ความคิดเห็นที่ 1 ความคิดเห็นของดิฉันคือ ตัดหางปล่อยวัดเลยค่ะ ขอโทษด้วยนะคะที่พูดตรงไป จากคุณ : thaibo_pa - [ 30 พ.ค. 51 08:55:54 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เห็นด้วยกับ คคห. ข้างต้นค่ะ น้องเขาต้องเป็นผู้ใหญ่ อายุมากขึ้นทุกวัน ถ้าเขาไม่รู้จักค่าของเงิน ไม่รู้จักรับผิดชอบตัวเอง แล้วเมื่อไหร่เขาจะเรียนรู้ละคะ ตัดหางปล่อยวัดเขา ให้เขาดิ้นรนด้วยตัวเองบ้าง เพื่อตัวเขาเองค่ะ เพื่อชีวิตและอนาคตของเขาเองในวันที่ไม่มีใครเหลือคอยประคับประคองเขาอีกแล้ว จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 30 พ.ค. 51 09:15:16 ]

ความคิดเห็นที่ 3  ."คิดถึงน้องชายทางไทยแล้วเครียดทั้งไม่ชอบนิสัยน้องคนนี้ ทั้งตัดขาดไม่ได้ น้องอายุสามสิบกว่ารับราชการเเต่ไม่เคยโต" "เมื่อวานก็ไปเที่ยวแล้วไปทะเลาะตีกันเขาเรียกเงินมาโดนไปสี่หมื่น มายืมเราสามหมื่น ไม่ให้ก็ต้องออกจากราชการ เราก็เสียไม่ได้ ให้ไปด้วย" ^^ ^^ ถ้าเป็นเรา เราไม่ให้นะ ให้ออกจากราชการให้เข็ดไปเลย   นี่พูดจริงๆ นะ ไม่ได้ประชด เพราะการที่จะอุดหนุนเกื้อกูลพี่น้องท้องเดียวกัน ควรจะให้อย่างมีเหตุผล และ ให้อย่างมีขอบเขต ไม่ใช่ให้เพราะเสียไม่ได้ หรือ ให้เพราะเขามาค่อนขอดว่าเค็ม (การที่ค่อนขอดว่าเค็มนี่ เขาแค่ใช้จิตวิทยาเล็กๆ เพื่อกระทุ้งกระตุ้นอีโก้เท่านั้นแหละค่ะ ) แต่ถ้าคุณยังอยากให้ และ ได้ตัดสินใจให้ไปแล้ว ก็ถือว่าให้แล้ว ถือเป็นเรื่องส่วนตัว เป็นการตัดสินใจส่วนตัวของคุณเองค่ะ ปล. 1 อ่านแล้วก็สลดใจค่ะ ว่าผู้ชายโตแล้ว และ เป็นข้าราชการด้วย แล้วทำแบบนี้....อ่านแล้วเราก็คิดกว้างๆ ด้วย ไม่ได้คิดแค่ระดับสถาบันครอบครัว แต่คิดไปถึงส่วนรวมด้วย ว่า สงสารประเทศไทยจังเลยค่ะ ที่ภาษีของประชาชนต้องมาจ่ายให้ข้าราชการแบบนี้ด้วย และ ข้าราชการแบบนี้มีอยู่ไม่น้อยทีเดียวในวงการราชการไทย....แล้วแบบนี้ประเทศจะเจริญได้อย่างไร ? ปล. 2 เช่นเดียวกับคุณ คห. 1 ค่ะ ขออภัยที่พูดตรงๆ ปล. 3 ไม่ต้องคิดมากนะคะ ทำใจให้สบาย น้องชาย ถึงจะเป็นพี่น้องกัน แต่ก็ถือว่าเป็นคนอื่นนะคะ ถ้าเขาโตป่านนั้น มีงานทำแล้ว แต่ยังไม่สามารถรับผิดชอบตนเองได้ ก็ต้องปล่อยให้เขาดำเนินชีวิตของเขาเองนะคะ ปล. 4 ที่เขาเป็นแบบนี้ ขาดความรับผิดชอบเรื่องเงิน เพราะเขาทราบดีค่ะ ว่าถ้าเดือดร้อน หรือ เงินขาดมือเมื่อไหร่ คนในครอบครัว ไม่คนโน้น ก็คนนี้ จะควักให้เขาเองค่ะ Cheers! & take care ค่ะ   จากคุณ : คนกรุงเทพฯ บ้านอยู่เมืองไทย (Siamese Girl) - [ 30 พ.ค. 51 09:30:31 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เคยมีภาระส่งเสียน้องสาวที่ไม่ทำงาน เพราะความเกียจคร้าน อ้างแต่อายุมากแล้วไม่มีงานที่ไหนรับ แต่เป็นเพราะเขาเป็นคนจมไม่ลง ไม่รู้ว่าเวลานี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว จะรอแต่คนอุดหนุนจุนเจือไม่ได้แล้ว ส่งเงินไปให้เขาเกือบสิบปี ถึงจะเป็นเงินเล็กน้อย แต่ก็พอให้เขาใช้ แต่ตอนนี้เราต้องตัดใจ ไม่สนใจไม่ช่วย เพราะดูๆแล้วเขาอาจจะสุขสบายกว่าอีกหลายๆคน ต้องใจแข็ง ไม่โทรศัพท์ไปหา ไม่อยากรับรู้เรื่องของเขา คนเราจะให้ช่วยไปจนตายไม่ได้ ต้องช่วยตัวเองบ้าง ใครจะว่าใจดำใจร้ายก็ช่างเขาไป เพราะได้ช่วยมาพอสมควรแล้ว การช่วยต้องมีขีด อยากให้จขกท ใจแข็ง ชีวิตใครก็ชีวิตมัน เขาเป็นผู้ชาย ต้องเป็นผู้นำ อายุขนาดนี้ยังทำตัวไม่เป็นโล้เป็นพาย ก็ปล่อยไปเถอะ อย่าให้ความช่วยเหลืออีก แต่บ้านอยู่ใกล้กันเกินไป เห็นๆกันอยู่ คงลำบากใจ ปล่อยให้โกรธไป อย่าไปสนใจเลย จากคุณ : พนอจัน - [ 30 พ.ค. 51 10:43:07 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าเป็นอิฉัน อิฉันก็คงไม่ให้แล้วล่ะค่ะ อิฉันจะทำตัวไม่มีเงิน แกล้งไปยืมเค้าบ้าง แกล้งพูดเปรอยๆว่า คุณสามีเกิดเรื่องฉุเฉินต้องใช้เงินมาก ตอนนี้ลำบากมากๆ บอกพ่อบอกแม่แบบนี้ด้วย สร้างสถานะการณ์ไปเลย แต่ก็ยังให้พ่อให้แม่อยู่ แต่ไม่มีเงินแล้วจริงๆ อะไรประมาณนี้ค่ะ จากคุณ : แม่อิหนู (bigbuta) - [ 30 พ.ค. 51 14:11:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นน่ะค่ะเมื่อคืนหลับไปด้วยความเครียดค่ะ เสียดายทั้งเงินที่ทำงานเก็บออมไว้ต้องมาเสียกับเรื่องไร้สาระเเบบนี้เเต่ก็ให้ไปแล้วทั้งที่ไม่ได้อยากให้เลย บอกว่ายืมเเต่คงไม่คืนเพราะรู้นิสัยดีค่ะ ไม่เคยมีความรับผิดชอบใดๆทั้งสิ้น ต่อไปนี้ต้องพยายามใจเเข็งค่ะ น้องคนนี้ทั้งบ้านมีเเต่คนเบื่อค่ะ เป็นคนเดียวในบ้านที่ดูเหมือนจะทำงานดีที่สุด เเต่ทำตัวเเย่ที่สุดจริงๆค่ะ ในครอบครัวดิฉันช่วยมามากแล้วค่ะในสิ่งที่จำเป็น   ดิฉันพูดเสมอว่าสามีไม่ได้รวยต้องทำงาน ดิฉันก็ต้องทำงานเเต่ทุกคนเห็นว่ามีสามีฝรั่งไม่มีใครเชื่อหรอกค่ะ จากคุณ : เวนิซ (เวนิซ) - [ 30 พ.ค. 51 17:21:01 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เข้าใจนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ใจแข็งเข้าไว้ ครั้งหน้าเขาจะได้รู้ว่าเราไม่ให้ ครั้งต่อไปจะได้ไม่ต้องมาขอ แต่ก็แอบดูอยู่ห่างๆด้วยก็ดีนะคะ ยังไงก็น้องเพื่อเขาจะไปรบกวนคุณพ่อคุณแม่ให้ปวดหัวแทน พูดอะไรได้ สอนอะไรได้ ก็บอกเขาไปมั่ง มันจะได้เข้าหูเขาบ้าง เผื่อวันนึงอาจจะมาสะกิดใจในคำพูดที่เราสอนว่ามันจริง จากคุณ : I am JUNe. - [ 30 พ.ค. 51 18:26:07 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีค่ะ ดิฉันก็เครียดไปแล้วไม่รู้กี่รอบ เคยเขียนระบายที่นี่ประมาณสามเดือนใด้ ก่อนที่จะเขียนลงที่นี่ส่งเงินไปให้พันปอนด์ ให้เป็นค่าเอาไปเข้าบ้านและซื้อรั้วปูนทำรั้ว แต่ที่ใด้มาคือเสาไฟไม้โด่เด่ ราคาร่วมสามหมื่น(ทำไมมันแพงอย่างนั้น) และกองทรายกับหินและปูนอีกประมาณหมื่นกว่า และเงินก็หมดภายในสองอาทิตย์ เราบอกให้ทำอย่างเค้าทำไปอีกอย่างปวดหัวมาก สามเดือนไม่ส่งเงินไปให้ โทรมาบอกว่าไม่มีเงินซื้อข้าวสาร อังคารที่แล้วเลยส่งไปสองร้อยและคาดคั้นให้ส่งรูปมา นี่ก็ส่งรูปมาแต่รูปที่เห็นเรารับไม่ใด้ ลุกชายเป็นหนุ่มสองคน อยู่กันใด้อย่างไร อ้าปากเป็นลูกนกรอกินอย่างเดียว  มีการเขียนจดหมายมาให้เราคุยกับสามีให้รู้เรื่องว่าจะขออีกแสน (เขียนมาแรงนะคะ คาดคั้นว่าต้องใด้ด้วย) เราโทรหาน้องสาว น้องเราบอกว่าเค้าหลุดพูดว่าถ้าเราไม่ให้เงินจะขายที่ที่เรากับสามีทิ้ง และเราไม่มีสิทธ์เพราะเค้าอยู่ที่นั่น เรื่องนี้รู้แล้วว่าต้องเกิดสักวัน ตอนนี้รู้สึกว่าพ่อแม่ใช้เราหลอกสามี เราโกรธมากเลยหละ คิดว่าจะยกทุกอย่างให้เค้าและจะไม่กลับไปอีก เสียใจนะคะ ไม่ใช่แค่เพราะที่ดิน แต่ผิดหวังที่พ่อแม่เราทำกับเราใด้ ครอบครัวเราที่นี่ถ้าไม่มีเค้าเราก็สุขสบายดี แต่ตอนนี้ ยังไม่กล้าพูดกับสามีเราเลยค่ะ ที่พูดมานี่ส่วนน้อย แต่บอกใด้เลยค่ะ ว่าญาติห่างๆเราเอียนพ่อเราสุดๆ นี่แม่ก็โดนญาติพี่น้องเกลียดอีก เพราะแม่เราเอาลูกๆให้ญาติเลี้ยงและแม่ก็ตามพ่อตลอด รักและโง่ด้วย แต่พอลูกโตก็เอาลูกไปอยู่ทำงานด้วย ตอนนี้ก็พูดพร่ำว่าเราไม่ช่วยน้องช่วยเค้า เรียนมันก็ไม่เรียน โดนครูเรียกพ่อแม่ไปด่าตั้งไม่รู้กี่รอบแม่เราก็ยังไม่สำนึก ตอนนี้โทษเราคนเดียวไม่ส่งน้องเรียน เราไม่รู้จะช่วยออกความเห็นอย่างไร แต่ของคุณเค้าเป็นแค่น้องคงตัดใด้ง่ายกว่าพ่อแม่ แต่พ่อแม่คุณคงจะเข้าข้างน้องคุณคนนี้เป็นแน่ เพราะถ้าเค้าตกงานเค้าก็จะไม่โทษตัวเค้าค่ะ จะโทษคุณคนเดียว เราเขียนลงนี่ไม่อายด้วย เพราะเรารู้ว่าถ้าเราเงียบไม่ช่วยเค้าอีก เราก็ไม่ใด้ใจร้ายอะไร แต่ปัญหาเงินออกไปโดยไม่ใด้อะไรเข้าบ้านนี่รับไม่ใด้ค่ะ ก็ยังจนอยู่และยังพูดแต่ว่าเราไม่ช่วย  อีกสักหน่อยเค้าจะเอาเรื่องของเรามาประจานในหนังสือพิมพ์แน่ๆว่าเราเนรคุณ จากคุณ : ลูกแมง - [ 30 พ.ค. 51 18:28:04 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขออนุญาตคุณ จขกท. เข้ามาแสดงความคิดเห็นที่กระทู้นี้อีกรอบค่ะ   ++++++++++++++++++++++++++++++++++    ความคิดเห็นที่ 6   "เมื่อคืนหลับไปด้วยความเครียดค่ะ เสียดายทั้งเงินที่ทำงานเก็บออมไว้ต้องมาเสียกับเรื่องไร้สาระเเบบนี้เเต่ก็ให้ไปแล้วทั้งที่ไม่ได้อยากให้เลย" ^^ ^^ ให้แล้วก็ต้องแล้วไป คุณ จขกท. หรือ ใครๆ ในโลกนี้ก็ตามไม่สามารถแก้ไขอดีตได้ เพราะฉนั้นไม่ควรจะเก็บมาเครียดค่ะ และ ในอนาคตก็ต้องเอาสถานะการณ์นี้ จำไว้สอนใจตัวเอง จะไม่ต้องทำแบบเดิมให้ตัวเองเครียดอีกค่ะ ต้องรักตัวเอง ให้เกียรติตัวเอง และ ในตัวสามีของคุณก่อน ก่อนที่จะไปรัก หรือ ไปสงสารคนแบบนั้นค่ะ ++++++++++++++++++++++++++++++++++   ความคิดเห็นที่ 8  "ดิฉันก็เครียดไปแล้วไม่รู้กี่รอบ เคยเขียนระบายที่นี่ประมาณสามเดือนใด้" ^^ ^^ ไม่เคยอ่านกระทู้เก่าของคุณ แต่เข้ามารับฟังค่ะ...... +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "โทรมาบอกว่าไม่มีเงินซื้อข้าวสาร อังคารที่แล้วเลยส่งไปสองร้อยและคาดคั้นให้ส่งรูปมา นี่ก็ส่งรูปมาแต่รูปที่เห็นเรารับไม่ใด้ ลุกชายเป็นหนุ่มสองคน อยู่กันใด้อย่างไร อ้าปากเป็นลูกนกรอกินอย่างเดียว   มีการเขียนจดหมายมาให้เราคุยกับสามีให้รู้เรื่องว่าจะขออีกแสน (เขียนมาแรงนะคะ คาดคั้นว่าต้องใด้ด้วย)" ^^ ^^ ถ้าเป็นแบบนี้อย่าส่งอีกนะคะ ถ้าพวกเขาขาดความเคารพ และ เกรงใจคุณลูกแมงและสามีของคุณค่ะ เท่าที่อ่านดู เอาแต่ได้จังเลย ถ้าคุณไม่ได้ไปเป็นหนี้เป็นสินเขา ไม่ต้องไปให้ค่ะ และ ถ้าคิดว่าจะให้เพราะเป็นพี่น้องกัน ก็ขอให้คิดมุมกลับว่า ทีพวกเขายังไม่เคารพในความเป็นส่วนตัวของครอบครัวคุณลูกแมงเลย พี่น้องเขาไม่ทำกันแบบนี้หรอก ..........ทำนิสัยเห็นแก่ได้เหมือนพวกมาเฟียมีสี ที่ชอบทำนาบนหลังคนอื่นเลยอ่ะค่ะ นี่เราอ่านแล้วเรายังโกรธแทนคุณเลยนะ +++++++++++++++++++++++++++++++++++   "น้องเราบอกว่าเค้าหลุดพูดว่าถ้าเราไม่ให้เงินจะขายที่ที่เรากับสามีทิ้ง และเราไม่มีสิทธ์เพราะเค้าอยู่ที่นั่น เรื่องนี้รู้แล้วว่าต้องเกิดสักวัน ตอนนี้รู้สึกว่าพ่อแม่ใช้เราหลอกสามี เราโกรธมากเลยหละ คิดว่าจะยกทุกอย่างให้เค้าและจะไม่กลับไปอีก เสียใจนะคะ ไม่ใช่แค่เพราะที่ดิน แต่ผิดหวังที่พ่อแม่เราทำกับเราใด้ ครอบครัวเราที่นี่ถ้าไม่มีเค้าเราก็สุขสบายดี แต่ตอนนี้ ยังไม่กล้าพูดกับสามีเราเลยค่ะ" ^^ ^^ ก็ทำตามนั้นดีกว่านะคะ ถ้าเป็นแบบนี้ก็......เพราะคุณลูกแมงก็อยู่ในอังกฤษอยู่แล้ว ก็แค่ไม่ติดต่อ และ ขาดกันไป เสียสละครั้งสุดท้ายแล้วจบ ดีกว่าที่จะให้พวกเขามาสร้างปัญหากัดกินใจคุณ เอาเปรียบคุณ และ สามี และ ลูกของคุณไปตลอดชีวิตไม่รู้จบค่ะ คนเราไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ ถ้าอยากเก็บครอบครัวที่เมืองไทยเอาไว้ ก็จะมาพร้อมกับปัญหาอยู่เนืองๆ แต่ถ้าจะต้องเสียครอบครัวที่เมืองไทยไป คุณก็จะได้ความสบายใจ ความเป็นอิสระ ปราศจากพันธนาการของระบบสังคมอุปถัมภ์ ชนิดเอารัดเอาเปรียบคนในครอบครัวด้วยกันเองค่ะ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "เราเขียนลงนี่ไม่อายด้วย เพราะเรารู้ว่าถ้าเราเงียบไม่ช่วยเค้าอีก เราก็ไม่ใด้ใจร้ายอะไร แต่ปัญหาเงินออกไปโดยไม่ใด้อะไรเข้าบ้านนี่รับไม่ใด้ค่ะ ก็ยังจนอยู่และยังพูดแต่ว่าเราไม่ช่วย" ^^ ^^ ไม่จำเป็นต้องอายค่ะ ได้ระบายออกมาคุณคงรู้สึกดีขึ้น +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "อีกสักหน่อยเค้าจะเอาเรื่องของเรามาประจานในหนังสือพิมพ์แน่ๆว่าเราเนรคุณ" ^^ ^^ ก็ฟ้องกลับค่ะ ..........ดิฉันไม่รู้จักคุณลูกแมงเป็นการส่วนตัว หน้าไมค์ หลังไมค์ก็ไม่เคยคุยกัน แต่จากการที่อ่านความคิดเห็นของคุณมาในหลายกระทู้ ดิฉันขอเชื่อที่คุณเล่ามาค่ะ   คุณลูกแมงเป็นคนมีสติปัญญา มีความอดทน และ เป็นคนสู้ชีวิต ขอให้พระคุ้มครองค่ะ Best wishes.   จากคุณ : Siamese Girl - [ 30 พ.ค. 51 21:45:45 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีค่ะ เรื่องของดิฉันถ้าเอามาเขียนเป็นนิยายคงเป็นเล่มหนามากค่ะ นี่แค่ครึ่งชีวิตของดิฉันนะคะ มานั่งคิดดูเรานี่ก็ผ่านอะไรร้ายๆมาเยอะนะ  แต่ยังไม่รู้จะมีปัญหาชีวิตอะไรอีกหรือเปล่า เอาตั้งแต่สมัยแม่กับพ่อเจอกันอย่างงัยแค่นี้นี่ก็สนุกแล้วค่ะ  และกว่าจะโตมาเป็นแม่คนก็เร่ร่อนมาไม่รู้กี่ที่  ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอน ขึ้นและก็ลง ลงและก็ขึ้น ขึ้นอยู่ที่เรารับใด้หรือไม่ใด้  แต่ปัญหาแบบนี้มันเกี่ยวกับความผูกพันธ์ เอาสมองและความคิดมาแก้ปัญหาไม่ใด้ มันถึงหนักและเครียดค่ะ  แต่เราก็ยังรักแม่ที่สุด ทุกวันนี้ก็แค่ไม่กลัวอุปสรรคและปัญหาค่ะ เพราะที่ผ่านๆมาเราก็ยังผ่านมาใด้ แต่มีหลายสิ่งที่ต้องเรียนรู้ใหม่เพราะเราไม่ใด้รับการอบรมที่ดีมา   ขอออกตัวค่ะเพราะเป็นแค่แม่บ้านบ้านนอกๆ แค่นั้นค่ะ ให้กำลังใจคุณเวนิชนะคะ ยังมีคนที่มีปัญหาแบบนี้อยู่เยอะค่ะ จากคุณ : ลูกแมง - [ 30 พ.ค. 51 22:25:11 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เชื่อค่ะ เพราะสังคมไทยเป็นอย่างนี้จริงๆ เห็นแต่งงานกับชาวต่างชาติก็คิดว่ามีเงินไปซะหมด............... จากคุณ : meaw_1985 - [ 30 พ.ค. 51 23:22:18 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่เคยอ่านของคุณลูกแมงมาก่อนค่ะ อ่านเเล้วหนักกว่าดิฉันมากมายค่ะ ดิฉันพ่อดีเข้าใจเพราะเเกเห็นดิฉันส่งน้องเรียนจบไปสองคนเเล้วในบ้านสร้างอยู่คนเดียวค่ะ ส่วนเเม่ก็ขึ้นๆลงบางครั้งก็เหมือนจะเข้าใจ บางครั้งเเกก็อารมณ์รักลูกชายเข้าข้างน้อง เที่ยวหากู้เงินให้พี่น้องบางคน ดิฉันไม่เคยสนใจหรอกค่ะว่าแม่จะรักใครมากกว่า แต่ชอบความถูกต้อง  เรื่องหนี้เเม่ดิฉันปล่อยไปนานแล้วตามใช้ไม่ไหวค่ะ เเม่ยังเป็นหนี้นอกระบบเยอะเเต่ใช้ไปก็ไม่หมดค่ะ แต่ดีที่ว่าบ้านที่ปลูกใส่ชื่อร่วมในที่ดินเพราะดิฉันไถ่มาเเล้วเก็บไว้ ถ้าต่อไปพี่น้องบางคนมีปัญหาก็เเบ่งได้เอาเเค่ที่ดิฉันปลูกกับทางเข้าพอค่ะ น้องคนนี้เคยมาขอแม่เอาที่ไปไว้ค่ะ หลังจากดิฉันไถ่มา ถ้าดิฉันไม่ไถ่โดนยึดแน่นอนค่ะ ดิฉันก็เลยบอกแม่กับพ่อไปว่าอยากให้ก็ตามใจเเล้วไปแบ่งก่อน แล้วมันต้องหลุดอีกทีนี้ก็ไม่ไถ่ให้เเล้วพี่น้องอีกหลายคนจะทำยังไง ไปอยู่ที่ไหน แกบอกว่าไม่ให้หรอกที่อยู่ที่ดิฉัน ถ้าพ่อแม่ดิฉันทำแบบพ่อแม่คุณลูกแมงคงเสียใจสุดๆเช่นกันค่ะ ไม่เคยเอาเรื่องเงินไปพูดกับสามีนานเเล้วค่ะเกรงใจแกให้มามากเเล้ว จะยังไงรับไว้คนเดียว จากคุณ : เวนิซ (เวนิซ) - [ 31 พ.ค. 51 01:36:46 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อย่าเครียดไปเลยค่ะคุณ จขกท...แผ่เมตตาไปค่ะ ปัญหาทุกอย่างมีทางออกเสมอ เพียงแต่ว่าเราจะออกถูกทางรึเปล่า หรือไปหลงอยู่ในเขาวงกตก่อนถึงจะได้เจอทางออก...มันก็ต้องใช้เวลาบ้าง เท่าที่อ่านๆมาคุณให้เงินช่วยน้องไปแล้วคราวนี้ก็ต้องแล้วกันไปล่ะค่ะ ถ้าคราวหน้ามาขออีก ก็คงต้อง '' ตัดเยื่อไม่เหลือใยสงสาร '' กันแล้วล่ะ เพราะอายุขนาดนี้แล้วควรจะรู้จักรับผิดชอบในชีวิตตัวเองได้แล้ว และคุณเป็นพี่ ก็ควรจะเด็ดขาดกับน้องได้...ถ้ามันจำเป็นต้องทำ ซึ่งวิธีการบอกกล่าวคนที่จะมาขอยืมเงินนั้นมันมีหลายวิธีมากนะคะ หากคุณรู้วิธี... การเป็นพี่น้องกันแล้วช่วยเหลือเกื้อกูลกันนั้นเป็นสิ่งที่ดี เพราะคนเราย่อมต้อง 1. ช่วยเหลือตัวเองให้ได้ก่อน และ 2. ช่วยเหลือญาติพี่น้องก่อนช่วยคนอื่นนอกบ้าน แต่หากญาติพี่น้องนั้น เราช่วยแล้วและยังนำความเดือดเนื้อร้อนใจมาให้อีก เราก็เห็นทีจะต้องตัดใจให้เค้า '' หัดช่วยเหลือตัวเอง '' ให้ได้... แต่วิธีไหนล่ะที่เราจะช่วยพวกเค้าได้? ค่อยๆคิดอย่างมีสตินะคะ...คิดช้าๆ อย่าเครียดค่ะ ความเครียดไม่ได้ช่วยให้คุณคิดอะไรออกเลย มีแต่บั่นทอนสุขภาพจิต ----------------------------------------------------------- อย่างแรกเลย... อย่าไปทะเลาะกับพี่น้องด้วยคำหยาบคาย อย่าโวยวายเสียงดังเวลาที่เราต้องการความเด็ดขาด อย่าใช้อารมณ์ในการเจราจา...ต้องค่อยๆพูดบอกค่ะ กับน้องชายคุณน่ะ พูดให้เรียบ กระชับ และได้ใจความสำคัญในการพูด ไม่ใช่ให้เงินไปแล้วก็สาปส่งน้องไปในเวลาเดียวกัน...แบบปากก็ด่า มือก็ควักให้ รับรอง... อย่างนี้น้องคุณไม่มีวันเจริญขึ้นหรือหาเงินมาใช้คืนคุณได้หรอกค่ะ เพราะเค้าก็จะตกต่ำตามคำสาปแช่งของคุณนั่นแหละ...เพราะคุณเป็นผู้มีพระคุณ มีเมตตา เป็นคนที่ช่วยเหลือเค้า ก็เท่ากับช่วยชีวิตเค้าให้พ้นทุกข์...ยิ่งคุณไปแช่งสาปส่งไม่ว่าจะด้วยความโกรธจริง หรือพูดเล่นไปอย่างนั้น...แต่มันก็จะมีผลบังคับให้น้องคุณแย่ตามคำพูดนั้น และก็จะหาเงินมาคืนคุณก็ไม่ได้...ช่วยตัวเองก็ไม่ได้อีก ผลก็กลับมาเดือดร้อนที่คุณและครอบครัวอีกอยู่ดี ----------------------------------------------------------- อย่างที่สอง... คิดในทางที่ดีๆค่ะ...เกิดมาเป็นพี่น้องกันมันก็เหมือนต้องเกิดมาใช้กรรมร่วมกันในครอบครัวอยู่แล้ว คุณอาจจะไปเอาเงินเค้ามาในชาติก่อนๆก็เป็นได้...ชาตินี้ถึงต้องมานั่งใช้หนี้แทนน้องไม่จบไม่สิ้น หากอยากให้น้องกลับตัวกลับใจได้ ก็ต้อง '' สั่งสอนด้วยสติ '' ค่ะ ไม่ใช่อารมณ์ ให้เงินเค้าไปแล้วก็อวยพรน้องไปซะ...ขอให้โชคดี ขอให้เจริญๆ จะได้มีเงินมีทองเลี้ยงตัวเองได้ เหลือแล้วจะได้เอามาคืนคุณซะ เค้ามาขอกี่ครั้งก็ขอให้พูดไปอย่างนี้...จะให้ไม่ให้ก็อย่าไปด่าหยาบคาย อย่าไปสาปส่งสาปแช่ง ยิ่งแช่ง...ก็ยิ่งขอค่ะ ----------------------------------------------------------- หากไม่อยากให้เค้ามาขออีก คุณต้องรู้จักวิธีการเจรจา สอนให้น้องมองเห็นถูกเห็นผิดให้ได้ ให้เงินเค้าไปแล้วก็สวดมนต์แผ่เมตตาให้เค้าทุกวันค่ะ คิดเสียว่าเราทำบุญ เพราะเท่าที่ดูๆ คุณเป็นคนรักและสงสารน้องมาก ไม่อย่างนั้นคงปล่อยเค้าไปตามยถากรรมนานแล้ว เรื่องปล่อยไปตามยถากรรมนั้น เอาไว้ทำก็ต่อเมื่อคุณหมดความใยดีต่อน้องแล้วก็แล้วกัน คือ ไม่รักและไม่สั่งสอนแล้ว เพราะฉะนั้น...ไม่ว่าจะเป็นหมาหรือคนเราก็ต้องให้ความรักให้ถูกทางถูกวิธีค่ะ และน้องชายจะเกรงใจคุณและสำนึกในบุญคุณนั้น ! แม้ว่ามันอาจจะต้องใช้เวลาบ้าง...แต่คุณจะได้ผลที่น่าพอใจค่ะ พยายามเข้านะคะ.... @เพิ่มเติม-แก้ไข@ แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 51 02:27:56 แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 51 02:04:27 จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง - [ 31 พ.ค. 51 01:50:27 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จำได้เรื่องที่คุณ ลูกแมงน่ะ อ่านเเล้วเห็นใจเลยค่ะ คุณต้องให้โอกาสพ่อแม่คุณค่ะ ให้โอกาสเขาได้พึ่งตัวเอง โดยการที่คุณต้องใจเเข้งตัดเขาออกไป ไม่งั้นคุณจะไม่ได้เป็นสุขเลย เอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : mrs.night owl - [ 31 พ.ค. 51 19:55:12 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณเวนิซ ต้องใจแข็งค่ะ ปิดประตูบ้านลูกเดียว บอกไปว่าไม่มีเงินแล้ว เงินที่มีอยู่เอาไปฝากธนาคารแบบรายปี หรือหุ้นระยะยาว อะไรที่ถอนยากๆค่ะ เก็บไว้ใช้ตอนแก่ คุณลูกแมงคะ จำเรื่องคุณได้ค่ะ คุณคงต้องทำใจแข็งเหมือนกันค่ะ ถ้าที่บ้านเขาเขียนมาขู่ว่าอย่างนั้น ก็ปล่อยไปเถอะค่ะ ถึงที่จะสวยแค่ไหน อนาคตราคาจะเพิ่มขึ้นอย่างไร คุณคงจะมีโอกาสไปอยู่หรือได้เงินจากมันยาก มีแต่จะต้องถมลงไปเรื่อยๆ มันเหมือนบ่อโคลนดูดมากกว่า เชื่อสามีคุณดีกว่า เก็บเงินไว้ เผื่อมีอะไรขึ้นมาจำเป็นต้องใช้ หากคุณคิดอยากจะซื้อที่ทางไว้ที่เมืองไทยจริงๆ หาที่ที่มีโฉนดดีกว่า จะได้เป็นชื่อคุณไปเลย จะให้เขาเช่า ทำสัญญากี่ปีอะไรก็ว่าไป กลับไปเมืองไทยก็แวะไปดูๆบ้าง อย่าไปซื้อที่ใกล้กับครอบครัวคุณและอย่าไปให้เขารู้ เพราะคุณคงจะหวังพึ่งทางครอบครัวให้ช่วยดูแลยาก แต่จริงๆถ้าคุณคิดจะกลับไปอยู่ตอนแก่ ก็ไม่ต้องซื้อที่กว้างขวางมากหรอกค่ะ เพราะถึงตอนนั้นคงทำอะไรมากๆไม่ไหว เอาที่แถวๆกรุงเทพฯ ปทุมธานี สุพรรณบุรี ที่การคมนาคมสะดวก ไม่ไกลจากแหล่งชุมชนมากนัก เพราะถ้าคุณไม่ไปอยู่ จะบอกขายก็ไม่ยาก อะไรแบบนั้นก็น่าจะได้ (เลือกที่น้ำไม่ท่วมก้จะดี) แม่บ้านหลายคนก็มีความฝันอยากจะกลับเมืองไทยตอนแก่ มีที่มีทางไว้ปลูกผักสวนครัว อะไรแบบนั้นน่ะค่ะ จากคุณ : แม่ลูกดก - [ 1 มิ.ย. 51 14:40:39 A:81.0.253.29 X: TicketID:162483 ]

ความคิดเห็นที่ 16   "แต่มีหลายสิ่งที่ต้องเรียนรู้ใหม่เพราะเราไม่ใด้รับการอบรมที่ดีมา   ขอออกตัวค่ะเพราะเป็นแค่แม่บ้านบ้านนอกๆ แค่นั้นค่ะ จากคุณ : ลูกแมง"   ^^ ^^ ปกติจะอ่านแต่ความคิดเห็นที่หน้ากระทู้นะคะ อื่ม.....แต่เมื่อกี้นี้นึกอย่างไรก็ไม่ทราบ ดิฉัน Click เข้าไปอ่าน Blog ของคุณลูกแมงมาค่ะ อ่านแล้ว ดูภาพปลากรอบต่างๆ แล้นนน ดิฉันไม่รู้สึกว่าคุณเป็นแม่บ้านบ้านนอกๆ อย่างที่ออกตัวเลยนะคะ เห็นว่าคุณเป็นคนเก่ง ทันสมัยค่ะ Cheers! & take care ค่ะ   แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 51 21:52:15 จากคุณ : แม่บ้านธรรมดา สามัญประจำสยาม (Siamese Girl) - [ 1 มิ.ย. 51 21:08:57 ]