 |
ถือชอลก์อยู่ดีๆ,,,,,,,,,,,ต้องจรลีมาไสชีส
มาแล้วค่ะ แหมขอบคุณ คุณๆที่มาอ่านเรื่องของป้านะค่ะ มันมีอะไรเด็ดๆมากค่ะ จะเก็บไว้คนเดียวกลัวจะอกแตกตายเสียก่อน ก็เอามาเล่าให้เพื่อนต่างวัยฟังค่ะ แต่กว่าจะพิมพ์ได้ยาวๆ ก็ทำให้วัยแรกแย้ม(ฝาโลง)ของป้าก็แทบแย่นะคะ บอกตรงๆอย่างไม่อายคะคะว่าบางตัวอักษรป้าหาแทบตายกว่าจะเจอ พอเจอก็ดีใจมากมากเลย เอาละค่ะมาต่อจากเมื่อวานนะค่ะ
พอถึงวันเสาร์ได้เวลาก็จรลีมาทำงาน แต่งเครื่องแบบของร้านใส่ผ้ากันเปื้อนเรียบร้อย แหมพูดถึงเครื่องแบบ ย้อนกลับไปเมื่อ 6-7 ปีที่แล้วป้ายังใส่เครื่องแบบข้าราชการครู โก้หรู(แต่หนี้ท่วมตัว?) ใส่ขงใส่ขีดเต็มบ่า เดินไปไหน(เหมือน) โก้นะคะ เฮ้ออย่าไปคิดมันเลยเนอะ พระท่านว่าอดีตมันผ่านไป อนาคตยังไม่ถึง ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็แล้วกัน อ้าวเผลอๆจะชวนเพื่อนๆไปเข้าวัดเสียแล้วซิ
เดินยิ้มกริ่มเข้าไปในแผนก เจอพี่ออเขาก็บอกให้ไปพบกับคุณอัล(ผู้จัดการ พอเดินไปถึงรายงานตัว,,,,,,,,,,, พอจบการรายงานตัวพร้อมกับรอยยิ้มสวยงาม ปรากฏว่าคุณเธอบอกว่าฉันไม่รู้เรื่องอะไร เธอไปถามคุณร็อคซึ่งเป็นเลขาของคุณไฮ ซึ่งเป็นผู้จัดการใหญ่ก็แล้วกัน,,,,,,,,,อ้าวทำไมเป็นอย่างนี้หวา? ป้าก็ถ่อสังขารตะกายขึ้นไปชั้น2 เจอคุณร็อคกำลังกินอาหารกลางวันอยู่ ก็บอกเขาว่าคุณอัลให้มาถามเรื่องงานที่จะต้องทำวันนี้ คุณเธอเหลือบตามาแว๊บหนึ่งพร้อมกับอ้าปากกว้าง 360 องศาเพื่อที่จะพยายามรับประทานแซนวิช ให้หมดในบัดดล แล้วเธอก็เอ่ยเอื้อนวจีว่า ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน(ว่ะ) แล้วหล่อนก็จัดการกับแวนวิชท่อนมหึมาให้หมดไปอย่างเอาเป็นเอาตาย เอ้าในเมื่อแม่เจ้าประคุณบอกไม่รู้ ป้าก็ต้องถ่อสังขารลงมาหาคุณอัลใหม่ ตอนี้รอยยิ้มของป้าชักจะมีเขี้ยวออกมาแล้ว
มาถึงในส่วนที่ทำงาน ปรากฏว่าตอนนั้นเหมือนกับเกิดสงครามโลกครั้งที่ 3อยู่มั้ง,,,,,,,,,,ลูกค้ามายืนออกันเต็มไปหมด ทั้งสั่งซื้อ ชีส ไก่ แฮม ไก่งวง หมู เนื้อ ทั้งแชนวิช ไก่ทอด ไก่ย่าง โอ้ยยยยย พี่ออก็ไม่ว่างที่จะมารับฟังเรื่องของเรา ทำอย่างไรดีหว่าเรา ป้าก็เดินตามคุณอัลไปเดินตามคุณอัลมา แต่เชื่อไหมค่ะว่าเขาทำเหมือนกับป้าเป็นอากาศ,,,,,,,,เดินตามไปตามมาอยู่รายรอบ ความอดทนของอิฉันก็แตกในบัดดล คิดว่าเอาไงเอากันว่ะอย่างมากก็กลับเป็นแจ๋วเต็มตัวเหมือนเดิม
ป้าก็เลยแหกปาก(วงเล็บว่าแหกปากจริงๆ) ว่าแล้วจะให้ฉันทำอย่างไรไปหาคนนั้นก็ไม่รู้ไปหาคนนี้ก็ไม่รู้ ใครก็ได้ช่วยบอกฉันทีซิว่าฉันควรจะทำอย่างไรดี แหมเท่านั้นแหละท่านผู้ชมเอ๋ย คุณอัลหันขวับมาทันทีว่า ตกลงๆๆๆ เธอก็ให้ออเขาช่วยสอนเธอก็แล้วกัน เพราะเธอพูดภาษาเดียวกัน มันจะง่ายกว่าที่ฉันจะบอกเธอ แหม,,,,,,,,,,, ก็เท่านี้แหละ จะต้องให้ฉันใช้พลังภายในทำไมกันเล่า? เพราะถ้าขนาดแหกปากแล้วคุณอัล ยังไม่สนอิฉัน ตอนนั้นคุณไฮ ผู้จัดการใหญ่ที่นั่งอยู่ชั้น 2 คงได้ยินเสียงฟ้าผ่าสุนัข จากป้าเป็นแน่แท้เลย
จากนั้นป้าก็เดินดูๆสินค้าในตู้ต่างๆ ฟร้อมกับรำพึงในใจว่า "ตูเอ๋ย จะไปรอดไหมเนี้ยะ" จะรอดไหมละค่ะ? ทายเอ่ย? เอ๋ได้กลิ่นอะไร หอมๆเหม็นๆไหม้ๆ โอ๊ยตายแล้วเพื่อนๆเจ้าขา ทำไข่พะโล้ไว้ค่ะ ไหม้หมดแล้วมั้ง ขออนุญาตไปจัดการกับกลิ่นไหม้ที่ไม่พึงประสงค์ และขอป้าไปงีบสักนิ้ดนะค่ะ แล้วตอนกลางคืนจะมาบอกนะค่ะว่าป้ารอดไหม?
จากคุณ :
kutai 
- [
20 ม.ค. 52 04:36:19
]
|
|
|
|
|
|
