ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อ 10  ปีที่แล้ว จบปริญญาตรีใบแรกด้านการสอนภาษาอังกฤษที่จุฬา แล้วก็ทำงานเป็นล่ามในการจัดการประชุม ด้วยความที่ทำงานด้านภาษามาตลอด จึงไม่เคยมีความสนใจใดๆทางด้านวิทยาศาสตร์ หรือมองเห็นภาพตัวเองทำงานด้านวิทย์ได้เลย เหมือนกับเป็นอีกโลกนึงที่ไม่รู้จักและไม่เคยคิดจะลองมองเข้าไป จนกระทั่งมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น กลายเป็นจุดพลิกผันให้เห็นความสำคัญของการศึกษาด้าน  DNA   (เป็นเรื่องค่อนข้างส่วนตัว ขออนุญาตไม่กล่าวถึงรายละเอียดนะคะ) เลยทำให้ตัดสินใจมาลงเรียนปริญญาตรีด้านวิทย์ที่รามคำแหง ท่ามกลางความไม่เห็นชอบของทุกฝ่าย ตอนนั้นหน้าที่การงานกำลังมั่นคง และกำลังจะได้เซ็นต์สัญญาใหม่กับบริษัท เลยไม่มีใครเห็นด้วยที่จะออกจากงานประจำมาเรียนราม มีแค่เพื่อนสนิทคนเดียวที่เป็นกำลังใจให้ และช่วยหางาน part-time ให้ทำช่วงเย็นหลังเลิกเรียน แม้แต่แม่ที่เคยเป็นกำลังใจให้มาตลอด ยังพูดให้เปลี่ยนใจเลิกเรียนอยู่เกือบปี ^^” ก่อนที่จะเปลี่ยนมาสนับสนุนในปีที่สอง เพราะเห็นว่าเราตั้งใจจริงๆ แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 51 22:20:06 จากคุณ : Candy Wrapper - [ 2 ส.ค. 51 22:16:47 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ความที่ไม่ได้เรียนสายวิทย์-คณิต ตอน ม.ปลาย เลยไม่สามารถเข้าเรียนต่อด้านวิทย์ได้ทั้งมหาวิทยาลัยรัฐ และ เอกชนค่ะ (รวมถึงเงื่อนไขเรื่องอายุ ที่เลยเกณฑ์การสอบเข้ามหาวิทยาลัยไปแล้ว) เลยมีรามคำแหง เป็นทางเลือกตัวเดียว   ช่วงปีแรกเป็นปีที่ลำบากมากๆ เนื่องจากไม่มีพื้นฐานทางวิทย์เลย ต้องกลับไปอ่านหนังสือเตรียมเอ็น ก่อนที่จะมาอ่านตำราที่ราม เทอมแรกลงเรียน ฟิสิกส์ 1,เคมี  1, ชีวะ 1, และ แึึคลคูลัส 1 ตอนนั้นคิดว่า ก่อนที่จะลงทุนเวลามากไปกว่านี้ ถ้าสอบตกแม้แต่ตัวเดียวในเทอมแรก จะเลิกเรียนแล้วกลับไปทำงานประจำต่อ เพราะเราคงไม่มีศักยภาพที่จะทำได้ แล้วก็จะำไม่เสียใจเสียดายอะไรทั้งนั้น เพราะอย่างน้อยก็ได้พยายามจนถึงที่สุดแล้ว แต่ทุกอย่างในเทอมแรกก็ผ่านไปด้วยดีค่ะ :-) เทอมที่สองก็เรียน  สถิติ, ฟิสิกส์ 2, เคมี 2 , ชีวะ 2 และ แึึคลคูลัส 2 เก็บวิชาพื้นฐานจนหมดในปีแรก พอขึ้นปีสอง ก็เริ่มเรียนวิชาเอก เช่น organic chemistry, zoology, botany, microbiology แล้วการเรียนก็เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆจนถึงช่วงปีสุดท้าย ที่ได้เรียนวิชาที่เป็นประโยชน์ในการเรียนต่อมากๆอย่าง biochemistry และ cell & molecular biology แล้วก็เรียนจบในเวลา 3 ปีครึ่ง เป็นช่วงเวลาที่เหนื่อยยากทั้งการเรียนและการทำงาน แต่ก็ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆทุกวันค่ะ  :-) จากคุณ : Candy Wrapper - [ 2 ส.ค. 51 22:32:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จากที่เคยเรียนทั้งที่จุฬา และ รามคำแหง ก็เห็นข้อดีข้อเสียระหว่างมหาวิทยาลัยเปิด-ปิด ว่าก็มีความเลื่อมล้ำกันจริง แต่ก็เพียงนิดเดียว ไม่ได้มากมายจนเป็นอุปสรรคให้ไม่ประสบความสำเร็จ แต่อย่างใด ทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวเราที่จะเลือกเป็น ชื่อเสียงสถาบันอาจจะช่วยให้ได้เปรียบในช่วงสมัครงาน แต่ในระยะยาวทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวบุคคลค่ะ อยากบอกน้องๆที่เอ็นท์ไม่ติดว่า ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเรา ไม่ใช่ชื่อของสถาบัน :-) อย่างนึงที่อยากจะฝากไว้คือ อย่าปล่อยให้ใครมาบอกเราว่าเราทำไม่ได้ เพราะคนเดียวที่รู้ดีคือตัวเราเอง ถ้าเรามีความฝันที่พอจะเป็นไปได้ในทางปฎิบัติ (เช่นเปลี่ยนสายอาชีพ ลงทุนสร้างอนาคต) ไม่ใช่ปั่นจักรยานไปดวงจันทร์ ก็ขอให้ลงมือทำเถอะค่ะ อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไปจนความฝันต้องเป็นเพียงความฝันตลอดไป และอย่าปล่อยให้คำพูดว่า “เป็นไปไม่ได้” จากคนรอบข้างมาบั่นทอนกำลังใจ เมื่อตอนที่ออกจากงานประจำมาเรียนรามใหม่ๆ มีแต่เพื่อนเรียกเราว่า “นักวิชาเกิน” (-_-") เพราะเรียนอะไรเกินความจำเป็น เราพยายามอธิบายว่าไม่ใช่บ้าเรียนสะสมปริญญา แต่เป็นการลงทุนทางการศึกษาเพื่อเปลี่ยนอาชีพ แล้วก็โดนเพื่อสนิท ที่คบกันมาตั้งแต่ ม. ต้น บอกว่าเราเป็นคนเห็นแก่ตัว ที่ึคิดถึงแต่เรื่องความต้องการของตัวเอง แทนที่จะทำงานแบ่งเงินให้พ่อแม่ เราก็บอกว่าก็ยอมเหนื่อยทำงาน part-time แบ่งให้ที่บ้านเท่าเดิม เพียงแต่มันอาจจะไม่ใช่งานที่มีตำแหน่งหรูหรา เอาไปเขียน resume ได้ ช่วงนั้นโดนเสียงคัดค้านและวิจารณ์จากคนรอบด้านหลายคน มีแต่แม่กับเพื่อนสนิทคนนึงที่จุฬาสนับสนุนเป็นกำลังใจให้เรา :-) แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 51 22:39:58 จากคุณ : Candy Wrapper - [ 2 ส.ค. 51 22:39:19 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เวลาไปกินข้าวเย็นกับกลุ่มเพื่อนๆที่จบจุฬาด้วยกัน แลัวพอมีใครทำอะไรน่าเกลียดเช่น กินเหล้าเมาแล้วขึ้นไปเต้นบนโต๊ะกลางตลาดสามย่าน ก็มีคนพูดว่า “อย่างน้อยก็ยังเข้าท่ากว่าที่เธอไปเรียนวิทย์” ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเรื่องเราต้องการเป็นนักวิทยาศาสตร์ สามารถเป็นเรื่องตลกเรียกเสียงหัวเราะในกลุ่มเพื่อนได้เสมอเลยค่ะ (-_-") แต่เราไม่เคยปล่อยให้คำพูดพวกนี้มาบั่นทอน เพราะเราคิดว่าเค้าไม่เข้าใจเรา จนเวลาผ่านไปหลายปี เพื่อนๆก็เริ่มเปลี่ยนความคิดว่า เราได้ตัดสินใจถูกต้องแล้ว และเราก็มีชีวิตในแบบที่เราต้องการ ตอนนี้เพื่อนหลายคนเข้าสู่วัยกลางคน แลัวมองย้อนกลับไปถึงทางที่ตัวเองเลือกในวัย 20 ต้นๆหลังเรียนจบ ว่ามันจะเป็นยังไงถ้าวันนั้นได้เลือกไปอีกทางนึงที่ใจอยากจะทำ วันนี้เราไม่ต้องถามคำถามนั้นอีกต่อไปแล้วในชีวิต :-) จากคุณ : Candy Wrapper - [ 2 ส.ค. 51 22:43:52 ]

ความคิดเห็นที่ 5 Congratulations. You are one the best fighters. จากคุณ : Forward Post - [ 2 ส.ค. 51 22:50:13 A:58.8.232.246 X: TicketID:012743 ]

ความคิดเห็นที่ 6 Congratulation.  @^_^@ จากคุณ : Appreciator - [ 2 ส.ค. 51 22:54:25 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อีกเรื่องนึงคือคนเราชอบคาดหวังว่า คนที่เรารักจะต้องเข้าใจเราที่สุดและเป็นกำลังใจให้เราทุกเรื่อง จริงๆแล้วความไม่เห็นด้วยจากคนรอบข้างมักจะมาจาก การที่เค้าหวังดี แต่มีความเห็นต่างจากเราว่า อะไรคือสิ่งที่ดีที่เหมาะกับเรา ต้องบอกเค้าว่าเราเข้าใจในความหวังดี แต่เราเป็นคนเดียวที่รู้ดีว่าอะไรคือสิ่งที่เราต้องการในชีวิต อย่าเสียเวลาเกินความจำเป็นที่จะอธิบายให้เค้าเข้าใจเรา เพราะบางอย่างต้องใช้เวลาถึงจะมองเห็นและเข้าใจ ปล่อยให้เวลาทำหน้าที่ของมัน แลัวเราก็ทำหน้าที่ของเราค่ะ หลังจากพูดเรื่องของตัวเองไปเยอะแล้ว อยากจะถือโอกาสนี้ขอบคุณอาจารย์ที่รามคำแหง ที่เป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จในการเปลี่ยนสายการเรียนค่ะ :-) อาจารย์คงจำหนูไม่ได้หรอก เพราะนักเรียนมีเป็นร้อย และเราไม่เคยคุยกันเป็นการส่วนตัว (ยกเว้นกับ “อาจารย์ยาย” ที่คุยกันบ่อยกว่าคนอื่น) บางท่านก็อาจจะเกษียญไปแล้ว ถ้าบังเอิญมีลูกศิษย์คนไหนแวะมาเห็นข้อความนี้ ก็ฝากคำขอบคุณและความระลึกถึงไปให้ท่านเหล่านี้ด้วยนะคะ :-) จากคุณ : Candy Wrapper - [ 2 ส.ค. 51 22:56:38 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ยินดีด้วยค่ะ เราเป็นคนหนึ่ง ที่มีความฝัน อยากเป็น แพทย์ผ่าตัดสมอง ค่ะ ไม่รู้ว่าทำไมถึงอยากเลือกด้านนี้ ชอบบดูการผ่าตัดที่ยากๆ เราไม่มีหัวสายวิทย์เลย แต่พอเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมา เรียนด้านศิลปะ ชอบงานละเอียด และ ใจเย็น อดทน... มีความฝันลึกๆแต่นั้นมา อยากเป็นแพทย์ผ่าตัดสมอง... มันแค่ความฝัน อายุมากแล้วด้วย.. ยังไงๆเราก็ไม่สามารถสานฝันนั้นให้เป็นจริงได้... เลยได้แต่เก็บฝันนั้นไว้กับตัว จากคุณ : JidNince - [ 2 ส.ค. 51 22:58:52 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ยินดีด้วยจริง ๆ ค่ะ และขอคารวะในความสามารถและความพยายามเลยค่ะ _/\_ จากคุณ : Genuine XXX - [ 2 ส.ค. 51 22:59:35 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณForward Post และคุณAppreciator: ขอบคุณค่ะ :-) ========================================= อ.ดร.ธิดารัตน์  เอกสิทธิกุล หรือ “อาจารย์ยาย” แห่งภาค Biotech สอน Cell & molecular biology ให้ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับการทำงานของ organelle ในเซลล์ และ กาีรส่งสารเคมีระหว่างเซลล์ผ่าน channel protein เป็นวิชาที่มีประโยชน์กับคนที่จะมาเรียนต่อทาง biochemistry และ cell biology มากๆค่ะ “อาจารย์ยาย”  ใจดี ถามอะไรก็ได้ ตอบได้ทุกอย่าง อิอิ :-D จากคุณ : Candy Wrapper - [ 2 ส.ค. 51 23:04:36 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คุณ JidNince และคุณ Genuine XXX:  ขอบคุณค่ะ :-) ======================================== รศ. สุนันทา ภิญญาวัธน์ (หัวหน้าภาควิชาเคมี) อาจารย์สอน Biochemistry 1 ในส่วนของ macromolecule ทั้งหมด คือ คาร์โบไฮเดรต โปรตีน ไขมัน กรดนิวคลีอิค จากคุณ : Candy Wrapper - [ 2 ส.ค. 51 23:07:32 ]

ความคิดเห็นที่ 12 รศ. เรืองลักขณา จามิกรณ์ สอน Biochemistry 1 & 2 เรื่อง enzyme และ metabolism อาจารย์เรืองเป็นคนแต่งตำรา Biochemistry ของรามทั้ง 2 เล่มเลยค่ะ :-) จากคุณ : Candy Wrapper - [ 2 ส.ค. 51 23:09:02 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ผศ. ลินดา บุหงาเรือง   สอน Biochemistry 2 กับ Biochemistry Lab 2 อาจารย์ลินดา พูดน้อย แต่ใจดี  และใจเย็นมากๆ ยังไม่เคยเห็นอาจารย์อารมณ์เสียเลยแม้แต่ครั้งเดียวค่ะ  :-) จากคุณ : Candy Wrapper - [ 2 ส.ค. 51 23:11:19 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ..... แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 51 23:22:27 แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 51 23:22:01 แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 51 23:18:24 จากคุณ : Candy Wrapper - [ 2 ส.ค. 51 23:14:36 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ยินดีด้วยนะครับ แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 51 23:20:29 จากคุณ : บุ้ง (B Oprysk) - [ 2 ส.ค. 51 23:19:59 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คุณ บุ้ง :  ขอบคุณค่ะ :-) ======================================= รศ. รำไพ สิริมนกุล สอน Organic chemistry 1 ซึ่งให้ความรู้พื้นฐานของ Hydrocarbon และ functional group ทั้งหมด รวมทั้ง Aromatic compound บางส่วน เป็นวิชาที่เด็กสอบตกเยอะมาก บางคนเรียนจนท้อ แต่ว่าถ้าตั้งใจเรียนตัวนี้แล้วจะเข้าใจ Organic chemistry 2 ซึ่งยากกว่ามาก ได้ดีขึ้นค่ะ   Organic chemistry 2 ค่อนข้างยากเพราะมาจากความเข้าใจไม่ใช่ท่องจำ เรียน 200 กว่าคนผ่านแค่ 15-20 คน  (-_-") จากคุณ : Candy Wrapper - [ 2 ส.ค. 51 23:23:22 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ จากคุณ : MC_Sand - [ 2 ส.ค. 51 23:25:17 ]

ความคิดเห็นที่ 18 รศ. วิชัย ธรานนท์ อาจารย์สอน Physical chemistry 1  และอธิบายได้ดีมากค่ะ :-) ในส่วนของ Thermodynamics และจลศาสตร์ของก็าซ ซึ่งเป็นเรื่องที่ต้องคิดเป็น 3 มิติและใช้จินตนาการสูงมาก อาจารย์อธิบายละเอียดและใช้ภาษา ที่เข้าใจง่าย ขอแนะนำตำราเรียน Physical chemistry 1  (CM 241) พร้อมคู่มือเฉลย ของสำนักพิมพ์รามคำแหง ให้กับทุกคนที่สนใจสาขาเคมีเชิงฟิสิกัลเพราะอ่านเข้าใจง่าย มีแบบฝึกหัด พร้อมเฉลยที่อธิบายการคำนวณอย่างละเอียด และราคาไม่แพงด้วยค่ะ ประมาณ 60-70 กว่าบาทค่ะ ถ้าจำไม่ผิด :-) จากคุณ : Candy Wrapper - [ 2 ส.ค. 51 23:26:24 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คุณ MC_Sand  :  ขอบคุณค่ะ :-) ====================================== สุดท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคน ที่กำลังท้อแท้ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียนหรือการทำงาน ทุกอย่างเป็นไปได้ถ้าเราพยายามค่ะ "Winners never quit. Quitters never win " สวัสดีค่ะ :-) จากคุณ : Candy Wrapper - [ 2 ส.ค. 51 23:30:11 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คุณเก่งค่ะ ยินดีด้วย ขออวยพรให้ประสบความสำเร็จในการเรียนต่อด้วยนะคะ  Biochemistry นี่เป็นพื้นฐานของทุกอย่างเลยจริงๆ ชื่นชม สถาบันและคณาจารย์ของคุณด้วยค่ะ จากคุณ : ดวงเด่นเดือน (ดวงเด่นเดือน) - [ 3 ส.ค. 51 00:21:56 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อยากทำได้อย่างคุณจังครับ...แต่ตอนนี้ หน้าที่การงานมาไกลเกินกว่าที่จะย้อนกลับแล้วอ่ะครับ ถึงแม้อยากจะไปเรียนอย่างอื่นๆบ้าง เป็นคนชอบเรียนรู้มาแต่ไหนแต่ไร   ผมสลับกับคุณนะครับ  ผมจากสายวิทย์มาเรียนศิลป์ (ภาษาอังกฤษ ภาษาศาสตร์)  แต่การเปลี่ยนสายคล้ายๆกับคุณคือ รามเป็นสถานที่ที่ introduce วิชาเกี่ยวกับภาษาให้ผม จนไปต่อยอดที่อื่นได้...และเห็นด้วยว่าที่รามเนื้อหาส่วนใหญ่เข้มข้นเหมือนที่อื่นๆ  อยู่ที่ว่านักศึกษาจะรับได้เท่าไรเท่านั้นเองครับ... นี่กระมังที่โรเบิร์ต ฟรอสต์ เรียกว่า The Road Not Taken...มันยากที่จะย้อนกลับมาเลือกเส้นทางเดินที่เราไม่ได้เลือกไปตั้งแต่ต้น...ซึ่งในบางกรณีเราย้อนไปไม่ได้เลยด้วยซ้ำ... จากคุณ : texanprofessor(krisdauw) (krisdauw) - [ 3 ส.ค. 51 01:07:22 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ต่อจากข้างบนนะครับ...คุณจะไม่เล่าเกี่ยวกับตอนเรียนปริญญาโทหน่อยหรือครับ  เพราะเห็นเขียนไว้ว่าจบโทแล้ว...แต่คุณเล่าแต่ตอนตรี... จากคุณ : texanprofessor(krisdauw) (krisdauw) - [ 3 ส.ค. 51 01:08:17 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เก่งมากเลยค่ะ เราเด็กศิลป์ แต่ก็เสียดายมาตลอดว่าน่าจะเรียนแผนวิทย์ (แต่จะเรียนรอดหรือเปล่าก็อีกเรื่องนึง) เราชอบเรียนเกี่ยวกับด้านสมุทรศาสตร์ (ตอนเรียนจุฬาก็ไปเลือกวิชานี้.. สนุกมากๆ) อยากเป็นนักสมุทรวิทยา.. ตอนนี้เป็นแค่ฝันที่ยังไม่มองเห็นแม้แต่จะลางๆ บางครั้งก็นึกน้อยใจระบบการศึกษาของไทย เราชอบชีวะมากๆ แต่เราไม่ค่อยสันทัดด้านเคมีและเลข.. ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะห้องเรียนนึงเด็กตั้งห้าสิบกว่าคน..  เราตามไม่ทัน (เคยลองติวตัวต่อตัวกับคุณครูที่สอนวิชาเลข กลายเป็นว่าเราเก่งเลขตอนเทอมนั้นๆไปเลย ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นเพิ่งตกตอนกลางภาค) ทำให้เราไม่เลือกสายวิทย์.. เลยอดเรียนชีวะเลย.. ถ้าเป็นไปได้ก็อยากทำแบบคุณเหมือนกัน อยากลงคอร์สของทาง Open University ที่นี่แล้วลองเรียนไปเรื่อยๆ..  แต่ OU ก็ไม่ใช่ถูกๆเลย T-T แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 51 01:19:20 จากคุณ : pervpanda - [ 3 ส.ค. 51 01:14:35 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ยินดีด้วยมากๆ เลยค่ะ เราว่าคุณ Candy Wrapper ประสบความสำเร็จตั้งแต่ค้นพบว่าสิ่งที่ตัวเองต้องการคืออะไร แล้วตัดสินใจที่จะทำมันค่ะ ถึงแม้ว่าจะต้องเสี่ยงกับความไม่เข้าใจของคนรอบข้างหลายๆ คน เราว่าหลายๆ คนเอง จนถึงตอนนี้ก็อาจจะยังไม่แน่ใจว่าตัวเองต้องการอะไร หรือไม่ก็รู้ว่าตัวเองต้องการอะไรแต่ไม่กล้าที่จะตัดสินใจทำค่ะ (ซึ่งเราเองก็อาจจะเป็นหนึ่งในประเภทหลัง แหะๆๆ) แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม เราเชื่อว่าทุกคนมีทางเดินของตัวเองค่ะ อยากฟังเรื่องราวตอนเรียนโทต่อจังเลยค่ะ อ้ออ...เห็นจากข้อความแรกว่าได้จดหมายตอบรับเรียนต่อปริญญาเอกด้วย ยินดีด้วยอีกครั้งนึงนะคะ : ) จากคุณ : Frappemania (Frappemania) - [ 3 ส.ค. 51 01:47:32 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เยี่ยมมากเลยครับ ขอชื่นชมหมดหัวใจ ^______^ อ่านแล้วรู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาทันทีเลยครับ นับว่าคุณจขกท.มีจิตใจที่เด็ดเดี่ยวและมั่นคง มันไม่ยากครับที่จะทำอะไรใหม่ๆและท้าทาย แต่สิ่งที่ยากคือการประคับประครองให้มันตลอดรอดฝั่ง และประสบความสำเร็จในท้ายที่สุด ขอโหวต!!แล้วกันนะครับ เพราะเรื่องราวแบบนี้นับว่าทรงคุณค่าต่อคนรุ่นหลังมากๆครับ อยากฟังเรื่องตอนป.โทต่อนะครับ ป.ล.หนังสือของรามคำแหงนี่ดีมากจริงๆครับ ช่วยให้เรารอดพ้นจากวิชามหาโหดอย่าง Org.Chem มาได้ จากคุณ : Finnegan 'Finn' Bell - [ 3 ส.ค. 51 04:16:34 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ยินดีกับคุณนะคะ  เก่งมากค่ะ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เราคงไปเริ่มเรียนป.ตรีสาขาที่เราอยากเรียนเหมือนกัน แต่กลับกันกับคุณค่ะ  เราจบตรีสาขาวิทยาศาสตร์ ตอนนี้กำลังจะจบป.โทจุลชีววิทยา เหลือแค่ส่ง Thesis อย่างเดียว  แต่มันไม่ใช่สิ่งที่เราอยากทำงานเลยค่ะ เราชอบภาษามาตั้งแต่เรียนมัธยม แต่ต้องเรียนสายวิทย์เพราะพ่อแม่อยากให้เรียน เป็นค่านิยมสมัยก่อน และญาติทางพ่อเราก็มีแต่คนเป็นหมอกับวิศวกร พอเอ็นท์ติดเราก็ยังหาเวลาไปเรียนภาษาเยอรมัน เพราะอยากเรียนมาตั้งนานแล้ว ตอนจบตรีก็ตะบันเรียนสายวิทย์ต่อ เพราะตอนนั้นคิดว่ามันคงไม่น่าจะยากเย็น  และที่บ้านก็ไม่อยากให้เปลี่ยนสาย ตัววิชาจริง ๆ นั้นไม่ยากเท่าไหร่ เพราะเราชอบวิชาท่อง แต่เมื่อต้องสัมผัสกับงานด้านนี้มากขึ้น เราจึงรู้ตัวว่ามันไม่เหมาะกับเรา ไม่อยากทนทำแล็บอยู่ทั้งวันทั้งคืนค่ะ อาชีพบางอาชีพเลิกงาน 4 โมงหรือ 5 โมง ก็หิ้วกระเป๋ากลับบ้านได้เลย  แต่การเป็นนักวิทยาศาสตร์มันไม่ใช่อย่างนั้น  ถ้าผลแล็บไม่ออก หรือทำอะไรติดพันอยู่ ก็ต้องทำต่อไป ไม่สามารถเอางานกลับมาทำที่บ้านได้  แต่ตอนที่เรารู้ตัวว่ามันไม่เหมาะกับเรา ก็สายไปแล้ว เพราะตอนนั้นเหลือสอบอีกไม่กี่วิชา  ไปหาแผนกที่ปรึกษานักศึกษาของมหาลัย เค้าก็บอกให้เราเรียนสาขาเดิมให้จบ เราเครียดกับการสอบมาก เพราะเป็นสอบปากเปล่า ภาษาเยอรมันอีกต่างหาก  จนต้องไปหาจิตแพทย์เพราะเป็น Anxiety disorder กินยาอยู่เป็นปี  พ่อแม่จึงไม่คาดหวังอะไรกับเราอีก จะจบหรือไม่จบก็ไม่เป็นไร แต่เราก็กัดฟันจนเกือบจบค่ะ  เราทำงาน part-time สอนภาษาไทยให้คนเยอรมัน และรับแปลเอกสารที่มีศัพท์วิทยาศาสตร์จากเยอรมันเป็นไทย (อย่างน้อยก็ได้ใช้ที่เรียนมามั่ง) รู้สึกมีความสุขที่ได้ทำงานเกี่ยวกับภาษา แต่รู้สึกเสียดายนิด ๆ ว่า หากเราเรียนด้านภาษา ก็คงไปได้ไกลกว่านี้  แต่ไม่เป็นไร คนเราแก้ไขอดีตไม่ได้  เราอยากเรียนเอาปริญญาด้านภาษาสักใบเหมือนกัน แต่ก็กำลังจะแต่งงานมีครอบครัวค่ะ คงไม่สามารถตั้งต้นเรียนใหม่ได้ และอายุก็มากขึ้น ถึงเวลาที่จะหาอะไรทำให้มันเป็นเงินเป็นทองมั่ง เราตั้งใจว่า หากมีลูก ก็จะส่งเสริมให้เค้าได้เรียนตามที่ตัวเองถนัด เพราะเมื่อคนเราได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ ผลงานก็จะออกมาดี และมีความสุขกับชีวิต   ส่วนน้องเราก็เป็นอีกคนที่เปลี่ยนสายเรียนค่ะ  น้องจบตรีวิศวะเครื่องกล พอจบก็ไปสมัครนิติฯ รามฯ พร้อมกับทำงานด้านวิศวะไปด้วย กำลังจะจบนิติฯ อีกไม่กี่เดือน และก็กำลังหาที่เรียนโท นิติฯ ด้านกฎหมายระหว่างประเทศ และตั้งใจจะทำงานสายนิติฯ  เพราะเจอบางเหตุการณ์ที่ทำให้เค้าไม่อยากเป็นวิศวกรอีกต่อไป ทั้ง ๆ ที่สนใจทางสาขานั้นมาก ตอนเรียนป.ตรีที่ไทยวิชา Physical Chem. เราก็อ่านหนังสือของม.รามค่ะ สอบมิดเทอมและไฟนอลผ่านฉลุย แต่มีคนตกกันเยอะทีเดียว  หนังสือเล่มนั้นดีมากเลย แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 51 05:09:05 จากคุณ : Sonnenschein - [ 3 ส.ค. 51 05:04:35 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ คุณเป็นคนมีความพยายาม มีความยึดมั่นและซื่อตรงต่อปณิธาณของตนเอง และกล้าที่จะต่อต้านกระแสความคิดเห็นของคนอื่น กล้าต่อสู้กับความยากลำบากกับการเริ่มต้นเรียนใหม่ ถูกใครล้อ เยาะเย้ย หรือดูหมิ่น คุณก็ไม่หมดแรงหมดกำลังใจ แต่ยังคงมุ่งมั่นก้าวเดินต่อไปจนกระทั่งประสบความสำเร็จในวันนี้ คนที่มีความอ่อนน้อมถ่อมตน มีความกตัญญูรู้คุณต่ออาจารย์อย่างคุณนี้ เป็นคนที่ดีมีความสามารถที่สังคมไทยควรภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่งค่ะ หากจะให้ทายว่าทำไมคุณจึงกล่าวถึงแต่อาจารย์ที่ราม ดิฉันก็ขอเดาว่า หนึ่ง เพราะรามเป็นสถามอุดมศึกษาแห่งเดียวที่เปิดประตูยอมรับให้คุณสมัครเรียนได้ และสอง เพราะอาจารย์ทั้งหลายที่นั่นเป็นผู้ช่วยเหลือ สนับสนุน ผลักดัน จนกระทั่งคุณเรียนจบตรี และสามารถมีวันนี้ที่เรียนจนจบโทและเรียนต่อปริญญาเอกได้ ขอบคุณที่นำประสบการณ์ชีวิตมาแบ่งปัน คุณเป็นตัวอย่างสร้างสรรค์ที่ดีที่อาจผลักดันให้คนอื่นมีความกำลังใจและกล้าที่จะเปลี่ยนทางเดินของชีวิต ไม่ว่าเขาคนนั้นจะเรียนที่เมืองไทย หรือเรียนเมื่อมาตั้งต้นใหม่ที่ต่างประเทศ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็อยู่ที่นั่นค่ะ   จากคุณ : Smilla - [ 3 ส.ค. 51 05:19:57 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ยินดีด้วยค่ะ จขกท เก่งจัง จากคุณ : ศรีธนา - [ 3 ส.ค. 51 05:43:13 ]

ความคิดเห็นที่ 29 Congratulations!!!!!!  You've done it!!   ^0^ จากคุณ : nu yim (sweetkiwi) - [ 3 ส.ค. 51 08:11:50 ]

ความคิดเห็นที่ 30 Congratulations krub! Well, when I was in the US, I heard one story. But it may be a bit extreme though. :) There was a beautiful girl working as a "bunny" in a pub. At this pub, she had two guests who were renowned scientists. They always came and talked about their scientific works in this very club. She, as a waitress dressing in a sexy bunny outfit, always overheard on these two's conversations on immunology (if I am not mistaken). What she heard spurred her thoughts and imaginations. FYI, on that day, immunology was still a frontier of science. Finally, she came to guests and started a conversation about immunology.... Absolutely, it's quite weird for the nerds talking to "a bunny" about noble-prized level questions, isn't it? One thing that I've seen a major difference between Thai and American society is related to the following paragraph.... These two American scientists were absolutely impressed with her and supported her to pursue her MS and, then, PhD in immunology. Nowadays, "the bunny waitress" is a leading immunologist in the world.... FYI, she also included her cat's name in her authors' list of her paper submitted to Nature! :) I don't know what she's going to become if she dressed up like a bunny in a club in Thailand. But, for the least likely, becoming the first author of papers published in Nature. "Winners never quit, Quitters never win"--- Yes, I agree with you. แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 51 09:34:27 แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 51 09:22:20 จากคุณ : amatuer translator - [ 3 ส.ค. 51 09:20:52 ]

ความคิดเห็นที่ 31 Congratulations from your follow Atlantan na ka khun Candy Wraper :-) And also thank you for sharing your inspiring story to us. I am very happy for you แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 51 10:07:20 จากคุณ : forbidden donut - [ 3 ส.ค. 51 10:04:21 ]

ความคิดเห็นที่ 32 อ่านกระทู้นี้แล้วรู้สึกดีมาก ๆ คนที่มี passion และความตั้งใจจริงอย่างคุณ Candy Wrapper เหมาะที่จะเป็นนักวิทยาศาสตร์จริง ๆ ขอแสดงความยินดีด้วย จากคุณ : ... - [ 3 ส.ค. 51 10:37:41 A:58.8.14.246 X: TicketID:098315 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ไม่ขอพลาดเม้นท์คนแอตแลนต้าด้วยกันค่ะ แจ๋วจริงๆค่ะ ชื่นชมในความพยายามค่ะ ลิงน้อยก็ว่าอยากจะลองเรียนพยาบาลสักตั้ง แต่คงต้องพักโครงการไว้ก่อนค่ะ เพราะว่าต้องกลับเมืองไทยซะแล้ว ถ้ามีโอกาสคงได้เปลี่ยนสาขาเรียนจากบริหารธุรกิจมาเป็นสายวิทยาศาสตร์เหมือนคุณแคนดี้ค่ะ สมควรโหวตกระทู้นี้ค่ะ (แต่เ็ป็นแค่บัตรผ่าน คงต้องรอสมาชิกท่านถัดไปนะคะ) จากคุณ : ลิงน้อย - [ 3 ส.ค. 51 10:48:34 A:75.250.217.46 X: TicketID:145647 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ดีใจด้วยนะคะ ตามหาความฝันของตัวเองเจอ และมาได้ถึงขนาดนี้ เรายังงมอยู่เลย  คิดว่าใช่แล้ว แต่ไปไม่ถึงสักที -_-' จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก - [ 3 ส.ค. 51 11:27:58 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ยินดีด้วยจริงๆค่ะ เก่งมากๆ จากคุณ : oriole - [ 3 ส.ค. 51 11:28:00 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ยินดีด้วยค่ะ เราก็มีความฝันเหมือนกันแต่ยังไปไม่ถึง ได้อ่านกระทู้ความสำเร็จที่เกิดจากความมุ่งมั่นของคนที่ไม่ละความพยายาม ทำให้เรามีแรงผลักดันที่จะพยายามไปให้ถึงเป้าหมายของมากกว่าเดิม  ขอบคุณสำหรับความรู้สึกนี้นะคะ^^ จากคุณ : เพี้ยนพอดี - [ 3 ส.ค. 51 12:13:12 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ยินดีด้วยครับ ที่จบ แล้ว ผมก็รามเหมือนกัน แต่เรียน คณะ มนุษยศาสตร์ สาขา ภาษาอังกฎษ อยู่หน้าตึกคณะ ของคุณ ละครับ ชื่อ ตึก SCL หรือเปล่าครับ เพราะผมชอบ ไปนั่งที่ กระได หน้าตึก คณะ SCL บ่อยๆ ผมเรียนป.ตรี เป็น ใบที่ 2 ครับ (แต่ยังไม่จบนะครับ) ผมเข้าเรียนปี 2546 โดยการเทียบโอน ป.ตรี ใบแรก สาขา การตลาด   ม. เอกชนแห่งหนึ่ง ที่ มหาวิทยาลัย แห่งหนึ่ง แถวฝั่ง ธนบุรี  ผมไม่ได้เข้าเรียน ตั้งแต่ ปลายปี 2548   แค่ ลงทะเบียนไว้ เฉยๆ ผม ลงแค่ 2-3 ตัว เองแล้วก็ไปสอบ แต่ไม่ค่อยผ่านวิชา เพราะว่าไม่ค่อยมีเวลาอ่านหนังสือ และ ไม่มีเวลาไปเรียนเลย  ครับ แล้วก็ไกล บ้านเป็นอย่างมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  สงสัย ผมคงได้เป็น น.ศ. 8 ปีรอบที่ 2แน่ๆๆครับ ตัวผม 5555555555 ไชโย จากคุณ : okb - [ 3 ส.ค. 51 13:00:44 ]

ความคิดเห็นที่ 38 กลับเข้ามาดูกระทู้อีกทีค่ะ ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยียนและแสดงความยินดีนะคะ :-) สำหรับบางท่านที่อยากฟังเรื่องราวเกี่ยวกับการเรียนโทของ จขกท ก็เป็นเหมือนนักเรียนทั่วไป อาจจะไม่มีอะไรหวือหวา เพราะว่าอุปสรรคน้อยกว่าตอนที่เรียนที่รามมาก เนื่องจากได้อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เกื้อหนุนให้เรียนจบ ไม่มีปัจจัยภายนอกมารบกวน เช่นได้รับการสนับสนุน 100% จากคนรอบข้าง สุขภาพดี กินอิ่มนอนหลับ ตอนที่เรียนรามเหนื่อยมากๆ เพราะบ้านอยู่ปิ่นเกล้า ต้องไปเรียนที่บางนา(ราม 2)กับหัวหมาก (ราม 1) เสร็จแล้วต้องไปทำงานตอนเย็นที่เจริญนคร(ฝั่งตรงข้ามแม่น้ำของสาธร) แค่เดินทางอย่างเดียวก็หมดไป 3-4 ชมต่อวันแล้วค่ะ  (-_-") สำหรับการเรียนโทของ จขกท ก็พอจะเล่าได้พอสังเขปคือเป็นความท้าทายอีกอย่างนึง เพราะจะเป็นเรื่องของการนำทฤษฎีมาใช้จริง ฝึกระบบการแก้ปัญหา รวมทั้งหน้าที่ความรับผิดชอบอื่นๆ เช่นการเป็น teaching assistant(TA)/ research assistant(RA) ส่วนตัวค่อนข้างโชคดีที่มีพื้นทางภาษา เลยไม่ค่อยต้องปรับตัวมากนักค่ะ สำหรับคนที่สนใจอยากมาเรียนต่อระดับโท-เอก ด้านวิทย์ที่อเมริกา จะพบว่าโีรงเรียนส่วนใหญ่มักจะลดค่าเทอมให้เกือบทั้งหมด และให้เบี้ยเลี้ยงรายเดือน แลกกับการทำงานเป็นผู้ช่วยสอน (TA) หรือผู้ช่วยทำวิจัย (RA) เงินเหล่านี้เป็นเงินที่ให้แล้วให้เลย ไม่มีสัญญาข้อผูกมัดว่าต้องใช้คืนหลังเรียนจบ จขกททำงานเป็น TA โดยจะช่วยสอนในวิชา lab ประมาณอาทิตย์ละ 1-2 วัน แล้วก็ช่วยอาจารย์เตรียมสื่อการสอน และตรวจข้อสอบค่ะ สำหรับเรื่องที่อยากจะฝากไว้ถึงคนที่เข้ามาเรียนระดับ graduate คือ การเลือกอาจารย์ที่ปรึกษา หรือ adviser มีผลต่ออนาคตทางการเรียนอย่างมาก เรียกว่าใครจะเรียนจบไม่จบ จะจบเร็จหรือช้า ขึ้นอยู่กับ adviser คนเดียวค่ะ บางคนทำแลปแทบตายแต่อาจารย์ไม่ให้จบก็มี ถ้า adviser อนุมัติให้ผ่านแล้ว ทาง department และ dean ก็มักจะไม่ขัด คนที่เลือกอาจารย์ที่ปรึกษาผิด ชีวิตการเรียนจะยากลำบากและมีความทุกข์มากค่ะ   ลักษณะของอาจารย์ที่ปรึกษาที่ดี คือ - มีความเมตตากรุณา อยากเห็นลูกศิษย์ประสบความสำเร็จในชีวิต - มีเวลาให้นักเรียน อาจารย์บางคนใจดี แต่ยุ่งตลอดเวลา ทำให้เราไม่ได้รับความช่วยเหลือในปัญหาที่ time-critical ซึ่งจำเป็นต้องแก้ให้เสร็จเดี๋ยวนั้น - มีวิธีสื่อสารที่ดี พูดคุยกันแล้วสื่อความหมายชัดเจน เพราะการมีความรู้ดี ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นผู้ถ่ายทอดได้ดีเสมอไป ข้อสังเกตุว่า adviser คนไหนที่เราควรจะเลือกให้มานำทางอนาคตเรา ให้ดูจากกลุ่มนักเรียนที่ร่วมงานกับอาจารยท่านนั้น ว่ามีความสุขในการทำงาน ไม่วิตกกังวลหรือเครียดมากเกินไป พูดถึง adviser ด้วยความเคารพชื่นชมทั้งต่อหน้าและลับหลัง ถ้าเห็น research lab กลุ่มไหนที่สมาชิกจบช้า หรือมักจะมีการเปลี่ยนย้ายสมาชิกเข้าออกเป็นประจำ ก็เป็นสัญญาณที่ไม่ค่อยดีค่ะ ท้ายนี้ก็ขอให้ทุกคนโชคดีนะคะ :-) แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 51 20:32:46 จากคุณ : Candy Wrapper - [ 3 ส.ค. 51 20:29:07 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ขอแสดงความยินดีด้วยครับ จากคุณ : คนอุดรฯ (วัชรานนท์) - [ 3 ส.ค. 51 23:18:29 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ดีใจด้วยค่ะ คุณเป็นคนเก่งและมีความพยายามมากๆ ..... จากคุณ : ก๋าสะลองเงิน - [ 4 ส.ค. 51 01:34:56 ]

ความคิดเห็นที่ 41 Congratulations! ยินดีด้วยมากๆครับ คุณเป็นคนมีความมุ่งมั่น กำลังใจเข้มเข็งมากๆครับ Such an inspiring story :) ทั้งน่ารักมากๆที่คุณระลึกถึงครูอาจารย์ ท่านคงปลาบปลื้มมากๆถ้าได้มาเห็นกระทู้นี้ ขอให้ประสบความสำเร็จในการเรียนต่อ แล้วกลับเข้ามาเล่าเรื่องให้ฟังอีกนะครับ :) จากคุณ : Gaignun - [ 4 ส.ค. 51 10:41:10 ]

ความคิดเห็นที่ 42 อยากจะแสดงความยินดีด้วยเป็นอย่างมากค่ะ แต่คนอื่นพูดไปหมดแล้ว ยินดีด้วยค่ะ น่าประทับใจมากๆเลยค่ะ และน่าภูมิใจแทนบุคคลอันเป็นที่รักของคุณด้วยค่ะ ยินดีด้วยนะคะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : Kryta (kryta) - [ 4 ส.ค. 51 12:11:37 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อ่านแล้วรู้สึกยินดี และชื่นชม จขกท. คุณ Candy Wrapper มากเลยค่ะ นอกจากจะมาให้กำลังใจให้กับคนที่ยังไม่กล้าก้าว (แบบเรา) แล้ว ยังมาประกาศคุณงามความดี อาจารย์ผู้มีพระคุณอีก คุณเป็นคนดีจังค่ะ เราจะพยายามเอาแบบอย่างจากคุณนะคะ ขอบคุณมากค่ะ Congrats! จากคุณ : asiacuisina (asiacuisina) - [ 4 ส.ค. 51 21:16:58 ]

ความคิดเห็นที่ 44 สุดยอดที่สุดเลยค่ะ ยินดีด้วยนะคะ จากคุณ : บะหมี่น้ำแสนอร่อย - [ 5 ส.ค. 51 15:09:19 ]

ความคิดเห็นที่ 45 จากศิลป์มาวิทย์เหมือนกันครับ ตอนแรกก็ไม่นึกว่าจะเรียนได้ (ดูถูกสมองตัวเอง) แต่ในที่สดก็เรียนมาได้จนจบรอดฝั่ง Organic Chem นี่เป็นหนึ่งในวิชาที่ชอบมากๆ แต่ Physical Chem นี่เกลียดสุดๆเลย ผมว่าเรื่องของคุณเจ้าของกระทู้ก็เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่า ไม่มีอะไรยากเกินความสามารถของคนเราถ้าเราตั้งใจอย่างเต็มที่ Congratulations ด้วยอีกคนครับ จากคุณ : Rennis - [ 6 ส.ค. 51 10:25:25 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เก่งค่ะ  ยินดีด้วย เข้าใจนะว่าเคมีเนี่ยมันยากแค่ใหน  หุหุ  เพราะว่าที่เรียนมา 4 ปีเนี่ย  สุดสุด  เพราะเมื่อจบเคมีแล้วลองมาเรียนด้านบริหาร  มันคนละเรื่องกันเลย จากคุณ : หนูวรรณ - [ 6 ส.ค. 51 18:04:13 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ จากคุณ : lady blossom - [ 6 ส.ค. 51 19:11:30 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เป็นเรื่องที่อเมซซิ่งมาก ชื่นชมในความตั้งใจและความกล้าของ จขกท ค่ะ ยินดีด้วย จากคุณ : yuy - [ 6 ส.ค. 51 19:59:49 A:124.122.192.218 X: TicketID:124751 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ยินดีด้วยค่ะ ของเราเป็นเคสกลับกันกับจขกท ของเราจากวิทย์เป็นศิลป์ ตอนแรกเรารีไทร์จากจุฬาตอนปีที่ 6 แล้วเริ่มเรียนนับหนึ่งใหม่ ตอนนี้ได้ทุนรัฐบาลญี่ปุ่น เรียนอยู่ที่โตเกียวค่ะ จากคุณ : แพนด้าหน้าใส - [ 6 ส.ค. 51 20:09:29 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ยินดีด้วยค่ะ เก่งจังเลย เราก็อยากเปลี่ยนเหมือนกัน ตอนนี้ไม่ชอบสิ่งที่เรียนมาเลย  ไม่รู้จะมีวันนั้นมั้ย จากคุณ : Fresita - [ 6 ส.ค. 51 21:50:20 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ยอดเยี่ยมมากค่ะ  กำลังสนใจจะต่อโทอีกใบและต่อเอก ในสาขาที่ไม่ตรงกับปริญญาตรี- โทที่ได้มาอยู่พอดี  เพิ่งมารู้ความชอบความถนัดของตนเองจริงๆ ก็ตอนจบโทแล้วทำงานแล้วนี่แหละ ทำงานไม่ตรงกับที่เรียนมาแต่ชอบแฮะ แล้วคิดว่าอยากศึกษาต่อในสาขาตามประสบการณ์ทำงานมากกว่า หลายๆ อย่างไม่ลองทำก็ไม่รู้ว่าชอบจริงๆ หรือเปล่า  แต่อย่างน้อยได้รู้ใจ ตัวเองแล้วมีความฝัน และหมั่นไขว่คว้าตามความฝันของตน จะผิดหวังหรือสมหวัง ก็คงดีกว่าหลายๆ คนที่ไม่เคยได้รู้ใจตัวเอง จากคุณ : ไนซ์ (nicechick) - [ 6 ส.ค. 51 23:12:07 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ขอบพระคุณคุณจขกท. มากคะ เป็นกำลังใจที่ดีมากเลย เพราะพรุ่งนี้กำลังจะไปเจอโปรเฟสเซอร์ เมื่อกี้เพิ่งปริ้นท์ proposal เสร็จ สิงห์ฯ เปลี่ยนจากวิทย์ มาเป็นศิลป์ตอนมหาวิทยาลัย ตอนปีหนึ่งคิดแล้วคิดอีก ซิ่ว ไม่ ซิ่ว เพราะว่าไม่แฮปปี้เลย อยากกลับไปใช้ชีวิตสายวิทย์เหมือนเดิม คุยกับเพื่อนสนิทก็เหมือนไม่ได้คุยภาษาเดียวกัน (เพื่อนเป็นสายหมอกันหมด) อีกอย่างเรียนสายศิลป์ความรู้สึกเทียบกับสายวิทย์แล้วเหมือนจะเป็นอากาศธาตุ จับต้องลำบาก เรียนวิชาปรัชญาก็ไม่เก็ท... แต่วิชาสายวิทย์ฯ ที่ลงเป็นวิชาเลือก แต่ละวิชาก็ดั้น...ได้ท๊อปตลอด ในใจก็คิด แล้วควรจะเรียนคณะนี้ต่อไปไหม บอกตรงๆ ว่าสับสนถึงตอนปีสอง จนกระทั่งขึ้นปีสาม แยกภาค คราวนี้เห็น "สวรรค์" เลยคะ เราไม่ได้คิดผิดที่เปลี่ยนสาย นี่แหละสิ่งที่เราชอบ ดีใจที่คิดไม่ผิด ดีใจที่ไม่ซิ่ว ตอนนี้เราได้รับทุนรัฐบาลญี่ปุ่นมาเรียน และก็กำลังอยู่ในช่วง MAD & SAD และเกิดอาการอยากจะ Quit (มันเริ่มมาตั้งแต่ปีที่แล้วและเกิดขึ้นมาหลายรอบมากเลยคะ... ไว้วันหลังมาเล่าให้ฟัง) แต่ก็คิดมาตลอดว่า เดี๋ยวมันต้องดีๆ พรุ่งนี้จะไปเจอโปรเฟสเซอร์ออกหัวออกก้อยยังไม่รู้ บอกตรงๆ ว่าหวั่นใจ แต่พออ่านหัวข้อของจขกท. ก็ได้กำลังใจขึ้นเยอะคะ Winners never Quit Winners never Quit!!!!! ขอบพระคุณมากคะ จากคุณ : สิงห์ใต้เงาจันทร์ (ise...) - [ 7 ส.ค. 51 00:27:40 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ดีใจจัง ไม่รู้ทำไมพิมพ์คำนี้ แต่แว่บแรกมันออกมาเอง คุณเก่งมากๆ ที่ฝ่าฟันมาได้ เราเป็นคนนึง ที่มีความฝันคล้ายๆ กัน แต่ตอนนี้ยังค้างครึ่งๆ กลางๆ เรียนสายวิทย์ อยากเป็นหมอ หรือไม่ก็สัตวแพทย์ แต่ตอนเอนท์ เราบอกตัวเองว่าเรียนไม่ไหวแน่ๆ เพราะไม่ชอบซักวิชา ไม่ว่าชีวะ เคมี ฟิสิกส์ เลข แต่เราดันเก่งภาษามากกว่า ทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจอยากจะเก่ง มันได้ของมันเอง เรียนป.ตรี บริหารธุรกิจ อย่างทุกข์ทรมาณ เพราะไม่ได้ชอบเลย แถมตอนเรียนยังไปขลุกอยู่กับชมรมขี่ม้าของคณะสัตวแพทย์อีกต่างหาก ไปช่วยดูแลม้า หัดขี่ม้า ฯลฯ จนสามารถดูแลทำแผลเล็กๆ น้อยๆ ได้ พอจบป.ตรี ก็ต่อโทจิตวิทยาการปรึกษา เป็นสาขาที่ชอบเหมือนกัน เรียนอย่างมีความสุขมากกว่าป.ตรี ตั้งเยอะ แอบไปช่วยงานคลีนิคสัตวแพทย์อยู่ช่วงนึงด้วย ช่วยผ่าตัดหมาแมว มีความสุขที่เห็นมันรอด แล้วก็อยากจะทำได้มั่ง อยากจะเป็นคนรักษามันเอง ไม่ใช่เป็นแค่ลูกมือ ตอนนี้เกือบจบโทแล้ว เมื่อไม่นานมานี้ อยู่ๆ ก็มีความคิดเข้ามาในหัว "ฉันอยากเป็นสัตวแพทย์" ตั้งใจว่าจบโทแล้วจะไปเรียนป.ตรี สัตวแพทย์อีกใบนึง ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็จะประกอบอาชีพนักจิตวิทยาไปเลย ผลคือ แม่ไม่ยอม (เหมือนคุณ จขกท.เลยเนอะ) และยังคาราคาซังมาจนทุกวันนี้ เครียดมากๆ เพราะแม่ไม่ได้ห้ามเราเรียนสัตวแพทย์อย่างเดียว แต่ยังพูดจาดูถูกอาชีพนักจิตวิทยา ที่เรากำลังจะเรียนจบอีกด้วยว่า ต้องไปช่วยเหลือพวกสำส่อน ติดเอดส์ ฯลฯ แล้วก็พยายามขีดเส้นทางเดินให้เรา ด้วยการบังคับให้ไปต่างประเทศ เพื่อเรียนรู้การค้าขายอย่างที่แม่ต้องการ แล้วแม่ก็จะได้อวดใครๆ ได้ด้วย ว่าส่งลูกไปเมืองนอกเมืองนา มีปัญหากับแม่มาตลอดอยู่แล้ว พอมาเจอแบบนี้อีกก็ยิ่งเครียด ตอนนี้ยังเรียนไม่จบก็ยังยื้อเวลาไปได้ แต่ถ้าจบเมื่อไหร่ ก็ยังไม่รู้ว่าจะต้องเดินไปทางไหนดี อยากทำได้อย่างคุณจขกท.บ้างจัง แต่เราอยู่ตจว. ถ้าต้องไปเรียนสัตวแพทย์ที่กทม. ก็ต้องทิ้งแม่ไว้คนเดียว ซึ่งตอนนี้แม่ก็เริ่มพูดกดดันแล้ว ว่าเราจะทอดทิ้งแม่ แถมค่าเทอมก็ไม่ใช่น้อยๆ ขนาดที่จะทำงานพิเศษมาจุนเจือได้ ไหนจะการเรียนที่ยากหนักหนา จะเอาเวลาที่ไหนไปทำงาน บอกตรงๆ ว่าตอนนี้เราท้อแล้วล่ะ T_T  แต่ก็ยังอยากเป็นๆๆๆๆๆ อยู่นั่นแล้ว บางทีมันอาจจะต้องกลายเป็นความฝันตลอดไป เหมือนกับใครๆ อีกหลายคนก็ได้เนอะ ที่แว่บแรกเราพิมพ์คำว่า "ดีใจจัง" คงเพราะคุณจขกท.สามารถฝ่าฟันมาจนสำเร็จได้ ล่ะมั้ง ถ้าเป็นเรา เราต้องดีใจมากๆๆๆๆ แน่ๆ เลย จากคุณ : ปฏิจจสมุปบาท (ปฏิจจสมุปบาท) - [ 7 ส.ค. 51 00:39:05 ]

ความคิดเห็นที่ 54 สุดยอด สุดยอด สุดยอด !!!!!! ขอยกให้เป็นกระทู้ยอดเยี่ยมแห่งปีเลยครับ โอ้ยๆๆๆๆ ขนลุกๆ อ่านแล้วทึ่งในความสามารถของคุณมากๆ ผมเชื่อเลยว่า ในใจของคุณคงจะพูดกับตัวเองว่า จะไม่มีอุปสรรค์ใดที่จะยับยั้งเราได้ถ้าเราตั้งใจจริง U make my day จริงๆ จากคุณ : TimeS-To-Enjoy - [ 7 ส.ค. 51 01:59:51 ]

ความคิดเห็นที่ 55 สังเกตุ... อาจารย์ส่วนใหญ่ที่สอนเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ ที่คุณ เจ้าของกระทู้ นำเสนอ เป็นผู้หญิงทั้งนั้น เป็นกระทู้ที่ยอดเยี่ยมค่ะ ได้กำลังใจขึ้นมาเป็นกอง ทั้งๆที่สิ่งที่คุณเจ้าของกระทู้นำเสนอ ใครๆ ก็รู้กันหมดแล้ว แต่ยังไม่มีตัวอย่าง พอวันนี้ได้เห็นตัวอย่างที่ดี เลยทำให้อยากตามหาฝันนั้น ให้เจอเหมือนคุณเจ้าของกระทู้ไวๆๆ ขอบคุณที่แบ่งปัน ประสบการณ์ดีๆค่ะ จากคุณ : Blomst - [ 7 ส.ค. 51 03:45:27 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ยินดีกับคนเก่งอย่าง จขกท. ค่ะ... จากคุณ : bmw (BlackmagicW) - [ 7 ส.ค. 51 10:47:03 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เป็นกระทู้ที่ดีจริงๆ ขอชื่นชมคนเก่งนะคะ จากคุณ : pixp - [ 7 ส.ค. 51 15:06:07 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ยอดเยี่ยมค่ะ ดีใจด้วยนะคะ จากคุณ : ลัลลา - [ 7 ส.ค. 51 17:14:12 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ขอแสดงความยินดีีด้วยนะคะ ดิฉันจากวิทย์ไปศิลป์ค่ะ และก็เป็นลูกพ่อขุนเช่นเดียวกันกับคุณค่ะ ดิฉันจะแวะไปที่รามทุกครั้งเวลาที่กลับไปเยี่ยมบ้าน คิดถึงบรรยากาศเก่าๆค่ะ จากคุณ : คบคนด้วยใจ - [ 7 ส.ค. 51 20:08:27 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ขอบคุณเจ้าของกระทู้นี้ค่ะ ขอบคุณสำหรับประโยคที่ว่า "อย่าปล่อยให้ใครมาบอกเราว่าเราทำไม่ได้ เพราะคนเดียวที่รู้ดีคือตัวเราเอง" วันนี้กำลังเป็นวันท้อๆอีกวันนึง แล้วก็ถามตัวเองเป็นครั้งที่ร้อยว่า ชั้นมาทำอะไรที่ประเทศบ้าๆนี้ จิตตก เฟลสุดๆ ตอนนี้ก็จะเซฟกระทู้นี้ไว้ จะได้เอาขึ้นมาดูเรื่อยๆทุกครั้งที่ท้อแท้ค่ะ แล้วก็ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ จากคุณ : Oh!_Bo_BaBy - [ 7 ส.ค. 51 20:56:18 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เยี่ยมยอดจริงๆ ครับ ผมเองก็อยากเปลี่ยน จาก วิทย์ ไป สังคม (ซึ่งเข้าใจเอาเองว่ามัน่าจะง่ายกว่า ในทางกลับกันที่ จขกท ทำได้) แต่ก็ยังทำไม่สำเร็จซ๊ากที ที่บ้านก็ไม่ชอบ ตัวเองก็ไม่ขยัน ไม่มุ่งมั่นเท่าที่ควร ได้อ่านเรื่องของ จขกท และท่านอื่นๆ แล้ว ก็ต้องพยายามมากขึ้นอีก จริงๆ หลายๆ ประเทศ หลายๆ สังคม การเปลี่ยนสายงาน เปลี่ยนสายเรียนเ็ป็นเรื่อง "ไม่ยาก" เพราะขึ้นกับตัวเอง ที่บ้านไม่สน รัฐบาลรองรับเสียด้วย การสมัครเรียนต่อโดยไม่มีวุฒิที่ตรงสาย หรือไม่มีวุฒิเลย แต่สามารถแสดงความมุ่งมั่นตั้งใจ มีผลงาน ก็เรียนได้เลย ไม่ต้องไปเรียนตรีใหม่ด้วยซ้ำ (อาจต้องลงบางวิชา) เพราะบางวิชา จริงๆ ก็ไมไ่ด้จำเป็นมากนัก ปล. หนังสือรามฯ ดีและถูก ผมซื้อมาเพียบเลยครับ เสียแต่ว่าไม่ได้อ่าน PhyChem เลยผ่านมาได้ด้วย ดี เท่านั้นเอง อิอิ จากคุณ : g9h - [ 7 ส.ค. 51 23:06:59 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ผมเป็นคนนึงครับ เรียนสายวิทย์ตามทัศนคติของคนต่างจังหวัด พ่อแม่ยัดเยียดมา แต่ก็เรียนได้ดี เพราะถนัดแล้วก็ชอบ การเรียนไม่มีปัญหาอะไร สอบได้ทุกอย่างที่อยากเรียน เรียนได้ทุกแห่งที่อยากเข้า ตอนนี้ก็จบมานานแล้ว งานการครอบครัวก็พออยู่ได้ แต่ลึกๆก็รู้สึกว่างานสายวิทยาศาสตร์เมืองไทยมันยังไม่ใช่อย่างที่มันควรจะเป็นนะ สำหรับคนเรียนต่างประเทศ หรือ ทำงานต่างประเทศ ผมรู้สึกว่าคนเรียนสายวิทย์จะได้รับการยอมรับมาก แต่ทำไมในเมืองไทยถึงดูด้อยค่ายังไงไม่รู้ งานดีๆที่พอจะมีบ้างส่วนใหญ่ก็ต้องเกาะราชการไว้ ไม่งั้นลำบาก เจ้าของกระทู้ทำได้ดีครับ คุณคงเป็นนักเคมีที่ดีและเก่งได้ไม่ยาก แต่ถ้าคิดจะทำงานอยู่เมืองไทย คงเป็นแค่การเริ่มต้นนะครับ จากคุณ : หห - [ 8 ส.ค. 51 00:44:43 A:58.147.107.21 X: TicketID:049788 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ชอบคำๆนี้มากเลยค่ะ "อย่าปล่อยให้ใครมาบอกเราว่าเราทำไม่ได้ เพราะคนเดียวที่รู้ดีคือตัวเราเอง" จากคุณ : Jabangka - [ 8 ส.ค. 51 01:53:15 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ดีใจด้วยนะครับ ยินดีกับความตั้งใจของ จขกท ด้วย ส่วนตัว ผมเองก็เรียนสายศิลป์เเล้วมาจบตรีที่รามคำเเหง คิดว่าปลายปีนี้ จะลงเทียบโอนเพื่อเอานิติศาสตร์อีกใบ ลองไปคุยกับเพื่อน เจอดักคออยู่บ้าง เเต่ไม่ท้อครับ ลองสู้ดู ปล.เเต่ให้ไปเรียนวิทย์เเบบ จขกท คงไม่ไหวเเน่ๆ 55 จากคุณ : Dark Secret - [ 8 ส.ค. 51 05:02:46 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เหนือมากครับ ตัวผมเองก็ชอบหลายศาสตร์ อยากให้คนเรามีชีวิตอยู่ไปนานๆ จะได้ลองศึกษาหลายๆ วิชาชีพ Too many things, Too little time จากคุณ : Iron-Spider - [ 8 ส.ค. 51 05:03:32 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ได้กระทู้นี้เป็นกำลังใจให้ตั้งใจเรียน และอยากเรียนมากขึ้นเป็นกองเลยคะ เราเป็นคนหนึ่งที่จบ ศิลป์ ภาษา ตอนนี้อายุอานามก็ไม่ใช่น้อยๆ แต่เริ่มต้นเรียนใหม่ในสาขาพยาบาล เทอมหน้า ต้องเรียน Biology (life science), Nutrition ยังหวั่นๆ จากคุณ : jaa_aey - [ 8 ส.ค. 51 07:34:42 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ยินดีด้วยค่ะ จากคุณ : ตุ๊กตาในป่าหนาว - [ 8 ส.ค. 51 07:55:12 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ขอแสดงความยินดีด้วยครับ และก็ขอยกย่องในความเพียรพยายาม มานะ คุณเป็นคนเก่งคนหนึ่งจริงๆครับ ขออวยพรให้ชีวิตการงานก้าวหน้าครับ จากคุณ : smartupid - [ 8 ส.ค. 51 13:35:50 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ขอแสดงความยินดีด้วยใจจริง เป็นเรื่องลำบากไม่น้อยที่ จขกทฝ่าฟันมา ไม่ว่าจาก ศิลป์ไปวิทย์หรือวิทย์ไปศิลป์ ต้องรักที่จะทำและเด็ดเดี่ยวจริงๆ และเชื่อว่าคงประสบความสำเร็จในงานอาชีพอย่างแน่นอนและได้ทำในสิ่งที่ชอบ ขอให้มั่นคงในศีลธรรม พระคุ้มครอง ว่าแล้วขออนุญาตพูดถึงคนใกล้ตัวนิดหนึ่งครับ ผมเสียเงินไม่น้อยให้ลูกเรียนตรีในวิชาการพิมพ์ที่เขาลังเล พอจบมาหน่วยงานของรัฐบาลกลางสหรัฐรับเข้าทำงานเลย เจ้าตัวปฏิเสธ พ่อแม่เสียดาย เขาขอลองทำกับเอกชนแทนเพราะได้เงินมากกว่า ทำได้แค่หกเดือน บอกว่าไม่เอาแล้ว ขอลาออกและเที่ยวสักปี เที่ยวได้หกเดือนกลับไปเรียนใหม่ สามารถจบได้โดยเร็วและได้ทำงานที่เขาชอบและต้องการทำคือไอที เรื่องจึงไปได้ดีมาก ผมอยากบอกคนที่มีลูกมีหลานว่าเด็กชอบเรียนอะไรอย่าไปขวางครับ ควรสนับสนุน ไม่ว่าวิชานั้นจะสำคัญในสายตาเราหรือไม่ แล้วจะไม่ต้องปวดหัวทีหลัง เรื่องการมีครอบครัวก็เช่นเดียวกัน ผมไม่วุ่นวายแล้ว ได้แต่คิดๆ อิอิ จากคุณ : อิสวาสุ - [ 8 ส.ค. 51 13:50:20 A:71.114.54.31 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ คุณเป็นคนเก่ง มีความพยายามสูง เป็นตัวอย่างที่ดีที่เยาวชนรุ่นหลังค่ะ ขอให้คุณประสบความสำเร็จในทุก ๆ ด้านต่อไปนะคะ จากคุณ : เพชรชมพู - [ 8 ส.ค. 51 16:38:06 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ยินดีด้วยครับ     พออ่านเรื่องของเจ้าของกระทู้ ก็นึกถึงเพลง "ความฝันอันสูงสุด" เลยครับ "...โลกมนุษย์ ย่อมจะดีกว่านี้แน่ เพราะมีผู้ไม่ยอมแพ้ แม้ถูกหยัน..." จากคุณ : คุณฉงน - [ 8 ส.ค. 51 19:33:43 ]

ความคิดเห็นที่ 72 เก่งจังเลยยยยยย ยินดีด้วยครับ ลูกพ่อขุนเหมือนกันนนน จากคุณ : Adore - [ 8 ส.ค. 51 20:28:18 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ยินดีกับเจ้าของกระทู้ด้วยค่ะ  คุณเก่งมากๆ เลย  สู้ต่อไปนะคะ จากคุณ : Gigolina - [ 8 ส.ค. 51 21:25:29 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ยินดีด้วยค่ะ เก่งมากๆเลย เราเองจบทางไอที แต่ยังอยากจะเรียนสัตว์แพทย์เลยค่ะ(ตอน มัธยมมัวแต่ระเริง จนลืมสิ่งที่อยากทำมาที่สุดในชีวิต) แต่ไม่รู้จะมีโอกาสเรียนรึเปล่า เพราะทุกวันนี้ก็ทำงานหนักมาก จากคุณ : ไม่กินถั่วงอก - [ 9 ส.ค. 51 00:06:50 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ยินดีด้วยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จขกท. จากคุณ : mysouldance - [ 9 ส.ค. 51 01:44:10 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ขอแสดงความยินดีกับคุณ จขกท. ด้วยคนนะคะ "ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็รอเราอยู่ที่นั่นจริงๆ"       ดิฉันเองก็วิทย์มาก่อนศิลป์ตอนหลัง  เคยทำงานแบบหัวชนฝามาแล้ว(หัวแข็งหน่ะค่ะ...5555) มุ่งมั่นจนได้ทำงานที่"เกินฝัน" (ในความดิดของดิฉันเองนะคะ) มาแล้ว ...จนถึงเวลาที่คิดว่าพอก่อน อยากมีลูกมีครอบครัวกับคนที่ใช่... ก็เลยต้องมาจัดลำดับความสำคัญของชีวิตใหม่....ปีหน้าลูกก็จะเข้าโรงเรียนกันหมดแล้วก็ต้องมาปรับกระบวนชีวิตอีก รู้สึกเหมือนไฟจะเริ่มคุ เริ่มแรงอีกแล้วซิเรา...สนุกดี        คาดว่าคุณ จขกท. คงจะยังไม่มีครอบครัวของตัวเองใช่ไหมค่ะ ถ้าใช่ ตอนนี้อยากจะทำอะไรก็ทุ่มเททำให้เต็มที่ อย่างที่เคยทำสำเร็จมาแล้วนะคะ วันหน้าจะได้ไม่นึกเสียดายอะไร        ก็ขอให้มีความสุขในชีวิตการเรียน การงาน และที่สำคัญ.... ชีวิตครอบครัวนะคะ จากคุณ : แม่ขา - [ 9 ส.ค. 51 01:55:25 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ยินดีกับคุณเจ้าของกระทู้ด้วยนะครับ แล้วก็ขอให้กำลังใจจนประสบความสำเร็จอย่างที่หวังไว้นะครับ ผมว่าบางทีคนที่เปลี่ยนสายน่าจะมีความพยายามมาก กว่าคนอื่นเป็นพิเศษนะครับ เพราะเรารู้ว่าเราอ่อนกว่าคนอื่นในบางด้านที่ไม่ได้เรียนมา แล้วเราเลือกเรียนด้านที่อยากเรียนจริงๆ ผมก็เคยเป็นอีกคนหนึ่งที่เปลี่ยนสายเมื่อ สิบกว่าปีที่แล้ว ตอนจบ ม. ปลายเรียนสายศิลป์ฝรั่งเศสมา แล้วตอนจบตัดสินใจได้ว่าไม่อยากเรียน สายศิลป์ ไม่อยากเอ็นสายศิลป์ จะไป เอ็น คณะที่ชอบ ก็ไม่ได้ เพราะต้องเรียนเลข ฟิสิกส์ ซึ่งตอน ม. ปลายไม่เคยเรียนมาเลย แต่เผอิญตอน ม. ปลายได้โควต้า เรียนต่อราชภัฏบ้านสมเด็จ เพราะคะแนนถึง เลยไปคุยกับอาจารย์หัวหน้าคณะดูว่า ถ้าจะเปลี่ยนสาย จากศิลป์ มาเรียน computer science เค้าจะว่าให้หรือเปล่าถ้าเราไม่ได้เรียน สายวิทย์ คณิต มา แล้วอาจารย์เค้าก็ให้โอกาส แล้วก็ผ่านมาได้จนถึงทุกวันนี้ แต่ก็ต้องต่อสู้ และอดทนมาก กว่าคนอื่นๆ หลายๆ เท่า แต่ก็เป็นสิ่งที่ฝึกฝนและหล่อหลอม ตัวเองได้เป็นอย่างดี ผมเชื่อว่าคนเราทำอะไรถ้ามีความพยายาม และจุดมุ่งหมายก็จะมีหลักยืน และทำให้ประสบความสำเร็จได้นะครับ เหมือนที่จูล่งพูดไว้ว่า "I believe that man can prevail over the destiny" ขอเป็นกำลังใจให้ เจ้าของกระทู้ และทุกคนที่เหนื่อยกับการที่จะตามเป้าหมายที่เราฝันไว้นะครับ ขอให้เชื่อว่าเราทำได้ และพยายามมากว่าคนอื่นๆ แล้วเราจะต้องทำได้ครับ จากคุณ : endless night - [ 9 ส.ค. 51 06:24:12 ]

ความคิดเห็นที่ 78 สวัสดีค่ะ กลับเข้ามาดูกระทู้อีกทีกลายเป็นกระทู้แนะนำไปซะแล้ว เขินจัง ^^" ก็ดีใจที่ได้มาแบ่งปันเรื่องราวกันนะคะ ถ้าเรื่องราวของ จขกท จะเป็นประโยชน์กับใครบ้าง ก็ยินดีค่ะ ตอนนี้ จขกท ทำวิจัยเกี่ยวกับ Photodynamic therapy (PDT) เพื่อรักษาโรคมะเร็งค่ะ เป็นการรักษาโรคมะเร็งโดยการให้ยาที่จะจับกับ DNA ของเซลล์มะเร็ง พอฉายแสงที่มีความถี่จำเพาะลงไป ก็จะไปทำลายเซลล์มะเร็งนั้นค่ะ Photodynamic therapy เป็นวิธีที่นิยมใช้กับมะเร็งผิวหนัง และการรักษามะเร็งสำหรับผู้ป่วยที่ไม่แข็งแรงพบที่จะทำการผ่าตัด หรือฉายรังสีได้ คนที่คุ้นเคยกับโรคมะเร็งจะทราบดีว่า การรักษาโรคมะเร็งนั้นมักจะไม่ได้กำจัดแต่เซลล์มะเร็ง แต่ยังทำลายเซลล์ปกติอีกด้วย หลายครั้งผู้ป่วยต้องทนทุกข์ทรมานและได้รับอันตรายจากผลข้างเคียง มากกว่าจากตัวโรคมะเร็งจริงๆ เป้าหมายงานของ จขกท คือหาืตัวยาที่มีความจำำำเพาะ (Specificity) กับเซลล์มะเร็ง เพื่อลดอันตรายและความเสียหาย จากผลข้างเคียงให้มากที่สุดค่ะ Photodynamic therapy ยังเป็นเรื่องที่ใหม่และยังมีข้อจำกัดอีกมาก เช่น ไม่สามารถรักษามะเร็งที่อยู่ลึกเกิน 1/3 นิ้วจากชั้นผิวหนังได้ แต่เชื่อว่าไม่ช้าไม่นานคงมีการปรับปรุงแก้ไข เพื่อเป็นอีกหนึ่งทางเลือกให้ผู้ป่วยโรคมะเร็งค่ะ  :-) จากคุณ : Candy Wrapper - [ 9 ส.ค. 51 13:14:09 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ชื่อชมเจ้าของกระทู้มากๆครับ ^_^ จากคุณ : ,,,ชีวิตที่เหลือของเรา,,, - [ 9 ส.ค. 51 15:21:34 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ยินดีกับจขกท.ด้วยค่ะ :) เราเองเรียนศิลป์มาตลอด แล้วก็รู้สึกว่ามาถูกทาง แต่กว่าจะได้เรียนศิลป์ ต้องทะเลาะกับแม่แทบตาย เพราะเค้าอยากให้เรียนวิทย์ แต่เราไม่ยอมทั้งๆที่เราเรียนได้ แล้วก็มั่นใจว่าเรียนได้ดีกว่าเด็กวิทย์ส่วนใหญ่ แม่ก็ต่อรองมาเรื่อย ถ้าไม่วิทย์ก็ศิลป์คำนวณ แต่เราจะเรียนศิลป์ภาษาอย่างเดียว เพราะเรารักภาษา ค้านหัวชนฝา จนสุดท้ายเค้ายอมด้วยคำพูดที่ว่า "นี่มันชีวิตหนูนะ" เรียนเยอรมันตอนอยู่ม.ปลาย แฮปปี้มากทั้งๆที่พอเรียนไปแล้วไม่ชอบภาษานี้ แต่มีความสุขที่ได้เรียนสิ่งที่เรารัก ป.ตรีเรียนอักษร พอจบมาต่อโทด้านการแปล บอกตรงๆว่าตั้งแต่เรียนมา ไม่เคยมีเวลาไหนมานั่งคิดว่า ทำไมชั้นมาเรียนอะไรอย่างนี้ (ยกเว้นตอนท้อเพราะที่ปรึกษาไม่ยอมให้งานผ่านซักที 555+) น้องชายเราเรียนสายวิทย์มาเพราะพ่อกับแม่ขอ เค้าก็เรียนให้ แต่ตอนเอ็นท์ เค้าบอกเลยว่า เค้าเรียนวิทย์ให้แล้ว ตอนนี้เค้าจะเอ็นท์อย่างที่เค้าต้องการ ก็เรียนนิเทศน์ ดูเค้าแฮปปี้กับสิ่งที่เรียนมากๆเช่นกัน จากคุณ : ...hamster... - [ 9 ส.ค. 51 16:33:13 ]

ความคิดเห็นที่ 81 อ่านแล้วฮึกเหิมมาก ขอบคุณนะคะ ยินดีด้วยจากใจจริง จากคุณ : ZzIqka - [ 9 ส.ค. 51 19:48:40 ]

ความคิดเห็นที่ 82 คำพูดมีพลังสามารถผูกมัดผู้พูดได้ ถ้าเราบอกตัวเองทำไม่ได้ อะไรที่ยังไม่ได้ทำก็จะไม่ได้ทำเลย เพราะมัวแต่บอกตัวเองว่าทำไม่ได้ ปล. ดีใจแทนจขกท.ด้วยค่ะ ^__________________^ จากคุณ : แมวหลับ (กอร์นคุง) - [ 9 ส.ค. 51 20:22:49 ]

ความคิดเห็นที่ 83 เก่งสุดๆ ผมเป็นคนนึงที่ไม่ชอบเลข  แต่ชอบเรียนวิทยาศาสตร์ แต่พอไม่ชอบเลข  จะไปเรียนสายวิทย์ คณิตมันก็คงแปลก จขกท สุดยอดมากๆ  ขอแสดงความยินดีและนับถือครับ จากคุณ : Dirty_Face - [ 9 ส.ค. 51 23:04:02 ]

ความคิดเห็นที่ 84 --- ยินดีด้วยครับ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่มาบอกกล่าว ^o^ จากคุณ : myth - [ 9 ส.ค. 51 23:50:36 ]

ความคิดเห็นที่ 85 เก่งมาก ๆ เลยค่ะ ขอชื่นชมในความพยายามและไม่ย่อท้อของคุณ น่าดีใจกับคุณที่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร เราเองยังไม่รู้เลยค่ะว่าจริง ๆ แล้วเราอยากทำอะไร จากคุณ : Susie - [ 10 ส.ค. 51 11:09:04 ]

ความคิดเห็นที่ 86 you're an inspiration to us all :) จากคุณ : ex.rebellis (rakpabs) - [ 10 ส.ค. 51 12:14:44 ]

ความคิดเห็นที่ 87 อ่านแล้วรู้สึกปลื้มมากๆ ในฐานะลูกพ่อขุนคนหนึ่ง และเป็นอีกคนหนึ่งที่กำลังตะกายดาวอยู่ค่ะ (จากสายวิทย์เป็นสายศิลป์) ขอบคุณมากนะคะ ที่ทำให้ได้รับรู้เรื่องราวของคุณและยิ่งมั่นใจในสิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่  ขอบคุณจริงๆ ค่ะ จากคุณ : โกะแล๊บดำ - [ 10 ส.ค. 51 13:05:43 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ขอบคุณที่เข้ามาshare ปสก ค่ะ อ่านแล้วดีมากๆ ขอเป็นกำลังใจให้อีกคน และขออนุญาต save ไว้เพื่อสร้างกำลังใจให้ตัวเองด้วยค่ะ เพราะกำลังถึงจุดเปลี่ยนของชีวิตเหมือนกัน จากคุณ : ซีเจ็กฉ่ายใส่โหล - [ 10 ส.ค. 51 14:38:46 ]

ความคิดเห็นที่ 89 สุดยอดเลยครับ ต่างกับผมที่ตอนเอ็นที่บ้านขีดเส้นไว้แล้วก็เลยตามเลย สุดท้ายก็เรียนแบบไม่สนใจเท่าไร แต่ก็จบสี่ปีพอดี จบมาที่บ้านจะส่งไปเมืองนอกอีก แต่ครั้งนี้ต่างออกไปตรงที่ผมรู้แล้วว่าไม่ชอบ อยากเลือกทางเดินเอง ออกจากแบงค์ทำงานที่ชอบแม้ไม่ตรงสายมีแต่คนด่าคนว่า แต่ผมจะทำ ที่บ้านอยากให้เรียนต่อ ผมไม่เรียนเพราะอยากรู้ว่าต้องการอะไรในชีวิตครับ แม้ตอนนี้จะอายุ23แล้วแต่ผมยังไม่รู้ว่าตนเองต้องการอะไรเลย ตามหาฝันกันต่อไปครับ จากคุณ : troll - [ 10 ส.ค. 51 20:37:46 ]

ความคิดเห็นที่ 90 เป็นลูกพ่อขุนอยู่ค่ะ เปลี่ยนจากสายที่เคยเรียนเหมือนกัน จากเด็กเรียนวาดรูป(สายอาชีพ) ที่ไปหัวหกก้นขวิดอยู่ต่างแดน จนแต่งงาน แล้วไม่รู้จะทำอะไร ก็เลยเลือกเรียนค่ะ แม้จะอยู่ต่างแดนก็ยังได้เรียนเป็นภาษาไทย เพราะรามนี่ล่ะค่ะ แต่มีคณะให้เลือกไม่มากนัก สุดท้าย มาลงตัวที่ รัฐศาสตร์ เรียนอยู่ต่างแดน อะไรก็ไม่เหมือนบ้านเรา ไม่มีห้องเรียนให้เข้า อาศัยแค่ ซีดี กับหนังสือ ที่ ม.รามส่งมาให้เท่านั้น จะเข้าไปฟังออนไลด์ ในเน็ต ก็ติดๆขัดๆ ซีดี ก็เก่ามาก ถ้าคนเรียน รัฐศาสตร์ จะเข้าใจว่า เราต้องเรียนเกี่ยวกับความเป็นไปของบ้านเมืองในขณะนั้น ไม่งั้นคุณจะตอบข้อสอบได้อย่างไร เพราะ อ.ออกข้อสอบที่เป็นปัจจุบัน พอมาอ่านเจอ กระทู้คุณ ทำให้เราบอกตัวเองว่า จะพยายามให้มากขึ้น ตอนนี้ก็สู้ๆค่ะ มีสอบ ปลายกันยา สู้โว้ยยยยยยย จากคุณ : Hergest - [ 10 ส.ค. 51 23:07:08 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ จากคุณ : sopida1981 - [ 11 ส.ค. 51 10:19:45 ]

ความคิดเห็นที่ 92 เก่งมากๆค่ะ นับถือ เราเสียอีกที่เรียนสายวิทย์แต่กลับมาเอ็นสายศิลป์ แต่คิดว่านั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว เพราะนึกภาพตัวเองทำงานด้านวิทย์ไม่ออกจริงๆ ตอนเลือกเรียนสายวิทย์ก็เลือกโดยเอาเกรดเฉลี่ยมาเป็นปัจจัย เรียนไปได้ถึงม.5 ถึงได้รู้ว่าไม่เหมาะกับตัวเองและคงทนเรียนไปจนจบม.6ไม่ได้ เลยสอบเทียบแล้วไปเอ็นฯค่ะ โชคดีที่เอ็นติด ตอนนั้นครอบครัวผิดหวังกันมากที่เราเปลี่ยนสาย แต่ในเมื่อเรารู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเรา เราก็ต้องทำ จากคุณ : GlowPopJigglyJam - [ 11 ส.ค. 51 13:08:42 ]

ความคิดเห็นที่ 93 มาให้กำลังใจ จขกทและทุกคนที่กำลังตามหาความฝันตัวเองคะ..... เราก็มีเรื่องที่อยากเล่าให้ฟัง...ตอนจบ ม.ต้น ครูที่ โรงเรียนชวนให้เราไปเรียนวิทยาลัยนาฎศิลป์ที่เชียงใหม่ เพราะเราจะชอบเต้น ๆ รำ ๆ มาตั้งแต่เด็ก โรงเรียนมีงานหรือกิจกรรมเราจะได้เล่นตลอด แต่พ่อบอกว่า จะทำอาชีพเต้นกินรำกินไปตลอดชีวิตเหรอลูก..พ่อมาเบรคเราซะแล้วตอนนั้นยังเด็กลูกที่ดีต้องเชื่อฟังพ่อแม่ไงละ.. มาต่อ ม.ปลาย เราก็จบสายศิลป์..แล้วไปต่อ ป.ตรีเมื่อ เกือบ30 ปีที่แล้ว(นานมาก) ที่รามคำแหงเพราะเอ็นไม่ติด เรียนในคณะรัฐศาสตร์(ชอบการเมือง) ...เกือบจะจบแต่มีเหตุการณ์น้องชายเราเสียชีวิต แม่บอกว่า กลับมาเรียนใหม่ที่บ้านเถอะ...(ทางเหนือ) เพราะไม่อยากให้ใช้ชีวิตในเมืองกรุง อันตราย..เพราะน้องเราเสียที่ กทม มาเรียนเหมือนกัน....เราก็ทิ้งหน่วยกิตทั้งหมดเลยอีก 20 กว่าหน่วยก็จะจบ แต่เชื่อแม่ไงละ...กลับก็กลับ ครอบครัวเราจะรักและผูกพันกันมาก....ลูกจะฟังพ่อแม่เสมอ แต่เราไม่เครียตคะ ตอนเราเรียน ป.ตรี เราก็ทำกิจกรรมในซุ้มชาวเหนือตลอดที่เรียน คือว่างเรียนปุ๊ป เข้าซุ้มเลยมีกิจกรรมให้ทำทุกวัน สนุก ได้เพื่อนเยอะ...หาเงินออกค่ายอาสาที่ต่างจังหวัด ไปสร้างอาคารเรียนให้เด็กในถิ่นทุรกันดาร มาหลายที่...นี่คือชีวิตในรั้วรามคำแหง...ตอนที่แม่เราให้กลับไปเรียนที่บ้าน เรายังนึกเสียดายมาก ..เราผูกพันกับรามคำแหงมาหลายปี เรียนถึง 5 ปี..เราเรียนไป ทำกิจกรรมไป เก็บหน่วยกิตไม่ค่อยได้บ้าง เรียนที่นี่ ไม่มีใครบังคับ เลยไม่ค่อยอยากเรียนจบเร็ว ชีวิตตอนนั้น ไม่ค่อยคิดถึงอนาคตเท่าไหร่......... ก่อนที่เราจะกลับมาอยู่ต่างจังหวัด พอดีรุ่นพี่คนหนึ่งสนิทกันมากชวนเราไปสอบใบผู้ประกาศที่ กรมประชาสัมพันธ์ เพื่อนซึ่งมาเป็นนักจัดรายการวิทยุที่ตจว.อยากให้เรามาทำงานด้วยไงละ เราก็ไปสอบเพราะเพื่อนสนุบสนุน แต่พอดีว่าเราสอบผ่านคนเดียวในรุ่นที่สอบ 30 กว่าคน..เก่งซะด้วยสิ.. เราก็มาทำงานสถานีวิทยุกับเพื่อน และก็ยังไม่ทิ้งการเรียน เลยลงเรียนเสาร์อาทิตย์ที่ ม.ราชภัฎ นิเทศศาสตร์...เราเรียนได้ดีมากเพราะเอาประสบการณ์การทำงานไปประกอบกับการเรียน เราก็เรียนสนุกและได้เกรดดีเยี่ยม...เรียนที่นี่ก็มิวายที่จะทำกิจกรรมของมหาวิทยาลัยอีกเป็น คณะกรรมการ ปชส.ขององค์การ นศ.... ต่อมา เมื่อปี 2548 เพื่อนเราชวนลงเรียน ป.โท ในจังหวัดที่เราทำงานอยู่....มีหลายมหาวิทยาลัยที่มาเปิดสาขาที่นั่น...แต่เราเลือกเรียนของรามคำแหงเพราะเรายังรักและคิดถึงสถาบันนี้อยู่เสมอ.....เราเลือกรัฐศาสตร์ ตอน ป.ตรี เรียนไม่จบไม่เป็นไร ขอเรียนจบ ป.โท ละกัน (ชอบการเมืองเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว พอดีช่วงนั้นการเมืองไทยกำลังร้อน .. จบมาเราได้เกรด 3.74 )  เราก็คิดว่าการเรียน ป. โท นี้จบออกมาก็คงไม่เอาวุฒิเพื่อไปสมัครงานใหม่..งานที่ทำอยู่ก็ดีแล้ว มีชื่อเสียง เงินทองรายได้ดี...เราอยากเรียนเพราะ... สถาบัน+ชอบการเมือง ได้ความรู้ทางการเมืองที่ซับซ้อน เยอะ +มีเพื่อนหลากหลายอาชีพ... ในวันรับปริญญา 14 กุมภาที่ผ่านมา ..เราเดินเข้ามหาวิทยาลัย น้ำตาเราซึมตลอด เพราะเราไม่คิดว่าตัวเองจะได้กลับมาที่นี่อีก..ยิ่งตอนเราไปเห็นซุ้มชาวเหนือ นึกว่าหายไปแล้วมันนานมากนะ.แต่ก็ยังอยู่ เรายิ่งคิดถึงเพื่อนเก่า มาก ซึ่งตอนนี้ไม่ได้ติดต่อกันเลย...(ถ้าอ่านอยู่ช่วยติดต่อหลังไมค์ด้วยนะ )....  เราอธิฐานต่อหน้าพ่อขุนรามฯ อย่างตั้งใจ ขอบคุณที่มีสถาบันดีดีให้เราได้เรียน ขอบคุณอาจารย์ทุกท่านที่ให้ความรู้และประสบการณ์ดีดีแก่พวกเรา....ขอบคุณที่ให้เพื่อนดีดีแก่เรา.... ตั้งแต่เด็กจนโต เรามีความฝันหลายอย่างมาก..อยากทำโน่น ทำนี่เปลี่ยนไปเรื่อย ความฝันอย่างหนึ่งที่ทำและสำเร็จจนถึง 17 ปีนั่นคือ เป็นนักจัดรายการวิทยุ....อาชีพนี้ฝันมาแต่เด็กเลย...ทำได้และก็อิ่มตัวแล้วพอดี  มาถึงจุดเปลี่ยนชีวิต ...มันเป็นจังหวะชีวิตนะ  พอดีเราเจอคนรักเป็นชาวต่างชาติ เราก็เลยต้องย้ายมาอยู่ต่างแดน.... ตอนนี้ฝันอีกอย่างหนึ่งคือ.... อยากเป็นเจ้าของร้านอาหารไทยในต่างแดน...เราไม่มีประสบการณ์การเปิดร้าน แต่...เรามีความมุ่งมั่นอย่างแรง....เราเป็นคนชอบทำอาหาร ทำให้อร่อยและสีสันสวยงาม ...อาหารไทยเป็นศิลปะอย่างหนึ่ง ที่ต้องใช้เวลาทำนานมาก..กว่าจะออกมาเป็นจาน ๆ ให้เราทาน...เราอยากให้ชาวต่างชาติรู้จักและชิมรสชาดอาหารไทยกันเยอะ ๆ เราอยากโปรโมท ประเทศไทยทางที่ดีในสายตาชาวต่างชาติ ....นอกจากที่จะรู้จักแค่ พัทยา หรือ กรุงเทพฯ เท่านั้น....ฝันก่อนที่จะมาอยู่ที่นี่นานแล้ว  แอบไปเรียนการบริหารจัดการร้านอาหารไทย จากมหาวิทยาลัยเกษตร.....เราเป็นคนชอบพบปะผู้คน.. ชอบงานบริการ ...สามีนิสัยคล้ายกับเรา เค้าก็สนับสนุนด้วย ...ก็หาความรู้จากคนที่มีประสบการณ์ และความฝันกำลังจะสำเร็จ ตอนนี้อยู่ในขั้นตอนการปรับปรุงและตกแต่งร้าน อยู่คะ.... ความฝันยังไม่หมด...เราจะเก็บเงินแล้วอีกสัก 10 ปี จะกลับไปอยู่เมืองไทย เราอยากมีที่กว้าง ๆ เอาไว้ทำไร่นาสวนผสม..ปลูกผัก เลี้ยงปลา..ยามแก่เฒ่า 2 ตายาย...ใช้ชีวิตพอเพียง ทำงานเพื่อสังคมบ้าง (กิจกรรมอีกแล้ว)....แค่นี้ก็มีความสุขแล้วคะ... บางทีคนเราอาจมีพรสวรรค์ในตัวหลายอย่าง...พยายามค้นหาตัวเองนะคะ   และต้องมีความมุ่งมั่น ทะเยอทะยาน ....ขอให้ทุกคนตามหาความฝันของตัวเอง..และไปให้ถึงจุดหมายปลายทางนะคะ....โชคดีคะ... (ขออภัยที่เล่ายาวไปหน่อยคะ) จากคุณ : น้ำอ้อยสด - [ 11 ส.ค. 51 18:41:56 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ขอชื่นชม จขกท มากๆค่ะ .. และอยากให้น้องๆที่กำลังเรียนอยู่ เอาความตั้งใจเป็นแบบอย่าง... เราเรียน เคมี ชีวะ ตอนป ตรี แต่เรียนต่อโท ด้านเศรษฐศาสตร์ เพราะชอบ.. และอยากจะต่อเอกด้านภาษาคะ ...( มั่วมากเลยฉัน ) ตอนนี้อยู่เกาหลีใต้คะ ..ทำงานอยู่สถาบันต่างชาติ และเป็นครูพิเศษสอนภาษาอังกฤษ ( ไม่เกี่ยวกับ เคมี ชีวะ และเศรษฐศาสตร์ แต่อย่างใด ) อ๋อ ...มีความลับจะบอก...ตอนเรียนมหาลัยปีหนึ่ง เทอมแรกเราได้เกรด เฉลี่ย  0.62 ค่ะ   และอีกอย่าง เราติด F ฟิสิกส์ 1 ตั้ง 4 ไม้แน่ะ  แต่จบ สี่ปีนะขอบอก.. .. อยากให้น้องๆ ที่เรียนอยู่อย่าท้อ น้า ... อย่าคิดว่ามันจบ หรือคิดว่าตัวเองล้มเหลว.. จากคุณ : แช มัน ฮวา - [ 11 ส.ค. 51 22:41:17 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ขอแสดงความยินดี กับ จขกท. ด้วยมากมายครับ ^^ ขอให้มีความสุขกับอนาคต และประสบความสำเร็จครับ จากคุณ : กระแสธาร - [ วันแม่แห่งชาติ 17:16:18 ]

ความคิดเห็นที่ 96 เข้าใจนะคะว่า จขกท มีความลำบากมากในการเรียนให้จบ วิทย์ที่รามคำ(จบbiotechใช่มั้ยค่ะ) เพราะเราเองก็จบเคมี รามคำแหงเหมือนกันเหนื่อยมากกว่าจะจบ และตอนนี้ก็กำลังเรียนโทเคมี ที่รามคำแหงอยู่ (adviser คือ ศ.ดร.อภิชาต สุขสำราญ) อยากไปเรียนต่อเมืองนอกเหมือนกันแต่คงไม่เก่งพอ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ จขกท เรียนจบไวไวนะคะ จากคุณ : opor1980 - [ วันแม่แห่งชาติ 17:37:48 A:124.120.152.231 X: TicketID:184164 ]

ความคิดเห็นที่ 97 อ่านแล้วได้กำลังใจที่จะตามหาความฝันค่ะ ตอนนี้ยังงมอยู่เลย เรียนจบมาก็นาน เปลี่ยนงานมาก็หลายอย่าง ยังไม่เจอสิ่งที่ตัวเองต้องการ... แต่จะพยายามต่อไปค่ะ จากคุณ : ART@US - [ วันแม่แห่งชาติ 22:04:12 ]

ความคิดเห็นที่ 98 พ่อชื่อขุนศรีเหมือนกันค่ะ ดีใจสำหรับลูกพ่อขุนอีกท่านที่ประสบความสำเร็จนะคะ จากคุณ : ephi - [ 13 ส.ค. 51 02:42:01 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ยินดีด้วยนะครับ ส่วนตัวผมเพิ่งเรียน Org.Chem II เองครับ แต่ผมเรียนที่ เภสัชฯ ม.เอกชน ครับ ใช้ตำราของอาจารย์รามคำแหงด้วยแฮะๆ(อาจารย์ที่สอนจบ ดร. จากรามฯครับ) แต่ตอนนี้กำลังท้อกับ Ethnobotany ครับ 28 วงศ์ กับสอบเปิดคีย์ ยังไม่ได้อ่านเลย ว่าแล้วฝากรูปไว้สองรูปก่อนอ่านหนังสือต่อดีกว่า ยินดีกับ จขกท ครับ Winner never quit. Quitter never win! ++ แก้ไขคำผิดครับ แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 51 05:31:08 จากคุณ : เราหล่อมาก - [ 13 ส.ค. 51 05:30:24 ]

ความคิดเห็นที่ 100 Herbarium Sheet !! จากคุณ : เราหล่อมาก - [ 13 ส.ค. 51 05:36:36 ]

ความคิดเห็นที่ 101 เทพ เทพ เทพ เทพ... พูดได้แค่คำนี้อ่ะครับพี่ Candy :P อ่านแล้วรู้สึกอายตัวเองเป็นอย่างมาก ปล. อยากเอาข่าวดีๆ เรื่องเยี่ยมๆ ไปบอกชาวก้นครัวเสียจริงๆ ครับ :) จากคุณ : L-Nets - [ 13 ส.ค. 51 18:17:21 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ก่อนอื่น ต้องบอกว่า เรื่องของจขทก. สามารถเป็นทั้งแรงบันดาลใจ , ยาขนานดีที่จะบำรุงและรักษาคนที่กำลังต่อสู้อยู่ในขณะนี้ได้อีกหลายสิบ หลายร้อยคน อ่านแล้วรู้สึกทึ่ง และ ดีใจกับจขกท. จริง ๆ ที่สามารถฝ่าฝัน ต่อสู้กับอุปสรรคมาจนสำเร็จปริญญาโทได้แบบนี้ เก่งจริง ๆ ครับ เห็นด้วยกับจขกท. จริง ๆ และอยากฝากบอกทุกคนว่า ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้นะครับ ใครคิดอยากจะทำอะไรเริ่มเลย เดินไปทีละก้าว ในที่สุดมันจะถึงเอง จากคุณ : Heian - [ 14 ส.ค. 51 13:57:29 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ขอแสดงความนับถือ จขกท. มากๆ ค่ะ ขอให้ประสบความสำเร็จตามความตั้งใจแรกเริ่มที่ทำให้มาเรียนนะคะ เพราะเชื่อว่า จขกท. มีแรงบันดาลใจที่แรงกล้า จึงทำให้ไปเริ่มเรียนใหม่แถมเป็นสายที่ไม่คุ้นเคย เราเรียนป.เอกอยู่ รู้สึกท้อหลายที อยากจะเลิกเรียน เพราะไม่ได้เก่งมาก แต่พออ่านกระทู้นี้แล้ว รู้สึกทึ่งในความอดทนและมีมานะของ จขกท. มากๆ ค่ะ โชคดีค่ะ จากคุณ : chaerimi_lufc - [ 14 ส.ค. 51 14:36:49 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ขอบคุณสำหรับบทความดีๆนะคะ ทำให้มีกำลังใจ ค้นหาความฝันต่อไป จากคุณ : junpink - [ 14 ส.ค. 51 19:44:42 ]

ความคิดเห็นที่ 105 Wonderful story!! Thank you for sharing ka. :) Such an inspiration ka! จากคุณ : La Estrellita Brillante - [ 15 ส.ค. 51 02:52:30 ]

ความคิดเห็นที่ 106 Congrate!!! :) จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 15 ส.ค. 51 14:27:52 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ขอบคุณที่มาเล่าเรื่องราวของคุณนะคะ ทำให้เราและอีกหลายๆคนมีกำลังใจขึ้นมาทำในสิ่งที่อยากทำเลยค่ะ จากคุณ : Blendy_an - [ 15 ส.ค. 51 16:12:41 ]

ความคิดเห็นที่ 108 ขอโทษน่ะค่ะดู จากรูปเจลแล้ว ดู คล้ายๆๆๆกับการ รัน เจล Pulsed Field Gel Electrophoresis (PFGE) .ใช่รึปล่าวค่ะ ที่รันเจลให้เห็นทั้งโฮลดีเอ็นเอ เผอิญ หนูกำลังทำงานตัวนี้ เกี่ยวกับเชื้อดื้อยาให้อาจารย์ อยู่ค่ะ รบกวนถามอีกนิดถ้าจะไปเรียนต่อ(โท)ต่างประเทศอย่างพี่ ต้องทำอย่างไรบ้างค่ะ คือว่าหนูเรียนไม่เก่งเลยไมได้ทุน ขอบคุณค่ะ ป.ล.รู้สึกว่างานนักวิทยาศาตร์ที่เมืองไทย หายากมากๆๆๆ เลย ค่ะ เพื่อนหนูเป็น ผู้ช่วยนักวิจัย ทำเดือนๆๆๆนึง ได้ 7 พันบ้าง บาง มหาลัยก็มี 8 พันบาทบ้าง ไม่ถึงหมื่นหรอกค่ะ สวัสดิการก็ไม่มี ไม่มั่นคง งานภาครัฐก็หายาก นาน ๆๆๆเปิดสอบที ไม่กี่ตำแหน่งเอง เศร้า ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าทำไม นักวิทย์เมืองไทยถึงสมองไหลไปต่างประเทศหมด จากคุณ : biotech girl - [ 15 ส.ค. 51 17:30:02 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ตอนนี้อยู่ม.5 ค่ะ แผนการเรียน คณิต-อังกฤษ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า มีคนที่ผันทางเดินชีวิตของตัวเองในแบบที่ ไม่น่าจะเป็นไปได้เลย- -a แต่คุณCandy Wrapperก็ทำมันไปแล้ว แล้วก็สำเร็จซะด้วย ก็เลยอยากจะเป็นได้อย่างคุณมั่งจัง^^ ความจริงก็ไม่เชื่อหรอกว่าคนเรา ถ้าหัวไปศิลป์จะไม่มีทางไปวิทย์ได้ รึหัววิทย์ไปศิลป์มั่งไม่ได้ ถึงจะไม่เชื่อ แต่ก็ไม่คิดว่าถ้าตัวเองจะทำมั่ง แบบว่าไปทางวิทย์ แล้วจะทำได้ เพราะมันก็ต้องพยายามสุดยอดเลย= =" ไม่อยากจะคิดเลยว่ามันจะเหนื่อยสักแค่ไหน.. .. แต่คุณCandy Wrapper ทำให้หนูเปลี่ยนความคิดไปนะ^^ ว่าถ้าจะทำ จะเปลี่ยนตัวเองแบบนั้นบ้าง ยังไงก็ต้องทำได้.. Winners never quit. Quitters never win << ใช่เลยยย~!! ^^" จากคุณ : ชนาวิน - [ 15 ส.ค. 51 23:53:32 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ตอบน้อง biotech girl (ความคิดเห็น # 108 ) ว่าไม่ใช่ PFGE นะคะ เป็นแค่ GE ธรรมดา เพราะว่า DNA ขนาดไม่ใหญ่ แล้วก็มาจาก organism เดียวเท่านั้นค่ะ ถ้าสนใจอยากมาต่อที่เมืองนอกก็ต้องสอบ TOEFL กับ GRE  ค่ะ สำหรับค่าเล่าเรียน ส่วนใหญ่ทางโรงเรียนจะออกให้หมด อย่างแย่ที่สุดก็ต้องออกเองในเทอมแรก หรือ ปีแรกค่ะ ก็ตั้งแต่มาเรียนที่เมืองนอก ก็ยังไม่เห็นเด็กสายวิทย์ที่มาทำโทเอกจ่ายค่าเทอมเองนะคะ แต่คนที่เรียนด้านอื่นเช่น MBA, education, fine art มักจะต้องค่าเทอมเอง เพราะทุนจากทางภาควิชาค่อนข้างน้อยกว่าทางวิทย์ค่ะ ยังไงก็ขอให้โชคดีนะคะ :-) (ในรูปเป็น DGGE ที่เอาไว้แยก DNA ที่ใหญ่กว่านะคะ) แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 51 09:37:32 จากคุณ : Candy Wrapper - [ 16 ส.ค. 51 09:06:06 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ขอคาราวะเจ้าของกระทู้ 1 จอก สุดยอดมากๆๆ ค่ะ เราเรียนสายวิทย์ Org Chem นี่เป็นเหมือนฝันร้ายจริงๆ (เพราะโง่เคมีมาตั้งแต่ม.ปลาย) เราอยากเรียนต่อแต่คงหนี biochem ไปไม่พ้นอีกแน่ อ่านเรื่องของเจ้าของกระทู้แล้วทำให้มีกำลังใจขึ้นอีกเยอะเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่มาเล่าเรื่องราวดีๆ ให้อ่าน จากคุณ : Loon (virion) - [ 16 ส.ค. 51 22:00:22 ]

ความคิดเห็นที่ 112 เด็กวิทย์ราม เหมือนกันค่ะ  แต่วิทย์สิ่งแวดล้อม พี่สาวเรา ชื่อพี่เปิ้ล เรียนวิทย์เคมีเหมือนกัน รหัส ๔๓...... อาจารย์ที่คุณเจ้าของกระทู้ขอบคุณมา อิอิ เรารู้จักเคยเห็นหลายท่านค่ะ   โดยเฉพาะรศ. สุนันทา ภิญญาวัธน์ (หัวหน้าภาควิชาเคมี) และอาจารย์รำไพ ยินดีกับคุณเจ้าของกระทู้นะคะ   คุณเก่งจริงๆเลย เราล่ะยอมแพ้ เคมีวิเคราะห์ เคมีอินทรีย์ และอีกหลายเล่มๆ ยากจัง จากคุณ : SaNs tOi : Le MoNdE s'EcrOulE - [ 16 ส.ค. 51 22:52:53 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ชื่นชมกับความมานะของคุณเจ้าของกระทู้ค่ะ ทำให้รู้สึกฮึกเหิมอยากกลับไปเรียนปริญญาตรีสาขาวิชาที่อยากเรียนอีก (ทั้งๆ ที่จบป.โทแล้ว) แต่ยังไม่รู้ว่าจะสามารถมั้ย เพราะมีครอบครัวลูกๆ ต้องดูแล และอายุเยอะแล้ว แวะมาดูกระทู้นี้เลยได้รู้ว่าเพื่อนสมัยม.ต้น ไปเป็นอาจารย์อยู่ที่รามนี่เอง (ผ.ศ. ลินดา บุหงาเรือง) จำได้ว่าตอนเด็กๆ เขาก็เป็นคนใจเย็น นิ่งๆ อย่างที่คุณเจ้าของกระทู้บอกเลยค่ะ ยินดีกับเจ้าของกระทู้ด้วยนะคะ จากคุณ : ปอมปอมเกิร์ล - [ 17 ส.ค. 51 05:49:39 ]

ความคิดเห็นที่ 114 พี่จขกท.เก่งมากๆเลยค่ะ ยินดีด้วยกับความสำเร็จนะคะ ขอบอกว่า อ่านกระทู้ของพี่แล้วมีกำลังใจมากๆ หนูกำลังมีปัญหากับการทำงาน ซึ่งเป็นปัญหาเกี่ยวกับตัวเอง เพราะตัวหนูก็เป็นคนหนึ่งที่เรียนสายศิลป์มา และตอนนี้กำลังทำงานที่ไม่เกี่ยวข้องกับที่เคยเรียนมาเลย (เพื่อนร่วมงานจบวิศวะกันซะส่วนมาก) แต่นี่คืองานที่ชอบ งานที่ฝันไว้ ได้เข้ามาทำก็ดีใจ ยิ่งทำก็ยิ่งรัก อ่านกระทู้นี้แล้วมีกำลังใจ และหนูจะต้องทำให้ได้ค่ะ หนูจะสู้จนถึงที่สุดค่ะ ขอบคุณกระทู้นี้จริงๆ จากคุณ : ปลาทองแก้มยุ้ย - [ 17 ส.ค. 51 10:14:35 ]

ความคิดเห็นที่ 115 พี่ Candy Wrapper  เจ๋งมากเลยคะ ขอให้ประสบความสำเร็จต่อ ๆ ไปเลยนะคะ สู้ๆ (อยากสู้อย่างพี่บ้างจัง) จากคุณ : ChLi - [ 17 ส.ค. 51 20:36:20 ]

ความคิดเห็นที่ 116 GO RIL GO!! ดีใจด้วยนาเฟ้ย แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 51 23:25:57 จากคุณ : Jil (Idiot Linguist) - [ 17 ส.ค. 51 23:16:26 ]

ความคิดเห็นที่ 117 อ่านแล้ว ตื่นตันมากๆครับ จขกท อยากให้น้องๆหลายๆคนที่กำลังอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต รวมถึงพ่อแม่ ผู้ปกครอบทั้งหลายเข้ามาดูกระทู้นี้จริงๆครับ ผมว่ามันได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างเลยทีเดียว ผมพอจะเข้าใจ จขกท นะครับ เรื่องความฝัน เพราะผมเองตั้งกะเด็กจนตอนนี้ก็ฝันอยากเป็นอะไรหลายอย่างนะ จนมาลงตัวที่อาชีพปัจจุบัน แต่ตอนสมัยมอปลายผมก็เลือกเรียนสายศิลป์คำนวณโดยไม่ลังเลนะครับ เพราะขี้เกียจเรียนวิทย์ แหะๆ แต่วิชาที่ได้คะแนนดีกลับเป็น ภาษาไทย และภาษาอังกฤษซะงั้น ส่วนเลขตกตลอด จนตอนนั้นคิดเหมือนกันว่าตัดสินใจผิดมาเรียนสายศิลป์ คำนวณ แต่เอาวะมาถึงขั้นนี้ ตอนเอ็นท์เลยเลือกเรียน นิติ ครับ เพราะตอนนั้นดูหนังเรื่อง 12 angry men มั๊ง หนังเก่ามาก แล้วกำซาบเกิดอยากดทำงานเกี่ยวกับด้านกฏหมายขึ้นมาทันที โดยอันดับแรกผมเลือกเอง แต่ที่เหลือด้วยหัวสมองที่จนปัญญามากๆเลยให้พ่อเลือกให้หมดครับ สรุป เอ็นท์ติดเศรษฐศาสตร์ซะงั้น!!! ด้วยความโง่คณิตศาสตร์ทำให้ตอนแรกสถานการณ์ย่ำแย่มากครับ แคล เอย สถิติ เอย ด๊อกระนาว เคยถามพ่อเหมือนกันว่าเลือกเศรษฐศาสตร์มาไว้นี่ถ้าเกิดติดไปผมจะรอดเรอะ มันเรียนเลขเยอะนา พ่อตอบหน้าตาเฉยว่ามรึงไม่น่าจะถึงขนาดเรียนไม่รอดนะ ฮ่าๆๆ เออ เอากะเค้า เรียนห่วยๆมาได้พักนึง จนถึงจุดหนึ่งเซ็งกับความห่วยๆของตัวเองนะครับ บวกกับมีเพื่อนชวนเรียน เลยลองขยันดู สรุป มันไปได้แฮะ ดีขึ้นไปตามลำดับ จนคิดว่า เรียนเสดสาดมันก้อหนุกนี่หว่า งี้น่าจะเรียนต่อแล้วเป็นไปอาจารย์ท่าจะดี  จนตอนนี้เรียนจบได้งานสมใจครับ แต่กว่าจะได้ก้อหืดขึ้นคอเหมือนกัน จะให้เล่าก็ยาวอีกครับ ที่พูดมาทั้งหมดคืออยากจะบอกว่า ความฝันเป็นสิ่งที่ดีนะครับ ทำให้เรามีพลังที่จะก้าวไปข้างหน้า และผมคิดว่ามันจะช่วยสร้างพลังให้กับคนอื่นอีก ดังเช่นในกรณี ของ จขกท ที่ผมคิดว่ามันต้องส่งผลถึงคนอื่นไม่มากก็น้อยหละน่า เพราะสังคมปัจจุบันนี้ความฝันมันเหือดหายไปเยอะครับ ทุกคนก้อมุ่งตั้งหน้าตั้งตาเรียนกันเพื่ออะไรก้อไม่รู้ เพื่อจะได้ทำงานอะไรซักอย่างก็ได้ที่เงินเดือนดีๆ ทำไปตามมาตรฐานของสังคมที่ขีดขั้นไว้ ทำไปตามวงจรของระบบทุนที่ผลิตคนเพื่อรับใช้ตัวระบบเอง ความฝันที่มี ก็มักจะเป็นฝันในเชิง บ้าน รถ เงินทอง ซึ่งมันไม่ผิดหรอกครับที่จะฝันแบบนี้ ในโลกที่มีวิถีการผลิตแบบทุนเป็นที่ตั้ง แต่ผมว่าโลกมันจะดูสวยงามกว่านะ ถ้าเรามีความฝันแบบ จขกท กันเยอะๆ ส่วนเรื่องเพื่อนแซวผมว่าอย่าไปคิดมากครับ เค้าคงไม่ได้ดูถูกหรืออะไรหรอกครับ วงเพื่อนฝูงก้อแบบนี้ เรื่องเวรตะไลอะไรก้อเอามาล้อเล่นได้ ผมกลับเข้าใจเพื่อนๆ จขกท ที่ล้อคุณนะครับ แต่ผมก้อขอบอกเลยว่า จขกท สุดยอดมากๆเลยครับ รีบเรียนจบกลับมา ยิ่งถ้ามาเป็นอาจารย์นักเรียนที่ได้เรียนกับ จขกท คงจะโชคดีมากๆๆๆ ขอโทดด้วยด้วยนะครับที่บ่นซะยาว จากคุณ : gelgloog (gelgloog) - [ 18 ส.ค. 51 00:00:43 ]

ความคิดเห็นที่ 118 ขอบคุณจขกท.มากๆค่ะ สำหรับการเป็นแรงบันดาลใจให้กับเราและอีกหลายๆคน ขอให้ประสบความสำเร็จยิ่งๆขึ้นไปนะคะ จากคุณ : ซาวาจิกะ เอริ - [ 18 ส.ค. 51 14:20:52 ]

ความคิดเห็นที่ 119 มา log in ให้ จขกท โดยเฉพาะเลยครับ อยากบอกว่าคุณแน่มากกกกกกก ที่มีแรงขับในตัวเองและสามารถเอาชนะคำสบประมาทของคนรอบข้างจนได้ดี ขอแสดงความยินดีกับว่าที่ด็อกเตอร์ครับ เรียนสายวิทย์ก็สนุกแบบนี้แหละครับ จากคุณ : Pla2na - [ 18 ส.ค. 51 16:06:09 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ยินดีด้วยครับผม จากคุณ : zmen - [ 18 ส.ค. 51 19:03:25 ]

ความคิดเห็นที่ 121 ขอบคุณพี่เจ้าของกระทู้มากค่ะ ทำให้เรามีกำลังใจมากขึ้นเยอะเลย แต่ของเรากลับกัน เราเรียนสายวิทย์มาตามความต้องการของพ่อแม่่ ทั้งๆที่ความใฝ่ฝันของเรานั้นคืออักษรศาสตร์ ตอนนี้อยู่ปีหนึ่งคณะทันตแพทยศาสตร์ค่ะ กำลังตัดสินใจว่าจะเสี่ยงเลือกความฝันดีมั้ย หรือจะเรียนเพื่อแค่มีงานทำมั่นคง รายได้ดี จากคุณ : ~\MINKU/~ - [ 19 ส.ค. 51 00:23:18 ]

ความคิดเห็นที่ 122 *** ขอแสดงความยินดี ด้วย ค่ะ คุณเป็นคนเก่ง และ มีความมุมานะมาก ๆๆ ...เป็นกระทู้ที่ดี ทำให้ หลายๆ คนมีกำลังใจ.... และที่น่าภูมืใจ มาก คือ คุณเรียน ราม และ ชม อาจารย์ ที่สอน ด้วย... ดิฉัน ก็จบ ราม เหมือนกัน ค่ะ. แต่ไม่มีความสามารถเท่า จขท.. ...โหวตๆๆ  และถ้ามเร็จการศึกษา ปริญญาเอก  อย่าลืม มาส่งข่าว ด้วย นะ ค่ะ  เอ้ และเต้าของกระทู้เรียน อยู่ รัฐไหนเอ่ย..*** จากคุณ : ข้ามฟ้ามาหารัก - [ 19 ส.ค. 51 22:37:26 ]

ความคิดเห็นที่ 123 โชคดีจังเลย ตอนปี 42 เราก็ไปสอบเข้าโทคณะภาษาและวัฒนธรรมอาคเนย์ จำชื่อเปะ ๆ ไม่ได้แล้ว (มหิดล) ข้อเขียนเราได้เป็นลำดับต้น ๆ เลย แต่สัมภาษณ์ไม่ผ่าน เหล่าคณาจารย์ บอกว่าเราเรียนมาไม่ตรงสาย (เรียนตรีบัญชีธรรมศาสตร์ ภาคภาษาอังกฤษ) ก็ร้องไห้เสียใจไปมากมาย ถ้าวันนั้น เค้าให้โอกาสเราก็ดีเนอะ เราจะได้มีโอกาสทำในสิ่งที่เรารัก (เราชอบภาษามากเลย แต่พ่อแม่อยากให้เรียนบัญชีจะได้หางานทำง่าย ๆ ) ปีนั้นใครที่เข้าสอบสัมภาษณ์ก็ผ่านหมด ยกเว้นเรากับอีกคนที่จบพยาบาลมา ปีเดียวกันนั้นเราก็สอบโทบัญชีธรรมศาสตร์ด้วย สงสัยเลือดบัญชีคงจะเข้มข้น เราก็เลยกลับเข้ารั้วเดิม ตึกเดิม ผู้คนรอบข้างที่ยังให้ความรักเราเหมือนเดิม แบบงง งง ระหว่างเรียนก็ประชดชีวิตไปเป็นแอร์ เรียนไปด้วย บินไปด้วย ทำรายงานกลุ่มไปด้วย จบมาแบบ jet lag เลยค่ะ ถึงไม่ได้เรียนอย่างที่ต้องการ แต่ก็ดีใจที่ได้เจอผู้คนรอบข้างที่แสนดี จากคุณ : Angle of Burj Dubai - [ 20 ส.ค. 51 00:32:35 A:86.99.7.29 X:86.96.226.88 TicketID:182209 ]

ความคิดเห็นที่ 124 สุดยอดมากค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ เราชื่นชมคนที่เดินตามความฝันของตัวเองนะ เพราะมันต้องผ่านอุปสรรคและความเจ็บปวด แต่ถ้าทำได้ มันจะสุดยอดมาก ๆ จากคุณ : chan-rak-thong-fa - [ 20 ส.ค. 51 09:47:11 ]

ความคิดเห็นที่ 125 ไม่รู้ว่าเจ้าของกระทู้จะแวะเข้ามาอ่านอีกหรือเปล่า ผมเองก็จบรามคณะวิทย์เหมือนกันครับ รหัส 33504836_ สาขาชีววิทยา ตอนแรกที่สมัครเข้ามาก็เลือกเรียนเศรษฐศาสตร์แต่พอเรียนไปจึงรู้ว่ามันไม่ใช่อย่างที่อยากเรียน โชคดีที่รามให้นักศึกษาสามารถย้ายคณะและสาขาได้ด้วยเลยได้เรียนในสาขาที่ตัวเองอยากเรียนจริงๆ และเนื่องจากว่าผมเป็นคนที่ละเอียดถี่ถ้วน เลยเรียนนานไป(ไม่)หน่อย 6 ปีพอดี(ต้องทำงานส่งตัวเองเรียนด้วยครับ) เคมีนี่ผมเรียนตั้งแต่รหัสสองตัวหน้ายังเป็น CH อยู่เลยครับ อาจารย์รำไพกับอาจารย์สุพรนี่รักมากกก(เลยเรียนกับท่านซะหลายรอบ) อยากจะบอกว่า อาจารย์วิชัยที่สอน physical chemistry นั้น ตอนนี้ท่านไปสู่สุขคติแล้วครับ เพิ่งเผาไปเมื่อเดือน-สองเดือนที่แล้วนี่เองที่วัดพระศรี ท่านเป็นโรคมะเร็งครับ เห็นว่าคุณกำลังทำวิจัยเกี่ยวกับมะเร็งอยู่ด้วยเลยเข้ามาบอกครับ ปีหน้าผมก็จะไปเรียนต่อเอกเหมือนกันครับ แต่ไม่ได้ไปอเมริกาหรอกครับ(เกลียดนิสัยคนอเมริกัน) ผมไปเรียนที่เดนมาร์กครับ ผ่านไปแถวนั้นก็หลังไมล์มาได้ครับ แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 51 11:19:01 แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 51 11:10:45 จากคุณ : กุ้งบก - [ 20 ส.ค. 51 11:08:40 ]

ความคิดเห็นที่ 126 รูปงานศพอาจารย์วิชัยครับ จากคุณ : กุ้งบก - [ 20 ส.ค. 51 11:24:26 ]

ความคิดเห็นที่ 127 ^ ^ ขอบคุณ คุณกุ้งบกที่มาบอกกล่าวกันนะคะ ตกใจมากเลยค่ะที่ทราบว่าอาจารย์วิชัย ได้จากไปเสียแล้ว น่าเสียดายคนดีๆที่ต้องมาจากไปก่อนเวลาอันควร เชื่อว่าคุณงามความดีที่อาจารย์ได้สร้างไว้ จะส่งผลให้อาจารย์ได้อยู่ในชาติภพที่เป็นสุขค่ะ หากบังเอิญมีศิษย์เก่า ศิษย์ปัจจุบัน ของเหล่าอาจารย์ที่เจ้าของกระทู้กล่าวถึง แวะมาเห็นกระทู้นี้ ก็ขอฝากข้อความเหล่านี้ไปด้วยนะคะ แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 51 12:37:58 จากคุณ : Candy Wrapper - [ 20 ส.ค. 51 12:37:10 ]

ความคิดเห็นที่ 128 ก็กำลังเรียนโทที่รามน่ะคะแต่ท้อเหลือเกิน เหนื่อย บางคนบอกว่าเรียนโทรามก็เหมือนจ่ายเงินแล้วก็ได้ปริญญา เฮ้อ เหนื่อยใจ จากคุณ : Monkey (LonelyMonkey) - [ 21 ส.ค. 51 22:00:18 ]

ความคิดเห็นที่ 129 พี่เจ้าของกระทู้ ... พี่เก่งมากๆๆๆๆเลยค่ะ หนูมีความฝันเยอะเเยะมากมาย เเต่ว่าทำไม่ได้ซักอย่าง ทั้งขี้เกียจ บวก ความโง่ด้วยมั้งคะ Congratulations. จากคุณ : ginger56 (ginger56) - [ 21 ส.ค. 51 23:14:56 ]

ความคิดเห็นที่ 130 ยินดีกับเจ้าของกระทู้ด้วครับ เราก็ลูกพ่อขุนเหมือนกัน จบจากคณะเดียวกับเจ้าของกระทู้ ดูจากรูปเหล่าอาจารย์ที่เอามาโพส์แล้ว ทำไมอาจารย์ๆ แก่ไปเยอะมากเลยนะ...ฮิฮิ ตอนที่เรียนอยู่็มีความสุขมาก กับการเรียน การทำแล็ป ทั้งกับอาจารย์ เพื่อน รุ่นพี่ รุ่นน้อง ที่ม.ราม แต่พอจบออกมาเลยรู้ว่าโลกเห่งความเป็นจริงมันเป็นแบบนี้เอง  มันโหดร้ายมากสำหรับนักวิทยาศาสตร์(โดยเฉพาะคนที่จบจากราม)เหมือนกับที่น้อง ความเห็นที่ 108 บอก เงินเดือนก็น้อยมากๆ ต้องทำงานกับสารเคมีที่เสี่ยงจะทำให้เป็นมะเร็งในอนาคต ไม่สวัสดิการ หรือประกันสังคม ความมั่งคงก็ไม่มี หัวหน้าโครงการทุนหมดเมื่อไหร่ หรือหาทุนไม่ได้ก็เตรียมหางานใหม่ ถ้าเป็นไปได้อยากบอกน้องทุกคนว่าอย่าเรียนเลยครับสาขาวิทยาศาสตร์ สำหรับเจ้าของกระทู้ถ้าจบแล้ว ถ้าคิดจะกลับมาทำงานทางสายวิทยาศาสตร์ในเมืองไทย อย่ากลับมาเลยครับ ตอนนี้มีด็อกเตอร์ ป.โท ที่จบจากมหาวิทยาลัยรัฐ หลายคนมากที่จบมาแล้วหางานทำไม่ไ้ด้ เลยต้องไปสมัครไปเป็นเซลล์ขาย สารเคมี และเครื่องมือวิทยาศาสตร์ จากคุณ : Red Mulberry - [ 22 ส.ค. 51 10:34:45 ]

ความคิดเห็นที่ 131 ยินดีและชื่นชมกับเจ้าของกระทู้ค่ะ ตัวเองก็ได้โอกาสจากรามคำแหงเหมือนกัน จึงมีโอกาสเปลี่ยนงานจากด้านสาธารณสุขมาเป็นด้านการศึกษาแทน   นี่ล่ะค่ะ "เปลวเทียนให้แสง  รามคำแหงให้ทาง" จากคุณ : ยิ้มหน่อยน่า - [ 23 ส.ค. 51 13:25:09 ]

ความคิดเห็นที่ 132 ครูได้อ่านกระทู้นี้ จากลูกศิษย์ ส่งมาให้ ปกติครูไม่เค่อยจะเข้าเวปนี้เท่าไหร่ ดีใจจริงๆ ที่ลูกศิษย์ประสบกับความสำเร็จในด้านการศึกษา ครูคิดว่าน่าจะจำหนูได้นะใช่เป็นเพื่อนพี่ศักดิ์หรือเปล่า จากคุณ : อ. ยาย - [ 26 ส.ค. 51 20:10:58 A:130.232.132.220 X: TicketID:185531 ]

ความคิดเห็นที่ 133 ขอบคุณมากนะคะ ที่มาบอกเล่าเรื่องราว กำลังท้อแท้ อ่านแล้ว ได้กำลังใจกลับมาเยอะเลยค่ะ ขอบคุณมากๆ จากใจจริงค่ะ --------------------------- เรื่องที่คุณกำลังทำวิจัยอยู่ ขอให้ประสบความสำเร็จนะคะ ถ้าจขกท.วิจัยสำเร็จ มีวิธีรักษาได้ จะเป็นประโยชน์ต่อผู้ป่วย และ ญาติผู้ป่วยทุกคนค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 51 15:33:04 จากคุณ : บะหมี่เผ็ดร้อน - [ 30 ส.ค. 51 15:32:13 ]