ความคิดเห็นที่ 1 ถ้ามันเป็นรักแท้ มันจะไม่แพ้อะไรเลยค่ะ จากคุณ : ooh maple - [ 21 มี.ค. 52 14:21:24 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ^ ^ ^ มีแต่ความไม่รัก ที่ไม่เคยชนะทุกสิ่ง ถ้ารักแท้หนทางต้องมีค่ะ จากคุณ : Glico_strawberry - [ 21 มี.ค. 52 14:35:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 กรณีนี้ อยู่คนเดียวดีกว่าค่ะ จากคุณ : lemonade - [ 21 มี.ค. 52 14:44:04 A:192.168.0.17 X:121.208.193.113 TicketID:009010 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คือไม่อยากให้ความหวังหรือทำให้คุณเสียกำลังใจกับความรักคร้้งนี้นะคะ แต่เราว่าคุณดูๆไปก่อนดีกว่ามั้ยคะ อย่าเพิ่งคิดเรื่องขอวีซ่าแต่งงานเลยค่ะ เพราะถ้าหากสถานะตอนนี้เค้ายังไม่มั่นคงแล้วคุณไปอยู่กับเค้าที่เยอรมัน จะลำบากมากทั้งคู่ ปัญหาต่างๆไม่ว่าจะเรื่องการงาน การเงิน จะทำให้คุณและเค้าเครียด และทำให้ทั้งคู่ไม่มีความสุขเหมือนตอนที่แชทกัน เป็นห่วงค่ะเพราะอยู่เมืองนอก ยิ่งเราพูดภาษาบ้านเค้าไม่ได้ หางานลำบาก อยู่เมืองไทยเงินเดือนน้อยคุณอาจจะมีความสุขมากกว่า หากมีปัญหาอะไร ครอบครัวก้อยังช่วยเหลือคุณได้ รอก่อนก้อดีค่ะ อย่าเพิ่งรีบร้อน จากคุณ : เด็กหัวโต - [ 21 มี.ค. 52 15:04:06 A:24.240.30.234 X: TicketID:199210 ]

ความคิดเห็นที่ 5 กระทู้แบบนี้มาเมื่อไหร่ เราต้องเข้ามาตอบทุกทีซิน่า ^^ ขอแชร์ด้วยคนค่ะ ========= สามีเราก็ไม่ได้แบบเป็น  full option ก่อนแต่งกับเราก็เพิ่งจะเรียนจบหมาด ๆ บ้านส่วนตัวก็ไม่มี รถก็ไม่มี มีแค่เงินเก็บเล็กน้อย แต่แฟนเราเป็นคนขยันทำงานค่ะ ถ้าทำแล้วทุ่มเต็มร้อย ตอนทำงานโรงแรม ทางผจก. เสนอให้ไปเป็นหัวหน้าที่โรงแรมแห่งใหม่ แต่เค้าดันติดสาว(ไทย) เลยปฏิเสธไปค่ะ พอมาทำงานเกาหลี ทางโรงเรียนก็ขอให้ต่อสัญญา ผลพลอยได้เลยมาตกที่เรา มีงานทำไปด้วยค่ะ หัวหน้าที่โรงเรียนบอกว่า แฟนเราเป็นฝรั่งที่ดี ดีมาก ๆ จนกลัวว่าถ้าหมดสัญญาแล้ว ต่อไปเจอฝรั่งคนอื่น ๆ ผู้ปกครองจะรับไม่ไหว เรามองว่า ถ้าไม่รวย ก็ช่วยกันสร้างช่วยกันเก็บ ก็ัมั่งมีได้ แถมภูมิใจด้วยซ้ำ สร้างมากับมือ เราเน้นที่ตัวตนของเค้ามากกว่าค่ะ ถ้าคิดว่าเค้าเป็นคนดี คว้าไว้ก่อนค่ะ คนดีหายาก คนรวยก็หายาก แต่คนไม่รวย  สู้ชีิวิต มีปัญญา วัันหนึ่งก็รวยได้ คนไม่ดีในสายเลือด ไม่รู้ทำยังไงให้เป็นคนดี ทั้งนี้และทั้งนั้น คิดดี ๆ ค่ะ ส่วนเรื่องวีซ่าเราไม่มีความรู้ค่ะ ขอให้โชคดี แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 52 15:13:18 จากคุณ : คุณนายเหรียญบาท - [ 21 มี.ค. 52 15:10:30 ]

ความคิดเห็นที่ 6 บางทีความรักอย่างเดียวก็ไม่ค่อยพอนะคะ ยิ่งต้องย้ายไปอยู่ต่างประเทศด้วย เพราะว่าไป ๆ มา ๆ เวลาฐานด้านการเงินสั่นคลอน มันจะสั่นคลอนความสัมพันธ์ไปด้วย เพราะว่าต่างคนต่างเครียด แต่ถ้าคิดว่า รักมาก และพร้อมจะเสียสละ จะลองดูซักตั้ง มันก็เรื่องของคุณ แต่อยากจะบอกว่า "ไปกัดก้อนเกลือกิน" ในต่างประเทศนั้น ต่างจากกัดก้อนเกลือกิน ในประเทศไทยเป็นหลาย ๆ ร้อยเท่านะคะ ที่เยอรมันไม่ทราบ แต่ทราบว่าที่อเมริกานี้ ถ้ารายได้ไม่พอ ก็ไปหาคนมาร่วมเป็นสปอนเซอร์ได้ ไม่มีปัญหาอะไร ที่คุณบอกว่าแฟนคุณ "ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน (ไม่ได้แอบเข้าข้างเขานะ ดูจากฐานะน่าจะเป็นอย่างนั้น" ... ไม่แน่นะคะ เพียงเพราะเค้าไม่มีเงิน ไม่ได้แปลว่า เค้าไม่เที่ยว ไม่เล่นการพนันค่ะ สรุปว่า เค้ามาก็ดู ๆ กันไปก่อนดีกว่า อย่าไปรีบตัดสินใจเลยค่ะ ถามตัวเองก่อนเลยว่า ทำไมถึงอยากจะไปอยู่กับเค้า ถ้าคำตอบออกมาอ้อมแอ้ม ๆ แนะนำว่า อยู่เมืองไทยดีกว่าค่ะ ปล. แล้วแฟนคุณเนี่ย โดนลดชั่วโมงทำงาน เงินไม่ค่อยมี แล้วจะมีเที่ยวเมืองไทยยังไง ? จะอยู่กันท่าไหน อย่างไร ? สงสัยเฉย ๆ ค่ะ จากคุณ : Lilac Girl - [ 21 มี.ค. 52 15:21:00 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีค่ะ จขกท. คิดว่าถ้าเค้ามา  เค้าจะมานานแค่ไหนคะ?   ลองใช้เวลาร่วมกันดูก่อน  ดูๆกันไป  บางสิ่งบางอย่าง  เรามองไม่เห็นเวลาเค้าอยู่ไกลๆ   เรียนรู้กันก่อนนะคะ   คุณคุยกับเค้ามาตั้ง ๓ปี มันนานนะ   ยังไง ลองรอเค้ามาก่อนมั้ย  ดูว่าเค้าเป็นคนยังไง  นิสัยใจคอเข้ากันได้รึเปล่า    ถ้าเกิด โอเค เค้าดี  เรารักเค้า เค้ารักเรา ค่อยมาว่ากันเรื่องวีซ่า  อีกที  เพราะวีแต่งก็หลายตังค์อยู่  ไหนจะต้องเดินเรื่องอีก  ทุกอย่างใช้เงินหมด   อย่าเพิ่งขอวี จนกว่าจะมั่นใจนะคะ   ส่วน เรื่องเศรษฐกิจตกต่ำ มันเป็นกันทั้งโลก  อันนี้ต้องทำใจค่ะ  โดนกันถ้วนหน้า จากคุณ : spy_mini - [ 21 มี.ค. 52 15:25:06 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่ทราบคุณเคยเจอเค้าตัวเป็น ๆ หรือยังคะ หรือว่าจะเจอกันครั้งแรกในอีก 2-3 เดือนเมื่อเค้ามาเมืองไทย  แล้วตัวคุณเคยได้ไปหาเค้าที่เยอรมัน ไปดูชีวิตความเป็นอยู่ของเค้าที่โน่นหรือยังคะ  ถ้าคุณยังไม่เคยเจอตัวจริงของเค้าและยังไม่เคยไปหาเค้าที่เยอรมัน แนะนำให้ขอวีซ่าเชงเก้นไปดูก่อนค่ะ อาจขอไปสักสองอาทิตย์ก็ยังดีกว่าขอวีซ่าแต่งงานไปอยู่ที่โน่น โดยที่คุณยังไม่เคยไปเห็นกับตาตัวเองว่าผู้ชายคนนี้มีความเป็นอยู่อย่างไร และการดำเนินชีวิตในเยอรมันจริง ๆ เป็นอย่างไร  ถึงจะแชทและโทรศัพท์หรือส่งของให้กันในวันพิเศษมาเป็นเวลาสามปี แต่ก็เทียบไม่ได้กับการพบตัวจริงและการที่ได้ไปเห็นว่าเค้าอยู่อย่างไร  ไม่อยากให้คุณรีบแต่งงานค่ะ  การใช้ชีวิตในประเทศที่ใช้ภาษาที่สามอย่างเยอรมันไม่ได้สวยหรูนะคะ  เมื่อคุณแต่งงานมา คุณต้องไปเรียนภาษา (Integrationskurs) เป็นปี ในระหว่างนั้นจะหางานก็คงลำบากหากภาษายังไม่ดี และถ้าสามีในอนาคตของคุณเป็นหลักให้คุณในช่วงแรก ๆ ไม่ได้ คุณจะลำบากนะคะ ไหนจะต้องเรียนภาษา ไหนจะต้องหางานเพราะสามีไม่สามารถช่วยเหลือได้ และมีความเป็นไปได้ที่คุณต้องคอยดูแลแม่สามีที่อายุมาก  หากต้องอยู่ร่วมบ้านกับแม่สามีจริง ๆ คุณควรได้มีโอกาสทำความรู้จักกับท่านก่อนที่คุณจะแต่งงานเข้าไปค่ะ  เพราะหากแม่สามีไม่ยอมรับคุณก็จะเป็นปัญหาอีก การแต่งงานใช้ชีวิตคู่กับใครสักคนนั้น ดิฉันคิดว่าความรักอย่างเดียวไม่เพียงพอค่ะ จากคุณ : Sonnenschein - [ 21 มี.ค. 52 15:36:20 ]

ความคิดเห็นที่ 9 จขกท.เองค่ะ อิอิ นึกว่าจะมีแต่คนเบื่อกระทู้แบบนี้ซะแล้ว ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นนะค่ะ จริงๆแล้ว จขกท.เองก็พอจะนึกถึงอนาคตข้างหน้าออกว่าจะเป็นยังไง และตัวจขกท.เองจริงๆแล้วก็ยังไม่คิดถึงขั้นอยากแต่งงาน ใจจริงอยากแค่ขอวีซ่าคู่หมั้น แต่ว่าเยอรมันไม่มีวีซ่าคู่หมั้น เลยแห้วไป แต่ว่าที่ต้องถามถึงขั้นแต่งงาน เพราะอย่างที่ จขกท.ได้เล่าไปแล้วว่าพื้นฐานทางบ้าน(หนุ่มเยอรมัน)เป็นแบบนั้น ก็เลยกลัวว่าต่อจะให้คบกันเป็น 10 ปี ไปๆมาๆ หากัน แต่ยังไงวีซ่าก็ไม่ผ่าน(คิดเองนะค่ะ)กลัวจะเสียเวลาเปล่าถ้าเรารู้แต่เนิ่นๆ ยังพอจะกลับลำได้ทันต่างคนต่างจะได้เปิดโอกาสให้ไปหาคนใหม่ที่มีความเป็นไปได้มากกว่า อย่างที่ทราบกันสำหรับชาวไกลบ้านว่าหัวใจสำคัญที่สุดเหนือสิ่งอื่นใด คือ วีซ่า ทั้งเรื่องเรียน ท่องเที่ยว วีซ่าคู่หมั้น วีซ่าแต่งงาน วีซ่าทำงาน ถ้าวีซ่าไม่ผ่านทุกอย่างก็หมด เพราะเห็นบางคนฝ่ายหญิงก็ไม่มีทรัพย์สินอะไรเหมือน จขกท.แต่ฝ่ายชายมีหน้าที่การงานดีเป็นหลักประกัน เลยทำให้เขาขอวีซ่าแต่งงานได้. จขกท.เลยอยากรู้ว่าใครพอมีกรณีอย่าง จขกท.บ้าง ที่ฝ่ายชายฐานะไม่ดีแต่ขอวีซ่าแต่งงานผ่าน หรือใครพอจะทราบเกี่ยวกับวีซ่าบ้างว่าการขอวีซ่าแต่งงานจะเกี่ยวกับฐานะของฝ่ายชายหรือเปล่า? ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ ถ้าการขอวีซ่าแต่งงานไม่เกี่ยงเรื่องฐานะ เราอาจจะยังคบเขาต่อไปติดต่อกันไปมาหาสู่กันอีกสัก 1-2 ปี (รวมรู้จักทางเนต อีก 3 ปีก็เกือบ 5 ปี)แล้วค่อยคุยเรื่องแต่งงาน(แค่คุยอาจจะยังไม่แต่ง) แต่ถ้าเขาเอาฐานะมาเป็นเกณฑ์ตัดสินในการขอวีซ่าแต่งงาน เราก็คงจะคุยกับเขาใหม่ และที่ว่าอีก 2-3 เดือนข้างหน้าเขาจะมาเยี่ยมเราอาจจะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย(ถ้าขอวีซ่ายุ่งยาก) เพราะถ้าเลิกกันก็สงสารเขามาก เพราะตั้งแต่รู้จักเราเขาเริ่มเรียนรู้วัฒนธรรมไทย ซื้อหนังสือ ดิกชั่นนารี่ แปลเยอรมัน-ไทยมาหัดอ่านทุกวัน และเขาจะไหว้และพูดสวัสดีเราทุกครั้งที่คุยกันผ่าน cam. แต่ก็ไม่ได้ซีเรียสหรือคาดหวังอะไรมากมาย ทุกอย่างนอกจากการแสวงหาแล้วมันก็ต้องอาศัยโชคและดวงอีกส่วนหนึ่ง(สาธุ 555 ) จากคุณ : จขกท เองค่ะ - [ 21 มี.ค. 52 16:24:49 A:222.123.71.247 X: TicketID:203091 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอแนะนำนะค่ะ แม่แฟนอายุ 70 ปี ไม่ได้บอกให้กลัวนะค่ะ แต่คนอายุเท่านี้ส่วนใหญ่ จะเกลียดคนต่างชาติ(ที่มาจากประเทศยากจน) ชอบคิดว่าจะมาเกาะลูกเขากิน หวังมาขุดทองบางล่ะ แล้วยิ่งเยอรมันยิ่งแล้วใหญ่ ถ้าวีซ่าผ่านแล้วคุณจะรับได้มั้ยที่จะอยู่กับคนอื่น ขนาดดิฉันแค่ต้องให้น้องสามีมากินข้าวด้วย 2 อาทิตย์ ไม่ได้อยู่ร่วมกันนะค่ะ แต่มันวัยรุ่น (ตามภาษาวัยรุ่นทั่วโลก วัยรุ่นไทยกับฝรั่งนี้มันพอกันเลย ) หัวยังแทบระเบิดเลย แล้วคุณจะรับได้มัยค่ะ อยู่กับแม่สามี ส่วนคนรู้จักไม่มีงานทำมันยังมาเกาะสามีดิฉันกินเหล้าบ่อย ๆ เลยค่ะ คือจะมาเยี่ยมสามีดิฉัน แล้วมากินเหล้าสามี แล้วหลอกสามีออกไปเที่ยวเธค บ้านดิชั้นห่างเธคแค่ 1 กิโล แล้วก็ในสามีดิฉันจ่ายเงิน ผัวโง่ ๆๆๆ ด่าก็บอกนาน ๆ ที ทุกอาทิตย์เลยนะแก อย่าพีงคิดเรื่องแต่งงานเลยค่ะ คิดเรีองจะทนอยู่ได้เท่าไหน ลองไปอยู่บ้านเขาดู รู้สีกว่ารายได้ในการเชิญคนหนี่งมาเยอรมันน่าจะหักภาษีแล้ว ไม่ต่ำกว่า 1600 ยูโรป จำไม่ได้จริง ๆ ว่าเท่าไหร่ ลองหาข้อมูลดู แล้วใช้วีซ่าท่องเที่ยวไปก่อน ฟังดูแฟนคนน่าจะ 40 ขี้นแล้ว ถ้าคุณอายุยังไม่ถึง 35 ไปแล้ว หาคนใหม่เถอะค่ะ เพราะกว่าจะรอแต่งงานน่าจะแก่อยู่ แต่ถ้าอายุ ยังไม่ถึง 25 หาคนใหม่เถอะค่ะ จากคุณ : มนชิจัง - [ 21 มี.ค. 52 17:34:42 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่รู้กรณีเราจะคล้ายๆเจ้าของกระทู้หรือเปล่านะคะ เรารู้จักกับแฟนแบบเป็นเพื่อนกันมา3 ปี กว่า ตั้งแต่สมัย อายุ 17 ปี ซึ่งรู้จักเค้าจากเพื่อนคนอังกฤษที่อยู่ในไทยแนะนำ ก็คุยกันแบบทางเอ็มเอสเอ็น ไม่มีการส่งการ์ด หรือของขวัญให้กันในวันสำคัญ เพราะตอนนั้นเป็นเพื่อนกัน เพื่อนเราส่วนใหญ่มีแต่ผู้ชาย แต่ที่คุยกันได้ทุกเรื่องก็คือเค้า แล้ววันนึง ก็ตกลงเป็นแฟนกัน เป็นแฟนกันได้น่าจะ 3 อาทิตย์กว่า เค้าก็ขอหมั้น เราก็อธิบายเค้าไปว่าธรรมเนียมไทยไม่เหมือนธรรมเนียมฝรั่งเศสนะ จะหมั้นกันเองไม่ได้ เค้าก็โอเค แต่ก็ส่งแหวนเงินมาให้เราวงนึงทางจดหมายพร้อมการ์ด ขณะนั้นแฟนเราเพิ่งเรียนจบ และเพิ่งทำงานเงินเดือนตอนนั้นประมาณ 1000 ยูโรหักภาษีแล้ว แต่เค้าเป็นคนขยัน และหัวไว ทั้งๆที่เพิ่งเข้าทำงานได้เพียงไม่ถึงเดือน เจ้านายให้สัญญางานแบบ CDI เรื่องที่อยู่อาศัยไม่ต้องพูดถึง เพราะพ่อแม่ทิ้งเค้าไปตั้งแต่ยังเล็ก ก็เช่าบ้านอยู่ รถไม่มี ดื่มเบียร์ได้แต่ปกติจะไม่ดื่ม เคยสูบบุหรี่ แต่ก็เลิกเพราะเราเกลียดมาก ไม่เที่ยว เค้าไม่ชอบที่ๆมีคนไปแออัดกัน ไม่เล่นการพนัน หลังจากสวมแหวนเค้าได้เดือนกว่าเค้าก็ถามว่าเราไปหาเค้าที่ฝรั่งเศสได้ไหม เพราะเค้าลางานไม่ได้ ต่อรองกันไปมา สรุปว่าเราจะลองเดินเรื่องขอวีซ่าพักบ้านคนรู้จักดูก่อน ถ้าไม่ผ่านก็ไม่ได้ไป เค้าก็ส่งเงินค่าตั๋ว เอกสารขอวีซ่า และค่าดำเนินการขอวีซ่ามาให้ ขณะเดียวกัน ก็ไปถามพ่อว่าไปได้ไหม พ่อสีหน้าเปลี่ยนไปทันที ประโยคเดียวที่พ่อพูดคือ "เราเป็นผู้หญิง ถ้าผู้ชายเค้ารัก เค้าต้องมาหาสิ " วีซ่าเป็นอันพับไป เดือนกันยา07 เค้ามาหาเราที่ไทยเป็นครั้งแรก พักบ้านเรา ไม่ได้พาเค้าไปไหนเลยเพราะฝึกงานปี 4 อยู่ เค้าก็อยู่แต่ในบ้าน เรียนภาษาไทยกับแม่เรา นอนห้องเรา แต่เราย้ายไปนอนกับพ่อกับแม่ ก่อนกลับ 1 อาทิตย์ เค้าก็ขอเราแต่งงานกับพ่อและแม่ พ่อยกให้ เค้าก็พยายามเดินเรื่องขอแต่งงานกับสถานทูต แต่ไม่ได้เพราะเอกสารไม่ครบ อีกครั้งเดือนธันวา07 ก็มาไทยอีกครั้ง 2อาทิตย์ เพื่อมาเดินเรื่องจดทะเบียน ทางสถานทูตก็ได้นัดสัมภาษณ์ ดูๆไม่น่าจะผ่าน เพราะเรายังเรียนอยู่ ไม่มีทรัพย์สินอะไรเลย แฟนเพิ่งทำงานได้ไม่ถึงปี รายได้ต่ำ บ้านเช่าก็เช่าเค้า เราทั้งคู่อายุยังน้อย แต่โชคดีที่แฟนมีสัญญางาน ก็ได้จดทะเบียน และได้สมุดครอบครัวอีก 3เดือนต่อมา ซึ่งเราก็จบพอดี ส่วนวีซ่าติดตามคู่สมรสของฝรั่งเศสนี่ไม่มีอะไรต้องตื่นเต้นมากมาย  ก็ได้มาตามขั้นตอน เราว่าลองเจอกันก่อน แล้วถ้าเรารับข้อดีข้อด้อยเค้าได้ มั่นใจในตัวเค้าว่าเค้าคือคนที่จะเป็นผู้นำครอบครัวเราได้ เป็นพ่อของลูกเราได้ ก็ลองเดินเรื่องขอวีซ่า หรือแต่งงานดู จริงอยู่รายได้เราน้อย แต่คนตัดสินใจให้วีซ่า หรือแต่งงานไม่ใช่เรา แต่เป็นทางสถานทูต ถ้าลงมือทำแล้วมันไม่สำเร็จต้องเสียใจ ยังดีกว่าที่เสียใจเพราะไม่ได้ลงมือทำนะ ถ้าใจสู้ทั้ง 2 คน เราว่ามันต้องฝ่าฟันไปได้ จากที่คู่เราไม่มีอะไร อยู่นี่มาได้เกือบ 7เดือน ตอนนี้คู่เราก็กำลังเดินเรื่องซื้ออพาร์ทเมนต์แล้ว สู้ๆคะ แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 52 18:50:52 จากคุณ : piggalanla - [ 21 มี.ค. 52 18:48:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 รักอย่างเดียวไม่พอคะ สนับสนุนกับหลายๆท่าน ที่ลองดูกันไปก่อน เช่นทำวีซ่าท่องเที่ยวไปดูว่าเค้าอยู่ กิน ยังไง ขนาดเค้าตัวคนเดียวยังจะไม่พอใช้ แล้วถ้ามีเราอีกคน มันไม่แย่ไปกว่านี้เหรอคะ ยิ่งเราหางานไม่ได้ มันเครียดนะคะ แถมยังต้องมาดูแลคนแก่ แรกๆ เดาได้เลยว่าต้องสื่อสารไม่ตรงกันอีก เพราะคุณคงยังพูดเยอรมันไม่ได้ และตามระเบียบแผน แม่สามีกับลูกสะใภ้ เป็นของที่ไม่ถูกกัน อยู่กันแรกๆ เค้าคงจะดีกับเรา แต่พออยู่นานเข้า เหมือนไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่ เห็นมาหลายรายแล้วเหมือนกัน อีกอย่างหลังแต่งงาน คุณคือความหวังของญาติพี่น้องที่เมืองไทยโดยปริยาย บอกใครไปใครจะเชื่อว่าฝรั่งไม่มีเงิน กลับบ้านก็ไม่ได้ จะหย่าแล้วกลับเมืองไทยก็อายชาวบ้าน กัดก้อนเกลือกินเมืองนอก มันทั้งก้อนใหญ่และเค็มกว่าก้อนเกลือเมืองไทยซะอีกนะคะ อยากให้ไตร่ตรองดีๆ เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ผ่านปัญหานี้ไปด้วยดีนะคะ จากคุณ : รักกัน - [ 21 มี.ค. 52 18:50:02 A:115.131.2.43 X: TicketID:179992 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาตอบเรื่องวีซ่าอีกรอบค่ะ  การขอวีซ่าเพื่อไปแต่งงานที่เยอรมัน (Heiratsvisum) กรณีฝ่ายชายหน้าที่การงานไม่มั่นคง เงินเดือนน้อย บริเวณที่อยู่อาศัยไม่เพียงพอ ถึงคุณจะสอบ A1 ผ่าน วีซ่าอาจไม่ผ่านได้ค่ะ  แต่ถ้าคุณขอวีซ่าติดตามคู่สมรส (Familienzusammenfuehrungsvisum) หลังจากได้จดทะเบียนสมรสกันที่เมืองไทยแล้ว และสอบ A1 ผ่าน วีซ่าน่าจะผ่านค่ะเพราะถือว่าได้จดทะเบียนสมรสเป็นสามีภรรยากันแล้วที่เมืองไทย   การขอวีซ่าแต่งงานนั้นถ้าวีซ่าผ่านคุณจะได้มา 90 วัน โดยคุณไม่จำเป็นต้องแต่งงานเมื่อครบ 90 วันก็ได้ (กรณีนี้เมื่อครบ 90 วันคุณต้องกลับเมืองไทย) หลังจากคุณแต่งงานอยู่กินกันได้สามปี คุณสามารถขอ unbefristete Aufenthaltserlaubnis (permanent residence) ได้ แต่เงื่อนไขในการขอก็คือคุณจะต้องผ่านการเรียนภาษาถึงระดับ B1 (ปัจจุบันไม่กำหนดว่าต้องสอบผ่านใบ B1 บางคนเรียนถึง B1 ไปสอบไม่ผ่านแต่ก็ขอ permanent residence ได้ แต่ในอนาคตไม่แน่ว่าอาจต้องได้ใบ B1) และหากคุณไม่มีงานที่มั่นคงทำ(งานที่ต้องเสียภาษีและค่าประกันอื่น ๆ ให้รัฐ) สามีคุณต้องมีงานที่มั่นคงและมีรายได้พอสมควร ไม่เช่นนั้นหลังจากแต่งงานไปสามปีคุณก็ต้องไปต่อ residence permit ทุกปี การขอ Heiratsvisum และ Familienzusammenfuehrungsvisum ต้องเสียเวลาและเสียเงินในการเตรียมเอกสารต่าง ๆ มากกว่าขอวีซ่าเชงเก้นมากมาย คุณต้องขอเอกสารต่าง ๆ จากทางราชการไทย (แล้วแต่ทาง Standesamt เมืองที่แฟนคุณอยู่ว่าต้องการเอกสารใดบ้างจากคุณ) แล้วต้องนำเอกสารทั้งหมดไปรับรองไม่ปลอมแปลง (Legalisation) ที่สถานทูตเยอรมัน  กรณีดิฉันทางโน้นต้องการเอกสารสี่อย่าง เสียค่ารับรองไม่ปลอมแปลงบวกค่าส่งไปเยอรมันก็เกือบ 6000 บาท และยังต้องนำเอกสารเหล่านี้ไปแปลเป็นภาษาเยอรมัน ซึ่งถ้ารวมค่ารับรองเอกสารกับค่าแปลก็คงเป็นหมื่นค่ะ แต่ดิฉันมี residence permit ที่เยอรมันอยู่แล้ว เลยไม่ต้องขอวีซ่าอีก  หากคุณไม่ได้คิดจริงจังกับหนุ่มคนนี้จนถึงขั้นแต่งงาน ก็ควรขอวีซ่าเชงเก้นไปก่อนค่ะ หากขอวีซ่าแต่งงานแล้วไม่ได้ตั้งใจจะแต่ง หรือกรณีวีซ่าไม่ผ่าน จะเป็นการเสียทั้งเงินเสียทั้งเวลาโดยเปล่าประโยชน์นะคะ  ไม่ต้องไปสงสารพ่อหนุ่มคนนี้หรอกค่ะหากต้องเลิกกัน  หนุ่มเยอรมันหลายคนพอเลิกกับแฟนคนไทยปุ๊บก็มีแฟนคนไทยคนใหม่เร็วทันใจเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 52 20:13:36 แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 52 20:11:47 จากคุณ : Sonnenschein - [ 21 มี.ค. 52 20:10:19 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จขกท.เจ้าค่ะ ขอบคุณทุกๆ คห.อีกครั้งค่ะ โดยเฉพาะคุณ piggalanla กับประโยคที่ว่า "ถ้าลงมือทำแล้วมันไม่สำเร็จต้องเสียใจ ยังดีกว่าที่เสียใจเพราะไม่ได้ลงมือทำ" อ่านแล้วกินใจมากเลยค่ะ ทำให้ จขกท.มีกำลังใจมากขึ้น และทุกๆ คห.ที่ให้แง่คิดหลายๆอย่าง -จขกท.อายุ เข้าเลข 3 ปีนี้ส่วนหนุ่มเยอรมัน อายุ 39 ปี -สำหรับแม่ของเขา จขกท.เคยพูดคุยโทรศัพท์กับแกอยู่บ่อยๆ (แม่เขาพูดภาษาE ไม่ได้) แต่ก็แค่ทักทายกันตามปกติ จขกท.หัดพูดคำทักทายภาษาเยอรมันบ้าง เลยพอทักทายแกได้ นอกจากนั้นก็มีส่งของขวัญปีใหม่ โทร happy birth day กับแม่เขาทุกปี แกก็เป็นคนแก่น่ารักคนนึง (แต่ตัวจริงจะเป็นยังไงก็ไม่รู้) ตอนนี้ก็คงต้องรอให้เขามาอย่างเดียว ทุกอย่างอาจจะชัดเจนมากขึ้นว่าเรา 2 คนจะเอายังไงกันดี(เลิกหรือลุยต่อ) คงต้องเก็บเอาแง่คิดของทุกๆ คห.ไปอ้างให้เขาฟัง เอาไว้อีก 2 เดือนแล้วจะกลับมารายงานผลนะค่ะ(เอ!อีกเดือนกว่าสิเพราะเขาบอกจะมาช่วงวันเกิดเราเดือน พ.ค.นี้ จริงๆเขาจะมาตั้งแต่ เดือน พ.ย. ปีที่แล้วแต่ดันไปเจอช่วงปิดสนามบิน และเขาก็โดนลดเวลาทำงานตอนนั้นพอดีเลยยกเลิกแผนที่จะมา) จากคุณ : จขกท. - [ 21 มี.ค. 52 20:10:52 A:222.123.71.247 X: TicketID:203091 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณ คุณ Sonnenschein มากเลยค่ะ จขกท.เหมือนกระโดดออกจากกะลาเลย ส่วนนึงเพราะ จขกท.ไม่มีความรู้เกี่ยวกับเรี่องวีซ่าเลย เลยจับต้นชนปลายไม่ถูก ขอบคุณมากๆค่ะ จากคุณ : จขกท. - [ 21 มี.ค. 52 20:19:07 A:222.123.71.247 X: TicketID:203091 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ให้กำลัง จขกท.ก็แล้วกันนะคะ อย่าลืมค่ะ สุข ทุกข์เรารับคนเดียวค่ะ ไม่มีใครมารับกับคุณด้วย พยายามคิดทบทวนขอดีข้อเสียให้ดีนะคะ   เราเองก็กำลังจะไปเริ่มชีวิตคู่กับแฟนแต่ไม่ท้อค่ะ ฐานะพอๆกันทั้งคู่ มีบ้านมีรถแต่ผ่อนอยู่ ก็ช่วยๆกันทำมาหากินค่ะ จากคุณ : โบ (BeauUSA) - [ 21 มี.ค. 52 20:35:26 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอให้เจอตัวเป็นๆ ศึกษาเรียนรู้กันก่อน ใจร้อนใจเร็ว กระโดดข้ามเสตปไกลถึงการแต่งงานย้ายถิ่นฐานไปอยู่บ้านเมืองเขา อันนี้เสี่ยงค่ะ แรกรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน ครั้นเนิ่นนานน้ำอ้อยก็กร่อยขม ภาษิตไทยใช้ได้เสมอ ไม่ว่าฝรั่งหรือไทย พอหมดช่วงโปรโมชั่นของความรัก ตาจะสว่าง เมื่อความจนเข้ามาทางประตู ความรักมักบินออกทางหน้าต่าง ข่าวเร็วๆนี้ ฝรั่งจน เครียด กินเหล้า และตื๊บเมียไทยปางตาย จากคุณ : jeejeeberry - [ 21 มี.ค. 52 23:04:04 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มีแฟนเป็นคนเยอรมันเหมือนกันค๊า แต่อาศัยอยู่เมืองไทย เลยไม่มีปัญหาหนักอกหนักใจอย่าง จขกท เลยอยากแวะมาให้กำลังใจ เข้าใจหัวอกคนมีความรักแต่มีอุปสรรคด้านวีซ่า แต่ดูท่าทางคุณ จขกท ยังไม่เคยเจอหนุ่มคนนี้ตัวเป็นๆ เลยนี่นา อย่าเพิ่งคิดแม้แต่วีซ่าคู่หมั้นหรือแต่งงานหรือท่องเที่ยวเชียวค่ะ เอาเป็นว่า รอเค้ามางวดนี้ก่อน และให้เค้ามาอีกสองครั้ง รวมสามครั้ง ถ้ายังอาการรักกันดีอยู่ ค่อยมาตั้งกระทู้ใหม่ค่ะ จากคุณ : HuGGie - [ 21 มี.ค. 52 23:30:58 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ในฐานะเป็นแม่บ้านต่างแดน อยากบอกให้ จขกท.ดู ๆ กันไปก่อน อย่างเพื่อน ๆ ว่า ..การมาใช้ชีวิตอยู่ต่างแดน บางทีความรักอย่างเดียว ไม่พอหรอกค่ะ..ถ้ามาอยู่แล้วลำบาก สู้ลำบากอยู่บ้านเราไม่ดีกว่า เหรอค่ะ..ต้องมั่นใจว่า ถ้าเราไม่มีงานทำ (แน่นอน ช่วงแรก) เค้าสามารถเลี้ยงดูเราได้หรือไม่...ไม่งั้นปวดหัวแน่เลยค่ะ เป็นกำลังใจให้. โชคดีนะคะ จากคุณ : Jane - [ 22 มี.ค. 52 00:02:08 A:72.225.217.164 X: TicketID:203101 ]

ความคิดเห็นที่ 20 รักแท้ ไม่แพ้อะไรเลย จริงอย่างทึ่คุณ คห. 2 พูดคะ แฟนเราเป็นคนผิวดำคะ แค่ว่า มีแฟนเป็นฝรั่งเนี่ย พ่อเราเคืองมาก สั่งเลิกคบเลย แต่เราก็คบกันมาตลอด ตัวแฟนเองก็เข้าใจเรื่องนี้ เขาออกตัวก่อนด้วยซ้ำ ว่า ที่บ้านของเราคงรับรูปร่าง หน้าตาของเขาไม่ได้ แต่ เรากับแฟนเคยคุยกันแล้วว่า ถ้าแต่งไม่ได้ ก็จะรอจนกว่า พ่อแม่ของเราจะเสีย แล้วค่อยแต่ง หรือไม่ก็จะอยู่กันไปแบบนี้ตลอดไป ช่วงแรก ๆ ที่เห็นคนนู้น คนนี่ เขามาบอกว่า จะแต่งงาน ก็มีท้อนะ ดูสิ...คู่อื่นเขาคบหลังเรา เขาทยอยกันแต่งกันไปเกือบหมดแล้ว แต่ก็ต้องทำใจสำหรับเรื่องนี้ เพราะฝั่งหนึ่งก็คือ คนที่เรารัก อีกฝั่งก็พ่อแม่ เราก็ไม่อยากเลือกปล่อยมือฝั่งไหนทั้งนั้น มีหลายคนบอกว่า ปัญหาเกิดมาเพื่อให้เราแก้ เพื่อให้เราสู้ แต่ถ้าถามว่า ถ้าเราเป็นคุณจะทำอย่างไร ... ถ้าเป็นเรา เราจะรอจนกว่าเศรษฐกิจทั่วโลกจะดีขึ้น พอถึงตอนนั้น แฟนคุณก็น่าจะหางานที่ดีทำได้ หลังจากนั้นก็ค่อย ๆ สะสมทรัพย์ สร้างหลักสร้างฐาน แล้วคุณค่อยไปอยู่กับเขา อีกประการหนึ่ง ช่วงเวลาตอนนี้ เราว่า คุณควรให้เวลากับแม่ของคุณมากแล้ว กว่าทุกอย่างจะเป็นแบบที่หวังไว้ บางทีแม่ของคุณอาจจะไม่ได้อยู่ถึงวันนั้นก็ได้คะ (ต้องขอโทษนะคะ ไม่ได้แช่งแม่ของคุณ แต่เห็นว่า ท่านอายุมากแล้ว ไม่มีใครรู้หรอกคะว่า ท่านจะอยู่กับเราไดสักกี่ปี ) เราก็ทำอย่างที่บอกคุณเหมือนกันนะคะ ตอนนี้เรายังไม่สามารถไปอยู่กับแฟนได้ เราก็หันกลับมาดูแลพ่อของเราเหมือนกันคะ เราก็มีพ่ออายุ 60 กว่า เหมือนกันคะ เห็นเราพูดแบบนี้ คุณรู้ไหมคะ เรากับแฟน ก็อดทนรอคอยเวลานั้นมาเกือบ 10 ปีแล้ว แต่พวกเราก็ยังรอคอยอยู่คะ เรากับแฟนต่างก็ผลัดกันให้กำลังใจซึ่งกันและกัน มันเป็นสิ่งที่ทำให้ความรักของเรากับแฟน ยังอยู่มาได้จนถึงทุกวันนี้คะ อย่าเพิ่งท้อง่าย ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้คะ แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 52 00:23:54 จากคุณ : วิหคลม - [ 22 มี.ค. 52 00:22:03 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มีตัวอย่างของสาวไทยที่รีบแต่งงาน ทั้ง ๆ ที่ยังไม่รู้จักผู้ชายดีพอ ตอนแรกขอวีซ่าท่องเที่ยวกะว่าจะมาดูบ้านแฟนก่อน แต่วีซ่าไม่ผ่านเลยขอวีซ่าแต่งงานแทน พอแต่งมาอยู่ได้แค่สองเดือนก็มีปัญหา เจอสามีโรคจิต (หรือเปล่า) http://www.pallswiss.com/boards/index.php/topic,2737.0.html ชีวิตจริงไม่ใช่นิยาย ใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังนะคะจะไ ด้ไม่มาเสียใจทีหลัง ส่วนอันนี้อ่านแล้วอึ้ง เจอกันห้านาทีขอแต่งงาน http://www.pallswiss.com/boards/index.php/topic,2858.0.html แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 52 00:53:51 แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 52 00:52:36 จากคุณ : หนึ่งนางนี้ - [ 22 มี.ค. 52 00:45:58 ]

ความคิดเห็นที่ 22 save ไว้นานแล้ว... มาจากเยอรมันค่ะ http://lawanwadee.com/?p=190 จากคุณ : Lawanwadee - [ 22 มี.ค. 52 01:07:15 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ฐานะทางบ้านเขาไม่ค่อยดี อาศัยอยู่กับแม่ อายุ 70 กว่า(รัฐบาลเลี้ยง) เช่าบ้านอยู่ทำงานเป็นแค่ลูกจ้างทั่วไป รายได้เขาตอนแรกก็ ok ตั้งแต่เศรษฐกิจตกต่ำเขาโดนลดเวลาทำงานลง เหลือแค่ไม่กี่ชั่วโมง/ต่ออาทิตย์ หางานใหม่ยังไม่ได้ทุกวันนี้เลยยังทำงานอยู่ที่เก่า แต่เขาก็เป็นคนนิสัยดีคน หนึ่ง ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน (ไม่ได้แอบเข้าข้างเขานะ ดูจากฐานะน่าจะเป็นอย่างนั้น) อ่านจากสภาพฐานะความเป็นอยู่ของคนคนเยอรมันนี้... ยากจน (แต่ไม่ใช่ยากจนแบบมาตรฐานคนยากจนในไทย) และมีแม่ของผู้ชายที่อาศัยเงินรัฐบาล ตัวผู้ชายเยอรมันไม่มีเงินเหลือเฟือน่ะสิคะ... ถึงไม่สามารถไปใช้สุรุ่ยสุร่ายได้... ดูออกได้ว่า กินอยู่กันแบบเขียมๆ คุณ จขกท. เองมีฐานะที่ไม่ต่างไปจาก ผู้ชายเยอรมัน แต่ชีวิตในเมืองไทย มัน "ไม่หดหู่" เหมือนกับสภาพความยากจนในต่างแดน มี ความรักทางไกล กับผู้ชายต่างชาติแบบนี้ที่จวนเจียน อยู่ในระดับอาจต้องอาศัยเงินรัฐบาลช่วย (ในอนาคต) คุณ จขกท. คบกับผู้ชายไปเรื่อยดีกว่า... ไม่ต้องพยายามหาทางไปอยู่กินกับผู้ชายต่างชาติที่มีฐานะแบบนั้น... คุณยอมเสียสละจากเมืองไทยเพื่อไปอยู่ในสภาพไม่ต่างไปจากที่คุณเป็นอยู่ในไทย หรือคะ ที่สำคัญ... คุณจะ "ว่างงาน" ระยะยาวเมื่อไปอยู่เยอรมนี คุณจะต้องกลายเป็น "คนรับใช้" อยู่แต่ในบ้าน จับเจ่ากับคนแก่แม่แฟน.... ที่แน่นอนคุณต้องรับใช้ปรนนิบัติเขา.... เพราะคุณไปอาศัยอยู่้านของเขา... แทนที่คุณจะดูแลพ่อแม่ของคุณเองในยามท่านแก่เฒ่าในเมืองไทย สภาพเมืองที่แฟนเยอรมันอยู่มีส่วนด้วยนะคะ ถ้ามันหดหู่ สุขภาพจิตของคุณเองจะกระทบหดหู่ไปด้วย คุณคงไม่รีับอยากรีบแต่งงานเพื่ออยากมีลูกด้วยนะคะ คือรีบมีลูกเพื่อเอาไว้เป็นเพื่อนแก้เหงาอะไรทำนองนั้น (ผู้หญิงหลายคนอยากรีบมีลูกให้จบๆไปเมื่อวัยเข้าเลข ๓ แล้ว) เพราะถ้ารีบมีลูก ทั้งๆที่ฐานะยังไม่พร้อม... ก็เท่ากับ ทั้งครอบครัวต้องไปอาศัยเงินรัฐบาลให้เลี้ยง... แค่รัฐบาลเลี้ยงกับมีรายได้นิดหน่อย ไม่พอให้ดึงตัวออกจากการมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นมาได้ในอนาคต มันเป็นการสร้างปัญหาภาระให้กับสังคมส่วนรวม ที่เงินช่วยก็คือ เงินภาษีของคนอื่นๆที่ไปเลี้ยงดูคนที่มีลูกออกมา.... และส่วนมาก ผู้หญิงที่รีบมีลูกทันทีที่แต่งงาน มักจะมีปัญหาครอบครัวตามมา ในที่สุดก็แยกทางกัน และมีเรียกร้องค่าเลี้ยงดูจากผู้ชาย (เขาจะไปเอาเงินจากไหนไปส่งเสีย) ถ้าคุณ จขกท. คบติดต่อผู้ชายเยอรมันเพื่อหวังฝากผีฝากไข้ให้เขาดูแลคุณ... เมือ่งคุณได้ไปอยู่ในเยอรมนีจริงๆ.... ความรักที่คุณ "ยึดติด" อยู่ มันก็จะจืดจางไป มันไม่ได้เป็นไปตามฝันที่คุณวาดฝันเลือนลางเอาไว้ ว่า มันอาจจะดีขึ้นเมื่อคุณสองคนช่วยกันทำมาหากิน.... เพราะเยอรมนีมันไม่ใช่ประเทศที่จะให้อนาคตการงานที่มั่นคงกับคุณได้... เยอรมนีเป็นประเทศคนเยอรมันเองว่างงาน ขนาดแฟนเยอรมันของคุณเอง ยังถูกตัดลดงาน แล้วคนต่างชาติที่ไม่มีความพร้อมอะไรเลย... จะมีโอกาสได้ทำงานได้แบบลืมตาอ้าปากได้ยังไง คุณต้องมองแบบ "หักมุม" โดยไม่เอาความรักทางไกล ที่อยากอยู่กับแฟน.... เข้ามามีบทบาทในการตัดสินใจกับผู้ชายที่ฐานะไม่ดีแบบนี้ ผู้ชายไทยที่เป็นคนดี ไม่แตกต่างไปจากฝรั่งยากจนมีเยอะแยะไป แต่มักไม่ได้รับการพิจารณาจากผู้หญิงไทย... โดยไม่ต้องระหกระเหินไปลำบากถึงต่างแดน อย่าให้เพียงแค่ ความสงสาร ชื่นชมว่าแฟนฝรั่งเป็นคนดี (แต่ยากจน) มาเป็นการตัดสินใจตัดอนาคตของตัวเอง แก้ไขมีสะกดตกหล่น แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 52 00:29:17 จากคุณ : JidNince - [ 23 มี.ค. 52 00:26:14 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เข้าบอกว่า -สำหรับแม่ของเขา จขกท.เคยพูดคุยโทรศัพท์กับแกอยู่บ่อยๆ (แม่เขาพูดภาษาE ไม่ได้) แต่ก็แค่ทักทายกันตามปกติ จขกท.หัดพูดคำทักทายภาษาเยอรมันบ้าง เลยพอทักทายแกได้ นอกจากนั้นก็มีส่งของขวัญปีใหม่ โทร happy birth day กับแม่เขาทุกปี แกก็เป็นคนแก่น่ารักคนนึง (แต่ตัวจริงจะเป็นยังไงก็ไม่รู้) น้องสามีดิฉันก็ไม่ได้เกลียดดิฉัน ออกจะชอบจนดิฉันกลีนไม่เขาคาไม่ออกด้วย แบบเลียนแบบดิฉันทุกอย่าง เสี้อผ้า รองเท้า แบบปลี้ม พี่สะใภ้(สวย 555) แต่ที่ดิฉันทนไม่ได้ เพราะนิสัยวัยรุ่นทั่วไป วัน ๆ โทรศัทพ์ เล่นเน็ต ไม่รู้จักเกรงใจ (วัยรุ่นช่วยงานพ่อแม่ ว่านอนสอนง่ายนี้ ผิดปกติ)  แถมบ้านยังมีแม่บ้านอีก เพราะฉะนั้นอาการเบื่อคนแก่อายุ 70 แล้วพูดกันคนล่ะภาษานี้ คนแก่นิสัยก็น่าเบื่อ พอ ๆ กับวัยรุ่นง่ะค่ะ จากคุณ : มนชิจัง - [ 23 มี.ค. 52 01:20:34 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เป็นห่วงคุณ  คุณ : mein Schatz!  (จขกท)  มากนะคะ . อยากให้ลองอ่าน คห หลายท่านที่หวังดี  เตือนใจ เพราะไม่อยากให้คุณลำบากกับอนาคตที่ยังไม่มีฝั่งฝัน  เรื่องงานและเงิน (ยังชีพตามคุณภาพและมาตรฐาน) เป็นปัญหาโลกแตกค่ะ  ส่วนความรัก ความเห็นใจ (แบบทีต้องดิ้นรนไปอยู่ข้าง ๆกันให้ได้ ทั้งที่ยังไม่พร้อม)  นอกจากจะไม่ช่วยอะไรได้  หนำซ้ำจะเป็นการพังวิมาน  และตัวตนของพระเอกนางเอกในนิยายรักจากชีวิตจริงอีกด้วย บ่อยครั้งที่เราคิดเสมอ ว่าถ้าฝรั่งไม่ลำบากอับจน  จะมาแชทกับสาวไทยอยู่ได้ตั้งนมนานปานนี้มั๊ย?    เนื่องมาจากเขาเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง  ที่อาจไม่เป็นคนดีวิเศษ  เพียงแต่ความจนทำให้เขาดูเป็นพระเอกขึ้นมาโดยปริยาย?  เราไม่มีเจตนาจะดูแคลนใครนะคะ   แต่ผู้ชายที่ค่อนข้างสิ้นไร้ไม้ตอก  เขาย่อมยินดีที่จะยึดติดกับสาวสักคนที่ขี้สงสาร  และออกอาการสัญชาตญาณเพศแม่   ในขณะที่สาวเมืองเขาเอง หรือสาวอื่นที่มีตัวเลือกเยอะกว่า ไม่มาเหลียวแลอันใด ชวนให้อัตตาผู้ชายต้องห่อเหี่ยวมากทีเดียวเชียว   คือประเด็นคงไม่ได้อยู่ที่ จน หรือรวย  หรอกค่ะ คงต้องดูปัจจัยเสริมอื่น ๆด้วย  เช่น มีโอกาสก้าวหน้าในหน้าที่การงานหรือเปล่า?  เรียนต่อ หรือเข้าคอร์สเพิ่มทักษะวิชาชีพต่าง ๆหรือไม่?    อยากให้คบไปก่อนค่ะ  คบยาว ๆคุยกัน ให้กำลังใจ ฯลฯ     แต่เรื่องที่อยากให้รอบคอบ ไตร่ตรองมากทีสุด  คือเรื่องการไปแต่งงานอยู่กินกันจริง ๆโดยที่ยังไม่พร้อม  ไม่ว่าจะขอวีซ่าผ่านหรือไม่ก็ตาม น่ะค่ะ  เป็นห่วงปัญหาจุกจิกยืดเยื้อที่จะตามมาในอนาคต  เท่านั้นเองค่ะ ไม่ได้ชักจูงให้คุณเลิกคบฝรั่งค่ะ   ตรงกันข้าม  คบให้เยอะ ๆ วัดใจ ลองผ่านสถานการณ์เลวร้ายต่าง ๆไปด้วยกัน ไม่ว่าทั้งของคุณหรือของเขา  เพราะมันจะเกิดการเปรียบเทียบ  และตัวคุณคือผู้หญิง   สมควรได้รับสิ่งที่ดีที่สุดไม่ใช่หรือคะ. แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 52 13:39:21 จากคุณ : cherry*viva - [ 23 มี.ค. 52 13:32:50 ]

ความคิดเห็นที่ 26 รักแท้หวานชื่น กับฝรั่ง เห็นหลายๆคู่มันก็แค่คำพูดบังหน้า ชายยากจน อยู่กับแม่แก่ๆ  คุณแน่ใจหรอ ว่าถ้าต้องแต่งงานมาร่วมชายคากันจริงๆ จะทนได้ไหม กับกิเลส ทนได้ไหมที่ไม่ต้องช้อป ไม่ต้องซื้อนั้น นี่ แบบที่ผู้หญิงอื่นๆเขาทำ อาหารไทยอีก กินเงินรัฐ จะล่วงจ่าย 40-50ยูโรกับของหญิงๆเส่วนตัวคุณเอง คงยากส์  แหม.. หญิงเรา ถ้าไม่เข้าวัยนุ่งผ้าถุง เสื้อคอกระเช้า  มันต้องมีอยากซื้อ อยากจ่าย อยากช้อปมั้งล่ะ ทนได้ไหม กับคำถาม เป็นเมียฝรั่งทำไม ไม่มีบ้านหลังใหญ่ ส่งเงินพ่อแม่ เดือนสามสี่หมื่น  เหมือนลูกสาวบ้านนู้น บ้านโน้นล่ะ ทนได้ไหม  กับอากาศหนาวกะปิดกะปอย สลัวมัว หาแสงอาทิตย์ แสนยากส์ ผู้คนยิ้มยากส์ ถนนหนทางเงียบเหงา  แสงสีเสียง ครื้นเครงตามถนนหนทาง ไม่มีหรอก ... ทนได้ไหม ...ถ้าแต่งงานมาอยู่จริงๆ แล้วรู้สึกว่าตัวเองตัดสินใจผิด เลือกผิด ทนได้ไหม ที่เห็นสามีหญิงไทยคนอื่น มีงานเป็นหลักแหล่ง เงินเดือนดี บางคนเป็นเจ้าของบริษัท .. ทนที่จะไม่อิจฉาเขาได้ไหมล่ะ ก็เคยเห็นมีประสบการณ์เห็นมาเลยถาม ... แบบแรกๆก็ว่ารักมากมาย สุดท้ายมีชู้ ปีกแข็งหน่อยหาเรื่องหย่าผัว คนที่เขาเอามาจากเมืองไทย เหตุผลก็คนใหม่รวยกว่า ให้รถ ให้บ้านได้ .. สงสารฝรั่งมันอยู่นะ บางคนมันก็ซื่อๆบื้อๆ  จดทะเบียนแล้วก็รักเมียอ่ะนะ แต่จนไง จากคุณ : Pedantin - [ 25 มี.ค. 52 02:48:18 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านเเล้วรู้สึกคล้ายๆตัวเองเหมือนกัน คือสามีจน 555 ต้องปากกัดตีนทีบทุกวัน หุหุหุ เจ้าของกระทู้จะตัดใจก็ตัดเลยค่ะ เเล้วมองหาคนใหม่ไปด้วย ไปอยู่ต่างประเทศ มันไม่เหมือนบ้านเรา ถ้าผู้ชายจน เราจน มันจะยิ่งจนคูณสองนะคะ มองเห็นเเต่ความลำบาก เพราะเราพูดภาษาเขาไม่ได้ค่ะ ต้องพึ่งผู้ชายอย่างเดียวเลย อยากเเนะนำ อย่าเพิ่งรีบ มองคนอื่นเป็นตัวเลือกไปด้วยค่ะ จากคุณ : มีสามีจน (Hana*) - [ 25 มี.ค. 52 06:09:20 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขออนุญาต " ไม่สนับสนุน " นะคะ   ปัญหาเยอะนะคะ การงานไม่ดี การเงินไม่ดี มีแม่แก่ๆ  ต้องดูแล แล้วถ้า คุณไปอยู่ก็จะเพิ่มภาระให้เขาอีก  เศรษฐกิจทั่วโลกมี ปัญหา คุณจะหางานยาก  ที่นั่นเขาไม่ค่อยนิยมภาษา อังกฤษ คุณก็จะพูดลำบาก ทุกอย่างลำบาก เคยได้ยิน ไหมคะ ว่า ถ้าความจนมาเคาะประตูบ้าน ความรักจะบิน หนีออกทางหน้าต่างทำนองนี้แหละ ดังนั้น  ถ้าหากยัง ไม่รักสุดใจขาดดิ้น ชนิดว่าขาดเขาไม่ได้   ก็ขอให้รอ เอาไว้ก่อนนะคะ  ด้วยความปารถนาดี ในฐานะที่มีลูก สาวเหมือนกัน จะบอกเขาอย่างนี้แหละค่ะ จากคุณ : เพื่อนคนไกล - [ 27 มี.ค. 52 09:37:43 ]

ความคิดเห็นที่ 29 จขกท.เจ้าค่ะ ขอบคุณทุกๆ คห.อีกครั้งค่ะ โดยเฉพาะคุณ piggalanla กับประโยคที่ว่า "ถ้าลงมือทำแล้วมันไม่สำเร็จต้องเสียใจ ยังดีกว่าที่เสียใจเพราะไม่ได้ลงมือทำ" อ่านแล้วกินใจมากเลยค่ะ ทำให้ จขกท.มีกำลังใจมากขึ้น อันนี้ห้ามลอกเลียนแบบค่ะ เป็นความสามารถเฉพาะบุคคล สำหรับคนใจถึง มีความพร้อม โอกาส และยอมรับกับผลที่จะตามมาได้เท่านั้น อ่านจากกรณีของคุณ piggalanla ก็ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ แต่อย่าลืมว่าคนที่ล้มเหลว ตัดสินใจผิดพลาดก็มีเยอะนะคะ เขาก็เป็นคนนิสัยดีคนหนึ่ง ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน (ไม่ได้แอบเข้าข้างเขานะ ดูจากฐานะน่าจะเป็นอย่างนั้น) ดูจากฐานะไม่ได้ค่ะ ต้องดูจากชีวิตจริงค่ะ คุณรู้ได้อย่างไรคะว่าทั้งหมดนั่นจริง เพราะคุณยังไม่ได้เจอตัวเขาเลยนี่คะ ผู้หญิงมักจะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองอยากจะให้เขาเป็นเสมอ และเมื่อไม่ใช่อย่างที่คิดไว้ เราก็มักจะหาเหตุผลมาช่วยให้เขาดูดีขึ้นเสมอเช่นกัน พบกันปีละครั้ง หรือ 2 ครั้ง (ที่เหลือคุยทางโทรศัพท์, แชททุกวัน) ก็ยังไม่พอสำหรับศึกษาดูใจกันค่ะ ที่ต้องถามเพราะถ้าเรารู้ว่าเรื่องระหว่างเรากับเขา ยังไงก็เป็นไปไม่ได้อย่างน้อยจะได้ถอยออกมา(และอาจจะเลิกกัน) ตั้งแต่ตอนนี้ดีกว่าคบกันไปนานๆ แล้วใช้ชีวิตอยู่ในโลกที่เพ้อฝันถอยออกมาตอนนี้ยังเสียใจน้อยกว่าคบกัน นานกว่านี้ เผื่อใจไว้บ้างนะคะ เพราะเท่าที่ได้อ่าน คุณไม่ได้คิดจะเลิกกับเขาเลยค่ะ ตรงกันข้ามคุณเลือกที่จะเดินหน้า (ถึงขนาดหาหนทางจะแต่งงานทั้งที่ยังไม่เคยเจอตัวกัน) เสี่ยงมากนะคะ คุณเชื่อในสิ่งที่คุณคิด และคนอื่นสนับสนุนมากกว่า จริงๆแล้ว จขกท.เองก็พอจะนึกถึงอนาคตข้างหน้าออกว่าจะเป็นยังไง และตัวจขกท.เองจริงๆแล้วก็ยังไม่คิดถึงขั้นอยากแต่งงาน ใจจริงอยากแค่ขอวีซ่าคู่หมั้น แต่ว่าเยอรมันไม่มีวีซ่าคู่หมั้น เลยแห้วไป วีซ่าคู่หมั้น = วีซ่าแต่งงาน = อยู่กินกันฉันท์สามีภรรยา ยังไงหรือคะ ถ้ามีวีซ่าคู่หมั้น จะลองอยู่ก่อนแต่งหรือคะ (อันนี้สิทธิ์ของคุณ) ถ้าไม่ใช่ก็จะกลับเมืองไทย หรือว่ายังไงคะ อย่างนี้เขาเรียกว่ารักแท้แพ้วีซ่าหรือเปล่าค่ะ ไม่ต้องรีบค่ะ...คุณใจร้อนจัง คุณจะผูกพันกับเขามากขึ้นหลังจากที่ได้พบเจอตัวเขา และคุณจะลืมสิ่งที่หลายๆ คนพยายามเตือนสติคุณค่ะ ชีวิตเป็นของคุณ จะสุข จะทุกข์ คุณเลือกเองนะคะ โชคดีค่ะ จากคุณ : นานๆ จะเข้ามาที (สิ่งละอันพันละน้อย) - [ 28 มี.ค. 52 01:44:09 ]