ความคิดเห็นที่ 1 ทุกคนก็คิดแบบนี้ครับ แต่ละวิถีทางไม่เหมือนกัน ขึ้นอยุ่กับความพร้อมแต่ละคน จากคุณ : ฮักเมาน้องหล้า - [ 4 มี.ค. 52 15:03:24 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ต้องดูว่าพ่อแม่มีอาชีพอะไรอยู่เดิม ภาษาดีแค่ไหน เงินทุนมีเท่าไรค่ะ 1.ถ้าคุณภาษาดีมาก สามารถทำงานในประเทศนั้นๆเหมือนเป็นคนของเค้าได้ และมีอาชีพที่เป็นที่ต้องการ น่าจะไปได้ไม่ยาก 2. เงินที่มีตอนนี้ เผื่อไปแล้วอาจยังไม่ได้งานเลยก็ต้องมีทุนไปสำรอง ถ้ามีพร้อม ไปสถานทูตเลยค่ะ อยากไปทีไหน ลองไปคุยกับเค้าดูเลย ประชากรระดับคุณภาพที่ไหนก็ต้องการ 3.ดูว่าทำไมลูกคุณถึงไม่มีความสุขกับการเรียนค่ะ ตอนเราก่อนเอนทรานซ์ ขอบอกว่ารร.กวดวิชาคือชีวิตเราเลยค่ะ แล้วเราก็มีความสุขทุกครั้งที่ไปเรียน ไม่เคยเบื่อเลย ไปรร.จริงๆเหมือนไปเล่นกํบเพื่อนมากกว่าด้วยซ้ำ ที่สำคัญคือ รร.ในไทยหลายที่เช่น นานาชาติ ก็เรียนเรื่อยๆไม่เร่งค่ะ หรือไม่คุณก็ไม่เห็นต้องเร่งลูกคุณเลยนิ่คะ คุณไม่มีความสุข หรือลูกไม่มีความสุขคะ ญี่ปุ่น เกาหลี ไต้หวัน เด็กกวดวิชาเครียดพอกับไทยเลยค่ะ อยู่ที่ค่านิยมของคนประเทศนั้นๆด้วย ถ้าลูกคุณมีพรสวรรค์บางอย่างก็สนับสนุนเค้าไปให้สุดยอดเลย เช่น ภราดร แต่ถ้าอะไรก็ไม่ค่อยเก่ง ก็ต้องตั้งใจเรื่องเรียนหนังสือให้มากที่สุดค่ะ จากคุณ : superkoy - [ 4 มี.ค. 52 15:17:41 ]

ความคิดเห็นที่ 3 นั่นเป็นเหตุผลหนึ่งที่ผมอพยพครอบครัวมาออสเตรเลียและก็ไม่ผิดหวังเรื่องการเรียนการสอนที่นี่ ที่ไม่บ้าเหมือนเมืองไทย การจะไปต่างประเทศต้องตั้งต้นก่อนว่าคุณและครอบครัวอยากไปอยู่ที่ประเทศไหนก่อน หลายประเทศเช่นอเมกา อังกฤษ ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ มีประเภทวีซ่า ที่ให้พ่อแม่ทำงานได้โดยให้ครอบครัวไปอยู่ทั้งครอบครัวทั้งนั้นเพราะประเทศเหล่านี้เห็นความสำคัญของครอบครัว การพิจารณาประเทศก็เช่นอาจเริ่มจากดูว่ามีพี่น้องญาติอยู่ไหม(อาจช่วยได้ตอนไปตั้งรกรากแรกๆ) คุณเคยไปประเทศนั้นๆไหม รู้สึกเช่นใด ผมเองเรียนเมกา เคยทำงานอังกฤษ ลงเอยมาอยู่ออสฯ หลังจากกลับทำงานเมืองไทย แล้วต้องให้ลูกคนแรกทนตื่นตีห้า และไปส่งที่โรงเรียน เขาเรียนที่เมืองไทยแค่ ป3 แล้วย้ายมาออสฯตอนนี้กำลังจะเรียนแพทย์ เมื่อได้ประเทศที่อยากไปอยู่แล้ว ก็ค้นข้อมูลด้าน Immigration เพื่อการไปอยู่และทำงานประเทศนั้นๆ ก่อนย้ายถิ่นฐาน คุณและครอบครัวควรไปเที่ยวดูประเทศนั้นๆสักครั้งโดยเฉพาะแถบที่ตั้งใจจะไปทำงาน เรื่องโรงเรียนเด็ก ประเทศพวกนี่ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องคุณภาพของโรงเรียน มักไม่ต่างกันมากโดยเฉพาะรรรัฐบาล ด้านวีซ่า แต่ละประเทศก็ต่างกันไป ส่วนใหญ่ดูจาก การศึกษา ประสบการณ์ทำงาน ภาษาอังกฤษ อายุ เงินทุน (กรณีไปเปิดกิจการเอง) เหล่านี่อาจทำให้คุณหรือคู่สมรสมีคุณสมบัติได้กรีนการ์ด หรือ permanent resident ทันทีหรือหากไม่ได้ในทันที ก็อาจต้องทำงานสักสองสามปีค่อยได้ คำถามกว้างมากครับ แต่เข้าใจความรู้สึกคนเป็นพ่อแม่ดี มีคำถามเจาะจงเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ผมคิดว่าจะพอตอบได้ยกเว้นนิวซีแลนด์ แต่สมาชิกคนอื่นคงตอบได้ครับ จากคุณ : Old Husky - [ 4 มี.ค. 52 15:30:18 A:117.121.214.90 X: TicketID:200151 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คุณ จขกท ฟังคนอื่นมากไปหรือเปล่าคะ โดยเฉพาะพวกที่ชอบมาคุยว่าลูกฉันไปอยู่เมืองนอกส่งเงินมาให้พ่อแม่ใช้เดือนละเเสน อะไรประมาณนั้น เมืองนอกไม่ใช่สวรรค์หรอกค่ะ ไม่งั้นฝรั่งตาน้ำข้าวไม่บินมาหางานกันให้ไขว่อยู่บ้านเรานี่หรอก คนอยู่ยุโรปอเมริกาเขาก็ปากกัดตีนถีบเหมือนบ้านเรานี่แหละ ที่ว่าทำงานได้ชั่วโมงละ 400-500 บาท แต่เขาซื้อกระหล่ำปลีหัวละ 100 กว่าบาทแล้ว วัดกันเเล้วมันก็ไม่หนีบ้านเราเท่าไหร่เลย ถ้าอยากไปอยู่เมืองนอกจริง ก็ต้องมาดูกันก่อนว่าเราเป็นใคร มีคุณสมบัติอะไรบ้าง ถ้าสามีคุณเป็นศัลยเเพทย์มือเยี่ยม หรือวิศกรมือฉมัง อะไรทำนองนี้ ความเป็นไปได้ก็มีอยู่ที่จะดิ้นรนหางานเมืองนอกทำได้ แล้วแต่จังหวะของแต่ละคนอีกเเหละ ไม่ใช่ที่ว่ามาก็ไปได้ทุกคน แต่ถ้าเราเป็นแค่คนระดับกลาง ความรู้ก็ไม่ได้มีสูงส่งอะไร ก็เลิกฝันเถอะค่ะ เสียเวลาทำมาหากิน อยู่ในโลกของความเป็นจริงเเล้วกัดฟันสู้ต่อไปดีกว่า หากใครมาชักชวนให้ไปเป็นเเม่ครัวหรือไปเสริฟอาหารที่อเมริกา นี่เลยค่ะ ชูนิ้วกลางใส่หน้าคนชวนไปเลย ไม่มีหรอก ต้มตุ๋นทั้งนั้น เคยเตือนมาหลายคนเเล้ว ทั้งคนซอยบ้านเดียวกัน บอกอย่างไรก็ไม่เชื่อ ลาออกจากงานมา เป็นแค่ลูกจ้างประจำราชการก็จริง แต่ก็อยู่มาหลายปีดีดัก มีงานทำก็บุญคุ้มหัวเท่าไหร่เเล้ว คนอื่นเขาตกงานกันเป็นล้านๆคน ตัวเองผลสุดท้ายไปขายที่ขายทางเอาเงินมาให้เขา (ขนาดบอกว่า"ญาติ"กันด้วยนะนั่น) สุดท้ายไอ้นายหน้าก็คว้าเงินหลายเเสนเข้ากลีบเมฆไปฉิบ ทั้งตัวเองทั้งญาติเพื่อนฝูงอีกหลายคน ที่ดันหวังดีไปชักชวนเขามา เฮ้ย ไปทำงานที่เมกากันโว้ย สุดท้ายมานั่งด่ากันเองสาดเสียเทเสีย ทุกวันนี้เห็นเเกซื้อรถเข็นเก่าๆมาปิ้งไก่ขายหน้ากรมที่ดินที่ตัวเองเคยทำงานนั่นเเหละ เเดดร้อนเปรี้ยงยืนปิ้งไก่หน้าดำ หันไปมองห้องแอร์เย็นๆที่ตัวเองเคยนั่งทำงานอยู่คงยืนสะท้อนใจ นิทานอิสปเรื่องหมาคาบเนื้อนั่นไง เคยอ่านหรือเปล่าคะ? จากคุณ : Jennifer Lowclass - [ 4 มี.ค. 52 15:33:02 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ดิฉันเข้าใจหัวอกคุณแม่ดี ค่ะ  และเห็นด้วยหากคุณสามารถเลือกสิ่งที่ดีๆให้ลูกค่ะ ขอให้สมหวังนะคะ จากคุณ : ข้าเจ้าเซ็ง - [ 4 มี.ค. 52 15:45:35 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผมลองอ่านจขคหอีกครั้งแล้ว ผมว่าความตั้งใจของจขคหไม่ค่อยตรงกับคุณคห4 เท่าไหร่มั้งครับ หากทำอะไรโดยการศึกษารวบรวมข้อมูล ถามผู้รู้ ไปเห็นด้วยตนเอง ผมไม่คิดว่าคูณต้องมีสามีเป็นศัลยแพทย์หรือวิศวกรมือฉมังถึงจะไปอยู่ต่างประเทศได้อย่างมีความสุขพอควรได้ ผมว่าต้องเริ่มต้นว่าคุณตั้งใจจริงแค่ไหนและเรื่องแบบนี่ไม่จำต้องทำผ่านนายหน้าเลยครับ ผมคอนเฟิร์มได้แม้ประเทศนั้นๆคุณจะไม่เคยไปเลยก็ตาม (แต่ก่อนตัดสินใจครั้งสุดท้าย ต้องบินไปดูก่อน) สำคัญอย่ามองโลกแง่ร้าย แต่หลายคนที่โพสเข้ามา มักโพสตอนเบื่อๆเซ็งๆเมืองไทยเท่านั้น จากคุณ : Old Husky - [ 4 มี.ค. 52 15:59:24 A:192.168.0.17 X:117.121.214.90 TicketID:200151 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จะมาบอกแค่ว่า การกวดวิชาไม่ได้มีความจำเป็นอะไรขนาดนั้นค่ะ หกเจ็ดปีที่แล้ว เราเป็นคนส่วนน้อยที่ไม่เคยไปเรียนกวดวิชาที่ไหนเลยในขณะที่เพื่อนเกือบยกห้องเรียนนู่นเรียนนี่ ทั้งตอนเย็น ทั้งวันเสาร์ วันอาทิตย์ (โรงเรียนอยู่บางนา เพื่อนส่วนใหญ่ถ่อไปเรียนที่สยาม)  เราอ่านหนังสือเอาเองไปเรื่อยๆ ไม่เคยเครียด  เราเริ่มอ่านตั้งแต่ปิดเทอมขึ้นม.6   ผลออกมาในสายเราส่วนใหญ่ก็ไปเรียนม.เอกชน  เราติดม.รัฐใจกลางเมือง (เกรดม.ปลายอยู่ที่ 2.8 กว่าๆเอง)  เห็นส่วนใหญ่ที่ไปเรียนน่ะก็เพื่อหาเรื่องออกจากบ้านไปเที่ยวหลังเลิกเรียนกัน ส่วนการย้ายถิ่นฐานไปอยู่ต่างประเทศ ถ้าคุณจบป.โท มีประสบการณ์ทำงานดีๆ ก็ลองศึกษาแนวทางย้ายไปออสเตรเลียหรือแคนาดาดูนะคะ โชคดีค่ะ จากคุณ : pervpanda - [ 4 มี.ค. 52 16:53:59 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ก็เรียน เอแบค ซิ สูสี กับนักเรียนนอก ปะกิต หมด นักเรียน ก็ อินเตอร์ ทั้งนั้น รวมทั้งอาจารย์ ด้วย จากคุณ : ผรชพ (ผรชพ) - [ 4 มี.ค. 52 17:06:32 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณทุกท่านค่ะ โดยเฉพาะคุณ Old Husky เข้าใจได้ถูกต้องที่สุด ไม่ทราบว่าคุณไปทำงานอะไรที่ออส พอจะบอกได้มั๊ยคะ แต่ถ้าไม่อยากบอก ไม่เป็นไรค่ะ ขอโทษ ณ ที่นี้ด้วย ทุกวันต้องรับ ส่งลูก เออ ใช่อย่างคุณ superkoy บอกจริง ๆ ด้วย แม่ทุกข์มากกว่า ตัวลูกเองมีความสุขดี สนุกสนานกับการเรียน และเรียนได้ดีระดับเลิศ เพียงแต่ว่า เบีื่อระบบการศึกษาของเมืองไทย และการที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด ไม่แน่นอน จากคุณ : จขกท - [ 4 มี.ค. 52 19:20:49 A:192.168.0.17 X:58.9.135.132 TicketID:205184 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ผมพยายามรักษาระดับ สามจุดแปด หรือบางเทอมสี่เต็ม ไม่เคยไปกวดวิชาที่ไหน ทั้งๆที่เพื่อนไปกวดวิชา ผมไปนั่งสมาธิ สอบเข้า เราติดที่สอง ที่หนึ่งเขาเด็กเตรียมกรุงเทพ เด็กเชียงใหม่อาจด้อยกว้านิดๆถ้าเทียบเด็กเตรียมหรือเด็กเทพศิริน สวนกุหลาย แต่ถ้าเราอ่านทุกๆวิชาทั้งชอบและไม่ชอบให้เสมอกัน รักษาสมาธิให้ดี การไปสอบอะไร ก็เหมือนเอาจุดหนึ่งของวิชามาถาม สอบได้ทุกที่ ผมไม่จบมอหกด้วยช้ำ อยู่มอสี่สอบชุดครู พ กศ ได้ ก็เท่ากับ มอหก เรียนปีหนึ่ง สอบชุด พม ได้ ก็เข้าไปปีสามเลย สรุป เรียนมอปลายสองปี เรียนมหาลัยสองปี มาต่อนอกได้ ก็ไม่กวดวิชาอะไร ภาษาก็เรียนในโรงเรียนปกติ ประสภการณ์ก็คงเป็นบล่ามฝรั่ง มีทุกชาติภาษา ที่ไปเที่ยวเชียงใหม่ เรียนนอกเราก็สู้ฝรั่งได้ ได้เกรดดีกว่าฝรั่งอีก การศึกษาบ้านเราถ้าเอาจริงๆ เป็นหนอนหนังสือ แบบอาจารย์หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์พูด คืออ่านทุกอย่าง จากหนังสือโป้ ยันหนังสือธรรมะชั้นสูง เราจะได้ความรู้ทั้งในกรอบและนอกกรอบ จากคุณ : tynoi2005 - [ 4 มี.ค. 52 19:31:09 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คุณควบคุมปัจจัยแวดล้อมไม่ได้  แต่คุณควบคุมตัวคุณเองได้ ใครๆจะทำอะไรกัน  ถ้าคุณไม่ทำเสียอย่างใครจะบังคับคุณได้ เรียนกวดวิชาจำเป็นหรือไม่  เพราะอะไร  ลูกคุณเองแหละค่ะที่รู้ดี จริงๆถ้าคุณไม่ชอบให้ลูกตกอยู่ในสภาวะการณ์แข่งขัน ก็เริ่มที่ตัวคุณเองแหละค่ะ  ที่ไม่ต้องกดดันลูก เค้าจะสอบติดอะไรก็ช่าง  จะเรียนอะไรก็ตามใจเค้า สอบรัฐไม่ติด  เอกชนก็มีเยอะแยะไป  แถมดีๆด้วย ค่าเทอมเรียนเอกชนที่นี่ไม่ได้เศษเสี้ยวเงินที่คุณต้องไปเรียนเมืองนอกหรอกค่ะ แต่ถ้าจริงๆแล้วคุณอยากให้ลูกติดมหาลัยทอป 5 (แบบไม่ต้องเครียด) อันนั้นก็น่าจะลำบากหน่อย  เแต่ฝึกไว้หน่อยก็ดีนะคะ  เพราะชีวิตนี้ ยังมีอะไรให้ต้องกดดันอีกเยอะ  เรื่องนี้มันแค่ก้าวแรกค่ะ ถึงแม้ว่าไปอยู่เมืองนอกตอนนี้ก็เถอะ  เค้าก็ต้องปรับตัว  อันนั้นน่ากดดันกว่า ด้วยซ้ำมั้ง  ไหนจะเรื่องภาษา  ไหนจะเรื่องอาหารการกิน  อากาศ  เพื่อนฝูง โอ๊ย  สาระพัดจะเรื่อง  แถมมหาลัยบางประเทศไม่ได้เรียนฟรีอีกต่างหาก นอกจากค่ากินอยู่  คุณยังต้องกังวลเรื่องค่าเรียนอีก  เผลอๆจะจิตตกทั้งบ้าน (เราขอพูดถึงในแง่ที่ได้ไปแล้วนะ  แต่เรื่องทำอย่างไรให้ได้ไป  ไม่รู้จริงๆ) แต่แน่ใจเหรอคะ  ว่าพอย้ายไปต่างแดน  คุณจะอยากเข้ายูแถวบ้าน เรากลัวว่า  เดี๋ยวก็จะเป็นต้องมากลุ้มว่าทำไงให้เข้าไอวี่ลีกส์ได้แบบไม่ต้อง แข่งขันอีกรึเปล่า  แล้วที่สำคัญ  เรื่องเหล่านี้คุณถามใจคุณลูกบ้างหรือเปล่า ว่าเค้าคิดยังไง  เราเข้าใจค่ะ  ว่าที่คุณทำทั้งหมดก็เพราะรักลูก แต่เดี๋ยวมันจะออกแนวพ่อแม่รังแกฉันไปได้นะคะ ถ้าอยากให้ลูกได้เรียนแบบไม่เครียดตามที่ว่า  ประเทศแถวๆนี้ เช่นมาเลย์  สิงคโปร์(คิดออกแค่นี้  โทษทีค่ะ)ก็น่าจะดีพอมั๊งค่ะ เพราะการศึกษาระบบอังกฤษ  น่าจะไม่ขี้เหร่เท่าไหร่  แถมไม่ไกลด้วย   ไม่ต้องย้ายทั้งบ้าน  แต่ไม่รู้คุณแม่จะปลื้มทางเลือกนี้รึเปล่า ... ปล. ในฐานะคนเคยเป็นวัยสะรุ่นมาก่อน (นานเท่าไหร่เนี่ย  ไม่กล้านับ) คนเป็นพ่อแม่คิดเสมอว่าลูกเป็นเด็กเล็กๆเสมอ  แต่ลองไปถามเด็กสิคะ เค้ามองว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่แล้วแน่นอน  ให้เค้ามีส่วนร่วมออกแบบชีวิตเค้าเองบ้าง ก็ดีนะคะ  เชื่อสิ  ว่าเค้าทำได้มากกว่าที่คุณคิด  จนคุณจะปลื้มเลยละ (อย่างเราเนี่ย  รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่ตั้องแต่ปอห้า  แก่แดดจริงๆ เฮ้อ...) แก้ไขเมื่อ 04 มี.ค. 52 20:13:11 จากคุณ : Blue as Danube - [ 4 มี.ค. 52 20:04:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เบื่อการศึกษาไทยถึงขนาดอยากจะย้ายถิ่นฐานเลยหรือคะ จขกท บอกคุณสมบัติของคุณกับสามีมาซิคะ จะได้ช่วยกันวิเคราะว่า จะสามารถ ย้ายถิ่นฐานมาทำงานตปท ได้หรือเปล่า ไม่ได้ดูถูกนะคะ ขอยกตัวอย่าง ที่มาเลเซียจะมีเชื้อชาติใหญ่ อยู่ 3 กลุ่ม มาเลย์ จีน และ อินเดีย แต่ละกลุ่มก็จะมีโรงเรียนของตัวเอง พ่อแม่จีนส่วนใหญ่ส่งลูกเรียนโรงเรียนจีน แต่ลูกต้องเรียนอย่างหนัก และกดดันมาก แต่ก็มีพ่อแม่จีนส่วนน้อยส่งลูกเรียน โรงเรียนฝรั่งแบบ local ไม่ใช่ inter เรียนสบายหน่อยแต่ไม่สามารถเขียนภาษาจีนได้ จบม. 6 ส่วนมากต้องไปต่อเมืองนอกทั้งนั้น พ่อแม่ก็ต้องหาเงินเตรียมไว้ตั้งแต่เนิ่น ๆ ถ้าคุณเป็นพ่อแม่เด็กจีน จะเลือกทางเดินไหนให้ลูกคะ บางอย่างอาจจะต้องแลกด้วยกำลังใจและกำลังกาย แต่ผลที่ได้ออกมาอาจจะทำให้ภาคภูมิใจก็ได้นะคะ การศึกษาไทยสมัยดิฉันสอนให้ท่องจำ ดิฉันไม่เคยท่อง เพราะขี้เกียจ และไม่เข้าใจว่าจะท่องไปเพื่อประโยชน์อะไร วันประกาศผลสอบ กลับบ้าน ที่บ้านชอบแซวว่า เฮ้ยเป็นไง สอบเกือบได้ หรือ สอบเกือบตกวะ ดิฉันไม่เคยเรียกวดวิชา เพราะขี้เกียจอีกนั่นแหละ ไม่เคยสอบเอ็นทรานต์ เพราะรู้ว่าสอบก็ไม่ได้ เรียนจบป.ตรีมหาลัยเอกชน ด้วยเกรดปานกลาง ตอนนี้ทำงานอยู่ตปท ไม่ขอบอกว่าได้เดือนละเท่าไหร่ แต่สามารถเก็บเงินได้ปีละล้านบาท ไม่ได้พยายามบอกว่าขี้เกียจแล้วได้ดีนะ การทำงาน กับการเรียนไม่เหมือนกัน ทำงานใช้เครื่องคิดเลขได้โดยไม่จำเป็นต้องท่องสูตรคูณให้ได้ทุกสูตร การประสบความสำเร็จในชีวิต ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการศึกษาอย่างเดียว การมี network การมี senses มี logic ก็ทำให้ประสบความสำเร็จได้ ขอให้โชคดีค่ะ จากคุณ : กขคง - [ 4 มี.ค. 52 22:09:10 A:118.100.130.176 X: TicketID:205513 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เข้าใจ จขกท. ค่ะ.... การจะย้ายมาทั้งครอบครัวอาจจะเป็นเรื่องใหญ่ถึงใหญ่มาก...ถ้าไม่มีญาติอยู่ที่นั่นอาจจะลำบากนะคะ...อย่างไรก็ตามคุณจะต้องเริ่มหาข้อมูลก่อนเลยค่ะว่าคุณอยากไปอยู่ที่ประเทศไหน? ๐ ออสเตรเลีย - ต้องไปดูว่าทำอย่างไรถึงจะได้ PR ๐ แคนาดา - อาจจะเป็นทางเลือกที่ดี ถ้าคุณมีคุณสมบัติครบ ก็สมัครดูนะคะ ๐ อเมริกา - ลองสมัคร DV program ที่่เขาเปิดให้คนจากทั่วโลกสมัครทุกปีประมาณเดือนตุลาคม - ธันวาคม ถ้าโชคดีเขา random ชื่อคุณขึ้นมาก็ได้ทั้งครอบครัว ลองหาข้อมูลดูนะคะ...จากเว็บไซต์ของสถานทูตฯ ของแต่ละประเทศนั่นแหละค่ะ โดยการ search คำว่า "How to become Permanent resident" Good Luck! จากคุณ : bmw (BlackmagicW) - [ 5 มี.ค. 52 01:11:48 ]

ความคิดเห็นที่ 14 การจะำไปอยู่ต่างประเทศได้ ต้องทำ passport ก่อนเป็นอันดับแรกค่ะ เพี๊ยวววว ออกจากกระทู้โดยเร็ว! :P จากคุณ : Giggs - [ 5 มี.ค. 52 01:28:42 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ก็ไม่ต้องส่งลูกให้กวดวิชาสิคะ ..เพราะว่ายังมีอีกหลายคนที่ไม่จำเป็นต้องเรียกวดวิชาเป็นบ้าเป็นหลัง เรียนให้เครียดกับตัวเอง (เพราะคนเราชอบแข่งขันกับคนอื่นมากกว่าที่จะแข่งขันกับตัวเอง) ก็ยังเรียนจบมีชีวิตที่ดีได้เลยค่ะ หนูว่าเรื่องแบบนี้ต้องถามดูก่อนว่า ชีวิตต้องการอะไร ซึ่งบางทีชีวิตการเป็นเด็กนักเรียนก็ไม่จำเป็นต้องเข้าเรียนกวดวิชาก็ได้นะคะ หรือว่ามันเป็นกระแสนิยม?? จากคุณ : cat_on_a_hot_tin_roof_ - [ 5 มี.ค. 52 09:59:54 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คนเรามีหนทางไม่เหมือนกันแต่ละคนแต่ละโอกาส ขอให้บรรลุตามสิ่งที่คนทุกคนฝันนะคะเอาใจช่วยค่ะ เชื่อว่าคนเราย่อมมีทางเดินของตัวเองที่สามารถทำได้ค่ะ สู้ๆ ขนาดพวกคนประเทศอื่นเค้ายังอพยพไปอยุ่ประเทศที่สามได้เลย แล้วทำไมเราจะทำบ้างไม่ได้ สู้ๆค่ะ จากคุณ : แฟนหึงขั้นเทพ - [ 5 มี.ค. 52 10:42:01 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ผมไม่ขอออกความเห็นเรื่องเรียนเมืองไทยครับ เพราะหากใครถามผมว่าจำเป็นต้องเรียนเมืองนอกไหม ผมจะบอกว่าไม่จำเป็น แต่ผมจะบอกเพิ่มว่ามี "โอกาส" ผมแนะนำให้เรียนต่างประเทศ คำว่า "โอกาส" บางทีเราก็สร้างได้เองนะครับ และ "โอกาส" ผ่านไปแล้วผ่านเลย ไม่กลับมาอีกครับ ผมเป็น Lawyer ( Law Society of England & Wales) ครับ ส่วนภรรยามีกิจการเป็นของตนเอง แต่ที่บอกอาชีพไป ไม่รู้จะทำให้คุณจขคหหมดกำลังใจหรือไม่เพราะคนส่วนใหญ่จะบอกว่ามีสองอาชีพที่มีผลตอบแทนสูงในออสฯหรือเมกาหรืออังกฤษคือ Doctor กับ Lawyer แต่ไม่สำคัญหรอกครับว่าจะทำอะไรในต่างแดน หากถูกกฎหมายและมีค่าตอบแทนพออยู่ได้สบายๆ ก็พอแล้วแลกกับ Life Style ที่ดีขึ้นเช่น การมีสวนสาธารณะที่สวยงาม ลูกสามารถขี่จักรยานหรือเดินไปรรได้ปลอดภัย รรมีคุณภาพ ก็พอแล้ว หากมีปัญหาอะไรรายวันก็แก้กันไปเหมือนอยู่เมืองไทย ผมเชื่อว่าเท่าที่อ่านการเขียนของคุณจขคหแล้วคุณน่าจะเป็นคนมีความรู้ที่เดียว กรณีออสฯ ไม่จำเป็นที่ต้องพุ่งไปที่ PR หรอกครับ ยังมีวีซ่าประเภทอื่นที่หากมีคุณสมบัติครบ คุณมาอยู่ได้ทั้งครอบครัว ทำงานได้ บุตรหากเข้ารรรัฐชั้นประถม เสียปีละราว AUD$ 700.00 (รัฐ Victoria ) สักสามปีถึงขอ PR ที่เมกาก็เช่นกัน ไม่จำเป็นที่ต้องพุ่งไปที่ greencard หรอกครับ มีวีซ่าประเภทอื่นเช่นกันอยู่ไประยะหนึ่งค่อยขอ greencard ในสามประเทศที่ผมมีประสบการณ์คือเมกา อังกฤษ และออสฯ ผู้คนที่ออสฯเท่าที่ผมรู้จักดูจะเป็นมิตรที่สุดครับ นอกจากนั้นอยู่ใกล้เมืองไทย อย่างที่ผมเคยบอกแล้ว ผมเคยเรียนและทำงานที่เมกา หากสนใจก็พอแนะนำได้ ฟรีครับ(หากสนใจผมจะให้อีเมล์ส่วนตัว เพราะคนอื่นอาจไม่สนใจและบางเรื่องคุณอาจไม่อยากให้เป็นการเปิดเผย) ช่วยๆกันไปครับ แต่ต้องเริ่มจากคุณต้องบอกก่อนว่าอยากไปประเทศใด คุณมีแบ็กกราวเช่นใดเรื่องการศึกษา อาชีพ อายุ เช่นใด ผมไม่สามารถอธิบายทุกประเทศได้ครับ ผมแนะทางให้ได้ แต่สมมุติคุณอยากมาออสฯ ผมสามารถแนะนำ Migration agent 2-3 รายให้คุณลองติดต่อได้ (ผมไม่ได้เป็น migration agent ซึ่งเป็นอาชีพที่ไม่จำเป็นต้องเรียนจบกฎหมาย) แล้วคุณต้องดำเนินการกันเองโดยตรงครับ ค่า Fee ของ Migration agent อยู่ในช่วง AUD$ 4,000-5,000 มั้งครับแล้วแต่เอกสารของคุณว่าพร้อมแค่ไหนและภาษาอังกฤษคุณแข็งแรงแค่ไหนที่จะติดต่อกับ Migration agentโดยตรง( ขอโทษที่ผมช่วยไม่ได้เรื่องการติดต่อ แต่จะแนะนำครั้งแรกให้เท่านั้นครับ) การย้ายถิ่นฐานเป็นเรื่องใหญ่ครับ การตัดสินใจควรตั้งอยู่บนข้อมูลที่ถูกต้อง ทุกประเทศประเด็นเรื่องอายุผู้ขอเป็นเรื่องสำคัญ(ยิ่งอายุมากขึ้น ยิ่งขอยากขึ้น) หากจะตัดสินใจว่าอยากไปต่างประเทศ ก็เร่งหาข้อมูลแล้วดำเนินการ หลังจากนั้นจริงๆแล้วก็อดบอกไม่ได้ว่าต้องขึ้นกับความรู้สึกละครับว่าจริงๆอะไรคือเหตุผลที่ต้องการย้ายถิ่นฐาน ตัวผมและภรรยาเอง เหตุผลเดียวคือ การศึกษาของลูกครับ แต่หากคุณตัดสินใจไม่ย้าย ก็ไม่ต้องมาคิดอีกแล้วครับ ให้ลูกเรียนเมืองไทยไปจบตรีแล้วค่อยให้แกไปเรียนต่างปท(หากมีกำลัง)เหมือนนักเรียนไทยส่วนใหญ่ก็ได้ครับ จากคุณ : Old Husky - [ 5 มี.ค. 52 11:24:12 A:117.121.214.90 X: TicketID:200151 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แหม มาติดตามอ่านค่ะ ฟังคุณ old husky แล้วอยากไปอยู่ด้วยเลยค่ะ เราขอ email ได้ไหมคะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : superkoy - [ 5 มี.ค. 52 12:42:20 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณคุณ Old Husky อีกครั้งค่ะ วัตถุประสงค์หลักเป็นแบบเดียวกับคุณเลย อยากให้ลูกมีคุณภาพชีวิตที่ดี สามารถไปไหนมาไหนได้ค่อนข้างปลอดภัย และเพื่ออนาคตของลูก ( จริง ๆ ไม่อยากจะพูดเรื่องนี้มาก มีหลายคนไม่เข้าใจ แต่ถ้าใครก็ตามที่มีลูกแล้ว และสามารถที่จะ "เลือก" ได้คงคิดแบบนี้หลายคน) นี่ถอดล็อคอินมาถาม เพราะไม่อยากเปิดเผยข้อมูลส่วนตัวมากนัก ปกติก็เล่นพันทิป แต่อยู่สินธรเป็นส่วนใหญ่ จริง ๆ แล้วสามีจบโทจาก usa เพียงแต่อายุเยอะไปนิดนึง 48 ปี และฐานะครอบครัวก็ค่อนข้างสบาย ตัวดิฉันเอง เรียนจบธรรมศาสตร์ เป็นแม่บ้านมาตลอด อายุการทำงานน้อยมาก ตอนนี้ลูกก็เริ่มโต กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย เลยมีความคิดนี้ขึ้นมา เริ่มหาข้อมูลบ้าง แต่ยัง งง งง อยู่ว่าคนอื่นเขาเริ่มไปกันยังไง ขณะนี้ พอมีไอเดียขึ้นมาหน่อยนึง และที่ทำให้ต้องคิดมากคือ เรื่องงานจะพอหาได้ไหม เพราะอยู่ที่นี่รายได้สูงมาก กะแค่ว่าไปแล้วแค่มีงานก็พอ ไม่เน้นว่าต้องมากมายอะไร เพราะลูกก็โตพอจะช่วยเหลือตัวเองได้แล้ว ออสเตรเลียน่าสนใจมาก แคนาดา เข้าไปเช็คคะแนนแล้วได้ประมาณ 76 แต่คิดว่าอากาศหนาวเกิน เพราะเราไม่เคยอยู่ในที่หนาวขนาดนั้น เคยไปเที่ยวญี่ปุ่น ก็หนาวแล้ว แคนาดาจะขนาดไหน ส่วน usa ก็ลองส่ง dv ไปเหมือนกัน แต่ไม่หวังว่าจะได้ค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแชร์ข้อมูล ถ้าใครมีอะไรเพิ่มเติมได้อีกนะคะ จะมาอ่านเรื่อย ๆ ค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 5 มี.ค. 52 14:33:55 A:58.9.135.7 X: TicketID:205184 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อยากได้ อีเมล์ของคุณพี่ Old Husky จังเลยค่ะ ชอบความเห็นของพี่มากที่ไม่ไปตัดสินคุณเจ้าของกระทู้ แค่เพียงเพราะเค้าอยากย้ายไปอยู่เมืองนอก และมุ่งตอบคำถามช่วยเหลือกันมากกว่าเรื่องอื่น :D ขอเป็นกำลังใจให้พี่เจ้าของกระทู้ด้วยนะคะ หนุเองก็อยากย้ายไปเหมือนกันทั้งๆที่ยังเด็ก(เหลือน้อย) แต่มันเป็นความต้องการส่วนบุคคลเท่านั้นหนะค่ะ บางคนก็ไม่เข้าใจกลายเป็นว่าเราอยากไปอยู่เมืองนอกเพื่อที่ต้องการสบาย...เห้อ รบกวนพี่ old husky หรือท่านอื่นๆที่มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ รวมถึงพี่เจ้าของกระทู้ด้วย (: ถ้าได้มาอ่านก็ขอความกรุณาหลังไมค์บอกอีเมลล์หนูด้วยนะคะ สำหรับคนที่มีความต้องการเดียวกันก็จะได้ช่วยเหลือเรื่องข้อมูลกันได้ค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : หนูฟั่นเฟือน - [ 5 มี.ค. 52 16:10:09 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้าตปท หมายถึงประเทศไหนก็ได้ ก็สามารถย้ายไปได้โดยการสมัครงานครับ www.oilcareers.com เน้นด้าน oil & gas industries ทั่วโลก www.naukrigulf.com งานในบริเวณประเทศอ่าว www.jobsdb.com งานแถวๆในเอเชียนี่แหละ www.eaststop.com งานแถวเอเซียอีกเหมือนกัน หลังจากนั้นได้วีซ่าทำงานที่นั่นเรื่องเอาลูกเข้าเรียนก็คงไม่ยากเกินไป แต่ถ้าตปทหมายถึงยุโรป/อเมริกา/ออสเตรเลีย อันนี้รอคหอื่นนะครับ ไม่รู้ว่าตอบตรงคำถามรึเปล่านะครับ จากคุณ : Ter - [ 6 มี.ค. 52 00:14:24 A:124.121.178.239 X: TicketID:182506 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ถ้าไปแล้วชัวร์มีงานทำ แถวนั้นไม่ Racist นะ ค่อยไป แต่จริง ๆ แล้วยาก คนก็ไม่ค่อยดี อันตรายอยู่นะ จากคุณ : ฟ้าลั่น - [ 6 มี.ค. 52 01:19:54 A:192.168.0.17 X:124.120.222.99 TicketID:091427 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คุณจขกทครับ ผมนึกว่าลูกยังอยู่ชั้นประถม หากมาอยู่ ไม่ว่าประเทศไหน หากเรียนระดับประถมหรือมัธยมจะได้ประโยชน์จากค่าเรียนรรรัฐถูก แต่หากระดับมหาลัยก็แพงพอๆกันกับนศประเทศนั้น ที่เมกาจะเสียเท่านศเมกาต่างรัฐ(เผื่อท่านที่ไม่ทราบเช่นบ้านอาศัยอยู่ในรัฐแคลลิฟอเนีย แต่ไปเรียนมี่มหาลัยในรัฐนิวยอร์ค) ที่ออสฯเสียเท่านศต่างชาติ หากลูกคุณจบมหาลัยในออสฯในสาขาที่ต้องการ(ปัจจุบันมีประมาณ 300 สาขา) ทำงานสักปี จะขอ PR ได้เลย แต่ได้แล้ว จะขอให้พ่อแม่ค่อนข้างยากและนานมากครับ ดังนั้น หากคุณเองต้องการย้ายไปด้วยต้องเริ่มที่คู่สมรสของคุณเป็นผู้ขอครับ ที่พูดว่าเรียนจบมหาลัยแล้วขอ PR ความจริงแล้ว คนไทยมักไม่รู้ว่าแค่จบระดับอาชีวะที่ออสฯก็ขอ PRได้แล้วเช่นช่างเรียงอิฐก่อสร้าง ช่างทำผม ช่างซ่อมรถ ช่างประปา เป็นต้น ผมเล่าทางทฤษฎีให้ฟัง แต่คนไทยผมรู้ว่าคงไม่เอาครับ คุณจขกท หากจะย้ายคงต้องเริ่มจากคู่สมรสละครับว่าสนใจไหม หากไม่ก็จบกัน ผมคุยกับคนอายุเกิน 50 หลายคนที่ย้ายครอบครัวไปออสฯครับ แต่อย่าให้เกิน 55 ครับ อันนี้เรื่องยาว ไม่รู้หลังไมค์ทำยังไง เอาหน้าไมค์นี้เลยละกัน อีเมล์ผมคือ chulapong3@gmail.com ครับ แต่หลังจากผมหยุดพักร้อนแล้ว อาจตอบช้าหน่อยนะครับ แต่จะตอบแน่ๆ ปกติผมเช็คอีเมล์ส่วนตัวอาทิตย์ละครั้ง ขอย้ำว่าผมไม่ใช่ migration agent ที่ออสฯ แต่ความที่เป็น Lawyer ต้องอ่านเยอะครับ ผมขอสรุปในกทนี้ว่า ผมเชื่อ 100% ว่าหากคนเราตั้งใจมั่น ทำอะไรแล้ว จะต้องมีหนทางให้ทำได้สำเร็จแน่ๆแม้ดูเบื่องต้นจะเห็นว่ายากเย็นแสนเข็ญเกินความสามารถ ผมชอบประโยคที่ว่า "When there is the will,there is the way" จากคุณ : Old Husky - [ 6 มี.ค. 52 07:43:34 A:119.31.5.98 X: TicketID:200151 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คุณ Old Husky ขอบคุณในน้ำใจของคุณมากค่ะ และขอให้คุณ+ครอบครัวมีความสุขมาก ๆ คิดสิ่งใดสมปรารถนา ตอนนี้ดิฉันกำลังหาข้อมูลต่าง ๆ อยู่ คงใช้เวลาพอสมควรเพื่อตรึกตรองดูว่าจะอย่างไรดี เพราะเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของชีวิตทีเดียว จากคุณ : จขกท - [ 6 มี.ค. 52 08:43:22 A:58.9.149.151 X: TicketID:205184 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ดูรายละเอียดการสมัครพีอาร์ของออสเตรเลียได้ที่เว็บนี้ค่ะ www.immi.gov.au แต่ตอนนี้เศรษฐกิจของออสเตรเลียกำลังเข้าสู่ภาวะถดถอยนะคะ มีข่าวการเลย์คนออกแทบทุกวัน รัฐบาลบอกว่าต่อไปจะเลวร้ายขึ้นอีก ถ้าคุณจะมาหางานที่นี่อาจไม่ง่ายนัก โดยเฉพาะถ้าทำงานที่เมืองไทยแล้วมีรายได้สูงมาก หน้าที่การงานมั่นคง ก็ควรไตร่ตรองให้ดีนะคะ มาเริ่มตั้งแต่ศูนย์ใหม่ จะคุ้มกันหรือเปล่า อีกอย่างลูกคุณเรียนระดับมหาลัย สำหรับคนออสฯ เอง ถ้าเรียนมหาลัย ค่าเล่าเรียนไม่ต่างกับนร.ต่างชาติมากมายนัก ไม่เหมือนระดับประถมหรือมัธยม จะต่างกันก็ตรงที่คนออสฯ สามารถผัดผ่อนค่าเล่าเรียนได้ คือไปผ่อนจ่ายเอาตอนเรียนจบแล้วได้งานทำ จากคุณ : mirin - [ 6 มี.ค. 52 11:18:42 A:121.220.120.247 X: TicketID:188044 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ถ้าจะเรียนระดับมหาวิทยาลัย ที่ยุโรปมีหลายประเทศที่ไม่ต้องเสียค่าเรียน หรือถ้าเสียค่าธรรมเนียมก็ถูกมากๆ ปีละ ไม่เกิน 3-4 หมื่นบาท หลักสูตรก็มีให้เลือกเรียนเป็นภาษาอังกฤษ ด้วย ถ้าจะสมัคร PR ที New Zealand http://www.immigration.govt.nz ที่ New Zealand มีสถาบันการศึกษาของรัฐบางแห่ง ที่มีหลักสูตรระดับ ประกาศนียบัตร อนุปริญญา ปริญญาตรี และ ปริญญาโท ที่ไม่เก็บค่าเล่าเรียนด้วย จากคุณ : Thai in Hobart - [ 6 มี.ค. 52 14:23:32 A:124.187.236.58 X: TicketID:083310 ]