ความคิดเห็นที่ 1 อย่าเพิ่งเครียดไปเลยคะ คุณทำดีที่สุดแล้ว ลูกเราก็กำลังจะ สองขวบเช่นกัน ลูกเราก็พูดได้ไม่ค่อยเยอะ เราพูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้เลย ก็เลยพูดไทยกับลูกอย่างเดียว ส่วนภาษาญี่ปุ่นก็ให้เค้าพูดกับพ่อไป โชคดีหน่อย ครอบครัวพ่อแม่สามีเค้าไม่ค่อยเข้ามายุ่งกับบ้านเรา ก็มีบ้างที่พ่อสามีจะโทรมาถามว่า พูดได้ยัง และก็มักจะฝากบอกให้สามีเอาเราไปเรียนภาษาญี่ปุ่นด้วย แน่นอนคะ บอกเรามา เราก็พวกหูทวนลมไป แต่ดีหน่อย ที่เค้าไม่ค่อยมาคาดคั้นเราเท่าไหร่ ยังไงรับฟังไว้แล้วกัน ใครว่าอะไรมาก็อือ ออไปก็ได้มั้งคะ บางทีใครแนะนำอะไรเรามาเราก็จะเก็บมาคิด ถ้าเราไม่ชอบเราก็ไม่ทำ แต่ถ้าเราคิดว่าเออเราพอทำได้เราก็จะทำคะ อย่าไปเครียดเลยนะคะ แต่ก็เข้าใจเวลาที่มีคนมากดดันเยอะๆ จากคุณ : Cafe'_latte - [ 24 พ.ค. 51 22:33:55 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อย่าไปเครียดหรือใส่ใจกับ คำพูดของคนรอบข้างมากนะคะ ไม่มีใครเขาเข้าใจหรือรู้จักลูกของเราได้ดีไปกว่าผู้เป็นพ่อเป็นแม่นะคะ ดิฉันก็พูดไทยกับลูก สามีพูดภาษาญีปุ่นกับลูก แล้วช่วงเขาฝึกพูด เขาอยู่เวียดนาม แล้วพี่เลี้ยงเป็นคนเวียดนามพูดภาษาอังกฤษด้วย แล้วก็สองขวบครึ่งก็ไป โรงเรียนอนุบาลนานาชาติ ครูพูดภาษาอังกฤษ แต่เพื่อนๆ นานาชาติ ไม่รู้เขาคุยันภาษาไร เด็กสองขวบครึ่งด้วยกัน นานาชาติกันทั้งนั้น ตอนนั้นลูกสาวพูด เป็นภาษาอังกฤษบ้าง ญี่ปุ่นบ้าง ภาษาไทยบ้าง ปนกันไปหมดเลย ตอนเข้าอนุบาลก็กลัวเขาสื่อสารไม่รู้เรื่อง เพราะว่า ภาษาญี่ปุ่นไม่ค่อยเก่งนัก ตอนนั้น สรุปไปอนุบาล แป๊บเดียว ภาษาญี่ปุ่นคล่อง แถมได้คำท้องถิ่น สำเนียงท้องถิ่นที่นี่มาด้วย ดิฉันไม่มีประสบการณ์เลี้ยงลูกสองภาษา เอาเป็นว่า แนะนำว่าให้คุณค่อยๆ สังเกตดูลูกคุณดีๆนะคะ แต่ว่าถ้าคุณพ่อมีเวลาให้ลูกเยอะๆหน่อย ภาษาญีปุ่นไม่น่าจะมีปัญหานะคะ เรื่องเลี้ยงลูกนี่ คงแล้วแต่คน บางทีก็ทำเหมือนๆกันได้ยาก สำหรับคำติ คำเตือนต่างๆจากคนอื่น ก็รับฟัง แต่ไม่ต้องไปซีเรียสค่ะ เมื่อก่อนดิฉันก็เคยเจอ อย่างคุณค่ะ กับเพื่อนแม่บ้านคนไทย เดี๋ยวติโน้น เดี๋ยวตินี้ ทำไมไม่เลี้ยงลูก อย่างโน้น ไม่เลี้ยงลูกอย่างงี้ ทั้งๆที่บางคนไม่เคยมีลูกไม่มีประสบการณ์การเลี้ยงลูกเลยก็มี เอาเป็นว่า เลี้ยงลูกในแบบของคุณเถอะค่ะ ลูกเรา เป็นยังไง คนรับผิดชอบก็คือเรา จะดีหรอืไม่ดี ขึ้นอยู่กับพ่อแม่ แต่ให้คุณตาคุณยายเลี้ยง ถ้าดี เขาก็ว่าดี ถ้าไม่ดี คุณตาคุณยายก็มาโทษคุณพ่อคุณแม่อยู่ดี เอาเป็นว่า รับฟังในคำแนะนำของท่าน อะไรที่เห็นด้วยก็ทำตาม ไม่เห็นด้วย ก็ไม่ต้องฝืนนะคะ มันจะทำให้คุณแม่เครียดค่ะ เครียดแล้วก็ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาอะไร ดิฉันก็ฝึกลูกเข้าห้องน้ำเองตอนสองขวบค่ะ สอนให้ทำอะไรเอง  ตักข้าวกินเองตั้งแต่ขวบกว่าๆ อ่านหนังสือ สอนตั้งแต่ เขาออกเสียงได้เลย ก็ให้คลุกคลีกับหนังสือ ทั้งแต่เล็กๆเลย มีหนังสือให้เล่นตอนเข้าโอะฟุโระด้วย สามขวบอ่านหนังสือเด็กได้เอง ตอนอนุบาลทางโรงเรียนก็สอน หลายๆอย่างที่เหมาะกับเด็กในวัยเขา เราเองก็ช่วยอีกแรง   เลี้ยงลูกสนุกค่ะ ช่วงเล็กถึงประถมค่อนข้างทุ่มเทเวลาให้ลูกเยอะเลย ช่วงนี้ก็เหมือนกันค่ะ แต่ก็จะเป็นการเลี้ยงที่ต่างออกไป เด็กวัยประถมกับอนุบาลจะต่างกัน แค่เล่าๆให้ฟังนะคะ ไม่จำเป็นต้องทำเหมือนดิฉันเลย เลี้ยงในแบบที่คุณคิดว่าดีที่สุด คือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูกคุณค่ะ จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 24 พ.ค. 51 22:42:45 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เมื่อเดือนที่แล้ว เพื่อนจากไทยมาเที่ยวญี่ปุ่น เขาแต่งงานกับคนญี่ปุ่นแล้วย้ายไปทำงานเมืองไทย ฟังลูกเขาอายุสามขวบ และสองขวบ พูดไทย กับพ่อแม่แล้ว ชื่นใจจัง เด็กหน้าตาญี่ปุ่นร้อยเปอร์เซ็นแต่พูดไทย สามีเพื่อนเป็นคุณพ่อที่น่ารักมากๆ แบ่งเบาภาระคุณแม่โดยแบ่งกันเลี้ยงดูแลคนละคน ได้ยินแต่เสียงลูกชายเรียก โต้ซัง โต้ อย่างนั้น โต้อย่างนี้ น่ารักมากๆ เด็กๆเป็นครั้งแรกที่มาเที่ยวญี่ปุ่น เด็กๆชอบประเทศญี่ปุ่นมาก แยกออกด้วยว่า ไม่เหมือนที่เมืองไทย แต่ที่น่ากลัวนิดหน่อยสำหรับเด็กสองคนนี้คือ เด็กชอบกินโชยูมากขนาดยกซด เผลอไม่ได้เลย ในถ้วยมีโซยูไว้จิ้มซูชิ เด็กยกซดตลอด แล้วก็บอกโออิชิ แม่เขาก็บอกพูดไทยกับลูก ส่วนพ่อและปู่ที่ไปอยู่ที่ไทยด้วย ก็พูดญี่ปุ่น เด็กก็แยกออกว่าจะพูดญี่ปุ่นกับพ่อและปู่ ทำตามใจตัวเองแหละ ไม่ต้องไปสนใจที่โดนปู่ย่าบ่น ลูกของเราไม่ใช่ลูกของเขา แต่ทำเฉยๆไม่ต้องแสดงออก พูดหูซ้าย ทะลุหูขวาไปเสีย ไฮ้ไปก่อน ไม่ชอบแต่อย่าไปขัดใจ เออๆออๆไป เพราะเขาก็นานมาทีไม่ใช่หรือ จากคุณ : พนอจัน - [ 25 พ.ค. 51 05:14:05 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณทุกๆคนมากๆๆเลย เนี้ย เราต้องแหกขี้ตาตื่นมาตั้งแต่ ตีห้า เพื่อไม่ให้โดนบ่น หาว่านอนกินบ้านกินเมือง ทั้งๆที่เป็นวันอาทิตย์อ่ะ ปกติบ้านเราตื่นสายกันในช่วงวันหยุด เซ็งมากมาย บ่นตั้งแต่เช้า ปวดหูไปหมดแล้วค่ะ เพิ่งมาวันเดียวนะคะเนี้ย ต้องอยู่กัน ไปเกือบอาทิตย์ พระเจ้า........... คุณ Cafe' Latte คุณซินป่าว เราเพื่อนจุ๊บอ่ะ ครั้งก่อนเจอกันผ่านๆๆ หน้าประตูบ้านจุ๊บ เราเองแร่ะ ตอนนี้เราก็วิ่งไประบายกับจุ๊บเป็นพักๆๆ เหมือนวิ่งไปขออากาศหายใจบ้านโน้นอ่ะ ค่ะ หนูจะทำหูทวนลม ไม่เก็บมาเป็นอารมณ์  ขอบคุณพี่ๆทุกคนมาก รู้สึกดีค่ะ  ( เสมอ ) เวลาเข้ามาที่ @japan แห่งนี้ Ganbaru zo~         ^^v จากคุณ : My first love - [ 25 พ.ค. 51 07:55:42 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ดิฉันก็พูดไทยกับลูกและพ่อแม่สามีก็กังวลเหมือนกันค่ะ ว่าหลานจะสื่อสารกับคนอื่นไม่เข้าใจ กลัวจะพูดญี่ปุ่นไม่ได้ เข้าอนุบาลแล้วจะไม่มีเพื่อน ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ ที่เค้าจะพูดญี่ปุ่นไม่ได้ ในเมื่อเด็กอยู่ที่นี่ สิ่งแวดล้อม ผู้คนก็เป็นภาษาญี่ปุ่นทั้งหมด ทนฟังพ่อแม่สามีบ่นไปก่อนนะคะ  คิดซะว่าเดี๊ยวเค้าก็กลับแล้ว จากคุณ : morinaga - [ 25 พ.ค. 51 08:17:50 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรื่องลูก   ตามประสบการณ์เรานะ  เรื่องพูดเร็วพูดช้าแล้วแต่เด็กด้วยแหล่ะ ลูกเราคนโตกว่าจะพูดรู้เรื่องโน้นก็สามขวบโน่นแล้วอ่ะ  ไม่ต้องกังวลตรงนี้เลย  ถึงเวลา  เค้าจะพูดเป็นต่อยหอยเลยแหล่ะ   ( เราก็เคยกลุ้มมาก่อน  ว่าจะสอนอะไรภาษาอะไรดี  ตั้งกระทู้ถามในนี้ ถามในบล๊อคเพื่อน เป็นแนวทางอ่ะ ) ไม่ต้องห่วงเลย  ว่าเค้าจะพูดไทยไม่ได้  ถ้าได้พากลับไทย  อยู่ไทยซักพัก เดี๋ยวก็ได้เอง เพราะเค้าต้องพูดกับญาติ กับพ่อแม่พี่น้องของเราด้วยภาษาไทยอยู่แล้ว  เด็กรับไวจะตาย ( คุณอดีตนักกินจุก  อึ้งเลยค่ะ  ลูกคุณสุดยอด  สามขวบอ่านหนังสือได้เอง  สงสัยแม่อ่านให้ฟังบ่อย ลูกเลยเปิดอ่านตามที่แม่เคยอ่านให้ฟังได้ ลูกสาวดิฉันก็อ่านได้เหมือนกันค่ะ แต่เค้าจะเปิดดูรูปแล้วก็จินตนาการว่าเรื่องมันเป็นอย่างโน้นอย่างนี้  ถ้าเราชมนิดนึงนะ  โห  เหมือนจะได้ยินลูกสาวเล่านิทานทั้งคืนเลยค่ะ  แต่เล่าไม่เป็นภาษาหรอก  ปนอะไรมั่วไปหมดไม่เป็นเรื่องเป็นราว  ลูกสาวคนเล็กก็ฟังๆอย่างตั้งอกตั้งใจ  พี่สาวเล่านิทานให้ฟังอย่างไม่เป็นภาษา ) จากคุณ : LilyAi - [ 25 พ.ค. 51 08:22:42 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ  My  First  Love เรา Cafe'_Latte  คือ  ซิน  ( แม่นแล้วคะ ) แต่ว่าเราจำหน้าคุณไม่ได้แล้วหง่ะ.. ขอโทษด้วยนะคะ ถ้าไปบ้านจุ๊บอีกคงได้เจอกัน จากคุณ : Cafe'_latte - [ 25 พ.ค. 51 08:29:45 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เด็กผู้ชาย...ส่วนใหญ่ปากหนัก (พูดช้า)...ยิ่งใส่เข้าไปหลาย ๆ ภาษายิ่งช้าขึ้นไปอีก  คุณหมอเด็ก...ที่พาลูกไปตรวจก็แนะนำแบบเดียวกันกับคุณจขกท. เช่นกันค่ะ   ไม่ต้องกังวลเลยค่ะ...เลี้ยงตามที่เราถนัด...โดยเฉพาะภาษาไทย สอน-พูดกับลูกเลยค่ะ  ไม่งั้น....จะมานั่งเสียใจในภายหลังแบบตัวเอง   คุณปู่-คุณย่า...ไม่ได้มาอยู่กับเราตลอด  เค้าอยากพูด อยากว่า...ก็ปล่อยเค้าไป อย่าไปสนใจเก็บเอามาเครียด  ตัวเอง...ก็เคยเจอเหมือนกัน...ปีละ1-2 ครั้ง ถึงจะไปเยี่ยมที  ตอนลูกยังเล็ก ๆ 3-4 ขวบมั้ง  เค้าเป็นเด็กที่ทานยาก แล้วก็ช้ามาก ๆ  ความที่เรากลัวลูกไม่อิ่ม แล้วก็อยากจะให้เสร็จเรื่องเร็ว ๆ ก็จะป้อนข้าวให้เค้า  คุณพ่อเค้า...ก็ว่าเรามาโดยตลอด แต่เราก็เฉยไม่ฟังหรอกค่ะ อยากว่า...ก็ว่าไป   แค่ลูกยอมกินก็ดีใจแล้ว   ไปเยี่ยมคุณย่า....เราก็ติดนิสัยเดิม ๆ ทั้งป้า+ย่า คงหมั่นไส้เราละมั้ง?  ประคมประหงมลูกเหลือเกิน  เค้าไม่ได้บอกเราตรง ๆ หรอกค้า  พอดี๊พอดี...หูมันดี  ได้ยินที่เค้าคุยกัน  เค้าคงนึกว่าเราหลับแล้วมั้ง?  เพราะเข้านอนกันนานแล้ว แต่พอดีผิดที่ ก็เลยหลับยากหน่อย แถมเจ้าห้องที่เค้าให้เรานอนนั้น...ดั๊นติดกับห้องที่เค้านั่งเล่นเสียอีก  ก็เลยได้ยินคำวิจารณ์เต็มสองหู  ปุ๊ดๆๆๆๆ เหมือนกาน  แต่ไม่ได้ออกไปเต้นงิ้วกับเค้าหรอกค่ะ  พอได้เวลาลากลับ ขึ้นรถเท่านั้นเอง  พอรถเริ่มใส่เกียร์ เราก็ใส่คุณสามีเป็นไฟเหมือนกัน  ดีที่คุณสามีใจเย็น....เค้าก็บอกว่า...อย่าไปใส่ใจ  เพราะทั้งแม่เค้า พี่สาวเค้า  ผ่านประสบการณ์การเลี้ยงเด็กมาหลายสิบปีแล้ว  เด็กสมัยนี้...กับสมัยโน้นมันต่างกัน จากคุณ : เต่าญี่ปุ่น - [ 25 พ.ค. 51 08:39:57 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ได้อ่านความเห็นของคุณ อดีตนักกินจุก แล้ว ดิฉันหายเครียดเลยทีเดียว เพราะมีปัญหาเหมือนกันคือ ตอนนี้ลูกสาว สามขวบครึ่ง ปีหน้าจะเข้าอนุบาล แต่ลูกสาวตอนนี้พูดไทยปนญี่ปุ่น ฉันก็กังวลว่า เวลาไปอนุบาลลูกจะฟังคนอื่นพูดญี่ปุ่นรู้เรื่องหรือป่าว (ตอนนี้สบายใจขึ้นบ้าง) แต่ก็คิดมากอีกเหมือนกัน เพราะฉันภาษาญี่่ปุ่นไม่เก่งเลย กลัวลูกไปได้ญี่ปุ่นมาพูดกับเรา เราจะไม่เข้าใจที่ลูกพูดอีก (เฮ้อ เหมือนคนเป็นโรคจิตอ่อนๆ ตอนนี้) จากคุณ : Tottoro - [ 25 พ.ค. 51 09:10:31 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ไม่ต้องกังวลค่ะน้องโอ๊ต...ค่อยๆอธิบายให้พ่อแม่สามีเข้าใจ..เด็กแต่ละคนมีพัฒนาการไม่เหมือนกันโดยเฉพาะเด็กที่ต้องรับรู้ถึง 2 ภาษา..เด็กในวัยนี้ยังไม่สามารถแยกแยะภาษาได้หรอกค่ะ...ที่ยังสับสนพูดช้าเพราะคงจะงง ๆ อยู่มังคะ...จากประสบการณ์ของลูกพี่...กว่าจะพูดได้เป็นประโยคก็เกือบ ๆจะ 3ขวบเข้าไปแล้ว..แยกแยะภาษาได้ก็ประมาณ 4 ขวบ..ไม่ต้องกลัวว่าลูกจะพูดไม่ได้...ตอนนี้ 5 ขวบกว่าแล้วพูดได้ปร๋อทั้ง 2 ภาษาจนแม่ต้องให้หยุดพูดเพราะรำคาญ แฮะ ๆ..... จากคุณ : vipavee - [ 25 พ.ค. 51 09:29:56 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เด็กพูดช้าอาจมีหลายสาเหตุ  ที่ญี่ปุ่นจะมีศูนย์พัฒนาเด็กก่อนวัยเรียน  ถ้าคุณแม่กังวลกับลูกก็ปรึกษาได้ที่ โฮเกนเซ็นเตอร์   จะมีเจ้าหน้ามาแนะนำ และติดตามพัฒนาการของเด็ก จากคุณ : อะไรก็ไม่ได้ - [ 25 พ.ค. 51 09:30:08 ]

ความคิดเห็นที่ 12 แฟนเราลูกเกิดที่อเมริกา พูดกันแต่ภาษาอังกฤษกับญี่ปุ่น พอย้ายมาอยู่ญี่ปุ่นแปบเดียว เด็กก็พูดญี่ปุ่นได้ตลอด แม้ว่าพ่อจะพูดอังฤษตลอดก็ตาม ตอนนี้หกขวบแล้ว เพิ่งมาอยู่ญี่ปุ่นได้ซักสองปี เด็กไม่มีปัญหาเรื่องภาษาเลยซักนิดค่ะ จากคุณ : แพนด้าหน้าใส - [ 25 พ.ค. 51 10:51:16 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เข้าใจว่าเด็กผู้ชายอาจจะพูดได้ช้าตามธรรมชาติ ในขณะที่เด็กหญิงจะ สามารถพูดได้เร็วกว่า ถ้าเทียบในช่วงวัยเดียวกัน (ซึ่งเด็กชายน่าจะไป ได้ทักษะในด้านการเล่น และความแข็งแรงของร่างกายแทน)  ลูกสาวเราเดือนหน้าจะครบขวบ ตอนนี้ก็มีแววว่าคงจะพูดเป็นต่อยหอย แน่ ๆ แล้ว... ซึ่งเราเองก็ค่อนข้างกังวลในเรื่องการสอน การหัดพูดให้ลูก เหมือนกัน  ยอมรับว่ายิ่งฟังคนแนะนำเยอะ ยิ่งอ่านทฤษฏีเยอะแยะ ก็ยิ่ง ทำให้สับสน  แต่ตั้งใจแน่วแน่ไว้ว่าจะหัดให้ลูกพูดภาษาไทยในช่วงเริ่มต้นของชีวิตเค้า ส่วนเมื่อต่อไปภายหน้าที่เค้าโตขึ้น เค้าจะได้มากได้น้อยแค่ไหน อันนั้น ก็คงต้องว่ากันอีกที แล้วก็คงแล้วแต่ตัวลูกเองด้วย  เห็นด้วยกับคุณโมรินากะ ด้านบนว่า เด็กอยู่ที่ญี่ปุ่น พ่อเป็นคนญี่ปุ่น ญาติ ปู่ ย่า อา ลุง เพื่อนฝูง สิ่งแวดล้อม รายการทีวี เมนูอาหาร แม้แต่เสียงร้อง ของสัตว์ ยังเป็นภาษาญี่ปุ่น  เพราะฉะนั้นมันเป็นไปไม่ได้ที่เด็กจะพูดภาษา ญี่ปุ่นไม่ได้  เพื่อนเราที่รู้จักก็แนะนำให้พูดไทยกับลูก ทั้งพูด ทั้งสอนให้เป็นธรรมชาติ เด็กจะสามารถแยกแยะได้เอง (เจี๊ยบจัง กับ LillyAi นั่นเอง มีโอกาสได้คุย ตอนงานมีทติ้งพันทิปที่ผ่านมา ซึ่งเพื่อนทั้งสองก็มีลูกสาวเหมือนกัน )  ส่วนเรื่องคุณปู่ คุณย่า  เราว่าถ้านาน ๆ เจอกันทีก็ เออ ออ กับท่านไปเพื่อ ความสบายใจของทุกฝ่ายก็ดีเหมือนกันนะคะ เราคิดว่าเราเข้าใจความรู้สึก ของท่านทั้งสองนะ  จากที่คุณเล่าว่าเป็นหลานชายคนแรกของท่าน  ท่าน คงจะอยากมีส่วนร่วมในทุก ๆ เรื่องของหลานชายท่านแหล่ะนะ   ซึ่งตรงข้ามกับเรา เพราะลูกสาวเราเป็นหลานสาวคนแรก  เป็นเด็กหญิงคนแรกในครอบครัว เพราะท่านมีแต่ลูกชาย และลูกชายแต่ละคนแต่งงานไปก็ ได้แต่หลานชายกัน  พอมีหลานสาวทุกคนในบ้านก็จะเห่อกันมากเหมือนกัน  เพียงแต่เรา ยังโชคดีหน่อยตรงที่ ปู่ ย่า ไม่มาเข้มงวดในทุกเรื่องมากนัก ท่านจะดูเฉพาะ เรื่องสุขภาพ เรื่องอาหารการกิน    ส่วนเรื่องการเลี้ยงดูท่านบอกว่ายุคสมัย มันเปลี่ยนไปแล้ว  พ่อแม่สมัยก่อน กับพ่อแม่สมัยนี้ก็คงคิดไม่เหมือนกัน   เอาใจช่วยนะคะ  ไม่ต้องคิดมาก เรื่องที่ได้ยินได้ฟังแล้วไม่ชอบใจก็ให้ มันเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาดีกว่าค่ะ  เราก็ทำบ่อย ๆ นะมุขนี้  ลูกใครก็ลูกมันค่ะ เด็กแต่ละคนไม่เหมือนกันหรอก เชื่อเรา จากคุณ : ตา (tukuta) - [ 25 พ.ค. 51 12:18:06 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เด็กผู้ชายพูดช้าค่ะ หลานพี่กว่าจะพูดก็สามขวบ แต่ตอนนี้พ่นไม่หยุด น้อง สาวบอกไม่น่าเชื่อเลยว่าเมื่อหกเดือนที่แล้วยังนั่งกลุ้มใจอยู่ว่าทำไมลูก พูดไม่ได้ ลูกเพื่อนที่เป็นคนเกาหลีมาอยู่ญี่ปุ่นตอนป.ห้า ป.หก ตอนมาพูดเกาหลีได้ อย่างเดียว พอมาเข้าโรงเรียนอินเตอร์ที่นี่แค่ปีกว่าๆ ตอนนี้ทั้งญี่ปุ่นและ อังกฤษแซงแม่ไปเรียบร้อย แถมยังสำเนียงดีมากๆ อีกต่างหาก เด็กเรียนรู้เร็วอยู่แล้วค่ะ เพียงแต่คุณแม่ต้องมีเวลาให้เค้าเยอะๆ อ่านหนังสือ ให้เค้าฟัง พูดอธิบายซ้ำไปซ้ำมาเค้าก็จะจำได้เอง อย่าให้ดูทีวีมากไปเพราะ มันเป็นการสื่อสารทางเดียว แถมยังทำให้สมาธิสั้นอีกต่างหาก ถ้าคิดว่าทำดีที่สุดแล้วก็ไม่ต้องเครียดไปหรอกค่ะ ถือซะว่าฟังหูไว้หู แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 51 15:19:44 แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 51 15:18:28 จากคุณ : Tokyo DeLight - [ 25 พ.ค. 51 15:18:07 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เราก็เคยตั้งกระทู้แนวนี้ไปเหมือนกันค่ะ ตอนนั้นก็เครียดพอสมควร แต่ตอนนี้ตั้งใจพูดภาษาไทยแน่นอนค่ะ ยกเว้นอยู่กับคนญี่ปุ่น ต้องจำใจพูดภาษาเค้าไป ลูกชายเราขวบครึ่งพอดีค่ะ แต่พูดได้เร็วมาก ที่โฮเกนเซ็นเตอร์และคุณหมอยังบอกเลย เค้าจะพูดเป็นคำน่ะค่ะ เช่น เวลากินอะไรก็จะ โออิชิ ไม่เอาก็จะ ยาดะ อิกุ  ฉิบโปะ(ฉี่นะค่ะ)เป็นต้น เวลาสวัสดีก็จะคอนวะก้มหัว ลิปปุ(ดอกทิวลิป) ใครมาบ้านจะวิ่งไป ไฮโดโจะ อีกเยอะค่ะจนแม่ยังทึ่ง เมื่อก่อนเค้าจะฟังญี่ปุ่นรู้เรื่องอย่างเดียว ตอนนี้เราจะอธิบายเป็นไทยทุกอย่างค่ะ จนเค้าเข้าใจแยกแยะออกแล้วว่าอันไหนภาษาพ่อ อันไหนภาษาแม่  เช่น เวลาอยู่กันสามคนพ่อแม่ลูก พ่อเค้าจะถามว่า ฮะนะอยู่ไหนเค้าก็ชี้ไปที่จมูกพ่อ เราก็จะถามต่อว่า ปากอยู่ไหนค่ะเค้าก็จะชี้มาที่ปากเรา หรือพ่อเค้าจะถามว่าเทเลบิเค้าก็เดินไปชี้ เราก็จะถามว่าทีวีล่ะค่ะเค้าก็ยืนชี้ตรงที่เดิมจะชี้ว่า โคะ ๆๆ ตอนนี้เค้าแยกได้บ้างแล้วค่ะ บางคำภาษาญี่ปุ่นไม่ได้เช่นเค้าจะชอบ พระจันทร์มาก เค้าก้จะพูด พะจ๊ะๆๆ พระอาทิตย์ ก็ พะอะจิ ตอนนี้เค้าเรียก ตา ยาย ได้คล่องมาก ที่ไทยโทรมาทุกวันเพื่ออยากฟังจะได้ชื่นใจค่ะ ไก่ กล้วย ปลา แมว อย่างนี้เค้าจะพูดได้ค่ะ อาจจะไม่ชัดเท่าไหร่แต่พอเข้าใจ แบบน่ารัก ๆๆ แต่ที่เรากลุ้มตอนนี้คือ เค้าเรียกเรา ก้าจัง ชัดมาก ๆๆซึ่งเราอยากได้ยินคำว่า "แม่" แทบใจจะขาด แต่เค้าจะชี้มาที่เราว่าแม่แต่พูดไม่ได้ แต่กลับกันแฟนเราเค้าอยากได้ยินคำว่าโต้จังลูกเราก็แค่ชี้หน้าพ่อ แต่เรียก ป้อ ๆๆ หรือ ปะป๊า เป็นไปซะงั้น เราเองเข้าใจเความรู้สึกของคุณเลยค่ะ เราเองก็เคยเป็นอยู่ แต่ของเราไม่นักหนา เพียงแต่เราสับสนว่าจะเอาไง ก็เข้ามาในห้องนี้พี่เพื่อน ๆก็แนะนำแบบนี้แหละค่ะ เราเลยตัดสินใจพูดไทย ที่บ้านเราอยู่กับแม่สามีด้วยนะ ท่านก็ใจดีมาก ๆ ไม่เคยมีมาบ่นเพราะท่านไม่อยากยุ่งมาก แต่อยู่ด้วยกันทุกคนเราก็พูดภาษาญี่ปุ่นอยู่ดี เซ็งนิด ๆ แม่สามียังบอกให้แฟนเราเรียนภาษาไทยเลยค่ะ เวลาไปไทยจะได้ไม่ลำบาก แต่ที่บ้านก็มีจิตตกกลัวลูกเราพูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้เหมือนกันค่ะ แต่โชคดีที่ลูกเราพูดได้เร็ว ทั้งสองภาษาเลยรอดตัวไปแบบวุดวิด แม่มันสิค่ะ ที่แย่ต้องมาเรียนภาษาตอนนี้ยี่สิบกว่า ๆ จะจำอะไรได้มากล่ะเน้อ เด็กการพูดของเค้าเร็วกว่าเรามากค่ะ บางทีเราจนอายเลยอ่ะ ฟังไม่เข้าใจก็มี ไม้รู้จะตอบยังไง ฮ่า ๆๆ ยังไงซะเด็กที่เกิดที่ญี่ปุ่น ต่อให้พ่อแม่เป็นคนไทยพูดไทย แต่สิ่งแวดล้อมเป็นญี่ปุ่น เค้าก็ต้องพูดได้อยู่ดี เด็กเรียนรู้เร็วกว่าผู้ใหญ่เยอะค่ะ ขนาดที่ไทยพ่อแม่เป็นไทยลูกพูดไทยไม่ได้ไม่ชัดก็เยอะ เพราะเรียนอินเติอร์ พ่อแม่ก็พูดแต่ENG ถือว่าโชคดีนะค่ะที่พ่อแม่สามีไม่ได้มาอยู่ด้วยกันถ้างั้นดิฉันว่าคงแย่กว่านี้มโหฬาร ลูกเราตอนนี้ก็หัดนั่งชักโครกเองแล้วค่ะ เวลาเค้าจะอึเค้าจะบอก ฉิปโปะ ๆๆ ดิฉันก็รีบถอกกางเกงนั่งส้วมเด็กเลยค่ะ ทานอาหารเหมือนกันลูกเราจะเป็นคนไม่ค่อยกิน เวลาทานจะเดิน ๆๆที่ศูนย์เด็กเลยแนะนำให้ซื้อโต๊ะกินข้าวเด็ก ปรากฏว่าได้ผลค่ะ เวลากินให้ค้าทานเอง เราก็ป้อนบ้าง จะได้หัดเค้าเวลาไปอนุบาลจะได้ทำเป็น เราก็คุณแม่มือใหม่เหมือนกันค่ะ มีเรื่องต้องคิดต้องกังวลเยอะ เข้าใจความรู้สึกคุณเลยค่ะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะค่ะ จากคุณ : หนูริวจัง - [ 25 พ.ค. 51 16:41:36 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณทุกคนมากๆๆเลยอ่ะ เราเองได้เพื่อนๆๆ พี่ๆๆนี่แร่ะ คอยแนะนำต่างๆนานาให้ อย่างน้อยก้อรู้สึกอุ่นใจ แม้จะไกลบ้าน ขอบคุณมากๆๆ จริงๆๆค่ะ จากคุณ : My first love - [ 25 พ.ค. 51 18:45:15 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คุณ LilyAi  ใช่ค่ะ พ่อแม่อ่านหนังสือให้ฟังทุกคืนก่อนนอน คือ สอน ให้รู้จักตัวอักษร อะอิ อุเอ๊ โอ๊ะ พอเขาจำได้ เขาก็อ่านหนังสือได้ เพราะหนังสือเด็ก มีแค่ฮิรากะนะ แล้วก็มีส่วนที่ให้อ่าน นิดๆหน่อยๆ ส่วนใหญ่เป็นภาพ และดิฉันชอบนิทานค่ะ เลยอ่านนิทานให้ฟังบ่อยๆ เขาก็ชอบด้วย เลยอ่านได้เลย ภาพหนังสือของลูกสาว บางส่วน ตอนเขาสามขวบค่ะ จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 25 พ.ค. 51 18:51:13 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สังเกตในภาพหนังสือข้างบนนะคะ เล่ม ที่ปกสีเหลือง มีอักษร ฮิรากะนะ อะ อิ อุ เอ๊ะ โอะ เล่มนั้นค่ะ ลูกจำตัวอักษรได้ดี คือ เด็กจำอักษร ได้ง่าย เช่น อะ  ก็ จำอะเมะ ที่เป็นลูกอม     อิ    ก็ อินึ  หมา     อุ    ก็ อุซากิ  กระต่าย  อะไรทำนองนี้ค่ะ เขาก็สนุก แล้วเด็กๆเล็กๆ เวลาออกเสียงไม่ชัดก็น่ารักดี ลูกสาว ก็ชอบสร้างเรื่องแต่งนิทาน เหมือนลูกคุณ LilyAi ค่ะ จินนาการได้เลย ลูกสาวคุณLilyAi สวยน่ารัก ตอนนี้คงโตมากแล้วนะคะ ไว้จะไปเยี่ยมบล๊อคบ่อยๆนะคะ คุณMy first love ดีใจด้วยค่ะ ไม่เครียดแล้ว ใช่ไหมคะ จากคุณ : อดีตนักกินจุก - [ 25 พ.ค. 51 18:57:01 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คุณ อดีตนักกินจุก หนังสือเยอะจังเลยค่ะ น้องคงชอบฟังนิทานมากๆ เลยนะคะ ขอมาเก็บสะสมข้อมูลไว้ก่อนนะค้า ตอนนี้ยังไม่มีประสบการณ์แต่คิดว่าจะให้ลูกพูดไทยกับแม่ เหมือนกันค้า น้อง MY FIRST LOVE อย่าเครียดมากน้า เด๋วไปโรงเรียนก็พูดได้เองแหล่ะ จากคุณ : zuling68 - [ 25 พ.ค. 51 20:04:56 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เราไม่เคยมีลูกอ่ะค่ะ เลยมิสามารถออกความเห็นได้ตรงๆ แต่เราจะบอกว่า คนรู้จักเราหลายๆคนถึงแม้จะเป็นคนญี่ปุ่นเองก้อมีปัญหาเรื่องลูกไม่ปกติต่างๆกันไปทั้งนั้น บางคนลูกขวบนึงแล้วยังเดินไม่ได้ ใจเสีย คนนั้นคนนี้ทักว่าแปลกประหลาด ก้อกลัวลูกจะเดินไม่ได้ไปตลอดชีวิต แต่พอผ่านไปอีกสองสามเดือนเค้าก้อเดินได้เอง บางคนลูกเกิดมาไม่มีผมซักนิด ใจเสีย คนนั้นคนนี้ทักว่าแปลกประหลาด ก้อกลัวลูกโตมาึจะอัปลักษณ์ แต่พอโตมาได้สามขวบผมดกขึ้นมาได้ ลูกของคุณน้าที่เราสนิทด้วย ตอนเด็กๆแกอัปลักษณ์มาก คุณน้าใจเสียเลย ตอนเห็นหน้าลูกครั้งแีรกหลังคลอดแทนที่จะเป็นสุขใจแกบอกว่าอยากจะเป็นลม อายเค้าว่าลูกฉันทำไมไม่น่ารักเลย ญาติพี่น้องพากันเป็นกังวลว่าโตมาจะเข้าสังคมไม่ได้ คนเป็นแม่ก้อเครียดจัด แต่ที่ไหนได้ พอเป็นสาว (ตอนนี้อายุเพิ่งจะ 20 ไปหยกๆ) สวยมากกกกก ไม่มีที่ติ สวยกว่าดาราทีวีอีกนะ พวกพี่ๆน้องๆที่มากดดันตอนน้องเค้าเด็กๆนี่หน้าแตกไปเลย ลูกตัวเองยังสวยสู้เค้าไม่ได้ เครียดสูญเปล่าจริงๆ อย่างงี้แหละค่ะเรื่องธรรมดาของคนใจแคบก้อจะเอาแต่ติๆๆๆว่าๆๆๆ จะใส่ใจคนอื่นทำไม คิดซะว่า ลูกฉันไม่ใช่ลูกเํิธอ เค้าจะพูดได้ไม่ได้ จะเดินได้ไม่ได้ จะผิดปกติอัปลักษณ์ฺฉันก้อรับผิดชอบเลี้ยงของฉันเอง เวลาพ่อแม่สามีว่าก้อคิดขำๆเอาค่ะ เล่นเกมส์ในใจว่า ดูซิวันนี้จะมีเรื่องมาติกี่เรื่อง คิดเดาไว้ว่า 5 เรื่องอ่ะ แล้วตั้งรางวัลให้ตัวเองไว้ด้วย พอเค้าว่ามาเรื่องนึงก้อนับนิ้วไว้ แล้วก้อลุ้นๆๆๆให้เค้าว่าอีกซิๆๆๆ จะได้ครบ พอวันนี้ได้ครบ 5 เรื่องแล้ว คุณจะสบายใจได้รางวัล แต่ถ้าว่าเิกินก้อคิดในใจอีกขำๆว่า หนอยแน่ะวันนี้บ้าพลัง พรุ่งนี้ชั้นจะเอาใหม่ตั้งไว้ 8 เรื่องเลยละกัน เนี่ยค่ะ ไม่เครียดดี จะสุขจะทุกข์อยู่ที่เราคิดค่ะ แม่เครียดหน้าแก่ไม่ดีนะคะ เวลาลูกเข้่าโรงเรียนแล้วจะอวดเพื่อนไม่ได้ว่าแม่ชั้นสวยอ่ะ จากคุณ : enjoymiracle - [ 25 พ.ค. 51 21:39:16 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เห็นด้วยกับทุกๆท่านนะค่ะว่าเด็กผู้ชายบางคนพูดช้าอย่งาลูกชายที่บ้านพูดช้ามากค่ะ2ขวบกว่ายังไม่พูดเลยสักคำเดียวนะค่ะเรียกพ่อแม่ก็ยังไม่ได้เลยตอนแรกๆกลุ้มเหมือนกันนะค่ะพอไปหาหมอๆจะบอกว่าเด็ก2ภาษาจะพูดช้านิดหนึ่งเพราะตอนนี้เขายังเก็บข้อมูลอยุ่พอหลังจาก2ขวบครึ่งลูกชายจะเริ่มพูดแต่ถ้าเด็กหัดพูดจะพูดทีละคำแต่ลุกชายจะเริ่มทีละ2คำได้เลยดีใจนะที่ลูกพูดได้พอเริ่มพูดได้จะพูดไม่หยุดเลยจะมีคำถามมาถามเราตลอดแต่ลูกชายที่บ้านจะพูดประโยคเดียวกันทั้งภาษาไทยและญปเลยตอนแรกกลัวไปอนุบาลเขาจะพูดไม่รู้เรื่องไม่ใช่เลยเขาจะแยกออกว่าอันใหนภาษาไทยหรือภาษาญปแต่มาตอนลุกสาวจะพูดเร็วกว่าลุกชายเพราะจะเอาสมุดของลุกชายมาดูว่าวัยขนาดนี้ลุกชายลูกสาวทำอะไรได้บ้างจะแตกต่างกันมากเลยเราว่าอยู่ที่เด็กอย่าไปกังวลเลยแต่เราจะพูดภาษาไทยกับลุกก่อนที่จะพูดภาษาญปแต่ที่บ้านดีหน่อยที่ปู่ย่าไม่ค่อยจะเห่อหลานเท่าไหร่ถึงจะเป็นหลานชายคนแรกเขาจะไม่มายุ่งเลยแต่มีจะถามว่าลุกพูดไทยได้ใหมเราบอกว่าได้ปู่บอกว่าเก่งนะดีจังเลยที่พูดได้ทั้ง2ภาษาแค่นั้นเอง ตอนลูกชายเรามาญปใหม่ๆเพื่อนก็ไม่มีภาษาก็ไม่ได้เนตก็ไม่ได้เล่นมีสามีคนเดียวที่ปรึกษาตอนแรกกลุ้มเหมือนกันว่าจะพูดภาษาใหนก่อนกันสามีตอบแบบไม่คิดอะไรเลยบอกคุณก็พุดไทยกับลูกซิเพราะภาษาเรายังไม่ได้สามีบอกแม่พุดไทยดีที่สุดเพราะพูดได้ชัดที่สุดตอนนี้ลุกชายที่บ้านพูดได้แต่ไม่เก่งเรื่องหนังสืออ่านแต่ภาษาไทยให้ลุกฟังเท่านั้น ส่วนเรื่องฝึกฉี่ของเราจะฝึกต่อเมื่อลูกพร้อมนะค่ะอาจจะเป้นแม่ที่ขี้เกียวจไปสักนิดแต่ไม่ใช่ไม่ฝึกนะค่ะเราเริ่มฝึกตั้งแต่ขวบครึ่งแต่ลุกจะไม่ให้ความร่วมมือเลยเลิกมาเริ่มฝึกตอนจะ3ขวบแต่ตอนนี้เหมือนลุกพร้อมแล้วฝึกแค่อาทิตย์เดียวสำเร็จ จากคุณ : ฮารุกะ - [ 25 พ.ค. 51 22:02:33 ]

ความคิดเห็นที่ 22 แวะมาให้กำลังใจคะ.. สู้ๆนะคะ..อย่าเครียดคะ จากคุณ : penguin_vanilla - [ 26 พ.ค. 51 00:10:40 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เข้ามาให้กำลังใจและจะบอกว่าเข้าใจมากๆ เลยค่ะ เรื่องโดนทักโน่นนี่ ของที่บ้านจะเป็นเมื่อกลับไทย ทำไมลูกผอมจัง ทำไมลูกหัวโตจัง ฯลฯ ถ้าเป็นคนใกล้ตัว  เช่น แม่ของตัวเอง ก็ตอบแบบขำๆ "หัวโต นี่สมองทั้งนั้นนะแม่" จริงๆ แล้วแอบเครียด รีบพาไปปรึกษาคุณหมอทันที   คิดเสียว่าคุณปู่คุณย่าทักเพราะรักเพราะห่วงนะคะ  แต่คนเป็นแม่น่ะเนอะ มันเครียด รู้สึกเหมือนโดนตำหนิ  แต่บางทีฟังๆ ไป เราอาจได้อะไรบางอย่างเอากลับมาคิด เอากลับ มาสังเกตลูกของเราก็ได้นะะคะ  รับฟัง ไม่ต้องแย้ง ไม่ต้องเถียง แต่ไม่จำเป็นต้องทำตาม เพราะพ่อแม่รู้จักลูกดีที่สุด คนที่มาเจอกันสองสามวันจะรู้ดีกว่าเราได้ยังไง  แต่ถ้าจำเป็นต้องแย้ง คิดว่า อ้างคุณหมอ ก็เข้าทีนะคะ  เช่น "คุณหมอบอกว่าทุกอย่างเป็นไปตามเกณฑ์ที่ควรเป็นค่ะ" "คุณหมอ บอกว่าการเลี้้ยงเด็กสองภาษา ช่วยพัฒนาสมองค่ะ"   ว่าไปแบบนิ่มๆ  แบบนี้ดีมั้ยคะ ลูกพ่อแม่เดียวกัน พี่น้องคลานตามกันมาพัฒนาการช้าเร็วยังไม่เท่ากันเลยค่ะ  ลูกชาย ที่บ้านก็พูดช้าเหมือนกันค่ะ  ตอนนี้้ 3 ขวบกว่าแล้วก็ยังพูดมั่วๆ อยู่เลย ลูกคุณ My first love ยังเล็กอยู่มาก  เขามีวิธีการสื่อสารตามแบบเขา เท่าที่อ่านก็เห็นว่าเหมือนๆ กับลูกชายตอน 2 ขวบนี่แหละค่ะ ดูว่าเค้าก้าวไปช้าๆ ใครจะรู้ว่าสมองเค้ากำลังพัฒนาอย่างมากก็ได้นะคะ เรียกว่า เป็นช่วงสั่งสมประสบการณ์เนอะ อีกไม่นานนะคะ จะ "ทำไมอ่ะๆๆ" อยู่นั่น จนต้องบอกให้เงียบบ้างเวียนหัวเหลือเกิน จากคุณ : วดี - [ 26 พ.ค. 51 06:25:30 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เข้ามาช่วยคอนเฟิร์มอีกแรงค่ะ ว่าไม่เป็นไรเลย อย่าคิดมาก ลูกอิชั้นก็กำลังจะสองขวบ ยังไม่รู้ประสาเลยค่ะ แต่ก็ทำวีธีเดียวกัน คือแม่พูดไทย พ่อพูดญี่ปุ่นเช่นเดียวกัน ลูกก็จำได้นะคะว่าเราดุเราบอก แต่เค้าไม่พูดเท่านั้นเอง เพื่อนของลูกสองขวบแล้วเช่นกัน พ่อแม่เป็นญี่ปุ่นทั้งคู่ ตอนนี้พูดได้แค่ โออิชิ ปะป๊า มะม๊า แค่นี้เองค่ะ ขนาดว่าเค้าพูดภาษาเดียวนะคะ เพราะงั้น เราเลี้ยงลูกสองภาษาต้องช้ากว่าธรรมดาอยู่แล้ว ไม่ต้องสนใจเสียงคนรอบข้งหรอกค่ะ เอาหูไปนา เอาตาไปไร่ซ๊า สบายใจค่ะ จากคุณ : แม่อิหนู (bigbuta) - [ 28 พ.ค. 51 01:14:36 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ผมเคยอยู่กับเด็กคนนึง เป็นครอบครัวไทยที่ใช้ชีวิตอยู่ใน ตปท ทุกคนที่บ้านพูดภาษาไทย แต่เวลาดูทีวีเป็นภาษาอังกฤษ เด็กตอนอายุ 2 ขวบครึ่งแล้วยังไม่ยอมพูดเลยครับ เพราะไม่แน่ใจว่าจะพูดภาษาอะไร แต่พูดอะไรเข้าใจหมด เข้าใจทั้งสองภาษาซะด้วย ไปเริ่มพูดตอนเกือบ 3 ขวบ พอพูดได้เท่านั้นแหละ จ้อไม่หยุดเลย อีกครอบครัวนึงที่รู้จักพิเศษหน่อย เริ่มต้นตั้งแต่เล็กๆก็ใส่ไปแล้ว 4 ภาษา แม่พูดไทยเป็นหลัก อังกฤษบ้าง พ่อพูดอังกฤษ ไทย ญี่ปุ่น จีนกลาง แล้วแต่สถานการณ์ ปู่ ย่าพูดจีนกลาง ส่วนตา ยาย พูดไทย (ผลัดกันมาช่วยเลี้ยง) ส่ง child care พูดภาษาญี่ปุ่น กว่าเด็กจะเริ่มพูดก็ 2 ขวบกว่า แต่ก็เข้าใจทุกภาษานะ จากคุณ : s7014249 - [ 28 พ.ค. 51 14:41:06 ]