ความคิดเห็นที่ 1 เหมียวเก็บเงินไม่รอดค่ะเงินส่วนใหญ่จึงอยู่ที่สามี เท่าที่ดู สามีเก็บเงินเก่งมากๆ ใช้เงินทีคิดแล้วคิดอีก ถ้าไม่จำเป็นไม่สำคัญจริงๆเขาจะไม่ซื้อเลย เสื้อผ้าเหมียวเต็มตู้ แต่เสื้อผ้าสามีมีไม่กี่ตัวแถมบางตัว เยินก็ไม่ทิ้ง กางเกงขายาวสามีมีแค่ สามตัวเอง จากคุณ : meaw_1985 - [ 29 ต.ค. 51 09:22:35 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ประสบการณ์ตัวเองนะคะ นำเคล็ดลับมาจากหนังสือแม่บ้านญี่ปุ่น (Sankyu , Shufunotomo) มาประยุกต์ใช้ค่ะ เนื่องจากตัวเองยังไม่มีลูก (ลูกคงจะไม่มาเกิดแล้วล่ะค่ะ)  ส่วนค่าบ้าน น้ำไฟ อินเทอร์เน็ท ประกันต่างๆ รวมถึงค่าใช้จ่ายส่วนตัวของสามีเป็นคนดูแลค่ะ เมื่อได้รับเงินประจำเดือนจากสามี --> แบ่งเงินเป็นสัดส่วนโดยการแยกใส่ซอง ดังนี้ 1) ตั้งเป้าไว้ต้องเก็บ 25% จากเงินที่ได้รับ  (ในหนังสือให้นำส่วนนี้ฝากธนาคารไว้ก่อนเลย แต่ดิฉันนำฝากตอนสิ้นเดือน ) 2) ค่ากับข้าว รวมถึงเบนโตะสามี -->  กำหนดค่าใช้จ่ายประจำอาทิตย์ แล้วควบคุมต่อวัน เช็คยอดติดลบ 3) ค่าของใช้ภายในบ้าน 4) เงินสำรอง (ค่ารักษาพยาบาล) 5) ค่าใช้จ่ายส่วนตัว + พักผ่อนของตนเอง   เงื่อนไข * จดบันทึกรายจ่ายประจำวันทั้งหมดลงสมุดค่ะ มิฉะนั้นแล้วจะเผลอนำเงินจากซองอื่นมาใช้ ในหนังสือบอกวิธีการไว้เยอะมาก แม้แต่เทคนิคการซื้อกับข้าว หรือวิธีการประหยัดอื่นๆแต่มันละเอียดเกินไปค่ะ  ไม่อยากบังคับตัวเองมากเกินจนความเครียด ดิฉันเน้นเก็บเงินอย่างมีความสุขเมื่อเห็นตัวเลขในบัญชีเพิ่มทุกเดือน (แต่ต้องตามเป้าหรือใกล้เคียง) แต่ก็ไม่ลืมสุขภาพตนและสามี ได้กินอิ่มนอนหลับ ได้เที่ยวบ้างพักผ่อนบ้างตามอัธยาศัย  แรกๆ ดิฉันตั้งเป้าไว้น้อย พอทำได้ก็เริ่มเพิ่มเป้าหมายใหม่ อาจเป็นเพราะเริ่มเข้าใจเทคนิคการทำกับข้าวมากขึ้น เมื่อก่อนซื้อวัตถุดิบตามใจตัวเอง หรือตามเมนู ไม่เคยคิดว่าจะนำของในตู้เย็นไปทำเมนูอะไร ปัญหาของเหลือ เน่า ทิ้ง หรือไม่ก็ซื้อของซ้ำซ้อน ตอนนี้ตู้เย็นโล่งค่ะ เพราะว่าเก็บทำกับข้าวหมด ขอให้เก็บเงินอย่างมีความสุขค่ะ จากคุณ : ดาวหิ่งห้อย - [ 29 ต.ค. 51 10:03:07 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ยุคนี้และเศษฐกิจย่ำแย่แบบนี้ ประหยัดได้เป็นประหยัดไปเลยค่ะ วันนี้อาจจะมีงานทำที่ดี พรุ่งนี้อาจจะถูกยกเลิกจากงานที่ทำ หรือโบนัสเหลือครึ่งหนึ่ง ทั้งที่ไทยและญี่ปุ่น หรือทั่วโลกมีปัญหาหมดค่ะ โดยเฉพาะเรื่องหุ้นตกต่ำแบบไม่เคยมีมาก่อน แฟนเราโดนพิษหุ้นอย่างรุนแรงเลยค่ะ เป็นจำนวนเงินเยอะทีเดียว แต่โชคดีที่สามีไม่มีหนีสินเลย แต่ก็เสียดายในส่วนที่เสียหาย สู้ๆๆใหม่ค่ะ ครอบครัวเราประหยัดทุกอย่างค่ะ เพราะมีคุณแม่สามีที่แสนดีจ่ายทุกอย่างให้หมด เราเลยสบายมาหน่อยไม่งั้นคงแย่ ส่วนเราไม่ใช้เงินใดๆๆเลยค่ะ เดือนหนึ่งไม่เกินห้าพันเยน เราก็ไม่เคยขอเพิ่มค่ะ ไม่พอใช้ก็ไม่ซื้อ จบเลย สามีเราคล้ายน้องเหมียวข้างบน จะใช้แต่ละเยนคิดแล้วคิดอีกแต่ไม่ใช่ขี้เหนียวซะเลย ครอบครัวเราเป็นประเภทเล็ก ๆๆไม่ใหญ่ๆทำนะค่ะ ค่อยๆๆเก็บเล็กผสมน้อยไปเรื่อย และเราก็ไม่ซื้ออะไรที่ฟุ่มเฟือยเลยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า เครื่องประดับ เคล็ดลับคาถาเก็บเงินอยู่ที่พฤติกรรมการใช้จ่ายของเราค่ะ เป็นกำลังใจค่ะ จากคุณ : หนูริวจัง - [ 29 ต.ค. 51 10:16:27 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ให้เด็กๆลองแสดงความคิดเห็นมาก่อน ป้าค่อยตาม ตั้งแต่แต่งงานกับลุงสาหร่ายมาสิบสามปี ลุงสาหร่ายเป็นผู้บริหารการเงินเป็นหลัก เพราะป้าเป็นคนเก็บเงินไม่อยู่ ลุงสาหร่ายเขาเป็นคนคิดคำนวณการใช้เงิน เขาจะให้ค่ากับข้าว ค่าใช้จ่ายส่วนตัวป้า ที่เหลือเขาก็บริหารไปว่าต้องจ่ายอะไรเท่าไหร่ต่อเดือน หนักไปทางจ่ายค่าประกันสารพัด เพราะแก่แล้ว เรื่องเจ็บไข้ได้ป่วยเป็นสิ่งสำคัญ ส่วนที่จะใช้เที่ยวหาความสุขต่อสัปดาห์เขาก็กันไว้ส่วนหนึ่ง และกำหนดว่าออกจากบ้านไปจะทานอาหารงบเท่าไหร่ ไม่มีเกิน ถ้าบอกว่าวันนี้จะไปทานอาหารจีนที่โยโกฮาม่า ราคาหัวละ 1,500yen เขาก็จะเดินหาให้ได้ตามราคา ไม่มีขาดมีเกิน หรือวันนี้จะไปทานบุฟเฟ่ท์อาหารไทย 1,000 Yen เขาก็จะเคร่งครัดไม่ให้เกินราคา ค่ารถเมล์ รถไฟ คิดคำนวณหมดว่าไปทางนี้เสียเท่าไหร่ ไปอีกทางเสียเท่าไหร่ หรือซื้่อน้ำที่คอนวิเนียนราคาเท่าไหร่ น้ำกดที่ตู้ราคาเท่าไหร่ แต่จะพูดไปก็เหมือนประเภทถี่ลอดตาช้าง ห่างลอดตาเลน เพราะบางทีขี้เหนียวแทบเป็นแทบตาย บทจะจ่ายขึ้นมา อาจจะทุ่มทีเดียวหมดตัว เรื่องนี้ผู้ชายหลายคนก็เป็นกัน แต่อย่างไรก็ให้ความไว้วางใจที่จะให้สามีเป็นผู้ดูแลบริหารการเงินของครอบครัว เพราะป้าเห็นเงินแล้วอยากจ่าย นิสัยไม่ดี เมื่อก่อนทองไม่แพงอย่างปัจจุบัน ซื้อทองเก็บไว้ก็เป็นการเก็บเงินที่ดี มีกำไร แต่เสี่ยงต่อการโดนโจรกรรม บางคนก็เก็บด้วยการผ่อนอสังหาริมทรัพย์เป็นบ้านเป็นคอนโดเอาไว้ เมื่อมีภาระก็จะทำให้ต้องอดทน ไม่ใช้จ่ายสิ้นเปลือง จากประสบการณ์ของชีวิตที่ผ่านมา อยากจะบอกว่าอย่าไปซื้อเลยพวกกระเป๋าแบรนด์เนมแพงๆราคาหลายหมื่น เอาแต่เพียงถือแล้วไม่อายใครสักใบเป็นหลักก็พอ เพราะกระเป๋าแบรนด์เนมราคาพอพ้นร้านก็เหลือไม่เท่าไหร่ แค่ถืออวดว่าโก้หรู แต่ถ้าเหลือกินเหลือใช้แล้ว ไม่มีปัญหาเรื่องเศรษฐกิจ มีสามีรวยการงานมั่นคง ก็ซื้อไปเถอะ ตอนนี้กระเป๋าแบรนด์เนมตามโรงจำนำญี่ปุ่นเยอะจริงๆ เหมือนเป็นของไม่มีราคา ทั้งๆที่ซื้อมาใบหนึ่งเท่าทองคำ แต่ทองคำเมื่อขัดสนยังนำมาแลกเปลี่ยนเป็นเงินได้ ราคาไม่ตกไปมากนัก ยังหนุ่มยังสาว ผ่อนบ้านเอาไว้ก็ดี จากคุณ : พนอจัน - [ 29 ต.ค. 51 10:47:42 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอพูด 2 เรื่องนะคะ เรื่องแรก คนญปเก็บเงินได้มากน้อยแค่ไหน เรื่องที่สอง คือที่บ้านมีวิธีอดออมอย่างไร มีอยู่ช่วงหนึ่งที่รายการทีวีญป นิยมออกอากาศเกี่ยวกับคนญปหลังเกษียณ จะนิยมไปพำนักระยะยาวประเทศอื่น ที่ฮิตๆ ก็ ฮาวาย ออสเตรเลีย มาเลเซีย (ปีนัง) ไทย (เชียงใหม่ กท. และหัวหิน) ฯลฯ ที่ฮาวาย และ ออสเตรเลียไม่พูดถึงนะคะ เพราะค่าครองชีพใกล้เคียงญป ส่วนมาเลเซียกับไทยนั้นค่าครองชีพถูกกว่าญปมาก (แอบเชียร์ให้มาไทย มากกว่า เงินจะได้เข้าประเทศไทย แต่รู้สึกว่าคนญปที่ไปอยู่ปีนังก็มากพอดู เลย) สามีภรรยาคู่หนึ่ง อาชีพเกษตรกร บ้านอยู่ต่างจว.ในญป (จำไม่ได้ว่าจว. อะไร) มีเงินเก็บตลอดชีวิตการทำงาน คือ 6 ล้านเยน จึงตัดสินใจไปลองใช้ ชีวิตที่หัวหิน (ค่อนข้างเป็นรุ่นบุกเบิก เพราะสมัย 3-4 ปีที่แล้ว คนญปยังไม่ นิยมไปอยู่หัวหิน) เพราะค่าครองชีพถูกกว่ากรุงเทพฯ และอยู่ไม่ไกล จากกรุงเทพฯ ส่วนตัวคิดว่าเงินเก็บตลอดการทำงาน 6 ล้านเยนถือว่าน้อยมากๆ จำได้ว่าพ่อ สามีเคยบอกว่า หากมีเงินเก็บหลังเกษียณน้อยกว่า 30 ล้านเยน(ราว 10 ล้านบาท) จะใช้ชีวิตแบบคนแก่ในญปได้ค่อนข้างลำบาก (โดยเฉพาะลูกหลานไม่เจือจุน) แต่ สังคมญปก็เหมือนสังคมหลายๆประเทศค่ะ ผู้คนหลากหลายอาชีพ ที่มีเงิน เก็บล้นฟ้าก็เยอะ ที่เงินเก็บน้อยนิดก็เยอะ โดยปกติหากเป็นมนุษย์เงินเดือน เมื่อเกษียณ บริษัทจะมีเงินก้อน(เหมือน บำเหน็จ) ที่สะสมมาตลอดการทำงาน ให้ราว 2-30 ล้านเยน + - (ขึ้นอยู่กับ ความใหญ่ของบริษัท / ตำแหน่ง / ระยะเวลาที่ทำงานกับบริษัท) ซึ่งมนุษย์ เงินเดือนก็จะใช้เงินก้อนนี้โปะค่าผ่อนบ้านให้หมดไป ที่เหลือก็เก็บไว้ใช้ยาม แก่ แล้วก็รอรับบำนาญของรัฐ หากใครมีเงินออมส่วนตัวมาช่วยด้วยก็จะมี ความเป็นอยู่ไม่กระเบียดกระเสียนมากนัก แต่คนรวยๆที่นิยมไปใช้ชีวิตตปท.ก็มีเยอะนะคะ ประเภทซื้อบ้านตากอากาศ ไว้ฮาวาย หรือยุโรป จำได้ว่ามีคนวงการบันเทิงคนนึงของญปไปซื้อบ้านไว้ที่ ประเทศMonaco ซึ่งเงื่อนไขของประเทศนี้ หากจะให้ออกวีซ่าพำนักระยะ ยาว ต้องมีเงินฝากในธนาคารที่นั่นราว 3 โอคุเยน (100 ล้านบาท) แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 51 11:14:50 แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 51 11:13:40 จากคุณ : fudge-a-mania - [ 29 ต.ค. 51 11:11:00 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรื่องการออมเงิน...ตัวเองเป็นคนเก็บเงินเก่ง-เก่งมาก ในขณะที่สามีไม่เก็บ เงินเลย แต่ตัวเองไม่ได้คุมการเงินของบ้าน เพราะสามีไม่ยอมที่จะแบมือขอ เงินที่เค้าหามาด้วยตัวเองจากภรรยา ตัวเองไม่เคยกะเกณฑ์ว่าจะต้องเก็บให้ได้เท่าไหร่ต่อเดือน เพียงแต่ทำยังไง ก็ได้ให้เงินเหลือแต่ละเดือนเก็บได้มากที่สุด เพราะหากเราตั้งเป้าว่าเดือนนี้ เก็บเท่านี้ นั่นหมายถึงส่วนเกินย่อมใช้ได้ อย่ากระนั้นเลย ก็เก็บให้มากที่สุด และใช้ให้น้อยที่สุด บางคนมีความสุขที่ได้ซื้อของแบรนด์ บางคนสุขที่ได้กินนอกบ้าน บางคนสุข ที่ได้ไปเที่ยว แต่ตัวเองสุขเมื่อเห็นเงินในบัญชีธนาคารเพิ่มขึ้นค่ะ เก็บๆๆซะจนพ่อแม่บอกให้ใช้เสียบ้าง สมัยยังไม่แต่งงาน เวลาจะให้ของขวัญ ซึ่งกันและกันกับสามี(แฟน) จะบอกเลยว่าอยากได้อะไร แฟนก็ให้เงินมา และไปซื้อเอง ไม่งั้นไม่ค่อยได้ของถูกใจ แล้วก็ให้ให้แฟนแบบเดียวกัน... แล้วเงินเหลือจากที่ซื้อของขวัญชิ้นนั้น ก็คืนให้แฟนทุกบาททุกสตางค์ด้วย มี ครั้งหนึ่ง เกิดนึกอยากได้นาฬิกาLongines เดินผ่านduty freeที่นาโกย่ามัน ทิ่มตามานานแล้ว ก็เลยบอกแฟนไป แฟนก็ให้เงินมา 6 หมื่นเยน แต่สุดท้าย ก็เกิดความรู้สึกไม่อยากได้ขึ้นมาเฉยๆ ก็ไม่ซื้อค่ะ บอกแฟนว่าเอา 6 หมื่นเยน นั้นใส่ธนาคารแทนนะ เค้าก็ไม่ว่าอะไร บอกสามีหลายครั้งว่าหากยอมให้ดิฉันบริหารเงินเดือนของเค้า รับรองว่าบ้าน ที่ต้องผ่อนธนาคาร 33 ปี จะสามารถผ่อนได้หมดภายใน 15 ปี แต่สามีสั่น หัว กลัวต้องอยู่แบบขอทาน (พี่แกชอบพูดเสมอๆว่า I'm not a begger. I don't want to live like a poor) แต่จริงๆไม่ถึงขนาดนั้น แต่สามีเป็นคน ชอบใช้เงินอย่างอิสระ ก็ไม่ชินที่จะต้องมัธยัสถ์ จากคุณ : fudge-a-mania - [ 29 ต.ค. 51 12:04:12 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ครอบครัวเราใช้วิธีเดียวกับคุณ ดาวหิ่งห้อย  คะ โดยเราเป็นคนถือสมุดเงินออมฝาก คุณสามีจะถือสมุดค่าใช้จ่าย โดยทั้งหมดเราเป็นคนทำบัญชีไว้ทุกเดือนคะ จดให้ละเอียดที่สุดคะ พร้อมกันทั้งก่อนวันที่ต้องจ่ายค่าใช้จ่ายทางบัญชี ผ่านเครดิตต่างๆ ควรเช็คยอดเงินทางเน็ตด้วย  ว่าเงินที่มีขาดเหลืออย่างไร... มีค่าใช้จ่ายอะไรบ้าง ที่จะถูกหักออก เท่าไหร่ และถูกต้องกับบิลที่แจ้งมาไหมคะ แต่ละเดือนจะตั้งงบประมาณทุกอย่าง ทุกรายการไว้คร่าวๆ คะ เงินพิเศษต่างๆ ที่ได้มา เช่นค่าตอบแทนจากการประชุม เงินที่พ่อแม่ให้มา หรือค่าตอบแทนจากการวิจัย ต้องไม่เอาไปรวมกับบัญชี เพราะถือว่าไม่ใช้เงินเดือน แต่เหมือนถูกหวย ดังนั้นถือให้ว่าเป็นเงินออมคะ และเก็บเข้าบัญชีออมไว้ ทุกเดือนหลังเงินเดือนออก ควรจะเอาเงินเก็บเข้าบัญชีออมก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากัน บัญชีออมที่ถือสำหรับเรา เราถือเป็นความลับ คือจะให้คุณสามีดูครั้งเดียวคือสิ้นปีหรือปีใหม่คะ ให้ดูภาพรวมว่า ปีหนึ่งๆ เราเก็บเงินได้เท่าไหร่คะ บัญชีออมควรจะลืมๆ มันไปคะ ให้รู้สึกเหมือนคนไม่มีเงินตลอดเวลาเป็นดี ทุกวันนี้ทำประมาณคะ ดีที่ว่าทั้งเราและคุณสามีละเอียดพอๆ กันในเรื่องการเก็บเงิน ต่างคนต่างเสียสละในการให้รายละเอียดเรื่องค่าใช้จ่าย เลยไม่มีปัญหาคะ เรื่องเก็บเงินถ้าสามีภรรยาช่วยกัน ก็จะไม่ยากเท่าไหร่คะ จากคุณ : thangthai_ladypink - [ 29 ต.ค. 51 12:18:58 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เงิน 10 ล้านเยนในญี่ปุ่นนั้น ซื้อแมนชั่นห้องเล็กๆยังไม่ได้เลย ต้องเป็นห้องเล็กๆเก่าๆในทำเลไกลๆด้วย เงิน 10 ล้านเยนในญี่ปุ่นนั้นเท่ากับรายรับ 1 ปีของพนักงานในตำแหน่งผู้จัดการระดับกลางๆในหลายบริษัท เงิน 10 ล้านเยนนั้นพอค่าครองชีพในยามแก่ชราสำหรับสองคนตายายในกรณีลูกไม่เลี้ยง ได้ประมาณแค่ 5-10 ปี ขึ้นอยู่กับความประหยัด แต่ถ้าเกิดเจ็บป่วยขึ้นมาหรือต้องใช้เงินฉุกเฉินก็อาจจะสั้นกว่านั้น นี่ยังไม่นับเงินเฟ้อนะครับ ถึงแม้จะตั้งใจกลับไปใช้ชีวิตที่เมืองไทย เงิน 10 ล้านเยน ก็ตกประมาณ 3 ล้านกว่าบาท ถ้าไม่มีบ้าน ที่ทาง ญาติพี่น้องที่เมืองไทยอยู่แล้ว ผมว่ามันก็ยังไม่พอครับ อยากเก็บเงินให้อยู่มันก็มีเทคนิคหลายรูปแบบ อยู่ที่ว่าแบบไหนจะเหมาะกับครอบครัวไหนซะมากกว่า ลองหาหนังสืออ่านเรื่องการออมอ่านเอาก็ได้ครับ หมายเหตุ ผมว่าอยู่ญี่ปุ่นเก็บเงินง่ายกว่าอยู่เมืองไทยนะครับ ไม่ต้องขับรถ ราคาน้ำมันจะขึ้นลงเท่าไหร่ก็ไม่สน เงินเฟ้อก็ต่ำ จากคุณ : s7014249 - [ 29 ต.ค. 51 14:05:08 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ใช้วิธีเหมือน  คุณ  หิ่งห้อย  ค่ะ  คือ   สมมุติว่า  ได้รับเงินค่ากับข้าวจากสามีอย่างเดียว   ............ เยน   คิดค่ากับข้าว  แบ่งออกเป็น  2  ชนิดค่ะ  คือ   1.  ค่าอาหาร  หรือ ของใช้ที่เราต้องซื้อทุกเดือน  เช่น       นมสด  2  ขวด  ต่อเดือน  ขวดๆ  .....  เยน   2 ขวด  ก็เท่ากับ  .....  เยน  ต่อเดือน    ไข่    2  แพ็ค  ต่อเดือน  แพ็คละ .......  เยน  2  แพ็ค ก็เท่า.........เยน  ต่อเดือน    ผงซักฟอง     1  ถุง  ต่อเดือน ซื้อถุงใหญ่ 1  ถุง ก็เท่ากับ  ........  เยน ต่อเดือน   น้ำยาปรับผ้านุ่ม   1  ขวดใหญ่  ขวดละ ......เยน  ก็เท่ากับ ...... ...เยน ต่อเดือน เงินค่ากับข้าวและของใช้ที่จ่ายประจำทุกเดือน รวมเป็นเงิน    .......  เยน 2.  ค่ากับข้าวและของใช้จิปาถะ  ตกเดือนละ ...............เยน   พวก  เนื้อสด    ผัก  ผลไม้  เครื่องดื่ม   เป็นต้น   ให้กำหนดเป็นรายอาทิตย์  จะคำนวณการใช้จ่ายง่ายกว่า   คือ  คิดไว้เลยว่า  จะใช้จ่ายอาทิตย์ละเท่าไหร่ถึงจะพอสำหรับซื้อของที่จะมาทำอาหารในแต่ละอาทิตย์      1  เดือน จะมี  5  อาทิตย์ โดยประมาณ   แล้วเอาจำนวนเงินแต่ละอาทิตย์   คูณด้วย  5  จะได้  รายจ่ายจิปาถะ    ว่า ตกเดือนละเท่าไหร่   แล้วเราก็พยายามอย่าใช้เงินซื้อกับข้าวเกินวงเงินที่มี   .........ค่าใช้จ่ายจิปาถะรวมเป็นเงิน  ................  เยน  ต่อเดือน และมีเงิน  ใช้ส่วนตัวเรา  พวกซื้อเครื่องสำอางค์  เครื่องประทินผิว  ก็กำหนดเลยว่า ใช้เดือนละเท่าไหร่   ...... ค่าของใช้ส่วนตัว รวม ...................เยน ต่อเดือน แล้วเอามาหักลบค่ะ   ว่าเหลือต่อเดือนเท่าไหร่   สมมุติว่า  หักลบเรียบร้อยแล้ว  เหลือ  เงิน  20,000  เยน ต่อเดือน     พอต้นเดือนปุ๊บ  ได้รับเงิน  ค่ากับข้าวจากสามี  ก็นำเงิน  20,000 เยน  นี้ไปฝากธนาคารทันที   ส่วนเงินที่เหลือ  เราก็มาบริหารตามข้อด้านบน ต่อไปค่ะ   พวกค่าเดินทาง หรือ เวลาไปกับสามี เค้าจะจ่ายอยู่แล้ว หรือ ถ้าเราออกค่าเดินทางตอนไปซื้อกับข้าวเราก็เอา ค่ากับข้าวรายอาทิตย์นั่นแหละออกค่าเดินทางค่ะ อันนี้วิธีของอัญน่ะนะ   ส่วนคนอื่นจะรออ่านวิธี  เผื่อจะเอามาปรับใช้กับเราได้บ้างต่อไปค่ะ แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 51 15:42:12 จากคุณ : มันอยู่ในปอด - [ 29 ต.ค. 51 15:30:43 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แฟนเราเก็บเงินเก่งมากๆ แต่ก็ใช้เงินเยอะเหมือนกัน เพราะว่าเพิ่งซื้อบ้าน มีอะไรจุกจิกที่ต้องซื้ออยู่เรื่อยทุกเดือน แต่ก็ไม่สุรุ่ยสุร่ายเลย ซื้อของที่ซุปเปอร์ยังดูแล้วดูอีก เราโดนแฟนว่าเรื่องการใช้เงินซื้อของเล่นให้กับตัวเองและก็ลูกสาวอยู่เรื่อย (โดยเฉพาะตุ๊กตา) ช่วงนี้ส่งเงินกลับไปอเมริกาซะเยอะ เพราะว่าเรทมันดี ก็เลยมีเงินเก็บในญี่ปุ่นเหลือนิดเดียวเอง จากคุณ : แพนด้าหน้าใส - [ 29 ต.ค. 51 15:36:37 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เรากับสามีใช้เงินเก่งด้วยกันทั้งคู่ค่ะ ลองมาหลายวิธีแล้ว เวิร์คสุดคือตัดเงินเก็บเข้าบัญชีออมไว้เลย คือกำหนดตายตัวไว้ว่าทุกเดือนจะเก็บเท่านี้ และบัญชีนั้นก็ห้ามถอน ฝังลืมไปซะ ส่วนเงินเดือนที่เหลือก็เอามากิน ใช้ จ่ายต่อเดือน จากก้อนนี้ก็แยกเงินออกมาหนึ่งจำนวนอีกหน่อยนึง โอนเข้าบัญชีออมเบอร์สอง บัญชีนี้เอาไว้ใช้เที่ยว จนถึงยามฉุกเฉินคับขัน แต่คิดว่ามีอยู่ข้อนึงที่ช่วยให้ประหยัดในการใช้ชีวิตในญี่ปุ่นได้แน่ คือ ห้ามทิ้งของกินค่ะ และไม่ต้องคิดว่าวันนี้จะทำอะไรแล้วไปซื้อในซุปเปอร์ ให้ดูของในตู้เย็นว่ามีอะไร จากนั้นก็จัดการเอาออกมาทำอาหารมื้อต่อไป และต้องคำนึงถึงคุณค่าอาหารแต่ละมื้อด้วยนะคะ สุขภาพของคนในครอบครัวสำคัญมากกว่าเรื่องเงินออม(สำหรับเรานะ) ตอนนี้มีลูกสอง ก็มีค่าใช้จ่ายเรื่องประกัน+เงินเก็บบัญชีลูกเพิ่มขึ้น เรากับสามีก็เลยลดการซื้อของฟุ่มเฟือยราคาแพงลงได้ เพราะพอมีลูกแล้ว ไม่มีโอกาสที่จะไปเดินสะพายไฉไลแถวไหนได้อีก ใส่เสื้อผ้าดีๆไปวิ่งไล่จับในสวนสาธารณะก็ใช่ที่ คนโตเราพุ่งมาหาทีเสื้อผ้าขาดกระจุย คนเล็กก็มาอ้วกนมต่อ.. เลยคิดว่าตอนลูกยังเล็กนี่น่าจะเก็บเงินจากส่วนที่ใช้ช้อปปิ้งกันได้เยอะ ไม่ใช่ไม่อยากซื้อไม่อยากได้นะ กิเลสยังมีอยู่เพียงแต่ไม่รู้จะซื้อมานั่งมองทำไม ยังใจไม่ถึงพอแบบ ใช้ไปได้สองทีลูกทำเลอะ เป็นรอยถลอกก็ช่างมันเหอะ ยังทำใจไม่ได้ ตั้งแต่มีลูกนี่เงินเก็บเยอะมากกว่าตอนยังไม่มีนะ เหลือเชื่อจริงๆ แต่ละครอบครัวคงทำเหมือนกันไม่ได้แน่ๆอ่ะค่ะ อย่างที่คุณฟัดจ์บอก ความสุขของแต่ละคนต่างกัน ครอบครัวเรามีความสุขตรงที่ได้ซือของที่อยากได้ กินที่อยากกิน เที่ยวที่อยากไป และมีเงินเก็บไว้พอประมาณ   ยังไงก็ขอให้แม่บ้าน@japan สามารถหาวิธีเก็บเงินได้ลงตัวกับวิถีชีวิตนะคะ :-) จากคุณ : Hatsu - [ 29 ต.ค. 51 19:28:57 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณทุกท่านค่ะสำหรับคำแนะนำ เทคนิคดีๆและร่วมแบ่งปันข้อมูล ตัวดิฉันกับสามีนั้นชอบกินชอบเที่ยว จึงหมดเงินไปกับการกินเที่ยวนอกบ้าน ซะส่วนมาก ส่วนเรื่องฟุ่มเฟือยอื่นๆนั้นยังอยู่ในขอบเขตพอสมควร ค่อนข้างเห็นด้วยกับหลายความเห็นว่าหากมีลูกแล้ว นิสัยฟุ่มเฟือยไม่รอบคอบอาจจะดีขึ้นได้ เพราะต้องนึกถึงลูก...แต่ดิฉันก็ยังลังเลเรื่องมีลูก พอสมควร (ส่วนสามียังไม่เคยถามเลยว่าอยากมีหรือไม่อยากมี) ขอบคุณอีกครั้งนะคะ หลายๆอย่างดิฉันคงปรับเอาไปใช้ให้เหมาะสมกับ ครอบครัวค่ะ จากคุณ : กีต้าร์ - [ 29 ต.ค. 51 21:58:47 A:219.200.192.126 X: TicketID:191360 ]

ความคิดเห็นที่ 13 นึกถึงพ่อแม่สามี (ไม่ได้นินทาท่านนะค่ะ มาเล่าให้ฟัง ) พ่อแม่สามีท่านจะไม่ซื้อเสื้อผ้า อะไรเลยจะใส่ตัวเดิมๆซ้ำๆ แบบคนภายนอกจะดูว่า ผู้เฒ่าจากบ้านนอกที่ไหนเนี๊ยะ   เวลากินข้าว สังเกตุจากเวลากลับบ้านพ่อแม่สามี ท่านจะกินแต่ผัก ( ที่พ่อสามีเป็นคนปลูกเอง ) ในตู้เย็นจะไม่มีอะไรที่ฟุ่มเฟือย เช่น น้ำอัดลม ขนม ฯลฯ ( นอกจากเราสองคนกลับบ้าน แม่สามีค่อยซื้อกับข้าว ขนม ฯ มาไว้ให้พวกเราทาน  และให้พวกเราเอากลับบ้านทั้งหมด จนตู้เย็นโล่ง   แบบว่าท่านพ่อแม่สามีประหยัดสุดๆ แต่ ท่านสองคนมีเงินเก็บเยอะ ( ม๊าก มาก )เพราะช่วงก่อนหน้า JAPAN'S BUBBLE ECONOMY ท่านทำงานเก็บเงินอย่างเดียวไม่ใช้เลย แต่คนญี่ปุ่นบางคนเงินหาง่าย หาได้มากๆ ก็ฟุ่มเฟือยแต่ท่านทั้งสองไม่ใช่ ในวัย เจ็ดสิบปี   นี้ ท่านสามารถซื้อบ้าน ( เงินสด ได้ สามหลัง รวมทั้งบ้านของท่านเอง ) ซื้อรถ ให้ลูกทั้งสองคน จ่ายภาษีค่าอะไรต่อมิอะไรให้ลูกๆ  ฮุฮุ   ฯลฯ แต่เดือนหน้าสามีต้องจ่ายภาษีเองทั้งหมด สามีเศร้ามาก มองท่านทั้งสองแล้ว ย้อนมองพ่อแม่ตัวเอง เฮ้อ คนละเรื่องเลย แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 51 15:32:22 จากคุณ : เฮ้อออออออออ (meaw_1985) - [ 29 ต.ค. 51 22:55:07 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เราก็คิดว่า 10 ล้านเยนเนี่ย มันน้อยไปสำหรับการดำรงชีวิตที่ญี่ปุ่นค่ะ เพราะชีวิตหลังเกษียณแล้ว อายุ 60 ปีไปแล้ว เงินที่ได้จากรัฐทุกเดือนก็เพียงเดือนละหมื่นกว่าเยน  แล้วเงิน 10 ล้านเยนในอนาคต คงมีค่าลดลงกว่านี้แน่นอนค่ะ สามีเป็นคนประหยัดค่ะ ตั้งแต่เป็นวัยรุ่นแล้ว ได้นิสัยแม่มาค่ะ ขอบคุณสวรรค์ ไม่งั้นอิชั้นและลูกคงอดตายเป็นแน่ ตอนนี้   เราถือบัตรเอทีเอ็มเงินเดือนสามีมาตลอด ตั้งแต่แต่งงานค่ะ เงินเดือนออกปุ๊บ เราก็ตรงดิ่งไปที่ตู้เลยค่ะ มีนัดกันทุกสิ้นเดือน   ตั้งเป้าเลยค่ะ เงินเดือนถูกแบ่งดังนี้ค่ะ ตามลำดับ 1. ตัดเก็บเข้าบัญชีออม ครอบครัว  สมุดบัญชีชื่ออิชั้นค่ะ 2. เข้าบัญชีออมระบบประกันชีวิต ในนามของลูก ไว้เป็นทุนการศึกษาค่ะ 3. ค่าใช้จ่ายต่อเดือน ... ครอบครัวดิชั้น อยู่กันกับพ่อแม่สามี ค่าใช้จ่ายหารกันค่ะ รวมค่าน้ำ ไฟ อาหาร ของใช้ ทุกอย่างเหมาจ่ายเดือนละ 7 หมื่นเยนค่ะ   4. เงินสด ของสามีใช้ต่อเดือน  สามีเราใช้เดือนละ 1- 3 หมื่นเยนค่ะ เบนโตะ บริษัทมีให้ จ่ายแต่เรื่องจิปาถะและน้ำมันรถ 5. เงินสดติดบ้าน เผื่อฉุกเฉิน เวลาสามีออกต่างจังหวัด 6. ส่วนที่เหลือ ถึงจะเป็นเงินเราค่ะ มากบ้าง น้อยบ้าง เพราะเราไม่ได้ทำงาน ไม่มีรายจ่ายตายตัว  ขึ้นอยู่กับความประหยัดและกิเลสของตัวเอง   ถ้าจะอดออมกันจริงๆ มันทำได้ค่ะ อยู่ที่ใจเรามากกว่า  วิธีประหยัดที่ญี่ปุ่นมีเยอะแยะค่ะ  ที่บ้านทำแบบนี้ค่ะ 1. ออกไปไหนข้างนอก พกกระติกน้ำชาไปด้วย ไม่ต้องซื้อ 2. ออกไปคาบเกี่ยวช่วงเที่ยง ทำเบนโตะไปเลยค่ะ แวะกินตามที่พักริมทางเอา   3. ซูเปอร์แถวบ้าน ซื้อของครบ 1000 เยน แลกซื้อไข่ไก่แผงละ 1 เยนค่ะ ซื้อมันไม่อั้นเลยค่ะ 4. ปลูกผักกินเองค่ะ ทำนาด้วยค่ะ   วิธีประหยัดแบบแม่สามี  ไม่ได้งกนะคะ แกเป็นแบบนี้แหล่ะค่ะ 1. น้ำในโอฟุโร่ อาบเสร็จแล้วเอามา เทลงเครื่องซักผ้า ใช้ซักผ้าต่อ น้ำอุ่นด้วย คราบออกดีจัง  แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยทำ คงเหนื่อยอ่ะค่ะ 2. เย็นวันไหนกินหม้อไฟแล้วผักเหลือ เช้าอีกวันจะเห็นพวกมันอยู่ในหม้อซุปมิโซค่ะ 3. ร่มพัง แกซ่อมค่ะพี่น้อง อาศัยเก็บอะไหล่อันเก่าที่ทิ้งแล้ว เอามาใส่แทนอันที่เสียแล้วยังพอซ่อมได้ 4. อาหารเหลือ แกประยุกต์ค่ะ ครั้งนึงดิชั้นได้กิน มาโบโทฟุผสมกะข้าวต้มญี่ปุ่น ไปกันได้ค่ะ 5. ประตูบ้าน มุ้งลวดขาด เปลี่ยนเองค่ะ ซื้อตาข่ายและอุปกรณ์มาทำเอง  ปกติคนญี่ปุ่น ก็ซ่อมอะไรเองอยู่แล้ว จ้างคนมันแพงค่ะ 6. หน้าหนาว แขวนผ้าข้างบนเตาทำความร้อนค่ะ เดี๋ยวมันก็แห้งเองค่ะ ยิ่งมีลูกสอง ค่าใช้จ่ายยิ่งต้องมีมากขึ้น แต่กินนมแม่ก็ช่วยลดภาระค่านมกระป๋องได้เยอะค่ะ จ่ายแต่ค่าโปะโกะ  ถูกกว่าไทยมากค่ะ   เราคิดว่า อยู่ญี่ปุ่นเนี่ย แม้ค่าครองชีพจะสูงและรายจ่ายจะเยอะ แต่เก็บเงินได้เป็นระบบมากกว่าที่ไทยค่ะ เพราะทำอะไรต้องคิดรอบคอบกว่า ใช้ไม่ระวัง เงินหมดไวค่ะ จากคุณ : Mnki - [ 30 ต.ค. 51 20:18:30 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ชอบกระทู้นี้มากค่ะ จากคุณ : มายุมิ - [ 30 ต.ค. 51 20:40:48 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เก็บเงินได้จำนวนหนึ่ง แต่อายุยืน ใช้เงินเก็บหมดแล้ว จะทำยังไงกันดี ....ขอเสนอวิธีเก็บเงินกับธนาคารครอบครัว... ไม่ต้องเก็บเงินอะไรมากมาย แต่ให้ส่งเสียเลี้ยงดูพ่อแม่ของเราเองให้ดี เป็นการแสดงความกตัญญู แล้วก็สอนลูกให้รู้จักกตัญญูด้วย ให้ลูกดูแบบอย่างที่เราทำ ให้ลูกรูจักรักปู่ย่าตายาย พอถึงเวลาแก่ตัว ลูกก็จะดูแลเราอย่างที่เราทำครับ ทำดี ได้ดี กตัญญู ก็ได้รับกตัญญู กฎข้อที่สองของความรักที่แท้จริงในครอบครัว จากคุณ : เชิงเพียง - [ วันฮาโลวีน 18:15:37 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เข้ามาอ่าน  แต่ไม่มีคำแนะนำพิเศษให้ จขกท นะคะ  เพราะเพื่อนๆด้านบน มีแต่เทคนิคดีๆแนะนำกันไปแล้ว เราเห็นด้วยกับวิธีของคุณเชิงเพียงค่ะ  เพราะเราใช้ชีวิตแบบนี้อยู่   ส่วนเรื่องการประหยัดและเก็บเงินนั้น เราเข้าใจว่า แต่ละคนมีวิถีชีวิต ไลฟ์สไตล์แตกต่างกันไปค่ะ  ใช่ว่าวิธีที่ดีของคนอื่นจะใช้ได้ผลกับตัวเราเสมอไป  คนเรามีความสุข ความชอบในแต่ละเรื่องแตกต่างกันออกไป พูดง่ายๆ คือมีเรื่องให้เสียเงิน หรือไม่มีวันได้เงินฉันหรอก  แตกต่างกันไป  เพราะ แม้แต่ จขกท เองยังบอกเลยว่า ชอบกินเที่ยวนอกบ้าน แต่เรื่องอื่นๆ ก็อยู่ในขอบเขต  ตัวเราเองก็มีหลายเรื่องที่ชอบใช้ชอบจ่าย แต่ก็นั่นแหล่ะยังมีอีกหลายเรื่องที่เราก็มีขอบเขตของเราเช่นกัน วิธีประหยัดของเราก็คือง่าย ๆ....เหลือใช้ถึงเก็บค่ะ...เพราะธรรมชาติของคน (ปกติ) คงไม่มีใครจะใช้เกินกำลังทรัพย์ที่ตัวเองมีแน่  ยกเว้นคนบางกลุ่ม ที่ชอบเอาเงินในอนาคตมาใช้ มีสิบใช้ร้อย (เก้าสิบเป็นเงินของอนาคต) ซึ่งแน่นอนว่าคนกลุ่มนี้คงไม่มานั่งกลุ้มใจ หรือมาขอคำแนะนำวิธีเก็บเงินออมเงิน (แต่คงจะมาขอคำแนะนำวิธีหาเงินมาชำระหนี้อีกเก้าสิบที่เอามาใช้ก่อนนั่นแหล่ะ) ความเห็นส่วนตัวล้วนๆนะคะ  และขอยืมคำพูดคุณ thangthai ladypink ที่ว่า หากสามีภรรยาช่วยๆกัน มีความคิดความเห็นต่อเรื่องการใช้เงินเก็บเงิน ไปในทางเดียวกัน เรื่องนี้ก็จะเป็นเรื่องง่ายๆค่ะ จากคุณ : tukuta - [ วันฮาโลวีน 19:20:16 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อ้อ...เรื่องเงินเก็บสิบล้านเยนของคนญี่ปุ่นที่ จขกท ถามถึง ส่วนตัวเรา เราคิดว่าเงินนั้นน้อยเกินไปค่ะ   เคยคุยกับสามี เค้าบอกว่า อย่างน้อยๆก็ควรจะต้องมีไม่ต่ำกว่าสามสิบล้านเยน (สิบล้านบาทกว่าๆ)  ถึงจะพออยู่ไปได้อย่างไม่ลำบากนัก เหมือนที่พี่ฟัดจ์ได้บอกเล่าไว้ด้านบนค่ะ ขอให้โชคดีนะคะ เก็บเงินได้เยอะๆ (แต่ก็อย่าทิ้งสิ่งที่เป็นความสุขเล็กๆน้อยๆของชีวตนะค) จากคุณ : tukuta - [ วันฮาโลวีน 19:26:31 ]

ความคิดเห็นที่ 19 แม่สามีคุณ Mnki น่ารักจัง พ่อสามีดิฉันก็ไม่ได้งกค่ะแกเป็นแบบนี้จริงๆ ปลูกผักสวนครัวกินเอง แถมเผื่อแผ่ถึงลูก ถ้าไม่เอา งอน ค่ะ สามีกับดิฉันจะไปเยี่ยมทุกอาทิตย์ พาไปซื้ออาหารมาตุน พอไปถึงบ้าน เปิดตู้เย็นดู ของหลักๆของแกก้อจะมี ไข่ นม มิโซะ โชยุ จนสามีแซว ว่าไม่ต้องเสียบปลั๊กตู้เย็นหรอกเปลือง เพราะไม่มีอะไร ไม่ได้งกนะคะเนี่ย จากคุณ : รู้แหละสามีติดคัย (คนไกลหัวใจเป็นไทย) - [ 1 พ.ย. 51 21:47:42 ]