ความคิดเห็นที่ 1 ขออีกคำถามค่ะ.. ถ้าการที่เรามีความรู้ความสามารถระดับนึง แต่ไปทำงานที่ใช้ความรู้ความสามารถต่ำกว่า ทั้งๆที่เราสามารถจะทำสูงกว่านั้นได้...มันเรียกว่าสิ้นคิดมั้ยคะ...อย่าโกรธที่ถาม ถามเพราะไม่รู้คำตอบจริงๆ แล้วก็...การใช้ชีวิตคู่ และชีวิตในต่างแดน หรือการดำเนินชีวิตทั่วๆไป มันยากมันลำบากมากขนาดไหนคะ บางทีเราก็คิดว่า เราเองเป็นฝ่ายคิดมาก คาดหวังสูงไปหรือเปล่า หรือการคิดแบบเค้า ที่ทำงาน หาเงินซื้อข้าว จ่ายค่าน้ำไฟได้ ก็อาจเพียงพอแล้ว... แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 52 17:19:43 จากคุณ : Stinky Cat - [ 26 เม.ย. 52 17:18:20 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผู้หญิงบางคนที่คบกับฝรั่ง ก็มีความคาดหวังสูงจนเกินไป พอได้ไปพบหรือเจอกับครอบครัวเขาที่ต่างประเทศ แล้วมันไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง ก็จะรู้สึกเสียใจ ไม่อยากจะไปลำบากพูดง่ายๆ ส่วนมากก็คิดแต่ว่าคนอยู่เมืองนอกจะสบาย บางอย่างมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เราหวัง มันก็ต้องขึ้นอยู่ระหว่างคน 2 คนที่จะมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน โดยตั้งอยู่บนพิื้นฐานแห่งความรักความเข้าใจซึ่งกันและกัน ชีวิตคู่ก็จะอยู่เป็นสุขได้ ชีวิตคู่ต้องใช้ความอดทน   แต่สำหรับตัว จขท อาจจะมองในรูปสมบัติของแฟนคุณเกินไป มันก็เลยทำให้ขัดแย้งกับความรูุ้สึกของคุณ ง่ายๆคือทำไมเขาไม่เป็นอย่างที่เราอยากให้เขาเป็น    เป็นกำลังใจให้นะค่ะ จากคุณ : bonniejee - [ 26 เม.ย. 52 17:49:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าผู้ชายเขาไม่อยากเดินหน้าสร้างหลักกับเราจะอยู่ด้วยกันไปทำไหม อยู่ไปก็เสียเวลาเปล่าวๆ หาทำอะไรดีๆกว่านี้ไม่ดีกว่าหรือ ฝรั่งหลาบคนเขาจบ ม 6 เขาก็มีงานทำแล้ว(ถ้าพอใจกับงานที่ทำอยู่) จากคุณ : สาวใหม - [ 26 เม.ย. 52 17:57:11 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่มีความรู้ความสามารถพอที่จะแนะนำคุณเจ้าของกระทู้ได้ค่ะ แต่มาแชร์ว่าฟังแล้วคิดถึงเพื่อนเราเลย อายุสามสิบกว่าแล้วแต่นังไม่มีอาชีพเป็นเรื่องเป็นราว เพราะเค้าโตมาจากบ้านคนจีนสมัยเก่า ฐานะพอมี ไม่จนแต่ก็ไม่ถึงกับเป็นมหาเศรษฐี คุณแม่เลี้ยงลูกชายเหมือนเป็นพระราชา คิดไม่เป็น ทำไรไม่เป็น ปัญหาคือหัวก็ไม่ดีอีก เรียนอะไรไม่จบ เรียน ป.ตรีในจีนก็ไม่จบ และไม่มีความมานะพยายามเพราะที่บ้านไม่เคยปล่อยให้ลำบาก เค้าแต่งงานกับแฟนก่อนที่จะย้ายมาเรียนต่อด้วยกันที่อังกฤษ เวลาผ่านไปภรรยาเค้าเรียนจบโทในอังกฤษค่ะ ในขณะที่นายคนนี้ก็เรียนไม่จบซักที อนาคตก็ไม่มี วันๆทำแต่งานพาร์ทไทม์ เข้าใจว่าเงินค่ายังชีพทุกวันนี้ส่วนมากที่บ้านออกให้ค่ะ ในที่สุด คิดว่าฝ่ายหญิงเค้าทนไม่ไหวเลยขอแยกทางในที่สุด เค้าก็ได้แต่ร้องห่มร้องไห้ เสียใจมากมาย แต่ไม่เคยคิดว่าทำไมภรรยาถึงขอแยกทางไป ทุกวันนี้เค้ามีแฟนใหม่ แต่ก็ยังไม่ปรับปรุงตัว เรายังกลุ้มใจแทนเพราะแฟนเพื่อนเราเป็นคนที่น่ารักและนิสัยดีมากๆ จบ ป.โทเช่นกัน ไม่เข้าใจว่าทำไมผู้หญิงนิสัยดีและฉลาดถึงทนนายคนนี้ได้ แนวว่าคนไม่มีอนาคตของแท้เลยแต่อย่างว่าล่ะค่ะ เรื่องของคนรักกัน เราไม่เกี่ยวอะเนอะ เราก็ได้แต่ยินดีกับเพื่อนเราว่าขอให้ผู้หญิงคนนี้อย่าทิ้งเค้าไป อย่างน้อยเค้าจะได้มีอะไรดีๆในชีวิตบ้าง แต่ก็ยังลุ้นๆอยู่ว่าเค้าจะทนคบกับเพื่อนเราได้นานแค่ไหน เราว่าเรื่องไม่มีอนาคตนี่ เพื่อนเราแย่กว่าคุณแฟนเจ้าของกระทู้เยอะค่ะ จากคุณ : The Starry Night - [ 26 เม.ย. 52 17:58:25 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เราว่าคุณมีคำตอบอยู่ในตัวเองเเล้วนะคะ การที่คุณเลิกกับเค้าด้วยเหตุผลนี้ไม่ผิดค่ะ รักได้เเต่ต้องใช้สมอง เกิดเป็นผู้หญิงมีสิทธิ์เลือกได้ค่ะ เราคิดว่าคุณดีพอที่จะเลือกคนที่เหมาะสมกับคุณ นะคะ จากคุณ : mayistheone (mayistheone) - [ 26 เม.ย. 52 18:08:59 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ค่ะ Just love is not enough....เห็นด้วย ลองตอบคำถามต่อไปนี้ดูค่ะ 1) คาดหวังให้เค้าเป็นอย่างไร คุณถึงจะพอใจในตัวเค้า? 2) คุณคิดว่าเค้าสามารถเป็นอย่างที่คุณคาดหวังได้หรือไม่? ......ถ้าไม่ได้, คิดว่าจะเข้าใจเค้า และยอมรับอย่างที่เค้าเป็นอย่างนี้ได้หรือไม่? ......ถ้าได้, คิดว่าเค้าจะทำอย่างที่คุณอยากให้เป็นได้นานเท่าไหร่? 3) ถ้าเค้าคาดหวังในตัวคุณให้คุณ be calm และไม่ hyper active อย่างนี้ คุณจะทำได้หรือไม่? ......ถ้าไม่ได้, คุณคิดว่าเค้าจะอึดอัดที่อยู่กับคุณหรือไม่? และคุณคิดว่าเค้าจะพยายามเข้าใจเพื่อยอมรับที่คุณเป็นอย่างนี้ได้หรือไม่? ......ถ้าได้, คุณคิดว่าจะทำได้นานเท่าไหร่? ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนพฤติกรรมคนอื่นได้นอกจากตัวเค้าเองค่ะ ในเมื่อแฟนคุณมีลักษณะนิสัยแบบนั้น และเค้ายังไม่อยากจะปรับตัวเอง ก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากคุณจะเข้าใจความเป็นตัวเค้าจริงๆ และยอมรับมัน และค่อยๆ ช่วยกันผลักดัน และเป็นส่วนเติมเต็มให้แต่ละคน ถ้าเค้าปรับเปลี่ยนตัวเองเพราะคุณร้องขอ นั่นอาจจะทำให้เค้าเสียความเป็นตัวของตัวเอง ซึ่งคุณอาจจะพอใจ แต่เค้าอาจจะไม่พอใจ เค้าก็จะเครียดอึดอัด เหมือนระเบิดเวลาที่พร้อมจะระเบิดเมื่อไหร่ก็ได้ ...แต่ถ้าเค้าปรับเปลี่ยนแล้วพอใจกันทั้ง 2 ฝ่าย ก็นับว่าดีค่ะ... เราต้องการจะสื่อว่า ถ้าคุณยอมรับความประพฤติเค้าได้ ก็อยู่ต่อไป แต่ถ้าคุณคิดว่าไม่ได้แล้ว ทนไม่ไหวแน่ๆ ก็ไปค่ะ บอกเค้าไปตรงๆ ว่าคุณยอมรับไม่ได้กับความเฉื่อยชาของเค้า ขอ Take a break ไปซักพัก แล้วค่อยมาจีบกันใหม่ ก็ยังไม่สาย ------------------------------------------------- มีเรื่องเล่าค่ะ เรื่องงานที่ใช้ความรู้ความสามารถต่ำกว่าสิ่งที่ได้เรียนมา เพื่อนแฟนเราเป็นช่างภาพอิสระ สามารถหา job ที่ได้เงินประมาณ 12,000 AUD ภายใน 1 สัปดาห์ ได้ง่ายๆ แต่เค้าก็ไม่ค่อยได้ขวนขวายหางานถ่ายภาพเท่าไหร่นัก หาบ้างบางครั้ง แต่ไม่ได้จริงจัง งานหลักที่เค้าทำตอนนี้คือเป็น Security Guard ไม่ก็เป็น Guard ใน Pub อะไรพวกนั้น แล้วเค้าก็ Happy กับงานว่าเออ เป็นงานที่ง่ายดีนะ นั่งๆ นอนๆ ดูหนังเล่นวีดีโอเกมส์ หมดเวลางาน ก็ได้ตังค์กลับบ้าน แถมเงินดีอีกต่างหาก ดูแล้วเค้าก็ happy ดีค่ะ ไม่เห็นจะสิ้นคิดเท่าไหร่ เพื่อนคนเดียวกันนี้ เค้าก็ซื้ออพาร์ทเม้นเอาไว้อยู่ มีห้องว่างอีก 2 ห้องก็ปล่อยให้พวก international student เช่า ได้ตังค์มาใช้อีกทุกเดือนสบายอีก ซึ่งไม่เกี่ยวกับที่เค้าเรียนมาเลยจริงหรือเปล่าคะ? อีกตัวอย่างหนึ่ง ครูสอนนักเรียนประถม กว่าจะจบเป็นครูได้ ก็ต้องดั้นด้นเรียนกันถึงมหาลัย แต่การที่มาสอนนักเรียนประถม ก็จะทำให้ความรู้ต่างๆ ที่เรียนมาไม่ได้ใช้ ก็จะมีเหลือแค่ความรู้ที่สอนนักเรียน ตรงนี้เรียกว่าเป็นงานที่ใช้ความรู้ความสามารถต่ำกว่าที่เรียนมาหรือเปล่าคะ อาจจะใช่ แต่ถามว่าสิ้นคิดหรือเปล่า เราว่าไม่นะคะ ร่ายมาซะยาวเลย เอาเป็นว่า...เดินตามฝันของตัวเองค่ะ เอาตัวเองไว้ก่อน เดินตามสิ่งที่ตัวเองต้องการ คุณอายุ 24 เอง มีทางอีกเยอะ ถ้าคุณเลิกไปเราว่าคุณแฟนคุณก็ยังมีทางเดินของเค้าแหละค่ะ ถ้าห่วงเค้าแล้วทำอะไรไม่ได้ ก็หันมาห่วงตัวเอง และทำสิ่งที่ตัวเองทำได้ดีกว่าค่ะ....ตอนนี้คุณไม่อยากเป็นอย่างแฟนคนแรกของเค้า วันนึงที่คุณทนไม่ได้จริงๆ คุณก็ต้องทำแบบเดียวกันค่ะ.... จากคุณ : Krapook-_-' - [ 26 เม.ย. 52 18:10:17 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เฮ้อออ.. ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ "ง่ายๆคือทำไมเขาไม่เป็นอย่างที่เราอยากให้เขาเป็น " โดนนน...ทุกคนพุดกับเราแบบนี้เสมอ ทุกความเห็นทำเราสงบลง(นิดนึง) คงต้องใช้เวลาตรึกตรองมากกว่านี้ ลองคิดหลายๆด้านมั้งคะ เรายังตอบตัวเราเองไม่ได้เลยว่า เราต้องการชีวิตแบบไหนกันแน่ จากคุณ : Stinky Cat - [ 26 เม.ย. 52 18:42:30 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คุณกระปุกครับ อยากหางานถ่ายภาพให้ได้ 12,000 AUD ภายใน 1 สัปดาห์จังครับ ทำไมผมหาไม่ค่อยได้เลย แบบนี้อยากไปอยู่ออสแล้วอ่ะดิผม ส่วนตัวเห็นด้วยกับคุณกระปุกเลยครับ ไม่ต้องพิมพ์อะไรเพิ่มเติมอีกเลย แต่ขอเพิ่มอีกหน่อย คุณ จขกท ครับ ผมว่าถึงเวลาต้องพูดเปิดอกกันเลยแล้วครับ บอกเขาให้รู้ว่า เรารู้สึกยังไงกับการใช้ชีวิตของเขาในตอนนี้ รีบตัดสินใจเลยครับ ถ้าเขาไม่เหมาะกับเราจริงๆ ก็ไม่ควรจะไปเสียเวลากับเขาอีกต่อไปครับ จากคุณ : ไอ้คุณแหลม - [ 26 เม.ย. 52 18:47:35 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ความแตกต่างระหว่าง ความทะเยอทะยาน ในชีวิต ค่ะ คนไทย หมายถึงคนทำงานที่จบแล้วทำงาน  อยากมีอาชีพ ความสำเร็จ รายได้ อยากสร้างเนื้อสร้างตัว จะต่างกับ คนอังกฤษส่วนใหญ่ที่นี้ ส่วนใหญ่จะเป็นคล้ายผู้ชายคนนี้ ฉะนั้นคุณจะไปโทษเค้าที่เค้าไม่ปรับปรุงตัว คงไม่ใช่เรื่อง ไม่ใช่ค่านิยม ของเค้าที่จะทะเยอทะยาน ให้สูงขึ้น มันไม่มีแรงจูงใจเหมือนสังคมไทย ที่ต้องทำงานเพื่ออยากมีทุกสิงทุกอย่างเพื่อสนองความสะดวกความสบายในชีวิต หรือสร้างคุณภาพในการครองชีพ    ส่วนที่อังกฤษหรือประเทศทางนี้มาตรฐานการครองชีพของเค้าไม่ได้อยู่ได้ด้วยวัตถุ นี้ไม่ได้พูดพวกคนอังกฤษที่รวย หรือรวยมาก ๆ ที่นี้จะรวยมาก รวยน้อย เค้าก็ไปช้อปปิ้งซื้อกับข้าว เดินเล่นตามสวนสาธารณะที่ที่ด้วยกัน ก้อได้เห็นได้อ่านบ่อยๆ ในนี้นี้ค่ะ ว่าหญิงสาวชาวไทยหลายท่านที่ละทิ้ง เงินเดือนดี ๆ การงานนั่งโต๊ะ สบาย มาอยู่กับแฟน หรือ สามี ชาวอังกฤษที่นี้ ต้องมีชีวิตอยู่อย่างไร เปลียนไปอย่างไร เค้ามีความสุขและพอใจแค่ไหน คุณก้อเปรียบเทียบและคิดเอาเองสิ บางทีต้องดูที่ความแตกต่าง วัฒนธรรมด้วย และดูความต้องการของเรา เปลี่ยนอะไรที่เปลี่ยนไม่ได้ เราก็ต้องเปลี่ยนที่ตัวเราค่ะ  ถึงจะหาความสุขได้ ดิ้นรนมากไป บางทีก็สูญเปล่า ได้อย่างเสียอย่างค่ะ จากคุณ : PROFITEROLES - [ 26 เม.ย. 52 18:56:32 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คงต้องมานั่งอ่านและตอบคำถามของคุณกระปุกหลายๆรอบค่ะ คุณไอ้คุณแหลม(เรียกแล้วแหม่งๆ) อยากคุยเหมือนกัน คุณ PROFITEROLES(อ่านไม่ออก แปลว่าไรหรอคะ) จริงอย่างที่คุณว่าเลยอ่ะ รวยจน เค้าก็มีคุณภาพชีวิตไม่ต่างกันอย่างแรง เห็นแล้วก็แอบอิจฉาบ้านเมืองเค้า คุณพูดมาก็ทำให้ได้คิด... "ดิ้นรนมากไป บางทีก็สูญเปล่า" หมายถึงดิ้นรนให้ชีวิตดีขึ้น หรือดิ้นรนไปอยู่กับเค้าอ่าคะ...ไม่อยากเข้าข้างตัวเอง จากคุณ : Stinky Cat - [ 26 เม.ย. 52 19:08:03 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ^ ^ ไม่รู้เหมือนกันค่ะคุณไอ้คุณแหลม เค้าเพิ่งมาบอกข่าวดีเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเอง เป็นงานถ่ายภาพนางแบบ กับรถ อะไรซักอย่าง ต้องไปถ่ายอยู่ประมาณ week นึง ได้เงิน 12,000 AUD หุหุ น่าอิจฉาที่สุด เอาเราไปเป็นนางแบบก่อนมั๊ยคะ แต่ไม่มีเงินจะให้ มีแต่หนี้ให้ช่วยได้มั๊ยคะ จากคุณ : Krapook-_-' - [ 26 เม.ย. 52 19:14:02 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ่าน ข้อมูล เกี่ยวกับ บุคคลิก ของแฟนคุณเจ้าของกระทู้ แล้วเราว่า มันสะท้อนถึงสภาพสังคมของอังกฤษ กลายๆ  รอบๆตัวเรา ผู้ชายหลายๆ คนแถวๆที่เราอยู่นี่  อายุ 40-45 แล้ว ยังไม่มีครอบครัวพวกเค้าเองก็เรื่อยๆ เปื่อยๆ ใช้ชีวิตตามสบาย เพราะพวกเค้าไม่มีความกดดัน ไม่เดือดร้อน เรียกว่า ไม่มีไฟมาลนก้นก็เป็นได้ จำได้ว่า ตอนที่เราสอบ Life in the U.K.  มีข้อมูลทางสถิติที่ว่า  ปัจจุบัน  ผู้หญิงเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยมากกว่าผู้ชาย  อาจจะเป็นเพราะด้วยสังคมสมัยก่อนสิทธิต่างๆของผู้หญิงอังกฤษไม่ได้เท่าเทียมกันกับผู้ชาย นั่นหมายถึง มีการกดดันกลายๆให้ผู้หญิงต้องขวนขวาย ต้องกระตือรือล้นมากกว่า มาที่คำถามคุณเจ้าของกระทู้ เราก็ว่า ถึงแม้คุณเลิกกับเค้าไป เค้าเองก็คงไม่ได้กลับมาคิดทบทวนแล้วตั้งหลักว่า ฉันจะต้องเป็นนั่น โน่น นี่ ให้ได้ เพราะเค้าก็เองไม่เคยมองว่า ไอ้การไม่กระตือรือล้น ไม่ขวนขวาย ของเขานั่น คือ ปัจจัยหลักที่ทำให้คนรักเลิกราไป เหมือนที่เค้าพูดกับคุณว่า “ทำไมทุกคน (เรากับแฟนเก่าเค้า) จะต้องต้องการอย่างอื่นไม่มีที่สิ้นสุด” เห็นปะคะ เค้ากลับมองว่า แฟน เค้าต่างหากที่เรียกร้องไม่มีที่สิ้นสุด คุณไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกค่ะ ถ้าคุณจะตัดสินใจเลิกกับเค้า เราว่า เหตุผลหลักไม่ใช่ว่า เค้าด้อยกว่าคุณนะ เราว่า ความต้องการมันไม่ตรงกันมากกว่า  รักนะ รัก แต่ในเมื่อไม่ยอมปรับตัวเองบ้าง เพื่อคนที่เค้ารักแล้ว มันก็เหมือน เห็นแก่ตัวเหมือนกันนะ  แล้วสิ่งที่เราขอให้เค้าทำเค้าเป็นนั้นน่ะ โดยส่วนใหญ่แล้ว คนที่ได้ประโยชน์คือตัวเขาเองนั่นแหล่ะ  สรุปแล้วข้อนี้มีความเห็นเหมือนคุณ คห.ที่ 6 เด๊ะๆ แต่มีอย่างนึง ที่เราเห็นต่างกันกับเพื่อนสนิทของคุณเจ้าของกระทู้ เรากลับคิดว่า ถ้าคุณตัดสินใจแต่งงานกับเค้า คุณจะมีแต่เรื่องปวดหัว มากกว่า เพราะดูเหมือนเค้าจะไม่ค่อยรับผิดชอบอะไรเท่าไร พูดง่ายๆ เป็นผู้นำไม่ได้ หรือถ้าเป็นได้ก็คงไม่ได้เรื่องนัก อันที่จริง ชีวิตคู่สมัยนี้ มันก็ไม่ค่อยมีแล้ว ช้างเท้าหน้าเท้าหลัง  เราต้องช่วยกันเดิน แต่เท่าที่อ่านดูแล้ว แฟนคุณเค้าไม่ค่อยอยากจะเดินเท่าไร เค้าเหมือนอยากจะหยุดอยู่กับที่มากกว่า  อย่างนี้คุณเจ้าของกระทู้คงต้องเป็นหัวเรือใหญ่ในครอบครัวเอง   ซึ่งคงจะเป็นไปได้ ถ้าคุณอยู่ในประเทศไทย เพราะเป็นบ้านเกิด เป็นที่ของคุณ แต่ถ้าคุณย้ายมาอยู่อังกฤษ ต่างที่ ต่างภาษา ต่างสภาพแวดล้อม แล้วคุณยังต้องมาเป็นผู้นำในหลายๆเรื่องนี้ เราว่า กดดันมากนะ เรื่องการทำงานที่ต่ำกว่าที่เคยทำ เหมือนสิ้นคิดไม๊ เราว่า มันขึ้นอยู่กับเป้าหมาย และ ตัววัด ของคุณว่าคืออะไร  อ่านแล้ว นึกถึงหนังเรื่อง American Beauty ที่ตัวเอก ตัดสินใจ ลาออกจากงานในออฟฟิศ ที่ตัวเองไม่เคยมีความสุขกับมัน มาทำงาน ร้าน Hamburger เพราะเค้าคิดว่า ความสุขของเค้าไม่ได้อยู่ที่การนั่งทำงานในออฟฟิศหรูหรา หรือ ทำงาน หาเงินเป็นบ้า แล้วสุดท้ายพบว่า เมียมีชู้   แน่นอน ถ้าคุณวัดความสุข ความสำเร็จ ของคุณด้วยความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน การเปลี่ยนไปทำสิ่งที่ดูเหมือนต่ำกว่า อันนี้ก็เหมือนจะสอบตก  แต่ถ้า คุณทำแล้ว มีความสุขกว่า แล้วตัววัดของคุณคือ ความสุข ก็ถือว่า คุณประสบความสำเร็จ ที่สำคัญ อย่าให้คนอื่น มาเป็นตัวแปรชี้นำ ตัวชี้วัด ของคุณ ทำสิ่งที่คุณต้องการนั่นแหล่ะดีที่สุด เอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : AccessError - [ 26 เม.ย. 52 19:16:58 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เพิ่งอายุแค่ 24 เอง ยังทำงานไปได้อีก 41 ปี ถ้าสมมุติรีไทร์ตอนอายุ 65 ในระหว่าง 41 ปีข้างหน้านั้น ความก้าวหน้าด้านอาชีพการงาน การเงิน ความสำเร็จในชีวิตเป็นไปได้มากมายถ้าคนรักของคุณให้การสนับสนุน หาคนที่คู่ควรกับคุณดีกว่า ชีวิตยังอีกยาวไกล ผู้ชายไทยอายุ 36 ที่ดี ๆ เป็นเจ้าของกิจการเองก็มีเยอะแยะไป เป็นผู้บริหารก็เยอะ อย่าไปมองแต่ฝรั่งอย่างเดียว จากคุณ : lemonade - [ 26 เม.ย. 52 19:30:49 A:121.208.196.234 X: TicketID:009010 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณคุณaccesserror นะคะ ไม่มีข้อความไหนของคุณที่เราไม่เห็นด้วยเลยอ่ะ มันถูกต้องร้อยเปอร์เซนต์ ขออ่านความเห็นทุกความเห็นหลายๆรอบ แล้วใช้เวลากับตัวเองอีกนิดนะคะ รักก็รัก กังวลก็กังวล เสียดายก็เสียดาย ปวดหัว แก้ไขตอบค.ห.13 อีกเรื่องที่กังวลค่ะ...ที่คุณพูดก็ถูก เราอาจจะเจอคนที่พร้อมกว่าเค้าก็ได้ แต่คนนั้นเค้าจะรักเราเท่าคนนี้มั้ยน้อ...เราเป็นประเภทกลัวว่าถ้าเลิไปกลัวได้คนไม่ดีเท่าคนเก่าน่ะ.. คนดีๆกว่ามีเป็นร้อยเป็นพัน แต่จะเป็นของเราซักคนมั้ยอ่ะ...เง้อออ ป.ล. ไม่ได้สนแต่ฝรั่งน้า..คนไทยมานไม่มาจีบเองอ่ะ ถ้าเลือกได้ เลือกคนไทยอยู่แล้ว ให้ตายเถอะ..จ๊อจ แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 52 19:43:29 จากคุณ : Stinky Cat - [ 26 เม.ย. 52 19:38:24 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เห็นด้วยกับคุณ Profiteroles ค่ะ แรกที่อ่านเรื่องของเจ้าของกระทู้ ยังนึกเลยว่าแฟนเจ้าของกระทู้ช่างเหมือนจริงจริงกับสามีเรา สามีเป็นชาวอังกฤษค่ะ การศึกษาไม่จบปริญญา ดังนั้นงานที่ทำจริงไม่ใช่ตำแหน่งใหญ่โตอะไรเลย ก่อนหน้าที่อยู่อังกฤษแฟนก็เช่าบ้านของเพื่อนเค้า เรียกว่าเช่าห้องดีกว่า ไม่มีรถเป็นของตัวเอง ตอนที่คบกันแรกแรก ด้วยความที่ในเมืองไทยค่านิยมคนไทย จะดูผู้ชายซักคน(อาจจะเป็นความคิดของตัวเอง) ต้องดูว่ามีรถ มีบ้านมั้ย ซึ่งตอนที่คุยกันแรกแรกกับสามี ก็แปลกใจ อายุ 36 แล้วทำไมยังไม่มีรถมีบ้าน ถามเค้าไปเรื่อยเพื่อที่จะดูทัศนะคติ อุดมการณ์ของเค้า ว่าจะไปกันได้มั้ย เปรียบเทียบกับคนอื่นที่เข้ามาจีบเรา เราได้เห็นครอบครัวที่อบอุ่นจากพ่อแม่เค้า จนสามปีผ่านไป ในขณะที่คนที่มาจีบเราคนอื่นอื่น เริ่มถอยไปทีละคนทีละคน แต่ผู้ชายคนนี้ยังอยู่ตรงนี้ พร้อมเสมอสำหรับเรา เราตัดสินใจแต่งงานค่ะ ผู้ชายคนนี้ก็ยังเป็นคนคนเดิมเสมอ ย้ายมาอยู่เมืองไทยหลังแต่ง เงินเก็บเค้าก็มีน้อยมาก ด้วยความที่ไม่มีปริญญางานในเมืองไทยก็หาไม่ได้ เค้ามีความสุขกับที่ไม่ต้องดิ้นรนมากมาย ไม่ต้องรำ่รวยก็มีความสุขได้ นั้นคืออุดมการณ์ของเ้ค้า จนเรามาตั้งคำถามกับตัวเองว่า แล้วอนาคตหละ ต่อไปจะทำยังงัยถ้าเค้ายังจะอยู่อย่างนี้ ตอนนี้เรามีเงานทำที่ดี มีเงินเดือน เราใช้เงินตัวเองตลอดตั้งแต่แรกที่คบกัน จนกระทั้งปัจจุบัน เราค่อยค่อยพูดให้เค้าคิด พูดเมื่อมีโอกาส เรารู้ว่าเค้าิคิด เค้่าพยายามอยากจะให้ทุกอย่างดีขึ้น แต่ด้วยความที่สามารถเค้ามีเท่านั้น แต่อย่างนึงที่เรามั่นใจกับผู้ชายคนนี้คือ ถึงเค้าจะไม่มีเงินให้เรา ไม่สามารถเห็นอนาคตอันใกล้ว่าเค้าจะไปทางไหน แต่เค้าไม่เบียดเบียนเราแน่ ไม่มีคำว่าเห็นแก่ตัวจากเค้า ไม่มีคำว่าเค้าสบายแล้วลืมเรา เจ้าของกระทู้ อายุยังน้อยนะค่ะ อนาคตยังไม่ยาวไกล ไม่สนับสนุน แล้วก็ไม่ยุแยงให้เลิกค่ะ แต่แค่อยากจะบอกว่า ถ้ามีใครที่เข้ามาในชีวิตคุณ ก็อยากจะให้คบแล้วก็ลองเปรียบเทียบดูนะค่ะ จากคุณ : ดีใจที่มีเธอ (ถึงจะจน) - [ 26 เม.ย. 52 19:44:17 A:124.120.194.115 X: TicketID:119338 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อิจฉาค.ห. 15 จัง...อย่างน้อยแต่งงานแล้วเค้าก็ไม่ทำให้คุณผิดหวังหรือเสียใจ สงสัยเราต้องทำแบบคุณซะละมั้ง คบไปก่อน(หรอ) เฮ้ออออ... จากคุณ : Stinky Cat - [ 26 เม.ย. 52 19:56:22 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คนเรามองอนาคตไม่เหมือนกัน แต่ในวันข้างหน้าเรากับเค้าต้องใช้อนาคตร่วมกัน ถ้าอนาคตที่เราวางไว้กับที่เขาวางไว้มันต่างกันมาก การใช้ชีวิตคงไม่มีความสุขเท่าที่ควรเป็นถ้ามันฝืนใจ จากคุณ : ladybird118 - [ 26 เม.ย. 52 19:57:20 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ผู้หญิงอย่างจขกทนี่ผมชอบ รู้จักคิด แฟนจขกทไม่ได้เป็นคนไม่ดี แต่การจะจัดการกับคนที่มี low self-esteem ไมใช่เรื่องง่ายๆ และเขาก็อยู่เป็นสุขมาได้ตั้ง 36 ปีแล้วเพื่อนไม่ได้ปรับปรุงอะไรให้น่าตื่นเต้น พยายามแล้วเหลวก็ยังดี พอจะได้หวังว่าสักวันหนึ่งคงไปได้ดี แต่อาการแบบนี้เห็นจะยาก เงินไม่ใช่อย่างเดียวที่จะทำให้ชีวิตคู่มีความสุข มันมีอะไรอีกหลายอย่าง จขกท อายุแค่ 24 อยู่เลย โอกาสข้างหน้ายังอีกยาวไกล เรียกว่ายังมี Potential หลบออกมาปล่อยให้เขามีความสุขตามอัตภาพดีกว่า เผชิญโลกอีกต่อไป ไม่ต้องจับปลาสองมือ ค่อยๆทำใจออกห่าง จนกว่าจะออกมาโดยสิ้นเชิงแล้วโอกาสที่ดีๆ ได้เจอคนที่ถูกใจซึ่งอาจจะไม่ใช่ฝรั่งก็ได้ ถ้ายังพวักพวนกับคนเก่าคนใหม่ก็เข้ามายาก การแนะนำเรื่องชีวิตของคนอื่นนี่ก็ไม่ใช่ง่าย ถ้าผมรู้จักจขกท ตัวเป็นๆคงใช้วิธีที่ผมกำลังบอกนี้ไม่ได้เหมือนกัน ขอให้โชคดีมีแฟนที่ถูกใจ ไม่ต้องลากต้องผลักไส ได้ก้าวหน้าและมีสุข จากคุณ : อิสวาสุ - [ 26 เม.ย. 52 20:27:43 A:71.114.54.31 X: TicketID:146114 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คนเรามีสิทธิที่จะดิ้นรนเพื่อชีวิตที่ดีขึ้นได้ทุกคนแหละค่ะ ดิฉันไม่ได้ต้านความคิดนี้ แต่อย่างที่บอกว่าทัศนะคติ ที่ว่าชิวิตที่ดีของคนไทย กับ คน อังกฤษ มันอาจจะต่างกัน ของเราอาจมาตรฐานสูง ไปหน่อย ก้อไปผิดหรอกค่ะ ที่จะประเมินว่าผู้ชายที่มีแค่นี้ อายุเท่านี ดูต่ำไปน้อยไปในสังคมไทย  แต่สำหรับที่นี้ หากดูแนวโน้วอีก ห้า ปี สิบ ปี ข้างหน้า คงไม่ต่างไปกว่านี้ สักเท่าไหร่ หากไม่มีแรงฮึด ขึ้นมาทำงานสร้างฐานะ จริง ๆ แต่คงยากค่ะ คงได้แค่นี้ ก้อ ไม่ได้มาส่งเสริม หรือ สนับสนุนว่า คุณต้องตัดสินแบบนั้นแบบนี้ อยู่แล้ว แค่ความคิดเห็นหนึ่ง เท่านั้น คุณเจ้าของกระทู้ควรใช้ความคิดส่วนตัว ตัดสินและพิจารณาเอง เพราะยังมีปัจจัยอื่น ๆ อีก มากมาย เช่น ครอบครัวคุณ แล้วการปักหลักว่าจะอยู่ไทย หรือ ที่อังกฤษ อีก ขอให้โชคดีค่ะ PROFITEROLES เป็นชื่อขนมค่ะ เหมือนเอแคลร์ ใส้ครีมราดด้วย ช็อคโคเลคอุ่นๆ  ถ้าเป็นแม่บ้านบ้านเราก็ต้องออกไปซื้อเจ้าอร่อยกิน แต่เป็นแม่บ้านที่นี้ คือต้องหัดทำเองค่ะ :) จากคุณ : PROFITEROLES - [ 26 เม.ย. 52 20:28:12 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ค.ห. 18 ขอบคุณค่ะ อายเวลามีคนชม *_- " ไม่รู้ว่าเรียกว่า รู้จักคิด หรือ คิดมากเกินไปดี.. ดีใจจังเลย มีคนช่วยคิดเยอะแยะ..หลายหัวหลายความคิดดี เมื่อกลางวันนั่งคิด จะปรึกษาเพื่อน ก็มีแต่คนเดิมๆ คำพูดเดิมๆ.. ถ้าพูดถึงปัจจัยอื่นๆอีก ก็คงต้องถอยมั้งคะ ที่บ่นๆไปยังไม่ใช่ปัญหาทั้งหมดเลย เฮ้อออ ตอนนี้เริ่มมองแบบคนนอก(หรือโอนเอียงตามคำแนะนำก้ไม่รู้) เราอาจต้องถอยจริงๆก็ได้มั้ง เสียดายจัง มากกว่าสิ่งอื่นใด ....ไม่อยากเป็นคนทิ้งเค้าเลย เค้าก็ไม่ใช่คนเลวขนาดที่จะไม่มีใครรักหรือทนเค้าได้ เค้าก็สมควรได้รับความสุขเหมือนกัน ถ้าเค้าไม่รักเราหรือไม่ชอบเราบ้าง ถ้าบอกเลิกกันจะไม่คิดหนักเลย ขอเวลาไตร่ตรองอีกนิดนะ เฮ้ออออ ..หนาวจัง เหงาด้วย ป.ล. ขนมน่ากินจัง ที่ไทยฝนเพิ่งหยุดตก หนาวๆๆๆ อยากได้ชอคโกอุ่นๆ จากคุณ : Stinky Cat - [ 26 เม.ย. 52 20:53:19 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สรุปง่ายว่า "ทัศนะคติไม่ตรงกัน "  เป้าหมายในชีวิตต่างกัน ไม่มีใครผิดใครถูก เขาเป็นของเขาแบบนี้มาตลอด คุณก็ต้องการอีกแบบหนึ่งมาตลอด ที่น่าแปลกใจตือ ทำไมถึงคบกันมาได้นานถึงสองปี ถ้าหลายๆอย่างมันต่างกันขนาดนี้ เต็มที่ปีนึงก็น่าจะพอ "อ๋อ"ได้แล้วนะ นอกจากตัวคุณจขกท จะเคยแอบหวังว่าเขาจะเปลี่ยนอะไรๆ เพื่อคุณ แต่ปรากฎว่าเขาไม่ คุณจขกทเลยไม่อยากหวังต่อไปแล้ว ก็คิดถูกแล้วล่ะคะ หาคนที่มันคุยกันเข้าใจ และมีความมุ่งหมายในชีวิตที่คล้ายๆกัน จะดีกว่า และสมมุติว่าวันนึงข้างหน้าเกิดผู้ชายคนนี้เขารู้ตัวว่าเขารีกคุณมากจริงๆ เขาจะพยายามทำทุกอย่างให้ดีขึ้นเพื่อที่จะให้ได้คุณคืนมาเองล่ะคะ ถึงเวลานั้นถ้าคุณยังโสดอยู่ก็ค่อยมาพิจารณากันใหม่ละกัน ปล.College ไม่มี d นะคะ แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 52 20:57:30 จากคุณ : hamble pie - [ 26 เม.ย. 52 20:54:58 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ^ ^ ^ รู้ได้ไง..พูดแทงใจจัง ต้องเลิกหรอเนี่ย.....ม่ายยยยนะ....ฮือๆๆๆ สงสารเราทั้งคู่ แพลนของพวกเราคือ เค้ากำลังจะมาเดือนมิถุนานี้ มา "แต่งงาน" อ่ะ...เราเลยได้เวลาคิดๆๆๆ แล้วมันก็ออกมาเป็นแบบนี้... ปวดหัวแล้วค่ะ ป.ล.นึกว่าจะคล้ายๆ knowledge อิอิ.. แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 52 21:03:15 แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 52 20:57:13 จากคุณ : จขกท (Stinky Cat) - [ 26 เม.ย. 52 20:56:06 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คิดว่าความสุขมาจากไหนมากกว่า ในชีวิตอยากได้อะไร เราคนนึงที่เคยทะเยอทะยาน จะต้องเรียนให้สูง เงินเดือนต้องเยอะ ใช้ของมียี่ห้อ (เพราะตอนนั้นอยู่ในสังคมเเบบนั้น เเละวัยรุ่นค่อนข้างอยากตามเพื่อน) อยากขับรถยุโรปคันโต เวลาทำงานก็หาที่งานดี เงินเดือนดี ถ้าทำที่ไหนได้เงินไม่ดี งานไม่ดี สังคมไม่ดี ก็ลาออกทันที บางทีทำไม่เกินเดือนก็ออกเเล้ว ถ้าได้ที่ใหม่ที่ดีกว่า เวลาหาสามีก็เลือกคนมีฐานะ เพราะกลัวลำบาก พอเวลาเปลี่ยนไป ความทะเยอทะยานน้อยลง เพราะได้สามีไม่ทะเยอทะยาน ได้งานที่ไหนก็ทำๆ ไป มีที่ดีกว่าก็ไม่ไป เพราะขี้เกียจเปลี่ยนงาน ตอนนี้มีลูกเเล้ว เป็นเเม่บ้าน ไม่ทะเยอทะยานอะไรอีก รถก็ขับอะไรก็ได้ ขอเเค่ไม่พังเรื่อยๆ เเต่งตัวเชยๆ ของมียี่ห้อไม่อยากได้ ไม่รู้จะเอาไปทำอะไร พาลไปขอร้องสามีอีกว่า ทำงานน้อยลงได้ไหม ให้เงินเดือนน้อยลงก็ได้ คิดไปคิดมาว่า ที่เครียด ที่เป็นคนขี้กังวล ใช้ชีวิตอยู่ในกรอบที่ขีดไว้เองมากๆ กลัวทำโน่นทำนี่ได้ไม่ดี เวลาเรียนก็ต้องได้คะเเนนดีๆ เข้ามหาวิทยาลัยดีๆ ที่ทำมาทั้งหมดเพื่ออะไร ทุกวันนี้เเทบไม่ได้ใช้อะไรกับมันเลย ความพยายามที่ทำมา อาจมีข้อดีเพียงเเค่ ทำให้ได้เจอสามี เเละ ที่บ้านสามียอมรับว่าเราเป็นผู้หญิงที่ดีพอเเละเหมาะกับลูกชายของเค้า ทุกวันนี้ใช้ชีวิตช้าลงมากๆ มีความสุขเเละไม่เครียดค่ะ ไม่เคยเอาตัวเองไปเปรียบกับใคร ไม่สนใจว่าใครจะดูถูก คิดว่ามีสามีเเละลูกที่ดี ชีวิตก็สุขที่สุดเเล้ว เเต่ก่อนเเต่งงาน ต้องระลึกไว้ว่า การมีเงินพอเพียงในการดำรงชีวิตก็สำคัญค่ะ จากคุณ : Let Me Know - [ 26 เม.ย. 52 21:31:50 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คนกำลังจะแต่งงานก็คิดมากอย่างนี้แหละค่ะ ^^ อย่างที่คุณ hamble pie บอกถ้าเค้ารักเรามากจริงจริงเค้าจะเป็นคนเปลี่ยนแปลงตัวเองค่ะ แต่คุำยกันให้เคลียร์ก่อนแต่งก็ดีนะค่ะ ว่าเป้าหมายในชีวิตต่างฝ่ายต่างเป็นยังงัย แล้วเราจะปรับให้กันและกันเพื่ออนาคตได้แค่ไหน จากคุณ : ใจไม่จน - [ 26 เม.ย. 52 21:44:01 A:124.120.194.115 X: TicketID:119338 ]

ความคิดเห็นที่ 25 บางคนพอใจในชีวิตแบบนั้น จะทำไงได้ คนบางคนจบ ป เอก ยังมาทำไร่ทำนาเลย ความสุขในชีวิตมันไม่เหมือนกัน เพื่อนเราจบ ป โท แต่เรียนสาขาแค่ตอบสนองความสุขของตัวเอง(พุทธศาสนา) จบมาก็ไม่ตั้งใจหางาน แค่เปิดเครื่องซักผ้า มันบอกว่าได้เงินเดือนล่ะ 5-6 พันก็พอแล้ว จะทำอะไรให้เป็นทุกข์ทำไม ทำงาน ได้เงิน ไม่ได้มีทำให้มีความสุข เงินแค่ทำให้ชีวิตสบายแล้วง่ายขี้นค่ะ แต่ไม่ได้ทำให้มีความสุขค่ะ เจ้าของกระทู้อายุยังอีกยาวไกล อายุ 24 เองมีโอกาสเจอคนดี ๆ อีกเยอะ ถ้าเกิดคิดว่าอยู่กับคนนี้ไม่มีความสุขก็ไม่ต้องอยู่ อย่างไปทำให้ชีวิตใครทุกข์ เพราะความฝันสมบูรณ์แบบเลย จากคุณ : มนชิจัง - [ 26 เม.ย. 52 21:49:56 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เราว่า จขกท.ทุกข์เพราะว่าแฟนคุณไม่ได้เป็นอย่างที่คุณอยากให้เป็น เลย ทุกข์ ลองกลับกันซิ หากแฟนคุณทำงานมากมายทะเยอทะยาน ไม่มีเวลาให้คุณ คุณจะทุกข์ไหม คุณก็จะทุกข์อีกนั่นแหละ การใช้ชีวิตคู่มันเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ มันคล้ายๆเส้น 2 เส้นที่บางครั้งก็ไปในทางเดียวกัน บางครั้งก็แยกไปคนละทิศละทางแล้วเดียวมันก็วกมาเจอกันอีก Love You Just the Way You Are จากคุณ : larata - [ 26 เม.ย. 52 22:05:49 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ^ ^ ^ กรำๆๆๆ เครี๊ยดดดดด มันก็ถูกไปหมดทุกความเห็น....จะมองมุมไหนดีล่ะหนอ จากคุณ : Stinky Cat - [ 26 เม.ย. 52 23:15:01 ]

ความคิดเห็นที่ 29 คุณกระปุกครับ ถ่ายภาพนางแบบในงานมอเตอร์โชว์ให้ไปถ่ายฟรีๆ ผมยังไปเลยนะเอ้า อิอิอิ นี่ได้เงินด้วย โอ้สวรรค์เลยล่ะ ฮ่าๆๆๆๆ ส่วนภาพคุณกระปุก ผมถ่ายภาพให้เป็นนางฟ้าได้เลยครับ เพราะทุกคนมีความงดงามอยู่ตัวเอง ป.ล. เรื่องหนี้ อย่าเพิ่งมาคุยกับผม เพราะผมเองก็มีเยอะอยู่แล้ว อิอิอิ ขออภัย จขกท นะครับ ไม่อยากให้เครียด ผมเลยขอมาแจมคุยกับพี่ๆ น้องๆ ในกระทู้ คงไม่ว่าอะไรนะครับ ถ้าคุณ จขกท ต้องแต่งงานในเดือน มิ.ย. นี้จริงๆ ให้ผมไปถ่ายภาพงานแต่งให้ได้นะครับ ไม่คิดค่าจ้างหรอกครับ อยากทำให้คุณสบายใจ เพียงแต่ว่าผมอยู่ กทม นะ ถ้าต่างจังหวัดก็ไปได้ แต่ขอดูก่อนครับว่าจังหวัดไหน ขอให้แก้ปัญหานี้ได้โดยเร็วครับ ชีวิตก็มีทุกข์มีสุข มีอะไรให้คิดให้ทำอย่างนี้ล่ะครับ สู้ๆๆ จากคุณ : ไอ้คุณแหลม - [ 26 เม.ย. 52 23:15:38 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ไม่ว่าหรอกค่า...เครียดนานไปก็ไม่ดี ตอนนี้เริ่มเบลอแล้วค่ะ ใกล้บ้าแล้ว.. พูดจริงป่าวเรื่องถ่ายรูป...หนูเอาจริงนะ อิอิ ขอบคุณทุกๆคนมากๆๆๆๆนะคะ.... จากคุณ : Stinky Cat - [ 26 เม.ย. 52 23:19:36 ]

ความคิดเห็นที่ 31 จริงๆ ครับคุณ  Stinky Cat ขอให้ผ่านเรื่องนี้ไปได้ด้วยดี ถ้ามีงานมงคล ผมยินดีรับใช้ครับ จากคุณ : ไอ้คุณแหลม - [ 26 เม.ย. 52 23:23:00 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ชอบคำแนะนำหลายอัน  ดีดีทั้งนั้น ถ้าถามบีพี  ก็คงจะตอบว่า ยังไม่ควรแต่งงานนะคะ เพราะเป้าหมายและปรัชญาชีวิตไม่สัมพันธ์กัน   ถ้าแต่งไป ก็อาจจะหงุดหงิดใจก็ได้ คุณอายุแค่ยี่สิบสี่  ทำงานทำการไปก่อน  ถ้ารีบแต่งไปเพราะแค่ความรักอย่างเดียว  ... โดยยังติดขัดเรื่องสำคัญเช่นนี้ไว้  ไม่ควรเลยค่ะ เพราะเรื่องอย่างนี้ จะไปปรับเปลี่ยนอีกคน ยากนัก หรือถ้าจะให้เขาเห็นพ้องต้องกับคุณ หรือเขาต้องการให้คุณเห็นพ้องต้องกับเขา  ต้องใช้เวลานานพอควรเลยล่ะ การแต่งงานนั้น เปรียบเสมือน การมีหุ้นส่วนชีวิต ถ้าคนมาเป็นหุ้นส่วนกัน มีหลักปรัชญาต่างกัน  ... ไม่คุณหรือเขาก็เหนื่อยใจทั้งคู่ค่ะ  (เรื่องนี้หนักใจกว่าหุ้นส่วนทางการค้านะคะ) จากคุณ : บีพี - [ 26 เม.ย. 52 23:43:25 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ดึกแล้ว ยังมีคนใจดีมาตอบอยู่เลย อ้อ..หรือไม่ได้อยู่ไทยกัน อืม.....ถ้าเราขอพูดว่า ความจริงเรา(อาจ)ไม่ได้ต้องการอะไรในชีวิตมาก แต่เรายังคิดไม่ตกว่า เรากำลังจะละทิ้งการไขว่คว้า ก้าวหน้าในอาชีพการงานดีหรือป่าว อันนี้ไม่เกี่ยวกับเพราะผู้ชายนะ ..พูดถึงตัวเราคนเดียว ใจเราส่วนนึงก็แค่อยากจะทำงานที่ตัวเองไม่เครียดเหมือนทุกวันนี้ แค่มีเงินพอใช้ก็ได้ แต่อีกใจมันก็กังวลว่า เราเลือกทางนี้ ถูกแล้วหรอ...นี่เรากำลังจะหันหลังให้งานดีๆเงินดีๆไปนะ กลายเป็นมีสองเรื่องเกี่ยวพันกันอยู่น่ะค่ะ เราทำงานอาชีพเดิมมาสามที่ค่ะ ที่แรกอยู่มาหนึ่งปี ทนไม่ได้ ซีเวียร์สุดๆ เลยลาออก มาทำที่ที่สองได้ สิบกว่าวัน เป็นพาร์ททามเลยเลิกไปเพราะรู้สึกเหมือนตอนทำงานที่แรกเป๊ะ...หางานอีกสองเดือน ลงเอยที่อาชีพเดิม ทำได้สี่วัน ก็หยุดค่ะ...ทนไม่ได้ ใจมันไม่สู้ ฟังดูแย่เนอะ...มันก็แย่จริงๆแหละ อายุเท่านี้ ทำตัวได้แย่มากๆ เรารู้สึกว่าเราไม่สู้เลยอ่ะ แต่เราทำมันไม่ไหวจริงๆนะหรือเราแอนตี้ก็ไม่รู้สิ เฮ้ออออ จากคุณ : Stinky Cat - [ 27 เม.ย. 52 00:00:48 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อยู่อังกฤษค่ะ  ที่นี่แค่หกโมงเย็น แดดยังอุ่น ๆ อยู่เลยค่ะ มาอ่านเพิ่ม .. เข้าใจว่า ยังหาตัวเองยังไม่เจอ ทำงานแล้วยังไม่ชอบ หรือยังไม่ลงตัว ... ยังลาออกได้ จะลาออกวันพรุ่งนี้ หลังจากวันนี้ไปเริ่มก็ยังได้  เพราะลงทุนไม่เยอะ แค่เป็นลูกจ้าง อย่างมากก็เสียชื่อหรือเสียความรู้สึกต่อนายจ้างใหม่ แต่ถ้างานนั้นเราต้องลงทุน ลงเงินเอง จะเดินจากกันง่าย ๆ ก็หาใช่ไม่ ก่อนลงทุนต้องประเมิน ต้องแน่ใจว่ามีทุนรอนพอ ต้องมีความรัก ความเอาใจใส่ต่องาน ต้องมีฝีมือ .. ถึงจะมีแรงสู้กับอุปสรรค เช่น การหาตลาด หาลูกค้า ... กว่าจะบอกตัวเองว่า พอแล้ว ไม่สู้แล้ว ก็ต้องสู้กันไปสักตั้ง เช่นกันกับแต่งงาน  .. ถ้าแต่งเล่น ๆ แบบเบื่อก็หย่า ลากลับไทย ถ้าคิดแล้วว่าไม่เสียใจ ไม่อะไร ๆ ๆ เราก็ทำกันได้  ไม่ต้องไปคิดมาก   แต่ถ้าแต่งเพื่อให้การมีคู่มันไปกันได้ยืดยาว  ก็ต้องพิจารณาให้ถี่ถ้วน  ถ้าเราสงสัย วิตก โดยเฉพาะปรัชญาในการครองคู่ ก็ควรหยุดชะลอไว้ก่อน  ตรองดูให้ถี่ถ้วน ... เพราะทำอะไรแล้ว  ควรจะมั่นใจระดับหนึ่ง ไม่เช่นนั้นแล้ว เวลาเจออุปสรรค ใจจะไม่สู้ แล้วก็จะบอกตัวเองว่า  นี่ไง ใคร ๆ ก็เตือนแล้ว หรือไม่ก็หวนคิดย้อนหลัง ว่า "ไม่น่าเลยเรา"  .. ถามใจตัวเองก่อน คุณจะรู้คำตอบ .. อุปสรรคย่อมมีทุกทางเดิน  ถ้าใจเราสู้ ไม่ถอย อะไร ๆ ก็ไม่เหลือบ่ากว่าแรง ยกเว้นว่า ร่างกายเราจะหาไม่แล้วเท่านั้น ... คุณยังอยู่ในความคิดอย่างอุดมคติ  ถ้ามีความฝันอยู่  ก็ควรตามหาความฝัน จนกว่าคุณจะตอบตัวเองได้ว่า คุณต้องการอะไรแน่ ๆ ในชีวิต เพราะโดยความเป็นจริงแล้ว  เรากับคู่ชีวิตของเรา คือ คนสองคนที่เกิดมาคนละที่ คนละแห่ง แต่มาเดินเคียงคู่กัน เพื่อใช้ชีวิตช่วยเหลือเกื้อกูลกัน  เป้าหมายที่บอกว่า ต้องการความสุข ต้องถามว่า ความสุขแห่งชีวิตคู่ คืออะไร  ตอบกันได้คล้ายคลึงกันหรือเปล่า มิฉะนั้น จะเหมือนบังคับคนสองคนมาขับรถคันเดียวกัน แต่จะไปคนละทิศคนละทาง โอกาสที่จะต้องจอดข้างทาง หรือไปไม่ถึงเป้าหมาย มีเปอร์เซ็นต์สูงค่ะ แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 00:24:53 จากคุณ : บีพี - [ 27 เม.ย. 52 00:23:01 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ตอนเราทำงานอยู่เมืองไทย ก็เคยคิดแบบเจ้าของกระทู้เหมือนกัน ก่อนตัดสินใจแต่งงาน เราเคยทำงานเลี้ยงตัวเองได้ดีพอสมควร มีเงินเก็บบ้าง มีคนมาจีบบ้าง สังสรรค์กับเพื่อนฝูงบ้าง ดูเหมือนชีวิตมีความสุข แต่พออายุย่างเข้า 28-29 ก็เริ่มคิดแล้วว่า เราจะใช้ชีวิตแบบนี้ไปได้อีกนานเท่าไหร่กัน จุดหมายของชีวิตสำหรับเราไม่ได้อยู่ที่มีเงินมากมาย ชีวิตอิสระ แต่เราต้องการครอบครัว ต้องการมีลูกและสามีที่รักและเข้าใจกัน บางครั้งคนเราจะเอาให้ได้ทุึกอย่างมันเป็นไปได้ยาก เราก็ต้อง sacrifice ความต้องการบางอย่างไปบ้าง สุึดท้ายเราก็เลือกแต่่งงาน สามีเราก็จบแค่ ม6 ที่อเมริกา แต่เค้าเช่าบ้านอยู่เอง มีรถขับ มีประกันสุขภาพ ตอนนี้เรามีลูกสาวอายุขวบกว่า เป็นแม่บ้านอย่างเดียว สามีทำงานคนเดียว ชีวิตมีความสุึขดี ถึงแม้ต้องประหยัดกว่าตอนเป็นโสด แต่อย่างน้อยเราก็รู้สึกว่าชีวิตมีแบบแผนและเป้าหมายกว่าเดิม ไม่ได้ล่องลอยตัวคนเดียวเหมือนเมื่อก่อน ตอนนี้เราและสามีกำลังวางแผนซื้อบ้านกัน แม่เราจะช่วยออกค่าดาวน์บ้านให้ ส่วนสามีผ่อนเอง คุณ จขกท ต้องหาให้ได้ว่าความต้องการสูงสุดของคุณคืออะไร แล้วอะไรที่คุณสามารถ sacrifice มันได้ ถ้าคุณไม่หวังสูงจะเอาให้ได้ทุกอย่าง คุณก็จะตัดสินใจได้เองค่ะ ขอให้โชคดี จากคุณ : chilla (chilla) - [ 27 เม.ย. 52 01:29:09 ]

ความคิดเห็นที่ 38 อยากให้ กิฟท์ คห สามสิบห้า จัง คุณ จขกท ยังอายุน้อยนะคะ ไม่ต้องรีบมากก็ได้ บางที เราก็ไม่ค่อยเข้าใจผู้ชาย (ต่างชาติ ต่างวัฒนธรรม) บางคนเหมือนกันนะ การ อยากแต่งงาน โดยไม่ศึกษากันให้ดี พูดแต่ว่า "รัก"  อะไร ก็รัก ๆๆ เราว่ามันน้ำเน่าสิ้นดี (ไม่เกี่ยวกับคุณนะคะ เพราะว่าคุณก็คบมานานแล้วเหมือนกัน) เอ่อ ไม่เข้าใจ  เอ หรือเราอาจจะไม่ค่อย อินก็ได้นะ  ตอนแรก ๆ กำลังตื่นเต้น รักกันหวือหวา แล้วหากรีบแต่งงาน  มันเหมือนกับว่า ผช อยากครอบครองมาก พอมี "ภาระผูกพัน" แล้วเค้าก็จะทำอะไรก็ได้ เช่น อยากทำตัวเป็นผู้นำ (จนเกินไป) อะไรอย่างนี้ ซึ่งจะมีคอนฟลิค แน่นอนกับ ผญ ที่มี self esteem สูงกว่า ทำนองนี้ โดยเฉพาะ ผญ ที่มีความคิดว่าเลี้ยงตัวเองได้อยู่แล้ว พอดีว่า เราเป็นคนที่เติบโต มาด้วยตัวเอง ทำงานหาเงินตั้งแต่เรียน เราไม่เคยคิดว่า เราจะต้องเชื่อ ผู้ชายคนใดคนหนึ่ง เรารับฟังความเห็นนะ แต่ว่าหากไม่เห็นด้วย เราก็คือไม่เห็นด้วย  ก็มีคนบอกนะว่า มั่นใจเกินไป ( แต่สำหรับเรา นี่เพื่อนผู้หญิงที่สนิท ๆ กัน เราฟังมากกว่าเพื่อนผู้ชาย ฟังมากกว่าแฟน อีกนะ) ทัศนคติคุณไม่ตรงกัน อย่าเพิ่งรีบแต่งงานเลย ขนาดแค่ตอนนี้ คุณยังคิดมากขนาดนี้เลย มีคนอังกฤษแถบใกล้ๆ ตัวเหมือนกัน อายุ เท่า ๆ กับแฟน จขกท นี่แหละ โสด ใช้ชีวิต ผช น่าจะคุ้มอยู่ มีเวลาเมื่อไหร่ ก็ไปเที่ยวเมืองไทย อย่างเดียว (คงไม่ต้องบอกนะว่าไปเที่ยวอะไร)  เค้าจะแสดงออกประมาณว่า อยู่อย่างนี้แหละสบายแล้ว ไม่อยากรับผิดชอบอะไร แฟนน่ะมีได้ แต่ไม่ใช่เมีย อย่ามาก้าวก่าย อย่ามาแสดงออก ถ้าแก่ ตัวลงไปค่อยไปหาผู้หญิงไทย แบบตามต่างจังหวัด ซื่อ ๆ อายุน้อย ๆ มาแต่งงานเป็นเมียก็ได้ จะได้ให้มาดูแล "แต่ไม่มีทางให้ดูแลเรื่องเงิน" อืม นี่ก็คือ ทัศนคติหนึ่ง ประมาณว่าไอ้ ผช คนนี้ เค้าออกจะพราวด์ หน่อย ๆ ว่า เค้าเป็นฝรั่ง ยังไง ถ้าอยากได้เมียไทย เค้าคงหาได้อยู่แล้ว "เพราะมันเป็นฝรั่ง" นอกเรื่องเยอะจัง จากคุณ : Freedom of Life - [ 27 เม.ย. 52 01:35:05 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ผมคิดว่าจขกทยังไม่พร้อมจะแต่งงานกับเขานะ ถ้าความหมายของคนที่จะแต่งงานคือคนที่พร้อมจะใช้ชีวิตร่วมกัน... รู้สึกว่าจขกทก็มีคำตอบบางอย่างในใจอยู่แล้วนะ... จากคุณ : Ter - [ 27 เม.ย. 52 02:48:38 A:82.178.149.76 X: TicketID:182506 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านเรื่องของ จขกท แล้วนึกถึงเรื่องนึงค่ะ สมัยที่มาทำงานต่างประเทศใหม่ๆ ก็ได้มีโอกาสเดทผู้ชายต่างชาติคนนึงค่ะ คุยกันซักระยะก็ได้รับรู้ทัศนคติของเค๊าค่ะ เค๊าเป็นช่างไฟค่ะ (เราก็แอบคิดเหมือน จขกท ว่าช่างไฟ ฟังแล้วไม่ค่อยเท่ห์เลย) ท่าทางไม่ได้มีสตางค์มากมาย แถมเค๊ายังพูดให้ฟังว่าไม่ค่อยสนใจเรื่องการงานและความก้าวหน้าเท่าไหร่ แต่บอกเราว่าเค๊าพร้อมที่จะมีลูกแล้วนะ ตอนนั้นเราอายุ 24-25 เอง ส่วนเค๊าก็ประมาณเดียวกัน พอได้ฟังเราก็คิดแล้วว่าท่าจะไม่ไหว เพราะเป้าหมายในชีวิตของเราต่างกันมากๆ ทัศนคติก็ต่างกัน (เราไม่มีทางมีลูกแน่ๆ ถ้ายังไม่พร้อมสุดๆ) ก็เลยพูดกับเค๊าตรงๆ แล้วก็เป็นเพื่อนกันแทน ไม่นานเค๊าคนนั้นก็เจอคนที่มีเป้าหมายและมุมมองเหมือนกัน แล้วก็แต่งงานกัน และก็ได้มีลูกสมใจไม่นานจากที่คุยกันเท่าไหร่นัก เรามั่นใจว่าเค๊าคงมีความสุขกับชีวิตในแบบที่เค๊าพอใจ สุดท้ายเราคิดว่า จขกท ก็ต้องถามตัวเองค่ะ ว่าตัวเองต้องการอะไรในชีวิต ถ้าคุณคิดว่าจะมีความสุขด้วยการร่วมแชร์ฝันและอนาคตกับเค๊า ก็ดีใจด้วยค่ะที่คุณพบคนที่ 'ใช่' (เท่าที่อ่านเค๊าก็รักคุณมากอยู่เหมือนกัน และความรักไม่ได้หากันง่ายๆนะคะ) แต่ถ้าคิดว่าไม่ได้แน่ๆ ก็ต้องคุยกันค่ะ ทั้งคุณและเค๊าสมควรที่จะมีโอกาสตามหาคนที่ 'ใช่' ตัวจริงค่ะ ไม่ควรกั๊กเค๊าไว้เพียงเพราะคุณยังไม่เจอคนที่ดีกว่านะคะ พิมพ์ซะยาว หวังว่าคงเป็นประโยชน์กับ จขกท บ้างนะคะ จากคุณ : วิศวะต่างแดน - [ 27 เม.ย. 52 03:19:29 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เรามาเห็นด้วยกับคุณผ่านมาตอบเพราะเราเองกำลังประสบภาวะวิจับฝุ่นอย่างหนัก ยิ่งตอนนี้เศรษฐกิจแย่แบบนี้ฝรั่งเลือกที่จะจ้างคนชาติเค้าเองมากกว่าค่ะ  เราก็เป็นตัวเลือก เราเรียนจบโทที่นี่โดนปฎิเสธงานมาแล้วหลายที่ด้วยเหตุผลที่แสนจะทำร้ายจิตใจ แต่เราก็ต้องอดทน ชีวิตจริงมันไม่ง่ายเลยค่ะ รักมันกินไม่ได้จริงๆอันนี้เรายืนยัน  สมัยนี้ไม่มีใครทนกัดก้อนเกลือได้แล้วค่ะ อย่าคิดว่าเราเห็นแก่ตัวนะคะ  เราคิดว่าการที่จะรักและหวังดีกับคนอื่นได้ เราต้องเรียนรู้ที่จะรักและหวังดีกับตัวเองก่อนเป็นอันดับแรกค่ะ ให้กำลังใจค่ะ แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 03:42:57 จากคุณ : Piccolo Amore - [ 27 เม.ย. 52 03:39:16 ]

ความคิดเห็นที่ 42 งั้นผมจะขออนุญาตเป็นคนไทยที่มานไปจีบคุณละกันครับ  กั่กๆๆๆๆ ดูจากคำที่คุณเล่าๆมา ผมว่าผมเห็นคำตอบในใจคุณแล้วละครับ จริงอยู่ฐานะหรือระดับการศึกษาไม่ได้วัดความสำเร็จหรือความสุข แต่บางครั้งมันอาจจะทำให้ชีวิตรักมีปัญหาได้ คนเรารักกันยาก รักลำบากรักลำบนมากพออยู่แล้วครับ แต่การรักษาความรักให้อยู่นานๆ ยิ่งยากกว่าหลายเท่านัก ผมจะคิดว่าคนจะรักกันได้ อย่างน้อยๆ ระดับความคิดความอ่าน ฐานะ ระดับคุณธรรมในใจน่าจะใกล้เคียงกัน ชีวิตครอบครัวถึงไปได้ไกลและยั่งยืน คุณเองก็คงไม่อยากมานั่งกัดก้อนเกลือกินกับมันฝรั่งต้มทุกวันแน่ๆ ครับ หาลองโอกาสตอบคำถามในใจตัวเองดูครับผม จากคุณ : พัฒน์ - [ 27 เม.ย. 52 04:12:46 ]

ความคิดเห็นที่ 43 If you're not comfortable with the relationship, I'd say call it off. There's no point of wasting your time or his more than you already have. You know in your heart that it's going nowhere, so I think you should go ahead and move on with your life. Perhaps, this time, your boyfriend will realize that he has to be more responsible if he wants to have a seriousl relationship (e.g. wife). I don't think you are wrong for wanting the best for yourself. Money is not everything but it is something important. จากคุณ : Rennis - [ 27 เม.ย. 52 05:37:49 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ถ้าไม่ใช่ ก็คือไม่ใช่ เดินออกมาซะก็จบ เพราะคบกันไปก็ขัดใจซะเปล่าๆ จุดมุ่งหมายในชีวิตไม่เหมือนกัน ก็อย่าไปสร้างอนาคตร่วมกันเลยตั้งแต่แรกจะดีกว่า ยืดเยื้อไปก็เสียเวลาเปล่าค่ะ จากคุณ : yinnerella - [ 27 เม.ย. 52 05:49:55 ]

ความคิดเห็นที่ 45 คิดว่าปัญหาใหญ่ของคุณคือ ทัศนคติและหลักในการดำเนินชีวิตที่แตกต่างกัน อันนี้เป็นสิ่งที่ควรคิดให้มากเลยค่ะ ถ้าความรักและความเข้าใจกัน ไม่มากพอ แต่งงานไปอาจเกิดปัญหาได้ ส่วนเรื่องที่เค้าเป็นอยู่นั้น เนื่องจากต่างวัฒนธรรมและสังคมกัน เอามาเทียบกันลำบากค่ะ คนจบมอ หก บ้านเรา ทำงานเหนื่อยหาเช้ากินค่ำ แทบเอาตัวไม่รอด แต่ของที่นี่ แม้แต่งานที่ใช้แรงงาน ก็เลี้ยงตัวเองได้ ความเป็นอยู่ สวัสดิการของรัฐ ดีกว่า ไม่ต้องดิ้นรน แก่งแย่งกันมาก เค้าเลยมองไม่เห็นความจำเป็นมากนัก ที่จะต้องขวนขวาย แต่หากคุณแต่งงานกับเขาก็ต้องคิดมากเหมือนกันว่า อนาคตการงานของคุณจะเป็นยังไง การย้ายมาอยู่ที่นี่เท่ากับคุณต้องเสียสละ คุณยอมรับจุดนี้ได้หรือไม่? ดิฉันมีเพื่อนที่แต่งงานกับคนที่หน้าที่การงานและการศึกษาไม่เท่าเทียม แต่เห็นครอบครัวเค้ามีความสุขดีค่ะ ต่างคนต่างเกื้อหนุนกัน เพื่อนดิฉันก็ไม่เคยคิดมากที่ตัวเองเป็นฝ่ายหาเงินได้เยอะกว่า ในทัศนคติส่วนตัวของดิฉันยังเชื่อมั่นในความรักค่ะ แต่ต้องเป็นความรักที่พูดภาษาเดียวกันค่ะ ถ้าต่างคนต่างคิดไปคนละอย่าง รักยังไงก็อาจไปด้วยกันไม่ได้ คุณอายุยังน้อย ดิฉันคุณยังมีโอกาสท่องไปในโลกกว้างอีกมาก แล้วซักวันหนึ่งคุณคงหาตัวเองเจอ ว่า อะไร ที่สำคัญที่สุดต่อคุณ ขอให้โชคดีค่ะ จากคุณ : ดวงเด่นเดือน (ดวงเด่นเดือน) - [ 27 เม.ย. 52 05:57:30 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อ่านกระทู้นี้แล้วโดนมากๆค่ะ เคยตกอยู่ในสถานการณ์คล้ายๆกัน แต่ผู้ชายเป็นอเมริกัน เราก้อคิดแบบจขกท เหมือนกัน ก้อกลับมานั่งถามตัวเองอยู่เรื่อยๆ สรุปว่าตัดใจเลิกเลย มีแต่เพื่อนด่า แต่เรารู้ว่ายังไงก้อไปด้วยกันไม่ได้ วิถีการดำเนินชีวิตมันต่างกันเกินไป ตอนนั้นเรากลัวว่ายิ่งคบกันไปมันจะยิ่งผูกพัน จะรักเค้ามากขึ้น ก้อเลยรีบตัดใจดีกว่า เพราะเรารู้ว่าคงอยู่ด้วยกันลำบากแนๆค่ะ และไม่อยากเสียเวลาด้วยค่ะ รอคนที่ใช่ดีกว่า (ที่ยังหาไม่เจอ 555) แอบเห็นด้วยกะหลายความคิดข้างบนมากๆค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้จขกทนะคะ แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 06:48:38 จากคุณ : tiNAhTtan - [ 27 เม.ย. 52 06:47:26 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ถ้าทัศนคติไม่ตรงกันแต่แรก ก็ยากที่จะทำให้อยู่ด้วยกันได้ ถ้าเขาไม่เปลี่ยน คุณก็ต้องเป็นฝ่ายเปลี่ยน ใช้ชีวิตที่พอเพียง ไม่ดิ้นรน ไม่ขวนขวาย ไม่คิดก้าวหน้า มีชีวิตอยู่เพียงแค่วันนี้ ถ้าคุณเปลี่ยนได้ก็คงไปกันได้ แต่ถ้าคุณไมต้องการเปลี่ยน ก็ควรยุติความสัมพันธ์เสียแต่วันนี้เถอะค่ะ เพราะมันจะยิ่งทำให้เสียเวลา ....... จากคุณ : ป้ามะลิกับลุงมะระ - [ 27 เม.ย. 52 07:04:15 ]

ความคิดเห็นที่ 48 บอกตรงๆ ค่ะว่าอ่านยังไม่หมด  ตัวอักษรเยอะมากมาย แปะโป้งไว้ก่อน แต่ที่แน่ๆ บอกได้แค่ว่าอ่านเรื่องของคุณ จขกท. แล้วรู้สึกว่าแนวคิด ของคุณ จขกท. กับแฟนมันไปคนละแนวแล้วน่ะค่ะ   ถ้ามันมีเรื่องกังวล ลึกๆ ในใจแบบนี้  คิดว่าตัวเราเองก็อาจจะไม่มีความสุขถ้าต้องฝืนค่ะ ^^ แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 07:11:05 จากคุณ : roypimz - [ 27 เม.ย. 52 07:10:07 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ทัศนะคติเป็นเรื่องใหญ่กว่าเงินค่ะ เปลี่ยนก็ยาก มันมายังงั้นแล้ว ทัศนะคติไม่ตรงกัน เลิกด่วนค่ะ คบไปเสียเวลา จากคุณ : maeob - [ 27 เม.ย. 52 10:14:44 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เห็นด้วยกับคุณผ่านมาตอบ คห. 28 มาก ก่อนอื่นดูให้แน่ว่าที่พี่แกเอื่อยเฉื่อยแบบนี้ เป็นเพราะ ทัศนคติ ค่านิยม หรือ ขี้เกียจ กันแน่ โดยส่วนตัวถ้าเป็นทัศนคติ เช่นไม่ใช่พวกวัตถุนิยม อันนี้อาจพอรับได้ คือยังพอ active ในด้านอื่น เช่น อีกหน่อยมีลูก อาจช่วยเลี้ยงลูก ทำกิจกรรมกับลูก ทำกิจกรรมเพื่อสังคม ฝรั่งบางคนเป็นเช่นนี้ แต่ถ้า เป็นพวก 'ขี้เกียจ' ธรรมดานี่ล่ะก็ พวกนี้จะนอนอืด อ้างโน่น อ้างนี่ไปเรื่อย excuse เยอะ ถ้ามาอยู่เมืองไทย ก็พวกฝรั่งขี้นกธรรมดานี่เอง จากคุณ : ... - [ 27 เม.ย. 52 10:22:18 A:58.8.211.65 X: TicketID:098315 ]

ความคิดเห็นที่ 51 เห็นมาเยอะ พวกที่เรื่อยๆเฉื่อยๆ ขอแค่ทำงานง่ายๆค่าแรงน้อยๆ หวังแค่กินเงิน social อันน้อยนิดตอนแก่ตัว จะซื้ออะไรหน่อยก็ต้องท่องคำว่าประหยัดๆๆทั้งชีวิต เงินจะซื้อตัั๋วเครื่องบินไปเยี่ยมพ่อแม่ก็ไม่มี จะซื้อบ้านก็ซื้อได้แต่บ้านราคาถูกในย่านไม่ดี เผลอๆอาจได้ gangster เป็น neighbor จะส่งลูกไปเรียนโรงเรียนเอกชนดีๆก็อย่าหวัง ต้องไปเรียนรวมกับเด็กเกเรในโรงเรียนรัฐ ถ้ามีลูกสาวอาจมีปัญหาท้องตอนเรียนได้ จริงอยู่ว่าเงินไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่าง แต่มันก็สามารถบันดาลหลายสิ่งหลายอย่างให้คุณได้ คนเราเวลามีความรักแล้วมันเหมือนอยู่ในความฝัน อะไรก็ดูดีมีความสุขไปหมด ถ้าคุณตื่นมาดูความจริงจะพบว่าคุณยังต้องกินต้องใช้ ยังมี bill หลายใบที่ต้องจ่าย คนเราถ้าไม่มีเงินนี่มันอึดอัดนะครับ จากคุณ : นี่ก็ผ่านมา - [ 27 เม.ย. 52 12:04:22 A:71.202.252.185 X: TicketID:161509 ]

ความคิดเห็นที่ 52 อยากให้เจ้าของกระทู้ ลองอ่านนิยายเรื่อง "ตามลมปลิว" ของ ว. วินิจฉัยกุล ค่ะ อาจให้ข้อคิดอะไรได้บ้าง ถ้าคุณสองคนรักกันจริงๆ ทุกอย่างย่อมมีทางออกค่ะ จากคุณ : Me mYSelF and eTC (Me mYSelF and eTC) - [ 27 เม.ย. 52 14:26:23 ]

ความคิดเห็นที่ 53 บางทีความรู้สึกที่คุณมีต่อเขาอาจจะไม่ใช่ความรัก    หากแต่เป็นการคาดหวัง สุขนิยมไม่จำเป็นต้องอิงแอบวัตถุนิยมเสมอไป  บางทีคุณอาจจะต้องเรียนรู้การอยู่อย่างมีความสุขโดยไม่ติดอยู่ในโลกธรรม8 อย่างหนักหน่วง คือ มีลาภ เสื่อมลาภ  มียศ  เสื่อมยศ   มีสรรเสริญ นินทา  มีสุข มีทุกข์ Love is not enough.  เป็นคอมเมนต์ที่ตีค่าความรักต่ำเกินไป   ผมไม่ใช่ประเภทบูชาความรักแบบหัวปักหัวปำ   แต่ประจักษ์กับตัวเองแล้ว;jkความรักที่แท้จริงมันมีพลังงานศักย์อันยิ่งใหญ่   พลานุภาพของมันเป็นได้ทั้งในทางสร้างสรรค์และทำลายล้าง  หากคุณรู้จักใช้มัน  ความรักจึง more than enough   ไม่ใช่ not enough จากคุณ : วัชรานนท์ - [ 27 เม.ย. 52 16:53:19 ]

ความคิดเห็นที่ 54 "อยู่เเบบพอเพียง" กับ "งอมืองอเท้า" แตกต่างกันค่ะ คุณ จขกท คิดดีๆ คิดลึกๆ คิดให้ถี่ถ้วนเเละคิดให้นาน ว่าแฟนคุณเป็น "แบบไหน" ในสองประเภทข้างต้น คิดเเบบเอา facts มาประกอบกัน ไม่ใช่ emotions สมมติว่าเเต่งงานมีลูกมีเต้ากันไป คนเรารู้วันเกิดไม่รู้วันตาย เกิดคุณบุญน้อย อายุสั้นกว่าเขา ลูกต้องกำพร้าแม่ตั้งแต่ยังเล็ก คุณคิดว่าผู้ชายคนนี้จะดูเเลลูกให้มีชีวิตสมบูรณ์พูนสุขได้ไหม คุณเท่านั้นที่รู้คำตอบค่ะ จากคุณ : Jennifer Lowclass - [ 27 เม.ย. 52 19:50:29 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ไม่ได้ออนตั้งแต่ตอยครั้งสุดท้ายไป.. มีคนเข้ามาแสดงความเห็นเยอะจังเลย.. ก่อนอื่นดีใจมากๆที่ยังมีคนที่อ่านแล้วอุตส่าช่วยตอบ เสียเวลาชี้แนะแนวทาง ให้ข้อคิด..ขอบคุณมากๆๆค่ะ ทุกความเห็นมีประโยชน์หมดเลย ขอขอบคุณรวมๆไว้นะที่นี้นะคะ.. มีอีกหลายคำถามที่เราต้องตอบ... หลายคำถามที่โดนใจ.. ก็คงต้องพยายามทำใจให้เป็นกลาง แล้วตอบตามความเป็นจริง ไม่ใช่ความรู้สึก.. เราคงต้องมานั่งคิดทบทวนทั้งเรื่องตัวเราเองและเรื่องเค้าอีกมาก.. ขอให้บุญกุศลที่ทุกๆคนเสียสละเวลา และความปรารภถนาดีต่อคนที่คุณๆไม่รู้จัก ดลบันดาลให้ชีวิตของคุณประสพแต่ความสุข ความเจริญ มีคนปรารถนาดีกับคุณ ช่วยเหลือคุณแบบที่คุณให้เรานะคะ... จะแวะมาอ่านอีกหลายๆรอบ และตอบคำถามให้ได้ให้หมด.. ป.ล.ชีวิตมันยากขนาดนี้เลยหรอเนี่ยยยยยยย....(พรุ่งนี้มีสัมภาษณ์งาน ) จากคุณ : Stinky Cat - [ 27 เม.ย. 52 23:01:55 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ผมก็ยังจะยืนยันแนวคำตอบแบบเดิมกับคำถามแนวนี้ ถ้าสมมติว่าบุคคลท่านนี้เป็นชาวไทยอายุ 36 ปี และมีนิสัยรวมถึงทรรศนะคติทั้งหลายเหมือนกันหมด มีเงินมีทองมีรายได้ มีลักษณะชีวิตเหมือนกันเปี๊ยบ คุณคิดว่าจะคบหาเอาไว้ทำพันธุ์หรือไม่ ถ้าคำตอบคือไม่ นั่นก็คือคำตอบของคุณต่อแฟนฝรั่งคนนี้เช่นกัน จากคุณ : VeryBadman...Begins - [ 28 เม.ย. 52 00:04:48 A:128.242.106.124 X: TicketID:185387 ]

ความคิดเห็นที่ 57 งั้นทิ้งไว้อีกคำถามนึง   คุณและเค้าอยากให้ลูกโตมาแบบไหน  ในสังคมแบบไหน   เข้าโรงเรียนแบบไหน   เห็นพ่อและแม่เป็นแบบไหน  จริงอยู่ที่รัฐบาลมีเงินช่วยเหลือ    แต่เด็กเค้าจะไม่เปรียบเทียบหรือคะว่าทำไมบ้านเราไม่เหมือนคนอื่น พ่อคนอื่นทำงานอย่างนั้น  หรือเป็นเจ้าของบริษัทอย่างนี้  แล้วพ่อเราทำอะไร เค้าจะเปลี่ยนแปลงตนเองเพื่ออนาคตที่ดีกว่าของครอบครัวได้ไหม  กำหนดเวลาไปเลยก็ได้ ว่าภายในกี่ปี คุณต้องดีขึ้น  (ในความคิดเรานะ)  เพราะคุณก็รักเค้า  ให้โอกาสได้ แต่ก่อนหน้านั้น  ก็ยังจะไม่มีการผูกมัดกัน เราอาจจะดูโหดร้าย แต่เราเกิดมาพ่อแม่มีให้ทุกอย่าง  ไม่ได้ร่ำรวย แต่ก็ไม่ขาดแคลน  เราคงจะเสียใจมากถ้าการตัดสินใจของเราทำให้ลูกเราต้องลำบาก   อย่างน้อยลูกเราต้องได้เท่าที่เราเคยได้ ไม่คิดถึงพ่อแม่ ก็คิดถึงลูกค่ะ ไม่ได้บอกให้เลิกเลย  แต่ถ้าจะแต่งงานทั้งอย่างนี้ คงไม่ไหวค่ะ เพราะตัวคุณเองก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้ไม่ใช่หรือคะ จากคุณ : fm@co - [ 28 เม.ย. 52 00:15:43 ]

ความคิดเห็นที่ 59 โอ๊ยยยยยยยยยยยยย  อยากให้กิ๊ฟคุณความเห็นที่ 35   กับคุณ เต่าตาตุ่ม ที่สุดเลยค่ะ  ^ ^ จากคุณ : ohmmuengIce - [ 28 เม.ย. 52 06:49:54 ]

ความคิดเห็นที่ 60 รักอย่างเดียวกินได้ที่ไหน คุณยังเด็กมีโอกาสเจอคนอีกเยอะ ไม่แน่นะ เพราะแบบนี้ไงเค้าเลยมีแฟนเป็นคนไทย เพราะสาวอังกฤษอาจไม่ชอบคนแบบนี้เหมือนกัน จากคุณ : AmyKo - [ 28 เม.ย. 52 10:35:31 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ก่อนอื่นวันนี้อารามณ์ดีค่ะ เพิ่งได้งาน...อิอิ แต่จะผ่านโปรเค้าไหมก็ว่ากันอีกที เฮ้ออ จบมาทางนี้ โชคดีงานหาง่ายกว่าคนอื่น...แต่จขกท.ชอบใกล้เกลือกินด่างค่ะ ขอบคุณความเห็นใหม่ๆทุกๆคนนะคะ...บางอันตรงดี สะใจ เจ็บจี๊ดๆเลยเชียวแหละ.. วันนี้เพิ่งนั่งคุยกับเพื่อนค่ะ...เจอคำถามเดียวกันเป๊ะๆ..แล้วก็อึ้ง ทำให้กลับมาทบทวนว่า ตัวเราเป็นอย่างที่เค้าว่าจริงหรือ เป้าหมายเราคือ อยากเลิกค่ะ เพราะด้วยเหตุผลต่างๆนานาที่ทุกคนช่วยกันคิดนั่นแหละ..แต่ที่มานั่งกลุ้ม เพราะ สงสารและ เป็นห่วงแฟนนั่นเอง เพราะดูแล้วอนาคตมันจะรอดมั้ยเนี่ย ไม่มีเรา หรือคนที่รักคอยเป็นห่วงจะเป็นยังไง เพื่อนมันเลยสวนมาว่า มันยังไม่ห่วงตัวเอง มึ..ไปห่วงมันทำห่..ไร เอิ๊ววว.. จากคุณ : Stinky Cat - [ 28 เม.ย. 52 16:30:32 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เข้ามาอ่านแล้วขำ คุณ จขกท เขียนได้ฮาดีค่ะ ไม่ได้ช่วยอะไรเลย มาอ่านเอาฮาอย่างเดียว เอาใจช่วยให้ตัดสินใจได้นะคะ จากคุณ : Put the Kettle On - [ 30 เม.ย. 52 23:07:13 ]