ความคิดเห็นที่ 1 เอ... ก็ไม่ได้เชื่อถึงขนาดนั้นนะคะ แต่ก็คิดว่า บางอย่างเราควบคุมได้ บางอย่างเราก็ควบคุมไม่ได้ เพราะฉะนั้นก็ทำส่วนที่เราควบคุมได้ให้ดีที่สุดก็พอ ที่เหลือ ถ้ามันจะซวยมันก็ช่วยไม่ได้ ใครๆก็ซวยกันทั้งนั้น ไม่เคยคิดว่ามันเป็นกรรมเป็นเวรอะไรค่ะ จากคุณ : LittleCancer - [ 27 มี.ค. 52 17:25:00 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อย่าหาว่าป็นคนแบบขวางโลกนะครับ ผมก็ได้ดูรายการตีสิบ ที่ป้ามะลิเอ่ยถึงครับ แต่ดูไปนิดก็ไม่ดูครับ รายการตีสิบ ชอบนักที่เอาเรื่องวิญญาณ เรื่องผี การระลึกชาติ หรือการอะไรๆ ที่พิศูจน์ไม่ได้ด้วยทางวิทยาศาสตร์ แล้วบอกผู้ชมให้ใช้วิจารณญานเอาเอง บังเอิญผมไม่เชื่อเรื่องเหล่านี้ จึงใช้วิจารณญานของผมไปว่าเป็นเรื่องเหลวไหล แต่เรื่องกรรม หากหมายถึง การกระทำในความเชื่อทางพุทธศาสนา ผมเข้าใจครับ และออกจะเชื่ออยู่ แบบว่าคนเราทำอะไรก็ย่อมได้รับผลการกระทำนั้น คือการกระทำในช่วงกาลเวลาที่เรามีชีวิตอยู่ ไม่ใช่ผลจากชาติก่อน ไม่เชื่อเรื่องจะมีผลถึงชาติหน้า หากเราทำกรรมดีหรือไม่ดี และประพฤติตนตามที่เราตั้งใจทั้งดีหรือไม่ดี ผลที่ได้คือความสุข หรือทุกข์จากเหตุหรือการรมนั้น และผลกรรมนั้นก็ต่อเนื่องมาตลอดได้ถึงปัจจุบัน และจะคงต่อไปจนกว่าชีวิตจะสิ้น จึงหมดสุข หมดทุกข์ จากกรรมนั้น จากคุณ : smartupid - [ 27 มี.ค. 52 17:40:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เชื่อเรื่องกรรม แต่ไม่เชื่อรายการตีสิบ เดี๋ยวนี้ออกจะแปลกๆ นอกจากนำเอาผู้ที่อ้างว่าระลึกชาติ เห็นกรรมเห็นเวรคนอื่น ก็ยังมีพวกไฮโซ หรือพวกที่ทำอะไรพิลึกพิลั่น พฤติกรรมแปลกแยก มาออกรายการ ไม่ค่อยศรัทธาเท่าไหร่ จากคุณ : jeejeeberry - [ 27 มี.ค. 52 17:53:12 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ถ้าชาตินี้น่ะเชื่อครับ อย่างตอนเด็กๆถ้าตอนเรียนขยันกว่านี้อีกนิดนึง ไม่อยากนึกครับ เป็นผลกรรมแท้ๆ จากคุณ : 555 - [ 27 มี.ค. 52 18:17:14 A:202.139.223.18 X: TicketID:008482 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่ได้ดูรายการตีสิบนะคะ ไม่ชอบ แต่เชื่อเรื่องกรรม และกลัวบาป จากคุณ : Febie - [ 27 มี.ค. 52 18:27:31 ]

ความคิดเห็นที่ 6 กรรมคือผลจากการกระทำ ทำดีทำถูกต้องผลที่ได้ก็คือกรรมดี มีความสุขกายสบายใจ ทำไม่ดี ทำชั่ว ผลที่ได้ก็คือกรรมชั่ว มีความทุกข์และเดือดร้อนอันเป็นผลจาการกระทำนั้นๆ จากคุณ : CHISWICK - [ 27 มี.ค. 52 18:39:26 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เห็นด้วยกับหลายๆท่านในนี้ เราเองก็เป็นคนพุทธจ๊ะ เราเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรมจ้า(แต่ไม่ได้ดูตี10) เเล้วก็เคยประสบมากับตัวเองในหลายๆครั้ง คนเราถ้าทำดีไม่เบียดเบียน คิดร้ายต่อผู้อื่น ก็อยู่ในสังคมได้อย่างเป็นสุข แต่คนที่ทำกรรมชั่ว คิดร้ายต่อผู้อื่นนี่จะเห็นได้ชัดเลยว่ามันจะเป็นชะนักติดหลังไปจนวันตายจ๊ะ ต่อให้เรื่องผ่านไปนานเเค่ไหน มันก็ยังจะติดอยู่ในใจ แล้วพวกทำผิดส่วนมากนี่จะกลัวคนรู้ด้วยนะ ถึงมีชีวิตอยู่ไปก็ไม่มีความสุขเท่าที่ควร อย่างที่สุภาษิตไทยโบราณท่านบอกเอาไว้ สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ คนดี ผีคุ้ม จากคุณ : ชินจังตังค์หมด - [ 27 มี.ค. 52 20:08:25 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แสดงความเห็นส่วนตัวครับว่า เชื่อว่ากรรมมีจริง แต่ต้องนิยามกันนิดว่า กรรมคือ การกระทำ: ไปเตะเค้า เค้าโกรธเรา นี่ก็คือกรรม(ชั่ว); ไปยิ้มให้เค้า เค้ายิ้มกลับให้เรา นี่ก็กรรม(ดี)... กรรมเหล่านี้เป็นสิ่งที่ฝังในจิตเรา เพราะว่าหน้าที่นึงของจิตคือ สะสมทุกอย่างที่เรารับรู้ผ่านทาง ตา หู จมูก ลิ้น สัมผัส นึกคิด ตรงนี้อาจจะมีคนบอกว่าสมองต่างหากที่สะสม ไม่ใช่จิต แต่ผมแย้งสั้น ๆ ว่า คุณเคยเหม่อลอยไหม เวลานั่งฟังใครพูดแล้วใจไปคิดอีกเรื่องจนไม่เข้าใจว่าเค้ากำลังพูดอะไรอยู่ ทำไมไม่เข้าใจ?ถามว่าตอนฟังสมองไม่ทำงานหรือเปล่า? ก็ตอบว่าสมองทำงาน--แต่จิตมันไปทำงานที่อื่น ไปนึกถึงเรื่องแฟน เรื่องบอล ฯ... จากตัวอย่างนี้ผมเชื่อว่า สมองไม่ได้ทำหน้าที่สะสม แต่จิตสะสม นั่นคือ แม้สมองจะทำงานแต่ถ้าจิตไม่ทำงาน ข้อมูลก็ไม่เข้าสะสม ดังนั้นจิต (นามธรรม) แยกจากสมอง (รูปธรรม) ครับ ทีนี้จิตมันไม่ตายอะดิิ พอร่างกายดับ จิตก็หลุด (และถ้าหลุดแล้วยังหาร่างไม่ได้ก็เป็น "ผี" (สัมภะเวสี) หรือจิตที่ไม่มีร่างกาย คนเจอผีมาคงรู้ว่าผีมีจริงหรือไม่มีจริง) แล้วจิตมันก็สะสมไปเรื่อย ๆ ไปหาร่างกายใหม่อยู่ แล้วไอ้สิ่งที่สะสมนั่นแหละครับ เรียกว่าผลของกรรม เรื่องสแกนกรรม ผมเชื่อว่ามีโอกาสเป็นไปได้ (แต่ตามความเข้าใจส่วนตัว ผู้ที่ปฎิบัติจนเห็นกรรมคนอื่นได้ จะไม่ออกมาแสดงตัวว่ารู้กรรมคนอื่นได้ จะไม่ออกมาเขียนหนังสือ เปิดสำนัก เพราะว่ามนุษย์ทุกคนมีกรรมเป็นของตัวเอง ผู้รู้ไม่ควรเข้าใจแทรกแซง) แต่สำหรับกรณีนี้ผมไม่รู้ว่าจริงหรือไม่จริง ขอไม่พูดครับ เพียงแต่ดูแล้วน่าจะทำให้คนกลับมาคิดว่าการทำดีเป็นเรื่องสำคัญที่คนเราทุกคนน่าจะทำ แต่ทีนี้ก็ต้องเข้าใจว่า ตีสิบเป็นรายการเป็นธุรกิจ เค้าก็ต้องนำเสนอสิ่งที่คิดว่าคนดูต้องสนใจเพื่อดึงเรตติ้ง แล้วเรื่องแบบนี้ก็ดึงเรตติ้งได้ดี ดังนั้นผมเลยคิดว่าจุดประสงค์ที่ตีสิบนำเรื่องนี้มาเสนอประจำก็เพื่อ 1. ดึงเรตติ้ง 2. ช่วยปลูกจิตสำนึกที่ดีให้กับคนดู ทีนี้อยู่ที่คนดูแล้วหล่ะครับว่าจะได้อะไรจากการดู ทั้งหมดนี้อาจจะมีคนแย้งอย่างคุณลุง smartupid พูดว่า มันพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ไม่ได้ ... ผมก็แย้งกลับ(ด้วยความเคารพ)ว่า วิทยาศาสตร์ไม่ใช่ที่สุดของศาสตร์ครับ มีหลาย ๆ อย่างที่วิทยาศาสตร์(ปัจจุบัน)ยังไปไม่ถึงแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเป็นไปไม่ได้ วิทย์มีข้อจำกัดว่าทุกอย่างจะต้องพิสูจน์ สัมผัสได้ด้วยระบบประสาท เอาง่าย ๆ ครับ ก่อนโคลัมบัสค้นพบทวีปอเมริกาก่อนจะเอาเท้ามาแตะทวีปนี้ (ระบบประสาทสัมผัสด้วยกาย) เมื่อก่อนคนก็ไม่รู้ว่ามีดินแดนนี้ แต่เราจะบอกว่าดินแดนที่ตอนนี้เรียกว่าทวีปอเมริกาไม่มีได้หรือเปล่า? ถ้าเราหลักเหตุผลทางวิทย์มาพูดก็บอกว่า "ได้ เพราะว่ามองไม่เห็นหนิ สัมผัสไม่ได้หนิ" ทีนี้ก็ถามว่ามันถูกหรือผิดที่จะพูดแบบนั้น.... แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 52 20:30:32 แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 52 20:27:32 จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง - [ 27 มี.ค. 52 20:20:37 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เชื่อเรื่องกรรมมั๊ย  ขอเดินสายกลางมากกว่า   ไม่ได้เชื่อแบบขาดสติ อะไรนิดอะไรหน่อย ก็โทษเข้าใจไปว่าเป็นเพราะกรรม.. แต่ก็ไม่ได้บอกว่า กรรมไม่มีจริง เป็นเรื่องบ้าบอ ไม่ได้คิดแบบนั้น   แต่ที่ไม่เชื่อแบบลงนอนไปดิ้นเลย คือ คนสแกนกรรม จากคุณ : Pedantin - [ 27 มี.ค. 52 20:39:21 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เป็นเรื่องของการกระทำจริงๆ ทำอะไรไว้ก้อได้ผลเช่นนั้น จากคุณ : เด็กหัวโต - [ 27 มี.ค. 52 21:14:12 A:24.240.30.234 X: TicketID:199210 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แวะมาฟังกัณฑ์เทศน์จ้ะ งั่ก งั่ก จากคุณ : 13กัณฑ์ เชียวนะ กรรม (ศิริรักษ์) - [ 27 มี.ค. 52 21:22:14 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เชื่อมากๆค่ะ เคยมีเพื่อนที่สนิทคนนึงคิดจะแย่งแฟนนัท แล้วแฟนเค้าเองจับได้โดนซ้อมสบักสบอมต้องเข้าโรงพยาบาลบ้า คนเราทำไม่ดีหรือคิดไม่ดีนัทเชื่อเสมอค่ะว่าผลร้ายสะท้อนกลับมาไม่ทางใดก็ทางหนึ่งค่ะ จากคุณ : Natt (NLN) - [ 27 มี.ค. 52 21:36:29 ]

ความคิดเห็นที่ 13 นึกว่ามีแต่เราที่เลิกดูตีสิบแฮะ ดูอยู่ได้ไม่กี่เดือนก็เลิกดูไป เห็นกระทู้นี้ยังแอบสงสัยว่ารายการนี้ยังมีอยู่เหรอเนี่ย จากคุณ : LittleCancer - [ 27 มี.ค. 52 21:42:11 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เชื่อเพราะเกิดขึ้นกับตัวเอง ไม่ใช่เชื่อเพราะดูตีสิบครับ จากคุณ : คนพิการ - [ 27 มี.ค. 52 21:47:23 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ไม่ได้ดูตีสิบค่ะ .............. กรรมมุนา วัตตี โลโก  =  สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรม สั้น แต่ได้ใจความสำหรับดิฉัน ดิฉันเชื่อเช่นนี้  และปฏิบัติมานานแล้ว   ตั้งแต่รายการตีสิบยังไม่เกิดมาในโลกนี้ ทำกรรมดีมั่ง กรรมไม่ดีมั่ง ตามประสามนุษย์ ปุถุชน และกรรมดี/ไม่ดีบางอย่างที่ทำ ดิฉันทันได้รับในชาตินี้ด้วยเหมือนกัน แต่เหตุผลใด  ที่ทำให้กรรมส่งผลต่อผู้กระทำเร็ว หรือช้า คงต้องคุยกันยาว และยากที่จะอธิบาย แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 52 22:02:09 จากคุณ : โจ๊กหมูไม่เอาชูรส - [ 27 มี.ค. 52 21:51:55 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ส่วนตัวดิฉันก็เชื่อเรื่องเวรกรรม ใครทำสิ่งใดก็ได้ในสิ่งนั้น ส่วนคนที่ทำความดีแล้วท้อ เพราะคิดไปว่าทำไมทำดีแล้วไม่ได้ดี นั่นก็คงเป็นเพราะเรายังใช้กรรมเก่าไม่หมดหล่ะมั้ง แต่ถึงอย่างไรก็ขออย่าให้ท้อในการทำกรรมดีกันต่อไปค่ะ *** ถ้าเรายังคงคิดดี ทำดี มันก็จะเป็นกรรมดีติดตัวไป ส่วนที่เคยคิดไม่ดี ทำไม่ดี ก็ขออโหสิกรรมกันไป อย่าเครียดกันนะคะ ^_^ จากคุณ : ป้ามะลิกับลุงมะระ - [ 27 มี.ค. 52 22:05:26 ]

ความคิดเห็นที่ 17 กรรม คือการกระทำ  พูดเรื่องนี้แล้วมันลึกซึ้ง ตอบได้เท่าที่มีปัญญา ทำอะไรไว้ ก็ได้รับแบบนั้น กินให้ตาย อยากจะผอม ก็คงอยาก เพราะสร้างกรรม คือ กินไว้เยอะ จากคุณ : cat_on_a_hot_tin_roof_ - [ 27 มี.ค. 52 22:06:10 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เชื่อครับป้า จากคุณ : วัชรานนท์ - [ 27 มี.ค. 52 22:07:12 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เรื่องกรรมจะจริงหรือไม่จริง แต่ก็เป็นสิ่งที่ปลูกสอนให้คนทำแต่กรรมดีนะป้า ส่วนตัวหนูเชื่อมากๆเลยป้า จากคุณ : มาดามอุ้ย - [ 27 มี.ค. 52 22:26:48 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ใครที่นั่งสมาธิเป็นประจำคงจะรู้ ส่วนตัวไม่กล้านั่งสมาธิ เพราะรู้ว่าเป็นคนบาปหนา กรรมเยอะ เลยต้องมาลำบากต่างบ้านต่างเมือง เช่นนี้ จากคุณ : nunampeung - [ 27 มี.ค. 52 23:47:39 A:173.30.235.71 X: TicketID:187330 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ไม่ได้ดูรายการตีสิบ แต่ฝรั่งบอกว่า what goes around comes around คงจะคล้ายๆความเชื่อเรื่องกรรมเหมือนคนไทยเรามั้งจ๊ะน้องมะลิ พี่เชื่อเรื่องกรรมจ้า เพราะพี่เห็นคนรอบข้างรวมทั้งตัวพี่ด้วยได้รับผลแห่งการกระทำในอดีตย้อนกลับมามีผลกระทบตัวเรา มันอาจจะช้าเร็วเท่านั้น และพี่เชื่อว่ากรรมไม่มีการแก้ได้ ไม่มีการทำความดีล้างความชั่ว นอกจากว่า เราพยายามสะสมกรรมดีเพื่อที่จะทำให้ผลจากกรรมเก่าที่เราทำ ลดความรุนแรงลงได้บ้าง ฝากเพลง What goes around (comes back around) ของ Justin Timberlark มาให้ฟังด้วย http://www.youtube.com/watch?v=wgTYMQyhZIU จากคุณ : Rinta - [ 27 มี.ค. 52 23:52:01 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ไม่ได้ดูรายการนี้ แต่ก็เชื่อกฎแห่งกรรม ทุกวันนี้ยังใช้หนี้กรรมไม่หมดเลย จากคุณ : MC_Sand - [ 28 มี.ค. 52 00:00:16 ]

ความคิดเห็นที่ 23 จริงๆแล้วเรื่องกรรมทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว หรือเรื่องบุคคลผู้ทำเป็นผู้ได้รับผลแห่งกรรมนั้น เป็นเรื่องที่มีมาก่อนพุทธศาสนาแล้วอ่ะครับ  เห็นได้ทั่วไปอีกด้วยในศาสนาใหญ่ๆ ฉะนั้นหลักเรื่องกรรมนี้ไม่ใช่เป็นของพุทธศาสนา   หรือแม้แต่เรื่องการเวียนว่ายตายเกิดทางกาย ที่ว่าตายแล้วเกิดไปเรื่อยๆ ก็เป็นเรื่องที่มีมาก่อนแล้ว ดังนั้นมันก็ไม่ใช่เป็นของศาสนาเราอีก ศาสนาพราหมณ์ก็มีคำสอนเช่นเรื่องของกรรมนี้ และเรื่องของการเวียนว่ายชนิดนี้ แต่จริงๆแล้วผมว่า พระพุทธเจ้าสอนและมุ่งหวังว่าแม้แต่การเกิดก็ไม่มี  ถ้าไม่มีกิเลส ไม่มีการยึดติดว่าอะไรเป็นของเรา เป็นตัวเรา การเกิด (ชาติ หรือ ชาตะ)  ก็จะไม่มี  การเกิดในที่นี้คือ การเกิดของกิเลส และความทุกข์นั่นเอง   เรื่องกรรมและเรื่องการเวียนว่ายทางกายนั้น  ถึงจะยกเอามาเป็นเครื่องเตือนใจไม่ใช้ทำไม่ดี นั้น ก็ไม่ใช่สาระหรือจุดมุ่งหมายของพุทธศาสนาอยู่ดี หรือยังคงเป็นความเห็นที่ผิดอยู่ดี  เนื่องจากความเข้าใจเกี่ยวกับกรรมและการเวียนว่ายที่ถูกต้องต้องมาจากการเห็นว่าทุกสิ่งเป็นสุญญตาเท่านั้น  มิเช่นนั้นแล้วถึงรักษาศีลได้  ไม่ทำกรรมชั่ว  ก็มิได้เป็นไปเพื่อการไม่ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง  แต่เป็นศรัทธาตาบอด หรือการทำกรรมดีที่มีมูลฐานจากควากระหายต่อสวรรค์ ความกระหายต่อการได้ดีตอบแทนในชีวิต (นี้และหน้า)  หรือมันก็ต้องล้มลุกคลุกคลานอยู่ตลอดไป ไม่มีทางพ้นทุกข์ได้ พุทธทาสภิกขุ เคยกล่าวไว้ว่า พุทธศาสนามุ่งจะแก้ปัญหาชีวิตประจำวันของคนทุกคนบนโลกนี้เพื่อให้มีชีิวิตอยู่บนโลกโดยไม่มีความทุกข์  หาใช่มุ่งหมายจะพาคนไปสวรรค์ อันไม่รู้กันว่าอยู่ที่ไหน มีจริงหรือไม่ และจะถึงได้หลังจากตายแล้ว หรือในชาติต่อไปจริงหรือไม่  เพราะไม่มีใครพิสูจน์ได้  นอกจากการกล่าวกันมาอย่างปรัมปรา แล้วก็ยอมเชื่อกันไปโดยไม่ใช้เหตุผล จนเป็นความงมงายไปอีกอย่างหนึ่ง  (ตัวกู ของกู 2548: 33) ถ้าพุทธทาสกล่าวถูกต้อง  จะเห็นได้ว่าเรื่องกรรม หรือเรื่องทำดีได้ดี ฯลฯ นั้น ก็มองได้อย่างเดียวกันว่ามีอยู่ก่อนศาสนาพุทธแล้ว และไม่น่าจะมายึดถืออะไร และไม่ใช่เนื้อของศาสนาพุทธ เพราะนอกจากพิสูจน์ให้เห็นเป็นจริงกันถ้วนหน้าไม่ได้แล้ว  (เนื่องจากเป็นประสบการณ์ "ส่วนบุคคล" หรือบุคคลที่มีความสามารถ"พิเศษ"จะเข้าถึงได้) ยังทำให้บุคคล "ยึดถือ" ศีลหรือกรรมแบบผิดๆ กลายเป็นการมีตัวตน ของตนขึ้นมา  (let alone ยังมิได้ทำให้บุคคลเข้าใจทุกข์ เข้าใจการดับทุกข์ตััวแท้อีกด้วย) แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 00:47:23 แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 00:44:56 จากคุณ : krisdauw (krisdauw) - [ 28 มี.ค. 52 00:44:00 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เชื่อเรื่องเวรกรรมค่ะ   แต่ไม่แน่ใจเรื่องทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว   เพราะในความคิดตัวเอง ถ้าเราคิดทำดีก็เพราะเราต้องการความสบายใจอยากนอนหลับสนิท    ถ้าเรามัวแต่คิดว่าทำไมทำดีแล้วไม่ได้ดีซะที  มันก็เกิดทุกข์นะ ตอนนี้ก็ทำแต่สิ่งที่คิดว่าไม่ไปเบียดเบียนใคร   ไม่ทำร้ายใคร   ผลที่ตามมาคือเวลาพูดคุยกับใครก็รู้สึกสบายใจ  กล้าสู้หน้าสบตา เคยคิดว่าคนที่โกงคนอื่น หรือนินทาว่าร้ายคนอื่น    จริงๆ แล้วคนเหล่านี้เขามีความสุขมั้ย    นอนหลับดีมั้ย... ปล.  เป็นคนที่คิดว่าใครนอนหลับได้สนิททั้งคืน....โค-ตะ-ระ มีบุญเลย จากคุณ : ตกตะกอน - [ 28 มี.ค. 52 01:18:06 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คิดมาโดยตลอดว่า ธรรมะ คือ ธรรมชาติ หลักคำสอนของพระพุทธเจ้าเป็นหลักวิทยาศาสตร์ที่สามารถอธิบายธรรมชาติได้ ไม่ใช่เรื่องงมงาย ไม่ใช่เรื่องที่พิสูจน์ไม่ได้ ตัวเองเชื่อว่ากรรมคือผลของการกระทำ ส่วนเรื่องภูติ ผี วิญญาณ ชาติภพ สวรรค์ นรก อะไรนั้นเป็นสิ่งที่อุปมาให้คนทำความดี จากคุณ : pixp - [ 28 มี.ค. 52 01:52:49 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ไม่คิดว่ามาจากกรรมที่ทำไว้   แต่เชี่อว่าชีวิตที่มีอยู่ปัจจุบันนี้   ออกมาจากกระแสความคิดของสมองเรามากกว่าผลกรรม สมองของคนเราคีอ "แก้วสารพัดนึก"  อยากไปเช่นใดเขาก็จะจัดมาให้ตามความนึกคิดของแต่ละบุคคล ผลกรรมคีอ  "หาทางออกไม่ได้"  "คิดไม่ออก"  "สมองทึบ" เนี่องจากความเคยชิน  จากสมองที่คิดอยู่บ่อยๆ  มันก็ไปเช่นนั้น ผลบุญ คีอ พวกที่สามารถใช้สมอง  ให้เป็นประโยชน์กับตนเอง  ได้ไปในสิ่งที่ตนเองต้องการ สมอง หรีอ แก้วสาระพัดนึก  ใช้ได้กับเจ้าของเท่านั้นเอง  จะไปใช้กับคนอี่นๆไม่ได้ หากว่าอยากได้รัก  อยากได้รวย  ก็ต้องใช้สมองใหู้ถูกต้อง เช่นเดียวกับใช้ คอมพิวเตอร์ กดไปเช่นใดมันก็ไปเช่นนั้น ตัวผมเอง    ทั้งๆที่รู้แก่ใจว่า "ไม่ควรคิดเช่นนั้น" แต่มีผลกรรมหนา   ทำให้คิดไม่ออก  หลายๆครั้งยังดันทุรัง  "แบบไม่ได้ด้วยกล  ก็ต้อง ฃนด้วยคาถา" จากคุณ : hollywop - [ 28 มี.ค. 52 04:18:41 ]

ความคิดเห็นที่ 27 . . หลักของวิทยาศาสตร์เกิดจากการค้นคว้า  พิสูจน์  และทดลอง   เป็นเรื่องเกี่ยวกับนามธรรมเป็นส่วนใหญ่เห็นและจับต้องได้    หลักของวิทยาศาสตร์จึงดูหนักแน่นและน่าเชื่อถือ (และในความเป็นจริง  โลกของวิทยาศาสตร์ในบางกรณี  ทฤษฏีเก่าก็ถูกหักล้างด้วยทฤษฎีใหม่เสมอๆ แม้ตรงนี้จะสะท้อนให้เห็นว่า  วิทยาศาสตร์เองก็อยู่ในฐานะ "เลื่อนลอย" ไม่คงเส้นคงวาในเรื่องทฤษฏีอยู่ก็ตาม   แต่ไม่ได้ทำให้คนส่วนใหญ่คลายศรัทธาหรือหมดความเชื่อวิทยาศาสตร์) หลักของพุทธศาสตร์เองก็เกิดจากการค้นคว้า  พิสูจน์  และทดลอง   ไม่ต่างจากวิทยาศาสตร์    การถือกำเหนิดของพุทธศาสตร์ไม่ได้เกิดขึ้นลอยๆ หรือยกอ้างข้อบัญญัติหรือวินัยบัญญัติให้พระสงฆ์และฆาราวาสกระทำตาม   คำสั่งสอน(ธรรมะ)ก็ได้ท้าให้ทุกคนมาพิสูจน์โดยไม่จำกัดกาลว่าเป็นสัจจธรรมไม่เลื่อนลอย    ใครๆ ก็พิสูจน์ได้    แต่เผอิญว่าเราๆ ท่านๆ (รวมทั้งตัวผมด้วย)  ติดอยู่ในโลกวิทยาศาสตร์มากไป    การพิสูจน์คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าของพวกเราจึงเป็นไปในทำนอง "เทียบเคียง" กับโลกวิทยาศาสตร์   สิ่งไหนที่ไม่เห็นด้วยตาจับต้องไม่ได้(เหมือนการทดลองวิทยาศาสตร์)เราก็เริ่มลังเลใจที่จะเชื่อเสียแล้ว   แค่เพียงจุดนี้จุดเดียว!!  ก็ถือว่าเป็นกำแพงกั้นอันใหญ่หลวงที่จะทำให้เราเข้าไปพิสูจน์พุทธศาสนาเสียแล้ว   อาการลังเลสงสัย(วิจิกิจฉา)นี่ถือเป็นหนึ่งในห้าของตัณหาที่ชื่อ "นิวรณ์" หรือ "นิวรณ์ห้า"  เครื่องปิดกั้นหรือขัดขวางไม่ให้เข้าถึงกุศลกรรม(คือกรรมอันเป็นกุศล) เนื่องเพราะว่าเราๆ ท่านๆ เกิดความชินชาหรือคุ้นเคยกับวิทยาศาสตร์มาแทบจะเรียกได้ว่าตั้งแต่เกิดและจนเคยตัว   เรามักจะเผลอตัวตัดสินอะไรต่อมิอะไรในเชิงวิทยาศาสตร์ไว้ก่อนว่า   นั่นพิสูจน์ไม่ได้   นี่ก็จับต้องไม่ได้  เราจึงไม่อาจจะเชื่อได้    จึงเป็นบ่อเกิดแห่งตัณหาตัวที่ชื่อว่าวิจิกิจฉาอย่างที่เอ่ยไว้ข้างต้น ที่สุดของที่สุดแล้ว   พุทธศาสตร์ก็คือพุทธศาสตร์   วิทยาศาสตร์ก็คือวิทยาศาสตร์   พุทธศาสตร์ไม่ใช่วิทยาศาสตร์และวิทยาศาสตร์ไม่ใช่พุทธศาสตร์   เพียงแต่เผอิญว่าทฤษฏีและหลักปฏิบัติบางส่วนมาคล้องจองกันเท่านั้นเอง   บางส่วนของพุทธศาสนาที่ขัดแย้งกับวิทยาศาสตร์ก็มีเยอะแยะ   จุดหลักของทั้งสองอย่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง  อันหนึ่งสอนให้หลุดพ้น  ส่วนอีกอันดูเหมือนว่าจะสอนให้ยึดติด ส่วนเรื่อง "กรรม" นั้น    ผมจะขอลองยกตัวอย่างความแตกต่างระหว่างวิทยาศาสตร์กับพุทธศาสตร์ให้ฟัง ...โปรดอ่าน สมมุตติว่า   นาย ก. เกิดมามีร่างกายพิการ   แล้วต่อมาเกิดความสงสัยว่าทำไมตัวเองถึงเกิดมามีร่างกายพิการ   จึงไปถามแพทย์   แพทย์ก็ได้อธิบายขั้นตอนด้านวิทยาศาสตร์อันเป็นต้นเหตุที่ทำให้นาย ก. พิการตั้งแต่ในครรภ์ (เช่นว่า  ขาดวิตามินบางอย่างมาแต่ในครรภ์ หรืออ๊อกซิเจนเข้าไปหล่อเลี้ยงไม่พอ  หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ที่เป็นเหตุและผลด้านวิทยาศาสตร์ทำให้เขาต้องเกิดมาพิการ)   นั่นถือว่าเป็นคำตอบที่น่าพอใจระดับหนึ่ง   และทำให้นาย ก. เข้าใจว่าทำไมเขาถึงเกิดมาพิการ     สมมุตติต่อไปอีกว่า   นาย ก. ที่แม้จะเข้าใจเหตุที่ทำให้เขาพิการตามที่นายแพทย์อธิบายแล้ว    แต่ก็อดสงสัยไม่ได้   ทำไมต้องเป็นเขาที่ต้องเกิดมาพิการ??  ขอย้ำคำถามที่คาใจนาย ก. ช้าๆ ชัดๆ อีกทีนะครับว่า ทำไมต้องเป็นเขาที่ต้องเกิดมาพิการ??   ซึ่งแม้แพทย์จะพยายามอธิบายขยายเหตุเชิงวิทยาศาสตร์ต่อไปอีกนานับประการ   ก็ยังไม่ทำให้นาย ก. หายข้องใจอยู่ดีว่า  ทำไมต้องเป็นเขาที่เกิดมาพิการ?     จะเห็นว่าคำถามลักษณะนี้วิทยาศาสตร์ไม่สามารถตอบคำถามได้   สำหรับพุทธศาสตร์แล้ว   พุทธศาสนามีคำตอบที่แน่นอนตายตัวสำหรับคำถามนี้อยู่แล้ว   นั่นก็คือเกิดจากวิบากรรมเก่าของนาย ก.   ฟังดูแล้วอาจจะเลื่อนลอยหรือเป็นคำตอบที่ง่ายดายเสียเหลือเกิน......แต่ก็อย่าลืมว่าที่มาที่ไปของคำตอบนี้มีที่มาที่ไปอย่างยาวนาน    มันมาจากการที่พระพุทธเจ้าได้ทรงบำเพ็ญตน  ทดลอง  และทรงศึกษามาแล้ว   ซึ่งไม่ต่างไปจากเหมือนที่นายแพทย์ได้ตอบนาย ก. ด้วยเหตุผลทางวิทยาศาสตร์นั่นแหละ   นายแพทย์คนนั้นก็ต้องเล่าเรียนมาอย่างยาวนานเช่นกัน   คนที่ให้น้ำหนักเชื่อถือวิทยาศาสตร์อาจจะมองว่าช่างเป็นคำตอบเบาเหวง    อันนี้ก็สุดแล้วแต่ว่าใครจะยืนอยู่ฝั่งไหนมอง     สำหรับผมแล้ว   ผมเชื่อเรื่องกรรมอย่างสนิทใจร้อยเปอร์เซ็นต์ แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 06:35:38 จากคุณ : วัชรานนท์ - [ 28 มี.ค. 52 05:49:54 ]

ความคิดเห็นที่ 28 "จริงๆแล้วเรื่องกรรมทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว หรือเรื่องบุคคลผู้ทำเป็นผู้ได้รับผลแห่งกรรมนั้น เป็นเรื่องที่มีมาก่อนพุทธศาสนาแล้วอ่ะครับ  เห็นได้ทั่วไปอีกด้วยในศาสนาใหญ่ๆ ฉะนั้นหลักเรื่องกรรมนี้ไม่ใช่เป็นของพุทธศาสนา" เห็นด้วยกับพี่คริสครับว่า เรื่องกรรม เรื่องผี เรื่องอะไรพวกนี้ไม่ใช่ของพุทธศาสนา ตามความคิดของผม หลังจากได้ปฎิบัติมาระยะหนึ่ง เวลาใครถามจะบอกเสมอว่าไม่แน่ใจว่าเรานับถือศาสนาพุทธหรือเปล่า เพราะว่าผมคิดว่าไม่มีพุทธศาสนา มีแต่ธรรมชาติและพระพุทธเจ้าเป็นผู้ค้นพบเท่านั้นเอง พระพุทธเจ้าไม่ได้สร้างเรื่องกฎแห่งกรรม แต่กฎแห่งกรรมมันมีอย่างนั้นอยู่แล้ว พระพุทธเจ้าไม่ได้สร้างเรื่องจิต แต่จิตมันมีอย่างนั้นอยู่แล้ว ท่านค้นพบ และมาบอกเราเท่านั้นเองครับ ที่ผมศรัทธาและเคารพพระพุทธเจ้า ไม่ใช่เพราะว่าพระองค์สร้างกฎต่าง ๆ  แต่เพราะว่าพระองค์--ที่เป็นคนธรรมดา (ที่ก็ต้องตายเหมือนเรา ที่นั่งสมาธิแล้วก็ยังปวดเหมือนเรา เป็นต้น)--ทรงสร้างสามารถเข้าถึงธรรมชาติที่พวกเรา take for granted อยู่ตลอดเวลาได้ และพระองค์สามารถหลุดพ้นจากทุกข์ได้ด้วยพระองค์เอง และมีจิตเมตตาที่จะให้สรรพสัตว์พ้นทุกข์ด้วย (แต่พระองค์ก็บอกว่าตัวเราเป็นที่พึ่งของตัวเอง ไม่ใช่หวังให้พระองค์มาช่วย เพราะว่ากรรมใครทำ คนนั้นก็ต้องรับ ใครก็แทรกแซงไมไ่ด้) แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 06:32:16 แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 06:31:02 จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง - [ 28 มี.ค. 52 06:27:28 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ผมเชื่อเรื่องบุญกรรม ทุกอย่างครับ แต่ว่าทั้งนี้คือผลจากการกระทำ (เหตุ) จึงทำให้เกิดผล Consequences of Karma โดยไม่คำนึงถึงระยะเวลา อาจจะทำมาแต่ครั้งไหนแล้วลืมไปแล้ว พอเกิดเหตุกับเรา เราถึงระลึกได้ว่า เคยทำเช่นนี้กับผู้อื่น สัตว์อื่นมาก่อน  แต่ทั้งนี้ บางครั้งความเชื่อเรื่องกรรมมันเป็นเส้นบางกับความเชื่อด้านไสยศาสตร์ครับ บางทีมันแยกกันไม่ถูกเลย บางคนก็ใช้ตรงนี้แหละมาทำมาหากิน บนความเชื่อ ความกลัวของผู้อื่น ครับ มีความเชื่อส่วนตัวอย่างหนึ่งว่า กรรมมีก่อแล้ว ตัดไม่ได้ แก้ไขไม่ได้ แต่บรรเทาเบาบางได้ครับ อาจจะส่วนทางกับหลายๆท่าน แต่ก็เป็นเรื่องน่าอภิปราย ไม่ใช่หรือครับ กั่กๆๆๆ จากคุณ : พัฒน์ - [ 28 มี.ค. 52 06:29:26 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ^ ^ ^ (27) จากตัวอย่างที่ยกมา "ทำไมนาย ก ต้องพิการ"  แสดงให้เห็นหรือเปล่าครับว่า มนุษย์เรามีความสงสัยไม่มีที่สิ้นสุด  เรื่องบางเรื่องเลยต้อง "โยน"ไปให้ "กรรม"   นั่นคือ ในขณะที่วิทยาศาสตร์อธิบายว่า ขาดออกซิเจน เป็นความผิดปรกติของโครโมโซม ฯลฯ ได้อย่างแม่นยำ (สมมติว่าสามารถ pinpoint the cause in this case)  แต่ทำไมเรายังจะ "อยากรู้" ต่อไป (ซึ่งมันมีประโยชน์ไหม???) ว่า "ทำไมสิ่งแย่ๆต้องมาเกิด"   เมื่อคนเราตอบอะไรไม่ได้  the default answer ก็คือ "กรรม"  เพราะ 1) เราถูกสอนมาให้เชื่ออย่างนี้ (ซึ่งเรื่องของกรรมมันมีมาก่อนพุทธศาสนาแล้ว  2) เพราะมันหักล้างและพิสูจน์ให้เห็นผิดไม่ได้ (และพิสูจน์ว่ามีจริงไม่ได้เช่นกัน)  ซึ่งการพิสูจน์ไม่ได้ (ให้เป็นที่ประจักษ์กับทุกท่าน)นี้เอง ทำให้สถานะของคำอธิบายว่าด้วยกรรมนั้นเข้มแข็งยิ่งขึ้น  (เพราะว่าจะผิดก็ไม่ใช่ จะถูกก็หาข้อพิสูจน์ไม่ได้)  3) สืบเนื่องจากข้อสอง คือ การอธิบายเรื่องของกรรมนั้น สามารถบอกได้ว่า "ลึกซึ้ง"  เช่น  กรรมบางอย่างอาจจะไม่ได้ให้ผลในทันทีทันใด มีที่มาสลับซับซ้อน และอาจจะมีกรรมอื่นๆมาเข้าแทรก ตัดรอน  ทำให้การพิสูจน์เรื่องกรรมว่าผิดหรือถูกนั้นยากขึ้นไปอีก (นอกจากจะต้องเป็นผู้ที่มี "ญาณ" พิเศษจึงจะรู้ความเป็นไปของสัตว์โลกเท่านั้น....)  และ 4) ความเชื่อเรื่องกรรม มีส่วนทำให้คนบางคนไม่กล้าที่จะทำสิ่งที่เป็นโทษแก่ตัวเอง เปรียบเสมือนความกลัวที่จะมีกรรมมาตามทัน  (แต่สังเกตว่าการที่ไม่กล้าทำชั่วนี้ มาจากความไม่ต้องการให้กรรมชั่วตามทันต่างหาก) การอธิบายสาเหตุของเรื่องต่างๆด้วยกรรมเก่านั้น ไม่ต่างอะไรจากผู้คนในศาสนาอื่นๆที่อธิบายเรื่องต่างๆ (โดยเฉพาะทุกข์ภัย)ด้วยคำพูดที่ว่า "พระเจ้าต้องการทดสอบเรา"   "พระเจ้าต้องการให้เราอดทน" "เป็นพระประสงค์ของพระเจ้า" หรือแม้กระทั่ง "เจ้าป่าเจ้าเขาพิโรธเรา"  จะเห็นได้่ว่าคำตอบเหล่านี้มีรากฐานมาจากคำถามเดียวกันคือ  ความอยากรู้ของมนุษย์ว่า "ทำไมเรื่องร้ายๆถึงเกิดกับคนๆหนึ่ง" (เพราะคนเหล่านั้นไม่พอใจคำตอบที่วิทยาศาสตร์ให้ หรือไม่คิดว่าคำตอบทางวิทยาศาสตร์สนองความต้องการอยากรู้เค้าได้) ถ้าคำตอบที่ว่า "เจ้าป่าเจ้าเขาพิโรธ" หรือ "เป็นพระประสงค์ของพระเจ้า" เป็นคำตอบที่ชาวพุทธคิดว่าไร้สาระ เป็นคำตอบที่ผิด เป็นคำตอบที่โง่เขลาแล้วไซร้  คำตอบที่ว่า "เพราะทุกอย่างเป็นไปตามกรรม"  ก็คงจะเป็นเช่นเดียวกันในสายตาของคนที่ไม่ได้นับถือศาสนาพุทธหรือนับถือแต่ไม่เชื่อแนวคิดนี้   หรือแม้กระทั่งในสายตาของคนที่เชื่อในวิทยาศาสตร์... แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 06:38:16 จากคุณ : texanprofessor (krisdauw) - [ 28 มี.ค. 52 06:37:20 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ความเห็น 27... พุทธศาสนาอธิบายเรื่องเหตุ-ผลไว้หลายกรณีครับ 1. อุตุนิยาม (Physical Laws) คือ กฎธรรมชาติที่ครอบคลุม ความเป็นไปของปรากฏการณ์ในธรรมชาติ เกี่ยวกับวัตถุที่ไม่มีชีวิตทุกชนิด เช่น ปรากฏการณ์ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า แม้กระทั่งการเกิดและการดับสลายของโลกก็เป็นไปตามกฎธรรมชาติข้อนี้ ในตำราพุทธศาสนาที่เขียนโดยขาวฝรั่ง มักใช้คำว่า คนอินเดียในสมัยพุทธกาลสงสัยกันว่า อะไรคือสิ่งกำหนดให้มีความสม่ำเสมอคงที่ในธรรมชาติ ส่วนที่เกี่ยวกับวัตถุ เช่นความสม่ำเสมอของฤดูกาล ซึ่งทางพระพุทธศาสนาตอบปัญหานี้ว่า สิ่งที่กำหนด คือ อุตุนิยาม 2. พีชนิยาม (Biological Laws) คือ กฎธรรมชาติที่ครอบคลุมความเป็นไปของสิ่งมีชีวิตทั้งพืชและสัตว์ กฎธรรมชาตินี้ เมื่อเรานำเมล็ดข้าวเปลือกไปเพาะ ต้นไม้ที่งอกออกมาจะต้องเป็นต้นข้าวเสมอ หรือ ช้างเมื่อคลอดลูกออกมาแล้วก็ย่อมเป็นลูกลิงเสมอ ความเป็นระเบียบนี้พุทธศาสนาเชื่อว่าเป็นผลมาจากการควบคุมของพีชนิยาม 3. จิตนิยาม (Psychic Laws) คือ กฎธรรมชาติที่เกี่ยวกับกลไกการทำงานของจิต พระพุทธศาสนาเชื่อว่า คนเราประกอบด้วยส่วนที่สำคัญ 2 ส่วน คือ ร่างกายและจิตใจ จิตมีกฎเกณฑ์ในการทำงาน เปลี่ยนแปลงและแสดงพฤติกรรม เป็นฉบับเฉพาะตัว 4. กรรมนิยาม (Kamic Laws) คือ กฎการให้ผลของกรรม กรรมคือ การกระทำที่ประกอบด้วยความตั้งใจ แบ่งออกเป็น 2 อย่าง คือ กรรมดีและกรรมชั่ว กรรมดีย่อมตอบสนองในทางดี กรรมชั่วย่อมตอบสนองในทางชั่ว นี่คือ กฎแห่งกรรมนั่นเอง 5. ธรรมนิยาม (General Laws) คือ กฎธรรมชาติเกี่ยวกับความเป็นเหตุเป็นผลของสิ่งทั้งหลาย เป็นกฎสากลที่ครอบคลุม ความเป็นไปทั้งฝ่ายจิตและฝ่ายวัตถุ กฎข้อนี้มีขอบเขตครอบคลุมกว้างขวางที่สุด กฎ 4 ข้อข้างต้นสรุปรวมลงในข้อสุดท้ายนี้ [๙] (จาก dmc เว็บบอร์ด) จะเห็นได้ว่า กรรมนิยาม (หรือกฎแห่งกรรม) เป็นหนึ่งในนั้นเท่านั้นเองครับ ต้องเห็นให้ชัด ทุกอย่างไม่ใช่เกิดเพราะกรรม ไม่ใช่อะไรไม่ดีก็โทษว่ากรรม แบบนี้ไม่ถูกด้วยเหตุ 2 ประการ 1. เราไม่มีทางรู้ได้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมีเหตุจากอะไร ขาหักอาจจะเพราะว่ามาจากพีชนิยามก็ได้ครับ เรื่องนี้เป็นอจินไตย (คือไม่มีใครรู้ได้ ยกเว้นพระพุทธเจ้า) ดังนั้นไม่ควรคิดให้ปวดหัว แต่นั่นไ่ม่ไ้ด้หมายความว่า เราทำอะไรไม่ได้ เพราะว่า 2. พุทธศาสนาสอนให้คนพัฒนาตัวเองเสมอ เราสามารถทำให้กรรมเจือจางได้ (แต่ให้มันหายไปไม่ได้) สรุป เชื่อกฎแห่งกรรมดีครับ แต่ต้องเชื่อด้วยความเข้าใจว่ากฎแห่งกรรมเป็นหนึ่งในกฎของธรรมชาติเท่านั้นเอง ควรหลีกเลี่ยงจากโยงทุกอย่างไปที่กฎแห่งกรรม แต่สุดท้ายแล้วถ้าเราทำดีแล้ว ผลดีก็จะตามมาครับ แต่บางทีมันอาจจะไม่ทันตาเห็น นั่นก็เพราะว่าอาจจะมี "กรรม"  1-5 ข้อทำงานอยู่ครับ แต่ความดีมันจะสะสมไปเรื่อย ๆ ... เหมือนทำงานเพื่อไต่ขั้นอะครับ ไม่ใช่ว่าทำงานดีตลอดแล้ว จะไม่มีคนนินทา มันก็มี แต่เราก็ทำดีไปเรื่อย ๆ สุดท้ายความดีมันสะสมจนเราได้ไต่ขั้นเอง มันไม่หายอ่ะ แต่ระหว่างทางมันก็มีอุปสรรคเป็นธรรมดา แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 07:02:23 จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง - [ 28 มี.ค. 52 06:59:03 ]

ความคิดเห็นที่ 32 คุณ : วัชรานนท์ พูดน่าฟัง ตอนเป็นเด็ก อะไรๆก็ต้องวิทยาศาสตร์ ต้องพิสูจน์ได้จึงจะเชื่อ แต่ตอนนี้อะไรที่วิทยาศาสตร์พิสูจน์ไม่ได้ผมก็เชื่อ เรื่องกรรมผมไม่สงสัย เชื่ออยู่แล้วและไม่ต้องการพิสูจน์ ที่ไม่เห็นทันตาก็คิดเอาว่าต้องตามมาทีหลัง ไม่ช้าก็เร็ว จากคุณ : อิสวาสุ - [ 28 มี.ค. 52 07:07:55 A:71.114.54.31 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ผมนึกไว้แล้วล่ะครับว่าต้องมีคนสงสัยว่าเป็นการ "โยน" ให้เป็นเรื่องกรรมหรือเปล่าในกรณีที่ผมยกอ้างไว้ที่ 27 ตอบในฐานะส่วนตัวนะ....ไม่ได้เป็นการ "โยน" เลย   แต่ถ้าจะให้ตอบในเชิงอภิปรายคงต้องยาวแน่.....ผมถึงได้ตบท้ายเอาไว้ด้วยความเข้าใจว่า "อันนี้ก็สุดแล้วแต่ว่าใครจะยืนอยู่ฝั่งไหนมอง"   วิทยาศาสตร์อธิบายเรื่องอ๊อกซิเจนหรือโครโมโซมได้อย่างแม่นยำ   ก็ถูกแล้วนี่ครับผมไม่ได้แย้งอะไรเลย    แต่วิทยาศาสตร์ตอบคำถามต่อไปไม่ได้ว่า  ทำไมต้องเป็นเขา?(อ่านถึงตรงนี้แล้ว  ต้องหยุดคิดทบทวนคำถามของนาย ก.ช้าๆ นะครับ  คือผมพยายามขีดเส้นใต้เน้นไว้สามครั้งว่า  ทำไมต้องเป็นเขา? )   และผมพยายามแยกแยะไปแล้วว่าวิทยาศาสตร์กับพุทธศาสตร์ต่างกันตรงนี้   การตอบคำถามว่าเป็นกรรมจึงไม่ใช่ลักษณะโยน  เพราะคำตอบมันมีที่มาที่ไปไม่ต่างจากคำตอบของวิทยาศาสตร์เช่นกัน(ถ้าเราไม่ยึดติดวิทยาศาสตร์มากไป)     พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอนเน้นเรื่องกฏแห่งกรรมและแนวทางการหลุดพ้นจากรรมมาตลอด   พระไตรปิฏก วินัยปิฏกก็ดี สุตันตปิฏกก็ดี  และอภิธรรมปิฏกก็ดีทั้ง 8,4000 หัวข้อ รวมได้ 45 เล่มล้วนเป็นเรื่องที่เกี่ยวเนื่องเรื่องกรรมทั้งนั้น    การมองผลของกรรกระทำว่าเป็นกรรมนี่   ใจคอคุณkrisdauwให้เครดิตไว้แค่เป็นการ "โยน" หรือเป็น default answer  แล้วนี่   ผมกับคุณก็คงมองต่างกันแล้วล่ะ....ต่างกันโดยสิ้นเชิงเลย อีกประการหนึ่ง  ท่าทีของศาสนาพุทธที่มีต่อศาสนาอื่นนั้นไม่ได้มองว่าคำตอบที่ว่า "เจ้าป่าเจ้าเขาพิโรธ" หรือ "เป็นพระประสงค์ของพระเจ้า"   ว่าไร้สาระหรือผิด...คุณkrisdauwอย่าพึ่งตีขลุบ(แต่ถ้าหากเป็นมุมมองส่วนบุคคลก็ว่าไปอีกอย่าง)ลองศึกษาพุทธศาสนาให้ละเอียดกว่านี้ การที่คุณจับแพะมาชนแกะเปรียบเทียบ  ว่าการอธิบายเรื่องกรรมนั้นไม่ต่างไปจากที่ไปบอกว่า "พระเจ้าต้องการให้เราอดทน" "เป็นพระประสงค์ของพระเจ้า" หรือแม้กระทั่ง "เจ้าป่าเจ้าเขาพิโรธเรา"  ผมอยากจะเรียนและยืนยันตามความเห็นที่27ข้างบนว่า  ศาสนาพุทธไม่ได้เกิดขึ้นมาลอยๆ ไม่ได้เกิดจากการไม่รู้ไม่เข้าใจธรรมชาติ(ลองพิมพ์คำว่า นิยาม5 ที่กรูเกิ้ลดู  จะอาจจะเห็นท่าทีและมุมมองศาสนาพุทธในวงกว้าง)  และไม่ได้เกิดขึ้นจากความหวาดกลัวหรือไม่เข้าใจในธรรมชาติ (บางศาสนาไม่เข้าปรากฏการณ์ธรรมชาติ เช่นฝนตก  ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า  น้ำท่วม ฯลฯ  เขาเข้าใจว่ามีคนอยู่เบื้องหลังปรากฏการณ์นี้   จึงได้ทำพิธีบูชาใครก็แล้วแต่ที่เบื้องหลังปรากฏการณ์นี้  และต่อมาคนๆ นั้นก็ถูกยกฐานะให้เป็นพระเจ้า  นี่เป็นการประเมินกันว่าเป็นปฐมเหตุของการกำเหนิดพระเจ้า  Human created god, then god created human  ศาสนาพุทธไม่ได้เกิดในลักษณะลอยๆ อย่างนี้) สำหรับผมกับประโยค ที่ว่า "พระเจ้าต้องการให้เราอดทน" "เป็นพระประสงค์ของพระเจ้า" "เจ้าป่าเจ้าเขาพิโรธเรา"   กับประโยคของคนพุทธที่มักจะพูดกันติดปากว่า "มันเป็นเวรเป็นกรรม"   นั้นจึงนัยยะที่แตกต่างกันมากมาย แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 07:54:53 แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 07:52:26 จากคุณ : วัชรานนท์ - [ 28 มี.ค. 52 07:41:57 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ชนกับคุณเมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง ที่นำกรรมนิยาม5  เอามาลง   ที่ผมเชิญให้คุณkrisdauw พิมพ์ที่กรูเกิ้ลดู  ตามนั้นเลยนะครับ   สำหรับท่าที่ของศาสนาพุทธต่อ "ศาสตร์" แขนงอื่นๆ ในวงกว้าง จากคุณ : วัชรานนท์ - [ 28 มี.ค. 52 07:45:17 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอชี้แจงว่า ผมไม่ได้กล่าวเกี่ยวกับท่าที่ของพุทธศาสนาต่อศาสนาอื่น ผมกล่าวเกี่ยวกับท่าทีของ "ชาวพุทธ" (ที่เชื่อเรื่องกรรมเป็นหลัก)ต่อความเชื่อของศาสนาอื่นๆ  (ลองสังเกต คำที่ผมใช้สิครับ เช่น ผมใช้ว่า "ชาวพุทธ"  หรือ "คนที่ไม่นับถือศาสนาพุทธหรือนับถือแต่ไม่เชื่อในแนวคิดนี้")  เพราะฉะนั้นไม่มีอะไรในความเห็นของผมที่แสดงให้เห็นว่าผมพูดถึงว่าพุทธศาสนาแท้ๆ หรือพระพุทธเจ้าจะมีท่าทีอย่างว่าต่อศาสนาอื่นๆ อย่างที่เรียนผมพูดถึงชาวพุทธที่เชื่อเรื่องกรรมเป็นใหญ่   ดูตัวอย่างจากคุณวัชรานนท์ก็ได้..."สำหรับผมกับประโยค ที่ว่า "พระเจ้าต้องการให้เราอดทน" "เป็นพระประสงค์ของพระเจ้า" "เจ้าป่าเจ้าเขาพิโรธเรา"   กับประโยคของคนพุทธที่มักจะพูดกันติดปากว่า "มันเป็นเวรเป็นกรรม"   นั้นจึงนัยยะที่แตกต่างกันมากมาย" การอ้างว่าเป็น "นัยยะที่แตกต่าง" นั้นมันก็สื่อให้เห็นว่าคุณวัชรานนท์คิดว่า คำอธิบายเรื่องทุกข์ภัยตามความเชื่ออื่นๆ (เช่น มูลเหตุจากความหวาดกลัว พระเจ้า ฯลฯ) เป็นสิ่งที่ไม่มีน้ำหนัก (เท่าของศาสนาพุทธ)  เพราะจากคำกล่าวของคุณเองศาสนาพุทธ "ศาสนาพุทธไม่ได้เกิดในลักษณะลอยๆ อย่างนี้" (ก็ทำให้คิดได้ว่า ความเชื่อที่ต่างไปหรือศาสนาอื่นๆเกิดลอยๆ) อันนี้ไม่เป็นยึดติดศาสนาพุทธเกินไป เหมือนที่คุณวัชรานนท์กล่าวว่าบางท่านยึดติดวิทยาศาสตร์เกินไปหรือครับ... จริงๆประเด็นหลักของผมมีอันเดียวคือ  มันเรื่องอะไรที่คนเราต้องไปตั้งคำถามว่าทำไมสิ่งร้ายๆ (หรือสิ่งดีๆ) ต้องมาเกิดกับเรา ทำไมคนเราไม่ "พอใจ" ในคำตอบ เช่น  ทารกเกิดมาพิการ เพราะขาดออกซิเจน (หรือจากสาเหตุประจักษ์อื่นๆ)  แต่ต้อง "ถามต่อ" ว่า ทำไมเค้าต้องขาดออกซิเจน... มันเป็นเพราะความ "อยากรู้" (จนกว่าเราจะได้คำตอบที่เรา "คิดว่า" พอใจ) อย่างนี้มิใช่หรือ  ที่เราต้องพึ่งคำอธิบายในเชิง กรรม???????  (อย่างน้อยๆนี่ก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่มีการสอนให้เชื่อเรื่องของกรรม) จากคุณ : texanprofessor (krisdauw) - [ 28 มี.ค. 52 08:18:57 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เชื่อเรื่องเวรกรรมค่ะป้าลิ กรรม=ผลของการกระทำ กรรม= object แต่รายการตีสิบ มีส่วนเชื่อ และก็ไม่เชื่อ (ป้าช้ากว่าหนูหน่อยนะคะ อิอิ หนูพึ่งโพสต์ไปแนะนำรายการทีวีแก้เหงา อิอิอิ) เชื่อเรื่องเวรกรรม แต่แปลกใจว่า ทำไม ใครๆ หลายคนชาติที่แล้วต้องเป็นทหารกันทั้งนั้นเลย ? แล้วต้องเกิดเป็นทหารไทยด้วย ? จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก - [ 28 มี.ค. 52 08:29:17 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ***...เชื่อ ค่ะ ทำกรรมดี ผลดี ก็จะกลับมาหาแน่นอน ใครทำกรรมไม่ดี ไว้ ก็จะได้รับผลของการกระทำนั้น และเชื่อเรื่องกรรมจากชาติปางก่อน ด้วย อ่ะ..การเชื่อเรื่องเหล่านี้ มันมีส่วน ช่วย เรา ยับยั้งช่างใจคิด เวลาเรา โกรธใคร ก็จะช่วยให้เรา หยุดการกระทำที่ไม่ดีได้... คือว่าเชื่อแล้วรู้สึกว่า สบายใจ ด้วย ค่ะ...*** จากคุณ : ข้ามฟ้ามาหารัก - [ 28 มี.ค. 52 08:59:23 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ไม่ชอบรายการตีสิบค่ะ แต่เชื่อเรื่องกฏแห่งกรรม จากคุณ : annaphat - [ 28 มี.ค. 52 09:05:18 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ไม่เคยดูุรายการนั้น เเต่เชื่อเรื่องกรรมค่ะ เชื่อจริงๆ แต่ไม่หลงงมงายถึงขนาดว่า.....หึหึหึ....อธิบายไม่ถูก.... เอาแค่เป็นว่าพยายามไม่ทำผิดศีลห้า และไม่ไปเสียดสีว่าร้ายใคร และพยายามเปิดหูเปิดตา เรียนรู้ทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ค่ะ กระทู้นี้น่ารักจังเลย ชอบมากค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่สนทนาปราศรัยกัน น่ารักจริงๆ อิอิอิ ไม่ีมี่ใครเชื่อเรื่องทำบุญแล้วจะได้ไปสวรรค์ชั้นโน้นชั้นนี้ อย่างที"ชาวพุทธ"กลุ่มหนึ่งเขาเชื่อกันมั่งหรือคะ   ป้าแหย่เล่นน่ะ จากคุณ : ป้าเองค่ะ (ป้านี่เอง) - [ 28 มี.ค. 52 09:05:22 ]

ความคิดเห็นที่ 40 แหะ แหะ พระพุทธเจ้า  ท่านออกมาพูด ภาษาอังกฤษ  เช่นนี้ครับ We are what we think. All that we are arises with our thoughts. With our thoughts, we make our world. จากคุณ : hollywop - [ 28 มี.ค. 52 09:11:50 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ไม่เชื่อครับ บางทีก็สงสาร กรรม มากเลย เอะอะ อะไรๆก็โทษกรรม ใครสวย ก็บอกว่า สงสัยชาติที่แล้วทำบุญมาดี ใครโดนรถชนก้บอกว่า สงสัยทำกรรมไว้เยอะ กรรม อยู่เฉยๆ ก็โดนเอาไปอ้างตลอด วู้ เซ็งแทน ๕๕๕ จากคุณ : goodnightcry - [ 28 มี.ค. 52 10:54:57 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เชื่อเรื่องผลของการกระทำ = กรรม เพราะประสบมากับตัวเองจึงเชื่อ ถือเป็นเรื่องเห็นด้วยตา จับต้องและสัมผัสได้ทีเดียวนะเวรกรรมเนี่ย ไม่ใช่พูดกันแต่ปากอย่างที่เราๆท่านๆชอบอุทานกันบ่อยๆ เช่น ... เอ้า เวรแล้ว , เอ้า กรรมซะแล้ว  ... อะไรทำนองนั้น เรื่องกรรมนั้นสามารถจับต้องและสัมผัสได้ด้วยตัวคุณอง แต่ต้องเรียนรู้ที่จะสัมผัสกรรมนั้นด้วยจิตใจที่ใฝ่รู้และยอมรับ รู้จักที่จะพิจารณาการกระทำของตัวเองอย่างช้าๆ และคุณจะเห็นผลของกรรมที่ใครๆชอบเรียกกันติดปาก ว่ากรรมอย่างนั้น กรรมอย่างนี้ ซึ่งจริงๆแล้วเรื่องแบบนี้ไม่สามารถบอกกันปากเปล่าได้ว่าทำไมถึงเป็นกรรม เพราะการกระทำของแต่ละคนนั้นก็ต่างกัน ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติที่ผ่านมา และที่คนไทยส่วนมากมักจะเชื่อมชาติที่แล้วมาไว้กับชาตินี้เพื่อบรรเทาความทุกข์ให้น้อยลงในชาตินี้ เหมือนเป็นการปลอบใจตัวเองว่า '' มันเป็นกรรมมาจากชาติปางก่อน ที่เราต้องชดใช้ ก้มหน้ารับกรรมนั้นต่อไปในชาตินี้ก็แล้วกัน '' อะไรทำนองนี้ นั่นจึงเป็นความเชื่ออย่างหนึ่งของคนไทยกลุ่มหนึ่ง ซึ่งดิฉันยังไม่มั่นใจนักว่าชาติที่แล้วมีจริงหรือไม่อย่างไร เพราะพึ่งเกิดมาครั้งเดียวและยังไม่ได้ตายไปไหนเลย สำหรับตัวเองแล้วยอมรับว่าเชื่อเรื่องการกระทำหรือกรรมเกินร้อยเปอร์เซนต์ ว่าสามารถส่งผลกลับมาสนองตัวเองและคนใกล้ชิดได้ไม่ช้าก็เร็วในชาตินี้แหละ เอาเห็นๆ ...  สิ่งใดก็แล้วแต่ที่ทำให้ตัวเองมีทุกข์ หม่นหมอง หรือ ไม่ประสบความสำเร็จอย่างที่หวัง ก็จะเอามาพิจารณาก่อนว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ก่อนที่จะคิดว่ามันเป็นกรรมแต่ชาติปางก่อน ปางไหนก็ไม่รู้ เพราะส่วนตัวแล้วเชื่อเรื่องที่เกิดขึ้นเห็นๆในปัจจุบัน หรือ อดีตที่ผ่านมาในชีวิตนี้มากกว่า เชื่อเรื่องชาติที่ผ่านมาซึ่งไม่รู้ว่าจริงเท็จแค่ไหน ส่วนมากคนไทยมักจะรู้เรื่องอดีตชาติของตัวเองจากหมอดู หรือ ผู้มีฤทธิ์ทางจิต ซึ่งจะเป็นผู้บอกเราว่า เราทำอะไรไว้กับใครในชาติก่อน ทำไมถึงเป็นกรรมมาสนองเราในชาตินี้ได้ ซึ่งดิฉันไม่เชื่อหมอดู ไม่เชื่อคนที่มาทักว่าเพราะชาติก่อนทำอย่างนั้นอย่างนี้ไว้ หรือชาติก่อนเป็นใครมาก่อน ... ไม่เชื่อจริงๆ เรื่องกรรมนั้นนับเป็นเรื่องที่ซับซ้อนซ่อนเงื่อนมาก ยกตัวอย่างเช่น ... ทำไมบิดามารดาในชาตินี้ต้องใช้กรรมกับลูกอกตัญญูที่ชอบทำให้พ่อแม่เสียใจ หรือ แม้แต่ฆ่าพ่อแม่ตัวเองก็ได้ ก็อาจจะมีบางคนบอกว่า ก็เพราะพ่อแม่ในชาตินี้เป็นหนี้บุญคุณลูกคนนี้ในชาติที่แล้ว หรือ อาจจะเคยทำกรรมเอาไว้กับลูกคนนี้มากในชาติก่อน เกิดมาชาตินี้จึงมีความผูกพันหรืออาฆาตบาดหมางกันมาเพื่อชดใช้กรรมต่อไป นี่ถ้าใครเชื่อทางวิทยาศาสตร์มากกว่าโหราศาสตร์ หรือ ธรรมะศาสตร์ (ที่ไม่ใช่ชื่อมหาวิทยาลัย) ก็จะฟันธงลงไปเลยว่าเป็นเรื่องเหลวไหลทั้งเพ แต่ใครจะบอกได้บ้างว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องจริง หรือ ไม่จริง ??!! คนที่สามารถบอกได้จะมีอยู่เพียงไม่กี่คน หนึ่งในนั้นก็คือคนที่มีความเชื่อและได้พิสูจน์แล้วว่าการกระทำต่อใครซักคนหนึ่ง สามารถสนองต่อชีวิตอีกคนหนึ่งได้ มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนที่คนๆนั้นต้องสัมผัสได้ด้วยตัวเองเท่านั้น ถึงจะบอกได้ว่า เชื่อ หรือ ไม่เชื่อ ... ดิฉันนั้นเป็นนักปฏิบัติธรรมแบบพัฒนาจิตตนเองก่อนและจึงแนะนำผู้อื่น โดยไม่หวังว่าใครจะเชื่อหรือปฏิบัติตาม ไม่เคยพบเจอเจ้ากรรมนายเวรที่ผ่านเข้ามาทางจิต แต่รู้ว่าเจ้ากรรมนายเวรตัวเองนั้นมีอยู่ในชีวิตจริง จับต้องและสัมผัสได้ ซึ่งเมื่อดิฉันให้อโหสิแก่ใครก็แล้วแต่ที่กระทำไม่ดีต่อดิฉัน ความเมตตาก็พัฒนาขึ้นมาเป็นกรรมดี และทำให้ความอาฆาตแค้นทั้งหลายในอดีตหายไปจนหมดสิ้น เหลือแต่ความสงสารและเวทนาคนที่เคยทำร้ายเราเท่านั้น *_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_* มีหลายๆท่านที่แสดงความคิดเห็นเรื่องกรรมไว้อย่างน่าสนใจ ทั้งคุณวัชรานนท์ คุณเมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง และคุณ krisdauw ถือเป็นความรู้มาก เป็นศาสตร์ทั้งลอจิคและปรัชญารวมกันทีเดียว ขอแสดงความนับถืออย่างสูงมา ณ ที่นี้ค่ะ และขอบคุณ คุณป้ามะลิฯ ที่เปิดกระทู้ให้สนทนากรรมค่ะ @@>> แก้ไข <<@@ แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 11:17:13 จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง - [ 28 มี.ค. 52 10:56:52 ]

ความคิดเห็นที่ 43 หนูเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม 100 % คะ ทุกวันก็เลยมีความละอาย เกรงกลัวต่อบาป และพยายามสร้างบุญ ชาติหน้าอยากเกิดมาสวย ชาติตระกูลดี สมองดี จากคุณ : ToonyBerri - [ 28 มี.ค. 52 11:52:45 ]

ความคิดเห็นที่ 44 อันนี้ฝากสำหรับชาวพุทธนะครับ ความเชื่อในเรื่องกรรม ตามคำสอนในพระพุทธศาสนา ชาวพุทธควรมีศรัทธา ๔ อย่างคือ ๑. ตถาคตโพธิสัทธา เชื่อในการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า คือเชื่อว่าพระพุทธเจ้าได้ตรัสรู้จริง เป็นผู้ประกอบด้วยพระปัญญาธิคุณ พระวิสุทธิคณ และพระมหากรุณาธิคุณ ๒. กัมมสัทธา เชื่อเรื่องกรรม คือเชื่อว่ากรรมมีจริง ๓. วิปากสัทธา เชื่อเรื่องผลของกรรม คือเชื่อว่ากรรมที่บุคคลทำ ไม่ว่าดีหรือชั่ว ย่อมให้ผลเสมอ ๔. กัมมัสสกตาสัทธา เชื่อว่าสัตว์มีกรรมเป็นของตน คือเชื่อว่าผลที่เราได้รับ เป็นผลแห่งการกระทำของเราเอง ซึ่งอาจจะเป็นกรรมที่ทำในปัจจุบันชาติหรืออดีตชาติ จะเห็นได้ว่าความเชื่อหรือศรัทธา ๔ อย่าง เป็นความเชื่อในเรื่องเกี่ยวกับกรรม กฎแห่งกรรมจึงเป็นคำสอนที่สำคัญในพระพุทธศาสนา ผู้เป็นชาวพุทธทุกคนจึงควรเชื่อในเรื่องกฎแห่งกรรม ควรพยายามศึกษาและทำความเข้าใจเรื่องกฎแห่งกรรม http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=6402 จากคุณ : Ichiro-san - [ 28 มี.ค. 52 12:59:17 A:192.168.0.17 X:128.12.172.12 TicketID:199968 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ปัญหาที่พระพุทธองค์ ไม่ทรงพยากรณ์ กับเรื่องหลักกรรม การเวียนว่ายตายเกิด http://www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/009597.htm มี good discussion เกี่ยวกับเรื่องนี้ จริง ๆ แล้ว เรื่องกรรม การเวียนว่ายตายเกิด มีมาตั้งแต่ก่อนพุทธศาสนาอยู่แล้วครับ ศาสนาพุทธมีการอธิบายขยายความที่ลงรายละเอียดในเรื่องนี้ เรื่องกรรมและวิบาก เป็นเรื่องสำคัญ แต่ไ่ม่ใช่จุดมุ่งหมาย สูงสุดของศาสนาพุทธ ขอเอามาลงเพื่อความเข้าใจที่ถูกต้องในพระพุทธศาสนาและ คำสอนของพระพุทธเจ้า จากคุณ : Ichiro-san - [ 28 มี.ค. 52 13:16:20 A:128.12.172.12 X: TicketID:199968 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ไม่เชี่อรายการตีสิบ แต่เชีอเรื่องกรรมค่ะ มีเหตุการที่ทันตาเห็น 1. มีที่เพื่อนเรียน ด้วยกันเป็นพระ(ปฎิบัติเคร่งมากๆ) แล้วท่านหกล้มขาหัก แล้วเราไปพูดเล่นกับเพื่อนที่เล่ามา ในห้องเรียน ประมาณพูดไม่ดี ทำให้เป็นเรื่องขำ ๆ พอเราเดินออกจากห้องยังไม่ทันถึงลิฟต์ เราก็หกล้มบ้าง อย่างแรง แต่ไม่เป็นไร (กรรมนี้เอง) 2. เราเป็นน้องสะใภ้ที่นิสัยไม่ค่อยดี ตอนนี้เจอน้องสามีนิสัยไม่ดี (ไม่อธิบายนะ แต่เราว่ากรรมง่ะ) มีอีกหลาย ๆ เรื่องที่โดนกรรมในชาตินี้ล่ะ ที่ทำเห็น ๆ กรรมสมัยนี้มันวิ่งเร็วทันตาเห็น จากคุณ : มนชิจัง - [ 28 มี.ค. 52 14:48:30 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เชื่อบางส่วนว่า ชีวิตที่เป็นอยู่ ณ ตอนนี้เป็นผลมาจากกรรมที่ทำไว้ แต่ไม่เชื่อเรื่องชาติก่อนชาติหน้า เพราะเกี่ยวข้องกับคนตายมามาก ไม่เห็นมาบอกอะไรซักคน ความดีความชั่ว ทุกข์สุข ก็แตกต่างกันไปในแต่ละสังคมและบุคคล ไม่มีอะไรเป็นเครื่องวัด บอกได้แน่นอน และบางทีก็เปลี่ยนไปตามกาลเวลา จึงเชื่อว่า ถ้าอยู่ในสังคมไหน ถ้าสังคมนั้นบอกว่า อะไรคือความดี ถ้าอยากอยู่ในสังคมนั้น ก็ทำตาม เพราะคุณสมบัติของสิ่งมีชีวิต คือ การปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อม จึงจะอยู่ได้ดีมีความสุข จากคุณ : ธนิตา - [ 28 มี.ค. 52 14:54:38 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ขออนุญาตต่อยอดตอบคุณกฤษนะครับ   คุณกฤษเข้าใจถูกต้องแล้วครับ   ที่ผมตอบและอธิบายเรื่องกรรมไปนั้นผมอยู่ในสถานะที่ยึดติดกับศาสนาพุทธ(อาจจะเกินไปในสายตาบางท่าน)   ก็ในเมื่อเรื่องกรรมเป็นเรื่องเด่นของศาสนาพุทธ   และในฐานะที่ผมเชื่อในคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าโดยสนิทใจ   มุมมองที่แสดงออกจึงมาจากความเข้าใจ(โดยส่วนตัว)ต่อศาสนาพุทธล้วนๆ   ไม่ได้มีเจตนาแอบแฝงหรือชี้ชวนในทางอ้อมว่าความเชื่อศาสนาอื่นเบาหรือไร้น้ำหนัก    ตรงนี้ต้องอธิบายให้เข้าใจด้วยเกรงว่าคนนับถือศาสนาอื่นจะเข้าใจผิด >>>>จริงๆประเด็นหลักของผมมีอันเดียวคือ  มันเรื่องอะไรที่คนเราต้องไปตั้งคำถามว่าทำไมสิ่งร้ายๆ (หรือสิ่งดีๆ) ต้องมาเกิดกับเรา       ทำไมคนเราไม่ "พอใจ" ในคำตอบ เช่น  ทารกเกิดมาพิการ เพราะขาดออกซิเจน (หรือจากสาเหตุประจักษ์อื่นๆ)  แต่ต้อง "ถามต่อ" ว่า ทำไมเค้าต้องขาดออกซิเจน... นั่นน่ะสิครับ....ทำไมต้องถาม?    ผมเห็นด้วยกับคุณกฤษตรงนี้เลย   คนเราน่าจะ "พอใจ" กับความมีความเป็นของตัวเอง(ซึ่งเป็นแนวทางของพุทธส่วนหนึ่ง)......แต่ก็อย่าลืมเราไปห้ามเขาที่จะคิดจะถามไม่ได้ครับ....ปัจจุบันนี้คำถามในทำนองนี้แหละเกิดขึ้นมากมายในสังคมพุทธ  รวมไปถึงสังคมที่นับถือศาสนาอื่นด้วย   และศาสนาอื่นๆ ก็มีคำตอบของเขาอยู่แล้วเช่น  เป็นบัญชาของพระเจ้าบ้าง  เป็นเพราะฟ้าดินบ้าง   ซึ่งผมเชื่อว่าเขาเหล่านั้นคง "พอใจ" ในคำตอบระดับหนึ่ง     และศาสนาพุทธก็มีคำตอบตรงนี้เช่นกันอย่างที่ผมบอกไปแล้ว      นี่ไงครับเป็นมิติหนึ่งที่วิทยาศาสตร์เข้ายังไม่ถึงคือตอบคำถามในทำนองนี้ยังไม่ได้    ซึ่งใครจะหาว่างมงายหรือไม่มีเหตุผลก็สุดแล้วแต่ใครจะมอง     ทำเราเกิดมาพิการ?   ความพิการทำไมเจาะจงที่เรา? ทำไมเราเกิดมาจน?  เกิดมาจนทำไมต้องเป็นเรา? ทำเราเราเกิดมาขี้เหร่?  ขี้เหร่..ทำไมต้องเป็นเรา?   อะไรต่อมิอะไรอีกจิปาถะในทำนองนี้ยังเป็นคำถามที่ก้องและสะท้อนกลับไปกลับมาอยู่ในสังคมมนุษย์ครับ    เราต้องยอมรับความจริงตรงนี้    พระพุทธเจ้าเองแม้จะได้อธิบายไปแล้วว่าทำไม   กระนั้นพระองค์ก็สั่งสอนต่อไปว่าไม่ควรจะใส่ใจตรงนั้นให้มาก   ให้ตระหนักอยู่ตรงปัจจุบันกาล อย่างไรก็แล้วแต่......ผมแม้จะถือพุทธด้วยใจร้อยเปอร์เซ็นต์   ผมก็ไม่ได้ปฏิเสธวิทยาศาสตร์   แต่เผอิญว่าความรู้ด้านนี้ของผมนั้นเล็กกว่าหางอึ่ง   ก็ถือว่าเป็นโอกาสดีที่สันดาปความคิดกับคุณกฤษผู้ที่มีพื้นฐานด้านวิทยาศาสตร์มาก่อนก่อนที่จะมาเป็นนักภาษาศาสตร์ตัวยง   จึงขอขอบคุณมา ณ ตรงนี้สำหรับความเห็น จากคุณ : วัชรานนท์ - [ 28 มี.ค. 52 14:58:51 ]

ความคิดเห็นที่ 49 โอ...ขอบคุณ คห 44-45  คุณIchiro-san   และคุณวัชรานนท์ เป็นอย่างยิ่ง เทใจให้หมดเลย   คห 44 เขียนไว้ชัดเจนแล้ว   พระพุทธองค์ย้ำมากในเรื่องกฏแห่งกรรม  ที่ล้ำเลิศกว่านั้น คือ พระพุทธเจ้าสอนทางพ้นทุกข์ให้ด้วย  ใครมาเถียงก็แสดงว่า ไม่รู้เรื่องพุทธศาสนา  ป่วยการที่จะป่าวประกาศว่าตนเองเป็นพุทธ คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่เชื่อเรื่องกฏแห่งกรรมครับ   แต่ถ้าจะเป็นชาวพุทธละก็  คุณต้องเชื่อ  It's a must ! แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 15:33:54 จากคุณ : I do believe (Fortunism) - [ 28 มี.ค. 52 15:30:13 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ่ก่อนจะไปนอนแวะมาเช็คอีกรอบ...ก็ให้ give ไปแล้วสำหรับความเห็นของคุณวัชรานนท์ ไม่ติดแย้งอะไรแล้วครับ เพราะอธิบายได้ดี    สำหรับส่วนตัวผมนะ  ผมคิดว่าคำถามที่ว่า "ทำไมสิ่ง(ไม่)ดีต้องมาเกิดกับใครคนหนึ่ง" นั้นเป็นคำถามที่ไม่น่าสนใจ และไม่สามารถหาคำตอบได้ครับ  (ถ้าไม่ตอบในแนวกรรมหรือตอบในแนวใครบันดาลตามความเชื่ออื่น)   ลองดูในความเห็นที่ 46 สิครับ เจ้าของความเห็นให้ความเห็นว่า การที่แกหกล้ม เพราะว่าแกไปพูดล้อเล่นเรื่องพระขาหัก  เป็น "กรรมทันตา"  ซึ่งสำหรับผมนะ ถ้าเรา "เชื่อ"อะไรสักอย่าง มันก็ไม่ยากเลยที่จะ "โยน" คำอธิบายสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปให้กับสิ่งที่เชื่อ (ขออนุญาตใช้คำว่า "โยน")​  ในกรณีนี้ คุณเจ้าของความเห็นพยายามที่จะอธิบายการหกล้มให้สอดคล้องกับความเชื่อเรื่องกรรมและโยงไปสู่การพูดตลกล้อเล่นเกี่ยวกับขาพระที่หัก... ซึ่งผมไม่คิดว่ามันจำเป็นที่ต้องคิดอย่างนั้น และคิดด้วยซ้ำว่าอธิบายง่ายไปหรือเปล่า... (ผมตระหนักว่าชาวพุทธหลายๆคนที่เรียนธรรมะมาลึกหน่อยก็คงพูดว่า การหกล้มอาจจะเป็นกรรมชนิดอื่นที่ให้ผล หรือจากปัจจัยอื่นๆ ซึ่งซับซ้อน และอาจจะไม่ได้เป็นเพราะกรรมจากการพูดล้อเล่น...และอธิบายว่า เว้นเสียแต่ว่าเราจะมีญาณหยั่งรู้ความเป็นไป (จุตูปปาตญาณหรือเปล่า ผมจำไม่ได้ละ)  เราจะไม่สามารถมองเห็นกรรมของสัตว์โลกได้ชัดแจ้ง...)  แต่การใช้เหตุผลอย่างนี้ก็ยังพิสูจน์แนวประจักษ์ไม่ได้อยู่ดีว่าเป็นเพราะกรรมหรือไม่ และถ้าเป็นเป็นเพราะกรรมชนิดใดที่ให้ผล  (สงสัยผมจะยึดแนววิทยาศาสตร์มากไป) แต่ติดใจความเห็นที่ 44 เรื่องเป็น "ชาวพุทธ" ต้องเชื่อสี่อย่าง... สำหรับความคิดผมนะ อันนี้เป็นแค่ "วาทกรรม" (discourse) ที่คนพุทธ "บางกลุ่ม" (กลุ่มที่เชื่อเรื่องกรรมหรือสี่ปัจจัยนี้)  มาใช้แบ่งแยก  และมาใช้ legitimize กลุ่มตัวเอง พร้อมกับ illegitimize คนที่ไม่เชื่อแนวนี้... (หาคำไทยแทนไม่ได้) เหตุผลของผมคือ ดูง่ายๆจากคำกล่าวข้อหนึ่งเลย "คนเป็นชาวพุทธต้องเชื่อ... ๑. ตถาคตโพธิสัทธา เชื่อในการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า คือเชื่อว่าพระพุทธเจ้าได้ตรัสรู้จริง เป็นผู้ประกอบด้วยพระปัญญาธิคุณ พระวิสุทธิคณ และพระมหากรุณาธิคุณ" เห็นได้ชัดเจนจากคำกล่าวนี้ว่า คนที่ "บัญญัติ" คำกล่าวนี้ไม่ใช่พระพุทธเจ้าเอง (เพราะเป็นการสั่งสอนและปลูกฝังในข้อนี้ว่า เรา"ต้องเชื่อ"ในการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าและ his merits และห้ามถามใดๆทั้งสิ้น)     ดังนั้นคำกล่าวนี้จึงเป็นเพียงคำกล่าวของคนรุ่นหลัง (ใครก็ไม่รู้) และคำกล่าวข้ออื่นๆก็เป็นในทำนองเดียวกัน... ประเด็นคือสี่ข้อนี้เป็นความ "เชื่อ" ที่ "ละเมิดไม่ได้" เพราะถ้าละเมิด ระบบศาสนาก็ต้องพังครืนลงมา (เช่น ถ้าไม่เชื่อว่าพระพุทธเจ้าตรัสรู้ และที่ตรัสรู้ถูกต้อง ก็คงไม่ต้องไปฟังคำสอนของท่านข้ออื่นๆ) แต่ปัญหาคือ นอกจากคำกล่าวเหล่านี้จะไม่ใช่ของพระพุทธเจ้าเองแล้ว (ซึ่งอาจจะแปลได้ว่าคนบัญญัติแปลเจตนาพระพุทธเจ้าผิดไปก็เป็นได้)  คำกล่าวเหล่านี้ยังมีผลแบ่งแยกคนเป็นสองกลุ่ม พวกเขา และพวกเรา และอย่างที่เรียนข้างต้น เป็นวาทกรรมที่สร้างความชอบธรรมให้กับผู้ที่เชื่อในสี่ข้อนี้ (ว่าเป็น "พุทธแท้") และ alienate and ostracize พวกที่ไม่เชื่อว่า "ไม่ใช่" ชาวพุทธที่แท้  (เห็นได้จากความเห็นของคุณ Fortunism # 49  "แต่ถ้าจะเป็นชาวพุทธละก็ คุณต้องเชื่อ  It's a must !" )   ซึ่งจริงๆแล้วคำถามคือ ใครเล่าที่จะมา define ชาวพุทธที่แท้ และชาวพุทธที่แท้ต้องถูก define ด้วยความเชื่อสี่ข้อนี้หรือ???????????????  มันยุติธรรมแล้วหรือที่จะ define พุทธแท้(หรือเทียม) ด้วยคำพูดของคนรุ่นหลังสี่ข้อนี้ ที่อาจจะแปรคำพูดดั้งเดิมของพระพุทธเจ้าผิดก็ได้...  หรือแม้กระทั่งสี่ข้อนี้เป็นบัญญัติที่คนรุ่นหลังตั้งขึ้นมาเพื่อ discourage/prevent people from questioning the authority ก็เป็นได้ แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 16:03:34 แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 15:52:08 จากคุณ : texanprofessor (krisdauw) - [ 28 มี.ค. 52 15:50:44 ]

ความคิดเห็นที่ 51 พึ่งพูดถึง "มิติ" ที่วิทยาศาสตร์เข้ายังไม่ถึงและไม่อาจตอบคำถามเรื่องชะตากรรมหรือวิบากกรรมได้    ผมจึงอยากจะยกตัวอย่างอธิบายเพิ่มเติมต่อไปให้เห็นภาพ ผมตระหนักดีว่า  ผมเสี่ยงไม่น้อยที่กำลังแสดงความเห็นอยู่ตรงนี้อยู่    คือเสี่ยงที่อาจจะถูกถามในเรื่องที่ยังไม่รู้แจ้งเพราะความเกี่ยวเนื่องของเนื้อหาที่แสดง   เสี่ยงที่จะถูกมองว่างมงายในเรื่องกรรม    เอาเป็นว่าผมมีเจตนาดีที่อยากจะอธิบายก็แล้วกันนะครับ   เชื่อหรือไม่เชื่อ.... ถือซะว่าอ่านไว้ประดับความรู้ กล้อง...ถือว่าเป็นประดิษฐ์กรรมด้านวิทยาศาสตร์     ระบบและกลไกการทำงานหลักๆ ของกล้องก็คงไม่ต่างจากการมองเห็นภาพของมนุษย์   คือเมื่อมีแสงกระทบวัตถุแล้ววัตถุคือภาพสะท้อนเข้าเลนส์กล้อง   เมื่อช่างกล้องกดชัตเตอร์   ประจุไฟฟ้าจากแบตเตอร์รี่ก็เปิดชัตเตอร์ให้ภาพตกมาบนฟิล์มแล้วเกิดภาพตรงนั้น "มิติ" กลไกการทำงานของกล้องหยุดอยู่แค่นั้น    ส่วนการมองเห็นภาพของคนเราก็อาศัยลักษณะคล้ายๆ กัน   แสงตกกระทบวัตถุ  วัตถุสะท้อนเข้านัยน์ตา  ประจุไฟฟ้าในร่างกายก็ส่งภาพต่อไปยังสมองแล้วเกิดภาพ......แต่มิติการเห็นภาพของมนุษย์ตามความเชื่อของศาสนาพุทธไม่ได้หยุดอยู่ตรงนั้น    หลังจากภาพเกิดแล้ว "จิต"ของมนุษย์เกิดตามด้วย   จิตก็ปรุงแต่งอารมณ์สอดรับกับภาพที่เห็น    เห็นภาพทิวทัศน์จิตก็ปรุงแต่งไปอย่างหนึ่ง   เห็นภาพโป๊จิตก็ปรุงแต่งไปอีกอย่างหนึ่ง หรือเห็นสีแดงจิต(สัญญา)ก็รับรู้ว่าเป็นสีแดง   ส่วนกล้องนั้นไม่มี "จิต"   แยกแยะไม่ออกแม้กระทั่งว่าเป็นสีดำสีแดง   ภาพโป๊หรือภาพทิวทัศน์ที่ตกกระทบมายังแผ่นฟิล์มก็ไม่ต่างกัน      นี่แหละครับคือมิติและมุมมองของศาสนาพุทธที่แตกต่างจากวิทยาศาสตร์ จิตเป็นเรื่องที่อธิบายยากที่จะให้เข้าใจบนเนื้อที่และเวลาที่จำกัดผมเองรู้เพียงผิวเผินเป็นเรื่องของพระอภิธรรมล้วนๆ   และถ้าจะให้พูดแบบสรุปไปว่า  จิตกับกรรมนั้นเกี่ยวข้องกันอย่างแยกไม่ออกเลย   จึงขอแตะเรื่องจิตเอาไว้แค่นี้   หากท่านใดสนใจศึกษาเรื่องจิตก็ลองค้นในกรูเกิ้ลดูนะครับ ต่ออีกเรื่องนะครับ   คือเรื่อง "กรรม" เหมือนเดิมนั่นแหละ  และอันนี้ผมก็คิดเปรียบเทียบและทึกทักเอาเอง   คือผมรับผิดชอบตรงนี้ถ้าเห็นผิดก็ยอมรับว่าเห็นผิด หลายคนมักจจะร้องห้าข้อพิสูจน์ว่ากรรมมีจริงไหม   โดยเฉพาะกรรมจากชาติปางก่อน     การที่จะพิสูจน์สาวหาเหตุเรื่องราวเหตุการณ์ในอดีตอันนั้น   คงเป็นเรื่องยากแม้วิทยาศาสตร์เองก็พิสูจน์ลำบากทำได้ดีที่สุดก็คือการตั้งทฤษฏีและสมมุติฐานเทียบเคียง การพิสูจน์บางเรื่องบางอย่างที่วิทยาศาสตร์เอื้อมมือไปไม่ถึง   การพิสูจน์และทดลองก็อาศัยการ "จำลอง" เหตุการณ์หรือสภาวะแวดล้อมในห้องแล็ปหลายๆ ร้อยครั้งพันครั้งแล้วสรุปหรืออนุมานข้อพิสูจน์ตรงนั้น    การพิสูจน์เรื่องกรรมก็น่าจะทำได้ในลักษณะคล้ายกัน   ง่ายๆ สั้นๆ เลย  คุณลองเดินไปชกหน้าใครสักคนที่ไม่รู้จักกันดู...แล้วคอยดูผลตรงนั้นว่าจะสะท้อนกลับอย่างไร?   ถ้าคนที่ถูกชกหน้ากราบเท้าขอบพระคุณคนที่ชกแล้วล่ะก้อ   ผมจะเลิกเชื่อเลิกงมงายเรื่องกรรม ขออภัยพิมพ์ตกหล่นเพราะพิมพ์สดๆ  อิ อิ บ๊ะ!  พูดเรื่องนี้ทีไรปวดหมองขึ้นมาตึบๆ ....ผมต้องออกไปตีแบดผ่อนคลายก่อนนะ จากคุณ : วัชรานนท์ - [ 28 มี.ค. 52 15:56:50 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เข้ามาอ่านอีกครั้งหนึ่งเพราะเป็นกระทู้ที่น่าสนใจจริงๆ อยากแนะนำให้ลองหาหนังสือเรื่อง Cave in the Snow มาอ่านเป็นเรื่องราวของหญิงชาวอังกฤษที่เดินทางไปแสวงธรรมในธิเบตและใช้ชีวิตบนถ้ำเล็กๆที่แสนจะหนาวเย็นในหน้าหนาวคนเดียว และถ้ำนี้สูงกว่าระดับน้ำทะเลถึง 13200 ฟิต ดิฉันพึ่งอ่านไปได้แค่ครึ่งเล่มเพราะเพื่อนสนิทพึ่งให้มาอ่านเมื่อไม่กี่วันมานี้เอง เธอเชื่อเรื่องกรรมเรื่องชาติหน้า เพราะเหตุนั้นเธอถึงได้พยายามที่จะแสวงหาทางดับทุกข์ ดิฉันรู้สึกทึ่งในความตั้งใจของเธอไม่ได้ทึ่งเพราะเธอเป็นฝรั่ง ไม่รู้ว่าเค้ามีที่แปลเป็นไทยหรือปล่าวหากมีอยากจะซื้อไปให้คนที่เมืองไทยอ่านจริงๆ จากคุณ : Rinta - [ 28 มี.ค. 52 16:07:17 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ขอภัย คุณkrisdauw... เราไม่ได้พูดถึงเรื่องปรัชญาทางศาสนานะครับ  ผมว่าคุณเข้าใจคลาดเคลื่อนหรือเปล่า  กรุณาอ่าน คห 48 และด้านบนๆของคุณ วัชรานนท์  อีกครั้งนะครับ   เขาไม่ได้คล้อยตามปรัชญาคุณนะครับ   คุณอ่านดีแล้วยัง ? ถ้าคุณอ้างว่า ...."คนบัญญัติแปลเจตนาพระพุทธเจ้าผิดไปก็เป็นได้..."   แสดงว่าคุณไม่เชื่อในพระไตรปิฎกแล้วล่ะ  เพราะก็มีการสังคายนามากมายหลายครั้ง  เพียงที่คุณอ้างข้างต้น   คุณก็ปฏิเสธ คห คนอื่นได้หมด แล้วล่ะ  เพราะคงไม่มีใครในโลกปัจจุบันได้ยินพระธรรมทางพระพุทธองค์โดยตรง พระพุทธศาสนายังแตกเป็นมากมายหลายนิกาย  แม้แต่หินยานยังมีนิกายย่อยอีก  นิกายใดจะตีความอย่างไรก็ตาม  แต่กฎแห่กรรมคือสิ่งที่คุณจะต้องเชื่อ  เพื่อการแสวงหาทางพ้นทุกข์    ตราบใดที่สรรพสัตว์ไม่เชื่อในกรรม เวียนว่ายตายเกิด แล้วจะแสวงหาทางพ้นทุกข์เพื่ออะไรล่ะ   พระพุทธเจ้าสอนว่า ทุกอย่างล้วนมีเหตุ ปัจจัย สอนให้คนปฏิบัติตนให้หลุดพ้นจากวัฏสงสาร ไม่ต้องกลับมาเกิดอีก  แม้แต่พระอรหันต์บางองค์  ยังต้องชดใช้กรรมแห่งชาติปางก่อน  ก่อนจะนิพพานเสียด้วยซ้ำ ผมไม่พูดเรื่องปรัญชาในนี้ครับ   มันหลุดประเด็น  เพราะผู้รู้ที่ผมเห็นด้วย  เขาแสดงไว้ดีแล้ว   คุณมีสิทธิ์จะไม่เชื่อครับ   ย้ำอีกครั้ง.....Believe whatever you prefer ! จากคุณ : Fortunism - [ 28 มี.ค. 52 16:19:26 ]

ความคิดเห็นที่ 54 เชื่อเรื่องกฏแห่งกรรมแน่นอน แต่ไม่ได้คิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตเป็นผลจากกรรมในอดีต เพราะหลายอย่างมันเกิดขึ้นจากความตั้งใจของตัวเองที่จะรับผลนั้นๆ เห็นด้วยกับคห 31 กฎแห่งกรรมเป็นข้อหนึ่งของกฎจักรวาล แต่ไม่ใช่กฏหนึ่งเดียวที่ควบคุมทุกอย่าง จึงไม่โยงเรื่องทุกอย่างว่าเป็นเพราะ "กรรมเก่า" จากคุณ : Ter - [ 28 มี.ค. 52 16:23:55 A:192.168.0.17 X:85.154.14.126 TicketID:182506 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ศาสนาพุทธเป็นศาสนาของการปฏิบัติครับ มีจุดมุ่งหมายเพื่อการพ้นทุกข์ ไม่ใช่ศาสนาที่มุ่งตีความเพื่อนักปรัชญาหรือนักคิดให้เอามาถกเถียงกัน (ทำได้ แต่ไม่ใช่จุดมุ่งหมาย นักปราชญ์ชาวพุทธที่เป็นนัก discourse หรือนักโต้แย้งที่สามารถก็มีมากหลาย นับตั้งแต่ยุคพระนาคเสน สมัยมิลินทปัญหา มาแล้ว)แต่บังเอิญผมไม่ใช่ผู้มีความสามารถในด้านนี้เท่าใด เลยขอผ่าน หรือท่านคนอุดรฯ มาช่วยเสริมแทนก็ได้ :) จริง ๆ แล้วพุทธศาสนา ไม่ได้เป็นศาสนาที่ต้องการให้ คนต้องมานับถือหรือศรัทธาในตัวศาสดาหรือต้องการเน้นปริมาณของศาสนิก (ไม่ได้เป็นศาสนาที่เน้นความเชื่อ) แต่ต้องการให้คนมาปฏิบัติด้วยตนเองและจะเห็นผลได้ด้วยตนเอง ถูกต้องครับที่หัวข้อศรัทธาสี่ประการนั้น คงเป็นความตั้งใจของอรรถกถาจารย์ในชั้นหลังเพื่อมุ่งปลูกฝังให้คน"เชื่อถือ" หรือ "ศรัทธา" ในศาสนาเสียก่อน อันนี้ผมเดาเอาว่าเพราะคนเราในโลกนี้มีหลายระดับ ไ่ม่ใช่ว่าทุกคนจะสามารถปฏิบัติธรรม เพื่อความพ้นทุกข์อันเป็นจุดมุ่งหมายสูงสุดได้ทุกคน ดังนั้นการดำรงความเชื่อในบางเรื่องไว้(เชื่อว่าเป็นทางที่ถูกต้องและปลอดภัย) ก็เป็นการให้ความปลอดภัยและอุ่นใจ แก่ผู้ที่ต้องเดินทางอยู่ในหนทางของวัฏสงสาร สุดท้าย เรื่องกรรมและผลแห่งกรรม (กัมมวิบาก) เป็นหนึ่งในสี่หัวข้อแห่งอจินไตย คือไ่ม่อยู่ในวิสัยที่ปุถุชนจะรู้ได้ การอภิปรายเรื่องนี้ รังแต่จะทำให้เกิดความปวดหัวไปเสียเปล่า ๆ :) จากคุณ : Ichiro-san - [ 28 มี.ค. 52 16:42:20 A:192.168.0.17 X:128.12.172.12 TicketID:199968 ]

ความคิดเห็นที่ 56 # 55 ใช่ ใช่ ใช่เลย อจินไตย ลืมไปนานเลยคำนี้ จากคุณ : โจ๊กหมูไม่เอาชูรส - [ 28 มี.ค. 52 16:55:29 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เชื่อค่ะ เชื่อทั้งเรื่องกรรม และเชื่อเรื่อง ชาตินี้ ชาติหน้า และชาติที่แล้ว... แต่ไม่ได้เชื่ออย่าง งมงาย โดยปฏิบัติธรรมเพื่อให้เห็นชีวิตชาติที่แล้วของตนเอง เพื่อให้สามารถระลึกชาติได้ด้วยตนเอง หรือดูตีสิบแล้วเชื่อ.... ปกติก็ ถือศีลบ้าง ปฏิบัติธรรม กรรมฐานบ้าง ตามวาระและโอกาสที่พึงจะกระทำได้ ไม่เคร่งมาก แต่ก็ไม่หลวมมาก จนหลุดลอยไปกับชีวิตอันวุ่นวายของสังคมเมือง ปฏิบัติธรรม กรรมฐาน เพื่อสร้างสมาธิ สร้างแรงอธิษฐาน เพื่อส่งกระแสจิตในการอุทิศส่วนกุศล แผ่เมตตา ให้เจ้ากรรมนายเวร โดยเชื่อว่า จะช่วยตัดกรรมที่เคยเป็นมาทั้งในอดีตชาติ และในปัจจุบันชาติ ได้ “บ้าง”... จึงเพียงแต่ มีคำว่า "เชื่อ" เอาไว้ในใจ และดำเนินชีวิตไปตามปกติ บนวิถีที่เราคิดว่าอยู่บนทางแห่งความเชื่อนั้น... หมั่นทำกรรมดี เพื่อไม่ให้กรรมชั่ววิ่งตามทันและแสดงผลในชาตินี้หรือในยุคที่เรียกกันว่า “กรรมติดจรวด...” ส่วนตัวคิดว่า การจะเชื่อเรื่องกรรมดีกรรมชั่ว อย่างน้อยควรเชื่อในเรื่องของ ภพชาติ เพราะ....เราไม่รู้หรอกว่า สิ่งที่เกิดขึ้นกับเราในชาตินี้ มันเป็นผลมาจากกรรมแต่ชาติปางไหน กรรมแต่กาลใด...แต่ที่แน่ๆ เรามีชีวิตนี้ ชีวิตเดียว ที่มีสติที่จะประกอบกรรมดี... ได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่ง "ชีวิตนี้น้อยนัก" สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลสังฆมหาปรินายก ตัดความมาบางตอน "...เป็นที่เห็นกันอยู่ว่า ทุกคนมีชีวิตที่มิได้ราบรื่นเสมอไป ไม่มีสุขตลอดชีวิต ไม่มีทุกข์ตลอดชีวิต ไม่พบแต่สิ่งดีงามตลอดชีวิต ไม่พบแต่สิ่งชั่วร้ายตลอดชีวิต แต่ละคนพบอะไรๆ ทั้งดีทั้งร้าย หนักบ้างเบาบ้าง โดยที่บางทีไม่เข้าใจทำไมจึงต้องเป็นเช่นนั้น เช่น บางคนเกิดในครอบครัวที่ต่ำต้อย ลำบากยากจน พอเกิดได้ไม่นาน เงินทองจำนวนมากก็เกิดขึ้นในครอบครัว...จนใครๆ ก็จะต้องพูดว่าลูกที่เกิดใหม่นั้นเป็นผู้มีบุญ ทำให้มารดา บิดามั่งมีศรีสุข ถ้าไม่คิดให้ดี ก็เหมือนจะเป็นการพูดไปเรื่อยๆ แต่ถ้าพิจารณากันให้จริง ด้วยคำนึงถึงเรื่องกรรมและการให้ผลของกรรม ก็น่าจะเชื่อได้ว่า เด็กที่เกิดใหม่นั้นเป็นผู้มีบุญมาเกิด ผู้มีบุญ คือผู้ที่ทำบุญทำกุศล ทำคุณงามความดีไว้มากในอดีตชาติ เมื่อเกิดในที่ลำบากยากจน แต่เมื่อมีบุญเก่าได้กระทำไว้มากมายเพียงพอ มือแห่งบุญก็จะเอื้อมมาโอบอุ้มให้พ้นจากความยากลำบากได้อย่างรวดเร็ว...” “...อดีตชาติของทุกคนมีมากมายนัก จึงได้ทำกรรมกันไว้มากมาย กุศลกรรมบ้างอกุศลกรรมบ้าง ชีวิตในปัจจุบันจึงมีดีบ้าง ไม่ดีบ้าง สุขบ้างทุกข์บ้างคนมั่งมีเป็นมหาเศรษฐีก็ด้วยอำนาจของกุศลกรรมคือการบริจาคช่วยเหลือเจือจุนผู้อื่นที่ได้กระทำไว้ในอดีตชาติ...” “...การทำบุญทำกุศล แม้จะไม่ปรารถนาให้เกิดผลแก่ตนเองโดยตรง ผลก็ย่อมเกิดเป็นธรรมดาแน่นอนอยู่แล้ว...การให้ผลกรรมก็เช่นเดียวกับการตกจากที่สูงของวัตถุ สิ่งใดหนักกว่า เมื่อตกลงจากที่เดียวกันในเวลาใกล้เคียงกัน สิ่งนั้นย่อมถึงพื้นก่อน เปรียบดังกรรมสองอย่าง คือ กรรมดีละกรรมไม่ดี กระทำในเวลาใกล้เคียงกัน กรรมที่หนักกว่า ไม่ว่าจะเป็นกรรมดีหรือกรรมไม่ดีก็ตาม ย่อมส่งผลก่อน กรรมที่เบากว่าย่อมส่งผลทีหลัง ไม่ชาตินี้ก็ชาติหน้า ไม่ชาติหน้าก็ชาติต่อไป ต่อไป ต่อไป เพราะกรรมไม่ใช่สิ่งที่จะลบเลือนได้ด้วยกาลเวลา นานเพียงไรกรรมก็ยังให้ผลอยู่เสมอ...” “...และอย่าคิดผิดว่า เมื่อถึงเวลานั้น ก็จะจำไม่ได้แล้วว่าเราเป็นเรา อะไรจะเกิดขึ้นก็ไม่เดือดร้อน ความคิดเช่นนี้อาจจะเกิดขึ้นแก่เราแล้วในอดีตชาติ และมาในปัจุบัน เมื่อต้องพบกับความเดือดร้อนก็เดือดร้อน มิใช่ว่าเราไม่เดือดร้อน ทั้งที่มิใช่ว่าเราจะจำได้ว่าเราเป็นเรา ไม่ว่าจะเกิดเป็นใครเป็นอะไร เมื่อใด ภพชาติไหนก็ตาม เมื่อเป็นทุกข์ก็ต้องเป็นทุกข์ เมื่อเป็นสุขก็ต้องเป็นสุข จึงไม่ควรประมาทอย่างยิ่ง...” “...อปฺปกญฺจิทํ ชีวิตมาหุธีรา – ปราชญ์กล่าวว่า ชีวิตนี้น้อยนัก ทุกชีวิต ไม่ว่าคน ไม่ว่าสัตว์ มิได้มีเพียงเฉพาะชีวิตนี้ คือมิได้มีเพียงชีวิตในชาตินี้ชาติเดียว แต่ทุกชีวิตมีทั้งชีวิตในอดีต ชีวิตในชาติปัจจุบัน และชีวิตในอนาคต “ชีวิตนี้น้อยนัก” จึงหมายถึง ชีวิตในชาติปัจจุบันและเมื่อเทียบกับชีวิตที่ผ่านมาแล้วในอดีตชาติมากมายอย่างไม่ประมาณได้ถูกถ้วน ชีวิตนี้จึงน้อยนัก สั้นนัก แต่สำคัญนัก เพราะในชีวิตนี้เราสามารถหนีกรรมไม่ดีที่ทำไว้ในอดีตได้ และสามารถเตรียมสร้างชีวิตในอนาคตชาติให้เลิศเพียงใดก็ได้ หรือ ตกต่ำเพียงใดก็ได้ จากคุณ : SassyKate - [ 28 มี.ค. 52 20:37:20 ]

ความคิดเห็นที่ 58 โอ้ โห ยิ่งได้อ่านแล้วยิ่งเห็นสัจธรรมเลยค่ะ เห็นว่าหลายๆ คนที่ตอบมามีความเชื่อในเรื่อง " กรรม " และผลของกรรม ในแง่มุมที่หลากหลาย แถมยังได้ความเข้าใจจากผู้ที่มีใจเป็นธรรมหลายๆ ท่านเลย คุณวัชรานนท์ คุณIchiro-san  ข้าน้อยขอคารวะค่ะ __/\__ ***** ขอเสริมอีกนิดว่า..... ท่านทั้งสองอย่างเพิ่งปวดหมองกันนะคะ อย่าเครียดค่ะ อย่าเครียด เพราะความเครียดเป็นบ่อเกิดของความแก่ เอ๊ะ หรือว่ามันจะเป็น " กรรม " ไม่ใช่สิ เขาเรียกว่า " สังขาร " เนาะ ^_^ *** แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 20:51:25 แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 20:50:12 จากคุณ : ป้ามะลิกับลุงมะระ - [ 28 มี.ค. 52 20:43:32 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เราเชื่อว่า "เราทำอะไรไว้ ก็ได้รับผลจากการกระทำครั้งนั้น" แค่นั้นเองค่ะ ส่วนเรื่องสแกนกรรมอะไรเนี่ย เราไม่เชื่อเลยแม้แต่นิดเดียว จากคุณ : Living Extreme - [ 28 มี.ค. 52 21:52:47 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เชื่อว่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ ไม่ว่าจะดี หรือ ร้ายมาจากกรรมของเรา ไม่ว่าจะชาตินี้ หรือ ชาติก่อน ๆ แต่เรื่องคนมาสแกนกรรมเนี่ย เราเชื่อว่าไม่ว่าใครก็สามารถสแกนกรรมด้วยตัวเองได้ หากศึกษาพระพุทธศาสนาให้ดี และ เข้าใจอย่างถ่องแท้ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมีคำอธิบายเสมอ (อย่างที่หลายๆ ความเห็นได้ยกตัวอย่างไว้แล้ว) หากใครสนใจอยากศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรมเพิ่มเติม เรามีหนังสือแนะนำให้อ่านค่ะ ชื่อเรื่อง กรรมพยากรณ์ http://www.dungtrin.com/downloadPdfFilesKarm1.htm http://www.dungtrin.com/downloadPdfFilesKarm2.htm มีอยู่สองภาคด้วยกัน อ่านแล้วก็จะสามารถทำความเข้าใจกรรมเบื้องต้นได้ด้วยตัวเอง โดยที่ไม่ต้องให้ใครมาสแกนให้เลยค่ะ จากคุณ : น้องแหนมเนือง - [ 29 มี.ค. 52 00:02:35 ]

ความคิดเห็นที่ 61 สวัสดีค่ะป้าลิ เพิ่งได้เข้ามาดูวีดีโอ..... ดูไปขนลุกซู่เลยค่ะ "คุณเชื่อกันไหมว่า ชีวิตคุณที่เป็นอยู่ ณ ตอนนี้เป็นผลมาจากกรรมที่ทำไว้" เชื่อเรื่องกรรมเก่าค่ะ ชีวิตที่ผ่านๆมา ก็ผ่านความทุกข์มากมาย แต่ก็อีกนั่นแหละ ถ้าเราไม่เลือกทางแบบนั้น มันก็คงไม่ต้องทุกข์ เลยเชื่อว่าคนเราถูกสร้างมาจากกรรมด้วยส่วนหนึ่ง และอีกส่วนหนึ่งก็สามารถกำหนดชะตาชีวิตตัวเองได้ จากคุณ : thaispicy - [ 29 มี.ค. 52 00:42:08 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ขอคารวะคุณวัชรานนท์และคุณkrisdauw เป็นกระทู้ที่ถกกันด้วยเหตุผล บนพื้นฐานความเชื่อต่าง ที่ดีที่สุดกระทู้หนึ่ง ผมอยู่ฝั่งคุณ krisdauw แต่คุณวัชรานนท์ ทําให้ผมเปิดใจรับกว้างขึ้น ขอบคุณครับ ขอบคุณคุณป้ามะลิกับลุงมะระ สําหรับกระทู้นี้ด้วยเช่นกันครับ ขออนุญาตแปะลิ้งค์ debate ในหัวข้อที่น่าสนใจคล้ายๆกัน -Does Satan Exist ? -Does God Exist ? ไปดูเฉยๆนะครับ เห็นว่าน่าสนใจคล้ายๆกัน แต่ไม่ต้องการให้ประเด็นกระทู้นี้เบี่ยงเบน จากคุณ : ThaiJoe - [ 29 มี.ค. 52 01:09:25 ]

ความคิดเห็นที่ 63 http://abcnews.go.com/nightline/faceoff จากคุณ : ThaiJoe - [ 29 มี.ค. 52 01:10:40 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว You are what you eat..ieie จากคุณ : Bonus_Bonus - [ 29 มี.ค. 52 11:37:55 ]

ความคิดเห็นที่ 66 เชื่อในเรื่องเวรเรื่องกรรมค่ะ เชื่อว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ว่ากันง่ายๆอย่างนี้แหละ แต่ถ้าทำดีแล้วไม่ได้ผลดีอย่างใจก็ไม่เป็นไร ถ้าเห็นเป็นเรื่องถูกต้องดีงามแล้ว เราก็ทำต่อไป เรื่อยๆ สบายๆ แต่เรื่องชาติก่อนชาติหน้าอะไรนี่ไม่รู้เหมือนกันว่ามีจริงหรือเปล่า ก็ได้แต่ฟังๆเขาไป ฟังไป คิดไป ประหลาดใจไปกับเรื่องของคนบางคน ใครเคยดูหนังเรื่อง Audrey Rose กันบ้าง base on true story ด้วยนะ ยังว่า..เออ ฝรั่งก็มีแบบนี้เหมือนกันแฮะ อย่างเรานี่ว่าถ้าชาติหน้ามีจริงก็ขอสวยให้ได้เหมือนปุ๋ย ภรทิพย์ คงจะดีมิใช่น้อย คิกๆๆ จากคุณ : PatPDX - [ 29 มี.ค. 52 13:01:36 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ^ ^ ^ น้องแป๊ด มักน้อยจัง แค่อยากสวยเหมือนคุณปุ๋ย ภรทิพย์ หุหุ ตกรุ่นไปนานแล้วนะหนู ผมขอให้ใหม่ละกัน เอาแบบ น้องพลอย น้องเมย์ น้องปีใหม่ น้องแพง น้องขวัญ ไปเลยดีกว่านะจ๊ะ จากคุณ : smartupid - [ 29 มี.ค. 52 15:06:17 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ไม่เคยคิดย้อนถึงชาติที่แล้ว หรือ คิิดไปถึงชาติหน้า แต่เพียงแค่เชื่อว่าทำอย่างไรก็จะได้ผลอย่างนั้น คิดดีทำดีได้ดี  คิดชั่วทำชั่วก็ได้ชั่ว ค่ะ จากคุณ : กุลกวิน - [ 29 มี.ค. 52 19:10:01 ]

ความคิดเห็นที่ 70 มาสนันสนุนความคิดเห็นที่ 3 เพราะเราก็เรียนมาแบบนี้ ส่วนตัวเราก็เชื่อแบบที่คุณเจ้าของกระทู้ถาม ส่วนที่รายการตีสิบ ชอบมีรายการประเภทนี้ ก็เห็นด้วยคล้าย ๆ กับคุณ คคห. 3 ค่ะ เพราะ คนไทยเราชอบฟังเรื่องแบบนี้ (แล้วก็ถูกชักจูงง่ายด้วยเรื่องแบบนี้เสียด้วย) และต้องการให้คน รับรู้ถึงผลของกรรม บางที หากนำเหตุผลทางทฤษฎีมานำเสนอ รับรองคนไม่ดู ไม่เชื่อและ อาจจะไม่ศรัทธาในการทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วก็ได้ค่ะ จากคุณ : Tai-Sarunya - [ 29 มี.ค. 52 19:37:43 ]

ความคิดเห็นที่ 71 เชื่อจ้า..  โหวตจ้า... แต่โนคอมเม้นท์จ๊ะ... ไม่ค่อยเก่งในเรื่องมีสาระ. จากคุณ : รอลูกหลับก่อนมาเล่นเน็ต (missusnow) - [ 29 มี.ค. 52 21:15:19 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ไม่ได้ดู ตี สิบ ค่ะ ป้าลิ แต่เชื่อ เหมือนท่านอื่นๆ เสมอว่า กรรมคือการกระทำ ถ้าคนเราทำความดีก็ย่อมได้รับผลดีนั้นกลับคืนมา แต่ถ้าเราทำไม่ดียังไงก็คงได้เจ้าผลนั้นกลับคืนมา ไม่ช้าก็เร็วค่ะ จากคุณ : Anne- cafe au lait - [ 29 มี.ค. 52 22:17:57 ]

ความคิดเห็นที่ 73 เอ้า..ขอใหม่ก็ได้ค่ะ ขอเป็นอั้ม พัชราภา ละกาน ฮิฮิ จากคุณ : PatPDX - [ 30 มี.ค. 52 00:32:56 ]

ความคิดเห็นที่ 74 อืม ผมมีข้อสงสัยเล็กน้อย 2 ประเด็น คือ 1. เมื่อเราพูดหรือเชื่อทำนองว่า การทำดี (กรรมดี) ย่อมทำให้เกิดผลดีกับตัวเอง กรรมชั่วก็ย่อมเกิดผลร้าย เรามั่นใจได้อย่างไรว่า กรรมดี/ชั่ว กับผลดี/ชั่ว นั้นเป็น causation ของกันและกัน และ causality ตรงนี้เป็น universal Truth คือไปใช้ได้ในทุกสถานการณ์ condition ของการดำรงอยู่ การใช้ชีวิตอยู่ของมนุษย์นั้นมันขึ้นอยู่กับการกระทำของเราล้วน ๆ เลยกระนั้นหรือ ไม่มีเงื่อนไขอื่น ๆ เข้ามารองรับเลยหรือ 2. เมื่อเราพูดถึง กรรม "ดี" หรือ "ชั่ว" นั้น เราใช้อะไรเป็นบรรทัดฐาน? เพราะความ "ดี" และความ "ชั่ว" นั้นย่อมแปรเปลี่ยนไปตามวัฒนธรรมและยุคสมัยอยู่แล้ว คือ ผมค่อนข้าง skeptical มาก ๆ ในการพยายาม "อธิบาย" กรรมที่เอาไปใช้อธิบายทุกอย่างของมนุษย์ได้อีกที โดยเฉพาะการอธิบายที่มีลักษณะ "จับยัด" คือ มีผลแล้ว เราค่อยหาเหตุมายัด (เอานี่ซวย เพราะกรรมต้องทำกรรมชั่วไว้แน่ ๆ เลย/พนักงานโดน lay off จาก financial crisis ครั้งล่าในอเมริกาเป็นหมื่นคนทั่วโลก...เพราะกรรมชั่วที่ต้องทำไว้แน่ ๆ...) ปล. เอาเข้าจริง ๆ สิ่งที่ทำให้วิทยาศาสตร์นั้นน่าเชื่อถือ ก็เพราะการหาช่องโหว่ (falsification) ได้นี่แหละครับ อะไรที่ไม่มีวันผิด ไม่มีทางมีช่องโหว่ได้ หาช่องโหว่ไม่ได้ พูดอะไรก็ถูกต้องไปหมด ต่างหากที่ไม่น่าเชื่อถือ จากคุณ : ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร - [ 30 มี.ค. 52 00:45:54 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ^ ^ ^ ถ้าจะพยายามตอบในแนวพุทธ ก็จะตอบได้ดังนี้ 1) เรื่องกรรมหรือการให้ผลของกรรมมีอยู่จริง  แต่อะไรเป็นสาเหตุที่แน่นอนและเชื่อมโยงโดยตรงนั้น ไม่อยู่ในวิสัยที่ปุถุชนหรือคนที่ไม่ได้สำเร็จมรรคผลหรือได้ญาณจะหยั่งรู้ได้โดยแจ้ง (สรุป คือ เชื่อไว้ก่อน  ถ้าจะพิสูจน์คงพิสูจน์ไม่ได้  หรือก็ต้องสำเร็จมรรคผล นั่งทางในให้ได้ญาณอะไรไปเลย) 2) บรรทัดฐานที่ใช้วัด ความดี ความชั่ว คือ การกระทำนั้นๆทำให้ 1) เกิดกิเลส ซึ่งกิเลสนี้เองที่จะปิดบังไม่ให้คนๆหนึ่งเข้าสู่ภาวะดับไม่เหลือของกิเลสได้ (หรือนิพพาน) และ 2) การกระทำนั้นๆ ทำให้เกิดความทุกข์ใจ ทุกข์กาย และความเดือดร้อนในสังคมหรือไม่   แต่อย่างไรก็ดี ภาวะนิพพาน คือ ภาวะที่อยู่เหนือกรรม ทั้งกรรมดี และกรรมชั่ว (เพราะว่านิพพานคือ ดับไม่เหลือ... ถ้ายังยึดติดอยู่ แม้กระทั่งยึดติดความดี ก็ไม่สามารถไปสู่นิพพานได้) ดังนั้น เรื่องกรรมดี กรรมชั่ว จึงไม่อยู่ในข่ายที่เป็น"แก่น"ของศาสนาพุทธ ปฎิเสธไม่ได้ว่าหลายๆคน ตั้งใจทำความดีไปเพื่อ ได้รับผลดีตอบแทน ทั้งในชาตินี้และชาติหน้า หรือ ไม่ทำความชั่ว เพราะไม่อยากได้ผลชั่ว (ยึดหลัก ทำดีได้ดีฯ)  แต่การทำดี "เพื่อ" ผลดี หรือ งดทำความชั่วอย่างนี้นั้น  มันไม่ได้เป็นไปโดยจิตใจบริสุทธิ์ ปราศจากกิเลส  ถึงจะการทำดีจะมีอานิสงฆ์อย่างไร ก็ถือว่าการทำความดีเพื่อหวังผลดังกล่าวยังเป็นกิเลสที่ละเอียดอยู่ดี  ผู้ทำจะพ้นทุกข์ไปได้อย่างไร...(เปรียบเสมือนการทำความดี คือ การเอาปลาเล็ก ไปตกปลาใหญ่)    ซึ่งการพ้นทุกข์นี้ คือหลักหรือแก่นแท้ของพุทธศาสนามิใช่หรือ... ถ้าพระพุทธเจ้าไม่ตอบคำถามที่ "ไม่เป็นประโยชน์"ต่อการดับทุกข์ (เช่น กำเนิดของโลก ธรรมชาติของภาวะนิพพานว่าเป็นอย่างไร มีลักษณะอย่างไร) แล้วไซร้  เราก็ไม่ควรถามหรือแม้แต่คิดถึงเรื่องของกรรมดี กรรมชั่ว ด้วยหรือเปล่า (ซึ่งมีมาก่อนศาสนาพุทธอยู่แล้ว)  แต่ควรจะมุ่งที่การดับทุกข์อย่างเดียว...หรือเรียนรู้ที่จะอยู่กับทุกข์แต่ไม่เป็นทุกข์...เพราะถ้าไม่มุ่งที่แก่น  มันก็ต้องล้มลุกคลุกคลานอยู่เรื่อยไปไม่พ้นทุกข์เสียที ในเมื่อจุดมุ่งหมายมันผิด (เป็นการทำดีเพื่อหวังผล อย่างที่พูดข้างต้นแทน) แก้ไขเมื่อ 30 มี.ค. 52 03:09:13 จากคุณ : krisdauw (krisdauw) - [ 30 มี.ค. 52 03:07:11 ]

ความคิดเห็นที่ 76 เพิ่งเข้ามาอ่าน... เชื่อเรื่องกรรมครับ แต่ก่อนก็สับสน เดี๋ยวนี้ก็เข้าใจมากขึ้นครับ กรรมจะสำเร็จได้ต้องมีเจตนาเริ่มก่อน ลงมือทำ(จะทางกาย หรือวาจา หรือใจคิด) และก็สำเร็จผล(ลงมือทำได้ตามประสงค์ พูดออกมา หรือคิดจบแล้ว)  ก็คือเรื่องเหตุและผลตามหลักวิทยาศาสตร์นั่นล่ะครับ มีเหตุย่อมมีผล ขอแสดงความคิดเห็นตอบคห.คุณ ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร นะครับ 1. ขออธิบายว่าการทำกรรม(จะดีหรือชั่ว)ย่อมเกิดผลตามมา เช่นปลูกต้นมะม่วง หยอดเมล็ดลงไป ไม่ใช่ว่าคุณจะได้กินมะม่วงวันนี้พรุ่งนี้เลย ต้องรดน้ำ พรวนดิน รอต้นโต ออกดอก ต้องรอมันติดผล สิ่งที่คุณทำก็คือปลูกมะม่วง เป็น causation จะให้เกิดต้นมะม่วง และลูกมะม่วงต่อไป แต่เวลาคงไม่เท่ากับการปลูกถั่วงอกที่จะให้ผล(คือเก็บกินได้)ภายในสามวัน condition ของการดำรงอยู่ของมนุษย์ ขึ้นอยู่กับการกระทำล้วนๆ ใช่ครับ แต่เจตนาของแต่ละมนุษย์ไม่เหมือนกันครับ ตรงเจตนานี้เองที่จะแบ่งแยกซอยย่อยผลของกรรมออกไป เหมือนมีน้องคนนึงปีที่แล้วที่เขาไปสัมภาษณ์ว่าใช้ชีวิตน่าสงสารต้องเลี้ยงดูยายที่เป็นอัมพาต พ่อแม่ตายหมด ในขณะที่น้องคนนั้นเขาคิดว่าเขาโชคดีที่มีตากับยายเลี้ยงเขามา แม้จะไม่มีพ่อแม่คอยดูแล เมื่อเกิดเหตุการณ์อย่างนี้เขาจึงมีโอกาสตอบแทนคุณคุณยาย ฯลฯ เรามองว่าน้องเขากำลังใช้กรรม แต่น้องเขามองว่าเขาได้ตอบแทนบุญคุณคุณยาย ตรงนี้น้องเขาก็เป็นสุข และสร้างกรรมดีไป ส่วนการกระทำของมนุษย์นั้น ไม่มีเงื่อนไขอื่นเลยหรือ? ผมเข้าใจว่าไม่มีครับ ทุกอย่างเป็นการหาช่องทางเหมาะสมลงตัวของคิวกรรมที่จะผลิตผล ตามแต่เมล็ดพืชพรรณที่คุณปลูกไว้แต่ละชนิด บางอย่างใช้เวลาแรมวัน บางอย่างแรมปี บางอย่างนานกว่านั้น เว้นเสียแต่ว่า....เงื่อนไขอื่นๆที่คุณว่าหมายถึง คุณทำกรรมกับใคร..เช่นผู้มีพระคุณ พ่อแม่ เช่นนี้ก็เทียบว่าคุณปลูกเมล็ดพันธุ์ในพื้นดินที่อุดมสมบูรณ์(พร้อมที่จะให้ประโยชน์แก่คุณมหาศาล) อาจจะโตเร็วกว่าการนำไปปลูกในดินทราย หรือดินเหนียว อย่างคนอื่นๆหรือสัตว์เดรัจฉาน (ผมเปรียบเทียบให้เห็นภาพนะครับ ไม่ได้จงใจว่ามนุษย์เรากับภพภูมิไหนๆ) 2. กรรมดีหรือชั่ว...ก็ขึ้นอยู่กับไม่เบียดเบียนผู้อื่น ไม่เบียดเบียนตนเอง และประกอบด้วยเจตนาครับ วัฒนธรรมแปรเปลี่ยนไปตามยุคสมัยก็จริง แต่สิ่งที่มโนธรรมบอกเราทุกคนคือเราเองก็อยากมีความสุข ไม่อยากมีทุกข์ คนอื่นก็คิดเช่นกัน เราทำอะไรให้เขาพลาดสุขนั้นๆ เขาย่อมเป็นทุกข์ ฉันใด ทางเขาทำเรา เราก็ย่อมเป็นทุกข์ด้วยเช่นกันฉันนั้น คิดได้ดังนี้ก็จะเห็นว่าการเบียดเบียนชีวิตอื่นๆคืออะไร แต่การกระทำหนึ่งๆ ที่ไม่มีดีชั่วตายตัว เพราะขึ้นอยู่กับเจตนาครับที่เป็นอีกหนึ่งตัวแปรสำคัญ แต่ทั้งนี้ไม่ใช่ว่า เจตนาให้ทุกคนหมดทุกข์คุณเลยตัดสินใจฆ่าเขาทิ้งหมด เจตนาดีแต่ผลไม่ดีเพราะคนที่เขายังไม่เข้าใจว่าหมดชีวิตนี้แล้ว(คุณมองว่า)จะพ้นทุกข์ ก็นึกว่าคุณไปทำลายชีวิตเขา อีกทั้งคุณหรือผมเองก็ไม่รู้ว่าเขาตายแล้วจะไปเกิดภพภูมิที่ดีกว่าหรือเปล่า เพราะเราไม่มีความสามารถตรงนั้น ศาสนาพุทธมีเครื่องมือให้ทุกคนที่สนใจจะพิสูจน์ ได้ทดลองค้นคว้า ขอแค่เรามีเวลาไปฝึกใช้เครื่องมือนั้นๆในตัวตนเรา ก็จะได้ทดลองและเห็นผลด้วยตัวเองครับ อันนี้เองที่เป็นช่องโหว่ เพราะเครื่องมือของศาสนาพุทธ คุณต้องทำด้วยตัวคุณเอง จะรอให้คนอื่นมาสร้างแล้วไปยืมมาใช้ไม่ได้ กลับมาที่พนักงานโดนเลย์ออฟ ก็เป็นผลเนื่องมาจากเหตุที่ว่าเศรษฐกิจไม่ดี ก็ต้องลดการจ้างงาน อาจจะไม่ใช่ผลจากกรรมชั่วก็ได้ บางคนมีเวลาค้นพบตัวเอง ได้อยู่กับลูกกับเมีย หรืออยู่กับสามีมากขึั้น มีเวลาจัดการงานที่คั่งค้างมานานให้เสร็จสิ้นเสียที เศรษฐกิจไม่ดี คุณก็สืบไปที่ต้นตอว่าเกิดจากอะไร ก็สาวไปได้เรื่อยว่ามันมีเหตุอย่างนั้นอย่างนี้ครับ สืบไปเรื่อยๆ แล้วในที่สุดคุณก็จะเห็นว่ามันมีขึ้นก็มีลงวนอยู่อย่างนี้ แล้วก็ไม่มีต้นสายที่แน่ชัด เพราะต้นสายของเหตุเริ่มต้นเอง ก็เป็นผลจากเหตุอื่นๆที่ประกอบกันขึ้นมาอย่างนั้น คำว่าซวยหรือโชคดี ก็เป็นเพียงแค่คำจำกัดความการออกผลของเมล็ดพืชของคนคนนั้นที่ได้บ่มปลูกเอาไว้ครับ เดี๋ยวลองรอท่านอื่นมาให้คำอธิบายเพิ่มเติมและไม่น่างุนงงอย่างของผมนะครับ จากคุณ : kittscake - [ 30 มี.ค. 52 03:12:51 ]

ความคิดเห็นที่ 77 เห็นด้วยกับคุณ krisdauw ครับ พิมพ์นานกว่าจะกดก็เจอของคุณแล้ว จากคุณ : kittscake - [ 30 มี.ค. 52 03:14:20 ]

ความคิดเห็นที่ 78 เชื่อค่ะ อะไรที่เป็นอยู่ทุกวันนี้เป็นผลจากการกระทำทั้งสิ้น ไม่มีอะไรเกิดขึ้นด้วยความบังเอิญ แต่บางคนเข้าใจคำว่า "กรรม" ไปในทางลบ น้อยคนจะเข้าใจว่า กรรม ก็คือ การกระทำนั้นเอง ไม่ว่าบวก หรือลบ จากคุณ : ตาน - [ 30 มี.ค. 52 03:27:32 A:94.225.27.234 X: TicketID:019698 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ขอแสดงความเห็นต่อ คห.75 นิดหน่อย เพราะเห็นว่าอาจจะมีความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนอยู่นิดนึง ครับ จริง ๆ ปัญหาและคำตอบพวกนั้นในทางพุทธที่เป็นระดับอภิธรรม หรือปริยัติที่เ็ป็นเรื่องเกี่ยวกับจิต ก็สามารถอธิบายได้ ไม่จำเป็นต้องยกเอาความเชื่อหรือสิ่งที่ดุราวกับไม่มีเหตุผลมาโน้มให้คนเชื่อตาม อย่างที่ผมทำใน คห.55 (เพราะตนเองมีข้อจำกัดทางปัญญาอยู่ ก็เลยอธิบายไปตามระดับสติปัญญาของตน เหมือนเอาเด็กความรู้ระดับอนุบาล ไปอธิบายปรากฏการณ์ทางฟิสิกส์ ก็อธิบายไปแบบเด็กอนุบาล) ในทางอภิธรรมหรือพระไตรปิฏกบางส่วน ก็มีการอธิบายเรื่องที่ลึกซึ้งอย่างจิต เจตสิก นิพพาน หรือแจกแจงเรื่องกรรมอย่างละเอียด เป็นเหตุผลสอดคล้องอยู่ครับ สามารถจะอธิบายให้เป็นวิชาการได้ ต้องการมาเขียนแค่นี้แหละครับ ถ้าอยากจะศึกษาหรืออภิปรายในเรื่องนี้อาจจะต้องไปคุยกับนักอภิธรรมหรือผู้รู้เกี่ยวกับพุทธศาสนาใน forum อื่นๆ ต่อไปน่าจะตรงเป้ามากกว่า (เหมือนไปหาคนที่มีความรู้คณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ ที่สามารถอธิบายปรากฎการณ์ทางวิทยาศาสตร์อย่างเ็ป็นเหตุผลได้) อาจจะตรงมากกว่าที่ที่จะหาคู่อภิปรายจากคนห้องไกลบ้านพันทิปที่ส่วนใหญ่ไม่ได้เชี่ยวชาญเรื่องนี้ จากคุณ : Ichiro-san - [ 30 มี.ค. 52 03:46:41 A:192.168.0.17 X:128.12.172.12 TicketID:199968 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ตอบคำถามของคุณฮกหลงฯ ในฐานะพุทศาสนิกชนคนหนึ่ง   แบบขมวดคำถามทั้งสองข้อไว้ในคำอธิบายข้างล่างทีเดียวเลย  เพราะจะความสะดวกในการอธิบายและการต่อเนื่องของคำถามและเนื้อหาที่ผมอธิบาย(จะพยายามเอาให้สั้นที่สุด) กรรมดีกรรมชั่วไม่เป็นปัจจัยของกันและกัน   และพุทธศาสนามองเรื่องความดีความชั่วเป็นเรื่องตายตัว  ไม่เปลี่ยนแปลงไปตามสภาพสังคมหรือเงื่อนไขใดๆ   ก่อนที่จะพูดลงไปในรายละเอียดตรงนี้  ขอให้พิจารณาพระพุทธวจนะ  ที่ตรัสไว้แก่ชาวกาลามะชนบท(หลัก "กาลามสูตร"ก็ตรัสไว้ตรงนี้)ที่มา:  พระไตรปิฏก  อังคุตตรนิกาย  ติกนิบาต เล่มที่ ๒๐ ข้อที่๕๐๕ ดังนี้  โปรดพิจารณา ".....ดูก่อนชาวกาลามะ   เมื่อใดก็ตามที่ท่านทั้งหลายทราบชัดด้วยตัวเองว่า  ธรรมเหล่านี้เป็นอกุศล  ธรรมเหล่านี้มีโทษ  ธรรมเหล่านี้ผู้รู้ติเตรียน  ธรรมเหล่านี้เมื่อยึดถือแล้วย่อมก่อให้เกิดทุกข์โทษ  ดูก่อนชาวกาลามะ!   เมื่อนั้นท่านทั้งหลายก็ควรละเว้นธรรมเหล่านั้นเสีย    ...ดูก่อนชาวกาลามะ!  เมื่อใดก็ตามที่ท่านทั้งหลายทราบชัด้วยตัวเองว่า   รรมเหล่านี้เป็นกุศล  ธรรมเหล่านี้ปราศจากโทษ   ธรรมเหล่านี้ผู้รู้สรรเสริญธรรมเหล่านี้เมื่อยึดถือแล้วย่อมก่อให้เกิดประโยชน์สุข  ดูก่อนชาวกาลามะ!   เมื่อนั้นท่านทั้งหลายก็ควรเข้าถึงธรรมเหล่านั้นอยู่เสมอ..." พระพุทธพจน์ข้างบนนี้ทรงตรัสไว้เป็นแนวทางในการทำความดีชั่ว   และผมก็เข้าใจโดยส่วนตัวเพิ่มไปอีกว่าเป็นการให้คำ "นิยาม" และ "เกณฑ์การตัดสิน" ดีและชั่วตามที่คุณฮกหลงถามหาไปในตัว(หมายความว่า  ตรงนี้พระพุทธองค์ไม่ได้ตรัสเรื่องเกณฑ์ตัดสินไว้ตรงๆ เพียงแต่ผมเข้าใจเพิ่มเติมว่าตรงนี้ก็สามารถนำมาเป็นเกณฑ์ตัดสินดีและชั่วได้ระดับหนึ่ง ส่วนเรื่องการตัดสินจริงๆ ผมจะเล่าในกาลต่อไป)  นั่นก็คือ การกระทำใดๆ ที่ 1.มีโทษ   2.ผู้รู้ติเตียน   3.เมื่อยึดถือแล้วย่อมก่อ่ทุกข์โทษให้    เหล่านี้เรียกว่าเป็นอกุศลกรรม(ชั่ว)   การกระทำใดๆที่ 1.ปราศจากโทษ 2.ผู้รู้สรรเสริญ 3.เมื่อยึดถือแล้วย่อมเกิดประโยชน์สุข   เหล่านี้เรียกว่าเป็นกุศลกรรม(ดี) แก้ไขเมื่อ 30 มี.ค. 52 06:55:45 จากคุณ : วัชรานนท์ - [ 30 มี.ค. 52 05:04:10 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ท่าทีของศาสนาพุทธต่อเกณฑ์การตัดสิน "ดี" และ "ชั่ว" พึ่งเห็นความเห็นของคุณ Ichiro-san - ครับ  ผมเกิดความรู้สึกลังเลใจขึ้นมาดื้อๆ ที่จะพูดเรื่องนี้ต่อ   เพราะมันละเอียดอ่อนเกินปัญญาที่ผมจะอธิบาย   เพราะมันต้องเกี่ยวโยงไปถึงเรื่อง จิต  เจตสิก  พูดง่ายๆ ก็คือมันต้องโยงเข้าหาเรื่องอภิธรรมอย่างที่คุณIchiro-san -    ลึกมาก ลึกเกินกว่าที่ปัญญาผมจะอธิบาย   ของอย่างนี้ต้อง "พิสูจน์" ด้วยตัวเองคือเข้าไปศึกษาให้ละเอียด   จะเห็นภาพแจ่มชัดกว่าการตั้งถามหรือตั้งมโนภาพเอา   เพราะศาสนาพุทธเองก็เชิญชวนให้ทุกคนเข้าไปศึกษาและพิสูจน์ทุกอย่างอยู่แล้ว   พิสูจน์แล้วจะเชื่อหรือไม่เชื่อเป็นอีกเรื่องหนึ่ง ยังไงก็แล้วแต่....ไหนๆ ก็ได้สัญญาเอาไว้ที่ความเห็นข้างบนแล้วถ   ผมก็จะพยายามอธิบายบรรทัดฐานการตัดสินดีชั่วในศาสนาพุทธตามที่คุณกฤษและคุณฮกหลงฯ ได้ปุจฉามาแบบลวกๆ (อย่างที่บอกไว้  ถ้าอยากจะรู้เรื่องนี้ลึกน่าจะลองไปศึกษาพระอภิธรรมดู)   การมาตอบคำถามตรงนี้ผมเชื่อว่าเป็นกุศลอย่างหนึ่งผมรู้ว่าผมกำลังแจมกระทู้นี้ด้วยกุศลมูลจิตคือ  ปราศจากโลภ  โกรธ  หลง   การกระทำกรรมใดๆ ของมนุษย์นั้นพุทธศาสนาเชื่อว่ามีแรงผลักดันอยู่สองฝ่ายคือ "ฝ่ายดี" และ "ฝ่ายชั่ว"    แรงผลักดันฝ่ายดีนั้นมาหลายอย่างแต่สามารถขมวดเข้าเป็นหมวดหมู่ได้สามหมวดหมู่คือ  ความไม่โลภ  ไม่โกรธ  ไม่หลง   และเช่นเดียวกันกับแรงผลักดันฝ่ายชั่ว   คือสามารถขมวดเป็นหมวดหมู่ได้สาม  คือ  โลภ  โกรธ  หลง   โปรดพิจารณา พระพุทธวจะข้างล่างนี้  ที่มา   พระไตรปิฏกเล่มที่ ๑๑  ทีฆนิกาย  ปาฏิวรรค  ข้อที่ ๓๙๔  ธรรมที่จัดอยู่ในฝ่ายแห่งความเสื่อมสามประการได้แก่อะไรบ้าง   ได้แก่  อกุศลมูลสามประการ  คือ  โลภ  โกรธ  หลง   ธรรมสามประการที่กล่าวมานี้จัดอยู่ในฝ่ายแห่งความเสื่อมโทรม     ธรรมที่จัดอยู่ในฝ่ายแห่งความเจิรญสามประการได้แก่อะไรบ้าง  ได้แก่  กุศลมูลสามประการคือ  ไม่โลก  ไม่โกรธ  ไม่หลง   ธรรมสามประการที่กล่าวมานี้จัดอยู่ในฝ่ายแห่งความเจริญ จะเห็นว่าตรงนี้เป็นส่วนหนึ่งของเกณฑ์การตัดสินดีชั่ว    คือกรรมใดๆ ที่ตั้งอยู่อกุศลมูลจิต  ก็ถือว่าชั่ว  กรรมใดๆ ที่ตั้งอยู่บนกุศลมูลจิต ก็ถือว่าดี.....อย่างไรก็แล้วแต่ก็ยังมีความซับซ้อนเรื่องกรรมอีกมากมาย  เช่น  บางคนเข้าไปช่วยเหลือชีวิตคนอื่นด้วยหวังลาภยศ   มองเผินๆ ก็จะเห็นความขัดแย้งว่าช่วยเหลือคนอื่นถือเป็นความดี   แต่มีความโลภคืออยากได้ลาภเป็นที่ตั้งก็ถือว่าชั่ว   แล้วจะตัดสินการกระทำนี้ว่าดีหรือชั่ว???????   ตรงนี้แหละ..!! ที่ต้องอธิบายยาวเลยและต้องเกี่ยวเนื่องไปถึงเรื่องจิตและเจตสิก  และผมก็ขอเลี่ยงตรงนี้    ที่เลี่ยงนี่ไม่ใช่ว่าพุทธศาสนาไม่มีคำตอบตรงนี้   แต่ปัญหาคือตัวผมเองคือไม่มีปัญญาจะตอบให้กระจ่างชัดได้(แม้จะรู้อยู่ก็ตาม)  จึงแนะนำว่าต้องไปศึกษาพระอภิธรรมดู สรุป  เกณฑ์การตัดสินชั่วดีในทางพระพุทธศาสนานั้นท่านให้ดูแรงผลักดันและจูงใจให้ต้องกระทำ ยังไม่หมดนะครับ  ยังมีอีกเกณฑ์หนึ่งที่จะเล่าต่อ จากคุณ : วัชรานนท์ - [ 30 มี.ค. 52 05:50:02 ]

ความคิดเห็นที่ 82 เกณฑ์การตัดสินดีชั่ว (ต่อ) จั่วหัวเริ่มต้นด้วยการยกอ้างเอาพระไตรปิฏก  มัชฌมนิกาย  มัชฌิมปัณณาสก์ เล่มที่ ๑๓ ข้อที่ ๕๕๓  หัวข้อการสนทนาธรรมเรื่อง "ผล" ความดีความชั่ว  ที่พระเจ้าประเสนทิโกศลได้ปุจฉาพระอานนท์  พุทธอุปฐากดังนี้ฯ พระเจ้าประเสนทิโกศล: ความประพฤติทางกาย  วาจา  ใจ ที่เป็นความชั่วได้แก่ความประพฤติแบบไหน? พระอานนท์: ได้แก่ความประพฤติทางกาย  วาจาใจ   ที่ให้โทษ พระเจ้าประเสนทิโกศล:  ให้โทษ?  ให้โทษหมายความว่าอย่างไร? พระอานนท์: ได้แก่ให้ความบีบคั้น พระเจ้าประเสนทิโกศล: ให้ความบีบคั้นหมายความว่าอย่างไร? พระอานนท์ : ได้แก่ให้ผลเป็นทุกข์ พระเจ้าประเสนทิโกศล: ให้ผลเป็นทุกข์หมายความว่าอย่างไร? พระอานนท์: ได้แก่เบียดเบียนตน  เบียดเบียนผู้อื่น  หรือเบียดเบียนตนและผู้อื่นฯ อ้างจากพระไตรปิฏกส่วนนี้ก็จะเห็นว่าเป็นเกณฑ์การตัดสินดีและชั่วโดยให้ดูที่ "ผล"    เกณฑ์การตัดสินอย่างแรกที่ผมอธิบายไปข้างบน(คคห81)นั้นให้ดูที่ "เหตุ" คือการกระทำที่มีแรงจูงใจใจฝ่ายดีหรือชั่ว   ส่วนตรงนี้ก็ให้ดูที"ผล"    ตามที่พระอานนท์ได้วิสัชชนาไว้ต่อพระเจ้าปเสนทิโกศล  นั่นก็คือ  ผลของการกระทำ(กรรม)นั้นๆ ให้คุณหรือให้โทษอันพึงจะเกิดต่อ 1. ตนเอง 2. คนนอื่น 3.ตนเองและผู้อื่น อย่างไรก็แล้วแต่....ชีวิตมนุษย์ยังมีเหตุการณ์และพฤติกรรมที่สลับซับซ้อนทำให้เราโดยเฉพาะ "นักคิด(มาก)" สับสนว่าจะตัดสินว่าเป็นกรรมดีหรือกรรมชั่วอย่างไร.....เช่น  นาย ก.  เห็นคนกำลังจะจมน้ำตายไม่คิดอยากจะช่วยในทีแรก  แต่เกิดความโลภขึ้นมาในใจว่าถ้าหากช่วยแล้วคงต้องได้รับผลตอบแทนแน่ๆ   นาย ก. จึงไปช่วยคนกำลังจะจมน้ำ   ....เหตุการณ์อย่างนี้จะเห็นว่ามี "ความขัดแย้ง" อยู่ในตัวหลายประการ  เป็นต้นว่า  นาย ก.มีความโลภเป็นที่ตั้ง  จึงได้ไปช่วยคนที่กำลังจะจมน้ำ  และ "ผล" ของการช่วยก็เกิดประโยชน์ต่อคนอื่น   พุทธศาสนามีคำตอบตรงนี้อย่างไร??   พระพุทธเจ้าทรงชี้ชวนให้ไปพิสูจน์คำสั่งสอนของพระองค์   ปัญญาหางอึ่งอย่างผมคงได้แต่ตอบแบบสะเปะสะปะ   จึงขอยุติไว้แค่นี้   สมัยชั้นเรียนประถมครูเคยบอกว่า   พระอาทิตย์คือกองไฟกลมๆ กองใหญ่ สมัยเรียนชั้นมัธยม   อาจารย์บอกว่า  พระอาทิตย์คือธาตุฮีเลียมขนาดใหญ่ คุณจะเชื่อครูคนไหน?  เชื่อคนแรก?  คนที่สอง?  หรือว่า ทั้งสองคน?? จากคุณ : วัชรานนท์ - [ 30 มี.ค. 52 06:29:01 ]

ความคิดเห็นที่ 83 >>>คือ ผมค่อนข้าง skeptical มาก ๆ ในการพยายาม "อธิบาย" กรรมที่เอาไปใช้อธิบายทุกอย่างของมนุษย์ได้อีกที โดยเฉพาะการอธิบายที่มีลักษณะ "จับยัด" คือ มีผลแล้ว เราค่อยหาเหตุมายัด (เอานี่ซวย เพราะกรรมต้องทำกรรมชั่วไว้แน่ ๆ เลย/พนักงานโดน lay off จาก financial crisis ครั้งล่าในอเมริกาเป็นหมื่นคนทั่วโลก...เพราะกรรมชั่วที่ต้องทำไว้แน่ ๆ... เห็นคนรู้จักกันอย่างคุณฮกหลงฯ เกิดอาการ skeptical ตรงนี้มั่กๆ รู้สึกเป็นห่วง....อิ อิ อิ   อย่าคิดมากน่า...ถ้าคุณไม่เชื่อเรื่องเวรกรรมก็ปล่อยวางเสียก็ได้   อย่าไปเอาความเชื่อเรื่องกรรมของคนอื่นมาแบกให้หนักเลย อยากสะกิดนิดหน่อยแค่นั้นแหละว่า คุณกฤษใช้คำว่า "โยน"  ส่วนคุณฮกหลงฯ ใช้คำว่ "จับยัด".....ตรงนี้เรียกได้ว่าพอๆ กันทั้งคู่  อิ อิ อิ....แหม...ไม่รู้ว่าจะให้ผมพูดอีกสักกี่ร้อยพันหนครับว่ามันมีที่มาที่ไปของมัน   และมีพระไตรปิฏกรองรับอยู่ตรงนั้น   ฟังเผินๆ ก็ดูเหมือนว่าอะไรๆ ก็เป็นกรรมไปหมด   ...หงุดหงิดล่ะสิ??(แซวเล่นนะ)   ความจริงแล้ว   มันไม่ใช่เรื่องกรรมเสียทั้งหมดหรอกครับ   กรรมบางอย่างก็ไม่ได้ให้ผลซึ่งศาสนาพุทธเรียกว่าอโหสิกรรม     ถ้าจะพูดให้เคร่งตามหลักภาษาแล้ว     ควรไม่ควรจะพูดถึง"ผล" ของการกระทำทุกอย่างว่าเป็นกรรม (เผื่อคุณกฤษและคุณฮกหลงจะหายskeptical   อิ อิ อิ)   เพราะกรรมคือการกระทำไม่ใช่ผลของการกระทำ   ผลที่เกิดจากการกระทำควรจะเรียกว่า "วิบากกรรม" มากกว่า    พระพุทธเจ้าทรงตรัสถึงประเภทของกรรมเอาไว้สี่อย่าง   1 กรรมชั่ว  มีวิบากชั่ว 2 กรรมดี  มีวิบากดี 3กรรมดีและชั่ว  มีวิบากทั้งดีและชั่ว (ตรงนี้แหละละเอียดอ่อนและซับซ้อน) 4กรรมไม่ดีและไม่ชั่ว  คือเป็นไปเพื่อความหลุดพ้น (ตรงนี้ก็ยิ่งละเอียดอ่อนไปใหญ่) ที่มา:  พระไตรปิฏกเล่มที่๒๑  อังคุตตรนิกาย  จตุกกนิบาต  ข้อที่๒๓๒ แก้ไขเมื่อ 30 มี.ค. 52 06:50:32 จากคุณ : วัชรานนท์ - [ 30 มี.ค. 52 06:50:12 ]

ความคิดเห็นที่ 84 หุหุ คิดมากกับเรื่องทำนองนี้แหละครับคือความสนุกเล็ก ๆ น้อย ๆ ในชีวิตของผม ผมเรียนมหาลัยมา 4 ปี หลักสูตรที่ผมเรียนก็เต็มไปด้วยกับการขบคิดกับเรื่องที่ไม่ค่อยมีประโยชน์ทั้งนั้นเลย อืม......เข้าใจครับว่า ศาสนาพุทธไม่ได้ตั้งอยู่บน practice แบบ discursive (รึเปล่า?) และไม่ได้ตั้งอยู่บน logos: การใช้ภาษา+เหตุผล (รึเปล่า?) แต่จุดเน้นคือ ความรู้มาจากการปฏิบัติ (รึเปล่า?) แต่ก็ขอบคุณ คุณวัชรานนท์ ที่ยกข้อความพร้อมเขียนอธิบายมาเพิ่มเติมครับ ขออนุญาตตั้งข้อสังเกตุเพิ่มเติมเล็กน้อย ถ้าเกณฑ์การตัดสินคร่าว ๆ ตามที่ยกมาคือ "(ไม่)โลภ (ไม่)โกรธ (ไม่)หลง" หมายความว่า 1. การตัดสินกรรม ไม่ได้ตั้งอยู่บน universal morality ที่ไม่ขึ้นอยู่กับมนุษย์ แต่ 2. กรรมดีหรือชั่วขึ้นอยู่กับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ในหัวคนมากกว่าว่าจะโลภ โกรธ หรือ หลงรึเปล่า มองในแง่นี้ กรรมใดจะดีหรือชั่วนั่น highly subjective รึเปล่า? subjective รวมไปถึงขึ้นอยู่กับสภาพของสังคมที่มนุษย์ผู้นั้นดำรงอยู่ และถูก socialize ขึ้นมา เช่น  mogogamy นั้น เป็นเรื่องที่เป็น norm ในหลาย ๆ วัฒนธรรม แต่ในอีกหลาย ๆ วัฒนธรรม monogamy ก็ไม่ใช่ norm (เช่น ชนเผ่าเอสกิโม ถ้าผมจำไม่ผิด ถือเป็นมารยาทอันดีที่จะ offer ภรรยาตนเองให้กับแขกที่มาพักที่บ้าน) แม้แต่เรื่องความรุนแรง บางวัฒนธรรมปฏิเสธความรุนแรง ในขณะเดียวกัน หลาย ๆ วัฒนธรรมก็ยอมรับความรุนแรงได้ ส่วนเรื่องที่ผม skeptical เกี่ยวกับเรื่องกรรมนั้น อันที่จริง ผมได้ idea มาจากนักปรัชญาชาว Scot คนนึงที่วิจารณ์และไม่เชื่อวิทยาศาสตร์และเครื่องมือที่วิทยาศาสตร์ใช้อย่างการให้เหตุผลแบบ induction น่ะครับ เช่นเดียวกัน ถ้าจะบอกว่า มีกรรมที่ไม่ส่งผล แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าการไม่ส่งผลนั้นเป็นผลมาจากกรรมที่ไม่ส่งผล? ขอเทียบเคียง: ผมคงตั้งคำถามแบบเดียวกันนี้กับนัก Marxism แบบเคร่งคัมภีร์ เชื่อเรื่อง economic determism ว่า คุณรู้ได้อย่างไรว่า สภาพสังคมเป็นผลมาจากสภาพเศรษฐกิจอย่างเดียวโดยไม่มีเงื่อนไขอื่น ๆ เข้ามารองรับและเป็นอิทธิพลเช่นเดียวกัน? หรือผมคิดมากเกินไป? (หุหุ) ปล. ยังไม่ได้ตอบคำถามของกระทู้ ไหนๆ ก็ไหน ๆ แล้วผมขอโค้ด Marx มาดีกว่า: "“Men make their own history, but they do not make it as they please; they do not make it under circumstances chosen by themselves, but under circumstances directly encountered, given, and transmitted from the past.” จากคุณ : ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร - [ 30 มี.ค. 52 12:44:41 ]

ความคิดเห็นที่ 85 คุณฮกหลงฯ คงต้องตอบคำถามคุณอย่างลำบากหน่อยถ้าหากไม่ขอเป็นฝ่ายถามคุณกลับบ้าง ขออนุญาตตามนี้ 1. อะไรคือ universal morality ?  จะเป็นความกรุณาถ้าหากคุณจะยกตัวอย่างมาด้วย 2. รบกวนช่วยให้คำนิยาม "ดี" และ "ชั่ว" ตามความเชื่อของคุณก็จะเป็นความกรุณา สำหรับเรื่องที่ norm ในหลายวัฒนธรรมนั้น  เช่นเอสกิโมอนุญาตให้ภรรยาตนหลับนอนกับแขกที่มาพักบ้าน  (อิ อิ อิ  เห็นทีว่าผมคงต้องหาโอกาสหลบเมียไปเที่ยวขั้วโลกเหนือซะแล้วล่ะ :-))    ผมขอยกตัวอย่างเพิ่มเติมเอาที่โหดร้ายกว่านั้นเลยนะครับ   เช่น   คนบางเผ่าในสมัยก่อนยอมรับการฆ่ามนุษย์ย้ำอีกทีนะครับฆ่ามนุษย์ในเผ่าเดียวกันเพื่อทำพิธีบูชายัญ   และมองว่านั่นเป็นการทำความดี(ให้พระเจ้าหรือภูตผีอะไรก็แล้วแต่มีความสุข)   และเกณฑ์ตัดสินตรงนี้ก็ใช้มาตรฐานอย่างหยาบๆ ที่ผมเล่าไว้ข้างบนล่ะครับ   (ยืนยันตามเดิมว่า  ท่าทีของและเกณฑ์การตัดสินต่อกรรมดี/ชั่วในพุทธศาสนาชัดเจนเสมอไม่เปลี่ยนแปลงตามเงื่อนไข  ชั่วก็คือชั่ว  ดีก็คือดีไม่เป็นปัจจัยของกันและกัน)   กลั่นกรองการกระทำดูว่า 1.มีโทษ   2.ผู้รู้ติเตียน   3.เมื่อยึดถือแล้วย่อมก่อ่ทุกข์โทษให้     อย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งหมดไหม? และกลั่นกรองผลของการกระทำว่าให้โทษ 1. ตนเอง 2. คนนอื่น 3.ตนเองและผู้อื่น อย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งหมดไหม? ส่วนเกณฑ์การตัดสินที่ลึกลงไปกว่านี้อันเกี่ยวเนื่องถึงเรื่องจิต  เจตสิก  คุณต้องไปถามหรือศึกษาอภิธรรมเอาเอง   ตอบไปๆ ...ก็คงจะยิ่งสร้างเครื่องหมาย ???(เควสชั่นมาร์ค)ในสมองคุณมากขึ้น   คำถามในทำนองที่เกี่ยวกับการกระทำที่เกี่ยวเนื่องด้วยจิตนี้มันคาบลูกคาบดอกเกี่ยวเนื่องกันเป็นลูกโซ่  จะตอบคำถามแบบทีละปมทีละข้อคงยาก   ผมทำได้ก็แค่ยกเอาเกณฑ์การตัดสินแบบหยาบๆ มาให้อ่าน     เหมือนเกณฑ์การตัดสิน "สั้น" กับ "ยาว"   ก็คงได้แต่บอกเกณฑ์การวัดแล้วสรุปว่าA ยาวกว่า B    ส่วนสาเหตุที่ทำให้ A ยาวกว่าก็ต้องเป็นหน้าที่ของคนที่สงสัยและอยากสาวลึกไปอีกว่า  อะไรหรือทำไมทำให้ Aสั้น  ?...............ความจริงจะตอบแบบกำปั้นทุบดินก็ได้ก็เพราะมันสั้นน่ะสิ...ก็ไม่มีใครจะเถียงได้    อย่างไรก็แล้วแต่  นี่เป็นแค่การยกตัวอย่างนะ ตอบคำถามสุดท้าย  คิดมากไปหน่อยครับ    รอยหยักในสมองของผมไม่ค่อยเยอะ   จึงตอบแบบกำปั้นทุบดินอย่างนี้แหละ   ว่าคุณคิดมาก    จะรอคำตอบจากคุณจากคำถามทั้งสองข้างบนเพื่อแลกเปลี่ยนมุมมอง แก้ไขเมื่อ 30 มี.ค. 52 15:52:15 แก้ไขเมื่อ 30 มี.ค. 52 15:49:49 แก้ไขเมื่อ 30 มี.ค. 52 15:46:30 จากคุณ : วัชรานนท์ - [ 30 มี.ค. 52 15:43:51 ]

ความคิดเห็นที่ 86 เข้ามาอ่านครับ เพลิดเพลินดี คุณวัชรานนท์มีความรู้เยอะดีครับ ขอแสดงความนับถือ ส่วนคุณ krisdaw, คุณฮกหลง ฯ ก็มีความคิดเหตุผลที่ดีครับ สมกับเป็นนักวิชาการ อ่านแล้วก็อยากจะมีความรู้อภิธรรมบ้างเหมือนกัน จะได้เอาไว้อธิบาย อภิปรายกับเขาได้ แต่คงเอาไว้ก่อน ขอปฏิบัติแบบเด็กเลี้ยงควาย ไร้ความรู้ปริยัติไปก่อน ไม่ทราบคุณฮกหลงฯ หรือคุณ krisdaw เคยอ่านงานของเจ้าคุณประยุทธ์ ปยุตโต ไหมครับ ผมว่างานหลายชิ้นของท่าน สามารถนำมาสู่ความเข้าใจในด้านพุทธศาสนาในฐานะของวิทยาศาสตร์ หรือปรัชญาได้ ผมเองก็ไม่ค่อยได้อ่านงานของท่านมากเท่าไร เคยอ่านเรื่อง "พุทธศาสนาในฐานะเป็นรากฐานของวิทยาศาสตร์" นานแล้ว รุ้สึกประทับใจดี ผมว่าหนังสือของท่านจะเหมาะกับคนอยากจะเข้าใจพุทธศาสนาตามแนวทางของวิชาการแบบมีเหตุผล highly recommended ครับ [ผมเองคิดว่าถ้าจะซื้อหนังสือธรรมะติดบ้านในอนาคต ก็คงจะมีเรื่องพุทธธรรม กับ พจนานุกรมพุทธศาสตร์ของท่านเป็น reference เอาไว้] จากคุณ : Ichiro-san - [ 30 มี.ค. 52 19:10:40 A:128.12.172.12 X: TicketID:199968 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ขอบคุณคุณวัชรานนท์ครับ มาตอบคำถาม 2 ข้อก่อน 1. อะไรก็ตามที่เป็น universality ก็คือ สิ่งที่เป็นจริงเสมอ ไม่ขึ้นอยู่กับสถานที่หรือเวลา ไม่แปรเปลี่ยน เช่น universal truth คือสิ่งที่เป็นจริงเสมอ ในบาง tradition ถือกันว่า สิ่งที่เป็น universal truth คือพวก tautology พวกกฎทางตรรกะ (เช่น law of contradiction) หรือ universal morality ตัว concept ของมันก็คือ ความดีหรือสิ่งที่ควรทำ ที่มีเกณฑ์เดียว ไม่แปรเปลี่ยน เป็นความดีอย่างสากล ซึ่งจะนำไปสู่คำถามต่อไป 2. IMHO ผมว่า เราไม่สามารถพูดถึงความ "ดี" หรือความ "ชั่ว" ได้อย่างลอย ๆ แต่ต้อง put in context เสมอ ดังนั้น ผมจึงไม่เชื่อว่ามีสิ่งที่เรียกว่าเป็นความดีหรือความชั่วทั่ว  ๆ หรือสิ่งที่เป็น universal ครับ เพราะฉะนั้น เราอาจใช้ไม้บรรทัดวัดสิ่ง 2 สิ่งที่มีความยาวไม่เท่ากันได้ เพราะในแง่นี้แล้ว เรากำลังได้ข้อมูลเชิงประจักษ์ที่ไม่น่าจะมีการคาดเคลื่อนต่างกันนัก (เข้าใจว่าทุกวัฒนธรรมบนโลกคงเป็นตรงกันว่า ผลมะพร้าวใหญ่กว่าผลส้ม) แต่เรื่องความดี/ชั่วนั้น เป็นประดิษฐกรรมของมนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เป็นประดิษฐกรรมเชิงการให้คุณค่า และการ represent คุณค่านั้น ซึ่งมันแปรเปลี่ยนตลอดเวลา ปล. ไม่เคยอ่านงานท่านประยุทธ์โดยตรงครับ แต่เคยอ่าน article เมื่อนานมาแล้วที่วิเคราะห์ความคิดของท่าน และความคิดของท่านพุทธทาสว่าเกิดขึ้นบนบริบทการเปลี่ยนแปลงสังคมไทย โดยเเฉพาะการเกิดขึ้นของชนชั้นกระฎุมพีใหม่ที่ก้าวไปสู่ความเป็นสมัยใหม่ ความคิดของปราชญ์ด้านพุทธเหล่านี้เกิดขึ้นบน condition เหล่านี้ครับ จากคุณ : ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร - [ 31 มี.ค. 52 14:48:38 ]

ความคิดเห็นที่ 88 คุณฮกหลงฯ 1. สำหรับพุทธศาสนาแล้ว    ทำกรรมอย่างใดไว้ย่อมได้รับผลกรรมเช่นนั้นเสมอ   คือกรรมดีก็ย่อมได้รับผลดี  ชั่วก็ได้รับกรรมชั่ว.....อันนี้เป็นจริงเสมอ  ไม่ขึ้นอยู่กับเวลาและสถานที่    พุทธศาสนาเชื่อตามนี้   คงต้องย้ำอีกทีว่านี่ไม่ใช่ "กติกา" หรือข้อ "บัญัตติ" ที่ศาสนาพุทธทำขึ้นไว้ให้คนเชื่อ   พระพุทธเจ้าทรงค้นพบ   และพระองค์ก็ไม่ได้บอกให้ใครเชื่อแต่ต้องมาพิสูจน์  มันเป็นของมันอยู่อย่างนี้ก่อนพระพุทธเจ้าแสนกัปป์แสนกัลป์แล้ว    พูดง่ายๆ ก็คือ  เรื่องกรรมดีกรรมชั่วนี้ไม่ใช่ "ผลผลิต" ของศาสนาพุทธ   แต่เป็นสิ่งที่มาพร้อมๆ กับโลก   ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง   และพุทธศาสนาไม่ได้มีบทลงโทษหรือข้อห้ามว่าต้องเชื่อ (คุณต้องทำความเข้าใจตรงนี้)   ดังนั้น   คนใดที่กระทำกรรมดี/ชั่วอย่างใดอย่างหนึ่งเอาไว้   ไม่ว่าจะมาจากเผ่าไหนหรือ tradition ไหน  ในมุมมองของศาสนาพุทธ  หรือถ้าจะพูดให้ถูกต้องกว่านี้ก็คือ  ตามกฏธรรมชาติแล้ว  คนๆ นั้นก็จักต้องได้รับผลของกรรมดี/ชั่วตรงนั้น ส่วนใครจะเชื่อตรงนี้หรือไม่เชื่อไม่มีผลใดๆ    เหมือนอย่างที่ใครจะเชื่อกฏวิทยาศาสตร์หรือไม่ก็ไม่มีผลให้กฏนั้นเปลี่ยนแปลง   "วัต:-)่อมตกจากที่สูงลงสู่ที่ต่ำจากแรงโน้มถ่วงของโลก"    ใครไม่เชื่อกฏแรงโน้มถ่วงของโลกตรงนี้ก็ไม่มีใครห้ามได้  และก็ไม่ได้ทำให้กฏนี้เปลี่ยนแปลงไปฉันใด    ใครที่ไม่เชื่อเรื่องกฏแห่งกรรมแล้ว  ก็ไม่ได้ทำให้กฏแห่งกรรมเปลี่ยนไปว่าทำดีแล้วได้ชั่วฉันนั้น    เพราะว่า "กฏแห่งกรรม" เป็นเรื่องของธรรมชาติที่พระพุทธเจ้าค้นพบ  เหมือนที่นักวิทยาศาสตร์คนพบกฏอื่นๆ นั่นแหละ 2.   ตัวอย่างเรื่อง "ดี/ชั่ว" หรือ "สั้น/ยาว"  นั้น   ผมไม่ได้พุ่งประเด็นไปที่เรื่อง "ข้อมูลเชิงประจักษ์" เช่นผลมะพร้าวใหญ่/ยาวกว่าผลส้มตามที่คุณฮกหลงฯ อธิบายมา   ถ้าหากจะพูดประเด็นนี้แล้ว  ข้อมูลเชิงประจักษ์จากการวัดผลกรรมดี/ชั่ว ก็ยิ่งเห็นกันดาษดื่นในสังคม  นายก. รวยกว่านาย ข.  นาย ค. ถูกลงโทษ แต่นาย ง. ได้รับรางวัลอะไรอย่งนี้เป็นต้น   ตรงนี้ผมอาจจะพูดไม่ชัดเจน  จึงทำให้คุณตีประเด็นผิด ประเด็นของผมก็คือเรื่องความ  "ดี/ชั่ว" .....และคุณฮกหลงฯ ก็เห็นว่าไม่สามารถพูดถึงได้อย่างลอยๆ แต่ต้อง put in context เสมอ  คุณฮกหลงฯ จึงไม่เชื่อว่ามีสิ่งที่เรียกว่าความดีหรือความชั่ว   นี่คือประเด็นที่ถกเถียงกันมาตลอด    ผมจะลอง put in context เรื่องดี/ชั่ว  ซึ่งอาจจะเกี่ยวโยงไปถึงภาษาศาสตร์ที่คุณกฤษถนัดอยู่บ้าง   หากผิดพลาดตรงไหนและหากคุณกฤษอ่านอยู่  ผมน้อมรับคำท้วงติงครับ จากคุณ : วัชรานนท์ - [ 31 มี.ค. 52 21:28:53 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ภาษา/คำพูดที่เราๆ ท่านๆ พูดและเขียนกันปัจจุบันนี้น่าจะถูกแยกได้สองประเภทคือ 1. คำที่แสดงมโมนทัศน์รวม(Complex Vision, วัชรานนท์) 2. คำที่แสดงมโนทัศน์เดี่ยว(Single Vision, วัชรานนท์) คำที่แสดงมโนทัศน์รวมก็คือคำที่ได้ฟังแล้ว  เราสามารถหาคำ วลี  อนุประโยคและประโยคมาอธิบายคำๆ นั้นแล้วเกิดภาพได้  เช่น ควาย  เราก็จะอธิบายตาม "มโนทัศน์รวม"ได้คร่าวๆ ดังนี้  ควายคือสัตว์สี่เท้า  มีเขา  สีดำ  มีหาง  ชอบกินหญ้า  และนอนในหนองน้ำ ส่วนคำที่แสดงมโนทัศน์เดี่ยวก็คือคำที่มองเผินๆ แล้วไม่อาจจะอธิบายตามVisionของเรา เช่น ขาว/ดำ   สั้น/ยาว  รวมไปถึง "ดี/ชั่ว" ด้วย   ในกรณีเมื่อถามว่าสั้นคืออะไร ??  เราไม่อาจจะตั้งมโมนทัศน์ได้ว่าสั้นมันคืออะไร  การตอบแบบกำปั้นทุบดินว่า  สั้นก็คือไม่ยาวนั้นจึงไม่ผิด     เช่นนี้  โดยทั่วๆ ไปแล้วการที่จะนิยาม ดี/ชั่วซึ่งเป็นคำมโมนทัศน์เดี่ยวจึงดูจะยาก   จึงทำให้นักคิดบางท่านเข้าใจว่าดี/ชั่วไม่มีตัวตนเพราะไม่สามารถอธิบายได้    สำหรับท่าทีของศาสนาพุทธแล้ว      และเชื่อว่าดี/ชั่วสามารถแทนที่ด้วยชุดของคำอื่นๆ (มโมนทัศน์รวม)   เช่นเมื่อเราบอกว่า  นาย ก. ขโมยทรัยคนอื่น   และการกระทำนั้นถือเป็นกรรมชั่ว ....พฤติกรรมที่ถูกตัดสินว่า "ชั่ว" ตรงนี้   เราสามารถจินตนาการด้วยมนโมทัศน์ว่า  ประกอบด้วยสองฝ่าย  คือฝ่ายขโมย  และฝ่ายที่เป็นเจ้าทรัพย์  และ "ผล"การกระทำดังกล่าวอย่างน้อยๆ ก็สร้างความทุกข์ให้แก่เจ้าของทรัพย์คือคนอื่นได้รับทุกข์  นอกจากนั้นตัวขโมยเองก็อาจจะได้รับ "วิบากกรรม" ในภายหลังอาจจะติดคุกก็ได้   นี่แหละคือการดำรงอยู่ของ "ชั่ว"   ที่สามารถอธิบายด้วยชุดคำอื่นๆ .....หากคุณฮกหลงจะมองว่าชั่ว/ดีไม่มีหรือเป็นประดิษฐกรรมของมนุษย์  ก็จงเห็นตามที่เห็นเถิดครับ แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 52 03:04:00 จากคุณ : วัชรานนท์ - [ 31 มี.ค. 52 22:10:48 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ผมคงต้องยุติการแลกเปลียนมุมมองเอาไว้แค่นี้  พูดไปพูดมาก็ดูเหมือนว่าจะกลับเข้าวังวนเดิมๆ   บางทีคนสองคนยืนกันคนละฝั่งแม่น้ำ  ตะโกนถามว่าฝั่งนั้นบรรยากาศเป็นอย่างไร    ซึ่ง"บรรยากาศ" ของแต่ละฝั่งอาจไม่คล้ายกันแม้ว่าจุดยืนของแต่ละคนจะเรียกว่า "ฝั่ง" เหมือนกัน   การพยายามบรรยายบรรยากาศของฝั่งหนึ่งให้อีกฝั่งหนึ่งฟัง  อาจจะเข้าใจยากเว้นไว้เสียแต่ว่าคนที่อยากจะรู้ว่าบรรยากาศของอีกฝั่งเป็นเช่นไรเห็นทีว่าคงต้องข้ามมายืนอยู่อีกฝั่งสัมผัสด้วยตัวเองนั่นแหละ ขอบคุณทุกท่าน จากคุณ : วัชรานนท์ - [ 31 มี.ค. 52 23:14:09 ]

ความคิดเห็นที่ 91 โอ ขอบคุณคุณวัชรานนท์ด้วยเช่นกันครับ ^^ จากคุณ : ฮกหลงผู้หยั่งรู้ฟ้ามหาสมุทร - [ 2 เม.ย. 52 01:04:49 ]

ความคิดเห็นที่ 92 คนโง่ ย่อมคิดไกลเกินไป จนไม่มีประโยชน์ "คนโง่ก็ไปคิดเอา สิบเบี้ยไกลมือ, คนฉลาดก็ไปคิดเอา หนึ่งเบี้ย สองเบี้ย ใกล้มือ" นี้เป็นคำพูดพื้นบ้าน, ซึ่งดูเหมือนจะมีอยู่ทั่วไป ว่า คนโง่คิดไกลอย่างนี้ เพราะฉะนั้น ชาติหน้าของคนโง่ จะต้องอยู่ไกล หลังจากตายไปแล้วอยู่เสมอ แต่ชาติหน้าของคนฉลาด ต้องอยู่ที่นี่ และเดี๋ยวนี้ ติดต่อกันไปทีเดียว จึงสามารถ ป้องกันมันได้ คนโง่จะเอาเรื่องเหตุ ไว้ที่ชาติอื่น,เอาผลไว้ที่ชาติอื่น, แล้วมันจะทำกัน ได้อย่างไร, เช่นว่าเดี๋ยวนี้ เราจะมีความทุกข์เราต้องการ จะตัดต้นเหตุ ของความทุกข์, แล้วเราเอาเหตุ ของความทุกข์ ไปไว้ที่ชาติอื่น คือ ชาติที่แล้วมา อย่างนี้ มันจะตัดต้นเหตุ ของความทุกข์ ได้อย่างไร นี่พูดถึง ชาติ ของร่างกาย มันต้องอยู่ในชาติ ทางร่างกายเดียวกันนี้, ทั้งเหตุและผล เราจึงจะสามารถ ตัด ต้นเหตุ แห่งความทุกข์นั้นได้ และได้รับผล เป็นความไม่ทุกข์ได้ สิ่งต่างๆ ต้อง อยู่ในวิสัย ที่เราจะเกี่ยวข้องได้ จัดการได้ มันจึงจะเป็นประโยชน์, ถ้าเอาไปไว้กันเสีย คนละชาติแล้ว มันแทบจะ ไม่มีประโยชน์อะไร และในบางกรณี มันทำไม่ได้ เหมือนกับที่ เราจะดับทุกข์ ของชาตินี้ แต่เหตุของมัน อยู่ที่ ชาติก่อนโน้นแล้ว จะไปดับได้อย่างไร. จาก ธรรมบรรยาย เรื่อง ชาตินี้ ชาติหน้า โดย พุทธทาส เมื่อ ชาตินี้ ชาติหน้า วันที่ ๒๔ เมษายน ๒๕๑๐ อ่านรายละเอียดได้ที http://www.buddhadasa.com/budmagazine/futureworld1.html จากคุณ : ธนิตา - [ 2 เม.ย. 52 15:23:07 ]

ความคิดเห็นที่ 93 การเชื่อเรื่องกรรมเป็นของดีครับ เพราะทำให้คนมี หิริ โอตตัปปะ .....รู้จักละอายและเกรงกลัวต่อบาป ความคิดส่วนตัวของผมคือ เรื่องของอดีต เป็นสิ่งที่เราแก้ไขไม่ได้ เรื่องของอนาคต เป็นสิ่งที่เราไม่รู้แน่นอน สิ่งที่ควรทำ ก็คือ ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด ทำกรรมดีให้มากเท่าที่จะทำได้ ทำความดี ละเว้นความชั่ว ทำจิตใจให้บริสุทธิ์ ....เป็นสิ่งที่เราควรทำอยู่แล้วครับ แค่ถือศีล 5 ให้ครบ ........ก็ลดการสร้างกรรมใหม่ได้เยอะแล้ว สมัยนี้มีคนไทยกี่คน   ....รักษาศีล 5 ครบ ....สวดมนต์ก่อนนอนทุกคืน ....ทำบุญกับคนใกล้ตัว (พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย) สิ่งเหล่านี้ไม่ต้องแสกนกรรม ก็ควรทำอยู่แล้วครับ   ว่าแล้วก็ฝากโหวตกระทู้ ส่งเสริมให้คนทำกรรมดีครับ http://www.pantip.com/cafe/sinthorn/topic/I7664058/I7664058.html จากคุณ : อภิมหาชาตบุตร - [ 3 เม.ย. 52 23:47:24 ]

ความคิดเห็นที่ 94 หนังสือ time magazine บอกว่าที่อเมริกา ได้มีงานวิจัย พบว่า คนที่มีความสุขมากที่สุดในโลก ก็คือ พระในทางพุทธศาสนา โดยทดสอบด้วยการสแกนสมองของพระที่ ทำสมาธิ และได้ผลลัพธ์ ออกมาว่าเป็นจริง.. หลักความ เชื่อของศาสนาพุทธ ก็คือ เหตุที่ทำให้เกิดความสุข นั้นก็คือ อยู่กับปัจจุบันขณะ ปล่อยวางได้ในสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว ควบคุมความอยากที่ไม่มีสิ้นสุด ไม่ใช้ความรุนแรง ไม่ทะเลาะ และใช้หลัก เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร ให้อภัย ตัวเอง และผู้อื่น มีจิตใจเมตตากรุณา และเสียสละเพื่อผู้อื่น อริยะสัจ 4 สิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงค้นพบและ บอกไว้ ว่าด้วย ทุกข์ สมุทัย มรรค นิโรธ แท้จริงแล้วก็คือ ทางเดินไปหาคำว่า " ความสุข " เพราะถ้าเมื่อไรเรากำจัด " ความทุกข์ " ได้แล้ว ความสุขก็จะเกิดขึ้นทันที อุปสรรคของความสุข ก็คือ แรงปรารถนา และตัณหา พระอาจารย์บอกว่า คนเราจะมีความสุขมันไม่มีขึ้นอยู่กับว่า " มีเท่าไร " แต่ขึ้นอยู่ที่ว่าเรา " พอเมื่อไร " ความสุขไม่ได้ขึ้นกับจำนวนสิ่งของที่เรามีหรือเราได้... ที่มา: Forward Mail จากคุณ : อภิมหาชาตบุตร - [ 4 เม.ย. 52 01:00:13 ]

ความคิดเห็นที่ 95 การที่พุทธศาสนาสอนเรื่องกรรมลิขิต .....แทนที่จะเป็นพรหมลิขิต หรือความประสงค์ของพระเจ้า เพราะพุทธศาสนาต้องการสอนสิ่งที่เป็นเหตุเป็นผล+พิสูจน์ได้+ไม่งมงาย เหตุไม่ดีที่เกิดขึ้นกับเราก็ 1. เพราะกรรมของเรา 2. ถ้ามีคนอื่นเกี่ยวข้อง ก็เป็นการสร้างกรรมระหว่างกัน 3. เหตุอื่นๆ ทางธรรมชาติ (ดูความคิดเห็นที่ 31) .........ไม่ใช่ประสงค์ของพระเจ้าองค์ใดทั้งนั้น ถ้าจะนับว่ามีพระเจ้า...พระเจ้าของพุทธศาสนาคือ ธรรมชาติ สิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาิติก็จะใช้ธรรมชาติอธิบาย ดังที่อธิบายในความคิดเห็นที่ 31 ด้านบนครับ สิ่งที่พิสูจน์ไม่ได้ เช่น กำเนิดของโลก ....ก็ไม่จำเป็นต้องอธิบาย เพราะมันเป็นเรื่องของธรรมชาติ ส่วนที่มีการกล่าวถึงเรื่องสวรรค์ นรก ชาติก่อน ชาติหน้า .......สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงกุศโลบาย   ไม่ใช่ธรรมะ  ไม่ใช่คำสอนของพระพุทธเจ้า พุทธศาสนามีกำเนิดในชมพูทวีปซึ่งศาสนาพราหมณ์เป็นที่นิยมมาก่อน ....ศาสนาพราหมณ์เชื่อเรื่องสวรรค์ นรก ชาติก่อน ชาติหน้า ที่สำคัญศาสนาพราหมณ์กำหนดเรื่องชั้นวรรณะในชมพูทวีป การจะชักจูงให้คนหันมาสนใจพุทธศาสนา ....จึงต้องมีการกล่าวเปรียบเทียบเรื่องสวรรค์ นรก ชาติก่อน ชาติหน้า ยอมให้ผู้เปลี่ยนมานับถือพุทธรักษาธรรมเนียมปฏิบัติของศาสนาพราหมณ์ พระสงฆ์รุ่นแรกๆ ในชมพูทวีปเคยนับถือศาสนาพราหมณ์มาก่อนเยอะแยะ ....หลายท่านบูชาไฟมาก่อน ท่านที่ศึกษาพุทธศาสนาน่าจะทราบดี พิธีกรรมหลายๆ อย่างที่ชาวไทยพุทธปฏิบัติมาจากศานาพราหมณ์ซะเยอะ .....เพราะเหตุที่พุทธศาสนามีกำเนิดในชมพูทวีป การกล่าวเปรียบเทียบเรื่องสวรรค์ นรก ชาติก่อน ชาติหน้าจึงติดมาด้วย แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 52 01:39:14 แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 52 01:32:05 จากคุณ : อภิมหาชาตบุตร - [ 4 เม.ย. 52 01:25:40 ]