ความคิดเห็นที่ 1 ไม่ใช่เรื่องใหม่ค่ะคุณขา  .....ห้องสมุด  ถนนนักเขียน เขามีคดีกันมาหลายต่อหลายแล้วค่ะ  เรียกว่ามีกระทู้แฉกันเรื่อยๆ   เคยเห็นกระทู้พวกคอลัมน์ต่างๆ เขาก็หากินแบบนั่งหาในเน็ต ใครก็เขียนเข้าท่าก็ copy & paste เยอะอยู่นะ   เจ้าของเรื่องมีแรงเอาเรื่องก็ตามกันไป แต่ใครขี้เกียจเรื่องยาวก็มาบ่นพอระบายออกได้บ้าง (ใครๆ ก็ไม่อยากขึ้นโรงขึ้นศาล เสียเวลาเนอะ) แล้วพวกที่ลอกไปก็ลอยนวล แต่กรณีของคุณ คนคัดลอกไม่ถึงเอาไปใช้ทำมาหากินทางธุรกิจ เพียงแต่มารยาทในการจะใช้สมบัติของผู้อื่นยังไม่ได้ปลูกฝังในจิตสำนึกก็เท่านั้นเอง ถึงได้เถียงข้างๆ คูๆ ว่าน่าจะขอบใจที่เขาโฆษณาให้ซะอีก จากคุณ : ก๋าสะลองเงิน - [ 14 มิ.ย. 51 00:47:54 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มาเป็นกำลังใจให้คุณเทียนสีค่ะ งานที่ออกมาเป็นรูปเป็นร่างแล้วเป็นลิขสิทธิ์ของผู้สร้างงานโดยสมบูรณ์ ใครจะละเมิดไม่ได้ ผิดกฎหมายเห็นๆ บางครั้งยังแปลกใจว่าทำไมบางคนจึงไม่รู้ และจะอ้างว่าไม่รู้ก็ไม่ได้ด้วย เพราะกฎหมายคือกฎหมาย อย่างที่คุณ ก๋าสะลองเงิน ว่าเลยค่ะ ในห้องสมุด ถนนนักเขียน มีประจำเลยค่ะ แถมยังมีอีกปัญหา คือเอางานในภาษาอื่นมาแปลแล้วเอาไปลงในถนนนักเขียนโดยไม่มีการเคลียร์ลิขสิทธิ์ แปลกใจว่าเขาไม่รู้กันหรอกหรือว่านั่นเป็นเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ชัดเจน ดีไม่ดีพันทิปต้องตกร่างแหไปด้วยในฐานะที่เป็นโฮสท์ให้มีการทำผิดกฎหมาย เคยอีเมลไปถาม webmaster ถึงได้รู้ว่าถ้าเป็นกรณีบล็อก เจ้าของบล็อกรับผิดชอบไปเต็มๆเลยค่ะถ้าไปละเมิดงานคนอื่น ทางพันทิปไม่รับรู้ด้วย จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 14 มิ.ย. 51 01:14:42 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เพราะจิตสำนักของคนคัดลอกมันแย่ไง สมองไม่มี มีปัญญาลอก แต่ไม่ความเคารพภูมิปัญญาของผู้เขียน เห็นใจ จขกท และเจ้าของงานเขียน จากคุณ : เคยลอกแต่การบ้าน - [ 14 มิ.ย. 51 01:43:37 A:124.120.50.206 X: TicketID:168512 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เอ่อออ...เด๋วข่อยกลับไปเบิ่ง บล็อคข่อยกอน ว่าเอาของเขามาลงบ่.. ... เด๋วซวย.. จากคุณ : ~น้ำตาล..หวานเยิ้ม~ - [ 14 มิ.ย. 51 03:27:51 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เคยเจอกับตัวเหมือนกันค่ะเมื่อไม่นานมานี้เอง ดิฉันไปโพสข้อความแนะนำเรื่องการฝากทะเบียนสมรสไทยที่ต่างประเทศไว้ในกระทู้แนะนำข้างบน มีผู้ประสงค์ดีก๊อปลิงค์ของเว๊บ Wedding Sq. มาให้ดู บอกว่าผลงานการแนะนำของดิฉันมีคนก๊อปเอาไปลงที่เว๊บอื่นทั้งยวงโดย '' ไม่มีชื่อที่มาที่ไป '' เพราะคนที่ก๊อปเอาไปลงก็ทำเหมือนว่าเขียนออกมาเอง ดิฉันไม่โกรธหรอกค่ะถือว่าทำบุญได้ประโยชน์ เพราะดิฉันก็อยากให้เผยแพร่ออกไป เพราะบางครั้งดิฉันเองก็นำเอาบทสวดมนต์ทั้งไทย-อังกฤษจากหนังสือสวดมนต์ที่มีประโยชน์มาลงในบล๊อคตัวเอง เพื่อให้ผู้ที่ไม่มีหนังสือสวดมนต์ได้เข้าไปหาอ่านกัน ซึ่งดิฉันก็จะแจ้งที่มาที่ไป ว่าเป็นของใครเอามาจากไหน เพราะหนังสือธรรมะจะทำออกมาเพื่อการเผยแพร่อยู่แล้ว แต่ที่ไม่เข้าใจก็คือการที่คนก๊อปเอาข้อความส่วนตัวของคนอื่นไปใช้เหมือนเป็นของตัวเองโดยไม่ขออนุญาตและ/หรือให้เครดิตแก่ผู้เขียนนี่สิ่ ... มักจะเป็นเรื่องใหญ่สำหรับทุกคน เพราะงานเขียนถือเป็นสมบัติส่วนตัว แต่เมื่อมาเผยแพร่ในที่สาธารณะ จึงทำให้มีปัญหามาก...ดังนั้นใครจะทำอะไรในที่สาธารณะก็คงต้องระมัดระวังกันมากขึ้น (บอกตัวเองไปในตัวด้วย ฮ่ะๆ) ขอให้คุณให้อภัยกับคนที่ไม่รู้ก็แล้วกันค่ะ . . . . ไหนๆคุณ จขกท ก็เข้ามาอ่าน คห. ดิฉันแล้ว ดิฉันก็ถือขอโอกาส @>ลบข้อความที่ไม่จำเป็นออก+แก้ไข+เพิ่มเติมให้เหมาะสม<@ แก้ไขเมื่อ 14 มิ.ย. 51 05:52:51 จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง - [ 14 มิ.ย. 51 03:28:10 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านแล้วสงสัยครับ กฎหมายเมืองไทยนี่ถ้าไม่ได้ไปจดลิิขสิทธ์ และเขียนบอกไว้ว่าบทความนี้สงวนลิิขสิทธ์ นี่ จะเรียกร้องลิิขสิทธ์ได้ด้วยหรือครับ เห็นในต่างประเทศเค้ายังต้องทำcopyrightเลย ถึงจะได้รับการคุ้มครอง เลยแปลกใจทำไมเมืองไทยนี้คุ้มครองเกินหน้าต่างประเทศอีก จากคุณ : Tisco fan - [ 14 มิ.ย. 51 04:34:36 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณที่นำมาลงกระทู้ หลายๆคนยังไม่รู้และยังไม่มีความเข้าใจถึงการละเมิดลิขสิทธิ์ตรงนี้ อย่างคนที่คุณบอกเป็นตัวอย่าง เค้าเองก็ยังไม่ทราบว่าเป็นความผิด กลายเป็นคิดน้อยไปหน่อย ดิฉันก็เคยทำเหมือนกัน บางครั้งเอาข้อความบางส่วนจาก forward mail มมาเขียนต่อ แต่เนื่องจากมันผ่านมาหลายมือ ข้อความต้นฉบับก็หายไป อย่างนี้เรียกว่ามักง่ายก็คงได้ ต่อไปจะระวังมากขึ้นค่ะ จากคุณ : pixp - [ 14 มิ.ย. 51 04:46:46 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณพี่ๆน้องๆ ที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นนะคะ พอดีเพิ่งเป็นสมาชิกพันทิปได้ไม่ถึงปี และเพิ่งมีบล๊อกได้มาเดือนกว่า เลยไม่ค่อยรู้ว่า เค้าเคยมีปัญหาด้วยเรื่องแบบนี้มาเยอะแล้ว....เอ แล้วเรามัวไปมุดหัวทำอะไรอยู่นะ จะว่าไปแล้วดีใจมากที่เข้ามาอ่านในพันทิป มีเพื่อนเยอะดี ถึงไม่รู้จักจริงๆ หลายคนก็คุยดี และคิดว่า คบกันได้ แม้ว่าแค่ทางเน็ต ก็ตาม ..... มีคนแอบๆบอกว่า เธอคนนี้ทำบ่อยค่ะ...........งั้นถ้าใครคิดว่ารู้จักเธอก็ลองไปอ่านๆกันดูนะคะ เผื่อเจอผลงานตัวเองหลงอยู่ในบล๊อกเธอบ้าง... เห็นก๊อปมาทั้งดุ้นเยอะมาก ทั้งบทความไทย และอังกฤษ โดยเฉพาะเรื่อง NVQ level ต่างๆนี่สุดยอด ......จะไม่ให้รู้ได้อย่างไรคะ ก็ ภาษาที่ใช้มันบอกอยู่แล้วว่าเป็นภาษาเขียนอังกฤษระดับทางการมาก ที่คนธรรมดาอย่างเราๆ เอื้อมไม่ถึงค่ะ........ที่สำคัญอยากให้ใครคนหนึ่งที่เขียนเล่าความลำบากของชีวิตตนเอง ลงห้องไกลบ้านได้เข้าไปดูบ้างจัง...รวมทั้ง นพ. ต่างๆ ว่าบทความของท่านทั้งหลายมีคนใจดี เอาไปเผยแพร่ให้โดยไม่ได้ไหว้วาน...ซะแล้ว..นี่ไม่รวมเรื่องต่างๆในอังกฤษอีกเยอะมาก คนเราถ้าอยากมีบล๊อก ต้องมีจุดขายเป็นของตัวเอง....บล๊อกดิฉันไม่มีอะไรน่าสนใจหรอกค่ะ มีแต่เรื่องบ้าๆเกือบทั้งนั้นที่เขียนไว้ แต่ก็ภูมิใจว่าทำด้วยมันสมองของตนเอง ถ้าคนอ่านสนใจ เค้าก็มาอ่านเอง  แต่ไม่ได้สร้างบล๊อกขึ้นมาเพื่อให้ได้ชื่อว่า มีคนมาลงชื่อเท่านั้น...บ่นอีกแล้วเรา...เฮ้ออออ อยู่ในอังกฤษด้วยกันแท้ๆ น่าจะรักกันเข้าไว้....คนไทยด้วยกัน อย่าทำกันอย่างนี้เลยค่ะ...มันเซ็งน่ะ.... ขอบคุณทุกคนอีกครั้งค่ะ จากคุณ : teansri - [ 14 มิ.ย. 51 04:46:52 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณ Tisco fan คะ ถ้าสมมุติว่า มีการร้องเรียนขึ้นมาถึงศาล และคุณสามารถยืนยันว่าคุณเป็นเจ้าของผลงาน เช่น หลักฐานวันที่การโพสข้อความก่อน คนที่นำไปใช้ เป็นต้น คุณก็เป็นเจ้าของโดยชัดเจนค่ะ  แต่อย่างที่กรมทรัพย์สินฯ แนะนำค่ะ ถ้าเพื่อความรัดกุม  ถ้าคุณแต่งนิยายมา 1 เรื่อง ก็ควรจะเย็บเล่มและส่งไปขอเลขที่ลิขสิทธิ์ได้ค่ะ ไม่ต้องถึงขั้นได้พิมพ์หรอกนะคะ  เย็บเล่มเองส่งไปแค่นั้นค่ะ ถ้าไม่แน่ใจ ถาม จนท ได้นะคะ พี่ๆ เค้าใจดีมากค่ะ อธิบายดี ไม่สลับซับซ้อนค่ะ คุณ pixp คะ  ถ้าเขียนบอกว่า...ข้อความนี้ได้รับจาก  ฟอร์เวิร์ดเมลล์ ไม่ทราบที่มาอย่างชัดเจนก็คงไม่เป็นไรมั้งคะ...อันนี้ไม่ค่อยแน่ใจค่ะ  และถือว่าไม่ได้ตั้งใจทำ หรือแกล้งไม่รู้หรอกค่ะ...ไม่เหมือนกับกรณีที่รู้ว่ามีเจ้าของแน่ๆ แต่แอบเอามาโดยไม่บอกค่ะ แก้ไขเมื่อ 14 มิ.ย. 51 04:59:02 จากคุณ : teansri - [ 14 มิ.ย. 51 04:53:46 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เข้ามาเสริมเรื่องเบา ๆ เกี่ยวกับฟอร์เวิร์ดเมล์ครับ คนรู้จักกันคนหนึ่งเธอชอบเขียนโคลงกลอนและเขียนไว้เยอะ วันหนึ่งได้รับบทกวีเพราะ ๆ มาทางฟอร์เวิร์ดเมล์ ปรากฏว่าเป็นโคลงที่เพื่อนคนนี้เขียนเอง เมื่อสองสามปีมาแล้ว จากคุณ : นายคลิค - [ 14 มิ.ย. 51 07:11:17 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอตอบคุณ tisco fan นะคะ ในต่างประเทศ ไม่ว่าประเทศไหน สมมุติว่าเป็นอเมริกาก็แล้วกันนะคะ ผลงานที่ออกมาเป็นรูปเป็นร่างแล้ว (หมายถึงไม่ได้เป็นเพียงความคิด) ถือว่าเป็นงานมีลิขสิทธิ์ทั้งสิ้นค่ะ หมายถึงที่ปรากฏต่อสาธารณชนอย่างเช่นลงในบล็อกอย่างของคุณเทียนศรีนะคะ ไม่จำเป็นต้องไปจดลิขสิทธิ์ที่ไหน ไม่จำเป็นต้องระบุไว้ที่ใดว่าเป็นงานลิขสิทธิ์ด้วยค่ะ เพราะถือว่าเป็นที่รู้กันและยอมรับกันว่ามีเจ้าของ และเจ้าของเท่านั้นที่ถือลิขสิทธิ์ในงานนั้น ใครจะเอาไปใช้ต้องขออนุญาตอย่างเป็นเรื่องเป็นราวก่อน ถ้าคุณเทียนศรีเขียนลงบล็อกอย่างนั้น งานชิ้นนั้นถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของคุณเทียนศรีโดยสมบูรณ์ค่ะ อีกอย่าง คนที่ลอกไปเข้าใจผิดคิดว่าแค่บอกไว้ว่าไม่ใช่ของตัวเอง เป็นงานของคนอื่น หรือแม้แต่อาจใส่ชื่อไว้ด้วย นั่นก็ยังถือว่าผิดกฎหมายค่ะ การใช้งานลิขสิทธิ์ไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าระบุเจ้าของหรือไม่ แต่ผิดกฎหมายตรงที่เอาไปใช้โดยไม่มีการเคลียร์ลิขสิทธิ์ คือไม่ได้ขอเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อนเอาไปใช้ค่ะ มีการเอางานที่มีเจ้าของไปใช้ในอีกลักษณะที่ทำได้ตามกฎหมาย คือเอาไปใช้ในการศึกษา แบบนั้นเรียกว่า fair use แบบนั้นยอมรับได้ค่ะ ที่ต้องทำคือระบุที่มา แต่ต้องเอาไปใช้ในการศึกษาเท่านั้น สำหรับข้อความในฟอร์เวิร์ดเมลที่ไม่รู้ที่มา ไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของ นั่นไม่ถือเป็นงานลิขสิทธิ์ค่ะ งานลิขสิทธิ์ต้องเป็นรูปเป็นร่างแล้ว ไม่ใช่แค่ความคิด และต้องมีเจ้าของชัดเจนค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 14 มิ.ย. 51 08:20:09 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาต่ออีกนิดค่ะเรื่องผลงานที่ไม่รู้เจ้าของ อย่างเช่นฟอร์เวิร์ดเมลนะคะ ผลงานแบบนั้นเรียกว่า orphan หรือลูกกำพร้านั่นแหละค่ะ :o) เป็นอย่างนั้นจริงๆ คือไม่รู้ว่าใครสร้างขึ้นมา ผลงานลักษณะนั้น แม้จะดูเป็นเรื่องราว ถ้าใครต้องการเอาไปใช้ อยากแนะนำให้ลองหาตัวเจ้าของเสียก่อน ถ้าหาไม่ได้ก็เอาไปใช้ได้ค่ะ ถือว่าผลงานนั้นอยู่ใน public domain คือเป็นของสาธารณะค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 14 มิ.ย. 51 08:26:34 ]

ความคิดเห็นที่ 13 พี่ไก่ค่ะ พูดถึงเรื่องฟอร์เวิร์ดเมล์ อันนี้มองต่างมุมนะคะ ถ้าเกิดว่าคนที่สร้างขึ้นมาคนแรก คัดลอกจากกระทู้ หรือ blog อันนี้ก็ถือว่าผิดใช่ไหมคะ แต่ว่าเค้าอาจไม่ได้ลงชื่อคนเขียนเลยก็ได้ เวลาเรารับมา เราไม่เห็นว่ามีที่มาก็เอาไปใช้ต่อ ถือว่าของสาธารณะ อย่างนี้ก็ไม่ถูกสิค่ะ ถ้าจะบอกว่าไม่รู้ถือว่าไม่ผิดศาลจะฟังหรือเปล่าไม่ทราบ เอาเป็นว่าถ้าไม่มีแหล่งที่มาอย่างเอามาใช้จะดีกว่าค่ะ แต่คิดไปแล้ว เรื่องนี้พูดยากคงมองที่เจตนามากกว่า เกิดของเค้าดีจริงอยากเผยแพร่ก็ไม่รู้จะว่าไง จากคุณ : pixp - [ 14 มิ.ย. 51 13:39:05 ]

ความคิดเห็นที่ 14 โดนมาแล้วค่ะ เรื่องวีซ่าอเมริกาที่เขียนใน blog นี่แหละ ทำให้ต้องปิด blog ไประยะนึง แล้วเปิดบริการใหม่เป็น image ค่ะ ไม่ใช่การพิมพ์ตัวอักษร ถ้า copy ก็ต้อง save เป็น image file ไป ซึ่งมีชื่อเราเป็น background ด้านหลังตัวหนังสือเลย แต่ถ้าคนที่เอาไปตั้งใจจะเอาจริง ๆ ก็แค่ขยันพิมพ์ใหม่ก็ได้แล้ว จากคุณ : Susie - [ 14 มิ.ย. 51 16:06:38 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เข้ามาตอบคุณ pixp ค่ะ จากความคิดเห็นที่ 7 คนที่ดิฉันพูดถึงเนี่ย เธอรู้ค่ะว่ามันผิด ไม่รู้ไม่ได้สิ ลอกเค้ามาเกือบ ทั้งบล๊อก ตั้งแต่เรื่องวีซ่า ยันเรื่องพยาบาลต่างชาติ..ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ใช่พยาบาลแต่ทำเนียน   ลอกยาวไปถึงอเมริกาโน่น แต่เธอดันทุรังมาก...เพิ่งทราบจากเพื่อนๆคนอื่นๆ ที่เคยจัดการเค้าหลังไมค์ไปหลายรายแล้วค่ะ เธอลอกมาตลอด ลองไปดูที่บล๊อกเธอสิคะ   .........ถ้าใครไม่รู้ว่าเธอคนนี้ป็นใครหลังไมค์ไปถามนะคะ จะบอกชื่อให้ ไม่อยากบอกตรงนี้ค่ะ  สงสารเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน...ว่าจะไม่แล้วนะ..เรา แก้ไขเมื่อ 14 มิ.ย. 51 17:30:19 แก้ไขเมื่อ 14 มิ.ย. 51 17:17:08 จากคุณ : teansri - [ 14 มิ.ย. 51 17:14:14 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เอาตัวอย่างการ Copy and Paste แบบไม่มีชื่อผู้เขียนมาให้ดูค่ะ http://www.weddingsquare.com/forum/forum_posts.asp?TID=73812&PN=14 เป็นข้อมูลที่ดิฉันเขียนขึ้นมาเองเพื่อให้ประโยชน์เพื่อนหญิงไทย (และมีข้อความบางส่วนจาก คุณ เจ้าของกระทู้นั้นอีก ขอไม่เอ่ยนาม ณ ที่นี้) แต่ก็โดนก๊อปข้อมูลไปทั้งหมดเลย โดยไม่มีการลงชื่อให้เกียรติผู้เขียน... ถ้าคุณเทียนศรีไม่ตั้งกระทู้นี้ดิฉันก็คงจะไม่พูดออกมา เพราะดิฉันพยายามทำใจให้กว้างว่า... เราต้องการให้ความรู้และประโยชน์แก่สังคม แต่บางทีคนในสังคมกลับทำร้ายจิตใจเรา... เนื่องจากอ่านแล้วก็ขัดตาเพราะว่าการ Copy and Paste นี่ มันน่าจะลากลงมาถึงชื่อคนเขียนได้... ห่างกันแค่นิดเดียวกลับไม่เอาชื่อเค้ามาด้วย คนก๊อปก็ช่างทำกันได้... คนพิมพ์ก็พิมพ์กันตาตั้ง... เราห่วงคนอื่นจะไม่ได้ประโยชน์จากสิ่งที่เราบอก แต่คนอื่นไม่ได้ห่วงว่าเราจะได้หรือเสีย... เพราะถือว่าเป็นข่าวในที่สาธารณะ จะทำยังไงก็ได้ แต่ชื่อเค้ามี...ชื่อคนเขียนน่ะ กลับไม่เอาไปด้วย ก็แปลกแฮะ... ชอบก๊อปปี้ แต่ไม่บอกที่มาที่ไป มันยังไงๆอยู่นา... แบบนี้ก็น่าจะเรียกละเมิดลิขสิทธิ์ได้ใช่ไหมละคะ... จากลิงค์นั้นไม่มีคำขอโทษจากผู้ที่ก๊อปเอาข้อมูลไป มีแต่คนอื่นที่อ่านเจอแล้วจำได้ ต้องเข้าไปชำระความแทน จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง - [ 14 มิ.ย. 51 21:07:36 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เรื่องฟอร์เวิร์ดเมลว่าไปแล้วมันก็ซับซ้อนกว่าที่คิดอย่างที่ทรายว่าจริงๆนะคะ สมัยก่อนฟอร์เวิร์ดเมลมักเป็นพวก urban legend อย่างเช่นเรื่องผู้หญิงมีคนร้ายแอบซ่อนอยู่ตอนหลังของรถแล้วผู้หญิงคนนั้นไม่รู้ อะไรทำนองนั้น ยุคหลังๆมีสารพัดรูปแบบเลย แบบที่ลอกมาจากงานมีลิขสิทธิ์ก็มี สงสัยทางที่ดีอย่าเอามาเผยแพร่ต่อในที่สาธารณะคงดีที่สุดอย่างที่ว่า เพื่อความปลอดภัย คุณเทียนศรีคะ บรรดานิยายที่โพสต์กันตามเน็ตเจอลักษณะลอกไปลงบล็อกบ่อยค่ะ จำได้ว่าเมื่อ 2-3 ปีก่อน มีคนเอานิยายของนักเขียนคนหนึ่ง (ตอนนี้เรื่องนั้นของนักเขียนท่านนั้นพิมพ์เป็นเล่มแล้ว) ไปทำเป็นบล็อก สืบไปสืบมา ปรากฏว่าเป็นเด็กอายุ 11 ขวบเท่านั้นเองค่ะ ใครที่เจอเรื่องแบบนี้แล้วคงท้อไปเลยนะคะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 14 มิ.ย. 51 21:07:57 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ค่ะพี่ เขียดเองค่ะ คุณแม่บ้านยูเค ก๊อปบล็อกของเขียดไปทุกหน้าเลยค่ะ แฟนคลับก้อช่วยกันเข้าไปอัดสิคะ นิสัยนี้ยังไม่เลิกอีก เขียดว่า เขียดคงเขียนจดหมายหาเวบมาสเตอร์ของบล็อกแก๊งแล้วล่ะค่ะ ทนผู้หญิงคนนี้มานานแล้ว เรื่องผู้ชาบคิดบวกก้อเอาไปลงไม่ขอ คือเรื่องไหนดัง คนเข้าเยอะ ชีไปหมดแหละค่ะ จากคุณ : เขียดแห่งบล็อกMacdreamnurse (macdreamnurse) - [ 14 มิ.ย. 51 21:41:14 ]

ความคิดเห็นที่ 19 http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J6666515/J6666515.html พอดีไปค้นหาข้อมูล และเจอกระทู้ด้านบน เห็นว่ามีประโยชน์มากสำหรับคนที่ต้องการจดลิขสิทธิ์ ออนไลน์ โดยเฉพาะคนที่อยู่ต่างประเทศ  ลองเข้าไปดูนะคะ คุณกุศโลบายจากความจริง คะ  ไปอ่านมาแล้วค่ะ เหอๆ ทำไปได้ ร้ายจริงๆ พวกชอบลอกชาวบ้านเนี่ย...อยากโพสข้อความ แล้วทำไมไม่รู้จักคิดเองก็ไม่รู้ คุณกุลธิดาคะ ....โขมยได้โขมยไป อย่าให้เจอก็แล้วกัน..โดนแน่..(อิอิ แอบโหด) จากคุณ : teansri - [ 14 มิ.ย. 51 22:08:49 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ้าวน้องเขียด??? พี่อุตส่าห์ปิดชื่อมาเสียนาน ว่าคนก๊อป คือ คุณ แม่บ้าน UK ไหง คุณน้องมาพูดซะโจ่งแจ้งอย่างนี้ล่ะ???อืมมมม ไหนๆ ก็ไหนๆแล้ว ถ้าโดนทั้งบล๊อกอย่างน้องเขียด ก็คงไม่น่าเกลียดค่ะ ที่จะบอกชื่อเธอมา   เรื่องผู้ชายคิดบวกนี่ดังจริงๆ เธอตามกระแสดีจังเลย...เวบมาสเตอร์ช้าจัง..สงสัยงานคงยุ่ง  ทำไมป่านนี้แล้วยังรื้ออ่านบล๊อกเธอไม่จบนะ รีบไปเอาลิขสิทธิ์ ออนไลน์จาก ความคิดเห็น 19 มาลงไว้ที่บล๊อกนะคะ ที่อเมริกาก็มีรับรองค่ะ  ของพี่เอามาลงแล้วเรียบร้อยค่ะ กลัวมีคนมาเอาเรื่องบ้าๆ ไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตค่ะ..(กลัวคนอื่นจะบ้าตามพี่ไปด้วย) โชคดีนะคะน้อง...ขอบคุณที่มาแสดงความคิดเห็นค่ะ จากคุณ : teansri - [ 14 มิ.ย. 51 22:20:03 ]

ความคิดเห็นที่ 21 พี่คะ เราฟ้องนังนี่ดีไหมคะ เขียดทนมันมานานแล้ว งั่งแล้วดันอยากมีบล็อกเอง จากคุณ : เขียด (macdreamnurse) - [ 14 มิ.ย. 51 22:24:34 ]

ความคิดเห็นที่ 22 พี่รายงานเวบมาสเตอร์ไปแล้วค่ะ น้องเขียดก็ควรจะรายงานไปด้วยนะคะ พี่ๆเค้าจะได้รื้อบล๊อกดูให้ค่ะ..เรื่องฟ้องร้องนี่ ปรึกษาสมาชิกในบล๊อกของน้องดูนะคะ เพราะบล๊อกน้องเขียดรวมตัวกันหลายคน คนที่เสียหายมีหลายคนค่ะ จากคุณ : teansri - [ 14 มิ.ย. 51 22:41:27 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตอนที่เราโดน copy ข้อมูลไปลง blog สมาชิกคนนึง ก็มีเพื่อนสมาชิกไกลบ้านเข้าไปโพสคอมเม้นท์ตำหนิเค้าพอสมควร แต่ก็ไม่ได้มีการแก้ไขอะไร เราก็เลยส่งเรื่องไปถึง webmaster ของ bloggang ให้ช่วยแจ้งเจ้าของ blog ค่ะ ปรากฏว่าเจ้าของ blog นั่นยกเลิกสมาชิกไปแล้วแต่ระบบสมาชิกกับ bloggang ยังไม่ได้ link กัน ยกเลิกสมาชิกแต่ blog ไม่ได้ถูกลบไปด้วย เค้าก็เลยลบ blog ให้ ระหว่างนั้นก็มีน้อง ๆ สมาชิกไกลบ้านลอง search ดู ก็ไปเจอที่เว็บอื่นอีกค่ะ เราก็เริ่มทำใจ ต่อมาเราก็เจอด้วยตัวเองที่เว็บดังเว็บนึงที่เกี่ยวกับวีซ่าอเมริกา คนที่ตั้งกระทู้นั้นอาจจะไม่ได้เจตนาไม่ดี คงแค่อยากหาข้อมูลไปแบ่งปัน แต่ copy ทุกตัวหนังสือไปแปะเลย เราก็เลยเข้าไปสมัครสมาชิกโพสบอกและส่งอีเมลบอกเว็บมาสเตอร์ว่าคุณเอาของเรามานะ พอเวลาผ่านไป 2-3 วัน กระทู้นั้นก็หายไปจากเว็บ และมีสมาชิกคนนึง (ไม่แน่ใจว่าเว็บมาสเตอร์รึเปล่า) ส่งอีเมลมาขอแปะ link blog ของเราที่เว็บเค้าค่ะ... ทำแบบนี้รู้สึกดีกว่ากันเยอะเลย เล่าสู่กันฟังนะคะ... แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 51 01:26:12 จากคุณ : Susie - [ 14 มิ.ย. 51 23:50:11 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณนะครับสำหรับคำตอบ ช่วยให้ผมเข้าใจขึ้น แต่ยังสงสัยอีกนิดนะครับ สมมุติว่ามีคนโพสถามเช่น พี่คะมีใครรู้สูตรหมึกมะนาวบ้างคะ หรือพี่คะช่วยแปลเป็นภาษาอังกฤษให้ที อย่างนี้ใครตอบมาแล้วเจ้าของกระทู้ก๊อปเอาไปใช้หรือเผยแพร่ อย่างนี้จะผิดลิขสิทธิ์หรือเปล่าครับ จากคุณ : Tisco fan - [ 15 มิ.ย. 51 00:42:35 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คุณ Tisco fan คะ มันไม่ได้ผิดหรอกค่ะ คนที่ทำบล็อกขึ้นมา เจตนาเขาเผยแพร่ข้อมูลทั้งนั้นค่ะ มันไม่ผิดแน่นอน คุณลองเข้าไปดูบล็อกของแม่บ้าน ยูเคดูค่ะ เจตนาเห็นเด่นชัดมากค่ะ ว่าลอกความรู้คนอื่นมาเอาดีเข้าตัว บล็อกของดิฉันเอง มีคนเอาไปเผยแพร่ที่อื่นมากมาย ดิฉันก้อเคยเจอ เจตนาของเขาทั้งหลายคือ ช่วยกันเผยแพร่ข้อมูล แต่แม่บ้านยูเค เอาของดิฉันไปทุกๆหน้าค่ะ ทั้งที่เราทำบล็อกเหมือนกัน คนที่ใช้เนตเป็น เขามีปัญญาที่จะค้นหาสิ่งที่เขาต้องการอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องไปผ่านบล็อกของคนนี้ทุกเรื่อง อธิบายยากค่ะ น่าจะลองเข้าไปดูว่า คำว่าเอาดีใส่ตัวเป็นอย่างไร จากคุณ : เขียดแห่งบล็อกMacdreamnurse (macdreamnurse) - [ 15 มิ.ย. 51 01:04:29 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ถ้าเป็นสูตรอาหาร แล้วเป็นสูตรส่วนตัวของคนที่เอื้อเฟื้อให้ จริงๆแล้วก็ถือว่าผิดนะคะถ้าเจ้าของสูตรคิดจะเอาเรื่อง ส่วนการแปล คนแปลเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ 'สำนวน' นั้น มีคนเอาไปเผยแพร่อีกต่อก็เท่ากับละเมิดลิขสิทธิ์เขาเหมือนกัน แต่กรณีแบบนั้นคิดว่าไม่ค่อยมีใครเอาผิดกัน คงเป็นเพราะเรื่องของสูตรอาหาร มันเป็นไปในลักษณะเอื้อเฟื้อแบ่งปันให้กัน ช่วยเหลือกัน สิ่งที่เอามาแปลก็มาจากงานของคนอื่นอีกต่อ ต่างจากผลงานในลักษณะที่ต้องใช้พลังสมอง และเวลา ต้องอาศัยการค้นคว้าข้อมูล หรือดึงเอาประสบการณ์สวนตัวมาเรียบเรียงและสร้างสรรขึ้นมาเป็นงานของตัวเองแท้ๆ เป็นงานแบบ original อย่างที่คุณเทียนสี คุณเขียด คุณกุศโลบายฯ และคุณซูซี่เจอ แบบนั้นใครที่ลอกเอาไปแล้วโมเมว่าเป็นความคิด เป็นงานสร้างสรรของตัว หรือแม้แต่บอกว่าเอามาจากที่อื่นอีกต่อ มันไม่สมควร ไม่ถูกต้อง และผิดกฎหมายทั้งนั้นค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 15 มิ.ย. 51 01:10:32 ]

ความคิดเห็นที่ 27 คุณกุลธิดาอยู่ไหน??? มาช่วยตอบ คุณTisco fan  หน่อยค่ะ   ตามที่ดิฉันเข้าใจนะคะ  ถ้าถามให้ช่วยแปลภาษาอังกฤษให้เป็นประโยค แล้วเอาไปใช้ส่งอาจารย์ เอาไปเขียนเอกสารต่างๆ เช่นจดหมายสมัครงาน ก็ไม่ละเมิดหรอกค่ะ... เพราะคนที่ตอบก็รู้อยู่แล้วว่าเขาถามเพราะ อยากรู้ อยากนำไปใช้...ถ้าไม่อยากให้เค้าไป ก็ไม่ต้องตอบ แต่คงไม่ได้หมายถึงแปลเป็นเล่มๆ หรอกนะคะ แค่ประโยค สองประโยค ห้องเรียนภาษาอังกฤษของพันทิปเค้าก็แปลกันทุกวัน สูตรหมึกมะนาว เอาไปทำกับข้าวกิน นี่คงไม่เป็นไรค่ะ แต่อย่าเอาไปเผยแพร่ต่อโดยการเขียนเป็นสูตร ( ลงหนังสือ ลงบล๊อก )ของตัวเองขายก็แล้วกัน  เพราะถือว่าเอาสูตรที่คนอื่นคิดมาไปใช้ประโยชน์อย่างอื่นค่ะ รอคนอื่นๆมาช่วยหน่อยค่ะ แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 51 01:17:46 จากคุณ : teansri - [ 15 มิ.ย. 51 01:11:08 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อ้าว ตัดหน้าไปแค่ชั่วเสี้ยวนาที อุตส่าห์เรียกหาค่ะ คุณ กุลธิดา จากคุณ : teansri - [ 15 มิ.ย. 51 01:14:23 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ใช่ค่ะ อย่างที่คุณเทียนสีว่ามาเลยค่ะ สูตรอาหารที่เขาเอื้อเฟื้อให้มา ถ้าเอาไปทำกินเองก็ไม่มีใครว่าอะไร แต่ถ้าเอาไปรวบรวมพิมพ์หนังสือขาย นั่นคงไม่มีใครยอมถ้าไม่ให้เครดิตเจ้าของสูตรและขออนุญาตเจ้าของสูตรก่อน นั่นเป็นอีกเรื่องที่ต้องพิจารณาค่ะ การเผยแพร่เป็นไปในลักษณะไหน ถ้าเผยแพร่แบบเอื้อเฟื้อกัน เจ้าของงานคงหยวนๆให้ได้ถ้าขออนุญาตก่อน หรือบอกให้เจ้าของงานเขาได้รู้ก่อน แต่ถ้าเอาไปแล้ว ไปใช้ในทางสร้างผลกำไรเข้ากระเป๋าตัวเองโดยที่เจ้าของงานไม่มีส่วนได้รู้เห็นเลย แบบนั้นเอาเรื่องง่ายมากค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 15 มิ.ย. 51 01:27:34 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ดิฉัน เจ้าของบล็อก macdreamnurse เมื่อ ประมาณ เดือน พค 2007 แม่บ้านยูเค ได้ก๊อปบล็อกของดิฉันทุกหน้าไปใส่ไว้ในบล็อกของตัวเอง โดย ออกตัวว่า ไม่ได้เขียนขึ้นมาเอง เอามาจากพยาบาลท่านนึงเขียนไว้ ดิฉันตามไปเจอด้วยเจตนาดี โดยเข้าใจว่า บล็อกนี้มีข้อมูลด้านการมาเป็นพยาบาลอเมริกาเหมือนกัน รู้สึกดีใจมาก พอเปิดเข้าไป กลายเป็นว่า เป็นของดิฉันทั้งหมด ดิฉันได้คอมเม้นไปว่า ดิฉันเป็นเจ้าของบล็อกเอง และรู้สึกดีใจที่มีคนนำไปเผยแพร่ แต่พอมาเล่าให้แฟนคลับฟัง ทุกคนต่างออกเสียงเดียวกันว่า แบบนี้ไม่ถูก เอาไปได้ แต่ด้วยมารยาท ควรที่จะบอกกล่าวกันว่าง แต่เธอก้อได้ลบออกไปแล้ว และออกตัวว่า ตัวเองยุ่งเลยไม่มีเวลาเขียน เรื่องนี้ก็แล้วกันไป แต่วันนี้ ดิฉันเพิ่งกลับมาจาก ดีซี เจอข้อความเพื่อนๆถกกันเรื่อง แม่บ้านยูเค ได้ ก๊อปข้อความของ คุณ เทียนสี พยาบาลอังกฤษไป คุณเทียนสีได้บอกให้เธอทราบว่าไม่สมควร เธอได้แก้ตัวไปแล้วว่า น่าจะขอบคุณเธอที่เอามาเผยแพร่ บล็อกของเธอนั้น 80% เป็นเรื่องของคนอื่น หมายถึงภูมิปัญญาของผู้อื่น ถึงจะขึ้นหัวข้อว่า ไม่ได้เขียนด้วยตัวเองก็ตามแต่ แต่ก็ไม่ได้ขออนุญาต และดิฉันคิดว่า ทุกท่านที่ต้องการหาข้อมูลที่ตัวเองอยากทราบก็สามารถค้นหาได้ และตรงเข้าบล็อกนั้นๆ โดยไม่มีความจำเป็นต้องผ่าน บล็อกของคุณ แม่บ้าน UK แม้แต่น้อย ดิฉันเรียนขอให้เวบมาสเตอร์ได้เข้าไปอ่านพิจารณาในบล็อกของเธอสักครั้ง เพราะดิฉันไม่สามารถอธิบายได้ว่า เจตนาขโมยภูมิปัญญาของผู้อื่นเป็นอย่างไร และเธอก็ไม่เคยรู้ตัวเลย ยังเอาของของคนอื่นมาลงในบล็อกของตัวเองแบบไม่ขออนุญาตอย่างต่อเนื่อง                                                                        ได้โปรดพิจารณา ข้อความทั้งหมดข้างบนนี้ ดิฉันเจ้าของบล็อก macdreamnurse เป็นผู้เขียนถึงเวบมาสเตอร์วันนี้เวลา 2.45 PM และดิฉันขอประกาศว่า ข้อความข้างต้นดิฉันเป็นผู้ลงมือเขียนเอง คุณแม่บ้านยูเค ถ้าคุณยังไม่เลิกทำอีก เราเจอกันที่ศาลค่ะ คุณอายุก็มากแล้ว แต่มารยาทของคุณไม่ได้เจริญไปตามตัวเลขที่แก่ขึ้นเรื่อยๆเลย แล้วเรื่องความทุเรศด้านไม่มีสมองทำบล็อกของตัวเองนั้น ใครๆก็ทราบค่ะ วงการพยาบาลมันแคบ เขาส่งเรื่องกันไปที่พยาบาลพลัดถิ่น พยาบาลอินเตอร์ คุณอายไหมคะ เป็นพยาบาลไม่จริง ดันเอาข้อมูลของเหล่าพยาบาลจริงๆมาเอาดีใส่ตัว ดิฉันไม่เคยดูถูกใครว่าจะเป็นพยาบาลหรือไม่เป็น ทุกอาชีพน่าศรัทธาทั้งนั้น แต่ดิฉันถามคุณว่า อายไหมคะไม่ใช่พยาบาล ไม่มีความรู้ แต่ดันอยากอวดรู้ เอาของคนอื่นมาใส่บล็อกของตัวเองน่ะค่ะ จากคุณ : เขียด (macdreamnurse) - [ 15 มิ.ย. 51 01:52:40 ]

ความคิดเห็นที่ 31   กรูไม่รู้    กรูเมา   แต่โหวตให้ 1 จิ๊ก แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 51 02:14:57 จากคุณ : R-NO - [ 15 มิ.ย. 51 02:09:33 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เข้ามาสนับสนุนความคิดเห็นที่30 อย่างเต็มที่ ในฐานะ จขกท และ ผู้ร่วมวิชาชีพพยาบาลเหมือนกันค่ะ............เวบมาสเตอร์โปรดช่วยพิจารณาให้ด้วยนะคะ และหวังเป็นอย่างยิ่งว่า กระทู้นี้จะไม่โดนลบไปเสียก่อนนะคะ....หากมีใครที่หวังดีแจ้งลบกระทู้นี้ กรุณาแจ้งเหตุผลด้วยนะคะ...โตๆกันแล้ว ต้องคุยกันด้วยเหตุผลค่ะ จากคุณ : teansri - [ 15 มิ.ย. 51 03:05:44 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ก๊อปที่เม้นในบล็อกแม่บ้านยูเคมาค่ะ กลัวเธอไม่แน่จริงลบที่ดิฉันคอมเม้นไว้ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=khonklaiban&month=08-2007&group=14&date=05&gblog=27 いつらしﾔいませ 。ยินดีต้อนรับค่ะ**8 คุณแม่บ้านยูเค จำกันได้ไหมคะ http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H6703296/H6703296.html คนที่คุณเคยก๊อปทั้งบล็อกมาไว้ที่นี่ไง ประมาณว่าสำคัญเหลือเกิน ต้องอ่านผ่านบล็อกฉันเท่านั้น เลยจำเป็นต้องก๊อปบล็อกของคนอื่นมาใส่ไว้ของตัวเองน่ะค่ะ เขียดไงคะ แห่งบล็อกแก๊ง macdreamnurse คนล่าสุด คุณ เทียนสีไงคะ เข้าไปอ่านลิงค์ที่ให้นี่หน่อยสิคะ ไม่ทราบว่าจะรู้สึกอะไรไหม แน่จริงอย่าลบที่ฉันคอมเม้นนะคะ แล้วพวกกลองแต๊กทั้งหลาย ไม่ต้องมาเม้นดิฉันกลับ เจ้าของบล็อกนี้เท่านั้นที่จะเม้นฉันกลับได้ และฉัน คุณ เทียนสี และคนที่คุณเล่นสกปรกน่ะ เขาพากันส่งเรื่องไปที่เวบมาสเตอร์บล็อกแงแล้วค่ะ แล้วเจอกัน โดย: เขียด IP: 70.161.255.144 วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:5:09:59 น. จากคุณ : เขียด (macdreamnurse) - [ 15 มิ.ย. 51 05:11:00 ]

ความคิดเห็นที่ 34 บางคนก็ละเมิดลิขสิทธิ์เพราะไม่รู้ แต่บางคนก็ละเมิดทั้งๆที่รู้ กฏหมายลิขสิทธิ์สิ่งพิมพ์ทั้งหลายแหล่มันมีอยู่ก็จริง แต่บางคนบทเค้าจะละเมิด เค้าก็ทำกันได้หน้าตาเฉย เร็วๆมานี้ที่เดนมาร์กก็มีกรณีนักวิจารณ์ประจำ นสพ. ชื่อดังของเดนมาร์ก weekendavisen ดันไปลอกบทวิจารณ์ของนักเขียนสวีเดนมาทั้งดุ้น ทำยังกับคนที่นี่เค้าหูหนาตาเล่อ ไม่มีปัญญาเสาะหาความจริงอย่างนั้นแหละ ตอนนี้คนนี้ก็เลยอนาคตดับไปเลยค่ะ เพราะความมักง่ายแท้ๆ นึกแล้วก็ชักสงสัยนิดๆ ดิฉันก็ชอบเอากลอนที่ดิฉันโปรดปรานของนักเขียนชื่อดังชาวต่างประเทศมาลงในบล็อก แต่ก็จะลงชื่อผู้แต่งกำกับไว้เสมอ หากคนไหนเป็นนักประพันธ์ไร้นามก็จะเขียนว่าไม่ทราบชื่อผู้แต่ง แบบนี้จะถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์หรือเปล่าคะ จากคุณ : Smilla - [ 15 มิ.ย. 51 06:59:49 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ชักกลัวๆ เหมือนกัน ไม่ได้กลัวเขาขโมยอะไรเราไปนะคะ เพราะว่าเราไม่มีกึ๋นขนาดนั้น กลัวจะเผลอไปเอาอะไรของเขามา เพราะเป็นคนนึงที่อ่านเยอะ อ่านผ่านๆ จำไม่ได้ทั้งหมด จะจำได้ลางๆ บางทีก็อ้างอิงถึง โยงกระทู้นั้น โยงเว็บนี้ไปทั่ว ตอนมาเล่นใหม่ๆ ชอบสูตรอะไร ชอบข้อความไหน ก็จะเซฟไว้ในเครื่อง บางทีถึงเวลา หาที่มาที่ไปไม่ได้ ช่วงนึงก็เริ่มมีเรื่องลิขสิทธิ์อะไรนี่ ทำให้เวลาจะพูดถึงอะไร ต้องมีเว็บ ที่มาที่ไปประกอบ ก็เลยทำเป็นนิสัย เหมือนทำรายงาน ผิดหรือเปล่าคะ ที่ไม่ได้ขออนุญาต -_-' จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก - [ 15 มิ.ย. 51 09:54:45 ]

ความคิดเห็นที่ 36 อันนี้ไม่เกียวกับเรื่องบล้อค แต่เป็นเรื่องหลังไมค์ที่เราคุยกัน อยากเอามาแชร์ด้วย เห็นว่าเป็นเรื่องมารยาทที่เหมือนๆกัน หรือใกล้เคียงกัน ดิฉันเคยคุยกับพี่ WIWANDA เรื่องไวน์ นิดๆหน่อยๆ ไม่สลักสำคัญอะไรมาก แต่คุณพี่เขากำลังออกทู้เรื่องเส้นทาง wine แล้วเขาเกิดอยากเอาที่เราคุยไป มาลงในทู้ของเขา พี่เขาเขียนขออนุญาตมาเลยค่ะ ถามมาว่าพี่ขอเอาที่เราคุยกันไปลงในทู้พี่ได้ไหม ดิฉันก็บอกพี่เขาไปว่าอายนะคะพี่ แต่เอาเลยค่ะ งานนี้ ดิฉันคิดว่าพี่เขา professional มาก รู้ระเบียบ รู้มารยาท ขอแสดงความเคารพมาในที่นี้ค่ะ จากคุณ : PatPDX - [ 15 มิ.ย. 51 14:14:31 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เราเป็นอีกคนนึงที่แอบตกใจเมื่อเห็นบทความของตัวเองไปอยู่ใน blog ของคุณแม่บ้าน UK อันที่จริงเราก็เขียนบทความนี้ขึ้นเพื่อแบ่งปันประสบการณ์ เผยแพร่ความรู้ให้เพื่อนๆ ที่สนใจจะเรียนต่อที่ประเทศอังกฤษได้อ่าน และนำสิ่งที่เราเขียนไว้ไปใช้ประโยชน์อยู่แล้ว และเจ้าของ blog ก็มีเจตนาดีอยากช่วยเผยแพร่ความรู้ที่เราเขียนไว้ แต่เราคงรู้สึกดีกว่านี้มากถ้าเจ้าของ blog ดังกล่าวจะส่งข้อความหลังไมค์มาขออนุญาตเราก่อนที่จะนำบทความของเราไปเผยแพร่ แม้เธอจะอ้างอิงว่ามาจากบทความของเราก็ตาม อีกอย่างหนึ่ง ข้อความขอบคุณเจ้าของบทความทั้งหลายที่ถูกรวบรวมอยู่ใน blog นั้น เจ้าของบทความคงแทบไม่มีโอกาสรับรู้คำขอบคุณนั้น ถ้าเขาไม่ได้บังเอิญไปอ่านเจอด้วยตัวเองหรือมีคนที่ไปอ่านเจอมาช่วยบอก ฉะนั้นเราอยากเสนอว่า จะดีกว่าไหมถ้าเจ้าของ blog ต่าง ๆ จะ 1) ขออนุญาตเจ้าของบทความก่อน 2) ทำ link ถึงกระทู้ที่มาของบทความด้วย จะได้สบายใจกันทั้งสองฝ่าย คืือฝ่ายเจ้าของบทความก็รู้สึกดีที่บทความของตัวเองมีประโยชน์กับคนอื่น และมีคนอยากนำไปช่วยเผยแพร่ให้มีคนได้อ่านมากขึ้น ส่วนฝ่ายเจ้าของ blog ก็จะได้ช่วยคนอื่นด้วยการรวบรวมเผยแพร่ความรู้อย่างที่ตั้งใจ โดยที่ตัวเองก็ไม่เดือดร้อน ไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครมาฟ้องร้องว่าละเมิดกฎหมายลิขสิทธิ์ เพราะได้ขออนุญาตเจ้าของและได้รับคำยินยอมเรียบร้อยแล้ว แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 51 15:05:44 จากคุณ : Aoyama - [ 15 มิ.ย. 51 14:46:37 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ขอประกาศให้ทราบโดยทั่วกันว่า คุณ แม่บ้าน UK ได้เขียนบล๊อกเธอ ตอบโต้ กระทู้นี้ไว้ดังนี้ค่ะ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=khonklaiban&group=14 เขาพูดกันกรณีไม่ขออนุญาตล่วงหน้าก่อนเอามาแปะทั้งดุ้นค่ะคุณแม่บ้าน....อ่านแล้วน่าจะเข้าใจภาษาไทยนะคะ และถ้าคุณไม่หลังไมค์ไปตอบโต้ดิฉันว่า ไม่ถือว่าละเมิด กระทู้นี้ที่ห้องไกลบ้านก็คงไม่เกิดขึ้นค่ะ  อย่า หลบอยู่แต่ในบล๊อก และห้ามคนอื่นเม้นท์เลยค่ะ ออกมาเขียนที่กระทู้สิคะ  มาดูลูกความคนอื่นๆด้วย.......... ห้ามลบข้อความที่คุณเขียนด้วยคนจะได้มาอ่านกันทั่วถ้วน ดิฉัน เซฟไว้หมดแล้วค่ะ ........... ไปอ่านกันได้เต็มที่ค่ะ....ถ้าแกลบทิ้งแสดงว่าไม่แน่จริง ใครอยากรู้ว่าแกหลังไมค์ดิฉันว่าไง ข้อความเดิมที่แกเขียนลงบล๊อกว่าไง หลังไมค์มาเลย ดิฉันจะส่งไปให้อ่านค่ะ เข้ามาแก้ไขลิ้งค์ค่ะ ว่าลิ้งของเรื่องข้างบนเธอได้เปลี่ยน มาอบู่ที่นี่แล้วนะคะ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=khonklaiban&month=06-2008&date=15&group=14&gblog=77 แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 51 22:24:26 แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 51 18:09:28 จากคุณ : teansri - [ 15 มิ.ย. 51 18:02:20 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ฉันคนนึงที่อยู่ในที่โล่งแจ้ง แม่บ้านยเคออกมาสิ ทำผิดแล้ว ยังแก้ตัวน้ำขุ่นๆ ตกลง Brain cells ตายหรือไง ที่เขาพูดถึง คือ คุณเอางานเขียนของใครต่อใครไป โดยไม่ได้บอกให้เจ้าของเขารู้เลย ไม่ได้ว่ากรณีที่คุณทำดี เอาเรื่องๆดีๆมีประโยชน์ให้อ่าน มารยาททางอินเตอร์เนต รู้จักไหม ตอนที่เอาของฉันไป ไม่มีแม้กระทั่ง คำขอโทษ หน้าด้านเฉยเลย แถมมีบอกอีกนะ ว่าตัวเองน่ะน่าเห็นใจ ไม่มีเวลาเขียนบล็อก แล้วที่ออกตัวว่าไม่เขียนเรื่องตัวเอง แล้วทำไมเอารูปตังเองลง แล้วทำไมเขียนได้ว่าไปดูแลคนไข้ บอกมาเลยสิว่าไม่มีปัญญาเขียน ถ้าไม่มีเวลาจริง ทำไมมีเวลาไปก๊อปของคนอื่นมา คนที่มัวเข้าข้างผู้หญิงคนนี้ในบล็อกของเธอว่าเธอทำถูกน่ะ เป็นคนชนิดไหนกัน ฉัน คนอิสาน ใจดีก้อจริง แต่อะไรที่ไม่ถูก ถึงไหน ถึงกัน พี่เทียนสีคนใต้ รักใครรักจริง ยิ่งเรื่องไม่ถูกต้อง เธอเอาจริงแน่ คุณแม่บ้านยูเค สงสัยไม่มีคุณสมบัติจะอยู่ภาคไหนๆของประเทศไทย แล้วเลิกทรนงตนเองเสียทีว่าบล็อกของคุณมันฮอตฮิตเหลือเกิน ของบล็อกฉัน คนเข้า 30000 คน และงานนี้แหละ เขาจะพากันไปอวยพรคุณ จากคุณ : เขียด (macdreamnurse) - [ 15 มิ.ย. 51 18:52:15 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เข้ามาตอบคำถาม คุณ Smilla และคุณโดดเดี่ยวผู้น่ารัก  ค่ะ ......... ถ้าจะให้พูดตามความจริง แม้ว่าจะเขียนชื่อ ที่มา กำกับไว้แล้ว เอามาลงบล๊อก ก็ถือว่าละเมิดค่ะ เพราะไม่ได้ขออนุญาตเค้าก่อน แต่ก็เห็นว่ามีคนทั่วๆไปทำกัน และถ้าเจ้าของผลงานไม่ซีเรียส ว่าต้องไปขอเค้าก่อนก็ไม่เป็นไรค่ะ   แต่ถ้าอันไหนที่เค้าขึ้นข้อความ หรือสัญญลักษณ์ไว้ว่า ห้ามนำไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต อันนี้ต้องระมัดระวังค่ะ     ยิ่งเจ้าของผลงาน ชาว ตปท. คงจะขอยากหน่อย... ยังไงก็พิจารณาดีๆก่อนเอามาใช้นะคะ คุณ PatPDX  ตัวอย่างที่ดีอย่างนี้ น่าชื่นชมค่ะ คุณ Aoyama ดีใจด้วยค่ะ ที่ผลงานได้รับการเผยแพร่  . แต่เสียใจด้วยที่คุณไม่มีโอกาสได้รู้เรื่องนี้มาก่อนค่ะ แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 51 19:31:35 จากคุณ : teansri - [ 15 มิ.ย. 51 19:25:40 ]

ความคิดเห็นที่ 41 จริงๆก็น่าจะผิดเรื่องลิขสิทธิ์ครับ แล้วก็ผิดเรื่องมารยาทด้วย ซึ่งความจริงควรจะขออนุญาตเจ้าของบทความเสียก่อน เพื่อแสดงเจตนา แต่ถ้าเจ้าของ blog เค้าลงชื่อเจ้าของบทความที่แท้จริงไว้ด้วย ผมว่าเค้าคงไม่ได้มีเจตนาจะละเมิดลิขสิทธิ์หรอกครับ จากคุณ : S(2) - [ 15 มิ.ย. 51 19:33:30 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ความคิดเห็นที่ 6 อ่านแล้วสงสัยครับ กฎหมายเมืองไทยนี่ถ้าไม่ได้ไปจดลิิขสิทธ์ และเขียนบอกไว้ว่าบทความนี้สงวนลิิขสิทธ์ นี่ จะเรียกร้องลิิขสิทธ์ได้ด้วยหรือครับ เห็นในต่างประเทศเค้ายังต้องทำcopyrightเลย ถึงจะได้รับการคุ้มครอง เลยแปลกใจทำไมเมืองไทยนี้คุ้มครองเกินหน้าต่างประเทศอีก จากคุณ : Tisco fan เห็นด้วยกับคุณ Tisco fan ต้องจดค่ะิถึงจะมีลิขสิทธ์ ถึงจะประดิษฐ์ขึ้นมาเอง แต่ไม่จด ก็ไม่มีบทพิสูจน์ว่าใครคือเจ้าของ ยกตัวอย่างนะคะ คนสองคนต่างอ้างว่าต่างคนต่างเป็นเจ้าของ แล้วจะพิสูจน์ยังไงละคะ ที่พูดถึงข้างบนไม่ได้หมายถึงงานเขียนโดยตรง เพราะงานเขียนของเรายังไม่เคยถูกละเมิด แต่งานศิลปะของเราประกอบด้วยบทความถูกก๊อปปี้ ทางเจ้าหน้าที่ขอดูใบจดลิขสิทธจากเรา ถ้าไม่มีก็ดำเนินการอะไรให้ไม่ได้ เรื่องความจริง เรื่องมารยาท เรื่องจิตสำนึก และเรื่องของกม. จึงเป็นคนละเรื่องกัน จากคุณ : ตาน - [ 15 มิ.ย. 51 20:27:51 A:84.196.97.150 X: TicketID:105576 ]

ความคิดเห็นที่ 43 คุณเทียนสีคะ นักกวีส่วนมากที่ดิฉัน quote กลอนเขามานี้ บางท่านก็ยังมีชีวิตอยู่ แต่ส่วนใหญ่จะสิ้นชีวิตกันไปแล้วทั้งนั้น ยกตัวอย่างก็ท่านรพินทรนาธ ฐากุร กวีในดวงใจของดิฉันเป็นต้น แบบนี้ไม่ทราบว่าจะขออนุญาตจากใครดี หากคิดในแง่ทั่วไป ผลงานของนักกวีทั้งหลายทั้งหลายเหล่านี้ตีพิมพ์กันแพร่หลายทั้งสิ่งพิมพ์ธรรมดาและสิ่งพิมพ์ในอินเทอร์เน็ท ตามที่ดิฉันเรียนรู้มา อาจารย์เคยสอนไว้ว่าหากหยิบยกผลงานของใครมากล่าวถึง ไม่ว่าจะในรายงานหรือในงานเขียนอย่างอื่น เราก็ต้องอ้างชื่อผู้ประพันธ์ เพื่อเป็นการให้เกียรติเจ้าของผลงาน หากมีที่มาเช่นชื่อหนังสือ ฯลฯ ด้วยก็จะดีใหญ่ แต่หากมีข้อมูลไม่ครบ ก็ขอให้แจ้งชื่อผู้เขียนกำกับไว้ คนอื่นจะได้รู้ว่าตัวเราไม่ใช่คนเขียนงานชิ้นนั้นๆ เรื่องนี้ หากดิฉันเข้าใจอะไรผิดไป ก็ขอความกรุณาบอกข้อมูลที่ถูกต้องด้วย จะได้นำไปใช้ค่ะ อีกอย่าง นักกวีดังๆเหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นกวีไทยหรือกวีเทศ ผลงานของท่านทั้งหลายเราก็ได้อ่านกันมามากมายจากหนังสือเรียน หรือสิ่งตีพิมพ์อื่นๆ หากต้องขออนุญาตทุกท่านเวลาจะอ้างอิงถึงข้อความหรือกลอนบทใดบทหนึ่ง สงสัยว่าดิฉันคงต้องปิดกลุ่มบล็อกบทกลอนบทกวีของดิฉัน จะได้ไม่ต้องมีเรื่องราววุ่นวายเรื่องลิขสิทธิ์ จากคุณ : Smilla - [ 15 มิ.ย. 51 20:46:37 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เพิ่มเติมข้อความอีกนิดนึง กลอนส่วนมากที่ดิฉันอ่านเจอทางอินเทอร์เน็ท และชอบมากจนอยากนำมาลงเก็บไว้อ่านในบล็อก ส่วนมากแล้วจะไม่มีคำห้ามว่าไม่ให้นำไปใช้ หากที่ไหนมีคำห้าม ดิฉันก็ไม่นำมาลงตีพิมพ์ต่อค่ะ แต่สงสัยจริงๆเรื่องโคลงกลอนหรือบทประพันธ์ของกวีชาติต่างๆ ว่าเราต้องขออนุญาตเจ้าของเขาก่อนด้วยหรือ ถึงจะนำมาลงตีพิมพ์ในบล็อกได้ เพราะจุดประสงค์ที่นำมาลง ก็เพียงแค่ว่าชื่นชมและชื่นชอบมาก จึงอยากนำมาเก็บไว้อ่าน ปล. ไม่อยากเขียนข้อความใหม่ ก็เลยเข้ามาต่อในความเห็นนี้ก็แล้วกัน ก่อนอื่นต้องขอโทษคุณเที่ยนสีด้วยนะคะที่ดิฉันถามนอกเรื่องนอกราว แต่สงสัยจริงๆน่ะค่ะ สำหรับเรื่องลอกข้อความคนอื่นไปลงบล็อกตัวเองโดยที่ไม่ขออนุญาตเจ้าของเขาเสียก่อน ดิฉันมีความเห็นว่าทำแบบนั้นมันผิดมารยาทและจรรยาบรรณอันดีงามของนักเขียนบล็อก ถึงแม้ว่าผลงานจะไม่ได้จดทะเบียนคุ้มครองลิขสิทธิ์ก็ตามเถอะ แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 51 21:09:24 จากคุณ : Smilla - [ 15 มิ.ย. 51 20:55:28 ]

ความคิดเห็นที่ 45 กรี๊ดดดดดดดดดดด หน้าใหนมันกล้า มาทำพี่สาวฉัน มันน่าลากมาตบล้างน้ำสักที เลวได้ใจจิงๆมาเถียงอีก สงสัยพ่อแม่ไม่เคยต้มหนังสือสบบัติผู้ดีให้กิน พี่เทียนสีอย่าไปยอมมันน่ะ ไปลากมันมาตบ ตบ แล้วก็ตบ แค้นๆ จากคุณ : Sakina - [ 15 มิ.ย. 51 21:03:03 ]

ความคิดเห็นที่ 46 คุณ Smilla คะ อย่างที่บอกนะคะ ถ้าเจ้าของไม่ได้สงวนลิขสิทธิ์ ตัวอย่างเช่น บทกวีของสุนทรภู่ ซึ่งปรากฏต่อสายตาสาธารณะชนมานาน แค่เอามาอ้างอิง ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรค่ะ แต่ถ้ากรณีที่เจ้าของผลงานสงวนลิขสิทธิ์ แล้วไปเอามาโดยไม่ได้บอกกล่าว อย่างกรณีของดิฉันสิคะ  ถึงได้มีปัญหา คุณ ตาน ความคิดเห็นที่ 42  ดิฉันเข้าใจว่า ถ้าคุณสามารถยืนยันว่าคุณเป็นคนคิดค้นขึ้นมา เช่นวันที่โพสลงบล๊อกก่อน หรือเก็บหลักฐานภาพถ่ายไว้ ทางศาลจะรับพิจารณานะคะ แต่อาจจะยือเยื้อเรื่องการต่อสู้กันหน่อยค่ะ อันนี้ดิฉันได้รับทราบมาจากผู้ที่มีความรู้จริงเรื่องนี้ค่ะ คุณSakina คะ ใจเย็นๆค่ะ  ระดับผู้ใหญ่กันแล้ว ต้องสู้กันซึ่งๆหน้าค่ะ และว่ากันด้วยเหตุผล ไปตบเค้าทำไมคะ แค่นี้เธอก็แย่แล้วค่ะ ไม่กล้าโผล่มาในที่แจ้งเลยค่ะ  แค่แอบๆอยู่ในบล๊อกตัวเองตลอด จากคุณ : teansri - [ 15 มิ.ย. 51 21:29:53 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ขอบคุณคุณเทียนสีค่ะที่มาตอบให้คลายสงสัย ส่วนคุณแม่บ้านยูเคก็น่าจะออกมาคุยกับคุณเทียนสีและคุณเขียดและคนอื่นๆที่คุณเคยลอกงานเค้าไปลงบล็อกคุณที่นี่นะคะ จะได้เคลียร์กันไปให้หมดเรื่องหมดราว ที่เขียนมานี้ก็ไม่ได้เข้าข้างใครทั้งนั้น แต่ในฐานะที่ดิฉันมีชื่ออยู่ในลิสต์เพื่อนบล็อกของคุณ (ทั้งๆที่ไม่เคยคุยกันมานานเป็นปี - -" ) ก็เลยอยากใช้สิทธิ์เพื่อนบล็อกบอกแก่เพื่อนบล็อกว่า -- หากมีปัญหาอะไรกับใคร ก็ควรออกมาคุยกันดีกว่าค่ะ คนที่นี่ไม่มีใครคิดร้ายอยากทำลายใครหรอก ยิ่งหากคุณไม่มีเจตนา คุณก็ควรออกมาอธิบายและคุยปรับความเข้าใจกัน คำว่าขอโทษนั้น หากออกมาจากใจ ด้วยความจริงใจ ใครๆก็ยอมรับฟังและยอมอภัยให้ทั้งนั้นแหละค่ะ ขอจุ้นจ้านแค่นี้แหละค่ะ กลัวโดนลูกหลงเหมือนกันนะ จากคุณ : Smilla - [ 15 มิ.ย. 51 22:03:37 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เห็นหัวข้อกระทู้ตอนแรกนึกว่าจะมาบ่นเรื่องงาน paper ของนักศึกษาซะอีกค่ะ... เห็นเค้ามาขอ paper กันบ่อยๆ หุๆๆๆ โหวตให้ค่ะ จากคุณ : หญิงป้า - [ 15 มิ.ย. 51 22:16:21 ]

ความคิดเห็นที่ 49 สืบเนื่องจากมีคนเขียนไปถามมากมายว่า คุณแม่บ้าน UK หลังไมค์มาว่าอย่างไร จึงขอเอามาบอกตรงนี้แล้วกันค่ะ จะได้ไม่ต้องตอบหลังไมค์ทีละคน เธอเขียนว่า ******* " ดิฉันลบออกเรียบร้อยแล้วค่ะ ก็รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย เพราะว่าดิฉันก็อุตส่าห์จั่วหัวด้วยสีเด่นชัดว่าไม่ได้เขียนเอง และก็ลงชื่อคนเขียนใว้แล้วด้วย... ไม่ถือว่าละเมิดหรอกนะคะ .....เพราะข้อความนั้นก็โพสใส่ที่สาธารณะด้วย ถ้าดิฉันเป็นเจ้าของบทความนั้นดิฉันคงจะรู้สึกภาคภูมิใจ ที่สิ่งที่เราทำเป็นประโยชน์ต่อบุคคลอื่น และมีผู้คนสนใจนำไปเผยแพร่ แต่ก็ไม่เป็นไรต่างคนต่างความคิด " ****** . . . . และเธอก็บล็อคไม่ให้ดิฉันอธิบายอะไรกับเธออีก และมันก็ค้านกันกับที่เธอเขียนในบล๊อกเธอว่า . . . "แต่พอเลิกงานมาก็ได้รับข้อความคอมเม้นส์ ทำนองต่อว่าละเมิดลิขสิทธิ์งานเขียนของเขา ขอให้ลบออกซะ ดิฉันก็เสียความรู้สึกนิดหนึ่งค่ะกับเจตนารมณ์ที่ดี แต่ในเมื่อเจ้าของเขาไม่พอใจต้องการใ้ห้ลบออก ก็ไม่มีปัญหาอะไร ดิฉันก็ลบออกโดยทันทีที่เจอคอมเม้นนั้น ไม่ได้ตอบโต้อะไร เพราะถือว่าเป็นสิทธิ์ที่เขาจะทำได้ แต่แค่นั้นยังไม่พอค่ะยังมีข้อความมาทางหลังไมค์อีกทำนองเดียวกั และแค่นั้นก็ยังไม่พอยังเอาไปโพสในพันทิพ เป็นเรื่องราวใหญ่โต ทั้ง ๆ ที่คุณต้องการให้ลบเขาก็ลบ ไม่ได้มีปฏิกริยาไม่พออก พอใจใด ๆ แต่คุณก็ยังไม่เลิก" . . . . แถมตบท้ายด้วยประโยคนี้ค่ะ . . . . "ดิฉันอาจจะไม่ได้ซีเรียสเรื่องลิขสิทธิ์ เพราะทุกอย่างที่ตัวเองทำ เพื่อเป็นวิทยาทาน มีคนสนใจดิฉันก็ดีใจ ใครจะเอาไปทำอะไร ก็ไม่เคยตามไประรานเพราะถือว่าเราโพสในที่สาธารณะเพื่อสาธารณะชน ถ้าอะไรที่เป็นความลับ ไม่อยากให้ใครมาละเมิดก็จะบันทึกในสมุดบันทึกส่วนตัวเก็บใว้ที่บ้านค่ะ ***ครั้งต่อไปถ้าจะให้ชัดเจนยิ่งขึ้นกรุณาระบุด้วยนะคะว่า "ห้ามเผยแพร่ต่อ" หรือ "ห้ามเก็บใว้เป็นความรู้" หรือ "สงวนลิขสิทธิ์" ดิฉันจะได้ไม่ไปแตะต้องค่ะ ขอบคุณค่ะ**" . . . . . ที่ดิฉันไม่เลิกเพราะคุณยืนยันว่าคุณไม่ได้ละเมิดสิทธิ์ใคร ถ้าคุณแค่ลบออกและขอโทษที่เอาไปโดยไม่บอกกล่าว ก็จบค่ะ..........ดิฉัน คนไทย อ่านไทยรู้เรื่องค่ะ ที่จำเป็นต้องเอามาลงห้องไกลบ้านเพราะคุณปิดกั้นไม่ให้ดิฉันสื่อสารกับคุณ อธิบายให้คุณเข้าใจว่ามันละเมิดอย่างไร  ถ้าคุณไม่บล็อคตั้งแต่แรก คนอื่นๆก็คงไม่รู้หรอกค่ะ แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 51 22:28:24 แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 51 22:22:46 จากคุณ : teansri - [ 15 มิ.ย. 51 22:18:38 ]

ความคิดเห็นที่ 50 พี่เทียนมี่คะ หนูก้อไม่ยอม พี่ไม่เลิก หนูก้อไม่เลิก ถึงพี่เลิก หนูก้อไม่เลิกค่ะ ไม่สำนึกเลย จากคุณ : เขียด (macdreamnurse) - [ 15 มิ.ย. 51 22:31:28 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ดิฉัน ผ่านมาอ่านค่ะ ขอนอกเรื่องหน่อย อยากทราบว่า คุณ แม่บ้าน ยูเค นี่เค้าประกอบอาชีพอะไรเหรอคะ เพราะว่า ดิฉันสังเกต เค้าเขียนชื่อ Holland ผิดหลายรอบ (ทุกครั้งที่เขาเขียนคำนี้ )เขาจะเขียนว่า "ฮอนแลนด์"  ตลอดเลยค่ะ แค่นี้ ก็ทราบ เกี่ยวกับคนนนั้น ๆ ในเบื้องต้นได้  นะคะ มีอีกค่ะ  เขียนคำว่า สตาร์จเตอร์ แบบนี้อีก ( starter) ก็ผิดนะคะ ถ้า อ่านเจอ อย่าลืมแก้ไข นะคะ มีคำอื่นๆ  อีกค่ะ แต่ว่า ยกมาไม่หมด   แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 51 01:38:02 แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 51 23:08:15 จากคุณ : Freedom of Life - [ 15 มิ.ย. 51 23:00:59 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เข้ามายืนยันว่าผิดฐานละเมิดจริงๆครับ ถ้าไม่คิดจะดำเนินคดีจริงๆผมแนะนำว่าอย่าไปเสียเวลาทะเลาะ ให้แจ้งพฤติกรรมไปให้เว็บมาสเตอร์รับทราบน่าจะได้ผลกว่าครับ #6 ลิขสิทธิงานเขียนคุ้มครองทันทีที่มีการโฆษณาเผยแพร่ครับ ซึ่งการโพสในเวปก็เป็นการโฆษณาเช่นกัน ดังนั้น เวลาโพสว่าใคร ก็โดนข้อหาหมิ่นประมาทด้วยการโฆษณาได้เช่นกัน แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 51 23:09:56 แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 51 23:05:11 จากคุณ : ขยะสังคม - [ 15 มิ.ย. 51 23:04:12 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เราไม่เคยลากเข้าไปในบล็อก ส่วนใหญ่ก็ลากไปลากมาในบอร์ดสาธารณะเนี่ยค่ะ เราทำบล็อกไม่ค่อยเป็น มันเลยไม่ค่อยสำคัญสำหรับเรา ไม่ค่อยได้สนใจ แต่มันอาจจะสำคัญกับคนอื่น เพราะมีค่าการวัดความนิยม และประกวดกัน บางทีแม่บ้านยูเคเริ่มแรกอาจจะทำไปด้วยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เพื่อเป็นจุดขายเพิ่มความนิยามบล็อกตัวเองโดยไม่ได้คิดว่าเป็นความผิด หรือจะมีใครมาตาม แต่ก็คงผิดจังๆ ตรงที่ไม่ออกมายอมรับความจริง เราไม่ได้เข้าข้างเขานะคะ เราก็ไม่ได้รู้จักใครมาก่อนเป็นการส่วนตัว เราก็แค่ออกความเห็นในแง่ของเรา คนนอกน่ะค่ะ จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก - [ 15 มิ.ย. 51 23:11:18 ]

ความคิดเห็นที่ 54 คุณ Freedom of Life  คะ เมื่อวานเราเข้าไปอ่านบล็อกเขาเห็นว่า เป็นผู้ช่วยพยาบาล ในบ้านสำหรับคนพิการทางสมอง เรียกอย่างนี้ถูกไหมว่า แบบว่า เขาต้องดูแลคนที่ไม่ค่อยเต็มน่ะค่ะ จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก - [ 15 มิ.ย. 51 23:15:43 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ถ้าว่ากันตามกฎหมายไทยก็ละเมิดครับ แต่ฟ้องร้องก็คงไม่ได้อะไรนอกจาก injunction เสียเงินเสียเวลาเปล่า ร้องเรียนผ่านทางเวบมาสเตอร์อย่างที่ท่านข้างบนว่าไว้คงจะดีกว่า จากคุณ : i_george - [ 15 มิ.ย. 51 23:22:26 ]

ความคิดเห็นที่ 56 #51 เท่าที่อ่านๆดู ตอนนี้เป็น carer อยู่ Nursing Home ( Home care) เมื่อก่อนคิดว่าน่าจะเป็นครูค่ะ สมัยอยู่เมืองไทย ถ้าไม่ถูกต้องก็ขอโทษด้วยนะคะ อาชีพใดๆก็ไม่สำคัญหรอกค่ะ มีคุณค่าในตัวเองทั้งนั้น   แต่เมื่อมีงานมีการทำแล้ว  ..อายุก็ไม่น้อยแล้ว ต้องมีสำนึกที่ดีด้วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 51 23:27:59 จากคุณ : teansri - [ 15 มิ.ย. 51 23:24:48 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เป็นกำลังใจให้กับพี่เทียนศรีและเพื่อนๆพี่ๆ พยาบาลทุกคนค่ะ เป็นกำลังใจให้กับความถูกต้อง ความมีจรรยาบรรณ และความสำนึกรู้จักผิดชอบชั่วดีค่ะ เห็นใจพี่ศรีและพี่เขียดที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทั้งที่พวกพี่มีเจตนาดีค่ะ จากคุณ : Clip - [ 15 มิ.ย. 51 23:48:41 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ขอตอบ คคห ที่ 42 นะคะ งานเขียนที่ออกมาเป็นรูปเป็นร่างแล้วไม่ว่าจะในรูปแบบไหน หมายถึงไม่ว่าจะในลักษณะสิ่งพิมพ์หรืออีเล็กโทรนิค ถือเป็นงานลิขสิทธิ์ในทันทีค่ะ เพราะงานที่ publish แล้วทุกชิ้นจะมาพร้อมวันที่ที่พิมพ์ค่ะ ลองดูตัวอย่างง่ายๆ ในแต่ละความคิดเห็นในกระทู้นี้ คุณจะเห็นว่ามีเวลาและวันที่ระบุไว้ใช่ไหมคะ ในบล็อกก็เช่นกัน ทุกบล็อจะระบุเวลาและวันที่ไว้ค่ะ ถ้าเกิดปัญหาขึ้นมาก็ไปยันกันได้ไม่ยากว่าของใครเป็นงานดั้งเดิม ของใครลอกเขามา กฎหมายลิขสิทธิ์ของอเมริการะบุไว้ว่าอย่างนี้คะ "A work is under copyright protection the moment it is created and fixed in a tangible form that it is perceptible either directly or with the aid of a machine or device." ของไทยก็ต้องมีหัวข้อนี้เช่นกันเพราะกฎหมายนี้ในทุกประเทศเป็นภาพสะท้อนของกันและกัน คือต้องเหมือนกันเพราะเรื่องนี้ไม่มีพรมแดนค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 15 มิ.ย. 51 23:51:23 ]

ความคิดเห็นที่ 59 โหวตคะ บางครั้งดิชั้นเห็นบล๊อคแบบนี้จะเลิกอ่านทันที เพราะเจ้าของไม่เคารพคนอ่าน จากคุณ : มารน้อยไร้สังกัด - [ 16 มิ.ย. 51 00:01:52 ]

ความคิดเห็นที่ 60 อ่า .. ดีว่า แค่ copy ข้อความของตัวเอง ไปโพสในบล็อคของตัวเองเท่านั้น - -" อีกอย่างหนึ่ง ที่สงสัยอ่ะคะ คือว่า ฉันชอบไป copy ไฟล์งานประดิษฐ์ที่คนอื่นเขา load ตามเว็บต่างๆ ซึ่งจริงๆ งานที่ฉันเอาลงบล็อคไปนั้น คือ งานที่คาดว่าจะทำ แต่อาจจะยังไม่ได้ทำ บางทีก็ให้ Cradit เขาด้วยการใส่ ลิงค์ เว็บให้บ้าง (เพราะไม่มีช่องทางติดต่อกับเจ้าของเว็บ) หรือบางทีก็ไม่ได้ใส่ เนื่องจาก copy ไว้นานแล้ว จนไม่สามารถจดจำได้ว่า ไปเอามาจากเว็บไหน แต่ทั้งนี้ ดิฉันได้อธิบายเหตุผลทั้งหมด สำหรับบางหน้าที่ไม่ได้ใส่ลิ้งค์เว็บให้เขาเพื่อเป็นการ Cradit ในหน้าแรกของบล็อคดิฉัน แบบนี้ผิดไหมคะ - -" จากคุณ : วิหคลม - [ 16 มิ.ย. 51 00:02:03 ]

ความคิดเห็นที่ 61 อยากให้บริษัทแม่ กระเป๋าหลุย์ กุดจี่ ป้าดร้า ชาแนว มาที่ประตูน้ำ กับ โรงเกลือจัง ขอโทด น่ะคร้า ที่นอกเรื่อง สู้ๆๆ จากคุณ : ปิติ - [ 16 มิ.ย. 51 00:22:22 A:84.162.30.36 X: TicketID:147456 ]

ความคิดเห็นที่ 62 อืม....แล้วพวกเพลงประกอบบล็อคนี่ ถือว่าละเมิดไม๊คะ จากคุณ : สงสัย - [ 16 มิ.ย. 51 00:37:29 A:91.45.103.77 X: TicketID:174186 ]

ความคิดเห็นที่ 63 มาช่วยโหวตสนับสนุนค่ะ อยากให้คนไทยมีจิตสำนึกเคารพในงานของผู้อื่น ถ้างานเขียนหรืองานเพลงออกมาเป็นชิ้นงานแล้ว ลิขสิทธิ์คุ้มครองโดยอัตโนมัตินะคะ  การจดถือเป็น Optional  (ซึ่งจะช่วยให้พิสูจน์ความเป็นเจ้าของได้) และโดยทั่วไปจะเอามาเผยแพร่ต้องขออนุญาตเจ้าของก่อนนะคะ วันก่อนเห็นคนก๊อปงานเขียนจาก Space ของน้องคนหนึ่งที่ตอนนี้มีชื่อเสียงไปแล้ว เอามาลงใน Journal ของ Hi 5 ตัวเองหน้าด้านๆ  ไม่ใส่ชื่อไม่ใส่เครดิต ทำเสมือนเป็นงานเขียนของตัวเองทีเดียว น่าเกลียดมากๆ   แล้วพวกที่อ้างว่าช่วยเผยแพร่นี่ ไม่เข้าใจ! ทำลิงค์มาก็พอแล้วนี่ ก๊อปไปทำไม! แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 51 01:01:17 จากคุณ : ไนซ์ (nicechick) - [ 16 มิ.ย. 51 00:52:00 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ขอบคุณ คุณClip ที่เข้ามาให้กำลังใจค่ะ... ช่างบังเอิญอะไรจริงๆ ที่ผลงานซึ่งถูกโขมย เป็นบทความทางการพยาบาล ทั้งของดิฉันและน้องเขียด ส่วนของคุณ Aoyama เป็นเรื่อง การเข้ามาเรียน ป.โท ค่ะ นี่ไม่นับเจ้าทุกข์อีกไม่ต่ำกว่าสิบ ที่ยังไม่รู้ว่าโดนก๊อป หรือ รู้แล้วแต่ขี้เกียจมาบ่นอย่างดิฉันค่ะ ขอบคุณ คุณกุลธิดา ที่เข้ามาช่วยตอบคำถามค่ะ ความรู้แน่นปึ๊กจริงๆค่ะ..... ขอบคุณค่ะ คุณมารน้อยไร้สังกัด  ที่เข้ามาร่วมรับรู้ การบ่นที่ค่อนข้างจะดังไปสักหน่อยของดิฉัน คุณวิหคลมคะ...อันนี้ดิฉันไม่แน่ใจจริงๆค่ะ   แต่ดูตามรูปการณ์แล้วถ้าโหลดจากเวปได้ แสดงว่าเป็นลิขสิทธิของผู้ประดิษฐ์แล้วค่ะ อ้างตามความคิดเห็นที่ 52 ของคุณขยะสังคมค่ะ (ชื่อน่ากลัว แต่เจ้าตัวเป็นคนมีน้ำใจมากค่ะ) ถ้าไปโหลดมาแล้วไม่มีการบอกกล่าวว่าเป็นของใคร ก็เป็นการละเมิดนะคะ ขอบคุณ คุณปิติ ที่เข้ามาทำให้ดิฉันยิ้มได้ค่ะ อ่านข้อความคุณแล้ว ขำดีค่ะ...แต่ซีเรียสนะคะ ก๊อป แบรนด์เนม ทั้งนั้น  ... จากคุณ : teansri - [ 16 มิ.ย. 51 00:54:57 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ***62 คุณ สงสัย  เพลงประกอบบล๊อก ถ้าไปดึงมาจากเวปที่เค้า ไม่อนุญาต ก็ละเมิดค่ะ  แต่ถ้าเวปไหน บอกว่าให้ แชร์ ได้ ก็ไม่มีปัญหาค่ะ เว้นเสียแต่บริษัท นักร้องต้นสังกัดไม่อนุญาต  เท่าที่ดู มีกันแทบทุกบล๊อก ..ของดิฉันก็มีค่ะ  ...แต่ยังไม่มีใครมาอ้างสิทธิ์เลยค่ะ เพราะไม่ได้ไปเอาอันที่เค้าไม่อนุญาตมาใส่ค่ะ . . ถ้าอย่างนั้น..เพลงออนไลน์ ห้องพันทิปก็แย่สิคะ??? เรื่องนี้ผู้ที่รู้จริงน่าจะให้คำตอบที่ดีกว่านี้ได้นะคะ ขอบคุณ คุณ ไนซ์ (nicechick) ที่นำเรื่องมาเล่าสู่กันฟังค่ะ "แล้วพวกที่อ้างว่าช่วยเผยแพร่นี่ ไม่เข้าใจ! ทำลิงค์มาก็พอแล้วนี่ ก๊อปไปทำไม! " เห็นด้วยเป็นอย่างมากค่ะ...แต่ถ้าเอามาแค่ลิ้งค์  บล๊อกเค้าก็ไม่สวยสิคะ??? เลยต้องก๊อปมาทั้งดุ้นไง ( ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ) แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 51 15:42:13 แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 51 01:08:51 จากคุณ : teansri - [ 16 มิ.ย. 51 01:03:21 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ตอนนี้กลายเป็นประเด็นใหญ่ไปแล้วค่ะ ทั้งที่จริงฉันอยากได้รับคำขอโทษจากผู้หญิงคนนั้น มุดอยู่ในบล็อกนั้นแหละ  ย่าออกมา ส่วนพวกกลองแต๊กที่ด่าดิฉันในบล็อกของผู้หญิงคนนั้น ออกมาด่าตรงนี้สิคะ อย่าเป็นพวกแอบอยู่สิคะ ออกมาเร็วๆ เล่นกันตรงนี้สนุกดี บอกชื่อมาด้วย เดี๋ยวฉันจะบอกโคตรเง่าฉันด้วย จากคุณ : เขียด (macdreamnurse) - [ 16 มิ.ย. 51 01:16:09 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ขอตอบคุณ smilla เรื่องบทกวีซึ่งเป็นงานของคนที่เสียชีวิตไปแล้วนิดนะคะ คืองานลิขสิทธิ์มีอายุของมันค่ะ ตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ถ้าเจ้าของงานตายไปแล้ว 50 ปี งานทั้งหมดของเขาจะตกเป็นของสาธารณะถ้าไม่มีใคร contest นะคะ คือบางทีทายาทได้เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ต่อมาหลังจากเจ้าของตายแล้วน่ะค่ะ กฎหมายถึงกำหนดไว้ว่าหลังจากที่ตายแล้ว 50 ปี เพราะเมื่อถึงเวลานั้น ญาติก็คงตายไปแล้วเหมือนกัน ถ้าว่ากันเป็นปี สำหรับปีนี้ ผลงานที่สร้างมาก่อนปี ค.ศ. 1925 หรือถ้าว่าเป็นปีพุทธศักราชก็ พ.ศ. 2468 ย้อนหลังขึ้นไป ถือเป็นของสาธารณะหมดค่ะ เรียกงานประเภทนั้นว่าอยู่ใน public domain ค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 16 มิ.ย. 51 01:53:03 ]

ความคิดเห็นที่ 68 สำหรับคำถามที่ว่าถ้าเอางาน 'บางส่วน' ที่ชอบมาใช้ หรือลงในบล็อก หรือเพลงที่เอามาใส่ในบล็อก แล้วขอเคลียร์ลิขสิทธิ์กับเจ้าของงานไม่ได้ จะมีปัญหาหรือเปล่า ในกฎหมายลิขสิทธิ์มี 2-3 ประโยคที่ใช้เป็นตัวพิจารณาในกรณีนี้ค่ะ ประโยคแรกคือ 'commercial value' ของงานนั้น ถ้าเป็นงานใหม่ อย่างเช่นเพลงซึ่งเพิ่งออกมาใหม่เอี่ยม หรือบทกวีที่เพิ่งมีพิมพ์ออกมาวางขาย commercial value ของมันยังมีอยู่ และเป็นส่วนสำคัญของการผลิตงานนั้นขึ้นมา คือยังขายได้ แต่นานไปเมื่อ commercial value ของมันลดลง คือคนที่อยากซื้อไปอ่านหรือซื้อ CD เพลงนั้นไปฟังก็ซื้อกันไปหมดแล้ว ถ้าเราเอา 'บางส่วน' มาใช้โดยระบุชื่อเจ้าของและที่มาของผลงานชัดเจน (มีคำว่า 'บางส่วน' แทรกเข้ามาด้วยนะคะ คือไม่ใช่ก๊อปมาแปะทั้งดุ้น) อย่างนั้นถือว่าใช้ได้ค่ะ ถ้าเราคัดเอามาเพียงบางส่วน และระบุที่มาชัดเจน บางส่วนที่ว่านี่ประมาณเท่าไหร่ ตามกฎหมายคือไม่เกิน 10% ของผลงานชิ้นนั้นค่ะ การเอางานซึ่ง commercial value ของมันแทบไม่มีเหลือแล้ว และเอามาเพียงบางส่วน โดยระบุเจ้าของและที่มาชัดเจนลักษณะนั้นถือว่าเข้าข่าย fair use เหมือนกันค่ะ ตัวอย่างเช่นเราจะเขียนหนังสือสักเล่ม แล้ว quote ข้อความจากที่ไหนสักแห่งสัก 2-3 ประโยคจากหนังสือทั้งเล่ม โดยระบุที่มาและชื่อผู้เขียนหนังสือเล่มนั้น หลังจากที่หนังสือเล่มนั้นพิมพ์ขายไปแล้วระยะหนึ่ง นั่นถือว่าไม่ผิดกฎหมายลิขสิทธิ์ค่ะ แม้เราจะหาทางขออนุญาตจากเจ้าของงานไม่ได้ก็ตาม จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 16 มิ.ย. 51 02:19:03 ]

ความคิดเห็นที่ 70 มาอีกรอบ หลังจากเม้นท์ที่หนึ่งไปแล้ว ตอนนั้นเรื่องราวยังไม่ได้เปิดเผยอะไรมาก  อ่านเพิ่มเติมแล้ว เห็นว่า ผู้ที่คัดลอกของคนอื่นไป โดยไม่ขออนุญาตเจ้าของก่อน  ไม่ว่าจะอย่างไรก็ผิดค่ะ ยังไม่ต้องมองไกลถึงเรื่องลิขสิทธิ์ให้ซับซ้อน  เอาแค่หยิบอะไรของคนอื่นไปใช้โดยพลการ ก็ถือว่าผิดมารยาทเบื้องต้นแล้ว     มีทักท้วงหลายคน น่าจะมาฉุกคิดได้ว่าที่ตัวเองคิดแบบนั้น ไม่เหมาะสม กับแถเป็นอย่างอื่นไป แล้วจะคุยกันรู้เรื่องเหรอเนี่ย  เรื่องช่วงเผยแพร่เนี่ย เขาก็มีบล็อกของเขาให้เผยแพร่อยู่แล้ว หากบริสุทธิ์ใจจริงๆ ก็ลากลิงค์ซิคะ  สรุปว่าไม่ต้องอ้างอะไรไปไกล  ประเด็นก็คือ "สิ่งนั้นไม่ใช่ของเรา แล้วเจ้าของเขาก็ไม่อนุญาต" เราก็ควรจะจบ ไม่ไปยุ่งเกี่ยวแค่นั้นเอง ถ้ายิ่งพูดยิ่งแถไปไกล จะเข้าตัวนะ ซิบอกให้... แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 51 02:35:14 จากคุณ : ก๋าสะลองเงิน - [ 16 มิ.ย. 51 02:25:23 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ขอบคุณ คุณกุลธิดา ที่เข้ามาช่วยตอบคำถาม และคุณ กำสะลองที่แวะมาอ่านอย่างละเอียดอีกครั้งค่ะ... มีคนหลังไมค์ไปบอกดิฉันว่า ..พอเหอะ เรื่องท่าจะไม่จบง่ายๆ อย่าไปกล่าวหาว่าคุณแม่บ้าน เธอ เป็นนัก ก๊อป เลยค่ะ..ดิฉันอ่านแล้วอ่านอีก ทุกความเห็นที่เขียนด้านบนดิฉันก็ไม่ได้ว่า แกก๊อปทั้งหมด นะ  แต่ส่วนใหญ่ก๊อปเค้ามาโพสทั้งนั้น   และดิฉันก็พอจะมีโอกาสได้อ่านเรื่องที่แกเขียนเองด้วย อย่างอันนี้นะคะ ........เชื่อ ร้อย เปอร์เซ็นต์ ค่ะ ว่าเขียนเอง http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=khonklaiban&month=04-2006&date=18&group=43&gblog=1 แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 51 03:36:24 จากคุณ : teansri - [ 16 มิ.ย. 51 03:32:27 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ขอบคุณค่ะคุณกุลธิดาที่มาให้ข้อมูลเพิ่มเติม ตอนนี้เลยโล่งอกไปเยอะเลยว่าไม่ได้ไปล่วงละเมิดลิขสิทธิ์ของใคร พุดเรื่องลิขสิทธิ์แล้วคิดว่าสงสัยต้องเอาป้ายประกาศไปติดไว้ที่บล็อกมั่งแล้วว่า "ห้ามก๊อบนะเว้ย!!" ไม่แน่นะ บล็อกที่ตัวเองคิดว่ามีแต่เรื่องบ้าๆบอๆที่เขียนแก้เครียดนั้น อาจจะเป็นเรื่องที่คนอื่นเค้าอยากก๊อบก็ได้ จากคุณ : Smilla - [ 16 มิ.ย. 51 03:34:00 ]

ความคิดเห็นที่ 73 เป็นกำลังใจให้พี่เทียนศรีกับพี่เขียดนะคะ จริงๆแล้วคุณแม่บ้านUKก็น่าจะออกมาขอโทษได้แล้ว ส่วนตัวแล้วคิดว่าทั้งพี่เขียดและพี่เทียนศรีซึ่งคอยให้ความช่วยเหลือให้ข้อมูล แก่พยาบาลไทยที่อยากมาทำงานในอเมริกาและอังกฤษ คงไม่ใจร้ายพอที่จะไม่ยกโทษให้หรอกค่ะ ถ้าคุณขอโทษแล้ว จากคุณ : siammeaw - [ 16 มิ.ย. 51 04:36:37 ]

ความคิดเห็นที่ 74 อ่า ขอบคุณสำหรับคำตอบคะ คิดว่า จะมาล้าหลังจนเขาเลิกอ่านโพสนี้แล้ว จากคุณ : วิหคลม - [ 16 มิ.ย. 51 07:06:56 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ในกรณีเขียน Dissertation ของนศ.ปริญญาโท จะไปก๊อปอะไรใครมา ก้อต้องใส่ที่มาที่ไป (แต่ไม่ต้องทำเรื่องไปขออนุญาตเค้า) ถ้าจะเอามาเปรียบกับกรณีนี้ ผมว่าถึงเค้าไม่ได้ขออนุญาต แต่ควรจะทำลิงค์มาให้ผู้เขียนครับ (แต่ถ้าจะเอาไปทำเป็นการค้า ก้ออีกเรื่องนึง) จะว่าไป เรื่องลิขสิทธิ์กับประเทศไทย มันก้อไม่ค่อยจะไปด้วยกันอยุ่แล้วล่ะ เห็นทีจะต้องทำใจไว้บ้างล่ะครับ หรือว่าคุณเป็นคนที่ใช้ทุกอย่างถูกลิขสิทธิ์จริงๆ เช่น Windows, MS office, โปรแกรมทุกตัว, โหลดหนัง, โหลดเพลง, รวมไปถึงพวกเสื้อผ้า กระเป๋า ๆลๆ จากคุณ : T.i.T. - This is Thailand (new gamer) - [ 16 มิ.ย. 51 08:14:38 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ในกรณีเพื่อการศึกษาเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วค่ะคุณ T.i.T. เรียกว่า fair use คือให้เครดิตกับเจ้าของงานที่เอามาใช้ และถ้าเอามาก็ไม่ใช่เอามาทั้งหมดใช่ไหมคะ จะเป็นการ quote มาสักประโยคสองประโยค หรือเพียงบางส่วน ถ้าคุณลอกงานของใครทั้งหมดมาทำเป็นวิทยานิพนธ์ของคุณเอง อาจารย์จะให้ผ่านไหมคะ อีกอย่างในแง่ของวิชาการ ใครๆที่เขียนงานทางวิชาการออกมา ไม่ว่าจะในรูปของหนังสือหรือบทความ หรือ conference proceeding ต่างก็อยากให้มีคน quote ผลงานของตัวกันทั้งนั้นค่ะ เพราะเอาไปใส่ไว้ในผลงานทางวิชาการแล้วหรูมาก ยิ่งมีคน quote มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งหมายความผลงานของเราน่าเชื่อถือเท่านั้น ซึ่งหมายถึงชื่อเสียงของเราด้วยค่ะ กรณีนี้ต่างกัน เพราะเท่าที่ทราบ เขาเล่นก๊อปมาทั้งหมดแล้วเอามาใส่ในบล็อกตัวเอง แม้จะบอกว่าไม่ใช่ของตัวเองก็ตาม ที่สำคัญคือเขาติดต่อผู้เป็นเจ้าของผลงานเพื่อขออนุญาตก่อนได้ แต่ก็ไม่ทำ เรื่องละเมิดลิขสิทธิ์งานคนอื่นแล้วจะบอกว่าใครๆก็ทำกัน อย่างที่คุณ T.i.T. พูดถึงโปรแกรมบางตัว หรือโหลดหนัง โหลดเพลง เป็นความคิดที่ตื้นและแคบเกินไปค่ะ ผลเสียของการละเมิดลิขสิทธิ์มันรุนแรงนะคะ เพราะถ้าปล่อยให้มีการลอกหรือเอาผลงานคนอื่นมาใช้อย่างหน้าด้านๆ อย่างไม่อับอาย ไม่ว่าจะเพื่ออะไรก็แล้วแต่ ผลของมันก็คือ 1. ต่อไปใครอยากคิดสร้างผลงานใหม่ๆขึ้นมาอีกละคะ คอยลอกคนอื่นไม่ง่ายกว่าหรือ 2. เหตุที่ค่าโปรแกรมอะไรต่ออะไรทุกวันนี้มันแพงนักหนาก็เพราะค่าเสียหายจากการถูกก๊อปปี้ ถูกนำไปใช้โดยไม่จ่ายค่าลิขสิทธิ์นั้นถูกส่งผ่านต่อมาถึงผู้ซี้อค่ะ ผู้ผลิตจะรวมเอาค่าใช้จ่ายเพื่อป้องกันการถูกก๊อปปี้ ค่าใช้จ่ายที่ต้องพิมพ์ copyright notice เพื่อกันการก๊อปปี้ คือสรุปว่าค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่ผู้ผลิตต้องเสียเพิ่มนั้นไปรวมลงไปในราคาของด้วยค่ะ ว่าไปแล้วกฎหมายลิขสิทธิ์คือกลไกส่งเสริมการสร้างสรรงานใหม่ๆให้กับสังคมค่ะ ถ้าไม่มีเรื่องของลิขสิทธิ์คุ้มครองการสร้างงานของคนเรา การสร้างภูมิปัญญาสำหรับคนในสังคมก็จะมีแต่ถดถอยลงไปเรื่อยๆเพราะในที่สุดก็จะไม่มีใครอยากสร้างอะไรใหม่ๆขึ้นมาอีก ดังนั้นแทนที่จะอ้างว่าใครๆก็ทำกัน ช่วยกันกันไม่ให้เรื่องการลอกกันแบบนี้เกิดขึ้นอีกจะไม่ดีกว่าหรือคะ ถามนิดเถอะ ถ้าเป็นงานของคุณเอง คุณจะรู้สึกอย่างไร แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 51 09:08:17 จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 16 มิ.ย. 51 09:05:37 ]

ความคิดเห็นที่ 77 เข้ามาโหด เอ้ย โหวตให้ค้าบ แง๊วววว จากคุณ : ข้าวโพดแมวติสต์แตก - [ 16 มิ.ย. 51 09:23:15 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ถ้าว่า ไปแล้ว ทางกฏหมายเรา ไม่รู้นะ  แต่ ทาง มารยาท ควรมี จริง  ป่าวคะ ของใคร ก็ของใคร ........ จากคุณ : สุนันยา - [ 16 มิ.ย. 51 09:59:05 ]

ความคิดเห็นที่ 79 มาให้กำลังใจคุณเทียนสีครับ เลยได้รับทราบความรู้และข่าวคราวเพิ่มขึ้นอีกเยอะเลย  ขอให้กำลังใจคุณกุศโลบาย (เรื่องเก่า) และคุณเขียด คุณ Aoyama (เรื่องปัจจุบัน) ด้วยนะครับ ขอชื่นชมคุณกุลธิดาด้วยครับ ความรู้เรื่องลิขสิทธิ์แน่นปึ้ก  ส่วนคุณเทียนสี ก็ศึกษาอย่างดี อ่านไปแล้วก็มีประเด็นร่วมคุยเล็กน้อย แต่เนื่องจากอ่านไปคุยไป บางส่วนอาจมีผู้ตอบไปแล้วบ้าง  ผมก็ขอเสนอข้อมูลและความเห็นเพิ่มเติมนะครับ สำหรับข้อสงสัยของคุณ Tisco fan คคห 6 อ่านแล้วสงสัยครับ กฎหมายเมืองไทยนี่ถ้าไม่ได้ไปจดลิิขสิทธ์ และเขียนบอกไว้ว่าบทความนี้สงวนลิิขสิทธ์ นี่ จะเรียกร้องลิิขสิทธ์ได้ด้วยหรือครับ เห็นในต่างประเทศเค้ายังต้องทำcopyrightเลย ถึงจะได้รับการคุ้มครอง เลยแปลกใจทำไมเมืองไทยนี้คุ้มครองเกินหน้าต่างประเทศอีก เปล่าครับ เมืองไทยไม่ได้คุ้มครองเกินหน้าต่างประเทศหรอกครับ  กฎหมายลิขสิทธิ์เดิมของเรา (ถ้าจำไม่ผิด ปี 2524) ค่อนข้างหลวมและไม่ทันต่อยุคสมัยที่เปลี่ยนแปลง แต่เมื่อประเทศไทยร่วมลงนามในข้อตกลงเกี่ยวกับลิขสิทธิ์ระหว่างประเทศ (ผมจำชื่อไม่ได้) เราก็มีการตื่นตัวและแก้ไขใหม่จนเป็นกฎหมายปัจจุบันที่เราใช้กันอยู่ คือ พ.ร.บ. ปี 2537 ซึ่งครอบคลุมสื่อหลากประเภทขึ้น (รวมทั้งอินเตอร์เน็ต) และมีคำนิยามต่างๆ ชัดเจนขึ้น  ซึ่งตรงนี้ได้จากการศึกษาแนวกฎหมายประเทศอื่นๆ แล้ว และยังครอบคลุมถึงงานที่มีลิขสิทธิ์ในประเทศอื่นที่ร่วมลงนามในข้อตกลงเดียวกันด้วย หมายความว่า ถ้างานเขียนของเราได้รับการคุ้มครองภายใต้กฎหมายไทย ก็จะได้รับความคุ้มครองภายใต้กฎหมายของประเทศอื่นที่ร่วมลงนามด้วยเช่นกัน  และงานเขียนของประเทศเหล่านั้น เราก็เอามาเผยแพร่ในประเทศไทยไม่ได้ เพราะได้รับการคุ้มครองโดยกฎหมายไทยเช่นกัน แม้จะเขียนในอังกฤษ ญี่ปุ่น ออสเตรเลีย ฯลฯ งานเขียนในต่างประเทศ ก็ได้รับการคุ้มครองทันทีโดยไม่ต้องจดลิขสิทธิ์เหมือนกันครับ  ไม่ได้ต่างจากกฎหมายไทย  ที่เราเห็นข้อความประเภท All rights reserved ฯลฯ ข้างในหนังสือนั่น เป็นคำเตือนครับ  ไม่ว่าจะมีคำเตือนหรือไม่ ก็ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายของเขาเหมือนกัน เราไม่ได้คุ้มครองเกินหน้าต่างประเทศแต่อย่างใด สิ่งที่ต้องจด ถึงจะได้รับความคุ้มครอง ได้แก่ สิทธิบัตร (สำหรับเทคโนโลยี) และเครื่องหมายการค้า พวกนี้ครับ ไม่ใช่ลิขสิทธิ์  เป็นคนละอย่างกัน ใช้กับงานสร้างสรรค์คนละประเภท และได้รับความคุ้มครองในลักษณะที่ต่างกัน  (เพียงแต่บางอย่างถือเป็น "ทรัพย์สินทางปัญญา" เหมือนกัน และอาจจะได้รับการดูแลโดยหน่วยงานเดียวกันก็ได้) คุณตาน คคห 42 สิ่งที่ต้องจดถึงจะได้สิทธิ์ คือ สิทธิบัตร เช่น ยา เทคโนโลยี เครื่องจักรกล พวกนั้นครับ  ลิขสิทธิ์ไม่ต้องจด เกิดขึ้นทันทีที่มีการโฆษณา หรือสร้างสรรค์งาน (พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 มาตรา 8) ส่วนเรื่องการพิสูจน์เป็นอีกเรื่องหนึ่งครับ แต่ละฝ่ายที่แย่งชิงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์กัน ก็ต้องหาหลักฐานต่างๆ มายืนยัน ว่าใครเป็นผู้สร้างสรรค์งาน โดยทั่วไป จะดูว่าใครเป็นผู้เผยแพร่โฆษณาก่อน มีเทคนิคที่บรรดานักเขียนแนะนำกันอยู่บ้าง ที่ช่วยสร้างหลักฐานให้กับเราเมื่อเกิดเหตุนั้นขึ้นมาจริงๆ  แต่ก็ไม่มีหลักฐานอะไรที่สมบูรณ์ร้อยเปอร์เซนต์ และต้องอาศัยกระบวนการที่ละเอียดถี่ถ้วนในการค้นความจริงครับ การจดทะเบียนลิขสิทธิ์กับกรมทรัพย์สินทางปัญญา ช่วยในขั้นตอนการสืบค้นข้อมูลหลักฐานเหล่านี้  ถ้าเราจดไว้ก่อนเผยแพร่ ก็แน่ใจได้ ว่าจะไม่มีใครมีวันที่ที่ "ก่อน" วันที่ของเราแน่นอน ทำให้ง่ายขึ้น  แต่คนที่ไม่จด ก็ไม่เสียลิขสิทธิ์ในงานครับ ส่วนกรณี ฟอร์เวิร์ดเมล  ถ้าเราได้รับมาในลักษณะที่น่าสงสัยว่าเป็นงานเขียน เช่น เรื่องสั้น ก็ควรต้องระวังครับ ว่ามันคงต้องเป็นงานเขียนที่มีผู้เขียนเป็นเจ้าของ และได้รับผลกระทบจากการส่งต่อแน่นอน เมื่อปีสองปีที่ผ่านมา มีกรณีแบบนี้ คือ เรื่องสั้น "ผมและเธอบนเส้นทางขนาน" หรืออะไรทำนองนี้ ผมจำชื่อแน่ๆ ไม่ได้ ของคุณ "เอ่อ่อ่ะนะคะ" ซึ่งเป็นสมาชิกพันทิปนี่เอง ลงงานในถนนนักเขียน เนื่องจากมีผู้อ่านประทับใจมาก กับตัวเอกในเรื่องที่ชื่อ แจ็ค มั้ง  ก็เลยมีการส่งต่อเป็นฟอร์เวิร์ดเมลกันกว้างขวาง  แล้วก็มีคนเอาไปลงในเว็บบอร์ดต่างๆ รวมถึงที่ไม่ได้เกี่ยวกับงานเขียนด้วย  พอเจ้าของเรื่องพยายามแจ้งเจ้าของเว็บบอร์ดนั้น ก็หาผู้ดูแลไม่ได้ก็มี กว่าจะได้ลบเรื่องก็เสียเวลามหาศาล ที่ตลกกว่านั้น คือมีคนอ้างตัวเป็น "แจ็ค" ในเรื่อง แล้วเอาเรื่องทั้งหมดไปโพสต์ให้ห้องสวนลุมฯ ประหนึ่งเป็นเรื่องของตัวเอง ถึงคนอ่านจะประทับใจมากแค่ไหน เจอเข้าแบบนี้ คนเขียนก็อยากร้องไห้กันมานักต่อนักครับ ผมอยากเสนอว่า แม้เป็นฟอร์เวิร์ดเมล ถ้ามันน่าสงสัยว่าเป็นงานเขียน ก็พึงตระหนักว่า การส่งต่อของเรา กำลังทำร้ายหัวใจคนเขียนเจ้าของงานอยู่ แม้เขาจะยังไม่รู้ตอนนี้ก็ตามครับ ถ้าประทับใจมากจริงๆ มีวิธีค้นไม่ยากเลยครับในสมัยนี้ ใช้กูเกิ้ล ใส่ข้อความในเรื่องนั้น ในฟอร์เวิร์ดเมลนั้นลงไป  จะมีโอกาสหาต้นตอที่โพสต์ไว้ได้สูงทีเดียว (แม้อาจจะได้ฉบับลอกเลียนติดมาด้วยก็ตาม) แล้วเราก็ส่งลิ้งก์ไปหาบทความต้นฉบับ แทนที่จะส่งฟอร์เวิร์ดเมล  เราก็ได้แบ่งปันเรื่องดีๆ  คนเขียนก็ไม่อยากร้องไห้จนหมดกำลังใจเขียนเรื่องดีๆ ให้คนอื่นอ่านอีก  มีความสุขด้วยกันทุกฝ่ายนะครับ แต่แน่นอน ว่ามันเสียเวลากว่าการกดฟอร์เวิร์ดเมลที่เราได้รับมาเฉยๆ โดยไม่ต้องลงแรงอะไร และคิดดูอีกที คนเขียนกว่าเขาจะเขียนเรื่องสั้นเรื่องนั้นออกมาได้  มันจะยากกว่าการ "ค้นเว็บ" ของเรากี่เท่ากันหนอ... เพิ่งเห็นข้อความเกี่ยวกับ ข้อความในฟอร์เวิร์ดเมล ว่าเป็น public domain ไม่ถือว่ามีลิขสิทธิ์ ผมเสนอความเห็นว่า ตัว forward mail อันนั้นน่ะครับ ไม่มีลิขสิทธิ์  แต่ข้อความข้างใน แม้ว่าผู้ส่งจะอ้างที่มาไม่ได้ แต่ถ้าเป็นงานเขียนอันมีลิขสิทธิ์อยู่แล้ว ก็ไม่ทำให้เสียลิขสิทธิ์ไปครับ  แค่หมายความว่า ฟอร์เวิร์ดเมล์อันนั้นน่ะ ไปละเมิดลิขสิทธิ์เขา เท่านั้นเอง ส่วนที่ว่า ลิขสิทธิ์ ไม่ครอบคลุมความคิด อันนี้จริงแท้ครับ  ถ้าเรามี "ไอเดีย" เรื่อง แต่ไม่เขียนออกมา ไปเล่าให้คนอื่นฟัง คนอื่นเอาไปเขียน เราฟ้องเรียกร้อง "ลิขสิทธิ์" ในเรื่องนั้นไม่ได้ ถ้าเราเขียน "เรื่องย่อ" นั้นออกมา  แล้วมีคนเอาข้อความ "เรื่องย่อ" ที่เราเขียนไปเผยแพร่ต่อ  อันนี้ ฟ้องได้ เพราะเอาข้อความไปเผยแพร่ แต่ถ้าเขาไม่ได้เอาข้อความเราไป แต่ไปเขียนขึ้นมาใหม่เอง ตามเรื่องย่อเราเป๊ะ โดยไม่ได้ใช้ข้อความในเรื่องย่อนั้น  อันนี้ฟ้องลิขสิทธิ์ไม่ได้ครับ  จะทะเลาะกันเรื่องมารยาทหรืออะไรก็ว่าไป  แต่กฎหมายลิขสิทธิ์ไม่คุ้มครอง "ความคิด"  คุ้มครองเฉพาะเมื่อเกิดการแสดงออกของงานสร้างสรรค์เท่านั้น เรื่องบทกวี ที่คุณ Smilla สงสัย  ไม่ว่าเจ้าของจะเขียนคำห้ามเอาไว้หรือเปล่า ก็ต้องขออนุญาตก่อนครับ  ต้องขออนุญาตจากใคร  ตามกฎหมายคือต้องขออนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์  โดยทั่วไปได้แก่คนเขียน เว้นแต่เขาจะโอนลิขสิทธิ์ให้คนอื่นต่อครับ กรณีที่ผู้เขียนเสียชีวิตแล้ว กฎหมายลิขสิทธิ์จะคุ้มครองไปอีก 50 ปี นับจากผู้เขียนเสียชีวิต (มาตรา 19 - ตรงนี้มีรายละเอียดจุกจิกนิดหน่อย เช่น ถ้ามีผู้สร้างสรรค์หลายคน นับจากคนสุดท้ายเสียชีวิต เป็นต้น)  กรณีแบบนี้ ขออนุญาตกับทายาทครับ บทกวีที่เหมือนเป็นเรื่องเล็ก ปัจจุบันนี้เริ่มมีปัญหามากเหมือนกันครับ  นักกลอนยุคใหม่จำนวนมาก ที่เผยแพร่งานตัวเองบนเว็บ ต้องเสี่ยงกับการที่จะไปพบเจอกลอนของตัวเองตามที่ต่างๆ และเสมือนหนึ่งว่าคนที่เอาไปลงเป็นคนเขียน ผู้ที่ต้องการใช้จริงๆ ต้องหาทางขออนุญาตและให้เครดิตให้เรียบร้อย เรื่องนี้ ผมเองก็มีกรณีอยู่เหมือนกัน แต่เป็นฝ่ายเอาของเขามาลง คือนิยายที่ผมเขียนได้รับการจัดพิมพ์ และในนิยายนั้น พระเอกร้องเพลง "กำลังใจ (ดั่งหยาดฝน)" ของวงโฮป ที่ประพันธ์โดยคุณฤทธิพร อินสว่าง  ผมใช้เวลาหลายเดือน พยายามค้นหาที่ติดต่อเพื่อขออนุญาต แต่ก็ไม่สำเร็จ  ทำได้แค่เขียนบทความสั้นๆ นำเรื่อง แปะไว้หน้าสุดก่อนเริ่มนิยาย เพื่อขอโทษและขอบคุณ ทั้งคุณฤทธิพร และคุณแดงคุณสุเทพ วงโฮป ที่สร้างสรรค์งานเพลง ซึ่งเป็นกำลังใจให้กับหลายคนที่รู้จักเพลงนี้ ซึ่งก็ยังผิดอยู่ดี และสามารถถูกฟ้องได้ ถ้าเจ้าของลิขสิทธิ์ไม่พอใจ  เพราะในเรื่องผมลงเนื้อเพลงเอาไว้ทั้งเพลง ผมลงข้อความขอโทษและขอบคุณทำนองเดียวกัน ไว้ในเว็บของผม ตรงหน้าข้อมูลหนังสือนิยายเล่มนั้นด้วย  หลายเดือนผ่านไป ถึงได้รับข้อความจากคุณฤทธิพร รับทราบและอนุญาตให้ใช้ได้  (เป็นข้อความผ่านอินเตอร์เน็ต ผมไม่มีวิถีทางใดจะตรวจสอบได้ ว่ามาจากคุณฤทธิพรจริงๆ หรือเปล่า  ได้แต่หวังว่า คนอื่นคงไม่มาแกล้งผมให้ดีใจเล่น) ก็เป็นอันว่า น่าจะรอดตัวไปหนึ่งครั้ง แต่ก็จำไว้แม่นเลย ว่าเขียนนิยายคราวหลัง จะไม่ใช้เพลงหรือข้อความของใครอีกแล้ว  การตามหาเพื่อขออนุญาตนี่ ไม่ง่ายเลยจริง และเครียดด้วย เห็นคุณเทียนสี พูดถึงบทกวีของสุนทรภู่ เลยจะเพิ่มเติมว่า งานอันหมดอายุลิขสิทธิ์ (คือผู้สร้างสรรค์เสียชีวิตไปแล้วเกิน 50 ปี) จะไม่ได้รับความคุ้มครองลิขสิทธิ์แล้วครับ  ถือเป็นทรัพย์สมบัติของสังคมทำนองนั้น คือถือว่าให้ประโยชน์ตอบแทนผู้สร้างสรรค์พอสมควรแล้ว  คนในสังคมสามารถนำมาเผยแพร่ต่อได้โดยอิสระครับ คุณ T.i.T. (คคห 75) เขียนถึงวิทยานิพนธ์นักศึกษาบัณฑิตศึกษา ผมเข้าใจว่าคงหมายถึงการ quote หรืออ้างอิงข้อความบางส่วน เพื่อมาวิเคราะห์วิจารณ์ต่อยอด  อาจจะโควตมาเป็นประโยค หรือสองสามย่อหน้า (ไม่นิยมโควตมาเป็นหน้าๆ อันนั้นมันเกินไป)  แบบนี้ไม่ถือเป็นการก๊อปหรอกครับ ถือเป็นการอ้าง เพื่อมาต่อยอด  อาจจะบอกว่าเห็นด้วยอย่างไร ไม่เห็นด้วยอย่างไร มีข้อมูลขัดแย้งสนับสนุนอย่างไรก็ว่ากันไป กรณีนี้ถือเป็น fair use แบบที่คุณกุลธิดากล่าวถึงเอาไว้ คือเพื่อการศึกษา และใช้แต่พอควร ได้รับการยกเว้นให้ตามกฎหมายลิขสิทธิ์  ไม่ต้องขออนุญาต ถ้าเจ้าของงานไม่เห็นด้วยกับความเห็นของคนอ้าง ก็แย้งตอบกันไป เป็นการต่อยอดความรู้ทางวิชาการครับ การโควตแบบนี้ ต้องใส่เครื่องหมายคำพูด บอกที่มาชัดเจน อย่างที่คุณ T.i.T. ว่า แต่ถ้าเอามาเป็นข้อความดุ้น ไม่ใส่เครื่องหมายคำพูด เสมือนหนึ่งว่าเราเป็นคนเขียนเอง แบบนี้ผิดร้ายแรง เรียกว่า plagiarism คือการขโมยงานคนอื่นครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 มิ.ย. 51 10:07:32 ]

ความคิดเห็นที่ 80 มาเสริมคุณพีทคุง ตรงที่ว่าค่ะ "แต่เมื่อประเทศไทยร่วมลงนามในข้อตกลงเกี่ยวกับลิขสิทธิ์ระหว่างประเทศ (ผมจำชื่อไม่ได้)" Berne Convention ค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 16 มิ.ย. 51 10:25:03 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ในกรณีของคุณ T.i.T. - This is Thailand (new gamer) #75 นั้น ในวงการวิชาการ นี่มีแต่คนอยากให้โดนคนอื่นอ้างถึงครับ จะลอกไปทั้งประโยคหรืออย่างไรนั้นไม่เป็นไร ใส่ อ้างอิงให้ก็พอครับ เจ้าของงานที่โดนลอกนั้นได้หน้าไปเต็มๆ ยิ่งมีคน อ้างอิงงานเค้ามากเท่าไหร่ ยิ่งหมายถึงชื่อเสียงและความน่าเชื่อถือที่มากขึ้นเท่านั้น ตามที่กุลธิดาบอกไว้แหละครับ จากคุณ : kanoomtan - [ 16 มิ.ย. 51 10:27:11 ]

ความคิดเห็นที่ 82 เจอประจำคะ เวลาเขียนพวกรีวิวเครื่องสำอาง หรือพวกเทคนิคทำผมหรือดูแลผิวอะไรแบบนี้ มีเอาหน้าเราที่ถ่ายไว้ไปลงขายของเรียบร้อยเลยด้วย แบบนี่ไง คนนี้ใช้แล้วเป็นแบบนี้ ไมู่้รู้ว่าจะจัดการอย่างไรเหมือนกัน เวลาต่อว่าไปก็บอกว่าขอโทษนะ แต่ไม่เคยเห็นจะทำอะไรให้มัน ดีขึ้นเลย ก็คาไว้อย่างนั้น เหมือนแค่ขอโทษส่งเดชไปงั้นๆ จากคุณ : Scooterella - [ 16 มิ.ย. 51 10:54:43 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ปกติการอ้างอิงผลงานคนอื่น เจ้าตัวเขายินดีอยู่แล้วครับไม่ว่ามุมมองไหน ถ้าอ้างอิงบางส่วน บางคำพูด คงไม่ต้องขออนุญาตเจ้าของผลงงานหรอกครับ แค่ citation ก็พอแล้ว แต่เอามาทั้งหมดแล้วแค่ citation ไม่พอครับ ต้องขออนุญาตเจ้าของผลงงานครับ อย่างน้อยเสียมารยาทมากครับ กรณีนี้เจ้าตัวไม่ยอมรับผิดแค่อ้างว่า ไม่ได้เขียนเอง ก็อปเขามาทั้งดุ้นโดยไม่ขออนุญาตเจ้า แค่ citation หรือช่วยเผยแพร่ เมื่อเจ้าของเขาทักท้วงว่าไม่ถูกต้อง ต้องขอโทษเขาครับ ไม่ใช่ว่าทำเป็นไม่ผิด ผมว่ามันไม่ถูกต้องครับ จากคุณ : Smart Smile - [ 16 มิ.ย. 51 11:04:11 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ถ้าไม่ได้เป็นกระทู้แนะนำคงไม่ได้เข้ามาอีกแน่ เห็นคุณเทียนสี ที่ตอบดิฉันใน ความคิดเห็นที่ 15 โปรดอย่าได้เข้าใจผิด ที่พูดนั่นเรื่องทั่วๆไปหนะคะ ไม่ได้หมายถึงคุณคนที่ลอกข้อมูลของคุณไปนะคะ คนนั้นดิฉันก็เห็นด้วยว่าไม่ควรทำค่ะ อ่านเห็นความเห็นที่พี่ไก่(กุลธิดา)ตอบ เลยถึงบางอ้อ เพราะแปลความหมายว่า forward mail ผิดไป พอดีไม่ได้นึกถึงอันดั้งเดิมที่มาของ forward mail เรื่องสูตรอาหารอีก อีกหน่อยคงให้แต่ link แต่ก่อนก็ชอบ cut & paste เหมือนกันว่ามันสะดวกดีกับคนอ่าน แต่ยังไงก็กลัวเกิดเจ้าของสูตรเค้ามาเห็นแล้วไม่พอใจ กลัวคิดน้อยไปอีก เรื่องมันยาวแหะยังอ่านไม่จบเลย จากคุณ : pixp - [ 16 มิ.ย. 51 11:18:41 ]

ความคิดเห็นที่ 85 เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ต่อไปเถอะค่ะ คุณทำในสิ่งที่ควรจะทำแล้วค่ะ จากคุณ : pinkkiwi (pinkkiwi) - [ 16 มิ.ย. 51 12:46:36 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ดิฉันได้รับอีเมลล์จาก บล๊อกแกง ดังนี้ค่ะ Re: ขอความกรุณาช่วยตรวจสอบบล๊อกคุณ แม่บ้าน UK‏ From: bloggang@pantip.com (bloggang@pantip.com) Sent: 16 June 2008 06:02:47 To: ................... เทียนสี ล่าสุดทีมงานได้แจ้งเตือนไปยังคุณ แม่บ้าน Uk แล้วนะคะ และจากที่ได้รับการตอบกลับจากคุณ แม่บ้าน Uk คิดว่าคุณ แม่บ้าน Uk ยังมีความเข้าใจผิดเรื่องสิขสิทธิ์อยู่ ทีมงานจึงได้อธิบายเพิ่มเติมไปยังคุณ แม่บ้าน Uk อีกครั้ง ทั้งนี้ที่ผ่านมาทีมงานคิดว่าด้วยความเข้าใจผิดของคุณ แม่บ้าน Uk มองว่าสิ่งที่ทำ ทำด้วยเจตนาดี ไม่ได้หวังผลอะไร และทำให้เกิดการโต้เถียงกันบานปราย ทีมงานอยากให้ผู้ที่เคยถูกละเมิดผลงานและคุณ แม่บ้าน Uk ยุติเรื่องการโต้เถียงที่ผ่านมากันนะคะ (ถือว่าให้ให้อภัยกับคนที่ไม่รู้น่ะค่ะ) เมื่อทีมงานได้อธิบายและเตือนคุณ แม่บ้าน Uk ให้รับทราบแล้ว หากคุณ แม่บ้าน Uk ยังทำผิดอีก ทีมงานจะถือว่ารู้แล้วยังทำผิด และจะดำเนินการเอาผิดกับคุณ แม่บ้าน Uk นะคะ หากพบยังว่ามีข้อความใดใน blog คุณของคุณ แม่บ้าน Uk ที่ละเมิดลิขสิทธิ์คุณอยู่ รบกวนแจ้ง link ของหน้าข้อความมาได้เลยนะคะ ขอบคุณค่ะ ................................................................................ ดิฉันตอบกลับไปแล้วค่ะว่า.... เรียน บล๊อกแกง ขอบคุณค่ะที่ช่วยตักเตือนคุณแม่บ้าน UK เธอยอมรับผิดกับเวปมาสเตอร์เท่านั้น เพราะเป็น private คนอ่านทั่วไปไม่รับรู้ ดิฉันและคนอื่นๆที่เสียหาย จะยุติเมื่อเธอออกมายอมรับความจริงและขอโทษในกระทู้หรือในบล๊อกเธอ เท่านั้นค่ะ เพราะจากบล๊อกที่เธอเขียนล่าสุด เธอยังบอกว่าไม่ผิดค่ะ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=khonklaiban&group=14 เทียนสี จากคุณ : teansri - [ 16 มิ.ย. 51 15:50:47 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ขอบคุณค่ะคุณพิธันดร (พีทคุง) ที่กรุณามาให้ข้อมูลเพิ่มเติม อ่านแล้วก็คิดว่ามีเวลาเมื่อไหร่ดิฉันคงต้องเข้าไปรื้อบล็อกในกลุ่มโคลงกลอนดูทั้งหมดแล้วว่าไปละเมิดลิขสิทธิ์อะไรใครหรือเปล่า เพราะว่านักเขียนบทกวีบางคนนั้นก็ยังไม่เสียชีวิต ดิฉันได้รับโคลงมาแบบฟอร์เวิร์ดเมล์บ้าง อ่านเจอจากหนังสือนิยายบางเล่มแล้วจดเก็บไว้ก็มี (นิยายบางเล่มเค้าจะเกริ่นด้วยบทกลอน อันนี้คงตามยาก เพราะจำนิยายไม่ได้แล้วว่าเรื่องอะไร แต่จำกลอนได้แม่นยำ...) อยากถามเรื่องลิขสิทธิ์เพลงด้วยค่ะ ดิฉันไม่ได้โหลดเอาเพลงจากแผ่นมาลงบล็อกหรอก เพราะทราบดีว่ามันละเมิดลิขสิทธิ์ แต่ที่อยากทราบก็คือเพลงต่างๆที่เค้าเอาไปลงที่โฮสต์ต่างๆเช่น youtube, imeem, ijigg etc. บางเพลงนั้นดูที่มาได้ว่าเจ้าของเขาเอามาลงโปรโมตเอง แต่บางเพลงดูแล้วก็ไม่แน่ใจว่าใครเอามาลง ส่วนมากแล้วเว็บโฮสต์ต่างๆนั้นเค้าก็เข้มงวดมากอยู่ หากเพลงไหนมีคนร้องเรียนว่าละเมิดลิขสิทธิ์เขาก็จะเอาออก แต่หากไม่มีคนร้องเรียน เขาก็ปล่อยฟรี ในฐานะที่ดิฉันก็ชอบไปลากโค้ดเพลงจากที่โน่นที่นี่มาลงบล็อกตัวเอง ทุกอย่างนั้น ถึงแม้ว่าจะทำเพียงเพื่อความบันเทิงส่วนตัว (แบบว่ารวมเพลงที่ชอบฟังไว้ที่บล็อก จะได้ไม่ต้องท่องหลายเว็บเวลาอยากฟังเพลง) แต่ก็อยากทำให้มันถูกต้อง เพราะไม่ชอบละเมิดลิขสิทธิ์คนอื่น ใครทราบเรื่องนี้ก็ช่วยแนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ จากคุณ : Smilla - [ 16 มิ.ย. 51 15:56:19 ]

ความคิดเห็นที่ 88 สวัสดีค่ะคุณเทียนสี ดิฉันอ่านหลังไมค์ของคุณแล้ว และได้เข้าไปในบล็อกดังกล่าว ในฐานะที่ถูกพาดพิงจากการเขียนเรื่อง คนต่างชาติอยากอยู่เมืองไทย (http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=khonklaiban&month=12-2007&date=21&group=43&gblog=13) ซึ่งดิฉันได้ตอบคุณเทียนสีไปว่า ถ้ามีการลงชื่อว่าดิฉันเขียน ก็ไม่เป็นไร ตอนนี้ ดิฉันเข้าใจเจตนาของคุณเทียนสีชัดขึ้นแล้วค่ะ ยิ่งเมื่อได้มาอ่านข้อมูลในกระทู้นี้ แล้วทราบว่า มีการทำเป็นล่ำเป็นสัน รวบรวมเอาผลงานของคนอื่น ๆ มากมายมาทำเป็นบล้อกไว้อย่างเรียบร้อย แทนการเขียนด้วยตัวเอง ดิฉันอึ้งค่ะ มันเหมือนเอางานคนอื่นมาโปรโมทบล็อกตัวเองเกินไปป่าว ที่สำคัญ ดูเหมือนเจ้าของบล็อกจะไม่ค่อยเข้าใจด้วยว่า การ "ละเมิดลิขสิทธิ์" มันคืออะไร ที่ผ่านมา เคยมีคนยืมผลงานไปลง เขาก็หลังไมค์บอกมา ดิฉันเอง ก็เคยนำงานของคุณนายนกฮูกเขียนในบล็อก ให้เครดิตและได้แจ้งคุณนายหลังไมค์แร้น มานั่งนึกทบทวน คุณเจ้าของบล็อกเจ้าปัญหานี้ ยังมิเคยได้แจ้งหลังไมค์ดิฉันแม้สักครั้งว่าจะนำงานของดิฉันไปลงในบล็อกตัวเอง (เมื่อกี้แวะเข้าไปเขียนคอมเมนท์ที่บล็อกดังกล่าว แต่เขียนไม่ได้เพราะไม่ได้ล็อกอิน เดี๋ยวจะเข้าไปใหม่ค่ะ) ดิฉันขอโหวตกระทู้นี้ด้วยคนนะคะ จากคุณ : Ninie - [ 16 มิ.ย. 51 16:07:45 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ตามลิงค์คุณเทียนสี ความคิดเห็นที่ 86ไปที่บล็อกนั้น ก็เลยได้เห็นว่าคุณแม่บ้าน UK เธอลบคอมเมนท์ของดิฉันออกค่ะ ฮืมม์.. อุตส่าห์ท้วงติงด้วยความหวังดี ถ้อยคำที่เขียนก็ไม่ได้หยาบคายอะไร ไม่ได้ว่าเหน็บแนมแกมประชดอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว (ตามความคิดของดิฉัน) ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอต้องลบออกด้วย งงค่ะงง (ข้อความคอมเมนท์ที่ว่านั้นดิฉันมีลงไว้ที่บล็อกดิฉันด้วย ใครอยากอ่านว่าดิฉันเขียนอะไรไว้ ก็ตามไปอ่านได้ค่ะ) แต่ช่างเถอะ ดิฉันได้ทำหน้าที่บล็อกเกอร์และเพื่อนบล็อกที่ดีแล้ว หากคุณแม่บ้าน UK จะไม่รับน้ำใจและความหวังดีจากมิตรร่วมโลกคนนี้ ดิฉันก็ไม่ว่าอะไรค่ะ ไม่คิดมากอยู่แล้ว  :) จากคุณ : Smilla - [ 16 มิ.ย. 51 16:09:11 ]

ความคิดเห็นที่ 90 กระทู้นี้มีข้อมูลสำคัญๆที่บล็อกเกอร์ทั้งหลายควรรู้ จะได้ไม่ไปละเมิดลิขสิทธิ์คนอื่นเขา ดังนั้น ดิฉันขอโหวตให้กระทู้นี้ค่ะ จากคุณ : Smilla - [ 16 มิ.ย. 51 16:12:52 ]

ความคิดเห็นที่ 91 เป็นเรื่องที่สลับซับซ้อนดีแท้ค่ะ อ่านแล้วได้ความรู้ดี แต่สรุปง่ายๆ ว่าคุณเขียดเจ้าของบล็อก เพียงแค่ต้องการได้ยินคำขอโทษจากปากของคุณแม่บ้านยูเคเท่านั้นเองใช่หรือเปล่าคะ คุณแม่บ้านยูเคได้เข้ามาอ่านหรือยังก็ไม่รู้ ส่วนตัวแล้วคิดว่า ถ้าใครต้องการก็อปอะไรไปก็ให้เครดิตคนเขียน โดยการทำลิงค์หน้าที่ก็อปมาถือว่าเป็นการให้เกียรติเจ้าของผลงานนั้นแล้วล่ะค่ะ ทั้งนี้ทั้งนั้นถ้าเจ้าของผลงานมาเห็นและไม่ชอบมาพากล ก็มีสิทธิ์ทักท้วงได้  เพราะว่าบางทีคนเราก็อปโน่นก็อปนี่มา ก็นึกไม่ถึงว่าเจ้าของเขาไม่อยากให้เผยแพร่ก่อนได้รับอนุญาต มันเป็นสิทธิ์ของเจ้าของงานที่พึงกระทำค่ะ จากคุณ : thaispicy - [ 16 มิ.ย. 51 16:18:09 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ข้อความนี้ถึง คุณ Jitaree B...... หรือคุณแม่บ้าน UK ซึ่งอาศัยอยู่ที่ Dorset England.......(ขอสงวนข้อมูลส่วนตัวเช่น ชื่อ-นามสกุลเต็มๆ ที่อยู่อย่างละเอียด ที่ทำงาน...เบอร์โทรศัพท์ แม้แต่เลขทะเบียนรถคันที่ขับไปทำงานทุกวัน ดิฉันรู้จริงนะจะบอกให้...บอกแล้ว พูดจริง ทำจริง) ดิฉันจะให้โอกาส คุณ ออกมายอมรับว่า คุณได้เข้าใจเรื่องราวทุกอย่าง ดีแล้วเหมือนอย่างที่คุณยอมรับกับ จนท. ของบล๊อกแกง โดยการออกมาโพสขอโทษที่กระทู้นี้ หรือ เขียนในบล๊อกของคุณเองก็ได้ ภายในเวลา 3 วัน นับจาก วินาทีแรกที่ความคิดเห็นนี้ออกสู่สายตาประชาชน มิฉะนั้นแล้ว..ดิฉันจะขอดำเนินการด้านกฎหมายขั้นสูงสุด ภายใต้กฏหมายคุ้มครองลิขสิทธิ์ของประเทศอังกฤษ ตามที่ได้รับคำแนะนำจาก Solicitor ของ county ที่ดิฉันอาศัยอยู่ เมื่อเช้านี้ตามเวลาท้องถิ่น ..............   กรุณาอย่าคิดว่านี่เป็นการขู่....อนาคตของคุณมีค่ามากกว่าคำว่า " ขอโทษ"   แค่เพียง 1 คำ  ........... เทียนสี จากคุณ : teansri - [ 16 มิ.ย. 51 16:36:48 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามารับรู้เรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์ มากขึ้นค่ะ อย่างน้อยต่อไปในภายภาคหน้า จะหยิบอะไรของใครไป จะได้ไตร่ตรองดูก่อนค่ะ จากที่อ่านหลายๆท่านบอกว่า ขออนุญาตจากเจ้าของยาก ติดต่อไม่ได้ เลยทำลิ้งค์ไว้ หรือ เขียนชื่ออ้างอิงกำกับ อันนี้ก็ว่าไปอย่างหนึ่ง........แต่กรณีที่รู้ว่า คนเขียนมีตัวตน วนเวียนอยู่แถวพันทิป หลังไมค์ก็มี บล๊อกก็มีให้ติดต่อ แต่ไม่ทำ มักง่ายใช้ของๆคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาต ดิฉันถือว่าตั้งใจค่ะ ......... ขอบคุณพี่ๆที่มาให้ความรู้เรื่องกฏหมายลิขสิทธิ์นะคะ  คุณกุลธิดาที่คอยแนะนำอยู่ในกระทู้ และคุณพีทคุง ผู้รู้จริงอีกท่านหนึ่งจากห้องนักเขียนค่ะ..และท่านอื่นๆที่คงจะเอ่ยชื่อไม่หมด ...... ขอบคุณที่ท่านแวะมาอ่านและเก็บเกี่ยวความรู้กลับไป...หวังว่ากระทู้นี้ ( ที่อาจจะดูน่ารำคาญไปบ้างสำหรับคนพาลบางคน ) จะเป็นประโยชน์ แก่คนส่วนใหญ่นะคะ....และที่สำคัญดิฉันได้เรียนรู้เรื่องนี้มากขึ้นจริงๆค่ะ จากคุณ : teansri - [ 16 มิ.ย. 51 16:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ดิฉัน ต้องการแค่คำขอโทษ และเคยขอกันแล้ว และได้บอกคุณแม่บ้าน UK แล้วค่ะ ไม่ได้มาโพสโดยที่เจ้าตัวไม่รับรู้ ไม่ใช่คนใจร้ายอะไร ยอมง่ายๆด้วยซ้ำ แต่สิ่งที่ได้กลับมา ไม่ขอโทษ ไม่คิดว่าตัวเองผิด และยังมีการเหน็บแนมว่าถ้าไม่อยากให้ใครเอาไปให้เก็บไว้บ้าน แล้วของพี่เทียนสี เขาติดไว้ตัวเบ้อเร่อว่าไม่อนุญาตให้เอาไป ลองเข้าไปอ่านได้ค่ะ แล้วเขายังเอาไป ดิฉันไม่เคยหวงความรู้ที่ได้ทำร่วมกับเพื่อนๆ แต่ที่น่าเจ็บใจคือเราทำบล็อกด้วยกัน ทำไมต้องมาก๊อปบล็อกของดิฉันไปใส่บล็อกของตนเองดวย คนอื่นเขาสามารถมาอ่านในบล็อกนี้ได้ และที่สำคัญเขารู้ไม่จริง เขาให้ความรู้ผู้คนแบบผิดๆ แบบนี้ส่งผลเสียหายให้กับผู้ที่อยากมาเป็นพยาบาลอเมริกา และที่อยากให้เขาหยุด คือหยุดการกระทำแบบนี้ ทำมากี่รายแล้ว ตอนแรกเงียบเพราะต้องการให้มันจบ แต่เธอไม่จบ ยังเที่ยวทำแบบนี้ไปทั่ว โดยเฉพาะข้อมูลด้านพยาบาล ดิฉันและพี่ๆฝั่งยุโรป และพยาบาลที่เรียนที่นี่ เรารวมตัวช่วยเหลือกันอย่างดี และกรณีนี้เกิดขึ้น ไม่มีใครยอมค่ะ ทีมงานของบล็อกดิฉันได้เขียนเมลไปแจ้งที่เวบมาสเตอร์แล้วค่ะ คำขอโทษ 2 พยางค์ เขาทำไม่ได้ เป็นเพราะว่า เขากล่าวออกมาแล้ว นั่นเป็นการยอมรับว่า เขาทำไม่ถูก เขาคงกลัวเสียหน้า แล้ว ผู้หญิงอิสานคนนี่ ไม่มีคุณสมบัติที่เกิดจังหวัด เดียวกันกับดิฉันเลย ถ้าไม่ออกมาโต้กันที่สาธารณะไม่เป็นไร เจอขั้นต่อไปแล้วกัน แล้วอยากทราบว่า ยังจะทำแบบนี้อยู่อีกไหม แล้วเลิกได้แล้วที่ใช้คำนิยามที่ว่า จะไม่เขียนเรื่องของตัวเอง นั่นไม่ได้หมายความว่าจะไปขโมยของใครเขามา เจ้าของเขาไม่รู้หรอก ดิฉันเจอบทความของตัวเองในอินเตอร์เนตหลายแห่ง แต่สำหรับคนนี้ มันไม่ใช่แบบนั้น ดิฉันทำบล็อกได้ไม่ถึงสัปดาห์ มีหัวข้อเดียวกันนี้โผล่มา เรานึกว่ามีคนมีข้อมูลด้านพยาบาลอเมริกา จะได้ขอเป็นเพื่อนที่ได้ได้ ของดิฉันทุกๆหน้า เจอด้วยตนเอง และมีคนมาบอกว่า บล็อกชมพูของพี่โดนผู้หญิงคนนี้ขโมย จากคุณ : เขียด (macdreamnurse) - [ 16 มิ.ย. 51 17:06:03 ]

ความคิดเห็นที่ 95 คุณ Smilla (คคห 87)  ด้วยความยินดีครับ อะไรที่พอทราบ ก็อยากจะแบ่งปันกันไป อะไรที่ไม่ทราบจริงๆ ก็พยายามไม่มั่ว เดี๋ยวความเข้าใจผิดจะขยายใหญ่โต แหะๆ   (คุณเทียนสี คคห 93 จ๋า ผมพอรู้แค่เรื่องเกี่ยวกับงานเขียนน่ะครับ เพราะว่าต้องเกี่ยวข้องอยู่มาก เรื่องอื่นๆ ก็ไม่ทราบเหมือนกันนะ ขอบเขตกฎหมายลิขสิทธิ์มันกว้างมาก รวมดนตรี นาฏกรรม ซอฟต์แวร์ หลายอย่าง นุงนังไปหมดครับ ผมได้แค่เรื่องวรรณกรรมนิดหน่อยเท่านั้นเองจริงๆ) กลับมาที่ คคห 87 ของคุณ Smilla  เพลงพวกที่ขึ้นตามเว็บต่างๆ นี้ ว่ากันโดยหลักการและกฎหมาย ก็เป็นของมีลิขสิทธิ์ทั้งนั้นครับ  จะว่าไปการเอาเพลงของคนอื่นมาลง มันก็สุ่มเสี่ยงอยู่มาก  ตัวผมเอง พยายามที่จะไม่ทำ (ที่จริงก็ยังไม่เคยทำ แหะๆ) เพราะเจ้าของงานเขาอาจจะเสียประโยชน์ได้ ในส่วนของโฮสต์เหล่านี้ เท่าที่ทราบ imeem เขาเปิดให้เจ้าของลิขสิทธิ์แจ้งเข้าไปได้ (ทราบว่าฝรั่งมี เจ้าของไทยไม่แน่ใจว่าจะแจ้งได้หรือเปล่า หรือจะแจ้งยังไง) แล้วเพลงที่มีลิขสิทธิ์ เขาจะเล่นให้แค่ครึ่งนาทีมั้ง ถ้าอยากฟังเต็มๆ ต้องไปซื้อหาเอาเอง แต่ก็ช่วยได้เฉพาะเจ้าของเพลงแจ้งข้อมูลเข้ามาเท่านั้น ถ้าเจ้าของไม่ได้แจ้ง ก็ไม่ได้ปกป้องให้ครับ ส่วน ijigg หรือ youtube ผมเข้าใจว่าไม่มีตรงนี้ (ไม่แน่ใจครับ) สำหรับที่บล็อกแก๊งของพันทิป เห็นว่าทำข้อตกลงกับทาง gmm grammy สามารถเอาโค้ดของทางแกรมมี่มาลงได้  ผมคาดว่าคงได้รับการยินยอมจากต้นสังกัดแล้วนะครับ เพราะก่อนหน้านี้ เคยได้ยินเขาเล่ากันมาว่า ห้ามเอาโค้ดเพลงมาลง เพราะต้นสังกัดไม่ยินยอม  เลยเดาว่าคงจะพูดคุยกันเรียบร้อยแล้ว  (พอดีผมไม่ค่อยได้ลงเพลง ก็เลยไม่ทราบ) ความคิดเห็นผมเอง ถ้าเป็นเพลงที่กำลัง "ขาย" นั่นคือ ยังทำรายได้ให้กับเจ้าของค่ายอยู่ การเอามาลงแบบนี้ก็คงกระทบเจ้าของงานนะครับ ในบางกรณี เจ้าของบล็อกบางท่าน ไปขุดเอาเพลงโบราณ ซึ่งปัจจุบันนี้ หาซื้อหาฟังไม่ได้แล้ว หรือหายากมาก ไม่มีวางขายแล้ว  และก็ลงเครดิตให้เท่าที่หาได้  กรณีแบบนี้ ส่วนใหญ่ยังไม่หมดอายุลิขสิทธิ์  ถ้าจะว่ากันตามกฎหมายก็ถือว่าผิดครับ  แต่เจ้าของสิทธิ์ก็ยังไม่ได้ออกมาเรียกร้องอะไร  ในแง่หนึ่งคืออาจจะไม่ทราบ แต่ในอีกแง่หนึ่งคือ เพลงเหล่านี้มันหายากจริงๆ ถึงคนอยากจะหาซื้อ ก็หาซื้อไม่ได้  ผมก็ยังตัดสินใจไม่ได้เหมือนกัน ว่าควรจะเป็นอย่างไร  แต่ในฐานะคนฟัง คนอ่านบล็อก เวลาเจอเพลงพวกนี้แล้วก็แอบซึ้งเหมือนกัน เพราะนึกถึงความหลัง อ้าว เลยนอกเรื่องไป  ผมทราบเท่านี้เองครับ  แหะๆๆ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 มิ.ย. 51 18:02:37 ]

ความคิดเห็นที่ 96 มีเรื่องเพิ่มเติมอีกเรื่องนึงครับ คือเมื่อเช้า หลังจากคุยที่นี่แล้ว ผมเข้าไปที่บล็อกของคุณแม่บ้าน UK เห็นเธอเขียนบล็อกใหม่ชื่อว่า "อะไรคือลิขสิทธิ์?"  ซึ่งเป็นบล็อกเดียวกันกับที่คุณ Smilla ไปตอบไว้ ผมเลยแวะเข้าไปพูดคุยด้วย ในฐานะคนชุมชนพันทิปด้วยกัน และผมมั่นใจว่า ใช้ถ้อยคำที่สุภาพและเป็นมิตรแล้ว  เห็นคุณ Smilla บอกว่าความเห็นของคุณ Smilla โดนลบไปแล้ว  ผมลองเข้าไปดูเมื่อครู่  ข้อความของผมก็โดนลบไปด้วยเหมือนกันครับ TT  และตอนนี้บล็อกนั้นก็ปิดไม่ให้คอมเม้นต์แล้ว ผมเลยขอเอาข้อความที่เขียนไว้เมื่อเช้ามาลงที่นี่ไว้ เพื่อยืนยันว่า ไม่ได้ใช้ถ้อยคำรุนแรงอะไร  ผมไม่ได้ปรับแก้อะไรเลย ก๊อปจากที่เซฟไว้ในโน้ตแพ็ดมาลงตรงๆ ครับ สวัสดีครับคุณแม่บ้าน UK  สารภาพว่าตามมาด้วยเรื่องลิขสิทธิ์นี่แหละครับ  ในเมื่อมีบล็อก "อะไรคือลิขสิทธิ์" แล้ว  สื่อให้เห็นว่าคุณแม่บ้าน UK เองก็ให้ความสำคัญกับประเด็นนี้เหมือนกัน เลยขอแวะร่วมพูดคุยกันอย่างร่มๆ นะครับ หวังว่าคงไม่โกรธเคือง ผมเข้าใจว่าคุณแม่บ้านฯ มีเจตนารมณ์ที่ดี อยากเผยแพร่ข้อมูลดีๆ ต่อให้คนอื่นรับรู้  เพื่อให้ได้รับประโยชน์ด้วยกัน และจะได้มีความสุข  ผมก็เลยเชื่อว่าคุณแม่บ้านฯ คงไม่อยากให้ต้องมีคนทุกข์ใจจากการเผยแพร่ข้อมูลนี้ด้วยเช่นกัน  เลยขออนุญาตชี้แจงเพิ่มเติมเรื่องเกี่ยวกับลิขสิทธิ์สักเล็กน้อยนะครับ งานเขียนทุกประเภท ที่ได้ผู้เขียนได้สร้างสรรค์ขึ้น มีลิขสิทธิ์ตามกฎหมายไทยและกฎหมายต่างประเทศ  ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมาย กล่าวคือ <b>เจ้าของลิขสิทธิ์เป็นผู้เดียวที่มีสิทธิ์ในการคัดลอก เผยแพร่ และดัดแปลงงานนั้น ไม่ว่าจะในรูปแบบใด</b> ผู้อื่นไม่มีสิทธิ์เผยแพร่ครับ ยกเว้นแต่จะได้รับอนุญาตให้เผยแพร่ได้จากเจ้าของสิทธิ์ <b>งานเขียนอันมีลิขสิทธิ์ได้รับการคุ้มครองนี้เต็มที่ ไม่ว่าการเผยแพร่นั้นจะเป็นไปเพื่อการค้า เพื่อประโยชน์ส่วนตัว หรือเพื่อประโยชน์ของสังคม ก็ต้องได้รับการอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ครับ</b> กฎหมายลิขสิทธิ์ไม่คุ้มครอง ข่าว ข้อมูลสถิติ บทบัญญัติของกฎหมาย อะไรพวกนี้ ถือเป็นข้อเท็จจริง ไม่ได้เกิดจากการสร้างสรรค์ของผู้เขียน  พอดีเห็นคุณแม่บ้านพูดถึงข่าวบันเทิงในห้องเฉลิมไทย อันนั้นเขียนเล่าต่อกันได้ครับ ไม่ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมาย หรือถ้าเราจะก๊อปปี้ข้อความบทบัญญัติในกฎหมายมาตราต่างๆ มาลงบล็อก อันนี้ก็ทำได้อีกเช่นกัน ไม่เป็นไร แต่ถ้าเราก๊อปเอาบทความของคนอื่น ที่อธิบายกฎหมายเอาไว้ แบบนี้ผิดกฎหมายครับ ไม่ว่าเราจะทำเพื่อการค้าหรือเปล่า หรือจะทำเพื่อประโยชน์ส่วนรวมก็ตาม เพราะการทำเพื่อประโยชน์ส่วนรวมของเรา สามารถส่งผลเสียหายต่อเจ้าของงานได้ (ตัวอย่างเช่น เขากำลังจะรวมบทความพิมพ์ขาย เป็นต้น) กรณีเดียวที่ทำได้ในลักษณะ fair use และไม่ผิดกฎหมาย คือการอ้างข้อความสั้นๆ ไม่กี่ประโยค หรือย่อหน้าสั้นๆ เพื่อนำมาเป็นหลักฐานสนับสนุนข้อเขียนของเรา  เช่น ในการเขียนรายงานศึกษาวิจัย เพื่อบอกว่าเราไม่ได้คิดเองลอยๆ เราอ้างอิงจากผู้รู้ซึ่งกล่าวไว้อย่างนี้  และต้องบอกที่มาให้เรียบร้อยตามหลักการอ้างอิงทางวิชาการ อีกกรณีที่ทำได้ คือ การเขียนรีวิว เช่น รีวิวหนัง หนังสือ หรือบล็อก เราสามารถหยิบข้อความบางส่วนมาแสดง เพื่อประกอบความเห็นของเรา ว่าทำไมเราถึงคิดอย่างนั้น การอ้างอิงทั้งสองแบบนี้ ข้อความต้องสั้นพอสมควร และใส่เครื่องหมายให้ชัดเจนว่าไม่ใช่ข้อความของเรา (เช่น ใส่เครื่องหมายคำพูด หรือใส่กล่องอ้างอิง) และอ้างที่มาให้ครบถ้วนเรียบร้อย ถ้าเราพบบทความที่ดี แล้วอยากเผยแพร่ต่อเพื่อเป็นวิทยาทาน โดยให้คนอื่นได้ประโยชน์ และเจ้าของงานไม่เสียประโยชน์ ทุกคนมีความสุข ไม่มีใครเสียใจ จะทำได้หรือไม่ ทำอย่างไร ทำได้ครับ และทำกันมานานแล้ว ในชุมชนบล็อกยุคแรกๆ ของต่างประเทศ  นั่นคือการทำลิ้งก์ไปหาบทความต้นฉบับ และเขียนคำอธิบายประกอบ (คือข้อความของเราเอง) ว่า เราเจอบทความเกี่ยวกับอะไร และบทความนี้มีดีมีประโยชน์อย่างไร  เพื่อนๆ ที่มาอ่านบล็อกของเรา ก็สามารถกดลิ้งก์ตามไป ได้รับประโยชน์สมดังที่เราตั้งใจ ไม่มีใครเสียใจ ไม่มีใครเสียประโยชน์ครับ คุณแม่บ้าน ใส่ข้อความทิ้งท้ายไว้ว่า "***ครั้งต่อไปถ้าจะให้ชัดเจนยิ่งขึ้นกรุณาระบุด้วยนะคะว่า "ห้ามเผยแพร่ต่อ" หรือ "ห้ามเก็บใว้เป็นความรู้" หรือ "สงวนลิขสิทธิ์" ดิฉันจะได้ไม่ไปแตะต้องค่ะ ขอบคุณค่ะ**" ผมขออนุญาตแสดงความคิดเห็นแตกต่างนิดนึงนะครับ งานเขียนทุกอย่าง แม้บนอินเตอร์เน็ต ไม่ควรต้องใส่ข้อความหรอกครับ  ผู้อ่านเข้ามาอ่านแล้ว จะเก็บไว้เป็นความรู้ส่วนตัวก็ได้ แต่ไม่ควรนึกเข้าใจเอาเองว่า คนเขียนอนุญาตให้เอาไปเผยแพร่ต่อครับ ในทางตรงกันข้าม เฉพาะงานเขียนที่ระบุไว้ชัดแจ้ง ว่ายินดีให้นำไปเผยแพร่ต่อได้โดยไม่ต้องขออนุญาต เท่านั้น คนอ่านถึงจะคัดลอกเอาไปเผยแพร่ได้ครับ  ไม่งั้นมันก็คือการลักลอบเอานั่นเอง สิ่งเหล่านี้ ไม่ใช่ความลับ การนำมาโพสต์ในที่สาธารณะ ไม่ทำให้เจ้าของเสียสิทธิ์ในงานนั้นไปครับ  และที่จริง ตามกฎหมายแล้ว การโฆษณางานของตนในที่สาธารณะ ทำให้เกิดลิขสิทธิ์ในงานนั้นได้ด้วยซ้ำครับ ข้อมูลเพิ่มเติม สามารถค้นและสอบถามได้จากกรมทรัพย์สินทางปัญญา <a href="http://www.ipthailand.org">http://www.ipthailand.org</a> ครับ  หวังว่าคงไม่โกรธเคืองที่ผมเอาข้อมูลมาเล่าสู่กันฟังนะครับ ^^ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 มิ.ย. 51 18:07:48 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ขอโทษที ที่มีโค้ดบล็อกปนอยู่นะครับ ผมเจตนาทิ้งไว้ ไม่แก้อะไรเลย ลงตามที่เขียนไว้จริงๆ เมือ่เช้านี้ครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 มิ.ย. 51 18:10:00 ]

ความคิดเห็นที่ 98 คุณ พีทคุงค่ะ ถามอีกนึดนึงค่ะ กรณีของคนนี้ค่ะ มีดิฉันและพี้เทียนสีไปพบและคอมเม้นเธอกลับ เธอก้อแค่ลบทิ้ง และของคนอื่นๆที่เขาไม่เห็น เธอก้อยังเก็บไว้ต่อ และยังไปนำข้อมูลส่วนอื่นๆมาลงเช่นเดิม ดิฉันคิดว่า แค่มีคนท้วงแบบนี้ เขาก็น่าจะทราบแล้วว่ามันไม่ถูก และน่าจะลบออกทั้งหมด ไม่ใช่ลบแค่ของที่ใครๆเขาท้วงมา อยากทราบว่ากรณีอย่างนี้เธอแก้ตัวว่า เธอไม่ทราบได้หรือไม่ จากคุณ : เขียด (macdreamnurse) - [ 16 มิ.ย. 51 18:29:25 ]

ความคิดเห็นที่ 99 เอาเมลล์ล่าสุดจาก บล๊อกแกงมาให้ดูค่ะ เพื่อเป็นการยืนยันว่า จนท.ของบล๊อกแกง เค้าดีจริงๆ วางตัวเป็นกลาง และ ติดต่อกลับมา ได้รวดเร็วทันใจดีค่ะ .............................. Re: ขอความกรุณาช่วยตรวจสอบบล๊อกคุณ แม่บ้าน UK‏ From: bloggang@pantip.com (bloggang@pantip.com) Sent: 16 June 2008 10:56:08 To: ... ยินดีค่ะที่ผู้ที่เกี่ยวข้องทั้ง 2 ฝ่าย เห็นพ้องกันว่า อยากยุติการโต้เถียงเรื่องที่เข้าใจผิดกัน เพราะคุณแม่บ้าน Uk ก็บอกว่า อยากยุติเรื่องนี้เช่นกันค่ะ ทีมงานได้เสนอแนะคุณแม่บ้าน Uk ไปแล้วล่ะค่ะ ว่าน่าจะนำข้อความใน blog http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=khonklaiban&month=06-2008&date=15&group=14&gblog=77 ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดความคิดเห็นขัดแย้งกันออก (ลงไว้ตั้งแต่ตอนที่ยังเข้าใจผิด) รวมถึงผู้ที่เคยถูกละเมิดผลงานก็น่าจะยุติเรื่องโดยการ นำข้อความที่มีส่วนทำให้เกิดการโต้เถียงกันออกด้วย (เพราะถือว่าผู้ที่ผิดก็รับทราบแล้ว) ทีมงานได้เสนอคุณแม่บ้าน Uk ไปแล้วค่ะว่า น่าจะชี้แจงเรื่องความเข้าใจเรื่องลิขสิทธิ์และขอโทษเรื่องที่ผ่านมา เพราะคิดว่า ถึงเคยทำผิด แต่ถ้ายอมรับว่าผิดอย่างจริงใจ อีกฝ่ายก็น่าจะยินดีให้อภัย เพราะหากรับผิดแต่ไม่แสดงออก บางคนก็อาจจะยังเข้าใจว่า ยังไม่ยอมรับผิดได้ ถ้าอย่างไรก็ให้เวลาคุณแม่บ้าน Uk หน่อยละกันนะคะ อย่างไรคุณแม่บ้าน Uk ก็ถูกสังคมพิพากษาไปแล้ว ได้รับผลของการกระทำจากกลุ่มเพื่อนสมาชิกแล้ว ความจริงการที่ไม่ทำผิดซ้ำอีก น่าจะเป็นเครื่องพิสูจน์ที่เพียงพอแล้วล่ะค่ะ เพราะหากทำผิดอีก ก็ต้องถูกลงโทษตามหลักเกณฑ์ที่แจ้งไว้แล้ว เรื่องการจะออกมาขอโทษ หรือเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรหรือไม่ ทีมงานเสนอไป เพราะคิดว่าหากคุณ แม่บ้าน Uk ทำด้วย ก็เป็นผลดีกับคุณแม่บ้าน Uk เอง เพราะถ้าคุณแม่บ้าน Uk เลือกที่จะไม่ทำ คุณแม่บ้าน Uk ก็ต้องได้รับผลกับการตัดสินใจอย่างนั้นนะคะ ................ ขอบคุณ จนท ของบล๊อกแกงมากนะคะ ดิฉันจะลบข้อความที่พาดพิงออกทันทีที่ได้รับคำขอโทษค่ะ....มิฉะนั้นแล้ว ก็ยังยืนยันตาม ความคิดเห็นที่92 ค่ะ จากคุณ : teansri - [ 16 มิ.ย. 51 18:45:05 ]

ความคิดเห็นที่ 100 คุณเขียด (คคห 98)  ผมไม่ทราบจริงๆ ครับ  ผมแวะไปคุยด้วย พยายามให้ข้อมูลเพิ่มเติมอย่างเป็นมิตร ข้อมูลเหล่านั้นก็ถูกลบไปแล้ว ไม่ทราบว่าเธอรับทราบมั้ย เข้าใจหรือเปล่า หรือว่าคิดอย่างไรครับ  หรือผมอาจจะเขียนไม่ดี อ่านไม่เข้าใจ หรืออ่านแล้วรู้สึกแย่ก็ไม่ทราบ เอิ๊ก คุณเทียนสี (คคห 99)  ขอบคุณที่ลงจดหมายจากทางทีมงานบล็อกแก๊งให้ดูกันครับ  ผมชื่นชมทีมงานของพันทิปมาก ที่ตอบรับเหตุการณ์แบบนี้อย่างฉับไว เป็นกลาง และด้วยไมตรีจิตเสมอ ถึงตอนนี้ ผมก็คงรอดูไปครับ  นับว่าเป็นเรื่องดีอยู่อย่างหนึ่ง คือกรณีนี้ ทำให้มีความเข้าใจในเรื่องของลิขสิทธิ์มากขึ้น เพราะลิขสิทธิ์วรรณกรรมไม่ใช่เรื่องของคนพิมพ์หนังสือขายเท่านั้น  คนที่ทำบล็อกและเขียนงานในอินเตอร์เน็ตทุกคน กำลังเกี่ยวข้องโดยตรงครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 มิ.ย. 51 19:26:59 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ขอบคุณคุณพีทคุง (พิธันดร) มากค่ะที่เข้ามาตอบให้รายละเอียดเพิ่มมากขึ้นเรื่องลิขสิทธิ์เพลง คิดว่าคงต้องไปทำการค้นคว้าอย่างละเอียดแล้วว่าเพลงไหน เจ้าของอนุญาตหรือไม่ และหากอนุญาต เขามีข้อแม้อย่างอื่นบ้างไหม หากบุคคลอื่น (เช่นดิฉัน) นำไปลงตีพิมพ์ในบล็อกส่วนตัว จำได้ว่ามีบางเพลง เจ้าของเค้าอนุญาตให้นำไปตีพิมพ์ต่อได้ ถือเป็นการช่วยโฆษณาเพลงให้เขา บางเพลงเค้าให้ฟังอย่างเดียว ไม่ให้เอาไปลงต่อ โดยใช้วิธี Embedding disabled by request ย้อนกลับมาเรื่องเพลงที่บล็อก ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลา ก็เลยคิดว่าปิดบล็อกกลุ่มนั้นไว้พลางๆก่อนก็แล้วกัน ไว้พอมีเวลามากหน่อยจะเข้าไปรื้อค้นหาที่มาที่ไปของเพลงทั้งหลาย และจัดการให้ถูกต้อง จะได้ไม่ไปละเมิดลิขสิทธิ์ของใครโดยไม่ได้ตั้งใจ จากคุณ : Smilla - [ 16 มิ.ย. 51 21:51:51 ]

ความคิดเห็นที่ 102 มาเสริมเรื่อง youTube ค่ะ เอาสั้นๆก่อนนะคะ เดี๋ยวจะไปอธิบายละเอียดที่ที่ทำงาน ของ YouTube นั่นมี litigation pending อยู่หลายเจ้ามากค่ะ กรณีละเมิดลิขสิทธิ์ผลงานนี่แหละค่ะ YouTube มักอ้างว่าตัวเองเป็นเพียงโฮสต์ จะตามตรวจสอบทุกอย่างที่ทุกคนเอามาโพสต์ไม่ได้ แต่ทุกวันนี้ YouTube มีเจ้าหนี้นุงนังค่ะ ตอนที่เจรจากับ Microsoft ตอนที่ Microsoft คิดจะซื้อ YouTube ก็มีการเจรจากันเรื่องนี้ด้วยค่ะ เพราะว่าไปแล้ว YouTube เป็นหนี้ที่ต้องตามแก้คดีเยอะ เป็นแบบจะให้ Microsoft ช่วยใช้หนี้ให้ ทำนองนั้นน่ะค่ะ มีรายละเอียดเรื่องนี้อยู่ที่ที่ทำงานค่ะ ถ้ามีใครสนใจอยากทราบ เพราะว่าไปแล้วพันทิปอยู่ในข่าย YouTube คือเป็นโฮสต์ ถ้ามีใครร้องเรียนจะเอาเรื่อง ดีไม่ดีพันทิปติดร่างแหไปด้วย เคยคุยกับ webmaster ของพันทิปเรื่องนี้แล้วที่ถนนนักเขียนมีคนเอาเรื่องแปลมาลงโดยไม่มีการเคลียร์ลิขสิทธิ์ค่ะ และอย่างที่คุณพีทคุงว่ามา จริงๆเลยค่ะ เรื่องลิขสิทธิ์มีรายละเอียดมาก แถมงานแต่ละประเภทก็ยังมีรายละเอียดปลีกย่อยต่างกันออกไปอีก ตัวดิฉันเองรู้ในเรื่องของงานเขียนกับ software เพราะงานที่ทำอยู่ ส่วนหนึ่งคือเป็นคนเคลียร์ลิขสิทธิ์ให้งานเขียนกับโปรแกรมคอมพิวเตอร์ให้บรรดาอาจารย์ด้วยค่ะ และเพราะรายละเอียดเยอะ และมีแปลกๆใหม่ๆมาให้พิจารณาอยู่เรื่อยๆนี่แหละค่ะ ถึงต้องไปประชุมเรื่องลิขสิทธิ์ปีละ 3 ครั้ง เรื่องราวทางเมืองไทยอาจต่างออกไปจากที่อเมริกานี่นะคะ เพราะว่าไปแล้วคงเรียกได้ว่า shelf life ของงานเพลงหรือบทกวีของเมืองไทยคงต้องปล่อยไว้ยาวนานกว่าของที่อเมริกานี่ เพราะตลาดงานพวกนี้ของเมืองไทยเล็กมาก ต้องใช้เวลาขายนานกว่าจะคุ้มทุน ของอเมริกา เพลงหนึ่งออกมาขายกันเป็นล้าน อาทิตย์เดียวก็เกินคุ้มแล้วค่ะ เพราะอย่างนั้นเขาถึงไม่ค่อยเดือดร้อนถ้าใครจะเอาเพลงของเขาไปใช้ ถือว่าเป็นการโฆษณาให้อย่างหนึ่ง แต่ถึงอย่างไรก็ตาม อยากแนะนำกว้างๆว่าใครคิดจะเอาอะไรมาใส่ในบล็อก ก็ยั้งๆไว้ก่อน พิจารณาให้ดีๆ หรือไม่เพื่อความปลอดภัยก็ทำเป็นบล็อกปิดไปเลย อาจพอช่วยได้บ้างค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 16 มิ.ย. 51 21:57:02 ]

ความคิดเห็นที่ 103 จนท.บล๊อกแกงบอกว่า แจ้งให้คุณแม่บ้าน UK ลบบทความที่ลอกคนอื่นมา ออกหมดแล้ว แต่ที่เหลือยังไม่ได้ลบ ...ตามนี้เลยค่ะ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=khonklaiban&month=12-2007&date=31&group=43&gblog=18 http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=khonklaiban&month=12-2007&date=21&group=43&gblog=13   http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=khonklaiban&month=01-2008&date=30&group=43&gblog=26 http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=khonklaiban&month=12-2007&date=31&group=43&gblog=17 http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=khonklaiban&month=12-2007&date=31&group=43&gblog=15 http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=khonklaiban&month=12-2007&date=31&group=43&gblog=14 ใครเป็นเจ้าของบทความ ผ่านมาเห็นก็แจ้งให้แกลบได้นะคะ เผื่อแกลืมว่าไปก๊อปเค้ามา เหมือนกัน ขอบคุณแนวร่วม..ที่ทำงานอยู่เบื้องหลังค่ะ แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 51 22:47:55 จากคุณ : teansri - [ 16 มิ.ย. 51 22:42:24 ]

ความคิดเห็นที่ 104 คุณเทียนสี ขอบคุณค่ะที่หลังไมค์ไปบอกเรื่อง การที่ คุณแม่บ้านยูเค ก็อปปี้ความคิดเห็นในกระทู้พันทิพ ไปลงที่บล็อกของเธอ เราไม่ขอออกความคิดเห็นในการที่ หล่อนก็อปปี้ฯไป เพราะถือว่า เป็นแค่คำแนะนำของเราในกระทู้นึงของพันทิพ เคยเข้าไปอ่านแล้วด้วย รู้สึกเฉยๆ ถึงแม่หล่อนจะไม่ได้เอ่ยถึง ไม่ได้ให้เครดิตอะไร ................. ดิฉัน เคยเข้าไปดูกระทู้คุณแม่บ้านยูเค บ้าง(แต่ไม่บ่อย) เพราะด้วยวุฒิภาวะของตัวดิฉันเองนั้น พออ่านข้อความแล้ว รู้สึกได้เลยว่า หล่อนไม่ได้เขียนเอง บางเรื่อง เคยอ่านผ่านจากบล็อกของเจ้าของจริงๆมาแล้ว ดิฉันเอง นั้น เวลาตอบกระทู้ บางครั้งจะไปลากลิ้งค์ของกระทู้เก่าๆ ซึ่งเกี่ยวข้องกับปัญหา หรือคำถามของผู้ที่ต้องการคำตอบ แต่ก็จะ ให้เครดิตของคนที่นำลิ้งค์ต่างๆมาด้วย แบบว่าไม่อยากเอาความดีเข้าตัวเอง เพราะถ้าเกิดมีการขอบคุณตัวเอง ก็จะรู้สึกแปลกๆเพราะมันไม่ได้มาจากตัวเอง มันเป็นคำแนะนำจากคนอื่น ก็ต้องให้เครดิตคนๆนั้น ถึงจะถูก (รู้สึกภูมิใจตัวเอง ยังไงชอบกล ฮ่าๆๆ) เอาเป็นว่า ขอ ฟันธง ว่า คุณแม่บ้านยูเค แก คง อยากให้บล็อกตัวเองมีผู้เข้าชมเยอะๆ เพื่อติดอันดับ ท็อปเท็น เหมือนท่านอื่นๆ ที่ได้โลโก้ จากบล็อกแก้งค์ ว่าเป็น บล็อกยอดนิยม ว่างั้นเถอะ แก เลย สรรหา ข้อมูลของคนอื่น แบบ ครอบคลุมไงคะ มีทุกอย่างที่คุณต้องการรู้ .. One stop blog ว่างั้นเลย ยิ่งมีเรื่องราวเยอะ ก็จะมีคนคลิกเข้าไปที่บล็อกแก เยอะ ... เดี๋ยวมีการชิงบล็อกแก้ง อวอร์ด แกจะได้ติดอันดับไงคะ ลองดูจากเวลา ล็อกอิน เข้า บล็อกแก้ง สิคะ แล้วดูว่า บล็อกใครมีคนเข้าชมเยอะๆ นั่นอาจจะเป็นเหตุผลหนึ่ง ที่ คุณแม่บ้านยูเค เที่ยวไปลาก ไปก็อปฯ เรื่องราวของชาวบล็อก หรือจาก กระทู้พันทิพ .... จุดประสงค์แก คงประมาณนั้น ไม่ได้คิดอะไรมากเรื่อง ลิขสิทธิ ขอแค่ให้มีคนเข้าชมบล็อกเยอะก็พอ จากคุณ : ขอไม่เอ่ยนามค่ะ คน UKกันเอง - [ 16 มิ.ย. 51 22:57:29 A:78.145.46.213 X: TicketID:179158 ]

ความคิดเห็นที่ 105 ขอขอบคุณคุณ teansri คุณพีทคุง และคุณกุลธิดาที่ให้กำลังใจและช่วยให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องกฎหมายลิขสิทธิ์ค่ะ เราเชื่อว่ากระทู้นี้ของคุณ teansri ได้ี้ช่วยจุดประกายให้หลายๆ คนหันมาเห็นความสำคัญและใส่ใจในของเรื่องลิขสิทธิ์กันมากขึ้น คนที่เป็นคนสร้างสรรค์ผลงานก็จะได้มีกำลังใจสร้างงานดีๆ กันต่อไป เราได้ส่งหลังไมค์ไปคุยกับคุณแม่บ้านยูเคแล้วว่าให้เธอช่วยเขียนขออนุญาตมาเป็นลายลักษณ์อักษรและช่วยทำ link อ้างอิงที่มาของบทความให้ เธอส่งข้อความมาขอโทษที่ไม่ได้ขออนุญาตเราก่อนและช่วยลบบทความของเราออกจาก blog เรียบร้อยแล้ว เราคิดว่าเธอคงไม่ได้เจตนาจะละเมิดสิทธิงานเขียนของเพื่อนๆ เพียงแต่ทำไปเพราะรู้เท่าไม่ถึงการณ์ในตอนแรกค่ะ เรามีข้อสงสัยอย่างหนึ่งเกี่ยวกับการละเมิดลิขสิทธิ์อยากจะถามเพื่อนๆ ค่ะ ถ้าเราทราบว่ามีคนละเมิดลิขสิทธิ์ในงานของเรา แต่ว่าเราไม่ได้ดำเนินการใดๆ ตั้งแต่แรกและปล่อยให้เขาละเมิดไปเรื่อยๆ โดยที่เรารับทราบมาตลอด  หากเราเพิ่งมาดำเนินการในภายหลัง จะถือว่าการที่เราไม่ได้ดำเนินการตั้งแต่ต้นคือการยินยอมให้เขามาละเมิดลิขสิทธิ์ของเราหรือเปล่าคะ และจะทำให้เราเสียสิทธิที่พึงมีพึงได้จากการคุ้มครองลิขสิทธิ์หรือเปล่า ที่สงสัยเรื่องนี้ก็เพราะมีพี่ที่ทำงานด้านกฎหมายเล่าใ้ห้ฟังว่า กรณีที่เราให้คนมาเช่าบ้านโดยทำสัญญากันเรียบร้อยเป็นลายลักษณ์อักษรว่าผู้เช่าและผู้ให้เช่าจะมีสิทธิและหน้าที่อะไรบ้าง หากเราปล่อยให้อีกฝ่ายละเมิดสัญญา เช่น เราเป็นผู้ให้เช่าแต่ยอมให้ผู้เช่า่จ่ายค่าเช่าบ้านไม่ตรงเวลาหรือไม่ได้จ่ายบางเดือน จะถือว่าเรายินยอมให้ฝ่ายนั้นละเมิดสัญญา และถ้ามีการฟ้องร้องกัน เราก็จะเสียเปรียบ เพราะว่าถือว่าเราเป็นฝ่ายยินยอมให้เขาทำเช่นนั้นเองตั้งแต่ต้น การเรียกร้องสิทธิที่พึงมีพึงได้ในภายหลังจึงทำได้ยาก เราไม่แน่ใจว่ากรณีของการละเมิดสัญญากับการละเมิดกฎหมายแบบนี้จะใช้หลักการเดียวกันหรือเปล่า ถ้ามีเพื่อนๆ คนไหนเชี่ยวชาญด้านกฎหมาย รบกวนช่วยอธิบายด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 51 02:19:16 จากคุณ : Aoyama - [ 17 มิ.ย. 51 01:56:57 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ตอบคุณ Aoyama สั้นๆนะคะ ไม่มี statue of limitations ในการเอาผิดคนที่ละเมิดกฎหมายลิขสิทธิ์ค่ะ คืออายุความเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์ยาวนานเท่ากับอายุของลิขสิทธิ์งานนั้นๆ บวกกับอีก 50 ปีหลังจากนั้นค่ะ คือปกติมันครอบคลุมเท่าอายุของผู้สร้างงาน บวกกับอีก 50 ปีต่อจากนั้นใช่ไหมคะ อายุความของกฎหมายลิขสิทธิ์คุ้มครองผลงานของคนๆหนึ่งก็ยืนยาวเท่านั้นค่ะ คุณ Aoyama ก็มีเวลาทั้งชีวิต บวกอีก 50 ปีต่อจากนั้นที่จะเอาเรื่องค่ะ :o) จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 17 มิ.ย. 51 02:20:54 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ขอบคุณคุณกุลธิดามากนะคะที่ช่วยตอบ อ่านคำตอบแล้วเข้าใจขึ้นมากเลยค่ะ ป.ล. เราไม่ได้จะไปเอาเรื่องกับใครนะคะ ถามเป็นความรู้เฉยๆ ค่ะ ^_^ จากคุณ : Aoyama - [ 17 มิ.ย. 51 02:54:23 ]

ความคิดเห็นที่ 108 ขอนอกเรื่องจากกรณีของดิฉันนิดหนึ่งค่ะ จาก ลิ้งค์ข้างล่าง ถ้าไปถึงมือ Dorset County เมื่อไหร่ คุณแม่บ้านโดนไล่ออกจากงานแน่นอน http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=khonklaiban&month=05-2008&date=11&group=34&gblog=65 การเอารูปของ จนท.พยาบาล ที่ทำงานมาเปิดเผย พร้อมกับบอกว่า เธอเป็นโรคมะเร็ง เป็นการละเมิด อย่างรุนแรง รวมทั้งรูปของคนไข้ต่างๆมาลงในบล๊อก ชาวต่างชาติยิ่งซีเรียสเรื่องสิทธิส่วนบุคคลอยู่ด้วย............ทำไมละเมิดไปทุกเรื่องอย่างนี้นะ??????? โดนฟ้องร้องเละแน่...ไปอยู่ที่ไหนมาคะถึงไม่รู้ว่า เค้าไม่อนุญาตให้เอารูปคนไข้ / จนท มาลงโจ่งแจ้งอย่างนี้ แถมบอกด้วยว่าป่วยเป็นอะไรด้วย ทำไมไม่คิดก่อนทำนะ ?????? ถ้าจะเล่าเรื่องประสบการณ์ที่ทำงานน่ะ เล่าได้ แต่ต้องใช้นามสมมุติทั้งหมด และที่สำคัญ ไม่ควรจะมีรูปโผล่มาอย่างนี้ด้วย... จากคุณ : teansri - [ 17 มิ.ย. 51 03:44:50 ]

ความคิดเห็นที่ 109 เห็นด้วยกับคุณเทียนสีจ้า เรื่อง เอารูป คุณตา คุณยาย ที่พักอยู่ในโฮมแคร์มาเปิดเผย ไม่สมควรอย่างยิ่งค่ะ ไม่ทราบว่าคุณแม่บ้านยูเคเคยขออนุญาต ญาติๆ ของคุณตา คุณยาย เหล่านั้นหรือเปล่าค่ะ  ถ้าพวกเขาเป็นญาติดิฉัน ท่องเน็ต  แล้ววันดีคืนดี เจอโผล่หล่าในเน็ต แบบอิฉันไม่รับ ไม่รู้คงควันออกหู ฟ้องแหลกแน่ๆค่ะ ละเมิดมากๆ แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 51 04:47:23 จากคุณ : kookmartin - [ 17 มิ.ย. 51 04:30:14 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ขอบคุณค่ะคุณ คุณพีทคุง (พิธันดร) ที่เข้ามาให้กำลังใจดิฉันด้วยเช่นกัน จากที่ได้อ่านเนื้อความที่คุณอธิบายเรื่องลิขสิทธิ์งานเขียนต่างๆ ใน คห. 96แล้ว ดิฉันขอถามว่า...ในกรณีที่ดิฉันออกปากว่าให้ '' บอกต่อ '' ข้อมูลที่ดิฉันเผยแพร่ออกไป และข้อมูลนี้ก็เป็นเรื่องทางกฏหมายด้วย แต่คนที่นำไปบอกต่อได้ทำการ Copy&Paste งานเขียนออกไปทั้งหมดโดยที่ไม่ได้มีชื่อผู้เขียน (ในกรณีนี้คือดิฉัน) และ โดยไม่มีลิงค์มาหาข้อความต้นฉบับที่พันทิปเช่นกัน (ซึ่งในกรณีนี้มีเจ้าของกระทู้เป็นเจ้าของร่วมด้วย) ตามความเข้าใจของดิฉัน อย่างกรณีนี้ผู้ที่ทำการ Copy&Paste เข้าข่ายละเมิดลิขสิทธิ์งานเขียนหรือไม่ เพราะถือเป็นการ '' บอกต่อ '' อีกรูปแบบหนึ่ง หากคุณพีทคุงหรือคุณกุลธิดาได้แวะเข้ามาอีกช่วยแนะนำด้วยนะคะ ที่ถามก็เพื่อให้ผู้อื่นที่เข้ามาอ่านได้เห็นโจทย์อย่างชัดเจนเพราะดิฉันได้ให้ตัวอย่างไว้ที่ คห.26 แล้ว และเพื่อให้ผู้ที่ต้องการจะคัดลอกบทความของผู้อื่นได้ทำการบ้านไปด้วยกันกับกรณีของคุณเทียนศรีเจ้าของกระทู้ แต่โดยส่วนตัวแล้วดิฉันเข้าใจคนที่คัดลอกข้อมูลออกไปเผยแพร่ต่อ ว่าต้องการให้ความช่วยเหลือแก่ผู้อื่นเช่นกัน เพียงแต่ขาด '' มารยาททางสังคม '' เท่านั้น เพราะผู้ที่คัดลอกออกไปเผยแพร่ที่อื่น ก็ย่อมต้องเป็นผู้ที่เข้ามาอ่านในเว๊บพันทิปนี้ ถึงได้สามารถคัดลอกบทความที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ออกไปเผยแพร่ได้ตามใจชอบ และเพราะคิดว่าการที่ดิฉันได้อนุญาตให้ '' บอกต่อ '' หมายถึง การคัดลอกบทความออกไปใช้ได้เลยโดยไม่จำเป็นต้องขออนุญาตเจ้าของคำแนะนำ หรือ แม้แต่ใช่ชื่อผู้เขียน ดิฉันเองนั้นให้อภัยคนที่ไม่รู้อยู่แล้ว ไม่ใช่เรื่องใหญ่เท่าไหร่สำหรับดิฉัน เพราะคิดว่าเราเองก็ต้องการให้ข้อมูลแก่ผู้ที่ไม่รู้และต้องการข้อมูลนั้น ดังนั้นในกรณีของดิฉันโดยส่วนตัว '' ไม่ติดใจเอาความ '' แต่อย่างใด แต่ที่นำลิงค์ตัวอย่างมาลงที่นี่ ก็ให้ไว้เป็นกรณีศึกษา และโดยเฉพาะกระทู้นี้ย่อมเป็นประโยชน์แก่ผู้ที่ไม่รู้เกี่ยวกับลิขสิทธิ์ของงานเขียนผ่านอินเตอร์เนตเป็นอย่างดี เพราะต้องมีสมาชิกหลายๆท่านที่นี่เคย Copy&Paste บทความทั่วๆไปมาบอกต่อกันหากเห็นว่าเป็นข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม และย่อมต้องมีสมาชิกหลายๆท่านที่ถูกก๊อปงานเขียนออกไปเช่นกัน นับว่ากระทู้นี้ให้ประโยชน์แก่ทุกคนแน่นอน ทั้งตัวดิฉันเอง ทั้งผู้เขียน ผู้อ่าน ผู้ชอบ Copy&Paste และ ผู้ไม่มีมารยาทางสังคมทั้งหลาย จะได้เข้าใจเรื่องของการละเมิดลิขสิทธิ์งานเขียนโดยทั่วกัน ... และจะได้นำไปสอนลูกสอนหลานให้รู้เรื่องกฏหมายทางอินเตอร์ให้มากขึ้นด้วย ดิฉันจึงขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาให้ความรู้และข้อมูลที่เป็นประโยชน์ค่ะ @>แก้คำผิด<@ แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 51 06:05:15 จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง - [ 17 มิ.ย. 51 05:13:20 ]

ความคิดเห็นที่ 111 I almost laugh after I read this -- it's so funny "มิฉะนั้นแล้ว..ดิฉันจะขอดำเนินการด้านกฎหมายขั้นสูงสุด ภายใต้กฏหมายคุ้มครองลิขสิทธิ์ของประเทศอังกฤษ ตามที่ได้รับคำแนะนำจาก Solicitor ของ county ที่ดิฉันอาศัยอยู่ เมื่อเช้านี้ตามเวลาท้องถิ่น" To make this case into a court in foreign country -- it is not as easy as you may think. Please keep in mind that: 0. คุณแม่บ้าน UK is innocent until proven guilty -- so you have to do all the works to make the case 1. All the alleged contents are in Thai 2. Bloggang.com host is in Thailand 3. You need a police warrant to obtain the ISP log from Bloggang.com, and also the log files of all the alleged contents posted on Bloggang.com. All these files have to be notarized. 4. Then again, you need a police warrant to obtain the connection log from ISP that คุณแม่บ้าน UK used 5. You have to prove what damages that result from this copyright  infringement 6. This is a MINOR infringement where no court is going to award you a huge sum of money. 7. It will be time-consuming and will cost you a LOT of money just to make a case against คุณแม่บ้าน UK My suggestion to คุณแม่บ้าน UK 1. You don't need to apologize to Khun Teansri if you don't want to. Don't let their pressure intimidates your free will. 2. Immediately delete the alleged contents from your blog. 3. If Khun Teansri decides to go to all the troubles and wants to spend a LOT of money just to make a case against you. You just need to sincerely tell the court that - you did not know it is infringement - you never violate any copyright infringement before - you did for a good cause, no commercial intention - you immediately deleted all the alleged contents once notified by Bloggang.com จากคุณ : Quaternion - [ 17 มิ.ย. 51 05:47:46 ]

ความคิดเห็นที่ 112 คุณ Quaternion คะ จะหัวเราะก็ไม่เป็นไรนะคะ ไม่ได้ว่าอะไรเลยค่ะ เอาไว้เป็นภาระของดิฉันก็แล้วค่ะ ฟ้องได้หรือไม่ได้ ผลลัพธ์จะออกมาว่าอย่างไร ดิฉันยินดียอมรับการตัดสินค่ะ ขอบคุณนะคะเข้ามาแสดงความคิดเห็น จากคุณ : teansri - [ 17 มิ.ย. 51 05:56:43 ]

ความคิดเห็นที่ 113 It may be easy to show that คุณแม่บ้าน UK is MORALLY wrong But it is not as easy to prove that คุณแม่บ้าน UK is LEGALLY wrong For such a minor case like this one, the worst thing that can happen to คุณแม่บ้าน UK is that the court will ask you and Khun Teansri to go through arbitration process and settle this outside the court. Although I do not support this kind of copyright  infringement. But the way that Khun Teansri tried to use the law to intimidate คุณแม่บ้าน UK just ticks me off so much. จากคุณ : Quaternion - [ 17 มิ.ย. 51 05:57:55 ]

ความคิดเห็นที่ 114 สวัสดีค่ะคุณQuaternion อันที่จริงเราก็ไม่เคยทำความรู้จักกันมาก่อนนะคะ  จะว่าไปแล้ว ก่อนที่ดิฉันจะพูดเช่นนั้นออกไป เพราะคุณแม่บ้าน ยูเค เธอไม่ยอมรับความจริงค่ะ เธอยืนยันอยู่ตลอดว่าไม่ผิด ทั้งๆที่เธอรู้ว่าผิด แค่เธอออกมายอมรับ และขอโทษก็จบค่ะ ...เรื่องนี้มันมีที่มาที่ไปเยอะค่ะ คนที่เข้ามาอ่านอย่างคุณ Quaternion อาจจะดูว่าดิฉันทำรุนแรงไป ลองอ่านใหม่ดีๆตั้งแต่ต้น และเข้าไปอ่านบล๊อกของคุณแม่บ้านด้วยนะคะ  ถ้ายังรู้สึกว่าดิฉันทำให้คุณรู้สึกขุ่นเคืองอีก ก็คุยกับดิฉันได้ค่ะ..ขอโทษนะคะที่เขียนภาษาไทย เพราะเผื่อคนอื่นๆที่ไม่ชำนาญภาษาอังกฤษจะได้เข้าใจแจ่มแจ้งค่ะ เข้ามาอีกรอบเพื่อชี้แจงคุณ Quaternion ค่ะว่า ดิฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะฟ้องร้องเรื่องค่าเสียหาย แต่จะต้องมีบทลงโทษอะไรสักอย่างที่คนทำผิดลอยนวลไม่ได้ ถึงแม้ว่าคุณจะแนะนำให้คุณแม่บ้าน เธอลบบล๊อกที่เกี่ยวข้องออกให้หมดแล้วก็ตาม ดิฉันปริ๊นท์ข้อมูลเอาไว้หมดเรียบร้อยแล้วค่ะ  รวมทั้งเรื่องที่เธอเอาความลับของคนไข้และเพื่อนร่วมงานมาเผยแพร่ด้วยค่ะ ดิฉันแวะไปดูที่บล๊อกคุณมาแล้วนะคะ..ท่าทางทำอาหารเก่ง และดูเป็นคนที่มีความรู้ ..อัธยาสัยดีมากคนหนึ่งทีเดียวค่ะ..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ..ขอบคุณที่เข้ามาแสดง ความคิดเห็นอีกครั้งนะคะ แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 51 06:39:19 จากคุณ : teansri - [ 17 มิ.ย. 51 06:11:27 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ขอบคุณคุณกุลธิดาและคนอื่นๆที่เข้ามาอธิบายเรื่อง fair use นะครับ การโควตข้อความมาใส่ในงานของเรา มันไม่มีค่าอะไรเลย เพราะมันไม่ใช่งานของเรา (ถ้าโควตมาทั้งหมด สอบตกแน่ๆ - -") แต่ผมก้อไม่ได้สนับสนุนให้คนก๊อปผลงานคนอื่นมาใส่ในงานของตนโดยไม่ได้รับการยินยอมจากเจ้าของนะ อยากให้ให้เกียรติผู้คิดหรือผู้เขียนด้วยการขออนุญาตซักนิด(พราะว่าการติดต่อก้อไม่ใช่เรื่องยากอะไร หลังไมค์ขอกันก้อได้) แล้วก้อแน่นอนครับ ว่าผมแฮปปี้แน่ถ้ามีใครมาเอางานผมไปอ้างอิงโดยไม่ได้อ้างอิง เพียงแต่ถ้าเป็น 'ผม' ในกรณีนี้ ผมคงจะ 'โอเค' ถ้าเค้า' ทำลิ้ง' มาที่ต้นฉบับในเวบหรือบล็อคของผม  (แต่เหมือนว่าคุณแม่บ้านเค้าแค่อ้างชื่อแต่ก้อไม่ได้ทำลิ้งหรือปล่าว? คุณจขกท.หรือคนอื่นๆ อาจจะต้องการให้เค้าขออนุญาต ซึ่งก้อไม่ได้้ผิดอะไรนะครับ) ผมว่าคุณแม่บ้านคงไม่ได้มีเจตนาไม่ดี เพียงแต่แค่ไม่ยอมรับ และอาจไม่อยากที่จะเสียหน้ามาขอโทษแค่นั้น...โดยเฉพาะหลังจากมาอ่านความเห็นที่111 ปล.มาโหวตให้อีกทีนะครับ จากคุณ : new gamer - [ 17 มิ.ย. 51 06:42:11 ]

ความคิดเห็นที่ 116 As a matter of fact, Khun Quaternion, living in the UK, it is easy for Khun Teansri to prove her case. Of all the countries which are members of of the Berne Convention, the UK sets a relatively low standard of proving ownership. In the UK, an author merely has to prove that the work originated from him/her to claim the rights. That's all. I'm sure Khun Teansri can easily provides that kind of proof. ที่ตลกยิ่งกว่าคือข้อแก้ตัวที่คุณให้กับ คุณแม่บ้าน UK - you did not know it is infringement - you never violate any copyright infringement before - you did for a good cause, no commercial intention แค่เห็นก็พูดไม่ออกแล้วค่ะ ถ้าผู้ร้ายสักคนเข้าไปปล้นบ้านคุณแล้วอ้างว่าไม่รู้ว่าผิดกฎหมาย ไม่เคยปล้นบ้านใครมาก่อน แล้วที่เข้าไปปล้นก็ด้วยความหวังดี ก็อย่าไปเอาเรื่องเขาเลยนะคะ ของที่เขาปล้นคุณไปก็ให้เขาไปเถอะในเมื่อเขาทำด้วยความหวังดี ที่จริงเรื่องนี้เห็นด้วยนะคะว่าไม่ควรเป็นเรื่องเป็นราวถึงขั้นขึ้นศาล เพียง คุณแม่บ้าน UK ออกมารับรู้และบอกขอโทษ เท่านั้นก็คงจบ แต่มัวห่วงศักดิ์ศรีหรืออย่างไรก็ไม่ทราบ อยากบอกคุณแม่บ้าน UK ถ้าบังเอิญมาอ่านว่าคนที่สามารถพูดคำว่า ขอโทษ ได้นี่เป็นคนที่เก่งมากค่ะ คุณจะเรียกความนับถือที่คนอื่นเคยมีให้คุณกลับคืนมาได้อีกมากเลยค่ะถ้าคุณพูดคำนี้ออกมาได้ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 17 มิ.ย. 51 06:45:35 ]

ความคิดเห็นที่ 117 Sorry seems to be the hardest word เกี่ยวนิดเดียว แต่เห็นเพลงเพราะดีครับ เลยเอามาฝาก จากคุณ : Infinity11 (new gamer) - [ 17 มิ.ย. 51 07:29:56 ]

ความคิดเห็นที่ 118 คห.117 เฮ้ออออ แวะมาฟังเพลงค่ะ...แอบขำนิดหน่อยที่ช่างสรรหาเพลง มาผ่อนคลายบรรยากาศที่ตึงเครียด...ว่าแต่ว่า ไปเอามาแปะอย่างนี้ ระวังโดนข้อหาละเมิดลิขสิทธิ์นะคะ..อิอิ...ขอหัวเราะ แก้เซ็งหน่อยค่ะ จากคุณ : teansri - [ 17 มิ.ย. 51 07:54:06 ]

ความคิดเห็นที่ 119 เข้ามาอ่านค่ะ และให้กำลังใจกับเจ้าของ งานเขียนทุกๆ คน เราเองก็เป็นคนชอบเขียน เห็นเพื่อนๆ ชาวบล็อค เจออย่างนี้แล้ว เราเองก็ใจแป้วเหมือนกัน ทำเอาหมดกำลังใจเขียนบล็อคเลยหล่ะค่ะ แต่ก็ดีใจนะค่ะที่มีกระทู้อย่างนี้ ให้ได้สึกษา ต้องขอบคุณ จขกท. ด้วยค่ะ จากคุณ : ดอกหญ้าในดงผู้ดี - [ 17 มิ.ย. 51 08:28:21 ]

ความคิดเห็นที่ 120 แวะมาติดตามรอบเช้าครับ  ขำเพลงที่คุณอินฟินิตี้ค้นมาฝากจริงๆ แต่ก็อย่างคุณเทียนสีว่า ฮ่าๆๆ คุณ Aoyama (คคห 105) มีคำถามเพิ่มเติมว่า ถ้าเราทราบว่ามีคนละเมิดลิขสิทธิ์ในงานของเรา แต่ว่าเราไม่ได้ดำเนินการใดๆ ตั้งแต่แรกและปล่อยให้เขาละเมิดไปเรื่อยๆ โดยที่เรารับทราบมาตลอด  หากเราเพิ่งมาดำเนินการในภายหลัง จะถือว่าการที่เราไม่ได้ดำเนินการตั้งแต่ต้นคือการยินยอมให้เขามาละเมิดลิขสิทธิ์ของเราหรือเปล่าคะ และจะทำให้เราเสียสิทธิที่พึงมีพึงได้จากการคุ้มครองลิขสิทธิ์หรือเปล่า ความผิดตามกฎหมายลิขสิทธิ์นี่ เป็นทั้งความผิดในทางอาญาและในทางแพ่งครับ แต่การฟ้องร้องสองทางนี้จะมีข้อกำหนดต่างกัน (ตรงนี้ผมเข้าใจว่าไม่ได้อยู่ใน พ.ร.บ. แต่ไปอยู่ที่กฎหมายอาญากับกฎหมายแพ่ง) คือ ถ้าจะฟ้องดำเนินคดีในทางอาญา (หมายถึงความผิดต่อแผ่นดิน ให้เอาโทษตามกฎหมาย) เราต้อง แจ้งความร้องทุกข์ ภายใน 3 เดือน นับจาก รู้ตัวว่ามีการละเมิดและรู้ตัวผู้กระทำผิด อ้างอิงจากเอกสาร "คู่มือลิขสิทธิ์สำหรับนักเขียน" จัดทำโดย สำนักลิขสิทธิ์ กรมทรัพย์สินทางปัญญา นั่นคือ ให้ไปแจ้งความไว้ก่อนที่สถานีตำรวจ โดยเร็วที่สุด ที่ได้รับทราบเรื่อง เพื่อรักษาสิทธิ์  ส่วนเราจะฟ้องร้องดำเนินคดีต่อหรือไม่ก็ค่อยคิดอีกทีได้ครับ ไม่ได้มีข้อบังคับว่า แจ้งความแล้วต้องดำเนินคดีเสมอไป ถ้าเราแจ้งความตามกำหนดนั้น จะฟ้องได้ทั้งทางอาญาและทางแพ่ง แต่ถ้าไม่ทันกำหนด จะฟ้องได้แต่ในทางแพ่ง คือเรียกชดใช้ค่าเสียหาย  (คดีแพ่งเป็นความผิดต่อบุคคล ไม่ใช่ความผิดต่อแผ่นดิน) คดีแพ่ง จะต้องฟ้องร้องดำเนินคดีภายใน 3 ปี นับแต่วันที่รู้ว่ามีการละเมิดและรู้ตัวผู้ละเมิด แต่ต้องไม่เกิด 10 ปี นับแต่วันที่มีการละเมิดครับ ในเรื่องทางลิขสิทธิ์ ส่วนใหญ่จะไม่ไปถึงโรงถึงศาล บางทีก็มีการไกล่เกลี่ยยอมความกันก่อน เพื่อไม่ให้เสียค่าใช้จ่ายสูงขึ้นไป  อาจจะมีการไกล่เกลี่ยกันที่สถานีตำรวจ โดยเจ้าพนักงานตำรวจเป็นผู้ไกล่เกลี่ย หรืออาจจะทำที่กรมทรัพย์สินทางปัญญาก็ได้ครับ ตามความเข้าใจของผม (ยังค้นเอกสารยืนยันไม่เจอ) ผมเข้าใจว่าในกรณีด้านลิขสิทธิ์นี้ การที่เราไม่รีบดำเนินการทันทีที่ทราบ อาจจะเพราะยังไม่เห็นความสำคัญ ไม่ทราบจะดำเนินการอย่างไร อยู่ระหว่างหาข้อมูล ฯลฯ ไม่ทำให้เราเสียสิทธิ์ในการได้รับความคุ้มครองครับ ตราบใดที่เรายังดำเนินการภายในกรอบอายุความที่กฎหมายกำหนดข้างต้น กรณีละเมิดสิทธิ์แบบนี้ ไม่ได้เป็นการละเมิดสัญญาที่ทำระหว่างกันอย่างการเช่าบ้าน ซึ่งถือเป็นการตกลงยินยอมพร้อมใจของสองฝ่ายและอาจยืดหยุ่นได้ถ้าทั้งสองฝ่ายพอใจ  กรณีนี้เป็นการละเมิดสิทธิ์ ไม่น่าจะใช้หลักการเดียวกัน (ย้ำอีกทีว่าเป็นความเข้าใจของผม ไม่มีเอกสารยืนยันครับ) คุณกุศโลบาย (คคห 110) ถามเรื่องการอนุญาตให้ "บอกต่อ" ตรงประเด็นที่ว่า "เป็นการละเมิดลิขสิทธิ์หรือไม่"  เท่าที่ผมเคยได้ฟังจากการสัมมนาที่ทางกรมฯ จัดมาครั้งนึง แม้แต่เจ้าหน้าที่ของกรมเองก็ไม่สามารถฟันธงได้ในบางกรณีครับ เพราะมีรายละเอียดแวดล้อมมาก ถ้าจะให้ถึงที่สุด ก็คือไปตัดสินกันที่ศาล  (ฟังดูน่ากลัวนิดนึง แหะๆ) อย่างในกรณีที่คุณกุศโลบาย ออกปากไว้ในงานเขียนนั้น ว่าอนุญาตให้ "บอกต่อ" ได้ แล้วเขาเอาไปบอกต่อ มันก็อาจถือเป็นการอนุญาตให้เขา copy & paste ต่อได้ครับ  ถ้าจะดูกันให้ถึงที่สุด ก็ต้องดูที่ข้อความในการอนุญาตด้วยมั้งครับ  ถ้าเราไม่ได้บอกว่าต้องมาขออนุญาตเราเป็นครั้งๆ ไป หรือกำหนดเงื่อนไขอื่นๆ (เช่น คัดลอกได้ แต่ห้ามดัดแปลงแก้ไข อะไรทำนองนี้)  ผู้ตัดสิน (เช่น ศาล) ก็อาจตีความว่าเราได้อนุญาตแล้ว และผู้ copy & paste ไม่ได้ละเมิดสิทธิ์ในการเผยแพร่ของเราแต่อย่างใด อย่างไรก็ตาม มาตรา 18 ระบุไว้ว่า "ผู้สร้างสรรค์ ... มีสิทธิที่จะแสดงตนว่าเป็นผู้สร้างสรรค์งานดังกล่าว และมีสิทธิที่จะห้ามมิให้ผู้รับโอนลิขสิทธิ์หรือบุคคลอื่นใดบิดเบือน ตัดทอน ดัดแปลงหรือทำโดยประการอื่นใดแก่งานนั้น จนเกิดความเสียหายต่อชื่อเสียง หรือเกียรติคุณของผู้สร้างสรรค์ ..." นั่นคือ ถึงแม้คุณกุศโลบายจะอนุญาตให้ "บอกต่อ" แล้ว ก็ยังมีสิทธิ์ในการได้รับเครดิตสมบูรณ์ตามกฎหมาย และห้ามไม่ให้เขาเอาข้อความไปเปลี่ยนตามชอบใจได้ครับ เรื่องมารยาท ผมเห็นด้วยกับคุณกุศโลบายจริงๆ ครับ จากคุณ : พิธันดร - [ 17 มิ.ย. 51 08:32:23 ]

ความคิดเห็นที่ 121 แกว๊ก ใส่สีผิด แง่มๆๆ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 17 มิ.ย. 51 08:33:09 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ดิฉันเข้าบล็อกไม่ได้ เกิดอะไรขึ้นคะ ช่วยด้วย จากคุณ : เขียด (macdreamnurse) - [ 17 มิ.ย. 51 08:57:29 ]

ความคิดเห็นที่ 123 อยากบอกเตือนคุณแม่บ้านยูเคเรื่องนำรูปและเรื่องคนไข้/คนชราที่คุณดูแลมาลงในบล็อก เรื่องนี้ทั้งผิดวินัยและผิดจรรยาบรรณคนทำงานรักษาพยาบาลนะคะคุณ เพราะอังกฤษก็มีกฏหมายคุ้มครองคนไข้ (patient rights) เหมือนที่ประเทศอื่นๆในยุโรป โดยเฉพาะกลุ่ม EU ด้วยกันนี้ ไม่เฉพาะแต่กฏหมายในประเทศนะ  หากกฏหมายในประเทศนั้นๆไม่มีคุ้มครองทั่วถึงในบางกรณี เค้ายังดึงกฏหมาย EU ไปฟ้องได้เลย อยากเล่าประสบการณ์ที่ทำงานนั้นเล่าได้ค่ะ แต่ต้องปกปิดชื่อและสถานที่ ไม่ให้คนอื่นเดาออกได้ว่าคนที่คุณเล่าถึงนั้นคือใคร ยกเว้นแต่ในกรณีที่ว่าเจ้าตัวเค้าออกปากอนุญาตให้นำชื่อเขามาลงได้ สำหรับเรื่องเพื่อนร่วมงาน การที่นำมาเล่าต่อว่าเขาเป็นโรคร้าย (มะเร็ง) แบบนั้นก็ผิดมารยาทมากๆ แค่บอกว่าเค้าไม่สบาย สุขภาพไม่ดีจึงขอเกษียณมันก็น่าจะพอแล้ว หากจะยกเอาเรื่องส่วนตัวเขามาเล่า ก็ต้องให้เจ้าตัวเค้าอนุญาตก่อน ลองคิดสมมุติดูนะว่าหากเขาปิดไม่ให้ญาติเขารู้ เพราะเกลัวว่าญาติจะกังวล แล้วญาติเขามารู้ทางลัดเพราะคุณ แบบนี้มันเสียหายมากนะ ผิดกฏหมายหรือเปล่าดิฉันไม่ทราบ แต่ผิดมารยาททางสังคมค่ะ สำหรับเรื่องคำขอโทษนั้น เข้าใจดีว่ามันพูดยากนัก ดิฉันเองถ้าไม่รู้สึกว่าตัวเองผิด ก็จะไม่ยอมพูดเหมือนกัน ดิฉันเองก็เคยมีเรื่องที่ทำให้ต้องตามขอโทษหลายๆคนในบล็อกแกงค์มาแล้ว ดิฉันไม่ได้ไปลอกงานใครมาใส่บล็อกหรอก แต่เรื่องมันมีว่า เมื่อสองปีก่อนโน้น ดิฉันเซ่อซ่า เพิ่งมาเล่นบล็อกใหม่ๆ ตามจริตมารยาคนไม่ทัน คิดว่าสมาชิกบล็อกแกงค์คนหนึ่ง (ขอสงวนนาม) โดนรุมรังแก ก็เลยเข้าไปช่วยเขา รู้ไม่ทันว่าหล่อนแค่ต้องการหาแนวร่วม และหลอกยืมมือดิฉันไปจัดการคนอื่น เสียค่าโง่เจ็บแสบไปเลยค่ะคราวนั้น ที่ว่ามีเรื่องต้องทำให้ตามขอโทษหลายๆคนก็เพราะว่าสมาชิกบล็อกแกงค์คนที่ว่านี้ ละเมิดสิทธิส่วนตัวของดิฉัน ด้วยการนำอีเมล์ส่วนตัวที่ดิฉันเขียนคุยกับหล่อนไปส่งต่อให้คนอื่นอ่าน จะด้วยเจตนาอะไรดิฉันก็ไม่ทราบ เพราะหยั่งใจคนๆนี้ไม่ถึง แต่บังเอิญว่าในอีเมล์นั้นมันมีข้อความพาดพิงไปถึงคนอื่นๆในบล็อกแกงค์ ถึงแม้ว่าดิฉันจะไม่ได้มีเจตนาว่ากล่าวให้เขาเสียชื่อ แต่เมื่อเขาทั้งหลายได้รู้เห็น ดิฉันก็ต้องไปขอโทษเขา และคนส่วนมากก็น้ำใจนักกีฬาค่ะ ยอมยกโทษให้ดิฉันด้วยดี งวดนั้น ดิฉันสรุปได้ว่าตัวเองโง่เองที่ไว้ใจคนที่ไม่ควรไว้ใจ จนทุกวันนี้ก็ยังเสียใจอยู่ที่อีเมล์ของดิฉันทำให้หลายๆคนเสียความรู้สึก และก็ซาบซึ้งใจในน้ำใจของชาวบล็อกที่ให้โอกาส และไม่เหยียบย่ำซ้ำเติมกัน ส่วนคนต้นเรื่องที่ละเมิดสิทธิของดิฉันนั้น ก็กรวดน้ำอโหสิไปแล้วล่ะค่ะ ไม่โง่ให้มาหลอกใช้เป็นครั้งที่สองหรอก จากคุณ : Smilla - [ 17 มิ.ย. 51 09:09:02 ]

ความคิดเห็นที่ 124 เสริมคุณพีทคุงนิด เรื่องกำหนดเวลาเอาความผิดในกรณีที่งานลิขสิทธิ์ของเราถูกละเมิด เรื่องนี้มันขึ้นอยู่กับแต่ละประเทศค่ะ นี่เป็นเรื่องหนึ่งที่กฎหมายลิขสิทธิ์ในแต่ละประเทศไม่เหมือนกัน อย่างในอเมริกานี่เมื่อก่อนต้องฟ้องร้องภายใน 3 ปี (ใน Title 17, Section 506(a) ) ตอนนี้ยกเลิกไปแล้ว หลายปีมานี้ statue of limitations ของเรื่องนี้เป็น 90 ปีหลังจากที่ผู้สร้างงานนั้นตายไปแล้ว หมายถึงว่าถ้ามีการละเมิดงานของใคร สามารถฟ้องร้องได้ในเวลาใดก็ได้ตลอดชั่วชีวิตของเจ้าของงานบวกกับอีก 90 ปีหลังจากนั้นค่ะ ตามกฎหมายไทยก็ตามที่คุณพีทคุงว่ามา ส่วนในอังกฤษเหมือนกับในประเทศตะวันตกหลายๆประเทศคือเมื่อเวลาในลิขสิทธิ์นั้นสิ้นสุดลง คือหลังจากที่เจ้าของผลงานตาย บวกกับอีก 50 ปีค่ะ อีกอย่างที่ไม่เหมือนกันคือในขณะที่ประเทศไทยเป็นได้ทั้งคดีแพ่งและอาญา ในอเมริกาและอังกฤษเป็นคดีแพ่งอย่างเดียวค่ะ ไม่ถือเป็นคดีอาญา สรุปว่าสำหรับเรื่องระยะเวลาเอาผิดกับคนละเมิดผลงานลิขสิทธิ์ ก็ขึ้นอยู่กับว่างานชิ้นนั้นสร้างในประเทศไหน สมมุติคุณ Aoyama อยู่อเมริกา สร้างงานขึ้นในอเมริกา ไม่ว่างานนั้นจะเป็นภาษาอะไรก็แล้วแต่ ก็จะใช้กฎหมายเรื่องนี้ของอเมริกาค่ะ อย่างกรณีคุณเทียนสี ก็ใช้กฎหมายลิขสิทธิ์และมาตรฐานการพิสูจน์ ownership ของประเทศอังกฤษค่ะ แม้โฮสต์จะอยู่ที่เมืองไทยก็ตาม และเมื่อไทยก็เป็นสมาชิก Berne Convention เหมือนกัน ถ้าจะเอาเรื่องจริงๆ ทางฝ่ายไทยก็ต้องให้ความร่วมมือค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 17 มิ.ย. 51 09:20:21 ]

ความคิดเห็นที่ 125 จ๊ากกก อย่ามาจับผมเรื่องลิขสิทธิ์นะ ไม่มีเงินไปจ่ายเน้ออออ แล้วก้อยังไม่อยากเอาตัวไปขัดดอกให้ป๋าเอลตัน จอน ด้วยยยย คุณเทียนศรี เซ็งเรื่องนี้ ผมก้อมีเรื่องเซ็งเหมือนกัน http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H6712125/H6712125.html เป็นกำลังใจให้นะครับ^^ จากคุณ : Infinity11 (new gamer) - [ 17 มิ.ย. 51 09:27:24 ]

ความคิดเห็นที่ 126 # 116 I agree with you... # 111 and # 113 ..ตอนแรกก็ดีอยู่หรอกค่ะ แต่พอมาเจอคำแนะนำแล้ว สอบตกอย่างแรงเลยค่ะ ฮา.... จากคุณ : ~น้ำตาล..หวานเยิ้ม~ - [ 17 มิ.ย. 51 09:28:10 ]

ความคิดเห็นที่ 127 คุณ จขกท ใจเย็นๆดีกว่านะคะ ถือว่าเห็นแก่เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน อย่าให้ถึงกับต้องขึ้นโรงขึ้นศาลหรือทำให้เค้าต้องออกจากงานเลย เค้าอาจจะยังมีอีกหลายชีวิตที่ต้องดูแลนะคะ คุณแม่บ้านยูเคคะ ถ้ายังงัยก้อออกมายอมรับผิดสักนิดก้อยังดีนะคะ ไม่มีใครซ้ำเติมคุณหรอกค่ะ จากคุณ : เห็นใจทั้ง2ฝ่าย - [ 17 มิ.ย. 51 09:33:18 A:24.91.52.206 X: TicketID:178736 ]

ความคิดเห็นที่ 128 ความคิดเห็นที่ 111 และ 113 คุณคิดอะไรอยู่หรือ ตอนนี้ที่ทุกคนต้องการ คือ การยอมรับสิ่งที่ทำไม่ถูก ขอ 2 คำ ขอโทษ  จบ ทางนี้ขอไป ทางนั้นส่งมา แล้ว แล้วกันไป ไม่มีใครอยากเอาเรื่องใครขนาดนั้นค่ะ ความคิดเห็นที่คุณแสดงออกมามันช่างไม่สมประกอบจริงๆ และที่ดิฉันเว้นระยะไม่คอมเม้นเลย เพราะให้เวลาเธอคนนั้น และนี่จะเป็นคอมเม้นสุดท้ายที่จะโพส และจะรอวันที่เธออกมาขอโทษ เพราะว่าแค่นี้ ดิฉันก้อล้ำเส้นความเป็นส่วนตัวของตัวเองมากแล้ว ขอกลับไปอยู่สงบๆหาข้อมูลให้เหล่าพยาบาลหัวใจอินเตอร์ต่อดีกว่า และฝากอีกเรื่องนึง ถ้าคุณเป็นคนนึงที่เขียนสิ่งดีๆมีสาระให้ผู้คนได้อ่าน คุณย่อมไม่พอใจแน่นอนที่โดนเอาผลงานไปแอบอ้าง หรือ คุณไม่เคยเขียนสิ่งดีๆนะ จากคุณ : เขียด (macdreamnurse) - [ 17 มิ.ย. 51 09:54:20 ]

ความคิดเห็นที่ 129 เพลงเพราะค่ะคุณ Infinity 11 จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 17 มิ.ย. 51 10:16:26 ]

ความคิดเห็นที่ 130 ใจเย็นกันหน่อยดีมั้ย โพดคิดว่าคุณแม่บ้านUK คงได้รับบทเรียนที่ต้องจดจำไปอีกแสนนาน ใครบางคนเคยว่าไว้ "การให้ที่ยิ่งใหญ่ คือการให้อภัย" รักคุณเทียนสีเหมือนเดิม จุ๊บ จุ๊บ จากคุณ : ข้าวโพดแมวติสต์แตก - [ 17 มิ.ย. 51 12:33:49 ]

ความคิดเห็นที่ 131 ว่าจะไม่แจมแล้วนะคะ เพราะว่าเข้าใจความรู้สึกของคุณเจ้าของกระทู้ แต่ก็ได้อ่านมาเรื่อยๆจนถึงกระสุดท้ายนี่ล่ะคะ... ความเห็นโดยส่วนตัว การที่คุณได้แจ้งคุณแม่บ้านยูเคไป และเธอยอมลบข้อความของคุณออก ถึงแม้ว่าเธออาจจะไม่ได้กล่าวคำว่า ขอโทษ และอาจใช้คำพูดที่เสมือนว่าเธอไม่ยอมรับผิดก็เถอะคะ ถ้าเป็นดิฉัน จะคิดเสียว่ามันสำเร็จผลแล้ว....คนเราก็ต้องมีมุมที่ต้องปกป้องตัวเอง และเข้าข้างตัวเองนิดหน่อยค่ะ ตามธรรมชาติ แต่ถ้าเธอลบและไม่ทำอีก อันนี้สำหรับเรานะคะ พอแล้วค่ะ....... แต่การที่คุณมาโพสต์ต่อที่นี่ เพียงเพราะโมโหว่าเธอไม่กล่าวคำว่าขอโทษและไม่สำนึกผิดเราว่ามันก็มากไปค่ะ แถมมาขู่ว่าจะเอาเรื่องให้ถึงโรงถึงศาลและนำข้อความของเธอออกมาประจานเรื่องผู้ป่วย อย่างนี้เธอก็ฟ้องคุณกลับได้หรือเปล่าค่ะ ว่าต้องการทำให้เธอเสียหาย เราว่าหนักกว่าอีกนะ อย่าลืมค่ะว่า ทุกคนก็มีศักดิ์ศรี จะน้อยจะมากก็มีกันทั้งนั้น เมื่อมันถึงที่สุดไม่มีใครกลัวใครหรอกค่ะ.....ถ้าเราเป็นคุณแม่บ้าน ตอนนี้เราก็จะไม่ขอโทษค่ะ เพราะเราคิดว่า คุณทำเกินไป ตอนนี้เหมือนไม่ใช่คนไทยทำกัยคนไทยค่ะ ยิ่งคุณบอกว่าจังหวัดเดีนวกันอีก ยิ่งมองไม่ออกเลยว่า ทำไมคุณถึงได้โกรธเอาเป็นเอาตาย เพราะแค่เธอ ไม่กล่าวคำว่าขอโทษ.... ที่พูดมา ไม่ได้เข้าข้างคุณแม่บ้านยูเคนะคะ คิดว่าอย่างน้อยๆเธอน่าจะได้คิด และสังคมก็คงได้รับรู้ และตัดสินเธอไปแล้วบางส่วน แค่นี้ เจ้าของกระทู้ยังไม่พอใจอีกหรือค่ะ ......... เราไม่ได้รู้จักใครนะคะ แต่อยากแสดงความคิดเห็นค่ะ คุณสองคน ต่างก็ต้องการนำสิ่งที่ดีและมีประโยชน์มาเปืดเผย และนำเสนอต่อสังคม เป็นสิ่งที่ดีและน่ายกย่อง ทำดีแบบไม่จำเป็นต้องมีเงื่อนไขก็ดีนะคะ ไม่ต้องหวังผลใดๆ จากการทำดี ถ้าอยากตั้งบล๊อคก็ทำจากความคิดเราเอง ไม่ต้องไปเอาของใตรมา จะห่วยยังไงมันก็ยังภูมิใจ และถ้าจะมีคนอื่นเอาความคิดเราไปบ้าง เพื่อเผยแพร่ ถึงแม้เธอจะต้องการทำคะแนนให้บล๊อคตัวเองบ้างก็ไม่เป็นไรหรอก เพราะคนเราไม่รู้ไปทุกเรื่อง เรื่องไหนไม่รู้ก็อยากก๊อปมาไว้ให้ตัวเองได้จำหรือให้คนอื่นได้รู้บ้าง อาจมีขาดตกบกพร่องไปในการนำเสนอ ทำให้ผู้เขียนต้นฉบับหงุดหงิด ก็ตักเตือนกันไปค่ะ อย่าเอาเป็นเอาตายกันเลย.......มันเสียความรู้สึกกันทั้งสองฝ่ายค่ะ คนไทยต่างถิ่นด้วยกันแท้ๆ ให้อภัยได้ก็อภัยกันเถอะคะ จะได้นอนหลับ ฝันดี เอาสมองไปคิดเรื่องอื่นมากมายที่ต้องคิด........ อยากให้เจ้าของกระทู้ให้อภัยคะ ถ้าคุณทำได้ คุณคือผู้ชนะใจตัวเองที่น่ายกย่องในความคิดของเรานะคะ...... จากคุณ : เหงาๆ เศร้าพองามๆ - [ 17 มิ.ย. 51 17:44:18 A:82.36.147.246 X: TicketID:171778 ]

ความคิดเห็นที่ 132 ขอบคุณมากค่ะคุณพิธันดร...สำหรับคำตอบที่ชัดเจนใน คห.120 เนื่องจากเป็นประโยชน์ต่อผู้อ่าน ผู้เขียน ผู้ Copy&Paste ฯลฯ จะได้มีความเข้าใจในเรื่องของตัวบทกฏหมายมากขึ้น ----------------------------------------------------------------------------- คุณเทียนสีคะ ใจเย็นๆนะคะ สำหรับเรื่องของคุณนั้นดิฉันเข้าใจและเห็นใจอยู่มากค่ะ มันเป็นเรื่องของศักดิ์ศรีด้วยที่ค้ำคอทุกคนอยู่ตอนนี้นะคะ หากทุกคนละลด '' อัตตา '' ลงบ้างคนละนิดคนละหน่อย ดิฉันคิดว่าเรื่องจะจบลงอย่างสวยงาม ไม่มีใครต้องเสียงานและน้ำตา เนื่องจากทุกคนต้องการแบ่งปันความรู้และประสบการณ์ เพื่อประโยชน์ส่วนรวมทั้งนั้น ในความเห็นส่วนตัวดิฉัน แม้ใครทำผิดแต่ไม่เอ่ยปากขอโทษทั้งต่อหน้าและลับหลัง ดิฉันก็ถือว่าเขาได้เดินทางไปบนวิบากกรรมของตัวเองแล้ว ดังนั้นรอให้ธรรมชาติลงโทษเองจะดีกว่า อย่าไปทำอะไรให้ถึงที่สุดเลยเนื่องจากคุณอาจจะต้องเสียเวลาและทรัพย์สินโดยเปล่าประโยชน์ และสิ่งที่ได้ก็คือความสะใจว่าได้ทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ... แต่... อาจทำให้อนาคตของคนหนึ่งคนดับวูบลงเพราะหมดคุณธรรม ดิฉันเข้าใจถึงจรรยาบรรณว่าทุกคนต้องมีในอาชีพและหน้าที่ ซึ่งบางครั้งทั้งหมดอาจจะไม่สามารถบอกได้ว่าคนๆนั้นมีคุณธรรมหรือไม่ ดังนั้นหากเป็นเรื่องที่พอจะอภัยกันได้ ดิฉันก็อยากให้คุณเทียนสีและเพื่อน มีเมตตาต่อผู้อื่น ... ดั่งจรรยาบรรณของอาชีพพยาบาล เช่นกัน ขออภัยหากออกความเห็นขัดใจ ... แต่จริงใจค่ะ จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง - [ 17 มิ.ย. 51 19:24:06 ]

ความคิดเห็นที่ 133 แวะมาติดตามยามค่ำ ก่อนไม่อยู่หลายวันครับ ขอบคุณคุณกุลธิดามากๆ ที่ช่วยเสริมผมหลายเรื่องเลยครับ   ขอบคุณเพื่อนๆ ที่กล่าวถึง (ขอบคุณกันไปกันมาอยู่อย่างนั้น เอิ๊ก) ดึกแล้ว คืนนี้ต้องรีบนอน พรุ่งนี้จะร่วมขบวนไปส่งพระไทยท่านกลับ เมืองไทยหนึ่งรูป (ไปช่วยนั่งกันพระ ไม่ได้ขับรถหรอกครับ ขับไม่รอด) ต้องออกแต่เช้า คงได้มาติดตามอีกทีก็วันศุกร์นู่นเลยครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 17 มิ.ย. 51 19:38:20 ]

ความคิดเห็นที่ 134 เจ้าของกระทู้คะ ดิฉันเองไม่ได้รู้จักแม่บ้านยูเคเป็นการส่วนตัว เท่าที่อ่านกระทู้นี้มาและตามเข้าไปดูในบล๊อคของเค้า คิดว่าเธอผิดจริง แต่น่าจะมาจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ในฐานะพยาบาลเชื่อว่าคุณเป็นคนที่มีจิตใจเมตตาสูงเป็นทุนเดิม เรื่องนี้แค่ตักเตือนกันก็พออย่าให้ถึงขนาดขึ้นโรงขึ้นศาลเลยนะคะ เนื่องจากคุณแม่บ้านยูเคไม่ได้จบพยาบาลมาโดยตรงเธอคงจะไม่ทราบอะไรอีกมากมายหลายอย่างเกี่ยวกับ จรรยาบรรณของพยาบาลและแพทย์ ที่มีข้อพึงปฏิบัติหลายประการที่คนทั่วไปเห็นเป็นเรื่องปกติธรรมดาแต่สำหรับอาชีพพยาบาลต้องไม่ทำสิ่งนั้นโดยเด็ดขาด โดยเฉพาะเรื่อง Privacy ของคนไข้ เป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่ง ป่านนี้เธอน่าจะทราบแล้วว่าอะไรควรอะไรไม่ควร และคงจะไม่ทำอย่างนั้นอีก ให้อภัยกันเถอะนะคะหากเป็นเรื่องราวใหญ่โตขึ้นมาต่างคนก็จะเครียดไปเปล่าๆ ทุกข์ใจกันทั้งสองฝ่าย เสียเวลาทำงานไปขึ้นศาลแล้วใครจะดูแลคนไข้คะ จากคุณ : Gisele - [ 17 มิ.ย. 51 20:41:52 ]

ความคิดเห็นที่ 135 อดนึกสงสารคุณแม่บ้านยูเคไม่ได้ เพราะคิดว่าทุกสิ่งที่เธอทำไปนั้น เธอไม่ได้มีเจตนาร้ายกับใคร ส่วนเรื่องเธอไม่มาขอโทษนั้น จะไม่เดาละค่ะว่าทำไม แต่ดิฉันพอเดาความรู้สึกของเธอว่าตอนนี้คงเครียดน่าดู คุณเทียนสีและคุณเขียดคะ ดิฉันคิดว่าคุณทั้งสองควรให้อภัยคุณแม่บ้านยูเคเถอะค่ะ คุณทั้งสองก็ได้แสดงขอบเขตไว้ชัดเจนแล้วว่าไม่ยินยอมรับการละเมิดสิทธิ์แบบถือวิสาสะ และดิฉันคิดว่าแม่บ้านยูเคก็คงได้เรียนรู้ไปมากว่าอะไรควร อะไรไม่ควร ต่อไปในภายภาคหน้า หากคุณแม่บ้านยูเคล่วงละเมิดสิทธิ์อีก ก็ค่อยว่ากันใหม่ ส่วนคราวนี้ ควรให้อภัยกันไปดีกว่านะคะ ขอยกบทกวีของร. ๖ มายืนยันความเห็นด้วยค่ะ "อันความกรุณาปรานี จะมีใครบังคับก็หาไม่ หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ จากฟากฟ้าสุราลัย...สู่แดนดิน" จากคุณ : Smilla - [ 17 มิ.ย. 51 21:21:59 ]

ความคิดเห็นที่ 136 จากประสบการณ์ดูละครไทยมาอย่างโชกโชน ขอตั้งข้อสังเกตุว่าคุณ Aoyama เล่นบทนางเอ๊กนางเอก คือขอปกป้องสิทธิ์ของเค้าอย่างนุ่มนวล ไม่ได้ไปขู่คุณแม่บ้านหรือชักชวนคนอื่นให้ไปถล่มเค้า จึงได้คำขอโทษจากคุณแม่บ้านอย่างง่ายดาย ผมว่าคุณแม่บ้านคงจะไม่ใช่ขอโทษไม่เป็น แต่คงจะเลือกคนที่เค้าอยากจะขอโทษมากกว่า แต่อย่างไรก็ตามเล่นบทนางเอกบ้านทรายทองบ่อยๆ เรทติ้งอาจจะตกเพราะคนดูเริ่มเบื่อ ต้องมีบทนางเอกแบบถึงลูกถึงคนตบตีกันซะบ้างเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 51 21:51:12 จากคุณ : Tisco fan - [ 17 มิ.ย. 51 21:41:59 ]

ความคิดเห็นที่ 137 เข้ามาเห็นด้วยอีกคนค่ะ  การให้อภัย  เป็นสิ่งสวยงาม ค่ะ จากคุณ : violetsand - [ 17 มิ.ย. 51 23:33:42 ]

ความคิดเห็นที่ 138 ขอบคุณคุณพีทคุงและคุณกุลธิดาอีกครั้งค่ะที่ช่วยให้ความกระจ่างเรื่องระยะเวลาเอาผิดกับคนละเมิดผลงานลิขสิทธิ์ ขออนุโมทนาบุญกับคุณพีทคุงด้วยนะคะที่จะได้นั่งรถไปส่งพระ และช่วยอำนวยความสะดวกให้ท่าน แม้จะอยู่ต่างประเทศแต่ยังมีโอกาสได้ทำบุญอยู่เรื่อยๆ แบบนี้ถือว่าโชคดีมากๆ เลยค่ะ เราเคยอ่านความเห็นของคุณ Tisco fan มานานหลายปีแล้วเหมือนกัน ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ส่วนที่คุณ Tisco fan ตั้งข้อสังเกตมา เราคิดว่าเป็นเพราะเวลาที่เราพยายามจะช่วยใครสักคนทำลายทิฐิของตัวเขาเอง ทิฐิของคนคนนั้นกลับจะยิ่งทวีคูณขึ้นและก่อตัวเป็นกำแพงกั้นให้เราไม่สามารถเข้าถึงเขาได้เลย แต่ถ้าเมื่อไรที่เราปล่อยให้คนคนนั้นเขาได้ตัดสินใจละลายทิฐิของตัวเขาเอง ทิฐิที่เขามีอยู่ก็จะหมดไปโดยที่เราไม่ต้องร้องขอเลย เราเอาใจช่วยให้เรื่องนี้จบลงด้วยดีนะคะ เราเห็นใจทั้งสองฝ่าย ไม่มีใครที่โกรธคนอื่นแล้วตัวเองจะรู้สึกมีความสุข เราเชื่อว่าตั้งแต่เกิดเรื่องมา ทั้งสองฝ่ายก็คงไม่สบายใจ ถึงแม้จะทำให้อีกฝ่ายยอมทำตามที่ตัวเองต้องการได้ แต่สุดท้ายก็อาจจะพบว่าชัยชนะคือความว่างเปล่า แม้ได้มาแล้วก็เพียงแค่นั้น เพราะต้องแลกกับความสุข แลกกับที่ตัวเราเองต้องทนทุกข์ใจมากมายตั้งหลายวัน ในขณะที่ความสุขจากการให้อภัยจะทำให้เรารู้สึกอิ่มใจและเป็นสุขอย่างแท้จริง ชนะใครไม่เท่าชนะใจตัวเองให้่ยอมปล่อยวางความโกรธค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 51 01:19:23 จากคุณ : Aoyama - [ 17 มิ.ย. 51 23:41:26 ]

ความคิดเห็นที่ 139 อ่านไปอ่านมา ก็งงว่า  ถ้าคุณแม่บ้าน UK ไม่ได้เป็นพยาบาล แล้วทำไมมาเขียนบล็อคเกี่ยวกับชีวิตทำงานอ่ะ  แบบนี้ มันไม่ช่ายยยยยยนะกิ๊บบบบบบบบบ จากคุณ : Gigolina - [ 17 มิ.ย. 51 23:47:22 ]

ความคิดเห็นที่ 140 ไหนๆ คุณ Infinity11 ก็ช่วยส่งเพลงเพราะๆ มาให้เพื่อนๆ แก้เครียดแล้ว เราขอส่งนิทานสนุกๆ มาคลายเครียดด้วยอีกคน แต่คราวนี้ไม่ได้เขียนเองค่ะ เอามาจากหนังสือ "ธรรมะทอรัก" ของท่าน ว.วชิรเมธี ให้ข้อคิดดีๆ ที่เอามาปรับใช้ได้กับชีวิตประจำวันและคนรอบๆ ตัวได้เยอะเลย ดั่งเม็ดทราย ว. วชิรเมธี ...........วันหนึ่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ มีใครบางคนมาปรึกษาผู้เขียนว่าทะเลาะ กับลูก ไม่คุยกันมาสามวันแล้ว ผู้เขียน ถามว่าระหว่างลูกกับทิฐิ (อาการที่ไม่ยอมคุยกัน) คุณรักอะไรมากกว่ากัน "รักลูกมากกว่า" เธอตอบ "ในเมื่อรักลูกมากกว่า ทำไมไม่ยอมวางทิฐิ" ผู้เขียนถาม "ถ้าเรายอมคุยกับลูกก่อน เดี๋ยวลูกก็ได้ใจ" เธอตอบ "ลูกอายุเท่าไหร่" "๑๗ ปี" "ตอนนี้อยู่ไหน" "ไปอยู่ที่หอพักของเพื่อนแล้ว" "รู้ได้ไงว่าที่หอพักของเพื่อนของ ลูกปลอดภัย" "ไม่รู้เหมือนกัน" "ห่วงลูกไหม" "นอนไม่หลับมาสามคืนแล้ว" "ถ้าคุณรักทิฐิมากกว่า คุณก็คงต้องนอนกอดทิฐิต่อไป แต่ถ้าคุณรักลูก ก็ทิ้งทิฐิเสีย ไปรับลูกคืนมา" ผู้เขียนแนะ   ............เช้าวันรุ่งขึ้น เธอคนนั้นโทรศัพท์มา บอกว่ายอมไปรับลูกมาอยู่ด้วยกันที่บ้านและคุยกันดีแล้ว วันนี้จะไปส่งลูก เรียนพิเศษเหมือนเดิม ผู้เขียนพลอยอนุโมทนาว่าทำถูกแล้วที่เลือก "กอดลูก" มากกว่า "กอดทิฐิ" ............"ทิฐิ" ไม่มีตัวตน แต่บางครั้งเรา ก็รักมันยิ่งกว่าคนเป็น ๆ ซึ่งมีตัวตนเสีย อีก .............ในชีวิตคู่ก็ย่อมมีบางวันที่เหตุการณ์เช่นข้างต้นนี้จะเกิดขึ้นบ้างอย่างไม่มีทางเลี่ยง .............บางคนเมื่อถึงวันที่ลิ้นกับฟันกระทบกันก็แก้ปัญหาได้ ยอมลงให้แก่กันและกัน แต่บางคนบางคู่เมื่อลิ้นกับฟัน กระทบกันแล้ว ก็กลายเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตคู่ ต่างคนต่างแยกกันเดินไปคนละทาง ทั้ง ๆ ที่หากมีใครบางคน "ยอมวางทิฐ" เสียบ้างเท่านั้น อันตราย ใหญ่หลวงในชีวิตคู่ก็คงไม่เกิดขึ้น คำถามสำคัญก็คือว่า... ............ ทำอย่างไรเราจึงจะสามารถวางทิฐิได้อย่างง่ายดาย คำตอบหนึ่งที่มองเห็นตอนนี้ก็คือ .............. เราคงต้องใช้สติพินิจดูผลดีผลเสียของการกอดทิฐิกับการกอดคนที่เรารัก ว่าอะไรจะทำให้ "ได้" หรือ "เสีย" มากกว่ากัน ..............เรื่องเช่นนี้ คนที่รู้ดีที่สุดก็คือคนที่อยู่ในสถานการณ์จริง ไม่มีคำตอบสำเร็จรูปตายตัวชนิดฉีกซองเติมน้ำแล้ว ดื่มได้ทันที                                * * * * * * * * * * คุณปู่คนหนึ่งเป็นมหาเศรษฐีครอบครองเกาะแสนสวยแห่งหนึ่ง ทุก วันมีคนไปเยี่ยมชม เกาะของคุณปู่มิได้ขาด อยู่มาวันหนึ่ง คุณปู่ก็ล้มป่วย ด้วยความรักอาลัยเสียดายเกาะที่สร้าง สรรค์พัฒนามากับมือ คุณปู่จึงเดินไปที่ชายหาด เรียกลูกหลานมานั่งรายล้อม แล้วสั่งว่า เกาะนี้ตนสร้างสรรค์มากับมือ ตั้งแต่ยังไม่เคยมีใครย่างเหยียบมาเที่ยว จนกลายเป็นเกาะมีชื่อ ขอให้ลูก หลานทุกคนรักษาเกาะนี้ไว้ให้ดีที่สุด ว่าแล้วคุณปู่ก็หยิบทรายมาเต็มกำมือ พินิจดูทรายในมืออย่างสงบ เหมือนจะ จำหลักทรายทุกเม็ดไว้ในความทรงจำ ทันใดนั้นเอง คุณปู่ก็ดับชีพลงไปอย่าง สงบต่อหน้าลูกหลาน นาทีเดียวกับที่ดับจิต คุณปู่ก็ถือ ปฏิสนธิเป็นเทวดาบนสวรรค์ แต่ก่อนเข้าแดนสวรรค์มีเจ้าหน้าที่สวรรค์คนหนึ่งมาบอกคุณปู่ว่า ก่อนที่เทวดามาใหม่จะเข้าไปเสวยสุขในทิพยวิมานได้ ต้องปล่อยวางทุกอย่างที่ติดตัวมาแต่โลกมนุษย์เสียก่อน คุณปู่มองตัวเอง พบว่ามีทรายอยู่ เต็มกำมือ เทวดาเจ้าหน้าที่จึงบอกให้ปล่อยทรายในกำมือเสียก่อน เทวดาคุณปู่บอกว่า ทรายนี้คือสัญลักษณ์ของ เกาะทั้งหมด ตัวแกรักทรายเหล่านี้มาก หยิบมาจากโลกมนุษย์ จะให้ปล่อยง่าย ๆ ได้อย่างไร ไม่ว่าจะชี้แจงอย่างไร เทวดาใหม่ก็ไม่ยอมปล่อยทรายในกำมือ ในที่สุดเจ้าหน้าที่สวรรค์จึงสรุปว่า ถ้าคุณไม่ปล่อยทรายในกำมือ คุณก็อยู่หน้าประตูสวรรค์ไปแล้วกัน คุณปู่เทวดาจึงได้แค่ยืนอยู่หน้าธรณีประตูสวรรค์นานแสนนานด้วยความลำบาก มาเกิดบนสวรรค์แต่ไม่ได้ เสวยสวรรค์ ช่างน่าสมเพชจริง ๆ กระทั่งเวลาผ่านไปหลายสิบปี วันหนึ่งมีนางฟ้าคนหนึ่งมาปฏิสนธิบนสวรรค์ เทวดาคุณปู่จำได้ว่านางฟ้าคน นั้นคือหลานสาวของตัวเองในโลกมนุษย์ จึงดีใจมาก วิ่งเข้าไปกอดนาง ฟ้าหลานสาวด้วยความดีใจ นาทีที่เทวดาคุณปู่อ้าแขนออกนั่นเอง ทรายในกำมือก็ร่วงลงหมดสิ้น พร้อม ๆ กับที่ประตูแดนสวรรค์เปิดออก คุณปู่ตกใจเป็นอย่างมากที่มองเห็นว่าในแดนสวรรค์นั้น มีเกาะทิพย์ซึ่ง เหมือนเกาะสวรรค์ของตัวเองบนโลกมนุษย์ ทุกอย่างรอให้มาครอบครองเป็นเจ้าของอยู่แล้ว เทวดาคุณปู่จึงถาม เจ้าหน้าที่ว่า "เกาะของผมมาอยู่บนสวรรค์พร้อม ๆ กับผม แล้วทำไมคุณ ไม่บอกผมตั้งแต่แรกล่ะ ผมจะได้มาเสวยสุขเสียแต่แรกที่มาเกิดเป็นเทวดา" เจ้าหน้าที่สวรรค์บอกว่า "เราเตือนคุณ แล้วให้ปล่อยวางทุกอย่างเสียก่อน จากนั้นคุณจะได้เสวยสุข แต่เมื่อคุณไม่ปล่อย ทิพยสมบัติทั้งปวงของคุณก็เลยไม่มีใครเป็นเจ้าของ เกาะทิพย์ของคุณน่ะเขารอคุณมาพำนักตั้งนานแล้ว" คุณปู่ได้ยินเช่นนั้นจึงรำพึงกับตัวเองว่า "รู้อย่างนี้ฉันปล่อยทรายในมือเสียตั้งแต่แรกก็ดีแล้ว" สำหรับคนรักสองคนที่ทะเลาะกันแล้วต่างก็ไม่ยอมปล่อย เม็ดทราย แห่งทิฐิ อ่านเรื่องนี้แล้ว น่าจะยอมให้แก่กันและกันได้ง่ายขึ้น แต่ถ้าหาก ไม่มีใครยอมใคร ก็คงต้องได้แต่อยู่อย่างเปลี่ยวเหงา และอมทุกข์ไปตราบนานเท่านาน (ที่มา: http://www.sdsweb.org/th/index.php?topgroupid=1&groupid=%20%20%20%20%209&subgroupid=&contentid=540) จากคุณ : Aoyama - [ 17 มิ.ย. 51 23:57:58 ]

ความคิดเห็นที่ 141 หลังจากที่เราเข้ามาอ่านเมื่อคืน และนำไปคิดดู เราก็เห็นใจทั้งสองฝ่ายนะค่ะ อีกฝ่ายอาจจะทำไปโดยไม่ได้มีเจตนาในแง่ร้าย แต่อีกฝ่ายที่เป็นเจ้าของเรื่องเองก็คงรู้สึกไม่ดีเหมือนกันที่เห็นผลงานตัวเองไปอยู่ที่อื่น เราเองก็ใจเสียเหมือนกันที่มีเรื่องอย่างนี้ ทำให้ไม่อยากเอางานเขียนมาลงเลยอ่ะค่ะ แต่ยังงัยเราก็หวังที่จะเห็นเรื่องนี้จบลงด้วยดีนะค่ะ อะไรที่พอจะให้ผ่านไปได้ก็ให้ผ่านไปเถอะค่ะ เราเชื่อว่าคนที่เป็นพยาบาล เป็นคนที่มีจิตใจดีมาโดยพื้นฐานอยู่แล้ว ขอโทษ และให้อภัยกันเถอะค่ะ จากคุณ : ดอกหญ้าในดงผู้ดี - [ 18 มิ.ย. 51 00:20:13 ]

ความคิดเห็นที่ 142 สนับสนุนข้อความที่ 131, 132 ค่ะ การให้อภัยเป็นสิ่งที่ประเสริฐที่สุดค่ะ คุณแม่บ้านยูเค เธอได้รับผลกรรมของเธอแล้วนะคะ ตอนนี้เธอคงเสียใจกับการกระทำของตนเอง จากคุณ : Beste venn - [ 18 มิ.ย. 51 00:55:13 A:91.149.12.185 X: TicketID:171078 ]

ความคิดเห็นที่ 143 หลังจากอ่านเรื่องเครียดๆอยู่หลายวัน วันนี้กลับไปทำงานกับคนไข้ ทำให้รู้สึกดีขึ้นเยอะค่ะ  อยางน้อยก็ได้ใช้ความเมตตากรุณา ในฐานะที่เป็นพยาบาลวิชาชีพในทางที่ถูกที่ควร และที่สำคัญ ตั้งอยู่บนรากฐานของความจริงค่ะ อ่านหลายๆความเห็นแล้ว ที่เข้ามาบอกว่า ขอให้ "อภัย "กับคุณแม่บ้านฯ เสียเถิด ในฐานะที่เป็นพยาบาล จะว่าไปแล้วก็ตั้งใจและเต็มใจจะให้อภัยนะคะ..ถ้ามีคำกล่าวขอโทษออกมา....ลองนึกดูดีๆนะคะ การที่ดิฉันจะออกมาบอกว่า โอเค ให้อภัยค่ะ  โดยที่ไม่มีคนมาขอโทษ และสำนึกผิดในสิ่งที่ตนเองกระทำลงไป...ดิฉันก็มองไม่ออกว่า จะพูดคำว่า "ดิฉันให้อภัยคุณแล้วนะคะ"  ช่วงไหนดี????ให้เหมาะกับเวลา และสถานที่ ดิฉันไม่โกรธและขุ่นเคืองทุกความคิดเห็น ที่เขียนมาในกระทู้นี้  เพราะต้องการให้คนอ่านได้รับรู้เรื่องราว เลยออกมาคุยในที่แจ้ง  และ ดิฉันก็ยอมรับ ฟังความคิดเห็นของทุกคน...ทุกๆคำแนะนำในนี้ ดิฉันอ่านแล้ว เอากลับไปคิดใคร่ครวญตลอดค่ะ ที่สำคัญ อยากให้ทุกคนรับรู้ความจริงว่า  แม้ว่าดิฉันจะเป็นพยาบาลก็จริง.. สำหรับในหน้าที่แล้ว ดิฉันทำเต็มที่  หลังจากนั้น...ดิฉันก็เป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง ที่มี รัก โลภ โกรธ หลง  เพราะฉะนั้น  พยาบาลอย่างดิฉัน ก็ไม่ได้เลอเลิศเกินไปกว่ามนุษย์ทั่วๆไปค่ะ... แต่สิ่งที่ดิฉันมั่นคงอยู่เสมอ..คือตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง..ถ้าใครไปอ่าน บล๊อกของดิฉันบ้าง คงจะรู้ว่า ในนั้น ไม่มีอะไรที่เป็นสาระมากมายนัก... ไม่ได้เขียนบล๊อกโอ้อวดตัวเองแต่อย่างใด..และไม่ได้ทำบล๊อกขึ้นมาเพื่อคอยเช็คจำนวนยอดผู้เข้าชม...ใครใคร่มา มา...ถ้าใครไม่ชอบก็ไม่ต้องมา เสแสร้งเม้นท์เอาใจ ในบล๊อกดิฉัน... และบทความตัวปัญหาก็คงจะไม่มีให้เห็น ถ้าไม่ใช่เพราะมีคนหลายคนถามมาว่า  มาเป็นพยาบาลได้ไง..อยากมาบ้าง...ก็เท่านั้นค่ะ..และเป็นสิทธิโดยชอบธรรมของดิฉัน ในฐานะที่เป็นพยาบาลตัวจริง จะเขียนเรื่องราวของพยาบาล..เพื่อคนที่อยากจะมาเป็นพยาบาล..ดิฉันจะไม่อวดรู้ไปเขียนเรื่องกฏหมายมาแปะไว้แน่นอนค่ะ  เพราะดิฉันประเมิณความสามารถของตนเองได้ค่ะ..ถ้าเรื่องไหนไม่รู้จริงก็ไม่เขียน  ไม่ก๊อปของใครมาไว้ เพราะรู้สึกละอายใจค่ะ จะว่าไปแล้ว อยู่เมืองนอกก็จริง แต่เข้าห้องไกลบ้านน้อยครั้งมาก เพราะไม่เคยมีปัญหาอะไรมาตั้งกระทู้ถามเลยค่ะ ส่วนใหญ่จะขลุกอยู่แต่ห้องถนน..เพราะอยู่ที่นั่นแล้ว มีเรื่องให้อ่าน ให้หัวเราะตลอด... จะอย่างไรก็ตามต้องขอบคุณพื้นที่ห้องไกลบ้าน ที่เปิดโอกาสให้ดิฉันได้ ตั้งกระทู้นี้ขึ้น...ผลลัพธ์จะออกมาว่าอย่างไรก็ตาม..สิ่งสำคัญคือ หลายๆคนได้ความรู้เรื่องกฏหมายการละเมิดลิขสิทธิ์ ไปเยอะทีเดียวค่ะ  รวมทั้งตัวเองด้วย...เข้ามาอ่านแล้ว..แสดงความคิดเห็นแล้ว ไม่ว่าจะด้านบวก หรือ ด้านลบ ก็ไม่เป็นไรค่ะ..เก็บเกี่ยวแต่สิ่งดีๆกลับไปนะคะ ขอบคุณทุกความเห็นอีกครั้งค่ะ จากคุณ : teansri - [ 18 มิ.ย. 51 02:45:06 ]

ความคิดเห็นที่ 144 แค่คำเดียวหรือประโยคเดียวของใครเค้า ไม่ว่าจะเอาไปเพื่อการณ์ใดก็ตาม ดิฉันจะหลังไมค์ไปขอเค้าค่ะ ถือเป็นมารยาทที่ต้องให้เกียรติเจ้าของคำพูด --------- เป็นกำลังใจให้คุณเทียนสีและเพื่อนคนอื่นๆ ที่โดนก็อปนะคะ แล้วก็หวังว่าคุณคนที่ก็อปไปจะตระหนักรู้ในสิ่งที่เป็นมารยาทเบื้องต้นนะ จริงๆ หลังไมค์ไปขอเค้านี่ไม่ยากเย็น ไม่เสียศักดิ์ศรีอะไรด้วยเลยเนอะ ดีออก ได้ทำความรู้จักกับเจ้าของบทความไปด้วยเลย เป็นเพื่อนกันไปด้วยเลยอ่ะ หวังว่าทุกอย่างคงจบลงด้วยดีค่ะ ^________^ จากคุณ : นอนไม่หลับ โพสต์งานไม่ได้ ^^ (TATOO) - [ 18 มิ.ย. 51 03:21:47 ]

ความคิดเห็นที่ 145 ดิฉันเห็นด้วยกับคุณ จขกท. ในความเห็นที่ ๑๔๓ คะ เท่าที่อ่านมาหลายคนบอกให้ๆอภัยๆ  เเล้วจะให้อภัยให้ใครล่ะ? ในเมื่อไม่เห็นคนที่เขาทำผิดมาขอโทษเลย เป็นกำลังใจให้ จขกท. ค่ะ จากคุณ : one&only - [ 18 มิ.ย. 51 03:44:41 ]

ความคิดเห็นที่ 146 เห็นคุณแม่บ้าน ยูเค  เขียนบล็อคใหม่ เกี่ยวกับ การละเมิดลิขสิทธิ์ไว้ที่บล็อคเธอแล้วนะคะ จากคุณ : Thatcha70 - [ 18 มิ.ย. 51 04:18:58 ]

ความคิดเห็นที่ 147 กำลังจะออกจากบ้าน ขอแวะมาอีกแว้บ แหะๆๆ  (ขอบคุณคุณ Aoyama ด้วยนะครับ อนุโมทนาด้วย แบ่งบุญกันไป อิๆ) ว่าด้วยเรื่องอภัย  ออกตัวว่า ผมเห็นกรณีแบบนี้ในหลายปี แถวๆ พันทิปนี่แล  ผมเลยเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นอยู่สักหน่อย กร๊าก...  ในฐานะคนที่ได้มีโอกาสคุยกระทู้เกี่ยวกับลิขสิทธิ์ทุกปี (ยืนยัน) ปีละครั้งสองครั้ง บางครั้งก็หลายกระทู้ติดกัน เพราะเรื่องมันยาวมาก  ผมมีความเห็นและความรู้สึกอย่างนี้ครับ (1) เรื่องนี้เป็นเรื่องของหลักการ ความถูกต้องในสังคม ความดีงามในสังคมด้วย ไม่ใช่เรื่องความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆ  มันเป็นสองอย่างประกอบกัน (2) ถ้าบุคคลคนหนึ่ง ทำผิดไปโดยไม่เจตนา โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์  เมื่อทราบว่าตัวเองกระทำผิดแล้ว รู้สึกสำนึกผิด อยากแก้ไข อยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง  บุคคลนี้น่าอภัยให้ครับ (3) ถ้าบุคคลหนึ่ง ทำผิดไปโดยไม่เจตนา โดยไม่รู้  แต่เมื่อทราบว่าตัวเองกระทำผิดแล้ว ไม่รู้สึกสำนึกผิด  แก้ไขเท่าที่กฎเกณฑ์ผู้มีอำนาจกำหนดให้ทำ  (เช่น ถ้าไม่ลบบล็อกที่ทำผิด อาจจะโดนระงับสถานภาพสมาชิก เป็นต้น -- นี่คือตัวอย่างเท่านั้นจริงจริ๊ง)  ในกรณีแบบนี้ ถ้าเป็นผม ก็อภัยให้ไม่ลงเหมือนกันครับ ผมถึงได้บอกว่าผมเจ้าคิดเจ้าแค้นไงครับ ฮ่าๆ  เพราะเห็นมาเยอะ อ่านมาเยอะ  แล้วคนที่ทำผิดแล้วไม่สำนึก ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่ทำอีกนะครับ  ตัวอย่างมีให้เห็นอยู่เรื่อย  ผมเลยไม่รู้สึกเห็นใจ สงสาร หรืออยากให้อภัย สำหรับในกรณีแบบนี้เท่าไหร่ครับ อย่างมากที่ทำได้ คือทำใจให้เลิกโกรธบุคคลนั้นเป็นรายบุคคล  แต่จะให้เลิกพูดเลิกพยายามต่อสู้ เพื่อความเข้าใจและความตระหนักในเรื่องลิขสิทธิ์วรรณกรรม ผมคงทำไม่ได้  คนผิดที่ไม่สำนึก ก็ยังผิดอยู่วันยังค่ำครับ  ผมเล่นบทพระเอกคนดีไม่เป็นจริงๆ ส่วนกรณีคุณแม่บ้าน UK ผมไม่ทราบจริงๆ ครับ ว่าเธอจะอยู่ในข่ายไหน  ในฐานะคนนอกผู้ติดตาม ผมก็คงติดตามแบบห่างๆ อย่างนี้จนกว่าเรื่องจะคลี่คลายในทางที่ดีงาม หรือไม่งั้นก็ซาไปเองแบบคลื่นกระทบฝั่ง หากเสียงของสังคมช่วยอะไรไม่ได้ แต่เรื่องลิขสิทธิ์วรรณกรรมบนบล็อก ผู้ที่เกี่ยวข้องและผู้ที่เห็นความสำคัญ ก็ยังคงช่วยกันประคับประคองต่อไป ทั้งหน้าฉากและหลังฉาก เพื่อสังคมที่ดีขึ้นของทุกคนนะครับ  (ขอจบแบบยุงบินว่อนนิดนึง ^^) สุดท้ายนี้ ผมขอให้กำลังใจและเคารพในความรู้สึกและการตัดสินใจของคุณเทียนสี ไม่ใช่ในฐานะวิชาชีพใด หากในฐานะคนแถวหน้า ที่ช่วยนำพาความเติบโตสู่วงการวรรณกรรมไทยอีกด้านหนึ่งครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 18 มิ.ย. 51 05:47:57 ]

ความคิดเห็นที่ 148 "ขอโทษค่ะ/ครับ" มันยากมากเลยเหรอไงเนี้ย???? ไม่เข้าใจ............................................................................... ส่วนเรื่องการให้อภัย การทำบุญด้วยการให้ ที่ให้ผลบุญสูงสุดตามที่ระบุไว้ในพระไตรปิฎก นั้นไม่ใช่การทำบุญการทำบุญกับพระพุทธเจ้า หรือขึ้นกับทรัพสินเงินทอง แต่สิ่งนั้นคือ อภัยทาน เป็นการทำบุญด้วยการให้ที่ได้บุญสูงที่สุดครับ จากคุณ : kanoomtan - [ 18 มิ.ย. 51 06:34:26 ]

ความคิดเห็นที่ 149 เห็นด้วยกับคุณพีทคุงอีกแล้ว เห็นด้วยมากี่ปีแล้วก็ไม่รู้ จริงๆนะคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องของหลักการและความถูกต้อง ส่วนตัวแล้วจะชื่นชมคนที่มาเป็นหัวหอกเรียกร้องความถูกต้องในลักษณะนี้เสมอค่ะ เพราะถ้าไม่มีคนอย่างคุณเทียนสี หรืออย่างคุณพีทคุงที่เรียกร้องความถูกต้องและชัดเจนในเรื่องของลิขสิทธิ์มาตลอดในห้องสมุด และคราวนี้ก็ห้องนี้ ก็คงไม่มีใครกล้าสร้างงานอะไรมาเผยแพร่ความรู้ให้ผู้คนที่นี่ได้อ่านกันอีกหรอกค่ะ เพราะมันไม่คุ้มอ่ะ เสียเวลาคิด เสียเวลาเรียบเรียง เสียเวลาค้นข้อมูลแทบเป็นแทบตาย วันดีคืนร้ายมีคนมักง่ายลอกเอาไปเฉยเลย มันไม่ถูกเลยน้า ถึงได้ตามติดตอบคำถามในกระทู้นี้มาแต่ต้นนั่นแหละค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 18 มิ.ย. 51 07:14:07 ]

ความคิดเห็นที่ 150 ความจริงติดสอบนะนี่ ว่าจะไม่เข้ามาออกความเห็นแล้วนะคะ แต่ก็ต้องมา เพราะอยากอธิบายว่าทำไมถึงได้ขอร้องให้คุณเทียนสียกโทษให้คุณแม่บ้านยูเค การที่คุณแม่บ้านยูเคลอกบทความของคุณเขียด (macdreamnurse) และบทความของคุณเทียนสีมาใส่บล็อกตัวเอง โดยที่ไม่ได้อนุญาตเจ้าของเขาเสียก่อน และเมื่อโดนตักเตือนแล้วก็ยังไม่ยอมออกมาขอโทษ ข้อนี้ ดิฉันก็ยังคงยืนยันเหมือนเดิมว่าดิฉันไม่เห็นดีเห็นงามด้วย แต่ที่ขอร้องให้ยกโทษให้นั้น มันเกี่ยวกับเรื่องที่ว่าจะฟ้องร้องคุณแม่บ้านยูเคว่าละเมิดสิทธิของคนชราที่บ้านพักคนชราที่คุณแม่บ้านยูเคทำงานอยู่ ข้อนั้นมันผิดกฏหมาย patient rights หากมีเรื่องฟ้องร้อง คุณแม่บ้านยูเคก็อาจโดนลงโทษขั้นต่ำคือถูกตักเตือน และขั้นสูงคือถูกไล่ออกจากงาน พร้อมมีประวัติเสียติดในประวัติอาชญากรไปด้วย เรื่องนี้คิดว่ามันใหญ่โตมากมายเกินกว่ากรณีละเมิดลิขสิทธิ์ผลงาน ก็เลยทำให้ตัดสินใจเข้ามาไกล่เกลี่ย แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณเที่ยนสีนะคะว่าจะทำอย่างไร อยากบอกคุณแม่บ้านยูเคด้วยว่าให้ลบบล็อกที่มีรูปคุณกับคนชราที่คุณดูแลออกเสีย พร้อมทั้งข้อความต่างๆที่พาดพิงไปถึงเพื่อนร่วมงานก็ลบออกเสียด้วย อย่าคิดว่าเขียนเป็นภาษาไทยแล้วจะไม่มีใครอ่านออก เพราะคนต่างชาติที่เรียนภาษาไทยจนอ่านออกเขียนได้ก็มีเยอะแยะ ไหนจะคนไทยที่แปลไทยเป็นอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่วก็มีทั่วไปทั้งเกาะอังกฤษและทั่วโลก แล้วเอามาตีพิมพ์ออนไลน์แบบนี้ ใครๆเขาก็ค้นหาเจอได้ง่ายมากค่ะ สุดท้ายนี้ ดิฉันอยากขอร้องให้คุณแม่บ้านยูเคออกมาคุยปรับความเข้าใจกับคุณเทียนสีและคุณเขียด ไม่มีใครเค้าคิดร้ายหมายขวัญคุณหรอกนะ เค้าอยากได้แค่คำขอโทษจากคุณเท่านั้นเองค่ะ ปล. แก้คำผิดค่ะ ปล. แก้คำผิดอีกรอบค่ะ แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 51 15:16:37 แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 51 07:52:42 จากคุณ : Smilla - [ 18 มิ.ย. 51 07:48:13 ]

ความคิดเห็นที่ 151 คือว่า ดิฉันไม่คอมเม้นบีบบังคับเธอมาก นั่งรออยู่ จะได้ไม่เป็นการมองว่า โหดร้ายเหลือเกิน คนที่ออกมาเรียกร้องอยู่ในที่เปิดเผย คนมองเห็น มองกันได้หลายแบบ คุณแม่บ้านยูเคไม่ออกมา เธอฉลาดที่จะเงียบ คะแนนสงสารจะเทไปที่เธอเอง แล้วคุณในกระทู้มองไม่เห็นว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ เธอไม่นิ่งหรอกค่ะ ความลับไม่มีในโลก เลิกป่วนกวนใต้น้ำได้แล้ว และที่เรากำลังถกกันอยู่นี้ เรากำลังกล่าวถึงบรรทัดฐานความถูกต้อง ไม่ใช่ว่า เออ รู้แล้วว่าเขาทำไม่ถูก แต่สงสารเขาปล่อยเขาไป แล้วก็พากันมาบ่นว่า กฏข้อบังคับไม่แข็งแรง คนที่อยู่ใต้กฏข้อบังคับนั่นแหละค่ะ ทำให้มันศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ กรณีนี้เป็นกรณีตัวอย่างค่ะ และข้อหนึ่งที่ดิฉันไม่ติดใจเธอ คือ เธอเอารูปมาผู้ป่วยโพส เธอไม่ทราบ รู้เท่าไม่ถึงการณ์เพราะเธอไม่ใช่พยาบาล ข้อนี้เธออ้างได้แน่นอน แต่ว่าเหตไฉนไม่ลบออก แบบนี้ดื้อเงียบนี่คะ แล้วเงื่อนไขง่ายๆ คือ คำว่าขอโทษแบบให้ทุกคนรับทราบ อยู่ที่ไหนคะ นั่งรออยู่ ไม่ใช่คนใจร้ายอะไร ดิฉันยังยืนอยู่จุดเดิมค่ะ และท่านที่บอกเราว่าให้อภัยเถอะ คุณทั้งหลายกล่าวแทนเธอทั้งนั้น ตัวเธอเองยังไม่เอ่ยปากเลย พี่เทียนสีเขาเรียกร้องความถูกต้องค่ะ น่าจะเข้าใจเจตนารมณ์แกดี แล้วคุณแม่บ้านยูเค ถ้ามีสำนึกดีจริง คงไม่ทำในสิ่งที่ไม่ค่อยจะถูกซ้ำแล้วซ้ำเล่า เห็นบอกว่า คู่สร้างคู่สมด้วยหรือคะ อันนี้ถามค่ะ ได้ข่าวมา จากคุณ : เขียด (macdreamnurse) - [ 18 มิ.ย. 51 08:31:32 ]

ความคิดเห็นที่ 152 อ่านกระทู้นี้แล้วคิดว่ายังไงๆ คนไทยเรามักจะใจอ่อน อลุ่มอล่วยกันเสมอ ซึ่งก็เป็นนิสัยที่ดี แต่เวลามีปัญหาหนักๆเข้า คนไทยเราก็มักจะบ่นว่า "นี่ถ้าเป้นเมืองนอกนะ ..." "นี่ล่ะเมืองไทย กฏหมายไม่เด็ดขาด" จากคุณ : yuy - [ 18 มิ.ย. 51 21:16:33 A:124.121.26.94 X: TicketID:124751 ]

ความคิดเห็นที่ 153 เข้าใจคุณเทียนศรีค่ะ และเป็นกำลังใจให้ จากคุณ : เตติญญ่า - [ 18 มิ.ย. 51 22:46:13 A:58.10.131.153 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 154 ลด ละ เลิก ปล่อยวาง เป็นสิ่งที่พึงกระทำ ถึงแม้คนอื่นจะไม่สนใจ แค่นี้ฝั่งโน้นก็โดนไปเยอะแล้วล่ะครับ ตอนนี้ก็เหลือแต่ "อัตตา" ใครจะแรงกว่าเท่านั้นเอง จากคุณ : S(2) - [ 19 มิ.ย. 51 02:13:25 ]

ความคิดเห็นที่ 155 พี่เขาคงไม่รู้จริงๆ..เราว่านะ เรายังไม่รู้เหมือนกันเลย ยังเอารูปภาพโครเชต์น่ารักๆ จากเวปต่างๆมาลงในบล๊อกเลย ต่อไปคงต้องระวังแล้ว กลัวเกิดเรื่อง .. จากคุณ : patuma - [ 19 มิ.ย. 51 09:37:20 ]

ความคิดเห็นที่ 156 ประเด็น "รู้" หรือ "ไม่รู้"  เราคุยกันตรงนั้นไปแล้ว ไม่ใช่ประเด็นค่ะ ประเด็นที่ จขกท. เขาพูดถึง คือแจ้งเตือนกันแล้ว แต่ทางโน้นเห็นว่าไม่ได้ผิดอะไรไงคะ (ผิดตรงไหน คิดไม่ออก อะไรทำนองนี้)  ไม่สนใจแม้แต่ว่าจะเป็นเรื่องผิดมารยาทด้วยซ้ำ แถมยังบอกอีกว่า ดีเสียอีก เขาช่วยเผยแพร่ข้อมูลให้ หากคุณๆ ท่านๆ เป็นเจ้าของผลงาน เจอคน copy แล้วเราไปบอกเขาดีๆ แล้วโดนตอกกลับมาแบบนี้ จะทำใจเย็นไม่ทำอะไรเลยได้หรือไม่  และที่เขาลบออกไป ไม่ได้เกิดจากการที่เขาตระหนักว่าเขาต้องลบออกเพราะว่าเป็นสิ่ง ไม่สมควรทำ เจ้าของเขามาเตือนแล้ว  แต่เขาต้องลบออกเพราะว่าทาง WM แจ้งให้ลบ มิเช่นนั้นทางเวบจะลบเสียเอง   นั่นคือประเด็นค่ะ ไม่มีอะไรมาก อยากให้ผู้เล่นเวบบอร์ดมีจิตสำนึกในการเคารพในสิทธิ์ของผู้อื่นเท่านั้นเอง หากจะมองดูว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร เพราะเขาไม่ได้เอาไปทำการค้า  ต่อๆ ไป หลายคนก็คงจะเปลี่ยนความเข้าใจว่าแค่นี้เอง ไม่เป็นไรหรอก ภาพจะออกมายังไงนะ คงวุ่นกันพิลึกเนอะ ****ป.ล. 1 ไม่ได้รู้จักใครเป็นพิเศษ แต่พูดตามเนื้อผ้าค่ะ ปล. 2 เห็นด้วยกับข้อความคุณ yuy  .... เห็นมาหลายงานแล้ว เรามักอะลุ้มอะล่วยแบบพี่ไทย แต่พออยากได้ผลลัพธ์ออกแบบฝรั่งเขา ซึ้งมันขัดแย้งกันเหลือเกิน มันจะเป็นไปได้ยังไง ถ้าเริ่มต้นไม่เคร่งครัดเหมือนเขา แล้วจะอยากให้มีระบบระเบียบเหมือนกันได้ยังเนอะ แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 51 15:34:40 จากคุณ : ก๋าสะลองเงิน - [ 19 มิ.ย. 51 15:23:30 ]

ความคิดเห็นที่ 157 ขออนุญาตเข้ามาออกความเห็นอีกครั้งนะคะ ทั้งนี้เพราะว่าเมื่อดิฉันอ่านความเห็นของดิฉันจากความเห็นที่ 135 และความเห็นที่ 150 แล้ว รู้สึกมันจะไม่ค่อยกระจ่างสักเท่าไรว่าทำไมดิฉันจึงขอให้คุณเที่ยนสีเจ้าของกระทู้ละคุณเขียดยกโทษให้คุณแม่บ้านยูเค ความจริงแล้วไม่ถูกต้องเท่าไหร่ที่ใช้คำว่ายกโทษ แต่ควรจะใช้คำว่า อย่าเอาเรื่อง จะเหมาะสมกว่า และเรื่องที่ขอว่าอย่าเอาเรื่องนั้นก็ไม่ใช่เรื่องที่คุณแม่บ้านละเมิดสิทธิ์ของคุณเทียนสี แต่เป็นเรื่องที่แม่บ้านยูเคทำผิดกฏหมาย Patient Rights ที่ละเมิดสิทธิคนไข้/คนชราที่เธอดูแลด้วยการเอารูปและเรื่องของเขามาลงตีพิมพ์ในบล็อก จริงค่ะว่าเรื่องแบบนี้เราควรยื่นมือเข้าไปข้องเกี่ยวตามฐานะคนที่มีความรับผิดชอบในสังคม หากพบเจออะไรที่ไม่ถูกต้อง เราก็ต้องรายงานให้ทางการทราบ แต่ในกรณีนี้ ดิฉันคิดว่าควรเล่นเป็นเรื่องๆ คือหากจะฟ้องร้อง ก็ฟ้องเรื่องแม่บ้านยูเคละเมิดลิขสิทธิ์ของคุณเทียนสี อย่าเพิ่งฟ้องแม่บ้านยูเคเรื่องทำผิดกฏหมาย Patient Rights เพราะหากแม่บ้านยูเคตกงาน แล้วเธอจะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายค่าปรับให้คุณเทียนสี จริงไหมคะ เอาเพลง “เพียงคำเดียว” มาฝากค่ะ http://www.imeem.com/muutah/music/YpfiX92r/the_musical/ เกี่ยวอยู่นิดเดียว ว่าคำเพียงคำเดียว แต่ทำไมมันพูดยากนัก ฟังเล่นๆ คลายเครียดค่ะ ลากเพลงมาลงแบบนี้ หวังว่าคงไม่ละเมิดลิขสิทธิ์ใครนะคะ ปล. ลิ้งค์ไม่ขึ้น ต้องเข้ามาแก้ไขค่ะ แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 51 17:37:28 จากคุณ : Smilla - [ 19 มิ.ย. 51 17:36:19 ]

ความคิดเห็นที่ 158 ในฐานะของ จขกท. ดิฉันขอแสดงความคิดเห็นเป็นครั้งสุดท้าย   หลังจากที่ดิฉันได้แสดงเจตนารมณ์ ไว้ใน คห.92  วันนี้ก็ถือว่า ครบ 3 วันตามที่ได้แจ้งไว้ ดิฉันยอมรับการตัดสินใจของคุณ แม่บ้านยูเค ที่ไม่ยอมออกมา แสดงสปิริต ยอมรับว่าตนเองได้ทำผิดจริงและกล่าวขอโทษ รวมทั้ง ไม่ยอมลบภาพการละเมิดสิทธิของผู้ป่วยออกจากบล๊อก ทั้งๆที่ได้ตักเตือนไปแล้ว และมีพยาบาลบางท่านแจ้งหลังไมค์ ไปแล้วด้วย กรณีที่มีผู้เข้ามาทักท้วงว่า การฟ้องร้องคุณแม่บ้าน ยูเค เป็นการ กระทำที่รุนแรง และตัวดิฉันเองอาจจะเป็นฝ่ายสูญเสีย มากกว่า ได้นั้น ดิฉันใคร่ขอชี้แจงให้ทราบว่า..การฟ้องร้องที่ดิฉันกล่าวถึงนั้น ไม่ได้คาดหวังอะไร นอกจากความชอบธรรม และต้องการ ให้ทุกคนรู้ว่า เมื่อเราอาศัยอยู่ภายใต้กฏหมายเดียวกันแล้ว ก็ ควรที่จะเคารพกฏหมาย และนำมาปฏิบัติเหมือนๆกัน  ดิฉันเป็น คนไทยที่ชื่นชม การให้อภัย และอลุ่มอล่วย ต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน หากแต่ บางกรณีก็มีข้อยกเว้น ส่วนเรื่องที่บางคนออกมาแสดงความคิดเห็น กังวลเรื่องที่ดิฉันจะ ดำเนินการเกี่ยวกับการละเมิดสิทธิส่วนบุคคล ของคนไข้นั้น ขอชี้แจงว่า..ในฐานะที่เป็นพยาบาล ทำงานโดยตรงกับคนไข้ และในฐานะที่เป็นพลเมืองชาวอังกฤษ ทำงาน รับเงินเดือนของ รัฐบาลอังกฤษแล้ว  เมื่อพบเห็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ได้ตักเตือน บอกกล่าวแล้ว ถ้าคนทำผิดยังไม่ยอมแก้ไข ดิฉันก็ไม่สามารถ จะช่วยเหลืออะไรได้ นอกจากจะต้องทำในสิ่งที่ถูกต้องขั้นต่อไป การตัดสินใจดังกล่าวข้างต้นของดิฉัน ไม่ได้มีผลจากคำพูด อัตตา หรือ คำขอร้องของใครๆทั้งสิน และดิฉันได้ไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้ว ด้วยสติสัมปชัญญะ ที่ครบถ้วนสมบูรณ์... หากท่านใดที่ต้องการนำกระทู้นี้ไปเผยแพร่ความรู้ เกี่ยวกับกฏหมายลิขสิทธิ์ ให้นำลิ้งค์ไปแปะได้ โดยไม่จำเป็นต้องขออนุญาต จขกท ก่อน หากท่านต้องการนำเฉพาะ คำพูด หรือความคิดเห็น จากท่านอื่นๆ ที่มาแสดงไว้ในที่นี้ เช่น ของคุณกุลธิดา และ คุณ พีทคุง กรุณาแจ้งให้เจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ ทราบด้วยค่ะ จึงแจ้งให้ทราบโดยทั่วกัน ขอบคุณทุกท่านค่ะ เข้ามาแก้ไขพิมพ์คำตกหล่นค่ะ แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 51 00:43:03 จากคุณ : teansri - [ 19 มิ.ย. 51 21:10:12 ]

ความคิดเห็นที่ 159 ทราบว่าคุณเทียนสีปิดกระทู้นี้แล้ว แต่ขออีกนิดเถอะนะคะ ขอลองเปรียบเทียบกรณีนี้ให้เห็นภาพกันชัดๆสักนิด สมมติว่าคุณ (หมายถึงใครก็ได้นะคะ) ทำงานเก็บเงินซื้อโทรทัศน์มาได้เครื่องหนึ่ง คุณเอามาตั้งไว้ในบ้านของคุณ วันหนึ่งคุณไปทำงาน มีคนเข้ามาในบ้านของคุณ ยกโทรทัศน์เครื่องนั้นของคุณไปไว้ที่บ้านของเขาโดยไม่บอกให้คุณรู้ พอคุณรู้เข้า ก็ทักท้วงขึ้น เขาอ้างว่าไม่รู้ว่าการเข้าไปเอาโทรทัศน์มาจากบ้านคนอื่นอย่างพลการเป็นการกระทำที่ผิดกฎหมาย แล้วที่เอาโทรทัศน์ของคุณมาก็เพื่อที่ว่าใครอยากดูโทรทัศน์จะได้มาเอาไปดูต่อ เป็นการทำกุศลต่อสาธารณชน และถ้าคุณไม่ต้องการให้ใครอยู่ดีๆก็เอาโทรทัศน์ซึ่งวางอยู่ในบ้านของคุณแท้ๆไปใช้ ต่อไปก็ให้ล็อกเก็บเข้าตู้เสีย หรือไม่ก็ติดป้ายตัวโตๆประกาศไว้ เจอเข้าแบบนั้นคุณจะรู้สึกอย่างไรคะ ส่วนหัวข้อกฎหมายทั้งหมด ไม่คุ้มครองด้วยลิขสิทธิ์ค่ะ คัดลอกไปได้เลยค่ะ หัวข้อกฎหมายเป็นของสาธารณะ อยู่ใน public domain ค่ะ *แก้พิมพ์ผิดค่ะ กำลังรีบจะไปทำงาน :o) แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 51 21:49:12 จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 19 มิ.ย. 51 21:47:55 ]

ความคิดเห็นที่ 160 เข้ามาติดตามและรับทราบครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 20 มิ.ย. 51 20:46:23 ]

ความคิดเห็นที่ 161 โหวตค่ะ คนไทยชอบอะลุ่มอุหล่วยกันง่ายๆ บางที่ก็เป็นข้อดีของคนไทยนะคะ แต่บางครั้งมันก็ไม่ใช่สิ่งที่ดีเลย นั่นคือกฏต่างๆจะไม่เคร่งครัด ขอให้กำลังใจ จขกท ค่ะ จากคุณ : กันดัมจัง - [ 21 มิ.ย. 51 15:37:06 ]

ความคิดเห็นที่ 162 เข้ามาถามเพิ่มนิดนึง กรณีที่จขกท.จะแจ้งความเรื่องที่คุณแม่บ้านเอารูปคนไข้ที่เป็นมะเร็งมาลง ในกรณีที่คุณไม่ใช่คนไข้หรือญาติผู้เสียหาย ศาลเค้าจะรับคำฟ้องหรือปล่าวครับ? เพราะเคยได้ยินมาว่า กรณีกฏหมายของไทย ยกตัวอย่างเป็น ร้านคาราโอเกะที่เปิดเพลงโดยไม่ขอพวกบริษัทเพลง ก้อต้องให้เจ้าของบริษัทเหล่านั้นมาฟ้องเอง (ไม่ใช่ให้ตำรวจเข้าไปอ้างแล้วไถ่ตังค์) จากคุณ : Infinity11 (new gamer) - [ 21 มิ.ย. 51 20:51:04 ]

ความคิดเห็นที่ 163 ขออนุญาตตอบคำถามของคุณ Infinity11 แทนคุณเทียนสีนะคะ กฏหมายคุ้มครองสิทธิคนไข้นั้นมันคนละเรื่องกับกฏหมายที่คุ้มครองลิขสิทธิ์ และการที่เจ้าหน้าที่ไปละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของคนไข้ ก็ถือเป็นคดีอาญา ไม่ใช่คดีแพ่ง เรื่องแบบนี้ ใครๆก็มีสิทธิ์ที่จะรายงานให้ทางการทราบค่ะ เพราะมันเป็นหน้าที่ของพลเมืองในประเทศนั้นๆ หากทราบว่าใครทำผิดกฏหมายแล้วไม่แจ้งให้ทางการทราบ ก็ถือว่าคนนั้นร่วมทำผิดด้วย เรื่องแบบนี้ไม่ต้องเป็นเจ้าทุกข์เองหรอกค่ะ แค่เรารายงานหรือแจ้งไปทางหน่วยงานที่รับผิดชอบ โดยจะแจ้งแบบระบุชื่อหรือไม่ระบุชื่อก็ได้ ทางนั้นเค้าก็จะเข้ารับเป็นเจ้าของคดีและเดินเรื่องเองทั้งหมด เค้าอาจกันคนที่แจ้งเรื่องเข้าไปไว้เป็นพยาน แต่บางที หากหลักฐานมันแน่น ก็ไม่ต้องมีการสอบปากคำพยานเลยค่ะ หากข้อมูลผิดพลาดอย่างไรก็ต้องขออภัยนะคะ ที่ตอบมานี้ตอบจากกฏหมายเดนมาร์ก แต่เนื่องจากอังกฤษกับเดนมาร์กก็เป็นสมาชิก EU เหมือนกัน ก็เลยคิดว่ากฏหมายเรื่องสิทธิส่วนบุคคลของคนไข้นี้คงเหมือนกัน แก้คำผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 51 01:56:44 จากคุณ : Smilla - [ 22 มิ.ย. 51 01:55:18 ]

ความคิดเห็นที่ 164 สวัสดีค่ะคุณเทียนสี .. ดิฉันยังเป็นกำลังใจให้คุณเหมือนเดิมนะคะ แต่วันนี้ดิฉันขออนุญาตคุณเทียนสีค่ะ.. ดิฉันขอนำกระทู้ที่เกี่ยวข้องกับมารยาททางสังคมจากห้อง '' กล้อง '' ในพันทิป โดย คุณ อั๋น ทรงวุฒิ เจ้าของกระทู้ มาให้ชมกันค่ะ โดยผ่านการอนุญาตจากคุณอั๋นเรียบร้อยแล้ว http://www.pantip.com/cafe/camera/topic/O6700775/O6700775.html ดิฉันเห็นว่าการกระทำแบบนี้ สมควรนำมาเป็นแบบอย่างในการรู้จักขออนุญาตนำงานส่วนตัวของผู้อื่นไปเผยแพร่ต่อ ซึ่ง ณ ที่นี้หมายถึงงานทุกชิ้นไม่ว่าจะเป็นภาพถ่าย/ผลงานเขียนในที่สาธารณะ บนอินเตอร์เนต ฯลฯ หากใครผ่านมาห้องไกลบ้านและได้คลิกดูกระทู้นี้จะได้เก็บไว้เป็นความรู้ค่ะ โดยเฉพาะ '' เรื่องมารยาททางสังคม '' เพราะหากทุกคนรู้จักมารยาททางสังคมแล้วละก็ ทุกคนจะสามารถช่วยจรรโลงโลกของมนุษย์อินเตอร์เนตให้น่าอยู่มากขึ้นโดยไม่มีการขัดแย้งหรือทะเลาะเบาะแว้งกันค่ะ สมัยนี้เครื่องมือสื่อสารทั่วๆไปสามารถให้คนติดต่อสอบถามกันได้สะดวกยิ่งขึ้น ดังนั้นการติดต่อขอข้อมูลหรืออะไรก็แล้วแต่สามารถถึงตัวเจ้าของงานได้รวดเร็วและมีประสิทธิภาพอย่างที่รู้กันที่นี่ค่ะ .. เช่น หลังไมค์พันทิป หรือ อีเมล์ เป็นต้น ขอบคุณค่ะ จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง - [ 23 มิ.ย. 51 00:23:53 ]

ความคิดเห็นที่ 165 แวะเข้ามาขอบคุณ คุณ กุศโลบายจากความจริง ค่ะที่นำเรื่องดีๆมีประโยชน์มาให้อ่าน..ค่ะ จากคุณ : teansri - [ 23 มิ.ย. 51 00:43:51 ]

ความคิดเห็นที่ 166 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 23 มิ.ย. 51 13:51:32 ]

ความคิดเห็นที่ 167 อีกความเห็นหนึ่ง ไม่เกี่ยวกับกรณีย์นี้ เท่าที่เห็นมา คนที่มักจะทำตัวเป็นพลเมืองดีเกินเหตุ กับเรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่นสัตว์เลี้ยงของคนข้างบ้านไม่ได้ฉีดวัคซีน ไม่ตัดหญ้าหน้าบ้านหรือกวาดหิมะ หรือะไรที่เล็กน้อย (ยกเว้นเรื่องสำคัญที่ต้องแจ้ง) แล้วพยายามจะทำตัวเป็นพลเมืองดี คอยแจ้งหรือเป็นเบาะแสเจ้าหน้าที่บ้านเมือง หรือเอาไปพูดกับเพื่อนบ้านคนอื่น คนพวกนี้มักจะมีปัญหาในการอยู่ร่วมกับคนอื่นและแม้แต่ในครอบครัวของตนเอง คุณแม่บ้านยูเค(ในสายตาของผม)อาจจะผิดมารยาทไปบ้าง แต่ไม่คิดว่าผิดกฏหมายลิขสิทธิ์ (ไม่แน่ใจ) และผมไม่คิดว่าเป็นเรื่องร้ายแรงนัก ที่ยกข้อความของคนอื่นเข้าไปใช้ และเขาก็ไม่ได้ใช้เพื่อผลประโยชน์หากำไรแต่ประการใด เจ้าของกระทู้ก็ไม่ได้ระบุไว้ว่ามีลิขสิทธิ์ หวงห้าม และเจ้าของกระทู้ก็ไม่ได้เสียผลประโยชน์อะไร ตามปกติเรื่องจิ๊บจ๊อยแบบนี้เขาลบออกไปก็จบกันแล้ว ผมคิดว่าชาวพันทิปจะสรรเสริญไม่น้อย และมีความสุขไปตามๆกัน ที่ไม่เห็นนกฝูงเดียวกันมาจิกตีกันจนพินาสไปข้างหนึ่ง เรื่องของลิขสิทธิ์ ถ้าเป็นในอเมริกา เท่าที่ทราบแต่ไม่แน่ใจอีเหมือนกัน เมื่อหลายปีก่อน ถ้าผู้เขียนพิมพ์หนังสือที่ตนเองเขียนขึ้นและมีลิขสิทธิ์ มีชื่อเสียงเรียงนามของผู้แต่งครบถ้วน แต่ถ้าเจ้าของลิขสิทธิ์ เพิกเฉยไม่ไปยื่นขอลิขสิทธิ์และเสียค่าธรรมเนียม ในระยะหนึ่งซึ่งไม่นานหลังจากที่หนังสืออกมาสู่สาธารณะ ถือว่าหนังสือนั้นเป็น Public Domain จากคุณ : อิสวาสุ - [ 23 มิ.ย. 51 14:27:18 A:71.114.54.31 X: TicketID:146114 ]