ความคิดเห็นที่ 1 ฟังแล้วเหนื่อยใจแทนค่ะ เผอิญได้อ่านกระทู้เก่าของคุณเหมือนกัน แต่ไม่ได้เข้าไปออกความเห็นอะไร ขอเข้ามาแสดงความเห็นใจค่ะ เพราะคุณอยู่ในสถานะการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริงๆ และ ยังต้องอยู่ร่วมชายคากับพวกที่มี "อีโก้ของชายชาวเอเชียหัวเก่า" ชนิดขวาจัดอีก ปล. เคสของคุณ จขกท. นี่เกิดขึ้นเสมอๆ โดยเฉพาะกับครอบครัวชาวเอเชี่ยนหัวเก่าโดยเฉพาะพวกที่ไม่ยอมรับ หรือ ไม่อยากมีสะใภ้ต่างชาตินะคะ (พวกเขยไม่ค่อยเท่าไหร่ ไม่เหมือนสะใภ้เพราะเป็นผู้หญิง ซึ่งถือว่าสตรีเป็นพลเมืองชั้น 2 ในสังคมของชายเอเชี่ยนหัวเก่า) ดิฉันมีเพื่อนผู้หญิงต่างชาติอยู่คนหนึ่ง (ชาว South East Asian นี่แหละ) เธอแต่งงานกับชายญี่ปุ่น.... พ่อของสามี......เคยสอนหลานๆ (ตอนที่เด็กๆ อายุแค่ 5 ขวบคนหนึ่ง กับ 8 ขวบคนหนึ่ง) ว่า เวลามาที่ญี่ปุ่น และอยู่ที่บ้านปู่ ห้ามพูดภาษาอังกฤษกับพ่อ-แม่ และ ห้ามพูดภาษาของประเทศแม่ ในบ้านที่ญี่ปุ่น เพราะภาษาเหล่านั้นเป็นภาษาต่างชาติ ยังดีที่ครอบครัวของเพื่อนดิฉัน มิได้อาศัยอยู่ในญี่ปุ่น แค่เจอกับครอบครัวของ พ่อ-แม่ ของสามี แค่ปีละ 1-2 หน Take care ค่ะ   จากคุณ : แม่บ้านสยาม@บางกอก (Siamese Girl) - [ 22 พ.ค. 51 08:41:14 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ต่อค่ะ พอ2คนนั้นไปแล้ว แม่สามีก็บอกว่า  เขาเคยเห็น 2 คนนั้นแล้ว  พ่อสามีพอรู้ว่าตัวเองผิด  ก็ได้แต่ยืนหัวเราะ   ี่ดิฉันโมโหคือ ทำไมพ่อสามีไม่คิดบ้างว่าดิฉันคือเจ้าของบ้าน  เขาควรจะต้องถามดิฉันก่อนสิ  ไม่ใช่คิดเองทำเองหมด พ่อสามีไม่เคยให้เกียรติดิฉันเลย  ดิฉันเข้าห้องน้ำถ่ายอยู่ เขาดันปวดขึ้นมาเหมือนกัน  มาเคาะประตูปังๆๆๆๆ  ออกมาเขาปวดท้องอึ  ปังๆๆๆ  ดิฉันก็บอกดิฉันก็นั่งอึอยู่เหมือนกัน  เขาบอกให้ออกมาเขาจะเข้า  เขาจะทนไม่ได้แล้ว ดิฉันก็หยุดแล้วรีบออกมา  เวลาเขาฉี่ประตูห้องน้ำก็ปิดแค่ครึ่งๆ  ได้ยิงเสียงฉี่ลงโถเลย  เขาไม่เคยคิดเหรอว่าดิฉันเป็นแค่สะใภ้  ไม่ได้เป็นคนในครอบครัวเขา  ที่ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ   ดิฉันก็ได้แต่โมโห  เพราะมันทำอะไรไม่ได้  เหมือนเรือพายวนอยู่ในอ่างน่ะค่ะ  เพราะสามีก็ทำอะไรไม่ได้เช่นกัน สามีบอกว่าเขาไม่ค่อยพอใจดิฉันที่ดิฉันไม่เอาใจเขา  พ่อสามีชอบคนตื่นเช้า  มาเตรียมอาหาร  เตรียมเหล้า  คอยทำอาหารอร่อยๆให้  ดิฉันทำอาหารให้ เตรียมอาหารให้ทุกมื้อ  ไปไหนไกลไม่ได้เพราะพ่อสามีจะโทรตามให้มาเตรียมข้าวให้(มีข้าว แกง กับข้าว ไ้แล้ว เพียงแต่ต้องกลับมาจัดโต๊ะ  วางช้อน ตะเกียบ ให้  แล้วก็คอยเก็บล้าง) ดิฉันเคยไปบ้านเพื่อนไกลมาก  ดิฉันบอกสามีว่าไม่ต้องคอยทานข้าวเย็นนะ  เพราะดิฉันกลับค่ำแน่ๆ  แต่พอประมาณ6 โมงเย็น พ่อสามีโทรเข้ามือถือดิฉัน  บอกให้กลับมาเตรียมข้าวให้เขาที่  ดิฉันก็บอกให้กินกันไปก่อน  เธอไม่ฟังค่ะ  บอกจะคอย ถ้าดิฉันไม่กลับมาตอนนี้เขาจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัดนะ  ดิฉันก็โมโหสิโทรไปบอกสามีว่าให้กินกันไปก่อน ทำไมพ่อสามีต้องมาทำขนาดนี้  สามีก็บอกว่าเขาบอกแล้วแต่พ่อเขาไม่ฟัง  พ่อสามีเขากลัวว่าถ้ากินกันก่อนเนี่ยดิฉันจะโกรธ  ดิฉันก็บอกไปว่าดิฉันบอกว่าให้กินกันไปก่อนได้  เพราะเรารู้ว่า 2ชั่วโมงก็ยังไม้ถึงบ้าน  พ่อสามีก็ไม่ฟังค่ะ เธอโทรตามจิกทุกๆ 15 นาที  พอกลับมาดิฉันก็ต้องมาจัดโต๊ะ  เตรียมกับข้าวให้  ดิฉันไม่ได้กินด้วยนะคะ เพราะก่อนไปเตรียมไว้พอดีค่ะ สามีดิฉันก็ไม่รู้จะทำไงแล้วเหมือนกัน ดิฉันก็ได้แต่ร้องไห้  โทรไปเล่าให้แม่ฟังที่ไทยก็ร้องไห้อีก  จริงๆจะกลับไทยก็ได้  แต่ดิฉันก็สงสารสามี  เพราะเขาก็ทำงานหนักเพื่อครอบครัวจริงๆ   ดิฉันก็ได้แต่ระบายค่ะ  ขอบคุณที่รับฟังค่ะ จากคุณ : kitty in goyoung - [ 22 พ.ค. 51 12:27:56 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โอ้ย อ่านเเล้วสงสารคุณจัง ปล่อยกลับบ้านไปเลยได้ไหมคะ เอาแม่สามีไว้คนเดียว จากคุณ : mrs.night owl - [ 22 พ.ค. 51 13:32:02 ]

ความคิดเห็นที่ 4 พูดไม่ออก บอกไม่ถูก จากคุณ : Match Point - [ 22 พ.ค. 51 13:43:39 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เฮ้อ อ่านจบแล้วถอนหายใจอีก 1 เฮือก ทำไม๊ ทำไมถึงเป็นได้ขนาดนี้นะคนเรา เผอิญว่าบ้านดิฉันคุณแม่ผัวเธอเป็นผู้บัญชาการใหญ่ค่ะ คนอื่นหน้าไหนไม่มีใครกล้าแหยม วันดีคืนดียังออกไปท้าวเอวบู๊กับชาวบ้านเลยค่ะ เพราะฉะนั้นเวลาที่คุณพ่อผัวมาใช้นู่นใช้นี่ดิฉัน และเธอเห็นว่าเป็นกิริยาที่ไม่สมควร เธอบ่นสามีเธอเลยค่ะ คุณพ่อผัวเลยต้องหงิมๆ บ้างในบางครั้ง แต่บ้านคุณคิตตี้นี่ คุณพ่อสามีมีอำนาจมากสุดใช่มั๊ยคะ? ให้คุณแม่สามีช่วยเบรคบ้างบางครั้งดีมั๊ยคะ? (ดิฉันเข้าใจว่าคุณแม่ป่วยมาก แต่คิดว่ายังน่าจะพูดจาห้ามปรามกันได้อยู่) คือ ถ้าไม่มีใครเบรคแกเลย แกก็จะเป็นมากกว่านี้อีก น่าเป็นห่วงจัง เบื่อสังคมเกาหลีด้วยแหละ แบบว่า คนแก่ทำอะไรก็ถูกไปหมด เซ็ง ดีนะที่ไม่โดนชก โชคดีไป หรือไม่ก็รอย้ายบ้านให้เสร็จก่อน แล้วเผ่นกลับเมืองไทยไปเลยค่ะ ไปพักผ่อนสมองซักเดือนแล้วกลับมาสู้ต่อค่ะ ณ ตอนนี้ก็กัดฟันทนไปก่อน ทนไปให้ถึงที่สุด แนะนำให้รีบทำงานบ้านให้เสร็จ แล้วรีบชิ่งออกมานอกบ้านเลยค่ะ ถ้าเครียดมาก หาหนังฮาๆ เตรียมไว้ดูเลยค่ะ เมื่อก่อนเวลาทะเลาะกับคุณแม่ผัว ดิฉันเตรียมซีรี่ส์ FRIENDS ไว้เปิดดูเลยค่ะ พอดูเพลินๆ ขำมากๆ แล้วเราก็อารมณ์เย็นลงค่ะ สู้ๆ นะคะ จากคุณ : LITAinSEOUL - [ 22 พ.ค. 51 14:10:17 ]

ความคิดเห็นที่ 6 นี่ถ้าไม่ติดย้ายบ้าน  ดิฉันก็กลับไทยไปนานแล้วค่ะ   ดิฉันนี่นางทาสของแท้ค่ะ  แม่สามีเงียบอย่างเดียวค่ะ  เพราะเขาไม่มีสิทธิพูดอะไรมาตั้งนานแล้ว ดิฉันจะบ้าตายอยู่แล้วอ่ะค่ะ   ความเลวร้ายของพ่อสามียังมีอีกเยอะค่ะ  แต่เอามาพูดตรงนี้ไม่ได้  เอาเป็นว่าแม่สามีพูดอะไรไม่ได้เลยค่ะ  พูดมากเดี๋ยวโดนค่ะ   ดิฉันนับถือแม่สามีในเรื่องความอดทนต่อพ่อสามีอ่ะค่ะ จากคุณ : kitty in goyoung - [ 22 พ.ค. 51 16:40:05 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เห็นใจคุณมากๆ...มันเป็นกรรมอย่างหนึ่ง แต่มีทางออกค่ะ หมั่นสวดมนต์ และท่องอิติปิโสฯ ให้เท่าอายุคุณ + อีก1ปี หลังจากนั้นแผ่เมตตาให้ตัวคุณเองและพ่อสามีทุกวัน ช่วยบรรเทาทุกข์ได้ เพราะ.... คุณจะสบายใจขึ้นมาก และ พ่อสามีจะได้รับอานิสงฆ์นี้ไปด้วยกัน จะทำให้พ่อสามีคลายความโหดร้ายต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันได้ ถึงแม้จะเป็นคนชาติไหนๆ ก็สามารถรับผลบุญนี้ได้ทุกคน ถ้าคุณตั้งใจจริงๆ ลองดูนะคะ ข้างล่างนี่เอามาฝาก . . . . ::@ เขาร้ายมา...อย่าร้ายตอบ เขาไม่ดีมา...เอาความดีไปแก้ไข คนตระหนี่...ให้ของที่ต้องใจ คนพูดเหลวไหล...เอาความจริงใจเข้าไปสนทนา @:: จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง - [ 22 พ.ค. 51 17:33:09 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พ่อสามีดิฉันจะเกรงใจสามีดิฉันมากกว่าดิฉันอีกค่ะ  ถ้าลูกชายเขาหลับอยู่  เวลาดูทีวีหรือทำอะไรก็จะทำเบาๆแต่ถ้าสามีไม่อยู่  ลูกชายดิฉันนอนอยู่ก็ไม่สนใจค่ะ  สามบอกว่าพ่อเขาไมรู้ตัวเองว่าเป็นคนแบบไหน  เขานึกว่าสิ่งที่เขาทำอยู่ถูกและดีแล้ว  ต่อให้ใครพูดอย่างไงเขาก็ไม่หันมาฟังทั้งนั้น ดิฉันก็ต้องก้มหน้าใช้กรรมต่อไปค่ะ พ่อสามีโกหกหน้าตายค่ะ  เมื่อวานพอสามีกลับมา  เขาก็ถามกลับพ่อเขาว่ามีอะไรเกิดขึ้น  พ่อสามีบอกผู้ชายคนนั้นมาโมโหใส่ดิฉันก่อนเพราะเขาถามดิฉันว่าบ้านกว้างเท่าไหร่  ซึ่งดิฉันก็บอกว่าไม่รู้  แต่พ่อสามีสวนขึ้นมาว่าไม่ต้องมาถามอะไรกับดิฉันทั้งนั้น เพราะดิฉันไม่รู้อะไรทั้นนั้น  ซึ่งตอนที่ดิฉันตอบไปว่าไมรู้ผู้ชายคนนั้นก็แค่พยักหน้าเฉยๆไม่ได้โมโหอะไร  ดิฉันได้แต่ตกใจกับคำตอบของพ่อสามีที่บอกกับแฟนดิฉัน  มันโกโหทั้งหมด  แม่สามีก็เออออไปกับพ่อสามีด้วย  ดิฉันช็อคค่ะ  ได้แต่อึ้ง  พอพ่อสามีพูดจบเขาก็ออกไปสูบบุหรี่  แม่สามีก็ขอโทษดิฉัน  สามีบอกเขารู้ว่าพ่อเขาพูดโกหกแต่จะเถียงไปเพื่ออะไร  ดิฉันก็เลยพูดออกมาว่าดิฉันคือเจ้าของบ้าน  ทำไมไม่มีใครเห็นดิฉันเห็นดิฉันเหรอ   แล้วก็ได้แต่นอนร้องไห้แต่มันก็นอนไม่หลับก็ต้องกินเหล้าเพื่อช่วยให้หลับได้เร็วๆ  เพราะต้องตื่นเช้ามาเตรียมข้าวให้เขากัน  เดี๋ยวตื่นไม่ไหวแล้วจะยุ่ง   ในครอบครัวสามีดิฉันก็มาสามีดิฉันเนี่ยแหละค่ะ  ที่กล้าพูดกับพ่อสามีมากที่สุดแล้ว  พี่น้องคนอื่นไม่แม้แต่จะเอ่ยปาก  แต่ถึงยังไงพ่อสามีก็ไม่เคยฟังเหตุผลของคนอื่นอยู่แล้ว   ดิฉันก็อยากให้แม่สามีอยู่คนเดียวแต่ติดตรงเวลาไปโรงพยาบาลนี่สิ  ดิฉันยังฟังภาษาเกาหลีได้ไม่ดีนัก  แต่ก็อีกนั่นแหละค่ะ ถ้าพ่อสามีอยากมาใครก็ห้ามไม่ได้ค่ะ ดิฉันต้องปลอบตัวเองตลอดว่าอดทนนะ  อย่างวันนี้ที่เกิดเรื่อง  ดิฉันก็ได้แต่บอกว่าต้องอดทนมากกว่าเดิม  ร้องไห้ออกมาให้หมด  แล้วพรุ่งนี้ให้อดทนมากกว่าวันนี้ให้ได้  วันมะรืนก็ต้องอดทนให้ได้กว่าวันพรุ่งนี้อีก ดิฉันต้องอดทนให้ได้ค่ะ จากคุณ : kitty in goyoung - [ 22 พ.ค. 51 18:33:18 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณคิตตี้คะ เห็นใจเหลือเกิน กลับมาพักสักเดือนนึงไหม แล้วค่อยกลับไปสู้ใหม่ จากคุณ : mrs.night owl - [ 22 พ.ค. 51 18:37:29 ]

ความคิดเห็นที่ 10 รับฟังและเห็นใจมากค่ะ ขนาดอ่านเรื่องของคุณแค่นี้ ดิฉันยังอึดอัดแทนเลย หากไปเจอจริงๆ ดิฉันคงเครียดหนักเหมือนกัน ตอนนี้คุณยังหลบไปไหนไม่ได้ เพราะติดย้ายบ้าน เอาไว้พอย้ายบ้านเสร็จแล้วก็กลับมาสงบสติอารมณ์ที่เมืองไทยสักพัก มาตั้งหลัก มาพักคลายเครียดก่อนก็คงจะดีนะคะ บางทีเวลาเครียดมากๆ มันอาจทำให้เรามองทางออกไม่เห็นก็เป็นได้ คนที่มีนิสัยแบบพ่อสามีของคุณนี้ คงแก้นิสัยยาก เพราะเค้าคงเป็นของเค้ามาอย่างนี้มานานแล้ว วิธีที่ดีที่สุดที่ดิฉันพอคิดได้ก็คือต้องทำใจของคุณให้ยอมรับพ่อสามี พยายามอภัยให้เขาเวลาที่เขาก้าวร้าวก้าวก่ายชีวิตของคุณ และในขณะเดียวกันคุณก็ต้องทำใจให้หนักแน่น และต้องมั่นคงกับจุดยืนของคุณ อย่าทำสิ่งที่คุณไม่อยากทำ แต่ก็แสดงออกแบบนุ่มนวล ปฏิเสธแบบนุ่มนวล แต่หนักแน่น ไม่โลเลเปลี่ยนใจง่ายๆ เวลาขัดแย้งกัน ก็เอาน้ำเย็นมาลูบใจไว้ อย่าโกรธ อย่าเก็บคำพูดและการกระทำของพ่อสามีมาใส่ใจ เขาว่าอะไรคุณก็เฉยๆไว้ อย่าเถียงหรือโต้ตอบ แบบว่ารับฟังแต่ไม่ตอบโต้น่ะค่ะ หากเปลี่ยนเรื่องได้ก็ให้เปลี่ยนเรื่องไปพูดเรื่องอื่น หากทำแบบนี้ได้เรื่อยๆ และพ่อสามีเรียนรู้ว่าเขาข่มคุณไม่ได้ สักวันเค้าคงจะเลิกราไปเอง หากไม่ตายจากกันเสียก่อนนะ แค่ความเห็นส่วนตัวค่ะ ไม่ทราบว่าคุณพอจะเอาไปใช้ได้หรือเปล่า อย่างไรก็ตาม ดิฉันขอเอาใจช่วยให้คุณหาทางแก้ปัญหานี้ได้นะคะ ปล. แก้ไขคำผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 51 19:11:01 จากคุณ : Smilla - [ 22 พ.ค. 51 19:10:18 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เข้าใจ และเห็นใจคุณ เคยตกอยู่ในสภาพคล้ายๆกันมาก่อน แต่กลับกันที่เป็นแม่ของแฟนเก่าที่เป็นคนร้ายกับดิฉัน แม่เค้าเป็นคนญี่ปุ่นที่หัวโบราณมากบังคับและใช้งานเรายังกับทาส แฟนดิฉันก็รักแม่มาก ดิฉันรักแฟน เลยต้องกัดฟันทน เมื่อตอนนี้กลับมาคิดทบทวนดูดีๆแล้ว เหตุการณ์ในอดีตทำให้ดิฉันได้บทเรียนดีๆในชีวิตมากมาย             จากที่ทำอะไรไม่เป็นเลย เค้าสอนดิฉันให้เป็นงานบ้าน งานของผู้หญิง ทำอาหารต่างๆ ได้หลายชนิด พอมาถึงตอนนี้ต้องขอบคุณเค้าด้วยซ้ำที่สอนอะไรดิฉันมากมาย             อย่าร้องไห้เลยนะคะ ลองเปลี่ยนมาทำใจให้ยอมรับเค้าจะดีกว่า ถ้าเค้าร้ายมากๆ ก็ไม่ควรนำมาใส่ใจ ให้ทำเฉยๆไม่รู้ไม่ชี้เสีย ยิ่งไปทะเลาะด้วยก็ยิ่งทำให้ทุกคนลำบากใจ เลี่ยงได้ก็เลี่ยงนะคะ จากคุณ : Gisele - [ 22 พ.ค. 51 21:58:42 ]

ความคิดเห็นที่ 12 โอย เข้ามาอ่านกระทู้นี้แล้ว ปัญหาดิฉันเนี่ยจิ๊บจ้อยทันที สู้ๆค่ะ ตราบใดที่สามีคุณเข้าใจ นั้นก็เป็นกำลังใจที่ดีที่สุดแล้วค่ะ จากคุณ : มาจากอีกกระทู้ - [ 22 พ.ค. 51 23:10:26 A:75.191.217.136 X: TicketID:176714 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านแล้วโมโหแทนเจ้าของกระทู้  ถ้าดิฉันเป็นสะใภ้บ้านนี้ สงสัยคงมีเลิก เพราะพ่อแม่ตัวเองยังไม่เคยทำให้ขนาดนี้  นี่แค่พ่อแม่สามี  พ่อแม่ใครก็ดูแลกันเองซิ ไม่ได้ป้อนข้าว ป้อนน้ำ ไม่ได้เลี้ยงเรามาจนโตสักหน่อย  เรามาเป็นแค่สะใภ้น่ะ  พ่อแม่เราต่างหากที่จะต้องดูแล  และนี่เรายังต้องทิ้งครอบครัว หน้าที่การงานที่ไทยอีก  ของดิฉันมีปัญหากับแม่สามีที่ชอบมาจุ้นจ้าน  พ่อสามีเสียแล้ว  ดิฉันมักบอกสามีตัวเองว่า  แม่ของฉันมีแต่ให้ เสียสละและไม่เคยเรียกร้องอะไร  เพราะฉะนั้นแม่คุณก็ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรเช่นกัน เคยบ่นให้พี่สาวฟังหรือน้องคนที่รู้จักฟังเรื่องแม่สามีชอบมาจุ้นจ้าน ดันพูดว่า เหอะน่า ถือว่าทำบุญ  ฟังแล้วมันปี๊ด  เพราะดิฉันถือว่า  บุญมันต้องทำด้วยความเต็มใจและได้เต็มๆ  ไม่ใช่เพราะว่า ทำไปเพื่อที่อยากจะได้บุญ ถ้าช่วงไหนแม่สามีมาจุ้นจ้านไม่เลิกล่ะก็ ดิฉันก็บอกสามีให้อยู่กับแม่เค้า  ดิฉันขอกลับไทยไปอยู่กับครอบครัวตัวเองดีกว่า   สามีดิฉันดันบอกว่า  ไม่เอา อ้าว ขนาดลูกตัวเองยังไม่อยากอยู่กับแม่  เรามันคนนอกที่เข้ามาเป็นสะใภ้น่ะนี่ แต่โชคดีที่บ้านหลังนี้ดิฉันมีส่วนในการจ่ายด้วย  เวลาดิฉันโมโหแม่สามี  ดิฉันบอกสามีห้ามแม่สามีมาบ้านดิฉัน ตอนที่ดิฉันอยู่บ้านคนเดียว แต่จะมาได้เวลาที่สามีดิฉันหยุดงานวันปกติและอยู่บ้านคนเดียวเท่านั้น   ปัญหาที่จะแก้ไขได้มันอยู่ที่สามีคุณที่ต้องพูดกับพ่อเค้าและเด็ดขาดมากกว่า  เหมือนที่สามีดิฉันเคยพูดกับแม่เค้าว่า  อยากให้พวกเราเลิกกันหรือ  แม่สามีดิฉันบอกว่า ไม่  สามีดิฉันเลยพูดต่อว่า  งั้นอย่าสร้างปัญหา อย่าพูดมาก มันได้ผลน่ะ  ดีที่ว่าสามีดิฉันเค้าเลือกดิฉันและเค้ารู้ว่า ดิฉันเป็นคนที่พูดคำไหนคำนั้น  เด็ดขาดและทำจริง  ถ้าระเบิดแล้วจะเอาไม่อยู่ แนะนำคุณเจ้าของกระทู้กลับไทยสักเดือนสองเดือนค่ะ เผื่อพอจะช่วยได้   ยังไงเอาใจช่วยล่ะกันค่ะ แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 51 03:03:52 จากคุณ : เที่ยงตรง - [ 23 พ.ค. 51 02:57:29 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านแล้วพอเข้าใจนะ เพราะที่บ้านก็เป็นอะไรทำนองนี้แหละ พ่อเป็นใหญ่ ใครพูดอะไรไม่ฟัง มีเพียงลูกชายคนเดียวที่ฟังด้วย คุยกันด้วยได้ แม่ก็อย่างที่เล่าเลย ไม่มีปากมีเสียง ทนกล้ำทนกลืนไป ...ชีวิตไม่มีความสุขน่ะ คำแนะนำในลักษณะในสถานะที่อยู่ในสภาพแวดล้อมอย่างนั้น แนะนำไม่ได้ เพราะอย่างที่เห็นและเจอ การอยู่ในสภาพแวดล้อมอย่างนั้น พยายามแค่ไหน ก็หาความสุขยาก ต่อให้อดทนแค่ไหน ก็อดทนไป แต่ในใจเหมือนตกนรกน่ะ ถ้าแนะนำ ก็ต้องการบอกว่าวิธีที่ได้ผลที่สุดคือ ต้องออกมาจากสภาพแวดล้อมอย่างนั้น จากคุณ : Overseas - [ 23 พ.ค. 51 10:02:19 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เห็นใจคุณจริงๆ อิฉันว่า พ่ิอสามีคุณจัดอยู่ในประเภทเอ่อ งี่เง่าน่ะค่ะ คนแบบนี้ใครอยู่ด้วยก้อม่มีความสุข อิฉันว่าถ้าอดทนไม่ไหวจริงๆลองระเบิดลงซักทีดีมั้ยคะ เอากันให้ช็อคไปข้างนึง พูดแบบนี้เพราะอิฉันน่ะทำมาแล้ว เหอเหอ ไม่ใช่พ่อแม่สามีนะคะ (โชคดีที่เสียไปแ้ล้วทั้งคู่) นิสัยคนเกาหลีโดยเฉพาะคนแก่มกเอาแต่ใจตัวเอง สี่ปีที่อยู่มานี่สอนให้อิฉันรู้ว่าอย่ายอม ถ้ายอมต้องยอมตลอด (อิฉันมันคนไทยนิสัยเกาหลีค่ะ) สามียังกลัวใจเลยค่ะ ก่อนลงมือให้เกริ่นกับสามีคุณไว้เลยว่า อย่าให้ฉันหมดความอดทนนะ เพราะทุกวันนี้ฉันอดทนเพราะคุณกับลูก วันไหนถึงที่สุดขอฉันพูดบ้าง แล้วคุณก็จัดการพ่อสามีคุณเลย เปนอิฉันจะทำอย่างนี้นะ เพราะเรื่องอะไรที่จะต้องมาทนถึงขนาดนี้คนเดียว ต้องใ้ห้พ่อสามีรู้บ้างว่าเราก้อคนมีความรู้สึกเหมือนกัน ถ้าไม่พร้อมลงระเบิด อยุ่ให้ห่างๆ ทำงานเสรจออกบ้านเลย โทรจิกไม่รับสาย กลับถึงบ้านทำหน้าตาเฉยๆ ปล่อยให้อกแตกไปคนเดียวเลย เหอเหอ ถ้าอิฉันเปนคุณนี่ไม่รุ้จะทนได้กี่วัน เพราะสังคมที่นี่มันแบบอนุรักษนิยม ชาตินิยมนรกแตก บางอย่างทัศนคติของคนที่นี่ยังโบราญขวานถากมากๆ เขาเปรียบอย่างนี้นะคุณ ผู้ชายเปนฟ้า ผู้หญิงเปนดิน ยกย่องผู้ชายมากๆ ประมุขของบ้านนี่กินข้าวแทบจะ้ป้อนกันเลย ชายต้องกินก่อนผู้หญิงและเดกทีหลัง ผู้่ชายต้องได้กินของดีๆ เพราะถือว่าหาเลี้ยง งานบ้านคือสิ่งต้องห้าม แม่สามีมาเยียมบ้านลูกชายต้องเปิดดูตู้เย็นก่อน ทำอะไรให้ลูกฉันกิน ส่วนใหญ่เปนแบบนันจริงๆ ถ้าอิฉันมีพ่อแม่สามีกับเขา สงสัยคงอกแตกกันไปข้างนึง เพราะที่บ้านนีอิฉันเปนใหญ่ สามีต้องช่วยทำงานบ้านดว้ย ทำกับข้าวสามีต้องเตรียมช้อน ตะเกียบ จะมานั่งรอกินนี่สวยแน่ๆ บอกตรงว่าอิฉันไม่ชอบที่นี่ ไม่กินกิมจิ ไม่กินอหารเกาหลี ทุกวันนี้อยู่ได้เพราะรักสามี และสาีมีก้อดีมาก อย่าเก็บทุกอย่างไว้ในใจคนเดียวนะคะ ระบายออกมาให้ทุกคนได้ทราบ เราไม่ใช่คนเกาหลีถึงมาเปนสะไภ้ จะให้คิด ทำ แบบคนเกาหลีทุกอย่างเปนไปไม่ได้ จากคุณ : teya - [ 23 พ.ค. 51 14:36:48 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านมาตั้งแต่กระทู้แรก ไม่ได้เม้นท์ ขอเม้นท์หน่อย มีเพื่อนคนไทยที่มีปัญหากับพ่อสามีเหมือนกัน ตอนนี้เขาย้ายครอบครัวไปอยู่ไทย เพราะพ่อสามีอยากไปอยู่ไทยเพราะอยู่ญี่ปุ่น ญาติพี่น้องไม่ชอบเขา เขาเป็นอัมพฤกษ์เดินไม่ได้ นั่งรถเข็น ต้องพึ่งลูกสะใภ้ปรนนิบัติดูแล เพื่อนก็เป็นคนดีนะ ดูแลมาตลอดสิบปี แต่เขาไม่เคยเห็นความดีเลย เอาแต่ใจที่สุด แต่เพื่อนทนเพราะเห็นกับสามี สามีเขาเป็นคนดีมาก รักพ่อมาก เขาเป็นลูกคนเดียว เพื่อนไปไหนไม่ค่อยได้ ไม่ใช่สามีหวงห้ามนะ พ่อสามี ไม่ยอมให้ไปไหน ไปไหนนานหน่อยก็โทรตาม เงินเขาก็พอมี่นะ แต่ไม่ยอมซื้อบ้านที่เมืองไทยให้ คิดแต่ด่าว่า ถ้าซื้อให้เมื่อไหร่ เดี๋ยวทอดทิ้งเขา ไม่ดูแลเขา ยิ่งอายุมากยิ่งอารมณ์ร้าย ไม่พอใจอะไรก็ปาของ ป้าก็รับฟังเรื่องของเขามาร่วมสิบปีแล้ว ไม่เห็นพ่อเขาจะเปลี่ยนไปในทางดีขึ้นเลย อายุขนาดนี้คงแก้ยาก อ่านเรื่องของ จขกท แล้วก็เห็นใจ เข้าใจนะว่าเครียด จากคุณ : พนอจัน - [ 23 พ.ค. 51 20:33:00 ]

ความคิดเห็นที่ 17 "เวรกรรม" ไม่รู้จะพูดอย่างไร พูดได้ก็ไม่ทำให้พ่อสามีคุณดีขึ้น ถ้าเป็นดิฉันคงตายกันไปข้างแน่ๆ (ไม่ได้แนะนำคุณให้ประทะกับพ่อสามีนะคะ เป็นอารมณ์ส่วนตัว) จากคุณ : เสียงซึง - [ 23 พ.ค. 51 21:42:58 ]

ความคิดเห็นที่ 18 โอวว คุณผู้ชายคนนี้ ไม่ธรรมดาจริงๆเลยนะคะ ไม่ทราบจะแนะนำอย่างไรเหมือนกัน เพราะคิดแล้ว เอ ถ้าเป็นเราจะทำยังไงเนี่ย   คงมีมั่งแหล่ะ ที่อดไม่ไหว โต้ตอบเข้าไปบ้าง  ยังไงก็ตาม พยายามหาทางเลี่ยงนะคะ อย่าเข้าใกล้เป็นดี     เอาใจช่วย เอาธรรมมะเข้าข่มนะคะ สุ้ๆ ค่ะ จากคุณ : AccessError - [ 24 พ.ค. 51 03:38:38 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เฮ่อ อ่านแล้วเซ็งแทน เหมือนตอนที่พี่เจอกับแม่สามีตอนไปอยู่บ้านเค้าเลย กลัวขนาดหนัก ขนาด ไม่อยากออกจากห้องนอนเลย ไม่อยากให้เช้า ... เพราะไม่รู้ว่าจะเจออะไรอีก แต่พ่อสามี ดีมาก แต่แกไปทำงานข้างนอกตลอดเลยไม่ได้รับรู้ว่า สะใภ้โดนอะไรบ้าง .... ขนาดนี้แล้วคงเปลี่ยนยาก ผุ้ชายรุ่นนี้ในเกาหลี เป้นอย่างนี้เยอะ ... หลบมาพัก เมืองไทย ซักพักดีมั๊ย จากคุณ : I-AM-KIM - [ 1 มิ.ย. 51 21:23:38 ]