ก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะคะ ว่าไม่ใช่กระทู้เรท....
แค่อยากทราบเพื่อ..เปรียบเทียบคู่ตัวเองค่ะ
เมื่อก่อนที่เราจะมาอยู่ที่่นี่สามีไปหาที่เมืองไทย
ก็มีการบ้านทำ แทบทุกคืนค่ะ
เพราะตอนนั้นลูกเราไม่ได้อยู่ด้วย 7 - 24 ไงคะ
แล้วก็จะมีอะไรที่โรแมนติค กุ๊กกิ๊ก ทำกันทุกวัน
แต่พอเรามาอยู่กันแบบครอบครัว
เราทั้งคุ่เปลี๊ยนไปค่ะ
เนื่องจากต้องช่วยกันเลี้ยงลูก
เราเลี้ยงลูกและทำงานบ้านนิดหน่อย
ส่วนสามีต้องทำงานและเล่นกับลูกตอนเย็น
วันหยุดก็ไปดูหนัง พาลูกไปเที่ยวบ้านย่า
เดินเล่นที่สวนสาธารณะ..ขับรถกินลม
เดินเล่นที่ห้าง
ทานข้าว 3-4 ครั้ง / สัปดาห์
ทะเลาะกันเล็กๆ น้อยๆ
ตอนทะเลาะกันเหมือนหอบความเศร้าไว้ทั้งโลก
แค่พอตอนดีกัน ก็มีความสุข
กว่าตอนก่อนทะเลาะกันเสียอีก
เพราะเราไม่ได้กอดกันมาหลายเพลา
เค้าจึงบอกว่า ทะเลาะกันบ่อยๆ น่ะดี
เพราะถ้าไม่ทะเลาะกันเลย
แล้วเราจะปรับความเข้าใจกันได้อย่างไร
ทีนี้ปัญหาก็จะใหญ่ขึ้น และพังลงตามลำดับ
ร่ายมาซะยาวค่ะ
อยากบอกว่าเราทำการบ้านกัน
ตกสัปดาห์ละ 1 ครั้งเองค่ะ
แต่มีความรู้สึกว่า
การบ้าน...น้อยก็ดีเหมือนกันค่ะ
เพราะทำให้เรามีความสุขมากขึ้น
ในการที่ทำแต่ละครั้ง
การบ้านไม่จำเป็นเลยค่ะ
สำหรับคู่ของเรา
เพราะเรามีอะไรหลายๆ อย่างเข้ามาทดแทน
ฮืมส์...คงเป็นมุมมองของคนเริ่มวัยชรา
....ชีวิตวัยรุ่น
....ชีวิตครอบครัว
....มีความสุขที่แตกต่างกัน
....ทุกอย่างมันอยู่ที่ความเข้าใจ
....ของกันและกันจริงๆ ค่ะ
ปัญหาของครอบครัวเรามีไม่มาก
-หมาของสามี
-เพื่อนหญิง
แล้วของเพื่อนๆ ล่ะคะ
*เข้ามาแก้ไขค่ะ*
แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 51 02:33:56