ความคิดเห็นที่ 1 เข้ามาเป็นกำลังใจค่ะ สู้ๆ นะค่ะ จากคุณ : สาวน้อยหนึ่งชั่ง - [ 20 พ.ย. 51 09:46:33 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สงสัยพี่เมย์ต้องมีน้อง พ่อมากจะเรียนรู้การแบ่งปัน ฮี่ๆๆ อย่าคิดมากนะ คิดว่าเราก็ต้องค่อยๆ สอนเค้าว่าเค้าควรจะทำตัวอย่างไรถ้ามีเหตุการณ์ แบบนี้เกิดขึ้น อาจจะพาไปเข้าร่วมกิจกรรมที่ได้มีสังคมกับเด็กหลายๆ อายุ ให้เค้ารู้จัก การให้ การรับ และการให้อภัย ตอนสมัยเด็กเราก็เด็กสุดในห้องเหมือนกัน คือเพื่อนที่เรียนอนุบาลด้วยกันมาเนี่ย เค้ายังเรียน เตรียมประถม แต่แม่ขอครูให้ไปเรียน ป1 เลย ก็คิดว่าไม่มีปัญหานะ (คิดเอาเอง ว่าไม่มี) 555+ หลานชายที่บ้านก็เป็นลูกคนเดียวคะ เค้ามีปัญหาแนวๆ นี้เหมือนกัน คือที่บ้านมีแต่ ผู้ใหญ่อะ ชอบเล่นกับผู้ใหญ่มากกว่ารุ่นเดียวกัน แม่เค้าเลยจับไปเข้าคลาสต่างๆ แต่ ไม่ใช่แนว Academic นะ เป็นออกแนวบันเทิง ให้ลูกได้มีเพื่อนในวัยเดียวกันรู้จักเข้า สังคมในรุ่นเดียวกันอะไรแบบนี้อะจ้า จากคุณ : Scooterella - [ 20 พ.ย. 51 10:27:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ตกตะกอน - [ 20 พ.ย. 51 10:31:01 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เป็นปัญหาหลักในเมืองไทยเลยค่ะ ผู้ปกครองส่วนใหญ่ ภูมิใจ ที่ลูกตัวเองเรียนเร็ว แต่ไม่รู้หรอก ว่าลูกตัวเองจะเสียอะไรบ้าง หลานคนเล็กอิฉัน เกิดเดือน พค ป้าๆน้าๆ บ่นกันใหญ่ ว่าขาดทุนๆๆๆๆๆ จะให้เล่นเส้น ให้หลานเข้าเรียน พร้อมเด็กที่เกิด เดือน มีนา คือ ยังไม่ครบสี่ขวบเต็ม ก็ให้เข้าอนุบาลหนึ่ง มีอิฉัน กับน้าอีกคน ที่เป็นครูประถม ยืนยันว่าให้เจ้าถามเกณฑ์ ทุกวันนี้ หลานอิฉันคนเล็ก เรียนหนังสือสบายๆ มีความเป็นผู้นำ และมีบุคลิกอย่างที่ฝรั่งเรียกว่า secure and dependent มีความเป็นตัวของตัวเองสูง  และมั่นใจในการตัดสินใจเรื่องต่างๆ ส่วนพี่สาว (หลานคนโต) เกิด 30 มกรา ซึ่งป้าๆน้า ปลื้มนักปลื้มหนา วา่ได้กำไร ได้เรียนเร็ว  หลานคนนี้ถึงจะเรียนเก่ง (แบบเครียดๆ) แต่จะไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเอง และกลัวการไม่เป็นที่ยอมรับในกลุ่มเพื่อนมากๆ ขาดความเป็นผู้นำ และแก้ปัญหาเฉพาะหน้า สรุปแล้ว พี่สาวคนโต กลายเป็นนิสัยเหมือนน้องคนเล็ก ส่วนน้องคนเล็ก นิสัยเป็นพี่คนโต ทั้งๆที่อายุห่างกันถึงสี่ปี เด็กเล็กเนี่ยะ  อายุห่างกันแค่หลักเดือน ก็มีผลกับบุคลิกภาพแล้วล่ะค่ะ ถ้าคุณ จขกท มั่นใจจริงๆ ว่าปัญหาของน้อง มาจากการเข้าเรียนเร็ว ทำให้ รู้สึกแปลกแยกกับเพื่อนฝูง ก็แนะนำให้ดรอปชั้นลงมาซักปี ก็ได้ค่ะ เพราะน้องยังเล็กมาก หลานคนโต อิฉัน กับน้าเคยพยายามเกลี้ยกล่อมให้พี่สะใภ้ ดรอปชั้นหลานลงมา แต่คนเป็นแม่เค้าห่วง กลัวลูกจะอายเพื่อน  เลยลากยาวมาจนจบป.หก ตอนนี้ ปวดหัวอีก เพราะที่กระบี่ ไม่มีโรงเรียนดีๆเลย เพื่อนๆในกลุ่มคุณหลาน จะไปสอบที่ตรังบ้าง หาดใหญ่บ้าง อิฉันบอกว่า ให้ลองมาสอบสาธิจเกษตรดู เพราะใกล้บ้านที่กรุงเทพ แถมคนดูแลเยอะแยะ อีกทั้งอิฉันว่า สาธิตเกษตร เด่นทั้งวิชาการและกิจกรรม แต่คุณหลานไม่ยอมท่าเดียว จะไปสอบกับเพื่อนเท่านั้น จากคุณ : letsgokrabi - [ 20 พ.ย. 51 12:08:42 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จะเข้ามาช่วยตอบ จขกท กลายเป็น มาบ่นเรื่องหลานซะงั้น แหะๆ นี่ขนาดไม่ใช่ลูก เป็นแค่หลาน อิฉันยังปวดหัวแทนซะขนาดนี้ เลยคิดว่า พอจะเข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อแม่น่ะค่ะ ยังงัย ก็เอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : letsgokrabi - [ 20 พ.ย. 51 12:11:31 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เด๋วนะต้องค่อยๆ ตั้งสติ เสนอมุมมอง ของดิฉัน ดิฉันคิดว่า "พ่อมาก" (ชื่อน่ารักจัง ชื่อเหมือนเฮียคนข้างๆ ดิฉันเลยก่ะ)  วุฒิภาวะกระโดดข้ามเลยหน้าเพื่อนๆ ไปข้างหน้านะคะ ไม่ธรรมดาเลยแหละ ตรงนี้ เซ้นส์ซิทีฟมาก หากผู้ใหญ่จะเข้าไปบอกเค้าว่า เธอทำไม่ถูกนะ ที่ไปเรียกร้องความยุติธรรมเวลาโดนตัดแถว ดิฉันกลับมองว่า คุณครูนั่นแหละ ไม่จัดการ และสอนระเบียวินัยให้เด็กอื่นๆ ด้วย ส่วนที่ครูบอกว่า ลูกเราไม่รู้จักวิธีพูด ไม่ได้คิดก่อนที่จะพูด ไม่รู้ว่าคำพูดนั้น ทำร้ายน้ำใจเด็กคนอื่นอยู่... อือม์ ตรงนี้ ดิฉันว่า คุณแม่น่าจะรู้ดีที่สุดว่า สไตล์พ่อมากเป็นอย่างไร (ตอนนี้ ดิฉันก็กำลังพยายามปรับปรุงแม่หญิงของดิฉันอยู่ก่ะ ตั้งแต่เธอสามขวบมา ต้องไปผจญภัยข้างนอก เธอออกแนวห้วนจนชักติดเป็นนิสัยแย้วอ่า) แปลกดี ดิฉันว่า ส่วนใหญ่อยู่สังคมฝรั่ง (โดยเฉพาะเมกัน) มักจะเจอสไตล์ "ขวานผ่าซาก" ซะเยอะ พอมาอ่านคอมเม้นต์ของครู เลยชักสงสัยว่า ครูเอเชียป่าวคะเนียะ ถ้าคุณบลูพรินต์อยากให้ลูกเข้าสังคมเก่งๆ ก็ลองหากิจกรรมต่างๆ ให้ทำหลังเลิกเรียนสิคะ จะได้เจอเด็กอื่นๆ ที่แตกต่าง และให้เค้าหาวิธีปรับตัว ขอแนะนำให้เรียนเตะบอลคะ สรุปๆๆ นะคะ ดิฉันอ่านแล้วรู้สึกดีในความรัก ความห่วงใยที่คุณ บลูพรินต์ มีให้ลูก แต่อย่าห่วงมากจนกลัดกุ้มเด้อ เสียสุขภาพจิต เด๋วพ่อมากติดนิสัย "คิดมาก" ตามแม่นะ... แปดขวบ ถือว่าโตมากแล้วนะคะ น่าจะคุยกันแบบผู้ใหญ่ๆ ได้ พูดถึงเรื่องคุยแบบผู้ใหญ่ เวลาดิฉันกะเฮีย สอนลูก ก็จะคุยแบบผู้ใหญ่นะคะ คุยแบบนี้ สอนแบบนี้มาตั้งแต่เค้ายังพูดไม่ได้อ่ะคะ จากคุณ : มรรคณิชา - [ 20 พ.ย. 51 12:35:31 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณสำหรับกำลังใจคุณสาวน้อยหนึ่งชั่ง (ท่าจะผอม แค่ชั่งเดียว ของดิฉันนี่พันชั่งคะ) อ้าว ปุ๊ก ไหงพูดเรื่องน่ากลัวแบบนั้นหละ ชาตินี้มีพ่อมากคนเดียวก็พอแล้วแหละ กลัวรักลูกอีกคนไม่ได้เท่าพ่อมากเค้าหนะ ลูกเราอ่ะไป after school มีเด็กคละกันอยู่เยอะมาก ดูเค้าก็เข้าใจนะว่าเด็กเกรดเดียวกันแต่เค้าเล็กสุด แล้วโดนกันกันออกมา เห็นเค้าเคยบ่นบ่นอยู่ เค้าเลยไปเล่นกับเด็กเกรดที่ต่ำลงมากว่า ประมาณว่าคุยกันรู้เรื่องกว่า พอไปที่ที่มีเด็กอายุหลากหลาย มันก็มีปัญหาอื่นตามมาอีกหนะแหละ ตอนนี้คิดจนเลิกคิดไปแล้ว สอนไปแก้ไปตามที่มีปัญหามาดีกว่า ปัญหานึงนึงนี่ต้องพูด ต้องย้ำทุกวันเลย พูดจนปากฉีกไปหูแล้ว มันก็ได้ผลนะ แต่เมื่อยปากอ่ะ แล้วก็เบื่อที่ต้องพูดซ้ำซ้ำทุกวันด้วย ขอบคุณสำหรับกำลังใจคะคุณตกตะกอน คุณไปกระบี่ เนี่ยลูกเราก็ประมาณจะพยายามจะเป็นผู้นำ แต่เค้าไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรหนะคะ เลยออกมาเป็นแบบสั่งเพื่อนให้ทำโน่นทำนี่ พูดจาไม่เพราะหู เรื่องจะให้เค้าซ้ำอีกชั้น ก็คิดนะคะ ไม่ใช่ไม่คิด แต่เค้าโตแล้วอ่ะคะ รู้เรื่องแล้ว พอบอกว่าจะให้เรียนซ้ำอีกปีนึง เค้าก็โวยวายคะ ตอนปอหนึ่งจะขึ้นปอสอง ลองคุยกับเค้าดู เค้าก็ไม่ตกลง พอมาปอสองขึ้นปอสาม นี่ร้องไห้ร้องห่มเลยคะ เลยต้องเลยตามเลย หวังว่าเค้าจะปรับตัวเองได้หนะคะ เด็กเด็กเค้าก็ฉลาดกันนะคะ แบ่งแยกตัวเองตามอายุได้ตั้งแต่ตัวแค่เนี๊ยะ เด็กที่โตกว่าในชั้น ก็จะแยกไปต่างหากเลย ไม่ค่อยได้เล่นด้วยกัน คุณแม่น้องมรรค ครูพ่อมากนี่แบบตุ๊กตาบาร์บี้เลยคะ เป็นแบบฝรั่งจ๋าเลย ดูเหมือนเป็นวัยรุ่นเลยคะ ทั้งที่อายุเกือบสี่สิบแล้ว ครูเค้าดูเข้าใจดีว่ามันเป็นเพราะวุฒิภาวะมันตามไม่ทันเพื่อนคนอื่น ซึ่งเราก็ต้องฝึกให้เค้า ครูที่โรงเรียนนี้ค่อนข้างสอนให้เด็กเด็กรู้จักเคารพความคิดของคนอื่นหนะคะ คือจะขวานผ่าซากยังไง ก็ให้นึกถึงจิตใจคนอื่นบ้างทำนองนั้น ครูประจำชั้นตอนปอสองก็เคยบอกมา พ่อมากเป็นเด็กค่อนข้างจริงจังด้วยหนะคะ พอครูยกตัวอย่างเรื่องเข้าแถว เราก็แบบเข้าใจทันทีเลย คือบางครั้งมันไม่ได้ร้ายแรงถึงขนาดที่ต้องหาความถูกต้องขนาดนั้นหนะคะ แต่เค้าจะคอยแบบ ไม่ได้นะทุกอย่างต้องเป๊ะเป๊ะ มันคงจะเกินไปหนะคะ ตอนนี้เราก็ไม่ได้คิดมากเท่าไหร่ มันคล้ายคล้ายกับรู้นิสัยลูกหนะคะ เราคุยกันได้ เค้ารับฟังเรา และจะทำตาม แต่ก็มีลืมไปบ้าง ต้องพูดทุกวันทุกวัน แล้วมันก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นหนะคะ เลยไม่ได้กังวลเท่าไหร่ แต่อยากให้แม่คนอื่นอื่นได้เห็นตัวอย่างหนะคะ ว่าบางทีเราเอาตัวเราไปตัดสินอะไรซักอย่างให้ลูก ไม่ได้ถูกต้องเสมอไป ตอนเค้าคินเดอร์ตอนนั้น เราเห็นว่าเค้าพร้อมแล้ว ในบางด้านเท่านั้น คิดว่าด้านอื่นอื่นไม่มีความสำคัญ แต่จริงจริงแล้วมันสำคัญในทุกทุกด้านเลยหนะคะ อย่างตอนนั้นร่างกายเค้าก็ไม่ได้พร้อมสำหรับเข้าคินเดอร์ด้วยนะคะ เด็กคินเดอร์ตอนนั้นต้องกระโดดฮอบขาเดียวได้ บังคับกล้ามเนื้อมัดใหญ่ได้ กระโดดได้ แต่ตอนนั้นพ่อมากไม่ได้เลย เราก็คิดว่าไม่เป็นไร คิดแต่ความพร้อมในการเรียนรู้ของเค้าด้านเดียวเท่านั้น คิดว่าถ้าตอนนี้พ่อมากอยู่ปอสอง เค้าคงจะมีความสุขมากกว่านี้หนะคะ จากคุณ : blueprint - [ 20 พ.ย. 51 13:06:21 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อ่านดูก็ยังไม่เข้าใจทั้งหมด ยัง งง บ้างเป็นบางส่วนอะนะ จำได้ว่า พ่อมากรุ่นเดียวกับ พี่ริว ของเรา ตอนนี้อยู่เกรด ๒ คะ เกิด ต.ค ที่นี่จะตัดเกณฑ์อายุ ที่ปลายเดือน ก.ค หรือต้นส.ค จำไม่ได้แน่ คนเล็ก ก็เกิดปลายปีคะ เดือน พ.ย บางคนบอกว่าดี เพราะวุฒิภาวะเค้าจะดีกว่าเด็กที่อายุน้อยกว่าในห้องเดียวกัน เท่าที่ดู ลูกเราทั้งสองคนมีความสุขกับการไปโรงเรียน พัฒนาการทุกอย่างดีหมด คนเล็กอาจจะมีพี่คอยช่วยบอกช่วยสอน ส่วนคนโต มีบางครั้งจะเห็นเค้าเครียด ๆ บ้าง เวลามีการประเมินผล ทุกภาคเรียน จะคอยถามครูตลอดคะ ว่าลูกเราทำได้ไหม เพราะบ้านเราไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษ เป็นภาษาหลัก ครูบอกว่า เค้าจะฟังก่อนถ้าไม่เข้าใจ เค้าจะมองเพือ่นรอบ ๆ ว่าทำอะไร แล้วมาคิดประเมินต่อ ก็ทำได้คะ เราก็เข้าใจลูกเหมือนกันว่าเค้าคงต้องพยายามมากกว่า เพื่อน ๆ อีกเท่าตัว เพราะเรื่องภาษา รวมแล้วเรียน รร. อเมริกัน มา ๒ ปีกว่าเค้าก็พัฒนาตามเพื่อน ๆ ได้ ไม่มีปัญหาอะไร ส่วนคนน้อง ไปโรดเลยคะ ไม่ต้องห่วงอะไรเลย รับได้ไวมา ส่วนเรื่องพฤติกรรมทางสังคม ของพ่อมาก เราว่าต้องพาเข้ากลุ่มดนตรี บ้างดีไหมคะ แต่คุณเมย์ เคยลองมาหมดแล้วเนอะ เจ้าสองลิงเราเนี่ย ชอบผู้คนมาก ไปที่ไหนก็เล่นกับเค้าได้หมดอะคะ สงสัยต้องมีน้องให้อีกคนแล้วมั้งเนี่ย จากคุณ : แม่ไข่หก - [ 20 พ.ย. 51 13:59:23 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ถ้ามีอีกคนพ่อมากจะได้เลี้ยงน้องงัย ฮี่ๆๆ พ่อมากออกจะเรียบร้อยนะ สงสัยต้องส่งไปให้อาลิน่าฝึกความอ่อนโยน ในความคิดของเรานะพี่เมย์ เราว่าเด็กที่นี่มีความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองสูงด้วย ไม่เหมือนเด็กไทยคือต้องฟัง ครู อยู่ในระเบียบสุดๆ แบบไปเรียนคือเรียน ไม่มีปากไม่มีเสียง ไม่เหมือนเด็กที่นี่เค้า สอนให้กล้าแสดงออกอะ  กล้าพูด เอกลักษณ์ของแต่ละคนเลยออกมาค่อนข้างชัดเจน จากคุณ : Scooterella - [ 20 พ.ย. 51 13:59:53 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เห็นด้วยว่า สงสัยต้องมีน้องให้พ่อมาก เพื่อฝึกความอ่อนโยน ดูอย่างพี่ตองตังของดิฉันตอนนี้ พอน้องยิ้มเท่านั้น โหย ใจอ่อนละโหย ยอมน้องไปหมด ปล่อยให้น้องตีเอาๆ น้องร้องแอะนึงก็ไม่ได้ ไม่อยากให้น้องมีความทุกข์ แม่เลยลำบาก เพราะบอกให้เฝ้าน้องนิดๆ หน่อยๆ เดี๋ยวมาเรียกๆ ว่าน้องร้อง คุณเมย์หากีฬาให้เล่นดีไหม? หรือว่าเล่นแล้ว? หรือกิจกรรม parascolar ต่างๆ น่ะค่ะ จากคุณ : พธูไทย - [ 20 พ.ย. 51 15:14:00 ]

ความคิดเห็นที่ 11 หากิจกรรมให้ลูกเรียนดีกว่าค่ะ ลูกเพื่อนก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน เป็นลูกคนเดียว เวลาอยู่ในห้องเรียนจะคุยจนครูต้องจัดให้ไปนั่งโต๊ะอื่นบ่อยๆ เวลามาเล่นกับลูกเรา เค้าก็จะคอยควบคุมให้เล่นตามแนวที่เค้าชอบ จะคอยบอกให้คนโน้นทำอย่างนี้ คนนี้ทำอย่างนั้น ทำให้เพื่อนๆ ในห้องไม่ชอบ และไม่มีใครอยากจะเล่นด้วย พอเจอแบบนี้ เค้าจะงอแง บางทีอยากให้ใครไปเล่นที่บ้าน แล้วเค้าไม่ไป เค้าก็จะร้องไห้แบบไม่แคร์สายตาใคร ลูกเราก็ไม่ชอบเล่นกับเค้า แต่เราก็บอกให้ลูกเล่น อธิบายให้ลูกฟัง เพราะสงสารที่เค้าไม่มีเพื่อนเล่น แม่เค้าก็มาคุยกับเราบ่อยๆ ตอนนี้เค้าให้ลูกเค้าทำกิจกรรมหลังเลิกเรียน 3 วัน คือ เรียนอาร์ท เรียนกังฟู เรียนเปียโน นอกนั้นเวลาที่เหลือก็จะให้ลูกเล่นกับเพื่อนๆ คุณเมย์ หากิจกรรมที่เค้าต้องทำร่วมกับเพื่อนเยอะๆดีมั้ยค่ะ? พยายามหากิจกรรมที่ต้องใช้ร่างกาย และได้ออกกำลังกายเยอะๆ พวกกังฟู คาราเต้ เทควนโด้ ซ็อคเกอร์ เทนนิส อะไรพวกนี้ค่ะ บางทีอาจจะช่วยได้มั่ง จากคุณ : วดี - [ 20 พ.ย. 51 16:45:03 A:68.84.132.119 X: TicketID:187525 ]

ความคิดเห็นที่ 12 Don`t worry ka. He will adapt soon. I studied faster than other children around my age too. I have got master degree from the best university in Thailand at the age of 22.  I am happy about my life and proud to finish faster than other. จากคุณ : Seduced - [ 20 พ.ย. 51 20:04:46 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณค่ะ ที่มาแชร์ประสบการณ์ ลูกคนโตอายุสี่ขวบค่ะ แต่ต้องพูดคุย ปรึกษาสามีและ คุณแม่ๆ จากกลุ่ม playgroup ที่ทำงานเกี่ยวกับเด็ก ๆ และเป็นจิตวิทยาเด็ก ว่าจะให้ลูกเข้าเรียนประถม 5 ขวบครึ่ง หรือ 6 ขวบครึ่ง เพราะเรื่องไอคิวและสมองลูกพร้อม ไปไกลเกินเกณฑ์มาก แต่เรื่องวุฒิภาวะและพฤติกรรมทางสังคมลูกยังไม่พร้อม ทุกคนมีความเห็นตรงกันว่า ควรเริ่มเรียนช่วง 6 ขวบครึ่ง ตอนนี้ให้ลูกใช้ชีวิตเด็กเล็กๆอย่างเต็มที่ มีิอิสระเสรี สนุกสนานตามวัยให้มากที่สุด  ลูกชอบอะไร ก็ให้สนับสนุนส่งเสริม ลูกดิฉันชอบดนตรี ตอนอายุ 3 ขวบ ไปเรียนที่รร สอนดนตรี สำหรับเด็กเล็ก (ร้องเพลง เต้นรำ วาดรูููป ระบายสี เรียนการใช้เครื่องดนตรีหลายๆชนิด ขั้นพื้นฐาน งานฝีมือแบบง่ายๆ) ปีนี้ลูกขอเรียนเปียโน ขอทำกิจกรรมโน่นนี่ที่ลูกชอบ ลูกจึงมีกิจกรรมหลายอย่าง ลูกมีความสุขมาก พฤติกรรมทางสังคมที่ก็ดีขึ้นเหมาะสมกับวัย ดิฉันเองมีลูกเลี้ยง  2 คน อายุ 12 และ 16 เค้าทั้ง 2 คนรักน้องมากและเป็นพี่สาว พี่ชายในฝันตัวจริงเลยทีเดียว เค้าแอนตี้มาก ที่จะให้เด็กๆเข้าเรียนก่อนวัย  โดยเฉพาะเด็กผู้ชาย เค้าเล่าให้ฟังบ่อยๆถึงผลเสียของเพื่อนร่วมห้องที่เด็กที่สุดในห้อง เค้าจึงไม่ต้องการให้น้องเจอแบบนั้น แม่ลูกสองอย่างดิฉันเลยกลายเป็นแม่ลูกสี่ ที่มีลูกๆ(เลี้ยง) ให้คำปรึกษาเป็นอย่างดีค่ะ จากคุณ : IT-Thai - [ 20 พ.ย. 51 20:46:53 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ลูกสาวดิชั้นเพิ่งสี่ขวบยังไม่ครึ่ง ตอนนี้เรียนอยู่พรี-เค เธอก็เข้าเรียนตามเกณฑ์ปกติ อายุเกือบน้อยที่สุดในห้อง ดิชั้นสังเกตุเพื่อนของเธอคนนึง เรียนช้าไป 1 ปี เป็นเด็กที่มีความพร้อมสูงมาก ควบคุมอารมณ์ได้ดี เรียกว่าเป็นเด็กที่ mature กว่าคนอื่นในชั้น ตอนแรกดิชั้นก็ไม่ได้คิดเรื่องที่ว่าจะให้ลูกสาวเรียนก่อนหรือหลังเกณฑ์อะไรมากเท่าไหร่ ก็เรียนไปตามเกณฑ์นี่แหละ แล้วเค้าก็อยากไปโรงเรียนมากๆ ขืนให้รออีกปีคงไม่ไหวเหมือนกัน แต่ยิ่งเห็นเพื่อนของลูกสาวแล้วรู้ถึงข้อดีเลยค่ะ เด็กมีความพร้อมทั้งทางด้านอารมณ์ การสื่อสาร การปรับตัว การเรียนรู้ รู้สึกชื่นชมในการตัดสินใจของพ่อ-แม่เด็กมากๆ ดิชั้นก็คุยกับแม่ของน้องคนนี้ทุกครั้งที่เจอกัน น้องเค้าก็เป็นลูกคนเดียว ไม่เคยเข้าเรียนที่ไหนมาก่อนแม้แต่เดย์แคร์ โรงเรียนนี้เป็นแห่งแรกที่เธอออกไปเรียนนอกบ้าน อ่านหนังสือออก และเขียนหนังสือได้ดีทีเดียว (อันนี้เห็นเองกะตา ยังคิดเลยว่าถ้าลูกเราได้ซักแค่ครึ่งของน้องคนนี้ก็ดีเนอะ 555) ดิชั้นพยายามถามลูกทุกวันว่าวันนี้ลูกทำอะไรที่โรงเรียนบ้าง เล่นกับใครบ้าง มีบางครั้งเหมือนกันที่ลูกบอกว่าลูกเล่นคนเดียว ก็จะถามว่าลูกรู้สึกอย่างไร พยายามสร้าง self-esteem ให้ลูกว่าเล่นคนเดียวก็สนุกได้ แต่ถ้าได้เล่นสนุกกับเพื่อนก็ต้องรู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา ถ้าลูกเล่าว่าลูกไม่ชอบคนโน้นคนนี้ก็จะถามเหตุผลว่าทำไม เกิดอะไรขึ้นให้เค้าเล่าเหตุการณ์ให้ฟังแล้วเราก็เสนอความคิดของเราให้เค้าฟัง รุ่งขึ้นหลังจากกลับจากโรงเรียนก็จะถามว่าเล่นกับเด็กคนที่ทำให้ลูกโกรธเมื่อวานนี้หรือเปล่า ส่วนใหญ่ก็ไม่มีอะไรนะคะ กลับบ้านแล้วก็ลืมหมดค่ะ พรุ่งนี้ก็เล่นกันใหม่ แต่อย่างที่คุณ จขกท ว่านะคะ 1 ปีที่ต่างกันนี่เด็กโตต่างกันเยอะค่ะ ก็ต้องพยายามปรับให้ทำกิจกรรมกับคนอื่นอย่างที่แม่ๆคนอื่นแนะนำ เพื่อให้น้องรู้จักปรับตัวกับคนอื่น กลับบ้านถามว่าวันนี้มีปัญหาอะไรบ้าง อาจเป็นเพราะว่ารู้ว่าลูกสาวดิชั้นเป็นเด็กเซ็นซิทีฟ ก็เลยเอาใจใส่เรื่อง social interaction ของลูกเป็นพิเศษ ถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงค่ะ ก็โชคดีไป ยังไงก็เอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : Khat - [ 20 พ.ย. 51 21:26:26 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ก่อนอื่นขอบอกคุณเมย์ว่า อย่าโทษตัวเองเลยค่ะว่าตัดสินใจผิด จะทำให้ตัวเองรู้สึกไม่ดีไปเปล่าๆ เมื่อตัดสินใจไปแล้ว มีปัญหาก็แก้ไปแต่ละปัญหา หาทางปรับเปลี่ยนไป มันเป็นเรื่องธรรมดาค่ะที่ต้องตัดสินใจทำอะไรแล้วมันไม่ work out เพราะคุณก็ไม่มีทางทราบอนาคตนี่ค่ะ (พอดีช่วงนี้แปลหนังสือเรื่องเกี่ยวกับความกดดันของการเป็นแม่อยู่ เลยอินกับเรื่องนี้น่ะค่ะ) อย่าไปสนใจว่าคนอื่นเค้าทำกันยังไง หาทางที่ดีที่สุดกับครอบครัวของเรานะคะ ทำตามที่ครอบครัวสบายใจ สิ่งที่ครูบอกมา คิดว่าคุณเมย์ควรจะพยายามสอนลูกถึงวิธีการพูด การฟังความเห็นคนอื่น เริ่มจากที่บ้าน อย่าให้ความคิดลูกเป็นใหญ่ หัดให้เค้ารู้จักให้เกียรติความคิดคนอื่น ยอมรับความคิดคนอื่น(พ่อแม่) น่าจะช่วยไ้ด้บ้าง การไปทำกิจกรรมกลุ่ม พวกเล่นกีฬาก็น่าจะช่วยเรื่องปรับตัวในสังคม อย่าปล่อยให้ลูกพูดด้วยโทนที่ไม่น่ารักที่บ้านค่ะ เพราะเค้าจะนึกว่ามันไม่เป็นไรแล้วนำไปใช้ที่โรงเรียน อย่างสองสาวที่บ้านนี่เวลาพูดโทนไม่ดี จะโดนว่าประจำว่า "พูดดีๆ" วันก่อนได้ิยินเค้าพูดแบบห้วนๆกับแม่เพื่อน อ้อก็มาสอนค่ะ บอกว่าไม่ได้ ผู้ใหญ่ต้องพูดอ่อนน้อม อย่าตอบห้วนๆ ต้องมีขอบคุณ มีพลีซ เค้าก็เข้าใจค่ะ โตแล้วเจ็ดขวบแล้ว เราแบบคนไทยด้วยนะคะ เคยชินกับการลงท้ายว่าครับหรือค่ะ พอเป็นภาษาอังกฤษไม่มีคำลงท้าย มันฟังห้วนๆพิกลเวลาเด็กพูด วันก่่อนไปประชุมผู้ปกครองมาเหมือนกันค่ะ สองสาวนี่เป็นเด็กโตสุดในชั้นเรียน ครูบอกว่าเรื่องการเรียนดีทุกอย่าง แต่ไม่ค่อยเล่นกับเพื่อนคนอื่น ขนาดอยู่คนละห้อง เวลาพักกลางวันก็จะมารอเล่นกันเอง อ้อก็ฟังๆแล้วเฉยๆค่ะ เพราะลูกๆเราเค้าสนิทกัน รักกัน อยากเล่นด้วยกัน อ้อว่ามันไม่ผิดตรงไหน ครูเค้าอยากให้ไปเล่นกับคนอื่นตลอดเวลา มันเป็นไปไม่ได้ และอีกอย่างลูกๆก็มาคุยให้ฟังตลอดว่าเค้าเล่นกับเพื่อนคนอื่นอย่างไร มีเพื่อนคนไหนที่เค้าคุยด้วยตอนเรียน เราก็เลยรู้ค่ะว่าเค้ามีเพื่อน จากคุณ : แม่ลูกแฝด - [ 20 พ.ย. 51 21:58:45 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เห็นหัวข้อกระทู้แล้วรีบเข้ามาอ่านเลยค่ะ เพราะลูกชายกำลังจะไปเข้าชั้นอนุบาล  เราก็เป็นห่วงกลัวเขาจะโดนแกล้ง หรือ เข้ากับเด็กคนอื่นไม่ได้ กังวลไปสารพัดค่ะ จากคุณ : Ma Vie en France - [ 20 พ.ย. 51 22:28:14 ]

ความคิดเห็นที่ 17 จากที่ครูพูดมา คืดว่าน่าจะมาจากการเป็นลูกคนเดียว มากกว่านะคะ ค่อยๆสอน ใจเย็นๆ หลานเป็นฉลาด เราว่าหลานจะเข้าใจและปรับตัวเข้าหาเพื่อนๆเองนะคะ อย่าโทษตัวเองเลยนะคะ เราพยายามทำดีที่สุดเพื่อคนที่เรารักมากที่สุดแล้วค่ะ ลูกลาวตนเล็กของเราก็เด็กที่สุดในชั้นค่ะ เกิดหลังจากที่รัฐกำหนด๑วัน ตอนไปเรียนเตรียมอนุบาล๓ขวบ ครูบอกว่าลูกเราพร้อมกว่าเด็กในชั้นตรูจะดูทุกด้าน ทั้งด้านความสัมพันธ์กับเพื่อน การใช้กล้ามเนื้อ เช่นการจับดินสอ อันนี้เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน พอครูบอกอย่างนี้ก็เริ่มกลุ้มแล้ว ว่าจะให้ข้ามชั้นเป็นเด็กที่สุดในชั้น หรือให้อยู่ปกติ เป็นเด็กแก่ที่สุดในชั้น ที่กลุ้มก็เพราะไม่รู้ว่าอย่างไหนจะเหมาะกับลูกเรา ถ้าง่ายไปก็จะเบื่อ ถ้ายากไปก็จะทำให้ไม่อยากเรียน รวมทั้งด้านอารมณ์ด้วย เลยตัดสินใจข้ามเตรียมอนุบาล๔ชวบ ส่งลูกไปเรียนอนุบาลเอกชน เพื่อดูความพร้อมของลูก ที่นั่นจะมีเด็กที่เกิดหลังวันที่กำหนดไปเรียนมาก เป็นโรงเรียนชาวยิว ครูประจำชั้นทั้ง๒คนก็สนับสนุนให้ลูกข้ามชั้น เพราะมีความพร้อม พอปลายปีก็ไปคุยกับโรงเรียนของเขต ครูใหญ่ก็ไปที่โรงเรียนลูก เพือดูว่าลูกพร้อมไหม สรุปทุกคนลงความเห็นว่าพร้อม ก็รับเข้าเรียนประถม๑ ไม่ต้องเรียนอนุบาลช้ำอีกปี ถึงอย่างนั้นเราก็ยังไม่แน่ใจนะคะ ว่ามันเหมาะกับลูกหรือเปล่า คอยถามครูอยู่ตลอด ครูก็บอกว่าพร้อม ครชั้นประถม๓และ๔ พูดเหมือนกันว่า ทุกอย่างพร้อมลูกเป็นเด็กที่สุด แต่ไม่มีปัญหา ดูจะมีความเป็นผู้ใหญ่กว่าเด็กที่อายุมากกว่าหลายคน แต่เป็นคนที่ไม่มีระเบียบ ครูกลัวว่าโตขึ้นพอเรียนหนักขึ้น จะจัดระเบียบไม่ได้ แล้วก็เป็นอย่างที่ครูพูดไว้ค่ะ แก้ไม่ได้เลยเรื่องนี้ ผิดกับพี่สาวที่ทุกอย่างจะทำตามขั้นตอนเนี้ยบหมด แต่เราก็คิดว่า ส่วนหนึ่งคงมาจากเป็นลูกคนเล็กก็เลยเป็นอย่างนี้ พอใกล้สอบก็จะหัวฟู ไม่รู้ว่าจะทำอะไรก่อนดี ครูทุกคนบอกว่าทำกิจกรรมมากไป อยากทำทุกอย่าง แต่เวลาไม่พอ ปีนี้เลยให้ลดกิจกรรมลง ก็ยังหัวฟูเหมือนเดิมค่ะ ไม่รู้จะทำอะไรก่อนดี จากคุณ : wheel of forture - [ 20 พ.ย. 51 23:59:35 A:68.127.149.0 X: TicketID:048459 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คุณแม่ไข่หก พ่อมากตอนนี้อยู่ปอสามคะ โรงเรียนรัฐบาลแถวนี้ตัดเกณฑ์ที่ต้นธันวา โรงเรียนเอกชนบางแห่งตัดที่ต้นกันยา ที่คิดว่าตัวเองตัดสินใจผิด เพราะว่าตอนที่พ่อมากโรงเรียนอนุบาลที่พ่อมากเรียนก่อนเข้าคินเดอร์ ตัดเกณฑ์ที่ต้นกันยา ถ้าเราให้ลูกอยู่ต่ออีกปีนึง แล้วค่อยย้ายเข้าคินเดอร์ของรัฐ คงทำให้ลูกมีความสุขกว่านี้ สองลิงของแม่ไข่หก เป็นเด็กต้นปี เลยอาจจะมองไม่ค่อยเห็นปัญหาที่พ่อมากมี รวมกับที่สองลิงมีสองคนพี่น้องด้วย ปัญหาที่พ่อมากมีคือปัญหาการเข้าสังคมหนะคะ คือเค้าจะไม่รู้ว่าเวลาที่เค้าอยู่ในสังคม ที่มาจากต่างพื้นฐานกันเนี่ย จะต้องจัดการกับความสัมพันธ์กันอย่างไร เช่น ถ้าเด็กเด็กทะเลาะกัน หรือมีความคิดเห็นไม่ตรงกันปุ๊บ เค้าจะต้องพยายามทำให้คนคนนั้นยอมรับความคิดเห็นของตัวเองให้ได้ โดยไม่รู้ว่าวิธีที่จะทำให้คนอื่นยอมรับนั้นทำกันอย่างไร ถ้าเป็นผู้ใหญ่ หรือเด็กที่โตหน่อย ก็อาจจะใช้เหตุผลมาพูดให้อีกฝ่ายยอมรับ แต่พ่อมากจะใช้วิธีสั่ง หรือพูดในทำนองว่าความคิดของเค้าถูก ในขณะที่ความคิดเห็นของคนอื่นเป็นเรื่องงี่เง่า ประมาณนั้นหนะคะ อันนี้ไม่เรียกว่าเป็นเอกลักษณ์หรอกปุ๊ก มันต้องฝึกอ่ะ ปุ๊กนี่สงสัยพอมีลูก ต้องมีสองคนเลยมั้งเนี่ย อีกหน่อยจะได้ไม่มีปัญหา  ดูตัวอย่างเอาไว้ให้ดีนะ จากคุณ : blueprint - [ 21 พ.ย. 51 01:03:45 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คุณพธู ไม่ไหวแล้วหละคะ แค่คนเดียวยังแบ่งเวลาไม่ค่อยจะถูกเลย ไม่อยากทำร้ายตัวเอง พ่อมากเล่นเตะบอลอาทิตย์ละหนคะ ตอนนี้หน้าหนาว เลยไม่ได้ไปว่ายน้ำ แค่นี้เค้าเองก็ไม่ค่อยมีเวลาเล่นแล้วหละคะ ตอนนี้ลดกิจกรรมไปเกือบหมดเลย   อยากให้เค้าได้ดูโทรทัศน์ เล่นเกมส์บ้างหนะคะ ว่าแต่กิจกรรม parascolar คือกิจกรรมอะไรคะ คุณวดี ใช่เลยคะ ลูกเราจะประมาณชอบออกคำสั่ง ให้คนโ้น้นเล่นตามอย่างนี้อย่างนั้น แต่ก่อนถ้าคนอื่นไม่ยอมตามก็จะทะเลาะกันไปเลย เมย์พูดทุกวันให้เค้าเข้าใจว่า จะให้ทุกคนทำตามอย่างที่เราอยากทำไม่ได้ ทุกคนมีความคิดความสนใจของตัวเอง ถ้าคนอื่นไม่อยากเล่นตามแนวที่เค้าอยากเล่น ให้ลองหาวิธีพูดดีดีหนะคะ ถ้ายังไม่ได้ผลให้เดินห่างออกมาสงบจิตใจตัวเองก่อน ไว้มีอะไรอยากเล่นด้วยกันค่อยกลับมาเล่นกันใมห่ เชื่อมั้ยว่าเมย์พูดทุกวันเกือบเทอมนึง ตอนเช้าไปส่งพูด ตอนเย็นไปรับก็คุยกันว่ามีเหตุการณ์อะไร แล้วเค้าแก้ปัญหาอย่างไร ตอนนี้ก็ได้ผลดีคะ เค้าแก้ปัญหาของเค้าได้แล้ว พ่อมากตอนนี้มีซอคเกอร์คะ อย่างอื่นไม่ได้ลงไว้ให้ แค่นี้ก็ไม่มีเวลาเล่นแล้วอ่ะคะ บางทีรับลูกกลับมาบ้าน ทำกับข้าวเสร็จ ลูกก็ต้องเริ่มทำการบ้านแล้ว ตอนที่นั่งดูลูกทำการบ้านตอนสองทุ่ม บางทีเราก็สงสารเค้าหนะคะ เด็กบางคนสองทุ่มเตรียมเข้านอนแล้ว ลูกเราเพิ่งเริ่มนั่งทำการบ้าน คุณ Seduced สุดยอดมากเลย จบโทอายุยี่สิบสอง เนี่ยไม่อยากให้ลูกมีปัญหาหนะคะ อาจเพราะลูกเราเป็นเด็กผู้ชายด้วย เลยทำให้เค้าปรับ หรือเข้าใจอะไรอะไรได้ช้ากว่าเด็กผู้หญิง คุณ IT-Thai จริงจริงแล้วพ่อมากก็ไม่ได้เข้าเรียนก่อนวัยนะคะ เค้าเข้าตามเกณฑ์หนะคะ แต่เผอิญว่าเป็นเด็กอายุน้อยของเกณฑ์หนะคะ ตอนที่เราตัดสินใจตอนนั้น ก็ไม่ได้รู้จักใครอื่นให้พอจะถามได้หนะคะ ครูบอกว่าน่าจะได้ ประกอบกับคิดเอาเองว่าลูกพร้อม มีสมาธิ แค่นั้นเอง ถ้าเรารู้ หรือคิดให้รอบคอบอีกนิดก็คงดี   ลูกลูกของคุณ IT-Thai โชคดีนะคะที่มีพี่สาวพี่ชายคอยให้คำปรึกษาแบบผู้มีประสบการณ์ตรง บางทีมันก็ยากนะคะ ถ้าเราต้องตัดสินใจอะไรให้ลูกโดยไม่มีคนให้คำปรึกษา จากคุณ : blueprint - [ 21 พ.ย. 51 02:06:19 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คุณแคท จริงจริงแล้วเด็กผู้หญิงเนี่ยจะปรับตัว และเรียนรู้ได้เร็วกว่าเด็กผู้ชายนะคะ   ส่วนใหญ่เด็กผู้ชายกว่าจะปรับตัวได้นี่ก็อายุสองหลักไปแล้ว เลยคิดว่าไม่น่าไปเร่งเค้าหนะคะ ถ้าเค้าเรียนช้าไปปีนึง เค้าพร้อมทุกด้าน เค้าน่าจะมีความสุขมากกว่านี้ การเรียนกับสังคมพัฒนาไปด้วยกัน มีอย่างใดอย่างหนึ่งนำโต่งไปเลย มันเลยกลายเป็นปัญหาไปเลย ตอนนี้คิดว่าที่ลูกพยายามเรียนได้ดีนั้น เป็นเพราะว่าเค้าอยากจะเป็นที่ยอมรับของคนอื่นอื่นด้วยหรือเปล่า คิดว่าน่าจะเป็นสาเหตุนึงเหมือนกัน เวลาที่เค้าทำอะไรไม่ได้นี่เค้าจะหงุดหงิดมาก ประมาณกลัวว่าคนอื่นทำได้แล้วเค้าทำไม่ได้หนะคะ   คุณแคทลองดูน้องให้พร้อมทุกด้านแล้วค่อยเข้าเรียนก็ดีคะ มันไม่ได้เป็นการเสียเวลาหรือโอกาสอะไรเลย กลับกันลูกเรากลับคว้าโอกาสได้มากกว่าเด็กคนอื่นด้วย เพราะมีความพร้อมมากกว่า แต่ถ้าน้องพร้อมแล้วก็อย่าเสียเวลารอไปอีกนะคะ เพราะน้องอาจจะเบื่อได้ คุณอ้อ ไม่ได้คิดโทษตัวเองแล้วหละคะ ตอนนี้ก็คิดแก้ปัญหาเป็นอย่างอย่างไป เพราะมันผ่านไปแล้วจะไปแก้อะไรที่มันผ่านมาไม่ได้แล้วแน่นอน แต่ตอนนี้ก็กลัวแต่ว่า เวลาที่ลูกไม่ได้อยู่ในสายตา ยังมีพฤติกรรมอะไรที่ต้องแก้ไขอีกหรือเปล่า เพราะเด็กเด็กอยู่รวมกัน ครูก็คงดูแลไม่ทั่วถึงอยู่แล้ว กลัวจะเป็นแบบกว่าจะรู้ก็สายเกินแก้แล้วประมาณนั้นหนะคะ คิดว่ายังโชคดีอยู่บ้างที่ลูกเราเป็นเด็กเชื่อฟัง พ่อแม่ต้องอดทนนะคะ บางเรื่องเราพูดไปเถอะ พูดไปทุกครั้งที่มีโอกาสสอนเค้า มันเหมือนกับเค้าไม่ได้ฟัง ไม่ได้ปฏิบัติตามในตอนนั้น แต่จริงจริงแล้วในคราวต่อต่อไปก่อนที่เค้าจะทำอะไรลงไป คำที่เราพูดบ่อยบ่อยกับเค้ามันจะป๊อบอัพขึ้นมาเองเลย หลายเรื่องมากที่ลูกเราทำให้เราแปลกใจ และรู้สึกดีใจว่า เออ ไอ้ที่เราพูดอยู่บ่อยบ่อยมันมีผลนะ ลูกเรามันก็เอาไปปฏิบัตินะ บางเรื่องก็เหมือนที่คุณอ้อว่าไว้หนะแหละ เรารู้ว่าลูกเราเป็นยังไง ก็พอแล้ว เพราะอย่างที่บอก บางทีความคิดเห็นของครู ก็เป็นแค่ส่วนนึงเท่านั้น ครูอาจจะเห็นลูกเราในขณะหนึ่งที่เป็นแบบนั้น แต่ไม่ได้เห็นในขณะอื่นก็ได้ คุณ Ma Vie en France เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้นคะ ยังไม่ต้องกังวลอะไรมากนะคะ ยังมีเรื่องให้ปวดหัวอีกยาวเลยหละคะ คุณ wheel of forture ยังชอบชื่อนี้อยู่นะเนี่ย โรงเรียนของที่นี่ค่อนข้างเข้มงวดหนะคะ คือห่างแค่วันเดียวก็ไม่ได้ ที่เคยได้ยินมาคือ ครูต้องทดสอบว่าเด็กพร้อมแล้วจริงจริง ถึงจะยอมให้เค้าผ่านขึ้นไปได้ แสดงว่าลูกสาวของคุณต้องพร้อมในทุกด้านแล้วจริงจริงนะแหละคะ เค้าถึงให้ผ่านไปได้ จริงจริงเรื่องเป็นลูกคนเดียวนี่ก็ทำให้ปัญหานี้มันเด่นชัดขึ้นด้วยมั้งนะ ตอนนี้ก็ได้แต่แก้เป็นปัญหาปัญหาไป ครูเค้าก็ยังไม่ได้ระบุชัดลงมาว่าเป็นปัญหา แต่เป็นที่วัยของเค้ามากกว่า ก็ต้องคอยดูต่อไปหนะคะ จากคุณ : blueprint - [ 21 พ.ย. 51 03:05:47 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เข้ามาเห็นด้วย กับเรื่องเด็กเข้าเรียนไวนี่เป็นปัญหา ในเรื่องวุฒิภาวะ ความพร้อมจะแตกต่างกันพอสมควร เอาตัวเองเป็นตัวอย่าง ใหม่ๆ เรียนได้ นานไปจะล้า เพราะ วุฒิภาวะไม่พร้อม ดิฉันเข้าอนุบาลสี่ขวบ เรียนประถมหนึ่งห้าขวบ เพื่อนมีความพร้อมมากกว่า ยิ่งเรียนมากขึ้นยิ่งล้า แต่อย่างไรก็เอาใจช่วยนะคะ ค่อยแก้ปัญหา เพราะ เด็กก็โตขึ้นเรื่อยๆเรียนรู้ ขึ้นทุกวัน... จากคุณ : พิพพ์ - [ 21 พ.ย. 51 04:11:35 ]

ความคิดเห็นที่ 22 พี่เมย์ เราอ่านดูแล้วมันเหมือนเป็น personality ของพ่อมากนะ คล้ายๆสามีเราเลย พ่อมากอายุน้อยก็จริงแต่ mature กว่าเด็กหลายๆคนนะ อย่างเวลาเราเจอพ่อมาก พ่อมากก็มีสัมมาคารวะดีนะ เค้ามี space ของเค้าเอง เราว่าไม่น่ากังวลนะพี่เมย์ เราก็เด็กแก่แดดในโรงเรียนเหมือนกัน เข้าป.1ตอนห้าขวบ เราก็เข้ากับเพื่อนได้บ้างไม่ได้บ้าง เพื่อนเราจะแก่กว่าเราปีหรือสองปีทุกคน มันทำให้เรา mature กว่าคนที่อายุเท่ากันนะ ซึ่งเราคิดว่าเป็นข้อดี เรียนจบไวๆดีออก จะได้ทำงานไวๆ ยิ่งพ่อมากเรียนเก่ง ไม่มีปัญหา ก็ส่งเสริมต่อไปเถอะพี่เมย์ ไม่ต้องคิดมาก จากคุณ : SFO-CNX - [ 21 พ.ย. 51 05:36:57 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เข้มาอ่านอีกรอบ เห็นด้วยกับ  คคห ที่ว่า เป็นบุคลิกของลูกคนเดียว ด้วยรึป่าว อีกประเด็นนึง ที่ว่าพ่อมาก พยายามจะเป็นผ้นำ อันนี้ ความจำหางอึ่งของอิฉัน เคยฟังอาจารย์ เลคเชอร์ ว่า คนเรา เมื่อรู้สึกแปลกแยก และต้องการเป็นที่ยอมรับ เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของสังคม ตัวเราเองก็จะ "สร้าง" บุคลิก"  ที่ให้ผู้อื่นยอมรับ ขึ้นมาโดยอัตโนมัติ อิฉันว่า คงเป็นปัจจัยหลายๆอย่างรวมๆกันน่ะค่ะ ไม่ใช่เรื่องเรียนเร็วอย่าเดียว คิดเหมือนคนอื่นๆ (อีกแล้ว)  ว่ามีน้องให้พ่อมากซักคน น่าจะแก้ปัญหาได้บ้าง   อิอิ จากคุณ : letsgokrabi - [ 21 พ.ย. 51 14:02:58 ]

ความคิดเห็นที่ 24 แม่เมย์ ถ้ามีลูกอีกคนรับรองว่ารักมากเหมือนลูกคนแรกแน่ๆค่ะ หรือว่ากลัวจะรักลูกคนเล็กมากกว่าคนโตนี่สิน่าจะถูก เพราะกับไอ้คนแรกมันปวดหัวเหลือเกิน 5  5 5 ลูกเราสองคนนี่พี่เจนนี่พูดยากมากเลย มีความคิดเป็นของตัวเองสูงมาก นิคกี้ยังพูดง่าย ชอบทำหวาน ฉอเลาะกับแม่ แบ่งปันของเล่นของกินให้พี่เจนนี่เสมอ ในขณะที่เจนนี่หวงของ ไม่ค่อยชอบแบ่งของให้น้อง บางทีถ้าให้ก็คือน้องจะต้องมีของแลกเปลี่ยน หรือให้อย่างเสียไม่ได้ ที่คุยมาอาจไม่ตรงกับโจทย์ของแม่เมย์นะ อีกอย่างเวลาที่ลูกทำกิริยาไม่ดีต่อเพื่อน ถ้าหากเอาแต่ใจตัวเอง บางทีเราส่งเพื่อนกลับบ้านเลย บอกว่าต้องทำตัวให้ดีๆ ไม่งั้นอดเล่น  เลี้ยงลูกสักคนกว่าจะโตไม่รู้จะมีปัญหาอะไรอีกต้องให้แก้ไข สู้ๆแล้วกันค่ะคุณเมย์ แม่ปูก็ประสาทแดร๊กวันละหลายรอบเหมือนกัน จากคุณ : ปูขาเก เซมารู - [ 21 พ.ย. 51 19:24:22 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คุณพิมพ์ อีกหน่อยลูกเราล้า เราก็ต้องคอยเข็นเค้าต่อไปอ่ะแหละ จริงจริงไม่ได้คิดว่ามันเป็นปัญหาอะไร หวังว่าเค้าโตขึ้นแล้วน่าจะดีขึ้นคะ ท๊อป เราว่ามันก้ำกึ่งอ่ะ ระหว่าง personality and mature คือจริงจริงแล้วครูเค้าก็พูดอะไรมาอีกเยอะอ่ะ แต่เราคงถ่ายทอดออกมาไม่ดีมั้ง ครูคงเปรียบเทียบกับเด็กในชั้นในเรื่องการวางตัว การแก้ปัญหาด้วยหละ แล้วจากที่เราสังเกตเอง พ่อมากก็มีปัญหาในการจัดการความสัมพันธ์กับคนอื่นจริงจริงนะ เมื่อปีที่แล้วมีเพื่อนสนิทเป็นเด็กที่อายุมากกว่าในชั้น ทะเลาะตบตีกันเป็นประจำ มาปีนี้ได้เพื่อนสนิทเป็นเด็กที่อายุพอพอกัน อ่อนกว่าพ่อมากสองเดือน แล้วเค้าสองคนก็จะขลุกด้วยกันตลอดที่ว่าง ก่อนจะมาถูกคอกับเด็กคนนี้ พ่อมากก็อยู่เดียวดายมาช่วงนึง เดียวดายในที่นี่คือทำตัวแปลกแยกไปเลย จากที่เราถามได้ คือเวลาว่างก็จะไปเดินคนเดียว เล่นคนเดียว อ่านหนังสือคนเดียว พอถามว่าทำไมไม่ไป make friend หละ เค้าก็ว่าเค้าไม่อยาก คุยกันไม่รู้เรื่อง เล่นกันไม่รู้เรื่อง (สงสัยไปบังคับคนอื่นมาก คนอื่นเลยไม่อยากเล่นด้วย อันนี้เดาเอง) มาปีนี้ เรื่องเรียนเค้าโดดไปมากเลยนะท๊อป เราว่ามันหนะอยากจะเอาจุดนี้มากลบจุดด้อยด้านอื่นด้วยมั้ง แล้วมันหนะชอบจะพูดว่า นี่มันรู้เยอะ เพื่อนคนนั้นคนนี้ไม่รู้ เพื่อนคนนี้คนนั้นยังทำไรไม่ได้เลย เราพูดทุกวัน สอนทุกวัน จนเราเบื่อจะพูดไปเลยอ่ะ ก็หวังว่ามันจะดีขึ้นนะ เนี่ยถ้าอัดเทปไว้ให้มันฟังทุกวันคงดีไม่ต้องซ้ำบ่อย พ่อมันก็พูดนะ ตอนเช้ากินข้าว ตอนเย็นกินข้าว ก็คิดอยู่ให้มันรีบเรียน รีบจบ หาเงินมาให้ใช้ไวไว อ้อ จะได้แต่งเมียได้ไวไวด้วย เด๋วโดนคนอื่นตัดหน้าไปซะก่อน คุณไปกระบี่ เราว่ามันก้ำกึ่งอ่ะแหละ ตอนแรกเค้าไปเข้ากลุ่มไม่ได้ นำกลุ่มไม่ได้ ไม่มีคนยอมรับ ลูกเราคิดหาวิธีอื่นไม่ได้แล้ว อาจโดนกันจากเด็กอื่นด้วยว่า เธอหนะยังเด็กอยู่ ประมาณนี้มั้ง เลยพยายามหาจุดเด่นของตัวเอง ในขณะที่ไม่ได้แกปัญหาในจุดด้อย ก็คงต้องรอดูต่อไป สอนกันเท่าที่เห็นปัญหาหนะคะ แม่ปู ให้มีอีกคนไม่ไหวแล้ว เศรษฐกิจแบบนี้ เลี้ยงแค่คนเดียวยังรัดเข็มขัดแทบแย่ อีกอย่างอายุก็ห่างกันเกินไปด้วย ไม่ยุติธรรมกับพ่อมากเท่าไหร่ เพราะอีกหน่อยน้องอาจเป็นภาระกับพ่อมากเค้าก็ได้ ความเป็นตัวของตัวเองสูงเนี่ย มันเพิ่งเริ่มจริงจริงปีนี้เองแม่ปู ปีที่แล้วยังเป็นตัวของตัวเองหลอกหลอกอยู่ แต่ก่อนหลอกล่อนิดเดียวมันก็ทำตามที่เราอยากให้ทำแล้ว มาปีนี้นี่เหนื่อยมาก เวลาจะให้มันทำไรซักอย่างนะ ปวดหัวจิ๊ดเลย แล้วมันจะรู้นะ เวลามันกวน มันจะถาม แม่รำคาญเหรอ แม่รำคาญใช่มั้ย ฮ่วย รู้แล้วมันยังจะถามอีก เนี่ยเลยว่าจะเซ็ทเพลย์เดทให้จริงจังแล้วหละคะ เอาเด็กอื่นมาเล่นที่บ้าน แล้วดูว่าเค้ามีปัญหาเวลาอยู่กับเด็กอื่นยังไงมั่ง จากคุณ : blueprint - [ 22 พ.ย. 51 02:01:40 ]

ความคิดเห็นที่ 26 มีน้องให้เขาอีกคน คิดว่าต้องดีขึ้นแน่ ๆ เลยค่ะ (หุหุ) รร. ที่นี้ตัดเกณฑ์เด็ก ณ วันที่หนึ่งกันยายนค่ะ  ใครเกิดหลังจากนี้ ก็เข้าปีหน้าไป..ลูกชายเลยเป็นเด็กแก่ในชั้น เพราะเกิดปลายปีค่ะ ตอนนี้ทุกอย่างดีอยู่ค่ะ แต่อนาคตไม่แน่ใจ ฮ่าๆๆ จากคุณ : gw - [ 22 พ.ย. 51 04:43:52 ]

ความคิดเห็นที่ 27 คุณหล้าาาาาา หลังจากมีลูกสามแล้ว ห่างหายไปจากวงการเลยนะคะ น้องไทเป็นไงบ้างแล้วเนี่ย อัพบล็อคด่วนคะ น้องเล็กเป็นเด็กปลายปีนี่อย่างดีเลย ไม่ต้องคิดหนักเหมือนแม่ของเด็กปลายปี จากคุณ : blueprint - [ 22 พ.ย. 51 06:19:49 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ช่ายๆ วงการแก๊งค์เด็กไม่คึกคักเหมือนเมื่อก่อนเลย เออ..น้องพีวีกับนิคกี้ลูกชายพี่เกิดปีเดียวกันใช่ไหมหล้า โรงเรียนแถวบ้านพี่ก็ตัดกันยา นิคกี้เกิดธันวา เป็นเด็กรุ่นโตในห้องเหมือนกัน เค้าพร้อมทุกอย่างทั้งเรียนทั้งเล่น ไม่มีปัญหาอะไร(ในขณะนี้) ตอนนี้กำลังหัดอ่านชาปเตอร์บุ๊คอยู่ อยากเก่งเหมือนพี่เจนนี่ จากคุณ : ปูขาเก เซมารู - [ 22 พ.ย. 51 20:01:53 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านแล้วเครียดเลยค่ะ เหมือนอ่านปัญหาของตัวเองเลย เพิ่งส่งลูกชายเข้ารีเซฟชั่นคลาสไปเมื่อต้นกันยา เด็กที่นี่ตัดเข้าปีต่อไปถ้าเกิดหลัง 30 สิงหา แต่ลูกชายเกิด 26 สิงหา เลยเป็นเด็กที่เล็กที่สุดของทั้งสองคลาสที่ รร นี้เปิด แถมเค้ามีปัญหาเรื่องการพูดช้ามาแต่แรกแล้ว เป็นลูกคนเดียว และไม่มีญาติ เด็กๆ เลยสักคน เพิ่งเริ่มพูดตอนสามขวบ พอครบสี่ขวบได้สัปดาห์เดียวก็ไป รร แล้ว กลุ้มใจและเป็นห่วงลูกมากๆ เมื่อสามวันก่อน มีมีทติ้งกับครูประจำชั้นของลูก ครูก็บ่นเรื่องลูกไม่ยอมช่วยเหลือตัวเอง ไม่ยอมพูด ไม่ยอมสังคมกับเด็กคนอื่นๆ วันๆ ก็นั่งเงียบ เล่นคนเดียว ไม่เคยขออะไร ไม่เคยถามอะไรเลย เราเองก็รู้ว่าลูกยังไม่พร้อม เคยถามครูใหญ่ว่าขอให้ลูกเริ่มเข้าเรียนปีหน้าได้ไม๊ เค้าบอกว่าตามกฎหมายได้ แต่เค้าจะต้องไปเข้า ป.1 เลย ต้องไปรวมกับเด็กที่เข้าปีนี้ โดยไม่ได้เข้ารีเซฟชั่นคลาส  ยิ่งทำให้ยากขึ้นไปอีกสำหรับเค้า อ่านแล้วเหมือนปัญหาตัวเองเลยค่ะ กลุ้มใจจัง ไม่รู้จะทำอย่างไรดี จากคุณ : I-am-Anda - [ 22 พ.ย. 51 22:51:55 ]

ความคิดเห็นที่ 30 อ่า...แม่หล้ามัวแต่เล่น Hi5 อยู่อ่ะค่ะ เลยไม่ได้อัพเดทบล๊อกแก้งค์ค่ะพี่เมย์ (กรี๊ดดด จำชื่อพี่ถูกไหมค่ะเนี่ยยย ) น้องเล็กเกิดเดือนนี้แหละค่ะพี่ปู แก่เดือนค่ะ วันจันทร์นี้ เจ้าตัวแสบก็จะครบหกขวบแล้วค่ะ ไวจริง ๆ  ว่าแต่นิคกี้ไป รร. หรือยังค่ะ น้องเล็กตอนนี้ มานชอบเถียงค่ะ บอกอะไรไม่ค่อยฟัง ต้องขู่เท่านั้น  เมื่อวันเสาร์ก่อน โดนน้องไทยทำร้ายร่างกายด้วยค่ะ หัวแหกต้องเย็บ(ด้วยสเต็ปเปิ้ล)ไปหนึ่งจึ๊ก ไม่อยากคิดถึงตอนโต ๆ กว่านี้เลยค่ะ (ตอนนี้ยังขนาดนี้) คุณ I-am-anda ค่ะ พ่อบ้านดิฉันก็เป็นเด็กอ่อนในชั้นนะค่ะ ลูกดันเป็นเด็กแก่ ลูกดิฉันก็มีปัญหาพูดช้านะค่ะ แต่เราทำวจีบำบัดตั้งแต่เขาอายุเกือบ ๆ สองขวบค่ะ ถ้าไม่ทำก็ไม่รู้ว่าป่านนี้จะพูดได้ขนาดไหน (ตอนนี้ต้องบอกให้มานหยุดพูดบ้าง พูดมาก แต่พูดไม่ชัดค่ะ เหอๆ ) จากคุณ : gw - [ 22 พ.ย. 51 23:32:43 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ประเด็นนี้ทำให้ต้องคิดแล้วนะคะเนี่ยะ ขอบคุณค่ะคุณบลูพริ้น ลูกช่ายเกิดปลายกย. ตอนนี้อยู่พรีสคูล อายุน้อยที่สุดในชั้น ก็เห็นชัดแล้วค่ะว่าเค้าไม่ค่อยรู้เรื่องเหมือนคนอื่น เราก็คิดมากว่าทำไมลูกเราทำอย่างนั้นไม่ได้ ทำอย่างนี้ไม่ได้ ทำไมไม่รู้เรื่อง ไม่ค่อยฟังเลย แม้จะห่างจากเพื่อนบางคนไม่กี่เดือน แต่พัฒนาการของเค้าแตกต่างกันบางเรื่องจริง ๆ ด้วยค่ะ  อย่างนี้อนาคตต้องคิดถึงประเด็นนี้ก่อนตัดสินใจแล้วค่ะเนี่ยะ ขอบคุณอีกทีนะคะที่แชร์เรื่องนี้ จากคุณ : ลิปสติค - [ 24 พ.ย. 51 15:43:13 ]

ความคิดเห็นที่ 32 แม่ปู ถ้าโรงเรียนแถวนี้ตัดต้นกันยาก็ดี จะได้ไม่ต้องคิดมาก     แกงค์เด็กแถวนี้ไม่คึกคักเหมือนแต่ก่อน แต่ในบ้านแม่หล้านี่คงคึกกว่าแต่ก่อนเยอะ คุณ I-am-Anda อย่าเพิ่งเครียดเลยคะ ค่อยค่อยสังเกตลูกเราหนะคะ อย่ารีบใจร้อนตัดสินใจ   ตอนนี้ยังมีเวลาอยู่ ค่อยค่อยสังเกตเค้าไปหนะคะ การที่น้องไม่พูด ไม่ถามเพราะยังปรับตัวไม่ได้หรือเปล่า การไม่พูดไม่ถามไม่เข้าสังคม ไม่ได้แปลว่าเค้าไม่รู้เรื่องนะคะ เริ่มไปตอนต้นกันยา ตอนนี้เพิ่งไปได้แค่สองเดือนเอง เค้าอาจจะคอยสังเกตการณ์อยู่เงียบเงียบก็ได้คะ อย่าเพิ่งกังวลไปนะคะ แม่หล้ามัวแต่ไปเล่นไฮไฟว์ ระวังอย่าเอารูปเด็กเด็กโพสเชียวนา เด็กเด็กน่ารักขนาดนั้นเด๋วไปขึ้นที่หน้าไฮใครก็ไม่รู้ น้องเล็กหกขวบแล้วเหรอ เร็วเน๊อะ แป๊บแป๊บเอง   ไอ้เรื่องเถียงตอนหกขวบนี่ยังจิ๊บจิ๊บอยู่แม่หล้า เด๋วโตมาอีกหน่อย ขู่มันก็ไม่ได้ผลแล้ว ตอนนี้เราใช้วิธีนับเลขก็เริ่มไม่ได้ผลแล้ว มีหน้ามาถามอีกว่า แม่นับถึงสิบแล้วจะทำไรอ่ะ ฮ่วยยยย ยังไม่เคยนับถึงสิบเลยซะที เด๋วนี้ต้องนับช้าช้า กลัวนับถึงสิบแล้วไม่รู้จะจัดการมันยังไงดีอ่ะ คุณลิปสติค น้องเพิ่งไปพรีสคูลเอง ค่อยค่อยดู คุยกับครูเิยอะเยอะหนะคะ เริ่มตี้ซี้กับครูได้เลยตั้งแต่บัดนาว ว่าเรากังวลเรื่องนี้ ครูคงให้คำแนะนำดีดีได้ พอดีลูกเราอยู่พรีสคูลของเอกชน ครูเค้าเลยแนะนำให้แบบกลางกลาง คงกลัวว่าจะทำให้เราต้องเสียตังค์เพิ่มอีกปีนึง จากคุณ : blueprint - [ 25 พ.ย. 51 01:44:48 ]

ความคิดเห็นที่ 33 (เราไม่เห็นกระทู้นี้เลยตั้งหลายวัน ตาถั่วมากๆ) คุณเมย์ เราเป็นผู้ใหญ่ จะไปคาดหวังอะไรให้มากมายกับเด็ก แม้แต่กับคุณครูก็เถอะ จะให้เด็กดีพร้อมในทุกด้านได้ยังไง เด็กเป็นมนุษย์ปุถุชนธรรมดาๆ ไม่ใช่เทวดามาเกิด มีข้อดี ข้อเสีย เรื่องพูดห้วนๆ ไม่รักษาน้ำใจคน ครูเองก็ต้องช่วยสอนด้วย ไม่ใช่โยนมาให้พ่อแม่อย่างเดียว และการเป็นครูที่ดีต้องเข้าใจธรรมชาติของเด็กด้วยว่า เด็กเป็นลูกคนเดียว ลักษณะก็ต้องเป็นอย่างนี้อยู่แล้ว สอนมาจนอายุตั้งสี่สิบปียังมองเกมส์ไม่ออกอีกหรือ ท่ีพูดมานี้ ไม่ใช่ว่าพ่อมากทำถูกหรืออะไร แต่เด็กก็คือเด็ก เราต้องค่อยๆสั่งสอนกันไป จะให้เห็นผลแบบข้ามวันข้ามคืนมันเป็นไปไม่ได้ ดิฉันเข้าใจนะว่าอารมณ์คนเป็นแม่ มีใครมาว่าลูกเราไม่ปกตินี่มันจะแทงใจใหญ่หลวง ว่าเฮ้ย เราเลี้ยงลูกไม่ดีหรือไง เราเป็นแม่แบบไหนกันนี่ ฯลฯ เราว่าเรื่องอายุตอนนี้มันคนละประเด็นแล้วล่ะ เพราะพ่อมากก็เริ่มเรียนเร็วมาตั้งแต่อนุบาล จะดร็อปชั้นทำไมให้เสียเวลาในเมื่อลูกเรียนได้ ก็ต้องให้เขาเรียนไป เพราะถ้าเอาลงมาเรียนกับรุ่นเด็กกว่า สิ่งที่เขารู้แล้วจะทำให้เบื่อ พาลไม่อยากเรียน ไม่ใช่ว่าเราจะสนับสนุนเรื่องเรียนเร็วหรืออะไร เพราะเวลาเรียนจบมา มันก็ไม่ได้โชว์ในเรซุเม่นี่ว่าคุณจบมาตอนอายุเท่าไหร่ มีความเป็นอัจริยะแค่ไหน สิ่งที่สำคัญในวัยทำงานคือทำงานเข้ากับองค์กรได้หรือเปล่า ทำงานร่วมกันเป็นกลุ่มได้ไหม เราว่าโรงเรียนควรจะเปิดหลักสูตรการเข้าสังคมให้เด็กด้วย เพราะมันสำคัญมากตอนทำงาน ใครจะประสบความสำเร็จในชีวิต ไม่ได้ขึ้นอยู่กับผลการเรียนและสถาบันจริงๆนะ สิ่งที่ทำให้คนประสบความสำเร็จมันอยู่ข้างในตัวคนๆน้ันมากกว่า คุณเมย์ลองสอนพ่อมากดู เรื่องความคิดเห็นไม่ตรงกัน โดยใช้วิธีตรรกะดูไหม ต้องสอนในขณะที่ลูกมีความคิดขัดแย้งกับเพื่อนเลยนะ ลองให้ลูก บวกเลข 1+3+5 ได้ผลเท่าไหร่ แล้ว 6+3 ล่ะ ได้ผลเท่าไหร่ หรือ 7+2 หรื 8+1 หรือ 2+3+3+1 ผลลัพธ์ ทั้งหมด คือ 9 เห็นไหมว่า ผลลัพธ์ เดียวกัน แต่ได้มาคนละวิธี ความคิดคนก็เหมือนกัน คิดไม่เหมือนกัน ก็อย่าไปว่าเขาผิด (อย่าบวกเลขผิดให้ลูกท้วงละกัน  ) แม่หล้า น้องเล็กกับไอซิสเกิดเกือบวันเดียวกันเลยอ่ะ ไอซิสครบสองขวบพรุ่งนี้แล้ว เล่าเรื่องตัวเองมั่ง ที่แคนาดานี่ เขาตัดกัน 30 มีนาค่ะ ตอนแรกอาร์ทีมิสอยู่ที่อเมริกาจะอยู่ในกลุ่มเด็กสุดในชั้น แต่พอมาที่นี่กลับอยู่ในกลุ่มกลางค่อนไปทางแก่ เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาเราไปพบครูที่ รร มา เพื่อ evaluate ว่าลูกเราเป็นไงๆ ครูว่าไม่มีปัญหา เราก็สบายใจ เพราะเพิ่งย้ายมาเรียน กลัวลูกมีปัญหา เข้ากลุ่มไม่ได้ แต่ลูกเราเป็นประเภทคุยจ้อ กล้า ไม่อาย ส่วนเรื่องการเรียนก็ตามเกณฑ์ค่อนไปทางเกินหน้าเพื่อน เพราะมาอยู่นี่เจอเพื่อนร่วมชั้นเด็กกว่าหลายเดือนเลย ซึ่งเราพอใจมากที่มันออกมาเป็นแบบนี้ เพราะตอนอยู่อเมริกา เพื่อนคนอื่นเขียนชื่อตัวเองได้แล้วแต่ลูกเราเขียนชื่อตัวเองไม่ได้ มันบอกว่าชื่อ Artemis เขียนยาก ขอเปลี่ยนชื่อเป็น Moonstar และเซ็นชื่อเข้าห้องเรียน (ตอน preschool) ว่า Moo ย่อมาจาก Moonstar เอากะมันสิ ส่วนไอซิส เราว่าถ้าพร้อมก็คงจะให้เขา รร เลยคงไม่รอ เนื่องจากที่นี่ตัดอายุกันเดือนมีนา ถ้าอยู่ในอเมริกา ไอซิสต้องไปเขาเรียนปีถัดไป 2012 ที่แคนาดาเข้า  2011 ได้เลย เราอยากกลับไปทไปทำงานด้วยแหละ พล่ามยาวมาก ได้เรื่องสักอันไหมนี่ แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 51 03:21:18 จากคุณ : yinnerella - [ 25 พ.ย. 51 03:18:12 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เมย์  สอบเด็กกิ๊ฟคืออะไรจ๊ะ  ลูกเรายังเล็กไป เลยไม่ค่อยรู้เรื่องของเด็กประถมเท่าไหร่ เท่าที่เจอพ่อมาก เราว่าเค้าเป็นคนบุคลิกเงียบๆ มีโลกส่วนตัวของตัวเองสูงนะ แต่เรื่องที่ครูยกตัวอย่างมานั่น คงเป็นเพราะว่าเป็นบุคลิกที่โดดเด่นคือ ชอบความยุติธรรมมากกว่า สิ่งที่พ่อมากเค้าปฏิบัติกับเพื่อน ไม่ได้ไปทำร้ายเพื่อนหรือใครเลยนะ คนที่เซ้นสิทีฟเอง น่าจะเป็นครูมากกว่า  แต่เด็กอยู่ในสังคมเดียวกันนานๆ จะมีการปรับตัวเข้ากันเองได้  เท่าที่เห็นมา พ่อมากนี่ เวลาเล่นกับปุ้ง ก็ดูเป็นเพื่อนที่ดีได้ ยอมน้องซึ่งเล็กกว่าด้วยนะ   แต่ครูเค้าต้องรายงานให้พ่อแม่ทราบเรื่องของลูกเราที่โรงเรียน ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี เราจะได้รู้ว่าลูกเราเป็นยังไงบ้าง เพราะเราไม่รู้ไม่เห็นตอนที่ลูกอยู่ในโรงเรียนรวมกับเพื่อนๆ คิดในทางที่ดี ก็คือ เราจะได้รู้ทุกย่างก้าวของเด็ก   ...... ปีก่อน ครูเรียกเราไปคุยแป้บนึง เรื่องปุ้ง เราก็งงว่าอะไร เพราะครูทำหน้าซีเรียสเลย บอกว่า มีเพื่อนมาแย่งของเล่นปุ้ง  แล้วดึงจากมือ  แต่ปุ้งไม่พอใจ เลยเอาของเล่นตีหัวเพื่อน แล้วเพื่อนร้องไห้ เราคิดดูแล้ว ลูกเราถูกแย่งของจริง แต่ถ้าเป็นฝ่ายกระทำลงมือก่อน จะเป็นคนผิดทันที ครูไม่ได้ดูตรงนั้น แต่ดูว่า ลูกเราทำร้ายเพื่อน ครูก็บอกว่า มันไม่ใช่เรื่องใหญ่  แค่ต้องบอกเราเท่านั้นว่า วันนี้ลูกเราไม่น่ารัก แต่เล่นเอาเรานอนไม่หลับ กลับบ้านมาเครียดไปเลยนะ จากคุณ : Second impact - [ 25 พ.ย. 51 07:22:21 ]

ความคิดเห็นที่ 35 กระทู้ตรงกับที่กำลังหาข้อมูลเลยคะ ครุ่นคิดเรื่องลูกจะต้องเข้าเรียนก่อนเกณฑ์ที่นี่(อเมริกา)เหมือนกัน ตอนเเรกไม่เครียดนะคะเพราะตัวเองเรียนก่อนเกณฑ์เหมือนกัน เเต่พออ่านหลายๆความเห็นเเล้วเริ่มมีอาการนิดๆ เเล้วเพราะเจ้าลูกชายจริงๆต้องเป็นเด็กโต้งของห้อง เพราะต้องเกิดเดือน พย. เเต่ดันทะลึ่งคลอดก่อนกำหนด ๒ เดือน เกิดวันที่ ๑ กย. คะ พอดีที่รัฐมีโปรเเกรมพรีสกูลคินเดอร์ของรัฐให้ฟรีตอน ๔ ขวบ รับเด็กที่เกิดก่อน ๑๕ กย.  ตอนนี้เพิ่งสองขวบกว่าๆ นิดยังมีเวลาหาข้อมูลจากเเม่ๆห้องนี้อีกพอควรคะ ทุกวันนี้เลี้ยงเอง สอนเองที่บ้าน ตั้งใจจะเอาเข้าเดย์เเคร์ก่อน ๓ ขวบ อยู่บ้านไม่มีเพื่อนเล่นค่ะ เริ่มออกเนวเอาเเต่ใจจะให้เเม่มาเล่นด้วยตลอด เสร็จจากกิจกรรมนั้นจะต่อนี้ ขอโทษนะคะที่ไม่ช่วยตอบอะไรเลย ขอเป็นกำลังใจช่วยคุณบลูพริ้นต์นะคะ อะไรๆที่เเม่ตัดสินใจทำให้ลูกเป็นสิ่งที่ดีเสมอคะ ส่วนตัวคิดว่าเป็นที่บุคคลิคของน้องมากที่เป็นคนตรง มีระเบียบวินัยนะคะ เเปลกใจที่ครูไม่มุ่งไปที่เด็กที่ไม่มีระเบียบ  เรื่องอ่านหนังสือก็คล้ายๆกันถ้ามันเป็นบริเวณหรือเวลาของการอ่านหนังสือก็ควรจะเป็นเช่นนั้น?   เจ้าลูกชายดิฉันเองบางทีก็ว่าเเปลกนะคะอาจจะเป็นสิ่งที่ติดมาเเต่กำเนิดหรือจากกาลก่อน คือเห็นใครๆเล่นเป็นกลุ่มกันไม่ได้จะต้องทำท่ากระดี้กระด๊าเข้าไปรวมเเจม ชอบสนุก ร้องเพลง เต้นๆๆเจอใครๆทุกทีทักทายหมด ลาบาย เเทงกิ้ว เวลคัม พลีสๆๆๆ (เคยคิดว่าเหมือนเพื่อนสนิทที่สุด ที่เสียไปก่อนตั้งครรภ์เค้านะคะ...เเนวลึกลับกลับชาติมาเกิด) จนเดี๋ยวนี้เเม่นี้ไม่ต้องทำไรอยู่เฉยๆ ลูกพาเเม่เข้ากลุ่มเเม่ๆเอง ฉายาประจำตัว มร.เฟรนด์ลี่ กับเด็กเจ้าปัญหา...what 's this? what 's that? ตลอดจนเเม่เบื่อตอบค่ะ เมื่อวานบ่นให้อาเเปะ(ลุง)เค้าฟังโดนว่ากลับมาอีกว่า...ก็ดีเเล้วนี้ที่เจ้าปัญหา เเหม..ก็บางทีถามเรื่องเดิม รูปเดิมๆ พอไม่ตอบ นิ่งๆ ก็เฉลยเองเสร็จคะ แอบสงสัยเหมือนคุณเเอน .....เรื่อง...สอบเด็กกิ๊ฟคืออะไร นั่นเพิ่งว่าลูกเจ้าปัญหาไป ....รู้เเล้วเหมือนเเม่นี้เอง แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 51 23:57:11 จากคุณ : one&only - [ 25 พ.ย. 51 10:37:45 ]

ความคิดเห็นที่ 36 คุณหยินเขียนแบบนั่งกลางใจเลยอ่ะ สุดยอด เราคงได้ใช้วิธีคุณหยินแน่นอนเรื่องความคิดไม่ตรงกันเนี่ย เข้าใจได้เห็นเห็นเลย ไม่ต้องพูดมาก ชื่อน้องโนมมันก็สะกดยากจริงจริงแหละ ของไอซิสนี่ อาจจะง่ายหน่อย Isis สะกดแบบนี้ใช่ปะคะ เจอชื่อนี้หนแรก เราก็แบบ คนอะไรชื่อ อิสอิส เพิ่งจะมาเก็ทในภายหลัง ชื่อเท่ห์ดี ถ้ามีลูกผู้หญิงจะให้ชื่อนี้เหมือนกัน จริงจริงแล้วเวลาไปพบครูเนี่ย เราก็เตรียมใจไปทุกทีอยู่แล้ว ว่ามันต้องมีพฤติกรรมใดใด มาให้รำคาญใจเป็นแน่แท้ หลังจากชั้นคินเดอร์เป็นต้นมา (ตอนคินเดอร์มันยังเป็นเด็กดี ไม่แปลกแยกเหมือนตอนนี้) ครูประจำชั้นในทุกปี ต้องมีรายงานพฤติกรรมมันมาตลอด เมื่อปีที่แล้วหนักหน่อย มีการพบนอกรอบด้วย การพบนอกรอบนี่สำหรับเด็กที่ครูคิดว่ามีปัญหาหนะ ครูลิสท์มาเลยว่ามีพฤติกรรมใดใดที่อยากให้ผู้ปกครองช่วยเวลาอยู่ที่บ้าน ก็แก้กันไป จนสุดท้ายในใบประเมินผลก่อนขึ้นปอสาม โดนเหลืออยู่เรื่องเดียว คือเรื่อง respect มาปีนี้ เราก็คิดว่ามันน่าจะไม่มีปัญหาอะไรแล้ว ตอนเริ่มต้นครูพูดจนเรารู้สึกเหมือนพ่อมากมันเป็นเด็กอัจริยะหรืออย่างไร ตกใจ เพราะไม่เคยรู้มาก่อนว่ามันทำอะไรอะไรได้มากกว่าเด็กในชั้น แล้วครูก็มาจบที่ แต่พ่อมากมี misbehavior อยู่หลายอย่าง ก็คุยคุยกันไป จนครูมาถามเรื่องอายุพ่อมาก ทำไมถึงตัดสินใจให้พ่อมาก เข้าเรียนเลย ตอนสมัยพ่อมาก โรงเรียนเอกชนทั้งหลายแถวนี้ ยังตัดที่เกณฑ์เด็กที่ต้นธันวา ครูก็เลยว่ามันอาจจะเป็นเพราะ mature ให้รอดูดูไป อธิบายแก้ไขไปที่ละพฤติกรรม เรื่องมันเป็นเช่นนี้แล เด๋วมาต่อ จากคุณ : blueprint - [ 26 พ.ย. 51 00:13:47 ]

ความคิดเห็นที่ 37 กลับมาแระ ไปซื้อผัดขี้เมาที่ร้านไทยเอ็กซ์เพรสมา ทำไมผัดขี้เมาใส่ถั่วงอกละเนี่ย ไม่ไหวไม่ไหว อยากกินผัดขี้เมาใส่ข้าวโพดอ่อนอ่ะ แอน โรงเรียนของที่นี่เค้าให้โอกาสเด็กสอบ GATE กันสองปีต่อครั้ง เริ่มตั้งแต่ปอสอง ถ้าสอบผ่านก็ถือว่าเป็นเด็กกิ๊ฟ (ที่ไทยเราก็มีโปรแกรมเด็กกิ๊ฟนะ ถ้าจำไม่ผิด ตอนเราอยู่มัธยม ก็มีสอบให้เด็กกิ๊ฟไปเรียนกันเองอยู่) ข้อสอบก็จะสอบทั่วไป เน้นตรรกะ โลจิก อะไรประมาณนี้แหละมั้ง (เดาเอา) เราไม่เคยเห็นข้อสอบ ถามพ่อมากมันก็ไม่รู้เรื่อง ถ้าเป็นเด็กกิ๊ฟแล้ว ก็ต้องดูด้วยว่าโรงเรียนที่ลูกเราอยู่มีโปรแกรมพิเศษ สำหรับเด็กกิ๊ฟหรือเปล่า เด็กเด็กก็ยังคงเรียนอยู่ด้วยกันหนะแหละ แต่จะมีคลาสเรียนพิเศษต่างจากเด็กอื่นออกไป มีกิจกรรมสร้างเสริมเพิ่มเติมขึ้นมาให้ประมาณนี้ไง เด็กที่จะเข้าสอบ GATE ได้ จะต้องได้รับการเสนอชื่อจากครูประจำชั้น และได้รับความยินยอมจากผู้ปกครอง ถ้าจะให้เด็กเข้าร่วมการสอบ พ่อมากที่แอนเห็นหนะ มันอยู่ในสายตาเราไง เวลาที่มันอยู่นอกสายตา เป็นไงมั่งเราก็ไม่มีทางรู้ได้ อยู่หน้าเรามันก็ดี เชื่อฟัง มีกวนบ้างเป็นบางเวลา เนี่ยเข้าใจหัวอกแม่เราเลยนะเนี่ย แต่ก่อนประชุมผู้ปกครอง แม่ชอบบ่นว่า มาทีไร อยากจะหาปิ๊บมาคลุมหัวเวลาออกจากห้องครูเลย ลูกไม้หล่นไม่ค่อยไกลต้นเท่าไหร่ แฟนเรามันจะบอกว่าลูกเธอหนะเหมือนเธอ เพราะตอนมันเป็นเด็กไม่เคยมีพฤติกรรมเลวร้าย คุณ one&only ตอนนี้ยังมีเวลาอีกเยอะคะ อย่าเพิ่งกังวลไปเลยนะคะ หมั่นคุยกับครูบ่อยบ่อย ขอความเห็นของครูเยอะเยอะ ถึงเวลาก็คงตัดสินใจเองได้ เรื่องเด็กกิ๊ฟนี่อ่านด้านบนเลยนะคะ ลูกเราตอนเล็กเล็กก็เป็นมิสเตอร์เฟรนลี่เหมือนกันคะ แต่ก่อนไปไหนมาไหน ทักเค้าไปทั่ว เนียนเนียนไปได้เรื่อยเรื่อยเหมือนกันคะ แต่ตอนนี้ไม่เลย เริ่มหน้าบางมาตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ เด๋วนี้เวลาเจอคนแปลกหน้า ต้องกระทุ้งให้มันทักเค้า ไม่งั้นมันก็จะทำเป็นมองไม่เห็นคะ เด็กเด็กนี่พอโตมาแล้ว ก็ไม่ค่อยเหมือนเดิมเท่าไหร่เลยคะ จากคุณ : blueprint - [ 26 พ.ย. 51 06:55:29 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เข้ามาอ่านกระทู้นี้เพราะตรงกับที่ตัวเองกำลังคิดเหมือนกันค่ะ กำลังคิดว่า ถ้าถึงเวลาจะให้ลูกไปเป็นเด็กโตในคลาสเด็กเล็ก หรือ เด็กเล็กในคลาสเด็กโตดี ตอนนี้ลูกดิฉันจะครบ 2 ขวบเอง แต่ลองสังเกตุดูเวลาพาเค้าเข้ากรุ๊ปกับเด็กเล็กกว่า ก็ดูเค้าเป็นผู้นำดี คือ ทำตามที่ครูสอนได้เกือบหมด แต่ข้อเสียคือ เค้าจะเหมือนข่มคนอื่น ไปค่อยยอมใคร อันนี้ทำให้หนักใจ ก็พยายามสอนให้แชร์เหมือนกันค่ะ บอกว่า ข่มชาวบ้านเค้ามากระวังจะไม่มีใครอยากเล่นด้วยนะ ส่วนอีกกรุ๊ปนึงให้เค้าเข้าเป็นกรุ๊ปเด็กโตกว่าหน่อยนึง เค้าก็ชอบเหมือนกัน คำศัพท์บางคำก็ได้จากเด็กโตกว่าด้วยซ้ำ เลยทำให้มานั่งคิดว่าจะเอายังไงดี สองจิตสองใจ ที่เมืองที่อยู่นี่ตัดเกณฑ์ที่เดือนกันยา ลูกดิฉันเกิด ธันวา  คิดว่าจะลองถามดุเหมือนกันว่าจะให้ทำอย่างไร อาจจะต้องเทส อะไรหรือเปล่าถ้าอยากให้ลูกเข้ากันยา เพราะสามีอยากให้เข้าเร็ว แต่ดิฉันอยากให้เข้าช้า แต่ช้าไปอีกกันยาของอีกปีนึง นี่ก้เหมือนเด็กโข่งเหมือนกันนะคะ แต่ส่วนพ่อมากของคุณเมย์ ดิฉันคิดว่า ถ้าเค้าเรียนได้ดี เรียนได้เร็ว ถ้าลดชั้นเค้าน่าจะเบื่อมากกว่านะคะ เพราะรู้หมดแล้ว และคงอยากรู้มากขึ้นอีก  ส่วนเรื่องพฤติกรรม อย่างอื่น น่าจะฝึกเค้าได้จากพวกกิจกรรมแฝง เรื่องกีฬา เรื่องเข้ากรุ๊ป  เข้าแคมป์อะไรพวกนี้  ยังคิดด้วยซ้ำไปว่า พ่อมากน่าจะออกแนว เด็กกิ๊ฟด้วยซ้ำไป เพราะเด็กกิ๊ฟหลายคนชอบมีโลกส่วนตัว เห็นด้วยกับ ความเห็นของคุณหยินมากๆเลย เด็กทุกคนคงไม่มีใครเหมือนใครร้อยเปอร์เซนต์ จะให้ไปคิดว่า ต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้ได้ก็คงไม่ใช่ เพราะเด็กก็ต้องอาศัยเวลาในการเรียนรู้เช่นกัน คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็ต้องพยายามสอนกันไปเรื่อยๆ  ได้มากได้น้อยก็ว่ากันไป วันก่อนนั่งอ่านนิตยสารเด็ก เค้าวิเคราะห์ลักษณะแม่ๆ เช่น แม่อินเทรนด์ แม่ใส่เสื้อผ้าอะไร ลูกก็จะใส่คล้ายๆกัน   แม่อนามัยประมาณทุกอย่างที่ลูกกิน ต้องเป็น Bio   แม่ผู้คาดหวังให้ลูกเก่ง แบบมีกิจกรรมเสริมมากมาย อ่านแล้วเหมือนได้วิเคราะห์ตัวเองเหมือนกัน  พยายามไม่ให้ตัวเองสุดโต่งไปในทางใดทางนึง แต่นับตั้งแต่พาลูกเข้ากรุ๊ปก็ได้เห็นได้คิดอะไรได้เยอะเหมือนกัน ตอนอยู่เมืองไทยก็เห็นนะว่า เด็กแข่งขันกันมาก แต่ที่เยอรมันก็ไม่ใช่ไม่แข่งนะคะ บรรดาแม่ๆก็หากิจกรรมเสริมให้ลูกมากเหมือนกัน ทำให้นึกไปถึงว่า เวลาลูกเข้าโรงเรียนจริงๆแล้วจะเป็นยังไงก็ไม่รู้ เริ่มบ่นออกนอกเรื่องไปซะไกลเลยค่ะ จากคุณ : Walcher - [ 26 พ.ย. 51 18:58:53 ]