ้าของผีอยากลองวิชาก็โดนกันไป อะไรประมาณนี้ นี่คือพวกคนแก่เค้าบอกเล่ามา แล้วที่เราเจอก็คือ ตอนสงกรานต์ เรากลับไปเยี่ยมตายายที่จ.น่าน มีอยู่วันตอนกลางวันนอนเล่นใต้ถุนบ้าน ก็มีเสียงเอะอะโวยวาย มีผู้ชายสามสองสามคน หามผู้หญิงมาคนนึงมาที่ใต้ถุนบ้านตาเรา ผู้หญิงคนนั้นร้องโหยหวนหลอนๆมาก สามีเค้าที่พามาก็เรียกหาตาเราบอกว่าเมียไม่รู้เป็นไร แรกๆบอกปวดท้องจะพากันไป รพ. แต่อยู่ดีๆเมียแกก็ร้องแบบโหยหวน แบบไม่ใช่ปวดท้องและไม่พูดอะไรร้องอย่างเดียว คนแก่แถวบ้านเค้าเลยบอกให้พามาหาตาเรา พอตาเราเห็นว่าเป็นไร แกก็ไปเอาสายสิญจ์ กะเขี้ยวเสือไฟมา(ญาติเราบอกว่าเป็นเขี้ยวเสือไฟของจริง)แล้วก็ของสำคัญ ขาดไม่ได้คือ"ฟันปลอม"...ฮ่าๆๆ อันนี้เราเดาว่าตาต้องใส่ฟันปลอมเพราะเดี๋ยวเวลาสวดคาถาจะฟังไม่ชัด แล้วตาเราก็เริ่มทำการไล่ผี ตาเราก็เอาสายสิญจ์ มามัดข้อมือ ข้อเท้า และพันรอบผญคนนั้น เดาว่า น่่าจะเป็นการควบคุมไม่ให้แผลงฤธิ์ คนที่โดนผีเข้าก็ไม่ได้แบบว่าอาละวาด น่ากลัวเหมือนในหนังเลยนะ แค่ร้องโหยหวนตลอด แต่แค่เสียงร้องก็หลอนมากกกกกเลย ตอนแรกตาเราก็พูดจาดีๆก่อนว่าให้ออกไป อยากได้อะไรโกรธอะไรมา ขอให้บอก ถ้าจัดได้จะจัดให้ แต่ตอนนั้นผีดื้อนะไม่ยอมออกง่ายๆ พูดยังไงก็ไม่ออกไป เมื่อพูดกันไม่รู้เรื่อง... ตาเราไปตัดเอาก้านตระไคร้ยาวๆมาสองสามอันมั้ง แล้วก้อฟาดผญ.คนนั้น ฟาดแรงมากๆแล้วก็ท่องคาถาๆ กับพูดให้ออกไปเดี๋ยวนี้ ฟาดไปสี่ห้ารอบ ก็ไม่ออก แต่ยื่งร้องๆแล้วก็ดิ้นๆ (ที่ดิ้นนี่น่าจะเพราะเจ็บมากกว่านะฮ่าๆๆ) จนตาเราแบบว่าตีจนหอบ..คงเพราะแก่มากแล้ว ตีไปสี่ห้าทีตาหอบเลยแฮ่กเลย... ตาเลยบอกว่า ถ้าไม่ออกจะโกนหัวประจานชาวบ้าน เราก็ตกใจเฮ้ยจะโกนหัวเลยเหรอทำไมต้องโกน แต่กลายเป็นตาเอาหม้อดินใบใหญ่มาครอบหัวผญคนนั้น แล้วบอกจะโกนผมละนะ เราก็งงทำไมตาต้องโกนบนหม้อที่ครอบหัว (แม่เราบอกว่า เอาหม้อดินครอบแล้วท่องคาถาและโกนผม โดยการเอามีดปาดที่ก้นหม้อรอบๆหัว คนที่เป็นเจ้าของผี จะผมร่วงแหว่งๆ เหมือนที่โดนโกนเลย แบบว่าประจานกันไปว่าใครปล่อยของมา แล้วที่ตาเราฟาดๆๆไปด้วยก้านตระไครตะกี้้อะ ผญคนนี้ไม่เจ็บหรอก แต่คนที่ปล่อยของมาจะเจ็บแล้วก็เป็นแผลอวดชาวบ้าน) พอตาเราเอาหม้อดินครอบหัวเตรียมโกน ผญ คนนั้นก็เลยบอกว่ายอมแล้วจะไปแล้วอย่าทำเลย แต่ก่อนออกให้เรียกสามีของผญ.คนนี้มาคุยก่อน ว่าจริงๆแล้วผีจะมาเข้า คนที่เป็นสามีเพราะ ไปทำอไรให้เจ้าของผี โกรธไว้แต่สามีดวงแข็ง หรือมีพระห้อยคอเนี่ยแหละเลยเข้าไม่ได้ ไปเข้าที่เมียแทน แล้วก็บอกให้ไปสามีขอขมากันด้วย หลังจากนั้น ก็ขอให้ตาเราแกะสายสิญจ์ แล้วผญคนนั้นก็เดินห่างออกไปจากกลุ่มคน แล้วก้อไปอ้วก เสร็จแล้วก็เดินกลับมา แบบว่า หน้าตาเหรอหรา มองซ้ายๆขวาทำหน้างง ประมาณว่า ชั้นมาทำอะไรที่นี่ เหมือนคนเพิ่งตื่นนอนมาก เค้าบอกว่าล่าสุดที่จำได้คือเมื่อคืนที่บ้านตอนดึกๆได้ยินเสียงหมือนอะไรตกดังๆ แล้วเค้าก็ร้องทัก หลังจากนั้นเค้าก็นอนปวดท้องทั้งคืนจนเช้า แล้วก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย ตามร่างกายเค้าที่ตาเราฟาดด้วยก้านตะใคร้ไปซะหลายทีก็ไม่มีรอยแดง แล้วเค้าบอกว่าไม่รู้สึกอะไรไม่เจ็บไม่รู้เรื่อง....แล้วเค้าก็พากันกลับบ้าน... เราก็แบบว่า เหมือนดูหนังจบ งงแกมเหวอๆ เรื่องจริงเหรอเนี่ยเด็กๆแถวนั้นไม่เคยเห็นก็ตื่นเต้นเม้ากันใหญ๋ แต่ตอนที่เกิดเรื่องทุกคนนั่งเงียบตัวเกร็งเลย ฮ่าๆๆกลัวจัด โทดทีนะคะที่ยาวไป เราตัดตอนเรื่องไม่เก่ง เอาเป็นเรื่องแบบนี้ไม่เห็นด้วยตาไม่เชื่อจริงๆ โชคดีที่ไม่สยองเหมือนในหนังไม่งั้นเราคงหลอนไปเลย เพราะขี้กลัวมากๆ.... ตั้งแต่นั้นมารู้สึกว่า โห ตาเราเท่มากกกกกก เสียดายไม่มีใครสืบทอดวิชา...อิอิ ถ้าเป็นวิชามหาเสน่ว่าไปอย่างจะตั้งใจเรียนเลยตาจ๋า แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 51 00:50:20 จากคุณ : BBabe - [ 10 พ.ค. 51 00:39:26 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ^ ^ ^ เอิ๊กๆๆ อยากเรียนมั่งวิชามหาเสน่ห์ คริคริ...^^ ((ปักหมุด)) จากคุณ : โปติ่น - [ 10 พ.ค. 51 02:56:35 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตอนนี้ยังกลางวันอยู่ ต้องรีบอ่าน Part II ให้จบ แล้วจะได้ฤกษ์อ่านกระทู้นี้ ขอโหวตก่อนค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 พ.ค. 51 08:14:13 จากคุณ : ศรีธนา - [ 10 พ.ค. 51 04:27:41 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มาโหวตพร้อมกับคำถามค่ะ  คืออย่างที่บอกไว้ในกระทู้ภาคสองอ่ะนะคะ ว่าหมอนัดให้ไปคลอดก่อนกำหนด วันพุธที่จะถึงนี้  ใครพอจะทราบบ้างคะ ว่าเด็กที่เกิดพุธกลางคืนนี่เป็นอย่างไร เราเคยได้ยินว่า หรือเคยอ่านนานแล้วน่ะค่ะ ว่าดวงค่อนข้างอาภัพ จริง ๆ หรือเปล่าค่ะ (เผื่ออั้นไม่ไหวต้องคลอดพุธกลางคืน)  ลูกสาวเกิดพุธเช้า คิดว่าน่าจะโอเค แต่คนที่สองนี่ห่วง ๆ กลัวจะคลอดพุธกลางคืนน่ะค่ะ จากคุณ : ป้าออส (ป้าออส) - [ 10 พ.ค. 51 06:19:32 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอโหวตให้ กำลังรออ่านอยู่คร๊าบ น่าติดตาม จากคุณ : นายโนเนม - [ 10 พ.ค. 51 07:25:47 A:121.216.173.220 X: TicketID:175955 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอเล่านิดนึงละกัน คือว่า แม่ผมเป็นนักทำบุญตัวฉกาจ ทุกโอกาส โดยเฉพาะที่บ้านเรามีหิ้งพระค่อนข้างใหญ่ ท่านประพฤติตนในศีลในธรรม นุ่งห่มขาวสวดมนต์ทุกวันมิได้ขาด สมัยผมเด็กๆ กำลังเฝ้าร้านอยู่ด้านล่าง (ที่บ้านผมเป็นร้านขายของชำ) อยู่ดีๆ ก็ได้ยินเสียงตบพื้นปาร์เก้ดังจากด้านบนบ้าน โอ้พระเจ้า มันดังมากๆ ครับ ปกติถ้าแม่จะเรียกใช้เอาอะไรขึ้นไปให้ ก็จะเรียกชื่อ มิเคยตบพื้น ผมตกใจรีบวิ่งขึ้นไปดู พอเห็นแม่ปุ๊บก็ถามว่า "เป็นอะไรเหรอแม่" ท่านก็ไม่ตอบ ท่านยังคงตบพื้นต่อไปโดยมิสนใจผม สักประเดี๋ยวท่านก็พูดโดยมิลืมตาว่า "ไอ้ลูกช้างอยู่ไหน" งงซิครับ ใครหว่า ไอ้ลูกช้างเนี่ย ผมมิรู้จัก แล้วทำไมแม่ต้องแกล้งทำเสียงใหญ่ด้วยเล่า สงสัย ผมก็มองมองท่านอยู่สักพักโดยมิพูดอะไร .. สักพัก ท่านก็คงจะรำคาญ เลยบอกว่า "พี่ชายเจ้าอยู่ไหน" อีกละ แม่ทำไมวันนี้มาแปลก พี่ก็มีชื่อ ทำไมไม่เรียกชื่อ เอาเอากะเขาหน่อย ,, ผมก็เลยไปตามมาให้ บอกพี่ว่า "แม่แปลกจัง" พี่ยิ้ม แล้วเดินไป ด้วยความสงสัย ตกเย็นผมเลยรอถามพี่ว่าเกิดอะไรขึ้น พี่บอกว่า มีเทพมาลงร่างแม่ มาสั่งอะไรนิดหน่อย แล้วก็ไป อยากถามเหลือเกินว่าสั่งอะไร แต่ดูเหมือนสายตาพี่จะบอกว่า "เป็นเด็ก มิต้องรู้หรอก" จากคุณ : นายโนเนม - [ 10 พ.ค. 51 08:00:32 A:121.216.173.220 X: TicketID:175955 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอร่วมแจมกระทู้บ้างนะคะ เมื่อก่อนหน้าหน้าสักเดือนครึ่งค่ะ ดิฉันก็ฝันว่าถูกอาจารย์ดุตอนฝึกงานที่โรงพยาบาล เนื่องจากดิฉันไปห้องผ่าตัดโดยไม่บอกอาจารย์ ในฝันดิฉันกลัวมากค่ะ อาจารย์บอกว่าอาจารย์โกรธมากที่ดิฉันทำอะไรไม่บอกอาจารย์ค่ะ ตอนเช้าดิฉันก็เล่าให้เพื่อนฟังในรถค่ะ ตอนกลางสายของวันฝึกงานวันนั้น อาจารย์เรียกเข้าห้องประชุมกับเพื่อนอีกคนหนึ่ง อาจารย์บอกว่าอาจารย์โกรธมากที่เพื่อนให้ยาโดยไม่บอกอาจารย์ พอดีอาจารย์ดุเพื่อนไม่ได้ดุดิฉันนะคะ เพราะยาที่ดิฉันต้องให้คนไข้ ดิฉันยังไม่ได้ให้ค่ะ ยังอยู่ในกระเป๋าเสื้อ เนื่องจากเป็นยาที่ต้องอุ่นเสียก่อน  แต่อย่างไงดิฉันก็อยู่ในห้องประชุมกับเพื่อนด้วยค่ะ   งงมากว่าคืนนั้นฝันได้ไง แล้วก็เป็นจริงเสียด้วย ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ดิฉันที่โดนดุก็เหอะค่ะ จากคุณ : Clip - [ 10 พ.ค. 51 09:18:05 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอเข้ามาอ่านด้วยคน จากคุณ : หนุ่มลุ่มน้ำมูล - [ 10 พ.ค. 51 11:10:22 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เย้ๆ เจิมๆ คิดบ้างมั้ยว่าโลกนี้ไม่มีเรื่องบังเอิญ แต่มันมีเหตุผลเสมอ แม้ว่าจะลึกลับซักหน่อย เคยมั้ยที่บางครั้งเดินในทางที่อ้อมซักหน่อยโดยไม่มีเหตุผล แต่กลับทำให้เราพบกับเพื่อนเก่าโดยบังเอิญ ตอนนี้เราก็ประหลาดใจนิดหน่อย ชื่อเราอยู่ในทะเล แต่ตัวไปอยู่บนดอยโน่น แต่ในที่สุดตัวเราก็กลับไปสู่ทะเลจนได้ ไปทะเลคราวนี้ ใจรู้สึกปิติมากๆ เหมือนได้กลับบ้าน เจอคลื่นลมแรงกลับรู้สึกดี ไม่เมาเรือเลย ในขณะที่ไกด์เมาซะเอง หุหุ ก็เลยรู้สึกว่าแปลกดี บางทีชื่อเราก็คงถูกตั้งมาด้วยเหตุผลลึกลับบางอย่างละมั้ง จากคุณ : บางเวลา - [ 10 พ.ค. 51 14:05:35 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่ทราบว่าเคยได้ยินเกี่ยวกับคาถาเป่ารักษากันบ้างไหมคะ  ซึ่งคนที่บวชแก่เรียน กล้าวิชา จะมีคาถาพวกนี้ ตอนเด็ก ๆ น่ะค่ะ แถว ๆ บ้านจะมีอาจารย์คนหนึ่ง แถว ๆ บ้านเรียกอาจารย์ หลิมนะคะ  คุณแม่ของดิฉันเนี่ยเลื่อมใสแกมาก  แต่ตัวดิฉันเอง ตอนนั้นเด็ก ๆ ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรกับเขาหรอกค่ะ แต่มีอยู่วันหนึ่ง เกิดทำน้ำร้อนลวกตัวเองตรงหน้าท้อง  คิดดูนะคะ ผิวอ่อน ๆ ตรงหน้าท้องใกล้ชายโครงน่ะค่ะ  (แต่เป็นเด็กดีนะคะ ไม่ใช่ซน พอดีช่วยแม่ชงนมให้น้องคนเล็กแต่ไม่ระวัง)  แม่รีบพาไปหาอาจารย์หลิมเลยค่ะ   ก็รู้สึกกระดาก ๆ ต้องเปิดหน้าท้องแกก็ท่องคาถา  แล้วก็เป่าให้  เชื่อไหมคะ แผลไม่เคยพองเลย ไม่ปวดไม่แสบ แปลกมาก ๆ ค่ะ แล้วก็หายเร็วไม่เป็นแผลเป็นอีกด้วย ตอนกลับบ้านครั้งล่าสุดคุณแม่ก็ให้คาถามาด้วยค่ะ แต่ดิฉันหาไม่เจอ อีกอย่าง คิดว่าคนที่จะใช้คาถาให้ได้ผลต้องเป็นคนถือศีลอย่างเคร่งครัด  ดิฉันไม่ค่อยแน่ใจเรื่องนี้กับตัวเองเท่าไหร่ หุหุ จากคุณ : ป้าออส - [ 10 พ.ค. 51 14:21:06 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอนุญาตแจมนะคะ เคยได้ยินเรื่องเล่าแบบ คุณความเห็นที่ 7 มาเหมือนกัน เพราะเราโตมาจากทางเหนือ   ผีกะ ตอนกลางคืนถ้ามองจะยิ่งสวย  เค้าเล่ามาแบบนี้ค่ะ ตอนเด็กๆ ชอบฟังคาถาต่างๆ จากคุณยาย แล้วก็จะพูดตาม ทุกวันนี้ก็ยังพูดได้อยู่    มีหมดค่ะคาถา หุงข้าวเหนียว คาถาก่อนจะนอน   ตื่นนอน   ล้างหน้า  ทาแป้งผัดหน้า   ที่บ้านยังนับถือผีบรรพบุรุษ แล้วก็จะมีพิธีฟ้อนผีเม็งอยู่   ปล.อ่านถึงความเห็นของคุณป้าออส แล้วตกใจเลยเพราะ นู๋เกิดวันพุธกลางคืน   ไม่รู้ว่าอาภัพรึเปล่า  แล้วที่ว่าอาภัพนี่เป็นเรื่องอะไรบ้างคะ   ที่แน่ๆ ทุกวันนี้  ยังไม่มีคู่เลยค่ะ จากคุณ : สาวหน้าใส - [ 10 พ.ค. 51 18:33:36 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มารออ่านอีกรอบสามค่ะ โหวตด้วยคนค่ะ จากคุณ : หนูริวจัง - [ 10 พ.ค. 51 20:18:55 ]

ความคิดเห็นที่ 19 กลับมาหลอนอย่างต่อเนื่อง จากคุณ : piggymom - [ 10 พ.ค. 51 21:02:12 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คนเกิดวันพุธกลางคืน แม้มีบุญวาสนาดี เจริญก้าวหน้าได้ดีเพียงใด ก็มักพบอุปสรรคปัญหาบ่อย ๆ มีเคราะห์บ่อย ๆ วิธีแก้หมั่นทำบุญ ปฏิบัติธรรม ปล่อยนก ปล่อยปลาให้สม่ำเสมอ เรื่องความรักเป็นคนที่ขี้หึงมาก ทำให้ผิดหวังเรื่องความรักหลายครั้ง และเป็นคนเจ้าชู้นะนี่ เหอๆ ปล.ไม่ใช่หมอดูแต่รู้จักคนเกิดพุธกลางคืนหลายคนครับ... จากคุณ : นัยนะ - [ 10 พ.ค. 51 21:09:34 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ของเราอยู่เมืองไทยนะคะ แต่มีเรื่องที่อยากเล่า ที่ทุกวันนี้ยังมึนกับคำตอบ เรามีญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง ตามศักดิ์ เขาจะเป็นน้องเขยของยายเรา เขาเสียชีวิตด้วยโรค (ส่วนภรรยาของเขาเสียไปก่อนหน้านั้นไม่กี่ปีนะคะ) ขอย้อนเรื่องราวสักนิดนะคะ คือ ก่อนที่เขาเสีย ในช่วงตรุษจีน ซึ่งวันเที่ยวของคนจีน จะตรงกับวันเกิดของยายเราพอดี ทุกปีก็จะไปกินที่ต่างๆ บ้าง จัดกินกันที่บ้านยายบ้าง ปีนั้นจัดที่บ้านยายคะ เรามัวแต่โอ้เอ้ทั้งๆ ที่อยู่ถัดจากหมู่บ้านนั้นเอง ก็ยังไปสาย ก็ไปเกือบเทียงได้ ญาติๆ มากันเต็มบ้านเลย กินกันต่อโต๊ะยาวมาจนเกือบถึงรั้วบ้าน (บ้านเล็กและแคบคะ) เราก็นั่งอยู่ด้านหน้าบ้าน ในวงนั้น ก็มีคุณตาคนนี้ ซึ่งไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน (ครอบครัวของเรามักจะนัดเจอกันบ่อยๆ ) ยายแนะนำว่า เนี่ย เขาเป็นญาติเรานะ เขาชื่อ ตาแดง เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ยกซดเบียร์ มองหน้าเรายิ้มๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไร ตาแกดูเรียบร้อยไม่คุยอะไรกับใครเลย เอาแต่มองคนนู้น คนนี้คุยแล้วยิ้มๆ ตอนแม่มารับเราไปงานศพของตาแดงนั้น แรกๆ เราก็ไม่รู้ว่า เป็นตาคนที่เจอในงานวันเกิดของยายเรา แม่ก็ไม่ได้บอกว่า เป็นตาแดงที่เสียชีวิต พอไปถึงในงานศพ ก็มีญาติๆ อยู่ก่อนแล้ว แม่เราก็มัวแต่คุย เราว่างๆ ก็เลยขอขึ้นไปจุดธูปไหว้ศพก่อน พอเห็นรูปหน้าศพ ก็คิดในใจว่า อ้าว! ตาคนนี้เหรอเนี่ย เพิ่งจะเห็นกันไม่นานแท้ๆ หลังจากการว่างคุยของแม่เรากับญาติๆ แม่ก็เล่าประมาณว่า เนี่ย ญาติเรานะ เป็นน้องเขยยาย เขาเสียด้วยโรค(โทษทีนะคะ จำชื่อโรคไม่ได้) เราก็ว่า อืม..ตรุษจีนเรายังเห็นเขาอยู่เลย ไม่เห็นว่าเขาจะมีอาการป่วยอยู่เลย... แม่เราก็ว่า เขาไม่ได้ไปนะ งานวันตุรษจีนปีนี้น่ะ ไปเห็นที่ไหน เขานอนป่วยอยู่บ้านตั้งนานแล้ว เอ...เราก็งงๆ แล้วสิเนี่ย ก็เราจำได้แม่นยำว่า เขานั่งถัดจากเราไปเอง ยังยิ้มให้กันอยู่เลย เราก็แอบมองเขาตลอด เพราะเรารู้สึกไม่คุ้นเคยกับเขาในงานวันนั้น ครั้นพอไปถามยาย ยายก็ว่า บ้า...เขาไม่ได้มาหรอกนะ วันงานตรุษจีนอ่ะ อ่ะ!! ก็ยายอ่ะแหละที่เป็นคนแนะนำเขาให้เรารู้จักเอง - -" แต่ทำไมเหมือนไม่มีใครรู้มาก่อนว่าเขาไปงานวันนั้นด้วย ทุกวันนี้ก็ยังงงๆ ว่าจะเรียกเหตุการณ์นี้ว่าอย่างไรดี เพราะตอนวันตรุษจีนนั้น แกยังนอนป่วยอยู่ จะว่า ผีหลอกก็คงจะบอกแบบนั้นไม่ได้ - -" จากคุณ : วิหคลม - [ 11 พ.ค. 51 12:22:49 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ่า ไปอ่านย้อนเรื่องของคุณ atihasita แล้ว ก็เลยพลอยนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เราจะมีลางสังหรณ์ค่อนข้างดี เราจะมีเพื่อนที่รักมากอยู่คนหนึ่ง ร้อยวันพันปีไม่ค่อยได้โทร.หากัน แต่เพื่อนจะบอกว่า ทุกครั้งที่เราโทร.ไป เขาจะกำลังมีเรื่องทุกที ไม่ป่วย ก็กำลังกลุ้มใจ เราเองก็บอกความรู้สึกไม่ถูกเหมือนกัน จู่ๆ ก็นึกถึงขึ้นมาอย่างแรง ต้องโทร.ไปหา ต้องโทร.เดี๋ยวนี้ด้วย วันอื่นไม่ได้ แต่พอไปย้อนอ่านเรื่องของยมฑูต ก็เลยพลอยให้นึกถึงเรื่องความฝันในวัยเยาว์ของเราให้ฟัง เรื่องนี้คงต้องแล้วแต่ความเชื่อของคนนะคะ เพราะเป็นแค่ความฝันเท่านั้น เรามักจะมีความฝันซ้ำๆ อยู่ไม่กี่เรื่อง แต่ที่น่าแปลก คือ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี ก็มักจะกลับมาฝันซ้ำแบบเดิมๆ จนสามารถจดจำความฝันได้ดีแม้ว่าจะตื่นนอนขึ้นมาแล้วก็ตาม จนหลังๆ เวลาที่เราฝัน เราจะสามารถกำหนดตัวเองได้ว่า กำลังฝันอยู่นะ ให้ตื่น ตื่นสิ! แล้วเราก็ตื่นขึ้นมาทันที 1 ในบรรดาความฝันของเรา ก็คือ เรื่องการเดินทางไปทางสามแพร่ง ที่เป็นเส้นทางของคนตายอ่ะคะ เรามักจะฝันว่า เราเดินไปตามถนน ทั้งๆ ที่แดดร้อนเปรี้ยงๆ แต่เรากลับไม่รู้สึกร้อนหรือมีเหงื่อเลย แต่สังเกตุได้จากต้นหญ้าข้างทาง มันแห้งจะกลายเป็นสีเหลืองยืนต้นตายเป็นทิวแถว ความสูงประมาณหูของเราได้ เมื่อมองทะลุเลยไปไกลๆ ตากว่านั้นหน่อย ก็จะเห็นต้นสนอยู่ด้านหลังกอหญ้า 2 ข้างทาง แต่สนพวกนั้น มีเงามืดดำปกคลุมอยู่ แต่ดูแล้วก็พอจะมองออกว่า มันเป็นต้นสน แต่น่าประหลาดใจ คือ กิ่งก้านใบของมันเป็นสีน้ำตาล ยืนต้นตายเช่นเดียวกันกับต้นหญ้า 2 ข้างทาง บนถนนเป็นทางลูกรังหรือที่เขาเรียกว่า ทางดินแดงอ่ะคะ เรามักจะเดินไปจนถึงทางแยก ข้างหน้า มี 2 สอง ซ้ายขวา มองลึกเข้าไประหว่าง 2 ทาง ไม่ได้แตกต่างกันเลยสักนิดเดียวและก็ยังคงเป็นเหมือนทางเดินที่เราเดินผ่านมา ตรงข้างถนนตรงบริเวณทางแยกนั้น จะมีเสาหลักเหมือนเสาหลักบนทางหลวงที่จะมุ่งหน้าไปต่างจังหวัดอ่ะคะ เราจำเลขหลักไม่ได้แล้ว แต่ว่ามันมี 3 ตัวคะ มันเก่าเหมือนกับเป็นกองปูนขึ้นมาสักกองหนึ่ง ทุกๆ ครั้งที่เดินมาถึงตรงนี้ ก็มักจะตกใจตื่นเสมอ แต่หนหลังสุด ระหว่างที่เรากำลังคิดว่าจะทดลองก้าวเดินไปทางใดทางหนึ่งอยู่นั้น เราได้ยินเสียงผู้ชายคนหนึ่ง มันไม่ได้ดังจากด้านนอก เรามองไปทางไหน ก็เห็นแต่เรายืนอยู่เพียงลำพัง เขาพูดว่า " ที่นี่ ไม่ใช่ ที่ของเจ้า กลับไปซะ! เจ้ายังไม่ถึงเวลาที่จะมา หากเจ้ายังคงดื้อดึงกลับมาอีกครั้ง ต่อไปเจ้าจะไม่ได้กลับไปอีกเลย" หลังจากได้ยินเสียงนั้นแล้ว เราก็มองไม่เห็นอะไรอีกเลย แล้วก็ตื่นขึ้นมา แล้วเราก็ไม่เคยเดินทางไปที่นั่นอีกเลย เราเชื่อมั่นว่า สิ่งที่เราเห็นในความฝันคือ ทางสามแพร่ง อย่างแน่นอน หากว่าทางสามแพร่งมีจริง เรื่องราวของความดีและความชั่วก็คงเป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน แก้ไขเมื่อ 11 พ.ค. 51 12:51:09 จากคุณ : วิหคลม - [ 11 พ.ค. 51 12:50:34 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อืมย์ อ่านข้อความของคุณ นัยนะ น่าจะจริง พอดีน้องที่สนิทก็เกิดพุธกลางคืน หน้าที่การงานดี หน้าตาดี แต่ขี้หึงมากจริง ๆ ค่ะ ตอนนี้ก็ยังไม่มีแฟน คือมีแล้วก็เลิก เท่าที่รู้จักกันมาแกมีแฟนไปแล้วสามรายก็เลิกหมดค่ะ แต่ป้าออสคาดว่าลูกคนที่สองนี่จะเป็นชาย หากอาภัพเรื่องคู่คงไม่น่าห่วงเท่าไหร่ แต่อย่างที่บอกล่ะค่ะ จะพยาย้าม พยายามคลอดเช้าวันพฤ อิอิ เพราะปีนี้ปีหนูด้วย หนูที่เกิดตอนเช้าน่าจะหลับสบายไม่ทำงานงก ๆ เหมือนหนูเกิดตอนเย็นซึ่งเป็นเวลาหากิน จริงไหมคะ จากคุณ : ป้าออส - [ 11 พ.ค. 51 14:22:37 ]

ความคิดเห็นที่ 24 แล้วคนที่เกิดวันพุธตอนเช้าล่ะค่ะ เป็นคนยังไง ใครพอรู้บ้างค่ะ ช่วยบอกหน่อย อ่านเรื่องของคุณ วิหคลม แล้วน่ากลัวจังค่ะ จากคุณ : หนูริวจัง - [ 11 พ.ค. 51 15:59:49 ]

ความคิดเห็นที่ 25 จากที่เคยประสบมาด้วยตนเอง ในห้องน้ำที่วิทยาลัยแห่งหนึ่งย่านหัวหมาก ประมาณหนึ่งทุ่มครึ่ง พอเสียงออดเลิกเรียนดัง ทุกคนก็เก็บของวิ่งเข้าห้องน้ำไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดปกติก่อนกลับบ้าน วันนั้น เป็นเวรดิฉันเก็บผ้าที่ใช้แล้วไปส่งห้องซักรีดที่อยู่ชั้นสาม ต้องรอทุกคนให้ส่งคืนผ้าที่ยืมไป มาคืนให้ครบจนเกือบประมาณสองทุ่ม จึงได้มีโอกาสไปเปลี่ยนเสื้อผ้าของตนเองบ้าง ห้องน้ำหญิงของวิทยาลัย มีตู้ล็อคเกอร์ไว้ให้เก็บของ กั้นเป็นล็อค ล็อค เลยไปจึงเป็นห้องน้ำอยู่ด้านในสุด ซึ่งมีพัดลมดูดอากาศอยู่สุดทางเดินด้านบน บริเวณทางเข้าออก มีกระจกและอ่างล้างหน้าให้ใช้ วันนั้นอากาศอบอ้าว ดิฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ก็เดินมาล้างหน้าที่อ่างจนรู้สึกเย็นสบายขึ้น ยังได้ยินเสียงเพื่อนๆ คุยกันอยู่ แต่พอเงยหน้าจากอ่าง จึงรู้ว่า มีเพียงตัวเองลำพังเท่านั้นที่อยู่ในห้องน้ำ "ไม่เป็นไร" ดิฉันคิดในใจ แล้วก็พูดว่า "วันนี้ร้อนจัง" เพื่อจะให้เสียงเป็นเพื่อนกับตัวเอง ... วินาทีนั้น รู้ได้ทันทีว่ามีลมเย็นๆ ปะทะผ่านหน้าของดิฉัน ไม่ได้รู้สึกไปเองแน่ๆ ... เพราะผมยาวของดิฉันหล่นมาปรกหน้าตอนล้างหน้ายังเปียกอยู่ กลับลอยไปตามทางที่ลมผ่านมาปะทะหน้า มั่นใจเหลือเกิน ว่าในห้องน้ำนั่น ไม่มีใครอยู่เลย เอะใจว่าหรือจะเป็นพัดลมที่ยังไม่ได้ปิด เงยหน้าไปมองพัดลมที่มีติดผนังอยู่ตัวเดียวมันก็ไม่ได้เปิด ถึงตอนนี้ มั่นใจสุดสุดว่า "โดน" เป็นอย่างไร กลัวมากๆ แล้วก็รีบวิ่งหนีออกมาจากห้องน้ำนั่น เปิดไฟทิ้งไว้ ทั้งๆ ที่ เวรมีหน้าที่ต้องปิดไฟเป็นคนสุดท้ายด้วย... โดนครูด่าวันรุ่งขึ้นก็ยอม ไม่อยู่ปิดไฟให้แล้ว จากคุณ : นิรนาม - [ 11 พ.ค. 51 21:13:59 A:121.216.173.220 X: TicketID:175955 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อ่านคห.21แล้วนึกขึ้นมาได้ว่า เมื่อเกือบ30ปีก่อนรู้จักหมอคนหนึ่ง เธอมีบ้านพักแพทย์อยู่ตรงทางสามแพร่ง จะพบเรื่องเดือดร้อนประจำ เช่นทะเลาะกับคนไข้บ้าง ถูกญาติคนไข้ฟ้องบ้างอยู่เวรทีไร ซวยบ่อย จนกระทั่งวันหนึ่งสามีมีภรรยาน้อย หมอเลยย้ายรพ.เลย   คนพูดกันว่าเพราะบ้านพักอยู่ตรงทางสามแพร่ง จากคุณ : แม่ของObst (obst) - [ 12 พ.ค. 51 00:23:50 ]

ความคิดเห็นที่ 27 โหวต^^ ตามมาอ่านเรื่องแปลก ตอนที่สาม ค่ะ เกาะหนึบ ปล.เกิดพุธเช้า(เกือบเคารพธงชาติ)เหมือนกันค่ะ อยากรู้เหมือนกันว่าเป็นอย่างไร จากคุณ : Brunnett - [ 12 พ.ค. 51 03:37:48 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอลิงค์ของกระทู้ II หน่อยค่ะ ตามไม่ทันแล้วง่ะ จากคุณ : ดาวราตรี - [ 12 พ.ค. 51 04:10:18 ]

ความคิดเห็นที่ 29 http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H6500341/H6500341.html Part II ka แก้ไขเมื่อ 12 พ.ค. 51 04:26:38 จากคุณ : Brunnett - [ 12 พ.ค. 51 04:26:10 ]

ความคิดเห็นที่ 30 วันนี้มีเรื่องประหลาดแบบหมาๆมาเล่าให้ฟังค่ะ ประมาณสองปีก่อน(ตอนนั้นเลี้ยงหมาอยู่ 2 ตัว ตัวผู้ กะ ตัวเมีย)แล้วตัวเมียก็ป่วยตาย(ตายในอ้อมแขนเรา ระหว่างทางไปหาหมอ) พอเค้าตายเราก็เสียใจมากกกกกก ญาติพี่น้องตายไม่เคยเสียใจเท่านี้มาก่อน(ยกเว้นตอนย่าตาย ตอนยังเด็ก อันนี้ก็ร้องไห้เป็นเผาเต่าเหมือนกัน)เอาศพเค้าไปเผา เก็บเถ้ากระดูกลับบ้าน จุดเทียนให้ทุกวัน ซื้อดอกไม้สดมาเปลี่ยนอยู่เสมอ อ่านหนังสือพิมพ์ทุ๊กกกกกวัน เพื่ออ่านคำไว้อาลัยที่ญาติพี่น้องของคนตายคัดมาลงให้ญาติเค้าที่เสียชีวิต(เราก็แอบอ่าน แล้วคิดถึงหมา)ที่นี้เรื่องแปลกอยู่ที่ว่า หลังจากเราเอาศพหมาไปให้บริษัทรับจัดงานศพสุนัขแล้ว เค้าจะโทรมาบอกเราหากเผาเสร็จแล้ว เพื่อให้เราไปรับเถ้ากระดูก ระหวางนั้นเราก็พาหมาตัวผู้ไปเดินเช่นทุกวัน แต่มีอยู่วันนึง หมาเรามันเดินอยู่ดีๆมันก็กระโดดตัวลอยหันกลับหลัง แล้วทำท่าพิกลๆ เหมือนมีอะไรตามมาด้านหลัง ซึ่งเราก็ไม่เห็นหรือได้ยินอะไรที่ผิดปกติเลย ละแวกนั้น ก็ไม่มีหมาตัวอื่นเลย พอเดินกลับถึงบ้าน สามีก็บอกว่าบริษัทที่ว่าเพิ่งโทรมาบอกเมื่อกี้ว่า เผาศพหมาตัวเมียเราเสร็จแล้วนะ พวกเราสามารถไปรับเถ้ากระดูกภายในวันนี้ได้เลย เราเกือบนำ้ตาไหล และเก็ตในวินาทีนั้นว่า หมาเรากลับมาหาเรา เพราะวิญญาณเค้าเป็นอิสระจากร่างกายของเค้าแล้ว นั่นเอง(เป็นสมมติฐานที่คิดขึ้นมาเองในตอนนั้นค่ะ)หมาตัวผู้เค้าถึงสัมผัสได้ว่าอีกตัวตามพวกเราไปเดิน ซึ่งเป็นกิจวัตรประจำวัน แก้ไขเมื่อ 12 พ.ค. 51 05:08:20 จากคุณ : Brunnett - [ 12 พ.ค. 51 05:04:35 ]

ความคิดเห็นที่ 31 สวัสดีค่า คุณอิสวาสุและเพื่อน ๆ ชาวไกลบ้าน แนนติดตามกระทู้นี้มาตลอดค่ะ วันนี้เลยขออนุญาตแบ่งปันประสบการณ์บ้าง... เรื่องที่ 1 เมื่อตอนแนนยังเล็ก ๆ เรียนชั้นอนุบาล คุณแม่จะทำหน้าที่ขับรถไปส่งที่โรงเรียนทุก ๆ เช้าค่ะ คุณแม่จะไม่เคยเปิดวิทยุเลยแต่จะสวดคาถาชินบัญชรแทนการเปิดเพลงหรือฟังข่าว แรก ๆ แนนก็ไม่รู้ความ รู้แต่คุณแม่สวดมนต์ก็ได้แต่นั่งฟังไป พอถึงโรงเรียนจะลงจากรถคุณแม่ก็จะให้ศีลให้พรและบอกว่า "พระคุ้มครอง" ทุก ๆ วัน และเป็นเช่นนี้เรื่อยมาจนอยู่มาวันหนึ่ง (ประมาณ ป.4) แนนจำไม่ได้ว่ามีอะไรมาดลใจ รู้แต่วันนั้นแนนบอกกับคุณแม่ว่า วันนี้แนนจะสวดมนต์ให้แม่ฟังบ้างนะ แล้วแนนก็สวดชินบัญชรตั้งแต่ต้นจนจบคุณแม่เองก็ขนลุก หลังจากวันนั้นคุณแม่ก็พาแนนไปที่วัดระฆังโฆษิตรามและปวารณาตัวเป็นศิษย์ของพุฒาจารย์โต พรหมรังสี ค่ะ ชีวิตแนนก็ประสบพบเจอแต่สิ่งดี ๆ คนดี ๆ เสมอมา ทุกวันนี้แนนจะสวดมนต์ทุกคืนก่อนเข้านอน และอธิษฐานจิตเสมอ คุณแม่แนนฝากไว้ด้วยว่าพยายามงดอบายมุขทุกประเภท (คุณแม่ขู่ว่า พระท่านจะคุ้มครองบุคคลที่ตั้งมั่นอยู่ในศีลนะลูก) ปัจจุบันนี้แนนได้รับทุนรัฐบาลมาเรียน โท เอก ที่สหรัฐฯ ค่ะ เรื่องที่ 2 เรื่องนี้เกิดขึ้นมาได้ 7 ปีแล้วค่ะ วันนั้นแนนกลับมาจากโรงเรียนด้วยความเพลีย พดคว้าหมอนได้ก็นอนงีบหลับบนพื้นในห้องรับแขก นอนไปได้ซักพักก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาพบตัวเองนอนในท่าตะแคง และเห็นตะขาบตัวขนาดนิ้วก้อยกำลังคลานเข้ามาหาเรา แนนตกใจมาเลยรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งขึ้นไปยืนบนโซฟาแล้วตะโกนร้องด้วยความตกใจ พี่ ๆ ที่ทำงานบ้านเลยวิ่งเข้ามาดูแล้วช่วยกันกำจัดเจ้าตะขาบไป สิ่งที่น่าแปลกคือ ทำไมเราสะดุ้งตื่นขึ้นมาได้ แล้วอะไรมาดลใจทุกวันนี้ก็ตอบไม่ได้ค่ะ แต่เราปลอดภัยมาได้ ขอให้พระคุ้มครองชาวไกลบ้านทุก ๆ ท่านค่ะ....แนน จากคุณ : พัณณ์ชิตา (phanchita) - [ 12 พ.ค. 51 08:05:58 ]

ความคิดเห็นที่ 32 อ่านแล้วอยากเล่ามั่ง เมื่อตอนเรียนมหาวิทยาลัยปีสอง ตัวเองประสบอุบัติเหตุรถจักรยานยนต์ล้ม เพราะนั่งซ้อนท้ายเพื่อนที่เมา เจ็บข้อเท้ามาก และข้อเท้าบวมมากจนเดินไม่ไหว้ ไม่ได้ไปหาหมอ และไม่ได้บอกทางบ้าน ไม่อยากให้แม่ไม่สบายใจ เพราะบ้านเราเพิ่งเสียน้องชายด้วยอุบัติเหตุทางรถจักรยานยนต์ได้ ไม่นาน จากที่แม่ไม่เคยมาหาเราที่มหาวิทยาลัยหรือที่หอพักเลย วันนั้นแม่ขับรถมาหา ไม่บอกล่วงหน้าด้วยว่าจะมา พอมาถึง เห็นเราเจ็บเดินไม่ได้ แม่น้ำตาไหลเลย แม่บอกเราว่า วันนั้นแม่มีลางสังหรณ์บางอย่าง ก็เลยมาหาเรา ...สัญชาตญาณของคนเป็นแม่นี่น่ะ แรงจริงๆ จากคุณ : rainy (rainy_sunshine) - [ 12 พ.ค. 51 09:17:57 ]

ความคิดเห็นที่ 33 โหวตให้ค่า....^^ . . . . . . . . .. . ไม่มีมาเล่า...รออ่านลูกเดียวจ้า ^^' จากคุณ : picmie - [ 12 พ.ค. 51 17:07:18 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เราเกิดพุธกลางคืนค่ะ ป้าออส เกิดตอนสามทุ่ม ชีวิตไม่ได้อาภัพใดๆ มีกิน มีใช้ อยากได้อะไรก็ได้ ตอนนี้มาใช้ชีวิตที่เมืองนอก อย่างที่ตั้งใจ แอบคิดๆบ่อยๆว่าตัวเอง วาสนาดีด้วยซ้ำ มีผู้ใหญ่คอยช่วยเหลือเสมอ ขี้หึงนี่เรื่องจริงค่ะ อิอิ แต่เรื่องรักก็ไม่ได้อาภัพอะไรนะคะ มีแฟน คบกันมาเจ็ดปีแล้ว ยังรักกันดีอยู่ ทะเลาะกันบ้าง เป็นเรื่องปกติของคนเป็นแฟนกัน จากคุณ : อาราเล่ตัวกลม&แก้มป่อง - [ 12 พ.ค. 51 17:43:08 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอแจมด้วยคน เกิดขึ้นเมื่อคืนนี่เอง พอดีตอนเย็นเราคุยกับหลานเราด้วยเรื่องสัพเพเหระทั้งหลาย แล้วก็มาคุยถึงลุงบ๊อบ ขอท้าวความนิดหนึ่ง ลุงบ๊อบอายุ 85ปี เป็นคนทำงานที่บ้านเรา เค้าทำอยู่ที่บริษัทของสามีเรามานานมาก พอแก่แล้ว สามีเราก็เลยให้แกมาอยู่ดูแลบ้านทำงานเล็กๆ น้อยๆ ตอนเราแต่งงานและเข้ามาอยู่ที่บ้านสามี เราก็เจอกับแกและถูกอัธยาศัยกับแกมากๆ นานเข้าก็รักแกเหมือนพ่อ คอยดูแลแกตลอดหาอาหาร ชงชาให้ทุกเช้า บางครั้งทำอาหารให้แกไปทานที่บ้าน จนเราเอาลูกเรามาอยู่ด้วยแกก็รักลูกเรามาก ไปรับ-ส่งลูกเราที่โรงเรียน พวกเราทุกคนรักแกเหมือนคนในครอบครัว แกแก่มากแต่ยังแข็งแรง ขับรถได้ แต่อยู่ดีๆ แกก็หัวใจวายตายกะทันหัน พวกเราทุกคนร้องไห้กันยกใหญ่รวมถึงสามีเราด้วย แกตายไปหนี่งปีพอดี เมื่อคีนบ่นคิดถึงแก หลานสาวบอกว่าก็ไปเยี่ยมแกสิ เราก็บอกว่าเราไปเยี่ยมแกไม่ได้หรอก แกต้องมาเยี่ยมเราเอง หลานสาวเราก็หัวเราะบอกว่าถ้าแกมาก็หัวตั้งกันทุกคนแน่ พอตกตอนกลางคืนเมื่อคีนนี่เอง เราปวดท้องลุกมาเข้า ห้องน้ำตอนตีหนึ่งกว่าๆ แล้วเราก็มองออกไปทางหน้าต่างห้องน้ำ ไม่เห็นอะไรหรอก แต่ได้ยินเสียงรถพยาบาล เราก็มองหาแต่ให้ตายเถอะ ไม่มีรถอะไรผ่านมาสักคัน ห้องเราอยู่ทางหน้าบ้านถ้ามีรถวิ่งผ่านเราจะมองเห็น เราก็รีบออกจากห้องน้ำทันทีเลย แล้วใจเราก็นึกถึงลุงบ๊อบ แล้วเราก็ได้ยินเหมือนเสียงแกหัวเราะด้วยแหละ โอยขนหัวลุกขึ้นมาจริงๆ จากคุณ : ridgehouse (jeabne) - [ 12 พ.ค. 51 19:55:34 ]

ความคิดเห็นที่ 36 คุณ : วิหคลม พูดถึงทางสามแพร่ง ทำให้ผมนึกถึงบ้านเพื่อนที่ กท เขาไม่กลัวแต่ห้องที่ตรงเป๊ะกับทางสามแพร่ง ใครอยู่แล้วไม่สงบเท่าใด เขาจะบูชาพระภูมิทุกวัน มีร้านอาหารแห่งหนึ่งใกล้บ้านผม ชื่อ Dak's Grill อยู่ใอาคารดูโบราณ น่ากลัว แต่ก็ดูดี จะพาครอบครัวไปกินสักที ไม่สำเร็จ ลูกชายบอกว่า ไปหลายหนแล้ว คนในปาร์ตี้ ทะเลาะกันทุกที เขาว่าอย่างนั้น เลยไม่ได้ไป คุณ : Brunnett เรื่องหมา ตอนนี้ผมก็มีอยู่ตัวหนึ่ง อายุอานาม 18 แล้ว สองขาหลังเดินไม่ได้ หูแทบไม่ได้ยิน ตามองอะไรไม่เห็นแล้ว แต่เราก็กะกันว่้าจะต้องเลี้ยงกันจนถึงที่สุด จะไม่เอาไปให้หมอฉีดยานอนหลับครับ สวัสดีทุกท่านข้างบนครับ จากคุณ : อิสวาสุ - [ 13 พ.ค. 51 03:39:28 A:71.114.54.31 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 37 คุณ อาราเร่ ตัวกลมแก้มป่องคะ  (แหมชื่อน่ารักจัง) สงสัยคงต้องดูว่าคนเกิดพุธกลางคืน เวลาเกิดกับเดือน กับ ปี คงมีผลกับชีวิตต่าง ๆ กันไป  แต่ป้าออส ก็คิดในแง่ความจริงน่ะนะคะ หากเราเลี้ยงเขาดี อบรมดี สร้างพื้นนิสัยที่ดี ให้เป็นคนดี คนดี ๆ ยังไงซะคงไม่ลำบากน่ะค่ะ  พรุ่งนี้แล้วค่ะ จะไปรอนอนคลอด หากเขาได้เกิดพุธกลางคืนจริง ๆ ก็ดีอย่าง แสดงว่าป้าออสไม่ต้องเจ็บท้องนาน long labour นี่ไม่สนุกเลยล่ะค่ะ ขอบอก จากคุณ : ป้าออส - [ 13 พ.ค. 51 06:47:19 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เล่าเรื่องแปลกดีกว่า เขาว่าคนท้องบางทีมักเห็นอะไรแปลก เรื่องนี้เกิดขึ้นสด ๆ ร้อน ๆ กลางดึกคืนวันศุกร์ สัปดาห์ที่แล้วค่ะ คือป้าออสเข้านอนก่อนสามี สามีชอบดูทีวีจนดึก ๆ ทุกวันศุกร์ แล้วคืนนั้น ตอนแกเดินเข้ามาในห้องนอนน่ะค่ะ ป้าออสก็ตื่น (เพราะปกติเป็นคนประสาทไว ตื่นง่าย) แล้วก็มองไปว่า เออสามีกลับเข้ามานอน แต่เอ๊ะ ทำไมสามีดูตัวเตี้ย แล้วหัวก็ล้าน ดูแก่ด้วย แต่ไม่ได้รู้สึกกลัวนะคะตอนนั้น แต่อึ้ง ๆ ว่า คน ๆ นี้คือใครเข้ามาได้ไง ก็มองตาม แต่ก็ยังสับสนว่าสามีหรือคนอื่นกันแน่ จนเห็นว่ามานอนข้าง ๆ ก็เลยคิดไปว่าสามีน่ะแหละ แต่เราคงตาฝาด  พอสามีลงนอนก็มองเสื้อที่สามีใส่ อ้าว ไม่ใช่ตัวเดียวกับที่เราเห็นเพราะสามีใส่เสื้อจัมพ์สีเขียว แต่ที่เราเห็นนั่น เสื้อจั๊มสีเทาๆ ก็ถามสามีว่า ก่อนนอนใส่เสื้อจัมพ์อีกตัวหรือเปล่า สามีก็อือ ๆ ออ ๆ เพราะคงง่วงจัด  แล้วป้าออสก็มองหน้าสามีชัด ๆ อีกที มองผมด้วยก็เห็นว่า เออใช่สามีเรา ก็เลยเลิกคิดนอนต่อ แต่พอมาตอนเช้าก็เล่าให้สามีฟัง แต่ในใจก็คิดไปแล้วอ่ะนะคะ ว่าคงเป็นญาติ ๆ ทางสามีสักคนแน่ ๆ (ที่เสียไปแล้ว) เพราะสามีมีของเก่าแยะมากจากทางพ่อของเขา  เล่าให้ฟังสามีถึงรูปร่างลักษณะแล้ว สามีว่าน่าจะเป็นปู่ของพ่อเขา  แล้วมาเมื่อวานทำความสะอาดห้องนอนแขกน่ะค่ะ สามีก็เลยเอารูปปู่ของพ่อมาให้ดู ปรากฎว่าใช่เลยค่ะ คนเดียวกัน อียส์... จากคุณ : ป้าออส - [ 13 พ.ค. 51 07:50:29 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เป็นเรื่องที่ประสบเจอมานานแล้วแต่จำได้แม่นครับ เหตุการณ์นี้เกิดเมื่อช่วงปิดเทอมปี 2536  .....ที่ฟาร์มเลี้ยงโคนมแห่งหนึ่งใน จ. หนองคาย      เรื่องมีอยู่ว่า ผมเป็นนิสิตสัตวแพทย์ปีสุดท้าย ต้องไปฝึกงานที่ฟาร์มโคนม ซึ่งการเรียนสัตวแพทย์ต้องเรียนรู้ทุกสัตว์ มีกำหนดระยะฝึกงาน  15 วัน ลักษณะพื้นที่ฟาร์มเลี้ยงโคนมก็เหมือนกับฟาร์มโคนมอื่นๆคือมีโรงเรือน มีโกดังเก็บหญ้า มีโรงเรือนที่รีดนม ที่เก็บหญ้า และก็พื้นที่ปลูกหญ้าเลี้ยงสัตว์ และส่วนของบ้านพักพนักงานฟาร์ม โรงอาหาร บ้านพักรับรองแขก ซึ่งก็รวมบ้านพักของนิสิตนักศึกษาฝึกงานด้วย ฟาร์มแห่งนี้น่าจะมีพื้นที่หลายร้อยไร่ ทำให้ส่วนต่างๆที่กล่าวมา ค่อนข้างอยู่ห่างกัน แน่นอนพาหนะก็คือ เดิน จักรยานและรถมอเตอร์ไซด์      ผมไปฝึกงานกับเพื่อนอีก 1 คนบ้านพักรับรองที่ฟาร์มจัดให้ ค่อนข้างอยู่ห่างไกลจากอ๊อฟฟิตและส่วนฝึกงาน โดยลักษณะของบ้านพักเป็นบ้านชั้นเดียวคล้ายบ้านแฝดคือแต่ละซีกมี 2 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ แยกกันไปเลย โดยช่วงที่ผมไปฝึกงานอีกห้องหนึ่งจะมีผู้จัดการฟาร์มพร้อมครอบครัว(ภรรยา) มานอนด้วย ซึ่งโดยปกติเขาจะมีบ้านพักของผู้จัดการฟาร์มอีกต่างหากอยู่แล้ว แต่ไม่ทราบว่าแกและภรรยาย้ายมาพักที่นี่ทำไม?? (ซึ่งเดียวจะกระจ่างตอนท้าย)      เหตุการณ์ไม่มีอะไร จนเหลือประมาณ 2 วันที่จะฝึกเสร็จ เหตุการณ์แปลกประหลาดก็เกิดขึ้นกับผม ตอนประมาณดึกสงัด ขณะที่ผมนอนหลับสนิท ก็ฝันไปว่ามีคนแก่แต่งชุดขาวมายืนที่ปลายเตียงมาบอกหวยเป็นตัวเลข 64 หลังจากนั้นผมก็สะดุ้งตื่น จนรู้ว่าตัวเองฝันไป ก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะตัวเองไม่เคยเล่นหวยและไม่ได้บอกกล่าวความฝันนี้แก่ใครเลย และคืนต่อมา ซึ่งเป็นคืนสุดท้ายผมนอนไม่หลับ เปิดไฟนอนทั้งคืน กลัวแกจะมาอีก       พอรุ่งขึ้น รุ่นพี่ที่เป็นสัตวแพทย์ประจำฟาร์ม พาออกมาเลี้ยงอาหารที่ร้านอาหารในหมู่บ้านใกล้ๆ ซึ่งน่าจะเป็นร้านประจำของแก เพราะเห็นพูดคุยกับแม่ค้าอย่างสนิทสนม แม่ค้าก็ถามแกว่าวันนี้หวยออกมีเลขเด็ดอะไรบ้างคุณหมอ ผมได้ยินดังนั้นก็ถามแกว่า รับแทงหวยเหรอ แกก็ตอบว่า จ้า หลังจากนั้นก็กินข้าวกัน จนอิ่ม แกก็ถามอีกว่า ไม่ช่วยแกซื้อเหรอ รุ่นพี่ที่เป็นสัตวแพทย์ก้เลยช่วยซื้อไป 10 บาท ระหว่างนี้ทำให้ผมนึกถึงความฝันเมื่อคืนก่อน แต่ไม่ได้พกตังค์มาเลย ก็เลยออกปากขอยืม(น่าจะขอมากกว่าเพราะไม่คิดคืนอยู่แล้ว) 5 บาท แทงหวย 64       พอตอนบ่าย หวยออก 64 ตรงเผง !!! ทุกคนถามผม ไปได้มาจากไหน ผมบอกว่า ผมฝันมีคนมาบอก พอดี ผจก.ฟาร์มได้ยิน แกก็เล่ารูปพรรณสันฐาณของตาแก่ที่เข้าฝันผมอย่างถูกต้อง ผมก็ถามว่าพี่รู้ได้ไง แกก็เล่าว่า มีนิสิตนักศึกษาหลายรุ่นแล้วที่ถูกตาแก่เข้าฝันและก็ถูกหวย แกและภรรยาถึงลงทุนย้ายที่พักมานอนที่บ้านพักรับรอง ก็เพื่อรายการนี้โดยเฉพาะ!!! ผมนี่ขนลุกซู่เลย ปกติไม่ใช่คนกลัวผี แต่เคสนี้ถ้าคืนนี้ไม่ได้กลับกรุงเทพฯ ผมคงต้องขอย้ายที่พักแน่ๆเลย จากคุณ : ฟ้าระยิบ (คืนส่องดาว) - [ 13 พ.ค. 51 10:47:37 ]

ความคิดเห็นที่ 40 มีเรื่องอยากเล่าเกี่ยวกับหมาที่บ้านที่ตายไป ตอนเอาเขาไปเผาที่วัดคลองเตยใน มีคนบอกว่าสุนัขที่เราเลี้ยงไว้จนแก่ อยู่กับเรามานาน จะให้โชคแก่เรา ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะไม่ได้สนใจเรื่องซื้อ เบอร์หวยอย่างไร ตอนที่เผาเสร็จ ก็เอาเขาไปลอยอังคาร และโปรย ดอกไม้ลงแม่น้ำเจ้าพระยา ก็เห็นว่าดอกไม้ที่ โปรยไปบนน้ำ มันเรียงตัวเป็นเลข 08 ก่อนคลายตัวออกจากกันเล็กน้อย ก่อนไหลไปตามน้ำ ตอนนั้นก็คิดว่าตัวเองตาฝาด แต่พอเอารูปมาดู จะเห็นดอกไม้เรียงเป็นตัวเลข 08 แต่เลข 0 กำลังคลายเกีลยวออก เล็กน้อย ปรากฏว่า หวยงวดนั้นออก เลขท้าย สองตัว 80 http://topicstock.pantip.com/jatujak/topicstock/2008/02/J6338933/J6338933.html http://topicstock.pantip.com/jatujak/topicstock/2008/03/J6394309/J6394309.html จากคุณ : qgee (กล้วยไม้สีเงิน) - [ 13 พ.ค. 51 11:52:39 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เราก้อเกิดพุธกลางคืนค่ะ ป้าออส เวลาเดียวกับ อาราเล่ตัวกลม&แก้มป่อง เลยค่ะ ความคิดเห็นคล้ายคุณอาราเล่ตัวกลม&แก้มป่อง ไม่เคยได้ยินว่าคนเกิดวันนี้อาภัพน่ะค่ะ แต่แน่ๆเป็นวันพิเศษค่ะ วันราหู(วันแรง) ว่ากันว่าจะเป็นคนอารมณ์ร้อน(มากๆ) อันนี้จริงค่ะ เราเป็นคนอารมณ์ขึ้นง่าย(ทั้งแบบรู้ตัวและไม่รู้ตัว จับกระแสไม่ทัน) มีข้อเสียก้อมีข้อดีค่ะ โกรธง่ายหายเร็ว ไม่อาฆาต อารมณ์ปูดๆอยู่บ่อยๆเป็นประจำ แต่ง้อนง่ายน่ะ แฟนพูดหวานหนึ่งคำก้อสงบแล้วล่ะ แต่เราไม่ขี้หึงน่ะ (มีแต่หึงเล่นๆ) ว่ากันว่าคนเกิดวันพุธทั้งกลางวันและกลางคืน ทำบุญ(คน)ไม่ขึ้นค่ะ ตามที่เราเข้าใจ ก้อคือทำดีแต่ไม่ค่อยมีใครเห็นหรือเข้าใจ ขนาดเดียวกันทำชั่วไม่ได้เลยค่ะ (มันกลับมาเร็ว) เราก้อรู้สึกได้อย่างงั้นค่ะ คนเกิดวันนี้ก้อต้องอดทนมีความขยันนิดหน่อย แล้วจะได้ดีเองค่ะ คือทุกอย่างต้องทำกับมือ แต่ไม่ถึงกับปากกัดตีนถีบ เหมือนคุณอาราเล่ตัวกลม&แก้มป่องอีกล่ะ ตอนนี้เราก้ออยู่ต่างประเทศ มีผู้ใหญ่ค้ำจุน เทียบแล้วก้อมีวาสนาดีกว่าคนอื่นอยู่ทีเดียว อีกอย่างที่เคยรู้ก้อคือ ว่ากันว่าจะมี six sense เป็นความสามารถพิเศษ เห็นสิ่งที่คนอื่นไม่เห็น อันนี้ยังไม่เคยเจอตรงๆค่ะ (และไม่อยากเจอค่ะ) ขอไม่มีความสามารถนี้ดีกว่า แค่มีเซ้นดีก้อพอแล้วล่ะ จากคุณ : ฟางแก้ว - [ 13 พ.ค. 51 12:53:46 A:71.116.85.226 X: TicketID:174899 ]

ความคิดเห็นที่ 42 สวัสดีค่ะ คุณฟางแก้ว ชื่อเก๋ไม่เบาเลยนะคะ ลูกสาวป้าออส (คนแรกตอนนี้ สองขวบ เจ็ดเดือนค่ะ) ก็โมโหแรง แต่คิดว่าติดนิสัยไม่ดีมาจากป้าออสมากกว่า (แป่ว)  จริง ๆ แล้วป้าออสเกิด วันพฤ ค่ะ คิดว่าตัวเองวาสนาโอเค สร้างเองพอไม่ให้สบายไป อิอิ  อ่านข้อความของคุณ ฟางแก้ว กับ คุณ อาราเร่ฯ แล้ว ก็คิดว่าจะเกิดวันพุธ กลางคืน หรือ พฤ เช้า ก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เวลาจะคลอดมันห้ามกันได้ที่ไหนเนาะ แล้วยังไงจะมาส่งข่าวนะคะ แต่คงหายไปพักใหญ่ ๆ เรื่อง sixth senses นี่ป้าออสเคยอ่านในหนังสือนานมาแล้วเขาว่า ทุก ๆ คนเกิดมามี sixth senses กันทั้งนั้น เพียงแต่ใครจะสนใจพัฒนาความสามารถให้แรงขึ้น หรือมี sense แรงกว่าคนอื่น ๆ โดยกำเนิด  ที่มาที่ไปก็เพราะว่าก่อนหน้านี้ตอนยังไม่มีการสื่อสารด้วยภาษา เขาว่าคนสื่อสารกันด้วยกระแสจิตน่ะค่ะ อ่านแล้วก็อืม..มีความเป็นไปได้ที่คนเราทุกคนเกิดมาพร้อมกับ sixth sense. จากคุณ : ป้าออส - [ 13 พ.ค. 51 17:09:45 ]

ความคิดเห็นที่ 43 คั่นหน้า จากคุณ : คึ่นช่าย - [ 13 พ.ค. 51 22:09:53 A:124.122.141.247 X: TicketID:053998 ]

ความคิดเห็นที่ 44 รออ่านเสมอ จากคุณ : jeejeeberry - [ 13 พ.ค. 51 22:30:22 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ขอเล่าเรื่องที่แหวกแนวจากคนอื่นสักหน่อยนะคะ เรื่องนี้บางท่านอาจว่าเรากินมากนอนมากก็ได้แต่สำหรับแล้วรู้สึกว่ามันแปลกน่ะค่ะ เรื่องนี้เกิดตอนเราอายุ ประมาณ 10 ขวบกว่าๆน่าจะได้แต่เรื่องนี้เราจำติดตาติดสมองมากไม่มีวันลืม มีคืนนึงเราฝันว่าเราเดินอยู่ตามทางเดินที่ปูลาดด้วยหินในตอนกลางคืนแสงที่ส่องให้เห็นทางคือแสงจากไต้ที่มีลักษณะเป็นก้านยาวมัดไขว้กัน 2 มีไม้ค้ำเป็นขาตั้ง ตั้งเรียงรายอยู่ขนาบสองข้างทางเดิน ตอนนั้นจำได้ว่าฝ่าเท้ารู้สึกถึงความเย็นและความสากๆของหินและฝุ่นดิน จมูกได้กลิ่นดินและกลิ่นเย็นๆของป่า พอเดินมาได้สักพักก็เห็นผู้ชายผิวสีคล้ำตัวใหญ่ใส่ผ้ามัดแบบโจงกระเบนสั้นๆแต่ปล่อยชายข้างหน้าให้ยาวลงมาเป็นเส้นจนเกือบถึงหัวเข่า ถืออาวุธยืนคุมอยู่ตลอด 2 ข้างทาง โดยยืนระหว่างไต้ที่ตั้งไว้เป็นจุดๆ พอเราเดินผ่านผู้ชายพวกนั้นก็ก้มลงหมอบกับพื้น ตอนนั้นเราก็งง ๆแต่ก็แอบกลัวเรยรีบเดิน พอเดินตรงไปเรื่อยก็ได้ยินเสียงดนตรี วงมโหรีดังอยู่ไกล พอเดินตรงมาได้สักพักก็เห็นผู้หญิงสองคนวิ่งตรงเข้ามาหา ผู้หญิงสองคนแต่งตัวสวยมากๆใส่เป็นผ้านุ่งแบบมีจีบหน้านางท่อนบนผ้ารัดอก จำได้ว่าไม่เห็นว่ามีเครื่องประดับแต่ตอนที่วิ่งมาได้ยินเสียงกรุ๊งกริ๊งเหมือนพวกโลหะกระทบกัน วิ่งตรงมาหาเรามาคุกเข่าตรงหน้าแล้วพูดอะไรเราฟังไม่รู้เรื่อง แต่ดันเข้าใจว่า พ่อเรียกให้ไปหา พ่อรออยู่ เราก็เลยเดินตรงไปผู้หญิงทั้งสองคนก็เดินตามมาเอาแต่พูดๆๆๆ เราก็ฟังไม่รุเรื่องตามเคย แต่ก็แอบเข้าใจว่าเร็วๆหน่อยงานเริ่มแล้ว พอเดินตรงไปก็เห็นแสงสว่างอยู่ตรงหน้าสว่างมากๆเหมือนมีสปอร์ตไลท์อยู่แถวๆนั้น สิ่งที่เราเห็นคือทางฝั่งขวาของทางเดินหลังราวระเบียงทางเดินเป็นเหมือนสระขนาดใหญ่เห็นเงาดอกบัวที่สะท้อนกับแสงไฟข้างหน้าเราอยู่เต็มสระ และ ด้านหน้าของสระน้ำเป็นเหมือนปราสาทหินใหญ่โตสวยมากๆๆ พอมองไปที่หน้าปราสาทก็คนอยู่บริเวณนั้นเต็มไปหมดมีนางรำกำลังรำอยู่เป็นกลุ่มใหญ่ๆตรงกลางลานหน้าปราสาทและมีแท่นที่ยกสูงสีทองตั้งอยู่หน้าปราสาท (นั่งหันหลังให้ปราสาท) นั่งดูนางรำ และมีวงดนตรี มีคนเยอะมากมาย เราก็เดินตรงไปเรื่อยแล้วก็เลี้ยวขวาตรงไปที่งานแล้วเราก็ขึ้นไปนั่งบนแท่นที่อยู่ริมขอบสุดของงานผู้หญิงที่เดินตามมาก็มานั่งลงที่พื้น ข้างแท่นที่เรานั่ง พอมองรอบๆงานไปๆมาๆอยู่ดีๆก็รู้สึกขึ้นมาเองว่าเป็นงานบูชาเทพที่ปกป้องดูแล ประเทศ พอมองไปที่นางรำจำได้ว่านางรำสวยมากรำเป็นกลุ่มใหญ่มากๆจำไม่ได้ว่ากี่คน มีวงดนตรีอยู่ด้านซ้ายของนางรำ เพลงจังหวะแปลกๆออกเร็วๆหน่อยแต่ไม่เร็วมาก สักพักคนที่นั่งตรงแท่นที่สูงที่สุดตรงกลางก็เรียกเราให้เราไปนั่งแท่นที่อยู่ใกล้ๆ คนที่นั่งบนแท่นตรงกลางเราไม่เห็นหน้าแต่ชายคนนั้นไม่สวมเสื้อร่างกายใหญ่มีผ้าพาดบ่าลงมาถึงตัก พอเราพยายามเพ่งดูหน้าผู้ชายคนนั้นรู้สึกเหมือนสิ่งที่เห็นเริ่มเลือนลางเรื่อยๆๆๆสักพักเราก็ตื่น ตอนตื่นเราก็นึกว่าฝันแปลกมาก สงสัย จะกินมากนอนมาก วันนั้นจำได้ว่าต้องไปโรงเรียนพอไปโรงเรียนก็ไม่ได้คิดอะไรถึงความฝันอีก พอวิชาสังคมอาจารย์ก็เอารูปปราสาทหินมาให้ดู ก็เฮ้ยปราสาทคุ้นเหมือนเรย ปราสาทที่อาจาร์ยเอามาให้ดูคล้ายมากค่อนไปทางเหมือนเพียงแต่ในฝันปราสาทอยู่ในสภาพสมบูรณ์มากๆ แอบขนลุก ตอนนั้นเราเคยลองนึกดูว่าเคยเห็นปราสาทแบบนี้ที่ไหนมาก่อนหรือเปล่าเลยเอาเก็บมาคิดมาฝัน แต่เรามั่นใจว่าไม่เคยเห็นปราสาทหินนั้นมาก่อน เลยขนลุกเลยวันนั้นเรียนไม่รู้เรื่องเลย มีคนบอกว่าอาจเป็นชาติที่แล้วของเราก็ได้ แต่ก็พิสูจน์ไม่ได้ จากคุณ : ผู้หญิงมีอนาคต - [ 13 พ.ค. 51 22:53:33 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ตอนเกณท์ทหารปีก่อน น้องข้างบ้านมาถามว่า ทำไงให้รอดจากการโดนเกณท์ เคยได้ยินจากรุ่นพี่มาว่า ให้มุดผ้าถุงผู้หญิง เลยให้มันไปมุด แล้วมันก็ได้ใบดำ จากทั้งหมด ใบแดง 30 ใบ ใบดำ 40 ใบ ก็ถือซะว่า... ดวงมันมั้ง จากคุณ : อาจจะแก่ - [ 15 พ.ค. 51 00:12:33 ]

ความคิดเห็นที่ 47 คุณอิสวาสุ เรื่องหมา อายุยืนแบบนี้แสดงว่าต้องเป็นพันธุ์เล็กหน่อยใช่ไหมเอ่ย หมาตัวเมียตายตอนอายุ 10 ปี ตัวผู้ตายปีที่แล้วตอนอายุ 14 หมดกันค่ะ ก็เลยหามาเลี้ยงใหม่ นี่ก็เพิ่งอายุ 7 เดือนเองกระมังคะ กระทู้นี้ยืนยาวมากเลยค่ะ ตามอ่านเสมอ จากคุณ : Brunnett - [ 15 พ.ค. 51 03:01:38 ]

ความคิดเห็นที่ 48 คุณ : Brunnett เป็น Jack Russell แต่เลือดผสม ตอนที่เป็นหนุ่มฉลาดมาก รู้ใจเจ้าของ หูดีมาก จำเสียงรถได้ คล่องแคล่วมาก ตอนนี้กำลังสอนสัจจธรรมให้เจ้าของ จากคุณ : อิสวาสุ - [ 15 พ.ค. 51 04:54:31 A:71.114.54.31 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 49 555 จะเชื่อคุณอาจจะแก่ดีไหมเนี่ย จากคุณ : Pu'Chew - [ 15 พ.ค. 51 07:35:44 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ขอเล่าบ้าง ตามอ่านมานานแล้วเหมือนกันค่ะ เรื่องของเราเป็นเรื่องแปลก ไม่ใช่เรื่องผีแต่อย่างใด คือเราจะค่อนข้างเชื่อว่าเวลาที่คนเราปรารถนาอะไรมาก ๆ เราก็จะได้สิ่งนั้นมา คือเราคิดอย่างนี้จริงๆนะ มีครั้งนึงเราต้องไปหาเพื่อนน่ะค่ะ ซึ่งครั้งนี้เป็นนัดสำคัญที่เรียกได้ว่า ห้ามสายเด็ดขาด แต่ทีนี้ทางที่จะออกมาจากซอยบ้านเรามันไม่มีมอเตอร์ไซค์รับจ้าง คือต้องเดินออกมาจากซอยก่อนแล้วค่อยมารถรถเมล์อีกที ซึ่งโดยปกติเวลาจะออกจากซอยก็จะให้คนที่บ้านไปส่งค่ะ และเราก็กะเวลาเอาไว้แล้วว่าจะไปถึงตรงหน้าปากซอยกี่โมงเพื่อจะให้ทันเวลานัด แต่ปรากฎว่าวันนั้นเกิดอะไรขึ้นไม่รู้ค่ะ เราตื่นสาย คนที่บ้านก็ไม่มีใครอยู่ หนทางเดียวที่ทำได้คือต้องเดินออกไปจากซอย(จริงๆ ไม่ไกลมาก)  ซึ่งถ้าเป็นการเดินตอนนี้ก็เรียกได้ว่าไม่ทันแน่ๆแล้ว แต่มันทำอะไรไม่ได้ ทางเดียวที่มีก็คือต้องเดิน เราก็เลยรีบๆๆเดินออกมาแบบรีบมากๆเลยนะคะ ในใจตอนนั้นคิดว่า ขอให้มีคนมารับเถอะ ใครก็ได้จะไปหมด ยังไม่ทันจะหยุดคิด อยู่ๆก็มีลุงผู้ชายคนนึงขับรถกระบะมาจอดถามเราว่า จะไปด้วยกันมั้ยหนู พอดีจะไปปากซอยพอดี ซึ่งตอนนั้นเรางงมากค่ะ แบบช็อกก็ว่าได้ เราก็ลังเลมากๆ เพราะว่าอยากไปให้ทันจริงๆ แต่ใจนึงก็กลัวว่าเป็นพวกมิจฉาชีพหรือเปล่า แต่สุดท้ายก็ยอมไปค่ะ ซึ่งลุงคนนั้นไม่ใช่คนแถวบ้านเราแน่ๆค่ะ และหลังจากวันนั้นก็ไม่เคยเห็นอีกเลย แต่ก็เพราะลุงคนนั้นเหมือนกันที่ทำให้เราไปทันนัดสำคัญในวันนั้น อีกเรื่องเป็นเรื่องของความฝันค่ะ คือตอนนั้นเราอยู่ประมาณม.ต้น แล้วจะมีการจัดแสดงดนตรีที่พัทยากัน เรากับเพื่อนอยากไปมากๆ แต่ไม่มีคนพาไป แม่ก็บอกว่าถ้าไม่มีผู้ปกครองใครพาไปก็ไม่ให้ไป อะไรทำนองนี้ค่ะ อีก 1 วันจะต้องเดินทางแล้ว แต่ก็ยังไม่มีใครแก้ปัญหานั้นได้ว่าเราจะไปกันได้ยังไง สงสัยคงไม่ได้ไปจริงๆแล้ว ปรากฏว่าคืนนั้นเราก็ฝันค่ะ ฝันว่าพ่อเพื่อนคนนึงจะพาพวกเราไปพัทยากัน ซึ่งเพื่อนคนนี้บอกตรงๆว่าไม่ค่อยได้คุยกันเลยค่ะ ออกจะเรียกว่าไม่สนิทด้วยซ้ำ แต่อยู่ๆก็ฝันถึงเค้า แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก พอตอนเช้า เพื่อนโทรศัพท์มาบอกว่า พ่อเพื่อนคนนี้จะไปพัทยาพอดี จะไปด้วยกันมั้ยเท่านั้นแหละ เราตกใจมาก ก็เลยเล่าความฝันให้เพื่อนเราฟัง มันก็บอกว่าแปลกดีค่ะ นี่ก็คงเป็นเรื่องแปลกๆที่เราเจอมาค่ะ คือถึงตอนนี้ก็ยังคิดเสมอเลยว่าเวลาที่เราอยากได้อะไรมากๆมันก็จะมักจะได้เสมอจริงๆค่ะ จากคุณ : Smile Again - [ 15 พ.ค. 51 12:58:45 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ตามอ่านมาตั้งแต่part I  จนมาถึงpart นี้  กลัวก็กลัว อยากอ่านก็อยากอ่าน อ่านไปหลอนไป  นั่งขนลุกเป็นระยะๆ  อิๆ                                         มาเล่าบ้างดีกว่า   เรื่องแรก.....ตอนเด็กๆ สัก 6-7ขวบ ยายทวดเสีย ไปงานศพที่ลพบุรี แล้วก็กลับกรุงเทพกับแม่ มาถึงก็มืดแล้ว    แม่ก็ให้อาบน้ำกัน  อาบกันกับพี่สาว แล้วก็ลูกชายป้า  (เด็กๆ อาบน้ำด้วยกัน)  3 คนอยู่ในห้องน้ำ   อาบไปสักพัก ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องน้ำ 3 ที  พี่สาวก็นึกว่าแม่มาเคาะ  ก็เปิดไปก็ไม่เห็นมีใคร ก็ถามว่าแม่เหรอ เงียบบบบ ไม่มีใครตอบ  ที่นี้เริ่มกลัวกัน  ราดน้ำไม่ถูสบงสบู่มันแล้ว  เสร็จแล้ว ก็รีบขึ้นไปชั้น 2 ถามแม่ว่ามาเคาะประตูห้องน้ำรึป่าว      แม่บอกป่าว ขึ้นมาข้างบนตั้งนานแล้ว ตั้งแต่บอกให้อาบน้ำ เท่านั้นแหละคลุมโปงกันทั้งคืน    คิดว่ายายทวดคงตามมา เพราะห่วงเหลน ( รู้ว่าห่วง  แต่หนูกลัววววววง่ะ) เรื่องที่2.......ก่อนยายเสีย 2 อาทิตย์  พี่สาวซึ่งเป็นหลานคนแรก ยายรักมากแล้วก็เลี้ยงตั้งแต่เกิด     ช่วงก่อนยายเสียเป็นวันหยุดวันแม่ อยู่ๆพี่สาวก็บอกว่าอยากไปเยี่ยมยายที่ลพบุรี    พ่อกับแม่ก็บอกว่ามันหยุดแค่แป็ปเดียว เดี๋ยวค่อยไปตอนมีวันหยุดหลายๆ วันแล้วกัน  พี่ก็ไม่ยอมบอกว่าอยากไปมาก  ร้องไห้ฟูมฟายเลยทีเดียว ที่บ้านก็งงว่าทำไมต้องขนาดนั้น จนพ่อกะแม่ต้องพาไปหายายที่ลพบุรี ก็ยังรู้สึกว่ายายยังดูแข็งแรงดีอยู่เลย    แต่พอหลังจากนั้น 2 อาทิตย์ ยายก็เสียค่ะ  คิดว่าเป็นความผูกพันระหว่างพี่สาวกะยาย ที่ได้ไปหาไปเยี่ยมก่อนเสีย  (ตอนที่ยายเสียกะทันหันตอนกลางคืนไปดูใจไม่ทันค่ะ) เรื่องสุดท้าย......เป็นเรื่องของเราเองค่ะคิดว่าเป็นเรื่องของsense ระหว่างพี่น้อง  มีวันนึงขับรถไปจอดที่ลานจอดรถไฟฟ้าตรงหมอชิต  รู้สึกไม่สบายใจอย่างแรง เหมือนจะมีเรื่องไม่ดียังไงก็ไม่รู้ รู้สึกไม่ถูก  เลยคิดว่าเดียวจะนั่งสมาธิในรถสักหน่อย แล้วค่อยไปทำงาน ก็เลยตั้งใจสวดมนต์  แล้วก็กำลังจะนั่งสมาธิ พอสวดนะโม 3 จบ  โทรศัพท์ ก็ดังขึ้นเลยค่ะ  พี่สาวโทรมาจากเมืองนอก ว่าเกิดเรื่อง   เราก็ตกใจเลยอ่ะ บอกว่าเนี่ยรู้สึกไม่ดีกำลังจะนั่งสมาธิอยู่เลยเนี่ย....จบ แก้ไขเมื่อ 16 พ.ค. 51 09:31:48 แก้ไขเมื่อ 15 พ.ค. 51 17:08:42 จากคุณ : กลัวนะ แต่ชอบอ่าน (ก็เบิกบาน คือ ดอกบัว) - [ 15 พ.ค. 51 17:07:08 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ลงชื่อปักหมุดไว้ค่ะ จากคุณ : ยี่สิบสี่วันสุข - [ 15 พ.ค. 51 22:05:49 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เราพุธกลางคืนเหมือนกันค่ะ 4 ทุ่มครึ่ง ปีมะเส็งด้วย เค้าบอกเราเป็นงู แต่ไม่ดุ เพราะกินอิ่มแล้ว   เรื่องอาภัพไม่เคยได้ยินเหมือนกันนะคะ ชีวิตเราไม่เคยตกอับเลย เวลาเข้าตาจน จะมีคนมาช่วยไว้เสมอ ๆ ผู้ใหญ่สนับสนุนดีมาก แต่เหมือนกับท่านข้างบนค่ะ ไม่ถึงกับลำบากมาก แต่จะได้อะไรมาต้องลงมือทำเอง จากคุณ : ฟ้าฝนไม่เป็นใจ - [ 16 พ.ค. 51 11:47:04 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ไม่มีเรื่องมาเล่าเลยอ๊ะ ไม่มีดวงทางนี้ เป็นผู้อ่านที่ดีละกันค่ะ จากคุณ : jI@ng jIng zhEn - [ 16 พ.ค. 51 15:46:48 ]

ความคิดเห็นที่ 55 จะเข้ามารายงานตัวกับน้าอิสวาสุที่เคารพฯว่า เนื่องจากข้าฯน้อยรู้ตัวมาสักพักนึงแล้วว่าจะไปเที่ยวเขมร 4 วัน 3 คืนเร็วๆนี้ จึงบอกกับตัวเองอย่างเด็ดขาดว่า ห้ามเข้ามาอ่านกระทู้แนะนำของน้าอิสฯเด็ดขาดนะเฟ้ย เด๋วจะไม่เป็นอันหลับอันนอน จากการเติมเชื้อปอดเเหกให้ตัวเอง แถมพี่แป๊ด PatPDX คอยมาเเซวเรื่องคุณไสยเขมรบ่อยๆเข้าอีก เลยเป็นอันว่าต้องงดอ่านกระทู้นี้สักระยะ เพื่อเป็นการดีท๊อกซ์อึในขมองเซี๊ยะก่อน แหะ แหะ กลับมาจากเขมรเมื่อไหร่ จะมาตะลุยอ่านรวดเดียวให้จบเลยค่ะ พบกันเร็วๆนี้นะค๊าาาาาาาาาาาาาา จากคุณ : Jennifer Lowclass - [ 16 พ.ค. 51 20:04:25 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ^ ^ ^ เราไปนอนโรงแรมที่เขมรมาคนเดียว ไม่เจออะไรเลยค่า แค่นอนเปิดไฟ เปิดทีวีไว้ทั้งคืน อิอิ ไม่น่ากลัวค่ะ จากคุณ : mamnarak - [ 16 พ.ค. 51 21:16:11 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ^ ^ ^ แน่ใจเหรอครับว่าไม่เจออะไร ใต้เตียงได้ก้มดูหรือเปล่า? อาจจะมีใครนั่งมองเราทั้งคืนบนตู้เสื้อผ้า บนเพดานที่ดูเหมือนว่างเปล่า แต่ที่จริงมันไม่ใช่ เหอๆ... จากคุณ : นัยนะ - [ 16 พ.ค. 51 21:23:29 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ขออนุญาตคุณอิสฯ คั่นโฆษณาค่ะ ใครอยู่เยอรมันสนใจธรรมะแนวอ.ศุภวรรณ กรีน เชิญที่ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y6610841/Y6610841.html อนุโทนาบุญด้วกันนะคะ จะได้ไม่เจอแขกยามวิกาล จากคุณ : แม่ของObst (obst) - [ 16 พ.ค. 51 22:10:22 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เหวอออคุณนัยนะพูดซะเราคิดภาพตามเลย โชคดีที่เราหลับสนิทเลยไม่เจออะไรเลย สงสัยถ้าไปอีกรอบคงไม่กล้านอนแล้วอ่ะ จากคุณ : mamnarak - [ 16 พ.ค. 51 23:18:59 ]

ความคิดเห็นที่ 60 คุณนัยนะนี่ช่างสรรหารูปจริงๆค่ะ อิอิ .. รูปนี้ทีแรกดูแล้วไม่เห็นเด็กเลยค่ะ พอเห็นแล้วยิ่งรู้สึวก่ามันความหมายดีจัง สวยดีค่ะ :D จากคุณ : สัมปันนี - [ 17 พ.ค. 51 00:14:44 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เล่ามั่งดีกว่า เคยดูละครเรื่องูเจ้ากรรมนายเวรกันมั้ยคะ ที่ว่าถีบคนตกไปในหลุมเสาหลักเมือง เพื่อปกป้องดูแลแผ่นดินน่ะ ีเราเกิดวันที่สถาปนาเสาหลักเมืองที่กรุงเทพ คือ 21 เมษา สามทุ่มพอดีเป๊ะ ซึ่งในตอนนั้นเค้ากำลังมีงานสมโภชเสาหลักเมือง ครบสองร้อยปีพอดี ก็เลยเป็นเรื่องขำๆกันในครอบครัวว่า เราอ่ะ ขึ้นมาจากหลุมเสาหลักเมือง แล้วก็มาเข้าท้องแม่แน่เลย  แถมเกิดพุธกลางคืนอีกตะหาก ถึงได้ดื้อแบบนี้ อิอิ ก่อนแม่ท้องเรา เค้าฝันว่าเห็นองค์โสมฯอยู่อีกฝั่งหนึ่งของแม่น้ำเจ้าพระยา ด้วยความที่อยากไปเข้าเฝ้ามาก ก็อุส่าห์ดั้นด้นว่ายน้ำข้ามฝั่งไป ก็ได้เข้าเฝ้าท่านสมใจค่ะ ในฝันท่านประทานแหวนมุกมาให้วงหนึ่ง พร้อมกับบอกว่า "ฝากด้วยนะ" ฝันได้ไม่เท่าไหร่ก็ท้องเลย จากคุณ : อาราเล่ตัวกลม&แก้มป่อง - [ 17 พ.ค. 51 02:52:44 ]

ความคิดเห็นที่ 62 คุณ : Jennifer ไปเที่ยวแถวปราสาทต่างๆระวังหน่อยนะครับ อาจจะเจอขอมดำดิน เวลาไปถึงควรเอ่ยชื่อขอพรหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ถ้าได้หวยมาแล้วไม่บอกนี่น่าเกลียดนะครับ ไปเที่ยวต้องมองซ้ายมองขวาดีๆหน่อย คุณ : แม่ของObst (obst) โนพรอบเบล็มครับ คุณ : mamnarak เรื่องนอนหรือครับ ผมเองเดี๋ยวนี้สบายมาก แต่มักจะตื่นเวลาแปลกๆ ตีหนึ่งตีสอง อย่างนี้ สมัยก่อนนอนคนเดียวก็ไม่หลับ นอนสองคนยิ่งไม่หลับใหญ่เลย จากคุณ : อิสวาสุ - [ 17 พ.ค. 51 14:22:58 A:71.114.54.31 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 63 วันนี้ว่างขอเล่าบ้าง    เมื่อตอนเด็กๆนะ บ้านเราจนมาก พ่อแม่เป็นชาวนา ขนานแท้และดั้งเดิมเลย แบบหลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน และก็มีลูกหัวปีท้ายปี พอคลอดใหม่ ไอ้คนเก่าก็ยังจะกินนม ของคนใหม่อยู่เรื่อย แม่เลยแก้ปัญหา เอาลูกไปแจกป้าๆที่ลูกน้อย หรือไม่มีลูกเลย เราก็โชคดีไปหล่นปุ๊ตรงป้าที่ไม่มีลูกและฐานะดีหน่อย อยู่ศูนย์กลางของตำบลหรือ หมู่บ้าน พวกเราพี่น้องอยู่กันคนละบ้านแต่ก็ไปมาหาสู่พ่อแม่กันได้ปกติ เอาละเข้าเรื่องเสียที ตอนเราเรียนมัธยมต้องไปเรียนในตัวอำเภอหรือเมือง เพราะบ้านอยู่ไกลปืนเที่ยง ต้องเดินไปถนนใหญ่ขึ้นรถเมล์ไป เย็นลงรถเมล์ก็ต้องเดินเข้าหมู่บ้านซึ่งห่างจากถนนใหญ่ 1.5 กม. ไอ้เราไม่ใช่สวยนะ แต่มีสัญญากรรมกับหนุ่มในหมู่บ้านมาแต่ปางก่อน เขาก็ตามจีบเรา ดักหน้าดักหลังตามทางที่เราเดิน  เราไม่ใช่คุณหนูมีรถไปส่ง แม้จักรยานยังไม่มีขี่เลย  ป้าก็เห็นท่าไม่ดี เมื่อตอนนั้นยังมีการฉุดสาวกันอยู่ กลัวเราเรียนไม่จบ หนุ่มจะฉุดไปเสียก่อน ก็พาไปหาเจ้าเข้าทรงคนหนึ่งอยู่ ใกล้ถนนเพชรเกษม นครชัยศรี คนทรงเป็นผู้หญิงก็ทำพิธี สวดอะไรจำไม่ได้ แต่ให้เขียนชื่อหนุ่มใส่กระดาษ เราต้องเอาน้ำมนตร์ไปอาบ ชื่อหนุ่มนี้เราต้อง เอาไปลอยน้ำไหล เราก็เลือกไปแม่น้ำท่าจีน อำเภอที่ภรรยาคุณอิสฯเคยอยู่ ตอนเด็กๆ แปลกแต่จริงแฮะ เจ้าหนุ่มนี่หายเข้ากลีบเมฆไปเลย ใครว่าการทำเสน่ห์ไม่มีเห็นจะไม่ใช่  เมื่อทำให้คนหนีได้ ก็คงทำให้เขามาหาได้ ในชีวิตเราก็ไม่เคยไปหาเจ้าให้ทำอะไรอีกเลย ไม่เชื่อ เห็นมีหลอกลวงกันบ่อย มีอะไรก็พึ่งธรรมะอย่างดียว จากคุณ : แม่ของObst (obst) - [ 18 พ.ค. 51 03:30:22 ]

ความคิดเห็นที่ 64 มาลงชื่อว่าเกาะติดกระทู้นี้ทุกวันเลยค่ะ จากคุณ : love_first - [ 18 พ.ค. 51 10:27:44 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ไม่แน่ใจว่าผีอำ หรือทำตัวเองน่ะ ผมไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนที่ทำงานกัน ห้าคน เตรียมกิจกรรมไปเล่นกันที่ชายทะเลตามแบบฉบับนักเที่ยวธรรมชาติ ที่บ้านพักน่าอยู่ สะอาด สบาย แต่... ผมเข้ามาห้องพักนอนอ่านหนังสือรอเพื่อนๆ กลับเข้ามาอยู่ ที่จริงพวกเพื่อนๆ กลับมาถึงแล้วแต่อยู่ด้านนอก ยังไม่เข้ามา ผมเผลอหลับไปสักพัก ก็รู้สึกว่าตัวเองหายใจไม่ออก ขัดขืนก็ไม่ได้ รู้สึกตัวแล้ว ร้องเรียกเพื่อนๆ ที่เห็นเดินอยู่ในห้อง ก็ไม่มีใครสนใจ เหมือนทุกคนไม่ได้ยินผมเลยครับ สุดท้ายพยายามเต็มที่ ตะโกนสุดเสียง ได้ผลครับ ทุกคนเดินมาหา ถามว่าตะโกนอะไร แต่ผมงงครับ เพราะภาพที่เห็น คือทุกคนเดินมาหาจากข้างนอกห้อง แล้วผมก็นอนคว่ำหน้าอยู่ มือไขว้หลัง นี่ถ้าตะโกนไม่ออก อาจหายใจไม่ออก ตายไปแล้วครับ แต่ปกติไม่เคยนอนคว่ำหน้าเลย แล้วที่ผมเห็นเพื่อนๆ เดินอยู่ในห้องนั่นมันอะไรครับ ใครทราบช่วยอธิบายที จากคุณ : นายโนเนม - [ 18 พ.ค. 51 12:00:16 A:121.216.173.220 X: TicketID:175955 ]

ความคิดเห็นที่ 66 เล่ามั้งดีกว่า ตอนเรียนอยู่ปีสุดท้าย ช่วงนั้นอ่านหนังสือหนักมาก เพราะใกล้ช่วงสอบ มีวันนึงอ่านแล้วเผลอหลับฟุบไปกับหนังสือเลย แต่เหมือนมีคนมาเขย่าปลุกพร้อมกับได้ยินเสียงผู้หญิง มาบอกว่าตื่นได้แล้ว เดี๋ยวอ่านหนังสือไม่ทันนะ ก็เลยงัวเงียมาอ่านต่อ แต่พอมาดูที่ประตูห้องตัวเองก็ตกใจเหมือนกัน เพราะมันยังล็อคอยู่เลย ถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร แล้วเข้ามาในห้องเราได้ไงอ่ะ ไม่อยากคิดว่า เธอจะไม่ใช่คนเลยจริงๆ กลัวน่ะ จากคุณ : หนุ่มหนิงโป - [ 18 พ.ค. 51 14:00:15 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ติดตามต่อเนื่องเหมือนกันค่ะ เรื่องแปลกๆ อยู่รอบตัวเราจิง ๆ เหอๆ จากคุณ : กินจนกลม - [ 18 พ.ค. 51 17:39:50 ]

ความคิดเห็นที่ 68 อ่า หลังจากแอบอ่านมานาน ผมขอเล่าซักเรื่องแล้วกันน เมื่อ.... ปี ก่อนเอ่อออ เดี๋ยวขอนับก่อน 1...2...3...4... ปี ก่อน ตอนผมยังอายุ 10 ขวบนะครับ ผมไปเที่ยวบ้านคุณยายในต่างจังหวัง ที่ชุมพร (อันที่จริงตอนแรกคุณยายอยู่กรุงเทพฯ แต่ย้ายไปชุมพรเพราะอากาศมันดีกว่าครับ) ทีนี้ผมก็นอนข้างบนกับคุณยายนั่นแหละนะพอดีในห้องมันร้อนน่ะครับ เลยออกมานอนตรงห้องที่พอขึ้นบันไดมาแล้วถึงเลย (งงป่าวเอ่ย) ทีนี้ตรงห้องอีกครึ่งนึงมันเป็นหิ้งพระด้วยแหละครับบ........ วันนั้นตอนกลางคืนผมฝันว่าไปอยู่แถวๆเขตดินแดงตรงตลาดศรีอ่ะครับ ตอนกลางคืน ไปกับคุณยายนี่แหละ แล้วก็เห็นว่าคุณยายเดินออกไกลกว่าออกไปแล้วพอหันไปข้างหลังก็เจอผี(ที่ไม่สมควรกลัวเลย เพราะมันเป็นผีมิกกี้เม้าท์เนี่ย) เลยวิ่งไปหาคุณยาย แต่วิ่งยังไงก็รู้สึกว่าวิ่งช้ามากทุกที จนผีจะตามมาทัน แล้วเลยสะดุ้งตื่น พอสะดุ้งตื่นแล้วก็มองไปที่หิ้งพระอะครับจำได้แม่นเลย เห็นผู้หญิงเสื้อสีส้ม  กางเกงสีดำ นะครับ ตัดผมสั้น แต่ไม่ใช่สั้นแบบนักเรียนนะ แต่สั้นเป็นแบบทรงทอมอ่ะครับ (เรียกไม่ถูกอ่ะ แฮ่ะๆ)สูงประมาณ 160 กำลังยินไหว้พระอยู่ ทีนี้ก็นึกก่อนเพื่อนเลยครับว่าเป็นผีแน่ๆ ก็กลัวสิ เลยหันหน้าไปทางอื่น พอหันไปอีกทีก็หายไปแล้วอ่ะครับ เลยรีบดึงคุณยายใหญ่ แต่ดึงยังไงก็ไม่ยอมตื่น (ซวยจริง) ก็เลยกลัวไปอย่างนั้นแหละครับจนหลับไปเลย พออีกวันก็มาเล่าให้คุณยายกับหน้าฟังอ่ะครับ แล้วดันมาเล่าตอนทุ่มกว่า พอกำลังเล่าปุ๊บ ไฟดับปั๊บเลย วิ่งแทบไม่ทัน แล้วมันดับไปนานเลยด้วย 2 ชั่วโมงกว่า เพราะหม้อแปลงมันแตก (เหอๆ นึกว่าผีทำซะอีก) คุณยายก็บอกว่าตอนดึกๆก็เคยได้ยินเสียงคนเดินขึ้นบันไดบ่อยเหมือนกัน (บรื๋อ) หลังจากนั้นเลยเข้าไปนอนในห้องแทนเลยแหละครับ เรื่องนี้พิสูจน์ได้ 2 ประเด็นว่า ผีท่านนั้นเป็นผีที่ดี หรือเป็นผีบ้านผีเรือน จึงสามารถไปไหว้พระที่หิ้งพระได้ หรือ (อย่าเป็นข้อนี้เลยน้าาา) ผีไม่กลัวพระ ครับ จากคุณ : The Witch King Of Minas Morgul - [ วันวิสาขบูชา 03:13:16 ]

ความคิดเห็นที่ 69 น้องชายบวชเมื่อวันที่ 9 เมษายน ที่ผ่านมาค่ะ คืนก่อนบวช ต้องไปนอนที่วัดก่อน แล้วคืนนั้น ประมาณ ตี3 เขาเล่าว่าได้กลิ่นหมากพลูรุนแรงลอยมา  ในใจรู้แล้วว่าไม่ใช่คนแน่ๆ จึงส่งใจบอกเจ้าของกลิ่นไปว่าจะอุทิศกุศลไปให้ แล้วกลิ่นก็หายไป พอรุ่งเช้าไปถามพระในวัด ท่านก็บอกว่าพระที่วัดนี้ไม่มีใครกินหมากพลู และมารู้ว่าที่เมรุเผาศพในวัด มีศพของยายอายุมากแล้ว ตั้งอยู่ยังไม่เผา .. และมาถึงคืนก่อนที่จะสึกอีก ( เขาบวช 1เดือนค่ะ) เวลาดึกๆหลังเที่ยงคืน อีกแล้ว น้องชายบอกว่า ได้ยินเสียงหมาหอน เป็นทอดเลย แล้วก็มีเสียงอู้ๆอี้ๆ  ไม่ใช่เสียงมนุษย์แน่ๆ เสียงแหลมๆ โหยหวน บอกไม่ถูก  คงเป็นผีเปรต เขาก็คิดบอกไปว่าพรุ่งนี้จะอุทิศกุศลไปให้ เสียงก็หายไป.. พระที่วัดท่านบอกว่า มีคนมาบวชที่วัดเรื่อยๆแต่ไม่ค่อยเจอเหตุการณ์แบบนี้ พระท่านยังขนลุกเลย .. เพื่อนรุ่นพี่ซึ่งดิชั้นเคารพ บอกว่า น้องชายคงปฏิบัติดี ช่วงที่เป็นพระ เขาเลยมาขอกุศลกัน .. ทำให้ดิชั้นคิดว่า ท่านที่เป็นผู้ชายได้มีโอกาสบวชในผ้าเหลือง ขอให้ปฏิบัติให้ยิ่งยวดในเวลานั้น อานิสงค์มากมากสามารถช่วยวิญญาณ สัพพะเวสีให้เขาหลุดพ้นจากห่วงทุกข์นั้นได้ แม้จะเป็นกรรมเก่าที่ทำให้เขาต้องไปเกิดในภพภูมิที่ทรมาณ แต่เมื่อเขาสำนึกได้  เราคงให้อภัยและสงสารเขา อยากให้เขาพ้นจากภพนั้น .. สัตว์นรก เปรต อสุรกาย เดรัจฉาน  ทุกขภูมิเป็นที่น่าสงสารมาก และต้องใช้กรรมไม่รู้กี่แสนๆๆ กัปกัลล์ เวลาที่ยาวนานนับกันไม่ถูกเลย พลาดแค่ก้าวเดียวในการทำบาปกรรม ไม่คุ้มเลยที่จะต้องไปทรมาณยาวนานเช่นนั้น ..    ส่วนเรื่องสุนัข เพื่อนแท้ของคนเรา ที่จริงใจ ไม่หลอกลวง ซื่อสัตย์ ดิชั้นและครอบครัวเคยดูแลสุนัขที่บ้านอายุ 12ปี  ในช่วงป่วย 1ปีสุดท้ายของเขา  ดูแลกันถึงวินาทีสุดท้าย และก่อนที่เขาจากไป เขารอทุกคนกลับมาจากที่ทำงานในตอนค่ำ( ช่วงกลางวันหายใจแรงหอบทั้งวัน  และได้เปิดซีดีบทสวดมนต์เจ้าแม่กวนอิมให้เขาฟังตลอดวัน)  ต่อมาเขาก็ค่อยๆ ผ่อนลมหายใจไป เมือทุกคนมารุมล้อมและ ภาวนาพุทโธให้จิตวิญญาณเขาได้รับรู้พุทโธ  เรามีความหวังว่าเขาจะได้ไปเกิดในภูมิที่สูงขึ้นไป ...โชคดีที่ได้เกิดในเมืองไทยค่ะ ได้ศึกษาพุทธศาสนา เป็นชาวพุทธ ทำให้ไม่ประมาทในการใช้ชีวิต ในปัจจุบันซึ่งมีแต่สิ่งล่อให้เราตกในภวังค์ของมัน หากไม่มีสติ ..ขอให้โลกนี้มีแต่ความ เมตตา สงบ สันติ สว่าง  ตลอดกาลด้วยเถิด .. จากคุณ : เมตตาธรรมค้ำจุนโลก (เมืองโบราณ) - [ วันวิสาขบูชา 03:14:43 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ส่วนตัวผมเป็นคนกลัวผีอ่ะคร้าบบ (ตอนนี้ยังเด็กอยู่อ่ะนะ คำนำหน้าชื่อยังเป็น เด็กชาย อยู่ อิอิ) เมื่อก่อนดูละครเรื่องนกออกแล้วก็ดันกลัวอีก เหอะๆ แต่ไปๆมาๆเลยออกคิดไปว่า   ถ้ามันมีจริงมันคงไม่บินมาหาเราเป็นคนแรกหรอกม้างงงง......... จากคุณ : The Witch King Of Minas Morgul - [ วันวิสาขบูชา 03:16:07 ]

ความคิดเห็นที่ 71 วันวิสาขบูชา ใครพอมีเวลาว่างก็อย่าลืมไปเวียนเทียนนะ ขอให้ธรรมะคุ้มครองทุกท่านครับ... http://www.baanaree.net/ จากคุณ : นัยนะ - [ วันวิสาขบูชา 10:12:36 ]

ความคิดเห็นที่ 72 แอบอ่านมานานมากมายขอแบ่งปันเรื่องเล่าบ้างแล้วกันค่ะ เรื่องนี้เกิดกะตัวเอง ตอนนั้นเรียนมหาลัยปีสุดท้ายค่ะแล้วก็มีสอบแค่วิชาเดียวไอ้เราคนขยัน มีเแค่วิชาเดียวก็ดันมาอ่านเอาคืนสุดท้ายก่อนสอบ (ทำไปได้) วันนั้นอยู๋บ้านคนเดียวด้วยเพราะแม่ไปอบรมต่างประเทศ บ้านก็เป็นบ้านพักข้าราชการค่ะ แต่เป็นสองชั้นเรียงติดๆกันไป เราอยู่บ้านคนเดียวอ่านหนังสือถึงตีสาม ไม่ไหวใจไม่สู้ โต้รุ่งไม่ได้แน่นอนเลยกะหลับ ปืดไฟพร้อมแค่ล้มตัวยังไม่หลับเลย เห็นเงามืดมาเลยค่ะ ล้มมาทับเรา ปิดหูเรา เพราะหูอื้อไปเลย แล้วเหมื่อนเค้าคร่อมเอาเข่ากดแขนเราแน่นเลยค่ะ ขยับไม่ได้ แน่ใจไม่ได้เส้นพลิกหรืออะไรเพราะเพิ่งล้มตัวลงนอน คิดในใจ แน่ๆแล้ว ทำไงดี ก็พยายามสวดมนต์ค่ะ เหมือนได้ยินว่าสวดทำไม เป็นเหมื่อนเสียงผู้หญิง อยากจะสวนกลับไปอ้าวเวลาผีอำใครๆเค้าก็สวดไม่ใช่หรอจ๊ะ แบบเป็นคนไม่กลัวผีน่ะค่ะ เพราะไม่เคยเจอ เค้าก็ไม่ไปอ้อนวอนค่ะทีนี้ขอร้องอย่ามาอำเล๊ย เพราะพรุ่งนี้สอบขอนอนก่อนไม่ไหวแล้ว มาพรุ่งนี้ได้มัย เด๋วพรุ่งนี้นอนให้อำให้หนำใจไปเลย อันนี้พูดจริงๆ น่ะค่ะไม่ได้ล้อเล่น แบบคิดว่าเค้าตั่งใจมาแล้วก็อะนิดนึงก็สวดมนต์ต่อพยายามสู้สุดแรง แล้วก็พรวดค่ะ เค้าออก ทีนี้รีบลุกอย่างไวเปลี่ยนท่าเปิดไฟพร้อมเห็นหน้าตัวเองเป็นรอยมือเลยค่ะ อึยส์สยิว ล้มตัวลงนอนตอนนั้นเพลียมากเผลอนอนหงายทีนี้มาอีกรอบ (อะไรกันนักหนาเจ๊คนนี้ ) รอบนี้คิดจะร้องให้พี่ข้างบ้านช่วย แต่คิดขึ้นมาได้ ประตูทุกบานล็อก พี่เค้าจะเข้ามาได้ไงร้องไปทำให้พี่เค้ากลัวป่าวๆ เลยพูดดีๆ ขอร้องอีกรอบ พูดจาดีๆต่อรองไปเรื่อยเหลือบไปเห็นนาฬิกา พระเจ้าช่วย ตี 3.30 แระไม่ได้การแระถ้านานกว่านี้นี่สอบไม่รู้เรื่องแน่นอนเพราะจะเบลอมากค่ะ เลยตัดสินใจด่าค่ะ แบบด่ายับเลยบอกว่า"จะออกหรือไม่ออกฉันไม่เคยไปทำอะไรให้ถัาไม่ออกก็จำคำพูดไว้เลยว่าถ้าพรุ่งนี้สอบเสร็จนะ จะไปตามหมอผีมาปราบจะเรียกวิญาณาเลยไม่ว่าอยู่ไหนก็จะหาจนเจอแล้วก็จับถ่วงน้ำให้ไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดเลยแล้วก็ด่ามากมาย" ความรู้สึกเหมือนเค้ากลัวรีบออกไปเลยค่ะ หายวับเลยเรารีบนอนเลย ตื่นมาเพลียมาก แล้วก็ไปสอบกลับมาก็ทำบุญให้เค้า แล้วเค้าก็ไม่มาอีกเลยคงกลัวอะค่ะ เล่าให้เพื่อนฟังเพือนก็ว่า เรานี่ก็ด่าได้แม่กระทั่งผี ดุจริง ไม่ทราบน่ะค่ะ คือดิฉันไม่กลัวผีค่ะแต่ถ้ามาแบบนี้เหมืออนเค้ามาเบียดเบียนเราค่ะ เลยไม่ชอบใจและเราก็ไม่เคยทำร้ายใครมาแบบนี้เลยต้องจัดไปค่ะ จากคุณ : ขออภัยในความดุ - [ วันวิสาขบูชา 11:41:45 A:205.188.116.72 X: TicketID:176726 ]

ความคิดเห็นที่ 73 มีอีกหลายเรื่องค่ะ เด๋วค่อยกลับมาเล่านะ ค่ะ เป็นคนไม่กลัวผีแต่มักเจออะไรแปลกๆค่ะ จากคุณ : ขออภัยในความดุ - [ วันวิสาขบูชา 11:45:12 A:205.188.116.72 X: TicketID:176726 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ^ ^ ^ ด่าได้น่ากลัวมากคะ ผียังกลัวเลย คนก็กลัว ไปบอกผีให้ไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด ผีคงอึ้งเลยค่ะ จากคุณ : mamnarak - [ วันวิสาขบูชา 18:54:57 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เป็นคนไม่มีเซ้นส์ และไม่อยากมีด้วย แต่ก็เคยเจอเรื่องประหลาดมาเหมือนกัน จะว่าฝันไปเองก็บังเอิญเกินไปหรือเปล่า ก็คือ...ตอนมัธยมต้นมีเพื่อนคนนึง นั่งโต๊ะอยู่ด้านหลังตอนเรียนหนังสือ ก็สนิทกันพอสมควร ทีนี้คืนวันศุกร์ เราก็ฝันว่าไปเล่นที่บ้านเพื่อนคนนี้ เป็นลักษณะห้องอพาร์ทเม้นต์ ซึ่งในความจริงก็พอรู้ว่ามาเพื่อนคนนี้อยู่แฟลต แต่ไม่เคยไปในชีวิตจริง ฝันว่าเจอพ่อแม่ และน้องชายของเพื่อน ซึ่งในความจริงก็ไม่เคยรู้อีกว่าเพื่อนคนนี้มีน้องชาย ตื่นมาก็จำรายละเอียดความฝันไม่ค่อยได้มาก จำได้แค่ว่าไปเจอ ไปคุยก็จบ ก็ไม่ได้คิดอะไร พอวันเสาร์ตอนเย็นๆ คุยโทรศัพท์กับเพื่อนอีกคน เค้าก็บอกว่า เพื่อนคนที่เราฝันถึงน่ะ ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เสียชีวิตทั้งครอบครัวตั้งแต่ตอนสี่โมงเย็นวันศุกร์ แล้วพอเราไปร่วมงานศพก็เห็นว่ามีสี่โลงเรียงกันเลย ที่น่าขนลุกสำหรับเราคือ ความฝันเนี่ยะ ฝันถึงเพื่อนคนนี้อาจจะไม่แปลก แต่จู่ๆฝันถึง ก็ฝันถึงเค้าทั้งครอบครัว แล้วยังมีน้องชายอีก ซึ่งเราไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเขามีน้องชาย... จากคุณ : ตะวันฉาย (ปลายราตรี) - [ วันวิสาขบูชา 22:56:14 ]

ความคิดเห็นที่ 76 คห.72 เหมือนน้องเราเลยค่ะ เขาเล่าว่าถ้าไม่เลิกอำจะแช่งไม่ให้ได้ผุดได้เกิดผีเผ่นไปเลย ตอนนี้เราเลยมีคาถากันผี หลอกไม่ว่าแต่ต้องให้ 3 ตัวตรงไม่งั้นมีแช่ง ผีมันกลัวคนบ้าค่ะ อิอิ เดี๋ยวกลับมาเล่าต่อค่ะ จากคุณ : beautystone - [ วันวิสาขบูชา 23:46:06 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ยังมีอีกเรื่องนึงค่ะ อันนี้เป็นเรื่องของพี่ชายดิฉัน พี่ของดิฉันขับรถจักรยานยนต์เข้าไปเรียนในตัวเมื่องไปเช้าเย็นกลับ วันนั้นดิฉันนั่งรอพี่อยู่นานจนชักเป็นห่วง ซักพักได้ยินเสียงรถก็รู้พี่แน่นอน ก็เลยไม่คิดอะไร นั้งสักพักประมาณ10นาทีแปลกใจไมไม่เข้าบ้านเลยออกไปดู เห็นพี่ยื่นสังเกตมอไซต์อยู่เราก็เลยถามเป็นไรมากป่าว ยื่นดูอยู่ได้ไมไม่เข้าบ้านแล้วไปแรดที่ไหนมาทำไมเพิ่งกลับ (คือสนิทก็พี่ชายม๊ากมาก เหมื่อนเพื่อนกันเหอๆ ) พี่ชายก็เลยเล่าให้ฟังว่า ตอนขับรถกลับบ้านระหว่างทางเจอเด็กวัยรุ่นโบกรถอยู่เลยจอดรับ จิตใจงามว่างั้นค่ำๆมื่ด(เราคิดในใจ) พี่บอกว่าสภาพอย่างเยินเลือดท่วมตัวยื่นโบกเหย่งๆอยู่ ตอนแรกพี่คิดว่าเป็นผี แต่มันก็จอดเพราะไม่กลัวผีกันทั้งบ้าน พี่ก็ถามเด็กคนนั้นว่าเป็นอะไร เค้าก็บอกว่ารถแหกโค้ง รถจักรยานยนต๋ตกลงไปในคู พี่เราก็เลยบอกว่า เด๋วไปดูรถให้เผื่อได้ให้ใครมาลากไป หรืออะไรก็ช่างแต่เด็กคนนั้นบอกว่าไม่ต้องหรอกอยากกลับบ้านเด๋วพรุ่งนี้ให้คนมาเอารถ พี่เราก็ไม่ว่าอะไรก็พาขับกลับ ระหว่างทางพี่เราบอกว่าเด็กนี่เหม็นเน่ามาก เพราะจริงมันน่าจะเหม็นคาวเลือดแต่นี่เหม็นเน่า แต่พี่เราก็ไม่ได้คิดอะไร ขับไปเรื่อยๆเด็กคนนั้นนั่งพิงพี่ชายดิฉันค่ะ เพราะเค้าเจ๊บเค้าไม่มีแรงพยุงตัวเอง พี่ก็ขับพาเค้ามาจนถึงบ้านก็กะพยุงเข้าไปในบ้าน และกะจะเรียนให้พ่อแม่เด็กคนนั้นทราบด้วยว่าตนพบเด็กที่ไหน แต่เด็กคนนั้นบอกว่าไมต้องหรอกเด๋วเดินเข้าไปเองได้ไม่ต้องห่วงพี่เราก็ เอ๊าเตรียมSTART รถแพร็บเดียวหันไปมองอีกทีเด็กหายไปแว้ว เร็วมาก เพราะพี่บอกว่าระยะจากรถถึงบ้านนี่ค่อนข้างไกล ประมาณ10เมตรได้แล้วเด็กนั้นก็อย่างเจ็บเดินกระเผลกๆ ไปไม่น่าจะเดินเร็วขนาดแว็บได้เพราะพี่เราแค่ก้มหน้าSTART รถแล้วหันไปดูนี่ประมาณ 5 วิได้ก็ได้แต่อึ้งๆแล้วก็ขับกลับแล้วก็กลับมาดูที่รถแล้วก็เสื้อของตัวเองว่ามีเลือดหรือเปล่าได้ทำความสะอาด เพราะเด็กนั้นเลือดท่วมตัว เลือดก็น่าจะติดเสื้อพี่ชายดิฉันใช่มัยค่ะ แต่นี่ไม่มีเลยค่ะ บนรถก็มิมีไม่มีรอยอะไรเลยง่ะ พี่เราก็เลยบอกว่าสงสัยเด็กคนนั้นคงตายคาที่แล้ววิญญาณยังไม่ไปไหน แล้วอยากกลับบ้านมั้ง พี่เราก็ช่วยพากลับบ้านให้ จากคุณ : ขออภัยในความดุ - [ 20 พ.ค. 51 00:52:26 A:64.12.116.72 X: TicketID:176726 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ^ ^ ^ ^ น่ากลัวง่ะ แต่ว่า...ด่าได้ใจมากเลยง่ะ ไว้จะจำไว้บ้างค่ะ แต่ไม่อยากเจอน้า (ไม่ต้องมาก็ได้ -*- ) จากคุณ : Tama_Kero - [ 20 พ.ค. 51 08:26:29 ]

ความคิดเห็นที่ 79 คห.77 ทำไปได้ จากคุณ : Pu'Chew - [ 20 พ.ค. 51 13:22:25 ]

ความคิดเห็นที่ 80 คุณ : ขออภัยในความดุ น่าจะกลับไปถามดูที่บ้านที่พี่ไปส่งนะครับ คล้ายๆกับเรื่องที่ คนขับรถ ไปปักษ์ใต้นะครับ ระยะเกือบถึงชุมพร แถวไหนจำไม่ได้แน่ มีคนขออาศัยติดรถไปด้วย ขับไปพักหนึ่ง พอหยุดรถ หายวับไปกับตา (เขาเล่ามา) จากคุณ : อิสวาสุ - [ 20 พ.ค. 51 14:33:44 A:71.114.54.31 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 81 เพิ่งนึกได้ ขอเล่าบ้างค่ะ เมื่อสักสองปีก่อน เพื่อนเราที่เรียนด้วยกันเกิดอุบัติเหตุ ต้องนอนเป็นเจ้าชายนิทราที่ รพ. อยู่หลายวัน เราก็อยู่กรุงเทพฯ ก็ได้ข่าวมาจากเพื่อนๆ อีกที เพื่อนคนนี้ก็ไม่ได้สนิทกันมาก แต่ก็เป็นเพื่อนๆ กัน วันนึง ตอนกำลังจะกลับบ้าน จำได้ว่าทุ่มกว่าๆ อยู่ดีๆ ก็รู้สึกว่าเศร้ามาก แล้วก็นึกถึงเพื่อนคนนั้น แล้วก็ร้องไห้แบบว่ากลั้นไม่ได้ เราก็พยายามฝืนๆ นะ เพราะนั่งรถสองแถวเล็ก แล้วคนมันก็นั่งหันหน้ามามองกันอยู่อ่ะ อายๆ แต่มันก็แบบว่าสุดๆ เลยค่ะ พอลงจากรถได้เท่านั้นแหละ เราก็ปล่อยโฮเลย.. เดินเข้าซอยบ้าน ก็ร้องไห้ตลอด น้ำตาไหลพรากๆๆๆๆ  ตอนนั้นก็ไม่เข้าใจ คิดว่าคงเครียดเอง พอวันรุ่งขึ้นเพื่อนบอกว่า เพื่อนที่นอนอยู่ รพ. เสียแล้ว ตอนช่วงทุ่มกว่าๆ เกือบสองทุ่ม เรานึกถึงตอนที่ร้องไห้ได้เลย... คิดเองว่าเขาอาจจะมาบอก มาลาก็ได้มั้ง เราเลยรู้สึก... ใจหายมากเลยนะคะ เพื่อนรุ่นเดียวกัน อายุยังน้อยๆ อ่ะ .... ก็ขอให้เพื่อนไปสู่สุขคติค่ะ จากคุณ : MaNgKoOd - [ 20 พ.ค. 51 14:37:11 ]

ความคิดเห็นที่ 82 มาเล่าเรื่องแปลกต่อนะค๊า ตุ๊กตาลอยน้ำมา เนื่องจากบ้านเราอยู่ริมน้ำ ผู้ใหญ่ก็จะบอกว่าระวังพรายน้ำ อย่าเล่นน้ำดึก ๆ แล้วก็ชอบเล่าเรื่องผีให้เรากลัว พอค่ำก็ต้องรีบนอนเลย แล้วก็ไม่ให้เก็บของที่ลอยน้ำมา วันนึงก็เล่นกับเพื่อนเป็นปกติ เพื่อนเห็นตุ๊กตาลอยน้ำมา เขาก็เก็บมาเล่นแล้วก็เอาสร้อยพลาสติกของเล่นใส่ให้ตุ๊กตา แต่เรามกลัวก็เลยไปบอกแม่เพื่อน แม่เพื่อนก็สั่งให้ทิ้งตุ๊กตาไป ก็เลยเหวี่ยงออกให้ไกล ๆ แล้วสิ่งที่เห็นอะ ตุ๊กตาลอยทวนน้ำกลับมา ลอยติดกับเรือไม่ไปไหน ก็เลยบอกเพื่อน แกเอาสร้อยใส่คืนเดี๋ยวนี้ เพื่อนรีบใส่สร้อยให้ตุ๊กตาเลย พอทิ้งไปอีกที ตุ๊กตาก็ลอยออกไป จากคุณ : beautystone - [ 21 พ.ค. 51 04:48:33 ]

ความคิดเห็นที่ 83 เด็กสาวที่ผมเล่าไว้ในภาคหนึ่ง ว่า เธอฝันเห็นพระแล้วไปเจอพระจริงๆในภายหลัง กำลังประกวด มิสไทยแลนด์ยูนิเวอร์ส เบอร์ 16 ครับ จากคุณ : อิสวาสุ - [ 21 พ.ค. 51 07:48:03 A:71.114.54.31 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 84 อาสาโชว์รูปให้ค่ะ  และมีให้โหวตด้วยถ้าใครต้องการโหวต  http://mtu.ch7.com/contestant.html จากคุณ : ตกตะกอน - [ 21 พ.ค. 51 08:25:00 ]

ความคิดเห็นที่ 85 อ้าว..รูปไม่ขึ้น จากคุณ : ตกตะกอน - [ 21 พ.ค. 51 08:26:13 ]

ความคิดเห็นที่ 86 เคยให้พี่ลองไปถามแล้วค่ะแต่พี่สวนมาว่าไม่อยากรู้อยากรู้ก็ไปถามเอง กลัวความจริงค่ะ ก็เลยปล่อยผ่านไปเลยดีกว่าเพราะแค่ฟังพี่เล่านี่ก็ขนลุกแระ ดิฉันเองก็คิดว่าตอนที่พี่รับเด็กคนนั่นมาก็คงขนลุกมาตลอดทางอะค่ะ เหอๆๆ มีอีกเรื่องค่ะอยากเล่าอันนี้มักๆ ให้เพื่อนได้ระวังค่ะ ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู๋อย่าที่เค้าว่ากันไว้ เรื่องนี้เกิดกะตัวเองค่ะ ตอนเรียนมหาลัย อีกแล้ว คืออันนี้ไปกะคุณแม่ ไปหนองคายไปดูบั๋งไฟพยานาคค่ะ แล้วคุณแม่ก็พาไปพักกะลูกศิษย์ อื่มคุณแม่ไม่ได้เป็นหมอดูหรือหมอไศยศาสตร์นะค่ะคุณแม่เป็นอาจารย์ แล้วก่อนจะไปดูบั้งไฟพี่เค้าก็พาเที่ยวหนองคายค่ะ พี่เค้าพาไปวัดนึงจำไม่ได้จริงว่าชื่ออะไรค่ะเพราะนานมากเข้าไปครั้งแรก พี่เค้าก็เจอเจ้าอาวาสก็แนะนำแม่เราคุยไปเรื่อย เจ้าอาวาสก็เล่าให้ฟังว่า ได้มีพยานาคที่แปลงกายมาเป็นคนมานั่งปาวาณาศีลอยู่ที่นี่นานมาแล้ว แล้วก็ชี้ให้ดูถ้ำที่มีประดูร้่วกันไม่ให้คนผ่าน ว่าพยานาคตนที่ว่าอยู่ในนั่น เราคิดในใจ จริงๆหรอ แค่นั้นจริงๆไม่ได้ลบหลู่แต่อย่างใดเพราะเราไม่เชื่อเรื่องพวกนี้อย่างที่เคยบอกค่ะ แต่ก็ไม่ได้ลบหลู่นะค่ะแค่สงสัยในใจจริงๆ แล้วเราก็ลิมเรื่องนี้ไปเพราะพี่เค้าบอกว่าหลังวัดนี้เป็นเขามี หกชั้น ชั้นที่ห้าจะมีหินก้อนใหญ่และพระพุทธรูปที่ให้คนอธิฐานแล้วผลักหินอะไรซักอย่างนี่แหละค่ะจำได้ลางๆ เราก็คึกประสาวัยรุ่นปีนเขาเล่น ก็วิ่งนำแม่ลิ่วๆไปเลยแบบอยากเห็นหินที่ว่าแล้วก็ได้ไหว้พระด้วยค่ะ แล้วพี่เค้าก็บอกว่าชึ้นที่หกไม่มีอะไร แต่อยากขึ้นไปก็ได้แต่หาทางลงยาก เราไม่ฟังแระ วิ่งน้ำลิ่วๆไปแล้ว ขึ้นไปถึงชั้นห้าก็หอบแห๊กๆ เลยค่ะ สูงมาก ก็ไปผลักหินไหว้พระกว่าจะขึ้นไปถึงชึ้นห้าประมาณ1.30 ชม ที่นี่เราเห็นคนกลุ่มนึงประมาณ4 -5 คนค่ะ เค้ากำลังจะขึ้นไปชั้นหก เราก็คิดในใจดีเลยมีเพื่อนขึ้นแล้วเลยลองขึ้นดูบ้างชั้น1-5 นี่สบายๆค่ะไตบันไดขึ้นไป แต่ชั้นหกนี่เราต้องปีนค่ะ แบบปีนเขาเลยค่ะ แต่ไม่เป็นไรมีเพื่อนเลยตามๆเค้าไปจำได้ว่าไล่หลังกลุ่มนั้นไปแค่ 5 เมตรเองค่ะ แต่.... พอเราขึ้นไปชั้นหกปุ๊บ ห้าคนนั้นหายไปชั่วพริบตา เร็วจริงๆ ไปไหนกัน หายไปทั้งคนทั้งเสียง เราก็ไม่ได้คิดอะไร แล้วเราก็เห็นพระปักกรธ ?? เขียนยังไงค่ะ ก็อุ่นใจก็เลยเดินดูรอบๆ ไม่ลิมที่จะหักกิ่งไม้นะค่ะ เพราะว่าชั้นบนเป็นป่าเลยค่ะ แต่พื่นที่ไม่กว้างคิดว่าน่าจะประมาณ สาม ถึง สี่ไร่น่าจะได้ค่ะแล้วพระก็ปักกรธอยู่ตรงกลางตอนแรกมองจากตรงไหนก็เห็น เดินอยู่ประมาณครึ่งชม ซักพักเริ่มหิวหาทางลง เดินวนกลับตามทางที่หักกิ่่งไม้มาค่ะ แต่เอ๊เดินยังไงก็วนอยู่ที่เดิมค่ะ เลยเดินไปยื่นบนหน้าผา ร้องเรียกให้คนช่วยเราก็ร้องว่าช่วยด้วยค่ะหลงป่า พอดีตรงชั้นห้ามีศาลาให้ชมวิวค่ะเราก็ไปยื่นตะโกนขอความช่วยเหลื่อจากคนในศาลาแต่ตรงนั้น มีแต่ป้าแก่ๆ แกก็ไม่รู้จะทำไง เวรกรรมจริงๆ หิวน้ำก็หิวก็เดินตามกิ่งไม่ไปเรื่อยเหลื่อบไปมองหาพระ ... ไม่มี เห๊อ หายไปไหนยังนั่งอยู่แว๊บๆเลย หายไปทั้งพระทั้งกรธเลยค่ะ หายไปตอนไหนไม่ทราบ เราก็เดินตะโกนไปเรื่อย อยู่ประมาณเกือบ ชม นึกขึ้นได้ คงโดนแระคงโดนพรางตา เลยพนมมือไหว้ค่ะ ขอว่าเจ้าป่าเจ้าเขา ขอขมาท่านถ้าหากเราล่วงเกินหรือทำให้ไม่พอใจ แล้วก็กราบค่ะ เดินไปแป็บนึงเจอทางลงเลยค่ะ เลยรีบวิ่งลงเขาอย่างไว เข้าใจอารมณ๋ของคนหลงป่าเลยค่ะ น่ากล้วมาก โดยเฉพาะหลงคนเดียวโชคดีที่ดิฉันหลงตอนบ่ายๆนะค่ะเลยไม่กลัวมาก ถ้ามืดนี่ ไม่อยากคิดเลยค่ะ จากคุณ : ขออภัยในความดุ - [ 21 พ.ค. 51 11:03:27 A:172.170.26.30 X: TicketID:176726 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ดีจัง มีคนมาเล่าให้ฟังอีก จากคุณ : jI@ng jIng zhEn - [ 21 พ.ค. 51 12:47:05 ]

ความคิดเห็นที่ 88 "กลด" ครับ คุณ : ขออภัยในความดุ จากคุณ : อิสวาสุ - [ 21 พ.ค. 51 15:43:58 A:71.114.54.31 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ขอเล่าบ้าง เป็นเรื่องของแม่เราเอง แต่ก่อนแม่ไม่เคยเชื่อเรื่องผีวิญญาณเลย จนกระทั่งเกิดเรื่องนี้ขึ้น ตอนเราเด็กๆ แม่จะไปส่งเราที่โรงเรียนเป็นประจำทุกวัน แล้วแม่จะรอจนเคารพธงชาติเสร็จ แม่ถึงจะกลับไปทำงาน เลยทำให้แม่รู้จักพ่อของเพื่อนเราคนหนึ่ง พ่อของเพื่อนเราคนนี้เค้าชอบบอกแม่เราว่าเค้าห่วงลูกเค้ามากๆ กลัวว่าจะสอบเข้าม.1ไม่ได้ จนมีอยู่วันหนึ่ง วันนั้นเป็นวันศุกร์แรกของการเปิดเทอม แม่เราก็เห็นพ่อของเพื่อนเราคนนี้เดินตามเพื่อนเราไปห่างๆ แล้วแม่ก็สังเกตว่า พ่อเพื่อนเราตัวเหลืองผิดปกติ แต่ไม่รู้ทำไมแม่เรามีความรู้สึกว่าวันนี้ไม่อยากคุยด้วย แม่เลยแค่ยิ้มทักทายเฉยๆ พอวันจันทร์ถัดมา เรารู้ข่าวว่าพ่อเพื่อนเราคนนั้นเสียไปแล้ว แล้วก็เล่าให้แม่ฟัง แม่ก็ถามเราว่า เค้าเสียวันเสาร์หรืออาทิตย์เหรอ แม่เพิ่งเจอเค้าเมื่อวันศุกร์ เราก็บอกแม่ว่า เค้าเสียตั้งแต่ปิดเทอมแล้ว พอแม่ได้ยินแม่เหวอไปเลย จากคุณ : daofatty (daofatty) - [ 21 พ.ค. 51 16:27:59 ]

ความคิดเห็นที่ 90 3 ปีก่อนไปหาเพื่อนที่คอนโดหลัง มหลัยหอการค้า ห้องเพื่อนอยู่ชั้น 2 เลย เดินขื้นไป พอเดินไปจะถึงหน้าห้องเพื่อน จู่ลมก็พัดมาวูบหนึ่ง ตัวเองรู้สึกผิด ปกติ ตาพร่ามัว มองไม่ชัด ไม่มีแรง ทรงตัวไม่อยู่ เพื่อนและพี่สาวที่ไปด้วย ต้องช่วยกันพยุง เดินไม่ได้ คอแห้ง เสียงไม่มี ไม่มีแรง หายใจลำบาก ตอนนั้น ประมาณ10โมงกว่า บอกเพื่อนให้ขับรถพาไปหาหมอ (ตอนมาขับมาเอง) เพื่อนพาไป ร.พ เอกชน พอทำประวัติ พยาบาลซักถามอาการ ตรวจความดัน ชั้งน้ำหนัก ฯลฯ พบหมอ ตอนนั้นตัวเองมองหน้าไม่ชัดแล้วหูได้ยินเสียงแว่วของหมอว่าพัก ผ่อนน้อย หมอฉีดให้ มารู้สึกตัวอีกที่ตอนพยาบาลมาเรียกให้ลุกกลับบ้าน หมอจ่ายยาวิตามินมาเพียบ ไม่ได้กินเลยเม็ด เพราะหายขาด ไม่รู้ว่าเพราะ อะไร ยาที่หมอฉีด หรือว่าเพราะพี่สาว ออกมาจากห้องหมอยังสลึมสลืออยู่ เลย พี่สาวที่รอด้านนอกอยู่บอกว่า คึดว่าโดน ลมเพ ลมพัด โดน ของ ที่คนมีวิชาปล่อยมา ตัวเองไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า รู้แต่ว่าตัวเองอยู่ในอาการโคม่า พี่สาวเอาสายสิณจน์ที่อยู่ในรถ ได้มานานแล้วตอนไปปิดทองฝังลูกนิมิตรที่พระแจกให้คนที่เข้าไปไหว้พระในโบสถ์เอามาผูกข้อมือให้ แล้วบอกว่าจะ ทำบุญกรวดน้ำไปให้ ตอนนั้นหายแล้วแต่ไม่รู้ว่าหายเพราะไร ออกจากโรงพยาบาลได้บ่าย 4 หลังจากนั้นไปวัดเอาน้ำมนต์ที่วัดมาอาบ ทุกวันนี้ก็ไม่เคยเป็นอะไร ปวดหัว ตัวร้อน นิดๆหน่อยๆหวั ดก็ไม่เคยเป็น ทำบุญอย่างเดียว ยอมรับว่ากลัว จากคุณ : สาลี่สุพรรณ - [ 21 พ.ค. 51 18:24:33 A:125.25.93.223 X: TicketID:167767 ]

ความคิดเห็นที่ 91 คั่นหน้าก่อน ผ่อนความกลัว จากคุณ : jeejeeberry - [ 21 พ.ค. 51 21:52:30 ]

ความคิดเห็นที่ 92 มีเรื่องเล่าหลายเรื่องค่ะแต่อาจจะเล่าแบบสั้นๆไม่ค่อยอินนัก เรื่องแรกตอนเด็กๆที่ยายเสียชีวิตใหม่ๆ ตอนเย็นๆ อาบน้ำจะได้กลิ่นธูปค่ะ เรื่องที่สองความประหลาดของดวงเราถูกหวยแบบว่าเลขอยากได้เลขอะไรชี้บอกคนขายไปเลยเขามาขายที่บ้านเลยเพราะต่างจังหวัดสมัยก่อนไปมาหาสู่ได้สบาย เป็นการซื้อที่ถูกครั้งเดียวในชีวิตน่ะ ซื้อหนึ่งบาทเองเพราะไม่มีตังค์แถมน้าออกตังค์ให้ด้วยค่ะ   เรื่องที่สามไม่รู้มีเซ็นอะไรไหม แต่เคยนั่งรถเมล์สายแปด เลนแถวสำเพ็งมันแคบรถมอเตอร์ไซด์ชอบล้ำเส้นเลนส์มาอีกฝั่ง ระหว่างนั้นก็นึกในใจว่าถ้ามอเตอร์ไซด์ล้ำมาแล้วรถชนจะเป็นไงนี่ เขาไม่กลัวกันหรือไงน๊า  นั่งไปสักพักคนมุงดูอะไรไม่รุ้รถติดน่ะน่ะอีกฝั่งนึง  ผลปรากฎว่ามีรถชนค่ะก็เป็นมอเตอร์ไซด์(ไม่ใช่คันที่เราเห็นนะ)ชนกะรถเมล์ฝั่งตรงข้ามค่ะ ก็มอเตอร์ไซด์เบียดเลนตรงข้ามก็เลยโดนชนซะ แต่ไม่เจ็บหนักค่ะ เราก็มานั่งคิดว่าความคิดเรานี่มันชอบเป็นตามเรานึกบ่อย ก็จะพยายามคิดแต่สิ่งที่ดีๆ ไว้ จากคุณ : noahara23 - [ 21 พ.ค. 51 22:48:00 ]

ความคิดเห็นที่ 93 เรื่องที่สี่ ประสบการณ์ของเราเองมีพี่ที่ทำงานคนหนึ่ง สมมติชื่อพี่ดา พี่ดาคนนี้เป็นคนใต้ค่ะ พี่เค๊าเป็นผื่นที่ขา ตอนแรกก็เป็นผื่นแดงคันธรรมดาค่ะ ไปหาหมอผิวหนังซื้อยามาทาอย่างไรก็ไม่หายซักที  หัวหน้าเห็นบอกให้ไปตรวจเลือด สงสัยว่าอาจจะเป็นโรคบางอย่างมั้ง พี่เค๊าก็ไปตรวจนะเพราะพี่ก็มีความเสี่ยงจากแฟนผู้ชายน่ะค่ะ  ผลปรากฎว่าก็ไม่มีอะไรปกติดี เป็นผื่นมาเป็นปีกว่า  มีวันนึงเราไปกินข้าวกับพี่เค๊าที่หอพักกับพี่อีกคนนึงเป็นสามคน   วันนั้นเราเอากล้องไปด้วย กินข้าวเสร็จเราก็ลองถ่ายรูปร่วมกันและกะจะถ่ายที่ผื่นแผลที่ขาด้วยเพราะตอนนี้เป็นผื่นเริ่มน่าเกลียดแล้ว ซึ่งตอนนั้นกะจะถ่ายเพื่อให้ทดลองยาสมุนไพรที่เราจะแนะนำให้กินดูประมาณว่าก่อนกินหลังกินค่ะ   พอเราถ่ายรูปแอ๊คท่ากันเสร็จเราก็จะถ่ายที่ขาที่เป็นแผลปรากฎว่ากฎชัตเตอร์ไม่ลงค่ะ พอเปลี่ยนไปถ่ายวิวก็ถ่ายได้น่ะ เราสามคนก็เปลี่ยนกันถ่ายสลับไปมาค่ะก็กดไม่ได้กันค่ะ ผลสุดท้ายอธิษฐานกรมหลวงชุมพรค่ะ กดได้หนึ่งที  หลังจากนั้นก็กดไม่ได้อีกแต่ถ่ายรูปอื่นๆได้ค่ะ  พอล้างรูปค่ะรูปที่ถ่ายจากแผลที่ขาที่อธิษฐานได้นั้น  เบลอค่ะมองไม่เห็นแผลเลย  เราก็งงกันสิคะ   หลังจากนั้นพี่เค๊ากลับใต้คงพูดเรื่องนี้ก็ญาติๆ ปรากฎว่าไปดูร่างทรงมั้งพี่เค๊าบอกว่าโดนของค่ะแรงด้วยค่ะ ครอบครัวพี่เค๊ามีสังเวยชีวิตกันด้วยค่ะในครอบครัวพี่เค๊า สองคนไม่ขอกล่าวถึงละกันนะคะ พี่เค๊าก็แก้ของตามที่ร่างทรงบอกค่ะ และหลังจากแก้ผื่นที่ขาก็ค่อยๆดีขึ้นค่ะ   นึกถึงตอนที่เราถ่ายรูปก็ยังกลัวๆอยู่เลยนะเนี่ย จากคุณ : noahara23 - [ 21 พ.ค. 51 23:02:59 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ไว้กลางวันๆ จะมาเล่าประสบการณ์ปอปซึ่งเกิดขึ้นกะแม่เราเองให้ฟังค่ะ  กลัวง่ะ จากคุณ : noahara23 - [ 21 พ.ค. 51 23:07:27 ]

ความคิดเห็นที่ 95 เป็นเรื่องประหลาดที่เกิดขึ้นตอนแม่เสียชีวิตเมื่อปี 40 ซึ่งแม่ได้เลี้ยงแมวไว้ 1 ตัว พอแม่เสียทุกคนก็ง่วนอยู่กับงานศพแม่เลยไม่ได้สนใจแมวเลยทั้งวันพอตกเย็นนึกได้จะต้องให้ข้าวแมวแต่ร้องเรียกยังไงก็ไม่เห็นซึ่งปกติแมวตัวนี้ไม่เคยออกจากบ้านไปเที่ยวไหนเลย(เป็นแมวตัวเมีย)เราตั้งศพแม่ไว้ที่บ้าน 3วันแล้วค่อยเอาไปวัดหลังจากงานศพครบสามวันแล้วคือเอาศพแม่ไปเก็บที่วัดเรียบร้อยแล้วแมวตัวนั้นก็กลับมาแล้วก็ดูผอมมากเลย   ไม่รู้ว่าไปอยู่ไหนมาตั้งสามวัน หรือว่าแมวน้อยใจที่เราไม่ได้ให้ข้าวตอนเช้าเลยหนีออกจากบ้าน อีกเรื่องเป็นวันที่แห่ศพแม่ไปเก็บไว้ที่วัดก็จะมีพระเดินนำหน้ารถที่บรรจะศพแม่แล้วก็จะมีลูกหลานเดินตามหลังรถหรือนั่งบนรถเพื่อตามไปวัด เราก็เป็นคนนึงที่นั่งบนกะบะหลังรถแล้วก็หันหน้าออกไปท้ายรถก็จะมองเห็นข้างในรถที่ตามมาทีหลัง ซึ่งรถคันที่ตามหลังรถกะบะที่เรานั่งเป็นรถเก๋งของหัวหน้าเราแล้วก็มี็ภรรยาเค้านั่งคู่ด้านหน้าเราก็มองไปเบาะหลังรถเค้าก็เห็นมีคนแก่นั่งอยู่ข้างหลังก็นึุกในใจว่าพี่เค้าคงให้ป้าเราซึ่งมางานศพแม่เรานั่งมาด้วยเพราะลักษณะเหมือนป้าเลย ซึ่งป้าเรากับแม่เราหุ่นจะคล้ายกันคือตัวเล็ก ผอมและดัดผมเหมือนกัน เราก็เลยพูดกับเพื่อนเราว่าหัวหน้าเราใจดีจังให้ป้าเรานั่งรถมาด้วย พองานศพเสร็จเราก็กลับไปทำงานปกติก็เลยถามพี่ที่เป็นหัวหน้าเราว่าตอนไปวัดให้ป้าเรานั่งรถไปด้วยเหรอเค้าก็บอกว่าเค้าไม่ได้รับใครไปด้วยมีแค่เค้ากับภรรยาเค้า อ้าวแล้วคนที่เราเห็นก็ต้องเป็นแม่เรานะสิ สงสัยแกคงอยากจะนั่งในรถแอร์เย็นๆ จากคุณ : J (Lampo) - [ 22 พ.ค. 51 04:48:09 ]

ความคิดเห็นที่ 96 แล้ว พาร์ต อื่นๆ ไปไหนคะ เราก็มีเรื่องประหลาดค่ะ เคยเห็นหญิงแก่อายุ 95 แล้วที่โคราช ตอนนั้นไปบ้านเพื่อนค่ะ เพื่อนก็บอกให้มองแกค่ะ แต่ตอนนั้นไม่บอกอะไร แค่บอกให้มอง เราก็มองแก แกก็มองเราค่ะ แต่แกใส่แว่นตาดำสนิทเลย พอกลับไปบ้านเพื่อน เพื่อนก็บอกให้ฟังว่า คนแก่ที่เมิงมองน่ะ ----เป็นปอบ---- จ้ากกกก....แล้วเมิงทามมัยพึ่งมาบอกตู ฮืมส์..แล้วถ้าตูเรียนให้เมิงทราบตอนนั้น เมิงจะทำไรเค้า..อิบ้าาาาา... พอตกกลางคืนก็เลยเดินกันไปเป็นกลุ่มค่ะ ไปเที่ยวงานวัด แล้วก็ผ่านบ้านแกด้วย บ้านแกหลังใหญ่ ราคาประมาณ 2 ล้านกว่าๆ เปิดไฟสีส้มๆ แค่ดวงเดียวเอง พอตอนกลับก็พากันกลัวค่ะ เพราะทำไมอากาศมันเย็นลงๆ พอมาถึงบ้านคนแก่คนนั้น.. ไฟดับทั้งซอย.. คิดดูมันแปลกไหมล่ะคะ เหมือนแกจะเตือนอะไรเราซักอย่างค่ะ พอไฟดับก็พากันวิ่ง ตัวใครตัวมันเลยค่ะ จากคุณ : Life@Texas - [ 22 พ.ค. 51 06:39:49 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ความฝันของแม่และน้าค่ะ ....เรื่องมีอยู่ว่า....แท่น แทน แท้นนนน.. แม่เรากับน้าเราเคยฝันถีงยมบาลค่ะ แต่งตัวแบบที่เราเคยเห็นในละครนั่นแหละค่ะ พวกเค้ามายีนที่ปลายเท้าแม่กับน้าเราค่ะ เค้าถามว่าอยากไปอยู่กับเค้าไหม แม่เรากับน้าเราก็บอกไปว่า อีก 10 ปี แล้วกัน ค่อยมารับ 10 ปี ของเค้า มันนานกว่าโลกเราไงคะ ป่านนี้ยังไม่มารับเลย เพราะแม่และน้าขอผ่อนผันไว้ก่อน และเราเชื่อว่า พ่อแม่ หรือคนแก่ๆ ที่ บ้านของท่านก็เคยฝันแบบนี้เช่นกัน ลองถามเค้าดูสิคะ จากคุณ : Life@Texas - [ 22 พ.ค. 51 06:52:16 ]

ความคิดเห็นที่ 98 อีกเรื่องดีกว่าค่ะ เป็นเรื่องญาติที่เสียชีวิตมาเตือนความจำค่ะ.. คือตอนนั้นใกล้จะถึงวันทำบุญกระดูกเค้าแล้วไงคะ พอดีไปธุระมาค่ะ กำลังจะถึงบ้าน แม่ หลาน ลูกชาย และเราเป็นคนขับรถ ตู้มมมมมมมม.....ตกใจกันทุกคนเลยค่ะ แม่เราถาม ชนไรเปล่า เราก็แน่ใจเลยค่ะ ไม่แน่นอน เพราะขับช้ามาก ประมาณ 20-30 ก.ก/ ชม เพราะว่ามันจะถึงบ้านอยู่แล้ว ก็เลยหันหลังไปดูค่ะ คิดว่าชนหมา หรืออะไรหรือเปล่า แต่ก็ไม่ค่ะ พอมาถึงบ้านก็โทรเลยค่ะ หาพ่อ พี่ชาย น้า.....ฯลฯ ว่ามีใครเป็นอะไรไหม เพราะว่าเหมือนมีลางมาบอก ..ก็ไม่มีไรค่ะ จน 2 ทุ่มค่ะ พ่อโทรมาตาม ให้ออกไปรับ เพราะว่าน้ำมันหมดกลางทาง ความจริงไม่อยากไปเลยค่ะ เพราะว่ากลัวมากๆ และก็มืดด้วย แต่ก็ต้องไปค่ะ เพราะว่าพ่อเรานี่น่า แม่ก็บอกให้ขับไปช้าๆ ค่ะ เพราะว่าเค้ารู้ว่าเราใจไม่ดี แต่แปลกค่ะ กำลังจะเดินมาเปิดประตูรถ ปรากฎว่าประตู อันล็อคเองเฉยเลย .....แหง่วววว.....ทำไงดี แต่ก็ไปค่ะ ขับไปช้าๆ พยายามไม่มองกระจกหลัง แต่ก็ไม่มีอะไรน่ากลัวกว่านี้ค่ะ ขาดว่าญาติที่ตายมาทักค่ะ กลัวว่าเราจะไม่ไปงานฉลองกระดูก ครบ 100 วัน กว่าจะได้คำตอบนี้ แม่ และเรา รวมทั้งพ่อ และ พี่ ก็นั่งหาคำตอบอยู่นานหลายวันเลยค่ะ จากคุณ : Life@Texas - [ 22 พ.ค. 51 07:04:04 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ฮึ่มส์.....มีหลายเรื่องเลยค่ะ แต่จิ้มไม่ไหว เอาไว้เดี๋ยวมาจิ้มต่อนะคะ เป็นคนไม่มีวาทะในการเล่าเรื่องสยองค่ะ นี้คุณเจ้าของกระทู้น่าจะแตกไปซักอีกกระทู้นะคะ "คุณว่าเรื่องราวของใครแปลกและน่ากลัวที่สุด" ฮืมส์..ว่าเราก็เอาเรื่องจริงผ่านจอมาให้ชมค่ะ http://thailandjoy.com/ จากคุณ : Life@Texas - [ 22 พ.ค. 51 07:10:00 ]

ความคิดเห็นที่ 100 เฮ้อ ตาลาย คั่นหน้าเอาไว้ก่อน จากคุณ : ppjangka - [ 22 พ.ค. 51 14:53:15 ]

ความคิดเห็นที่ 101 อีกเรื่องค่ะ... งานศพย่าตัวเอง ก่อนที่ย่าจะตาย ตอนนั้นเราอายุ 16 เพื่อนเราชวนให้เราไปทำงานที่กรุงเทพ ช่วงปิดเทอมค่ะ เราก็ไปถึงกรุงเทพแล้วค่ะ แต่ไม่รู้เป็นไงอยากกลับบ้านมาก ทั้งที่มีความตั้งใจ อยากจะไปหารายได้ระหว่างปีดเทอม เหมือนเพื่อนๆ พอกลับมาที่บ้านก็ตรงไปที่บ้านย่า พอไปถึงปรากฎว่า คนเต็มบ้านเลย เราก็งง ว่าทำไมคนมาเยอะจัง เพราะปกติ ไม่เห็นมีใครมาสนใจแก พอขี้นไปบนบ้าน ปรากฎว่าย่าไม่รู้สึกตัวเลยค่ะ ถามญาติๆ เค้าบอกว่าคงไม่รอดแล้วคืนนี้ หาาาาาาาา.....เห็นกันอยู่หรัดๆ แล้วทำไมพ่อแม่ชั้นไม่มา เค้าก็บอกว่า พึ่งกลับไป เพราะเห็นย่าอาการดีขึ้น ตอนนั้นโทรศัพท์ก็ไม่มีค่ะ จะโทรตามกันก็ไม่ได้ พ่อกับแม่ก็เข้าไปอยู่ในไร่ เพราะยังมีอะไรคารังคาซังทำหลายอย่างค่ะ เราก็บอกเค้าว่าเราจะไปตามเองค่ะ เค้าก็บอกเราเป็นผู้หญิงนะ จะไปยังไงคนเดียว รอเค้าอยู่นี่แหละเดี๋ยวเค้าก็มา เราก็รอจนกระทั่งมืดแล้ว พ่อแม่เราก็ยังไม่มา และ ณ เวลานั้น ย่าของเราก็ใกล้จะจากไปแล้วด้วยค่ะ เราก็เลยไปอยู่ด้วยใกล้ๆ ย่าก็พยายามจะยกมือมาจับมือเรา เพื่อบอกให้เรารู้ว่า เค้ารับรู้นะว่าเรามาแล้ว เราคึอหลานคนเล็กสุดของย่า และสนิทที่สุด จนกระทั่งย่าเราจากไปค่ะ เราร้องไห้ไม่ออก เพราะพยายามเข้มแข็ง อยากเป็นที่พึ่ง ให้แก่คนที่อ่อนแกกว่า ไม่ใช่เราไม่เสียใจนะ แต่การร้องไห้ออกมาก็เหมือนทำให้ตัวเอง อ่อนแอลง อยากบอกย่าที่ตรงนี้ว่า ย่าไปเกิดหรือยังหนอ ถ้ายังก็มาเข้าฝัน บอกหวยซัก 6 ตัว เอาให้แม่นๆ นะย่า แล้วจะทำบุญไปให้ เพราะตั้งแต่ย่าจากไป ย่าก็ไม่เคยมาหาเลย ยังไม่จบค่ะ หลังจากย่าเสีย เราก็ยืมมอไซค์เค้าไปตามพ่อกับแม่ที่ไร่ ซึ่งอยู่ไกลมาก เกือบๆ 30 ก.มค่ะ มีพี่ญาติไปด้วยค่ะ เพราะเค้าเป็นห่วงเรา เราก็ยังเป็นเด็ก ขับมอไซค์กลางคึนมันอันตราย เราก็นั่งหลังไปค่ะ และระหว่างทาง รู้สึกได้ว่ามีมือเหี่ยวๆ มาเกาะเอวค่ะ และเย็นด้วย เราก็พูดขึ้นมาเลย ย่าไม่ต้องมาด้วยหรอก เพราะว่ากำลังจะไปตามพ่อกับแม่ ย่ารออยู่บ้านแล้วกันนะ จากนั้นย่าก็ปล่อยค่ะ เราอยากหันไปมองข้างหลัง แต่ก็กลัวค่ะ เวลานั้นก็ เกือบๆ 3 ทุ่มแล้วค่ะ พอไปถึงที่ไร่ บอกพ่อแม่ ท่านก็ตกใจ รีบแต่งตัวออกมาเลย พอมาถึงบ้านย่า ก็ทำพิธีมัดตาสังค่ะ เราก็ช่วยเค้าอาบน้ำย่า ทำทุกอย่างเลยค่ะ จนกระทั่งย่าเข้าโลง ตกกลางดึกย่ามีการมาหยอกเราค่ะ ตีเราที่หน้าขา อย่างแรง เราก็เลยไปเปิดโลงเย็น ถามแกว่า อย่ามาหยอกนะ เพราะว่าง่วงนอน พี่อีกคนก็โดนค่ะ นอนอยู่ดีๆ ย่าเราเอามือไปจับแขนเค้าเฉยเลย เรื่องนี้เป็นเรื่องของความน่ารัก ระหว่างย่ากับหลานค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่อ่านจบ จากคุณ : Life@Texas - [ 22 พ.ค. 51 21:31:43 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ขอเบรคความกัวววววววว ก่อนนะค่ะ จากคุณ : ต้นข้าวต้นขิง (townthara) - [ 23 พ.ค. 51 10:40:53 ]

ความคิดเห็นที่ 103 โชคดีที่นึกเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ขึ้นมาได้กลางวันแสกๆ โทรคุยกับแม่ที่บ้านเมื่อหลายวันก่อน แม่เล่าให้ฟังว่าลุงคนนึงในหมู่บ้านเพิ่งเสียชีวิตด้วยอุบัติเหุทางรถยนต์ ไม่แปลกใช่ไหมคะ ดิฉันก็กคิดเช่นนั้น แต่แกตายโดยที่หัวขาดกระเด็นไปไกลมาก สยองค่ะสยอง เรื่องของเรื่องคือ แกเพิ่งกลับจากไปแจกเงิน(ซื้อเสียง)ที่หมู่บ้านอื่นมา ขับรถมามืดๆ แล้วบนถนนก็มีรถเกี่ยวข้าวจอดอยู่ รถแกก็ชนเข้าไปเต็มๆกับรถเกี่ยวข้าว จนหัวขาด แล้วแม่ก็บอกว่า ......... ก็ตอนแกยังอยู่นะ แกชอบท้าให้เอาหัวเป็นประกัน ไม่ว่าจะคุยเรื่องไรก็แล้วแต่ ไม่น่าเชื่อว่ามันจะเป็นจริงค่ะ เล่านี่ยังนึกถึงหน้าแกอยู่เลย เรารู้จักแกดีด้วย อโหสินะค๊ะลุง.......ที่หนูเอาเรื่องลุงมาเล่า แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 51 20:02:19 จากคุณ : Brunnett - [ 24 พ.ค. 51 19:59:44 ]

ความคิดเห็นที่ 104 มาปักหมุดว่าอ่านถึงตรงนี้แล้ว จากคุณ : สนามหญ้ารอบบ้าน - [ 25 พ.ค. 51 04:25:15 ]

ความคิดเห็นที่ 105 ขี้เกียจไล่อ่าน  เลยลงชื่อด้วยคนค่ะ จากคุณ : เจซอง - [ 25 พ.ค. 51 21:26:48 ]

ความคิดเห็นที่ 106 อ่านซ๊าส์ ตาแฉะ จะบอกว่านอนแระ จากคุณ : Pete Chakky - [ 25 พ.ค. 51 21:48:17 ]

ความคิดเห็นที่ 107 เล่าบ้างค่ะ เราเิกิดพุธกลางคืน แต่เซนส์เรื่องผีต่ำมาก ส่วนมากได้ยินแต่เสียงกับฝันแม่นๆ แต่ดีแล้ว พระท่านบอกว่าการไม่ได้เห็น ไม่ได้ยินก็เป็นบุญอบ่างหนึ่ง เรื่องเสียงตีขิมตอนตีสี่ ประมาณตอนเรียนปี 3 เราทำงานไปเรื่อยๆใันพุธค่ะ ในขณะที่กำลังเหัวสั่นหัวคลอนโย้ไปมาตามเวลาและความเพลีย ก็แว่วเสียงเดี่ยวขิมสดๆผ่านฝนมากับสายลมจากทางข้างบ้าน ซึ่งไม่มีทางเป็นไปได้ว่าคนจะเล่นเพราะมันเป็นสวนร้างค่ะ ตอนแรกน่าประหลาดใจ แต่ตอนหลังกลับเพราะจนประทับใจมาก ..เสียงดังราวๆเกือบครึ่งชั่วโมงก็เงียบไป จากนั้นก็ตาสว่างอย่างไม่น่าเชื่อ ทำงานจะเสร็จก่อนหกโมงเช้า ทันส่งวันรุ่งขึ้นไป จากคุณ : Janur - [ 26 พ.ค. 51 01:31:43 ]

ความคิดเห็นที่ 108 เอ่อ เรามีเรื่องอยากให้ช่วยนิดนึงนะคะ คือว่า เราฝันประหลาดน่ะค่ะและคิดว่าไม่ใช่เรื่องที่ดีด้วย ฝันว่า กำลังนั่งรถไปที่ไหนสักแห่ง แต่คล้ายๆทางไปโรงเรียนเรา รถที่่นั่ั้งมันให้ความรู้สึกโล่งๆ ไม่มีหลังคา คนที่นั่งไปด้วยก็รู้สึกว่าจะมีคุณแม่ เพื่อนเรา แล้วก็ใครสักคนที่รู้จักแต่จำหน้าไม่ได้ รถก็แล่นมาเรื่อยๆจนถึงจุดๆหนึ่งที่เป็นทางแยก มีไฟเขียวไฟแดง เหมือนถนนตรงแถวๆราชดำเนิน แล้วรถก็เลี้ยวขวาค่ะ ระหว่างนั้นบนรถก็คุยกันประมาณว่า รีบๆหน่อย จะไปไม่ทันแล้ว ไม่แน่ใจว่าหมายถึงไปโรงเรียนรึเปล่านะคะ แล้วที่นี้รถก็ขับมาถึงที่ริมน้ำค่ะ แล้วเราก็เห็นวัดอยู่ริมน้ำ รถมันก็ขับไปใกล้ๆวัดค่ะ ยิ่งไปใกล้ก็ยิ่งชัด เห็นว่าวัดโดนทำลายค่ะ เจดีย์ พระพุทธรูป หักโค่นหมดเลยเหมือนมีใครเอาระเบิดไปปา เรากลัวมากเลยหักรถเลี้ยวกลับ แล้วจู่ๆรถก็กลายเป็นจักรยานน่ะค่ะ เราก็พยายามปั่นเพื่อให้หนีออกมาจากตรงนั้นให้ได้ คนที่ไปด้วยก็ร้องแบบ เร็วๆๆ เร่งให้เรารีบปั่น แล้วระหว่างที่ปั่นเราก็เห็นพระพุทธรูปว่างอยู่บนถนน เป็นองค์เดียวที่ไม่โดนทำลาย คือองค์ที่โดนทำลายอยู่ในเขตประตูวัดหมด แต่องค์นี้เป็นองค์เดียวที่อยู่นอกเขต แถมวางอยู่บนถนนเฉยๆอีก เราก็หักหลบพร้อมกับคิดในใจว่า เฮ้อ อย่างน้อยก็เหลืออีกองค์นึง แล้วก็ตื่นเลยค่ะ ใครเคยฝันคล้ายๆอย่างนี้ไหมคะ คือเรากังวลน่ะค่ะที่เราฝันเห็นวัดถูกทำลาย มันไม่สบายใจยังไงไม่รู้ ขอคำแนะนำหน่อยได้ไหมคะว่าควรทำอย่างไรดี ปล.ก่อนพิมพ์เรื่องนี้ คีย์บอร์ดเราสายหลุดจากซีพียู+ปลั๊กเสียบคอมพ์เราหล่นเกือบดับแน่ะค่ะ จากคุณ : ~ Shotacon Girl ~ - [ 26 พ.ค. 51 01:37:33 ]

ความคิดเห็นที่ 109 แม่เคยบอกไว้ว่าฝันร้ายจะได้ดีค่ะ ไปทำบุญแผ่เมตตาให้ตัวเองและเจ้ากรรมนายเวรด้วย ส่วนหนังสือทำนายฝันเล่มที่มีอยู่บอกว่า ฝันเห็นพระสงฆ์ พระพุทธรูปจะมีโชคลาภ มีบุญบารมี วาสนาดี จากคุณ : แม่ของObst (obst) - [ 26 พ.ค. 51 02:56:26 ]

ความคิดเห็นที่ 110 จริงเหรอครับคุ Janur ผมเองก็ไม่มีเซนส์ด้านนี้เลย (แต่ก็กลัวอยู่ดี) จากคุณ : Pu'Chew - [ 26 พ.ค. 51 08:24:22 ]

ความคิดเห็นที่ 111 นึกออกอยู่เรื่องหนึ่ง ขณะนั้นหลานสาว (ลูกของพี่สาว) อายุได้ 2 ขวบครึ่ง ตอนนี้ 5 ขวบแล้ว ขณะที่เรากำลังนั่งดูทีวีอยู่ด้วยกัน สามทุ่มเห็นจะได้อยู่หลานสาวก็หันไปมองทางหน้าต่างแล้วก็ร้องกร๊ดดังลั่น โผเข้าหาแม่ พี่สาวรีบหันขวับมองตามสายตาลูกไป เธอบอกว่าแวบแรกเธอเห็นหน้าคนพยายามมองลอดเข้ามาทางช่องรอยแหวกของผ้าม่าน เธอเองก็รู้สึกตกใจเช่นเดียวกัน ตอนนั้นเราก็อยู่ด้วยแต่เรามัวแต่มองหลานเลยไม่เห็นอะไร แต่พอพี่สาวอุทานเราก็รีบลุกขึ้นไปเปิดประตูดูมองซ้ายมองขวา ก็ไม่เห็นจะมีอะไร พี่สาวก็ยืนยันว่าเห็นจริงๆ แต่เป็นหน้าเป็นสีดำทมึนน่ากลัวมาก ทุกวันนี้เราจะเอายันต์มาติดใว้หน้าบ้าน กันผีมาแอบดู จากคุณ : ลักข์ (happy_lak) - [ 26 พ.ค. 51 19:10:12 ]

ความคิดเห็นที่ 112 จริงเหรอครับคุ Janur ผมเองก็ไม่มีเซนส์ด้านนี้เลย (แต่ก็กลัวอยู่ดี) จากคุณ : Pu'Chew - [ 26 พ.ค. 51 08:24:22 ] มีหลายปัจจัยที่ทำให้คนเห็นผี เช่น ดวงตามวันเกิด ดวงตามช่วงอายุ ตามบารมีจิตในขณะนั้น และผลบุณกรรมแต่ชาติก่อน (ประเด็นหลังยกให้เป็นเรื่องของความเชื่อส่วนบุคคล) ดวงตามวันเกิดส่วนตัวคิดว่าไม่แน่นอน เพราะอันตัวอย่างเรา เกิดพุธกลางคืน แต่ก็ไม่ค่อยได้สมัผัสเรื่องนี้นัก ซึ่งมีปัจจัยเสริมมาจากมีคนเคยทักว่าดวงเราจิตแข็งมาก ซึ่งจิตแข็งนี้ก็ไม่ทราบว่ามาจากเหตุใด แต่ผลคือมันทำให้มองเห็นสิ่งลี้ลับยาก แม้เกิดพุธกลางคืนก็ตาม ในขณะที่มารดาของเรา เกิดวันอาทิตย์ อยู่ในกลุ่มเสี่ยงปานกลาง แต่เมื่อมาดูดวงแบบละเอียดๆ จะพบว่ามีดวงเห็นสัมผัสที่หก ดังนั้นตลอดชีวิตท่านจะเห็นพวกนี้บ่อยมาก กระท่ังความฝันบ่อยครั้งที่เห็นอนาคตหรือฝันแม่นในบางเรื่อง แต่ความสามารถนี้ก็มีช่วงเวลาของมัน เพราะดวงบอกไว้ว่าจะเจอเรื่องพวกนี้ตามช่วงอายุๆ ต่างๆกันออกไปค่ะ (ช่วงนี้ไม่ค่อยมี) เห็นตามบารมีจิต ดวงแข็งดวงอ่อน ถ้าเคยได้ยิน ก็เป็นเพราะสภาวะจิตของตนในตอนนั้น หรือความเหนื่อล้าทางร่างกาย ซึ่งอาจจูนเข้ากับสิ่งลี้ลับได้ง่าย (กรณี คนป่าย มักเห็นผี เพราะ่จิตอ่อนจากร่างกายอ่อนแอ เรียกสั้นๆว่า ดวงตก) อันสุดท้าย เห็นเพราะบุญกรรม เกิดขึ้นกับบางคน เช่น ไปก่อเวรกับเขา หรือมีเจ้ากรรมนายเวรตามอยู่แล้ว พอดวงตกก็เจอ บางคนอาจไม่เห็นทั้งชีวิต แต่บางคนอาจเห็นเพราะเพียงไปท้าเขาเป็นต้น การไม่เห็นผี ย่อมดีแก่ผูู้้มีจิตไม่มั่นคง หรือบุคคลที่ไม่ใช่อริยะหรือพระผู้มีศีลบริสุทธิ์ เพราะจะทำให้เกิดความกลัว และเสียประสาทไปจนไม่สามารถทำการใดๆ ในขณะที่ผู้มีศีลและยอมรับในกฏแห่งกรรมและจิตอยู่เหนือความกลัวในเรื่องวิญญาณไปแล้ว จะรับมือได้ค่ะ จริงๆ ดวงเห็นผี มีเยอะมาก แต่ก็เล่ากว้างๆดีกว่า เพราะแต่ละคนแตกต่างกันไปค่ะ :) ละไว้เพียงเท่านี้ให้เป็นความเชื่อส่วนบุคคล จากคุณ : Janur - [ 26 พ.ค. 51 23:01:20 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ครอบครับผมดูเหมือนจะไม่มีใครมีเซนส์ด้านนี้เลยครับ อย่างตอนคุณยายเสียใหม่ๆ แม่บอกว่าไม่เคยฝันถึงคุณยายเลย กลับกันน้าสาวผมจะฝันถึงบ่อยมาก ทั้งๆที่น้าผมเป็นลูกของน้องสาวคุณยาย แต่น้าผมเหมือนจะมีเซนส์เรื่องพวกนี้อยู่บ้าง เพราะดูไพ่ยิปซีแม่นครับ อย่างตอนก่อนที่คุณยายจะเสีย ก็ได้ดูให้คุณยาย แต่ตอนนั้นผมยังเด็กเลยไม่รู้ว่ายายผมถามเรื่องอะไร แล้วไพ่มันออกมาเป็นไพ่เดธ ตอนนั้นคิดว่าคงจะเป็นคุณตา เพราะคุณตาแก่เป็นลมไปครับ พอฟื้นขึ้นมาแกก็หลงไปเลย จำใครไม่ได้ แต่หลังจากนั้นกลับเป็นคุณยาย ที่ล้มหัวฟาดพื้นเพราะนอนไม่พอ เนื่้องจากดูแลคุณตาครับ จากคุณ : Pu'Chew - [ 27 พ.ค. 51 08:53:23 ]

ความคิดเห็นที่ 114 มาเล่าบางดีกว่า อันนี้น่าจะเป็นเรื่องประหลาด สมัยเรียนอยู่ ป5 เรามีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง เราเป็นคนตัวสูงยืนอยู่เกือบถ้ายแถว แต่เพื่อนเราเป็นคนตัวเล็ก ประมาณต้นแถว โรงเรียนมีสนามเคารพธงชาติอยู่ตรงกลาง รอบด้วยตัวอาคารเรียนรอบสี่ด้าน ด้านหน้าโรงเรียนเป็นอาคารอเนกประสงค์ ด้านซ้ายเป็นชั้นเรียนเด็กโต ป5 ป6 ด้านขวาจะป็นเด้กเล็กชั้น ป1 ป2ล่ะ ช่วงพักกลางวัน เด็กๆมักจะเล่นกันอยู่แถวหน้าอาคารเรียนของตัวเอง รอบสนามเป็นถนนคอนครีตตีตารางไว้อย่างดีเลยทีเดียว พวกเราก้อมักจะเล่น ตี๊จับ หรือไม่ก้อเต้ย (ที่เป็นสองทีม ทีมหนึ่งตั้งด้านกางแขนขวางไว้ตามตารางถนน และอีกทีก้อวิ่งฝ่าด้านไป ถ้าทีมที่วิ่งฝ่ามีคนหนึ่งฝ่าได้หมด หรือโดนเตะที่ด้าน ก้อสลับกันเล่น) แต่มีวันหนึ่งเพื่อนเราเกิดอยากเด็กรอบสนามโรงเรียน เริ่มเดินจากปีกซ้ายผ่านหน้าอาคารอเนกประสงค์แล้วเตรียเลี้ยวลงปีกขวา แต่เรารู้สึกปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำ ก้อชวนเพื่อนเดินกลับไปตึกเราเอง เพื่อจะเข้าห้องน้ำ แต่พอเดินเกือบก้อรู้สึกดีขึ้น ไม่ต้องเข้าห้องน้ำ ที่แปลกก้อคือ เรากับเพื่อนเดินย้อนไปย้อนมาหน้าอาคารอเนกประสงค์ประมาณ 2-3รอบ เพราะอาการปวดท้องของเรา จนรอบสุดท้าย ไม่รู้ทำไม คงเป็นเพื่อนเราอยากเดินรอบ เราก้อเลยบอกเพื่อนว่า จะพยายามกลั้นไว้ แล้วค่อยหลังจากเดินได้รอบหนึ่ง ทีนี้เราก้อเลยเลี้ยวลงด้านขวา ปรากฏว่า มีน้องๆตั้งด้านเล่นเต้ยเต็มไปหมด ดูแล้วก้อเหมือนจะเดินฝ่ายาก ด้วยความที่เราเป็นของตัวใหญ่ว่าเพื่อน มันก้อเหมือนว่าเราต้องปกป้องเพื่อน พวกเราก้อพยายามเดินชิดขวา เลาะด่านเต้ยไปเรื่อยๆ มีเราเดินอยู่ด้านนอกเพื่อจะกันเพื่อนที่เดินอยู่ด้านใน เด็กๆป1 ป2 เวลาเล่นคงไม่ค่อยจะสนใจใคร จนเราเดินผ่านไปได้ 2-3ด่าน ก้อมาเจออันหิน เด็กเล่นกันไม่สนใจใคร เจ้าด่านเต้ยนั่นก้อวิ่งตรงมาด้านขวาทางเรา บวกกะ3-4คนฝั่งตรงข้าม พวกเราเห็นท่าจะไม่ดีก้อพยายามเบี่ยงสุดชีวิต เราเองก้อพยายามกั้นเพื่อน แต่ไม่รอด น้องๆชนเข้ามาอย่างจัง เราเลยเอียงเกือบล้มไปทางเพื่อน ส่วนเพื่อนเราก้อจะล้ม แล้วก้อเอามือท้าวพื้นไว้ ตอนแรกไม่คิดอะไรกันมาก เดินต่อไปเรื่อยๆ เพื่อนบ่นปวดแขนสุดๆ ต้องแวะไปห้องพยาบาล สุดท้านแล้วก้อต้องไปโรงพยาบาล เอ็กซ์เรย์แขน แล้วพบว่ากระดูกต้องข้อพับร้าวเลยล่ะ ก้อรู้สึกแย่กับเพื่อนนิดๆ เพราะมันคงรวมนน.ตัวเราไปด้วยตอนล้ม แย่จัง แต่เรารู้สึกว่างานนี้ เรามีลางมาเตือนก่อนไม่ให้เดินไปด้านนั้น จากคุณ : ฟางแก้ว - [ 27 พ.ค. 51 09:15:24 A:71.116.85.226 X: TicketID:174899 ]

ความคิดเห็นที่ 115 Part I หายไปไหนแล้ว จากคุณ : Specialmiyu - [ 27 พ.ค. 51 12:14:05 ]

ความคิดเห็นที่ 116 คืนนี้อย่าลืมดูรายการตีสิบนะครับ เรื่องที่จะพูดคุยกันในคืนนี้คือ... http://www.pantip.com/cafe/siam/topic/F6422027/F6422027.html จากคุณ : นัยนะ - [ 27 พ.ค. 51 22:40:39 ]

ความคิดเห็นที่ 117 เรื่องเล่าฉลองครบรอบแต่งงานค่ะ พอตัดสินใจได้แล้วว่าจะแต่ง ก็เลยโทรกลับบ้านไปบอกพ่อกะแม่  พ่อฟังแล้วก็เออ ดีดี หายห่วง แม่ก็ยินดีไปด้วย แต่ก็ไม่ได้ตกอกตกใจมากว่าไอ้เจ้านั่นมันเป็นใครมาจากไหน แต่คนที่ตกใจกลายเป็นตัวเราเองในไม่กี่เดือนให้หลัง เพราะแม่บอกว่าสามวันก่อนที่เราจะโทรมา แม่เป็นห่วงเลยโทรเข้าสายดูดวงของหมอลักษณ์ฟันธง  ให้วันเดือนปีเกิดเราไป แล้วผลก็ออกมาว่า ปีนี้จะมีดวงแต่งสายฟ้าแลบ แถมพ่วงว่าให้ระวังอุบัติเหตุรถยนต์ เป็นอันว่าแม่รู้่เรื่องเราก่อนคนแต่งจะตัดสินใจอีกแฮะ เพราะมันออกแนวสายฟ้าแลบแบบที่ตัวเองก็คาดไม่ถึงเหมือนกัน  แม่บอกว่าไม่กล้าบอกกลัวลูกจะตกใจ  เอ๊า แล้วตัวเองไม่ตกใจรึงายเนี่ย ทีนี้แม่เลยเป็นห่วงมากเรื่องขับรถตามที่หมอดูโทรศัพท์บอก เพราะหลังแต่งต้องขับรถย้ายบ้านเกือบสองพันโล แต่ก็บอกแม่ว่าคงไม่เป็นไรมั้ง เพราะสี่ห้าวันก่อนหน้าที่แม่ดูหมอเนี่ย ก็เอารถไปเสยต้นไม้หน้าบ้านเพื่อนมาเรียบร้อยแล้ว แต่ว่าเป็นเพราะถอยรถเฟอะฟะตอนหัดขับเกียร์กระปุกนั่นเอง แล้วปีนั้นทั้งปีก็ยังไม่เคยอมีอุบัติเหตุอะไร  นับว่าโชคดีฟาดเคราะห์ไปแล้ว จากคุณ : -_* (รัชศรี) - [ 28 พ.ค. 51 13:18:30 ]

ความคิดเห็นที่ 118 ที่ทำงานอยู่บนตึกชั้นเก้าเป็นห้องกั้นเล็กๆ เป็นส่วนตัว พอตกเย็นหรือวันหยุดซึ่งจะมีคนมาทำงานสองสามคน หลายคนจะได้ยินเสียงเปิดหนังสือพิมพ์ บางทีก็เสียงกดเครื่องคิดเลข แล้วก็เสียงเดินตรงด้านห้องริมสุดซึ่งไม่มีใครนั่ง พอไปดูใกล้ๆก็ไม่มีอะไร ตอนนี้ไม่มีคนกล้าอยู่ในห้องคนเดียวหรือสองคนต้องรีบกลับก่อนมืด จากคุณ : brihtgreentea - [ 28 พ.ค. 51 23:09:48 A:192.168.19.108 X:58.137.21.36 TicketID:177597 ]

ความคิดเห็นที่ 119 รออ่านค่า จากคุณ : townthara - [ 30 พ.ค. 51 10:05:32 ]

ความคิดเห็นที่ 120 หลงเข้ามาตอนตีหนึ่ง อ่านเรื่องคุณที่โดนผีอำตอนตี ๓ เป๊งพอดี เวลาตรงกันกับในเรื่อง นึกกลัวๆ ขึ้นมา ปรกติไม่ใช่คนกลัวผีมากแต่ยอมรับว่ากลัวเป็นช่วงๆ กลัวหลังจากเห็น กลัวหลังจากฝัน แต่ตอนนี้เริ่มกลัวหลังจากที่อ่าน กลัวว่าเขาจะมาอ่านด้วย -_-' แบบว่าทำไมอยากรู้เรื่องพวกฉันนัก ตอนนี้ไม่กล้าเดินออกนอกห้องไปครัว กับห้องน้ำแล้ว ทั้งๆ ที่นอนไม่หลับตอนกลางคืนมาหลายคืน ไม่ได้รู้สึกอะไร จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก - [ 30 พ.ค. 51 15:14:43 ]

ความคิดเห็นที่ 121 อ่านมานาน ตั้งแต่ต้น ตอนนี้ขอเล่าบ้างนะืคะ โดยส่วนตัวแล้วเชื่อเรื่ิองพวกนี้ว่ามีจริง ตอนเด็กๆราว 8-9ขวบ คุณลุงเคยอันเชิญรูปปั้นพระวิษณุมาไว้บูชาที่บ้าน เนื่องจากลุงเป็นช่างกลึงเหล็ก รูปปั้นท่านอยู่ในท่าขัดสมาธิ ถือไม้คฑา หรือ กระบอง(ไม่แน่ใจว่าเรียกอะไร) แต่ตรงปลายใส่หลอดไฟไว้ ซึ่งที่บ้านก็จะเปิดไฟนี้ตั้งแต่เริ่มมืดถึงเช้า รูปปั้นท่านสูงราว2ฟุตกว่า สวมโจงกระเบน และใส่สังวาลย์ ไม่ใส่เสื้อ เมื่ออัญเชิญท่านมาแรกๆ เราทุกคนในบ้านอยู่ข่้างล่าง ซึ่งเป็นบ้านไม้2ชั้น ก็ได้ยินเสียงคนเดินอยู่ข้างบนบ้าน ขอย้ำว่าทุกคนได้ยิน ตอนนั้นประมาณ 3-4 คน กำลังดูละครน้ำเน่าหลังข่าว 2ทุ่ม แล้วก็มองหน้ากันด้วยความสงสัยว่าได้ยินเหมือนกันหรือเปล่า แต่เราได้วิ่งขึ้นไปดูบนบ้านด้วยความอยากรู้ ก็ไม่เห็นมีใคร และเสียงฝีเท้านี้ก็กลายเป็นเสียงเคยชินของทุกคนในบ้าน มิใช่เฉพาะกลางคืนนะคะ กลางวันด้วย แต่ก็ไม่มีใครกลัวกัน เพราะคิดว่าท่านมาคุ้มครอง ตอนกลางคืนมีคนเดินผ่านหน้าบ้านก็เห็นท่านยืนถือกระบอง(คฑา)อยู่หน้าประตูรั้ว เค้ามาเล่าให้ฟังและบรรยายลักษณะเหมือนรูปปั้น ทั้งๆที่ไม่เคยเห็รูปปั้นนี้มาก่อน มีอยู่คราวหนึ่ง คุณลุงอีกคน พี่ชายของคนที่เป็นช่างและอยู่บ้านเดียวกัน เล่าว่า ขับรถไป ตจว.และอยู่นอกเมือง เกิดฝนตกหนักมากแล้วก็ดึกมากราวตี1 มองถนนก็ไม่เห็นและเริ่มเหมือนจะหลงทาง ทางก็เปลี่ยวไม่มีบ้านคน(สมัย 20กว่าปีที่แล้ว) น้ำก็ท่วมถึงล้อแล้ว ลุงก็เลยอธิฐานสิ่งศักสิทธิ์ให้ช่วย แล้วลุงก็เห็นเหมือนพระวิษณุที่บ้าน ถือกระบอง เดินนำทางออกจากที่ตรงนั้น เห็นลุงกลับมาซื้อดอกไม้มาบูชาใหญ่เลย แต่เราลืมถามแกว่าแกระบุว่า ขอเฉพาะท่านให้มาช่วยหรือเปล่า หุหุ ตอนนี้บ้านนั้นลื้อไปแล้ว และลุงคนที่เป็นช่างก็บวชเป็นพระ เลยให้คนอื่นบูชาต่อไป ไม่รู้เค้าเห็น หรือได้ยินอะไรบ้างหรือเปล่า จากคุณ : ของจริง - [ 30 พ.ค. 51 19:54:02 A:217.95.201.187 X: TicketID:173322 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ขอเล่าต่ออีกเรื่อง ทั้งเรื่องวิญญาณและความแปลก ตอนนั้น พศ.2525 คุณยายเสียชีวิต คุณแม่ก็บินมาจากต่างประเทศเพื่อมางานศพ ทีนี้ที่บ้านเลี้ยงหมาไว้ 2 ตัว ตัวผู้ดุมากๆ พันธุ์ไทยหลังอาน ชื่อเอ็กซ์ ตัวไม่ใหญ่ ขนาดกลาง เคยกัดคนนับไม่ถ้วน บางคนเย็บเกือบ 100เข็ม หมอคิดว่าหมาใหญ่มาก ต้องคอยล่ามไว้ แต่กลางคืนปล่อย คนแถวบ้านเรียกว่าบ้านหมาดุ หรือซอยหมาดุ ขึ้นชื่อขนาดนี้เลยนะหมาเรา ทีนี้ตอนแม่มาถึงที่บ้าน พวกเราก็อยู่งานสวดศพที่วัดกันหมด แล้วแม่ก็ตามเราไปที่วัด พวกเราก็ถามว่า แล้วพวกสัมภาระไปไหนหมด จะได้ช่วยกันขน เพราะคิดว่าแม่คงตรงมาที่วัดเลย เพราะประตูรั้วล็อค แล้วยังเจ้าเอ็กซ์อีก แม่จะเข้าบ้านได้ไง แต่...แม่เข้าบ้านได้ เอากระเป๋าเข้าไปเก็บหมดแล้ว เจ้าx ก็ไม่กัด เข้ามาดมนิดหน่อย แถมกระดิกหางต้อนรับเสียอีกทั้งที่ไม่เคยเห็น หรือรู้จักกันมาก่อน..ที่บ้านเป็นงง ที่1 เพราะเจ็าx ไม่เคยปล่อยคนไม่รู้จักเข้าบ้านเลย ลูกเล็กเด็กแดง พ่อกัดเรียบ เลยคิดกันว่าสงสัยเจ้าx จะมีสัมผัสพิเศษ ว่านี่ลูกยายนะ ..เป็นงงที่2 แม่เข้าบ้านได้ไง ประตูล็อคอัตโนมัติ แล้วถ้าไม่ล็อค เจ้าxออกไปกัดคนนานแล้ว เพราะมันเปิดประตูเป็น โดยการกระแทกประตูๆก็จะกระเด้งออกโดยง่ายถ้าไม่ล็อค แล้วมันก็กระแทกประจำ เผื่อฟลุ๊คได้กัดคนมันส์ดี(อันนี้เดา) เรื่องนี้ทุกคนในบ้านรู้ดี ..หรือยายเปิดให้?? ทำไมยายไม่ไปฟังสวดที่วัดน๊า หุหุ พอเสร็จจากวัด พวกเรารวมทั้งแม่ก็กลับบ้านกัน พอมาถึงเจ้าx ก็กระดิกหางต้อนรับทุกคนรวมทั้งแม่ด้วย แต่ตอนนี้แม่กลับเริ่มกลัวมัน เพราะพวกเราเล่ากิตติศัพท์ให้ฟัง แต่ก็ไม่แปลกใจเท่ากับตอนเปิดประตูชั้นบนเพื่อเข้าบ้าน ทุกคนต้องผงะ เพราะกลิ่นธูปรุนแรงมาก ขอบอกว่ามาก ประมาณงานวัดหรือศาลเจ้า ทั้งๆที่ไม่มีการจุดธูปใดใดที่บ้าน...?? ยายมาต้อนรับนี่เอง แหงๆ หลังจากยายตายหลายวัน ก็มีคนข้างบ้านมาเล่าให้ฟังว่า มีคน(คนๆนี้ไม่รู้จักกับบ้านเรา)เห็นยายแก่ๆ ผมขาวๆ มานั่งนอกชานทำไมดึกๆดื่นๆ ราวตี2-3 น่าสงสารเพราะยุงจะกัดแย่ แล้วก็ประมาณตำหน(นินทา)ิบ้านเราว่าทารุณคนแก่ ปล่อยให้แกนั่งตากยุงซะงั้น คนข้างบ้านก็เลยบอกว่า ยายแก่ๆที่เห็นนั้น แกตายไปแล้วอ่ะ แป่วววว คนนั้นไม่กล้าเดินผ่านซอยบ้านเราอีกเลย ยอมเดินอ้อมไปอีกซอย ... จากคุณ : ของจริง - [ 30 พ.ค. 51 20:49:15 A:217.95.201.187 X: TicketID:173322 ]

ความคิดเห็นที่ 123 เล่าเรื่องในอดีต สมัยตั้งครรภ์ที่สองเมื่อ 17 ปีที่แล้ว ดิฉันฝันเห็นแต่เจ้าแม่กวนอิมทุกคืน และยังมีคนรู้จักนำรูปปั้นเจ้าแม่จากเมืองจีนมาให้บูชา ฝันดีเป็นมงคลแทบโดยตลอด จนใกล้คลอด ปลาบปลื้มใจว่าลูกดิฉันคงเป็นผู้มีบุญมาเกิด อะไรจะฝันได้ทุกคืน ไม่น่าจะเพ้อเจ้อขนาดนี้นะเรา ดิฉันได้ลูกสาวสมใจ หน้าตาน่ารักสวยงาม ร่างกายทุกส่วนเธอปกติ แต่ อนิจจา เธอกลับไม่มีเนื้อสมอง นอนหายใจระรวย ปอดไม่ทำงาน อยู่ในตู้อบ ยังฝันอีก แต่คราวนี้เจ้าแม่มาขอคืน ในฝันว่าไม่ให้ พอตื่นมาดิฉันบ้าระห่ำไม่กลัวใคร  ไม่เห็นศักสิทธิ์เลย ว่าแล้วทุบรูปปั้นทิ้ง เลิกนับถือ (เว้นวรรค..กราบขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ได้เคยกระทำล่วงเกินในอดีต) ยื้อชีวิตลูกไว้ด้วยท่ออ๊อกซิเจนถึง 3 เดือน สุดท้ายจึงคิดได้ จะทุกข์ทรมานไปไย ถึงอย่างไรก็ไม่โต  จึงกล่าววาจา "ขอปล่อยเธอไป" รุ่งขึ้น ลูกสาวตัวน้อย สิ้นลมอย่างสงบ 17 ปีแล้วนะ  พิมพ์ไปก็น้ำตาไหลอีกแล้ว เดี๋ยวค่อยเล่าต่อว่า เธอกลับมาหาแม่ในความฝัน จากคุณ : jeejeeberry - [ 30 พ.ค. 51 22:45:32 ]

ความคิดเห็นที่ 124 อ่านมา 3 ภาคแล้ว ขอเล่ามั่งนะคะ  เราเคยเข้าโรงพยาบาลเพราะไส้ติ่งอักเสบ ตอนอยู่ ม.2 คืนแรกหลังออกจากห้องผ่าตัด เราก็สลึมสลือเพราะเพิ่งฟื้นจากยาสลบ เรานอนๆอยู่ก็รุ้สึกว่าเตียงสั่น เหมือนมีคนมาเขย่าเตียง มาโยกเตียงแบบจากหัวไปที่ขาแรงมาก ตอนแรกเรานึกว่าเราเบลอจากยา เลยรู้สึกเวียนหัว แต่พอเหลือบไปดูสายน้ำเกลือ มันสั่นตามแรงเขย่าเลยอ่ะ ตอนแรกตกใจมาก เกือบจะร้องแล้ว เพราะมองไปรอบเตียงไม่มีใครเลย แต่เตียงเขย่า สักพักรู้สึกสนุกดี ก็เลยนอนเฉยๆ แรงเขย่าก็ค่อยๆเบาแล้วหายไป ตอนเช้าเลยเล่าให้พ่อแม่ฟังเค้าก็เลยไปซื้อพวงมาลัยมาแขวนไว้หัวเตียง ให้เราอธิฐานว่าขอนอนรักษาตัว 2-3 วัน ไม่ได้ตั้งใจมารบกวน คืนที่ 2 เราก็รอว่าจะมาเขย่าอีกมั๊ย รออยู่ค่อนคืนก็ไม่มี จนคืนสุดท้ายก็มาเขย่าอีก แต่เราไม่กลัวเลย เพราะรู้สึกสนุก  (บ้าเนอะ)  ถ้ามองไปแล้วเห็นคนอาจจะร้องไปแล้ว แต่นี่มองยังไงก็ไม่มี เราเลยไม่รู้สึกกลัวเท่าไหร่      อีกครั้งคือเราฝันว่าไปเยี่ยม ตา-ยาย ที่โรงพยาบาล เจอตานั่งอยู่บนเตียงเดียวกับยายที่โรงพยาบาล ในฝันก็ยังนึกอยู่ว่า เค้าให้อยู่เตียงเดียวกันได้ไงอ่ะ แล้วจะนอนยังไง ขากลับ ดันไปเจอพ่อบุญธรรม เราก็ถามพ่อบุญธรรมเราว่าเป็นอะไร ทำไมอยู่โรงพยาบาล แล้วเข้าโรงพยาบาลทำไมไม่บอกเรา  พ่อบุญธรรมก็นั่งยิ้มๆอยู่บนเตียงไม่ว่าอะไร ตื่นมาเราก็เล่าให้แม่ฟัง แม่เราก็ถามว่าเรารู้จักตาเหรอ เพราะตาเสียก่อนหน้าเราเกิดตั้งหลายปี คือเกิดมาเจอแต่ยายแล้วอ่ะค่ะ เราก็บอกว่าเราจำได้ เพราะเห็นรูปที่อยู่บนหิ้งที่บ้านน้าผู้ชายบ่อยๆ ตอนที่ฝันยายก็เสียไป 5-6 ปีแล้วด้วย แต่เพื่อความแน่ใจว่าเราไม่ได้จำผิดเราจะไปดูอีกรอบ บ่ายๆเราก็แวะไปบ้านน้าผู้ชาย ปรากฏว่า หน้าผมของตาแบบเดียวกับที่เราเห็นในฝันเลย เราก็ไม่ได้คิดไร นึกว่าคิดถึงเลยแวะมาทัก เพราะทั้งตา-ยาย ป่วยแล้วเสียทั้งคู่ ฝันเห็นว่าอยู่ที่โรงพยาบาลอาจไม่แปลก ที่แปลกคือ อีก เดือนกว่าๆ พ่อบุญธรรมเราอ่ะ ป่วยเข้าโรงพยาบาลกะทันหัน เราก็ไปเยี่ยม ตอนที่เดินกลับออกมาหน้าลิฟท์ มันก็แว๊บถึงความฝันอันนี้เลย  เพราะในฝันเราก็มาที่หน้าลิฟท์นี้แหละ เลยคิดว่า ตา-ยาย อาจจะมาบอกล่วงหน้าเรื่องพ่อบุญธรรมไม่สบายก็ได้ค่ะ จากคุณ : ^^^pookpik^^^ - [ 31 พ.ค. 51 01:09:56 ]

ความคิดเห็นที่ 125 พักผ่อน จากคุณ : jajamoon - [ 31 พ.ค. 51 01:27:06 ]

ความคิดเห็นที่ 126 ถึงบีช... ถึงแม้ว่ากระทู้นี้จะมีส่วนให้เราเลิกกัน และถ้ายังกลับมาอ่าน ยังรักเหมือนเดิมนะ จากคุณ : 1414 (espoir) - [ 31 พ.ค. 51 04:08:35 ]

ความคิดเห็นที่ 127 so many amazing stories.... waiting to read some more kaaaa ^____^ จากคุณ : CaliGirl - [ 31 พ.ค. 51 05:19:06 ]

ความคิดเห็นที่ 128 มาอ่านด้วยคนครับ คห 126 น่าสงสารจังครับ จากคุณ : P Lloyd - [ 31 พ.ค. 51 11:04:28 ]

ความคิดเห็นที่ 129 เข้ามาคั่น จากคุณ : คึ่นช่าย - [ 31 พ.ค. 51 11:55:54 A:124.120.128.87 X: TicketID:053998 ]

ความคิดเห็นที่ 130 เรื่องสิ่งศีกดิ์สิทธิ์ในบ้านนั้นก็เพิ่งได้ยินมาต้นปีนี่เอง มีรุ่นน้องคนหนึ่งอัญเชิญพระพิฆเณศไปจากวัดแขก ในกทม.ไปไว้ตทป.ด้วย อาทิตย์แรกก็เริ่มสังเกตุได้เลย เขาและสามีพักอยู่ชั้นบน วันหนึ่งไปทำงานกันหมด แม่ย่าอยู่ข้างล่างได้ยินเสียงคนเดินก็นึกว่าลูกอยู่ พอเย็นลูกกลับบ้าน แม่ย่าตกใจ อ้าว วันนี้ฉันได้ยินคนเดินข้างบน บ่อยนะ เธอไม่อยู่กันหรือ ส่วนหมาแสนรู้ก็เคยมี ก่อนพ่อเสียเลี้ยงหมาไว้ตัวหนึ่ง มันก็ดุมาก ใครไป ใครมา กลัว เขี้ยวสยองของมัน แต่ลูกพ่อทุกคนมันไม่ทำ ต่อให้ไม่เคยเห็น หรือนานๆจะเห็น จะอยู่ในหรือนอกประเทศมันรับหมด คนก็พูดกันว่าแปลก จากคุณ : แม่ของObst (obst) - [ 31 พ.ค. 51 15:54:44 ]

ความคิดเห็นที่ 131 ^ ^ ^ คุณบีชกลับบ้านด่วน ทุกคนให้อภัยและรักคุณอยู่ ^ ^ ^ จากคุณ : ศิราณี (obst) - [ 31 พ.ค. 51 15:58:33 ]

ความคิดเห็นที่ 132 คุณ espoir อย่าได้เสียใจ ทุกอย่างมันเปลี่ยนแปลงไปตามบุญกรรม เก่าไป ใหม่มา สังสารวัฏยังอีกยาวไกล... จากคุณ : นัยนะ - [ 31 พ.ค. 51 22:06:17 ]

ความคิดเห็นที่ 133 อินท์ไม่ได้ต้องการให้เกิดการทะเลาะกันหรอกนะคะ แต่อินท์ไม่ชอบความคิดเห็นนี้ ข้อความล่างสุด เหมือนจะกล่าวหาว่า พวกเรางมงาย หลอกลวง ความคิดเห็นที่ 93 ต้องขอขอบคุณความเห็นที่ 91 " ไอ้คุณแหลม " ที่กรุณาทำลิงค์กระทู้จากห้องสวนลุม และห้องหว้ากอ(วิทยาศาสตร์) เกี่ยวกับเรื่อง " ป้ายยา " มาให้พวกเราห้องไกลบ้าน เพื่อเสริมสติปัญญาให้กว้างไกลทันต่อโลก ขอเรียนดังนี้ 1. อ่านลิงค์ดูแล้ว เห็นว่า "เรื่องป้ายยา" มีคนทั้งสองประเภทที่เห็นแตกต่างกัน ฝ่ายแรกนำเสนอด้วยหลักการและเหตุผลที่เป็นวิทยาศาสตร์ ฝ่ายหลัง นำเสนอด้วยความเชื่อเด็ดขาด ความเชื่อส่วนตัว ชนิดไม่ยอมใคร บวกกับความเชื่อใน" หมอคน ปนหมอผี มีมนต์ดำ " โชคดียังเป็นของประเทศไทยที่มีความเห็นในประเภทแรกมากกว่า 2. ใคร่ขอเพิ่มเติมความเห็นที่ 90 ที่ขอสรุปว่า " เรื่องการป้ายยา" นั้น มีที่มาจากบุคคล 2 ประเภท คือ 2.1 เป็นกลลวงของบุคคลประเภทที่โดนเขาหลอก สูญเสียทรัพย์สิน แล้วเกิดความอับอาย จึงต้องโยนไปให้เป็นเรื่องของสิ่งลึกลับว่า " ฉันถูกป้ายยา "(โปรดดูความเห็นในลิงค์ หว้ากอ x5291567 ความเห็นที่ 4 เหยื่อเสียเงินไปเพียง 120 บาท ถามว่าคุ้มกับการลงทุน " ป้ายยา " ไหม) 2.2 เป็นบุคคลประเภทเข้าใจเอาเอง หรือเชื่อเอาเองว่าตน "ถูกป้ายยา " โดยปราศจากเหตุผลและขาดวิจารณญาณ ** ขอเพิ่มเติมอีกประเภทหนึ่ง เพิ่งนึกขึ้นมาได้ทัน ** 2.3 เป็นบุคคลในพันทิพที่ไม่ทราบว่าเกิดนึกสนุกขึ้นมาอย่างไร พอเห็นกระทู้ประเภทนี้ ก็รีบกระโดดเข้ามาร่วมด้วยการ " สร้างเรื่อง หรือแต่ง เรื่อง " ให้อ่านดูแล้วน่าเชื่อว่าเป็นการ " โดนป้ายยา " จริง กล่าวสั้นๆ คือ บุคคลประเภทนี้เข้ามาหลอกคนในพันทิพเพื่อความสะใจตัวเอง ทำนองแบบคนที่ชอบเล่าเรื่อง " ผี " หลอกให้ผู้คนเขาตกใจกลัว โดยตนเองแอบซ่อนความความมันในอารมณ์ของตัวเองไว้ลึก ๆ นั่นเอง ยืนยันว่าคนประเภทนี้มีเข้ามากระทู้เหล่านี้แน่นอน หากอยากรู้ ขอให้ท่านโปรดศึกษาความเห็นต่างๆในกระทู้ทั้งหลายเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้ดีจะจับความได้เอง จากคุณ : ด้วยความนับถือในความจริง (Detente) - [ 23 พ.ค. 51 11:21:22 ] จากคุณ : น้องอินท์ - [ 1 มิ.ย. 51 01:41:21 A:91.149.12.165 X: TicketID:171078 ]

ความคิดเห็นที่ 134 รออ่านของคุณ คุณ : jeejeeberry ค่ะ  น่าสนใจว่าเกิดอะไรขึ้น จากคุณ : เจซอง - [ 1 มิ.ย. 51 18:46:08 ]

ความคิดเห็นที่ 135 อ่า กะลังเพลินเรย คุณ jeejeeberry ยังมิได้มาต่อเรย... จากคุณ : กินจนกลม - [ 2 มิ.ย. 51 00:08:52 ]

ความคิดเห็นที่ 136 รอคุณ jeejeeberry ด้วยค่ะ จากคุณ : A Magical Moment - [ 2 มิ.ย. 51 03:52:17 ]

ความคิดเห็นที่ 137 เห็นกระทู้นี้ถูกแขวนมาหลายภาคแล้วค่ะ ไม่เคยได้คลิกเข้ามาอ่านเพราะเป็นคนไม่มีเรื่องแปลกๆในชีวิตเท่าไหร่...วันนี้ว่างๆลองเข้ามาอ่านดู ก็มาได้ใจเรื่องคนเกิดวันพุธกลางคืนนี่แหละ ที่มาหยุดดิฉันให้ต้องพิมพ์... ดิฉันก็เป็นผู้หญิงที่เกิดวันพุธกลางคืน...และเป็นกลางคืนเวลาหลังเที่ยงคืนเสียด้วย..แต่...อ่ะ อ่ะ ไม่ได้จะมาเล่าเรื่องผีค่ะ เพราะในชีวิตนี้ยังไม่เคยเจอผีเป็นๆซักที...ได้ยินก็แค่เสียง แต่ไม่อาจบอกได้ว่านั่นคือ '' ผีหรือคน '' เลยไม่เล่าดีกว่า เอาเรื่องที่จริงๆ เจอจังๆกับตัวเองดีกว่า...เพราะว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัว แต่หากเล่าไปแล้ว คนอ่านได้ประโยชน์ดิฉันก็อยากเล่า ดังนั้นดิฉันขอเรียกเรื่องนี้ว่า '' เรื่องแปลกแต่จริง '' ค่ะ ----------------------------------------------------------- เรื่องนี้เกิดขึ้นหลังการปฏิบัติธรรม 7 วัน ที่วัดอัมพวัน จ. สิงห์บุรี และเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นมานานมากแล้ว หลังจากพึ่งกลับจากการไปใช้ชีวิตท่องเที่ยวเป็นปีๆอยู่ต่างประเทศ (ซึ่งเป็นคนละประเทศกับที่อยู่ปัจจุบันนี้) เมื่อกลับไปเมืองไทยตอนนั้นก็ต้องออกหางานทำเพราะเงินก็หมดแล้ว ซึ่งสมัครงานไปกี่ที่ๆก็ไม่มีบริษัทไหนเรียกสัมภาษณ์ซักที...ว่างงานอยู่เกือบปี และแฟนที่คบกันมานานก็มาหลอกลวง นอกใจเข้าไปอีก ผีซ้ำด้ามพลอย เลยไม่รู้จะหันไปทางไหนแล้ว...เลยต้องหันหน้าเข้าหาวัดดีที่สุด ตอนนั้นโทรศัพท์บอกคุณแม่ว่าจะขอลาล่ะค่ะ...คุณแม่ตกใจนึกว่าจะลาไปตาย แต่ที่ไหนได้ดิฉันบอกว่าเปล่า...จะขอลาไปสงบสติซักอาทิตย์นึง ไม่ต้องห่วง ก็เลยได้ไปเข้าปฏิบัติธรรมด้วยความตั้งใจ 7 วัน ...  แต่นั่นไม่ใช่ครั้งแรกนะคะ...เคยไปปฏิบัติธรรมมาแล้วทางสายคุณแม่สิริ กริญชัย แต่ก็ไม่รู้เป็นไง ใจตอนนั้นนึกอยากจะไปแต่วัดอัมพวัน จ. สิงห์บุรี เท่านั้น และต้องไปให้ได้ด้วย...ใจมันไม่อยู่ที่บ้านแล้ว แต่ใจไปอยู่ที่วัดแทน... เมื่อได้ไปก็ปฏิบัติตามกฏระเบียบของวัดทุกอย่าง ในใจก็ได้แต่อธิษฐานทุกๆครั้งหลังจากการปฏิบัติและแผ่เมตตาว่า....'' เจ้าประคู๊ณ ขอให้ลูกได้งานทำซะทีเถิด และขอให้ลูกอย่าโชคร้ายเจอผู้ชายเฮงซวยหลอกลวงอีกเลย...ก็ว่าไป '' ทำอยู่อย่างนี้ทุกวัน ทุกครั้ง เป็นเวลา 7 วัน...จนถึงวันลาจากกรรมฐานกลับบ้าน โดยที่อยู่วัดก็ไม่ได้คุยกับใครเลยเพราะเค้าห้ามสนทนากัน เรียกว่าเรารู้ตัวรู้ใจเราอยู่คนเดียวเท่านั้น ไม่ได้ติดต่อโลกภายนอก ไม่โทรหาใครทั้งนั้น อยู่กับตัวเองคนเดียวตลอด 24/7 เลยที่วัด...แม้จะมีคนไปปฏิบัติธรรมกันมากหน้าหลายตา แต่ก็ไม่ได้เปิดปากสนทนากับใครทั้งสิ้น ----------------------------------------------------------- ระหว่างทางนั่งรถกลับบ้านก็เปิดโทรศัพท์มือถือหลังจากที่ไม่ได้เปิดมาเป็นเวลา 7 วัน...ทันทีที่โทรศัพท์รับสัญญาณได้ ก็มีสายเรียกเข้า - สายที่ 1 มาจากพี่สาวที่เป็นแอร์การบินไทย โทรมาบอกว่าออกจากวัดกลับมาแล้ว ก็ให้ไปเขียนใบสมัครและรอสัมภาษณ์งานที่บางกอกแอร์เวย์ด้วยนะ มีคนอยากเจอตัวและอยากสัมภาษณ์...โห ตกใจสุดขีด คำอธิษฐานเป็นจริงได้ไงเนี่ย ! ไม่น่าเชื่อเลย ! (แน่นอนที่สุด...ทั้งพี่สาวและคุณแม่ไม่มีใครรู้เลยว่าดิฉันอธิษฐานอะไรไว้บ้าง) พอวางสายที่ 1 ปุ๊ป... อีก 5 นาที ต่อมา... - สายที่ 2 เป็นคุณแม่ดิฉัน โทรมาถามว่าเป็นยังไงบ้างกำลังกลับบ้านใช่มั๊ย..ดีแล้ว มีคนรู้จักของคุณแม่อยากให้ดิฉันไปทำงานด้วย (ฮ่ะ...อีกแล้ว !).. ที่บริษัทต่างชาติชื่อดังแห่งนึงของอังกฤษ เพราะเค้าเห็นเรากลับมาจากต่างประเทศและยังตกงานอยู่ ทางบริษัทนี้เค้าเลยอยากจะสัมภาษณ์หน่อย...มีตำแหน่งว่างพอดีที่เราน่าจะทำได้ ....โหหห ไม่น่าเชื่อ ! (อีกแล้ว) ----------------------------------------------------------- สองงานที่อยู่ๆเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัวทันที หลังจากกลับมาจากการปฏิบัติธรรมที่วัด...ทั้งๆที่ตกงานมาเกือบปีเนี่ยนะ... มันเป็นสิ่งที่เหลือเชื่อ เหนือคำบรรยายมากค่ะ ตอนนั้นกลับกลายเป็นเลือกไม่ถูกไม่รู้จะเอางานไหนเข้าไปอีก ! ผลสุดท้ายก็เลือกงานที่บริษัทอังกฤษเสนอให้...เพราะเนื้องานน่าสนใจมากกว่า และไม่ต้องไปประจำที่สมุยหากเลือกบางกอกแอร์ (แน่ะ...มีการเลือกได้อีกด้วยนะ ฮ่าๆ) และหลังจากได้งานทำสมใจเป็นที่เรียบร้อย...ฟ้าก็บันดาล ส่งสามีฝรั่งผ่านบริษัทที่ตัวเองทำงานอยู่มาให้อีก 1 คนตามคำอธิษฐานจริงๆ...ทุกวันนี้ดิฉันยังบอกสามีอยู่ตลอดเวลาว่า You're Buddha's gift แรกสามีก็ งงๆ แต่พอดิฉันเล่าถึงความเป็นมาให้ฟัง เค้าก็รู้สึกเหมือนดิฉันคือมหัศจรรย์ใจมาก...และสามีก็เป็นคนดี ขยันขันแข็งทำมาหารับประทาน ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวไปในที่อโคจร...รักครอบครัว เลิกงานกลับบ้านทันทีทุกวัน เป็นพ่อบ้านที่ดีมาก และที่สำคัญ...ว่างๆยังให้ดิฉันสอนการนั่งสมาธิและเรียนรู้เรื่องเวรกรรมแบบชาวพุทธอีก แล้วจะไม่ให้ดิฉันบอกว่าเค้าเป็นของขวัญจากพระพุทธเจ้าได้อย่างไรคะ... ----------------------------------------------------------- นี่แหละค่ะ...เรื่องแปลกแต่จริงของดิฉัน ตั้งแต่นั้นมาใครมีปัญหาสาระพัด หรืออยากมีแฟนฝรั่งแบบสามีดิฉัน แล้วมาขอความช่วยเหลือหรือมาขอคำปรึกษาปัญหาใดใดในชีวิต ดิฉันจะบอกคำเดียวเลย '' ไปปฏิบัติธรรม '' ก่อน ต้องช่วยตัวเองก่อน แล้วสิ่งศักดิ์สิทธิ์ถึงจะช่วย ! และตั้งแต่นั้นมาดิฉันก็ปฏิบัติธรรมมาโดยตลอดแม้อยู่ต่างประเทศก็ทำเองที่บ้านค่ะ... จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง - [ 2 มิ.ย. 51 07:29:18 ]

ความคิดเห็นที่ 138 ขอโทษค่ะ มัวแต่เพลิดพลินอยู่ หลังจากลูกตาย ดิฉันก็เคียดแค้นชิงชังเจ้าแม่กวนอิมอย่างมาก คิดอยู่ในใจ มาเข้าฝันทำไมทุกวัน จนจิตฟุ้งซ่านเข้าข้างตัวเองว่า คงได้ลูกดีมีบุญมาเกิด จากที่เคยสวดมนต์บูชาทุกวัน ก็เลิกทำ เห็นรูปปั้นที่ไหน ก็ไม่เคยยกมือไหว้ เคยงดกินเนื้อ ก็กลับมาสั่งเนื้อย่างน้ำตก เป็นอย่างนี้ร่วมเดือน ด้วยความสะใจ จนคืนหนึ่ง ฝันเห็นว่าตนเอง เดินเข้าไปในกลุ่มชนมากมาย ที่มีผู้คนถือดอกบัวเดินตามกันไป มองเห็นบุษบกทองคำ จะเรียกอะไรดี ไม่รู้สิ แบบว่า เป็นแท่นทองคำ มีหลังคาลายไทย ทองคำอร่ามตา สวยงามจับใจ จนตะลึงลาน และในนั้นมี..ลูกสาวตัวน้อยของดิฉัน นอนอยู่ ธอหันมามอง ดิฉันตะโกนลั่น ลูกแม่ เอาลูกคืนมาๆ มือก็ไขว่คว้า น้ำตาก็ไหล ฝูงชนต่างพากันกราบไหว้และนำดอกบัวไปวางบนแท่นนั้น ไม่มีใครมองเห็นหรือได้ยินดิฉันเลย จนถูกเบียดเสียดผลักออกไป พยายามตะโกนเท่าไหร่ก็ไม่มีใครสนใจ ในฝันว่ามานั่งร้องไห้คนเดียว แล้วได้ยินเสียงกังวานก้อง ประมาณว่า ให้ตัดเยื่อใยผูกพันความเป็นมนุษย์ ไม่ยึดมั่นถือมั่น ตื่นขึ้นมา พร้อมตั้งคำถามกับตัวเองจนบัดนี้ว่า ลูกสาวดิฉันเป็นใครกันแน่ เธอมาจากที่ลื้ลับอีกมิติ หรือว่าดิฉันฟุ้งซ่านไปเอง น้ำตาไหลอีกแล้วค่ะ จากคุณ : jeejeeberry - [ 2 มิ.ย. 51 10:54:43 ]

ความคิดเห็นที่ 139 เห็นใจคุณ jeejeeberry จริงๆครับ ตุ๊กตาญี่ปุ่น ผมยาวเองได้ครับ ลองอ่านดูครับ http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H6657977/H6657977.html แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 51 15:49:46 จากคุณ : Pu'Chew - [ 2 มิ.ย. 51 15:47:20 ]

ความคิดเห็นที่ 140 คุณ : กุศโลบายจากความจริง เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากนะครับ และผมก็เชื่อว่าเป็นได้จริง อ้อ สำหรับชื่อคุณแม่สิริ เขียน ดังนี้ครับ สิริ กรินชัย จากคุณ : อิสวาสุ - [ 2 มิ.ย. 51 18:48:19 A:71.114.54.31 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 141 ขอบคุณค่ะคุณ อิสวาสุ ที่เข้ามาแก้ไขนามสกุลของคุณแม่สิริ กรินชัยให้ถูกต้อง เลยขออนุญาตฝากลิงค์เว๊บไซด์ของคุณแม่สิริ รวมทั้งของหลวงพ่อจรัญฯ วัดอัมพวัน ไว้ที่นี่ด้วยเลย... ----------------------------------------------------------------------------- คุณแม่สิริ กรินชัย http://www.ybat.org/news.htm#rabiab หลวงพ่อจรัญฯ วัดอัมพวัน http://www.jarun.org/v6/index.html ----------------------------------------------------------------------------- เผื่อใครสนใจอยากจะไปเรียนรู้การปฏิบัติธรรมค่ะ แล้วสิ่งประหลาดมหัศจรรย์ก็จะเกิดขึ้นกับตัวเองได้จริง.. จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง - [ 2 มิ.ย. 51 20:11:34 ]

ความคิดเห็นที่ 142 ตามอ่านมาเงียบๆ ตั้งแต่ภาคแรกค่ะ อยากเล่ามั่ง แต่ดึกแล้ว  เอาไว้กลางวันก่อนจะแวะมาพิมพ์นะคะ -ขอบคุณคุณกุศโลบาย ด้วยค่ะที่แวะเอาเวปมาทิ้งไว้ให้  พอดีสนใจอยู่  ^__^ จากคุณ : HappyHippo - [ 3 มิ.ย. 51 00:29:09 ]

ความคิดเห็นที่ 143 สนใจเช่นกันค่ะ ขอบคุณคุณกุศโลบายนะคะ อยากปลอบคุณ jeejeeberry แต่ปลอบไม่เป็น ><~ จากคุณ : A Magical Moment - [ 3 มิ.ย. 51 00:33:41 ]

ความคิดเห็นที่ 144 อุ้ย อ่านหลายๆความเห็น มาสะดุดเรื่องผีกะ ตอนนี้ยังแปลกใจตัวเอง ว่าเดี้ยนเป็นผีหรือคน เพราะชอบสวยตอนกลางคืน ฮ่า ปล ลูกคนเมืองแท้เน้อเจ้า อั้นว่า ข้าเจ้างามแต้ๆ (ตอนแรงๆ ) จากคุณ : เคืองผีจริงๆ (Nada Sousou) - [ 3 มิ.ย. 51 01:46:10 ]

ความคิดเห็นที่ 145 ถ้าคุณjeejeeberryไปห้องศาสนาจึงทำใจได้ค่ะ คนที่ดวงตาเห็นธรรมอย่างถ่องแท้จึงปลอบได้ จากคุณ : แม่ของObst (obst) - [ 3 มิ.ย. 51 02:05:09 ]

ความคิดเห็นที่ 146 สวัสดีทุกคนคะ มารวมแจมแต่ไม่ขอเล่านะคะเดี๋ยวยาว ใครอยากอ่านเรื่องของข้าพเจ้าลองหาจากชื่อข้าพเจ้าละกันนะเจ้าคะมีหลายเรื่อง แต่ไหนๆก็มาแล้วขอเล่านิดละกันเกี่ยวกับฝันละกันคะ  คือเป็นคนที่ฝันแล้วมั่กเป็นจริงทั้งเรื่องที่เกี่ยวกับตัวเองและเกี่ยวกับคนอื่น อย่างสองปีก่อนฝันว่าเครื่องบินตกเต็มทุ่งเลย บางเครื่องตกพุ่งชนเข้ากับบ้านที่คนอาศัย มีแต่คนวิ่งไปทางโน้นทางนี้ตลอด ในฝันนั้นเครื่องบินไม่หยุดตกเลยมีแต่เสียงคนหวาดผวา บางคนร้องไห้หาคนรู้จัก ต้องขอบอกก่อนว่าก่อนฝันนั้นข่าวเครื่องบินตกแทบจะไม่มีเลยเป็นที่รู้กันว่าเครื่องบินเป็นพาหนะที่ปลอดภัยที่สุดในตอนนั้นแล้วหลังจากฝันนี้ผ่านไปสองอาทิตย์ก็มีข่าวเครื่องบินตกที่ต่างประเทศ จากนั้นมาก็มีข่าวเครื่องบินตกบ่อยและถี่มากๆ และอีกครั้งหนึ่งฝันว่าน้ำท่วมเชียงใหม่น้ำเยอะมากๆเลย ตอนนั้นเชียงใหม่น้ำยังไม่เคยท่วมครั้งใหญ่ พอตื่นขึ้นรีบบอกให้คนรู้จักพ่อหรือพี่และเพื่อนเตรียมของใส่กระเป๋าฉุกเฉินไว้พวกยา อาหารแห้ง ของจำเป็น แน่นอนไม่มีใครเชื่อหรอกคะหลังจากฝันผ่านไปสามวันน้ำก็ท่วมเชียงใหม่ท่วมหนักในรอบประวัติการ์ณ ข่าวออกทีวีทุกวัน ที่ที่ข้าพเจ้าอยู่ก็ท่วม ดีที่ตุ๋นอาหารไว้เพราะกว่าน้ำจะแห้งนานมาก หลายคนลำบากเพราะร้านค้าส่วนมากปิดเพราะน้ำท่วม  แต่มีฝันหนึ่งที่ฝันมาทุกช่วงวัย ปีละครั้ง นั้นคือฝันเกี่ยวกับมนุษย์ต่างดาวบุกโลกเขาไม่ได้มาอย่างมิตรคะ เหมือนเพราะที่ฝันทุกครั้งเขาจะมาทำร้ายมนุษย์โลกเสมอ ยกพวกมาเยอะมาก ฝันอันนี้เป็นฝันเดียวที่ยังไม่เป็นจริง และไม่อยากให้เป็นจริงคะ เพราะถ้าเป็นจริงต้องแย่แน่ๆเพราะในฝันนั้นพวกเราหนีกันไม่รอดคะ พวกนั้นหาเราเจอทุกซอกทุกมุมจริงๆเรียกได้ว่าไม่มีที่ซ่อนเลยทีเดียว แต่ก็แค่ฝันคะ  ใช้ชีวิตอยู่ในโลกความจริงโดยอย่าประมาทแม้แต่วันเดียวดีกว่าเนอะ จากคุณ : Mangojuice (Mangojuice) - [ 3 มิ.ย. 51 04:19:56 ]

ความคิดเห็นที่ 147 เมื่อ 6 ปีก่อน ตอนทุ่มหนึ่งเห็นจะได้ เคยนั่งรถแท็กซี่ไปส่งเพื่อนที่อพาทเม้นท์แถวตลิ่งชัน  ผ่านทางรถไฟสายบางกอกน้อย เรานั่งหลังด้านคนขับ มองทางซ้ายมือผ่านกระจกหน้า เห็นเงาคนดำๆ ห่มสไบพริ้วๆ อยู่ไกลออกไปประมาณ 2 ถึง 3 เมตรจากตัวรถได้ มองไม่ถนัด เลยเพ่งมองลอดกระจกข้างอีกรอบ เงาคนนั้นกลายเป็นเสาสีขาวๆเทาๆ มีหน้าตัดใหญ่ประมาณ 30 เซนติเมตร ปักอยู่ด้านข้างริมทางรถไฟแทน เราก็มองเสานั้นมองจนต้องมองผ่านทางกระจกหลัง แล้วก็สงสัยมันคืออะไรกันแน่ พอกลับจากส่งเพื่อนเราก็นั่งรถแท็กซี่คันเดิมผ่านทางรถไฟนั้นอีก ก็หันไปมองที่ๆเคยมีเสาอยู่ ตอนนี้กลับไม่มีอะไรเลย เรางงมากๆ มันคืออะไรกันแน่ มีแต่ทางรถไฟเลี่ยมๆ ไม่มีเสาใดๆปักทั้งสิ้น มีใครอธิบายได้บ้างไหมว่ามันคืออะไร เราเคยไปไหว้พระตีมูรติก่อนหน้านั้น ขอพรเพื่อให้ความรักสมหวังนะ ท่านเทพฯจะแอบมาดูเรารึเปล่าไม่รู้ จากคุณ : aoiyuki (aoiyuki) - [ 3 มิ.ย. 51 08:17:28 ]

ความคิดเห็นที่ 148 ฝากกระทู้ทำบุญ http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y6668503/Y6668503.html และลิ้งค์นี้ไว้ http://www.ijigg.com/songs/V2BFAD0EPB0 เผื่อผู้ที่ไกลบ้านสนใจจะฟังธรรมครับ... จากคุณ : นัยนะ - [ 3 มิ.ย. 51 20:41:04 ]

ความคิดเห็นที่ 149 อนุโมทนาค่ะ อยากร่วมด้วยแต่อยู่ไกล ถ้ามาเมืองไทยครั้งต่อไปจะไปทำบุญแน่ๆค่ะ จากคุณ : แม่ของObst (obst) - [ 4 มิ.ย. 51 02:46:55 ]

ความคิดเห็นที่ 150 แวะมาคั่นค่า จากคุณ : townthara - [ 4 มิ.ย. 51 16:39:22 ]

ความคิดเห็นที่ 151 . เล่าบ้างนะคะ 1. น้องชายของพ่อเรา  ชื่ออาปาน  มีเพื่อนสนิทมากๆ ชื่ออายะ   อายะเข้าออกบ้านเราบ่อยมากจนสนิทกับพ่อเราไปด้วย มีช่วงนึงเราอยู่ประมาณ ป 1  อายะมาหาพ่อด้วยอาการคอเอียง  อาเล่าให้พ่อฟังว่าไปหาหมอให้เอ็กซเรย์มาสองคนแล้ว แต่ก็ไม่มีใครสามารถรักษาให้หายได้  หมอคนแรกบอกว่าเส้นเอ็นยึด  เดี๋ยวก็หาย  อีกคนบอกว่าปกติดีไม่เข้าใจว่าทำไมคอ ถึงเอียงแบบนี้  พ่อแม่เราเองก็เป็นหมอเลยพยายามหาทางช่วยเต็มที่  แต่หลังจากที่พบหมอกระดูกผลก็ออกมาเหมือนเดิม คือกระดูกดูปกติดี  เลยสันนิษฐานว่าอาจจะมาจากอาการทางประสาท  (อาการทางประสาทแตกต่างจากอาการทางจิตนะคะ) คุณหมอคนนั้น refer อายะให้ไปพบหมอ Neuro  ที่ รพ. ใน กทม  (พ่อแม่เราทำงานใช้ทุนอยู่ ตจว. ทางภาคเหนือ) แต่อายะไม่ยอมไป  ตอนนั้นอาเริ่มท้อแล้ว   ต่อมาสักพักมีพยาบาลลูกน้องพ่อมาบอกว่ามีคนใน รพ. นั่งทรง ได้  สนใจไหม  พ่อไม่เอา  แต่แม่เห็นว่าอายะเริ่มท้อหมดกำลังใจ  เลยคิดว่าอาจจะทำให้อาสบายใจขึ้นบ้าง เลยตอบตกลงไป  วันนั้นไปกันสามคน  คือพ่อ แม่  และอาปานน้องชายพ่อ  ส่วนอายะนอนอยู่บ้านเราไม่ไปด้วย พ่อเล่าว่า  องค์ที่มาเข้าร่างทรงเป็นเด็ก  พอเข้าปุ๊บร่างทรงก็เสียงเล็กลงทันที  และมีอาการเหมือนเด็กจริงๆ ร่างทรงมองแม่กับอาแล้วพูดทันทีว่า  "หนูรู้แล้วว่าพี่ๆ มาเรื่องอะไร  มาเรื่องผู้ชายคนนี้ใช่ไหม"  พูดเสร็จก็ทำท่าเอียงคอ ไปข้างหนึ่งเหมือนอายะเป๊ะ  แม่เริ่มอึ้งแต่พ่อยังไม่เชื่อค่ะ  คือจริงๆ พ่อแม่เราก็เรียนมาทางวิทยาศาสตร์ตลอดด้วย เลยคงไม่เชื่อเรื่องอะไรแบบนี้ง่ายๆ  พ่อเลยลองถามเช็คดู  "พี่คนนั้นวันนี้กินอะไรไปบ้าง ไหนลองบอกมาซิ" ร่างทรงเงียบไปสักพักแล้วตอบว่า  "กินลูกกลมๆ สีแดงๆ มีขนเยอะๆ น่ะ  วันนี้กินเยอะด้วย"  พ่อได้ยินก็ยิ้ม คิดในใจว่านี่มัน เพิ่งปีใหม่มาไม่นาน  จะไปหาเงาะที่ไหนกินได้  ร่างทรงนี่มั่วแล้วแน่ๆ  เลยนั่งเงียบๆ ไม่ถามอะไรต่อปล่อยให้แม่ถามไป แม่ก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่คนนี้  ร่างทรงนิ่งไปสักพักแล้วตอบมาว่า  "พี่เค้าไปทำให้เจ้าที่ไม่พอใจ  เลยโดนเจ้าที่ขี่คออยู่" "ไปทำให้ไม่พอใจยังไง"  แม่เราถามกลับ  ร่างทรงก็ตอบว่า  "ไปฉี่โดนเค้า..." พอถามถึงวิธีแก้  ร่างทรงก็แนะนำมา  พอกลับถึงบ้านพ่อเรารีบไปถามอายะทันทีว่าวันนี้ ได้กินเงาะไปบ้างหรือเปล่า  อายะคิดอยู่สักพักแล้วตอบว่า  "เออๆ กินๆ  พอดีอยู่บ้านแล้วไม่มีอะไรกิน  เลยไปเอาเงาะ กระป๋องในกระเช้่าปีใหม่มากิน  คงไม่ว่ากันนะ"  พ่อเราอึ้งไปเลย  แม่เราเริ่มเชื่อแล้วจึงเล่าเรื่องร่างทรงให้อาฟัง อาก็ไปจัดการทำบุญขอขมา  ต่อมาก็คอหายเอียงไปเฉยๆ เลยไม่ต้องหาหมอรักษา . จากคุณ : HappyHippo - [ 4 มิ.ย. 51 23:16:00 ]

ความคิดเห็นที่ 152 . 2. ทำงานใช้ทุนสักพักพ่อแม่ก็เก็บเงินได้ก้อนหนึ่งมาเปิดคลีนิคอยู่ชานเมืองค่ะ  ชาวบ้านแถวนั้นต้อนรับพ่อแม่เราอย่างดีเพราะดีใจ จะได้มีหมอมาอยู่ใกล้ๆ  มีคุณป้าคนนึงในตลาดใจดีไปดูดวงคลีนิคมาให้โดยที่พ่อแม่ไม่ได้ขอด้วยค่ะ จริงๆ แม่บอกว่าแม่ไม่ได้เชื่อทางนี้  แต่เมื่อมีคนดูให้ก็รับน้ำใจเค้าเอาไว้  พอดูดวงเสร็จเค้าก็มาเล่าให้แม่ฟังว่าที่นี่มีเจ้าที่ด้วยนะ เจ้าที่อยากเข้ามาอยู่ในบริเวณบ้านด้วยแต่เข้ามาไม่ได้  ให้ทำพิธีอันเชิญเข้ามาในรั้วบ้านด้วย  แม่เลยถาม ว่าตอนนี้เจ้าที่อยู่ที่ไหน    คนดูดวงก็บอกว่า  "อยู่หน้าบ้านตรงทางเข้า  ใส่ชุดแดงอยู่" แม่จัดการให้คนไปมองหาอะไรที่สีแดงๆ หน้าคลีนิคแต่ก็หาไ่ม่เจอ  หากันอยู่นานจนอยู่ๆ นึกไงไม่ทราบเงยหน้ามอง ต้นหูกวางหน้าคลีนิค  จึงเห็นผ้ายันต์สีแดงผูกอยู่ที่กิ่งต้นหูกวางค่ะ  อึ้งไปเลย  จากนั้นเลยให้คนทำพิธีเชิญให้มาอยู่ในบ้าน . จากคุณ : HappyHippo - [ 4 มิ.ย. 51 23:32:50 ]

ความคิดเห็นที่ 153 . เจ้าที่ที่เข้ามาอยู่ในบ้า่นนี้ต่อมาได้มาเข้าฝันแม่ค่ะ มาแนะนำตัวเสร็จสรรพ  ว่าชื่อ  ผกาวรรณ  จะมาดูแลที่นี่เองไม่ต้องกลัว  จะให้ความคุ้มครองบ้านนี้แต่ขอข้ัอแม้อย่าง เดียวคือห้ามทำแท้งนะ  (พ่อเราเป็นหมอสูติฯ  แม่เป็นหมอเด็ก) ในฝันนั้นแม่ตอบตกลง  จริงๆ แล้วแม่ก็ไม่คิดจะรับทำแท้งใครอยู่แล้วเพราะผิดกฏหมายและศีลธรรม บ้านเราจะเรียกเค้าว่า  แม่ผกาวรรณ  ค่ะ มีหลายๆ คนได้เห็นเค้าด้วย  ครั้่งหนึ่งลูกจ้างได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินขึ้นบันไดคลีนิคไป ลูกจ้างเลยเดินตาม  คิดว่าจะขึ้นไปขโมยของที่ชั้นบน  (ชั้นบนเป็นที่พักของลูกจ้างค่ะ)  แต่พอเดินตามผู้หญิง คนนั้นไปจนดาดฟ้า  ขึ้นไปติดๆ กันเลยค่ะ  แต่ก็ไม่เจอใคร  กลับพบว่าตัวเองอยู่บนดาดฟ้าคนเดียว  เลยเริ่มรู้ตัว ว่าคงเป็นเจ้าที่ค่ะ  เลยเผ่นกรูดลงมาชั้นล่างอย่างรวดเร็ว มีอีกหลายๆ ครั้งที่แม่ผกาวรรณช่วยแม่เราจับลูกจ้างที่ขโมยเงินแม่ด้วยค่ะ  แต่จำไม่ค่อยได้ว่าเรื่องเป็นยังไง . จากคุณ : HappyHippo - [ 4 มิ.ย. 51 23:45:33 ]

ความคิดเห็นที่ 154 . ต่อมาเรื่องของตัวเองมั่งดีกว่า เราเกิดเวลาตี 5.55 นาฬิกาของวันอาทิตย์ค่ะ ตามดวงไทยจะถือว่าเราเกิดวันเสาร์ปลายๆ  ไม่รู้ว่าเกี่ยวกันไหมแต่เราเป็นคนเห็น อะไรแปลกๆ บ่อยค่ะ 3.  ตอนไปเรียน ม. ปลายที่อเมริกา  เราไปอยู่กับป้าฝรั่งที่เป็นเพื่อนแม่ค่ะ  ป้าไม่มีลูกเลยจึงสนิทและรักเรามากๆ ต่อมาเรียนจบก็ย้ายไปต่อ ป ตรี ที่อังกฤษ  เราไปอยู่หอมหาลัยและติดเพื่อนมาก  เลยไม่ค่อยได้โทรคุยกับป้าเท่าไหร่  จนอยู่ปี 2 คืน หนึ่งก็เกิดฝันเห็นลุง (สามีป้า)  กำลังยืนก้มหน้าร้องไห้อยู่หน้าหลุมศพค่ะ  ฝันแค่นั้นก็ตกใจตื่น  รอจนเวลาเหมาะสมแล้วจึง โทรไปหาป้าที่บ้านแต่ไม่มีใครรับสาย  โทรเข้ามือถือก็ไม่มีใครรับ  เรารู้สึกใจไม่ดี  มีเหลือทางเดียวคืออีเมล์ เลยอีเมล์ไปหาทั้งลุงและป้า   สัก 4-5 วันลุงจึงอีเมล์ตอบมา   เราถามว่าป้ากับลุงสบายดีไหม  ลุงก็ตอบว่า  "ป้าเสียแล้วนะ  เสียได้ครบหนึ่งเดือนพอดีเมื่ออาทิตย์ก่อนนี่เอง นี่ก็เพิ่งไปเยี่ยมป้ามาที่หลุมศพ"   อ่านอีเมล์จบน้ำตาก็ไหลไม่หยุดเลย  นึกถึงภาพที่เห็นในฝัน...... จากคุณ : HappyHippo - [ 4 มิ.ย. 51 23:57:29 ]

ความคิดเห็นที่ 155 . อีกเรื่องก่อนไปอาบน้ำนอนค่ะ 4.  ปีเดียวกันนั่นเอง  คุณป้าแท้ๆ ของเราป่วยเป็นมะเร็งขั้นสุดท้าย  แม่ก็โทรมาบอกเรื่อยๆ  แต่เราเรียนตลอดก็ไม่ได้กลับไปเยี่ยม มีอยู่คืนหนึ่ง  เราฝันว่าเรานั่งเรือทรงไทยๆ ไปกับป้า  ล่องไปตามแม่น้ำเรื่อยๆ  เรือจะจอดแวะรับคนไปตามท่าน้ำต่างๆ ค่ะ จนมีอยู่ท่าหนึ่ง  คนขึ้นเยอะมาก  แล้วเรามองไปข้างหน้าเห็นคล้ายๆ เป็นปากน้ำ  ซึ่งต่อกับทะเลที่ไหลเชี่ยวแรงมากๆ เรือก็กำลังจะออก  อยู่ๆ ป้าก็บอกว่าให้เราลงที่ท่านี้แหละ เราก็งง  แต่ก็ก้าวลงโดยดี  หันหลังไปจะไปรับป้าให้ลงมาด้วย  แต่ป้าบอกว่าป้าไม่ลงค่ะ  ป้าจะไปต่อ เราก็ยืนงง  เรือค่อยๆ ออกจากท่า  ก่อนเรือลอยห่างออกไปป้าบอกเราว่า "อย่าลืมทำบุญให้ป้าด้วยนะลูก" ขนลุกเลยแล้วรู้ทันทีว่าอะไรเป็นอะไร  พอตื่นก็ร้องไห้โทรหาแม่ที่เมืองไทย  แม่ก็บอกว่า  อืม..ป้าเสียไปเมื่อคืน............. ไว้คราวหน้ามาเล่าเรื่องผีต่อค่ะ . จากคุณ : HappyHippo - [ 5 มิ.ย. 51 00:08:54 ]

ความคิดเห็นที่ 156 K.Mangojuice ขออย่าให้เหตุการณ์สุดท้ายที่คุณฝันเป็นจริงเลยค่ะ ถ้ามนุษย์ต่างดาวมาจริง เราคงไม่มีทางสู้ K.HappyHippo ชอบเรื่องที่คุณเล่าค่ะ จากคุณ : Brunnett - [ 5 มิ.ย. 51 01:15:11 ]

ความคิดเห็นที่ 157 ยังอ่านกระทู้ที่สองอยู่เลย ขอเล่าบ้าง แต่ว่าไม่ใช่เรื่องของตัวเอง เป็นเรื่องของเพื่อนๆ หรือคนใกล้ตัว ยั่วน้ำลายด้วยเรื่องที่หัวหินก่อน พอดีอ่านกระทู้ที่สองคุณนัยนะพูดถึงเกาะเสม็ด ก็เลยนึกขึ้นได้ เกือบสิบปีที่แล้ว สมัยเรียนม.ปลายได้ไปเที่ยวหัวหินกับเพื่อนหนุ่มๆ (ผมเรียน ส.ก.-ชายล้วน) ก็นอนกันที่บ้านพักของเพื่อน ซึ่งบ้านพักนี้มีอยู่สองชั้น ห้องนอนจะอยู่ชั้นบน ชั้นล่างก็เป็นห้องนั่งเล่น มีทีวี ทีนี้ช่วงนั้นเป็นช่วงน้ำขึ้นพอดี ก็เลยอดลงไปเดินที่หาดทั้งเวลากลางวันและกลางคืน พอดีว่าคุณเพื่อนขนเพลสเตชั่น1ไปด้วย เอาไปเล่นวินนิ่ง (เปลี่ยนที่เล่นวินนิ่งจากในกรุงไปเล่นที่หาดว่างั้น) เช้าวันหนึ่งเพื่อนๆ ก็พูดกันว่าเมื่อคืนตอนเล่นวินนิ่งสักราวๆ เที่ยงคืนถึงตีสอง (จำเวลาไม่ได้แน่นอน) ได้ยินเสียงคนเดินรอบบ้านพัก เป็นเสียงเดินลากเท้า ตอนแรกก็คิดว่าเป็นคนดูแล แต่เขาจะมาเดินวนรอบบ้านพักทำไมดึกๆ ดื่นๆ ส่วนผมน่ะเหรอ ... ไม่ได้ยินอะไรหรอก เพราะหนีไปนอนชั้นสองก่อนเพื่อนเลย ฮาๆๆ นอนคนเดียวด้วย แต่ก็ไม่ได้ยิน ไม่ได้เจออะไรทั้งนั้น ผมเกิดวันอาทิตย์ สงสัยว่าดวงจะแข็ง เพราะไม่เคยเจออะไรเลย จากเท่าที่อ่านในกระทู้ก่อนๆ ไม่มีใครบอกเลยว่าดวงคนเกิดวันอาทิตย์จะมีสัมผัสพิเศษ ... แต่พูดจริงๆ แล้ว ผมอยากเจอนะเนี่ย ไว้เดี๋ยวผมจะมาเล่าเรื่องอื่นๆ อีก มีหลายเรื่องอยู่เหมือนกัน เรื่องเด็ดสุดเป็นเรื่องของเพื่อนที่เรียนหมอ มช. แล้วรถคว่ำตายไปเมื่อราวๆ 5-6 ปีก่อน แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 51 04:24:06 จากคุณ : Iron-Spider - [ 5 มิ.ย. 51 04:22:37 ]

ความคิดเห็นที่ 158 มีเรื่องที่แม่เล่าให้ฟังอยู่สองเรื่อง เรื่องแรกนั้นคุณแม่ผมไปงานศพเพื่อน จำไม่ได้ว่างานนั้นอยู่ในกรุงหรือชานเมือง แต่ระหว่างขับรถกลับมันก็ดึกแล้ว มืดๆ แม่ผมขับรถอยู่ก็ได้กลิ่นธูปมาเตะจมูก ... แม่ผมเลยเจ็บ เลือดกำเดาออก ... ม่ายช่าย ... แม่ผมก็กลัวสิ ก็บอกว่า "เฮ่ย (ชื่อเพื่อน) แกอย่ามาล้อเล่นน่ะ" สักพักกลิ่นก็หายไป แม่ผมคาดว่าเพื่อนจะมาลา หรือไม่ก็มาอยู่เป็นเพื่อน เห็นขับรถคนเดียวดึกๆ เหอๆ เรื่องที่สองนี่เย็นวันนึงตอนที่แม่ผมกำลังเดินจากออฟฟิศไปขึ้นรถ ก็ได้ยินเสียงคนเรียก "จิ๋ม" (ชื่อแม่ผม) แม่ผมก็หันไปมองในบริเวณ ก็ไม่มีใคร แต่แม่ผมคุ้นๆ เสียง วันถัดมาก็รู้ข่าวว่ามีคนรู้จักเพิ่งเสียไป ยังมีเรื่องของก๋งกับเรื่องของพ่ออีก จากคุณ : Iron-Spider - [ 5 มิ.ย. 51 04:43:09 ]

ความคิดเห็นที่ 159 เอาเรื่องของก๋งก่อนก็แล้วกัน อันนี้พ่อเล่าให้ฟัง เรื่องนี้เกิดขึ้นที่แปดริ้วหรือฉะเชิงเทรานั่นเอง หลายสิบปีมาแล้วละ เรื่องก็มีอยู่ว่าก๋งไปกินเหล้าที่ตลาด คิดว่าน่าจะเป็นตลาดสาวชะโงก เพราะไม่ไกลจากบ้านแปดริ้วเท่าไหร่ พอกลับจากตลาดมาก็ดึกแล้ว ระหว่างทางกลับบ้านก็เห็นคนเดินสวนมา คาดว่าก๋งคงถือตะเกียงหรือไม่ก็ไฟฉาย พอคนที่สวนเดินเข้ามาใกล้ๆ ก๋งก็เห็นหน้า พอเห็นเข้าใกล้ๆ ก็ถึงรู้ว่าเป็นเพื่อนที่ตายไปแล้ว บอกว่าจะพาไปอยู่ด้วย อีตานี้ก๋งผมก็ตาเหลือกสิ ลื้อตายไปแล้วจะพาอั๊วไปด้วย อั๊วไม่ไปหรอก ก๋งก็โดนตาเพื่อนนิสัยเสียนี่ลากลงคลองไป แต่ว่าช่วงนั้นเป็นหน้าแล้ง (หน้าหนาว) ในคลองก็ไม่มีน้ำ แต่ยังมีโคลนเลนอยู่บ้าง แล้วตรงตลิ่งก็จะมีกอจากอยู่เยอะแยะ ก็ดึงกันไปสู้กันมาสักพัก ก๋งผมไปติดอยู่ในกอจาก จะด้วยว่าโดนดึงเข้าไปในนั้น หรือว่าตั้งใจจะหลบเพื่อนก็แล้วแต่ (ท่าทางจะเป็นอย่างหลัง) สุดท้ายเพื่อนคนดังกล่าวก็หายไป คาดว่าจะล้มเลิกความตั้งใจ กว่าก๋งจะฝ่าออกจากกอจากแล้วก็กลับบ้านได้นั้นก็ทุลักทุเลอยู่ พอกลับถึงบ้าน ทั้งย่าและลูกๆ ก็เห็นว่าก๋งเลอะโคลนเลนเต็มไปหมด ก็เลยซักไซ้กันว่าเกิดอะไรขึ้น พอก๋งเล่าเรื่องที่เจอเพื่อนแล้วก็ไปติดในกอจาก คนที่บ้านก็ตัดสินกันว่าก๋งคงดื่มมากไป ... ก๋งก็เซ็งไปเลย ลูกๆ ไม่เชื่อ ฮาๆๆ จากคุณ : Iron-Spider - [ 5 มิ.ย. 51 04:56:03 ]

ความคิดเห็นที่ 160 จำได้ว่ามีคนพูดถึงเรื่องเขียน 'ส' หรือตัวจีนที่แปลว่า 'เสือ' บนหน้าเวลาเป็นคางทูม ก็นึกอีกเรื่องของก๋งได้เหมือนกัน พ่อเล่าว่าก๋งนี่มีวิชาเขียนมนต์ ซึ่งได้ไปร่ำเรียนมาจากพวกที่มาเล่นงิ้วแถวบ้านนั่นเอง จากที่พ่อเล่า มนต์ที่ก๋งรู้ก็มีอยู่สองมนต์ มนต์ละลายก้างปลาติดคอกับมนต์ดักยุง สองมนต์นี้ไม่เคยเห็นกับตาว่าใช้ได้จริงหรือไม่ แต่พ่อว่าใช้ได้จริงนะ มนต์ละลายก้างปลานี่ก็ให้เขียนอักษรจีนในน้ำ แล้วก็ดื่มตอนที่ก้างติดคอก็จะหาย ส่วนตัวอักษรที่ว่านี้ก็จำไม่ได้ว่าเป็นตัวไหน และแปลว่าอะไร ผมเคยให้ก๋งสอน และจดใส่กระดาษไว้ด้วย เวลาลากทีละเส้นก็ต้องพูดคำกำกับ แต่กระดาษที่จดไว้หายไปแล้ว เซ็งเลย ส่วนมนต์ดักยุงนั้นผมไม่ได้จดไว้ วิธีใช้มนต์นี่ก็ต้องวาดวงกลมบนจุดที่ต้องการดักยุง แล้วก็เขียนตัวจีนพร้อมคำกำกับ ขั้นตอนก็เหมือนๆ กับมนต์ก้างปลา อันนี้ไว้ใช้สำหรับเวลานอนตอนกลางคืน ยุงจะได้ไม่มารบกวน แต่ว่าตอนเช้าต้องมาถอนมนต์ด้วย เพราะไม่งั้นยุงจะบินออกไปหากินไม่ได้ หิวตายอยู่ตรงนั้นเอง ก็ต้องมาถอน ถ้ายุงตายในค่ายมนต์นั้นก็จะถือว่าบาปมาก ปล. ก๋งผมเสียไปเป็นสิบกว่าปีแล้วละครับ แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 51 05:17:07 จากคุณ : Iron-Spider - [ 5 มิ.ย. 51 05:05:25 ]

ความคิดเห็นที่ 161 อ่านบางความเห็นในกระทู้ที่สองแล้วมีพูดถึงความฝัน ต้องรีบเขียนก่อนที่จะลืม เมื่อก่อนตอนเด็กๆ จำได้ว่าเคยฝันว่ามีช้างหลายเชือกมาเดินอยู่ที่บริเวณอนุสาวรีย์ชัยฯ ไม่รู้ยังไง แต่จำได้แม่นเลยกับความฝันนี้ อีกฝันนึงก็จะเกี่ยวกับคนเยอะๆ พื้นที่แคบๆ แล้วก็รู้สึกว่ามันวุ่นวายมาก จะให้อธิบายเป็นฉากๆ ก็อธิบายไม่ถูก จำได้คร่าวๆ แต่ว่า บางทีมันก็โล่งๆ ไม่มีคน แต่อยู่ๆ ก็แน่นไปหมด แล้วก็วุ่นวายเหมือนคนเข้าห้ำหั่นกัน ฝันถึงความฝันนี้ทีไรก็จะรู้สึกไม่สบายใจ เครียด เหนื่อยทุกที แต่ปัจจุบันไม่ได้ฝันมากเท่าไหร่แล้ว คิดว่าไม่น่าจะมีอะไร อ่อ มีอีกเรื่องเกี่ยวกับความฝันของคนในครอบครัว ก็มีอาคนนึงฝันถึงย่า ซึ่งตอนนั้นย่าก็เสียไปแล้ว ในฝันนั้นย่าเอาปลาทูมาวางไว้ที่บันได กี่ตัวจำได้ไม่แน่ชัด แต่คิดว่าสองตัว เขาก็เอาไปตีเป็นเลข โดยจะมีหลักการตีว่าถ้าในฝันมีตัวนี้ จะหมายถึงเลขนี้ เหมือนปลาทูจะเป็นเลขแปด (ไม่คอนเฟิร์ม) สุดท้ายหวยออก 88 (หรือเลขอื่นที่ตีตามสูตร) ... ถูกซะงั้น ว่าแต่หลักการตีเลขหวยจากฝันนี่มันมีอะไรบ้าง สัญลักษณ์ไหนหมายถึงอะไร ใครรู้บอกหน่อย จะได้เอาไว้ประดับความรู้ ฮ่าๆ จากคุณ : Iron-Spider - [ 5 มิ.ย. 51 05:41:22 ]

ความคิดเห็นที่ 162 น่าสนใจหลายเรื่องครับ แต่พอคุณ : Iron-Spider พูดถึงปลาทูในฝันผมคิดว่าแปดทันที ไม่ทราบว่าเพราะอะไร อาจจะเคยได้ยินมาก่อน แต่จำไม่ได้ว่าเคยได้ยิน จากคุณ : อิสวาสุ - [ 5 มิ.ย. 51 15:34:40 A:71.114.54.31 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 163 . แวะมาเล่าเพิ่มค่ะ พอมาอยู่อังกฤษ  เราก็ทำงานร้านอาหารฝรั่งแห่งหนึ่งใกล้หอพัก  งานเป็นกะกลางคืนเริ่มทำ 5 โมงเย็นเลิกเกือบห้าทุ่ม เราเป็นแคชเชียร์ค่ะเลยประจำอยู่หน้าร้าน  เจ้าของร้านก็สนิทกันดีชอบมาเกาะเคาน์เตอร์คุยก่ะเราประจำ คืนหนึ่งวันอาทิตย์ลูกค้าน้อยมาก  เวลาประมาณสี่ทุ่ม  (ร้านปิดสี่ทุ่มครึ่ง) เราก็เริ่มนับเงินสดเตรียมปิดร้านแล้วค่ะ  กำลังก้มหน้า นับเหรียญอยู่  อยู่ๆ เสียงเพลงในร้านก็เงียบลง  แล้วได้ยินเสียงผู้ชายสองคนพูดดังขึ้นมาแทน เราก็ก้มหน้านับเหรียญไปเรื่อยๆ  แต่หูก็ฟังเค้าคุยกัน  ตอนแรกที่ได้ยินนึกว่าคนอังกฤษแก่ๆ สองคนคุยกัน เพราะสำเนียงฟังดูโบราณๆ  แต่พอฟังสักพักก็คิดไปว่าคงเป็นคนแก่ชาวอินเดียมากกว่า เพราะฟังไม่ออกเลยสักคำว่าพูดอะไรกัน  แถมเสียงที่พูดยังมีการกระดกลิ้นรัวเยอะแยะไปหมด ก็ไม่มีอะไร  สักพักเสียงนั้นก็เงียบไป  แล้วเสียงเพลงก็ดังขึ้นมาเหมือนเดิม  (ที่ร้านเปิดเพลงบรรเลง)  นับเหรียญเสร็จเงยหน้ามา ก็เจอเจ้าของร้านมาเกาะเคาน์เตอร์หน้าซีดอยู่แล้วค่ะ  เราก็ถามว่ามีอะไรรึเปล่า  เจ้าของร้านเลยถามเราว่า  ได้ยินเสียงเมื่อกี้รึเปล่า เสียงคนคุยกันน่ะ  เราก็บอกว่าได้ยิน  เสียงผู้ชายสองคนเมื่อกี้ใช่ไหม ฟังอยู่เหมือนกัน  ยังสงสัยอยู่เลยว่าชาติอะไร เจ้าของร้านก็บอกว่า  แล้วเสียงนั่นมันมาจากไหนน่ะ  ลูกค้าเหลือโต๊ะเดียวอยู่ตรงโน้น  แถมเป็นวัยรุ่นผู้หญิงด้วย เราชะโงกหน้าไปมองตาม  จริงด้วย...ทั้งร้านตอนนี้เหลือลูกค้าอยู่แค่โต๊ะเดียว  เป็นวัยรุ่นสองคนนั่งงับเบอร์เกอร์กันอยู่เงียบๆ อึ้ง...มองหน้ากับเจ้าของร้านแล้วรีบเคลียร์เครื่องรูดบัตรเลยไม่โอ้เอ้อะไรแล้ว คืนนั้นเดินกลับหอคนเดียว  ต้องเดินขึ้นเนินแล้วไฟตรงนั้นดันดับมืดสนิทอีก  เรากลัวมาก  เดินสวดมนต์มาตลอดทาง พอถึงห้อง  เปิดประตูห้องผลัวะ  ในใจคิดว่าผีจะตามเรามาไหมนะ  คงไม่หรอกเนาะ  เอื้อมมือไปเปิดไฟ  เปิดปุ๊บ ไฟสว่างแล้วหลอดไฟก็ระเบิดทันที  ห้องกลับมามืดสนิทเหมือนเดิม... เราก็กลัวอีก  แต่ก็แข็งใจเดินเข้าห้องคลำหาหลอดไฟสำรองแล้วเปลี่ยน  แล้วนอนเลยไม่อาบน้ำแปรงฟันอะไรทั้งนั้น   . จากคุณ : HappyHippo - [ 5 มิ.ย. 51 18:50:05 ]

ความคิดเห็นที่ 164 . ร้านอาหารที่ทำนี้ชั้นล่างเป็นร้านอาหารแต่ชั้นบนเป็นครัวและห้องพักค่ะ  เจ้าของจะมาพักเองเป็นครั้งคราว นัยว่าเพื่อเฝ้าร้าน ต่อมาเจ้าของร้านไปเที่ยวญี่ปุ่นเลยไม่มีใครอยู่เฝ้าร้านเป็นเวลา 1 เดือน  เค้าเลยสั่งให้ headchef ช่วยมานอนเฝ้าให้หน่อย headchef คนนี้เราก็สนิทด้วยค่ะ ทำอาหารอร่อยแถมไม่หวงสูตรเลย  เค้าสอนเราบ่อยๆ  เราก็หัดทำได้บ้างไม่ได้บ้าง อาทิตย์แรก headchef มานอนได้ 2 คืน  แล้วมาบ่นกับเราว่ากลัว  เพราะเป็นผู้หญิงมานอนคนเดียวร้านใหญ่โตมัน รู้สึกแปลกๆ  เราเลยอาสาจะมานอนด้วยเป็นเพื่อน 2 คืนในอาทิตย์ถัดไปค่ะ  พอถึงคืนนั้นที่ต้องนอนด้วย  เราก็รู้สึกว่าบรรยากาศ ในร้านเวลาไม่มีคนอยู่มันเงียบเหงาวังเวงแปลกๆ จริงๆ ด้วย  แต่ก็คิดว่าคงไม่มีอะไรหรอกน่า  คืนนั้นร้านยุ่งมาก เราเหนื่อยสุดๆ แถมต้องตื่นไปเรียนแต่เช้า  เลยนอนแล้วหลับไปทันที  นอนไปนานเท่าไหร่ไม่รู้แต่ต้องตื่นมากลางดึกเพราะ ได้ยินเสียงลากโต๊ะเก้าอี้ดังมาจากชั้นล่างค่ะ  เรานอนนิ่งๆ ฟังสักพัก  แล้วหันหน้าไปอีกเตียงที่พี่ headchef นอน  ก็ เห็นว่าเค้าก็ตื่นอยู่  เราเลยลุกขึ้นมาถามว่าได้ยินเสียงนั่นไหม  เค้าก็พยักหน้า  แต่ไม่พูดอะไร  เราก็นอนต่อแต่เสียงก็ยังไม่หยุด เสียงดังครู่ด....เอี๊ยดๆๆ  ตลอด  เราก็เริ่มกลัวแต่ก็ผลอยหลับไป  พอตอนเช้าก็ไม่พูดอะไรมากค่ะ  มองพี่ headchef แบบเคืองๆ  พี่เค้าก็ขอโทษเราแล้วบอกว่า  เค้าเจอมาสองคืนคนเดียวเค้าทนไม่ไหวจริงๆ  เลยต้องหาเพื่อนมานอนด้วย เออนะ  ทำไปได้  แล้วก็ไม่มีการเตือนกันเลย ส่วนโต๊ะเก้าอี้นั้นโดนลากจริงๆ ค่ะ  ตื่นมาลงไปชั้นล่าง  โอ้ววว์...เละมาก  ที่น่าแปลกใจคือ  ตรงหน้าร้านจะมีโต๊ะ 2 ตัววางอยู่ เค้าลากเคลียร์จนตรงนั้นโล่งไม่มีอะไรวางอยู่เลย สงสัยจะเป็นที่ของเจ้าที่มั้งคะ  เลยคงไม่ชอบให้มีอะไรมาวางเกะกะ ต่อมาพอเจ้าของกลับมาจากไปเที่ยวเราก็ไปลาออกค่ะ  ไม่เอาแล้ว... จากคุณ : HappyHippo - [ 5 มิ.ย. 51 19:12:20 ]

ความคิดเห็นที่ 165 . อีกเรื่องละกัน  แห่ะๆ  อย่าเพิ่งเบื่อนะคะ พอเราเรียนจบ  ก็ไปทำงานแถวย่านเชลซี  ซึ่งหรูหราแต่ตึกที่เราทำมันเก่ามากๆ ค่ะ  เป็น Grade II Listed Building ด้วย  คือเก่าเข้าขั้น จนต้องอนุรักษ์น่ะค่ะ  (อายุตึกเกินร้อยปี)  เราทำงานด้านออกแบบ  สตูฯ เราข้างในใหม่ค่ะ  แต่แคบเป็นทางยาว  ผนังข้างขวา ของสตูฯ จะติดกระจกเงายาวตลอดทาง  เราไปทำวันแรกก็ติดนิสัยชอบแอบมองตัวเองในกระจกเลย ประมาณว่าขอเช็คนิดนึงว่าหน้าผมชั้นโอเคหรือยัง  (แห่ะๆ)  พอปลายอาทิตย์นั้น  เราก็เริ่มงานยุ่งแล้วค่ะ  อยู่ทำงานจนทุ่มนึงสองคนกับ เพื่อนร่วมงาน  สักพักเพื่อนขอตัวออกไปซื้อกาแฟมากิน  เรานั่งทำงานคนเดียว  แล้วเกิดอยากเข้าห้องน้ำ  ก็เดินกำลังจะลงไปชั้นล่าง แต่ระหว่างทางเดินเราก็แอบมองตัวเองในกระจกเช็คตัวเองอีกละ  แล้วในกระจกนั่นค่ะ  เราเห็นผู้หญิงผมยาวคนหนึ่ง เดินสวนเราไปอีกทาง  (พิมพ์มาถึงตรงนี้ภาพนั้นก็เข้ามาให้เห็นอีก  ขนลุกเกรียวเลย)  เค้าเดินใกล้เรามากถึงขนาดรู้สึก ได้ว่าเป็นลมผ่านตัวเราไป  ผมเราก็ปลิวไปตามเค้าด้วย  เราตกใจเพราะเพื่อนร่วมงานเราผมสั้นพั๊งค์สุดๆ  ไม่ใช่ คนนี้แน่ๆ  แล้วเธอเป็นใคร  (ออฟฟิศปิดตั้งนานแล้ว  ขโมยรึเปล่าเนี่ย)  เราเลยหันขวับไปดูทันที  แต่ก็ไม่เห็นใคร  มีเราอยู่คนเดียว เอ่อ...เอาแล้ว  โดนอีกแล้ว  เรารีบเดินลงไปข้างล่างไปหาเพื่อนที่ร้านกาแฟเลยค่ะ  แล้วจากนั้น ก็ขนงานเอากลับไปทำต่อที่บ้านแทน  ไม่อยู่ดึกๆ แล้ว คุยกับ head designer ที่คุมงานเรา  เค้าหัวเราะแล้วบอกว่่าไม่มีอะไรหรอก  คิดมากน่า  แต่เค้าเองก็ไม่เคยอยู่ดึกๆ ที่นี่เลย ถ้ามีอะไรที่ต้องทำต่อ  เค้าจะขนเอาไปทำต่อที่บ้านค่ะ  เราเลยใช้มุขนี้บ้าง  ก็ทำงานต่อมาได้สงบสบายดีไม่เคยเจออะไรอีกค่ะ ... จากคุณ : HappyHippo - [ 5 มิ.ย. 51 19:33:35 ]

ความคิดเห็นที่ 166 คุณ HappyHippo เปลี่ยนโหมดเล่าเรื่องน่ากลัวแล้ว ขอบคุุณครับ จากคุณ : Pu'Chew - [ 6 มิ.ย. 51 08:13:36 ]

ความคิดเห็นที่ 167 ไม่เบื่อค่ะ เรื่องสุดท้ายคุณ HappyHippo อ่านแล้วสยองมั่ก มาประชิดตัวเลย จากคุณ : kisekimeru - [ 6 มิ.ย. 51 11:54:38 ]

ความคิดเห็นที่ 168 ติดตามอ่านมาทั้งสามภาค แต่ไม่เคยเล่าเรื่องตัวเองเลย เพิ่งไปเล่าในห้องแอดเจแปนไว้ ขอก็อปมาเลยแล้วกันนะค่ะ ฉะนั้นขอเล่าเรื่องราวประสบการณ์แปลก ๆ หรือเรียกว่าสิ่งลี้ลับมั้ง ของดิฉันเลยแล้วกันค่ะ มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง ที่เกิดกับดิฉันเอง และก็ยังจำไว้ไม่เคยลืมเลย มีอยู่สองเรื่องที่ถือว่าเจอมาแบบจะๆๆ เลย แต่ก็พอจะอธิบายได้บ้างว่าคืออะไร เรื่องแรก เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อสิบปีมาแล้ว จำได้ว่าตอนนั้นเพิ่งอายุได้ 15 ปี ดิฉันสอบติดและได้เข้ามาเรียนในตัวจังหวัด ด้วยความที่ยังเด็กพ่อแม่ดิฉันเลยให้ดิฉันมาพักหอพักอยู่กับลูกป้าซึ่งพี่เค้าอายุมากกว่าสามปีแต่เค้าเรียนมาก่อนนานแล้ว คงพอแนะนำอะไรได้บ้าง ตอนแรกคิดว่าเป็นหอพักใกล้โรงเรียนแต่ไม่เลยเป็นหอพักไกลพอตัวแต่ยังอยู่ในตัวเมือง แต่มันจะอยู่ติดถนนใหญ่แต่ทางเดินเข้าไปถึงหอพักประมาณ 400เมตรน่าจะได้ ทางเข้าไปสองข้างทางจะเป็นต้นมะม่วงใหญ่ ข้างหน้าหอพักคล้ายๆสวนก็ไม่ใช่เพราะหญ้าขึ้นเต็มและมีต้นมะขามใหญ่ประมาณห้าหกต้นอยู่ บ้านคนที่อยู่ในนั้นมีอยู่สามสี่หลัง จะเป็นที่ดินของพี่น้องรึเปล่าดิฉันก็ไม่เคยถาม ลักษณะหอพักเป็นแบบสองชั้นระเบียงด้านหน้ายาวเลย ด้านหลังก็มีระเบียง ซึ่งเวลาเดินเข้าไปหอพักจะเห็นระเบียงด้านหลังก่อนแล้วค่อยอ้อมมาด้านหน้า บางทีทางเข้าเปิดไฟบ้างปิดบ้าง ต้นไม้เยอะด้วยดูน่ากลัว ช่วงแรก ๆที่มาอยู่คนเยอะมากเกือบเต็มทุกห้อง เป็นหอรวมหนุ่ม ๆสาว ๆเยอะ จีบกันแซวกันบ้างตามประสาเด็ก ตอนนั้นดิฉันก็อยู่กับพี่สองคน ช่วงหกเดือนแรกเรียกว่าไม่มีปัญหาเลย ไปเรียนกับมาปกติ ไม่มีเหตุการณ์อะไรเลยที่ดูผิดปกติ แต่พอจะเกือบปีที่เราอยู่ พี่ที่เคยอยู่หอก็ทยอยจบไปย้ายหอออก หอก็ดูเงียบเหงาบ้างและก็ไม่คึกคักเหมือนก่อนเท่าไหร่ หลังจากนั้นก็มีเหตุการณ์แปลก ๆ เริ่มเกิดขึ้นเรื่อย ๆ และห้องที่ดิฉันอยู่อยู่ชั้นสองติดบันได ใครผ่านไปมาก็ต้องได้ยินเสียง ห้องข้างๆ ไม่มีคนอยู่ จะมีก็อีกสองห้องถัดไปที่ว่าเริ่มแปลกก็คือ เรียกว่าเกือบทุกคืนจะมีเสียงมาเคาะประตูตอนดึกๆ พอเราเปิดประตูดูก็ไม่มีใคร บางคืนมีเสียงวิ่งขึ้นบันไดดังมากๆ ตอนแรกก็รำคาญ พอบางคืนได้ยินเสียงวิ่งดังอีก เราก็กะจะไปว่าเค้าว่าขึ้นเบา ๆหน่อย พอเปิดประตูออกไปก็ไม่มีใครทั้ง ๆที่ถ้ามีคนก็ไม่น่าวิ่งไปไหนได้ไกลทั้ง ๆที่เราออกมาดูที่บันไดแค่เพียงไม่ถึงสิบวินาที บางคืนมาเคาะที่ประตูแรงมากเราก็ดูแอบที่บานเกร็ดก็ไม่มีคน พี่ที่อยู่ด้วยกันคิดว่าแฟนเค้ามาอำตลอด พอส่งเพจไปก็บอกว่าอยู่หอเค้า ตอนนั้นก็ไม่ได้เอะใจอะไรมากมายคิดแค่ว่าคนในหอนี่แหละแกล้ง ก็เลยคุยกับพี่ว่าลองดักที่ประตูเลยถ้ามันมาเคาะปุบรีบเปิดเลย จากนั้นบางคืนก็มีเสียงมาเคาะ เป็นเงาเดินผ่านหน้าบานเกร็ดบ้าง แต่ก็ไม่ใช่ทุกคืน บางคืนก็รอเก้อไปเลยไม่มีคนมาเคาะ และแล้วคืนที่รอคอยก็มาถึง เสียงขึ้นบันไดอย่างแรงแบบกระทึบเลย แล้วเป็นเงาคนผ่านที่บานเกร็ด และตามที่เดาไว้มาเคาะที่ประตูอย่างแรง เคาะปุบเราเปิดดูพร้อม ๆกันทั้งสามคนเลย แต่เชื่อไหมมันไม่มีคนเลย มีแต่เสียงจักจั่นร้อง เราก็เริ่มแปลก ๆสงสัยว่าใครอ่ะเมื่อกี้ แต่เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อวันหนึ่ง ดิฉันอยู่ห้องกันกับพี่คนหนึ่งอีกคนไม่อยู่ ตอนนั้นน่าจะราวๆ ห้าทุ่มได้ ทุกคืนเราจะเปิดประตูระเบียงหลังห้องไว้ให้ลมเข้ามา พี่เค้าก็เข้าไปอาบน้ำปกติดิฉันก็นั่งอ่านหนังสือบนเตียง ดิฉันก็เหลือบไปมองที่บานเกร็ดหลังห้องมีเงาคนเดินผ่านไป เสียงเปิดก็อกน้ำดังขึ้นและมีเสียงน้ำไลออกมาสักพักก็หยุดไหล ตอนแรกคิดว่าพี่เค้าอาบเร็วจัง แต่พี่เค้าดันออกมาจากน้องน้ำเวลานั้นพอดี ดิฉันเลยถามว่าเมื่อกี้พี่ได้ออกมาแล้วเดินไประเบียงเปิดก็อกน้ำรึเปล่า แกก็ส่ายหัวแล้วถามว่าทำไม มีอะไร เท่านั้นแหละค่ะดิฉันสั่นไปหมด เล่าให้แกฟังก็ก็กลัวมากแล้วบอกให้ดิฉันไปปิดประตูหลังห้อง ก็เกี่ยงกันไม่อยากไป แต่ดิฉันเลยตัดรำคาญรีบไปปิด แต่ แต่ สิ่งที่ดิฉันเห็นตอนเอื้อมมือไปปิดประตูหลังบ้านเข้าตอนนั้นทำไม ทำไม๊ ตาถึงดันไปมองต้นมะขามหลังห้องพวกนั้น สิ่งที่ดิฉันเห็นตอนนั้นคือ เป็นผู้ชายค่ะ ใส่เสื้อแขนสั้นสีขาว กางเกงน่าจะประมาณครึ่งเข่าสีดำ นั่งอยู่ต้นมะขาม และที่เห็นชัดคือตาเป็นสีแดง มองแบบโกรธแค้นเลย เล่ามาถึงตรงนี้ขนแขนไม่ยอมลงเลย มองเห็นก็ไม่ไกลมาก และที่สำคัญน่ากลัวเอามากๆ และไม่ใช่แค่ดิฉันที่เห็นอีกสองห้องถัดไปที่มีคนอยู่ก็เจอเหมือนกันร้องกรี๊ดดังลั่นเลย ส่วนดิฉันตอนนั้นตัวเย็นไปหมดร้องไม่ออก ปิดประตูเข้ามาเอาพระที่อยู่บนหิ้งมาแขนคอและเอาไว้รอบ ๆเตียง กอดกันกับพี่ทั้งคืนแล้วเพลอหลับไปในที่สุด เราก็ปรึกษากันว่าย้ายออกไหมเพราะสิ่งที่เห็นคงไม่ใช่คนห้องที่เห็นด้วยกันเช้ามาก็ย้ายออกเลย แต่โชคดีที่เราสามคนไม่กลัวมาก และมันจะใกล้สอบ ต้องเสียเวลามาหาหอพักใหม่ เสียเงินประกัน เลยไม่ย้ายออกแต่จะย้ายห้องแทนดูยังทำไปด้าย เราเลยตัดสินใจย้ายห้องมาเป็นชั้นล่างใต้ห้องข้างบนเลยค่ะ ใต้บันไดอีก ตอนนั้หอก็ดูเงียบ ๆทยอยกันออกไปจากเรื่องที่เจอแล้วเล่าต่อกัน และขอบอกว่าดิฉันก็ไม่ใช่คนกลัวผีอะไรมากมายเลยไม่คิดมากและพี่ที่อยู่ด้วยก็กลัวแค่แรก ๆเพราะปกติแกชอบเล่นผีถ้วยแก้ว ปิดห้องปิดไฟ จุดเทียนเล่นกันเลย บางทีได้ยินเสียงแก้วแตกก็มีแต่ดิฉันไม่เคยเล่นเลยไม่รู้ ขอเล่านิดหนึ่งเคยเห็นเพื่อนเล่นผีเหรียญบาท แล้วดิฉันไม่เชื่ออยย่างแรงเลยขอเล่นพอเล่นหลายคนก็คิดว่าต้องมีคนหนึ่งพลักแน่นอนดิฉันเลยบอกขอเล่นคนเดียวให้แน่ใจ ปรากฏว่าเอามือแค่สัมผัสแตะๆเหรียญก็ไหลไปเองเราก็โดยที่เราไม่ได้พลักแล้วถามเรื่องตายที่ไหนอะไรประมาณนี้ แต่ดิฉันลองมาแล้วก็ไม่เชื่ออยู่ดี คิดว่าคงเป็นเพราะเหรียญเป็นโลหะแล้วร่างกายคนเรามีไฟฟ้าสถิตอยู่พอสัมผัสกันก็เลยเคลื่อนไหวได้มากกว่า ฮ่าๆ ไม่รู้คิดไปได้ไง ไม่เชื่ออยู่ดี เล่าต่อ พอย้ายมาห้องชั้นล่าง ก็เหมือนเดิมเสียงเดินขึ้นบันไดแรง ๆ นาน ๆทีมาเคาะหน้าห้อง เราก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ แต่ที่รำคาญที่สุดคือ ห้องข้างบนห้องเราโดยเฉพาะเวลากลางคืนจะมีเสียงเหมือนลูกปัดหล่นลงพื้นห้อง น่ารำคาญมากตอนนั้น ทั้ง ๆเป็นห้องที่เราอยู่ก่อนแล้วไม่มีคนอยู่เลยลูกปัดมันจะมาจากไหน เชื่อไหมค่ะอยู่เกือบปีก็ดังทุกคืนนะ แต่ก็พอนอนได้ ตีสี่ตีห้าก็เงียบไป ที่นี้เจ้าของหอเลยเอาโทรศัพท์มาติดข้าง ๆ ห้องดิฉันใต้บันไดนะค่ะเพื่อเป็นจุดเรียกร้องให้มีคนมาพักหอแกมั้ง บางคืนก็มีเสียงโทรฯดังขึ้นไปรับก็ไม่มีคนพูด แล้วเดือนหนึ่งเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อค่าโทรศัพท์มาที่เจ้าของหอเป็นเงินถถึงสองหมื่นบาท ซึ่งสมัยก่อนถือเป็นเงินเยอะมาก ๆ แกก็พาตำรวจสามนายเลยนะมาที่หอพักแล้วเรียกเพื่อนบ้านใกล้เคียงสามสี่หลังมาคุยกัยว่าใครเป็นคนโทร ก็ไม่มีคนรับ แกก็โทษพวกเด็กหอ ใครจะไปโทรล่ะถ้าโทรตั้งสองหมื่นจะทนหยอดเหรียญไหวเหรอ ห้าร้อยบาทเหรียญก็เต็มโทรไม่ได้แล้ว ทีนี้แกเลยบอกว่าถ้าไม่มีคนรับแกจะเซ็กปลายสายว่าเป็นที่ไหน ถ้ารู้ใครเป็นคนโทรจะเอาเรื่องถึงที่สุด เราไม่ผิดจะกลัวไปทำไม ตอนนั้นดิฉันคิดว่าถ้าไม่ใช่คนแถวนี้ก็เป็นฝีมือพวกเด็กเรียนเทคนิคเก่ง ๆเข้ามาแอบเปลี่ยนสายอะไรพวกนี้โทรตอนไม่มีคนอยู่แน่เลย หลายวันผ่านไปแกก็ให้คนมาลื้อโทรศัพท์ออกไป ดิฉันเลยถามคนที่ดูแลหอว่ารู้รึยังว่าใครเป็นคนโทรตำรวจตามตัวได้ยัง เชื่อไหม คำตอบที่ได้คือ เบอร์ที่โทรไปปลายสายเป็นจังหวัดเชียงใหม่ค่ะ มันก็ไม่น่าแปลกที่ที่แปลกคือ เบอร์นั้นนะเคยเป็นบ้านร้างไม่มีคนอยู่มานานมาก แล้วโทรไปก็ไม่ติดแล้ว ไม่มีคนรับแล้ว แล้วใครจะพูดกันค่าโทรตั้งแพง หรือ ผี โทรคุยกัน แอบฮาดิฉันก็ไม่ไดถามเยอะ พออยู่ไปเริ่มเงียบเพราะไม่มีคนอยู่พี่ที่อยู่ด้วยก็ไปฝึกงานที่อื่น ดิฉันก็หวั่น ๆ เลยไปนอนบ้านเพื่อนซะส่วนใหญ่ บางทีเอาเพื่อนมานอนด้วย เค้ายังบ่นเลยว่านอนไม่หลับ อึดอัดยังไงไม่รู้ รำคาญเสียงลูกปัดนี้ด้วย แล้วดิฉันก็ได้รู้ความจริงบางอย่างเมื่อเพื่อนได้เอาเรื่องที่ดิฉันเจอไปเล่าให้พ่อเค้าฟัง ซึ่งพ่อเค้าเป็นคนรับเหมาก่อสร้าง เค้าเลยถามว่าหอที่ไหน พอดีตรงกัเปะเลยแกเลยเล่าให้ฟังว่าหอนี้ตอนสร้างหอใหม่ ๆคนงานขึ้นไปตอกตะปูตรงหลังคาหอ ตกลงมาตายนะ บืออๆๆ เพิ่งมารู้ แล้วแกบอกว่าเคยไหว้ศาลพระภูมิบอกเค้าไหม ดิฉันนึกขึ้นได้ทันทีว่าไม่เคยเลยแม้แต่ครั้งเดียว ดิฉันน่าจะเฉลียวใจสักนิดก่อนเข้าอยู่ใหม่ ๆเพราะตรงบ้นไดทางขึ้นใต้ต้นมะขามจะมีศาลเล็ก เก่า ๆตั้งอยู่ ทุกวันก็เดินผ่านไปมาหัวโด่อย่างนั้น ดิฉันเลยซื้อดอกไม้ธูปเทียน มาไหว้ขอขมา บอกกล่าว เชื่อไหมค่ะปรากฏว่าจากวันนั้นไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นเลย เสียงลูกปัดก็หายไป เคาะประตูก็ไม่มี แต่ดิฉันก็ย้ายออกเพราะไกลโรงเรียนไป จากคุณ : หนูริวจัง - [ 6 มิ.ย. 51 19:55:03 ]

ความคิดเห็นที่ 169 อันนี้เป็นเหตุการณ์ที่สอง ที่ถือว่าเจอแบบจัง ๆ ตอนนี้เข้ามาเรียนมหาลัยที่กรุงเทพแล้ว ตอนนั้นเหลืออีกไม่กี่ตัวก็จบเลยไปนอนหอเพื่อนให้เค้าติวให้เพื่อจได้สอบผ่าน หอนี้อยู่ซอยรามคำแหงยี่สิบกว่าๆ ค่ะใกล้ ๆเอแบคหน่อย คืนแรกที่ไปก็เจอดีเลยดิฉันฝันว่ามีวันรุ่ยสองคนกึ่งเดินกึ่งวิ่งลงมาจาดชั้นดาดฟ้า ใสเสื้อแขนสั้นพันแขบแบบนักเลงเลย แล้วห้องเพื่อนนี่หน้าต่างจะตรงกับทางบันไดพอดีเลยในฝันพอเค้าวิ่งมาเค้ามาหยุดที่หน้าต่างตรงกันพอดีกับห้องเพื่อนดิฉัน เค้ามองแบบหาเรื่องเอามาก ๆ ตอนนั้นดิฉันถึงกับสะดุ้งตื่นแบบตกใจมาก ๆ เพื่อนยังถามว่าเป็นอะไรจากนั้นก็มีอีก คราวนี้เพื่อนฝันค่ะ เค้าฝันว่ามีคนแต่งตัวคล้ายคนอกสงครามสมัยก่อนยืนอยู่ปลายเตียง ถือดาบสองข้างด้วย เพื่อนก็เอาข้าวสารปักธูปหนึ่งดอกปักแล้วพูดอะไรไม่รู้ แล้วก็ผ่านไป แล้วเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อคืนนั้น เรานั้งดูทีวีกันคลายเครียดเพราะพรุ่งนี้ก็ต้องไปสอบ แล้วจู่ ๆๆ หน้าจอทีวีก็ค่อย ๆดับไปเหมือนคนเดินผ่าน เราก็กดรีโมทใหม่แต่มันก็ขึ้นสัญญาณไฟสีเหลืองคือเปิดอยู่ สักพักก็กลับมา แล้วก็เป็นอีกเราเริ่มก็เอะใจแล้ว ช่วงเวลาที่เรามองหน้ากันนั้น เชื่อไหมค่ะเพียงไม่กี่วินาทีหลอดไฟนีออนยาว ๆน่ะหลุดออกมาทั้งพวงเลย หลอดไปแตกกระจาย หลุดแบบแรงมากตั้งแต่พวงหลอดไฟไปถึงสายไฟกำแพงห้องเลย เหมือนคนดึงแบบแรง ๆนะตอนนั้นเหมือนหนังเลย น่ากลัวสุด ๆๆ คิดว่าคงเจอดีแน่เลย เพราะอะไรมันจะบังเอิญหลุดได้ทั้งพวงทั้งสายขนาดนั้นแถมไม่ได้หลุดแบบรวดเดียวแต่ค่อย ๆขาดออกมาเหมือนคนดึงแบบแรง เริ่มตั้งแต่กลางห้องจนมาสิ้นสุดที่สายไฟตรงผนัง พอวันรุ่งขึ้นเราไปบอกยามมาซ่อมแกยังบ่นเลยว่าทำไมมันหลุดขาดมาแบบนี้อ่ะ ไปทำอะไร เราก็บอกแกไปว่า แล้วพี่คิดว่าคนที่ไหนจะทำได้ล่ะแบบนี้ บันไดก็ไม่มีปีนขึ้นไป แกก็บอกจริงนะ แล้วใครทำล่ะ พอสอบเสร็จเราก็รีบไปซื้อพวกดอกไม้ ผลไม้เพื่อไปไหว้เจ้าที่บนดาดฟ้าทันที จากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดกับเพื่อนอีก จากคุณ : หนูริวจัง - [ 6 มิ.ย. 51 19:55:45 ]

ความคิดเห็นที่ 170 ที่บ้านต่างจังหวัดดิฉันก็เคยเจอ กลางคืนตรงหน้าบ้านจะปลูกต้นราตีอยู่แล้วจะเป็นพุ่มตรงโคนต้นดอกหอมมาก ดิฉันก็ไปเด็ดจะไปไหว้พระ เชื่อไปตรงก้านที่ยืนยาว ๆออกมาตรงโคนต้นน่ะมันลากไปลากมาแบบเสียงดีงมาก ดิฉันยืนดูเลยเพราะไม่รู้สึกกลัว พอตกกลางคืนนอนไปกึ่งฝันกึ่งตื่นเหมือนมีเงาดำ ๆมากเอามือมาจับที่ขา ตอนนั้นขาเย็น ชาไปไหม ก็สะดุ้งตื่น ตอนนี้นที่ขายังเย็นและชาอยู่ ดิฉันคิดว่าเป็นผีบ้านผีเรือนมาถามสาทุกสุขดิบมากกว่า ก็ไม่กลัวอยู่แล้ว เราเองถ้าไม่ได้ทำผิดคิดไม่ดีคงไม่มีอะไรรายแรงกิดขึ้นแน่นอน ขอเล่าอีกเรื่องหนึ่งที่ญี่ปุ่นนี่เอง ตอนปลายปีก่อน ครอบครัวเราชอบไปอองเซนกันประจำอยู่แล้ว แต่อองเซนที่ไปนี่อยู่บนภูเขาหน่อย ไม่มีบ้านคน ดูเก่า ๆไงไม่รู่ บรรยากาศแปลก ๆชอบกล คนก็ไม่มี พออาบเสร็จ ดิฉันก็กะว่าจะรอสามีที่เป็นห้องรับรองนะค่ะ พอไปถึงเป็นประตูเลื่อนแบบญี่ปุ่นน่ะคงคิดภาพออกนะเปิดไว้นิดหน่อย สักพักมีผู้หญิงโพล่หน้าออกมา ภาพที่เห็นคือ ผู้หญิงญี่ปุ่นแต่งชุดกิโมโน หน้าขาว ปากแดง สวยเอามาก ๆ เหมือนไมโกะน่ะค่ะ แบบนั้นเลย โพล่มาแค่ครึ่งตัวมาปิดประตูเข้า ดิฉันก็เดินจะไปเปิดดู เพราะคิดว่าคงมีงานอะไร และอยากเห็นไมโกะสวยดี พอเปิดเข้าไปปรากฏว่าไม่มีใครอยู่สักคนเลย คนเดียวก็ไม่มีอ่ะ แล้วที่เห็นคืออะไร ช่วงที่เค้านั่งปิดประตูและช่วงที่ดิฉันเปิดเข้าไปไม่ถึงสิบห้าวินาที ทำไมไปเร็วจังอ่ะ ถ้าจะเดินหนีคงเดินได้ไม่ไกลเพราะเป็นห้องโถงโล่ง ชุดก็คงหนัก แล้วประตูทาเข้าก็มีทางนี้ทางเดียว แต่ก็พิสูจน์ไม่ได้อยู่ดี ก็ไม่เห็นน่ากลัวอะไรเลย จากคุณ : หนูริวจัง - [ 6 มิ.ย. 51 19:56:21 ]

ความคิดเห็นที่ 171 เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนสนิทที่เรียนมหาลัย ปกติเราจะไปไหว้ช้างสามเศียรที่สมุทรปราการกันโดยเฉพาะช่วงใกล้สอบ เพื่อน ๆคงพอรู้จักนะค่ะ ออกทีวีออกจะบ่อย เวลาขึ้นไปข้างบนช้างถ่ายรูปถ้าไม่ขอถ่ายไม่ติดเลยอ่ะ เราเจอมาแล้ว เห็นใคร ๆก็บอกนะ ดิฉันก็ไม่เชื่อเท่าไหร่อีก ถ่ายเฉยเลย ปรากฏว่ากดไม่ลงเลย พอยกมือไหว้ถึงได้ติด ข่างล่างก็เหมือนกัน ไม่ขอท่านบอกกล่าวภาพออกมามัวมากหน้าแทบมองไม่เห็นที่เห็นชัดคือช้างสามเศียรอย่างเดียว ส่วนพวกเห็นแบบเป็นวิญญาณอย่างอื่นมาขอส่วนบุญ อันนี้ไม่เคยนะ เพราะคนที่จะเห็นได้ต้องเป็นคนที่สวดมนต์ รักษาศีล หรือเปล่าไม่ทราบ ไม่เคยเจอเหมือนกัน จะเจอก็แต่เจ้าที่เจ้าทางมากกว่า เข้าเรื่องเลยเพื่อนดิฉันก็ขอให้สอบผ่านจะซื้อผลไม้ อ้อย มาแก้บนถ้าสอบได้ จากนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรเลย พอผลสอบออกมาปรากฏว่าไม่ผ่าน เพื่อนก็ไม่ได้สนใจอะไร พอตกกลางคืนเพื่อนเราจะฝันว่ามีช้างตัวสีขาวมายืนที่หน้าต่าง ทำตาทะมึน ขวาง ๆ แล้วก็สะดุ้งตื่นทุกที เป็นอย่างนี้บ่อยมาก จนพากันไปหาหมอดูว่าทำไมฝันบ่อยจัง หมอดูก็ดูไพ่ยิปชีแล้วบอกว่าแล้วไปบนบานที่ไหนรึเปล่าล่ะเพื่อนก็บอกไม่มีเค้าก็บอกคิดดูดี ๆ ก็คิดถึงช้างสามเศียรว่าเคยบนไว้ว่าสอบผ่านจะซื้อผลไม้ไปแก้บน แต่ผลสอบไม่ผ่านนี้จะไปแก้ทำไมล่ะ ยังคิดไม่ได้อีก หมอดูเลยด่ามาอีกว่าบนไว้แล้วจะสอบผ่านไม่ผ่านก็ต้องไปแก้บนซะก่อนจะสาย เราก็ซื้อผลไม้ อ้อยไปแก้บนจากนั้นเพื่อนเราก็ไม่ฝันอีกเลย ดิฉันจำได้ว่าครั้งแรกที่เจอสิ่งแปลก ๆแบบนี้ตอนนั้นเก้ขวบได้มั้ง ยังอยู่บ้านนอกอยู่เลย ตอนนั้นตอนกลางคืนก็รอแม่เข้าห้องน้ำข่างล่าง ปรากฏว่าหน้าห้องน้ำดิฉันเห็นเป็นเงาคนแต่ตัวไม่สูงมากเหมือนเงาเด็กมากกว่า ตอนนั้นยังเด็กก็เอามือนับเงาตัวเอง แล้วเงาที่สองของใครง่ะ แม่ก็เข้าห้องน้ำ แม่ออกมาเงานั้นก็ยังอยู่ ดิฉันก็ไม่บอกแม่ก็อยู่กันสองคนกับแม่แต่มีเงาสามเงา แต่ตอนนั้นก็ไม่รู้สึกกลัวเลย ไม่กลัวมาตั้งแต่เด็กแล้ว จากคุณ : หนูริวจัง - [ 6 มิ.ย. 51 19:57:43 ]

ความคิดเห็นที่ 174 พอดีเพื่อนลิงค์มาให้ พยายามมาโพสต์ให้อ่านกัน แต่ว่าเว็บนั้นโดนแบน ลิงค์ให้ในพันทิปไม่ได้เลยโดนลบอัตโนมัติ เราเห็นรูปตอนกลางวัน ยังกลัวๆ เลย เมื่อกี้จะเซฟรูปมาโพสต์ ดันกดผิด เป็นเซฟเว็บ ยกเลิกก็ไม่ได้ น่ากลัวจัง นี่ยังค้างอยู่เลยค่ะ เดี๋ยวคงต้องไปบูทเครื่องใหม่ -------------------- ฮือฮาภาพถ่ายติดวิญญาณ เขย่าขวัญสั่นประสาททั่วเมืองปัตตานี หลังมีเจ้าของร้านอาหาร เอามือถือรุ่นถ่ายภาพได้ ถ่ายภาพลูกหลานในห้องพัก ซึ่งตรงกับวันวิสาขบูชา พอนำมาเปิดดู แทบช็อกมีภาพลาง ๆ เป็นผู้หญิง ไว้ผมยาว และแขนขายาวกว่าคนปกติทั่วไป นุ่งกางเกงในตัวเดียว ยืนแอ๊กท่าอยู่ในรูปด้วย เอาไปให้พระที่เชี่ยวชาญทางด้านนั่งทางในดู ระบุเป็นหญิงวัยรุ่นที่ถูกฆาตกรข่มขืนฆ่าตายไปเมื่อ 14-15 ปีก่อน พร้อมระบุชื่อนามสกุลให้เสร็จ ขนลุกซ้ำพอไปตรวจสอบประวัติ พบมีผู้หญิงชื่อนามสกุลนี้ และโดนฆ่าตายไปแล้วจริง ด้าน "ป๋องผี" ดีเจผีชื่อดังถึงกับอุทาน ไม่ฟันธงจริงหรือไม่ แต่เชื่อถ่ายจากโทรศัพท์ตัดต่อยาก ฮือฮาภาพถ่ายติดวิญญาณครั้งนี้ เปิด เผยขึ้นเมื่อวันที่ 2 มิ.ย. ผู้สื่อข่าวเดลินิวส์ได้รับภาพทางโทรศัพท์มือถือจากเพื่อนสนิทคนหนึ่ง เป็นภาพเด็กผู้หญิงอายุราว 10 ขวบเศษ ยืนอยู่ในห้องพัก โดยข้างซ้ายมือของเด็กคนในรูป มีภาพราง ๆ ของผู้หญิงคนหนึ่ง ไว้ผมยาว แขน ขายาวกว่าคนปกติทั่วไป นุ่งกางเกงในสีฟ้าตัวเดียว โดยเพื่อนคนดังกล่าวที่ส่งภาพมาให้อ้างว่า เจ้าของกล้องซึ่งเป็นเจ้าของร้านอาหารแห่งหนึ่งใน จ.ปัตตานี ได้ถ่ายภาพลูกหลานไว้ดูเล่น ภายในห้องพักเมื่อวันจันทร์ที่ 19 พ.ค.ที่ผ่านมา โดยวันดังกล่าวเป็นวันวิสาขบูชาพอดี หลังจากได้ถ่ายไปหลายรูป เลยเปิดภาพที่ถ่ายดู ปรากฏว่าทุกภาพไม่มีอะไรผิดปกติ มีอยู่เพียงภาพเดียว คือภาพที่ถ่ายหลานสาว โดยซ้ายมือของหลาน มีภาพราง ๆ สีดำคล้ายผู้หญิงไว้ผมยาว นุ่งกางเกงในตัวเดียว ยืนแอ๊คท่าอยู่ข้าง ๆ แต่ผู้หญิงคนดังกล่าวไม่เหมือนคนทั่วไป เนื่องจากมีแขนขายาวกว่าปกติ ทั้งที่เวลาถ่าย ขณะนั้นได้ถ่ายภาพหลานคนเดียว ไม่มีใครยืนถ่ายรูปร่วมด้วย อีกทั้งญาติพี่น้องที่อยู่ในห้อง ไม่มีผู้หญิงที่มีรูปร่าง หรือแต่งกายเหมือนผู้หญิงในภาพแต่อย่างใดสักคน ทำให้เป็นที่แปลกประหลาดใจ ให้กับเจ้าของกล้องและญาติ ที่อยู่ในห้องเป็นอย่างมาก บางคนเมื่อดูภาพแล้ว ถึงกับมีอาการขนลุกซู่ขึ้นมาทันที จากนั้นได้มีการส่งภาพดังกล่าวไปให้คนรู้จักหรือเพื่อนสนิทดู เพื่อช่วยกันวิเคราะห์ว่า ภาพดังกล่าวเป็นภาพวิญญาณ หรือเกิดจากอะไรกันแน่ กระทั่งเป็นที่โจษขานกันทั่วเมืองปัตตานี ขณะเดียวกันเจ้าของร้านอาหารที่ใช้มือถือถ่ายรูป ได้นำภาพปริศนาไปให้พระภิกษุสงฆ์ ที่เชี่ยวชาญการนั่งทำสมาธิหรือดูทางในดู โดยพระรูปดังกล่าว หลังจากนั่งหลับตาเพ่งสมาธิดูแล้ว สักพักได้หยิบปากกาที่วางอยู่ข้างหน้า ขึ้นมาเขียนบนกระดาษ เป็นชื่อนามสกุลผู้หญิงคนหนึ่ง พอออกจากสมาธิแล้ว พระรูปดังกล่าวบอกว่า ผู้หญิงที่อยู่ในภาพถ่าย เป็นผู้หญิงวัยรุ่นคนหนึ่ง ที่ถูกข่มขืนและฆ่าทิ้ง นำศพไปหมกพงหญ้าเมื่อ 14-15 ปีก่อน ซึ่งพงหญ้าจุดที่ทิ้งศพ คือบริเวณที่เดียวกับร้านอาหาร จากนั้นเจ้าของร้านอาหารได้ไปตรวจสอบประวัติ พบว่ามีชื่อนามสกุลผู้หญิงคนนั้นจริง ที่สำคัญได้ถูกคนร้ายข่มขืนและฆ่าตายไปแล้ว ซึ่งตรงกับคำบอกเล่าของพระรูป ดังกล่าว ด้าน ป๋อง-กพล ทองพลับ หรือฉายา "ป๋องผี" พิธีกรรายการเกี่ยวกับผีชื่อดัง ถึงกับอุทานเมื่อผู้สื่อข่าวให้ดูภาพชวนขนหัวลุก ว่า"ไอ้หยา" ภาพชัดมาก ตนเคยเห็นภาพในลักษณะแบบนี้มาบ้างแล้ว ดูแล้วก็เกิดความรู้สึกขัดแย้งกับความจริงว่า ภาพที่เห็นจะจริงหรือไม่จริง ต้องดูจุดประสงค์ และเจตนาของผู้นำภาพนี้ออกมา ภาพที่เห็นน่าจะเป็นอะไรสักอย่าง คล้ายคนรูปร่างผิดสัดส่วนจากคนปกติ หัวยุ่ง ๆ ฟู ๆ มองเห็นไม่ชัดเจนนัก บริเวณลำตัวแขนกับขายาวมาก ภาพน่าจะเป็นเด็กผู้ชาย ไม่ใส่เสื้อ ใส่ขาสั้นสีฟ้าจาง ๆ ลักษณะที่ยืนตั้งใจมาอยู่ในเฟรมให้ได้เห็น ดีเจชื่อดังบอกต่อว่า อย่างไรก็ตามคงต้องนำภาพดังกล่าวไปพิสูจน์ อยู่ที่ความเชื่อของบุคคลด้วยว่าจะเชื่อรึเปล่า แต่บอกตรง ๆ ตนเห็นภาพนี้ตกใจ ขนลุก ที่มาของรูปมาจากต่างจังหวัด ที่ถ่ายรูปจากโทรศัพท์มือถือ ตนคิดว่าไม่น่าจะมีการดัดแปลงแต่อย่างใด ก่อนหน้านี้เคยมีตากล้องเก่ง ๆ พูดกับตนว่ากล้องป๊อกแป๊ก หรือกล้องจากโทรศัพท์มือถือสามารถถ่ายติดภาพวิญญาณ ได้ดีกว่ากล้องระดับโปร มีคนนำภาพติดวิญญาณที่ถ่ายจากมือถือมาให้ตนดูเยอะมาก ที่สำคัญภาพที่ถ่ายจากมือถือน่าจะตัดต่อยาก ต่อมาผู้สื่อข่าวเดินทางไปพบ เจ้าของมือถือถ่ายรูปสยอง ทราบชื่อ นางรุ่งตะวัน ศฤง คาร์นันท์ อายุ 34 ปี หลานสาวนางศรีนิจ อินทกุล เจ้าของร้านอาหารเพิ่มลาภ หมู่ 6 ต.รูสะ มีแล อ.เมืองปัตตานี พอนางรุ่งตะวันทราบจุดประสงค์ จึงเล่าเรื่องเหตุเกิดที่เจอกับตัวเองให้ฟังว่า เมื่อตอนเช้าวันที่ 19 พ.ค.ที่ผ่านมา ซึ่งเป็นวันวิสาขบูชา ลูกสาวตนชื่อน้องบัว ได้ขอให้ตนช่วยถ่ายรูปให้ด้วย ตนเลยเอามือถือยี่ห้อไอโมบาย รุ่น 611 ถ่ายรูปลูกสาว จากนั้นออกไปทำธุระ พอค่ำกลับเข้ามาจึงเปิดดูภาพในมือถือทันทีที่เห็นภาพตนขนลุกซู่ขึ้นมาทันที จากนั้นวิ่งออกไปให้คนอื่นดู บางคนเห็นถึงกับปิดตาไม่กล้ามอง โดยขอยืนยันว่าตนไม่ได้ตกแต่งภาพ อย่างแน่นอน นางรุ่งตะวันเล่าให้ฟังด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นต่อว่า จากนั้นรุ่งเช้าตนไปหาพระ ที่เคารพนับถือรูปหนึ่ง ให้ช่วยนั่งดูทางในให้ด้วย สักพักพระรูปดังกล่าว หยิบปากกาขึ้นมาเขียนบนกระดาษ โดยจับใจความได้ว่า ผู้หญิงในภาพเป็นสาว จ.ร้อยเอ็ด อายุ 16 ปี (อายุขณะนั้น) มาทำงานใน จ.ปัตตานี และถูกคนร้ายหลอกพาไปข่มขืนและฆ่าทิ้ง โดยตายมาแล้วเกือบ 20 ปี อยากให้เจ้าของร้าน ช่วยทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ด้วย เพื่อที่จะได้ไปเกิดใหม่ เมื่อตนทราบดังนั้น เลยไปทำบุญตามที่ดวงวิญญาณบอก และตั้งแต่นั้นมาตนกับเจ้าของร้าน รู้สึกสบายใจเป็นอย่างมาก จากกรณีมีเรื่องฮือฮาเป็นภาพถ่ายเด็กผู้หญิง อายุราว 10 ขวบเศษ ยืนอยู่ภายในห้องพัก ส่วนข้างซ้ายมือ มีภาพราง ๆ ของหญิงสาวคนหนึ่ง ไว้ผมยาว นุ่งกางเกงในสีฟ้าตัวเดียว มีแขนขายาวกว่าคนปกติทั่วไป โดยเจ้าของภาพเป็นเจ้าของร้านอาหารแห่งหนึ่งใน จ.ปัตตานี ได้ถ่ายภาพลูกหลาน ภายในห้องพักเพื่อไว้ดูเล่น แต่หลังจากถ่ายภาพไปแล้วหลายรูป พอเปิดภาพถ่ายดู ปรากฏว่าทุกภาพไม่มีอะไรผิดปกติ แต่มีอยู่เพียงภาพเดียวมีภาพชวนสยองขวัญติดมาในภาพถ่ายด้วย ขณะที่มีพระสงฆ์รูปหนึ่ง อ้างว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการนั่งทำสมาธิหรือดูทางใน ก่อนหยิบปากกาขึ้นมาเขียนใส่กระดาษเป็นชื่อหญิงสาวรายหนึ่ง ใน จ.ร้อยเอ็ด ถูกฆ่าข่มขืนแล้วนำศพไปหมกในพงหญ้า เมื่อ 14-15 ปีที่แล้ว ตามข่าวที่เสนอไปแล้วนั้น เกี่ยวกับเรื่องนี้ เมื่อวันที่ 4 มิ.ย. ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปพบกับนางรุ่งตะวัน ศฤง คาร์นันท์ อายุ 34 ปี หลานสาวนางศรีนิจ อินท กูล ผู้ถ่ายภาพด.ญ.รินรดา หรือน้องบัว เหมมณี ลูกสาว แล้วพอมาเปิดภาพดูปรากฏว่ามีภาพคล้ายวิญญาณปรากฏอยู่ในภาพด้วยนั้น โดยนางรุ่งตะวัน เปิดเผยว่า หลังจากปรากฏเรื่องราวไปแล้วทำให้ประชาชนให้ความสนใจมาขอดูรูปภาพเป็นจำนวนมาก จนต้องไปซื้อหนังสือพิมพ์เดลินิวส์เพิ่มอีก 20 ฉบับ เพื่อนำมาให้ผู้ที่สนใจได้ชมกัน ตั้งประจำ เพราะมีทั้งภาพและเนื้อหารายละเอียดอยู่ในหนังสือพิมพ์แล้ว นางรุ่งตะวัน กล่าวต่อว่า ปกติทุก ๆ วันศุกร์ จะนำอาหาร ธูป น้ำชา ขนม มาตั้งไว้ที่โคนต้นไม้ ใกล้กับห้องพักเป็นประจำอยู่แล้ว แต่พอปรากฏรูปในภาพ และให้พระช่วยนั่งสมาธิ ดูแล้ว จึงได้ทำบุญ สวดมาติกา ถวายผ้าไตร ถวายสังฆทาน ถวายพระเพล 5 รูป ให้กับผู้เสียชีวิต ดังในภาพที่ปรากฏ จึงทำให้มีความรู้สึกอบอุ่นมากขึ้น ส่วนลูกสาวมีความกลัวบ้างและไม่กล้านอนในห้องคนเดียว ต้องให้ตนไปนอนเป็นเพื่อนจึงรู้สึกดีขึ้น แต่ไม่ปรากฏหรือฝันอะไร ด้าน นางศรีนิจ อินทกูล เปิดเผยด้วยว่า ตนไม่ได้สร้างเรื่องหรือกุข่าวแต่อย่างใด และไม่ได้บอกนักข่าว แต่นักข่าวรู้เองและมาคุยกับตนปกติ แต่พอมาให้พระช่วยถึงทราบเรื่อง จึงรู้สึกสงสารและเป็นห่วงคนที่ตาย เพราะวิญญาณยังไป ๆ มา ๆ ไม่ได้ไปผุดไปเกิด จึงทำบุญตามที่ผู้ตายขอด้วยความบริสุทธิ์ใจ และไม่ได้หวังผลอะไรทั้งสิ้น ส่วนเรื่องที่ว่าใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็สุดแล้วแต่และใครจะว่าอย่างไรก็ไม่ได้สนใจส่วนชื่อของผู้ตายไม่ต้องการให้ออกทางสื่อ เพราะตามชื่อที่พระสื่อให้นั้น ไม่ทราบว่ามีตัวตนจริงหรือไม่ แต่ก็ขอฝากให้ช่วยติดตามชื่อด้วย เพื่อให้ญาติพี่น้องเขาได้รู้บ้าง สำหรับพระรูปนั้นบอก ว่าเป็นการช่วยเป็นสื่อกลางให้เท่านั้น ไม่ต้องการ ให้แพร่กระจายออกไป เพราะผิดวินัยสงฆ์ ขณะเดียวกัน ผู้สื่อข่าว จ.ร้อยเอ็ด ได้ตรวจสอบรายชื่อ "เพ็ญศรี กล่ำนก" ตามที่มีกระแสข่าวว่าเป็นบุคคลคนเดียวกับที่ถูกฆาตกรรม ที่ จ.ปัตตานี เมื่อประมาณ 20 ปีที่แล้ว ว่า จะมีรายชื่ออยู่ใน จ.ร้อยเอ็ดหรือไม่ รวมทั้งจะตรวจสอบด้วยว่าจะเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมในครั้งนั้นหรือไม่ แต่ปรากฏว่าไม่มีรายชื่อนี้ปรากฏอยู่ใน จ.ร้อยเอ็ด แต่อย่างใด ข้อมูลและภาพประกอบจาก __________________ อย่าคบคนพาล -------------------------------------------------------------------------------- แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ราตรีกาล : เมื่อวานนี้ เมื่อ 12:34 AM. จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก - [ 7 มิ.ย. 51 02:55:34 ]