ความคิดเห็นที่ 1 อืมมม ก็พอจะมีเหมือนกันค่ะ แต่พอดีว่า ตอนนั้นทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟ ต้องเจอลูกค้ามากหน้าหลายตาอยู่แล้ว เวลาเจอใครมาทักก็จะต้องคุยดีๆ ไปก่อน (เผื่อเป็นลูกค้าค่ะ) เรื่องที่ 1  ฝรั่งผิวสี วัยกลางคน .................................................... ก็ไปเดินเล่นในซุปเปอร์มาร์เก็ต ก็เดินพลิกนั่นดูนี่เรื่อยไป ตามประสาไม่เคยเห็น ก็เจอพนักงานซุปเปอร์มาทักทาย ก็เลยคุยกลับไปเพราะคิดว่าพนักงานมนุษย์สัมพันธ์ดี พี่แกก็ถามนู่นนี่ มาจากไหน อายุเท่าไหร่ มาทำอะไร  แล้วแกก็บอกว่า อยากไปเมืองไทยมาก ไปเดือนไหนดี เป็นไกด์ให้หน่อยได้มั้ย ตอนนั้นก็อารมณ์แบบ ภูมิใจมากค่ะ ที่แบบว่ามีคนรู้จักประเทศไทย แต่ก็ไม่ได้จะอาสาเป็นไกด์นะคะ แกก็ชวนคุยอยู่นาน จนเราเริ่มอยากจะอำลาแล้ว สุดท้ายแกก็บอกว่า มีเบอร์โทรศัพท์มั้ย จะได้โทรไปคุย ก็เริ่มเอะใจ แปลกๆ เนอะ แต่ก็ยังคิดค่ะว่าเค้าคงอยากจะเป็นเพื่อนเรามั้ง แต่ก็บอกไปค่ะว่าไม่มี แกก็บอกต่อค่ะ ว่าทำงานอยู่ใกล้ๆ กัน เลิกงานกี่โมงล่ะ เดี๋ยวจะไปส่งกลับบ้าน... อะจึ๋ยยย เกรงจายยยยยยยยยอย่างแรงงงงงงง เลยบอกไปค่ะว่า อ๋อ ไม่เป็นไรค่า เดี๋ยวเลิกงาน แฟนมารับจ้า สีหน้าแกสลดทันทีค่ะ แล้วบ่นๆ ว่า มีแฟนแล้วเหรอ อืม ไม่เป็นไร วันไหนอยากให้ไปส่งก็บอกนะ แหะ แหะ ค่ะ คุณพี่ๆ (แต่คงไม่มีวันนั้นค๊า) จริงๆ ยังไม่มีแฟนค่ะ แต่กันเหนียวไว้ก่อน คือกลับบ้านเองได้อ่ะค่ะ ไม่ต้องมาบริการก็ได้ หลังจากนั้น ก็ไม่ได้ไปเดินเล่นที่ซุปเปอร์แห่งนั้นอีก ย้ายร้านโลดค๊า เรื่องที่ 2   หนุ่มญี่ปุ่น วัยทำงาน ............................................... จริงๆ คุณคนนี้ก็เคยเป็นลูกค้าที่ร้านแหละค่ะ จำหน้าได้ แต่ตอนอยู่ที่ร้านเค้าก็ไม่ได้ชวนคุยอะไรเป็นพิเศษค่ะ พอเจอในซุปเปอร์ฯ อีกเหมือนกัน (บอกแล้วว่าชอบเดินซุปเปอร์มากกก อิ อิ) พอเดินมาเจ๊อะกัน พี่แกก็ทักค่ะ เราก็ทักตอบไป เพราะจำได้ว่าลูกค้าเรา แกก็ถามว่าไม่ทำงานเหรอวันนี้ จำแกได้หรือเปล่า ที่ไปกินบ่อยๆ แล้วก็แนะนำตัวค่ะ อ๋อ จำได้่จ้า เราก็แนะนำตัวกลับ แกก็ชวนคุยโน่นนี่ แล้วก็บอกว่ามีเบอร์โทรมั้ย เอ่อ ... แค่คุยกัน ณ ตอนนี้ เรายังต้องใช้สมาธิในการทำความเข้าใจอย่างสูงเลย แล้วจะมาโทรคุยเนี่ยนะ - -'' ด้วยความที่ต้องรักษาน้ำใจลูกค้า ก็เลยให้อีแมวไปค่ะ แกก็เมลล์มา แนวจีบแหละค่ะ - -' ก็ตอบแกไป 2 -3 ครั้ง แบบสั้นๆ ปล่อยให้แกพรรณาไปคนเดียว แล้วก็ขี้เกียจคุยต่อค่ะ เพราะภาษาอังกฤษ พี่เค้าเหมือนใช้โปรแกรมแปลภาษามาเลย 555 แต่คนญี่ปุ่นนี่ดีนะคะ ถ้าเราไม่ตอบเมลล์ เค้าก็ไม่ค่อยตื้อค่ะ อ้อ หนุ่มญี่ปุ่นสองคนที่เคยอีเมลล์มาจีบเรา ใช้สำนวนคล้ายๆ กันเลยค่ะ ว่า... เวลาคุณยิ้มแล้วทำให้โลกของผมสดใส อะไรประมาณนี้ ก็เลยสงสัยอยู่ในใจมานานละว่า หนุ่มญี่ปุ่น ใช้คำพูดแนวๆนี้ จีบผู้หญิงเหรอคะ เอาสองเรื่องพอนะคะ ขี้เกียจพิมพ์แย้ว แหะ แหะ นั่งนึกๆ ไป ว๊าย ก็มีคนหลงผิดหลายคนเหมือนกันแฮะ แต่เราไม่ได้จริงจังอะไรอ่ะค่ะ เพราะเดี๋ยวก็ต้องกลับเมืองไทยแล้ว ^__^ ปล.เป็นยัยหมวยหน้าจืดๆ ค่ะ จากคุณ : +:+ D e l i C a t e +:+ - [ 22 มี.ค. 52 23:08:19 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เกิดบ่อยๆค่ะ ขนาดที่บาร์สามีเอง ยังเดินเข้ามาจีบเฉยเลย ส่วนมากเป็นลูกค้าหน้าใหม่น่ะ บางครั้งจะขอซื้อดริงค์ให้เลย พวกลูกค้าหน้าเก่า เลยช่วยบอกว่า นั่นน่ะ เมียเจ้าของบาร์ ไม่ต้องไปซื้อให้เค้าหรอก ส่วนสามี ก็บอก ถ้าเค้าอยากซื้อให้ ยูก็สั่งไปซิ เพราะไอ่ที่ยูชอบดริงค์น่ะ มะประหลาดกว่าชาวบ้านแล้วก็แพงกว่าชาวบ้านเค้าอยู่แล้ว คือบางคราวเราชอบเทอกิร่า โร้ซ ออนเดอะร๊อค แต่ต้องแก้วใหญ่ประมาณแก้วเบียร์นั่นแหละ ถ้าคิดตังค์ก็หลายสิบบาทอยู่ต่อแก้ว เพราะปกติเค้าจะขายเป็นshot หากเป็นที่ร้านอาหาร ขนาดใส่แหวนแต่งงานติดนิ้ว ยังถามว่าจะเลิกกับสามีเมื่อไหร่ อย่าลืมบอกน่ะ หรือ บางทีบอกกับเจ้าของร้านเลย ชั้นอยากได้คนนนี้มาเป็นลูกสะใภ้ (เราบอกว่าแล้วเธอจะได้รู้ว่าชั้นน่ะนางมารตัวจริง ไม่ได้หวานแหว๋วเหมือนตอนทำงานน่ะ) เราเฉยๆน่ะ ไอ่เรื่องขายขนมจีบ เป็นเรื่องเมาท์สนุกๆเอามันส์มากกว่า จากคุณ : larata - [ 22 มี.ค. 52 23:09:57 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนอยู่ ม. 4 เดินอยู่ที่ป่าตอง กำลังรอไฟแดงอยู่สักครู่หนึ่ง ตาแขกลงพุงตัวดำดำ : Hey, honey i give you 2,000 baht!                 นางเด็กพุงปอดตัวแทนแทน : มองหน้าแล้วพูดว่า No!! ตาแขกลงพุงตัวดำดำ : กระเถิบมาใกล้อีก พูดประโยคเดิม นางเด็กพุงปอดตัวแทนแทน : ฟัก ไป หนึ่งลูกนะคะ คุณแขกดอย แล้วรีบเดินข้ามถนนแบบไว จากคุณ : cat_on_a_hot_tin_roof_ - [ 23 มี.ค. 52 00:15:40 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตอนนั้นมาเรียนอยู่ซานฟรานคะ กำลังยืนรอรถ MUNI อยู่จะไปหาพี่ชาย ก็มีพี่มืด มา ถามทางแนวเดียวกับคุณ Krapook เลย เรายืนรอแถว Financial District ตอนกลางวันเนี่ยแหละคะ รอรถเมล์มา มันก็ยังไม่มา สักที ก็มีพี่มืด มาถามทาง พี่มืด:  รถเมล์สายนี้ผ่านทางไหนบ้าง เรา:  ผ่านไปนี่ๆๆๆๆ พี่มืด: แล้วยูจะไปไหน เรา:  จะไป Union Street พี่มืด: ไปทำไม เรา:  นึกในใจ อยากจะรู้ไปทำพระแสงไรมิทราบ เลยบอกว่าไปหาพี่ชาย พี่มืด: Let me introduce myself, ไอเป็นนักเรียน UCSF ไอขับรถผ่านเห็นยูยืนรอ รถอยู่ ยูลุคโซ บิวติฟูล ไอเลยต้องจอดรถลงมาคุยกับยูให้ได้เลย ไอชื่อนี้ๆๆ ชอบเล่น บาสเกทบอล ยูอยากจะไปดูไอเล่นบาสเกทบอลไหม Oh I already have a boyfriend (:-)มากเลย) พี่มืด: How long have you been with him? เรา:  3 yrs พี่มืด: Do you know 3 yrs relationship not always workout...... เรา:  งง แด๊กคะพี่น้อง No, Thank you อีรถเมล์เจ้ากรรมก็ไม่มาสักที พี่มืด:  Can I have your phone number? เรา:  I don't have cell phone ( ภาวนาอย่าให้ใครโทรมาหาตอนนี้นะเว้ยยย) พี่มืด:  Oh, home phone is okay too! เรา:  รถเมล์มาแย้วววววววววววว Sorry, I gotta go!!!!!!! -------------------------------- ตอนที่สอง อันนี้เจอบน BART ก็นั่งบาร์ทกลับบ้านตามปกติ ก็มีผู้ชายฝรั่งหาตาดีมั้งนะ เพราะเฮียแกใส่แว่นดำ แต่ดู แล้วหน้าตาดีนั่นแหละ จำไม่ได้ว่าขึ้นมาจากไหน แต่รู้ว่าเค้าจะมาลงที่ Berkeley เราก็นั่งตามปกตินะ ไม่ได้คุยอะไรกับใคร แต่พอเราลุกขึ้นจะออกจาก BART เฮียแก ก็ลุกตาม เวลาเราไปไหนเราค่อนข้างระวังตัวพอสมควร ก็เห็นตานี่แหละ เดินตาม กลิ่นน้ำหอมนี่คุ้งพอสมควรเลย เพราะช่วงเวลานั้นคนไม่พลุกพล่านเท่าไหร่ ไม่ใช่ เวลาเลิกงาน เฮียแกก็เดินตาม พยายามจะเดินมาคุยกับเรา เราก็เดินหนี ฮ่าๆๆๆ พอเราก้าวออกจากตัวสถานี เฮียแกก็ยืนรอนะ เราก็หันไปมอง เฮียแกก็โบกมือให้ เราก็เลยโบกมือบายๆ แล้วก็ไม่เคยเจอกันอีกเลย กลับมาบ้านคิดในใจ ไม่น่าปอดแหกเลยเรา ออกจะหล่อ เรียน Berkeley ด้วย ก๊ากกก แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 52 01:25:40 จากคุณ : Scooterella - [ 23 มี.ค. 52 01:17:29 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ดีๆมีมารยาทก็โอเคหน่อย บอกว่า Sorry, Not interested. หลายทีก็หายไปง่ายๆ ส่วนอีพวกหน้าด้านโป๊ะคอนกรีน เมื่อไหร่ที่เกิน 1 นาทีั+ เดินหนีแล้ว คงต้องมีฟักแฟงแตงไทยละเลงไปหลายกิโลเหมือนกัน  ชิ๊ส์ หลายทีมีแถมโชว์เล็บอันสวยงามด้วย ดูสิยูๆ เล็บชั้นสวยไหม นิ้วกลางน่ะ ทาสีแปร๋นมาให้แด่เืทอเรย คิกๆๆ แต่เกิดขึ้นน้อยค่ะ ปกติๆพูดดีๆก็ไปแระ ไม่อยากมีเรื่อง พยายามหลีกเลี่ยงให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ และถ้าวันไหนอารมณ์ดี -ก็แกล้งเขียนเบอร์มั่วไป ส่วนมากก็เอามาจากโฆษณาล้างส้วม ซ่อมหลังคา หรือ เบอร์ศูนย์ donation ต่างๆ กร๊ากกกกกกกกส์ -ไม่ก้อแกล้งจ้องเค้าแบบแปลกๆ และ แกล้งพูดไปให้เค้าขายหน้าว่า ไรติดหน้าเทอน่ะ? ไรติดฟันเทอน่ะ? เค้าก็อาย + เสียเซลฟ์ แล้วเผ่นไปเลย เอิ๊กๆๆ เพราะผู้ชาย99.999%ไม่มีกระจก อย่าใช้มุขนี้ถ้ามีกระจกอยู่ใกล้เคียงค่ะ -และมุขโทฉับ มุขนี้คงมีคนทำำกันเยอะ แกล้งกดโทรศัพท์รับแล้ว พูดเิป็นการเป็นงาน หรือเรื่องด่วนๆ แล้วเดินหนีปายเรยยยย ไม่ต้อง look back  อิอิ จากคุณ : Kryta (kryta) - [ 23 มี.ค. 52 01:25:11 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เวลาเดินเล่นข้างนอก เดินไปเรียนเจอบ่อยนะคะ แต่เราก้อคุย ยิ้มๆปกติ แล้วเราก้อบอก เราต้องรีบไปเรียน บางคนทำเป็นคุยดี ตอนท้ายขอเบอร์ แต่เราบอกไม่ได้ เดี๋ยวแฟนเราว่า ^^ ส่วนมากจะเจอมารยาทดีคะ แต่ละครั้งที่เจอจะมามุขไม่ซ้ำกันเลย แต่ที่ประทับใจมีคนนึง   น่าจะอายุพอๆกัน ^^ เราเคยเจอคนนึง ตอนนั้นเรายืนรอแฟนไหนห้าง เค้ามากับเพื่อน 3 คน  เค้าก้อแยกตัวออกมา เดินมาหาเรา แล้วถามจำเค้าได้ปะ ไรงี๊ เราก้อ งง ไรวะ ตอนนั้นมาอยู่ได้ไม่นาน  เค้าก็ประมาณไม่เป็นไร แต่ เค้าจำเราได้ แค่เค้าามาทักทาย แล้วก้อชมเราพักนึงเค้าก้อไป 5555 งงดี จากคุณ : Fairy~PK - [ 23 มี.ค. 52 01:40:33 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มีค่ะ เป็นที่อเมริกา ตอนนั้นไปเดินซื้อของที่ 3rd Promade อยู่คน จังหวะมีหนุ่มชาวอเมริกาแฟริกันมาจีบมาถามเบอร์โทรศัพท์ อีเมลล์ แล้วถามว่าเป็นคนที่ไหน อายุเท่าไหร่ แต่ก็งงตอนเจอตอนแรกถามถึงอายุเลยแต่ก็ขำๆพอบอกอายุไปก็ไม่เชื่อ แต่ตาคนนี้หน้าตาดีมาก แล้วพี่ท่านก็ถามว่าแต่งงานหรือยังคงคิดว่าเห็นแหวที่ใส่ พอบอกว่าใช่แต่งงานแล้วพี่ท่านก็ดูเศร้าๆเสียงอ่อยๆนิดนึง แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเบอร์ก็ไม่ได้ให้อะไร จากคุณ : malibule (malibule) - [ 23 มี.ค. 52 02:25:20 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ส่วนใหญ่ฝรั่งเค้าจะจีบกันตรงๆนะคะ แรกๆก็ตกใจ คนแรกเป็นเด็ก มหาวิทยาลัยคะ วันนั้นวันหยุดของเราก็เลยไปเดินเล่นที่ Macy's ใน Manhattan ตอนจะกลับออกมาจากห้างเราเห็นละมีเด็กหนุ่มสองคนจ้องมาที่เราก็ไม่คิดอไรพอดีเราต้องเดินผ่านตรงที่เค้ายืนอยู่ หนุ่ม 1 : คุณๆคุณครับ เรา : ค่ะ หนุ่ม 1 : กระเป๋าซื้อที่ไหนครับสวยมากเลย เรา : อืมซื้อที่ macy 's นี่ละจ๊ะ (พ่อหนุ่มคนละวัยกันละมะรู้เรื่องเลยนะ)อันหลังนี่แอบคิดในใจ หนุ่ม 1 : ราคาเท่าไหร่ครับ สวยมากเลย เรา : ก็บอกราคาไป ..เข้าไปซื้อมั้ยค่ะอยู่ชั้น...ไปซื้อได้เลยยังเห็นขายอยู่นะเมื่อกี้ฉันก็เดินผ่าน  แล้วเราทำท่าจะเดินไป หนุ่ม1: อืมคุณเป็นคนญี่ปุ่นใช่มั้ยครับ เรา : ไม่ใช่ค่ะเราเป็นคนไทย หนุ่ม2 : คนไทยจริงหรอ เรา : จริงสิ มีอะไรอีกปะคะจะรีบกลับบ้าน หนุ่ม1: ให้ผมไปส่งได้มั้ยครับ เรา: ไม่เป็นไรค่ะขอบคุณนะ หนุ่ม1: งั้นขอเบอร์โทรศัพท์หน่อยได้มั้ยเราจะได้ทำความรู้จักกันมากกว่านี้ผมจะพาคุณเที่ยวที่นิวยอร์คได้นะผมเกิดที่นี่ เรา : ก็ดีนะแต่ว่าเราอายุต่างกันเยอะนะ ก็บอกไปว่าน้องอายุ 17-18 ใช่ปะส่วนป้าจะ 30 แย้วนะนู๋ หนุ่ม1 : (ทำหน้าไม่เชื่อ)  ถ้าไม่ชอบก็ไม่ต้องบอกเหตุผลนี่ก็ได้ครับ เรา : เวง ...โอเคบาย  ขอบคุณที่ชมกระเป๋านะจ๊ะเด็กน้อย ตอนนั้นไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่เหมือนรู้มุขมากกว่าแอบขำด้วยซ้ำ คนที่สองนี่เจอตอนเราเสริฟอาหารที่ร้านอยู่วันนั้นแอ๊บแป๋วดั๊นถักเปียสองข้างเดินเสริฟไปมาอยู่ ที่ร้านที่ทำงานเป็นกระจกใสคนเดินผ่านมาสามารถเห็นข้างในได้เลย ตาคนนี้เข้ามาเราก็ทำหน้าที่ปรกติแต่ที่แปลกคือตาหวานเข้ามแต่ไกลแล้วก็มาคนเดียวนั่งหันหลังให้หน้าร้านซึ่งปรกติลูกค้าที่มาคนเดียวน้อยมากที่จะหันหลังให้หน้าร้านแถมเข้ามาตอนสี่ทุ่มนิ๊ดๆแล้ว ในใจก็คิดกินเร็วเหอนะจ๊ะพ่อคุณแบบว่าร้านปิด 5 ทุ่มอ่ะ กินอาหารเสร็จนึกว่าจะกลับสั่งเบียร์ดื่มต่อ (เราก็เพื่อนที่ทำงานเสริฟด้วยกันเราเริ่มเยงกันแล้วงานเข้าแน่แต่เพื่อนบอกเค้ามองเราตลอด ) ให้ไปคุยดิว่าร้านจะปิดห้าทุ่มรีบๆดื่มๆกลับๆไปซะพวกดิฉันอยากกลับบ้านอันนี้เป็นวิธีของสาวเสริฟอยู่แล้วละคะที่ไม่สามารถไล่ทางตรงได้ต้องเดินเข้าไปคุยโน้นนี่นั่นแล้วแอบบอกว่าร้านจะปิดแย้วนะ เรา : เป็นไงคะอาหารอร่อยมั้ย ตาคนนั้น : อร่อยมากครับ (ส่งตาหวาน) เรา : ฉันไม่เคยเห็นหน้าคุณมากว่าเลยมาเที่ยวหรอค่ะ ตาคนนั้น : ผมมาร้านนี้เป็นครั้งแรกครับ พอดีจะไปหาเพื่อนเเล้วเดินผ่านร้านเห็นคุณทำงานอยู่เลยเดินเข้ามาทานอาหาร เรา : (ตาคนนี้น่ารักดีอ่ะ หน้าตาก็โออยู่แต่ไม่ไหวอ่ะตัวใหญ่เกิน) คิดในใจ จิ๊งหรอค่ะเนี่ย (ทำเสียงดัดจริตขึ้นมาทั้นที) ตาคนนั้น : คุณเป็นคนญี่ปุ่นหรอครับ เรา : (ตลอด) คนไทยค่ะ นี่ร้านอาหารไทยนะคะ เมื่อกี้คุณก็ทานผัดไท (เเหมวันนี้ฉันออกจะเหมือนเวียดกงถ้าใส้งอบละใช่เลย) คริคริ ตาคนนั้น : (ทำทางเขิน) จริงสินะ ผมไม่น่าถามแบบนั้นเลย แล้วตาคนนั้นก็เล่าเรื่องตัวเองเลยคะว่าเป็นใคร ทำงานอะไร ตาคนนั้น : คุณพอจะมีเวลาไปดื่มต่อกับผมมั้ยครับ เรา : ดีเลยคะร้านเรากำลังจะปิดอีก 10 นาทีนี้แล้วคะ ตาคนนั้น : ผมรอคุณได้มั้ยครับ เรา : งั้นฉันเช็คบิลให้เลยนะคะ (เราส่งสายตาบอกเพื่อนอีกคนให้เช็คบิลเพราะในร้านเหลือตาคนนี้คนเดียว) แล้วเราก็เอาบิลมาวางให้เอง เดินเอาเงินทอนมาให้ ตาคนนั้น: คุณอยากไปดื่มร้านไหนดีครับ เรา : ฉันยังไม่แน่ใจนักนะคะว่าจะไปได้เพราะต้องเก็บของในร้านนาน ตาคนนั้น: ไม่ไรครับผมรอได้ แล้วตาคนนั้นก็ทิปให้เรา 20 เหรียญ (ป๊าอยู่นะทิปเยอะเกินจำเป็น) ตาคนนั้นก็ไปรอที่หน้าร้านเราเก็บของเสร็จเดินออกพร้อมเพื่อน ตาคนนั้น : ไปไหนดีครับ เรา : ต้องขอโทษนะคะวันนี้ฉันเหนื่อยมากเลยไม่ดื่มไม่ไหวเพราะพรุ่งนี้เรียนเช้า ตาคนนั้น:(ทำหน้าผิดหวังสุดๆๆ) โอเคครับหวังว่าคราวหน้าเราจะได้ไปดื่มกันนะครับ เรา : ขอโทษนะคะ บายค่ะ หลังจากนั้นตาคนนั้นก็มาเฝ้าเราอยู่อาทิตย์กว่าแต่เราก็ไม่เคยไปเลยอ่ะบ้างวันมาเราไม่ได้ทำงานด้วยแต่เพื่อนจำได้จนวันสุดท้ายที่เค้ามาเราคิดว่าถ้าพรุ่งนี้ตาคนนั้นมาเราจะไปดื่มด้วย แต่ว่าตาคนนั้นไม่มาอีกเลย   ทำให้วัยเกือบรุ่นเซงเหมือนกันนะเนี่ย จากคุณ : keangko - [ 23 มี.ค. 52 04:13:10 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มีค่ะ แต่ที่จำได้แม่นเพราะมันขำคือ ตอนนั้นท้องอ่อนๆคนที่สองแปดสัปดาห์ และเข็นรถเข็นลูกสาวคนโตเข้าไปติดต่อ DMV แล้วลูกสาว ตอนนั้นสองขวบกว่าๆ กำลังหิวน้ำ แล้วคนเยอะมาก จะเข็นรถเข็นเข้าไปที่ vending machine ก็จะเบียดชาวบ้านที่ต่อแถวอยู่ เลยทิ้งรถเข็นไว้ข้างหลัง แล้วแทรกตัวเข้าไปหยอดเหรียญท่ีตู้ห่างออกไปไม่กี่ก้าว แล้วมีหนุ่มผิวดำสีแทนๆคนหนึ่ง หน้าตาดีใช้ได้เลยแหละ พอเห็นเราก็ทัก ฮัลโหล ผมชื่อ _____ นะ จะดื่มอะไร ชวนคุยใหญ่เลย เราก็ยิ้มๆ แล้วสวัสดีตามมารยาท ได้น้ำมาแล้วเดินมาที่รถเข็น  หนุ่มเห็นดังนั้นก็หน้าเสียเลย ตาถั่วจริงๆเจ้าหนุ่มเอ๊ย น่าสงสาร เสียฟอร์มไปเลยอ่ะ จากคุณ : yinnerella - [ 23 มี.ค. 52 05:53:39 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มีทั้งในเมืองไทยและเมืองเทศค่ะ มีหลากหลายรูปแบบ แต่ส่วนมากอยากรู้จัก ขอเบอร์ ไม่ให้ ปฏิเสธ พวกเขาก็เล่นแจกเลยค่ะนามบัตรให้ นามบัตรให้ติดต่อ แต่เราปฏิเสธ ไม่ติตต่อกลับค่ะ แต่รับด้วยมารยาทนะค่ะ แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 52 08:37:10 แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 52 08:29:34 จากคุณ : Hawaii_Havaii - [ 23 มี.ค. 52 08:24:32 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ^ ^ ^ 555+ ของแต่ละคนแปลกๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ ทั้งคนที่เป็นฝ่ายรุก และคนที่เป็นฝ่ายตั้งรับค่ะ (-/\-) ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์ค่ะ ใครมีประสบการณ์อีกมาเล่าให้ฟังกันได้เรื่อยๆ เลยค่ะ จะรอฟังอย่างตั้งใจ จากคุณ : Krapook-_-' - [ 23 มี.ค. 52 08:39:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มีอีกอัน จะมีร้านขายเครปข้างๆ ร้านของพี่ชาย เวลาไปหาพี่ เราก็จะไปแวะกินเครปประจำ ก็จะมีอีตาเจ้าของร้าน ยังหนุ่มๆอยู่ คนฝรั่งเศส ก็ทักทายปกติดีทุกวัน พอมาวันนึงเราก็ หิวน้ำ เลยเข้าไปถามว่า snapple ขวดเท่าไหร่คะ เฮียแกจับมือแล้วบอกว่า don't worry ประมาณว่า เอาไปเหอะ ไม่ต้องจ่ายหรอก ไอเราก็งง ไม่รู้จะทำไงดี ถามว่า  are you sure? เค้าก็บอกอีก it's on me. แล้วแบบยิ้มหวานมากกกกกกกกกกก เราก็ไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่บอกว่า thank you แล้ววิ่งจู๊ดดดดดดด ออกจากร้านมาเลย แล้วก็ไม่กล้ากลับไป กินร้านนั้นอีกเลยหงะ จากคุณ : Scooterella - [ 23 มี.ค. 52 08:56:44 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แสดงว่าเจ้าของกระทู้หน้าตาดี ^o^ จากคุณ : ๛กอล์ฟ - [ 23 มี.ค. 52 09:17:09 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ^ ^ ฮ่าๆ ขอบคุณค่ะ ก็หน้าตาเป็นคนไทยธรรมด๊า ธรรมดานี่แหละค่ะ หลายๆ คนในกระทู้นี้ก็คงหน้าตาดีเหมือนกันค่ะ เพราะมีหนุ่มๆ ต่างชาติมาเกี้ยวกันไม่ใช่น้อยเชียว ให้มันรู้ซะบ้าง สาวไทยก็หน้าตาดีไม่ใช่น้อยนะยะ! แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 52 11:01:05 จากคุณ : Krapook-_-' - [ 23 มี.ค. 52 10:59:07 ]

ความคิดเห็นที่ 15 "พี่ๆ เพื่อนๆ ที่อยู่ทั้งนอกและในประเทศ เคยเดินๆ อยู่แล้วมีชาวต่างชาติมาจีบมั๊ยคะ แล้วรับกับสถานการณ์นั้นอย่างไร?" ไม่มีเลยค่า หน้าไม่เข้าตากรรมการเท่าไหร่ เหอๆ จากคุณ : thaispicy - [ 23 มี.ค. 52 11:25:55 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มีซิครับ เลิกงานเสร็จเดินมากับเพื่อนผู้ชาย มีสาวๆเข้ามาจีบ ดูเหมือนจะใส่ชุดอาบน้ำเสียด้วย เพื่อนถามว่าเท่าไร เขาบอกว่า สามสิบ แล้วพวกผมก็วิ่งแข่งกันกลับบ้านซึ่งอยู่ใกล้ๆนั่นแหละ 14th & N Sts ในวอชิงตันดีซี จากคุณ : อิสวาสุ - [ 23 มี.ค. 52 16:01:27 A:192.168.0.17 X:71.114.54.31 TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มีค่ะ แต่งแต่อายุ อายุยี่สิบจนตอนนี้สามสิบกว่าๆ แล้ว หุหุ ก็ยังมีเหมือนเดิม ป่าวเม้าท์นะแต่เป็นแบบนั้นจริงๆค่ะ ที่เมืองไทย ก็จะเจอบ่อยมากๆ เพราะทำงานโรงแรมแถวสุขุมวิทใกล้เอ็มโพเรียม ประมาณวิ่งมาแจกเบอร์ เช่น พวกต่างชาติมาเป็นกลุ่มนั่งในร้านอาหาร เห็นเราเดินก็วิ่งตามขึ้นบันไดเลื่อนเลยค่ะ เพื่อนๆก็ฮากันไป ขำๆ เราก็รับไว้แต่ไม่เคยโทร หรือ บางทีไปนั่งสตาร์บักนี่ ก็เจอฝรั่งเหล่แล้วค่ะไม่รู้เปงยังไง หุหุ บางทีก็ยืนรอเพื่อนที่สถานี BTS ญี่ปุ่นค่ะ เดินมาถามว่ารถไฟฟ้าเค้าซื้อตั๋วยังไง เราก็หญิงไทยใจดี แนะนำเค้าไป เสร็จแล้วขอเบอร์พร้อมเลี้ยงกาแฟ เราก็ไปพร้อมเพื่อนค่ะ เพื่อนกรีดกันใหญ่เพราะ คนนี้น่ารัก ออกแนวพวกแอดแวนเจอร์ แต่ก็ผ่านๆไป เราไม่ซีเรียส ทีเด็ดค่ะ ตอนนั้นยังไม่มีรถนั่งรถเมล์ไปทำงาน พอลงรถมีฝรั่งคนนึงแกล้งทำของหล่นต่อหน้าเรา แล้วก็มาขอโทษเสร็จแล้วชวนคุยถามทางไป เสร็จแล้วเดินตามเราต้อยๆ จนถึงหน้าโรงแรมที่ทำงาน ให้เบอร์เรา ไอ้เราก็ถูกชะตานะก็ให้เบอร์กลับ จวบทุกวันนี้เจ็ดปีแล้วค่ะที่เราคบกับเค้า มีทั้งทุกข์และสูข จนเรามาอยู่ฝรั่งเศสแต่งไปเรียบร้อยแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ ยังมีอีกค่ะ พอมาอยู่ที่นี่ ก็ยังโดน ฝรั่งตามจีบบ้างค่ะ (แฟนนี่กลัวมาก หุหุ) เราก็บอกตามตรงค่ะมีแฟนแล้ว ฮ่าๆๆ เจื่อนกันไปค่ะ ........คือทีฝรั่งเศสนี่เวลาไปนั่งทานกาแฟคนเดียว (คือที่นี่ cafe เป็นร้านน่ารักเยอะแยะเต็มไปหมดนิ) จะต้องมีคนมาขายขนมจีบค่ะ จนแฟนเราไม่อยากให้ไปนั่งคนเดียวแล้ว แต่เราเบื่อนี่ค่ะ ชอบไปนั่งดูคนแต่งตัวสวยๆเดินไปเดินมา เพลินดี เป็นสีสันของชีวิตค่ะ บอกก่อนนะว่าหน้าตามธรรมดาไม่ได้สวยเริดอะไร เพียงแต่ค่อนข้างเป็นคนบุคลิกมั่นๆ เพราะอาจจะด้วยสายงานและ สังคมค่ะหรือสเป็กฝรั่งหว่า อิอิ อันนี้แล้วแต่คนจะคิดเนอะ ...... จากคุณ : audray - [ 23 มี.ค. 52 17:18:25 ]

ความคิดเห็นที่ 18 รู้สึกว่าพี่มืด กับวัยรุ่นตัวขาว จะชอบแนว ขาว หมวย ตัวเล็กๆ ส่วนฝรั่งขาวกลางคนถึงแก่ จะชอบแนวที่เค้าว่าขายดีๆกันเนอะ ไม่ได้ว่าใครนะคะแค่สังเกตุดูมา จากคุณ : หนูฟั่นเฟือน - [ 23 มี.ค. 52 17:57:29 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คุณ thaispicy โถๆ เค้าอาจจะแอบชายตามองอยู่ แต่แอบกลัวความเผ็ดร้อนของคุณหรือเปล่าคะ ชื่อยังเผ็ดเลย คิคิ คุณอิสวาสุ ใครว่าสาวฝรั่งไม่ชายตามองหนุ่มไทยใช่มั๊ยคะ มันไม่จริ๊ง ไม่จริง นี่คือบทพิสูจน์ของลูกผู้ชายตัวจริง คุณ audray ประสบการณ์ตรงมากมายเลย แต่ละคนมากันคนละรูปแบบ แปลกๆ ดีเนอะคะ แต่มีเพียง 1 เดียวในตองอูที่ครองใจนางได้ คุณหนูฟั่นเฟือน เอ...อันนี้ไม่แน่ใจค่ะ ของเราแฟนวัยรุ่นตัวขาว แต่เราไม่หมวย ไม่ขาว และตัวไม่เล็กด้วยค่ะ อิอิ เป็นพวกชนกลุ่มน้อย ขอบคุณอีกครั้งสำหรับผู้เยี่ยมเยือน และผู้มาเล่าประสบการณ์นะคะ ยังอยากอ่านอยู่ค่ะ ใครแอบอยู่หลังม่านไม่ต้องอายค่ะ มาแชร์ประสบการณ์กันดีกว่า แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 52 19:10:08 จากคุณ : Krapook-_-' - [ 23 มี.ค. 52 19:07:15 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มีเพศตรงข้ามสายตาไม่ค่อยดีมาคุยด้วยครั้งนึง บอกว่ามากับแฟนก็ไม่เชื่อ ถามอยู่ได้ว่าไหนล่ะๆ  เลยชี้ไป นู่นไง คนที่กำลังจ้องแกตาเป็นไฟอยู่น่ะแหละ จากคุณ : pervpanda - [ 23 มี.ค. 52 19:44:51 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ยอมรับว่าเจอบ่อยค่ะ ไม่ว่าจะที่มหาวิทยาลัยที่เคยเรียน หรือที่ทำงาน เมื่อเช้าก็เจอค่ะ พวกหนุ่ม ๆ ทหารหน้าตาหล่อ ๆ ค่ะ (เมืองที่อยู่เป็นเมืองค่ายทหารค่ะ)พากันยืนมองยังกะไม่เคยเห็นคน ยอมรับว่าไม่ชอบ แต่เพราะหน้าที่การงานที่ต้องพบเจอผู้คน ทำให้ต้องวางตัวให้ดูดีและสุภาพไว้ก่อน ยิ้มแต่พองามแต่ไม่เคยให้ท่าใครค่ะ เมื่อคิดเงินเสร็จ ดิฉันก็ตอบว่า Thank you, have a nice day. แล้วก็ไม่สนใจอีกเลย พอเราไม่สนใจก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ ปล. สามีก็มามุขนี้เหมือนกันค่ะ เหตุการณ์เกิดขึ้นที่ไทย แต่ไม่ได้ให้เบอร์โทรและที่อยู่นะคะ ตอนนั้นให้แค่อีเมลไป เพราะความสงสารแน่แหละค่ะ จึงได้ให้อีเมลไป อาจจะเป็นเพราะโชคชะตาฟ้าลิขิตเอาไว้ด้วยค่ะ บางคนที่เราไม่ได้ตั้งใจว่าจะรักและไม่สนใจอยากรู้จักมากนัก แต่จู่ ๆ ก็เกิดขึ้น ก่อตัวเป็นความรักและความผูกพัน สุดท้ายก็ลงเอยด้วยการแต่งงานอยู่กินกันจนบัดนี้ค่ะ ชีวิตคนเราบางทีก็เอาแน่นอนไม่ได้หรอกนะคะ แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 52 07:37:44 จากคุณ : roslita - [ 24 มี.ค. 52 07:35:17 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนอยู่เมืองไทย ณ. เวิลเทรด์(บอกอายุนะเนี่ย) ซึ่งตอนนี้กลายเป็นเซ็นทรัลเวิลไปแล้ว เราเดินสวนกับชายหนุุ่มผิวสีคนหนึ่ง...คิดในใจว่าเอ่อคนๆนี้หุ่นดีจัง แล้วก็สวนกันไป เขาก็เดินตามเรามาแล้วก็เรียกไว้ เขา - คุณๆ เหมือนเราจะรู้จักกันนะ ผมคุ้นหน้าคุณมากเลย เรา - หรอคะ....เอ่อ... เขา - ใช่สิ ผมต้องเคยเห็นคุณแน่ๆ เรา - คุณแต่ฉันจำคุณไม่ได้เลยอ่ะ คุณไปเคยเห็นฉันที่ไหน เขา - คิดว่าน่าจะเป็นริเวอร์บาร์นะ เรา - คงไม่ใช่แล้วล่ะค่ะ เราไม่เคยไป เขา - หรอ...อื่ม แต่ผมรู้สึกดึกับคุณมากเลย ขอเบอร์หน่อยสิ เรา - เอ่อ...อย่าดีกว่าค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ บาย รีบเดินจากไปอย่างเร็ว...แต่เค้าหล่อจริงๆอ่ะ อิ อิ ณ.ผับแห่งหนึ่งในลอนดอน เราไปเที่ยวกับเพื่อน ชาวเกย์ เต้นกันอยู่มันมาก ก็มีสาวน้อยขอทางเดิน เราก็เบี่ยงตัวหลบให้แล้วก็ยิ้มไปให้เค้า สักครู่ต่อมา จริงๆเธอมาเต้นข้างๆนานแล้ว เพื่อนเราบอกมา เราอ่ะไม่รู้เรื่องเลย เธอ - เอ่อ...คุณๆ(เรียกเรา) เรา - ค่ะ มีอะไรหรอ เธอ - เดี๋ยวผับจะปิดแล้วไปไหนต่อหรือเปล่า เรา - ไม่รู้สิ ทำไมหรอ เธอ - เดี๋ยวเราจะไปต่อ คุณไปกับเราสิ เรา - เอ่อ..คงไม่ได้หรอก เพื่อนเรามาด้วย เราคงต้องกลับพร้อมเพื่อนน่ะ ไว้คราวหลังแล้วกันเนอะ เธอ - หรอ ไม่เป็นไร บาย เรา - บาย เป็นน้องเลสที่น่ารักทีเดียว แต่ขอโทษนะ..พี่ไม่ใช่อ่ะค่ะ จากคุณ : Hergest - [ 24 มี.ค. 52 15:36:07 ]

ความคิดเห็นที่ 23 สำหรับตัวเอง จำได้ว่าตอนนั้นมาอเมริกาใหม่ๆ  ยังไม่มีใบขับขี่ เวลาจะไปไหนก็ต้องนั่งรถเมล์ เพราะสามีไปทำงาน ทุกครั้งเวลาจะไปไหน จะถามเส้นทางกับสามีว่าไปอย่างไร นั่งรถสายอะไร เพราะไม่อยากอยู่บ้าน มีวันหนึ่ง สามีแนะนำบอกว่าเห็นบอกว่าเบื่อ ๆ ลองไปเที่ยวห้างฯ ที่ห่างจากบ้านประมาณสามสิบนาทีซิ นั่งรถเมล์ที่หน้าบ้านแล้วไปต่อรถเมลล์อีกสาย แล้วก็ถึงหน้าห้างฯ เลย  ถ้าอย่างไร ตอนลงรถเมลล์ต่ออีกสาย ถามคนขับรถเมล์ก็ได้ พอขึ้นรถเมลล์นั่งไปได้ประมาณสักสิบนาที ก็เดินไปบอกคนขับรถเมลล์ว่าถ้าถึงจุดที่รถเมลล์ที่ต่อผ่าน ให้บอกด้วย เพราะจะต่อรถเมลล์อีกสาย เพื่อไปห้างฯ นั่งไปตั้งนาน  เห็นคนลงกันไปเรื่อย ๆ แล้ว ก็แปลกใจทำไมคนขับ ยังไม่บอกให้ลงเสียที หรือคนขับลืม  เห็นคนลงไปเรื่อย ๆ และนั่งนานผิดปกติ จึงเดินไปหาคนขับรถเมลล์อีก และถามคนขับรถเมลล์ว่าลืมหรือเปล่าที่บอกไว้ว่า ถ้าผ่านจุดต่อรถที่จะไป ให้ช่วยบอกด้วย คนขับรถเมลล์บอกว่านั่งไปก่อน เมื่อถึงแล้วจะบอก ในที่สุดก็มารู้ว่าถูกคนขับรถเมล์หลอกให้นั่งมาถึงสุดสาย รถเมลล์ที่อเมริกา เวลาถึงสุดท้าย คนขับเค้าจะรถพักประมาณสิบหรือสิบห้านาที จำไม่ได้ ตอนนั้นตัวเองรู้สึกกลัว แต่คิดว่าเค้าคงทำอะไรเราไม่ได้ เพราะไม่เปลียวและที่นี่อเมริกา แล้วตัวเองก็มีมือถือ ถ้าเกิดอะไรขึ้นก็คงต้องร้องหรือโทรฯ เรียกสามีหรือใครมาช่วย แล้วพอรถจอดพัก คนขับรถก็รีบเดินมาคุยกับเรา คนขับรถเมลล์  ชื่ออะไร ทำไมสวยจัง เรา                เราก็บอกชือไป แล้วก็ขอบคุณ คนขับรถเมลล์  เป็นคนชาติไหน อยากมีแฟนสวยแบบเราจัง เรา                เป็นคนไทย เรามีสามีแล้ว คนขับรถเมลล์  ขอเบอร์โทรศัพท์ได้ไหม อยากให้เราหาแฟนสาวไทยให้                     สักคน แล้วคนขับรถเมลล์ก็เล่าถึงความข่มขืนว่าเค้าเคยมี                      แฟนเป็นชาติเดียวกัน แต่ผู้หญิงเห็นแก่เงิน หามาได้เท่าไร                      ก็เอาไปหมด เรา                ก็รับปาก คนขับรถเมลล์  ดีใจใหญ่เลย และบอกว่าจะพาเราไปเลี้ยงด้วย ถ้าเราหา                     แฟนให้เค้าได้ คนขับรถเมลล์ก็ชวนเราคุยนั่น คุยนี่ จนถึงเวลาหยุดพัก แล้วต้องออกไปรับผู้โดยสาร แล้วก็ขับรถรับคนไปเรื่อย ๆ พอผ่านจุดที่เราจะต่อรถ คนขับรถเมลล์ก็บอกให้เราลง อย่างนี้เรียกว่าจีบหรือเกือบถูกทำมิดีมิร้ายก็ไม่รู้ จากคุณ : สวยตลอดกาล - [ 25 มี.ค. 52 09:24:49 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ของเราเกิดที่สนามบินจาก ดอนเมือง ไป ภูเก็ต ค่ะ ตอนนั่งอยู่บนเครื่องบินก้อรู้สึกแล้วแหละว่ามีคนมองอยู่ เค้าก้อหน้าตาน่ารักดีนะ วัยประมานยี่สิบต้นๆ (วัยเดียวกัน) แล้วพอลงเครื่องที่ภูเก็ต เค้าก้อพยายามเร่งเดินให้ทันเรา แล้วก้อพยายามจะสะกิด แต่เราทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แล้วเค้าก็เลยเดินมาข้างๆ แล้วพูดไทยนะ ว่า "คนสวยครับ........" (ไอที่เว้นไว้น่ะฟังไม่รู้เรื่องว่าเค้าพูดอาไร) ด้วยสายตาหยาดเยิ้มมาก พอดีเราไปกับแม่ ก็เลยวิ่งไปหลบหลังแม่เลยอ่ะ เค้าก้อเลยหัวเราะแล้วก้อเดินจากไป - -" แล้วพอตอนไปรอรับกระเป๋า เราก็เห็นเค้าไป flirt ผู้หญิงคนอื่น เหอๆ ใจง่ายเนอะฝรั่งเนี่ย จากคุณ : ToughNerd (ToughNerd) - [ 27 มี.ค. 52 21:28:35 ]