Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


    สาวไส้รูมแอทแทนแดนท์ไทยในต่างแดน (อันหมายถึงตัวข้าพเจ้าเอง)

    บินลัดฟ้ามาอยู่มหานครซิดนี่ย์เมื่อตุลาคมที่ผ่านมาค่ะ กะว่าจะมาขุดทองสักสองสามปีแล้วจะกลับบ้านไปนอนตีพุงให้สบายใจเฉิบศรี โดยไม่ได้สนใจจะดูเลยว่า ทองที่ใครๆเขาว่าน่ะ มันหายากมากขึ้นทุกที ขณะที่คนที่ (เพิ่งนึกอยากจะ) ขุดน่ะ มีมากขึ้นเรื่อยๆ

    นั่นเป็นปัจจัยหนึ่งที่เป็นต้นกำเนิดของคำถามประจำตัวที่สุดแสนจะงี่เง่าและสิ้นคิดว่า?
    “นี่ฉันมาทำอะไรที่นี่ฟระ?”

    แต่มันไม่ใช่อย่างเดียวค่ะ
    ตอนมาที่นี่แลกเงินมาในอัตรา ยี่สิบแปดบาท ต่อ หนึ่งดอลล่าร์ออสเตรเลีย ค่าน้ำมันรถแกสโซฮอลล์เก้าหนึ่ง ลิตรละประมาณสามสิบเอ็ดบาท แต่ทว่า เมื่อมาถึงที่นี่ยังไม่ครบเดือน หนึ่งดอลล่าร์แลกกลับเป็นเงินไทยได้แค่ยี่สิบเอ็ดบาท บางวันหยุดอยู่ที่สิบเก้า โอ้...มนุษย์
    ส่วนค่าน้ำมันลดลงไปอยู่ที่ตัวเลขเดียวกัน ลิตรละยี่สิบนิดๆ โอ้.. มนุษย์โลก
    “นี่ฉันมาทำอะไรที่นี่ฟระเนี่ย?”


     มาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองเป็นครั้งแรกค่ะ (และคิดว่าจะมาอยู่ยาวๆแบบนี้เป็นครั้งสุดท้ายด้วย) ก็พอดีให้มีเรื่องที่จำต้องทรหดอดทนมากมาย และ นึกได้ก็อยากจะระบายออกมันซะอย่างนั้น

    ก็มาเริ่มกันตั้งแต่วันมาถึงเลยแล้วกัน เว็บไหนที่ว่าแน่หนังสือพิมพ์ฉบับไหนที่ว่าเจ๋ง ย่านไหนที่มีหน้าตาพอจะรับคนมาใหม่ๆล่ะก็ ... ดิฉันแวะเข้าไปหมดล่ะเจ้าค่ะ ผลมันออกมาคล้ายกับคำว่า จ๋อย แห้ว แป่ว หรืออะไรประมาณนี้มาตลอด กระทั่งเริ่มกำลังใจหดหาย เงินทองจากที่ใครๆก็ว่าหาง่ายเหมือนลอยอยู่ในอากาศ ก็กลับกลายเป็นเหมือนสีของอากาศแทน ซึ่งก็คือมองไม่เห็นเลยค่ะ แต่ละที่ต้องการคนมีประสบการณ์บ้างล่ะ (หนูเพิ่งมายังไม่เต็มสองวีคดีจะให้หนูหาประสบการณ์ที่ไหนดีคะ คุณพี่?) เวลาไม่ได้บ้างล่ะ เพราะข้าพเจ้ามีเรียนภาษาตอนเย็นค่ะ เพื่อนๆก็แนะนำให้ไปที่โน่นสิ ไปที่นี่สิ ก็เดินท่อมๆไปจนร้องเท้าสึก เท้าแตก ก็ไม่เห็นว่าจะมีอะไรดีขึ้น
    แถมนิดนึงค่ะ ที่เขาบอกว่าคนไทยไม่ค่อยรักกันน่ะค่ะ ดิฉันไม่ได้เชื่ออย่างนั้น เชื่อว่ามันคงมีบ้างแต่ก็เป็นส่วนน้อย แต่เขาอุตส่าห์เป็นส่วนน้อยแล้ว เราก็ดั๊นนน ไปเจอเข้าจนได้
    “พี่คะ พี่มาที่นี่นานรึยังคะ?”
    “อ๋อ .. ยังค่ะ ยังมาไม่ถึงเดือนเลย”
    “อืม แล้วพี่ทำงานอะไรล่ะคะ ตอนนี้”
    “ยังค่ะ ยังตกงานอยู่เลย น้องมีอะไรแนะนำพี่บ้างไหมคะ?”
    “.....” น้องเค้าเงียบค่ะ เงียบไปเลย หันไปซุบซิบกับเพื่อนเขาสองคน แล้วก็หายเข้ากลีบเมฆไปเลย พอตอนกลับบ้าน น้องคงไม่รู้ว่าพี่อยู่ในลิฟท์ตัวเดียวกับน้อง น้องก็เลยบอกตำแหน่งว่างที่น้องรู้มาให้กับเพื่อนของน้องอีกคนหนึ่งไป เฮ้อ.. แต่จะว่าไปก็เข้าใจน่ะนะ ว่าเพื่อนก็ต้องช่วยเพื่อนตัวเองก่อนอยู่แล้ว
    แต่พอคิดไปถึงวินาทีที่น้องหนีหน้าพี่ไปแบบปัจจุบันทันด่วน มันช้ำใจจริงๆจ้ะ น้องจ๊ะ...

    จากคุณ : cha_ame - [ 24 มี.ค. 52 04:35:16 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com