ความคิดเห็นที่ 1 น่าเห็นใจค่ะ ขอแสดงความเสียใจด้วย ต้องมาเจอสภาพแบบนี้ ลองอดทน ต่ออีกซักพัก ถ้าไม่ไหวก็กลับบ้าน ติดต่อหน่วยงาน ที่เกี่ยวข้อง บอกเค้าให้รุ้ถึงปัญหา ดูซิว่าเค้าจะช่วยอะไรได้บ้าง แต่ต้องให้เค้ารู้ปัญหาอย่างน้อยๆ ก็เป็นกระบอกเสียง แทนคนชาติอื่นๆ  หรือแม้กระทั่งเด็กไทยคนอื่น ที่อาจต้องเข้าไปผจญชะตากรรมเดียวกันในอนาคต ระหว่างที่อดทนอยู่นี้ ก็ลองพิสูจน์ให้คนเหล่านั้นเห็น ไม่ว่าเรื่องเรียน หรือเรื่องกิจกรรม งานอื่นๆ ให้เค้าเห็นความสามารถของเรา ห้าเดือน ก็ไม่นานมากนะคะ อีกหกเจ็ดเดือนที่เหลือ ก็ไม่น่าจะนานเกินไป แต่ถ้าเครียดมาก จนอาจกระทบกับสุขภาพและการเรียนก็กลับมาเถอะค่ะ เอาใจช่วยค่ะ ดูแลตัวเองดีๆ น่ะ คำนึงเรื่องความปลอดภัยให้มาก โชคดีนะคะ จากคุณ : vanillabean - [ 17 ม.ค. 52 04:47:29 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ทำเป็นไม่รู้ ฟังไม่ออก ดีกว่า จากคุณ : ธนิตา - [ 17 ม.ค. 52 04:49:56 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เข้ามาเป็นกำลังใจให้ จขกท ค่ะ เรื่องนี้ก็พูดลำบากนะค่ะ ถ้าไม่เจอกะตัวเองจริงๆ เรื่องอคติเราคงแก้ไขเค้าไม่ได้ การปล่อยวางในเรื่องบางเรื่องอาจจะดี หรือถ้าไม่ไหวก็กลับบ้านเราดีที่สุด จากคุณ : Deedy79 - [ 17 ม.ค. 52 04:58:02 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มาให้กำลังใจเพื่อนครับ จากคุณ : อยู่เช็คเหมือนกัน - [ 17 ม.ค. 52 05:01:07 A:88.101.34.128 X: TicketID:201234 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอแนะนำให้อยู่ต่อจนจบค่ะ เพราะมันเป็นโอกาสที่ดีสำหรับวันข้างหน้า คิดดูคนเวียดนาม เขาอยู่นั้นนานแต่เขาก็ยังอยู่ อย่าพึ่งน้อยใจไปค่ะ เรามาอยู่นี่ตอนแรกๆก็เป็นอย่างงี้เ หมือนกัน  เพราะไม่ค่อยมีเพื่อน ไม่ค่อยออกสังคมเขา ในโลกนี้มีคนชอบเราละไม่ชอบเรา คนที่คิดก่อนทำมีเยอะไม่ว่าฝรั่งหรือไทย เห็นเขียนมาว่า host เขาดี ก็ชวนกันออกไปเดินเล่นทำกิจกรรมที่มันคลายเคลียด อีกครึ่งปีก็จะกลับบ้านล่ะ ทนเอา ความอดทนคือความชนะในวันข้างหน้า จากคุณ : สาวใหม - [ 17 ม.ค. 52 05:24:50 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ดิฉันก็เคยไปเที่ยวเมืองปราค นอกจาก เกือบโดนล้วงกระเป๋า ดิฉันยังไม่เจอแบบคุณจขกท รู้สึกเห็นใจค่ะ ดิฉันเคยเจอมาเยอะมากกว่าคุณ เคยอยู่ในประเทศที่ดูถูกคนเอเชียอย่างที่สุดเช่น ซาอุ เคยย้ายไปอยู่ที่ฝรั่งเศสตอนใต้โดนคนขับรถผ่านตะโกนด่า โดนคนผลักในปารีส โดนผู้ชายพยายามจับหน้าอกในอียิปต์ เคยโดนเด็กตัวเล็กๆอายุราวๆสิบขวบถ่มน้ำลายรดหัวในอินเดีย โดนคนหลอกเอาเงินในกรุงโรมและอีกหลายๆที่ แม้แต่ถูกไล่เชิญออกจากร้านอาหารในเบอร์ลิน เพียงเพราะมาคนเดียว ดิฉันไม่เคยเก็บมาใส่ใจและไม่เคยคิดว่า สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพราะดิฉันเลือกเกิดไม่ได้ (ถึงเลือกได้ก็อยากเกิดมาเป็นคนไทย) ดิฉันฟังไม่ออกก็ไม่ได้ทำให้เกิดอาการขุ่นข้องหมองใจแม้แต่น้อย ถึงจะฟังออกก็คงแค่ผ่านหูเฉยๆ ยิ่งสนใจยิ่งเก็บเอามาคิดจิตใจก็ไม่มีความสุขเสียปล่าว แม้แต่ปัจจุบันนี้ดิฉันก็เลือกมาใช้ชีวิตในเมืองเล็กๆ แทบจะไม่มีคนเอเชียอยู่เลย ดิฉันมีความสุขกับชีวิตตัวเองดี เพราะไม่เคยไปเก็บมาคิดว่าใครเขาดูถูกดิฉัน และไม่เคยคิดว่าตัวดิฉันแตกต่างจากคนแถวนี้อย่างไร ปิดหูซ้ายขวา ปิดตาสองข้าง ปิดปากเสียบ้าง นอนนั่งสบาย ค่ะ จากคุณ : Rinta - [ 17 ม.ค. 52 05:29:11 ]

ความคิดเห็นที่ 8 กราบเรียนคุณเจ้าหญิงจากความมืด ผมกราบขอความกรุณาเล่าประสบการณ์ ในฐานะที่ผมอยู่ที่นี่มา ๕ เกือบ ๖ ปีแล้ว เพราะรัฐบาลเช็กเขาให้ทุนผมมาเรียนกฎหมายอยู่ที่ มหาวิทยาลัย ปาลักสกี้ ที่โอโลโมส ซึ่งผมเองต้องเรียนเป็นภาษาเช็ก สอบเป็นภาษาเช็ก และเขาก็ตัดสินมาแล้วว่า ผมต้องทำวิทยานิพนธ์เป็นภาษาเช็กอีก ผมเหนื่อยมากผมต้องอ่านหนังสือวันละ ๗ ๘ ชั่วโมง นอนตีสองตื่น หกโมงก็ต้องทำ แต่ผมต้องอดทน ต้องกัดฟันเรียนให้จบ เพราะมันจะยิ่งแย่ ถ้าผมเรียนไม่จบ เพราะผม บ้านจน ผมเองก็โง่ ภาษาอังกฤษก็พูดไม่ได้ ไม่มีตังค์ไปเรียน ไอเอล โทเฟิล อะไรกับเขาหรอก ต้องอดทนสถานเดียว ไม่มีทางอื่น ผมอยู่ที่นี่ผมไม่เคยต้องแบกหน้าที่อะไร อย่างสำคัญผิด ผมคิดแต่ว่าผมมาเรียน เรียน ส่วนเรื่องอื่น เป็นหน้าที่ของกระทรวงวัฒนธรรม ไม่ใช่ผม เพราะผมเป็นแค่เพียงนักเรียนโง่ๆคนหนึ่งในประเทศเช็ก เป็นปัจเจกชนธรรมดา และที่สำคัญ อาจารย์ที่สอนผม ที่สอบผม เช่น รองศาสตราจารย์ ดร.ลุดมิล่า ลอกมันโนว่า ผมพึ่งสอบกับท่านเสร็จมาแล้ว และโชคดี สอบผ่าน แน่นอน ข้อสอบเป็นภาษาเช็ก ทำข้เอขียนผ่านก็ต้องสอบสัมภาษณ์ ตัด เกรดอีก ท่านก็จะดูว่า ผมสามารถเรียนได้ดีแค่ไหน ตอบคำถามเขาได้ไหม มีความสามารถพอที่จะทำข้อสอบเขาได้ไหม เท่านั้น ท่านอาจารย์ไม่เคยตัดสินโดยเหตุที่ว่า ผมเป็นชาวเอเซียเลย ผมเป็นนักเรียนไทย คนเดียวทั้งคณะ และเป็นคนไทยคนเดียวที่อยู่ที่โอโลโมสด้วย (เท่าที่ทราบ) แน่นอน ท่านก็คงไม่ถามว่า ผมตีฉิ่ง เล่นดนตรีไทย เป็นไหม ? แต่ท่านจะถามว่าผมรู้อะไร รู้มากรู้น้อยแค่ไหน เท่านั้น และเป็นหน้าที่ของผมต้องอดทนอ่านหนังสือมาสอบ ผมอดทนอย่างมีความสุข แม้ต้องเรียนไปผมร่วงไป ก็ตาม เดี๋ยวกับมาต่อ ว่างๆคุยกัน ครับ จากคุณ : กมล ตันจินวัฒนกุล - [ 17 ม.ค. 52 05:33:59 A:158.194.181.186 X: TicketID:153431 ]

ความคิดเห็นที่ 9 กราบขอความกรุณากับมาต่อ ส่วนเรื่องอุปนิสัยชาวเช็ก ผมคงไม่มีอะไรคัดค้านหรือเห็นด้วยกับคุณ เพราะมันเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับ อัตตวิสัย คือ ลักษณะส่วนบุคคล กับ ภาวะวิสัย คือ สภาวะแวดล้อม นั่นหมายถึง วิถีชาวบ้าน (Folk way) จารีตประเพณี วัฒนธรรมความเป็นอยู่ ผมว่างๆ ผมก็ไปแถวๆบ้านนอกที่ชาวฮาน่า(Hana) อาศัยอยู่ เพราะอยากรู้ว่า เพลงพื้นบ้าน โมราว่า มันเป็นอย่างไร และเขามักจะนำมาร้องช่วงฤดูการเก็บเกี่ยว พร้อมกับดื่มเหล้าลูกพรุนไปด้วย ทำไมเป็นเช่นนั้น ผมว่ามันน่าศึกษาน๊ะ คุณอยู่มาห้าเดือน แต่ผมอยู่มาร่ามห้าหกปี เรื่องแย่ๆใช่ว่าผมไม่เคยเจอ ผมเจอเยอะมาก ชนิด มาเป็นชุด มาเป็นยาตำราหลวงเลย แต่ผมก็อดทนอย่างมีความสุข วันนี้สบายดี ผู้ที่เจริญแล้วย่อมไม่ตัดสินคนจากชาติกำเนิด หลักกฎหมายก็วิวัฒนาการจาก ความสัมพันธ์ในเชิงชาติกำเนิด ว่าต้องเป็นเจ้า เป็นนาย ไปสู่การตกลงด้วยสัญญาระหว่างปัจเจกชนโดยเจตจำนงค์อิสระเสรี เรื่องร้ายๆใช่ว่าผมจะไม่เคยเจอ เจอทุกวัน จันทร์ ถึงศุกร์ (เว้น วันหยุดราชการ) แต่ผมสบายดี ว่างๆก็ดื่มสุรา เคล้านารีเช็ก แอนด์ สโลวัก ควัก กะปิ สำราญใจ ไม่ใยดีกับสิ่งเลวร้ายรอบข้าง เลยแม้แต่น้อย สบายดี คนเช็กจะดี จะชั่ว ผมไม่มีหน้าที่แบกรับมันไว้บนบ่า ครับ เพราะว่า มือไม่ว่างครับ มือซ้ายต้องโอบเอวสาวเช็ก ส่วนมือขวา ต้องโอบเอวสาวสโลวัก ผมไม่สนใจอะไรเลวๆเท่าไหร่หรอกครับ ผมมาเรียนหนังสือ ไม่ได้มาทำอย่างอื่น มีนิยายชื่อ ความสุขของกะทิ ส่วนความสุขของผมนั้น มันเป็นความสุขของกะปิ ครับ คลุก กะปิ จาน นึง ด่วน ไม่ได้กินมา สามปีแล้ว ว่างๆคุยกัน ครับ จากคุณ : กมล ตันจินวัฒนกุล - [ 17 ม.ค. 52 06:02:51 A:158.194.181.186 X: TicketID:153431 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณโชคดีนะ โชคดีที่ได้ประสบการณ์แบบนี้ ตัดคำว่าภาระ กับภาพพจน์ออกไปดีกว่า มันไม่เกี่ยวหรอก ทำหน้าที่ของคุณให้ดีที่สุด วันข้างหน้าคุณอาจคิดถึงเชก อย่างที่สุดก็ได้  ทำตัวเป็นเม็ดทรายสิครับ มันอยู่บนหาดชายทะเลปะปนกับทรายเม็ดอื่นๆนั่นแหละ ให้อภัยพวกเม็ดทรายที่เข้าใจว่าตัวเป็นเพชร ปล่อยมันเหอะ คุณก็อยู่ที่ที่เดียวกับพวกเขาเป๊ะเลย  นึกแล้วอดคิดถึง ชาวพม่า ลาว กระเหรี่ยงในเมืองไทยมั้ย อืมตกที่นั่งเดียวกันเลยเนาะ เข้มแข็ง ให้อภัยคนอื่นครับ คุณจะคิดถึงวันนี้ในด้านที่ดีๆ ในอนาคตอันใกล้ ลุยนาครับ (ไม่ใช่ไปลุยกอดเอวหนุ่มเชกแบบความคิดเห็นก่อนหน้า ที่กอดเอวสาวเชก ไม่เข้าใจว่ากำลังอวดอะไร) จากคุณ : syd-com - [ 17 ม.ค. 52 06:26:50 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขออนุญาตกลับมาต่อ แล้วเราจะเอาอย่างไรกับการดูถูกคนเอเซียของชาวเช็ก ? ไม่ต้องทำอะไรน๊ะ ? ในความคิดเห็นผม บัวมันมีสี่เหล่า ฉันใดฉันนั้น (ฉันตอนเย็นไม่ได้ เป็นอาบัติ) คนเช็กมันก็มีสี่เหล่า คนไทยมันก็มีสี่เหล่า เช่นกัน (อาจจะมีบัวเหล่าที่ห้า ตามนิยายเรื่องความสุขของกะปิ นั่นคือ บัวใต้ซีเมนต์ มีจริงๆคุณ ไม่เชื่อ ลองเอาโทรศัพท์มือถือวางไว้บนบัวซิ ไม่ได้อำน๊ะ จะบอกให้ ) ผมไม่สนใจ ผมไม่เคยก้มหน้าก้มตา ว่าผมเป็นเอเซีย ผมมีหน้าที่ต้องเรียน ต้องขยัน ต้องอดทน (และทนอด โจรล้วงกระเป๋าบอกว่า ถ้ารู้ล่วงหน้าว่าเหยื่อเป็นนักเรียนทุนรัฐบาลเช็ก จะไม่เข้าไปล้วงเลย เพราะมันไร้ประโยชน์ ) ต้องขยันเรียน เพิ่มศักยภาพ เพื่อที่จะไป โชว์เทพ ให้คนเช็ก มันดู ว่า เราชาวสยาม ปัญญาไม่ด้อยกว่าใคร ฉายา ป๋ากมล ที่บรรดา สาวน้อยผมทองอึ๋มปุ๊มตุ๊มใหญ่ไซด์บิ๊ก เรียกกัน เพราะความใจสปอร์ต ไม่ได้มาเพราะการบริจากเงินให้พรรคการเมือง แต่ได้มาเพราะ ผมต้องนั่งเรียนภาษาเช็กทุกวัน ต้องขยันพูดขยันคุย กว่าหนูๆจะยอมคุยกับผม ผมใช้เวลานาน มาก กรณีของคุณ ๕ เดือน ยังน้อย ครับ ผมร่วม สองปี และปัจจุบันผมก็ยังเรียนภาษาเช็กแบบซ้ำไปซ้ำมาอยู่ มันก็เป็นความสุขของกะปิ เช่นกัน ครับ เรื่องเกรียนๆใช่ว่าผมไม่เคยเจอ เอ้า เคยเจอแบบนี้น่ะคุณ แปลเป็นไทยก็ เขาท้าผมว่า "วินนิ่งไหม สาด" ผมก็ตอบกลับเลย "ปังย่าดีก่า สาด กากว่ะ วินนิ่ง " อย่างว่า มือผมไม่ว่างแบก ความ เกรียน เห้ ของใคร ผมมีหน้าที่อดทนเรียนครับ เดี๋ยวมาต่อ ว่างๆคุยกันครับ จากคุณ : กมล ตันจินวัฒนกุล - [ 17 ม.ค. 52 06:29:55 A:158.194.181.186 X: TicketID:153431 ]

ความคิดเห็นที่ 12 แนะนำ ใช้ภาษิต เอาหูไปนา เอาตาไปไร่ค่ะ ตามประสบการณ์ที่อยู่ต่างประเทศมาสิบปีเศษ สมัยเมื่อสิบสี่สิบห้าปีที่แล้ว ก็ยังมีการหมิ่นซึ่งหน้าอยู่บ้าง ..เพื่อนที่ประสบปัญหามากกว่าเคยเล่าให้ฟังว่า เมื่อสักสามสิบปีที่แล้ว(ประเทศในยุโรป ขอไม่ระบุประเทศ) ยิ่งเจอมากกว่านี้นะคะ แต่ส่วนมากเราก็คุยกันแบบขำ ๆ ไม่ซีเรียส ตัวเองเคยเจอทั้งล้อเลียน ทั้งกลั่นแกล้ง ทั้งเล่น ๆ กับทั้งจริง ๆ (ที่ทราบตรง ๆ ว่าเป็นเรื่องไม่ชอบคนต่างชาติ โดยเฉพาะมาเป็นเจ้านายเขาด้วย ก็เพราะเจ้าตัวมาสารภาพให้ฟังในปีหลัง ๆ หลังจากที่ได้แกล้งเรามาเป็นปี (ฮา)) ... ขอบอกข้อสรุปว่า เราไม่สามารถไปปรับเปลี่ยนทัศนคติของใครได้ แต่เราสามารถปรับที่ตัวเราได้ คือ หนึ่ง)  ไม่สนใจ ประเ็ด็นนี้ คือ ไม่มองเป็นเรื่องใหญ่ (ยกเว้นว่า มาจุดไฟเผาบ้านเรา เป็นต้น ยกตัวอย่างที่สุดกู่นิดหนึ่ง) สอง)   เมื่อไม่สนใจ สายตาเราจะไม่เคร่งเครียดเวลามองเรื่องกลับไป รวมทั้งมองไปถึงคนที่ไม่ชอบเราเพราะเรื่องของผิวพรรณ เราจะไม่ส่งกระแสจิตของ ความไม่พอใจ หงุดหงิด ฯลฯ ออกไป ... บางคนอาจจะชอบใจมากขึ้นก็ได้ ที่สามารถมีอิทธิพลทำให้คนที่เขารังเกียจ มีปฏิกิริยาสนองกลับได้ สาม)  เมื่อเราวางใจเราลง (ในที่ว่าง ๆ ของใจเราได้) เราจะไม่ไป"คิด" หรือมองหาว่าเป็นเรื่องทำนองนั้นหรือไม่ .. ฉะนั้นใครจะพูดหรือทำอะไร สมองเราจะไม่ตีความไปทางนั้น (ยกเว้นเจ้าตัวมาสารภาพกับเราเองโดยตรง) เปรียบเสมือนการที่เรามองหาของที่ตกหล่นอยู่  ใจเราจะจดจ่อ สมองเราจะเพ่งเล็งเฉพาะสิ่งนั้น ๆ เลยเหมือนแว่นขยายอันใหญ่  ประสาทรับรู้ทุกส่วนจะไปเพ่งตรงนั้นเป็นพิเศษ ดังนั้นจึงแนะนำว่าเอาหูไปนา เอาตาไปไร่  จะทำให้ใจเราเป็นสุข แต่กระนั้นเราก็ต้องมองสิ่งแวดล้อมด้วยว่า วัฒนธรรมท้องถิ่น เขาทำอะไร เราก็ไปตามนั้น เสมือน เข้าเมืองตาหลิ่ว ก็หลิ่วตาตาม ยกเว้นว่าถูกยกพวกรังแก รุมทึ้งเพียงเพราะเราต่างสีผิวพรรณ ถ้าเป็นเช่นนี้ มีหลักฐานแน่ชัด กฎหมายเอาผิดได้แน่ ๆ กรณีแบบนี้ก็ อย่าปล่อยให้คนชั่วลอยนวล จากคุณ : บีพี - [ 17 ม.ค. 52 06:32:25 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีครับคุณหญิง สู้ต่อไปนะครับ ตอบแทนการกระทำชั่ว ด้วยการกระทำดีครับ ใช่..มันยากครับ แต่ถ้าด่าหลับ หรือทำอะไรแย่ๆ มันก็ไม่เกิดประโยชน์ขึ้นมาหรอกครับ เค้าจะยิ่งมองเราแย่เข้าไปใหญ่ They are not good, They are not bad, They are just different. จากคุณ : `MaGuZ` - [ 17 ม.ค. 52 06:33:53 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอกราบขอความกรุณากลับมาต่อครับ กว่าผมจะทำให้คนอื่นเขายอมรับในตัวผม ไม่ใช่เรื่องง่าย วันที่ผมเข้ามาเรียนวันแรก ใครก็ไม่รู้เปิดบรรยากาศมาคุ ไว้ในห้องบรรยาย ทุกคน ไม่ว่านักเรียน อาจารย์ คิดเหมือนกัน ว่า หมอนี่จะรอดไปได้นานเท่าใด สถานการณ์เป็นเช่นนี้ ผมต้องอดทน นอนตีสองตื่นหกโมง (เพราะเรียน แปดโมง ) ก็ต้องทำ เพราะต้องการพัฒนาตนเอง ให้เรียนทันชาวบ้านชาวเช็กเขา คนเช็กเขาไม่มานั่งยอมรับเราเพราะเราเล่นลิเกเก่งหรอก ครับ แต่เขาจะยอมรับทักทายเรา ก็ต่อเมื่อเราสามารถเรียนได้ดีทัดเทียมกับเขา การจะทำได้ สำหรับคนโง่ พูดภาษาอังกฤษไม่ได้อย่างผม มีทางเดียวคือ ต้อง ขยัน อดทน เรียน ฝึกภาษาเช็ก ทุกวัน ขยันพูด ขยันคุย ป้าคนเฝ้าหอพัก ผมก็คุยกับเธอ จนผม เวลาใช้เครื่องซักผ้าก็ฟรี ไม่ต้องจ่ายตังค์ ไปผับกลับมาดึก กดออด เธอเห็นผมเปิดประตูทันที (หลังเที่ยงคืนประตูปิดห้ามเข้า) เด็กในโคนโทรล ออกไปเต้นระบำหน้าเริด กลับดึก ป้าแกไม่เปิดประตู ผมเดินไปบอกป้าคำเดียวแกก็เปิดให้ ผมคุยจนกระทั่งพ่อครัวในโรงอาหารก็เป็นเพื่อนผม ของหวานกินฟรี พร้อมซุป ไม่ต้องจ่ายเพิ่ม ทั้งๆที่ผมมาอยู่ที่นี่วันแรกทุกคนสวมวิญญาณองค์ลง แต่เป็นองค์สาก สากแช่แข็ง ไม่สนใจใยดีผมเลย กว่าจะทำให้เขายอมคุยกับผมอย่างเป็นมิตรและยอมรับ ผมใช้เวลามากกว่า ๕ เดือนแน่นอน ครับ นักเรียนเช็กที่คณะนิติศาสตร์ ทุกคนจะรอดูว่าผมจะเรียนได้คะแนนเป็นอย่างไร สอบตกหรือ เปล่า แต่ผมโชคดี ผมไม่เคยสอบตก แต่กว่าจะทำข้อสอบได้ ผมต้องอ่านหนังสือหนักมาก เวลามที่พวกเขานอนผมยังอ่านหนังสือ เวลาที่พวกเขากินเหล้ากัน ผมก็ยังอ่านหนังสือ (แต่ผมก็แบ่งเวลาไปผับ ไปเต้นฮิปฮอบ บ้าง จุดประสงค์คือ การ คุย เป็นการฝึกภาษาวิธีหนึ่ง ) ทุกวันนี้ผมก็ยังทนเรียนที่คณะอย่างมีความสุขของกะปิ เพราะรอบข้าง โอ้ว พระเจ้า ยิรก้า (จอร์จในภาษาเช็ก) มันอึ๋ม จริงๆ ใหญ่ๆ ทั้งนั้น และก็ไม่มีใครดูถูกผมด้วยว่า ผมเป็นเอเซีย เป็นคนไทย แต่เขาจะดูถูกเมื่อ เราไร้ความสามารถ เรียนแย่กว่าเขาต่างหากล่ะคุ้ณ ดังนั้นผมเลยต้องอดทนเรียนครับ อดทนอย่างมีความสุขร่วมห้าหกปีแล้วครับ ผมสบายดี ว่างๆคุยกัน ครับ จากคุณ : กมล ตันจินวัฒนกุล - [ 17 ม.ค. 52 07:06:37 A:158.194.181.186 X: TicketID:153431 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขึ้นอยู่กับดีกรีความรุนแรงของการเหยียดผิวนะ ถ้ามากแบบว่า ไม่มีเหลือเลยซักคนที่จะเป็นมิตรกับคุณ เป็นเรา ก็อาจจะทนไม่ไหวนะ ที่สำคัญห่วงความปลอดภัยด้วยสิ แต่เท่าที่เข้าใจ มันก็ยังไม่ถึงขั้นนั้น (อย่างน้อยก็บ้านที่คุณอยู่ล่ะ) ถ้าอย่างนั้น คงต้องทำใจนะ ไอ้ทีไม่ดีก็อย่าไปมองมันมาก เรื่องการโต้ตอบ เราว่าก็แล้วแต่นิสัยพื้นฐานของคุณเอง เรื่องบางเรื่องตาต่อตามันก็อาจจะไม่ให้ผลดีก็เป็นได้ (แต่ถ้าคุณอยากจะฟันกลับ เราก็ไม่ได้ห้ามนะ) คุณไม่อยากให้ใครเหมา คุณก็ต้องไม่เหมาเค้าเหมือนกัน จริง ๆ แล้ว มันอาจจะดีด้วยซ้ำ ที่คุณได้มาเจอคนอื่นทำกับคุณอย่างนี้ วันข้างหน้า ประสบการณ์นี้อาจจะเตือนใจคุณ ทำให้คุณมองโลกได้กว้างไกล และไม่ใจแคบอย่างหลาย ๆ คนที่คุณเคยเจอมา ขอให้ทุกอย่างดีขึ้นในเร็ววัน จากคุณ : Genuine XXX - [ 17 ม.ค. 52 07:13:00 ]

ความคิดเห็นที่ 16 พี่กมลค่ะ..ดิฉันได้อ่านที่คุณโพสหลาย ๆ ครั้ง และครั้งนี้ก็ยังคงคอนเซ็ปเดิมนะค่ะ "..เจองานเป็นลม..เจอนมสู้ตาย!!!" โอ๊ววววแต่ครั้งนี้เนี่ย..เป็นบทความที่ทำให้รู้ถึงเรื่องในใจลึก ๆ ของคุณพี่เลยทีเดียว..ว่าง ๆ ก็สมัครสมาชิกได้แล้วนะค่ะ.. จากคุณ : tann_naja - [ 17 ม.ค. 52 07:48:16 ]

ความคิดเห็นที่ 17 กราบเรียนคุณ syd-com ที่คุณกล่าวว่า "(ไม่ใช่ไปลุยกอดเอวหนุ่มเชกแบบความคิดเห็นก่อนหน้า ที่กอดเอวสาวเชก ไม่เข้าใจว่ากำลังอวดอะไร) " ขออนุญาตกราบเรียนชี้แจงว่า ผมเป็นคนธรรมดา มิมีอะไรจะอวด แต่ที่เขียนนั้น ผมมีจุดประสงค์คือ ผมอยากจะลดความตรึงเครียดของกระทู้ลง โดยการเขียนให้มีอะไรตลกๆบ้างในชีวิตของผมที่อาศัยอยู่ในประเทศเช็กที่ผู้คนค่อนข้างจะเย็นชา ไม่ยินดียินร้าย ความจริงการใช้ชีวิตที่นี่ ร่วมห้าหกปี ของผม มันก็ลำบาก แต่ผมก็มองว่า มันเรื่องชีวิตประจำวันธรรมดาเท่านั้นเอง ผมมีความสุขที่ได้อดทนก็เท่านั้น ใคร่ขอกราบเรียนว่า แม้ผมจะใช้บัตรผ่าน แต่ผมใช้ชื่อจริง นามสกุลจริงเลย เพราะผมคิดว่า ๑ ถ้าเป็นเรื่องความรู้ ผมก็ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นโดยสุจริตใจ ตามที่เรียนมา ๒ ถ้าเป็นเรื่องทั่วๆไป ผมมีหลักอยู่ว่า โดยมารยาท จะไม่พาดพิงถึง ผู้ตอบคำถามท่านอื่น โดยไม่สุภาพ หรือ ทำให้เกิดความไม่พอใจแต่อย่างไร จึงเรียนชี้แจงมาเพื่อโปรดพิจารณาด้วยครับ และกราบขออภัยหากทำให้คุณไม่พอใจในการตอบกระทู้ของผม ผมครับ ว่างๆคุยกัน จากคุณ : กมล ตันจินวัฒนกุล - [ 17 ม.ค. 52 07:55:33 A:158.194.181.186 X: TicketID:153431 ]

ความคิดเห็นที่ 18 กราบเรียนคุณ tann_naja ชีวิตคนนั้น แท้จริงความสุขมันไม่มี มันมีแต่จะทุกข์มากหรือทุกข์น้อย เท่านั้นเอง ผมเคยโดนคนเช็กด่าไหม ผมอยู่มา ห้าหกปี คุณคิดว่าผมจะโดนสักกี่ครั้ง? ใช่ มันเป็นทุกข์ แล้วเราจะเต้นตามมันหรือ ? เกิดไฟไหม้ เราก็ต้องดับไฟ เกิดทุกข์ก็ต้องดับทุกข์ เขาด่าเรา เราไม่รับรู้ มันก็ไม่ต่างจากการ ถวายอาหารพระ แต่พระท่านไม่ ฉัน อาหารนั้น ก็ยังเป็นกรรมสิทธิ์ของผู้ถวายอยู่ดี เช่นกัน คำด่าที่เราไม่รับ ไม่รับรู้ ก็ยังตกเป็นของผู้ด่าเช่นเดิม ไม่ตกอยู่กับผู้ใด แล้วเราจะรับมันมาเป็นทุกข์ทำไม ? เราไม่รับรู้มัน คนที่ด่าเราต่างหาก มันจะเกิดทุกข์ ทุกข์ที่เกิดจากกิเลสของตน ที่ไม่สามารถทำให้เราโกรธได้ เรื่องมันก็มีอยู่ประการฉะนี้ล่ะครับ ว่างๆคุยกันครับ จากคุณ : กมล ตันจินวัฒนกุล - [ 17 ม.ค. 52 08:23:25 A:158.194.181.186 X: TicketID:153431 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คุณ จขกท. ครับ เพื่อนพูดหนุนใจดี ๆ ไปหลายคน ใคร่ ขอเสริมว่า เราควบคุมความคิดและการกระทำของคนอื่นไม่ได้เสมอไปหรอก แต่เราเลือกและควบคุมการตอบสนองของเราเองได้ ขอเอาใจช่วยครับ จากคุณ : นายคลิค - [ 17 ม.ค. 52 11:14:54 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้สู้ต่อไป เพราะไหนๆเราก็มีโอกาสไปแล้ว ลองเอา คำแนะนำจากกัลยณมิตรแถวนี้ไปใช้ดูนะค่ะ แต่ถ้าทนไม่ได้ก็กลับ ไม่ได้จำเป็นต้องอยู่ต่อ เพราะไม่ก่อให้เกิดประโยชน์กับชีวิต ไม่ประเทืองปัญญา ไม่ต้องไปสนใจว่า ใครจะว่าเราอยู่ไม่รอด ไม่มีความอดทน ชีวิตเรา เราเลือกเอง คนอื่นที่พูดมันไม่ได้มาทนกับเราซักหน่อย ที่ผ่านๆมา ก็ให้มันผ่านไป ถือว่า เราบำเพ็ญบารมีให้ตัวเองโดยการขันติ และการให้ทานล่ะกันค่ะ สู้ๆๆๆค่า เป็นกำลังใจให้สุดตัว จากคุณ : หน้ากากยาเอบะ - [ 17 ม.ค. 52 11:54:09 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เข้ามาเป็นกำลังใจให้ จขกท ค่ะ จากคุณ : sweetkiwi (sweetkiwi) - [ 17 ม.ค. 52 13:18:28 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เข้ามาให้กำลังใจ จขกท เช่นกัน ลองสู้ให้ถึงที่สุด ถ้ารู้สึกว่าไม่ไหวจริงๆ ก็ติดต่อหน่วยงานที่เค้าส่งเรามา ให้ช่วยส่งเรากลับบ้าน เพราะเราสู้ไม่ไหวแล้ว จากคุณ : @_s.Oliver_@ - [ 17 ม.ค. 52 14:52:14 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ทำใจให้สงบ พยายามไม่โกรธ ควรพยายามสงสารพวกเขา คุณมีโอกาสได้เห็นโลกกว้าง เข้าใจโลกได้เร็วในขณะที่คนกลุ่มนั้นไม่มีโอกาสอย่างคุณ สงสารพวกเขาเถอะ แรงมา เราสงบ แรงลมนั้นก็ผ่านไป ยาก แต่คงไม่เกินความพยายาม คุณ จขกท ท่าทางจะมีวุฒิภาวะดีพอควร จากคุณ : yuy - [ 17 ม.ค. 52 14:53:03 A:124.121.25.206 X: TicketID:124751 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เป็นเรา เราโต้ค่ะ การโต้ตอบไม่ใช่ว่าเราก้าวร้าว เราตอบโต้แบบสุภาพ ไม่ใช้คำหยาบ เราไม่ก้าวร้าว แต่เพื่อแสดงให้เค้าเห้นว่า สิ่งที่เค้าทำกันนั้นมันน่าละอาย และเราไม่ใช่คนอ่อนแอนะ เราต้อง Assertive ค่ะ สู้ๆค่ะ โชคดีนะคะ จากคุณ : ฺBeachBum (BeachBum) - [ 17 ม.ค. 52 16:29:18 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอยกความคิดทางศาสนามาอ้างนะคะ เพราะว่าน่าจะเกี่ยวกัน การนินทาคนอื่น การมีอคติต่อคนอื่น การด่าทอคนอื่น การดูถูกคนอื่น ล้วนเป็นอกุศลจิตที่เกิดขึ้นในใจผู้ก่อทั้งสิ้น ถ้าผู้รับนิ่งไว้แล้วไม่ใส่ใจ บาปอันนั้นย่อมตกอยู่กับผู้ก่อเพียงฝ่ายเดียว มนุษย์เราเกิดมาแล้วตาย แต่เมื่อตายแล้วจะไปอยู่ที่สูงหรือที่ต่ำ ตัดสินได้จากปริมาณระหว่างกุศลจิตกับอกุศลจิตว่าฝ่ายใดมีพวกมากกว่ากัน แล้วคุณจะไปโกรธพวกเขาให้ตัวคุณตกต่ำทำไมคะ คุณไม่ได้ผิดอย่างที่พวกเขาคิดซะหน่อย หลอกขายของก็ไม่เคยหลอก มันเป็นความแตกต่างระหว่างมนุษย์ที่พัฒนาแล้วระดับโสดาบันกับปุถุชนทั่วไป คนทั่วไปเมื่อโดนนินทา โดนดูถูก ใจจะวุ่นวาย แต่พระโสดาบันจะไม่หวั่นไหว เพราะถ้าเค้าไม่ผิด ก็คือไม่ผิดค่ะ และที่สำคัญมนุษย์ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะพัฒนาตนเองให้ไปสู่ระดับนั้นได้ ในทางธรรมถือว่าคุณโชคดีที่มีแบบทดสอบท้าทายให้ทำแทบทุกวัน ในความทุกข์ถ้าเราอยากมองหาจุดดีของมันซะอย่าง ยากแค่ไหนก็หาเจอค่ะ จากคุณ : Friday13th - [ 17 ม.ค. 52 16:50:41 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อดทนได้ก็อดทนเถอะค่ะ ไม่ใช่บ้านเมืองเรา ถือซะว่าเราไปอาศัยดินแดนเขาชั่วคราว(แบบค้างคืน) !!....(ล้อเล่นนนนน) แต่ถ้าวันไหนเกิดทนไม่ไหวจริงๆ เป็นเราเองเราจะเดินไปหากลุ่มคนที่ล้อเลียนเราอยู่ พร้อมรอยยิ้มและถาม"มัน"เหล่านั้นว่า "WHAT IS YOUR PROBLEM????!!" จากคุณ : hamble pie - [ 17 ม.ค. 52 18:26:02 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ทุกคนมีข้อแนะนำดีๆ ทั้งนั้น    ลองประมวลดูแล้วทำตามดูครับ   อย่าคิดว่าตัวเองกำลังแบกภาระของประเทศเลยครับ    มันจะยิ่งทำให้คุณเครียดหนักเข้าไปอีก    สิ่งแวดล้อมต่างๆ ที่กระทบกระทั่งคุณมันก็หนักเกินแรงที่จะรับหรือต้านอยู่แล้ว     อย่าเอาภาระระดับประเทศเข้ามาใส่บ่าเลย   ผมเคยโดนเหมือนกันและเชื่อว่าคนไทยส่วนใหญ่ที่มาอยู่ต่างประเทศก็โดนเช่นกัน     ผมเคยโดนตอนเดินริมฟุตบาทอยู่ดีๆ   เจอเด็กๆ กลุ่มหนุ่มปาก้อนหินก้อนกวาดจากอีกฝั่งถนนใส่ผม  ตะเพิดไล่ผมกลับประเทศ...ควันออกหูเหมือนกันแหละแต่ไม่ได้ตอบโต้นะ.....  สักพัก เมื่อมีโอกาสได้คิดทบทวนดู    ผมเองสมัยเป็นเด็กที่บ้านเกิดอุดรธานีก็ใช่ย่อยซะที่ไหน   เคยวิ่งไล่ตามรถยีเอ็มซีของพวกจีไอขอเงินขอขนม   เขาไม่ให้ก็ด่าฝรั่งจีไอเฉยเลย    กรรมเลยต้องมาตามสนองตอนนี้   คิดได้ตรงนี้ก็ข่มความโกรธแค้นได้ เคล็ดลับของผมคือ 1.  ถ้าผมเห็นกลุ่มเด็กๆ หรือวัยรุ่นบนทางที่ผมจะเดินล่วงหน้าตั้งแต่ไกล   ผมจะพยายามเลี่ยง(แม้ไม่รู้ว่าพวกเขาจะไม่ดูถูกหรือดูถูกเราก็ตาม  เลี่ยงไว้ก่อนเป็นดีและปลอดภัยที่สุด)โดยหาทางข้ามไปเดินอีกฟาก 2. ในกรณีแรกถ้าเลี่ยงไม่ได้   ก็เดินสวนกันไปเฉยๆ เป็นตัวเองให้มากที่สุด   อย่าพยายามสบตา   หรือถ้าหากมีเครื่องเล่นมิวสิคก็เสียบหูฟังเดินผ่านไปเหมือนไม่รับรู้ความเป็นไปอะไรทั้งนั้น 3.  หากมีการดูถูกเกิดขึ้น   ผมจะดูที่จำนวนคนที่ดูถูกผม  และอายุของคนนั้นด้วย    ปรกติผมเป็นคนไม่ค่อยจะยอมคนในเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผลโดยเฉพาะเรื่องดูถูกเชื้อชาติและชาติกำเหนิด(แต่ถ้าหากคุณมีนิสัยตรงกันข้ามก็ไม่ควรทำตามผม)กับแต่ไม่เคยหาเรื่องใครก่อน    ถ้าหากคนที่ดูถูกผมเป็นเด็กกะเปี๊ยก   ผมก็จะสวนกลับในเชิงสั่งสอนนะ   ถ้าเป็นวัยรุ่นคนเดียวผม"คิดว่า"ผมจะถามกลับว่าทำไมเขาดูถูกผม(ที่ต้อง "คิดว่า" เพราะผมไม่เคยโดนวัยรุ่นคนเดียวดูถูกผม)    แต่ถ้าโดนวัยรุ่นเป็นกลุ่มดูถูก(ซึ่งผมเคยโดนมาแล้ว)ผมก็จะเงียบแกล้งทำไม่รู้เรื่องไปเสีย   แต่ถ้าเป็นผู้ใหญ่ด้วยกัน  ผมชอบยุที่จะให้เขาด่าดูถูกได้ตามสบาย(Go ahead, if that makes you happy.) 4.  แผ่เมตตาครับ   ผมแผ่เมตตาเรื่องนี้บ่อยมาก(แม้ตัวเองจะไม่ค่อยโดน) สุดท้ายนี้   อยากจะบอกตรงๆ ว่า   ตอนผมอยู่เมืองไทย   ผมโดนคนไทยด้วยกันเองพูดจาดูถูกเรื่องชาติและถิ่นกำเหนิดมากกว่าฝรั่งดูถูกผม.........ที่พูดตรงทิ้งท้ายไว้ตรงนี้   ก็เพื่ออยากจะให้ใครก็ตามที่เคยดูถูกคนไทยด้วยกันเองหรือคนจากประเทศเพื่อนบ้านเมื่ออ่านมาถึงตรงนี้ได้ฉุกย้อนคิดกลับเข้าหาตัวเองว่า   เมื่อได้มาใช้ชีวิตในต่างประเทศแล้วถูกคนต่างชาติดูถูกมันได้รับความรู้สึกเช่นไร?    ....แล้วยิ่งคนใน"ชาติเดียว"กันพูดดูถูกเรื่องถิ่นกำเหนิดที่แตกต่างกัน   มันยิ่งช้ำและน้อยเนื้อต่ำใจเป็นทวี จากคุณ : คนอุดรฯ (วัชรานนท์) - [ 17 ม.ค. 52 18:31:32 ]

ความคิดเห็นที่ 28 พระท่านว่า เวลาคนอื่นเขาด่าเรา ก็เท่ากับว่าเขากำลังด่าตัวเอง เพราะหูของเขาอยู่ใกล้กับปากของเขา มากกว่าหูของเรา   คำด่ามันไปถึงหูของเขาเองก่อนหูของเรา จากคุณ : praphrut608 - [ 17 ม.ค. 52 18:48:54 ]

ความคิดเห็นที่ 29 พอเห็นเนื้อเรื่องอยู่ที่ปราก ดิฉันก็นึกถึงคุณ กมล ทันที เพราะได้รู้เรื่องประเทศนี้ ต้องบอกว่าจากคุณกมลเป็นส่วนใหญ่เลยทีเดียว และแล้วเขาก็มาในความเห็นต่อมา   อยากกิ๊ฟคุณกมลนะ แต่คุณเป็นบัตรผ่านให้ไม่ได้ เอาไปทางนี้แล้วกัน สำหรับคุณ จขกท.  มีหลายความเห็นน่าอ่านและน่าเป็นข้อแนะนำทีดีทั้งนั้น เรามาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง เข้าใจความรู้สึกดีเวลาที่เขามองเราเป็นตัวประหลาด ทำท่าไม่ให้เกียรติเรา  อย่างที่หลายคนบอก เราควบคุมคนอื่นไม่ได้ แต่เราทำที่ตัวเองได้นะคะ  พยายามอย่าไปใส่ใจ  ถ้าทนไม่ไหวก็บอกเขาไปว่า ฉันมีอะไรผิดปกติมากเหรอ ก็แค่มนุษย์คนหนึ่งที่พวกคุณยังไม่ได้รู้จักมักจี่ ไม่คิดจะลองศึกษากันดูแล้วค่อยตัดสินไม่ดีกว่าเหรอ   แต่ก็อีกนั่นแหล่ะ ถ้าคนมันคิดได้ มันก็คงจะเข้าใจง่ายๆ แต่คนมันคิดไม่ได้ ก็จะพูดให้เราเจ็บช้ำน้ำใจอีก  จขกท.ก็เลือกที่จะทำให้ดีที่สุดละกันนะคะ  สุข ทุกข์อยู่ที่ใจ ตั้งกระทู้นี้ ดิฉันเชื่อว่าคุณมีกำลังใจฮึดสู้อีกมากโขเลยล่ะ  เพื่อนๆ พี่ๆ น่ารักทั้งนั้น  สู้ๆ นะคะ จากคุณ : ก๋าสะลองเงิน - [ 17 ม.ค. 52 18:55:18 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นกำลังใจให้นะค่ะ จากคุณ : whitelady - [ 17 ม.ค. 52 18:55:39 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ในฐานะที่เคยเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน เคยตกที่นั่งเดียวกับน้อง พี่เข้าใจความรู้สึกจริงๆค่ะ ว่ามันเป็นยังไง นอกจากเราจะต้องอาศัยในสถานที่แปลกใหม่  ต้องเจอกับความเหงา ความอ้างว้าง เราก็จะเจอกับปัญหามากมาย ซึ่งนั่นแหละจ้ะน้อง คือการเรียนรู้ และเป็นรอยต่อที่จะทำให้น้องก้าวเข้าไปเป็นผู้ใหญ่ เหมือนกับเพชร (น่าน... ยืมเค้ามานะ อิอิ) ที่เกิดมาจากคาร์บอน ต้องผ่านแรงกดดันนานัปการ ทนทรหดมาได้ จนกลายเป็นเพชรที่ล้ำค่า พี่ก็เคยเจอ หนักเอาการเหมือนกัน ไปใหม่ๆผู้คนก็รุมมอง ตะโกนเรียกเราว่า ไชนิสๆๆๆ (แล้วเราก็ตอบเค้าไปว่า คนไทยย่ะ) มีปัญหากับเพื่อนร่วมชั้น เพราะเค้าไม่ยอมรับฟังเรา อยู่ในกลุ่มเค้าทำเหมือนเราเป็นธาตุอากาศ เราจะพูดอะไร เค้าทำเป็นไม่ได้ยิน เหตุผลก็เพราะว่า เรามาจากเอเชีย ไม่น่าจะฉลาด (ดูมันคิด) ไปๆมาๆ งานกลุ่มก็ล่ม เพราะว่ามันเป็นวิชาคณิตศาสตร์ ที่พวกนั้นคิดว่ายาก แต่คนไทยอย่างเราทำได้สบาย (จะสังเกตุได้ว่า เด็กไทยเวลาไปนอกมักจะไปคว้าชื่อเสียงด้านนี้มาบ่อยๆ) พี่เลยเอาเรื่องเข้าไปปรึกษาอาจารย์ ที่เป็น ที่ปรึกษาประจำตัวเรา (คิดว่าทางโครงการแลกเปลี่ยนจะจัดให้เด็กทุกคน) เค้าจะช่วยประสานงานให้เรามีโอกาส ตอนนั้นก็ได้แสดงฝีมือเต็มที่ จนเพื่อนๆหันกลับมายอมรับ (ซึ่งใช้เวลาค่อนข้างนานนนน) มีเรื่องกับนักวิทยาศาสตร์หัวหน้าแลป ที่ไม่ยอมสอนและเอาเราเข้าร่วมกิจกรรม แถมไล่เราออกจากห้องแลบ เพราะคิดว่าเราไม่เข้าใจ ไม่มีพื้นฐานความรู้ อยู่ไปก็เกะกะ (เหตุผลน่ากระทืบมันมากกกก) โดนเด็กวัยรุ่นขับรถตามในเมือง เพราะคิดว่า ง่าย ชวนไปไหนก็ได้ แค่จ่ายเงิน อีกมากมายสารพัดเลยน้อง จนรู้สึกว่า ทำไมมันถึงไม่สวยงามอย่างที่วาดฝันเอาไว้ แต่ถึงตอนนี้พี่ก็ผ่านมันมาได้  โตขึ้น แก้ปัญหาเป็น และรู้สึกโชคดีที่ได้รับประสบการณ์มากมายขนาดนี้ บางทีพี่โดนถาม โดนดูถูก หลายเรื่อง เกี่ยวกับผู้หญิงไทย พี่ก็ต้องหาวิธีจัดการ ตอนนั้นถึงขั้นทำบอร์ด รณรงค์ เผยแพร่ที่โรงเรียนเลย มั่นมากๆ สิ่งที่อยากจะบอกคือ มันเป็นเรื่องปกติมากๆๆ (ไม่เจอปัญหาสิ โคตรแปลกเลย) และปัญหานี่แหละที่จะเป็นเครื่องมือทำให้น้องโตขึ้น รู้จักผิดชอบชั่วดีในอนาคต มีอะไร ลองตั้งสติจ้ะ คิดถึงปัญหา สาเหตุด้วยความเข้าใจ แล้วน้องจะภูมิใจที่ผ่านมันมาได้ ตอนพี่อยู่นั่น ร้องไห้เสียน้ำตาง่ายมาก บางทีก็เก็บตัวเงียบ ร้องๆๆ อยู่ในห้องคนเดียว เซ็งจิตสุดๆ แต่ก็ยังดีที่มีสติลุกขึ้นสู้ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ถ้ามีอะไรอยากปรึกษาก็ได้เสมอเลยนะ หัวอกเดียวกัน^^ จากคุณ : น้ำผึ้งเดือนสิบสาม - [ 17 ม.ค. 52 19:07:00 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณทุกคนมากมายมหาศาล มากที่สุดในโลกเลยค่ะ อ่านอย่างละเอียดทุกความเห็น ซึ้งใจมากๆค่ะ ต่อไปนี้จะตั้งใจอดทน เลิกเก็บมาใส่ใจ ถ้าเราล้มเราก็ลุกใหม่ได้ใช่ไหมคะ ปล. คุณกมลคะ ถ้าเราให้กิฟท์คุณได้ จะเทให้หมดกระเป๋า ปล.2 หนุ่มเชคไม่ค่อยหล่ออ้ะ ชอบหนุ่มไทย ณ บ้านเกิดมากกว่า อิอิ จากคุณ : เจ้าหญิงจากความมืด - [ 17 ม.ค. 52 21:32:20 ]

ความคิดเห็นที่ 33 น่าเห็นใจเจ้าของกระทู้มากครับ  ถ้าผมเป็นจขกท. ผมจะใช้ ความนิ่งสงบ สยบความเคลื่อนไหว ผมจะไม่สนใจเวลาเค้านินทา หรือว่าด่า ตราบใดที่เราไม่ได้ทำผิด และผมจะทำให้เค้าเห็นว่า เอเชียก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าคนยุโรป  ขอให้จขกท ตั้งใจเรียนนะครับ ผลสอบออกมาเอาให้พวกเช็กอายเลย แล้วก็แค่ระวังไม่ทำให้ใครเดือดร้อนแค่นี้ก็พอแล้วครับ อย่างอื่นไม่ต้องไปใส่ใจ จากคุณ : sUnTaO - [ 17 ม.ค. 52 22:26:32 ]

ความคิดเห็นที่ 34 กราบเรียนคุณ เจ้าหญิงจากความมืด อันนี้ขออนุญาตเล่าแบบเท่าที่เคยสัมผัสเกี่ยวกับบรรดาเพื่อนๆที่มหาวิทยาลัย และที่หอพักก็แล้วกัน เพราะทั้งอนาบริเวณหอหักห้าตึกบวกโรงอาหาร มีผมเป็นคนเอเซียตะวันออกอยู่คนเดียว ตาตี่มาแต่ไกลเลย เจ้าคุณกมล นี่ การอยู่หอพักที่นี่จะต้องมีรูมเมท ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมไม่ชอบ มันเหมือนหวย ถ้าถูกก็โชคดีไป ถ้าผิดนั่นหมายความว่าปัญหามาเยือนแน่นอน สองปีแรกโชคดี รูมเมทเป็นสโลวัก แต่เรียนประถมมัธยมที่เช็ก เขาเป็นคนที่บุคคลิกตรงกับผมตรงที่ เรียน อย่างเดียว และ เพื่อนคนนี้เขาเป็นผู้ใหญ่มาก พูดอะไรก็ตกลงไม่ยาก เช่น ตกลงเลยว่าในห้องห้ามมีกลิ่นบุหรี่ กับ การมีกิจกรรมแห่งความรัก ใน ขณะที่ผมยังอยู่ในห้อง ซึ่งก็ตกลงกันได้ด้วยดี และ เพื่อนคนนี้ก็สอนภาษาผมด้วย สุภาพมาก จะทำอะไรก็ถามผมเสมอ และคุยกันด้วยเหตุผล และมันก็มีเรื่องประหลาดอยู่ว่า เจอเด็กสโลวัก ๓๐ กว่าคนที่เป็นเพื่อนกัน ส่วนมากพูดภาษาคนรู้เรื่อง คุยได้ด้วยเหตุผล พอรูมเมทสโลวักแกเรียนจบแกก็ไปต่อ อเมริกา ส่วนรูมเมทมาใหม่ เป็นนักเทนนิส เด็กเช็ก อายุน้อยมาก แบบ พอเราพูดอะไรก็ทำเป็นไม่สนใจเรา ผมและก็ไม่ใช่นักเรียนมหาวิทยลัยด้วย แล้วทำไมจัดมาอยู่กับผมได้อย่างไร ผมถึงต้องไปถามผู้อำนวยการเลยว่า "กฎให้บุคคลที่ไม่ใช่นักเรียนมาพักในโซนของนักเรียนทำได้หรือ ถ้าเขาไปอยู่โซนเกสเฮ้ามหาวิทยาลัยก็ว่าไป " สาเหตุที่ต้องถามเพราะ ท่านแก เล่นเทนนิส น้ำไม่อาบ ถุงเท้า เสื้อ มัน เหม็นมาก ซึ่ง ข้อเสียของผมคือ ผมไม่ชอบความสกปรก ซกม๊ก หมกเค็ม (เด็กผู้ชายเช็ก ๘๐ เปอเซนต์ อาจกล่าวได้ว่าเป็นเช่นนั้น บางท่าน ๓ อาทิตย์ไม่เคยอาบน้ำก็มี กลิ่นชวนฝันมาก ) และที่ทนไม่ได้คือ การแช่อาหารขึ้นรา เน่า ไว้ในตู้เย็น เราบอกเขาดีๆ แต่เขาย้อนเราว่า คนอื่นไม่เห็นมีปัญหาเลย ทำไมเรามี ?อ้อ อย่างนี้ได้เลย ถ่ายรูปพร้อมยื่นคำร้องไปที่ผู้อำนวยการหอพักเลย เลย แล้วบอกว่า ผมใช้ตู้เย็นร่วมกับนักเรียนเช็กท่านอื่น อีก ๓ ท่าน ผมได้บอกกล่าวถึงเรื่องความสะอาดในตู้เย็น และสมควรจัดเวรล้างตู้เย็น แต่นักเรียนเช็กทั้ง ๓ ท่าน (มีสองคนที่ใช้ตู้เย็นร่วมกับผม ก็เรียนกฎหมายเช่นกัน แต่ยังเกรียนอยู่ ) จากนั้นตู้เย็นก็สะอาดขึ้นทันที แต่มันยังไม่จบหรอกครับ เพราะนักเรียนเช็กสองท่านที่เหลือนั้นไม่พอใจผม มานานแล้ว ตั้งแต่ผมไปบอกว่า ห้ามสูบบุหรี่ ในบริเวนห้อง (จริงๆสูบอย่างอื่นยิ่งกว่าบุหรี่ แต่ผมไม่ขอกล่าวถึง เป็นที่รูกันว่ามัน คือ อะไร ) ปัญหากับสองท่านนี้มีมานาน พอสมควร เนื่องจากว่าภายในบริเวณห้องนั้น สองห้องพัก(แต่ละห้องอยู่สองคน) จะต้องใช้ตู้เย็น ห้องน้ำ ร่วมกัน สำหรับนักเรียนสี่คน นั่นคือ ผม นักเรียนเช็กสองท่านที่มีปัญหากับผม และ รูมเมทคนใหม่ที่จะมาแทน ท่านนักเทนนิสเช็ก เพราะผลของคำร้อง ทางหอพักต้องจัดให้เขาไปอยู่ที่อื่น พอรูมเมทคนใหม่มา เป็นเด็กเช็ก แต่แกดีมาก ช่วยเหลือผมทุกอย่าง บุหรี่ไม่สูบ เป็นคนมีน้ำใจนักกีฬา ไม่สกปรก อาบน้ำทุกวัน สะอาดมาก อาจจะติดเจ้าชู้บ้างเพราะมันหล่อ ประเภทรูปหล่อกล้ามใหญ่ หญิงตรึม ด้วยเหตุนี้ล่ะครับ ผมไปไหนมาไหนกับรูมเมทคนนี้ โอย สบาย เจงๆ แต่ตู้เย็นมันก็ยังมีปัญหา แถมห้องน้ำก็มีปัญหาด้วย คือ ไม่มีใครทำความสะอาด (เคยสอบถามคนทำความสะอาด หลังปิดเทอมแล้ว ต้องล้างส้วมแต่ละห้อง คนทำความสะอาดบอกเลย ห้องส้วมที่นักเรียนชายอยู่ มันสกปรกมาก กว่าจะขัดออก แทบแย่ และเป็นเกือบทุกห้อง สกปรกและอนามัยต่ำมาก ไม่รู้อยู่กันปได้อย่างไร ) คำร้อง ครับ พร้อมรูปถ่ายหลักฐานครับ แค่นั้นยังไม่พอ ผมก็เชิญป้าคนดูแลหอพักมาเป็นพยานเรื่อง การใช้เสียงดังเกินขอบเขต ของนักเรียนเช็กที่มีปัญหากับผมด้วย บันทึกเป็นหลักฐานเลย ต่อมา ผู้อำนวยการ ก็เอาตู้เย็นใบใหม่มาให้ผมใช้ร่วมกับรูมเมท โดยแยกต่างหากโดยสินเชิงจากนักเรียนเช็กสองท่านที่ผมมีปัญหาด้วย พร้อมทั้งนักเรียนเช็กทั้งสองท่านที่มีปัญหากับผมก็โดนทัณฑ์บนว่า ถ้าฝ่าผืนระเบียบอีก เชิญออกสถานเดียว คุณคงเห็นแล้วซิว่า ผมจะต้องรับมือกับนักเรียนเช็กอย่างไร แต่ทุกอย่างผมเล่นตามระเบียบครับ เพราะผมคิดว่า กฎระเบียบคุ้มครองสุจริตชนเสมอ เดี๋ยวมาต่อ ว่างๆคุยกัน ครับ จากคุณ : กมล ตันจินวัฒนกุล - [ 17 ม.ค. 52 22:57:40 A:158.194.181.186 X: TicketID:153431 ]

ความคิดเห็นที่ 35 กลับมาต่อครับ ส่วนผู้ชายเช็กเป็นอย่างไร?ในสายตาผม หล่อ ไม่หล่อ คำตอบคือ ผมคิดว่า ค่อนข้างจะแต่งตัวเชยครับ ผู้ชายเช็กแต่งตัวดีมีน้อยมาก แถมเสื้อผ้า ผมมักจะได้กลิ่นตุๆแบบไม่ได้ซักมา ๗ ศตวรรษ อันสาเหตุจาก น้อยคนจะอาบน้ำนั่นแหละครับ เท่าที่ดู แต่งตัวเนี๊ยบจริงๆ สงสัย จะ เจ้า เปเตอร์ ซปรินซ์ เพื่อนผมเอง (เรื่องดี อ้างชื่อได้ ) ดูดีและสะอาดมาก โดยมากแล้ว ผมอยู่ที่นี่ ผมมีเพื่อนผู้ชายน้อยมาก ๘๐ %เป็นเพื่อนผู้หญิง เพราะ ผู้ชายเช็กมันมีบางอย่างๆที่ผมค่อนข้างจะเอือมพฤติกรรมอยู่เช่น เรื่องการพูดการจา มารยาท และ ความแข็งกระด้าง ที่แม้แต่เพื่อนผม นักเรียน สเปน โปรแกรม อีราสมุส เขายังบ่นเลย เรื่อง ผู้ชายเช็ก น่ะ ส่วนผู้หญิงค่อนข้างจะดูอ่อนหวานนุ่มนวล แต่จะดูเย็นชา ไม่ยินดียินร้าย แต่อันนี้ ม่ายเป็นไร ผู้หญิงเช็ก จะชอบคนเอาอกเอาใจ แต่ผู้ชายเช็ก ผมว่า มัน สาก (กราบขออภัย ไม่สุภาพเล็กน้อย) เอาอกเอาใจไม่เป็น แต่ ป๋ากมล (อะ แฮ่ม ยอตัวเองเล็กน้อยขออภัย) อยากกินอะไรบอก เดี๋ยวผมเข้าครัวไปทำให้เลย อยากได้อะไรบอก เด๋วจัดให้ ดังนั้นๆเนี๊ยะ เพื่อนสนิท เพื่อนคุยก็มักจะเป็นผู้หญิง เสียมากกว่า นี่ก็เป็นวิธีการเรียนภาษาเช็ก อีกแบบหนึ่งของผม คือ ให้หนูๆน่ารักเธอสอนให้ สบายจริง ๆ อย่างว่าล่ะครับ คุณ เจ้าหญิงจากความมืด ผมเข้าใจคุณดี ผมอยู่ที่นี่วันแรกๆ ก็ไม่ต่างจากคุณ เลย อาจจะหนักกว่าด้วยที่ แม้แต่อาจารย์ก็ยังเฉยชากับผม แต่วันนี้ คุยกับอาจารย์ สบายๆ สภาพแวดล้อมในเช็ก ด้านมืด มันทั้งหนาวทั้งโหด การดับทุกข์คือ เปิด ฮีตเตอร์พลังความขยันพัฒนาศักยภาพตนเอง ทั้งการเรียน และการงาน แล้วมันจะดีเอง คนเราต้องมีไฟแห่งความฝันครับ นี่คือประสบการณ์ของผมครับ ณ ที่นี้ หวังว่าคงเป็นประโยชน์สำหรับคุณ เล็กๆน้อยๆครับ ว่างๆคุยกัน ครับ จากคุณ : กมล ตันจินวัฒนกุล - [ 17 ม.ค. 52 23:33:51 A:158.194.181.186 X: TicketID:153431 ]

ความคิดเห็นที่ 36 Hi I'm also Exchange student,but I'm in USA In this case,i think you should talk to Your Organization that send you to Czech Republic Because I was shock with racist problem in USA but I talk to my YFU staff,they made me feel a lot better If you can pass this hard time,you will be happy Cheer CaptainSide จากคุณ : Captainside - [ 18 ม.ค. 52 03:45:52 ]

ความคิดเห็นที่ 37 To #36 I'm really glad to meet one of YFU Family here! Hope you are doing great, enjoying this year, and doing your best. เป็นทางทที่ดีอีกทางนะครับ AFS Staff คงจะช่วยจขกท.ได้อีกแรงนึงครับ Have a great year!, Keep Warm! จากคุณ : `MaGuZ` - [ 18 ม.ค. 52 09:48:27 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ชอบอ่านความเห็นของคุณ  กมล ตันจินวัฒนกุล  อย่างมากมายมหาศาล เพราะเปี่ยมด้วยประสบการณ์  มีอารมณ์ขำ  ตรงไปตรงมาแต่สุภาพ  ที่สำคัญเป็นกำลังอย่างดีเลยครับ  สำหรับคนที่กำลังมีปัญหาในการปรับตัวเมื่ออยู่ ตปท แม้ไม่เคยเจอปัญหาเรื่องต่างชาติพันธุ์  แต่ก็ขอให้ จขกท อย่ายอมแพ้ครับ จากคุณ : Fortunism - [ 18 ม.ค. 52 15:02:35 ]

ความคิดเห็นที่ 39 จัดการมันไปเลย ไหนๆก็คิดว่าคุณเป็นคนเวียดนามอยู่แล้ว ไม่เสียชื่อเสียงอะไรประเทศไทยเลย จริงๆนะ เป็นผมนะ ไปรวมตัวกับเพื่อนเอเชียคนอื่น (strength in number โลด) ไปกันหลายๆคน แล้วอย่าลืมหาคนหน้าเถื่อนๆไว้ด้วยนะ ดูสิว่ามันจะมีใครกล้ามาทำอะไรคุณอีกไหม ผมว่าการเป็นคนดีไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นพ่อพระแม่พระตลอดเวลา เป็นคนดีแต่ weak ให้คนอื่น step all over นี่ก็ไม่ไหวนะครับ จริงอยู่ที่เราอยากจะส่งเสริมเผยแผ่ Thai culture ให้ต่างชาติรับรู้ และเมื่อมันไม่มีคน care จะเอา แถมยังมาคุกคาม (ถึงขั้นนี้ผมเรียกว่าคุกคามแล้วครับ) อีก ผมว่ามันไม่มีประโยชน์ที่คุณจะต้องมาอดทนกับคนพวกนี้ ยิ่งคุณยอมผมว่าพวกมันยิ่งได้ใจ น่าจะให้พวกคนเหล่านี้รู้เสียบ้างว่าคนเอเชียไม่ใช่ที่จะมานั่งให้พวกเขาดูถูก ไม่รู้สิ ผมอาจจะแนะนำต่างจากคนอื่น แต่ถ้าเป็นผมๆไม่ยอมหรอก แล้วก็ไม่มานั่งทนให้เสียสุขภาพจิตด้วย จากคุณ : Rennis - [ 18 ม.ค. 52 15:13:58 ]

ความคิดเห็นที่ 40 มาขอบคุณอีกครั้งค่ะ สบายใจแล้วตอนนี้ อิอิ จริงค่ะ ผู้ชายเช็กส่วนใหญ่ "เถื่อน" คือคำนิยามที่เหมาะสม แต่พี่ชายที่เป็นโฮสแฟมมิลี่เนี่ยค่ะ สุภาพแล้วก็สะอาดมาก เรียกว่าหนุ่มสำอางได้เลย คิดดูว่าพับเสื้อผ้าที่จะซักใส่ตะกร้า ทำเอาเรามานั่งคิดมากว่า พี่ชายชั้นเป็นเกย์มั้ยเนี่ย แต่ว่าก็นิสัยเย็นชาตามปกติคนเชคอยู่ดี เมื่อตอนปีใหม่ไปเที่ยวปาร์ตี้บ้านเพื่อนพี่ชาย มีแต่คนโตกว่าทั้งนั้นเลยค่ะ ก็นั่งๆ คุยๆ ดื่มๆ ดูเค้าสูบบุหรี่ (เราไม่สูบ) นั่งอยู่กับกลุ่มผู้หญิงค่ะ ซักพัก... พวกผู้หญิงก็เลือกซีดีกัน เราก็ถามว่าเค้าจะทำอะไร เค้าว่า "ดูหนัง" แหม กำลังคิดอยู่เลย ดีเหมือนกัน จะได้ไม่เบื่อ เพราะตอนนี้คุยเหนื่อยมาก ฟังไม่ค่อยออก แต๊!!!!!  ปรากฎว่ามันคือ "หนังโป๊" !!!!!   แอร๊ยยยย เผ่นกลับบ้านทันที โทรเรียกแม่มารับ T T ส่วนพี่ชายที่แสนเย็นชาก็แค่ถามว่า "ทำไมรีบกลับล่ะ" พอเราบอกว่าเราไม่ชิน อธิบายตะกุกตะกักเรื่องวัฒนธรรมเรา (ยังช็อกอยู่)เค้าก็ "หรอ แล้วไง" วึ้ยยย อยากเตะผ่าหมากพี่ชาย เคยมีเพื่อนคนไทยคนหนึ่งค่ะ เจอเหมือนกัน แล้วก็ตะโกนด่าพวกนั้น แต่เป็นภาษาไทยนะ ก็ทำเอากลุ่มนั้นหน้าเหวอ งง แล้วก็คุยๆกันแล้วเดินหนีไปเลย ทำไมมีคนรู้ว่าเราอยู่โครงการ AFS หงะ จากคุณ : เจ้าหญิงจากความมืด - [ 18 ม.ค. 52 22:11:04 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ในฐานะที่เคยเป็นเด็กแลกเปลี่ยนเหมือนกัน พี่ไม่อยากให้น้องนั่งอดทนอะไรมากมายแบบนางเอกละครนะ เพราะเราเองก็เป็นคน ถ้าอะไรทนไม่ได้ ก็ตอบโต้แบบผู้ดีให้เค้าได้รู้ว่าเออ...คนเหมือนกัน อธิบายไปเลย กับคนที่สามารถอธิบายได้ บางทีพวกบัวในตมจริงๆ มันไม่เข้าใจเราหรอก เรื่องการเหยียดผิว เหยียดชนชาติ ไม่ใช่เรื่องที่เราเป็นคนทำผิดนะ ลองคุยกับทางโครงการดูดีกว่ามั้ยคะ บางที เค้าอาจช่วยได้เรื่องการทำความเข้าใจกับทางโรงเรียนให้ปรับความเข้าใจกับนักเรียนเขาเองด้วย เรามาแลกเปลี่ยน นั่นหมายถึง เรามีสิทธิ์รับรู้ควาคิดเขา และมีสิทธิ์ที่จะส่งความคิดเราให้เขาด้วย ไม่ใช่มานั่งทนอย่างเดียว จากคุณ : Lighting Plankton - [ 19 ม.ค. 52 09:57:55 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ไม่แปลกอะไรหนิ ผมโดนคนไทยด้วยกันเองพูดจาดูถูกเรื่องชาติและถิ่นกำเนิดเป็นประจำจนชิน คุณๆที่ไม่ใช่คนอีสานไม่เข้าใจหรอก จากคุณ : newer - [ 19 ม.ค. 52 11:16:16 ]

ความคิดเห็นที่ 43 to #42 I'm E-san people too I born in Loei I'm glad to meet you ----------------------------------------------------- Oh! Your Host brother Watching Porn!!! my friends in USA too but i said "In Thailand My country,I have a lot of better of this stuff" hahaha+ จากคุณ : Captainside - [ 20 ม.ค. 52 03:45:37 ]

ความคิดเห็นที่ 44 "ทำไมมีคนรู้ว่าเราอยู่โครงการ AFS หงะ" Because AFS is the only program in Thailand that sends students to other countries than the States, Australia, or UK ja :) I knew you were AFS too when I first read it and I think you're #47 or something, right? I kinda agreed with K.Syd-com that you shouldn't care about them because sometimes striking back could create more problems to you na ja. I was also a counsellor to a nice naive Thai girl who went to Spain. She was so sweet and innocent. Then, she got insulted many times and there were abuses from those Spanish mofos just because they didn't like Asians. She kinda fought back and those people didn't stop and they started to bother her even more. Things got worse and out of control after that and later on, her family decided to have her come back to Thailand cuz they weren't so sure about their daughter's security! From what I've read, I think you're also a naive and patient na ja. The reason why I say this is because a strong + real person would just fight back at that same second he gets attacked and wouldn't keep it to himself. I'm not saying that you're coward or anything but that's not totally you. SO, I'd suggest you to ignore them ja because you don't wanna face with any bad consequences, right? I mean, if they actually start to hit you or sexually harass you, would you be able to get away from them or fight back? If you think you can, then fight back. If not, just ignore those people and move on with your life ja. I think for one problem, each person has his own way to deal with it, let it be anything. You can't just do whatever others think it's right! You've gotta know whether you can have things under control when it really comes to that time! Hope it helps na ja! Relax na :) Just want you to know that many AFSers have to face that problem! I've been there and done that.. I didn't fight back when people called me Chinita all the time and gave me an unpleasant look. I didn't say anything when they made slanted eye to mess with me. I didn't do anything when they were mocking me in front of the classroom.. and I don't regret for those actions! I know that if I really insulted them back, I wouldn't have been able to keep things under control and things could have gotten worse! So, think about what I'm saying na ja ^^ จากคุณ : La Estrellita Brillante - [ 20 ม.ค. 52 06:47:03 ]

ความคิดเห็นที่ 45 คิดว่าคุณน้อง จขกท น่าจะเขียนกระทู้ตอนกำลัง ท้อแท้ เหนื่อยใจนะคะ (เพราะเห็นว่า คห กลางๆ น้องเค้ารู้สึกดีแล้ว) จริงๆ การที่เป็นคนเอเชียและโดนดูถูก ก็มีในหลาย ๆ ที่นะคะ อยู่ที่มุมมองของเรามากกว่า (ว่าเราแบกมันไว้แค่ไหน) ดิฉันไม่เคยเก็บเอามาคิดมากนะคะ ขนาดคุณน้องเป็นนักเรียนนะ ซึ่ง "ยังมีสถานะเป็นนักเรียน"   โห แล้ว คนทำงานล่ะคะ ถ้าไปอยู่ประเทศอื่น ๆ ถ้าไม่ตามสามีมาล่ะก็ โดนมองไปหมดแหละว่า "มีแววมาขายบริการ" แบบที่ตะวันออกกลางนี่ เดินอยู่ข้างถนน และมีรถจอดเทียบบีบแตร เรียกขึ้นรถ นี่เป็นเรื่องปกติ (ต้องอย่าทำหน้ากลัวหรือ หงอ พูดเสียงดัง ๆ ทำหน้าดุ ๆ ไว้) ดิฉันคิดว่า การที่เราพูด แสดงความคิดเห็น มากขึ้นจะทำให้เค้า รู้จักเรามากขึ้นนะ (ปล เช่น บางชนชาติ เอะอะ ก็มองว่า คนไทยหัวดำพูดอังกฤษไม่ได้ เค้าก็ดูถูกแล้ว)  แบบ ถ้ายิ่งไม่พูด เค้าจะดูว่าเราหงอ นะ (ใช้ศัพท์ถูกหรือเปล่า) อย่าง ปสก ที่เจอ ด้วยความที่คนตะวันออกกลางไม่ค่อยมี ปสก ทำงานกับคนไทยอยู่ (มีแต่กับคนงาน) มาใหม่ ๆ เค้าก็ว่า เป็นเมียเก็บเจ้านายด้วยซ้ำ (เพราะไม่เข้าใจว่า ทำไมเจ้านายต้องลงทุน เอายัยนี่มาจากไทย) หลังๆ มา ดิฉันก็เริ่มแผลงฤทธิ์ ใครทำงานไม่ได้ดั่งใจ ก็ ฉาด ๆ เลยค่ะ (เฮ้ย กรูพูดได้นะ) พวกไม่รู้จักคนไทยก็ เริ่มรู้จักคนไทยมากขึ้น เฮ้ย ประเทศกรูไม่ได้มีแต่ เลเบอร์นะ ภาษาอังกฤษ ใครเขียนไม่ถูก ก็แก้แหลก ไม่เว้น แมแนเจอร์คอมเม้นผิด ก็แก้ ( ปล มีพวกคิดว่า คนไทยไม่ใช่ ฝรั่ง แล้วเค้าก็ไม่เชื่อเครดิต การคอมเมนต์ของเราอีกเอ้า)  ด้วยความที่ เพื่อนบ้านเห็นว่า คนไทยไม่เก่งอังกฤษนี่แหละ แล้วก็เอามาเหมารวมว่า สกิลภาษาของคนไทย ไม่ดี จริงๆ เค้าไม่มี ปสก ทำงานกับคนไทยมากกว่านะ (ปล ตัวเองไม่ได้เก่งหรอก แต่หมั่นไส้พวกที่เขียนผิด ๆ แล้วยังมาทำกร่างว่า คนไทยสกิล ภาษาต่ำ อย่างคนญี่ปุ่น ไม่เป็นหรอกนะ เพราะสัดส่วนคนญี่ปุ่นที่สกิลภาษาอังกฤษดี ก็ไม่ได้มีมาก แต่จะมีพวก มาเลเซีย แล้วก็อาหรับนี่แหละ คนไม่รู้จักเรา ตามท้องถนน ก็ยังดูถูกเราค่ะ แต่เฉย ๆ แต่ถ้ามันผิวปากแซวแล้วมันไม่หนี ดิฉันก็ มีสวนกลับเหมือนกัน ( มีแบบ ชลอรถ แล้วส่งจูบให้เราด้วย ทั้งคันเลย ) ดิฉันก็ด่าพวก มัน ณ ตรงนั้นเลย แต่ไม่เคยเก็บมาเป็นอารมณ์น้อยใจหรือเสียใจค่ะ  ยิ่งเราไม่พูด พวกนี้ก็ยิ่งไม่รู้ค่ะ ( แหะ แหะ โซลูชั่นส่วนตัวไปหน่อย ) ยังไง ก็เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : Freedom of Life - [ 20 ม.ค. 52 15:23:57 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ให้ความสงสารและเมตตาเขาค่ะ เขาถูกหล่อหลอมมาด้วยความเกลียดชัง ช่างน่าสงสาร เขาตัดสินคนจากเพียงภายนอก น่าสงสารจริงๆ เขาคงโง่มากที่คิดได้แต่เพียงแค่นี้ จขกท.ผู้มีจิตใจประเสริฐอย่าได้อ่อนไหวกับเรื่องแบบนี้เลย จงทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : เสียงจากบ้านนา - [ 20 ม.ค. 52 17:32:55 ]

ความคิดเห็นที่ 47 โห ท่าน กมล ตันจินวัฒนกุล ข้าขอเรียกท่าน ว่า "ท่าน " ประโยคนี้ท่านได้ แต่ ไดมา ........ "ผู้ที่เจริญแล้วย่อมไม่ตัดสินคนจากชาติกำเนิด" จะขอยืมไปใช้บ้าง หากมีโอกาส ท่านจะว่าอย่างไร ข้าน้อยขอคารวะ จากคุณ : เด็กด๊อช - [ 20 ม.ค. 52 17:58:33 A:91.10.191.108 X: TicketID:163909 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ตอนที่อยู่อังกฤษ (ตอนนี้อยู่จีนค่ะ) กำลังขับรถกลับบ้านกับคุณสามี คุณสามีเป็นคนขับ เรานั่งไป มองใกลๆเห็นเด็กวัยรุ่น (น่าจะอายุประมาณ 14-15) สองคนขี่จักรยานมา กำลังจะสวนกันต่างคนต่างสบตา เด็กคนนึงยกนิ้วกลางให้เรา ....... คุณสามีเบรครถล้อแทบหลุด วิ่งตามจักรยาน คว้าคอเด็กคนนั้นได้ แล้วก็ต่อว่ายาวเหยียดเราได้ยินเด็กพูดว่า sorry sorry ตัวสั่นเชียวตอนนั้นก็รู้สึกสงสารน๊ะ แต่ก็เคืองมายกนิ้วกลางให้เราทำไม แล้วก็ไม่คิดว่าคุณสามีจะวิบขาดขนาดนั้นด้วย ... นี่เป็นเหตุการณ์ที่เจอครั้งเดียวค่ะที่อังกฤษหรือส่วนใหญ่ไปผับก็จะมีบ้างที่ผู้หญิงอังกฤษจะมองเรา ก็ไม่อยากรู้ว่าสายตาแบบนั้นมองเราด้วยความหมายอะไร.... คุณสามีบอกว่าเค้าอิจฉาเธองามกว่า ผอมกว่า ... x กว่า เหอๆ (อันนี้เติมเอง) จากคุณ : อมแล้วยิ้ม - [ 20 ม.ค. 52 18:04:39 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เพิ่งเข้ามาอ่านนะคะ ตอนนี้อยู่เมืองไทยค่ะ แต่ดิฉันมีเพื่อนเป็นคนเชคและเพื่อนคนไทยอยู่ที่เชค เห็นใจเจ้าของกระทู้มากเลยนะคะ ที่เจอกับเหตุการณ์แบบนี้ ดิฉันไปถามเพื่อนมาให้ ก่อนอื่นนะคะ คุณ.... เจ้าหญิงจากความมืด... อยู่ที่เมืองไหนคะ ขอเดาว่าไม่ใช่กรุงปรากใช่ไหมคะ อยู่ที่เมือง Brno หรือเปล่า (เพราะที่เมืองปรากไม่น่าจะเจอลักษณะการดูถูกแบบที่คุณพบ) ถ้าหากว่าเป็นเมือง Brno (หรืออาจจะเป็นเมืองอื่น) อยากจะบอกว่าคุณต้องทำใจให้หนักแน่นมากๆและต้องระวังตัวหน่อยนะคะ มีน้องคนไทยที่อยู่เมือง Brno เจอปัญหาแบบนี้ค่ะ คนที่เมืองนี้ค่อนข้างจะมีอคติกับคนเวียดนามมาก คนเวียดที่โน่นจะอยู่กันเป็นกลุ่ม ไปไหนเป็นกลุ่ม จะไม่ไปไหนคนเดียว ขณะที่นักเรียนไทยมีน้อย ไปไหนก็กลายเป็นจุดเด่นได้ง่าย เขาแยกไม่ออกหรอกค่ะว่าชาติไหนเป็นชาติไหน เขาก็ตีขลุมว่าเป็นคนเวียดทั้งหมด คนเมือง Brno หลายๆคนเป็นพวกโบราณ (หลังเขา) 5555 conservative มากๆด้วย เขาถือว่าตัวเขาเองดีกว่าคนเมืองอื่น คน Brno หลายๆคนก็ไม่ชอบคนเมืองปรากที่เป็นคนเชคด้วยกันด้วยซ้ำไป เพราะเขาต้องการเป็นเมืองหลวงของเชค (อันนี้ที่ฟังเขาว่ามาอีกทีนะคะ ดิฉันไม่ได้ทราบอะไรลึกซึ้ง) ดังนั้นไม่ต้องพูดถึงคุณที่เป็นคนต่างชาติหรอกค่ะ และที่สำคัญ....คนต่างชาติที่เป็นชาติอื่นก็โดนด้วยค่ะ ไม่ใช่เฉพาะคนเอเชีย เคยมีคนเมืองนี้ด่าคนอังกฤษว่ามาอยู่เมืองเขาทำไมไม่หัดพูดภาษาเชค หาเรื่องไล่คนอังกฤษลงจากรถแทรม ชนิดว่าเกือบชกกันเลย (แต่คน Brno ที่นิสัยดีๆ น่ารักๆ ก็มีนะคะ ไม่ใช่ว่าเป็นแบบนี้ไปหมด) ก็บอกแล้วว่าอยู่หลังเขา ทัศนะคติไม่กว้างไกล คงต้องใช้เวลานานพอสมควรกว่าจะเปลี่ยนทัศนะคติของเขาได้ ขอให้คุณอดทน ถ้าใครมาว่า คุณก็อาจจะอธิบายเขาไปว่าเราไม่ใช่คนเวียด เราไม่ได้มาทำการค้า แต่เรามาศึกษาและแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม แล้วก็ชมๆๆให้เขาหงายท้องไปเลย ฯลฯ แต่ที่สำคัญที่อยากเตือนไว้นิดนึง คือ อย่าไปไหนคนเดียวเวลาดึกดื่น ระวังตัวหน่อยก็ดีค่ะ เพราะแถวนั้นมีพวกสกินเฮดด้วย ถ้าเป็นไปได้นะคะ อยากบอกว่าถ้าย้ายเมืองได้ก็ย้ายดีกว่า ไปอยู่กรุงปรากจะต่างกันเยอะ ที่กรุงปรากจะไม่ค่อยมีแบบนี้ อาจจะเป็นเพราะเขาเห็นคนต่างชาติเป็นปกติ ดิฉันเคยไปที่โน่นก็เจอคนที่ช่วยเหลือดี ไปซื้อของพูดไม่เป็นก็มีคนมาช่วยแปลให้ ไม่เคยเจอการดูถูกไม่ว่าทางสายตาหรือท่าทาง อาจจะมีคนแก่ขี้บ่นบางคนที่มารยาทไม่ค่อยดี แต่ก็เป็นส่วนน้อย เพื่อนเล่าให้ฟังว่า บนรถรางที่ปราก มีคนเชคแม่กับลูกสาวตัวเล็กๆขึ้นมาบนรถราง แล้วมีที่นั่งว่างข้างๆคนดำ ลูกสาวตัวน้อยๆปฏิเสธไม่ยอมนั่งข้างคนดำ แม่ก็เลยตีแล้วสอนลูกว่า อย่ารังเกียจคนที่ผิว.....เห็นไหมคะว่าคนเชคที่ดีๆก็มีเยอะ ถ้าหากย้ายเมืองไม่ได้ก็ต้องพยายามยิ้มสู้ พยายามเอาความดีเข้าข่ม แต่อย่าไปหวังอะไรมาก บอกแล้วว่าพวกหลังเขามีเยอะ อย่าลืมระวังตัวด้วยนะคะ เพื่อนบอกว่าเขาเจอมาเยอะ พอไปเล่าให้สามีที่เป็นคน Brno ฟังว่าเขาเจอกับอะไรบ้าง การแสดงความรังเกียจ ฯลฯ สามีเขาไม่เชื่อค่ะ บอกว่าเขาคิดมาก จนคืนวันคริสมาสต์เมื่องสองปีที่แล้ว เขาออกไปเดินดูไฟกับสามี ปรากฏว่ามีคนตั้งใจโยนกระถางต้นไม้ลงมาจากแฟลตใส่เขา เฉียดหัวไปนิ้ดเดียว เรียกว่าถ้าเดินเร็วอีกก้าวเดียว ได้ไปโรงพยาบาลแน่ๆ สามีถึงเชื่อว่าคนเมืองเดียวกับเขามีแบบนี้ด้วย และเมื่อเร็วๆนี้เองนะคะ มีเหตุการณ์ตำรวจเมือง Brno ตีคนเวียดจนตาย ขณะนี้ถูกควบคุมตัวและดำเนินคดีอยู่ (ไม่ได้ตั้งใจขู่ให้คุณกลัวนะคะ แต่หมายความว่าขอให้ดูแลตัวเองด้วยค่ะ ไม่กลัวแต่ไม่ประมาทค่ะ) ขอให้คุณโชคดีและพบเพื่อนชาวเชคที่ดีๆนะคะ มีอะไรกฌมาคุยกัน หากช่วยเหลืออะไรได้บ้าง ดิฉันยินดีจะช่วยค่ะ จากคุณ : สมศรี - [ 20 ม.ค. 52 21:40:33 A:58.64.89.221 X: TicketID:162483 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เข้ามาให้กำลังใจ น้อง จขกท นะค่ะ ในฐานะที่เคยเป็น นร.แลกเปลี่ยน เหมือนกัน แล้วก็มีเพื่อนที่รู้จักเป็น ชาวเชคด้วย อยากบอกน้องว่า การที่น้องเลือกที่จะเข้าร่วมโครงการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม นั้นมันก็หมายถึงว่า เราต้องพร้อมที่จะ แลก-เปลี่ยน และเรียนรู้ เพื่อนมนุษย์ด้วยกันจากหลายๆชนชาติ  และเปิดใจให้กว้างค่ะ บางครั้งประสบการณ์ที่เราได้เจอมันอาจจะไม่สวยงามเหมือนอย่างที่เราหวังไว้ แต่นั้นไม่ใช่ประเด็นที่เราจะเก็บเอามาคิดว่า ถ้างั้นประสบการณ์ตรงนี้เราไม่ได้อะไรจากมันเลย หรือเรากำลังเรียนรู้เเต่ด้านที่ไม่สวยไม่ดีของมัน หากแต่ จริงๆแล้ว น้องกำลังเรียนรู้ ถึงมนุษย์ในโลก แห่งความเป็นจริง ที่อาจจะมีทั้งคนดี คนไม่ดี คนที่มีทัศนคติ ดี หรือ ทัศนคติที่แย่หรือ อคติกับเรา ถ้าน้องผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไปได้ แล้วเราหันกลับไปมอง บางที น้องอาจจะพบว่ามันเป็นประสบการณ์ที่หล่อหลอมและสอนให้น้องใช้ชีวิตได้อย่างเข้มเเข็งในอนาคตก็เป็นได้ค่ะ เรื่องโดนมองนี่ พี่มีโอกาสไปทางโปแลนด์กับเชค บ่อยพอควร อยากบอกว่า เป็นธรรมดาค่ะ ตอนแรกก็รู้สึกอึดอัดเพราะไม่ใช่แค่มอง แต่รู้สึกว่าโดนจ้องมากกว่า แต่หลังๆมา ก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจค่ะ อยากมองก็มองไป เราห้ามเค้าไม่ได้หรอกค่ะ ใครจะทำอะไรกับเรา แสดงปฎิกิริยายังไง ทำเฉยๆไว้ค่ะ เพราะเรารู้ว่าเราเป็นใคร มาทำอะไรที่นี่ เท่านั้นก็พอค่ะ  แต่ถ้าเมื่อไหร่มันมากเกินหรือล้ำเส้นที่อาจจะเป็นอันตรายกับน้อง อันนี้ให้รีบบอก อาจารย์หรือปรึกษา โฮสแฟมิลี่ เอานะค่ะ แต่ถ้าน้องไม่ไหวจริงๆลองปรึกษากับ สต๊าฟของโครงการดู นะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ+เชื่อว่าวันนึงประสบการณ์เหล่านี้จะสอนน้องเอง จากคุณ : TRAF35 (Anne- cafe au lait) - [ 20 ม.ค. 52 22:54:20 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ขอเล่าประสบการณ์ที่ตัวเองเจอบ้าง เคยไป AFS ที่อเมริกา ปีไหนไม่บอก เอาเป็นว่าค่อนข้างนานมาแล้ว เหะๆ ผมถูกส่งไปที่รัฐเท็กซัส แต่โชคดีที่เขาส่งผมไปอยู่เมืองที่ liberal สุดๆ คนเลยไม่ค่อยแคร์มากนักว่าผมจะทำตัวยังไง แต่โรงเรียนที่ผมไปอยู่เป็นโรงเรียนที่มีแต่คนผิวดำกับคน Hispanic (ลาตินอเมริกา) ในขณะที่โฮสผมเป็นคนผิวขาว ชนชั้นกลาง อยู่คนละสังคม คนละโลก คนที่ รร ไม่เคยมีใครไปบ้านผม เพราะเขาไม่อยากไปคบกับพวกคนผิวขาว :( โรงเรียนของผมเป็นโรงเรียนพื้นที่ที่คนผิวขาวจะไม่ส่งลูกไปเรียน โรงเรียนนี้เลยเป็นแหล่งรวมคนผิวดำกับลาตินหรือลูกของแรงงานต่างด้าว มีคนเอเชียรวม "สามคน" คือผม กับเด็กเวียดนามอีก 2 คนเป็นพี่น้องกัน แต่ผมก็ไม่เคยคุยกับเด็กเวียดนามสองคนนั้น เนื่องจากพวกคนผิวดำกับคนฮิสปานิก..ถ้าพูดไปตามเนื้อผ้าแล้ว โอกาสทางสังคมของคนพวกนี้ไม่ค่อยมีมาก ฐานะทางบ้านไม่ค่อยดี ครอบครัวไม่อบอุ่น โรงเรียนนี้จึงกลายเป็นแหล่งรวมของเด็กมีปัญหา เรื่องเด็กที่ท้องระหว่างเรียน หรือ ยาเสพติด หรือทะเลาะเบาะแว้งกัน เป็นเรื่องธรรมดามากครับ พอเข้าไปเรียน ไม่กี่วัน ผมก็เริ่มถูกเขม่น เพราะความที่เป็นคนเอเชีย และตอบคำถามของอาจารย์ได้ฉะฉานกว่าเด็กคนอื่น (เด็กบางคนพูดแต่ภาษาสเปน พูดอังกฤษยังไม่ได้เลยครับ) ผมเริ่มโดนเด็กผิวดำกับลาติน มองด้วยสายตาแปลกๆ บรรยากาศท่าจะไม่ดี ผมก็เลยบอกโฮส โฮส เลยให้ รร ย้ายผมไปเรียนในคลาส AP หรือ คลาส Honor ซึ่งเป็นคลาสของเด็กเก่งให้หมดจะได้ไม่มีปัญหา แต่ก็ยังไม่หมดบางคลาสผมก็ยังโดนล้อเลียนที่เป็นคนเอเชีย โดนกวนประสาท ตอนแรกยังอดทนไว้ พอนานวันเข้า (เกือบสองสามอาทิตย์) ผมเลยบอกอาจารย์ อาจารย์เลยโทรมาที่บ้าน แล้วจัดการเด็กคนนั้น เรื่องไปถึงผู้อำนวยการ รร เลยล่ะครับ รู้สึกว่ามันใหญ่โตมาก 55 แล้วเรื่องก็จบ ณ คลาสนั้น อีกคลาสนึงเป็นคลาสศิลปะ ผมก็ถูกล้อเลียนอีก คราวนี้ด้วยความเครียดเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เลยจะจับเก้าอี้ยกขึ้นจะทุ้มไอ้เด็กนั้นให้ได้ แต่ อ.มาห้ามเหตุ แล้วให้ผมอธิบายให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น อ.เข้าใจ เลยต่อว่าเด็กคนนั้นไป (ตอนนั้นผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นเด็กมีปัญหาหรือเปล่านี่ มีเรื่องกับเขาไปหมด55) โฮสผมพยายามทุกอย่างให้ผมได้ย้ายโรงเรียน เพราะสภาพสังคมมันเสื่อมมาก ผมโดนขโมยตังค์ ไถตังค์ (แต่ไม่ให้เฟ้ย) มีก้อนหินปา ล้อเลียน  ทุกๆ วันที่กลับมาโฮสจะถามว่าโรงเรียนเป็นยังไงบ้างเพราะแกเป็นห่วงจริงๆ ตระเวณถึงสำนักงานเขตการศึกษาให้ผมได้ย้าย รร แต่เพราะกฎมันให้ผมไปอยู่ รร พื้นที่ก็เลยย้ายไม่ได้ จำใจอยู่ ตอนนี้รู้สึกว่าจะเดือนที่ 5 ประมาณ จขทก นี่แหละ ตอนนั้นก็รู้สึกว่า เอาวะ ถ้าต้องอยู่ ก็ต้องอยู่ ถอยกลับไม่ได้แล้ว ผมก็ชอบโฮสมาก ชอบเมืองมาก แค่ รร มันไม่เท่าไหร่หรอก พอรู้ว่าย้าย รร ไม่ได้ ผมเริ่มทำตัวให้เด่นกว่าคนอื่นใน รร ด้วยการเรียนๆๆๆๆ มีกิจกรรมมีงานให้ทำก็ทำให้ดีที่สุดๆ ตอนนั้นผมอาจจะ ทะนงหน่อยๆ ก็ได้ว่า ผมเหนือกว่าพูดนี้อยู่แล้ว ผมไม่มาเสียเวลากับไอ้พวกกบในกะลาพวกนี้หรอก (เป็นแนวคิดที่ไม่ดี แต่มันก็ปลอบใจผมให้ "ทน" ต่อได้ครับ) ผมวาดรูปการ์ตูนญี่ปุ่นได้ เด็กอเมริกันมันเพิ่งจะดูการ์ตูนกัน (เชยมาก) มันก็ตื่นเต้นมาก ผมทำคอมพิวเตอร์กราฟฟิคส่งครูในคลาส ผมก็ทำให้มันฮือฮา พอเราเรียนเก่ง ทำกิจกรรมดี อาจารย์ก็เริ่มรักและเอ็นดู ก็มีคนอยากคบกับเราด้วย สักพักก็จะมีคนที่อยากจะรู้จักเราเพราะอยากคุยเรื่องการ์ตูนเรื่องเกม กับมวยไทย กับเรา (สำหรับเด็กอเมริกันคนเอเชียจะเก่งเรื่องเกมการ์ตูนและเตะต่อยมากครับ = =) บางคนอยากเป็นเพื่อนกับเรามากๆ ถึงขนาดมาสืบว่าบ้านผมอยู่ไหนแล้วมาหาที่บ้าน เพราะอยากคุยเรื่องเกม เหะๆ ^ ^' สักพักเราก็จะดึงดูดคนที่นิสัยคล้ายๆ กับเราให้เข้ามาหาเอง จนพอจะกลับนั้นแหละ ที่เริ่มสนิมกับคนอื่นอย่างจริงๆ จังๆ แล้วรู้สึกชอบ รร ขึ้นมาก แต่มันก็สายไปแล้ว T T ผมคิดเหมือนคุณกมลว่าคนเหล่าก็บัวหลายเหล่า ถือเป็นการปลอบใจตัวเองซะว่า ชีวิตของเขาก็คงได้อยู่แค่นั้น แต่เราได้โอกาสแบบนี้มาก็ดีกว่าอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องทน แต่ก็ต้องทำให้คนอื่นเห็นเหมือนกันว่าเราเจ๋ง ให้กำลังใจ จขทกนะครับ จากคุณ : Govinda Gopala - [ 20 ม.ค. 52 23:21:00 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เราอยู่นิวยอร์ก เมืองที่รวมผู้คนทุกชาติทุกภาษาไว้ด้วยกันเป็นเวลานาน จริง ๆ ผู้คนที่นี่ก็น่าจะชินกับการที่เห็นคนหน้าตา แต่งตัว วัฒนธรรม และ ภาษาที่ต่างไป แต่ก็ยังไม่วายโดนล้อเลียนจากกลุ่มคนผิวดำอะนะ เจอหน้าเราเป็นเอเชียเค้าก็จะล้อเราว่า หนีเห่า ๆ เสียะๆ แล้วก็ขำเอิ๊ก อ๊ากของเค้าไป เราเลือกที่จะเฉยนะ ยิ่งต่อกร ก็ยิ่งไม่จบ แล้วคนพวกนี้ก็คงไม่เจอกันซ้ำ ๆ ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ต่อให้ด่าว่า หรือ สั่งสอนเค้าจนเค้าสำนึกได้ แต่ป้ายต่อไปเราก็ต้องเจออยู่ดี :) เราคงไปแก้ความคิด ความเชื่อของผู้อื่นไม่ได้ เราต้องหันมาดูจิตใจของตัวเราเอง คิดให้ใจเราทุกข์กับสิ่งตรงนั้นน้อยที่สุด เดินตามเข็มทิศของชีวิตเราต่อไป ตอนนี้เข็มทิศเราชี้ไปที่ การเรียน อะไรที่มันผ่านมาก็ถือว่าเป็นการฝึกจิตฝึกใจไป ทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล ยังมีเรื่องให้ต้องกลุ้มใจอีกเยอะ สู้ ๆ ค่ะ จากคุณ : น้องแหนมเนือง - [ 21 ม.ค. 52 01:24:24 ]

ความคิดเห็นที่ 53 พี่เข้ามาเป็นกำลังใจให้น้องเจ้าหญิงค่ะ คำเเนะนำข้างบนดีๆทั้งนั้นเลย น้องโชคดีจังเลยคะ ที่ได้มาอยู่ในประเทศที่ภูมิทัศน์สวยงาม ถึงช่วงนี้จะหนาวเเละมืดเร็วไปหน่อยก็ตามเถอะ  อยู่มาได้ห้าเดือนเเล้ว เกือบครึ่ง ทางเเล้ว นะคะ ช่วงห้าเดือนเเรกดูเหมือนเวลาผ่านไปช้ามาก เริ่มเบื่อ  อยากกลับบ้าน เเต่ถ้าเข้าเดือนที่ เเปดเเล้วเมื่อไหร่ จะรู้สึกว่าไวจังจะกลับบ้านเเล้วเหรอเนี่ย  เหลือเวลาอีกไม่เยอะ   ที่ผ่านมายังไม่ค่อยได้ทำอะไรเท่าไหร่เลย  เมื่อภาษาเริ่มคล่องขึ้น เพื่อนก็จะเข้ามาเยอะกว่าเดิมคะ   น้องเจ้าหญิงคะ พี่ขอให้น้องให้เวลาในระยะเวลาหนึ่งปีให้คุ้มค่ามากที่สุด ในเมื่อน้องได้รับโอกาสนี้เเล้ว  ประสบการณ์ต่างๆ จะหล่อหลอมให้น้องเป็น คนที่เเข้มเเข็ง  เเก้ปัญหาได้ดียิ่งขึ้น เเละมีความมั่นใจตัวเอง  เมื่อน้องจบออกมาจากโครงการเเล้ว เมื่อมองย้อนไปในอดีต  ปัญหาต่างๆที่น้องได้เจอมาจะกลายเป็นเรื่องเล็กนิดเดียวคะ    ลองทำตามที่พี่ๆ ข้างบนเเนะนำดูนะคะ เป็นความเห็นที่ดีมาก สุดท้ายนี้ขอให้น้องเจ้าหญิงมีความสุขเเละสนุกกับชีวิตนักเรียนเเลกเปลี่ยนในต่างประเทศนะคะ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 52 02:09:03 จากคุณ : AFS Belgium@39 (sunny_dreamland) - [ 21 ม.ค. 52 02:05:52 ]

ความคิดเห็นที่ 54 Nejsem cech ale jsem clovek taky mam posit takovy hodne te miluju. นี่คือประโยคที่ผมพูดกับคนที่ผมรัก หัวใจ มันเป็นก้อนเนื้อสีแดง หาได้มี สีขาว สีเหลือง สีดำ ไม่ ว่างๆคุยกัน ครับ จากคุณ : กมล ตันจินวัฒนกุล - [ 21 ม.ค. 52 05:17:43 A:158.194.181.186 X: TicketID:153431 ]

ความคิดเห็นที่ 55 K.Kamol ka,,ผมอดทนอย่างมีความสุข แม้ต้องเรียนไปผมร่วงไป 555+ เอาละจิ้มไทยต่อ สู้ๆ ค่ะ ไกลบ้าน เหงา ผู้คน อาหาร อากาศ ต๊อแต๊ ใช้ความรู้ ความสามารถของตัวเองเข้าสู้ค่ะ เคยโดนถามทุกวันค่ะว่าจิงหรือที่สาวไทยจับฝรั่ง บลาๆๆ ใหม่ๆ คิดเหมือนกันค่ะว่า '' แล้วหน้าที่เราล่ะ เราควรจะเผยแพร่วัฒนธรรมของเราใช่ไหม เรามีหน้าที่เป็นผู้สร้างสันติภาพระหว่างโลก แล้วยังไงล่ะ เราจะสร้างอะไรยังไงกับคนที่เริ่มต้นด้วยความคิดเหล่านี้ '' ตอบจนปากเปื่อย เหนื่อยกับความคิดคน หลังๆ ก้อบอกไปว่า ''ไม่ใช่จิ๊เรา ไม่รุเหตุผลหรอกว่าทำไม'' คือ 1 ปีมันสั้นไปกับการกู้โลก รึเปลี่ยนทัศนคติคนบางคน น่ะค่ะ อย่าไปคิดเลย อยู่ให้มีความสุขค่ะ ใช้เวลาที่เหลือเรียนรู้อยู่รอดอย่างเชคค่ะ  ^^ จากคุณ : BakedMonkey - [ 21 ม.ค. 52 07:09:50 ]

ความคิดเห็นที่ 56 มาเป็นกำลังใจให้ด้วยคนนะคะ ประสบการณ์โดนดูถูกหรือเขม่นนี่แต่ละคนคงได้เจอมาไม่มากก็น้อย ส่วนตัวโดนตั้งแต่เพื่อนร่วมห้องที่เรียนภาษาด้วยกันคนผิวสีที่มาจากแอฟริกา พี่แกค่อนข้างเหม็นขี้หน้าเราซึ่งเป็นผู้หญิง บางทีซวยได้จับคู่สนทนากัน เราโต้ตอบด้วยหลักไวยากรณ์ชั้นสูงที่พี่แกไม่รู้จักก็มีหน้ามาหัวเราะเราเฉยเลย TOT (เราแอบคิดในใจ กรูกำลังแกล้งมรึงอยู่ ระวังให้ดี) จนครูพูดแทรกว่า....เธอหัวเราะทำไม เพื่อนเค้าพูดถูกแล้ว...!!!! มันหุบปากเลย 55555 เวลาเราคุยกับเพื่อนคนไทยห้องอื่นเป็นภาษาไทย มันก็จะแกล้งตะโกนดังๆแบบรำคาญว่า......ที่นี่เยอรมันนะ พวกแกต้องพูดภาษาเยอรมัน... อ๋อ...ได้  !!!! เราเลยบอกมันว่า.....ทีหลังมรึงก็ช่วยตั้งใจเรียนมากกว่านี้หน่อยนะ จะได้พูดเยอรมันรู้เรื่อง.... มันจ๋อย แต่หน้านี่กรวนตรีนสุดๆ แต่หลังจากจบคอร์สนี้พี่แกก็ดูเป็นมิตรกับเรานะ เคยนั่งคุยกันปนรถไฟด้วย จากคุณ : Brunnett - [ 21 ม.ค. 52 07:24:53 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ส่วนที่ติ๊งต๊องๆก็เจอมาบ้าง อันนี้อีกคอร์สนึง มีเพื่อนร่วมชั้นเป็นคิวบาหนุ่มผมทองผิวขาว ด้วยความที่เราทำการบ้านมาส่วนใหญ่จะถูกหมด จนวันนึงเค้าคงสงสัยจนทนไม่ไหว ถามเราต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้นว่า .....แฟนเธอช่วยทำการบ้านใช่ไหม ชั้นรู้นะ.........!!!! เราขำเกือบตาย แหย่ไปว่า บ้า...ชั้นน่ะไม่เหมือนแกหรอก....... จากนั้นมา ลอกการบ้านเราทุกวัน จากคุณ : Brunnett - [ 21 ม.ค. 52 07:32:45 ]

ความคิดเห็นที่ 58 แอบมาอ่าน...ขอบคุณข้อความ-ข้อมูล-ความรู้ของคุณกมล ตันจินวัฒนกุล..ชอบอ่ะค่ะ... เรียนจบกลับมาทำงานบ้านเรานะคะ... ในฐานะรุ่นพี่่ (รุ่นเก่ามากกก) อดีตเด็กAFS เหมือนกัน..ขอให้กำลังใจคนจขกท.นะจ๊ะ...สู้ๆนะน้อง... จากคุณ : babyblink111 - [ 21 ม.ค. 52 12:54:09 ]

ความคิดเห็นที่ 59 สงสัยว่าปัญหามันรุนแรงขนาดไหน ถ้าเป็นแค่การล้อเลียน นินทา ก็น่าจะทนไปก่อน แล้วหาทางให้เขายอมรับผ่านการเรียนหรือทำกิจกรรมอย่างที่คหบนๆแนะนำหรืออาจจะต้องมีการอธิบายกันบ้าง จากเบาไปหนัก แต่ถ้ามันเกิดขึ้นเพราะกลุ่มคนที่นั่นเกลียดชังคนเวียดนามและเลยมาถึงเอเชียที่เหลือ การตอบโต้จะไม่ทำให้เขาเลิกรา แต่เขาจะคุกคามหนักขึ้นจนอาจกระทบต่อความปลอดภัย คนที่ตอบที่นี่ก็ตอบจากประสบการณ์ อย่างผมนี่ ถ้าใครล้อมากๆก็ต้องอธิบายกันเป็นพิเศษ แต่ผมไม่ได้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีใครคุกคามและมั่นใจว่าแม้โต้ไปแรงๆก็ยังปลอดภัย พิจารณาดูสถานการณ์แล้วกันนะจขกท จากคุณ : Ter - [ 21 ม.ค. 52 13:38:55 A:85.154.13.41 X: TicketID:182506 ]

ความคิดเห็นที่ 60 แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 52 14:31:36 จากคุณ : oofsiam - [ 21 ม.ค. 52 14:17:14 ]

ความคิดเห็นที่ 61 คุณกมล เขียนได้โดนใจดี เป็นกำลังใจให้คุณอีกคน สถานการณ์ของเราที่เจอก็ไม่แตกต่างกัน แต่หน้าที่ของเราตอนนี้ ก็คือต้องอดทนเรียน ท่องทุกวันว่าต้องอดทน เป็นกำลังใจให้จขกท. ด้วย จากคุณ : 12 (vikorn) - [ 21 ม.ค. 52 16:51:56 ]

ความคิดเห็นที่ 62 Ahoj สวัสดีครับน้องเจ้าของกระทู้ ผมก็อยู่เชคเหมือนกันครับ แต่ก็อยู่มาไม่นาน เมื่อก่อนก็เข้ามาตอบบ้าง แต่ว่าช่วงนี้งานเยอะครับ เพราะว่าปีสุดท้ายแล้วครับ โปรเฟสเซอร์ก็คุยเรื่องต่อเอกไว้แล้ว ดังนั้นผมต้องทำแล๊บหนักเพื่อให้ได้ผลดีครับ และช่วงนี้ก็ฤดูสอบครับ เทอมหน้าก็มีสอบ state exams  ทำให้ผมไม่ได้เข้ามาเยี่ยมห้องไกลบ้านนานแล้วครับ พอดีเพื่อนคนไทยในเชคผ่านมาอ่านกระทู้ของน้องพอดี ก็เลยชวนผมเข้ามาแชร์ประสบการณ์น่ะครับ ที่จริงเขาก็็พิมพ์ตอบกระทู้แล้วล่ะครับ ยาวซะด้วย แต่ว่าดันไปทำอีท่าไหนไม่รู้ หายหมดเลย เดี๋ยวเขาคงจะเข้ามาพิมพ์ใหม่แหละครับ มาเข้าเรื่องกันดีกว่า พูดถึงเรื่องดูถูกทางเชื้อชาติแล้ว มันก็มีอยู่ทุกที่แหละครับ เช่นในไทย ก็มีคำพูดคำจาที่ล้อเลียนประเทศเพื่อนบ้านอยู่มากมาย คงไม่ต้องยกตัวอย่างนะครับ มีเพื่อนของเพื่อน ของเพื่อน ซึ่งเป็นชาวกัมพูชามาเรียนที่ประเทศไทย แต่สุดท้ายก็กลับประเทศด้วยความแค้นใจ เพราะว่าคนไทยไปดูถูกเขาครับ ผมเป็นคนที่เกลียดการเหยียดผิว หรือดูถูกเชื้อชาติเป็นการส่วนตัว ผมชอบความหลากหลายของโลกครับ ตอนอยู่โรงเรียนสอนภาษาผมก็มีเพื่อนจากหลายๆประเทศ เฮฮาปาร์ตี้ด้วยกันบ่อยๆ เพื่อนที่สนิทที่สุดในโรงเรียนสอนภาษาก็เป็นเพื่อนจาก เวียดนาม อินเดีย เนปาล กัมพูชา เพื่อนๆจากแอฟริกาครับ เพื่อนๆต่างชาติจะชอบคนไทยมากครับ เวลามีปัญหาก็จะมาหาพวกผมเสมอ มาเล่าปรับทุกข์ มาขอยืมเงิน( ทั้งที่ได้ทุนเท่ากันทุกคนแท้ๆ *_*) แต่ไม่มีใครชักดาบครับ สรุปแล้วเพื่อนๆต่างชาติที่โรงเรียนสอนภาษา(เท่าที่รู้จัก) ก็ชอบอุปนิสัยความร่าริง การยิ้มทั้งวัน และความช่วยเหลือที่ไม่ได้เรียกร้องอะไรตอบแทนของคนไทย พวกผมก็ชอบพอกับนิสัยใจคอ และการคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับเพื่อนๆต่างชาติโดยไม่เคยเหยียดชาติใดแม้แต่คนเดียว ออกจากโรงเรียนสอนภาษา ก็มาเข้าสู่ชีวิตมหาวิทยาลัย ชีวิตที่คนรอบข้างส่วนใหญ่เป็นคนเชค เมืองผมไม่ค่อยมีคนต่างชาติครับ แน่นอนครับ ผมก็เคยโดนดูถูก(โดนมาตั้งแต่เมืองไทยแล้วครับ เพราะผมเป็นคนไม่แต่งตัว ใส่แต่เสื้อผ้าเก่าๆเชยๆ แต่สะอาดนะครับ) ถึงขนาดมีเรื่องทะเลาะวิวาทก็มี(เดินมาด้วยกันกับเพื่อนต่างชาติ คุยกันเป็นภาษาอังกฤษ อยู่ๆก็มีวัยรุ่นขี้เมาคนหนึ่งพุ่งเข้ามาต่อยเมทเก่าผมชาวเยอรมัน เพื่อนผมคนไทยเรียนอยู่ที่ปรากจะเข้าไปห้าม ก็โดนมันต่อยเข้าให้อีก เพื่อนคนไทยผมมีกล้องซึ่งทำจากโลหะอยู่ เลยทุบเข้าให้ ได้ผล ไอ้หนุ่มนั่นเลือดอาบ สู้กันข้างถนนก็แบบนี้ล่ะครับ ไม่มีกฎกติกา เพราะที่จริงหนุ่มนั่นโดนพวกผมต่อยล้มลุกคลุกคลานไปหลายที(เพื่อนๆต่างชาติที่มาด้วยกันตัวใหญ่ครับ) แต่พอเวลาไอ้หนุ่มนั่นล้ม พวกผมก็เดินออกมาเลย ไม่มีใครไปซ้ำ เป็นการแสดงว่าไม่อยากมีเรื่อง สุดท้ายเพื่อนของไอ้หนุ่มนั่นมาจับแยกออกไปเอง เห็นไหมครับ ไม่ใช่แค่คนเอเซียที่โดนดูถูก คนเยอรมันซึ่งเป็นฝรั่งเหมือนกันก็ยังโดนมาแล้ว นอกจากนั้นแล้วก็ยังมีคนมองด้วยสายตาแปลกๆ เดินเข้ามาจะหาเรื่อง ซุบซิบนินทา หัวเราะเยาะ ก็มีเยอะครับ แต่ว่าผมก็ไม่ใส่ใจครับ เก็บมาคิดก็หนักหัวเปล่าๆ ด่ากลับไปก็ไม่สามารถเปลี่ยนอคติส่วนตัวของพวกนั้นได้ ของบางอย่างเราเปลี่ยนมันไม่ได้ มันก็เป็นของมันอย่างนั้นเอง ยิ่งไปคิด ยิ่งไปทุกข์พวกนั้นยิ่งได้ใจครับ ยิ้มเข้าไว้ครับ ผมก็ยิ้มทั้งวันเดี๋ยวนี้เดินในมหาลัยก็มีคนมาทักเยอะครับ ทั้งๆที่ไม่รู้จักกัน บางคนก็เข้ามาชวนคุยด้วย หลายๆคนก็ถามว่าทำยังไงผมถึงมีความสุขได้ทั้งวัน ผมก็บอกว่าก็ยิ้มเข้าไปสิ แล้วดีเอง บางคนมองผมด้วยสายตาแปลกๆ พอผมยิ้มกลับไปก็เปลี่ยนท่าทีโดยฉับพลัน มองด้วยสายตาเป็นมิตร และยิ้มตอบ ที่เมินเฉยแล้วยังมองแปลกๆต่อก็มีครับ แต่ว่าถ้าเขาทำอย่างนั้นแล้วสบายใจผมก็ปล่อยเขาไป ความคิดดูถูกมันร้อนครับ ผมไม่อยากรับเผือกร้อนจากสายตาของคนพวกนั้นเข้ามาในหัวผม อย่างที่บอกครับ ผมเจอคนเชคดีๆมากมาย หลายๆคนเข้ามาชวนผมคุยเอง เพราะผมเป็นคนคุยไม่เก่ง  บางคนชวนออกไปเที่ยว หรือชวนไปปาร์ตี้ด้วยเสมอ ขนาดบางคนก็นึกว่าผมเป็นคนเวียดนาม แต่เขาก็เข้ามาคุยดีด้วย ทุกวันนี้ได้เื่พื่อนดีๆมากมายครับ ยิ้มเข้าไว้ครับ แล้วดีเอง บางทีต้องใช้เวลาครับ บางคนกับผมแรกๆก็แข็งๆครับ แต่เวลาผ่านไป ผมก็ยิ้มให้ตลอด กลายเป็นว่าพวกคนแข็งๆเหล่านั้นบางคนเข้ามาคุยเองครับ เพื่อนๆผมก็บอกว่าขอให้รักษารอยยิ้มไ้ว้นานๆ และให้ยิ้มต่อไปเหมือนที่ทำอยู่(มันอาจจะเห็นหน้าผมตลกก็ได้เวลาผมยิ้ม เลยให้ยิ้มต่อไปอย่างนั้น :D) เมทปัจจุบันผมเป็นคนเปรูครับ แต่ว่าหน้าตาเหมือนพวกยิปซี โดนเข้าใจผิด และโดนเหยียดบ่อยเหมือนกันครับ อาจจะบ่อยกว่าผมซะอีก เพราะคนเชคบางคนไม่ชอบคนยิปซีครับ (แต่ที่จริงผมก็เคยเจอชาวยิปซีดีๆนะครับ เจอบนรถไฟ เขาก็พูดคุยดี ยิ้มแย้มแจ่มใส เป็นมิตรครับ) เมทผมก็ไม่สนใจครับ มันบอกว่าคิดไปก็เซ็งเปล่าๆ มันก็ยิ้มแย้มแจ่มใสร่าเริงทำใจสบายๆ สุดท้ายมันก็มีเพื่อนมากมายครับ ซุเปอร์ไวเซอร์ผมยังรู้จักมันเลย ที่สำคัญ สาวๆติดตรึม(ผมหล่อกว่ามันอีก ไม่เห็นมีใครมาติดมั่ง:D ) ยิ่งที่สถาบันวิจัยที่ผมทำแล๊บอยู่ผู้คนยิ่งเป็นมิตรครับ โปรเฟสเซอร์ของผมชอบชาวต่างชาติมาก ขอทุนใ้ห้ทุนชาวต่างชาติมาทำวิจัยที่แล๊บผมเสมอ ไม่ว่าจะเป็นชาวจีน เนปาล ไซปรัส และอีกมากมายครับ โปรเฟสเซอร์ที่อยู่แล๊บชั้นเดียวกับผม ซึ่งปีที่แล้วงานวิจัยของเขาได้ตีพิมพ์ในวารสาร Nature ชาววิทยาศาสตร์ก็คงจะรู้ครับว่าวารสารนี้สำคัญขนาดไหน เขาก็ไม่ถือตัว คุยกับผมอย่างเป็นมิตร ใช้คำพูดคำจาแบบลำลอง ไม่ได้ใช้คำเป็นทางการกับผม ขนาดคณะบดียังทักทายผมด้วยคำว่า ahoj ไม่ไ้้ด้ถือตัวเลยว่าตัวเองตำแหน่งใหญ่ขนาดไหน ครับพิมพ์มาซะยาวยืด แค่อยากจะบอกว่ายังไงก็ทำใจให้สบายๆครับ ยิ้มเข้าไว้ครับ ชาวเชคไม่ได้ดูถูกคนเอเซียทุกคนครับ ผมรับประกัน ผมมีเพื่อนชาวเชคดีๆมากมายครับ พวกนี้จริงใจครับ อะไรชอบไม่ชอบก็บอกตรงๆ ไม่มีแอบมานินทาลับหลัง บางทีรู้ว่าเขาไม่ชอบ ก็ยังดีกว่าไปเจอกับพวกใส่หน้ากาก ปากว่าตาขยิบครับ เขาแสดงทีท่าว่าไม่ชอบ เราก็ไม่ต้องไปสนใจครับ คุณสามารถพาลาไปที่แม่น้ำได้ แต่คุณบังคับลาให้ดื่มน้ำไม่ได้ แต่เมื่อถึงเวลา และมีเหตุอันพอเหมาะ ลาก็จะดื่มน้ำเองครับ ยิ้มเข้าไว้ครับ สักวัน ลาอาจจะก้มลงดื่มน้ำโดยทีคุณไม่ต้องไปบังคับครับ คนบ้าหรือคนจรจัดบางคนอายุยืน และสุขภาพดีกว่าคนทั่วไปแม้ว่าจะกินแต่ของเหลือๆ หรือคุ้ยขยะหากินก็ตาม เพราะเขาไม่มีเรื่องให้ต้องกังวลใจครับ ยิ้มทั้งวัน :) ก่อนไปผมขอฝากคำว่า Kasli na to เมทผมฝากบอกว่า Vyser se na to ( Kasli na to เพื่อนคนเชคที่พูดไทยได้บอกว่าแปลว่า ช่างมัน แปลตรงตัวน่าจะ ไอรดมันเถอะ ส่วนประโยคหลัง เมทผมบอกว่าความหมายประมาณ อึรดมันเถอะ อาจจะไม่สุภาพ แต่ผมก็ไม่เคยใช้คำไม่สุภาพด่าใครครับ คุณกับแบบลำลอง สบายๆน่ะครับ เมทผมก็ฝากความปรารถนาดีและกำลังใจมาให้ด้วยครับ) จากคุณ : jibjibboy - [ 22 ม.ค. 52 06:45:43 ]

ความคิดเห็นที่ 63 พึ่งกลับจากมิดสเตย์แคมป์ค่ะ ที่ค่ายมีกิจกรรมให้เล่าเรื่องด้านดีๆกับด้านร้ายๆในขณะที่อยู่ที่นี่ ถ้าดีก็ให้จุดเทียน ถ้าร้ายก็ดับเทียน และแล้วเราก็ดับเทียน เล่าเรื่อง และบ่อน้ำตาแตก ทุกคนรอบวงหน้าเหวอมาก เพราะพวกเขาเป็นอเมริกัน ไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้ คนญี่ปุ่นก็ร้องไห้ไปกับเราด้วย เพราะตัวเขาเองไม่เคยโดนว่าว่าเป็นเวียดนาม แต่เค้าก็รู้เรื่องแบบนี้เพราะเพื่อนเค้าเองบอกว่า "ชั้นไม่ชอบคนเวียดนาม แต่เธอเป็นญี่ปุ่น เพราะฉะนั้น ฉันเป็นเพื่อนกับเธอได้" เพื่อนคนไทยที่อยู่เมืองเดียวกันจริงๆเธอโดนหนักกว่าเราอีกค่ะ เพราะมีคนเอาหนังสือมาให้แล้วบอกว่าขอมีเซ็กส์ด้วย ตอนเช้าๆเธอต้องเดินไปรร.(เรานั่งรถบัส)ก็มีแก๊งเด็กผู้ชายคอยส่งเสียงล้อตลอด จนเธอต้องออกจากบ้านตั้งแต่ไม่เจ็ดโมงเพื่อหลีกเลี่ยง ทางสตาฟของAFS เธอบอกว่าถ้าจะย้ายเมือง ย้า่ยรร. จะย้ายให้ เพราะเธอก็คิดเหมือนกันว่า แบบนี้มันมากไป แต่ว่าเราก็ไม่อยากย้ายเท่าไหร่ค่ะ เพราะเรามีเพื่อนในรร.แล้ว ถึงจะน้อยก็เถอะ เราไม่อยากไปเริ่มใหม่หมดอีก และเราก็รักโฮสของเราด้วย คงต้องอดทนอย่างเดียวเท่านั้น เราอยู่เมือง Chrudim ค่ะ เป็นเมืองขนาดกลางๆ เคยไปที่ Brno เหมือนกันค่ะ แต่ไม่ได้ไปเดินในเมืองเลยไม่รู้ว่าเป็นยังไง จากคุณ : เจ้าหญิงจากความมืด - [ 26 ม.ค. 52 18:32:02 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ^ ^ ^ You know what if they do like this for me I will fight with them WTH! you don't like me just I 'm or look like Vietnamese Holy **** (not recommended,peace is always best choice) ----------------------------------------------------------------------- YFU Staff told me try to find activity to do with your friends like sports,music or etc. example like me,if you join sport team,my coach told every  myteammate that "I don't care who is this guy or where did he from?,but he is in our team,then you all must accept that he is team member,if you cannot do,then go away from this team" that was what did my coach have said Good luck and happy with life in Czech na kub จากคุณ : Captainside - [ 1 ก.พ. 52 10:00:04 ]