 |
สาวออฟฟิสไทยเมืองผู้ดี ตอนหนึ่ง
สาวออฟฟิสเมืองผู้ดี: ตอนเปิดชีวิตสาวออฟฟิส(ไท้)ไทยเมืองผู้ดี
(Episode I: Pilot)
คุณนักอ่านคอลัมน์ทั้งหลายเคยสงสัยบ้างมั้ยคะว่าเวลาเราไปได้ยินเพื่อนฝูงรึใครพูดว่า ชั้นทำงานอยู่เมืองนอกน่ะแก รึว่า กูทำงานอยู่เมืองนอก พอได้ฟังแล้ว ทั้งๆที่ยังไม่ทันรู้เลยว่าเมืองนอกน่ะมันนอกไหนรึไปทำมาหากินอะไรอยู่เมืองนอก ความรุ้สึกแว๊บแรกของคนฟังคือ อื้อหือ ทำไมฟังดูดีจังรึว่า แหมโชคดีจังเลย ถึงหน้าตาคนพูดจะแบบ ขอประทานโทษ ดูแทบไม่ได้เลย แต่ไอ้เพราะคำว่า ทำงานเมืองนอก นี่แหละที่ทำให้คนพูดที่ถึงแม้จะมีลักษณะค่อนไปทางเตี้ยล่ำบวกผิวกระดำกระด่างค่อนไปทางชนเผ่าอะบูอะบี้ บวกดั้งที่ออกแนวไปทางที่ราบภาคกลาง (รึบางคนยังตบท้ายด้วยกรามที่เอาไว้ใช้เลื่อยไม้หน้าสามได้ยามเลื่อยจริงๆมันบิ่น) ดูดีผิดหูผิดตาขึ้นมาทีเดียวเชียว ส่วนบางคนที่หน้าตาค่อนข้างดีอยู่แล้วก็ทำให้ดูดีขึ้นไปอีกราวกับราศีมาช่าหรือเคน ธีรเดชจับ แปลกเนอะคนเรา กะไอ้แค่คำว่า ทำงานเมืองนอก เนี่ยมันเปลี่ยนเพอร์เซปชั่นการรับรู้ของเราไปได้ขนาดนั้น
จะให้พูดตามจริงเมื่อก่อนคุณอู๋ก็ไม่ต่างกับคุณนักอ่านหลายๆคนหรอกค่ะที่คิดว่าทำงานเมืองนอกเนี่ยมัน แม๊ ดูดีชะมัด ยิ่งตอนคุณอู๋เรียนจบใหม่ๆแล้วเข้าทำงานเป็นสาวออฟฟิสอยู่แถวๆสาทร เวลาได้ยินใครบอกว่าทำงานอยู่เมืองนอกเมืองนา ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่โน่น จะทำงานร้านอาหารรึขายข้าวขายของมันก็ฟังดูดีไปโม้ด เวลาญาติโกโหติกาที่ไปขายของอยู่เมืองนอกรึเพื่อนฝูงที่ไปเสิร์ฟอาหารที่เมืองนอกมาเที่ยวเมืองไทย ไม่รู้เป็นไง เหมือนเค้ามีราศีเมืองนอกจับ ยิ่งเวลาที่ได้เห็นพี่ที่ทำงานบางคนที่ได้ย้ายไปทำงานเมืองนอกแล้วกลับมาเยี่ยมพี่ๆน้องๆในออฟฟิสก็จะรู้สึกแบบว่า แหมทำไมเค้าดูดีขึ้นจัง ราศีจับจังเลยแฮะ เอาจริงเถอะ พี่บางคนตอนทำงานอยู่ด้วยกันก็แบบธรรมด๊าธรรมดามากๆแถมติดไปทางเชยๆเฉิ่มๆซะด้วย แต่งตัวก็ค่อนข้างล้าสมัยนิดๆ หน้าตาก็ไม่เคยแต่ง แต่พอเค้ามาบอกว่าเนี่ยพี่จะได้ย้ายไปทำงานอยู่ออฟฟิสที่นิวยอร์ค นี่เค้ายังไม่ทันได้ซื้อตั๋วเครื่องบินไปเลยนะ ไอ้หน้าตาที่ค่อนไปทางต่ำกว่ามาตรฐานเนี่ยก็ไต่ระดับขึ้นมาทันทีเลย แปลกจริงๆ
แต่พอวันนึงที่คุณอู๋เองได้มีโอกาสได้ไปทำงานเมืองนอก ทำไมนะความรู้สึกที่เคยคิดว่าคนทำงานเมืองนอกช่างมีราศีจับเนี่ยมันถึงไม่ได้เกิดกับตัวคุณอู๋เองซะเลย แล้วทำไมความคิดที่เคยมีว่าการไปทำงานเมืองนอกน่ะมันดีเดิ้นหรูเริ้ดถึงได้ค่อยๆเลือนหายไปจนแทบจะไม่มีเหลืออยู่แล้ว อะไรหลายๆอย่างที่เคยคิดว่าน่าจะดีก็ไม่เห็นดีเลย แต่ก็มีบางอย่างที่ไม่เคยคิดว่าจะดีก็ดีแทบไม่น่าเชื่อ ทำงานเมืองนอกมันดีจริงๆรึเปล่าเนี่ย อันนี้คุณอู๋ขอเล่าจากประสบการณ์นะคะ มีทั้งเรื่องขำก๊ากถึงเรื่องเศร้าปนน้ำตาเลยล่ะค่ะ...
ไม่กี่ปีก่อน ชีวิตคุณอู๋ก็ไม่ต่างกับคุณนักอ่านหลายๆคนหรอกค่ะ ตื่นเช้าแหกขี้ตาไปทำงานที่ออฟฟิสแถวสาทร ตกเย็นกลับบ้าน โชคดีหน่อยที่ส่วนใหญ่นั่งรถไฟฟ้ากลับบ้านเลยไม่ต้องทนทรมานกับรถติดเท่าไหร่ ถึงบ้านรีบกินข้าว นอนตีพุงอ่านหนังสือนิยายรึไม่ก็ดูทีวี ทำโน่นทำนี่แล้วก็เข้านิทรา ดีหน่อยก็วันศุกร์ ถึงวันนี้ทีไรก็ได้กระดี๊กระด๊ากะเค้าบ้าง ไม่ใช่เพราะจะได้ไปเดทกะหวานใจหรอกนะค๊ะ (เพราะไม่มี) แต่เป็นเพราะจะได้นอนเป็นคุณนายตื่นสายได้สองวันและคุยเม้าท์กับเพื่อน บางอาทิตย์โชคดีหน่อยก็ได้ไปเฮฮากะเพื่อนๆกลุ่มสาวโสดด้วยกัน แต่พอถึงเช้าวันจันทร์อีกทีก็หน้าตาบอกบุณไม่รับเอาซะเลย นี่ยังไม่ได้พูดถึงเงินเดือนระดับคอมแพคนะคะ อย่าให้เซดเลย ถ้าถามว่าพออยู่มั้ย ตอบว่าพอ แต่ถามว่าจะรวยได้มั้ยเนี่ย คำตอบคือ ก็คงยากน่ะค่ะ
แต่แล้ววันนึงด้วยโชคชะตาพาไป คุณอู๋ก็ได้จับพลัดจับผลูได้ไปทำงานอยู่เมืองนอกอย่างที่เคยฝันไว้ ไปทำงานให้กับบริษัทอินเตอร์ที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงแห่งนึงที่เมืองลอนดอนของชาวผู้ดีอังกฤษเค้า ไปทำอะไรน่ะเหรอคะ ก็ตอบลำบากเหมือนกัน เพราะบางทีก็ไม่รู้จริงๆว่าตัวเองทำอะไรกันแน่ นี่เรื่องจริงเลยค่ะ เหมือนทำจับฉ่ายไปซะทุกเรื่อง บางทีก็ตรวจสอบระบบบัญชีคอมพิวเตอร์ บางทีก็เขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์เพื่อวิจัยข้อมูล บางทีก็ช่วยลุกค้าปรับโครงสร้างหนี้ เพราะฉะนั้นเอาเป็นว่าอธิบายง่ายๆละกันนะคะ เรื่องของเรื่องก็คือคุณอู๋ไปทำงานเป็นสาวออฟฟิสเมืองผู้ดีนั่นเองค่ะ
ตอนนี้หลายคนเริ่มสงสัยว่ากว่าจะมาทำได้เนี่ยยากมั้ย ลำบากมั้ย ก็ขอบอกว่ามันก็ไม่ได้ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปากนะคะ แต่ก็ไม่ได้ยากถึงขั้นปอกทุเรียนเหมือนกัน เอาเป็นว่าเหมือนปอกมะพร้าวซะมากกว่า คือใช้ความพยามหน่อยเพราะมะพร้าวมีกะลาที่แข็งแต่ก็ไม่ถึงขั้นต้องทนเจ็บมือรึเลือดไหลเท่าปอกทุเรียน เล่าถึงตรงนี้หลายคนเริ่มสงสัยว่า เอ๊ะ แล้วมันไปไงกันเล่า ก็ขอเล่าให้ฟังในตอนต่อไปเลยนะคะว่ากว่าคุณอู๋จะได้มาทำงานเป็นสาวออฟฟิสเมืองผู้ดีเนี่ยมันป็นมายังไงกันหนอ
ติดตามได้ตอนต่อไปค่ะ
คุณอู๋
จากคุณ :
คุณอู๋
- [
16 ส.ค. 51 16:13:40
A:86.135.204.33 X: TicketID:184548
]
|
|
|
|
|
|
