ความคิดเห็นที่ 1 เหมียวกลัวว่า มีเบอร์ที่ไม่โชว์หมายเลขโทรมาค่ะ  กลัวมากๆ ใครก็ไม่รู้ .... จากคุณ : CherryBlossom669 - [ 6 ก.ค. 52 14:20:33 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เป๊นนนนน เป็นมากมายค่ะ   ตั้งสติไม่ถูก ไม่รู้จะมาไม้ไหน เอ้ยเรื่องอะไร ยิ่งโทรเร็นระคุของโรงเรียนลูกนี่  มื้อไม้สั่นทุกที  เพราะนอกจากต้องฟังไอ้ที่เค้าโทรมาบอกแล้ว ยังต้องเป็นคนโทรไปบอกคนต่อไป   อ้วกแทบแตกทุกครั้งแน่ะค่ะ ต้อง....นั่งสมาธิหน้าเครื่องสักพักแล้วถึงจะโทร สมัยทำงานที่นี่....ทุกคนในออฟฟิสต้องรับโทรศัพท์หมด  ไม่เว้นแม้แต่กระเหรี่ยงอย่างเรา   โทรศัพท์ดังทีไรอยากจะแทรกแผ่นดินหายไปทันที   บริษัทเราทำของส่งขายในห้าง   เลยมีโทรศัพท์มาจากห้างทั่วประเทศ รวมทั้งโรงงานและซัพพลายเออร์     เวลาเค้าโทรมาแล้วบอกว่าห้างอะไรนี่....เรางงเต้กแทบทุกห้างเลย   มารุอิ มุโรรัง.........อันนี้อยู่ฮอกไกโด  เกิดมาก็เพิ่งเคยได้ยิน กุรันดูโอ ทาจิคาวะ......granduo   ห้างนี้อยู่ที่ไหน   แต่ตอนนี้รู้จักแล้ว บางทีก็ย่อชื่อกันซะทายไม่ถูก ชิน-ทากะ   ชินจูกิ ทาคาชิมายะ นิต-ทากะ นิฮมบาชิ ทาคาชิมายะ ออกนอกเรื่องจนได้..... แต่พยายามเข้าค่ะ   เราก็จะพยายามเหมือนกัน  เฮ้อ.... จากคุณ : gengen - [ 6 ก.ค. 52 14:31:08 ]

ความคิดเห็นที่ 3 พอเข้าสังคมการทำงาน ยิ่งยากไปใหญ่จังเนอะคะ เมื่อก่อนตอนทำงานที่เมืองไทย ก็มีโทรศัพท์จากคนญีปุ่น เกือบทุกวัน ก็แค่บอกให้เขารอสายบ้าง เดี๋ยวจะโอนไปให้คนที่อยากคุยนะคะ นาน ๆ ที ที่ลูกค้า ญีปุ่นจะโทรมาหาเรา เพื่อเร่งเอาสินค้าโดยตรงก็มีค่ะ จำได้ว่าเกร็งเอาการเหมือนกันค่ะ กลัวโดนคนญี่ปุ่นต่อว่า ที่สุดเลยอ่ะค่ะ จะพยายามนะคะ ขอนอกเรื่องนิดนึงนะคะ เรื่องโรงเรียนอนุบาลลูกนี่ เพื่อน ๆ หากันเองหรือเปล่าคะ หรือว่าให้สามีไปช่วยดูด้วยคะ ขอบคุณอีกทีนะคะ จากคุณ : patiaey (patiaey) - [ 6 ก.ค. 52 16:27:03 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เป็นค่ะ ช่วงแรก ๆ ไม่รับโทรศัพท์เลย แต่พออยู่ญี่ปุ่นได้ 4 เดือน เริ่มกล้ารับแล้วค่ะ ^^ จากคุณ : fahtsuki - [ 6 ก.ค. 52 19:57:38 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เป็นมากๆ เลยครับ ภาษาก็ไม่แข็งอีกต่างหาก พูดผิดพูดถูกจนคนญี่ปุ่นแย่งโทรศัพท์เราไปรับซะหมด  เลยไม่เป็นซะทีอ่ะ จากคุณ : TravellerOnEarth - [ 6 ก.ค. 52 20:29:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แนะนำง่าย ๆ สั้น ๆ ว่า ขอให้ตั้ง 'สติ' ก่อนเป็นอันดับแรกค่ะ พอมีสติแล้ว จะจัดการกับทุกสิ่งอย่างได้เอง นอกจากนี้ความมั่นใจต้องนำมาตั้งไว้ด้วย ไม่ต้องกลัวพูดผิดค่ะ เพราะคนที่ไม่เคยทำผิด ไม่มีในโลก ... หวังว่าคงพอใช้ได้บ้างนะคะ ตอนแรกที่เห็นกระทู้ นึกว่าคุณ จขกท. จะมาถามว่า "โรคกลัวโทรศัพท์ (ดัง)" เสียอีกค่ะ สำหรับตัวเองจะกลัวโทรศัพท์ดังตอนหนีงาน (อิ อิ) หรือกลัวตอนที่ดูหน้าจอมือถือแล้วคนที่ ไม่พึงใจโทรมา แต่ก็ต้องรับค่ะ เพราะเค้าว่ากันว่า "ยิ่งหนียิ่งเจอ" ใช่ไหมคะ 555 จากคุณ : Tai-Sarunya - [ 6 ก.ค. 52 22:49:30 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นค่ะ  โทรศัพท์มาบ้านที ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องค่ะ ประโยคประจำตัว  คุณชื่ออะไรคะ  แค่นั้นค่ะ นอกนั้นไม่เข้าใจเลย 55 คุณเอ๋  เรื่องโรงเรียนอนุบาลลูกเนี่ย ก้อยไปเองเลยค่ะ ลุยเดี่ยวโลด รอสามี เมื่อไหร่จะว่างก็ไม่รู้  เดินไปที่โรงเรียน บอกเราสนใจจะดูการเรียนการสอนที่นี่ เดี๋ยวครูจะพาชมค่ะ แล้วเอารายละเอียดค่าเทอม โน่นนี่ กลับมาให้สามีอ่านที่บ้าน  ถ้าจะเอาเข้าเรียนจริงๆ ก็กรอกใบสมัคร ไปยื่นที่โรงเรียนเลยค่ะ เดี๋ยวจะนัดเวลา สัมภาษณ์  ซึ่งก็ไปกะลูกสองคนเหมือนเดิมค่ะ  เพราะสามีทำงาน เอกชนเข้าง่ายกว่าค่ะ  ของรัฐบาลเข้ายากเพราะเด็กเยอะ แล้วแม่ทำงานก็เยอะ  เราไม่ได้ทำงาน ก็เลยมีสิทธิน้อยกว่า  แต่ถ้า 4ขวบไปแล้ว  เข้าที่ไหนก็ได้จ้า  ดูแค่เรื่องค่าเทอมแล้วก็แนวการสอนก็พอ  ถูกใจที่ไหนก็ไปเลยค่ะ จากคุณ : Mnki - [ วันอาสาฬหบูชา 04:24:43 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณมากค่ะ แอบดีใจ และใจชื้น ขึ้นมาแล้วค่ะ ขอบคุณจริง ๆค่ะ ขอบคุณ ก้อยัง ด้วยนะคะ ที่แนะนะ เรื่อง โรงเรียนอนุบาล ให้อีกด้วย กัมบารุโซ่วววว จากคุณ : patiaey (patiaey) - [ วันอาสาฬหบูชา 07:45:55 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เทคนิคของผมคือเริ่มประโยคสนทนาด้วยการ หาคนพูดภาษาอังกฤษมาคุยกัน หรือถามไปเลยว่าเค้าพูดภาษาอังกฤษได้หรือเปล่า ถ้าไม่ได้ก็ค่อยบอกว่า งั้นฉันจะพยายามใช้ภาษาญี่ปุ่นในการสนทนากับคุณก็แล้วกัน ผมใช้วิธีนี้ตลอดแม้จะรู้อยู่เต็มอกว่า หน่วยงานหรือบริษัทที่โทรไป ไม่มีใครพูดภาษาอังกฤษได้ก็ตาม มันเป็นการเตรียมคู่สนทนาของเราไปในตัว ว่าควรพูดช้าลงนะ หรือถ้าเราพูดไม่ค่อยถูกแกรมม่า ก็ช่วยพยายามเข้าใจหน่อยละกัน เพราะฉันเป็นฝ่ายยอมลำบาก มาพูดภาษาที่ไม่ถนัด เพื่อจะสื่อสารกับคุณ วิธีนี้ได้ผลร้อยละ 90 ว่าดีขึ้นเมื่อเทียบกับการเริ่มบทสนทนาด้วยภาษาญี่ปุ่นเลย จากคุณ : s7014249 - [ วันอาสาฬหบูชา 12:35:18 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แล้วแต่สถานะอ่ะค่ะ ถ้าเป็นคนที่ระดับทางสังคมต่ำกว่าเรา (หมายถึงคิดในแง่คนญี่ปุ่น เช่น พนักงา่นร้านต่างๆ โทรมา) เราจะสบายๆ ฟังไม่ทันก็บอกว่าฟังไม่ทัน บางทีบอกเค้าไปเลยนะว่าไม่ต้องใช้ภาษายกย่องค่ะ ฟังไม่ค่อยออก ถ้าเป็นอาจารย์ก็ยังพอคุยได้อยู่ เพราะยังพอสนิทสนมคุ้นเคยกันบ้าง และเค้าก็รู้ว่าเลเวลเราแค่ไหน ส่วนมากก็จะพูดในแบบที่เราเข้าใจได้อยู่แล้ว แต่ถ้าเป็นคนที่สถานะสูงกว่าเรา และไม่สนิท จะเกร็งมาก บางทีฟังไม่ออกก็ hai hai hai ไปก่อน บางทีลืมภาษายกย่อง-ถ่อมตัวอีก รู้สึกผิดไปหลายวันหลายคืน T_T แต่โดยรวมๆ แล้วก็ไม่ชอบการคุยโทรฯ เป็นที่สุดค่ะ เป็นมาตั้งแต่ไหนแต่ไร แต่สมัยอยู่ไทยละ ส่วนมากกรณีเพื่อน เราจะขอว่าถ้าเป็นไปได้ขอเป็นเมลล์มาจะดีกว่า จากคุณ : สาวแว่นเลี้ยวซ้าย - [ วันอาสาฬหบูชา 17:01:10 ]

ความคิดเห็นที่ 11 T^T เป็นเหมือนกันค่ะ เป็นเอามากๆด้วย แรกๆมายิ่งฮา บอกเลยไม่ว่า ฟังภาษาญี่ปุ่นไม่รู้เรื่อง เท่านั้นล่ะค่ะ พวกบรรดาเซลล์ที่ชอบโทรกันมา ตอนกลางวันจะรีบขอโทษและวางสายทันที เคยต้องคุยกับพนักงานNTTเลือกที่จะคุยภาษาอังกฤษด้วยแบบที่มี พนักงานพูดภาษาอังกฤษได้แต่เนื่องจากมาเรียนที่นี่แล้วภาษาอังกฤษก็พลอยแย่ตามลงไปอีก T^T คราวนี้และมั่วทั้งญี่ปุ่นและอังกฤษปนกัน คุยกันนานมากทางมือถือดีที่ว่า เป็นเบอร์โทรฟรีอ่ะค่ะ ไม่งั้นคงเสียค่าโทรศัพท์บานตะไท คุยกะเพื่อนก็จะเลือกส่งเมล์มากกว่ามันมีเวลาให้นึกคิดอะไรมากกว่า แต่ไม่ดีเลยอ่ะค่ะทำให้การพูดเราไม่คล่อง อยากพูดกับเพื่อนนะบางทีนึกว่า จะพูดอะไรพอคุยจริงกลับพูดผิดพูดถูก T^T ปล. คคห.9คะเราว่าพอเค้ารู้ว่าเราเป็นไกโกกุจินแล้วพนักงานบางคนกลับ แสดงท่าทีไม่ดีกับเราเป็นอย่างยิ่ง อย่างไปติดต่อเจ้าหน้าที่ที่อำเภอที่ชินจูกุ เราอ่ะเจอตาคนนี้ที่แผนกประกันสุขภาพสองหน หนแรกเราไปกะเพื่อน คนไทยแต่เค้าเก่งภาษาญี่ปุ่นแอบบ่นกับเราใหญ่ว่าไม่พูดภาษาสุภาพ ด้วยทั้งที่เพื่อนเราก็พูดสื่อสารได้คล่องเหมือนคนญี่ปุ่นเลย ปีนี้เราต้องไป ติดต่อเอง เจอตาคนนี้อีกแล้ว แล้วก็พูดเหมือนเดิมแถมแสดงสีหน้าอีกด้วยนิ เรายังแอบโมโหๆๆ จากคุณ : i_am_redangel - [ วันอาสาฬหบูชา 23:23:29 ]