***********************************************************************
การเดินทางของผมมันมีต้นเหตุมาจากการเอ็นไม่ติดครับ
แต่ผมก็ไม่ได้โง่นะ แค่โชคร้ายอ่ะ ขาด 0.003%
ก็จะติด KA จุฬาแล้วเชียว (แต่ก็ไม่ติดไง)
แต่มันก็ยังเสียดายอยู่ไง เลยขอพูดถึงสักหน่อย
ไหนๆก็เกิดมาแล้ว ใช้ชีวิตให้คุ้มๆเลยดีกว่า (ประโยคปลอบใจ)
โอเค ไปซานฟราน ไปเรียนภาษา บอกพ่อบอกแม่แล้วก็ลงมือทำเลย
ไม่ต้องรอให้อนุญาตอ่ะ เพราะถ้ามัวแต่รอจะยิ่งลังเล ยิ่งลังเลแล้วตัวเลือกมันจะค่อยๆหมดไป
หาบ้าน หาข้อมูลวีซ่า หาข้อมูลโรงเรียน สมัครเรียน สัมภาษวีซ่า ติดต่อบ้าน จองตั๋วเครื่องบิน
(ไอ้บรรทัดข้างบนนี่กินเวลาไปเป็นเดือนเลยนะเนี่ย)(ได้บ้านก่อนวันเดินทางแค่ห้าวันอ่ะ มันมาก)
เวลาสงสัยอะไรก็ต้องกระทู้ถามในนี้แหละ ตอบไวดี
และแล้วผมก็เดินทางมาถึงซานฟรานละ
มาถึงตอนสี่โมง ตรวจคนเข้าเมืองแป๊ปเดียวเอง
มีพี่ที่รู้จักจะเขากลับจากL.A.มาเที่ยวซานฟราน4วัน ก็เลยมารับไปส่งที่บ้าน
พอไปถึงบ้านก็เก็บของก่อน(ตอนเห็นห้องครั้งแรกเหมือนจะไม่คุ้ม)
ไปร้านอาหาร(ชื่อแมคโดนัล) ทำสัญญานู่นนี่เรื่อยเปื่อย แล้วก็กลับบ้าน
คืนแรกที่ซานฟรานผมคิดถึงบ้านโคตรๆเลยครับ อากาศหนาว แถมยังไม่มีผ้าห่มอีก
คืนนั้นเกือบตาย ตื่นเช้ามาโหยหาประเทศไทยเลยครับ ว่ากูคิดผิดรึเปล่าที่มาที่นี่
วันที่สองละ ไม่ค่อยกล้าออกไปไหนอีก เพราะว่าไม่ค่อยคุ้นทาง คอยพี่ที่รู้จักมารับอย่างเดียว
แถมเจ้าของบ้านบอกเมื่อสองวันก่อนมีคนยิงกันตายแถวนี้อีก(บอกกูทำไม)
กว่าพี่เขาจะมารับก็เย็นๆอีก วันนั้นหิวข้าวมาก มากจนกินอะไรไม่ลงเลย แต่ก็ไม่ลืมซื้อผ้าห่ม
คืนที่สองก็ยังคิดถึงบ้านอยู่เพราะท้องมันหวิวๆเหมือนจะเป็นโรคกระเพาะ แต่ก็ยังดีได้ห่มผ้า
พอตื่นเช้ามา ที่ประเทศไทยก็ค่ำๆ เล่นvedio callกับญาติๆที่ไทย ยิ่งคิดถึงบ้านไปกันใหญ่
แต่อาการคล้ายจะเป็นโรคกระเพาะหายไปละ ก็กินแหลกเลย วันนี้เขาพาไปเที่ยวโกลเด้นเกท
คืนที่สามดีขึ้นมาก เริ่มคุยกับเฮ้าส์เมท นิสัยดีมากๆ ก็เริ่มปรับสมดุลได้ละ
วันที่สี่ก็เริ่มจัดห้องจัดอะไรให้เข้าที่เข้าทาง วันนี้พี่เขาพาไปเปิดบัชีที่ดาวทาวแล้วก็กลับบ้านเลย
พี่เขามีธุระ แล้ววันนี้ก็วันสุดท้ายแล้วด้วยที่พี่เขาอยู่ซานฟราน
ในวันนี้ก็เริ่มคิดได้ว่าจะมัวกลัวเหี่ี้ยไรอยู่ได้ ก็เลยเริ่มออกไปเดินรอบๆดูแต่รอบแคบๆก่อน กลัวหลง
ไปซื้อของกินนู่นนี่มาเก็บไว้ที่บ้านแล้วเข้านอน
วันที่ห้าแล้วก็ยังจะเดินรอบๆละแวกบ้านอีก แต่คราวนี้เริ่มเดินไกลๆละ ดูแผนที่เอา
มีคนดำมาขอเงินด้วย แต่ไม่ให้(ปกติเวลาเจอคนแก่ที่ประเทศไทยมาขอนี่ผมให้นะ 20บาท)
(คนดำมาขอแค่ 1ควอเตอร์ ประมาณ8บาท ยังไม่ให้เลย เพราะทำตัวไม่น่าสงสาร)
วันที่หกตื่นสายมาก็เปิดทีวีดูบอลยูโรนัดชิงก่อน ช่วยฆ่าเวลาได้ดี
แล้วก็เริ่มเดินไปสำรวจโรงเรียน แล้วก็เดินไปซื้อวัตถุดิบมาทำอาหารบ้าง(แม้จะทำไม่เป็น)
แล้วก็นอนละ พรุ่งนี้ไปโรงเรียน
-------------------------------------------------------
อันนี้มันแค่คร่าวๆนะ ถ้าอยากให้เจาะลึกตรงไหนก็บอกเลยผมเขียนเพิ่มได้เป็นหน้าๆอ่ะ
(ไม่ว่าจะการขอวีซ่า หาบ้าน แบ็คแพค ตรวจคนเข้าเมือง เรื่องบนเครื่องบิน หรือกระทั่งกินข้าว ก็สามารถเขียนให้มันยืดยาวละเอียดได้)
แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 51 11:56:30
แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 51 12:40:01
แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 51 01:08:40
แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 51 01:07:33
แก้ไขเมื่อ 10 ก.ค. 51 11:33:56
แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 51 05:42:32
แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 51 05:18:53
แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 51 05:17:41
แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 51 05:12:18
แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 51 12:04:31
แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 51 12:00:48