ความคิดเห็นที่ 1 ของเรามาแบบปุบปับ ไม่มีการวางแผนใดใดทั้งสิ้น ตอนมีลูกยังเรียนหนังสือกันอยู่ ไม่มีฐานะทางเศรษฐกิจ ง่ายง่ายเลยคือมีลูกทั้งทั้งที่ยังจนกันอยู่คะ - เลี้ยงไหวไม่ไหว ตอนนี้เจ็ดขวบแล้วคะ คิดว่ามีลูกแล้วเลี้ยงไหวแน่นอน แต่จะเลี้ยงดีแค่ไหนนี่ต้องแล้วแต่วุฒิภาวะทางอารมณ์ของพ่อแม่คะ - ชีวิตครอบครัวเปลี่ยนไปแน่นอน ไม่มีทางกลับไปเป็นแบบชีวิตมีเธอและฉัน เรามีกันสองคน แบบแต่ก่อนได้อีก โดยเฉพาะช่วงแรกแรกที่ครอบครัวมีสมาชิกใหม่เนี่ย เปลี่ยนไปจนอาจจะตั้งตัวไม่ทัน แต่ซักพักก็จะชินคะ - หน้าตาลูกก็ต้องน่ารักเหมือนเราหนะแหละ พ่อสามีเคยบอกว่า เห็นหลานตัวเองแล้ว ก็รู้สึกว่าหลานตัวเองน่ารักกว่าเด็กคนอื่นอื่นทัังโลกเลย เด็กคนอื่นน่ารักยังไง ก็ยังไม่น่ารักเท่าแก้มก้นของหลานเค้าเลยคะ - คนมีลูกแล้ว เค้าก็ยังทำงานกันได้นี่คะ แล้วแต่สภาพที่แตกต่างกันไปของแต่ละครอบครัว บางครอบครัวมีความจำเป็นด้านเศรษฐกิจ คลอดลูกซักพัก ก็กลับไปทำงาน บางครอบครัวถึงมีความจำเป็น แต่อยากให้เวลากับลูกให้มากที่สุด ก็เลือกที่จะไม่กลับไปทำงาน จนกระทั่งลูกโตเข้าโรงเรียน ถึงเริ่มมองหางานใหม่ ถ้าแม่ที่เจ๋งเจ๋งหน่อยก็อาจหางานที่เหมือนเดิมได้ แต่ส่วนใหญ่จะไม่ทำงานเต็มเวลา หรืองานที่ต้องมุมานะมากมาก เพราะต้องเผื่อเวลาดูแลลูกด้วย - แน่นอน เราสวยเหมือนเดิมคะ แล้วเราจะเป็นคนที่สวยที่สุดในสายตาของลูกด้วยคะ อันนี้ไม่โกหกคะ (อย่างน้อยสวยสุดในช่วงห้าขวบแรกของลูกหนะแหละ) อันนี้ปลื้มมากกว่าคนอื่นชมอีกนะคะ คลอดลูกนี่มันต้องเจ็บกันทุกคนแหละ ใครใครก็ต้องเจ็บกันทั้งนั้น ไม่ได้คลอดลูกก็เจ็บไข้ ป่วยกายป่วยใจ ไม่มีใครหนีพ้นความเจ็บกันหรอกคะ การมีลูกไม่ได้เป็นเรื่องที่น่ากลัวนะคะ สิ่งที่น่ากลัวที่สุดมันหลังจากมีลูกไปแล้วคะ กลัวว่าเค้าจะไม่สบายเป็นโรคประหลาดประหลาดที่มีข่าวหรือเปล่า กลัวว่าเราจะเลี้ยงดูเค้าได้ดีแค่ไหนมากกว่า กลัวว่าเราจะเป็นพ่อแม่รังแกฉันหรือเปล่า พอดีมีแต่ประสบการณ์แบบมีลูกปุบปับเลย เลยไม่ค่อยได้ช่วยเจ้าของกระทู้เลย ว่าต้องจัดการกับอาการแบบนั้นยังไง ตอนนี้ถ้าให้คิดมีอีกคน ก็จะคิดว่าตัวเองไม่พร้อมคะ ทั้งในเรื่องของอารมณ์ เวลา และเงินทอง แต่ถ้ามีมาแบบปุบปับ ทุกอย่างที่เรากังวลมันก็จะพร้อมไปเองเป็นเปลาะเปลาะไปคะ จากคุณ : blueprint - [ 21 มิ.ย. 51 01:32:04 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอบแบบคนที่ยังไม่มีลูก แต่พร้อมที่จะมีแล้วกันนะ พอถึงเวลามันจะอยากมีเองรู้ตัวเลยว่าอยากมีลูก(หมา)มากๆๆ มั่นใจด้วยว่าจะเลี้ยงเค้าได้ มั่นมากว่ารับมือไหวคิดว่าสามารถทำได้ เรื่องงานก็ต้องตกลงกับสามีว่าอาจจะต้องลดเวลาทำงานลงนิดนึงถ้าเรามีลูก รายได้เราจะลดลงแต่รายจ่ายมากขึ้นสามีต้องรับภาระค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้น ไม่ไช่ลูกฉันลูกเธอต้องช่วยกันเลี้ยง รับผิดชอบเท่าๆกัน ส่วนหน้าตาจะเหมือนใครนั้น ถึงเวลาคงตื่นเต้นน่าดู ตอนเห็นหน้าลูก หากไม่ปล่อยตัวก็น่าจะสวยเหมือนเดิมนะ อาจใช้เวลาหน่อยจนกว่ารูปร่างจะเข้าที่เข้าทาง แต่จะให้เหมือนเดิมคงจะไม่ได้ ต้องทำใจ ส่วนเรื่องเจ็บนี่ก็กลัวเหมือนกัน แต่ความอยากมีลูกมันแรงกว่า เพื่อนๆที่มีลูกกันแล้วชอบล้อแกมขู่ประจำว่า มันเจ็บนะ แถมยังทำให้จิ๊มิเสียรูปอีก ไม่กลัวหรือ มีแต่คนแหย่เพราะรู้ว่าเราเป็นคนรักสวยรักงามมาก ขอบอกว่าไม่กลัวเลย เพราะถ้าหากมันแย่มากจริงๆคงไม่มีใครกล้ามีลูกกันแล้ว นี่เห็นมีกันเต็มบ้านเต็มเมืองคงจะไม่เลวนักหรอก ของเราวางแผนไว้ก่อนค่ะ คุยกันละเอียดว่าจะเริ่มยังไงตอนนี้หาบ้านอยู่อยากออกไปนอกเมือง หากมีลูกอยากให้โตมากับธรรมชาติอากาศดีๆมีที่วิ่งเล่นกว้างขวาง ไม่วุ่นวายเหมือนในเมือง เข้าเรียนโรงเรียนดีๆมีคุณภาพ แหมนี่ขนาดยังไม่ท้องยังพล่ามได้ขนาดนี้ จากคุณ : Gisele - [ 21 มิ.ย. 51 02:23:14 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ปรบมือดังๆให้คุณเมย์บลูพรินท์ ตรงและจริงแท้ทุกข้อเลยค่ะ ตัวเองก่อนมีก็คิดๆๆๆๆๆ สุดท้ายก็ เอ้ามีก็มี แล้วก็มาค่ะ เจ็ดปีผ่านไป กลับมานั่งถามตัวเองเหมือนคุณเจ้าของกระทู้เลย (สำหรับลูกคนที่สองนะคะ) แต่ไม่อย่างคุณทุกข้อ แค่ว่า จะมีดีไหม จะมีตอนไหนดี แล้วจะห่างกะพี่กี่ปี ใครจะดูลูก (เพราะตอนนี้ทำงานอยู่ ห่วงงานด้วย (แต่ก็ไม่ได้คิดว่าบริษัทจะมาห่วงอะไร เราก้เป็นแค่ทรัพยากรบุคคล วันนึงเขาอาจจะไม่ต้องการเราก็ได้ ส่งความกังวลคุณเจ้าของกระทู้  คุณเมย์ตอบได้ถูกตรงใจทุกข้อค่ะกลับไปอ่านนที่ความคิดเห็น ๑ดูนะคะ จริงมากๆๆ จากคุณ : BFR - [ 21 มิ.ย. 51 03:27:41 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เคยคิดมากเหมือนกัน  คิดว่าจะต้องเตรียมให้พร้อมทุกอย่างก่อน  แล้วถึงจะมีลูก  แต่พอเอาเข้าจริงต้องใช้เวลาหลายปีมาก  ถึงจะมีลูกได้  จะว่าไปมันไม่มีวันที่พร้อมที่สุดกระมัง มีแล้วจะเลี้ยงไหวไหม  คนเป็นแม่ทำได้หลายๆอย่างเพื่อลูกค่ะ  ไม่สบายก็พยายาม recover ให้เร็วที่สุดเพื่อดูแลลูก   ฯลฯ  ส่วนชีวิตครอบครัวจะเปลี่ยนไปรึเปล่า  คงมีบ้าง เช่น มีเวลาให้สามีน้อยลง  แต่ก็กลายเป็นเวลาของครอบครัวไป   หน้าตาจะยังไงคนเป็นพ่อแม่ก็คงรักอ่ะ  เรื่องงานก็ไม่จำเป็นว่าต้องไม่ได้ทำ  ถึงตอนนั้นคุณจะเลือกได้เองว่าคุณต้องการอะไร  เวลาให้กับลูกซึ่งผ่านไปแล้ว เรียกกลับมาไม่ได้  หรือ  ต้องการประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน  หรือ สร้างสมดุลให้กับทั้งสองอย่างได้ในเวลาพร้อมกัน  มีคนทำได้ค่ะ  เพื่อนดิฉัน(คนจีน) เป็นผู้หญิงทำงานและประสพความสำเร็จในระดับหนึ่ง  สามีเพื่อน(เป็นอเมริกัน)ดูแลลูกเป็นส่วนใหญ่  ก็สับเปลี่ยน role ต่างจากครอบครัวอื่น คำถามสุดท้ายนี่แทงใจเพราะไม่เคยสวย  เนี่ยเพิ่งเจอแม่คนหนึ่งเดินช็อปปิ้ง  ลูกยังอยู่ในรถเข็นเด็กเล็กเลย  แม่นี่หุ่นเช้งมาก   เกิดคำถามแล้วว่าเบบี้ซิตเตอร์ หรือ แนนนี่รึเปล่าเนี่ย  แล้วเราก็สบายใจกับหุ่นเราต่อไป  ฮ่ะๆ จากคุณ : kayla (K@yla) - [ 21 มิ.ย. 51 03:40:08 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แม่เมย์ cover ดีจัง แต่ขอค้านเรื่องความสวย มีลูกแล้วรู้สึกว่าตัวเองหย่อนยานมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัดค่ะ จากคุณ : SFO-CNX - [ 21 มิ.ย. 51 03:44:58 ]

ความคิดเห็นที่ 6 จริงๆอยากลอกข้อสอบคุณเมย์เหมือนกัน (มันง่ายดี ไม่ต้องพิมพ์มาก) แต่ข้อเพิ่มเติมหน่อย -เลี้ยงไหวไหม คือไหวหรือไม่ไหวมันก็ต้องเลี้ยงแหละ ก็ตัดสินใจมีลูกแล้วนี่นา แต่เรื่องจะเลี้ยงให้ดีได้หรือไม่นี่เห็นด้วยกับคุณเมย์เต็มๆ ว่าพ่อแม่ต้องมีวุฒิภาวะทางอารมณ์จริงๆ -ชีวิตครอบครัวเปลี่ยนไปจริง จริงๆเวลาของเธอและฉันและกันและกันก็ยังพอมีอยู่ อย่างเช่นเวลาที่ลูกหลับแล้ว หรือเวลาที่เอาลูกไปทิ้งไว้ให้ปู่กับย่าเลี้ยงสักสองสามชั่วโมงแล้วพ่อกับแม่มานก็ออกไปแร่ดกันสองคน (อย่างเช่นคืนนี้เป็นต้น อิอิ) แต่ถ้าไม่มีญาติพี่น้องที่จะอาศัยให้คอยดูแลลูกได้ หากต้องการมีเวลาเป็นส่วนตัวบ้าง ก็คงต้องยอมเสียงเงินจ้างเบบี้ซิทเตอร์เอาเป็นครั้งคราวไป -ลูกเกิดมาไม่หน้าตาเหมือนพ่อก็เหมือนแม่แหละ คงไม่เหมือนคนข้างบ้านหรือ mailman แน่นอน แต่ลูกเราน่ารักที่สุดในโลกจริงๆด้วย ใครจะว่ายังไงไม่สน ขนาดตอนลูกร้องไห้ขี้มูกโป่งยังดูให้น่ารักปนขำได้เลย -มีลูกแล้วทำงานได้หรือเปล่านี่ อันนี้ขอลอกคุณเมย์เลย จะกลับไปทำงานมันขึ้นอยู่กับคุณและสามีว่าจะตกลงกันยังไง ลูกไม่ใช่ตัวตัดสินหรือตัวถ่วงที่ทำให้คุณไม่ได้ทำงานหรอกค่ะ -มีลูกแล้วจะสวยเหมือนเดิมไหม ถ้าไม่นับเรื่องผมหงอกดิฉันก็ว่าตัวเองยังสวยเหมือนเดิมนะ แต่เจ้าลูกชายยังไม่เคยชมว่าแม่สวยที่สุดในโลกสักที (รออยู่เนี่ย) แต่ว่าเวลาที่เราแต่งตัวสวยแล้วลูกชมนี่มันปลื้มจริงๆนะ (เขาว่าเด็กๆโกหกไม่เป็น ท่าจะจริงนะคะ) เรื่องเจ็บมันก็เจ็บแหละค่ะ แต่ไม่ปางตาย แต่มันจะเป็นประสบการณ์การเจ็บตัวที่มีค่าที่สุดในโลกเลยนะ จริงๆ ตอนก่อนจะมีลูกเพื่อนๆหลายคนก็ถามดิฉันเหมือนกันว่าเมื่อไหร่จะมี ก็ตอบว่ายังไม่พร้อมนี่แหละ เพื่อนก็บอกว่าถ้ารอให้พร้อมมันก็ไม่มีวันพร้อมหรอก คือมันก็จริง มันหาความพร้อมไม่ได้หรอก แต่ถ้าคิดว่ามีแล้วเลี้ยงเขาได้และจะเลี้ยงให้ดีที่สุดเท่าที่คุณจะทำได้ ก็มีเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 51 03:53:08 จากคุณ : Northernlife - [ 21 มิ.ย. 51 03:51:17 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนนี้คิดยังไงก็ยังไม่อยากมี อายุก็ 30 แล้ว เวลาดูลูกคนอื่นก็น่ารักนะ คิดๆ แล้วเออถ้าเรามีบ้างก็คง น่ารักดี แต่มานั่งคิดจริงๆจังๆ ไม่รู้ว่าคิดมากเิกินไปหรือเปล่า เพราะว่า โลกเราตอนนี้ก็ไม่ค่อยจะสม ประกอบเท่าไหร่ มีแต่เรื่องไหนจะน้ำมัน น้ำท่วม แผ่นดินไหว มันจะอยู่ดีมีสุขไปได้อีกกี่ปีก็ไม่รู้ ถ้าเกิดว่า มีลูก เราก็อยากจะให้ลูกเรามีความสุข ไม่ใช่เกิดมาในโลกที่เลวร้าย บางทีก็เลยคิดว่า ไม่มีดีที่สุด ไม่ต้องมานั่งกังวลว่า ลูกเราจะต้องเผชิญเหตุการณ์อะไรบ้างถ้าเกิดมา คิดมากไปป่าวหว่า จากคุณ : Scooterella - [ 21 มิ.ย. 51 06:51:36 ]

ความคิดเห็นที่ 8 I have no experience as I sometimes think just like you ....555!!! I don't think about the beauty of myself as I have seen all of my mum's family members that they still look young and even look better when they have a child. So I don't think I will be ugly....hehehe! What I think about the most is that I don't know whether  I will able to afford to bring up the child or not. i don't know for how long we will have to work to make money to cover the child's expenses until he/she can take care of themselves. I don't want to work hard when I am getting old and try to save money for everything. We would like to travel more as long as we can still go to see the world. My husband is gettting old and so I am. I sometimes think that I should have one but after having seen most of our friends having lots of problems (they may be ok with that) with the finance then it makes me think more. And having all the problems occured in this planet it make me scared. I know I am a bit crazy and  think too much. Have a look at those people who are having so many children and they are still happy and still want more and more. Do they ever have any problem? i think they would but it is a life. What's wrong with me then??????? am I crazy? Anyway, we are trying now. If we have one it would be fine if we don't have any, it woud be ok too. แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 51 08:23:35 จากคุณ : PoomPim..TMB - [ 21 มิ.ย. 51 07:12:03 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มีความกลัวคล้ายๆ กันเลยค่ะ  นึกย้อนไปเมื่อก่อนท้อง (ยกเว้นเรื่องงานนะคะ เพราะว่างงานอยู่แล้ว  และก็เรื่องความสวย เพราะว่าห่างไกล คำว่าสวยอยู่แล้วน่ะค่ะ) เพิ่งไม่กี่วันมานี่  มานึกย้อนๆ ไป เผลอแป๊บเดียวลูกโตจวน 7 ขวบแล้ว แม่ขี้เกียจๆ เลี้ยงลูกลุ่มๆ ดอนๆ อย่างเรานี่ ก็หอบหิ้วเติบโตกันมาได้ นึกแล้วก็ภูมิใจในตัวเอง ขึ้นมาอยู่เหมือนกัน ตอนไม่มีลูก ก็เป็นชีวิตคู่ พอมีลูกก็กลายเป็นชีวิตครอบครัว มีพ่อ แม่ ลูก เคยคุยกับสามีว่า ถ้าเราไม่มีลูกจะเป็นไง ก็ตอบตรงกันว่า ก็คงมีความสุขกับชีวิตแบบนั้น วันหยุดอาจนั่งอ่านหนังสือคนละมุม  แต่ตอนนี้วุ่นกับเรื่องเตรียมของไป รร.ลูก บางทีก็ทะเลาะกันเรื่องลูก มันก็เป็นอีกรสชาติหนึ่ง คือชีิวิตมันก็ผ่านไปแต่ละวัน เปรียบเทียบ ไม่ได้ว่าแบบไหนจะดีกว่าน่ะค่ะ เคยถามลูกว่า  ลูกอายมั้ยที่แม่ไม่สวย แม่อ้วนแบบนี้  ลูกบอกว่า แม่ก็สวยแบบแม่นี่คะ ถึงแม่จะพุงใหญ่แต่ก็สวยนะไม่อายหรอก  ถ้าแม่ผมยุ่งน้อยกว่านี้จะดีกว่านี้อีก   ส่วนสามีบอกว่า  แม่เป็นที่หนึ่งในสายตาลูกเสมอ  ก็ทั้งบ้านมีแม่อยู่คนเดียว ลูกไม่รู้ จะไปเปรียบเทียบว่าแม่เบอร์1 ดีกว่าเบอร์2 แย่กว่าเบอร์3 อะไรแบบนั้น  (หวังว่าจะไม่หา แม่ใหม่ๆ มาให้ลูกได้เปรียบเทียบนะ) ลูกเราจะหน้าตาแบบไหน มันเป็นความอยากรู้ของผู้หญิงส่วนใหญ่  (รวมทั้งแม่คนนี้ด้วยค่ะ)แต่ในห้องคลอด พอได้ยินเสียงลูกร้อง  อันดับแรกที่ถามหมอ ก็คือ ลูกแข็งแรง ลูกปกติดีมั้ย  ลืมนึกเรื่องหน้าตาไปเลยค่ะ พอเห็นว่าแข็งแรงดีก็ค่อยสำรวจหน้าตา สีผิว เป็นอันดับต่อไป ตอนนี้ บางทีว่างๆ ก็คิดนะคะ ถ้าลูกขาวกว่านี้ก็ดีนะ ตาโตกว่านี้หน่อยคงน่ารัก แต่คิดไป คิดมา เค้าแข็งแรง แขนขาปกติ สุขภาพดี นี่คือสิ่งที่ดีมากที่สุดแล้ว ความกลัวเป็นเรื่องปกติค่ะ  แต่พอถึงวันมีลูกแล้ว คุณจะจัดการทุกอย่างได้เอง สัณชาตญาณแม่เกิดขึ้นมาแบบไม่รู้ตัวเลยค่ะ จากคุณ : วดี - [ 21 มิ.ย. 51 12:39:33 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เป็นคำถามที่นอนคิด นั่งคิด ยืนคิด มาเกือบจะสามปีแล้วค่ะ สรุปว่าตัวดิฉันเองที่ไม่พร้อม จากคุณ : Irish girl - [ 21 มิ.ย. 51 13:55:09 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แต่งงานแล้ว 3 ปีถึงตัดสินใจมีลูกค่ะ คือมันมีความรู้สึกว่า อยู่กันมาสองคนพอแล้ว แต่ละวันก็เหมือนเดิม ไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยนแปลง ประกอบกับอายุจะย่าง 32 แล้ว คิดว่า ปล่อยดีกว่า เพราะไม่แน่ใจว่าปล่อยแล้วจะมีเลยหรือเปล่า หรือ อาจจะต้องใช้เวลานานอีกเกือบปี คือ ตั้งใจว่ายังไงก็จะมีก่อนอายุ 35 ไว้ก่อน สำหรับลูกคนแรกค่ะ ดังนั้นเลยคิดว่าสภาพจิตใจนั้นค่อนข้าง 80 เปอร์เซนต์น่ะที่พร้อมจะมีลูก ส่วนสามีตอนนั้นอายุ 35 ก็คิดว่ากำลังดีนะ ยังพอช่วยเลี้ยงลูกได้ ไม่เหนื่อยไปซะก่อน ปล่อยปุ๊บ 3 เดือนมาทันที ไม่ทันตั้งตัวเหมือนกัน แต่โชคดีมีคนเอาหนังสือ ซีดี มาให้ดูให้อ่านอยู่บ่อบๆ เลยไม่ค่อยกลัวเกี่ยวกับคลอด หรือ เลี้ยงเด็กมากเท่าไหร่ค่ะ  คือ คิดว่าตัวเองก็ทำการบ้านระดับนึงนะ ( หมายถึงหาข้อมูล  อ่านหนังสือ ปรึกษาหมอ นะคะ อย่าเพิ่งคิดเป็นอย่างอื่น ) ส่วนที่เหลือก็ปล่อยให้เป็นเรื่องเฉพาะหน้า แก้ไขกันไป ไม่อยากกลัวไปหมดทุกเรื่องอ่ะ ส่วนที่ว่าจะเลี้ยงไหวไม๊ คิดว่า ไหว คือเห็นคนอื่นมีลูกหลายคน เค้ายังเลี้ยงได้เลย เลยคิดว่าลูกคนเดียวก่อน ก็น่าจะต้องไหวล่ะ แต่แน่นอนอยู่เมืองนอก ไม่มีใครมาช่วยเลี้ยง พ่อแม่สามีก็เสียหมดแล้ว ก็คิดว่า มีดิฉันกับสามีนี่ล่ะ ที่ต้องช่วยกันเลี้ยงลูก อันนั้นทำใจไว้แล้วค่ะว่าต้องเหนื่อยแน่ๆ  แต่ก็ดีตรงที่ว่า เราอยากเลี้ยงแบบไหนก้เป็นเรื่องของเราจริงๆ ไม่มีญาติมาคอยบอกว่าต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้ถึงจะดี  ชอบแบบนี้ค่ะ อิสระดี ตอนพาลูกกลับเมืองไทยครั้งแรกนี่ โห  เดี๋ยวคนนั้นบอกอย่างนี้ คนนี้บอกอย่างนั้น  ฟังแล้วเหนื่อย แต่ก็ทราบว่าเค้าหวังดีค่ะ แต่บางทีมันเหมือนไม่ปล่อยให้เด็กทดลองทำอะไรเองเลย  คิดว่าดีแล้วล่ะ เลี้ยงลูกอยู่เมืองนอกเองดีกว่า ส่วนชีวิตครอบครัวเปลี่ยนแน่นอน ตารางเวลาก็เปลี่ยน คือ มันต้องปรับกันใหม่ในบางเรื่องเหมือนกัน แต่ก็ไม่คิดว่าเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสอะไรค่ะ ถ้าคุยกันเข้าใจก็ไม่มีปัญหานะ แต่มันก็มีบ้างที่หลุดเวลาเหนื่อยจัดๆค่ะ เรื่องหน้าตาลูก แน่นอน อันนี้นั่งคิดนอนคิดเลยว่าลูกจะออกมาคล้ายใคร แต่หลักๆคือ ห่วงเรื่องสุขภาพลูกในท้องมาก คือ กลัวว่าจะพิการหรือเปล่า อะไรเทือกนั้น กลัวเป็นเรื่องที่เราแก้ไม่ได้ หรือ คาดไม่ถึงค่ะ ส่วนเรื่องงาน ดิฉันว่า ถ้าอยากจะทำงานจริงๆ และตั้งเป้าว่าจะทำ ไม่ยอมแพ้ก็ต้องได้ทำงานล่ะค่ะ อยู่ที่ว่าจะพอใจงานนั้นมากน้อยแค่ไหน อยากทำเพราะจำเป็น หรือ อยากทำเพราะไม่อยากอยู่ว่างๆเฉยๆ อันนี้ต้องถามตัวเองดูค่ะ  ของดิฉันนี่มองว่า ลูกคนเดียว ถ้าไม่ทำงานก็อาจจะอยู่แบบปกตินะ คือ กินอยู่ปกติ  ก็ต้องประหยัดล่ะ แต่ถ้ามีคนที่สอง นี่อาจจะต้องรัดเข็มขัดมากขึ้น หรือ ดิฉันอาจจะต้องหางานทำเลยก็ได้ เพราะมีภาระเรื่องบ้านด้วย ถ้าคนในครอบครัวเยอะขึ้นก็ต้องช่วยกันแบ่งเบาภาระค่ะ   แต่ถ้าได้ทำงานมีรายได้เป็นของตัวเองดิฉันว่าก็ดีนะคะ อันนั้นอาจจะรอตอนลูกเข้าโรงเรียนก็จะมีเวลามากขึ้น แต่ถ้าถามว่าจะมีลูกคนที่สองไหม ดิฉันยังไม่พร้อมเหมือนกัน ทั้งเรื่องของเศรษฐกิจ และ จิตใจค่ะ คือ อยากมีเวลาพักเหนื่อยก่อนสักอีก 2 ปี แล้วค่อยถามตัวเองใหม่ค่ะ ส่วนเรื่องสวยนั้น ไม่ห่วงเพราะปกติก็ไม่ใช่คนสวยอยู่แล้ว 5555  ทั้งลูกและสามีคงรับได้  แต่ดิฉันว่า การไม่ปล่อยตัว ออกกำลังกายเพื่อสุขภาพตัวเรา คือ ไม่ได้หวังว่าต้องมานั่งสวยตลอดเวลาแบบนางแบบนะ คือ เอาแค่ดูมีสุขภาพดีก็พอ ดิฉันว่า พอแล้วค่ะ ส่วนเรื่องเจ็บนั้น เจ็บค่ะ แต่ก้เหมือนคนไข้ทั่วไปที่เดี๋ยวก็หาย ไม่ได้เจ็บไปตลอดอะไรแบบนั้น ร่างกายมีบาดแผลก็ต้องใช้ยา ใช้เวลาในการซ่อมแซมพอสมควรค่ะ ดิฉันว่า ทำใจสบายๆดีกว่าค่ะ เอาแค่ว่า สภาพเศรษฐกิจของครอบครัวพร้อม คุณทั้งคู่พร้อมจะมีบุตร พร้อมจะเหนื่อยด้วยกัน  มีเป้าหมายว่าจะเลี้ยงดูลูกให้ดี เท่านี้ก็ดีมากแล้วค่ะ ส่วนเรื่องหลังคลอดจะเป็นอย่างไร อยู่ที่กำลังใจที่คุณให้กับตัวเองด้วยค่ะ จากคุณ : Walcher - [ 21 มิ.ย. 51 18:16:10 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ไถ่ที่นา กับ ธกส ให้ที่บ้านเรียบร้อยก่อน ออกกระบะให้เขาก่อน รวมทั้งคิดว่า สามีทำประกันชีวิตไว้มั้ย แล้วค่อยคิดมีลูก จริงมั้ยสกู้ต จากคุณ : ปลิง - [ 21 มิ.ย. 51 18:20:04 A:203.156.84.57 X: TicketID:179585 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ไม่เคยคิดว่าพร้อมค่ะแต่ว่าคิดถึงอายุของตัวเองค่ะเลยอยากจะมี เพราะว่าตอนนี้ก็ปาไปสามสิบก่าๆแล้ว ก่าไปเท่าไหร่ไม่บอก อิอิ เขิล กลัวว่ารอนานกว่านี้ตอนไปรับลูกที่อนุบาลเค้านึกว่าแม่ไม่ว่างให้ยายมารับแทน อีกอย่างเพิ่งเรียนจบคอร์สสอนจัดดอกไม้ขั้นฟื้นฐานไป กะว่าถ้าไม่มีลูกตอนนี้คงจะไม่มีเลย เพราะว่าคงจะทำงานไม่งั้นก็คงเรียนต่อระดับแอ็ดวานส์ เลยสรุปว่ามีปีนี้ถ้าเลยปีนี้ไปแล้วคงไม่มีเวลาผลิต อิอิ พร้อมรึเปล่าเดี๋ยวคลอดแล้วก็รู้ จากคุณ : Nerine - [ 21 มิ.ย. 51 22:45:29 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีค่ะ อ่านคำตอบจากผู้มีประสบการณ์แล้วก็ทำให้สบายใจขึ้นมาบ้าง คุณ blueprint ตอบได้สะใจมากค่ะ คนขี้กลัวและคิดมาก อย่างดิฉันเลยได้ฮึดขึ้นมาเลย มันต้องทำได้ซิเนอะ คุณ Gisele ขอให้หาบ้านได้ไวๆ มีพร้อมกันค่ะ จะได้ปรึกษากันได้ เอาใจช่วยค่ะ คุณ BFR ยังหายห่วงเพราะมีไปแล้วหนึ่ง คนที่สอง ก็รอแค่ว่า จะพร้อมเมื่อไหร่ จริงๆ รีบมีก็ดีนะคะ มีแล้วจบ ไม่ต้องคิดอะไรอีก ปิดอู่ไปเลย อิอิ คุณ kayla คิดเหมือนแฟนค่ะ เพราะเขาบอก ไม่มีใครพร้อมที่สุด ถ้ารอให้พร้อมก็คงจะนาน ไม่ทันใช้ลูกแน่ๆค่ะ ส่วนเรื่องหุ่นนั้น ขอให้สบายใจต่อไปค่ะ สวยในแบบที่เราเป็นก็คงไม่ผิดกฏหมาย...อิอิ คุณ SFO-CNX เราเห็นคนส่วนใหญ่ก็ยานไปหมดเหมือนกันค่ะ แล้วแต่ว่าจะยานมากยานน้อย แต่สรุปว่ายาน มีเหมือนกันที่ยังฟิตเปี๊ยเหมือนเดิม แต่จะเป็นสาวๆที่อายุไม่มากค่ะ ทำได้ เพราะอะไรๆก็คงเข้าที่เข้าทางง่าย อย่างเรานี่คงแย่ เพราะแค่เป็นสิวก็ปาไปเป็น 3 เดือนกว่าร่องรอยจะหาย คิดแล้วก็ปลงค่ะ แต่อย่างว่า ความอยากมีลูกมันมีมากกว่าห่วงสวย ต้องทำใจ... คุณ Northernlife ถ้ายกเว้นหงอกที่หัว เราก็ถือว่าตัวเองยังไม่แก่เหมือนกันค่ะ หุๆ ห้ามไม่ได้จริงๆนะหงอกที่หัวนี่ ตอนนี้ใกล้ 40 มันยิ่งมีมากขึ้นค่ะ วัยรุ่นเซ็งเหมือนกัน... คุณ Scooterella นี่ก็คิดมากกว่าเราอีก คิดไปถึงผลกระทบของโลกเลย จริงๆอยากบอกว่าคิดเหมือนกันค่ะ แต่ใจหนึ่งก็ค้านว่า ช่างมันเถอะ เกิดมาทั้งที ก่อนตายขอทำในสิ่งที่ธรรมชาติกำหนดมา ให้ได้หมดก่อน ครบวงจรชีวิต และขอเรียนรู้มันให้ถึงที่สุด.....แต่ 30 นี่ เลขสวยเลยนะคะ เปลี่ยนใจเถอะ..... คุณ PoomPim..TMB คิดอยากทำเหมือนกันค่ะ ทำงาน เก็บเงิน ท่องเที่ยวสบายใจ ไม่มีภาระ ถ้าไม่มีอะไรรอบข้างมาสะกิดความรู้สึกอาจทำได้ค่ะ แต่นี่ขนาดไปกินข้าวหรือไปเดินห้าง พอเห็นพ่อแม่ลูก เขาทำอะไร น่ารักๆกัน หรือว่า เห็นเด็กในทีวีน่ารัก เราสองคนมักจะมองตากัน แบบมีคำถามว่า ทำไม เราไม่มีอย่างเขา หรือทำไม เราไม่คิดจะมีลูก เป็นแบบนี้ล่ะคะ ประจำ... คุณ วดี จริงๆ เราก็ไม่ได้สวยหรอกค่ะ แต่ทำเป็นกังวลไปงั้นแหละ ที่เป็นอยู่นี่ก็แย่มากแล้ว เลยกลัวมันจะแย่มากไปอีกแค่นั้นค่ะ คำนี้ชอบมากค่ะ ... แม่เป็นที่หนึ่งในสายตาลูกเสมอ ....อ่านแล้วชื่นใจ คุณ Irish girl รีบพร้อมเลยค่ะ มีพร้อมกัน จะได้เป็นเพื่อนกันค่ะ ส่งใจไปให้พร้อม ตอนนี้เราเริ่มปฏิบัติแผนการแล้วค่ะ ลุ้นทุกเดือน.... คุณ Walcher หลังจากอ่านทุกความเห็น เราเริ่มมั่นใจขึ้นมาบ้างค่ะ เหมือนที่คุณบอก ทำใจสบายๆ เห็นเด็กฝรั่งมีลูกเป็นโขยง อายุไม่ถึง 20 เลย มือหนึ่งจูงลูกไป อีกมือสูบบุหรี่ แต่ลูกก็โตมาได้ (ดีไม่ดีไม่รู้ รู้แต่ว่ามีชีวิต ) เราว่า เราน่าจะทำได้ดีกว่า..... คุณปลิง......อันนี้เอามาจากประสบการณ์จริงของคุณเองหรือเปล่าค่ะ ว่าแต่ สามีที่บ้านเป็นหมัน หรือว่า คุณไม่มีรังไข่ ถึงได้ดูเก็บกดจัง จากคุณ : มามือเปล่า - [ 21 มิ.ย. 51 23:14:25 A:82.36.147.246 X: TicketID:171778 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณ Nerine กะจะเรียนแล้วมีลูกไปพร้อมๆกันใช่ไหมค่ะ เพราะเป็นการไม่เสียเวลา ใช้เวลาให้คุ้ม เราก็คิดเหมือนกันค่ะ เพราะปีนี้กะจะเรียนหลักสูตรที่สนใจ ฝึกภาษาให้ดีด้วยค่ะ ช่วงนี้คงทำไรไม่ได้ ถ้ามีลูกก็จะดี....ขอให้มีไวๆนะคะ....แต่ว่า มีลูกแล้วไปเรียน ถ้าแพ้แล้วจะทำไงหนอ......อ้าว คิดมากอีกแล้ว.....อิอิ ขอบคุณทุกคนที่มาแจมนะคะ จากคุณ : มามือเปล่า - [ 21 มิ.ย. 51 23:20:13 A:82.36.147.246 X: TicketID:171778 ]

ความคิดเห็นที่ 16 หลังแต่งงานดิฉันขอเวลาสามี 1 ปีในการปรับตัวกะชีวิตครอบครัวและสิ่งแวดล้อมใหม่ รวมก่อนคลอดลูกอีกเกือบเก้าเดือน เพื่อใช้ชีวิตคู่สองคนอย่างเต็มที่ ที่ว่าพร้อมคือต้องพร้อมที่จะเสียสละทุกอย่าง ทั้งเวลาและใจกาย คิดว่าตัวเองเต็มที่กะชีวิตแล้ว ได้เที่ยวได้ทำอะไรที่อยากทำมาพอสมควร และจะไม่เสียใจกะสิ่งที่หายไป แต่ได้สมาชิกใหม่มาเติมเต็ม กรณีดิฉันอายุเป็นปัจจัยสำคัญอย่างนึง เพราะกลัวจะวิ่งตามลูกไม่ไหว เลยต้องรีบๆมีซะก่อน จริงๆแล้วไม่ต้องกังวลอะไรยิบย่อยไปมากมาย ถึงเวลาเราๆก็ปรับตัวกันได้เองแหล่ะค่ะ ไอ้ที่ดิฉันกลัวนั่นกลัวนี่ กลัวไม่ได้เที่ยว ลูกโตไม่กี่เดือน ก็ยังไปเที่ยวกันได้เหมือนเดิม ลูกเข้าโรงเรียน ก็ไปทำงานได้นี่นา ส่วนจะสวยเหมือนเดิมหรือเปล่า อันนี้ตอบไม่ได้แฮะ ต้องไปถามกระจกวิเศษก่อน จากคุณ : ตรีนุช3903 - [ 22 มิ.ย. 51 03:32:33 ]

ความคิดเห็นที่ 17 555 เคยคิดเหมือนคุณScooterella คห.7แต่เพิ่งเลิกคิดไปเมื่อ3อาทิตย์ที่แล้วค่ะ (กำลังพยายามกันค่ะ ประจำเดือนขาดไปแล้ว 2 วัน ฮา)ถึงโลกเราจะเลวร้ายแต่มันก็ยังมีสิ่งดีๆเหลือให้เรามีความสุขกับมันได้อีกเยอะนะคะ อีกอย่างหนึ่งคือดิฉันมีเพื่อนข้างบ้านเป็นคู่สามีภรรยา แต่งงานมายี่สิบปีไม่มีลูก ดูเขาเศร้านะคะ เขาเคยคุยให้ฟังว่าเมื่อแต่งงานมาได้มาประมาณ5ปี ก็ตัดสินใจมีลูกแต่พยายามอย่างไรก็มีไม่ได้ เขาบอกดิฉันว่าตอนนี้ดิฉันยังมีโอกาสก็ต้องคว้าไว้ไม่งั้นจะเสียใจอย่างเขา พูดไปเขาก็น้ำตาคลอ ดิฉันสังเกตุเขาสองคนก็ดูรักกันดี มีความสุข แต่เหมือนกับชีวิตเขาอาจจะไม่เติมเต็ม มีบ้านดีๆอยู่หนึ่งหลังก็ทุบตรงโน้นรื้อตรงนี้ต่อเติมตรงนั้นอยู่ตลอดเวลา จนบ้านกลายเป็นคอนสตรัคชั่นไซท์ขนาดย่อมๆไป เรื่องมีลูกนี่ถ้าจะถามว่าพร้อมเมื่อไหร่ ก็คงตอบได้ว่าไม่มีเวลาที่พร้อม เพราะไม่มีก็ไม่รู้ แต่เมื่อมีแล้วมันก็จะพร้อมไปเองนะดิฉันว่า ฮา ดิฉันคิดเอาง่ายๆว่าถ้าจขกทไม่มีปัญหาสุขภาพ การเงิน และความสัมพันธ์ ก็มีเถอะค่ะ จากคุณ : WR - [ 22 มิ.ย. 51 22:22:10 A:91.45.105.105 X: TicketID:174186 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เคยกลัวอย่างที่คุณ มามือเปล่าตั้งไว้ทุกข้อค่ะ ดิฉันเป็นลูกคนสุดท้อง เห็นพี่ ๆ มีลูกกันคนละสองถึงสามคน เราก็ชอบเล่นกับหลาน แต่ไม่มีความอดทนนาน พอเบื่อก็ส่งคืนพ่อแม่เขา สะดวกสบายดี เลยคิดว่าชาตินี้เราจะไม่มีลูกเอง เพราะไม่รู้ว่าถ้าเบื่อแล้วจะส่งคืนใคร พอมาเจอสามีที่รบเร้าอยากจะมีลูกเหลือเกิน ดิฉันก็ได้แต่บอกว่าเดี๋ยวก่อน ๆ เพราะคิดเหมือนคุณมามือเปล่านี่ล่ะค่ะ จนสามีต้องเอาเรื่องความแก่มาขู่ ในที่สุดก็ยอม ๆ กันไป ตั้งท้องด้วยใจตุ๊มต่อม ว่าชีวิตเราจะเป็นยังไงต่อไปหนอ ตั้งท้องจนคลอด รู้สึกว่าแหมมันทรมานมาก พี่ ๆ เรานี่บ้าหรือเปล่านะ ยอมทรมานยอมเจ็บกันได้ไงหลาย ๆ หน ของเราขอครั้งเดียวก็เข็ดแล้ว ใครมาถามว่าเมื่อไหร่จะมีคนที่สอง เรารีบโบกมือว่อนเลย ไม่เอาแล้วค่า ขอแค่คนเดียวเท่านั้น แต่พอเลี้ยงลูก (ด้วยความเหนื่อย) ทุกวัน ๆ เค้าน่ารักขึ้น ทุกวัน ๆ รู้สึกรักเค้ามากขึ้น ทุกวัน ๆ ก็เริ่มคิดเป็นห่วง โถ ถ้าเค้าไม่มีพี่น้อง อีกหน่อยพ่อแม่ตายไป หนูต้องอยู่ในโลกนี้คนเดียว พี่ ๆ น้อง ๆ (ลูกพี่ลูกน้อง) ก็อยู่เมืองไทย โตขึ้นจะสนิทกันหรือเปล่าน้อ ตอนนี้ดิฉันผู้เคยเข็ดหลาบการมีลูกเมื่อปีที่แล้ว ก็ได้ตั้งท้องอีกครั้งแล้วค่า อ้อ ตอนคลอดลูกน่ะเจ็บจริง แต่ถ้าเราเตรียมตัวรับมือ เข้าคลาส ฝึกหายใจ ความเจ็บก็ไม่เท่าไหร่ค่ะ ไม่ถึงตายเนาะ ดิฉันคลอดแบบธรรมชาติไม่ได้บล็อคหลังด้วยนะคะ พอผ่านมาได้ รู้สึกภูมิใจตัวเองม๊ากมาก จริง ๆ ค่ะ ฝากถึงน้องท้อป พี่เห็นน้องท้อปตอนก่อนคลอดกับหลังคลอด ก็ไม่ได้หย่อนยานตามที่บอกนี่จ๊ะ แหมคิดมากไปได้ ยืนยัน ยังสวยอยู่ หรือสวยขึ้นด้วยซ้ำนะคะ จากคุณ : chef umim - [ 23 มิ.ย. 51 00:29:58 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ที่หย่อนยานนี่ในร่มผ้าจ้าพี่แพร ท้องนี่เหี่ยว ย่น ยาน เป็นหนังท้องช้างไปแล้ว ตอนท้องแฟนเรียก beach whale เพราะท้องใหญ่มาก ตอนนี้เปลี่ยนมาเรียกเป็น elephant กรี๊ด เราเป็นนังช้างไปแล้ววว จากคุณ : SFO-CNX - [ 23 มิ.ย. 51 05:51:18 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ตอนแต่งงานใหม่ๆ พูดกันไว้ว่าไม่อยากมีลูกตอนแก่ เพราะกลัวไม่เข้าใจลูก นั่นเป็นสิ่งเดียวมั้งคะที่เคยคิดกลัว พอมีเค้าคือตอนเค้าอยู่ในท้อง ไม่ได้กลัวแต่กังวล ง่ายๆ คือฟุ้งซ่านมากกว่าว่าเค้าจะสมบูรณ์แข็งแรงไหม คุณที่บ้านเมื่อก่อน คิดกลัวโลกเราเดี๋ยวนี้แย่ลง สังคมน่ากลัวกว่าก่อน แต่เราว่าดีกว่าไหมหากเราสร้างคนดีของสังคมขึ้นมาอีกหนึ่ง สรุปตั้งแต่ท้องจนตอนนี้สามีเห่อกว่าเราอีก หากคิดว่าไม่พร้อมเมื่อไหร่ก็ไม่พร้อมหรอกคะ ทุกอย่างอยู่ที่คนสองคน ปล.คุณท๊อป ที่บ้านตุ๊กกลายเป็นแม่วัว แหม...ว่ากันได้เน๊อะ จากคุณ : marinesnow - [ 23 มิ.ย. 51 12:47:49 ]

ความคิดเห็นที่ 21 หวัดดีค่ะ คุณตรีนุช กระจกวิเศษที่บ้านมักเข้าข้างตัวเองอ่ะคะ หน้าอวมเหมือนหมู มันก็ยังบอกว่าสวยอยู่ (เพราะว่าเราคิดแทนกระจก ฮา... ) คุณ WR ตอนนี้เราก็เป็นค่ะ วันหยุดต้องหาอะไรทำ หาเรื่องออกนอกบ้าน แก้เซ็ง ไปมันทุกอาทิตย์ค่ะ แต่ไม่ได้ซื้ออะไรหรอกนะคะ แค่ เดินแก้เซ็งค่ะ คุณ chef umim อย่างนี้พูดได้ไหมว่า มีแล้วจะติดใจ เพราะอยากมีอีก (จะด้วยเหตุผลใดก็ช่างเถอะ ) เรื่องกลัวนี่มีกันทุกคน แต่อาจกลัว แตกต่างกันไป ตอนนี้เราก็กลัวเรื่องใหม่มาอีกล่ะ กลัวว่าพออยาก มี แล้วจะไม่มี เพราะนี่ 4 เดือนแล้ว ยังไม่มีวี่แววเลยค่ะ คุณ SFO-CNX ถึงเป็นช้างก็ช้างพันธุ์ดีค่ะ หายากนะค่ะ ไม่ต้องน้อยใจไป ค่ะ คุณ marinesnow อันนี้ชอบค่ะ ที่ว่า ....ดีกว่าไหมหากเราสร้างคนดีของ สังคมขึ้นมาอีกหนึ่ง......สร้างลูกมาเพื่อสมดูลย์โลก ให้น่าอยู่มาก ขึ้น ....อันนี้น่าคิดค่ะ กลายเป็น สังคมอ่อนแอ เพราะเราไม่สร้าง ลูก...ไปเลย ฮา........ ขอบคุณทุกคนที่มาแจมนะคะ จากคุณ : มามือเปล่า - [ 23 มิ.ย. 51 18:06:21 A:82.36.147.246 X: TicketID:171778 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คุณมามือเปล่า แล้วคุณไม่แหก ตาดูหัวข้อกระทู้ของคุณเหรอว่าถามอะไร วันหลังจะตั้งกระทู้ก็บอกซิว่า เอาคำตอบแบบสร้างภาพ เอาคำตอบแบบชม เอาคำตอบแบบไหน อ่านดูแล้วถ้าไม่มีปัญญาเลี้ยง ก็อย่ามีดีกว่า ส่วนเรากับสกู๊ต เป็นความผูกพันอันดูดดื่ม แต่ครั้งเก่า ละไว้ในฐานที่เข้าใจ จากคุณ : กวาง - [ 25 มิ.ย. 51 17:59:07 A:58.10.155.132 X: TicketID:179944 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อ้าว คุณปลิง อารมณ์เสียมาจากไหนหรือค่ะ เราก็ถามดีๆนะ แค่ถามว่า สามีที่บ้านเป็นหมัน หรือว่า คุณไม่มีรังไข่ ถึงได้ดูเก็บกดจัง แค่นี้เองค่ะ.... เหอๆๆ...... จากคุณ : มามือเปล่า - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 01:50:26 A:82.36.147.246 X: TicketID:171778 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ส่วนเรากับสกู๊ต เป็นความผูกพันอันดูดดื่ม แต่ครั้งเก่า ละไว้ในฐานที่เข้าใจ   ^ ^ กรูไปเกี่ยวไรกะมานฟะ จากคุณ : Scooterella - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 06:52:45 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เราก็อยากมีเหมือนกัน แต่คงต้องพร้อมทั้งกำลังกายและกำลังเงินค่ะ การที่จะมีลูกเราต้องพร้อมที่จะเสียสละค่ะ รออี2-3ปีเหอะจะเอารูปคุณหลวงน้อยเหรอคุณหญิงน้อยมาฝากถ้ามีนะค่ะ หุ หุ จากคุณ : mimimomon (mimimomon) - [ 28 มิ.ย. 51 05:31:23 ]