PANTIP.COM : H7288588 ถามผู้มีประสบการณ์ทางศาลและกฏหมาย []

ความคิดเห็นที่ 4

เรียนคุณผลไม้ คุณ Obst เจ้าของกระทู้

ขออนุญาตเข้ามาให้ความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยคน

ด้วยความเคารพในความเห็นของท่านอื่นๆที่ได้ให้ความเห็นมาก่อนหน้านี้แล้ว ความเห็นต่อไปนี้ เป็นมุมมองอีกด้านหนึ่งของกฎหมายกับความเป็นจริงในคดีฟ้องขับไล่ ซึ่งอาจไม่เหมือนกับท่านที่ได้ให้ความเห็นมาก่อน แต่เพื่อประโยชน์แก่ท่านเจ้าของกระทู้ จึงขอเรียนเพื่อเป็นประสบการณ์เสริมจากเรื่องจริง ดังนี้

1. เรื่องนี้เกิดขึ้นในเมืองไทยใช่หรือไม่ แต่ไม่ว่าจะเกิดขึ้นภายใต้บทบังคับของกฎหมายประเทศใดก็ตาม สัญญาเช่าบ้านโดยทั่วไป กฎหมายค่อนข้างจะให้ " ผู้เช่า " ได้เปรียบเล็กน้อย กล่าวคือ กฎหมายมองว่า " ผู้เช่า " เป็นผู้มีฐานะทางเศรษฐกิจด้อยกว่า " ผู้ให้เช่า " หมายความว่า เขามองว่าถ้าผู้เช่ามีฐานะดีคงไม่มาเช่าบ้านคนอื่นอยู่

2. ดังนั้น กฎหมายจึงให้ความคุ้มครองผู้เช่า ในฐานะเป็นผู้เดือดร้อนเรื่องที่อยู่อาศัย ดังนั้น จึงก่อให้เกิดสิทธิต่างๆ นานา แก่ผู้เช่าที่แสวงหาประโยชน์จากความยุติธรรมโดยไม่สุจริต

ตัวอย่างเช่น การดื้อแพ่งอยู่ต่อในสถานที่เช่าโดยแจ้งต่อศาลว่าตนยังหาที่อยู่ใหม่ไม่ได้ หรือขณะนี้ลูก 3 คนกำลังเรียนหนังสือต่อเนื่องอยู่ในโรงเรียน หากย้ายไปอยู่ที่อื่นจะกระทบกับการเรียนของเด็ก หรือตนมีปัญหาเรื่องการเงินขนาดแทบไม่มีจะกิน ฯลฯ สารพัดเหตุผลที่จะอ้างให้ศาลเห็นใจ ซึ่งก็ได้ผล ท่านบนบัลลังก์ได้ฟังคำแถลงโอดครวญของจำเลยก็เป็นต้องมีเมตตาต่อจำเลยเสมอไปทุกครั้ง ( เน้นว่าทุกคดีที่จำเลยอ้างเช่นนี้) โดยขั้นต้น ศาลจะไกล่เกลี่ยให้โจทก์ คือฝ่ายเจ้าบ้านยอมเห็นใจคนจนที่เดือดร้อน ( แต่เห็นตกเย็นสั่งเหล้ามาดื่มทุกวัน) กล่าวคือ ให้โจทก์ทำทานแก่จำเลยด้วยการยอมให้จำเลยอยู่ในบ้านเช่าต่อไปจนกว่าจำเลยจะพ้นสถานะตกยากหรือพ้นจากภาวะความจำเป็นที่บังคับอยู่ โดยท่านจะกำหนดเป็นจำนวนเดือน ว่า กี่เดือนจึงจะย้ายไป และหากมีเงินจะต้องยอมชำระทบต้นให้เจ้าของบ้านได้ไหม ทั้งนี้ ท่านจะหันไปถามแต่ความพร้อมของจำเลยเพียงฝ่ายเดียว โดยมิต้องถามใจฝ่ายเจ้าของบ้าน ( ก็รวยนักนี่ มีบ้านให้คนจนเช่า ฮา.....)

3. โจทก์ทุกรายที่ได้ฟังการประนีปรานอมเช่นนี้ในยกแรก ก็จะยอมตามที่ศาลท่านขอร้องเสมอไป โดยมีการลงนามกำกับในเอกสารประนีปรานอมต่อหน้าศาลไว้ด้วย ก็เป็นการทำทานแก่ผู้เดือดร้อน ได้บุญกุศลดีนะ

แต่ครั้นถึงกำหนดตามที่บ่งไว้ในหนังสือประนีปรานอม (สมมุตว่าขอไว้ 6 เดือน) จำเลย ( ที่หน้าไม่บาง) จะเข้ามาโอดครวญกับศาลอีก ว่า เดือนหน้าเด็กกำลังจะสอบไล่ หรือหาที่อยู่ใหม่ไม่ได้จริงๆ และที่สำคัญยังหางานทำเป็นชิ้นเป็นอันไม่ได้ ( แต่ตกเย็นสั่งเหล้าพร้อมเบียร์ตราดาวแดงมาดื่มกับภรรยา) คราวนี้จำเลยพาลูกตัวเล็กมาด้วย พร้อมช่วยกันร้องไห้หน้าบัลลังก์

ดังนี้ ถามว่าจะมีศาลที่ไหนใจร้ายบัญชาให้จำเลยออกจากบ้านเช่าเป็นการด่วนภายใน 3 วัน 7 วัน เพราะเหตุครบกำหนดตามสัญญาประนีปรานอมที่ได้ให้ไว้แล้ว พึงอย่าถาม

ให้ถามว่า ศาลท่าน จะกรุณาให้จำเลยอยู่ต่อได้อีกกี่เดือนจะดีกว่า

ท่านเห็นไหมว่าจำเลยทุรังดื้อแพ่งอยู่ต่อไปอีกเป็น 2 คาบ แล้ว และหากจำเลยทุรังต่อไปอีกเป็น 3 เป็น 4 หรือเป็น 5 คาบก็ย่อมได้อีก

เพราะความเมตตาเป็นความยุติธรรม หรือ????

4. ขอเรียนว่า คดีฟ้องขับไล่เป็นเรื่องยาวนานสำหรับโจทก์ และสำหรับจำเลยที่มิได้มีจิตใจตั้งอยู่บนมโนแห่งความสุจริต เพราะจำเลยสามารถอ้างสถานะภาพความจำเป็นทางเศรษฐกิจต่อศาลทุกแห่งได้ จำเลย( หน้าไม่บาง) บางรายสามารถดื้อรั้นยืดเรื่องอยู่ต่อได้ถึงเป็น 2 ปี 3 ปี โดยไม่ต้องเสียค่าเช่าด้วย

5. ขอเรียนว่าคดีฟ้องขับไล่แบบนี้ ตามรูปโจทก์เป็นฝ่ายชนะแน่นอน 1000 เปอร์เซนต์เพราะมีหลักฐานเกินครบถ้วนเสียอีก แต่ แต่ปัญหาที่จะทำให้โจทก์ปวดหัวก็คือ เมื่อฝ่ายจำเลยแพ้คดีแล้วแต่ยังไมยอมออกจากบ้านเช่า จะทำอย่างไรในเรื่องการบังคับคดี?????

จำเลยจะแสดงเจตนาให้ศาลฟังเสมอว่า " ไม่ประสงค์จะอยู่ต่อในบ้านเช่าหลังนี้เด็ดขาด แต่ยังไม่พร้อมจะออกไปง่ะ ! ! ! "

6. ขอเรียนว่าฝ่ายโจทก์ไม่อาจกระทำการฉุดกระชากลากถู หรือทำร้ายร่างกายจำเลย หรือนำเอาทรัพย์สินของจำเลยโยนออกนอกบ้านเช่า หรือไม่สามารถเอากุญแจ หรือสิ่งกีดขวางไปติดตรึงหน้าบ้านเช่าเพื่อมิให้จำเลยเข้า หรืออกจากบ้านได้ เพราะหากโจทก์กระทำประการใดประการหนึ่งต่อบ้านเช่า หรือต่อผู้เช่าบ้านดังว่า ถือเป็นการกระทำผิดต่อบทบัญญัติของประมวลกฎหมายอาญาในข้อหาฐานต่างๆ ถึงติดคุกนะท่านเจ้าของบ้าน

โจทก์จะไปแจ้งความตำรวจว่าจำเลย หรือผู้เช่ามีความผิดฐาน " บุกรุก " ก็ไม่ได้อีก เพราะเหตุที่จำเลยเข้าไปอยู่ในเคหะสถานของโจทก์ นั้น สืบเนื่องมาจากสัญญาเช่า ซึ่งเป็นกฎหมายแพ่ง ( ก็ไปฟ้องขับไล่เอาไงล่ะ) ตำรวจที่รับแจ้งความจึงปฎิเสธไปจับตัวจำเลยในข้อหาบุกรุก เพราะตำรวจรู้ดีว่าเรื่องนี้ไม่มีมูลความผิดในฐานคดีอาญา

7. ถึงตอนนี้โจทก์จะทำอย่างไรดี ???

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลย โจทก์ต้องเสียเงินค่าจ้างทนาย และอื่นๆ จิปาถะ แต่จำเลยสู้คดีแบบอนาถา โดยขอทนายฟรีประเภท " ขอแรง " จำเลยไม่ต้องเสียเงินค่าจ้างใดๆ นอกจากค่ารถมาศาล กับค่าเบียร์ตอนเที่ยง

ขอเรียนย้ำว่าคดีฟ้องขับไล่ มิใช่เป็นเรื่องยาก แต่เป็นเรื่องจะบังคับคดีอย่างไรให้จำเลยที่เป็นคนคดโกงอย่างน่าเกลียดออกจากบ้านเช่าของเราเร็วๆ นี่แหละคือปัญหาที่ข้าพเจ้าขอนำมาเรียนแก่ท่านเจ้าของกระทู้เพื่อเป็นอุทธาหรณ์

ขอเรียนเรื่องจริงเรื่องหนึ่งที่เกิดขึ้นบ่อยๆ ในเมืองไทย เพียงเพื่อประดับความรู้ท่านเจ้าของกระทู้แค่นั้นนะ โปรดอย่าได้กระทำตามที่เล่าเด็ดขาด

เจ้าของบ้านเช่าที่เป็นห้องแถวไม้ 40 กว่าหลังในสมัยก่อน ต้องการขับไล่ผู้เช่าเพื่อเอาพื้นที่ไปสร้างศูนย์การค้า แต่ผู้เช่าต่างดื้อแพ่งยืดเวลาไม่ยอมออกด้วยตำราเดิม ๆ เจ้าของที่เสียเงินจ้างทนายไปมาก แต่ไม่มีผู้ใดยอมออก เจ้าของที่กลุ้มใจนอนไม่หลับ คืนหนึ่งมีผู้หวังดีมากระซิบว่า ขอเงิน 300 บาทไปซื้อน้ำมันเบ็นซิน และขอค่าจ้างเด็กอีก 5000 บาท รับรองอีกสองสามวันท่านได้ที่ดินมาสร้างศูนย์การค้าแน่นอน

ขอเรียนว่าวิธีการขับไล่ตามที่ยกมาข้างบน ข้าพเจ้าไม่สนับสนุนให้ผู้ใดกระทำเช่นนี้ เพราะผิดต่อกฎหมายบ้านเมืองอย่างร้ายแรง และเป็นบาปมหันต์ แต่เล่ามาเพื่อเป็นอุทธาหรณ์อันหนึ่งในการจัดการกรณีพิพาทเช่นนี้ในสมัยโบราณ

สุดท้าย ขอแนะนำให้ท่านเจ้าของบ้านใช้วิธีเจรจาอย่างนุ่มนวล และแนบเนียน ( gentle and discreetly) กับผู้เช่าให้ออกไปจากบ้านเช่า หรือหากศาลตัดสินให้จำเลยแพ้คดีแล้วแต่จำเลยยังวิงวอนศาลขอยืดเวลาอยู่ต่อ ก็ขอให้ท่านเจ้าของกระทู้โปรดปรึกษากับท่านผู้พิพากษาเพื่อท่านช่วยหาทางบังคับคดีให้เป็นผลด้วยสันติวิธีโดยเร็ว ทั้งนี้ข้าพเจ้าหวังว่าท่านจะได้บ้านกลับมาให้ผู้อื่นเช่าโดยเร็ว

ขออวยพรให้ท่านเจ้าของกระทู้ คุณ Obst หรือคุณผลไม้ จงโชคดี
แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 51 04:13:55

จากคุณ : นักกฎหมายฝึกหัดปี 1 (Detente) - [ วันพ่อแห่งชาติ 04:02:17 ]