ความคิดเห็นที่ 1 สาเหตุที่ทำเครื่องหมายอัศเจรีย์เพราะว่า ตลอดทริป ป้าเค้าพูดเรื่องไปนิวยอร์ค(เมื่อ 30 ปีก่อนไม่หยุด อย่างกะไปเมือวาน) ป้าไม่ได้บอกว่าไปเมื่อไหร่ แต่ฟังๆดูทำไมนิวยอร์คมันดูบ้านนอกอย่างนั้นเลยแอบกระซิบถามแม่  ได้ฟังคำตอบถึงกับแสยะยิ้มในใจ (ออกตัวและยอมรับก่อนว่าดิฉันเป็นหญิงสีเทา มีดำขาวปะปนในอารมณ์ บ่ใช่พจมานผู้แสนดี) พอไปเที่ยวกันจริงๆ ค่าอาหาร ค่าผ่านประตู แฟนเป็นคนออกทั้งหมด  ป้าเค้าบอกว่าไว้มาคิดกันทีเดียวตอนหลัง  ก็ตกลง ไม่มีปัญา พาไปซื้อของซื้อข้าวตามห้างหรืออะไร ป้าจะต้องติ นี่มัน เมดอินไชน่า ไมใช่ของญี่ปุ่น ถ้าซื้อที่อเมริกาจะดีกว่าอย่างนั้น อย่างนี้ พาไปร้านที่เป็นเมดอินเจแปน สมใจนึกป้าแล้ว..ก็ไม่ซื้อเหมือนเดิม  บอกแพง... คนตั้งใจขับรถพาไปมันเหนื่อย หมดกำลังใจ อะไรก็ดีไม่พอสักอย่าง ไปทานข้าวกันก็บ่นอาหารแพง (จริงๆเฉลี่ยมื้อละพันถึงพันสองร้อยเยน ก็ราคาชาวบ้านกินกันแล้ว--เว้นแต่ป้าจะเที่ยวแบบแบคเเพค ซื้อเเซนวิชเซเว่นกิน) และที่ร้ายกว่านั้น  กินเหลือทุกมื้อ บางมื้อกินรางเมง กินแต่ผัก ไม่กินหมู (มันเยอะ) ไม่กินไข่(คอเลสเตอรอลจะขึ้น) ไม่กินเส้น (อ้วน) ไม่กินซุป(เค็ม) อาหารอื่นๆก็ไม่พอใจเลยสักอย่าง เหลือทุกอย่าง พาไปกินข้าวหน้าปลาไหลก็บอกว่าหวาน ปลามันมาก ....เหลืออีกเช่นกัน (ถ้าเป็นญาติกันจะด่าให้เช็ด ไม่เว้นหัวหงอกหัวดำ สุขภาพดีน่ะเว้นๆไว้บ้าง เรียนรู้ค่าของเงินมั่ง แล้วมารยาทในการเดินทางร่วมกับคนอื่นน่ะมีไหม) สุดท้ายผ่านไป 3 วันของการเดินทาง แม่บอกว่า ป้าเล็กเอาเงินมาแค่ 4 หมื่นไทย บัตรเครดิต เอทีเอ็มก็ไม่เอามา   ตอนนั้นอยู่เกียวโต ดิฉันบอว่าซื้อบัตรโทรศัพท์แล้วให้คนที่เมืองไทยโอนเข้าบัญชีแฟนแล้วกดมาดีกว่า ไปทำได้ที่ธนาคารกรุงเทพ โอนต่างบัญชีมาญี่ปุ่นได้ ป้าเล็กบอกว่า บัตรตั้ง 900 เยนคุยได้นิดเดียว ขอมาโทรที่บ้านตอนกลับจากเที่ยวแล้วกัน ดิฉันบอกว่าโอนเงินมาใช่ว่ากดได้ทันที โทรตอนนี้เลยดีกว่า เพราะว่าต้องอยู่ญี่ปุ่นตั้ง 20 วันจะเอาเงินที่ไหนใช้ ป้าก็ไม่โทร  แม่ก็ลำบากใจ ตอนนั้นระหว่างเที่ยวดิฉํนให้เกียรติป้าเล็กตลอด เพราะเป็นคนกลาง แฟนก็เริ่มไม่พอใจแล้ว เพราะคนญี่ปุ่นจะคิดว่า รีบจัดการเรื่องเงินให้เสร็จสิ้นดีกว่า ไม่ชอบรบกวนใคร แล้วมาต่างประเทศ เรื่องเงินเรื่องใหญ่ทำไมไม่เตรียมมาให้พอดี เงินบาทธนาคารเค้าก็ไม่อยากได้ หาที่แลกแทบไม่มีเพราะมันขายต่อยาก สถานที่ส่วนใหญ่ที่พาไปก็สวยๆทั้งนั้น เป็นมรดกโลก คนที่เค้าตั้งใจจะมาเที่ยวกันก็เยอะแยะ  แต่นี่พามาแล้วทำหน้าเบื่อๆ บอกว่า "วัดญี่ปุ่นนี่ก็หน้าตาเหมือนๆกันไปหมด ที่ไหนที่ไม่สำคัญก็เว้นๆไปบ้าง" ดิฉันโง่อีกดัน ไปบอกแฟนว่าเว้นๆไปบ้างถ้าไม่สำคัญ แฟนปรี๊ดขึ้นบอกว่า สำคัญทั้งนั้น ถ้าไม่ชอบ ขี้เกียจเดินนั่งรถไฟกลับไปก่อนได้เลย จนกระทั่งตอนนั่งรถกลับก็เกิดการปะทะกันจนได้ คือป้าเล็กบอกว่า แม่ดิฉันไม่บอกว่าต้องเอาเงินมาเท่าไหร่ และเราไมได้เที่ยวแบบทัวร์จะได้ตีค่าใช้จ่ายกันเป๊ะๆ ถ้าแฟนฟังภาษาไทยรู้เรื่อง ป้าเล็กอาจได้ลงจากรถได้  แต่คนกลางอย่างเรา ต้องแปลอย่างสุภาพ ข้ามประโยคทิ่งแทงใจไปหลายวรรค เพื่อสมานฉันท์ ขนาดไว้หน้าแต่ก็ยังทนไม่ไหวเลยถอนหงอกไปกลางหัว ด้วยบอกว่า เรื่องเงินนี่ไม่ต้องให้ใครบอกก็ได้ มาเมืองนอกเรื่องสำคัญที่ต้องนึกถึงไม่ใช่เงินเหรอ ว่าจะใช้จ่ายยังไง เอามามากได้ไม่บูด เรื่องนี้ไม่ต้องถามใครก็ต้องคิดเองได้ ป้าเล็กบอกว่า กลับถึงบ้านดิฉันแล้วจะเปลี่ยนตั๋วกลับ บอกว่ามาเสียเที่ยว ดิฉันยิงไปหนึ่งดอกว่า "ไม่เสียเที่ยวแน่ ถ้าเตรียมตัว เตรียมเงินมาให้พร้อม คนไปเที่ยวฉิ่งฉาบทัวร์เค้ายังหาข้อมูลเลย  ที่ไปเที่ยวแล้วไม่ต้องคิดอะไรก็คือเด็กป.6 ที่ตามพ่อแม่ไปเที่ยวเท่านั้น" วันสุดท้ายตอนอยู่ฟูจิ ดิฉันโทรหาสายการบินยูเอ ขอเปลี่ยนตั๋วให้ป้าเล็ก จัดให้ตามคำขอ  อยากลับต้องได้กลับ (ทำด้วยความยินดี) แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 52 15:04:25 จากคุณ : เล็กเนื้อน้ำตก2 - [ 8 เม.ย. 52 14:35:32 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เข้ามาปาดก่อนค่ะ เดี๋ยวออกไปข้างนอกก่อน แค่อ่านก็อารมณ์ขึ้นแล้วค่ะ จากคุณ : แม่บ้านณ.โตเกียว - [ 8 เม.ย. 52 14:53:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ก่อนกลับป้าเล็กชวนแม่ไปชอปปิ้ง แม่ให้ยืมไป 8 ใบ ดิฉันพอเข้าใจเพราะยังไงเค้าก็เพื่อนกันเลยไม่ได้ห้ามอะไร ตอนกลับแฟนบอกว่า เต็มกลืนกับหญิงชราผู้ไร้มารยาทคนนี้แล้วไม่ไปส่งที่สนามบินแน่นอน ดิฉันกับแม่และลูกวัย 2 เดือนที่เอาใส่เป้ไปด้วย นั่งรถไฟไป 3 ป้ายส่งป้าเล็กขึ้นรถบัสสนามบิน จากนั้นแฟนโทรมา หาข้าวเที่ยงกินกันแล้วรับกลับบ้าน ป้าเล็กดูดีใจและมีความสุขกับการชอปปิ้งยาย้อมผมบีเง็น  โฟมล้างหน้า เครื่องสำอางธรรมดาบ้านๆในร้านขายยามัตสึโมต้ฯมากกว่า ทำให้ตรงนี้รู้สึกผิดว่า เราน่าจะถามเค้าก่อนว่าเค้าอยากไปเที่ยวแบบไหน แค่มาซื้อของแล้วกลับ  มาขอนอนบ้านฟรี ทำกับข้าวกินเอง สไตล์นั้นใช่รึเปล่า ตัวเองผิดเองที่สาระแนไปพาเค้าเที่ยว  ทั้งที่เค้าไม่เต็มใจ ป้าเล็กรู้สึกว่าเกียวโต นารา ฯลฯ มันมีแต่วัดเก่าๆ ซากุระก็แค่ต้นไม้ จะตื่นเต้นไรนักหนา........ทำให้ดิฉันรู้สึกผิดหวังปนโกรธตัวเองที่ไม่น่าหาเรื่องพาเค้าไป ถามความเห็นว่า ดิฉันเห็นแก่ตัวหรือคะ ที่ไม่ออกเงินให้ป้าเล็ก????? ดิฉันเค็มไปหรือคะ ทั้งทีเราตกลงกันแต่แรกแล้ว ต่างคนต่างออกไง ดิฉํนทำตามข้อตกลงแต่ป้าเล็กล่ะ?? ดิฉันลองคิดว่า ถ้าเป็นป้าเล็กจะออกเงินให้เพื่อน พาเพื่อนเที่ยววันละห้าพันกว่าบาทไทย สัก4-5คืนอย่างที่ดิฉันทำไหม??? ป้าเล็กหลอกด่าแฟนดิฉันว่า ญี่ปุ่นนี่มันเขี้ยวจริงๆ อะไรๆก็เป็นธุรกิจไปหมด ไม่พอใจก็อารมณ์เสีย โกรธมากๆมันคงทำฮาราคีรี (ป้ายังไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าฮาราคีรีคือฆ่าตัวเอง) ดิฉันบอกว่าวัฒนธรรมต่างกัน ความคิดก็ต่าง ที่นี่เน้นให้ช่วยเหลือตัวเองให้มากที่สุด ไม่รบกวนคนอื่น แต่ก็พยามไม่พูดมาก เพราะพูดไปก็สองไพเบี้ย   ป้าเค้าไม่อยากฟัง เดี๋ยวเถียงอะไรกลับมาทำให้ดิฉันหน้าแก่กว่าไวอีก ป้าเล็กเอาแต่พูดว่า น่าจะติดต่อคนนั้นคนนี้ที่อยู่ญี่ปุ่นให้มาอำนวยความสะดวกไว้ก่อน  เดิมทีป้าทำราชการ   ก็นิสัยแบบข้าราชการจริงๆคือเส้นสาย  คิดว่าข้าราชการไทยนี่ใหญ่คับโลกแล้ว ขนาดกล้องที่เอามายังกล้ามาอวดว่านี่ของหลวง (ดิฉันก็ด่าไปในใจ -- เกษียณแล้วไม่เสือกคืน เอามาถ่ายเล่นหน้าตาเฉย) ส่วนแม่น่ะก็ตั้งใจมาเล่นกับหลาน ห้ามปรามป้าเล็กแล้วก่อนมาว่า "ลูกไม่สะดวก" แต่ก็... ที่ๆพาไปเที่ยวแม่เคยไปแล้ว แต่ก็ทำหน้าดีใจ สนุกสนานตลอด ทำให้พอมีกำลังใจขึ้นบ้างว่า อย่างน้อยที่พามายังมีแม่คนนึงที่สนุก ให้ไปไหน เดินไรก็เดิน   ซื้อของไม่หยุด บางทีก็รู้สึกดีที่ให้เค้าเปลี่ยนตั๋วกลับก่อนกำหนดไป  อีกใจหนึ่งก็รู้สึก เรานี่มันเค็มจนทะเลจืดหรือว่าเห็นแก่ตัวมากไปไหม???   รบกวนเป็นกระจกเงาแนะนำทีค่ะ  และถ้าเจอแบบนี้จะทำยังไงคะ ปล. ดิฉันออกให้แม่ค่าอาหาร ค่าโรงแรม และให้เงินสดไว้จำนวนหนึ่งวันแรก และแม่ก็แลกเงินเยนมาด้วยส่วนตัว ทำให้มีให้ป้าเล็กยืม แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 52 15:11:45 จากคุณ : เล็กเนื้อน้ำตก2 - [ 8 เม.ย. 52 14:55:06 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อยากบอกว่าคุณ เล็กเนื้อน้ำตก2 ใจดีมากค่ะ เป็นดิฉันอาจมีสงครามกันไปแล้ว แต่ก็เข้าใจว่า คุณจขกท เป็นคนกลางและลำบากใจ ไหนจะสามี ไหนจะคุณแม่ อีกอย่างประเพณีไทยก็ให้เคารพผู้ใหญ่ ทั้งที่ผู้ใหญ่บางคนไม่น่านักถือเลย เรื่องเงินเป็นเรื่องไม่เข้าใครออกใครค่ะ เป็นเรื่อง sensitive ด้วย โดยเฉพาะเราอาศัยอยู่ญี่ปุ่นซึ่งขึ้นชื่อว่า ประเทศที่ค่าครองชีพโหดประเทศหนึ่ง บวกกับเศฐษกิจตอนนี้ก็ไม่อำนวยให้เราใจบุญมากนัก ดิฉันเองก็ไม่ใช่นางเอกมาจากไหน เห็นคนไทยที่เอาเปรียบคนไทยกันเองมาเยอะโดยเฉพาะ คนไทยที่ต่างประทเศ หรือ พวกที่อยากมาเที่ยวต่างประเทศ แล้วมาทำมักคุ้นรู้จักกันมานานตั้งแต่เมือไร เรายังไม่รู้ตัวด้วยเลย คนพวกนี้ต้องพูดไปตรงๆโดยเฉพาะเรื่องเงินค่ะ ไม่อย่างนั้นเค้าจะทำเนียนไม่จ่ายซะดื้อ แล้วเค้าจะคิดว่าเราโง่เอง ตามไม่ทันหรือมารยาทดีเกินไปกับคนพวกนี้ก็ไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ ดิฉันประเภทไม่เอาเปรียบใครก่อน แต่ถ้าเจอคนเอาเปรียบก็ไม่ไว้หน้าเหมือนกันค่ะ ปล. อ่านแล้วเกลียดคนพวกนี้จัง แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 52 16:01:00 จากคุณ : pp_jp - [ 8 เม.ย. 52 15:56:19 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขนาดเราจะไปลอนดอนกับเพื่อนสนิท หญิงสาว สองต่อสอง แม่เราผู้เป็นที่ขึ้นชื่อว่า "ไม่เรื่องมาก ทันสมัยและวันรุ่นสุดๆ" จะขอตามไปด้วย เพื่อนสนิทเรายังขอโทษแล้วส่ายหัว แอบกระซิบเราว่า"ไม่ได้" ห้ามตั้งแต่ก่อนไป ยังพอห้ามกันได้ เพราะถ้าไปแล้วเสี่ยงกับความ"ไม่สนุก"ที่จะเกิดขึ้นทุกคนจะลำบากใจค่ะ ไปกับคนไม่รู้จัก ไม่รู้ใจ อยู่ยังไงก็ยาก ยังไงมันผ่านไปแล้ว ก็เก็บไว้เป็นประสบการณ์ค่ะ ว่าจะต้องไม่มีเรื่องอย่างนี้เกิดขึ้นอีก คนไทยในเมืองนอกเจออย่างนี้มาเยอะแล้ว คนไทยในเมืองไทยไม่เข้าใจ พอจะขอมาเที่ยวแล้วเราไม่โอเค ก็ว่าใจดำ เห็นแก่ตัว คนไม่เจอไม่รู้ค่ะ จากคุณ : Cuddle - [ 8 เม.ย. 52 18:12:07 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คุณเจ้าของกระทู้ใจดีและใจเย็นมากเลยนับถือจริงๆ อ่านแล้วหงุดหงิดแทนเลยค่ะ คุณป้าเค้าเสียเที่ยว แต่เราเสียความนับถือ ไม่ชอบคนแบบนี้เหมือนกัน แอบบ่นไปด้วยเลย ^-^; จากคุณ : mame (@FirstblusH) - [ 8 เม.ย. 52 18:23:14 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คนบางคนก็แปลภาษาไทยไม่ค่อยออก ***คำว่าไม่สะดวก***เขาคงแปลไม่ออกว่าหมายความว่าอย่างไร ที่บ้านเคยมีคนในเวปนี้หลังไมค์มาขอพัก มาทำตีสนิท ชื่นชมสรรเสริญเกินเหตุ ป้าตามประสาประสบการณ์สูง และไม่สนถ้าไม่ใช่คนที่สนิทพอ จะปฏิเสธไปเลย จะโกรธหรือเคืองก็ไม่แคร์ เพราะไม่อยากมาต้องเป็นภาระ การมาพักที่บ้านคนญี่ปุ่น ไม่ใช่แต่มานอนอย่างเดียว ต้องต้อนรับขับสู้ พูดคุยเอาใจตลอด เจ้าของบ้านก็เหนื่อย ไหนจะพาไปเที่ยว ไหนจะต้องมาคอยเอาใจเวลาอยู่บ้าน ตัดปัญหาไม่รับใครมาพัก และคนบางคน ไม่รู้จักมารยาทการมาขอพักบ้านคนอื่น ญาติพี่น้องก็ว่าไปอย่าง เคยอยู่เคยกินข้าวหม้อเดียวกันมา ย่อมคิดถึงอยากพบอยากพูดคุยกันเป็นธรรมดา ไม่ต้องมานั่งระวังมารยาท แต่ถ้ามีคนนอกมาอยู่ในบ้าน จะนั่งจะนอนก็เกรงว่า เมื่อเขากลับไปแล้วจะเก็บไปนินทาให้เสียน้ำใจกันอีก คุณเล็กน้ำตก เท่าที่ป้าได้พบกับหนูสองสามครั้ง ก็เป็นเด็กสุดภาพเรียบร้อยดี ขนาดทนไม่ไหวนี่ก็คงเหลือรับ นึกภาพออก พวกที่เกษียณใหม่ๆยังปรับตัวเรื่องหมดอำนาจวาสนาไม่ได้ ยังคงคิดว่าคนอื่นเป็นลูกน้องอยู่ เรื่องค่าใช้จ่ายในการท่องเที่ยวนี้ เป็นเรื่องที่ต้องพูดกันให้เคลียร์ไปเลย ลำพังเที่ยวด้วยรถไฟ ถ้าญาติมา แล้วเวลาต้องจ่ายเงินซื้อตั๋ว เขาทำเฉยตลอดทริป อ้างซื้อตั๋วไม่เป็น ก็เป็นเรื่องปวดหัวผู้พาเที่ยว ค่าครองชีพที่ญี่ปุ่นนี้ก็ทราบกันดีอยู่ว่าสูงกว่าหลายประเทศ การไปต่างประเทศควรเตรียมเงินไปให้พอ ป้าเล็กเป็นเพื่อนคุณแม่จขกท ต่อไปคุณแม่ของจขกท ก็คงต้องมีเรื่องนี้มาบ่นให้ฟังอีกเกี่ยวกับป้าเล็ก ด้วยวัยที่ต่างกัน และไม่ใช้ญาติสนิทที่จะต้องมาอดทนอะไรมาก จขกท ก็ทำดีที่สุดแล้ว อย่าไปคิดอะไรมาก ให้มันผ่านไป เขากลับไปแล้ว ก็ถือว่าจบกันไป คนที่เราต้องแคร์คือสามี เขาก็เหนื่อยที่ต้องคอยเทคแคร์ แล้วยังมาโดนว่าอย่างเสียๆหายๆแบบนี้อีก เสียความรู้สึกแทน จากคุณ : พนอจัน - [ 8 เม.ย. 52 18:46:37 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เด็กแสบว่า ไม่ได้เห็นแก่ตัว นะคะ แต่ คุณ เล็กฯ ทำอะไร ไม่เคลียร์ มัวแต่เกรง ใจ จน ทำให้ตัวเองเดือดร้อน     เรื่องนี้ เอาไว้ เป็นบทเรียน ค่ะ ว่า เมตตา ได้แต่ อย่าทำให้ตัวเองเดือดร้อน จากคุณ : แสบคูณสอง - [ 8 เม.ย. 52 19:02:09 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณเล็กเนื้อน้ำตก2อย่าไปโกรธป้าเล็กเลยนะคะ ถือว่าทำบุญทำทาน ผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไปค่ะ อีกอย่างมันไม่ใช่ความผิดของคุณค่ะ ถ้ามีคนรู้ว่าอนาคตจะเป็นไงก็คงไม่ทำอะไรผิดพลาดกันเนาะ ถ้าเป็นเราอยู่ในสถานการณ์เดียวกับคุณ ก็อาจจะปฎิเสธเค้าไม่ได้จริง ๆ เหมือนกัน (แม้ว่าตั้งใจจะปฎิเสธ) เข้าใจว่าคงจะทนลูกตื้อ และเหตุผลนานัปการไม่ได้ ขอนับถือในน้ำใจของคุณเล็กเนื้อน้ำตก2มากค่ะ แม้จะไม่รู้จักมักจี่กับเพื่อนคุณแม่คนนี้ ยังให้เค้ามาพักที่บ้านดูแลเขาอย่างดี พาไปเที่ยวโน่นนี่ หาคนใจดีอย่างนี้ได้น้อยมากค่ะ ขอชมชมอีกครั้งค่ะ คุณเล็กเนื้อน้ำตก2ได้ทำดีที่สุดแล้วล่ะค่ะ ^^ จากคุณ : fahtsuki - [ 8 เม.ย. 52 21:02:33 ]

ความคิดเห็นที่ 10 จขกท. ไม่ได้เค็ม ไม่ได้เห็นแก่ตัวสักนิดค่ะ ไม่ต้องคิดมาก ทำดีที่สุดแล้ว  ทำดีกว่าเราด้วย ถ้าเป็นเราเกิดเรื่องแน่นอน ไม่ต้องรอให้ถึงสามีเลย อดทนไม่ได้ขนาดคุณ จขกท. เลยค่ะ.. จากคุณ : เจแปนเบอร์รี่ - [ 8 เม.ย. 52 21:34:25 ]

ความคิดเห็นที่ 11 จขกท มีความอดทนเป็นเลิศ ใจเย็นมาก ป้าแกก็ไม่รู้จักเกรงใจซะมั่งเล้ย ไม่เห็นในความดีของที่ จขกท ให้พักบ้าน แถมยังพาไปเที่ยวอี อย่างนี้ไม่เรียกว่าเห็นแก่ตัวหรอกค่ะ เรียกว่า ใจดีเกินไป ค่ะ แต่ไหนๆ เรื่องมันก็ผ่านไปแล้ว ขออย่าให้เจอคนประเภทนี้อีกเลยนะค่ะ ว่าแต่ป้าแกจะคืนเงินที่ยืมคุณแม่ จขกท หรือป่าว ถ้าไม่คืนนี่ไม่ไหวละค่ะ จากคุณ : Umeshu (tr123) - [ 8 เม.ย. 52 22:24:02 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คุณใจดีแล้วค่ะ ใจดีมากด้วย... พออ่านที่คุณทรี้ตคุณป้า ดิฉันดูเป็นยักษ์เป็นมารไปเลยค่ะ พ่อแม่ที่ไทยยังไม่เคยพาเพื่อนมาเที่ยวญปด้วย เพราะลูกสาวพูดกรอกหู เสมอๆว่าอยู่ญปนี่ต้องอยู่แบบเขียมเจียมตัว และมัธยัสถ์ ตัวท่านเองเมื่อรับ จากสนามบินมาถึงบ้าน สิ่งแรกที่ท่านทำ คือ ยื่นเงิน 1 แสนเยนให้ลูกสาว บอกว่าช่วยค่าใช้จ่ายที่ป๊ากับแม่มาเที่ยวครั้งนี้ ญาติๆคนไหนจะมาญป พ่อแม่รีบบอกเลยว่าให้ซื้อทัวร์ไปเอง อย่าไปรบกวน หลานเลย ดิฉันอยู่ญปมา 6 ปีกว่า นอกจากป๊ากับแม่แล้ว ยังไม่มีญาติคน ไหนมาพักที่บ้านเลยค่ะ เพราะทุกคนซื้อทัวร์มากันหมด คุณเล็กฯใจดีมากแล้วค่ะ แล้วก็เป็นเจ้าบ้านที่เพอร์เฟคสุดๆแล้วด้วย จากคุณ : fudge-a-mania - [ 8 เม.ย. 52 22:31:11 ]

ความคิดเห็นที่ 13 '' แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 52 00:20:33 จากคุณ : ยูกะ (YUCCA) - [ 9 เม.ย. 52 00:06:14 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มาอยู่ 20 วันเชียว แล้วจริงๆอยู่กี่วันเหรอคะ ขนาดพ่อแม่เราอยู่อย่างมากก็ไม่เกินสองสัปดาห์ เขาบอกว่าเกรงใจลูกเขย  กลัวเป็นภาระ นี่ก็มีเพื่อน(ไม่ใช่เพื่อนสนิท)บอกว่าขอมาพักด้วยหน่อย จะมากับเพื่อนเขาอีกหนึ่งคน(ฝรั่ง) ยังเรียนกันอยู่ด้วย ก็เลยบอกไปว่า นอนได้อย่างเดียวอย่างอื่นไม่มีให้ อืม แต่ก็ลำบากใจนะคะ เกรงใจแฟนด้วย ถ้าบอกปัดไป จะดูใจร้ายไหมคะ ไอ้เราก็นิสัยเกรงใจคนอื่นซะด้วยสิ จากคุณ : A Legend of Love - [ 9 เม.ย. 52 01:00:24 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ทีแรกเลย เราบอกไปทางแม่ว่ามาสัก 10 - 12 วันดีไหม  ไม่เบื่อ เที่ยวครบก็กลับ (อันนี้รวมแผนที่จะพาไปโอไดบะ และเที่ยวในโตเกียวแล้วนะคะ) แต่สุดท้ายพอกลับมาวันรุ่งขึ้นก็เปลี่ยนตั๋วเครื่องบินกลับได้ มีที่นั่ง ดีใจจนแอบกระโดดหย็องแหย็งในห้องน้ำจริงๆ ป้าเล็กเค้าจองตั๋วมา 24 วันค่ะ บอกว่าขอสักหน่อยแล้วกัน (จองแล้วค่อยบอก) สุดท้ายแล้ว ป้านอนที่บ้าน 3 คืน พาไปเที่ยวต่างจังหวัดอีก 3 คืนค่ะ จริงๆไม่ใช่คนใจดีอะไรเลยค่ะ เวลาที่ป้าเล็กอวดเรื่องเที่ยวนิวยอร์คเมื่อ 30 ปีที่แล้ว หรือว่า อวดเรื่องต่างๆที่คิดว่ารู้ ถ้าไม่นั่งกัดฟันกรอดๆ หาขนมอุดปากตัวเอง ก็มีชกกลับบ้างค่ะ เพราะบางเรื่องฟังแล้วมันอดไม่ได้ เช่น น้ำที่ด้านบนชักโครกญี่ปุ่นนี่ห้ามไปโดน เพราะเค้าเอาน้ำเก่ามาวนใช้บ้าง หรือเรื่องที่ป้าแกพยามจะขายโปรตีนชงแอมเวย์ให้.....วิญญาณนักขายจริงๆ บรรยายสรรพคุณไม่หยุด  อีกหน่อยคงได้ระดังมงกุฎ ระดับเพชรแน่ๆ ที่ฮามากคือ ป้าแกเก็บชาเขียว  หวี หมวกคลุมผม รองเท้าแตะ ฯลฯในโรงแรมใส่กระเป๋าตั้งแต่ยังไม่แกะห่อ จนแม่ต้องมาขอยืมของที่ห้องใช้ค่ะ แฟนบอกว่าชาเขียวโรงแรมเค้าไม่เอาของแพงมาแจกหรอก  เก็บไปซะเกลี้ยงกระป๋องไม่อายเค้าหรือ ป้าเล็กพูดอังกฤษได้เป็นคำๆ  แต่คำว่า thank you ไม่เคยหลุดออกมาเลย ดิฉันไม่ได้สนใจแต่แฟนบอกว่า ป้าคนนี้ไม่มีความเกรงใจแล้วยังไม่ขอบคุณสักคำเลย  คนญี่ปุ่นก็อาจจะคิดมากหน่อย เพราะติดนิสัยพูดขอบคุณ-ขอโทษ เล่ามาเป็นประสบการณ์สอนใจ ที่ตั้งใจแน่ว่าจะไม่ให้เกิดขึ้นอีกค่ะ  เมื่อก่อนชอบบอกเพื่อนให้มาเยี่ยมหน่อย  ตอนนี้เลิกชวนแล้ว เพราะเพื่อนต้องขอมานอนบ้านแน่ๆ เปลี่ยนให้มาโรงแรมแล้วออกไปเที่ยว นัดเจอกัน ความสัมพันธ์ในครอบครัวและกับเพื่อนยังดีซะกว่าค่ะ ส่วนไม่ดีที่ดิฉํนทำใส่ป้าก็มี คือไม่ถ่ายรูปให้ค่ะ (แม่เลยต้องคอยถ่ายให้ป้าแทน) วันหลังๆของการเดินทางพอเข้าสถานที่ท่องเที่ยวก็ต่างคนต่างชม ไม่สนใจ เพราะเคยอธิบายให้ฟังแล้ว แต่ดูเหมือนไม่ค่อยอยากฟังเท่าไหร่ สูติบัตรสถานที่เข้าชมก่อนเข้าที่ให้ไป ป้าเล็กทิ้งตอนออกเลย พออย่างนี้ก็เลยพูดกับป้าเล็กน้อยมาก ไม่ซื้อขนมให้กิน ไม่ช่วยยกเสื้อ ยกกระเป๋าเหมือนเก่า แทบจะไม่สนใจเลย ทำเหมือนป้าเค้าไม่มีตัวตน ต้องออกตัวก่อน เดี๋ยวคิดว่ามาใส่ความป้าเล็กข้างเดียว เหมือนกับเมื่อป้าเล็กไม่สนใจสิ่งที่พยามทำให้  อะไรก็ดีไม่พอ  เลยรู้สึกว่าไม่อยากฝืนไว้หน้ากันแล้ว  ไม่อ้อนวอนให้อยู่ต่อแม้แต่คำเดียว ทีแรกกังวลว่าเอาลูกเล็กมากไปด้วยอาจะมีปัญหา แต่ลูกก็รู้งาน ชิงหลับมันตลอดเวลาทั้งในรถหรือตอนอุ้ม   บางทีแอบเอามือสะกิดจมูก กังวลว่าสิ้นชีพไปรึเปล่า แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 52 06:44:42 จากคุณ : เล็กเนื้อน้ำตก2 - [ 9 เม.ย. 52 06:37:37 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ชอบคำพูดและวิธีเล่าเรื่องคุณเล็กน้ำตกจังเลยค่ะ ได้ใจมากเลย อ่านแล้วรู้สึกปรี๊ดแตกแทนเลยค่ะ  ถ้าเป็นเราน่ะ ก็คงต้องถอนงอกกันบ้างล่ะ สงสัยเจ๊แกคงไม่ได้อยู่เกินคืนที่สองแน่ ๆ คงได้หอบผ้าหนีไปตอนกลางคืน พวกไม่มีความเกรงใจคนนี่ มีทุกย่อมหญ้าจริง ๆๆ เชียว เบื่อจริง ๆ คนพวกนี้ ดิฉันเข้าใจความรู้สึกคุณเล็กน้ำตกเลยค่ะ ลูกเล็กขนาดนี้ต้องกระเต็ง ๆ ไปด้วย เพื่อพาคนไร้จิตสำนึกถึงของความเกรงใจคนนี้ไปเที่ยวด้วย ว่ามันต้องเหนื่อยแค่ไหน รวมทั้งคุณสามีคุณด้วย แล้วยังต้องเจอคำพูดแดกดันอีก การพูดถึงขนาด พีธีฮาราคีรี สมัยก่อนด้วย คนญี่ปุ่นเค้าไม่พอใจมากนะค่ะ ส่วนตัวเราก็เพิ่งเจอมาตอนกลับไทยค่ะ แต่ไม่ได้มีเพื่อนหรือญาติคนไหนจะกล้าเสนอมาเที่ยวญี่ปุ่นน่ะค่ะ เพราะเอาแค่บินไปเที่ยวเชียวใหม่ยังยากเลยค่ะ บ่น ๆ ว่าไม่มีเงินกัน ญี่ปุ่นคงไกลเกินฝันแล้วล่ะ ดิฉันเพิ่งซื้อบ้านที่กรุงเทพน่ะค่ะ ทีนี่มีคนรู้จักกันมาไม่สนิทน่ะ ตีสนิทเราทั้งครอบครัว ประมาณนั้น จะขอมาพักที่บ้านก่อนกลับต่างจังหวัดเพราะต้องการให้ลูกอาบน้ำอ่างจากุชชี่ เค้าพูดแบบงั้น ตอนเย็นทำปาร์ตี้ร์กินกัน โดยให้เราเลี้ยงเพราะมาจากญี่ปุ่น ดิฉันอึ้งไม่มีคำพูดสักคำ จุกไปหมด ตั้งสติได้รีบพูดไปว่าบ้านเพิ่งเข้าอยู่ ไม่มีที่นอนต้องขอโทษจริง ๆ ค่ะพี่ เค้ารีบตอบมาแบบทันควันว่า ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่เอาเสื่อไปพี่เป็นคนง่าย ๆๆ สบายๆ ๆ เอาเข้าไปสิ !!!!มันยังไม่เข้าใจความหมายอีก ดิฉันก็บอกไม่สะดวกจริงๆ เริ่มมีอารมณ์และน้ำตาที่คลอเบ้า(คิดว่ายังมีคนแบบนี้จริงเหรอ ไม่คิดว่าจะเจอกับตัวเอง) ดิฉันตัดสายไปพร้อมกับคำพูดที่ว่าไม่ว่าง ชีโทรมาใหม่อีกวันบอกว่า จะไปนอนบ้านดิฉันทั้งหมด 7 คน โดยไล่รายชื่อให้ฟัง ตอนนั้นหูชาไม่ได้ยินเลย ดิฉันนึกอะไรไม่ออก อึ้งไปจนถึงสมองชา และก็บอกออกไปว่า ตอนนี้อยู่พัทยา ทำไมเหรอ มีอะไรค่อยคุยกันแล้วกัน จากนั้นก็ไม่คิดจะคุยกับหล่อนอีก ทั้งๆ ที่เป็นคนที่แทบไม่สนิทเลยจริงๆๆ ไม่รู้ป่านนี้ชีจะรู้ตัวไหม ขนาดหญาติแท้ๆๆ ยังเกรงใจมากมาก็รีบๆ กลับกัน แต่นี้ เฮ่อๆๆ ผ่านมาแล้วผ่านไปค่ะ ถือว่าทำบุญทำทานไป เราก็ได้กุศลผลบุญ แม้จะได้ของแถมที่ไม่ต้องการเลยนั้นก็คือ การเหน็ดเหนื่อย และลำบากใจก็ตามที จากคุณ : หนูริวจัง - [ 9 เม.ย. 52 10:39:50 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มีเยอะครับคนไทยประเภทไม่รู้จักคำว่า "เกรงใจ" ผมเองเจอมาไม่น้อย พยายามเลี่ยงเป็นดีที่สุดครับคนแบบนี้ จากคุณ : Furusato - [ 9 เม.ย. 52 12:52:08 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ของเราเพิ่งพาที่บ้านเที่ยวเมื่อ เดือนก่อน ยอมรับจริงๆว่างานนี้เหนื่อยมาก แต่ยังโชคดีที่เราสนิทกับป้ามาก เลยรู้ว่าเค้าชอบอะไร ชอบไปไหน พาไปเที่ยวห้าง เดินดูของอะไรต่ออะไร แล้วก็เดินดูโน่นนี่ดูวิถีชีวิตคนญี่ปุ่นนิดหน่อยเค้าก็สบายใจแล้ว กับน้องๆก็พาไปเที่ยวที่สำคัญๆที่ป้าเราพอจะเดินไหว แต่ดีตรงที่ป้าเราชอบจ่าย...จ่ายจริงๆ จนแฟนเราต้องขอออกค่าโรงแรมเอง กับค่าข้าวบางมื้อ ไม่งั้นป้าเค้าควักตลอด เงินเอามาไม่พอ ยังขอแลกเราเลย บอกว่าไม่อยากให้แฟนมองว่าบ้านทางเราจนต้องมาเกาะเค้าพาเที่ยว ซึ่งแฟนเราก็บอกว่าไม่เคยคิดเลย อย่างว่านะ ขนาดญาติเรามายังจ่ายเอง ถ้าเป็นคนอื่นมาเราจะจ่ายให้หรอ5555 เราก็คงเข้มเรื่องเงินเหมือนคุณนั่นล่ะค่ะ ไม่ได้เป็นอะไรกันจะต้องมาจ่ายให้ ลำพังดูแลเรื่องต่างๆก็แย่แล้วนะ อย่างคุณ ไม่ถือว่าไร้น้ำใจหรอกค่ะ ถ้าเป็นเรารับรองว่าคุณป้าเล็กจะต้องออกจากบ้านไปนอนโรงแรมตั้งแต่วันแรกๆที่เหยียบแผ่นดินแล้วล่ะค่ะ เรามีน่ำใจให้คนที่เห็นน้ำใจของเราค่ะ คุณจขกท.ใจเย็นดีจัง ยังทนได้ตั้งหลายอาทิตย์ แล้วที่คุณแฟนเอ่ยปากพูดแสดงว่าเค้าคงหมดความอดทนแล้วจริงๆน่ะค่ะ ปกติคนญี่ปุ่นเค้าจะไม่ค่อยแสดงออกกันเท่าไร่นี่เนอะ จากคุณ : Hergest - [ 9 เม.ย. 52 13:27:20 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เข้าใจความรู้สึกมากๆเคยเจอกับตัวเหมือนกัน ใครอยากมาเี่ที่ยวญี่ปุ่นเราออกตัวไว้ก่อนเลยว่าให้พกเงินมาเยอะๆนะ จะไ้ด้เที่ยวสนุกๆ ขนาดพ่อเราเองมานี่ยังยื่นตังให้แฟนเราเลยเพราะเข้าใจว่าอยู่นี่ค่าใช้จ่ายแพง แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 52 16:23:25 จากคุณ : decoba - [ 9 เม.ย. 52 14:25:06 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เราจำคุณหนูริวจังได้นะคะ เห็นบ่อยๆที่ไม่แน่ใจว่าที่ห้องไหน ตั้งแต่ตอนกำลังจะซื้อบ้าน เข้าใจค่ะ เพราะเราก็เคยเจอ แต่ไม่ใช่กับตัวนะคะ เราไปทานข้าวกับเพื่อนที่เป็นคนญี่ปุ่น  สาวๆที่เพื่อนพามาเที่ยวด้วยหลายคน เค้าคุยกันต่อหน้าเราที่เป็นคนทไยเหมือนกันว่า อยากกินอะไรสั่งเลย เดี๋ยวให้คนญี่ปุ่นจ่าย.... ไม่ทราบมาก่อนเลยว่าคนญี่ปุ่นถือเรื่องฮาราคีรี ดีนะที่ไม่ได้เล่าให้แฟนฟังค่ะ จากคุณ : เล็กเนื้อน้ำตก2 - [ 9 เม.ย. 52 16:48:02 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ว่ามั้ยคะ  กลับกลายเป็นว่าคนในครอบครัว พ่อแม่พี่น้องมีความเกรงใจ นึกถึงความรู้สึกของเรามากๆ  คงเป็นเพราะพวกเขารักเราจริงๆ   เจอมาแลัวเหมือนกันค่ะ  ลูกของเพื่อนแม่  มากันสี่คน รู้จักก็แต่ลูกของเพื่อนแม่  แต่ทั้งทีมที่พามานี่ไม่ได้รู้จักมักคุ้นกันมาก่อนเลย สามีถึงกับอึ้ง  คนไม่รู้จักกันเลยหิ้วกระเป๋ามาโดยไม่ถาม ไม่แคร์ความรู้สึกของเจ้าของบ้านเลย  และแน่นอนว่าตอนพวกเขาขอวีซ่า ก็ยึดเอาชื่อ ที่อยู่บ้านเรากรอก โดยไม่ขออนุญาตอะไรเลย คนที่คิดอะไรน้อยๆ แบบนี้  แย่มากๆ นะคะ  อึดอัดมากๆ พวกเขากะว่ามาเที่ยวให้คุ้ม  เค้าอึดและลุย ใช้เจอาร์พาส ให้คุ้มที่สุด ก็คือเที่ยวเยอะๆ แต่ไกลแค่ไหนก็กลับมาที่บ้าน ซึ่งมันก็เป็นเวลาดึกมากๆ เค้าลืมคิดไปว่า เจ้าของบ้านไม่ได้อึดและลุยด้วย ต้องนั่งรอ เปิดประตู ต้องเตรียมอาหารไว้ให้  นี่มันเหนื่อยและเสีย ความเป็นส่วนตัวมากๆ คิดว่าต่อไปนี้ ถ้าไม่ใช่คนในครอบครัวก็จะปฏิเสธหมดค่ะ โกรธเป็นโกรธ  เอาเป็นว่ามาเที่ยวแล้วอีกวันจะกลับไทยแวะมา นอนค้าง มาคุยกัน เราพาไปเลี้ยงข้าวสักมื้อ แบบนั้นยังรู้สึกดีซะกว่า จากคุณ : วดี - [ 10 เม.ย. 52 08:57:49 ]

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีจ้า กะทู้คุณเล็กเนื้อน้ำตก โดนใจมากๆๆ เลยคะ.. ผ่านไปแล้ว ปล่อยไปถึงนะคะ อย่าคิดมาก เดี๋ยวไม่จ๋วย.. บ้านพี่ เคยมีน้อง ห้องเจแปนนี่แหละคะ..โทรมาคุยด้วย น้องเค้าบอกว่า มีความจำเป็นต้องกลับไฟล์ทเช้ามาก.. เดินทางมาไม่ทัน (อยู่ชานเมือง)..ขอพักที่บ้าน..บอกว่า นอนตรงไหนก้อได้ อิอิ..ก้อต้อนรับขับสู้.. ให้เท่าที่เราจะให้ได้..น้องเค้าน่ารัก มือไหว้อ่อน ไหว้อยู่นั่นแหละ 5555..ร่นเก่าๆ ห้องนี้ต้องรู้จักดีทุกคน.. ป่านชะนี้ เป็นใหญ่เป็นโต ดอกเตอร์ อยู่ ในรพ แล้วมั้ง.. ต่อมา มีน้อง ในพันทิป เหมือนกัน (ไม่ได้รู้จักกันเป็นส่วนตัวมาก่อน รูจักในพันทิป)..มาญี่ปุ่นกัน 2 คน ผู้หญิงทั้งคู่ ไปเที่ยวหลายที่ แต่ช่วงอยู่โตเกียว ขอพักที่บ้าง 2 คืน 3 วัน..คุยกะแฟนแล้ว โอเค.. เลยอนุญาต..พอกลับไปไทย น้องเค้าเขียนกะทู้ท่องเที่ยวในญี่ปุ่น และ ช่วงหนึ่ง ขอบคุณพี่ความฝัน.. ชมโน่นชมนี่ บ้านพี่ความฝันไฮเทคมากๆๆ ทันสมัย น่าอยู่ รีโมท ทั้งหมด (จริงๆ ไม่ได้ไฮเทคอะไรเลย บ้านญี่ปุ่นปกติ.. แต่เทียบกับ บ้านไทยแล้ว แน่นอน ดีกว่า โดยเฉพาะ ส้วม แหะๆๆๆๆ..)..หลังจากนั้น โอวววว.. คนติดต่อ ขอมาพัก ที่บ้านกันเยอะมากกก..เหมือนบ้านเราเป็น กรมประชาสงเคาะห์ ไปแล้ว.. เรื่องที่เกิดเหตุ ไม่ใช่คนไม่รู้จัก เป็นญาติ เป็นคนรู้จัก นี่แหละคะ.. มาอยู่ 1 เดือน เราให้ทุกอย่าง ทำอาหารให้ (โน้นตื่นบ่ายโมง)..ข้าวปลาอาหาร.. เราจ่ายหมด ออกไปข้างนอก เราจ่าย..ทานข้าวนอกบ้าน เราจ่าย..แต่เราถือซะว่า ญาติมาพัก..ทำให้คลายเหงา.. จริงๆ ไม่ได้เหงาหรอก ยุ่งจาตาย..แต่ญาติ อยากมาเที่ยว อยากมาก้อมา..ต้อนรับขับสู้อย่างคิดว่าดี.. เริ่มตั้งแต่ซื้อตั๋ว มาเลย เราสำรองเงินค่าตั๋วไปก่อนอีกต่างหาก..แต่จุดจบ มานเป็นคนละเรื่องกันเลย.. แต่ไม่ได้ ทะเลาะกัน หรือ มีเรื่องกันนะคะ.. แต่ว่า เราตั้งปฎิธาน ไว้แล้ว ว่า ชาตินี้ คงจะไม่มีใครมาพักที่บ้านอีก (ยกเว้นบุคคลในครอบครัว.. พี่น้องเราเท่านั้น..ญาติ คนอื่นๆ สนิท ไม่สนิท เพื่อนฝูง เราไม่เอาด้วยแล้ว) เข็ดจนตายยยยยยยยยยยยยย..ใครอยากอ่าน เดี๋ยวจะเขียนเล่าแบบยาวๆ ให้คะ.. แต่ว่าตอนนี้ เตรียมอาบน้ำ ออกไปทำงานแล้ว..คืนนี้ดึก..ว้า เสาร์อาทิตย์  ก้อคิวยาว จะพยายามแวะมาคะ.. จากคุณ : **ความฝัน..และ..สุดที่รัก** - [ 10 เม.ย. 52 13:18:13 ]