 |
ถือชอลก์อยู่ดีๆ,,,,,,,,,,,ต้องจรลีมาไสชีส
ก่อนอื่นขอเรียกตัวเองว่า "ป้า" นะคะ มันคันไม้คันมือเลยต้อง มาเขียนเรื่องจริงที่เกิดขี้นกับตัวเอง ถึงแม้ว่าจะพิมพ์ไม่เก่ง แต่ก็จะพยายามพิมพ์ ให้เพื่อนๆต่างวัยในพันทิพ ได้อ่านถึงเรื่องจริงที่ป้าประสบมาค่ะ..................ตามมาตามมาอ่านกันนะค่ะ
ป้ามาอยู่ที่อเมริกาได้เกือบ 5ปี มาใหม่ๆก็เป็นคุณนายไม่ต้องทำอะไร ที่เป็นอย่างนี้เพราะ ยังไม่มีทั้งใบขับขี่ และใบเขียว ดังนั้นคุณสา(มี) จึงขับรถให้นั่ง ไปโน่นไปนี่ แหมมันสบายดีจังเลย แต่หลังจากมีทั้ง 2อย่าง คือใบขับขี่ และใบเขียว ชีวิตคุณนายก็ตกกระป๋องเป็น คุณแจ๋วในทันที คือพอได้ก็ไปหางานทำในร้านอาหารไทย ก็อยู่ในครัวละค่ะ ล้างชาม หั่นผัก หั่นเนื้อต่างๆ เช็ดถู และต่างๆสารพัดที่เจ้านายเขาจะใช้ ทำมาได้ ปีกว่าเจ้าของร้านเกิดมีปัญหาเลยบอกขายร้าน เมื่อเป็นเช่นนี้ป้าก็ต้องหาช่องทางที่จะต้องเตรียมโบกมืออำลาร้านไทยที่เขาบอกขาย คิดได้ดังนั้นจึงเคี่ยวเข็นคุณสา ให้ไปสมัครงานตามห้างต่างๆ จนถึงรวมร้านซุบเปอร์มาเก็ตใหญ่ๆ อีกหลายแห่ง แต่ในขณะเดียวกันร้านอาหารก็ยังคงเป็นแจ๋วต่อไป เพราะเศรษฐกิจช่วงนี้ไม่ดี จึงยังไม่มีใครมาฃื้อ
จนกระทั่งเดือนสิงหาคมปีที่แล้ว เจอพี่ออที่วัดไทย เขาบอกว่าที่เขาทำงานเปิดรับพนักงาน เขาให้ไปสมัครไว้เผื่อจะได้ ก็เอาเป็นว่าในที่สุดป้าก็ได้ทำงานที่ร้านซุบเปอร์มาเก็ตที่ใหญ่ของอเมริกา เป็นร้านที่ราคาสินค้าค่อนข้างแพง แต่สินค้าเขามีคุณภาพดี หน้าร้านเขียนว่า"อาหาร และ ยา" ป้าคงไม่สามารถบอกชื่อได้ว่าชื่อร้านอะไรนะคะ ,,,,,,,,,,,,,,
เอาละเริ่มเรี่องไสชีสนะบัดนี้ พอรู้ว่าได้ทำงานที่นี่ เขาก็ให้ไปอบรม 2วัน วันเสาร์และวันอาทิตย์ เอ้า,,,,,,ไปก็ไป ไปถึงเขาก็ให้แฟ้มมาปึกหนึ่ง เปิดไปก็งงๆไม่ค่อยจะรู้เรื่องอะไร ในเอกสารก็มีเรื่องประวัติความเป็นมาของร้าน คนอบรมก็ว่าไปเรื่อยๆ เรื่องนั้นเรื่องนี้ ในที่ห้องอบรมมีหัวดำนั่งอยู่คนเดียวคือป้าเอง นอกนั้นก็เป็น หัวเหลืองบ้าง หัวแดงบ้าง ป้าก็ฟังไปทำท่าเหมือนเข้าใจมากๆ แต่พอเขาสั่งให้ตอบคำท้ายบทก็เอานิสัยสมัยเรียนมัธยม มาใช้ก็คีอ (ลขตล) ลอกเขาตลอดจนกระทั่งการอบรมผ่าน ก็สรุบว่าป้าเป็นพนักงานคนหนึ่งของร้านนี้ทำหน้าที่ในแผนกอาหารหน้าที่ขายทุกอย่างที่อยู่ในแผนกนี้ ของในแผนกก็มี เนยแข็งที่เราเรียกกันว่า"ชีส" แฮม ไก่ ไก่งวง เนื้อ แซนวิช ไก่ย่าง ไก่ทอด และอื่นๆอีกมากมาย,,,,,,,,,
แต่ก่อนจะถึงเรื่องไสชีส ป้าก็จะบอกว่าก่อนที่จะมาที่นี่ ป้าก็ถือชอลก์เขียนกระดานที่เมืองไทย มาเป็นเวลา 20 กว่าปี พอเจอลุงประกอบกับเบื่อระบบต่างๆ ก้เลยตัดสินใจตามลุงมาอยู่ที่นี่ อยากอยู่เงียบๆสบายๆ ก็สมใจอยากเลยเพราะป้าอยู่ในเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่งในรัฐทางใต้ของอเมริกา เงียบสงบดี แต่มันสงบเกินไปกระมังป้าจึงหาเรื่องให้ตัวเองไม่สงบ ก็คือไปทำงานที่ร้านแห่งนี้ไง,,,,,,,,,
มาต่อนะคะ หลังจากจบการอบรมก็ลงมาพบผู้จัดการ เขาชื่อว่าจิลป้าก็บอกเขาว่าป้าสามารถทำงานได้แค่ 3วัน เขาก็ตกลงภายใต้ใบหน้าที่นิ่งสนิท ไม่มีการยิ้มแย้มต้อนรับแต่ประการใดเลย เอาละซิมาเจอเสือสนามเข้าให้แล้วเรา โดยตกลงทำงาน วันเสาร์ อาทิตย์และจันทร์
แหมขออภัยมณีนะคะ ลุงเรียกไปกินข้าวแล้ว พรุ่งนี้ป้าจะมาเล่าต่อถึงความเผ็ด มัน ของคุณจิลนะคะ
จากคุณ :
kutai 
- [
19 ม.ค. 52 10:00:19
]
|
|
|
|
|
|
กลับมาเล่าต่อไว ๆ นะคะ คุณป้า