ความคิดเห็นที่ 1 ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวกับ คห. ข้างล่างรึปล่าวครับ??? จากคุณ : ชาติ 4300 - [ 27 มิ.ย. 52 20:22:46 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เคยพรีเซนต์เกี่ยวกับการฆ่าตัวตายของญี่ปุ่น เลยเจอข้อมูลเกี่ยวกับ อิจิเมะ(การกลั่นแกล้งในโรงเรียน) จากที่จำได้จากข้อมูล เด็กอายุต่ำกว่า 20 ปี ที่ฆ่าตัวตาย ก็เพราะสาเหตุหลักจากอิจิเมะนี่แหละครับ ส่วนเรื่องมาตรการจากรัฐบาลนี่ เค้าก็ค่อนข้างกังวลและให้ความสำคัญกับเรื่องนี้นะ แต่ไม่แน่ใจว่าได้ใช้มาตรการอะไรไปบ้าง คิดว่า หลักๆ น่าจะเป็น ขอความร่วมมือจากครูให้สังเกตพฤติกรรมนักเรียน รวมไปถึงอาจจะมีตั้งชมรมผุ้ปกครอง ให้คอยเป็นหูเป็นตาด้วย ปล. เสียดายอนาคตเด็กหลายคน ที่ต้องมาตาย เพราะโดนกลั่นแกล้ง ไอ้คนที่แกล้งก็เข้าใจนะว่าอยากทำตัวให้เจ๋ง แต่ควรจะนึกถึงใจเขาใจเราบ้าง จากคุณ : อดีตคนเคยโดน ห่ะๆ (ni_sai) - [ 28 มิ.ย. 52 12:11:45 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เคยดูแต่ที่เค้าทำเป็นละครน่ะค่ะ เรื่องlife http://www.youtube.com/watch?v=CugGX3gctmI เป็นละครที่น่าดูมากๆที่เราชอบเรื่องนึง จากคุณ : decoba - [ 28 มิ.ย. 52 12:28:42 ]

ความคิดเห็นที่ 4 http://www.youtube.com/watch?v=PffEXmGRqQE&NR=1 จากคุณ : decoba - [ 28 มิ.ย. 52 12:29:38 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าพูดถึงหนังเกี่ยวกับด้านมืดของชีวิตนักเรียนญี่ปุ่นล่ะก็ ต้องเรื่องนี้เลยครับ " All about Lily Chou Chou" หนังดีมากๆๆๆๆๆๆๆ เพลงเพราะ ภาพสวยมากครับ เนื้อเรื่องอาจจะหนักไปนิด แต่ผมว่า ผกก ถ่ายทอดออกมาได้ดีมากครับ จากคุณ : ni_sai - [ 28 มิ.ย. 52 14:55:46 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อันนี้เป็นคลิปเต็มของหนัง หาเวลาว่างๆลองตั้งใจดูนะครับ การตัดต่อของหนังอาจจะทำให้บางคนรุ้สึกอึดอัด แต่ถ้าได้ตั้งใจดูจนจบ ผมว่าหนังเรื่องนี้ ให้ข้อคิดอะไรเยอะมากๆๆ ส่วนตัวแล้วดูเรื่องนี้มานานมากแล้ว แต่ทุกครั้งที่ได้ยินเพลง หรือเห็นภาพทุ่งหญ้าเขียวในหนังทีไร รู้สึกขนลุกทุกทีเลยครับ  เป็นหนังที่ช๊อคความรุ้สึกคนดูได้ดีมากเรื่องหนึ่ง จากคุณ : ni_sai - [ 28 มิ.ย. 52 14:59:57 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นปัญหาที่แก้ลำบากมากเลยค่ะ โดยเฉพาะมีเวบ อุระกักโค ขึ้นมาอีก การส่งเมลล์หาเพื่อนบอกว่า ชิเน (ไปตายซะ) หรือโพสต์แบบ ไร้นาม ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ... ประเทศเราก็มีเหมือนกัน แต่ของญี่ปุ่นสังคมเครียดกว่าของเราเยอะ เลยไม่ค่อยเป็นขนาดนั้น จากคุณ : สิงห์ใต้เงาจันทร์ (ise...) - [ 28 มิ.ย. 52 19:41:36 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ^ ^ เคยดูรายการหนึ่งช่อง NHK เกี่ยวกับปัญหาอิจิเมะ ถ้าเกี่ยวกับการส่งเมล์เข้าโทรศัพท์มือถือ ตำรวจหรือแม้แต่คุณครูก็สามารถตรวจสอบและสืบจับตัวคนส่งเมล์ได้ค่ะ ไม่ว่าจะส่งด้วยวิธีไหน แม้แต่ส่งแบบไร้นามก็ตามทีค่ะ เหมือนเค้าเช็คจากระบบเครือข่ายมือถือหรือระบบอะไรซักอย่างนี่แหละค่ะ (ถ้าจำไม่ผิดนะคะ) "ปัญหาอิจิเมะ" หากผู้ปกครองเอาใจใส่ลูกให้มาก หมั่นสังเกตุพฤติกรรม ชวนลูกคุยเมื่อลูกกลับมาบ้าน คอยสอบถามแบบเชิงคุยสนุกๆไม่ซีเรียสนัก เช่น วันนี้เรียนเป็นอย่างไรบ้าง เพื่อนๆที่โรงเรียนเป็นยังงัย รักกันดีมั้ย ลูกมีเพื่อนสนิทมั้ย ที่ร.ร.มีกิจกรรมอะไรน่าสนใจบ้าง ฯลฯ ถามไปสังเกตลูกไปด้วย คือการเอาใจใส่กันและกันน่ะค่ะ เมื่อลูกรู้สึกอบอุ่นไว้ใจ ลูกก็จะเปิดใจกับเราค่ะ และเราก็จะรู้ได้ว่าลูกเรามีปัญหาในการดำรงชีวิตหรือไม่อย่างไร ซึ่งมันก็น่าจะช่วยได้มากค่ะ คือเมื่อรู้ว่าปัญหาคืออะไร รู้ต้นตอของปัญหา ก็จะรู้ทางออกรู้วิธีแก้ปัญหาได้ในที่สุดค่ะ ที่สำคัญประเภทพอเจอปัญหาเป็นต้องย้ายโรงเรียนทุกทีนี่ไม่ใช่ทางแก้แล้ว สิ่งที่ถูกควรจะเป็น "จะทำยังไงให้ลูกกล้าเผชิญ กล้าสู้ กล้าฝ่าฟันกับทุกปัญหาด้วยสติปัญญาค่ะ" และพ่อแม่ก็ต้องพร้อมสู้อยู่เคียงข้างกับลูกด้วยนะคะจึงจะเกิดผลดีค่ะ (ตอบตามความเข้าใจส่วนตัวนะคะ) แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 52 21:15:59 จากคุณ : หนูซุยกะ - [ 28 มิ.ย. 52 21:15:21 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตอนนี้ ลูกยังอยู่ ป.2 เองค่ะ  ยังไม่เจอนะคะ แต่เคยคุยกับแม่ๆ เด็กประถมด้วยกัน  เขาบอกว่า อิจิเมะ  มักเป็นมากในหมู่เด็กผู้หญิงค่ะ  ครั้งหนึ่ง มีแบบอิจิเมะเล็กๆ ในห้อง  คือ อันนี้พวกชั้น คนที่ไม่ใช่พวก ห้ามเข้ากลุ่ม  แต่ครูประจำชั้น สังเกตเห็นปัญหา ก็พยายามแก้กันไป  ที่ตัวเองกลัว ก็จะเป็นพวกเด็กที่ร้ายแบบเนียนๆ   คือ เวลาต่อหน้า ผู้ใหญ่เขาดูเป็นเด็กดีมากๆ  แต่พออยู่ในหมู่เด็กด้วยกัน พูดจาใจร้ายมากๆ  ได้ยินแล้วอึ้ง แบบนี้ ถ้าผู้ใหญ่ไม่ ได้ใกล้ชิดจริงๆ  อาจไม่เห็นปัญหาก็ได้ เมื่อเร็วๆ นี้  แถวๆ บ้านเพื่อนลูก  มีกลุ่มเด็กๆ บ้านใกล้ กัน  เด็กโตสุดเป็นผู้หญิง ป.6 มีการเวียนกันเขียนไดอะรี่ เขียนแล้วส่งต่อๆ กันไป ในกลุ่มเด็กผู้หญิง  แล้วก็เกิดเป็น ปัญหาขึ้นมา เพราะในไดอะรี่ มีเขียนถึงเพื่อนคนที่ไม่ชอบ เขียนด่าไปถึงพ่อแม่ เขียนถึงว่า "ไปตายซะ" แล้วเด็กโต เหมือนใช้เด็กเล็กเป็นเครื่องมือ ให้เอาไดอะรี่นั้นไปให้ เด็กที่ถูกเขียนถึง   ก็เกิดเป็นเรื่องราวใหญ่โต ให้พ่อแม่ ต้องแก้ปัญหา ต้องมาขอโทษขอโพยกันต่อไป นึกได้อีกเหตุการณ์หนึ่งค่ะ  เมื่อปีก่อน มีเด็ก ป.6 ผู้ชาย แกล้งเพื่อน โดยเอาคัทเตอร์ตัดสายกระเป๋านร. (กระเป๋าหนัง) ของเพื่อนจนขาด ระหว่างเดินกลับบ้าน  อันนี้ก็ประชุมกันพักหนึ่ง ระหว่างผู้ปกครองเด็กป.6กับทาง รร.  ไม่รู้ว่าผลออกมาเป็นไง เหมือนกันค่ะ  แต่ส่วนตัวแล้ว ทั้งที่รู้ว่า เด็กคนที่ทำไม่ดีนั้นสมควร จะต้องโดนทำอะไรสักอย่างเป็นการลงโทษ  แต่ใจหนึ่งก็เห็นใจ พ่อแม่เขามากๆ เลยค่ะ  ไม่มีพ่อแม่คนไหนอยากให้ลูกเป็นอย่างนั้น เขาคงทุกข์ใจมากๆ ที่ต้องคอยแก้ปัญหา  แล้วเหมือนโดนดีดออกจาก กลุ่ม ที่เดินไปกลับโรงเรียน-บ้าน ด้วยกันทุกๆ วัน จากคุณ : วดี - [ 29 มิ.ย. 52 08:40:10 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตามที่คุณหนูซุยกะ....บอกไว้ค่ะ  (กิฟหมดสต๊อคแย้ว ฮือๆๆๆๆ) จากประสบการณ์ของลูกตัวเอง + เพื่อน ๆ ที่ลูกเค้าโดน....แกล้ง (อิจิเมะ) ในเด็กเล็กมักจะไม่ค่อยรุนแรงเท่าไหร่  พอโตขึ้นมาอายุประมาณ 13-15 ปี ถ้าโดนก็จะมีความรุนแรงมากขึ้น ในเด็กหญิงกับเด็กหญิงด้วยกัน.....ที่เห็นบ่อย ๆ ก็คือการกีดกัน ห้ามเข้ากลุ่ม ส่งเมล์มาด่าทอตลอด  เด็กชายร้าย ๆ ที่ชอบแกล้งเด็กหญิง...ก็มีเช่นกัน แต่ก็เป็นการอิจิเมะด้วยคำพูด ในเด็กชายกับเด็กชายด้วยกัน......มักจะรุนแรงกว่า ถึงขึ้นทำลายข้าวของ  หรือร่างกายก็มี  ลูกตัวเองก็เคยโดนสมัยที่เรียนอยู่ชั้น ม. 2 เป็นเพื่อนที่อยู่คลับฟุตบอลเดียวกัน (เด็กคนนี้...มีประวัติร้ายมาตั้งแต่ชั้นป.1 แล้ว  ลูกชายเราถ้าเลี่ยงเจ้าคนนี้ได้ เค้าจะก็พยายามเลี่ยงมาโดยตลอด)   แต่เนื่องจาก...บ้านอยู่ในบริเวณใกล้เคียงกัน แถมอยู่คลับเดียวกันอีก มันก็มีเหตุให้เลี่ยงไม่ได้ เพราะเวลาที่มีการไปแข่งฟุตบอลนอกสถานที่ แล้วระยะทางพอที่เด็กจะขี่จักรยานไปได้ ทางครูเค้าจะให้จัดกลุ่ม กลุ่มหนึ่ง 10 กว่าคน ซึ่งก็มีคละชั้นกันไป  แรก ๆ ลูกก็ไม่ยอมบอกเหมือนกัน  เราก็สงสัย...ว่าทำไมขาแข็ง มือไม้ มันถึงได้ถลอกปลอกเปลือก  ติดพลาเตอร์ปิดแผลมาบ่อยครั้งมาก  ถามเจ้าตัว....เค้าก็บอกว่าจักรยานล้ม  ก็ได้แต่เอ็ดไปว่า...โตจนป่านนี้ ขี่อย่างไง ทำไมไม่ระวังตัว ช่วงก่อนปิดเทอมหน้าร้อน...เค้าเอาจดหมายจากรร. (คลับ) มาให้เซ็น บอกว่าจะลาออกจากคลับฟุตบอล  ก็ถามเหตุผล...เค้าถึงยอมเล่าให้ฟัง ว่าที่ผ่าน ๆ มานั้น เค้าอดทนมาตลอด โดนเจ้าเด็กคนนี้ ผลักบ้าง ถีบบ้าง จนจักรยานล้ม เจ็บอย่างที่แม่เห็น (ไม่ใช่ลูกเราโดนคนเดียว เด็กคนอื่นก็โดนเหมือนกัน)  เพื่อน ๆ ที่ไปด้วยกัน พยายามช่วยกันห้ามแล้ว ก็ไม่ฟัง   โทรไปคุยกับครูที่ดูแล  เค้าก็ถามชื่อเด็ก (ตอนแรกเราก็ไม่อยากบอก เพราะสนิทกับตัวแม่เด็กคนนี้พอควร ไม่อยากมีเรื่องผิดใจกันเปล่า ๆ )  แต่ครูเค้ารับปากว่า จะไม่ทำให้เราเดือดร้อน ก็เลยต้องบอกครูเค้าไป  พอครูได้ฟังชื่อเท่านั้น ก็ร้องอ๋อ....เจ้าเด็กคนนี้ ตัวปัญหา มีเรื่องประจำ ครูเค้าบอกว่าจะเรียกมาตักเตือนให้ (ก็ได้แต่ตักเตือนเท่านั้นแระค่ะ)   หลังจากนั้น....2-3 วัน แม่ของเด็กคนนี้+เจ้าตัวเค้า ตามมาขอโทษที่บ้าน  บอกว่า....ลูกเค้าจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว อย่าลาออกเลย ไหน ๆ ก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ชั้นป.1   พอเค้ากลับไปแล้ว ก็คุยกับลูกตัวเองว่าจะเอาอย่างไร?  เค้าสู้อุตส่าห์มาขอโทษ+รับปากว่าจะไม่ทำอีกแล้วนะ  ลูกชาย....บอกว่า ก็เห็นพูดอย่างนี้กับทุกรายที่ไปก่อเหตุ  แต่ก็ยังทำมาตลอด  เค้าไม่เชื่อคำเจ้าเนี่ยหรอก   ทางแก้ปัญหา....ก็คือ ลูกเราเค้าลาออกจากคลับนั้น หาคลับใหม่เข้าแทน ทุกวันนี้...ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า....เด็กคนนี้ จะยังอยู่ในคลับหรือเปล่า?  ได้แต่นึกในใจว่า....ครูรร.ของญี่ปุ่น ไม่เด็ดขาดเลย เด็กที่ทำผิดกลับยังสามารถอยู่ได้ (เค้าไม่ยังกะไล่ออก หรือทำโทษ) จากคุณ : เต่าญี่ปุ่น - [ 29 มิ.ย. 52 14:41:37 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านที่คุณวดี กับ คุณเต่าเล่ามา เกิดเป็นห่วงลูกขึ้นมาซะอีกแล้วเรา เฮ้อ ถ้าทางโรงเรียนมีความเด็ดขาดกว่านี้คงจะดีไม่น้อย พ่อแม่ผู้ปกครองรวมถึงเด็กๆที่ดีๆก็คงสบายใจขึ้นอีกโขเลยนะคะ จากคุณ : หนูซุยกะ - [ 29 มิ.ย. 52 15:11:27 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณเรื่องเล่าของคุณเต่าญี่ปุ่นมากๆ เลยค่ะ เรื่องของเด็กโต เด็กวัยรุ่น ไม่ค่อยได้รู้เลย ในละแวกบ้านก็มีแต่วัยอนุบาล วัยประถมต้น เป็นส่วนใหญ่เลย พูดถึงที่คุณเต่าญี่ปุ่นเล่าเรื่องแม่เขามาขอโทษที่บ้านนั้น นึกได้เรื่องหนึ่ง  ตอนลูกสาวอยู่ ป.1 โดนเพื่อนผู้ชายผลัก ตอนกำลังรอข้ามถนน  ล้มเลือดกลบปากเลยค่ะ ดีที่ไม่ตกลงในถนน   พอกลับถึงบ้านได้สักพัก แม่เขาก็ มาขอโทษใหญ่เลยค่ะ  หน้านี่เผือดมากๆ  สงสารลูก ตัวเองก็สงสาร  สงสารแม่เด็กที่มาผลัก ก็สงสารอีก บอกเขาไปว่า  ไม่เป็นไร อย่ากังวลไปเลย เรื่องวันนี้  อาจทำให้เด็กกลุ่มที่เดินกลับด้วยกัน จะไม่ทำอีก (เพราะเพื่อนอาจเลือดกลบปากแบบวันนี้ก็เป็นได้) ถืิอว่าเป็นบทเรียนหนึ่ง   ต่อมาก็มาคิดๆ นะคะ ว่า อย่าให้ลูกเราไปร้ายกับใครๆ เลย  เพราะถ้าสร้างปัญหา แม่ต่างด้าวอย่างเรา อาจไม่มีศัพท์ในสมองมากพอที่จะพูด ขอโทษ หรือพูดให้ผ่อนหนักเป็นเบาได้ลื่นๆ แบบแม่ๆ ญี่ปุ่นเขา วันก่อน  เห็นเด็กหญิงชายคู่หนึ่ง อายุสัก 15 ได้ อยู่ในชุดนร. อยู่เลย  เดินกอดกันแนบแน่น  แต่ละวัยๆ  มีเรื่องให้พ่อแม่ เป็นกังวลได้ตลอดเลยนะคะ จากคุณ : วดี - [ 29 มิ.ย. 52 20:08:52 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ๊ะ! ขอบคุณมากครับช่วยได้เยอะทีเดียว จากคุณ : จขกท.(หล่อร้อยเมตร) - [ 30 มิ.ย. 52 19:35:41 A:125.26.234.86 X: TicketID:220984 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มาอ่านเรื่องพี่เต่าแล้วเครียดแทนเลยค่ะ ไม่ว่าทั้งเป็นฝ่ายพ่อแม่ที่ลูกถูกแกล้งหรือ พ่อแม่เด็กที่ที่เกเรไปแกล้งเค้า แอบน่าเครียดทั้งคู่เลยนะคะ จากคุณ : หม่ามี๊โยชิ+นาโอะ (Vanessa_P) - [ 3 ก.ค. 52 20:18:06 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ผมเคยอ่านในหนังสือเรื่อง Dogs and Demons ของ Alex Kerr (ไม่แน่ใจว่าสะกดชื่อผู้แต่งถูกต้องหรือเปล่า) แต่มีอยู่ส่วนนึงพูดถึงเรื่องการ bully ซึ่งเชื่อมโยงกับวัฒนธรรมบางอย่างของญี่ปุ่น และโยงให้เห็นว่ายังเชื่อมโยงกับพฤติกรรมในสังคมของคนในกลุ่มต่างๆ เช่น กลุ่มแม่บ้านที่มักจับกลุมกันตามสวนสาธารณะ ลองหาอ่านดูนะครับเผื่อว่าจะเป็นประโยชน์ นอกจากนี้ยังมีอีกหลายประเด็นที่น่าสนใจในหนังสือเล่มนี้ เช่น เรื่องอุตสาหกรรมภาพยนตร์โป๊ ฯลฯ จากคุณ : pOm - [ 5 ก.ค. 52 10:34:42 A:58.8.48.204 X: TicketID:217792 ]