ความคิดเห็นที่ 1 คือว่ามันจะมีป้ายบอกทางไปขึ้นรถบัสอ่ะค่ะ มีเป็นระยะๆ มีภาษาอังกฤษประกอบด้วย จำไม่ได้เหมือนกันว่าออกประตูไหนยังไง แต่ว่าลองไปเองดูนะคะ ไปไม่ยาก ถ้าหาไม่เจอก็ลองถามคนแถวนั้นก็ได้ พอไปถึงให้ไปซื้อแสตมป์ที่เอเอ็มพีเอ็มก่อน บอกราคาเค้าว่าเอาแบบกี่เยน ละก็ขึ้นไปชั้นบน มีป้ายบอกทางอีกเหมือนกัน จะทำรีเอนทรี่ มีเอกสารสองใบค่ะ ใบนึงเป็นคล้ายๆ ใบคำร้องอะไรประมาณนั้น อีกใบเป็นใบที่้เราเอาแสตมป์ที่ซื้อมาไปติด ละก็เลือกว่าจะทำอะไร http://www.immi-moj.go.jp/english/tetuduki/index.html คลิกที่ Application for Re-entry Permit มีตัวอย่างการกรอกใบคำร้องค่ะ ไม่ทราบว่าภาษาญี่ปุ่นโอเคมั้ยคะ ถ้าโอเคดูที่หน้านี้เลยค่ะ http://www.moj.go.jp/ONLINE/IMMIGRATION/16-5.html มีให้โหลด ตรงที่มันมีลิงค์ไปลองกดดูก็ได้ค่ะ เอกสารที่ต้องใช้ทั้งสองอันด้วย ถ้ามีเครื่องปรินท์ก็โหลดมากรอกก่อนไปก็ได้ค่ะ จากคุณ : toriko - [ 7 เม.ย. 52 00:29:04 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่มีข้อมูลของสถานที่ให้ แต่มีความหวังดีให้ ลองใจเย็นๆก่อนดีมั้ยคะ ตอนนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดี สามีของคุณเจ้าของกระทู้เลยอารมณ์ไม่ค่อยดีหรือเปล่า แล้วอีกอย่างอาจบวกด้วยความเครียดของคุณด้วยหรือเปล่าเนื่องจากเห็นว่าเพิ่งย้ายมาถึงไม่นาน ใจเย็นๆนะคะ เพิ่งย้ายบ้านอาจจะทำให้เครียด จริงๆแล้ว...ภรรยาต่างแดนส่วนใหญ่ต่างต้องพึ่งพาตัวเองบ้างทุกคนนะคะ ถ้าอยากได้ข้อมูลเพิ่มเติมอะไรลองมาถามพี่ๆน้องๆในห้องนี้นำทางก่อนก็ได้ เหมือนเช่นที่มาตั้งถามเป็นกระทู้นี้ พี่ๆน้องๆที่นี่ต่างใจดีทุกคนค่ะ จากคุณ : youkay - [ 7 เม.ย. 52 01:21:58 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แรกสุด เราว่าต้องใจเย็นๆ ตั้งสติให้ดี อย่าวู่วาม เจอคำตอบช็อคใจเราให้นิ่งเข้าไว้ และหาเหตุผลว่าทำไมเขาพูดแบบนั้น จริงๆ เขาอาจจะพูดตามความคิดของเขา (เช่น เมื่อมาอยู่ญี่ปุ่น น่าจะช่วยเหลือตัวเอง กลับเมืองไทยเอง ควรเตรียมหาข้อมูลเอง ช่วยท้งหมดคงไม่ได้หรอก อะไรทำนองนั้น) แต่มันสวนกับความคิดของเรา (เรื่องแค่นี้ ถ้าไม่ช่วย ก็แนะนำสักนิดก็ดีว่าควรไปที่ไหน อย่างไร แต่นี่บอกปัดไม่ช่วยเอาเสียดื้อๆ ทั้งที่เป็นสามีแต่แล้งน้ำใจชะมัด) จากประสบการณ์ ผู้ชายญี่ปุ่นมักชอบถูกเอาใจ และรับบริการ มากกว่าให้บริการ ไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกใคร และเมื่ออยู่กันนานๆไป อาจดูเหมือนไม่มีน้ำใจ (ซึ่งคนไทยเรามองเป็นเรื่องปกติที่ช่วยเหลือกันเท่าที่ทำได้ แต่ทางเขาอาจมองเป็นเรื่องไม่ปกติที่ต้องมาทำอะไรให้คนอื่น และคนญี่ปุ่นไม่ค่อยหยวนๆ หรือยอมทำหรือไปในสิงที่ตนไม่สนใจ คนไทยจะชินกับการเอ่ย"ไม่เป็นไร"กับทุกเรื่อง และคนทุกคน แต่สำหรับคนญี่ปุ่นจะใช้กับคนนอกบ้านที่ไม่สนิท หรือผู้มีพระคุณ แต่คนในบ้าน ถ้าเห็นไม่เข้าตาก็เป็นเรื่องกันได้เหมือนกัน แม้บางเรื่องเรามองว่าเล็กน้อยก็ตาม)   เราว่าคงต้องทำใจยอมรับ และเมื่อเขาบอกแบบนั้น ก็ลองพึ่งตัวเองมากขึ้น พยายามพึ่งพาเขาน้อยลง และขอร้องเขาในสิ่งที่เราทำเองไม่ได้ หรือไม่เข้าใจเลย จากคุณ : silkroad - [ 7 เม.ย. 52 02:03:28 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หาเจอบล็อกอันนี้มาค่ะ http://densubindex.bravehost.com/back1.htm ไปไม่ยากค่ะ เพราะญี่ปุ่นมีการเดินทางที่สะดวกอยู่แล้ว ลองไปแค่ครั้งเดียวรับรองว่าต่อไปก็ไปที่ไหนๆเอง ทำอะไรเองได้สบายๆ สนุกอีกต่างหาก ใจเย็นๆนะคะ เค้าอาจจะแค่อยากให้เราทำอะไรๆได้เอง เราต้องทำเรื่องธุระพวกนี้ให้เป็นเรื่องเล็กให้ได้ค่ะ จากคุณ : minisealion - [ 7 เม.ย. 52 03:25:23 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณทุกๆคำแนะนำนะคะตัวลิงค์ที่ให้มามีประโยชน์มากๆค่ะ ตัวเรายังเสียใจกับเหตุการณ์เมื่อคืนอยู่ เราเองภาษาญี่ปุ่นงูๆปลาๆเท่านั้น ทำให้มีเรื่องต้องพึ่งพาเค้าหลายเรื่อง แต่อยู่ที่นี่มันเครียดเพราะภาษาที่เราไม่เข้าใจ ทำอะไรก็ต้องคอยถามเค้าทุกเรื่องให้อธิบาย พาลนึกโกรธว่าเอาเรามาที่นี่ทำไม ทำไมไม่ไปประเทศที่ใช้ภาษา้อังกฤษสื่อสาร เราเรียนภาษาญี่ปุ่นโดยการอ่านเอง รู้เรื่องมั่งไม่รู้เรื่องมั่ง เราเครียดมากค่ะ จากเคยทำอะไรเองกลายเป็นคนต้องพึ่งพาเค้าตลอด เราโทษตัวเองตลอดว่าคิดผิดที่แต่งงานมาอยู่ที่นี่ อยากกลับไปทำงานให้ชีวิตยุ่งเหยิง แบบตอนอยู่ไทยดีกว่าอยู่แบบพึ่งพาเค้าแบบนี้ ขอบคุณมากๆๆๆสำหรับคำแนะนำค่ะ เราไม่ค่อยเข้าใจเส้นทางรถไฟของที่นี่ ถ้าขึ้นของคนละบริษัทกันเราจะหาสถานีเจอได้ยังไง เช่นเราใช้ Toei Line สาย Asakusa ต่อจากนี้เราจะไปขึ้น JR Yamanote Line ได้ที่ไหนคะ จากคุณ : นกพลัดรัง - [ 7 เม.ย. 52 06:49:09 A:218.226.103.13 X: TicketID:211171 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรื่องปัญหาสามีภรรยา เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน ลุงกับป้าอยู่กันมาเมื่อเดือนที่แล้วครบสิบสี่ปี อยากจะบอกว่า อยากจะเลือกตั้งแต่ปีแรกๆเพราะอยากกลับไปมีชีวิตที่อิสระเหมือนที่เมืองไทย เคยไปไหนมาไหนคนเดียวได้ แต่ต้องมารอเขาอนุญาตก่อนถึงไปไหนได้ คิดดูว่าต้องอดทนแค่ไหนสำหรับคนที่รักอิสระ ทะเลาะกันบ้านจะแตกก็นับครั้งไม่ถ้วน ไม่ใช่จะรักกันหวานหยดตลอดเวลา แต่เมื่อเวลามันผ่านไป เราก็อภัยให้กัน รักกัน ผูกพันกันมากขึ้น การที่เขาให้คุณเรียนรู้ในการใช้ชีวิตเองนั้นก็เป็นการดี คุณมีความรู้ความสามารถมากกว่าป้า คงไม่ยากที่จะใช้ชีวิตที่ญี่ปุ่นอย่างมีความสุข ชีวิตคู่ ต้องศึกษาเรียนรู้กันไปเรื่อยๆไม่จบ บางครั้งเราคิดว่าเรารู้จักเขาดีพอแล้ว แต่เมื่อเวลาผ่านไปมันอาจจะไม่ใช่ ขอให้หาเพื่อนที่ไว้ใจได้ พูดคุยกันถูกอารมณ์ เอาไว้เป็นเพื่อนเที่ยว เพื่อนกิน ชีวิตจะได้ไม่อับเฉาเกินไป การที่เรามีเพื่อนที่เข้าใจเรา พูดคุยภาษาไทยได้อย่างเปิดอก จะช่วยให้เราไม่เครียดมากนัก เข้ามาพูดคุยกับเพื่อนๆแม่บ้านในห้องนี้บ่อยๆ อีกหน่อยคุณจะสบายใจขึ้น มีสามีญี่ปุ่นก็ดีอย่างเสียอย่าง แต่เมื่อแต่งกันมาแล้ว ก็ต้องฝ่าฟันกันไป เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : พนอจัน - [ 7 เม.ย. 52 07:15:53 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อยากให้กิฟปลอบใจคุณนกพลัดรัง สู้ไว้นะคะ คุณต้องทำได้ท่องไว้ค่ะ เป็นคำที่ติดตัวเรามาตลอดเวลาเราเจออะไรที่คิดว่า "ฉันจะทำได้หรือ" อะไรทีมันยากๆเราก็ผ่านมาได้นะคะ ยิ้มและสู้ไว้ค่ะ เรื่องรถไฟรอท่านอื่น มาตอบนะคะ เราไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่เหมือนกัน จากคุณ : you are my love and only love - [ 7 เม.ย. 52 07:16:08 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คุณนกพลัดรังคะ เราอยากแนะนำให้คุณ ปริ้นส์เอกสาร ออกมากรอกข้อความให้เรียบร้อยก่อนก็จะดีมากๆค่ะ ตามที่คุณ toriko แจ้งไว้ จากนั้น ก็เตรียมหนังสือเดินทาง เตรียมสตางค์ค่าทำรีเอ็นทรี่ให้พร้อม จะเอาแบบไหน? แบบไป-กลับแค่เที่ยวเดียว   หรือว่ามัลติเปิ้ล ไปกลับได้หลายครั้ง ตามอายุของวีซ่า จากนั้น ง่ายมากค่ะ Toei Line สาย Asakusa ลงที่สถานีรถไฟ ชิมบาชิ  แล้วต่อ JR. Yamanote ไปลงที่สถานี Shinagawa  ออกประตูทางทิศตะวันออกค่ะ ปล. วันจันทร์ที่ ๑๓ ถึงวันศุกร์ที่ ๑๗ เมษายน เรายังว่างนะ อาสาพาไปทำก็ได้ค่ะ ติดต่อหลังไมค์มานะคะ  (บริการฟรี ไม่คิดสตางค์ค่ะ) เอกสารที่ต้องเตรียม ปากกา (ติดกระเป๋าไว้เผื่อใช้เขียนอะไรเพิ่มเติม) หนังสือเดินทาง เอกสารที่กรอกข้อความเรียบร้อยแล้ว สตางค์ สำหรับจ่ายค่าธรรมเนียม รีเอ็นทรี่ แบบไป-กลับเที่ยวเดียว ๓๐๐๐ เยน รีเอ็นที่แบบไปกลับหลายเที่ยว ตามอายุของวีซ่า  ๖๐๐๐ เยน (เราเลือกทำแบบมัลติเปิ้ลทุกทีค่ะ เพราะว่าเผื่อจะต้องเดินทางแบบฉุกเฉิน ก็จะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องการขอรีเอ็นทรี่บ่อยๆ ทำมัลติเปิ้ลครั้งเดียวไปเลย สบายใจ) ตอนมาอยู่ญี่ปุ่นใหม่ๆ สามีพาไปครั้งเดียว หลังจากนั้น เขียนเอง กรอกเอกสารเอง และไปทำเรื่องเอง  แรกๆก็อาจจะวุ่นวาย ประหม่านิดนึง แต่เดียวนี้ชินแล้วค่ะ จากคุณ : OKANEMOCHI - [ 7 เม.ย. 52 07:28:30 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คนเราคิดไม่เหมือนกัน อย่าคิดมากเลยคะ เราว่าในแง่ดีของครอบครัวคุณคือคุณจะเข้มแข็งและยืนได้เร็วนะ บ้านเราคุณสามีทำให้หมดเลย เราแทบไม่รู้อะไรเลยจริงๆ พูดง่ายๆ ออกไปข้างนอกก็ตายแล้วอ่ะ บางครั้งมันก็น่าหงุดหงิดนะที่เราไม่ได้ทำอะไรๆ ด้วยตัวเองเพื่อที่จะเรียนรู้ภาคปฏิบัติน่ะ อย่าคิดมากนะคะ ข้อดีข้อเสียมันต่างกัน และคนเราต้องอยู่กันอีกนาน มองอะไรๆ ให้บวกๆ ไว้เป็นดีกว่าคะ ส่วน re entry  หลักๆ แค่กรอกเอกสารและไปยื่นเท่านั้นเองคะ ไม่ต้องมีเอกสารอะไรประกอบ ไม่ต้องมีแม้แต่เที่ยวบิน เอาแค่คร่าวๆ ว่าคุณจะไปวันไหนเท่านั้นเอง แต่ไม่มีอะไรสำคัญในรายละเอียด แต่ดูในส่วนของวีซ่าคุณด้วยนะคะว่าครอบคลุมถึงวันที่คุณจะเดินทางไปและกลับคะ ค่าใช้จ่ายแนะนำว่าไปซื้อแสต์มที่ไปรษณีใกล้บ้านก่อนคะ เพราะการขอจะเร็วมากๆ ค่าใช้จ่ายแบบซิงเกิลสามพันเยน และมัลติเปิลหกพันเยนคะ จากคุณ : thangthai_ladypink - [ 7 เม.ย. 52 07:39:53 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งค่ะ สำหรับความกรุณาในความเห็นของหลายๆท่าน คุณ OKAEMOCHI คะขอบคุณมากๆในความมีน้ำใจที่จะสละเวลาพาเราไปค่ะ แต่เราพอเข้าใจเส้นทางที่คุณไกด์มา แต่เรากะไปวันนี้เลยเพราะหดหู่ใจเหลือเกิน เอาให้มันรู้ไปเลยว่าเราจะไปได้แค่ไหน หลงก็หาทางกลับบ้านเองเพราะสามี ไม่เคยเปิดมือถือเวลาทำงานถามใครไม่ได้ เอกสารการขอรีเอนทรีเรากรอก เรียบร้อยแล้วค่ะ เหลือแต่ซื้อสแตมป์แปะเท่านั้น สามีไม่เคยบอกทางไปบอกแค่ว่าอยู่ ชินนากาวะ แล้วก็ให้เวบไซด์หาเส้นทางรถไฟเราให้เราหาทางเองไปเอง ยิ่งคิดยิ่งเสียใจ นี่เราคิดผิดจริงๆใช่ใหมที่เลือกคนนี้มาเป็นคู่ชีวิต จากคุณ : นกพลัดรัง - [ 7 เม.ย. 52 08:43:38 A:218.226.103.13 X: TicketID:211171 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อย่าเพิ่งคิดมากเลยค่ะ ใจเย็นๆก่อนเน้อ เสียดายจังที่วันนี้เราไม่ว่างค่ะ  เพราะช่างจะมาซ่อมบ้าน ถ้าเป็นวันพรุ่งนี้ล่ะคะ? พรุ่งนี้เรายังไม่ได้เดินทางไปไหน เดี๋ยวพรุ่งนี้พาไปก็ได้ค่ะ ไม่ต้องเกรงใจเราหรอก ไม่ต้องกลัวเราด้วย เพราะเราไม่ใช่พวกสิบแปดมงกุฏ เราไม่เคยหลอกลวงใคร ไม่เคยเอาเปรียบใคร ประวัติการทำงานเราก็ทำงานเกี่ยวกับการช่วยเหลือคนไทยค่ะ (แต่ไม่ได้อยู่ฝ่ายคุ้มครองคนไทยนะคะ) ถ้ามีอะไรที่เราพอช่วยได้ ไม่เหลือบ่ากว่าแรง เราก็ยินดีช่วยค่ะ (ศุกร์-อาทิตย์ เราไปต่างจังหวัดค่ะ) ส่วนเรื่องอากรแสตมป์ ซื้อที่ตึก ที่ทำการของนิวกังก็ได้ค่ะ จากคุณ : OKANEMOCHI - [ 7 เม.ย. 52 08:52:21 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ปล. หรือคุณจะซื้ออากรแสตมป์ที่ร้านสะดวกซื้อ ก็ได้ค่ะ อากรแสตมป์ ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า อินชิ INSHI 3000 yen  (sansen-en)  ราคานี้สำหรับไป-กลับครั้งเดียว 6000 yen  (roksen-en)   ราคานี้ สำหรับไป-กลับ หลายครั้ง จากคุณ : OKANEMOCHI - [ 7 เม.ย. 52 08:59:55 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เจ้าของกระทู้อย่าเพิ่งน้อยใจสามีจนทำให้ใจหดหู่ไป ยังไงก็ใจเย็นๆดีกว่าไหมคะ ค่อยๆคิด และก็ทำตามขั้นตอนที่เพื่อนๆเข้ามาแนะนำดีกว่าไหมคะ เราก็เคยร้องไห้บ่อยเหมือนกันตอนย้ายมาอยู่ใหม่ๆ เพราะเราไม่ค่อยชินเส้นทางเหมือนที่นาโงย่า ต้องคอยถามสามีตลอดเหมือนกันค่ะ เค้าก็พูดเหมือนสามีคุณเจ้าของกระทู้นะ เค้าบอกอยากให้เราช่วยเหลือตัวเอง ไม่งั้นเวลามีลูกจะลำบากกว่านี้ ส่วนเรื่องภาษา เราไม่มีปัญหามากเพราะเราอ่านออกเขียนได้อยู่ แต่บางครั้งก็อยากให้เคาแนะนำและช่วยพาทำให้ อันนี้เราเข้าใจคุณเจ้าของกระทู้เลย เข้มแข็งนะคะ อะไรที่คิดว่าตนเองไม่เข้าใจ ก็ศึกษาให้มากขึ้น ใช้อินเตอร์เน็ตค้นหาเส้นทางดูแล้วลองเดินทางไป แรกๆอาจหลงทาง แต่จะทำให้จำและเดินทางไปไหนมาไหนได้ด้วยตัวเองแบบไม่ต้องง้อสามีตลอดเวลานะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ถึงคุณไม่รู้ภาษาญี่ปุ่นแต่คุณก็สามารถค้นหาและสอบถามเส้นทางเป็นภาษาอังกฤษได้นี่คะ เพียงแต่พูดช้าเข้าไว้ ไม่งั้นคนญี่ปุ่นเค้าจะไม่เข้าใจ แต่ถ้ามีเวลาว่างก็ลองศึกษาภาษาญี่ปุ่นดู อาจทำให้คุณใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมากขึ้น นะคะ สู้ สู้ นะคะ จากคุณ : สู้ (wippy+totoro) - [ 7 เม.ย. 52 09:59:23 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เรากลับมาจากการขอรีเอนทรีวีซ่าและได้วีซ่ากลับมาแล้วค่ะ ตอนนี้เรารู้สึกดีขึ้นมาก หลังจากได้อ่านความเห็นของเพื่อนๆในนี้ และได้ออกไปเปิดหูเปิดตาข้างนอก ลิงค์ของคุณ minisealion และคำแนะนำของคุณ OKANEMOCHI มีประโยชน์มากๆค่ะถ้าเราไม่มารบกวนถามในนี้คงไม่มีทางได้ไปแน่ๆ เรายังไม่รู้เลยว่าเย็นนี้จะทำหน้ายังไงกับแฟน เมื่อเช้าก่อนเค้าไปทำงาน เราไม่พูดไม่มองหน้าเค้าเลย นึกแล้วเกลียดอ่ะค่ะ เรากลัวมันจะสะสมเรื้อรังจริงๆ ความรู้สึกแบบนี้ ถึงคุณ OKANEMOCHI เราไม่เคยคิดว่าคุณเป็นพวกหลอกลวงเลยนะคะ จากที่ได้อ่านมาบ้างกับกระทู้ของคุณ เราเชื่อว่าคุณเป็นคนดีค่ะ ที่เราไม่อยากกวนคุณเพราะเราอยากลองทำเรื่องนี้เอง จะได้รู้ว่าเราทำได้เองใหมอยากสลายความกลัวออกไปน่ะค่ะ อือ..วันนี้ตอนไปเจอตำรวจขอดูบัตร 3รอบค่ะ ตอนเดินไปขึ้นรถไฟโดนทั้ง ไป-กลับ เลยมาบอกเพือนๆที่จะออกไปข้างนอก อย่าลืมบัตรนะคะ ถ้าลืมสงสัยเรื่องจะยาว แต่ตอนนี้เราขอพักก่อนนะคะ เพราะยังไม่ได้นอนเลยตั้งแต่เมื่อคืน และที่สำคัญที่สุดขอขอบคุณทุกคนจากใจจริงของเราค่ะ จากคุณ : นกพลัดรัง - [ 7 เม.ย. 52 14:13:28 A:218.217.119.16 X: TicketID:211171 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ช่วยลุ้นอยู่ค่ะ ขอแสดงความยินดีที่คุณทำสำเร็จค่ะ เยี่ยมๆๆ ขอปรบมือให้ในความกล้าหาญ และเด็ดเดี่ยวของคุณนะคะ ต่อไปนี้คุณก็ไม่ต้องกังวล ไม่ต้องกลัวนะคะ ถ้ามีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ สอบถามเพื่อนๆใน @Japan ได้ค่ะ เชื่อว่าทุกๆคนยินดีให้คำแนะนำกับคุณได้ เรื่องครอบครัว อย่าโกรธกันนานนะคะ ขออนุญาตเดาว่าคุณแต่งงานกันยังไม่ถึงสามปี... อยากเล่าให้ฟังว่าช่วงที่เราแต่งงานใหม่ๆ ทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกัน เหมือนกันค่ะ แต่พออยู่ด้วยกันไปนานๆ ทะเลาะกันบ่อยๆ ก็เบื่อตัวเอง เซ็งตัวเอง โมโหไปก็เท่านั้น สุดท้ายก็ปลง เดี๋ยวนี้นานทีปีหนจะทะเลาะกันสักที แต่อย่างมากก็แค่บ่นๆๆ ไม่เคยลงมือลงไม้ ไม่เคยทำลายข้าวของ เราเข้าใจแฟนคุณค่ะ ว่าเขาทำงานก็เครียดมาก (สังคมคนญี่ปุ่นมันแข่งขันกันสูง เศรษฐกิจอย่างนี้ยิ่งทำให้ทุกคนต่างต้องพยายามมากขึ้นไปอีก) น่าเห็นใจเขาค่ะ เราเคยทำงานนอกบ้าน ต้องตื่นแต่เช้าไปขึ้นรถไฟเบียดกับคนอื่นๆ ก็เลยเข้าใจพวกผู้ชายนะ เช้าๆต้องเบียดเสียดยัดเยียดแออัดอยู่ในรถไฟอัดกันยังกับปลากระป๋อง ถึงเวลาทำงานก็ทำงานๆๆๆๆ จะคุยเล่นคุยหัวเหมือนที่เมืองไทยไม่ได้เลย งานคืองานจริงๆ พอเลิกงานก็ต้องมีทำงานนอกเวลา บริษัทบางแห่งไม่ได้รับเงินโอทีเลยก็มี เครียดอีก เขาคงอยากให้ภรรยาเอาใจเขาบ้าง เห็นใจเขาบ้าง เมื่อก่อนเราก็ไม่เอาใจค่ะ เฉยๆ เพราะคิดว่าเป็นหน้าที่ของสามีที่ต้องทำงานหาเลี้ยงเราเลี้ยงครอบครัว แต่หลังจากที่ได้มีประสบการณ์ชีวิตทำงานนอกบ้านแล้ว เลยรู้ซึ้งว่าเขาเองก็เหนื่อยและเครียดไม่แพ้เราเลย เราเองซะอีกที่สบายกว่าเขา เครียดน้อยกว่าเขา แต่ที่เราเครียดก็เพราะเป็นเรื่องของภาษาญี่ปุ่นใช่ไหมคะ? ข้อนี้เราก็เข้าใจความรู้สึกของคุณค่ะ มาอยู่ใหม่ๆยังปรับตัวไม่ค่อยคุ้นชิน ภาษาก็ยังใช้ไม่ค่อยถนัดเหมือนภาษาไทยกับภาษาอังกฤษ ขอให้คุณอดทนนะคะ และพยายามศึกษา ตั้งใจเรียน คบเพื่อนญี่ปุ่น หรือไม่ก็ไปเรียนภาษาญี่ปุ่นเพิ่มเติม ตามที่ว่าการอำเภอ หรือเขต จะมีสอนภาษาญี่ปุ่นให้คนต่างชาติในราคาถูกๆค่ะ คุณจะได้ภาษาด้วยได้เพื่อนด้วย ดีกว่าอยู่บ้านอ่านหนังสือเอง เหงาและเครียดง่ายนะคะ คนเราต้องพยายามออกไปข้างนอก พบปะผู้คน ออกสังคม มีสังคมของเราบ้าง ไม่อย่างนั้นเครียด และน้อยใจง่าย อาการทั้งหมดที่เราเล่ามา เราเคยเป็นหมดแล้ว เราก็เลยเข้าใจคุณค่ะ วันนี้สามีกลับมาถึงบ้าน รอให้เขาหายเหนื่อย ให้เขาอาบน้ำอาบท่า ใจเย็นๆ แล้วทำอาหารอร่อยๆให้สามีรับประทานนะคะ อาจจะนวดขา นวดไหล่ให้เขา เพื่อให้เขาผ่อนคลายความเมื่อยล้า แล้วระหว่างที่นวดให้เขาก็เล่าให้เขาฟัง ว่าคุณสามารถทำรีเอ็นทรี่เองคนเดียวได้นะ เราเชื่อว่า สามีคุณต้องภูมิใจในตัวคุณ และต่อไปเขาก็จะสบายใจ หายห่วงคุณเพระาคิดว่าคุณสามารถเอาตัวรอดได้ ในการใช้ชีวิตอยู่ในประเทศญี่ปุ่น และต่อๆไปคุณก็จะอาศัยอยู่ที่นี่อย่างมีความสุขค่ะ เราขอเอาใจช่วยคุณนะคะ หมายเหตุ  แก้ไขคำผิดค่ะ ส่วนข้อความยังคงเหมือนเดิม แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 52 15:20:43 จากคุณ : OKANEMOCHI - [ 7 เม.ย. 52 15:14:26 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อีกหน่อยก็เก่ง จากคุณ : ta/'o-o/' - [ 7 เม.ย. 52 15:18:22 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอปรบมือให้ด้วยคนนะคะ จากคุณ : สู้ (wippy+totoro) - [ 7 เม.ย. 52 16:45:46 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เข้ามาชื่นชมด้วยคนค่ะ ตอนนี้คุณกล้า ต่อไปก็จะเก่งแล้วค่ะ จากคุณ : Kirara_ko - [ 7 เม.ย. 52 18:42:50 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เข้ามายินดีด้วยค่ะ เมื่อคืนดึกแล้วเลยไม่ได้บอกอะไรละเอียดเท่าไร ดีจังค่ะ ต่อไปแอบหนีไปเที่ยวได้สบายแล้ว อยากไปเทียวไหนก็เสิร์ชดูว่าอยู่ใกล้สถานนีรถไฟอะไร แล้วก็ใช้เว็บหาเส้นทางรถไฟ เที่ยวได้สบายใจเฉิบ อิอิ สู้ๆ นะคะ จากคุณ : toriko - [ 7 เม.ย. 52 19:50:59 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สู้สู้นะคะ เราก็ไม่ต่างอะไรกับคุณเลย สามีไม่ค่อยช่วยเหมือนกันเราก็เลยต้องช่วยตัวเองคะ เมื่อก่อนก็น้อยใจและเกลียดสาีมีเหมือนกันคะ แต่พอผ่านช่วงเวลาอันยากลำบากนั้นมาได้พอวันนี้มันทำให้เราเข้มแ็็ข็งขึ้น เราก็สามารถทำอะไรด้วยตัวเองได้ แถมยังช่วยลดภาระของสามีด้วยทำให้เค้าเครียดน้อยลงด้วย แล้วสิ่งดีๆมันก็จะตามมาคะ อย่าสะสมความเกลียดสามีตัวเองเลยคะ เพราะมันก็เหมือนเป็นการสะสมทุกข์ไว้ที่ตัวเราเอง มันจะทำให้เราจมอยู่กับความทุกข์ ลองปล่อยวางความรู้สึกในดานลบแล้วเปลี่ยนเ็ป็นความรู้สึกด้านบวกดู บอกเค้าไปว่าคุณจะพยายามทำอะไรด้วยตัวเองและถ้ามีอะไรที่เกินความสามารถของคุณก็ขอให้เค้ากรุณาแนะำำนำด้วย แล้วก็อย่าลืมทำหน้าที่ของแม่บ้านและหน้าที่ของภรรยาที่น่ารักด้วยในขณะเดียวกัน พยายามไม่เถียงและยินดีที่จะรับฟังในความคิดเห็นของเค้า แรกๆแม้มันจะฝืนความรู้สึกอยู่บ้างแต่ก็ลองดูนะคะ ที่แนะนำมาทั้งหลายทั้งปวงไม่ได้จะมาสั่งสอนะไรนะคะ แต่เราเองก็เคยมีชีิวิตจมอยู่กับความทุข์เพราะสามีมาเช่นกัน แต่พอได้ลองทำวิธีแบบข้างบนแล้วมันก็ให้ผลดีอย่างน่าประหลาดใจเช่นกันคะ จากคุณ : decoba - [ 7 เม.ย. 52 23:02:35 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เรื่องไปไหนเองไม่ถูกไม่ใช่เรื่องน่าอายเลย สมัยที่ป้ามาอยู่เมืองนี้ใหม่ๆ แล้วมีคนไทยแนะนำให้ขึ้นรถไฟ ยังไปถามคำถามเชยๆกับเขาเลยว่า รู้ได้อย่างไรว่า สายไหนไปไหน ขึ้นทางไหน ทำไมถึงไปถูก จำได้อย่างไร ตอนนี้ยังนึกถึงคำถามของตัวเองอยู่เลย ว่าเราเคยเฉิ่มขนาดไหน ต้องใช้เวลาในการเรียนผิดเรียนถูก จากคุณ : พนอจัน - [ 8 เม.ย. 52 06:01:30 ]

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีค่ะ ไมนึกว่าจะมีคนมาคอมเม้นท์เพิ่มแล้ว ได้อ่านความเห็นคุณdecoba ทำให้รู้ว่าสามีเราไม่ได้เป็นคนเดียว ที่จะหัด(ยัดเยียด)ให้เราทำอะไรเองไม่ให้เวลาเราตั้วตัวเลย เพราะเพิ่งมาอยู่สามเดือนได้ค่ะ แต่ต่อไปคงกล้าขึ้นกว่านี้น่ะค่ะเราหวังแบบนั้น ป้าต้อย(ขอเรียกป้าต้อยนะคะ)หนูก็เป็นแบบป้าค่ะเรื่องรถไฟเนี่ย และตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่ค่ะ เฟอะฟะตลอด ชีวิตที่นี่จะว่าสบายก็ใช่ ลำบากก็ใช่อีก มันผสมปนเปกันไปนะคะ ชื่อสมาชิกหลายๆท่านเราไม่ค่อยได้เห็นเท่าไหร่ แต่มาให้คำแนะนำในกระทู้เรา เราซาบซึ้งใจจริงๆค่ะ การมีเพื่อน ได้พูดภาษาเดียวกัน เจอปัญหาคล้ายๆกัน มาแชร์ความเห็นกัน มันช่วยให้การคิดแก้ปัญหาเรามันง่ายขึ้นจริงๆค่ะ ขอบคุณมิตรภาพดีๆในครั้งนี้อีกครั้งค่ะ จากคุณ : นกพลัดรัง - [ 8 เม.ย. 52 08:55:56 A:218.217.119.16 X: TicketID:211171 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เรามีแฟนเป็นคนญี่ปุ่น ขนาดแค่แฟนก็ทะเลาะกันเรื่องภาษาบ่อยมาก ถึงเราจะอ่านออกเขียนได้ แต่ก็ไม่ได้เก่งไม่ได้ฟังได้เท่าคนญี่ปุ่น มันก้ต้องมีคำศัพท์ที่เราฟังไม่ออกบ้าง แล้วพอคุยๆกันไป ไม่รู้คำศัพท์อันนั้น เราก็ไม่อยากถามเค้า เพราะคิดว่าเค้าคงขึ้เกียจอธิบายให้เราฟัง เราก็ เออๆออๆตามไป เค้าก้อถามว่าเข้าใจจิงๆเหรอ เราก็บอกไม่เข้าใจหรอก เค้าก้อบอก ไม่เข้าใจทำไมไม่ถาม เราก้อบอกไปว่า มันไม่น่ารำคาญเหรอ ที่ต้องมาอธิบายบ่อยๆ แค่นั้นแหละค่ะ โกรธธธธธธธธธธธธธธธธธธธ เลย เค้าก็โกรธเราไปเลย เค้าก็ประชดออกมาว่า น่ารำคาญมากๆ แค่นั่นแหละ เราแบบน้ำตาร่วงเลย เราอาจจะผิดที่ไม่ถาม แต่คำพูดของคนที่เรารักมันทำให้เสียใจ ถ้าแต่งงานกันไปจริงๆก็คงมีปัญหาหลายอย่างตอนนี้ยังเรียนอยู่ค่ะ ที่จริงผ่านระดับสองแล้ว แต่พอไปเรียนที่มหาลัย มันมีคนจีนไต้หวันเยอะมากก คือพวกเค้าเก่งกันจริงๆอย่างน้อยก้อมาจากประเทศที่ใช้คันจิ เราอ่านไม่ออกคือเรายังไม่ได้เรียนไม่เคยเห็นเยอะแยะเลย คือพึ่งมาญี่ปุ่นได้สามอาทิตย์ค่ะ ขอโทษค่ะนอกเรื่อง ก็อึดอัดเหมือนกันค่ะอยู่ต่างบ้านต่างเมือง แต่ออกไปไหนมาไหนได้ ก็ดูแผนที่ไปๆๆมั่วๆไปค่ะ กเจ้าของกระทู้สุ้ๆๆนะคะ ขนาดคนเรียนภาษาญี่ปุ่นยังมีปัญหาเลยค่ะ เจ้าของกระทู้ไม่ได้เรียน เรียนด้วยตัวเองแค่นี้ก็เก่งแล้วค่ะ จะมีปัญหาก็ไม่แปลกค่ะ ยังไงก็พยายามด้วยกันนะคะ จากคุณ : ponyoyaki - [ 8 เม.ย. 52 20:19:35 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เราคงยังโชคดีที่แฟนทำให้แทบทุกอย่าง แต่ก็ยังรู้สึกแย่ที่ทำอะไรเองไม่ได้ อึดอัดเรื่องภาษาอีก ยังดีที่ พ่อแม่แฟนพูดภาษาอังกฤษได้ ก็เลยมีเพื่อนคุย เดี๋ยวนี้เริ่มเก่งแล้วออกไปโฉบคนเดียวบ่อยๆ ไปโตเกียวเองก็บ่อย อาศัยแผนที่ของแฟนบ้าง ถามชาวบ้านเค้าเอาบ้าง บางทีเดินวนๆ ดูแผนที่อยู่คนก็เดินเข้ามาบอก ก็ทำให้รู้สึกว่าญี่ปุ่นเองก็ไม่ได้แล้งน้ำใจอะไรนัก ส่วนกับสามีคนญี่ปุ่น บางทีการไม่เข้าใจกัน หรือไม่พอใจกัน ก็ควรที่จะคุยกันให้รู้เรื่องกันไปเลยอย่าปล่อยให้ค้างคาใจกัน นานไปมันจะระเบิดเอานะคะ คุณควรบอกเค้านะคะว่าคุณเองรู้สึกอึดอัดใจอย่างไร อยากให้เค้าทำอะไรบ้าง และที่สำคัญคุณควรจะเอาใจเค้าบ้างเหมือนกัน อย่างที่บนๆว่ามา ว่าเค้าทำงานก็เหนื่อยเหมือนกันนะคะ จากคุณ : Hergest - [ 9 เม.ย. 52 14:37:04 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คนงามครับ ใจเย็นๆๆๆๆ เพราะการที่เราได้เรียนรู้ที่จะทำอะไรเองแล้ว ทำให้เราเก่งนะครับ (มองโลกแง่ดี) เหมือนเราไปต่างถิ่นนะครับ ลองเดินๆดู เวลาเรามีเยอะ ลองศึกษาดูนะครับ สู้ๆ จากคุณ : jony139 - [ วันฉัตรมงคล 08:15:42 ]