ความคิดเห็นที่ 1 AFS เป็นโครงการแลกเปลี่ยนที่มีมานานแล้ว อันนี้คือเชื่อถือได้ แต่ว่าเค้าแลกเปลี่ยนไปหลายประเทศ ไม่ได้เจาะจงที่ประเทศอเมริกา หรือ อังกฤษ หรือ เฉพาะประเทศที่ใช้แต่ภาษาอังกฤษเท่านั้น นักเรียนก็จะมีลำดับให้เลือกว่าจะไปประเทศไหน ซึ่งถ้าประเทศที่นักเรียนนิยมไปก็จะมีอัตราการแข่งสอบเพื่อคัดเลือกสูงด้วย มีโครงการ ไทย-อเมริกัน อันนี้ก็เปิดมานานแล้ว อันนี้นักเรียนก็จะแลกเปลี่ยนไปประเทศอเมริกาเลย อันนี้ก็เชื่อถือได้ โครงการอื่นๆที่เกิดมาอีกมากมาย ก็ต้องรอผู้ที่มีประสบการณ์คนรู้จักไปกับโครงการมาเล่าต่อ........ถึงจะรู้แน่นอน ***แต่ไม่ว่าจะไปกับโครงการไหน ก็ไม่ได้หมายความว่าจะได้โฮสดีไปทุก คน เหมือนกับว่าตอนนักเรียนส่งรูปส่งประวัติไปโดยผ่านโครงการ ทางโฮ สเค้าก็จะเลือกว่าจะเอาคนไหน แล้วก็ส่งมาคอนเฟิร์ม ทีนี้ถ้าเด็กคนไหนได้ เลือกก็ได้โฮสเร็ว แต่เด็กไม่รู้ว่ามีสิทธิเลือกตั้งแต่แรกหรือไม่ ไม่ทราบ เพราะเห็นว่าเด็กนักเรียนก็รอถ้าได้โฮสคนไหนก็รีบรับแล้ว เพราะบางคนกว่า จะได้ก็ช้า ก็จะกลัวที่จะไปไม่ทันเปิดเรียนอะไรต่างๆหรือกลัวไม่ได้โฮส แต่ อันนี้ก็ไม่ได้รับประกันว่าจะได้โฮสดีหรือไม่ แค่ไหน ขึ้นกับเสี่ยงดวงเหมือน กัน  จากประสบการณ์ที่มีกับโครงการ ไทย-อเมริกัน โฮสของน้องอยู่มอน ทาน่าซึ่งเป็นรัฐบ้านนอก น้องบอกว่าเป็น in the middle of nowhere แต่ น้องเค้าก็อยู่ได้ เพราะว่าเค้าไปเพื่อเรียนภาษาและได้เรียนในโรงเรียนมัธยม ที่โอนหน่วยกิตมาเพื่อใช้จบมัยมด้วย เค้าก็โอเค คือต้องปรับตัวมากเหมือน กันกับชีวิตที่อยู่ไม่เหมือนกัน บางเวลาโฮสเค้าก็ให้ไปเลี้ยงเด็กเป็น baby sit  พอดีโฮสนี้เค้าทำ day care รับเลี้ยงเด็ก เราก็บอกน้องว่าไปอยู่บ้าน ท่านอย่านิ่งดูดายปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น น้องเค้าก็ไม่คิดมากว่าจะ ได้เงินหรือปล่าว ก็ถือว่าเค้าไม่ได้ใช้น้องทำจากเวลาที่เรียน หรือ เวลาทำ การบ้านหรือเวลานอน เรื่องอาหารการกินหรือเงินที่เอาไปซื้ออาหารที่ โรงเรียนก็แล้วแต่โฮส บางโฮสเค้าก็ทำอาหารให้ แต่บางโฮสเราก็ต้องเอา เงินของเราฝากไว้ที่เค้าส่วนนึงคือเงินที่ต้องโอนไปเพิ่มเป็นเงินส่วนตัวแล้ว เค้าก็จะให้เงินน้องไปแต่ละวัน ที่จริงเรื่องนี้ก็ต้องแล้วแต่ดวงจริงๆ ถ้าคิด มากว่าเสียเงินแล้วต้องอยู่สบายเหมือนบ้านเราที่มีคนทำให้หมด อะไรเงี้ย ก็ มีปัญหาแน่นอน ก็มีเพื่อนน้องบางคนได้ไปอยู่บ้านที่มีลูกเล็ก 3 คน ซนมาก ก็เหมือนต้องไปช่วยเค้าเลี้ยงลูกให้เค้าด้วยอะไรเงี้ย แต่ไม่ถึงกับว่าต้องดูแล ให้ทุกอย่างเหมือน ออแพร์ แต่แบบว่าก็ต้องเล่นกับลูกเค้า baby sit ลูกเค้า บ้าง บางทีเด็กก็ซนมาก เพื่อนน้องก็ไม่เคยเลี้ยงเด็ก เด็กก็มากวนทำ การบ้านไม่ได้ อะไรเงี้ย ก็มีขอเปลี่ยนโฮสกัน  แต่นักเรียนที่โชคไม่ดีต้อง ขอเปลี่ยนโฮสก็ต้องย้ายที่เรียน ทำเรื่องต่างๆ ซึ่งบางทีก็เอาไปเป็นขอทำ เป็นจบไม่ได้ ได้แค่ใบประกาศรับรองแต่ไม่ไช่ใบจบ แต่หลายโรงเรียนใน ไทยถ้าเด็กไปโครงการแลกเปลี่ยนก็ให้กลับมาเรียนซ้ำชั้นนะ ไม่ให้ผ่าน สรุปคืออย่าไปหวังว่าจะไปอยู่แล้วสบายเหมือนบ้านเรา น้องก็ต้องช่วยตัวเอง ได้ในระดับหนึ่ง ต้องไม่เป็นคุณหนู จะได้โฮสดีหรือไม่ขึ้นกับดวง แต่คนจะ มาเป็นโฮสเดี๋ยวนี้ก็ธุรกิจบ้างแหละ ถ้าเค้าไม่ได้อะไรเค้าจะมารับเป็นโฮส ทำไม ก็ต้องเข้าใจและปรับทัศนคติให้รับตรงนี้ให้ไปด้วยกันได้   เสี่ยงไม๊ ก็ขอตอบว่าเสี่ยงเหมือนกัน แต่น้องก็ต้องรู้จักที่จะช่วยตัวเองถ้ามี อะไรเกิดขึ้น ทางโครงการเค้าก็มีให้โทรฉุกเฉิน ถึงคนดูแลพื้นที่นั้น ให้แจ้ง เค้าได้ เด็กก็ต้องตัดสินใจเป็นว่าขั้นไหนที่ตัวเองอันตรายแล้วอะไรเงี้ย*** จากคุณ : Imperio - [ 27 มิ.ย. 52 00:55:06 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอบข้อ 1 ให้ด้วย -ส่งนักเรียนไป Exchange เองโดยไม่ต้องผ่านโครงการเหล่านี้ได้หรือไม่- คงไม่ได้ เพราะโครงการเหล่านี้จะแลกเปลี่ยนนักเรียนไปเรียนในโรงเรียน รัฐบาล ทางโรงเรียนที่จะรับนักเรียนแลกเปลี่ยนคงต้องมีสัญญาและแผน ผ่านการรับรองกับทางรัฐบาลด้วย  รวมทั้งทางโครงการจะมีคนที่จะรับผิด ชอบนักเรียนในแต่ละเขตพื้นที่ด้วย จากคุณ : Imperio - [ 27 มิ.ย. 52 01:19:56 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เก็บเงิน เก็บเวลา รอไปเรียนต่อ หรือฝึกงาน หลังจบ ป ตรี ดีกว่านะ จากคุณ : ธนิตา - [ 27 มิ.ย. 52 01:21:07 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เรามีความเห็นที่แตกต่างจากคุณธนิตาอยู่นิดนึงค่ะ เราขอสนับสนุนให้ไปแลกเปลี่ยนนะคะ นอกเหนือจากว่าเราเป็นคนหนึ่งที่ไปแลกเปลี่ยนตอนมัธยมฯมาแล้ว เรายังเห็นว่าหากได้ไปโครงการดีๆ และได้โฮสดีๆ แล้ว การไปแลกเปลี่ยนตอนมัธยมฯจะสามารถเปิดโอกาสต่างๆให้อีกมากเมื่อจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย จะขอตอบตาม ปสก. นะคะ ข้อ 1 - เงินจำนวน 3 - 5 แสนบาทเป็นเงินที่จ่ายให้กับโครงการค่ะ โครงการจะมีคนดูแล ติดต่อ ดำเนินการหาโฮส ซึ่งเงินดังกล่าวก็เป็นค่าใช้จ่ายตรงนี้ค่ะ โฮสของเราเองไม่ได้ตังค์เราสักบาทเลยค่ะ เค้ารับเพราะอยากรู้จักเด็กไทยจริงๆ การเรียนในโรงเรียนรัฐบาลที่อเมริกาไม่เสียเงินเลยค่ะ แต่ตอนที่เราไปเรียน ต้องมีผู้ปกครองเซ็นต์มอบตัว ซึ่งโดยส่วนตัวคิดว่าต้องเป็น U.S. Citizen ดังนั้นการจะไปเองนั้นคงถูกกว่า แต่เราไม่ทราบเหมือนกันว่าถ้าอยู่ดีๆจะไปเอง โดยอาจมีญาติที่ได้กรีนการ์ดอยู่หรืออะไรก็ตามแต่ จะได้รับวีซ่า J-1 ในการเข้าไปเรียนได้อย่างไร ดังนั้นจึงคิดว่าคงต้องเข้าโครงการที่ทางรัฐบาลรับรองเพื่อให้ได้ J-1 เข้าไปเรียนค่ะ ข้อ 2 - ลองดูโครงการที่มีอายุนานๆ ไม่ได้เกิดขึ้นมาใหม่ น่าจะเป็นตัวการันตีได้อีกทางหนึ่งค่ะ แต่อย่างไรก็ตาม เหมือนที่คุณ Imperio บอกไว้ว่าเรื่องโฮสนี่เป็นดวงค่ะ เราก็มีเรื่องมีราวเกือบจะถูกส่งกลับเหมือนกัน อันนี้ไม่มีใครบอกได้ จากคุณ : ^biGBuG.BW^ - [ 27 มิ.ย. 52 01:54:34 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ข้อ 1 - เงินจำนวน 3 - 5 แสนบาทเป็นเงินที่จ่ายให้กับโครงการค่ะ โครงการจะมีคนดูแล ติดต่อ ดำเนินการหาโฮส ซึ่งเงินดังกล่าวก็เป็นค่าใช้จ่ายตรงนี้ค่ะ โฮสของเราเองไม่ได้ตังค์เราสักบาทเลยค่ะ เค้ารับเพราะอยากรู้จักเด็กไทยจริงๆ   จากคุณ : ^biGBuG.BW^  - [ 27 มิ.ย. 52 01:54:34 ] ^ ^ ขออนุญาตไม่เห็นด้วยนะคะ โฮสอาจจะไม่ได้เงินตรงที่เราจ่ายให้โครงการ แต่จริงๆแล้วก็ไม่ใช่ว่าเค้ารับเพราะอยากรู้จักเด็กไทย ( โฮสแบบนั้นมีบ้าง ) แต่เดี๋ยวนี้คิดว่าโฮสต้องได้ผลประโยชน์แน่ อย่างโฮสของน้องที่เราเล่าเค้า รับเด็กทุกปี และบางปีเค้าก็รับมาอยู่ 2-3 คนเลย เงินที่น้องจะใช้ไปซื้อ อาหารที่โรงเรียนทานเราต้องโอนไปให้เพิ่มโดยใส่ให้ในบัญชีของโฮส แต่ ไม่มีการแจกแจงว่าเค้าให้น้องไปใช้เท่าไรที่โรงเรียน เหลือเท่าไร แล้วก็มีที่ เค้าก็บอกว่าจะพาไปเที่ยวกับครอบครัว ที่น้องอยู่ตอนนั้นเค้าก็บอกว่าจะพา ไปลาสเวกัส ไปพัก 3 วันบินไป เค้าก็ขอเงินค่าเครื่องบินค่าห้องพัก ( เค้าก็ บอกว่าแชร์ห้องพักกับเค้าก็หารค่าห้องสำหรับน้องเราคนเดียว ) แต่น้องเค้า ไม่อยากไปเพราะคิดว่าอยากประหยัด แล้วเงินที่เสียก็ไม่รู้ว่าโดนเอาเปรียบ หรือเปล่า  น้องก็ต้องยืนกรานบอกเค้าว่าไม่ไป เค้าก็เลยต้องพาไปฝากให้ ไปอยู่บ้านพี่สาวเค้า เพราะว่าครอบครัวเค้าจะไปกันหมด ไม่มีใครอยู่บ้าน ตอนแรกก็กังวลว่าจะทำไง เพราะตอนแรกเค้าก็เหมือนไม่มีตัวเลือกยังไงก็ ต้องไป แต่น้องก็ยืนกรานว่าไม่ไปแล้วดูว่าเค้าจะแก้ปัญหาให้ยังไง ก็เลยสุด ท้ายเค้าให้ไปอยู่บ้านพี่สาวเค้า ก็เลยหมดเรื่อง คิดว่าการรับเด็กของโฮสอาจได้ไปหักภาษีหรือไม่ก็ต้องได้ประโยชน์ไม่ทางใดก็ ทางหนึ่งบ้างแน่นอน ( ที่น้องเค้าไม่โดนเอาเปรียบมากเพราะมีรายละเอียด มากกว่านี้ ที่น้องเค้าจะเอาตัวรอด ก็ไม่อยากเล่าไว้  ณ ที่นี้ ) **เรายังเห็นว่าหากได้ไปโครงการดีๆ และได้โฮสดีๆ แล้ว การไปแลกเปลี่ยนตอน มัธยมฯจะสามารถเปิดโอกาสต่างๆให้อีกมากเมื่อจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย** ^ ^ แต่เห็นด้วยกับอันนี้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 02:49:04 จากคุณ : Imperio - [ 27 มิ.ย. 52 02:44:41 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ในอเมริกา การไปเรียนระดับมัธยมผ่านโครงการ Exchange นั้นเป็นทางเลือกที่ดีง่ายสะดวกและราคาถูกที่สุดแล้วต่ะ ถ้าต้องการติดต่อโรงเรียนเอง ต้องสมัครโรงเรียนเอกชนเท่านั้น ซึ่งต้องเป็นรร.ที่ Ice approved สามารถออก I-20 ให้นักเรียนต่างชาติได้ ลองหารร.ได้ใน เวปไซต์ private school review ส่วนใหญ่สามารถสมัครออนไลน์ได้ บางแห่งเป็นรร.ประจำ ( Boarding school ) ราคาถูกที่สุดและรับเข้าเรียนง่ายที่สุดที่ดิฉันหาได้คือ Family First Academy ที่ Penn State ราคา $18,000 ยังไม่รวมค่า Health insurance และค่าใช้จายอื่นๆประมาณ $ 4,000 ต่อปี เรียนสัก 1 ปีพอได้ภาษาแล้วควรย้ายไปเรียนรร.วิชาการเข้มแข็ง ก็ว่นวายกันอีกแล้ว ถ้าจะไปรร.แบบ Private Day School ก็ต้องหา Homestay ราคาก็แตกต่างกันไปในแต่ละเมือง ซึ่งการติดต่อเองก็ไม่ใช่เรื่องง่าย สุดท้ายก็ต้องรบกวนคนไทยด้วยกันไปเป็นผู้ปกครองรับรองกับทางรร.และหา Homestay ให้ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะมีใครมีเวลาว่างมาช่วยเราได้ง่ายๆ แม้จะมีคนไทยช่วยแต่ในที่สุดเราก็ต้องบินมาตัดสินใจเองและก็ควรอยู่กับครอบครัวฝรั่งเด็กจะได้ภาษาเร็ว ขออนุญาตเจ้าของกระทู้เรียนคุณธนิตา ตอนนี้ลูกสาวดิฉันได้รร.ใหม่แล้วปีหน้าได้มาเรียน Private High School แถว SF ค่ะ จากคุณ : Polly' mom - [ 27 มิ.ย. 52 05:10:05 A:125.27.39.38 X: TicketID:169353 ]

ความคิดเห็นที่ 7 "แต่คนจะ มาเป็นโฮสเดี๋ยวนี้ก็ธุรกิจบ้างแหละ ถ้าเค้าไม่ได้อะไรเค้าจะมารับเป็นโฮส ทำไม" ขึ้นกับโครงการแล้วล่ะ   ที่ป้าประสบมา ครอบครัวที่รับ น.ร.มาอยู่ด้วย ไม่ได้รับเงินตอบแทนแม้แต่สตางค์แดงเดียว เสียค่าเลี้ยงดู ค่าอาหารทุกอย่างเอง รับมาเพราะอยากรู้จักคนต่างชาติ อยากหาประสบการณื ได้ผลรับตอบแทนทางจิตใจเท่านั้น ที่ลูกไป ก็ไม่ได้เสียเงินให้ครอบครัวแต่อย่างใด  เสียค่าบำรุงแก่โครงการ เขาเอาไปเป็นค่าใช้จ่ายในการเดินทาง ช่วยเหลือดูแลเท่านั้น ป้าพูดจากประสบการณ์ 3 แง่ เคยเป็น น.ร. แลกเปลียนเอง (AFS) เคยส่งลูกไป (YFU) และเคยรับเด็ก น.ร.แลกเปลี่ยน (YFU) มาอยู่ด้วยนะคะคุณเจ้าของกระทู้ ไม่มีสิทธิเลือกเองเท่าไหร่หรอก ว่าจะรับคนไหนมา บอกได้แค่ว่า อยากได้เด็กหญิงหรือชาย จากประเทศไหน เท่านั้น โครงการเขาเลือกส่งมาให้เอง โครงการแลกเปลียน คือการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม เพื่อเรียนรู้ชีวิตของกันและกันทั้งสองฝ่าย ใช้ชีวิตเหมือนเป็นสมาชิกของครอบครัวเขา เขาให้ลูกเขาทำอะไร ก็ช่วยเขาทำอย่างนั้น     จะคิดว่าเสียตังค์แล้ว จะนั่งช๊้นิ้วไม่ได้ เพราะความจริง ครอบครัวเขาไม่ได้รับเงินช่วยเหลือ เป็นภาระด้วยซ้ำ เพราะต้องเลี้ยงอีกปากหนึ่ง เป็นห่วงความปลอดภัย  อาจมีปัญหาความประพฤติด้วย ไหนจะค่าใช้จ่ายอย่างอื่นอีกล่ะ ยิ่งสมัยนี้ เศรษฐกิจตกต่ำอยู่ด้วย ถ้าคิดว่าจะไปประเทศนั้นๆ  แล้วจะเหยียดว่าบ้านนอกบ้านนา อย่างที่คุณ Imperio พูด เรียกว่าไปโดยไม่เข้าใจจุดมุ่งหมายของโครงการ ประเทศสหรััฐอเมริกาไม่ได้หมายถึงเมืองใหญ่ๆ เท่านั้น ชีวิตแบบอเมริกันคืออะไร จะบอกได้อย่างไร ในเมือมีกันตั้ง 300 ล้านคน ถ้าคิดไว้ก่อนว่าจะเอายังงั้นยังงี้ ไปเจอแล้วไม่เหมือนที่ตั้งภาพไว้   เเล้วไม่ปรับตัวยอมรับสภาพ และเปิดหูเปิดตาเปิดใจ เรียนรู้สิ่งใหม่ๆละก็อยู่เมืองไทยดีกว่า พ่อแม่และตัวน้องที่จะไป ต้องไตร่ตรองให้ดีว่าอยากไปเพราะอะไร แล้วตัดสินใจตามนั้นค่ะ ถ้าหวังจะไปเพื่อจะเอาเครดิตเพือจะเรียนจบเท่านั้น  ก็ควรไปเอง ถ้าอยากไป เพราะอยากได้ประสบการณ์การอยู่ร่วมกับผู้อื่น เพื่อเรียนรู้ชีวิตของผู้อื่นอย่างลึกซึ้งละก็ ไปโครงการแลกเปลี่ยนจะดีที่สุดค่ะ เรื่องภาษาเป็นเพียงผลพลอยได้ ไม่ใช่จุดหมายที่สำคัญที่สุดค่ะ   โดยส่วนตัวแล้ว  ป้าว่าไปโครงการแลกเปลี่ยนน่ะ   เป็นการศึกษาที่ดีทีสุดเลย โชคดีนะคะ จากคุณ : ป้านี่เอง (ป้านี่เอง) - [ 27 มิ.ย. 52 11:54:11 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ต้องขอโทษคุณป้านี่เองนะคะ คุณป้าจะว่าดิฉันต้องอ่านและยกตัวอย่างให้หมดในข้อความนะคะ ไม่ใช่ยกมาแค่ประโยคเดียวแล้วก็ตัดสินตรงนั้น ดังประโยคข้างล่างของดิฉัน โฮสของน้องอยู่มอนทาน่าซึ่งเป็นรัฐบ้านนอก น้องบอกว่าเป็น in the middle of nowhere แต่น้องเค้าก็อยู่ได้ เพราะว่าเค้าไปเพื่อเรียน ภาษาและได้เรียนในโรงเรียนมัธยมที่โอนหน่วยกิตมาเพื่อใช้จบมัยมด้วย เค้าก็โอเค คือต้องปรับตัวมากเหมือนกันกับชีวิตที่อยู่ไม่เหมือนกัน บางเวลา โฮสเค้าก็ให้ไปเลี้ยงเด็กเป็น baby sit  พอดีโฮสนี้เค้าทำ day care รับเลี้ยง เด็กเราก็บอกน้องว่าไปอยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดายปั้นวัวปั้นควายให้ลูก ท่านเล่น สรุปคืออย่าไปหวังว่าจะไปอยู่แล้วสบายเหมือนบ้านเรา น้องก็ต้องช่วย ตัวเองได้ในระดับหนึ่ง ต้องไม่เป็นคุณหนู ที่ดิฉันพูดว่ารัฐบ้านนอก มิได้หมายความว่าดิฉันจะดูถูกรัฐในอเมริกาแต่ อย่างใด  คำว่าบ้านนอกเป็นคำพูดดูถูกยังไงค่ะ ดิฉันใช้คำนี้เพื่อให้เห็น อย่างชัดเจนว่าสภาพแวดล้อมเป็นอย่างไร คงไม่เหมือนอยู่ในกรุงเทพฯ ถ้าดิฉันพูดว่าดิฉันจะไปเที่ยวบ้านนอก ที่ จว. สุพรรณบุรี ดิฉันดูถูกหรือคะ แล้วคุณป้ากรุณาอ่านที่ดิฉันทำตัวเอียงและขีดเส้นใต้ด้วยนะคะว่าจุดมุ่ง หมายหรือวิธีการปฏิบัติตัวที่ดิฉันพูดมันคืออะไร ดิฉันว่าคนที่เหยียดไม่ใช่ดิฉันค่ะ คุณป้านั่นแหละที่เหยียด ก็เลยใช้อคติในใจตัวเองตัดสินด้วยคำพูดนี้ด้วยอคติที่เหยียดในใจของตัวคุณป้าเองมากกว่า " ถ้าอยากไป เพราะอยากได้ประสบการณ์การอยู่ร่วมกับผู้อื่น เพื่อเรียนรู้ชีวิตของผู้อื่นอย่างลึกซึ้งละก็ ไปโครงการแลกเปลี่ยนจะดีที่สุดค่ะ เรื่องภาษาเป็นเพียงผลพลอยได้ ไม่ใช่จุดหมายที่สำคัญที่สุดค่ะ " ^ ^ ที่คุณป้าพูดว่าจุดมุ่งหมายเพื่ออยากได้ประสบการณ์การอยู่ร่วมกับผู้อื่น  อันนี้ก็แล้วแต่ขึ้นกับแต่ละคนที่จะไป แต่ถามจริงๆเถอะมีน้องๆหรือครอบครัวมากแค่ไหนที่เลือกไปโครงการแลกเปลี่ยนโดยจุดมุ่งหมายเพื่อเรียนภาษา เป็นผลพลอยได้ ส่วนใหญ่จะถือเป็นจุดหลักซะมากกว่า และการได้ไปใช้ชีวิตกับคนในบ้านจริงๆ มันทำให้การเรียนรู้ภาษาเข้าได้ถึงรากของการใช้ชีวิตประจำวันจริงๆ  แล้วโครงการเค้าก็ไม่ได้มีกฏว่าถ้านักเรียนเลือกเข้าโครงการห้ามเลือกเพราะจุดมุ่งหมายที่จะเรียนภาษาเป็นจุดหลัก แล้วดิฉันก็ไม่ว่าทุกโครงการหรือทุกโฮสจะได้ผลประโยชน์จากการรับนักเรียนแลกเปลี่ยน ดิฉันก็เล่าและตัดสินจากประสบการณ์ที่ดิฉันประสบ ไม่อย่างงั้นดิฉันจะเล่าทำไมตั้งยืดตั้งยาว คุณป้าอาจเจอประสบการณ์ที่ดีก็เล่าของคุณป้าไปซิค่ะ ไม่ต้องมายกเฉพาะบางประโยคของดิฉันไปตัดสิน แล้วขอโทษคุณป้ากรุณาดูและอ่านตรงนี้ด้วยนะคะ **เรายังเห็นว่าหากได้ไปโครงการดีๆ และได้โฮสดีๆ แล้ว การไปแลกเปลี่ยนตอน มัธยมฯจะสามารถเปิดโอกาสต่างๆให้อีกมากเมื่อจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย** ^ ^ แต่เห็นด้วยกับอันนี้ค่ะ จากคุณ : Imperio แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 13:51:19 แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 12:56:25 จากคุณ : Imperio - [ 27 มิ.ย. 52 12:46:52 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ในฐานะที่เปนนักเรียนแลกเปลี่ยนของโครงการ AFS มานะค่ะ ตอนนั้นหนูได้ไปแลกเปลี่ยนที่ประเทศ Costa Rica  เป็นเวลาหนึ่งปี มีแต่คนถามว่า.... "ไปทำอะไรที่นั่น ?" แต่อยากบอกทุก ๆ คนเลยค่ะว่ามันเป็นช่วงเวลาหนึ่งปีที่เป็นเหมือน golden moment ของชีวิตเลยนะค่ะ เพราะได้ทั้งประสบการณ์ ได้ภาษา ได้ใช้เวลาอยู่กับตัวเอง ได้สู้กับปัญหาด้วยตัวเอง ถ้าอยู่ที่นี่ก็มีพ่อแม่คอยช่วยทุกอย่าง แต่ที่นู้นคือเราได้ยืนด้วยตัวเอง หนูคิดว่าการไปแลกเปลี่ยนนั้นเปิดหูเปิดตาของเราได้มากเลยค่ะ มันทำให้เรารู้ว่า อีกซีกโลกนั้นเค้าทำอะไรกันอยู่ เค้าคิดอะไรกันอยู่   และที่เห็นชัดๆ เลยนะค่ะ คือหนูพูดภาษาสเปนได้ เพราะว่าคนที่นู้นไม่พูดภาษาอังกฤษกัน และทุกวันนี้ก็ยังจำได้ค่ะ แม้ว่าจะผ่านมาแล้ว เกือบสี่ปี พอพูดภาษาสเปนได้ ก็เหมือนเป็นคุณสมบัติพิเศษของหนูมาเลย ซึ่งรู้สึกดีมาก ๆ ค่ะ อย่างน้อยเราก็มีภาษาที่สาม ซึ่งเป็นหนึ่งในภาษาของยูเอ็นอีกด้วย เวลามีผู้ปกครองรุ่นน้องมาถามว่าจะไปแลกเปลี่ยนดีไหม ? หนูบอกได้เต็มปากเลยค่ะว่า ดีมาก ๆ แม้ว่าจะได้ไปที่ไหน ยิ่งถ้าหากได้ไปประเทศแปลก ๆ ไกล ๆ ด้วยแล้วยิ่งคุ้มค่ะ เช่นพวก บราซิล ชิลี อาเจน เปรู หรือแถบสแกน ยุโรป เพราะตอนนั้นหนูจ่ายค่าโครงการ  5,500 $ เท่าคนอื่น แต่แค่ค่าตั๋วหนูก็คุ้มแล้วค่ะ และที่สำคัญที่สุดประเทศนี้ไม่ได้ไปกันง่าย ๆ นะค่ะ เพราะอย่างน้อยที่สุดที่ประเทศไทยไม่มีสถานฑูตคอสตาริก้า อยากแนะนำให้น้องไปค่ะ ไม่ว่าจะได้ไปที่ไหน หนูคิดว่ามันเปนประสบการณ์ที่คุ้มค่า และสนุกกว่าการต้องนั่งเรียนอยู่แต่ในห้องเรียนที่เราเรียนมาแล้วไม่รู้กี่ปี เรื่องที่มีคนแนะนำว่าให้เก็บเงินไว้แล้วไปช่วง ป.ตรี ป.โท ไปเลย หนูมองว่า ถ้าหากเราได้ไปในสถานที่เดียวกันเลย แต่ได้ไปที่นั่นในช่วงอายุที่ต่างกัน สิ่งที่เราได้กลับมาย่อมต่างกัน และที่สำคัญที่สุดการไปตอน ม.ปลาย เรามีโฮสแฟมที่ดูแลเราเหมือนคนในครอบครัวเค้า เราก็เหมือนเปนคนของประเทศนั้น แต่ถ้าเราไปตอนป.ตรี ป.โท เราก็เป็นนักศึกษาคนหนึ่ง สังคมก็อีกแบบหนึ่งเลยนะค่ะ ยังไงก็พูดมาซะยาว เชียร์ให้น้อง ๆ ม.ปลายทุกคนได้ไปแลกปลี่ยนค่ะ ป.ล. หนูไม่เห็นใครซักคนที่ไปแลกเปลี่ยนมาแล้วบอกว่าเสียดายเวลาซักคนเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 27 มิ.ย. 52 13:14:02 จากคุณ : lost girl in costa rica - [ 27 มิ.ย. 52 13:12:51 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนเรียน ม ปลาย มีเพื่อนไป ปารากวัย ค่ะ กลับมาพูดสแปนิช ปร๋อเลยค่ะ ไปที่ไหนก็เป็นประสบการณ์ของชีวิตทั้งนั้นแหละค่ะ และเห็นด้วยกับ คห บนเป็นอย่างยิ่ง ว่าการไปต่างประเทศในแต่ละช่วงอายุ (วัย นักเรียน วัยรุ่น วัยผู้ใหญ่) ระสบการณ์และความทรงจำความรู้สึกมันจะต่างกันจริงๆ ค่ะ แต่ กรณีที่ครอบครัวไม่มีฐานะพอนี่ก็ ต้องคิดอีกรอบนะคะ เพราะว่ามีเพื่อนอีกคน ไปญี่ปุ่น ก็ต้องไปกู้เงินแบงค์มาเลย เพราะครอบครัวเค้าไม่ได้ร่ำรวยอะไร แบบ อยู่ต่างอำเภอ พ่อแม่ก็เป็นครู คือไม่มีเงินก้อนที่จะเอามาใช้ทีละ สองสามแสน  แต่สุดท้ายเหมือนพ่อแม่เค้าก็อยากให้ลูกไปนะ ก็ไปกู้เงินมาอย่างที่บอก ถ้าไปตอน ม สี่ ยังจะทันนะ (จบ ม หก พร้อมเพื่อนรุ่นเดียวกัน) แต่ถ้าไป ตอน ม ห้า นี่ออาจจะไม่ทัน ต้องจบหลังเพื่อน ๆ รุ่นเดียวกัน จากคุณ : Freedom of Life - [ 27 มิ.ย. 52 15:21:57 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ถ้ามีโอกาสที่จะไปเรียนภาษาอังกฤษไม่ว่าจะเป็น ประเทศอะไรก็ตามที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการ อยากแนะนำให้ไป เพราะผมคิดว่ามันคุ้มมากๆกับสิ่งที่ได้รับมาครับ อย่างผมมารู้จักกับโครงการพวกนี้ก็ จบ ม.ปลายแล้ว ไปไม่ทัน เลยไม่เคยเข้าโครงการ  แต่เคยไปซัมเมอร์เรียนภาษา พอโรงเรียนปิดเทอมก็ไปเรียน เดือนนึงแล้วกลับมา ไปมาหลายครั้ง ได้ภาษามาระดับหนึ่ง แต่เมื่อเห็นเพื่อนๆที่เคยไปแลกเปลี่ยนตอนมัธยมมาปีหนึ่ง ไม่ว่าจะไปนิวซีแลนด์ หรือ อเมริกา ภาษาเค้าสำเนียง การสนทนาค่อนข้างดีมากครับ ทุกวันนี้ยังอิจฉาแต่พยายามพัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ จากคุณ : Love Uk. - [ 27 มิ.ย. 52 15:59:51 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คนข้างบ้านไป เนเทอร์แลนด์    ลูกป้าไปญี่ปุ่น เด็กข้างบ้านไปเยอรมัน ลูกของเพื่อน ไป อัสเซอบาจาน   คนที่ไปเยอรมันนีนั้น ปกติเขาเรียนภาษาฝรั่งเศสและสแปนิช   ี ทุกคนที่กล่าวมานี้ไป เพราะอยากได้ประสบการณ์ใหม่ ประสบการณ์แบบนี้วัดเป็นตัวเงินไม่ได้ เพราะ priceless ได้ภาษามาเพราะเป็นผลพลอยได้ แต่ไม่ใช่จุดมุ่งหมายสำคัญ โครงการแลกเปลี่ยนอย่าง AFS และ YFU เป็นโครงการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม ทั้งเด็กและทั้งครอบครัวที่รับมาอยู่ด้วย ไม่ได้ทำธุรกิจการเงิน ถ้าจะเถือว่าเป็นธุรกิจการเงินแล้ว  ก็นับว่าครอบครัวที่รับเด็กมาอยู่ด้วยนั้น ขาดทุน เพราะเสียค่าใช้จ่ายไป ไม่ใช่น้อยๆ แต่ ประสบการณ์ priceless เช่นกัน ป้าเอง  และเพือนๆที่รับเด็กมาอยู่ด้วย ไม่ได้รับมาเพราะได้รับการตอบแทนเป็นเงินเป็นทอง ไม่ได้คิดทำธุรกิจค่ะ จากคุณ : ป้านี่เอง (ป้านี่เอง) - [ 27 มิ.ย. 52 18:42:57 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นครับ เดี๋ยวผมจะปริ้นกระทู้นี้ไปให้น้องอ่านครับ จากคุณ : คนเบอร์เก้า - [ 27 มิ.ย. 52 20:06:08 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เข้ามาเพิ่ม ไม่รู้ว่าคุณ จขกทยังจะฟังอยู่รึเปล่านะคะ เห็นพูดกันไปเยอะแล้วข้างบนที่เราเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย เราเคยไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมาเหมือนกันค่ะ สองปี สองประเทศ ที่อเมริกาและอังกฤษ และยอมรับว่าสองปีที่นั่น เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ค่ะ เพราะถ้าไม่ได้ไป ก็คงไม่โต ไม่เรียนรู้ ไม่ได้มีแนวคิดใหม่ๆ และที่สำคัญไม่ได้รู้ว่าเราชอบอะไรอย่างแท้จริง แต่มันก็มีหลายเหตุผลนะคะสำหรับคนที่เป็น นร.แลกเปลี่ยน อยากแค่ได้ภาษา อยากได้ประสบการณ์ หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ตอบตัวเองให้ได้ก่อนเถอะค่ะว่าไปเพราะอะไร... ถ้าถูกบังคับไป หรือแค่คิดว่ามันน่าจะดีกับเรา ก็อาจจะไปไม่ถึงไหน เพราะไม่มีความสุขหรือถูกปัญหารุมเร้าซะจนท้อ จนอยากจะกลับบ้าน เจอปัญหานู่นนี่นั่นก็คอยแต่จะหมดหวัง ไม่มีกำลังใจจะเรียน ยังไงซะก็ขอให้น้องชาย จขกท โชคดีนะคะ ถ้าอยากทราบประสบการณ์ตรงมากกว่านี้ก็หลังไมค์มาได้เลยค่ะ ยินดี จากคุณ : ulno - [ 27 มิ.ย. 52 22:21:34 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เป้าหมายที่แท้จริงของโครงการเขาจะบอกไว้อย่างชัดเจน   คือการแลกเปลียนวัฒนธรรมและ ส่งเสริมความเข้าใจซึ่งกันและกัน ถ้าคนที่จะไป จะมีเป้าหมายอย่างอื่นนั้น ก็เป็นเหตุผลส่วนตัวของแต่ละคน และเป็นเพราะไม่ได้เข้าใจ หรือยอมรับจุดมุ่งหมายที่แท้จริง ของโครงการเขา http://www.yfuth.learning-inter.org/ "YFU specializes in offering students the opportunity of a lifetime to live in a new country ...... With YFU anyone can experience a totally different culture while living with a carefully selected host family, who has volunteered to help you discover what it's really like to be a part of the global community. " http://www.afs.org/afs_or/view/about_us "AFS is an international, voluntary, non-governmental, non-profit organization that provides intercultural learning opportunities to help people develop the knowledge, skills and understanding needed to create a more just and peaceful world." แก้สะกด แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 52 02:59:35 จากคุณ : ป้านี่เอง (ป้านี่เอง) - [ 28 มิ.ย. 52 02:58:38 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เวลาหนึ่งปีกับชีวิตนักเรียนแลกเปลี่ยน....เปลี่ยนสมชื่อโครงการจริงๆค่ะ เปลี่ยน ... จากคนขี้อายไม่กล้าพูดกล้าแสดงออกหน้าชั้นเรียน เป็น คนทีกล้าพูดกล้าถามกล้าแสดงความคิดเห็น (พองามไม่เวอร์เกิน ไม่selfเกินนะคะ) เปลี่ยน ... จากนัดเมื่อไหร่ไปสายก็ได้เพราะคิดว่าไม่เป็นไร เป็น คนที่ตรงต่อเวลามากขึ้น ไปก่อนเวลานัดเสมอ (ที่ๆไปแลกเปลี่ยนเค้าถือเรื่องการตรงต่อเวลามาก) เปลี่ยน ... จากคนทีไม่ค่อยจะอดทนต่อความลำบากหรือการเปลี่ยนแปลง เป็น คนที่มีความอดทนและเข้มแข็งมากขึ้น              (วัฒนธรรมต่างกันทำให้เกิดการเรียนรู้และการเปลี่ยนแปลงตนให้เข้ากับคนที่นั่นได้ เข้าเมืองตาหลิ่ว...) เปลี่ยน ... เส้นทางในอนาคต (การศึกษาต่อ อาชีพในวันข้างหน้า) เปลี่ยน ... ไปในทางที่ดีขึ้น  (แต่ก็ต้องขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคลนะคะ...ส่วนใหญ่ดีค่ะ) ...ประสบการณ์ในชีวิตที่จะเกิดขึ้นจากการไปโครงการแลกเปลี่ยนไม่ใช่ว่าจะโรยด้วยกลีบกุหลาบสวยหรูเสมอไป แต่คำว่าประสบการณ์ชีวิต ก็ต้องมีทั้งดีและไม่ดีที่จะเกิดขึ้นกับตัวเรา ดิฉันก็พบเจอสิ่งต่างๆมากมาย ทั้งดีและแย่ เหมือนกันคะ แต่มันก็คุ้มค่านะค่ะ ทำให้เราโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้น รู้จักคิด รู้จักการเปลี่ยนแปลงและปรับตัว คำว่าคุ้มค่าไม่ได้อยู่ที่เม็ดเงิน แต่อยู่ที่ว่าเราจะได้ประโยชน์จากมันมากน้อยเพียงใดคะ ***ไม่ได้มาโฆษณาชวนเชื่อ แต่ที่กล่าวมานี่คือสิ่งที่เกิดกับดิฉันเองคะ เมื่อ 7 ปีที่แล้ว จากคุณ : porkydog - [ 28 มิ.ย. 52 03:29:31 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เราเคยเป็นทั้งนักเรียนแลกเปลี่ยนตอนม.ปลายและนักศึกษาป.โทในต่างประเทศ  คิดว่าประสบการณ์ที่ได้นั้นไม่เหมือนกันค่ะ จุดมุ่งหมายของโครงการแลกเปลี่ยนคือการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม เรียนรู้วิถีชีวิตของคนท้องถิ่น เรียนรู้การใช้ชีวิตในครอบครัวคนท้องถิ่น  ส่วนภาษานั้นเป็นผลพลอยได้  ประสบการณ์ที่เราได้จากการเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมีค่ามากมาย  เราเป็นคนกล้าขึ้น กล้าแสดงความคิดเห็น อดทนต่อความลำบาก และปรับตัวให้เข้ากับวิถีชีวิตในต่างแดน  เมื่อต้องมาอยู่ต่างประเทศอีกครั้งเพื่อเรียนต่อป.โทก็สามารถอยู่ต่างประเทศคนเดียวได้ โดยไม่มีปัญหาในการปรับตัวมากมายค่ะ จากคุณ : Sonnenschein - [ 28 มิ.ย. 52 10:13:06 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ส่วนตัวดิฉันนะคะ ขอย้ำว่าส่วนตัว และประสบการณ์ของเพื่อนๆน้องที่ไปโครงการ อาจเป็นกลุ่มที่มีอุดมคติเหมือนกันก็ได้ คือก็ขอเลือกประเทศที่จะได้ฝึกภาษาก่อน ก็คือภาษาอังกฤษนั่นแหละ (ส่วนใครจะเลือกภาษาอื่นที่เป็นภาษา UN ก็แล้วแต่แต่ละบุคคล ) นี่คือเหตุผลที่น้องและเพื่อนๆเค้าเลือกไปโครงการ ไทย-อเมริกัน เพราะเค้าต้องการเลือกไปประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลัก  ส่วนเรื่องการใช้ชีวิตเพื่อเรียนรู้จะอยู่กับคนท้องถิ่นเป็นผลที่ตามมาด้วยกัน เหตุผลที่ขอเลือกการใช้ภาษาก่อนเพราะว่าน้องต้องการพูดและเข้าใจภาษาให้ได้มากที่สุดเท่าเจ้าของภาษา การใช้ชีวิตอยู่ในครอบครัวที่ใช้ภาษาที่น้องต้องการพูดและเข้าใจ มันทำให้เข้าถึงรากของการเข้าใจภาษาด้วย ส่วนเรื่องการเรียนรู้การใช้ชีวิตในครอบครัวคนท้องถิ่น มันก็ต้องเกิดมาตามกัน เพราะการไปใช้ชีวิตอยู่กับผู้อื่น ยังไงก็ต้องเรียนรู้ที่จะปรับให้อยู่ให้ได้อยู่แล้ว และประสบการณ์ชีวิตมันก็จะเกิดตามมาในขณะที่ใช้ชีวิตอยู่นั่นแหละ " แต่มันก็มีหลายเหตุผลนะคะสำหรับคนที่เป็น นร.แลกเปลี่ยน อยากแค่ได้ภาษา อยากได้ประสบการณ์ หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ตอบตัวเองให้ได้ก่อนเถอะค่ะว่าไปเพราะอะไร... " ^ ^ ดิฉันเห็นด้วยกับความเห็นนี้ค่ะ เพราะถ้าน้องเค้าวางอนาคตว่า ในวันข้างหน้าน้องจะมาเรียนหรือใช้ชีวิตที่ใช้ภาษาอะไร น้องเค้าก็ต้องเลือกที่จะเรียนรู้กับประเทศที่ใช้ภาษาที่เค้าต้องใช้ในอนาคตเป็นหลักก่อน ถ้าน้องเค้าอยากเรียนรู้การใช้ชีวิตของคนท้องถิ่นแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมก่อน ก็เลือกไป เขมร พม่า ก็ได้ เพราะก็มีวัฒนธรรมที่แตกต่างเหมือนกัน ภาษาเป็นเรื่องรองเป็นเรื่องผลพลอยได้ไม่สำคัญเท่าการเลือกภาษาเป็นจุดหลัก แต่ละโครงการจะเขียนจุดประสงค์อย่างไรก็ตาม แต่ผู้ที่เลือกก็สามารถเลือกได้ว่า " ตอบตัวเองให้ได้ก่อนเถอะค่ะว่าไปเพราะอะไร " ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคล --------------------------------------------------------------------------------- " พ่อแม่และตัวน้องที่จะไป ต้องไตร่ตรองให้ดีว่าอยากไปเพราะอะไร แล้วตัดสินใจตามนั้นค่ะ ถ้าหวังจะไปเพื่อจะเอาเครดิตเพือจะเรียนจบเท่านั้น  ก็ควรไปเอง " ^ ^ อ่านให้ดีๆและตีความหมายให้ถูกต้องนะคะ เพราะถ้าจะเอาเครดิตเพื่อเรียนจบ น้องเค้าเรียนที่ไทยเค้าก็จบได้อยู่แล้วค่ะ เพราะเค้าก็เรียนได้เกรด 3.5 ขึ้นมาตลอด แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 52 12:34:45 แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 52 12:30:52 แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 52 12:18:52 จากคุณ : Imperio - [ 28 มิ.ย. 52 11:38:38 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อืม เข้ามายินดีที่ได้รู้จักกับรุ่นพี่ (คุณป้านี่เอง) และคุณน้อง lost girl in Costa Rica เพราะเราก็เป็นนักเรียน AFS เหมือนกันค่ะ อยากแนะนำเจ้าของกระทู้ในฐานะที่ตัวเองเป็นคนบ้าทุนและโครงการแลกเปลี่ยนมาก เท่าที่เราได้สัมผัสนะคะ มีโครงการไม่กี่โครงการเท่านั้นที่โฮสไม่ได้อะไรเลย จากการรับนักเรียนไปอยู่ที่บ้าน (เผลอ ๆ มีแต่เสีย อย่างโฮสเราที่ชิลีนะคะ เค้าต้องออกค่าเรียน ค่ากิจกรรม ให้เราตอนที่เราเรียนที่โน่นด้วย) โครงการที่โฮสไม่รับเงิน เช่น AFS, YFU, Rotary International ขอดีของการไปโครงการพวกนี้ก็คือ เนื่องจากโฮสไม่ได้ค่าจ้างหรือค่าตอบแทนใด ๆ ดังนั้น ส่วนใหญ่ไว้ใจได้ระดับหนึ่งว่า โฮสจะเป็นคนที่ใส่ใจและเปิดกว้างที่จะรู้จักและเรียนรู้กับคนต่างวัฒนธรรม ฐานะก็ไม่น่าจะน่าเกลียดเพราะถ้าเค้าไม่ได้เงิน การที่อยู่ ๆ เอาคนมาอยู่บ้านเพิ่มแล้วเป็นภาระเค้าก็คงต้องคิดหลายตลบ นอกจากนี้โครงการพวก AFS, YFU, Rotary ก็เป็นโครงการที่จะมีที่ปรึกษาให้กับนักเรียนตลอดโครงการ นั่นหมายความว่า ลูกหลาน น้องของท่านจะได้รับการดูแลเอาใจใส่เป็นที่ปรึกษา ตักเตือนอย่างมีเหตุผล (เราเองตอนนี้ก็ทำหน้าที่อาสาสมัครอันนี้อยู่ที่เมืองไทยค่ะ) ถ้าน้องคุณผ่านไปสอบสัมภาษณ์กับโครงการ AFS ก็อาจจะได้มีโอกาสเจอกันในห้องสอบ (เพราะเราก็เป็นอาสาสมัครคัดเลือกน้อง ๆ เข้าร่วมโครงการด้วย) ประสบการณ์ที่ได้ในแต่ละช่วงวัยต่างกันค่ะ เรานะไปโครงการแลกเปลี่ยนทั้งระยะสั้น (1-3 เดือน) และระยะยาว (6-12 เดือน) ตั้งแต่อายุ 15 ปี จนถึงเข้าทำงานเลย ในแต่ละช่วงเวลาได้รับประสบการณ์ที่แตกต่างกัน แต่ที่เราจำได้ขึ้นใจและเราต้องพยายามดันลูกเราให้ทำแน่นอน คือโครงการแลกเปลี่ยน AFS ตอนอยู่มัธยมปลายเนี่ยแหละ เพราะมันเป็นเหมือนจุดเปลี่ยนของชีวิตเหมือนกัน และมันก็มีผลกับระยะยาวด้วย ........ (เวลาเท่านั้นที่จะเป็นเครื่องพิสูจน์ ฟังใครเล่าก็ไม่เท่ากับไปสัมผัสเอง) เราเคยไปโครงการ Hyogo ตอนอายุ 15 ปีที่ญี่ปุ่น โครงการ AFS ตอนอายุ 17 ปี (ชิลี 1 ปี) โครงการแลกเปลี่ยนของธรรมศาสตร์กับ Waseda University ตอนอายุ 19 ปี (6 เดือน) โครงการค่ายเยาวชนฤดูร้อน ที่บราซิล ตอนอายุ 21 ปี ( 3 เดือน) โครงการมิตรภาพของ JICA (ตอนอายุ 21 ปี) โครงการ GSE ของโรตารี (ตอนอายุ 25 ปี) โครงการเรือเยาวชนฯ ...... และบ้านเราก็เคยรับเป็น Host ให้ทั้งเอเอฟเอส และโรตารี (ไม่ใช่ว่าบ้านรวยนะคะ แต่ในเมื่อเราเคยได้รับโอกาส เราตอบแทนอะไรได้ เราก็อยากทำ) เราสามารถการันตีได้ว่า โครงการที่เราไปมาเนี่ยเค้าไม่ได้ทำเพื่อหวังผลหรอกค่ะ และก็จะมีเจ้าหน้าที่และหน่วยงานดูแลด้วย อย่างเอเอฟเอสในประเทศไทยเนี่ย ก็มีกระทรวงศึกษาดูแลนะคะ อย่างถ้าได้ดูข่าวช่วง H1N1 ระบาดมาก ๆ น้อง ๆที่เค้าต้องกลับมาก็เป็นนักเรียนเอเอฟเอสส่วนใหญ่ค่ะ (คนอื่นเค้ายังอยู่เม็กซิโกกันอยุ่เลย แต่ AFS ไม่เสี่ยงยอมให้เด็กกลับมาเลย เพื่อความปลอดภัย) อย่างเราตอนที่เราไป AFS เราได้ทั้งเพื่อน วัฒนธรรม (ที่มีผลกับ personality ตอนนี้มาก ๆ) ภาษาสเปน (ตอนที่กลับมาใหม่ๆ ได้งานพิเศษเป็นล่ามให้สถานทูตชิลีและสเปน ได้เงินวันละ 3000-4000 บาท สามารถเรียนจบปริญญาตรีมหาวิทยาลัยมีชื่อ โดยที่ไม่ได้ใช้เงินพ่อแม่เลย เพราะหาได้เองตั้งแต่อยู่มหาวิทยาลัยแล้ว) ต่อให้คุณได้มีโอกาสไปเมืองนอกตอนที่เรียนมหาวิทยาลับ ป. โท หรือไปทำงาน มันก็ไม่มีทางได้ประสบการณ์เดียวกันกับตอนที่คุณไปมัธยมปลาย หรือถึงคุณรอไปตอนไปทำงาน (อย่างเราไปทำงานที่ยุโรปกับแอฟริกามา ต้องบอกว่า ขอบคุณการไป AFS มาก เพราะมันทำให้เราได้ประสบการณ์และมุมมองที่กว้าง) นอกจากนี้การที่เราไปมาแล้วหลายที่ทำให้เข้าใจวัฒนธรรมที่หลากหลาย พูดคุยกับใครเค้าก็ได้ เพราะมีประสบการณ์เยอะ ......... ขอให้น้องของเจ้าของกระทู้สอบได้นะคะ เชียร์ออกนอกหน้า แต่ไป AFS ดีจริง ๆ นะ ส่วนเรื่องว่า มีบางโครงการไปจ่ายเงินให้ Host เพื่อดูแลเด็ก อันนี้มีจริง ๆ ค่ะ ไม่ใช่ล้อเล่น และเป็นหน้าที่ที่คุณต้องดูและตรวจสอบให้ดี สมัยเมื่อเราไป (ประมาณ 15 ปีที่แล้ว) มันก็มีไม่กี่โครงการ แต่ขนาดไม่กี่โครงการนะคะ เพื่อนเราที่ไปอีกโครงการนึง (ที่มีคนเอ่ยถึงแล้วนั่นแหละ) ไม่มีความสุขเลย Host ไม่ได้อยากเรียนรู้หรือทำความรู้จักเราจริง ๆ แต่ทำเพื่อเงิน มันก็จะทำให้ลำบากนิดนึง (แต่ถ้าผ่านเหตุการณ์ไปได้มันก็แกร่งนะคะ) การไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนตอนอยู่มัธยมปลายเนี่ย จะทำให้เด็กโตเป็นผู้ใหญ่ มีความรับผิดชอบ และสามารถดูแลจัดการชีวิตตัวเองได้ดี (เมื่อเทียบกับเด็กที่ไม่ได้ไป) แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็อยู่ที่ตัวเด็กด้วย ว่าเลือกเอาส่วนดี หรือส่วนแย่มาอยู่กับตัว ,,,,,,, ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติม สอบถามได้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 29 มิ.ย. 52 21:23:16 จากคุณ : Travel Animal - [ 29 มิ.ย. 52 11:23:12 ]