ความคิดเห็นที่ 1 ปล.อย่าเข้าใจผิดว่าไม่รักสามีนะคะ แต่ว่าเราคิดว่าเค้าแบ่งแยก เทิดทูนฝ่ายชายแบบไม่มีเหตุผลเลย ฝ่ายหญิงต้องก้มหน้ารับไป ไม่มีปากเสียงทั้งที่ใจเจ็บจี๊ดๆ จากคุณ : มูมู (pnn2) - [ 11 ก.ค. 51 13:13:55 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ดิฉันก็อยู่บ้านเดียวกะพ่อแม่สามี แต่ก็ต่างคนต่างอยู่ไม่ค่อยมาวุ่ยวายสักเท่าไหร่ เรื่องสามี ส่วนตัวดิฉันคิดว่า สามีทำงานนอกบ้านหาเงินก็จริง แต่เราก็ต้องทำงานในบ้านเลี้ยงลูกเหมือนกัน แล้วเราก็ไม่เห็นด้วยที่สามีจะมาใหญ่คับบ้านเพียงเพราะว่าเค้าทำงานหาเงิน อยากจะทำอะไรก็ได้ไม่มีผิด  ก็คิดซะว่าแบ่งหน้าที่กันทำ เค้าทำข้างนอกบ้าน ส่วนเราก็ทำงานในบ้าน (เป็นความคิดส่วนตัวนะคะ) จากคุณ : เด็กชายไทกิ (karnjana_jung) - [ 11 ก.ค. 51 14:55:19 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ค่ะ ตามนั้น แม่สามีก็จะบอกว่าสามีมาเป็นที่ 1 ค่ะ เพราะสามีเหมือนเสาหลัก ของบ้าน หากเสาหลักล้ม บ้านก็พังครืน ในทางกลับกัน หากให้เราออกไปทำงานนอกบ้าน(ในญี่ปุ่น) รายได้ก็คงไม่ มากเท่ากับสามีออกไปทำน่ะค่ะ จะบอกว่าทำงานบริษัทญี่ปุ่นเหนื่อยมากๆนะ คะ เครียดด้วย ต้องเห็นใจสามีจุดนี้ด้วยค่ะ งานแม่บ้านเหนื่อยก็พักเอา เครียดอะไรก็ระบายออกมา งานบริษัทเหนื่อย(พักไม่ได้) เครียด(ระบายไม่ ได้) แล้วสังเกตมั้ยคะว่าสามีคนญี่ปุ่น(ไม่รู้คนไทยเป็นยังไง) ไม่ค่อยจะ ระบายเรื่องที่ทำงานให้ภรรยาฟัง มีปัญหาอะไรเก็บงำไว้คนเดียว เครียดคน เดียว...หากอะไรไม่เหลือบ่ากว่าแรง ก็พยายามแบ่งเบาภาระของสามีนะคะ คำพูดของแม่สามี หากฟังแล้วระคายหู ก็ไม่ต้องไปสนใจมากค่ะ จากคุณ : fudge-a-mania - [ 11 ก.ค. 51 17:11:41 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เพิ่มค่ะ หากแม่สามีจัดตัวเองไว้อันดับ 3 เหมือนกัน หากเป็นดิฉันๆแฮปปี้นะคะ เพราะคิดดูว่าแม่สามีหง่อมขนาดนี้ ยังมีเรี่ยวแรงปรนนิบัติลูก(สามีเรา)และ ผัว(สามีแม่)เลย ดีไม่ดีปรนนิบัติหลาน(ลูกเรา)เข้าไปอีก ได้แม่สามีดีแบบนี้ ภูมิใจนะคะ จากคุณ : fudge-a-mania - [ 11 ก.ค. 51 17:16:05 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สามีเหมียวถ้าเครียดเรื่องงานมากๆ ก็จะระบายให้ฟัง............................... เรื่องครอบครัวเหมียวโชคดีมาก ที่แยกมาอยู่บ้าน สองคน พ่อแม่ท่านก็จะมาเยี่ยมเดือนละครั้ง........... เวลาท่านมา สามีก็จะ โชว์ เลยว่าที่บ้านตัวเองใหญ่ ทั้งๆ ที่ ที่บ้านนี้เราเป็นใหญ่  ฮุฮุ  ให้เขาเถอะแค่ สองวัน จากคุณ : มึน (meaw_1985) - [ 11 ก.ค. 51 18:03:46 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ก็ใช่ตามนั้นนะค่ะ อย่างที่พี่ฟัจด์กล่าว เลย สามีเราเค้าทำงานคนเดียวเลี้ยงครอบครัว มันเหนื่อยมากนะค่ะกับภาระหลาย ๆอย่าง เราต้องเข้าใจและดูแลปรนิบัติเค้าบ้าง เพราะเวลาที่เค้าเหนื่อย ๆเครียด ๆกลับมาจากที่ทำงานอย่างน้อยก็เห็นรอยยิ้มของลูกเมีย หาน้ำหาท่าให้ดื่ม ของว่างให้ทาน ถามว่าเหนื่อยไหม ทำเป็นนวดที่ไหล่เบา ๆแค่นี้เค้าก็ดีใจมากแล้วค่ะ แต่ไม่ถึงขนาดเทิดทูนบูชาอะไรอย่างนั้นหรอก เพียงแต่เราต้องเคารพและให้เกียรติซึ่งกันและกัน มีอะไรปรึกษากันมากกว่า เพราะบางเรื่องเค้าก็ไม่รู้เท่าเราอย่างเรื่องลูกไม่สบายเราก็รู้ที่สุด ที่บ้านดิฉันก้อยู่กับแม่สามีแต่ไม่เคยมีปัญหาเลย ท่านก็ไม่มายุ่งสั่งสอนอะไรมากมาย สามีดิฉันก็ไม่ได้ทำตัวใหญ่โตคับบ้านตัดสินทุกอย่าง เราจะปรึกษากันมากกว่าค่ะ ขนาดบางเรื่องที่สำคัญมากยังถามดิฉันว่าดีไหม ตกลงไหมเลยก็ดีใจที่ทุกครั้งเราจะมีส่วนด้วย แต่ที่บ้านเงินค่าใช้จ่ายทุกบาทก็ไม่ได้มาจากสามีเราคนเดียว เรื่องในบ้านเกือบทั้งหมดแม่สามีเป็นคนจ่ายค่ะ เพราะถ้าเปรียบเทียบแม่สามีมีเยอะมากกว่าเราสองคนเป็นไหน ๆ เราเลยสบายหน่อยนึง คุณมูมูก็ฟัง ๆ แล้วก็ ตอบรับไปตามนั้น แต่เราก็ไม่ต้องไปจริงจังอะไรมากกับคำพูดแต่ก็ไม่ใช่ไม่ทำตามซะเลย จากคุณ : หนูริวจัง - [ 11 ก.ค. 51 19:29:13 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ pnn2 คะ  เราคงไม่ต้องถึงขนาดเทิดทูนหรอกค่ะ แต่เราเรียกว่าให้ความสำคัญกับสามีมากกว่า เพราะเป็นคนทำงานหาเงินมาเลี้ยงครอบครัว   สังคมญี่ปุ่นเป็นแบบนี้ค่ะ เหมือนที่เพื่อนๆทุกคนเล่าให้ฟังเลยค่ะ ดิชั้นก็อยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่สามี  เห็นตัวอย่างที่แกดูแลพ่อสามีก็ชื่นชมนะคะ คนเป็นสามีคงภูมิใจ แต่ดิชั้นคงทำไม่ได้ขนาดนั้นหรอกค่ะ มันเยอะแยะเต็มไปหมด แต่นี่เรียกว่าศรีภรรยาโดยแท้   กินข้าวก็ต้องนั่งด้วยกันค่ะ รอกินพร้อมกัน รอเก็บ เสริฟ์โน่นนี่ให้  แล้วแม่ก็ดูแลลูกๆด้วยนะคะ  แม้จะโตเป็นหนุ่มเป็นสาวแล้วก็ตาม   ทำงานบ้านชนิดตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน็อต   ไม่เคยเห็นแม่สามีนอนงีบกลางวันเลยค่ะ ถ้าเห็นคือแกไม่สบายแล้วนั่น  ดิชั้นยังสงสัยว่าไม่เหนื่อยไม่เพลียกันหรืออย่างไร เมื่อก่อนมาอยู่ใหม่ๆ ดิชั้นก็อึดอัด และเป็นตัวป่วนที่สุดในบ้านรองจากลูกชายค่ะ  เพราะอยู่ไทย ดิชั้นใหญ่กว่าแม่ค่ะ  แต่มานี่เราพูดมากไม่ได้ ไม่เคยมีใครมาบอกมาสอน มันเลยอึดอัดและไม่พอใจบ่อยๆ ระบายกะสามีมากก็ไม่ได้ เพราะนั่นก็คนกลางที่ดูจะลำบากใจที่สุด  คิดจะแยกครอบครัวออกมาก็บ่อย แต่สุดท้ายมีสติ  ค่าใช้จ่ายบานเบอะ  เงินเก็บไม่เหลือ แล้วลูกอีกล่ะ เลยค่อยๆใจเย็นๆ หันกลับมาคิดใหม่  นั่นเพราะเค้าหวังดีจึงพูด  สามีบอกบ่อยๆว่ามีอะไรให้พูดกันตรงๆ เพราะนี่คือครอบครัวเดียวกัน เราเป็นครอบครัวเดียวกัน   หลังๆมาก็บอกค่ะ  ชอบโน่นนี่ก็บอก  เค้าก็รับฟังค่ะ   ดิชั้นก็สังเกตุเอาว่าแม่สามีชอบอะไร ไปไหนมาไหนก็ซื้อโน่นนี่มาฝาก เสื้อบ้าง ถุงเท้า ขนม แล้วแต่ว่าจะเจออะไร  ซื้อๆมาให้ แกก็ดีใจ และพอสนิทกันมากขึ้น ความอึดอัดใจมันก็ค่อยๆลดลงค่ะ   พอมีลูกสองคน  รู้เลยว่าคิดถูกแล้วที่ไม่แยกไปไหน เพราะมีธุระต้องฝากแกบ่อยมากค่ะ  พอลูกร้อง ทั้งปู่ย่าจะผลัดกันมาอุ้มให้ดิชั้นได้กินข้าวก่อน พาไปเดินเล่น ซื้อของโน่นี่มาให้ ช่วยแบ่งเบาความเครียดได้เยอะเหมือนกัน เพราะตอนนี้มีเรื่องปวดหัวกว่านี้คือเรื่องลูกมากกว่าค่ะ  เอาใจยากเป็นที่สุด   พยายามคิดบ่อยๆค่ะ ว่าที่เค้าพูดเพราะเค้าหวังดี  คนญี่ปุ่นเค้าจะบอกตรงๆค่ะ โดยเฉพาะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว เพราะอันไหนบอกได้เตือนได้เค้าจะพูดค่ะ  แต่พูดแล้วก็จบ เราจะทำตามหรือป่าวก็แล้วแต่เรา  พอหลังๆใจเย็นๆแล้ว มองกลับไปดู จะรู้ว่าหลายๆอย่างที่เค้าพูดน่ะ มันถูกค่ะ  ถ้าเราคุมลูกไม่ได้แล้ว ต่อไปเราเองจะลำบาก  มองกลับกันถ้าเราเป็นพ่อแม่ เราคงดีใจที่มีลูกที่เชื่อฟังพ่อแม่แบบลูกคนญี่ปุ่นนะคะ  แต่ถ้ามองในฐานะเราเป็นลูก เราก็อึดอัดแน่นอน จากคุณ : Mnki - [ 12 ก.ค. 51 07:56:46 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาให้คำปรึกษาค่ะ สังคมครอบครัวใหญ่ แม่สามีเป็นอย่างนี้จริงๆ วันนี้เอาอีกแล้ว เราทานข้าวเช้าเสร็จ แม่สามีแอบกระซิบลูกชาย ว่าแกเครียดมาก แต่ไม่มีที่ระบาย คิดดูสิ แกอยากไปซื้อเสื้อผ้า ช้อปปิ้งแก้เครียด แต่แกเกรงใจเรา กลัวเราอิจฉา ที่เราไม่ได้ไปซื้อของ หรือเพราะเงินมีไม่พอ ถามจริงๆเถอะ วัยเราก็ต่างกัน แม่ก็ดีกับเราซะขนาดนี้ เราจะไปอิจฉาคนแก่ทำไมหนอ เราไม่รู้ว่าแกคิดอย่างนี้ได้อย่างไร     ถามสามีๆบอกว่า คนญี่ปุ่นโดยเฉพาะคนมีรุ่นพ่อแม่เรา เขาจะคิดไปถึงใจของอีกฝ่ายหนึ่งเสมอ เราว่าก็เป็นเรื่องที่ดีนะ แต่คนในครอบครัว ถ้าคิดต่อกันแบบนี้ มันน่ากลัวนะ หลายสิ่งหลายอย่างที่เราประสบมาโดยตรง กับแม่พอจะรู้ได้บ้างว่าเวลาแม่บอกไม่เป็นไรๆๆๆ ดีๆ ชอบๆ เราก็เชื่อ แต่จริงๆแล้ว แม่ไมได้คิดอย่างนั้น เรารู้เพราะสามีมาบอกเราอีกที ทุกวันเรากับแม่คุยกันดีมาก แต่จู่ๆนะ วันหนึ่งก็จะมีเรื่องที่แม่ไประบายกับลูกชายมาบอกเราอีกที ทำให้เรากลัวไปเลยล่ะ ช่างเสแสร้งแกล้งทำได้ขนาดนั้น พูดกันตรงๆยังเสียใจน้อยกว่าเจอแบบนี้เลย    อ่านความเห็นของคุณ Mnki แล้วสะท้อนใจ เหมือนกับเราหลายๆอย่างเรื่องการบ้านการเรือนเราก็ว่าเต็มที่แล้ว ดูแลสามีทำปิ่นโตทุกวัน ดูแลลูก ดูแลบ้าน แต่แม่ก็จะมีอะไรๆเข้ามาใส่ให้เสมอ บางครั้งเครียดๆอยากจะแยกไปอยู่ แต่การเงินก็ไม่อำนวย เพราะลงไปที่บ้านหมดแล้ว ก้ต้องอดทนไป  เรื่องดีก็มีมาก แต่ถ้าเป็นไปได้ ขออย่างเดียว อยากให้แม่พูดกับเราตรงๆไม่ใช่แบบนี้ รู้ทีหลังเสียความรู้สึกมากๆเลย เราไม่กล้าไว้ใจแม่อีก เรื่องงานเหนื่อยกายก็พักได้ แต่เหนื่อยใจนี่สิ มันทรมาณจัง จากคุณ : มูมู (pnn2) - [ 12 ก.ค. 51 12:28:04 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอถามอีกข้อนึง ถ้าลูกสาวเราไม่มีพาสปอร์ตไทย จะกลับไปอยู่ไทยนานๆกับเราได้ไหมคะ ถ้าไม่ได้ จะต้องทำอย่างไรบ้าง ติดต่อที่ไหนดีคะ จากคุณ : มูมู (pnn2) - [ 12 ก.ค. 51 12:31:54 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณ pnn2 เป็นแม่บ้านไม่ได้สร้างรายได้ให้ครอบครัวเหมือนสามีเพราะ ทุกคนในครอบครัวมีหน้าที่แตกต่างกัน ที่คุณแม่สามีพูดคงหวังดีจริงๆ  เพียงแต่มันเป็นค่านิยมของคนสมัยก่อน ถ้าไม่ชอบก็อธิบายเหตุผลให้ท่านฟังตรงๆ การเปิดอกคุยกันน่าจะดีกว่า จากคุณ : morinaga - [ 12 ก.ค. 51 12:45:07 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คุณมูมู  ดิชั้นก็ไม่ชอบที่ต้องให้สามีมาแปลคำพูดพ่อแม่สามีให้ฟังทีหลัง  เมื่อก่อนด้วยความไม่รู้ภาษาญี่ปุ่น  พอเราไม่อยู่ตรงนั้น พ่อแม่สามีจะพูดเรื่องเรากะสามี  ฝากบอกโน้น นี้  เราก็มาฟังทีหลังแล้วก็ไม่ชอบใจ เหมือนการนินทาลับหลังประมาณนี้   พอมาตอนนี้ ภาษาญี่ปุ่นดีขึ้นมาหน่อย มีอะไรก็พูดตรงๆเลยค่ะ  บอกแกไปเลยว่ามีอะไรบอกฉันมาเลยค่ะ  ฉันรับได้ เดี๋ยวนี้แม่สามีก็มาพูดกับดิชั้นตรงๆค่ะ อันนี้รับได้ค่ะ ได้เห็นสีหน้า เห็นคำพูด รู้ว่ามาอารมณ์แบบไหน ไม่ต้องมานั่งจินตนาการ  คำพูดบางอย่างมันคิดได้หลายแบบนะคะ  แม่สามีพูดไปยิ้มไป แบบเตือนเพราะหวังดีก็มี  บางทีหน้าแกก็หงอๆกลัวผิดใจกะเราก็มี  บางทีก็ไม่ยิ้มบอกเปล่าๆก็มี  แต่รับได้เพราะพูดกันตรงๆดีค่ะ แล้วหลายครั้ง สามีใช้ภาษาไทย แปลประโยคมาผิด ใช้คำพูดแรงไป ทั้งๆที่อารมณ์คนพูดไม่ใช่แบบนั้น  ทำให้เข้าใจผิดบ่อย เคืองกันบ่อยค่ะ  สุดท้ายก็เลยบอกว่าอันไหนที่มันไม่มีประโยชน์กันฉันก็ไม่ต้องมาแปลให้ฟัง  อันไหนที่จะทำให้ฉันไม่สบายใจก็ไม่ต้องมาแปลให้ฟัง หรืออันไหนที่เราได้ยินแว่วๆว่าพูดถึงเราอยู่ ก็ไม่ต้องดิ้นรนอยากรู้ว่าเค้าพูดถึงเราว่าไร  เฉยๆไปดีกว่าค่ะ คุณมูมู  ลูกอายุเท่าไหร่คะ  ถ้าไม่ถึง 14 ปีก็ไม่มีปัญหาค่ะ  แค่ขาออกจากไทยต้องไปประทับตราอยู่เกิน แต่ไม่ถูกปรับเฉยๆ  เพราะเข้าไทยในฐานะคนต่างชาติไงคะ  แต่ขากลับก็อย่าลืมใช้พาสเล่มเดิมนะคะ  มีเวลาค่อยไปทำพาสไทยก็ได้ค่ะ จากคุณ : Mnki - [ 12 ก.ค. 51 15:08:10 ]

ความคิดเห็นที่ 12 รู้สึกว่าแม่ญี่ปุ่นสมัยก่อนนี่สปอยล์สามีและลูกชายมากเลยค่ะ แม่สามีแทบจะไม่มีความคิดเห็นอะไรเลย  ยกให้พ่อเป็นใหญ่หมด แล้วเวลาลูกชายกลับบ้านไปอยู่ร่วมกันนี่  บรรดาลูกชายนี่นั่งไม่ขยับเลย แม่กับป้าและสะใภ้ต่างด้าวคนนี้ บริการกันขาแทบขวิด จำได้ว่า วันนั้นเป็นคืนส่งท้ายปีใหม่ ที่บ้านพ่อแม่ของสามี  สามีถามว่า ปีที่จะถึงนี้หวังอะไรไว้  ดิฉันบอกว่า ปีหน้าไม่รู้ แต่ชาติหน้าอยากเกิด เป็นผู้ชายญี่ปุ่น  ดูสิ อยู่ในบ้านยังกะราชา   แปลกดี พอกลับมาใช้ชีิวิตปกติ  ไม่ได้อยู่บ้านแม่  เขาก็ช่วยเหลืองานในบ้าน ไม่นั่งแหมะรากงอกอย่างนั้น  สามีบอกว่า อย่าสปอยล์ลูกและเขา อย่างที่แม่เขาทำ สามีบอกว่า  ช่วงเวลาสั้นๆ ไม่กี่วัน ที่แม่ได้ดูแลลูกที่กลับไปเยี่ยมบ้านนั้น อาจเป็นเวลาที่แม่มีความสุขมากๆ ก็ได้   คิดไปคิดมา ก็คงจะจริงของเขานะคะ มีครอบครัวอีกครอบครัวหนึ่งที่สนิทกันมาก  สามีภรรยาอายุประมาณ 50 นิดๆ ค่ะ แต่ก่อน ตอนดิฉันยังไม่มีลูก  เวลาสามีไปทำงานที่อื่น บางทีก็ไปนอนค้างบ้านนี้ เห็นการดูแลเอาใจใส่ของภรรยาแล้วชื่นชมจริงๆ  พอสามีอาบน้ำเสร็จ  ก็จะมีชาใส่น้ำแข็ง เตรียมไว้ให้ทันทีเลย    ภรรยาเขาบอกดิฉันว่า  เวลาผ่านไปๆ  ต้องทำให้สามีรู้สึกว่า คิดไม่ผิดที่เลือกผู้หญิงคนนี้เป็นภรรยาและเป็นแม่ของลูก  ดิฉันทำได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ชอบวิธีคิดของเธอมากเลยค่ะ   เป็นผู้หญิงที่ฉลาด นิ่มนวล เหมือนเป็นช้างเท้าหลัง แต่จริงๆ แล้วเป็นควาญช้างค่ะ จากคุณ : วดี - [ 14 ก.ค. 51 12:59:16 ]