 |
สาวออฟฟิสเมืองผู้ดี ตอน ฟุตฟิตฟอไฟสไตล์ผู้ดี๊ผู้ดี ภาคสอง
สาวออฟฟิสเมืองผู้ดี ตอน ฟุตฟิตฟอไฟสไตล์ผู้ดี๊ผู้ดี ภาคสอง
Episode XIX: Chit-chat in (British) style (Part II)
ในบรรดาเลขหนึ่งถึงสิบ คุณนักอ่านเคยคิดบ้างรึเปล่าคะว่าเลขอะไรออกเสียงภาษาอังกฤษได้ยากที่สุด สำหรับคุณอู๋คือเลขสามค่ะ ไม่ว่าจะทุ่มความพยายามม้วนลิ้นห่อปากให้มันบูดเบี้ยวแค่ไหนก็ออกเสียงให้เหมือนฝรั่งไม่ได้ซักที ตอนเป็นเด็กคุณอู๋มีญาติห่างๆคนนึงเป็นลูกครึ่งไทยอเมริกัน ช่วงปิดเทอมหน้าร้อนเธอและครอบครัวของเธอก็มาเที่ยวเมืองไทยบ่อยๆ ก็เลยถือโอกาสช่วยสอนภาษาอังกฤษให้กับญาติๆไปด้วย ตอนเค้าบอกให้ลองนับหนึ่งถึงสิบ คุณอู๋ก็อาขยาน วัน ทู ที โฟว์ ไฟ ให้เค้าฟัง แต่พอถึงเลขสามทีไรเนี่ย กลุ้มค่ะ...มักได้คอมเม้นท์จากคุณญาติสาวสวยว่าพูดถึงที (Tea) น้ำชาเหรอรึไม่ก็ ที (Tee) ตีกอล์ฟเหรอ สุดท้ายกว่าจะออกเสียงเลขสามให้ใกล้เคียง หน้าเค้าเปอะน้ำลายคุณอู๋เกือบเป็นกะละมัง เพราะฉะนั้นเองคุณอู๋ถึงได้คิดว่าในบรรดาทักษะภาษาทั้งหมด อะไรก็ไม่ยากเท่าการพูด คุณนักอ่านใจตรงกันบ้างรึเปล่าคะ
ฉบับที่แล้วเกริ่นกันไปเรื่องลอสอินทราสเลชั่นเนื่องจากศัพท์แสงที่ไม่เคยรู้จักเช่น Fasting กับ Cleavage ฉบับนี้มาอ่านต่อกันว่าปัญหาภาษาอังกฤษน่าปวดหัวของสาวออฟฟิสเมืองผู้ดี (ที่ดูเหมือนจะเริ้ดหรูไฮโซ) ยังมีอะไรอีก
หลังจากอยู่เมืองผู้ดีมาได้ไม่นานคุณอู๋ก็พบว่าภาษาอังกฤษเมืองผู้ดีเนี่ยนอกจากจะก่อปัญหาศัพท์แปลกๆที่ไม่เคยได้ยินให้กับคุณอู๋แล้วยังก่อปัญหาเรื่องตัวสะกดที่ประหลาดๆในคำศัพท์อีกด้วย สังเกตเอาง่ายๆก็ชื่อสถานีรถไฟใต้ดินเมืองลอนดอนนี่แหละค่ะ ตัวเจ้าปัญหาเลย อย่างเช่นจำได้ว่าตอนคุณอู๋มาเมืองผู้ดีใหม่ๆคุณอู๋อยากกินก๋วยเตี๋ยวเป็ดมาก เค้าว่ากันว่ามีร้านอร่อยอยู่ที่ไชน่าทาวน์ พอถึงสุดสัปดาห์ปุ๊บคุณอู๋ก็เตรียมหม่ำทันที แต่ครั้งแรกในการเดินทางไปที่นั่นก็ก่อปัญหาให้คุณอู๋เลย
I want to go to Lea-chester-Square (อิชั้นจะไปสถานีลิเอเชสเตอร์ สแคว์เนี่ยไปไงคะ) คุณอู๋เอ่ยปากถามเจ้าพนักงานรถไฟผิวดำ แต่สงสัยวันนั้นคุณอู๋จะซวยเพราะคุณพี่หน้าตาบอกบุญไม่รับเอาซะเลย สงสัยทะเลาะกับเมียที่บ้านมา
What? Where do you want to go?คุณเจ้าพนักงานผิวดำทำหน้างงแถมเบะปากใส่คุณอู๋อีกต่างหาก
Lea-Chester-Square (ลิ-เอ-เชส-เตอร์-สะ-แคว์) คุณอู๋พยายามออกเสียงช้าๆอีกรอบแถมคิดในใจ หูตึงรึไงวะ
Is it in London? คุณพี่ดำส่งเสียงดังทำหน้ารำคาญทำเอาคุณอู๋อารมณ์บูดไปด้วยเลย คนรอบข้างเริ่มมองว่าเกิดไรขึ้น
Im going to Chinatown. CHI-NA-TOWN (อิชั้นจะไป ไชน่าทาวน์ รู้จักป่ะ) คุณอู๋เริ่มมีน้ำโห
Oh...Leicester square! คุณพี่ดำถึงบางอ้อซักที ทำเอาคุณอู๋เองถึงบางอ้อด้วย ใช่แล้วค่ะคุณนักอ่านคอลัมน์ขา ภาษาอังกฤษเมืองผู้ดีเนี่ยอ่านออกเสียงได้ประหลาดจริงๆ ไอ้สถานีไปไชน่าทาวเนี่ยมันสะกด Leicester Square อย่าว่างั้นว่างี้เลยนะคะ คนไทยส่วนใหญ่เห็นมันสะกดอย่างนี้ก็คงอ่านออกเสียงว่า ลิ-เอ-เชส-เตอร์-สะ-แคว์ กันทั้งนั้น แต่จริงๆแล้ว อ้าวเฮ้ย! มันอ่านว่า เลส-เชอร์-สะ-แคว์ เจ้าค้ะ คุณอู๋ล่ะงงเป็นไก่ตาแตกเลย นี่ไม่ใช่สถานีเดียวนะคะ ยังมีที่อื่นอีก ตัวอย่างดังนี้ค่ะ
- Gloucester Road ไม่ใช่ โกล-เชส-เตอร์-โร้ด นะคะแต่ออกเสียงให้ถูกว่า กลอส-เตอร์-โร้ด
- Southwark คนไทยส่วนใหญ่อ่าน เซาท์-หวาก แบบมั่นใจชัวร์ป้าบ แต่จริงๆแล้วอ่านว่า เซาท์-ตอก ต่างหาก
- Greenwich ถ้าออกเสียงว่า กรีน-วิชเนี่ยรู้ทันทีค่ะว่ากระเหรี่ยงเพิ่งลงดอยมา จริงๆน่ะเค้าอ่านว่า กรีน-นิดช์ แต่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันนะคะว่าจะเก็บตัว w ไว้ในตัวสะกดหาพระแสงอะไรน้อ
- Turnham Green ดูแล้วเหมือนชื่ออาหารแต่อย่าออกเสียงไปว่า เทอนร์-แฮม กรีน เชียวนะคะ เพราะมันฟังแล้วเหมือนพลิกหมูแฮมให้เขียว จริงๆแล้วน่ะสถานีนี้มันออกเสียงว่า เทิร์น-แนม-กรีน
- Surrey Quays อ๊ะอ๊ะ อย่าเรียกว่า เซอร์-เรย์-เคว ค่ะ เค้าอ่านว่า เซอร์-รี่-คี
-Willesden Green ถ้าอ่านว่า วิว-เลส-เด้น-กรีน ล่ะก็มีอันได้หลงกันพอดี จริงๆแล้วมันคือ วิว-เซน-กรีนด์
- Bicester อย่าเสร่ออ่านไปว่า ไบ-เชส-เตอร์ เหมือนคุณอู๋นะคะ อ่านอย่างผู้ดีน่ะคือ บิส-เตอร์ต่างหาก
- Marylebone ถ้าคุณนักอ่านอ่านว่า แม-รี่-เล-โบน ล่ะก็ ไม่ต้องห่วงค่ะมีเพื่อนเป็นล้าน เพื่อนร่วมงานชาวผู้ดีหลายคนก็บอกคุณอู๋ว่าเค้าอ่านอย่างนั้นเหมือนกันตอนเข้าลอนดอนใหม่ๆ จริงๆแล้วน่ะสถานีนี้ออกเสียงว่า แม-รี่-โบน ตัด ลี ตรงกลางทิ้งไป อีกแล้วค่ะไม่เข้าใจว่าจะเก็บตัว le เอาไว้ทำเบื๊อกอะไร เฮ้อ! ผู้ดีเนี่ยเรื่องมากเหมือนกันนะคะเนี่ย
เรื่องการพูดภาษาอังกฤษให้ถูกก็เหมือนกัน คุณอู๋ก็ว่ายากอยู่ทีเดียว แต่ไหนแต่ไรคุณอู๋ไม่ชอบพูดภาษาอังกฤษเอามากๆ ตอนพูดเนี่ยอย่าให้ใครเข้ามาขัดจังหวะเชียวนะคะเพราะว่าหัวสมองกลวงๆของคุณอู๋เนี่ยจะลืมไปหมดเลยว่าตัวเองกะจะพูดอะไรต่อ เรื่องแบบนี้ถึงมาเป็นสาวออฟฟิสแบบผู้ดีก็ยังหนีไม่พ้นค่ะ แถมบางทีสลับคำไปมาทำเอาคุณอู๋เนี่ยหน้าแตกไปหลายทีเลย อย่างเช่นมีอยู่ครั้งนึงเพื่อนร่วมงานขาเม้าท์ก็พูดถึงเพื่อนร่วมงานสาวอีกคนนึงดังนี้
You know Laura. I dont like her. She always blows her trumpet (แปลว่าชั้นล่ะไม่ชอบขี้หน้ายัยลอล่าจริงๆน่ะ มันขี้โม้แถมยกตนข่มท่านด้วย) เพื่อนร่วมงานคนนึงเปิดประเด็นข่าวร้อนภาคบ่าย
Im sick of it. เพื่อนอีกคนช่วยกระพือไฟให้ร้อนขึ้นกว่าเดิม ทำเอาคุณอู๋หูตาร้อนไปด้วย อยากแจมเรื่องชาวบ้าน The other day she was talking about her big bonus for hours!
ถึงตอนนี้คุณอู๋ทนไม่ไหวแล้วค่ะ ขอเข้าร่วมชมรมขาเม้าท์ทันทีและเสริมกระแสไปว่า Agree, dont like her either คุณอู๋เริ่ม because she always blows her job! แต่พอพูดไปปุ๊บ เพื่อนร่วมงานก็หันขวับตาค้างอ้าปากหวอทันที คุณอู๋เองก็งงอยู่สองวินาทีก่อนจะนึกขึ้นได้ ว้าย! พระเจ้าช่วย! ตูพูดอะไรออกไปเนี่ย จริงๆแล้วคุณอู๋น่ะอยากจะพูดว่า boasting about her job ต่างหากไม่ใช่ blow her job อย่างหลังเนี่ยมันแปลว่ากิจกรรมยามค่ำคืนที่ฝ่ายหญิงทำให้ฝ่ายชายต่างหาก โอย แย่เลยค่ะ สมองกับปากคุณอู๋เนี่ยมันไม่สัมพันธ์กันจริงๆ นี่แหละน้าถึงได้ว่าการพูดอังกฤษให้ถูกเนี่ยมันยากเหลือเกิน
คุณอู๋เคยคิดว่าการฟังน่ะเป็นทักษะที่ค่อนข้างง่ายเมื่อเทียบแล้วกับการพูด แต่จริงๆแล้วการฟังก็ใช่ว่าไม่เคยก่อปัญหาให้คุณอู๋เลยนะคะ โดยเฉพาะสำเนียงผู้ดีอังกฤษฟังทุ้มรื่นหูเนี่ย บางทีก็แอบไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเค้าพูดกันเรื่องอะไร อย่างมีครั้งนึงเพื่อนร่วมงานคนนึงกำลังจะแต่งงาน เธอก็มาคุยเรื่องการวางแผนแต่งงานให้ที่ทำงานฟังกันยกใหญ่ คุณอู๋เองก็เผลอแอบได้ยินด้วยเพราะอยู่ไม่ไกล
Hows the wedding plan coming along?เพื่อนร่วมงานสาวคนแรกวี๊ดว้ายกระตู้หู้
Very well. Every is set except for the whale that I cant find yet (แปลว่า ไม่มีปัญหาทุกอย่างเรียบร้อยแล้วล่ะ ขาดแต่ปลาวาฬอย่างเดียว) ถึงตอนนี้คุณอู๋งงค่ะ เอ...พิธีแต่งงานเมืองจีนเค้ากินซุปหูฉลามกัน เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าที่นี่เค้ามีกินซุปปลาวาฬกันด้วย คุณอู๋ชักไม่แน่ใจค่ะ เลยถามคุณเพื่อนร่วมงานว่าที่เจ้าสาวตอนอยู่ด้วยกันสองต่อสอง
Do you eat whale at the wedding? Isnt it a bit cruel? คุณอู๋ถามด้วยหน้าตาจริงจัง
What are you talking about? คุณว่าที่เจ้าสาวออกอาการงง
Im talking about your wedding. I overheard you told Abbey that everything is ready except for the whale. คุณอู๋ถามตรงประเด็นทันที
Oh no! Its not a whale Nissy. Its the wedding veil not a whale! อ้าว ปัดโธ่! ว่าแล้วเชียว กินปลาวาฬวันแต่งงานเนี่ยมันฟังดูแปลกๆจริงๆด้วย คุณอู๋ล่ะเกือบวางแผนว่าถ้าได้แต่งงานกับสุภาพบุรุษหนุ่ม (หรือไม่หนุ่มก็ได้) เมืองผู้ดีจริงเนี่ยคงนั่งเรือไปขั้วโลกเพื่อล่าปลาวาฬมาป้อนสามีในงานแต่งงานตัวเอง
เห็นมั้ยคะว่าสาวออฟฟิสไท้ยไทยอย่างคุณอู๋เนี่ยเจอปัญหาสาระพัดในการทำงานเมืองผู้ดี ไม่ได้เก่งเป็นเกจิอาจารย์อย่างที่ใครๆคิดเลย เพราะฉะนั้นหากคุณนักอ่านคนไหนคิดว่าตัวเองคงไม่มีโอกาสมาทำงานเมืองนอกเพราะภาษาปะกิดไม่ได้เรื่องละก็อย่างเพิ่งท้อใจค่ะ ดูคุณอู๋เป็นตัวอย่างละกัน ฉบับหน้ามาตามติดเคล็ดลับการออกเดทตามสไตล์สาวออฟฟิสเมืองผู้ดีกันดีกว่า อดใจรอหน่อยนะคะ
คุณอู๋
ถามคุณอู๋ (Ask Nissy)
Q: อยากทราบว่าคุณอู๋มีวิธีการออกเสียงยังไงให้ฝรั่งเข้าใจคะ คือแบบว่าลิ้นแข็งมากๆน่ะค่ะ พยายามพูดทีไร ฝรั่งฟังไม่ออกทุกทีเลย (จาก สาวลิ้นแข็ง)
A: คุณอู๋คิดว่าถ้าอยากออกเสียงให้ได้สำเนียงเหมือนฝรั่งจริงๆคงต้องไปเรียนตัวต่อตัวกับฝรั่ง หรือไม่ก็หัดออกเสียงตามในหนังเป็นคำๆไป ถ้าจะให้ง่ายเริ่มจากสำเนียงอเมริกันดีกว่าค่ะเพราะง่ายกว่าเยอะ หรือจะทำตามเหมือนที่แนะนำไปในฉบับก่อนๆว่าให้ฝึกเฟรนส์คิซอาจะทำให้ลิ้นอ่อนลงได้ (แต่ไม่รับประกันนะคะเพราะยังไม่เคยลองเองซักที) แต่ถ้าไม่คนให้คิสด้วยแล้วล่ะก็ลองผูกสายเชอร์รี่ให้เป็นโบว์ด้วยลิ้นดีมั้ยคะเผื่อจะช่วย
ป.ล.ถ้าคุณนักอ่านคอลัมน์มีคำถามอยากถามคุณอู๋เรื่องสาวออฟฟิสเมืองผู้ดีสามารถส่งอีเมล์มาได้ที่ ns_nissy@yahoo.com จะนำมาตอบเรื่อยๆค่ะ
จากคุณ :
คุณอู๋
- [
25 ต.ค. 51 17:12:46
A:86.135.22.204 X: TicketID:184548
]
|
|
|
|
|
|
