ความคิดเห็นที่ 1 เข้ามาอ่านค่า^^ จากคุณ : poogga เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 15:26:19

ความคิดเห็นที่ 2 แค่เห็นชื่อคนตั้งกระทู้ ก็คลิกแล้ว นานๆจะเห็นคุณ WIWANDA เข้ามาห้องนี้ อยากอ่านครับ เล่ามาเลยครับ จากคุณ : smartupid เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 15:36:20

ความคิดเห็นที่ 3 อ่านแน่นอนขอรับ คุณอาวิ หวังว่าคงสบายดีนะครับ ...... ยังก็บุ๊คมาร์คกระทู้นี้ไว้แล้ว จากคุณ : Thirdwave เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 15:44:21

ความคิดเห็นที่ 4 ตามมายกมืออีกคนค่ะ ว่าอ่านแน่นอน ตามประสาแฟนคลับรุ่นโบราณค่ะ .......... ไว้ประเดี๋ยวบ่าย ๆ จะแวะมาอีกทีนะคะ จากคุณ : บีพี เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 16:39:38

ความคิดเห็นที่ 5 มาอ่านค่ะ เป็นแฟนคลับ จากคุณ : พริกน้ำส้ม เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 16:42:08

ความคิดเห็นที่ 6 ปูเสื่อค่ะ ปูเสื่อ จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 16:46:36

ความคิดเห็นที่ 7           ระหว่างที่รอ ก็ทานก๋วยเตี๋ยวเรือรองท้องกันก่อน จากคุณ : รอบหน้าเสริฟน้ำหวานคั่นรายการ (ศิริรักษ์) เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 17:12:11

ความคิดเห็นที่ 8 ^ ^ ^ จองลูกชิ้น จากคุณ : มารอด้วยคนค่ะ (Zhen_x2) เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 17:19:43

ความคิดเห็นที่ 9 ปูเสื่อรอค่ะ พร้อมนั่งเอามือเท้าคาง...เอ๊ะ ยังไงกัน มือเท้าคาง...?? มือท้าวคาง หรือว่ามือเท้าคาง?? เริ่มงงกับตัวเอง จากคุณ : cat_on_a_hot_tin_roof_ เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 17:38:06

ความคิดเห็นที่ 10 เข้ามาอ่านค่ะ พร้อมอยากกินก๋วยเตี๋ยวชามนั้น แต่ไม่กินลูกชิ้นนะคะ ฮ่า ฮ่า จากคุณ : อารีรัตน์ เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 17:46:21

ความคิดเห็นที่ 11   เข้ามาเสิร์ฟน้ำแด่ทุกท่านจ๊ะ... จากคุณ : ใครท้า มาด้วยอีกคน (kryta) เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 18:49:57

ความคิดเห็นที่ 12   เข้ามาแอบด้วยคนคะ จากคุณ : Kai_nai03 เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 18:51:44

ความคิดเห็นที่ 13 ว๊า มีคนแย่งจองลูกชิ้นไปแล้ว งั้นจองตับละกันค่ะ (เป็นตัวกินตับ) งั้นรีบจองน้ำฟรุตค็อกเทล มันชื่ออะไรไม่รู้ รู้แต่ว่าเป็นแก้วขวาสุด อิอิ จากคุณ : LoveIsColorBlind เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 19:29:46

ความคิดเห็นที่ 14 คุณเจ้าของกระทู้ทำให้ดิฉันคิดถึงพี่ที่ทำงานเก่าในเมืองไทยอยู่คนนึง รุ่นเลข4 กว่าๆ โสด ฉลาด และเป็นคนที่มีเพื่อนไปในหลายๆประเทศ โดยที่พี่เขาไม่เคยมานึกถึงเรื่องหาคู่ แต่งงานอะไรเลย  ดูท่าทางพี่เขามีความสุขดีด้วย เดี๋ยวมาอ่านต่อ... แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 52 01:20:25 จากคุณ : hamble pie เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 19:47:23

ความคิดเห็นที่ 15 มารออ่านด้วยคนค่ะ. มาไวๆนะคะ. จากคุณ : missusnow เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 19:58:47

ความคิดเห็นที่ 16 รูป #11 ... ขอเม็ดมะม่วงหินมะพานคั่วกรอบ ๆ ด้วยนะครับ :) จากคุณ : ผัดไทยกุ้งสด เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 20:11:10

ความคิดเห็นที่ 17 ถึงแม้ว่าจะไม่รู้จักท่านผู้ตั้งกะทู้มาก่อนนะคะ เพราะเปรมสินีเพิ่งมาเข้ามาค่ะ แต่พี่สาวใจดีเล่าให้ฟังคร่าวๆ แค่นี้ก็รู้สึกประทับใจค่ะ ตามมาเป็นกำลังใจและกองเชียร์ค่ะ นี่แหล่ะค่ะคือความหวังดีที่หลายๆคนคาดหวังว่าจะได้รับจากรุ่นพี่ด้วยความจริงใจแม้จะจากมุมใดมุมหนึ่งก็ตาม ขอบพระคุณอย่างสูงที่กรุณานกน้อยหวังบินสู่โลกกว้างนะคะ ด้วยความนับถือจากใจ เปรมสินีค่ะ ตามไปนั่งข้างๆพี่ป๋องค่ะ...ขอน้องคิตตี้มากอดตอนฟังด้วยนะคะ แก้ไขเมื่อ 15 ส.ค. 52 21:15:48 จากคุณ : เปรมสินี เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 21:14:34

ความคิดเห็นที่ 18   ตามมาอ่านและเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Thairabian เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 21:20:07

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีค่ะเพื่อนๆน้องๆหลานๆทุกคน ดิฉันนี่เชยสุดๆ..ไม่ทราบว่าเขามีการแตกกระทู้ได้  ใครช่วยกรุณาทำลิงค์กระทู้เดิมมาแปะทีนะคะ ตอนนี้เปลี่ยนมาใช้ firefox ไม่รู้ว่าจะก๊อปลิงค์อย่างไร เพราะมันไม่ขึ้นมาให้ น้องโบ(ราณ)ตัวจริงเลยค่ะ ดิฉันเนี่ย.. ดีใจค่ะ..ที่เห็นมีการแจกก๋วยเตี๋ยว..แจกน้ำ..แจกขนม พร้อมเสื่อกันแล้ว แต่ต้องทำใจนะคะ เพราะมีเวลาเขียนได้เป็นช่วงๆ เนื่องจากได้เรียนให้ทราบมาข้างต้นแล้วว่า กำลังอยู่ในช่วงของการปรับปรุงสุขภาพ ที่มีความจำเป็นต้องบริหารเวลาในชีวิตการเป็นอยู่ให้เป็นระบบ .. สาเหตุเรื่องสุขภาพเป็นไงมาไงนั้นหรือคะ..งั้นเล่าให้ฟังเลยดีกว่า เผื่อจะเป็นประโยชน์ต่อคนอื่นๆด้วย.. ปัญหาเรื่องสุขภาพที่เริ่มสังเกตว่าตัวเองชักแย่ก็เมื่อครั้งที่กลับมาจาก เมืองไทยในเดือนมีนาคมที่ผ่านมานี่แหละ..ไม่ว่าจะไปทานอะไรที่ไหนก็ไม่มี ความอร่อย ตักเข้าไปคำสองคำท้องก็อืด แน่นจนอึดอัด บางครั้งต้องยอมเสียมารยาทขอลุกขึ้นไปเดิน ผลุดลุกผลุดนั่งอยู่อย่างนั้นจนไม่มีความสุข เมื่อกลับมาถึงอเมริกา ก็รีบเข้าพบแพทย์..ใช้ประกันสุขภาพให้เป็นประโยชน์เนื่องจากร้อยวันพันปีไม่เคยได้ามดหาหมอกับเขาเลย.. พอเล่าอาการให้หมอฟัง เขาก็ตรวจและสอบถามถึงจริยาวัตรของการกินการอยู่ในแต่ละวัน.. ระหว่างนั้น..หมอก็พึมพัมออกมาให้ได้ยินว่า.. หนึ่ง..อาการอย่างนี้มักจะเป็นในคนที่มีน้ำหนักเกินพิกัด (เธอจิกลงมาหนึ่งดอกละนะ..จำไว้..ฮึ่ม) สอง เื่มื่อคุณหมอทราบว่าได้ตัดถุงน้ำดีออกไปแล้ว..ก็บอกว่า..น่าจะต้องระมัด ระวังในเรื่องอาหารให้จงหนัก อายุขนาดนี้แล้ว จำเป็นที่จะต้องทานอะไรที่ย่อยง่ายๆ และ ต้องมีไฟเบอร์เยอะๆ (จิกลงมาอีกดอกนึงแล้ว..คราวนี้ว่าตูแก่..ฮึ่ม) สาม ก่อนลาจาก..คุณหมอนัดอีกให้มาในอีกห้าอาทิตย์ข้างหน้า พร้อมทั้งเขียนตารางขยุกขยิกมาให้ ว่าควรจะนำไปจัดระบบชีวิตใหม่อย่างไร ก่อนที่จะเสนอหน้ามาหาในคราวต่อไป และบอกส่งท้ายมาว่า คราวหน้า ไอหวังว่ายูคงจะใช้ชีวิตอย่างมีระบบขึ้น ลองไปหัดทำชีวิตให้มีวินัยดู   (โอย..อีกดอกนึงแล้วเนี่ย..หาว่าตูทำตัวสะเปะสะปะละซี้..) ว่าแล้วก็กลับไปบ้าน..แวะร้านอาหารไทยของเพื่อน.ฟาดราดหน้าไปอีกชามโต..ได้ผลสมใจ.. ท้องอืดแน่นอีกแล้วฮ่ะ..!!!!! จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 22:23:19

ความคิดเห็นที่ 20 ก็ เลยกลับมานั่งคิดนอนคิด..มาั่นั่งทบทวนชีวิตประจำวันของตัวเองดู..จึงเห็น จริงตามที่คุณหมอท่านไว้ไม่มีผิด นั่นคือ ไม่มีวินัยกับตัวเอง นอนตีสามตีสี่..นั่งเขียนโน่นเขียนนี่..หิวขึ้นมาเมื่อไหร่ก็หยิบของใส่ปาก กินจุบกินจิบ พิซซ่ามั่ง มาม่ามั่ง ไก่อบมั่ง ทั้งที่หิวและไม่หิว..ออกกำลังกาย..เมินซะเถอะ ปากที่ว่าตีกอล์ฟนั่นก็จริง..แต่ตีแบบเทวดาตีคลี นั่นคือ ขับรถกอล์ฟปร๊าดๆราวกับเหาะ ตีลูกตกลงตรงไหน ก็จอดกึกมันตรงนั้น แค่สะบัดก้นลงมาจากรถ ก็ตีกอล์ฟต่อไปได้ทันที นอกจากนั้นแล้ว..ก็ ไม่ได้ออกกำลังกายอะไรอย่างอื่นอีกเลย..ว่างจากงาน ก็นั่งแหมะมันที่หน้าจอทุกวัน ความ รู้สึกผิด ความรักตัวเองประเดประดังมาจากไหนก็ไม่รู้..ฮึดสู้ชีวิตขึ้นมาแบบไม่มีปี่มี ขลุ่ย..เริ่มปฏิวัติตัวเอง จัดบ้านใหม่  จัดหนังสือทั้งหมดลงกล่องเอาเข้า storage เก็บของสดของแห้งที่มีสะสมไว้มากมาย..ทิ้งไปหมด เหลือตู้เย็นไว้โล่งๆ จัดที่ไว้เฉพาะสำหรับผักสลัด ผลไม้ และ เครื่องเคราเท่านั้น..อะไรที่เป็นแป้ง.โละหมด..เรียกเพื่อนมายกข้าวหอมมะลิ ไปสองกระสอบ ข้าวเหนียวอีกหนึ่งกระสอบ ข้าวญี่ปุ่นครึ่งกระสอบ ทั้งหมดนั่นเป็นกระสอบขนาดห้าสิบปอนด์ (ซื้อมาทำไรฟะ..) นอน..สี่ทุ่มตรง..ง่วงหรือไม่ง่วงก็ต้องนอน.. ตื่น..หกโมงเช้า  ออกไปเดิน กลับมาอาบน้ำไปทำงาน อาหารเช้า..ผักต้ม กับ น้ำร้อน หรือ ใข่ต้มสองฟอง กับ สลัดผัก กลางวัน..สลัดอย่างเดียว.. เย็น..เนื้อย่าง หรือ ไก่ย่างชิ้นจ้อย กับสลัดอีกแล้ว.. เริ่มจากตรงนี้..จากนั้นก็สลับไปเรื่อย แต่ผักต้มเป็นหลัก เว็บ..เลิกเข้าทุกชนิด..ไม่ว่าไวน์ที่นี่ หรือไวน์ที่ไหน แม้แต่พันทิีบส์เจ้าประจำ..ก็เลิกหมด ขอเวลาดูแลตัวเองก่อน ถ้าอยากจะให้มีแรงเขียนกันต่อไปนานๆ เพราะนี่คือการ"หักดิบ" ประมาณว่าน้องๆถ้ำกระบอกเลยเจียว.. ไวน์จิบได้บ้าง..แต่..น้อยมาก ความจริงก็ไม่มีผลอะไร เพียงแต่เกรงว่ามันจะไปยั่วกิเลศให้เกิดอยาก Foie Gras ขึ้นมาแล้วจะลำบาก อาทิตย์ แรกผ่านไปด้วยดี..และรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาเพียบ..เนื่องจาก ไม่มีความหิวโหยเหมือนกับที่เราได้กริ่งเกรงเอาไว้  เมื่อได้อ่านหนังสือสุขภาพจึงได้ทราบว่า..จริงแล้่ว อายุขนาดดิฉันที่ไม่ได้ทำงานแบกหาม ร่างกายก็ไม่ได้ต้องการพลังงานอะไรมากมาย นับวันมีแต่จะลดน้อยลงไป..อีกทั้งพลังย่อยของเรานั้นเหนื่อยล้าเต็มที ดังนั้นจึงสมควรที่จะถนอมให้เขาทำงานให้สบายที่สุด เชื่อไหมคะ..เพียงอาทิตย์เดียวเท่านั้น.อาการท้องอืดที่เคยเป็น หายไปจ้อย..ไม่มีมาเยี่ยมกรายอีกเลย แทบอยากจะกลับไปกราบหมอ..พร้อมบอกว่า..ป้าขอโต๊ดดด..(ที่แอบด่าพร้อมอาฆาตไปหลายยก) แต่พอถึงเวลานัด เจอหน้ากันจริงๆ ก็ไม่ได้พูดอะไรมาก นอกจาก ชมเขาว่าเก่ง..และ ขอบคุณจากใจจริง และ จากอาทิตย์นั้นจนถึงวันนี้....รู้สึกภาคภูมิใจกับวัตรปฏิบัติที่มีวินัยใหม่ ให้กับตัวเองอย่างเหลือเกิน ยังคงกระทำอยู่อย่างต่อเนื่อง อาหารแป้ง และข้าว ขนมปังทุกชนิดละเลิกมาเด็ดขาดนับจากวันนั้น..แน่นอนว่า น้ำหนัดลดลงไปเพียบ..แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญมากไปกว่า..การได้สุขภาพที่ ดีกลับคืนมา ส่วนไวน์นั้น..การเทสติ้งลดลงไปเหลือเพียงอาทิตย์ละครั้ง..และจัดเป็นระบบใหม่ นั่นคือ  ตกลงกันใรระหว่างเพื่อนฝูง แค่ชิมกันพอหอมปากหอมคอ เพราะขอเอาไว้.. อย่า"ดวด" หกเจ็ดขวดอย่างแต่ก่อนเลย..เวลาที่จะร่วมสังสรรกันนั้นยังมีอีกยาวไกล.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 22:27:06

ความคิดเห็นที่ 21 และนี่คือสาเหตุของการ"หักดิบ" ไม่เข้า..ไม่เขียน..ไม่ตอบ..กระทู้ในพันทิบหรือเวบไหนๆมาเป็นเวลาสี่เดือน เพราะเกรงว่าตะบะจะแตกเสียก่อนบรรลุถึงจุดหมาย เพราะถ้าใครได้รู้จักดิฉันมาก่อนก็จะทราบว่า มักเขียนเป็นเรื่องเป็นราวเสมอ เรื่องที่ว่าจะไปแวะที่เจิมกระทู้นั้น..ทำไม่เป็นง่ะ แต่กับเพื่อนฝูงออนไลน์นั้น..ก็มีติดต่อบ้าง..ในยามสะดวก ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ได้แจ้งให้ทราบกันทั่วกันไปเลยว่า กำลังอยู่ในระหว่าง re-hab พร้อมทั้งอธิบายถึงสาเหตุ ทั้งหมดต่างแสดงอาการห่วงใย..บางคนส่งเอกสารเกี่ยวกับตำราอาหารย่อยง่ายอย่างเอาจริงเอาจัง.. กลุ่มเพื่อนออนไลน์ของดิฉันมีด้วยกันราวๆหกเจ็ดคน ซึ่งดิฉันเป็นคนที่ชัดเจนในข้อมูลของตัวเอง ทั้งอายุ สถานภาพ และ การงาน ไม่มีอะไรต้องปิดบัง ส่วนเพื่อนคนไหนที่เป็นผู้ชายที่มีครอบครัว เขาก็จะบอกให้ทราบเลยว่า ภรรยาชื่ออะไร ทำงานอะไร มีลูกกี่คน ซึ่งโดยมารยาทแล้ว..ดิฉันมักจะเขียนถึง"ทั้งคู่" เช่น ขึ้นต้นจดหมายด้วย Dear Fabrice and Nathalie, ืั้ ซึ่งก็เป็นผลดีด้วยกันทุกฝ่าย..เพราะครั้งหนึ่งที่ Fabrice หายไป เพราะเข้าโรงพยาบาลผ่าตัดช่องท้อง..ภรรยาก็ส่งข่าวมาบอกแทน ดิฉันก็จัดการส่งดอกไม้ข้ามประเทศไปให้ เดี๋ยวนี้อะไรๆมันก็แสนสะดวก และสามารถทำได้ในเพียงไม่กี่อึดใจ เพราะอิทธิพลแห่งออนไลน์นี่ละค่ะ ทั้งหมดที่ว่ามานี้..เรารู้จักหน้าค่าตากันค่ะ เพราะมักจะส่งรูปถ่ายให้กันเสมอๆ ส่วนใหญ่ก่อนที่จะเขียนถึงกันก็เห็นมาบ้างแล้วในโปรไฟล์ อันที่จริงหน้าตาก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ..เราเลือกตรงที่ชอบและสนใจอะไรที่เหมือนๆกันมากกว่า เช่น การเมือง,ประวัติศาสตร์ เป็นหลัก คุณสมบัติเหล่านี้นี่เอง..ทำให้จำกัดและขีดเส้นให้ดิฉันมีแต่เเพื่อนที่เป็นชาวยูโรเปี้ยน เช่น ฝรั่งเศส, เบลเยี่ยม, ออสเตรีย,เยอรมัน และ ตามด้วยรัสเซีย แต่ละคนล้วนแล้วแต่..สูงวัยกว่าทั้งนั้น จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 22:56:22

ความคิดเห็นที่ 22 เพื่อเป็นการแสดงความจริงใจ.. ภาพปลากรอบค่ะ..Before and After Before.....ถ้าจำไม่ผิด ว่าถ่ายตอนไปตีกอล์ฟในช่วงต้นปี  2009  น้ำหนักไม่อยากจะบอกเลยว่า..น้ำหนักร่วม 180 ปอนด์ค่ะ จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 23:05:05

ความคิดเห็นที่ 23 After  หมายถึง ตอนนี้..และยังมีเหลืออีกมาก 152 ปอนด์ค่ะ บอกเพื่อนๆไว้แล้วว่า..ถ้าลงไปต่ำกว่า 145  เมื่อไหร่จะเลี้ยงใหญ่ เพราะ ครั้งสุดท้ายที่น้ำหนัก 145 นั้นก็คือเมื่อสามสิบกว่าปีมาแล้ว... จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 23:09:29

ความคิดเห็นที่ 24 คิดคล้าย ๆ คุณเปรมสินีค่ะ คืออ่านทั้งหมดแล้วดิฉันรู้สึกได้ถึงความเป็นผู้ใหญ่และความจริงใจจริง ๆ ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์นะคะ และขอให้สุขภาพกลับมาแข็งแรง ๆ เหมือนเดิมไว ๆ นะคะ จากคุณ : JC2002 เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 23:36:10

ความคิดเห็นที่ 25 สวัสดีค่ะ พี่หวานที่นับถือ คิดอยู่ว่าพี่หวานหายไปเลย .. ได้อ่านเรื่องสุขภาพและการหักดิบแล้ว นับถือเพิ่มเติม เพราะน้องยังทำไม่ได้ในสิ่งที่หมอให้พยายามทำ โดยเฉพาะเรื่องอาหาร และการออกกำลังกาย จนสามีเอาป้ายมือทำไปติดหน้าห้องว่า Dangerous room for my wife เอิ๊กๆๆ ปูเสื่อ กางร่มรออ่านเรื่องดีดีจากพี่หวานเช่นเคยนะคะ ขอบคุณค่ะ_/l\_ จากคุณ : Panissar เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 23:43:52

ความคิดเห็นที่ 26 โหวตหนึ่งจิ๊ก จากคุณ : Panissar เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 52 23:44:59

ความคิดเห็นที่ 27 เขียนภาษาวัยรุ่นมากเลยค่ะ อิอิ จากคุณ : Bluedonut เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 00:17:35

ความคิดเห็นที่ 28 เขียนได้สนุกมากครับ ... :) จากคุณ : ผัดไทยกุ้งสด เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 00:42:19

ความคิดเห็นที่ 29 ติดตามค่ะ จากคุณ : Freedom of Life เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 00:46:44

ความคิดเห็นที่ 30 เข้ามาติดตามด้วยค่ะ....ได้รู้อะไรเยอะเลย.... จากคุณ : Ellinida เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 01:28:48

ความคิดเห็นที่ 31   สวัสดีครับ ผมไม่เคยเห็นจขกทมาก่อน เพราะเพิ่งเข้าพันทิบมาไม่นานนัก แต่เดาว่าคงเป็นผู้ใหญ่ ยังไงก็มารอตามอ่านข้อเขียนครับ จากคุณ : Ter เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 01:28:54 A:85.154.51.111 X: TicketID:182506

ความคิดเห็นที่ 32 มารออ่านค่ะ...โปรดอย่าช้านะคะ....วัยสะรุ่นใจร้อนค่ะ เดี๊ยวมีการร้องไห้รอนะคะคุณพี่ขา จากคุณ : เปรมสินี เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 01:37:25

ความคิดเห็นที่ 33 สวัสดีค่ะ อ่านแล้วสนุก สบายตามากเลยค่ะ รูปที่ลงไว้ก็เป็นกำลังใจให้กับสาวๆที่กำลังกังวลเรื่องน้ำหนักได้มากเลยค่ะ จากคุณ : KarumDog เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 01:46:15

ความคิดเห็นที่ 34   เิข้ามาเสิรฺ์ฟกับแกล้มจ๊า ตามคำขอนะคะ คุณผัดไทยกุ้งสด หงั่มๆๆๆ จากคุณ : Kryta (kryta) เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 02:13:11

ความคิดเห็นที่ 35 มารออ่านค่ะ  เพราะชื่อนี้รับประกันว่ามีสาระดีๆ แน่นอน จากคุณ : ตกตะกอน เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 02:48:29

ความคิดเห็นที่ 36   ร่วมพลีชีพ?? 5555555555 เอ๊ะ...แล้วจะมีคนอ่านมั๊ยเนี่ยยยยย...????????????? /////โยนก้อนหินก้อนใหญ่ ดิฉันนี่เชยสุดๆ..ไม่ทราบว่าเขามีการแตกกระทู้ได้.......//// ไม่เชย...กระทู้ยังเติร์กที่ห้องสมุดแตกหลายร้อยๆ ภาค...... จากคุณ : พลีชีพ/โหนกระแส..ต่างกันเยอะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 03:51:01 A:90.206.31.213 X: TicketID:208583

ความคิดเห็นที่ 37 รู้ไหมว่า รู้จักพันทิพ กับบล็อกแก๊งค์ ก็เพราะเข้ามาอ่านกระทู้คุณวิวันดานี่แหละค่ะ ติดหนึบเป็นแฟนเหนียวแน่นมาตั้งแต่บัดนั้น อิอิอิ จากคุณ : ยายหิ่นศรี เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 04:45:33

ความคิดเห็นที่ 38 ถึงคุณพลีชีพ/โหนกระแส..ต่างกันเยอะ ไม่ทราบว่าเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าคะ? ที่เขียนว่า.. "เอ๊ะ...แล้วจะมีคนอ่านมั๊ยเนี่ยยยยย...????????????? /////โยนก้อนหินก้อนใหญ่" ไม่ได้ตั้งธงในการโยนหินอะไรหรอกค่ะ หากแค่..มันออกจะน่าผิดหวังสำหรับคนที่ต้องการที่จะอ่านเรื่องรักๆใคร่ๆ และจบลงด้วยการแต่งงานแบบบุพเพสันนิวาสแผลงศรข้ามเน๊ท..ไม่มีแน่นอนในกระทู้นี้ รับรองได้ และอีกอย่างหนึ่ง..นี่คือ สไตล์การเขียนของดิฉันที่มีการส่ง-รับ กับผู้อ่าน ซึ่งดิฉันเชื่อว่าเราได้รู้จักกันมานานนับหลายปีแล้ว..จนน่าจะรู้จัก"ความเป็นตัวตน"ของผู้เขียนอย่างดิฉันดีพอสมควร และที่ว่า "ดิฉันนี่เชยสุดๆ..ไม่ทราบว่าเขามีการแตกกระทู้ได้.......//// ไม่เชย...กระทู้ยังเติร์กที่ห้องสมุดแตกหลายร้อยๆ ภาค...... "   หมายถึงการเปลี่ยนแปลงใหม่ในระบบตั้งกระทู้ที่ดิฉันไม่ทราบ เนื่องจากไม่ได้เข้ามาเขียน"เรื่องยาวๆ"ในห้องไกลบ้านมานานหลายปีแล้ว   ที่ห้องสมุด พันทิบส์ เมื่อหลายเดือนก่อนนั้นการแตกกระทู้จะอยู่ที่หน้าต่างหัวเรื่อง เป็นตัวอักษรสีเหลืองข้างบน มีสัญญลักษณ์คล้ายสามง่ามที่วางในแนวขวาง..ก็มองหาอยู่..ไม่เห็นมี.. ไม่ทราบว่าเขาย้ายเอามาวางที่ช่องตอบกระทู้ไว้ข้างล่าง ในข้อความ ว่า[ต้องการแตกประเด็นจากกระทู้เดิมคลิกที่นี่] เพราะ ไม่เคยใช้การแตกกระทู้ด้วยวิธีนี้มาก่อน มาทราบก็ตั้งกระทู้ไปแล้ว.. ดิฉันคงไม่มีความจำเป็นอะไรต้อง"โหนกระแส" ถ้าคุณจะมีความเข้าใจแบบนั้น เพราะตั้งแต่เขียนกระทู้มา..ดิฉันรักที่จะเป็นคน"ส่งกระแส" แบ่งปันในด้านที่ไม่เป็นพิษเป็นภัยให้กับเพื่อนร่วมเน็ทเสมอ เช๊คดูได้ค่ะ มีหลักฐานยืนยัน คุณก็เป็นคนบอกมาเองด้วยซ้ำ เพราะมีใครที่ไหน..ที่จะมีมานะตั้งกระทู้เป็นร้อยๆภาคได้ ถ้าไม่มีความตั้งใจทำงานจริง ดิฉันมักจะบอกกับใครต่อใครเสมอ ว่า..พันทิบส์มีบุญคุณกับดิฉันอย่างเหลือหลาย เพราะจากนักท่องเน็ทธรรมดา มีนิสัยพื้นๆในการรักการอ่าน การเขียน ชอบการเดินทาง..ช่างสังเกต ช่างเล่า..จนได้มีโอกาสได้ใช้"พื้นทื่" ตรงนี้ (ในห้องชีวิตต่างแดน นี่แหละ) เล่าชีวประวัติของตัวเองทั้งดีและไม่ดี เพื่อเป็นอุทธาหรณ์ให้กับชาวไกลบ้านรุ่นหลังๆได้อ่านกัน จนมีบรรณาธิการแมวมอง..ได้หยิบยื่นโอกาสให้ไปเป็นนักเขียน(อาชีพ) ประจำในนิตยสารมากกว่าหนึ่งฉบับและมีการตีพิมพ์เรื่องราวเป็น พ๊อคเก็ต บุ๊คส์  ซึ่งสร้างรายได้เสริมแบบไม่คาดฝันให้พอสมควร..จนได้คอนโดวิวสวยๆที่หัวหินหนึ่งห้อง (เอาไว้เขียนหนังสือ นอนรับลมทะเลในยามเกษียณ) และ บ้านหลังน้อยให้คุณแม่พักผ่อนเป็นส่วนตัวริมหาดอีกหนึง.. เมื่อตอนลงเสา..ดิฉันได้เชิญคุณแม่ให้ไปดูพร้อมกราบที่เท้าท่าน..เรียนท่านว่า..เรือนพักผ่อนส่วนนี้มาจากทุกบาททุกสตางส์ในการเขียนหนังสือค่ะแม่.. ด้วยเหตุผลที่ว่า..คุณแม่ดิฉันเป็นบุพการีที่ส่งเสริมให้ลูกรักการอ่านอย่างที่สุด จนเป็นนิสัยติดตัวมาจนทุกวันนี้.. แล้วอย่างนี้..ดิฉันมีความจำเป็นต้อง"โหนกระแส" อะไรกับใครหรือคะ? ถ้าเมื่อไหร่  คุณคิดเองได้..ไม่ต้องขอโทษดิฉันหรอกค่ะ..เพราะไม่เคยถือสาพวกปากไว มือไว ไร้สติตรอง   แต่อยากให้คุณแก้ตัวด้วยการคิดดี ทำดี พูดดีกับคนรอบข้าง หรือคนใกล้ตัว.. บางทีกุศลนี้..อาจ..ส่งให้บัวแห่งสติปัญญาโผล่พ้นขึ้นมาจากตมได้..ไม่มากก็น้อย โชคดีและเป็นกำลังใจให้ค่ะ วิวันดา แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 52 13:07:33 แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 52 05:48:35 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 05:24:02

ความคิดเห็นที่ 39 สวัสดีค่ะ เข้ามาทักทายป้าแวนด้า ห่างหายจากห้องไกลบ้านไปนานเลยนะคะ แต่พอเห็นชื่อคนตั้งกระทู้ ก็ปูเสื่อตีตั๋วจองที่แล้ว แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 52 05:37:36 จากคุณ : ศรีธนา เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 05:35:05

ความคิดเห็นที่ 40 ขออภัยท่านผู้อ่าน น้องๆและหลานด้วยค่ะ อ่านแล้วก็อ่านเลยไปนะคะ อย่าเอามาเป็นอารมณ์สำหรับคคห.ที่ 38 เพราะพวก "ติ่งหู" และ "เกรียน" นั้น..จัดได้ว่ายังด้อยในวุฒิภาวะ ฉะนั้น..การสั่งสอน"นอกบ้าน"..จึงจำเป็นต้องมีบ้าง เพื่อที่จะได้ไม่เติบโตไปในทางด้านลบกันเร็วนัก ขออภัยอีกครั้งค่ะ จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 05:39:16

ความคิดเห็นที่ 41 ป้า wiwanda คะ หนูเป็นเจ้าของกระทู้ที่ว่าไม่คิดว่าป้าโหนกระแสแต่ประการใด ดังนั้นไม่ต้องคิดมากนะคะ ดีใจด้วยซ้ำที่กระทู้นั้นมีประโยชน์แต่คนอ่าน หนูหวังว่ากระทู้นี้ก็คงมีประโยชน์แต่คนออ่านอีกเช่นกัน ส่วนใครจะเข้ามากวน ก็ตามใจค่ะ จากกระทู้ที่ผ่านมา ทำให้หนูคิดได้หลายอย่าง การโต้เถึยงก่อให้เกิดปัญญา ไม่มีใครจะคิดเหมือนกันกับเราทั้งหมด เป็นกำลังใจให้นะคะ รักษาสุขภาพค่ะ จากคุณ : amiwhoiam (amiwhoiam) เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 06:21:32

ความคิดเห็นที่ 42 ดีใจครับที่ได้เห็นสมาชิกเก่าแก่ คนโปรดผมมาเขียนอีก โหวตกระทู้เป็นกําลังใจให้ครับ จากคุณ : ThaiJoe เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 09:00:39

ความคิดเห็นที่ 43 ขอชื่นชม เจ้าของกระทู้ มีความจริงใจและเปิดเผยมากค่ะ ที่สำคัญ มีแง่คิด และมุมมองที่น่าสนใจมากๆ มาติดตามอย่างต่อเนื่องค่ะ :) จากคุณ : วฬายุ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 09:16:02

ความคิดเห็นที่ 44 คุณพี่ขา "ติ่งหู" และ "เกรียน" วัยสะรุ่นฮิตมากเลยนะคะ ไม่ตกเทรนค่ะ รอค่ะเอาเสื่อเอาหมอนนั่งมารอกันเร็วๆ มาโหวตด้วยค่ะจะแจกกิฟก็หมดแล้วค่ะเอาไปเล่นไร้สาระหมดเลยได้แต่กดโหวตค่ะ จากคุณ : เปรมสินี เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 13:26:19

ความคิดเห็นที่ 45 เจอระบบใหม่ของพันทิปเล่นเอาอิฉันงงไปหลายวันเหมือนกันค่ะ ด้วยความเคยชินกับระบบเก่า อิฉันเลยเผลอคลิ้กให้กิ้ฟตัวเองซะ(เหตุเกิดที่ห้องไร้สังกัด ระหว่างหาทางกลับเข้าไปแก้ไขข้อความเดิม) เลยเจอจอเล็กโผล่ขึ้นมาเตือน ว่าให้กำลังใจตัวเองไม่ได้อ่ะค่า ปล. ปกติจะไม่กลับเข้าไปแก้ไขข้อความเดิมค่ะ ถ้าจะแก้ก็คือเขียนคห.ใหม่อธิบายอีกหน ตอนหลังเน็ตเริ่มช้าไม่ทันใจ สงสัยจะใช้คห.เปลืองไปหน่อย เลยหันมาประหยัดคห.ตัวเองลง เผื่อเน็ตจะไวขึ้น(คิดได้ไงเนี่ย? งั่ก งั่ก) จากคุณ : ศิริรักษ์ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 13:35:37

ความคิดเห็นที่ 46 เข้ามาสนับสนุนเรื่องจัดระบบของตารางเวลาของชีวิตประจำวัน  พร้อมทั้งอาหารการกินค่ะ ตุ๋ยอายุ  45 มีสิ่งที่ไม่ต้องการเกิดขึ้นในร่างกายมากที่สุดในตอนนี้  ไขมันพอกพูนอยู่ทุกๆแห่งของร่างกาย  ทุกๆปีจะต้องใส่เสื้อผ้าเพิ่มขึ้นไปหนึ่งเบอร์จาก 36 ไป 38 ไป 40  และขึ้นไปเรื่อยๆ ตอนนี้ไม่ใหวจริงๆแบบทนไม่ได้แล้วเพราะกลัวโรคภัยจะมาเยือนเพราะ  บรรพบุรุษมีอาการมีโรคประจำตัวคือ  " เบาหวาน " เกิดกลัวขึ้นมาจริงๆค่ะเพราะเรามีโอกาสจะเป็นมากกว่าคนอื่นเพราะกรรมพันธุ์  เพราะร่างกายเราตอนนี้เริ่มจะเป็นน้องหมูตัวย่อมๆ ตอนนี้หักดิบหลายๆอย่างเหมือนที่คุณกำลังทำอยู่ค่ะ พอใจไปได้จุดหนึ่งแล้วค่ะ  5  อาทิตย์ผ่านมาแล้ว  กินข้าวไป 3 ครั้ง  ครั้งละ 1  ทัพพี  ซึ่งเมื่อก่อน  กินวันละสองจานโตๆค่ะ จากคุณ : Willkommen เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 14:10:25

ความคิดเห็นที่ 47 ทำไมหนูอ่านแล้วหิวอะคะ อิอิอิ จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 14:45:22

ความคิดเห็นที่ 48 ของแบบนี้มันอยู่ที่ "ผู้ใช้" ค่ะ จากคุณ : Mo-ars เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 15:38:39

ความคิดเห็นที่ 49 สวัสดีค่ะ ดีใจมากๆ กลับการได้เจอคุณอีก  นานมากเลยคิดถึงจังค่ะ อยากให้ห้องพันทิบเป็นที่พักใจไปนานๆเพราะสมาชิกทุกท่านมีไม่ตรีจิต ไม่ว่านานแค่ไหนความทรงจำดีๆยังคงอยู่เสมอ ขอขอบคุณเจ้าของเวบนี้จริงๆ จากคุณ : คนเก่า(แก่) (ข้าเจ้าเซ็ง) เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 15:49:14

ความคิดเห็นที่ 50 อ้าว พลาดช็อตเด็ดติ่งหู/เกรียนไปได้ยังไง ! อิฉันมีตุนไว้เพียบ อ่า อิอิ ตอนนี้ขาดแต่ต่างหูเพชรเม็ดหย่ายๆ จากคุณ : ศิริรักษ์ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 16:38:05

ความคิดเห็นที่ 51   น้ำท่วมคคหที่38เจิ่งนอง... จากคุณ : 38สรรพคุณสุดยอดจริงๆ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 18:12:52 A:90.206.31.213 X: TicketID:208583

ความคิดเห็นที่ 52 รออ่านค่ะ กระทู้สร้างสรรค์ จากคุณ : The Starry Night เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 19:35:46

ความคิดเห็นที่ 53 น้าหวานคะ หนูก็เริ่มมีปัญหากับสุขภาพตัวเองคะแต่ยังไม่มีอะไรผิดปกตินะคะ แต่ด้วยน้ำหนักที่ขึ้นเอาๆและไม่มีทีท่าว่าจะลงนี่แหล่ะคะที่ว่าจะเป็นปัญหาในอนาคต อยู่ต่างประเทศสิ่งยั่วใจมันเยอะคะ อากาศก็หนาวซะส่วนใหญ่จะเอาแสงแดดที่ไหนมาเผาผลาญไขมันเรา (โทษดินฟ้าอากาศไปโน่น) เห็นรูปน้าหวานก่อนและหลังแล้ว ขอปรบมือดังๆให้หลายๆทีเลยคะ หนูอยากทำได้บ้างจังคะแต่ยอมรับคะว่าความอดทนมีไม่เคยเกินสามวันคะ จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 20:56:34

ความคิดเห็นที่ 54 ไม่ค่อยจะได้เข้ามาแจมอะไรในห้องใหญ่มากนัก มันขี้เกียจน่ะค่ะ แต่เห็นพี่หวานมาเขียนก็ดีใจ ชอบอ่านหลายเรื่องที่พี่เขียน พี่ลด นน ได้เก่ง สวยพริ้งเลยค่ะ Stay wealthy, healthy and wise ต่อไปอีกนานๆนะคะ :) :) :) เคารพและคิดถึงพี่เสมอค่ะ จากคุณ : PatPDX เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 22:31:09

ความคิดเห็นที่ 55   ชอบรูปคุณพี่วิวันดา # 23 หน้าตาอิ่มเอิบ สดใสใจดีมากเลยค่ะ ขอสนับสนุนความคิดเห็นเรื่องมิตรภาพออนไลน์ที่ไม่ได้มีเฉพาะเรื่อง รักกุ๊กกิ๊ก สดใส วัยแรกรุ่นเท่านั้น แต่มีเรื่องของความเป็นเพื่อนร่วมโลก ใยแก้วด้วยจริงๆ การรู้จักกัน การได้เพื่อนต่างภาษา ต่างถิ่น ทำให้ได้ฝึกภาษาไปในตัว ภาษาของดิฉันดีขึ้นมากจากการพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันในเรื่องต่างๆ รวมทั้งการได้พึ่งพา ช่วยเหลือกันทางด้านวิชาการ ข้อมูลที่ต้องการความถูกต้องจากเจ้าถิ่น ความมีมิตรจิต มิตรใจ คบกันฉันท์เพื่อนมีจริง และเป็นไปได้จริงสำหรับ ดิฉันที่มีเพื่นฝูงในโลกใยแก้วทั้งหญิง ชายที่คบหา พูดคุยมาตั้งแต่ดิฉันเริ่มใช้อินเตอร์เน็ตเมื่อปี 2004 ต่างฝ่ายต่างนับถือกันให้เกียรติกัน แนะนำให้รู้จักกันต่อๆกันไป เวลาที่มีภารกิจที่ต้องเดินทางไปในถิ่นที่เพื่อนฝูงเราอยู่ ไม่ว่าเพื่อนหญิง หรือชาย ก็จะมาต้อนรับทั้งครอบครัว หรือหากเป็นโสดก็ต้อนรับดิฉันอย่างดี ด้วยไมตรีจิต เมื่อเพื่อนๆเหล่านั้นมาทำธุระ หรือมาเที่ยวเมืองไทย ดิฉันก็ต้อนรับเป็นการตอบแทน ฝากของที่ระลึกกลับไปยังภรรยา หรือสามีเขาเหล่านั้น เพื่อนแท้ในโลกใยแก้ว สำหรับดิฉันแล้วมีจริงและยืนยงมาจนถึงเดี๋ยวนี้ค่ะ จากคุณ : งามแสงเดือน เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 23:56:50 A:115.67.148.208 X: TicketID:134511

ความคิดเห็นที่ 56 สวัสดีครับ พี่วิฯ ไม่ได้เจอนานมากแล้ว ดีใจมากที่พี่แวะมาถิ่นเดิมและเอาสาระมาฝากเต็มๆ พี่เทพและพี่เหมียวที่ Seattle ได้ลูกเขยเมื่อต้นเดือน July แล้วนะครับ              ขอให้พี่สุขภาพดีตามที่รักษาและหวังไว้ด้วยครับ ผมเองก็มีอาการเหมือนพี่และก็ต้องปฏิบัติเช่นเดียวกับพี่เหมือนกันต้องทนอดของที่อยากทานไปเยอะ :( จากคุณ : KY_2003 เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 00:17:15

ความคิดเห็นที่ 57 เข้ามาตามอ่านค่ะ แต่ขอนั่งเก้าอี้ปิกนิกนะคะ นั่งเสื่อนานๆแล้วเกิดอาการเดี้ยงค่ะ เหยียดขาไม่ออกค่ะ...      คุณพี่อยู่รัฐไหนค่ะ จะรบกวนขอแผนที่ร้านอาหารที่ทำราดหน้าอร่อยๆ ค่ะเพราะลูกชายชอบมากค่ะ ทานได้ไม่เบื่อ แต่เอ..คุณพี่ต้องสั่งเกาเหลาราดหน้าหรือเปล่าค่ะ เพราะตัดแป้ง...ขอแสดงความยินดีที่มีอาการดีขึ้นด้วยนะคะ จากคุณ : แม่ขา เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 03:52:31

ความคิดเห็นที่ 58 ขอฝากเสื่อพี่หวานไว้ แล้วไปเข้านอนก่อนนะคะ..พรุ่งนี้จะมาปูใหม่ค่ะ ราตรีสวัสดิ์พี่หวานและเพื่อน พ้อง น้อง พี่ จากคุณ : Panissar เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 10:42:07

ความคิดเห็นที่ 59 ตามมาอ่านอีกครั้งค่อ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : เส้นขอบฟ้าลายสีรุ้ง เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 17:19:38

ความคิดเห็นที่ 60 อืมมม ฉันเองก็มีเพื่อนคุยทางเนตนะคะ เจอใน web penpal ค่ะ แล้วก็คุยเพราะอยากมีเพื่อนต่างชาติ (ติดมาจากสมัยมัธยม ที่สมัคร Penfriend ค่ะ) ไม่ได้มีเจตนาจะหาคู่หรืออะไร ตอนนี้ก็มีเพื่อนจากอเมริกา รัสเซีย แล้วก็อังกฤษ คุยมาเป็นปีแล้วค่ะ มีทั้งผู้หญิง ผู้ชาย ทุกคนน่ารักหมด มีอะไรคุยได้ ปรึกษาได้ มีเรื่องกลุ้มๆ ก็เมลไปบ่นๆ หรือ chat ให้เขาอ่านรำคาญลูกตาเล่นๆ เขาหายไป ก็มีเป็นห่วง ส่งเมลไปถามไถ่บ้าง แลกเปลี่ยนความคิดเห็นเรื่องสถานการณ์โลกบ้าง มีเรื่องกังวล ก็ผลัดกันปลอบ เทศกาลต่างๆ ก็มีแลกของขวัญ แลกการ์ดกันบ้าง ตามแต่โอกาสและเงินจะอำนวย มีบ้างที่ chat ไป chat มาแล้วหลงชอบ ถึงขั้นเจอตัวเป็นๆ ก็มี กลับไปแล้วก็ยังคุยกันเรื่อยๆ ข้อดีที่ได้ คือแน่นอนว่าได้ภาษา  พูดตามตรง จาก mail โต้ตอบกันไปมา จากการ chat ใน MSN ช่วยพัฒนาภาษาอังกฤษของฉันได้มากโข อีกข้อนึง คือได้มุมมองอีกแบบ ได้วิธีคิด วิธีมองโลก และวิธีจัดการปัญหา ที่เราไม่เคยมองเห็นมาก่อน มันมีด้านลบอยู่ก็จริง แต่ฉันคงโชคดี ยังไม่เจออย่างจังก็เท่านั้น เราจะพูดยังไงก็ได้ ว่าไม่ได้ chat เพื่อหาคู่ แต่เพื่อฝึกภาษา ฉันคิดว่าสิ่งสำคัญ อยู่ที่ความบริสุทธิ์ใจ และเจตนาที่แท้จริงของเรานะคะ ที่สำคัญที่สุด คือ  "วิจารณญาณ"  และ  "สติ"  ค่ะ แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 52 19:06:52 แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 52 19:03:36 จากคุณ : kas_will_flyaway เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 17:55:47

ความคิดเห็นที่ 61 สวัสดีค่ะ น้องๆหลานๆเพื่อนๆทั้งหลาย  ขอตอบรวมก่อนนะคะว่า หายไปทำงานมาสองวัน เพราะช่วงนี้มีงานใหญ่ในเมืองที่อยู่น่ะค่ะ Pebble Beach Concours d'Elegance เป็นการจัดโชว์รถหรูระดับโลก..เหล่ามหาเศรษฐีทั้งหลายเดินโชว์โฉมกันให้ว่อน ธุรกิจน้อยใหญ่ก็ต่างแฮปปี้กันไปทั่วหน้า (นี่ตอบคำถามคุณแม่ขา..ไปในตัวด้วยเลย) คุณ Panissar ขา..คิดถึงเช่นกัน หายไปนานเหมือนกันนะคะ เพราะไม่ค่อยได้เห็นชื่อ  พี่ไม่ได้เขียนก็จริง แต่จะมาแอบอ่านเสมอค่ะ คุณ KY_2003 ที่รัก..ขอบคุณมากค่ะที่นำข่าวมาบอก..ฝากแสดงความยินดีไปยังคุณเทพและคุณเหมียวด้วย เดี๋ยวนี้ยังตีกอล์ฟอยู่หรือเปล่า หรือว่าเตรียมตัวกันจะเป็นคุณตาคุณยายแล้ว..บอกด้วยค่ะว่าคิดถึงเสมอ ยัยแป๊ด (PatPDX) น้องรัก..ไม่เห็นมาเล่าเรื่องลูกชายสุดหล่อให้ฟังอีกเลย ไง..เกิดอาการหวงขึ้นมาละซี้..รู้ทันหรอกน่า...อิอิอิอิอิ คุณ sunisaogkim และคุณ Willkommen คะ(รวมไปถึงท่านอื่นๆที่มีเคสคล้ายๆกัน)..ดิฉันเคยพยายามลดน้ำหนักเพราะความ"อยากสวย" ด้วยวิธีสารพัดในอดีต.. ไม่ว่าอะไรมาใหม่..จะเป็นชาลดความอ้วน, อาหารเฉพาะกิจไร้แคลอรี่, ตำราลดของหมออาร์กินส์, เล่นโยคะ.... you name it !!! ไม่ได้ผลหรอกค่ะ เพราะใจมันไม่สนอง แต่พอมันเข้าขั้นวิกฤติ มีอาการที่บอก ความรู้สึกรักตัวกลัวอายุสั้น(กว่านี้) เข้ามาควบคุมสภาพจิตใจได้ มีความกล้าหาญขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อค่ะ เอาชนะความอยากในรสอาหารไปได้..ขอยกตัวอย่าง..อย่างคนที่น้ำหนักมากๆ..และเป็นเบาหวาน..เมื่อเข้ารับการรักษา กินอาหารที่ไม่ไปสร้างน้ำตาล ก็เห็นลดกันเป็นสิบๆกิโลทุกคน ในช่วงระยะเวลาอันสั้นด้วยค่ะ ดิฉันเอง..เริ่มตั้งแต่ตอนนี้..เริ่มตอนแต่ที่ร่างกายส่งสัญญาณมาให้ทราบว่า.. เฮ้ย..ระบบย่อยชักหนื่อยแล้วนะเว้ย..หยุดกินซะทีซิแก!! ก็ตาลีตาเหลือก..รับปฏิบัติตามสั่งแล้วค่ะ คุณเปรมสินี..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ  แอบเป็นแฟนคุณด้วยละ คุณศรีธนาขา..คิดถึงเช่นกันค่ะ  นึกแล้วว่าต้องมา..สบายดีหรือคะ? คุณงามแสงเดือน,คุณ kas_will_flyaway คะ..ดิฉันก็มีอะไรที่คล้ายๆกับคุณ จึงได้อยากมาเล่าบ้าง..รออ่านนะคะ อ้ะ..ทีนี้ ขอทักทายสวัสดีเพื่อนเก่ารุ่นแฟนฉันกันก่อนค่ะ.. สวัสดีค่ะ..คุณวฬายุ,  คุณโดดเดี่ยวผู้น่ารัก, คุณThaiJoe, คุณsmartupid, คุณThirdwave, คุณบีพี และ คุณยายหิ่นศรี   โอ้โห..คราวนี้เหมือนกับเป็นงานพบปะสังสรรรุ่นเก่าไกลบ้านพันทิบเลยนะคะเนี่ย คิดถึงจัง เห็นหายๆกันไป ไม่ทราบว่ายังแอบเข้ามาอ่าน (เหมือนกัน) ดีใจจริงๆค่ะ ที่ได้เห็นชื่อเข้ามา สบายดีกันไหมเอ่ย..?? ถึงคราวต้องสวัสดีและทักทายกับท่านผู้อ่านแล้วทีนี้.. สวัสดีค่ะ.. คุณpoogga,  คุณพริกน้ำส้ม, คุณยุ้ยหัดเขียน, คุณศิริรักษ์,คุณZhen_x,  คุณcat_on_a_hot_tin_roof_, คุณอารีรัตน์,  คุณkryta, คุณKai_nai03,  คุณLoveIsColorBlind,  คุณhamble pie, คุณmissusnow,  คุณผัดไทยกุ้งสด,  คุณThairabian, คุณJC2002, คุณBluedonut,  คุณFreedom of Life,คุณ Ellinida,  คุณTer,  คุณKarumDog,คุณตกตะกอน,  คุณข้าเจ้าเซ็ง,   คุณ38สรรพคุณสุดยอดจริงๆ,  คุณThe Starry Night,  คุณเส้นขอบฟ้าลายสีรุ้ง ยินดีที่ได้รู้จักทุกท่านค่ะ..เรียกดิฉันได้ตามสบาย..ไม่ว่าพี่..น้า..อา..ป้า..(อันหลังนี่..ค่อนข้างฮิต) หวังว่าคงไม่ขาดตกใครไปนะคะ ถ้าอย่างไรก็ขออภัยด้วย..(แล้วจะมาสวัสดีทีหลังค่ะ) สุดท้าย..ต้องขอขอบคุณ คุณ amiwhoiam ที่ได้ตั้งกระทู้เรื่องนี้ขึ้นมาคนแรก และบังเอิญว่า..เนื้อความในกระทู้นั้นได้ออกไปทางเดียว คือ การหาคู่ แบบไฮเทคที่กำลังเป็นปัญหาถกเถียงกันว่า..มันจะเวิร์คหรือ (ตามความหมายที่คุณเข้าของกระทู้พยายามจะสื่อ) ดิฉันเข้าใจค่ะ..ในความหมายนั้น เพราะขนาดคนเราพูดภาษาเดียวกัน วัฒนธรรมเดียวกัน ยังอยู่กันไม่ค่อยจะรอด..แล้วใย? ปัญหานี้เป็นปัญหาโลกแตก..ขึ้นอยู่กับ"ที่มา" ของผู้ที่กระโจนเข้าร่วมนาวา ถ้าความเป็นอยู่ในนาวานั้น มันอาจจะไม่สบายอย่างที่คิด..แต่ก็ไม่ถึงกับลำบากไปกว่าที่เคย หรือ กัปตันมันจะนิสัยแย่..แต่มันก็ได้พาเขาออกจากเกาะร้างที่แร้นแค้น..ไปสู่โลกใหม่ แผ่นดินใหม่ ที่อาจจะพอลืมตาอ้าปากได้ ดิฉันก็คงไม่อาจจะเข้าไปช่วยเสริมทัพแสดงความเห็นในด้านนี้ได้อย่างหมดจดเพราะเป็นผู้ที่อยู่วงนอก แต่..อยากจะมาเล่าถึงมิตรภาพอีกด้านหนึ่ง..ด้านที่ก่อและพัฒนาความเป็นเพื่อน..ด้วยมิตรภาพจากนานามุมโลกรวมทั้ง"คนไทย" ด้วยกันเอง นี่คือที่มาของกระทู้นี้ค่ะ.. ป.ล...ค่ำๆจะเข้ามาเขียนต่อนะคะ เข้ามาแก้ไขคำผิดค่ะ เพราะเดี๋ยวนี้เครื่องคอมพ์มีขนาดเล็กลงไปทุกวัน แป้นพิมพ์ก็ย่อเล็กตามลงไปด้วย คนแก่ๆแย่เลย..ต้องหนีบข้อศอกให้เข้ามาชิดตัวกว่าเดิม เพื่อที่นิ้วจะได้ไม่พันกันเวลาพิมพ์  ผิดพลาดไป ก็เดาๆกันหน่อยละกัน อย่าถือสาหาความเลยนะคะ แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 52 03:25:02 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 00:30:28

ความคิดเห็นที่ 62 แวะมาอ่านค่ะ link แรกที่ติดใน bloggang ก็ของคุณวิวันดานี่เอง จากคุณ : pixp เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 02:55:15

ความคิดเห็นที่ 63   เข้ามาโหนกระแสด้วย เผื่อจะสูงขึ้นมั่ง ยิ่งเตี้ยๆอยู่ คุณวิวันดาขา คนเราอ่ะ ตัวเองเป็นอย่างไร ก็มักจะคิดว่าคนอื่นก็เป็นเหมือนกับตัวเอง อย่างที่คุณวิวันดาใช้เน็ตเพื่อหาความรู้ หามิตรภาพ คุณก็จะคิดว่า คนอื่นก็เป็นเหมือนกัน ถูกไหมคะ ทีนี้ คนที่ชอบว่าคนอื่นว่าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เขาจะรู้ได้อย่างไรถ้าคนคนนั้นไม่เคยทำมาก่อน จริงไหมคะ จากคุณ : จอมยุทธสุดอึ๋มส์ เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 03:16:20

ความคิดเห็นที่ 64 และที่จะลืมเสียไม่ได้..คือกลุ่มถูกใจให้กี๊ฟน่ะค่ะ คงไม่สามารถเอ่ยชื่อได้หมดได้ แต่ก็ขอขอบพระคุณมา ณ. ที่นี้ด้วย นี่ค่ะ..ลิงค์ของกระทู้ต้นเรื่อง http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H8172693/H8172693.html จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 03:38:57

ความคิดเห็นที่ 65 เข้ามาก่อนค่ำค่ะ เพราะตอนนี้ว่างพอดี เลยแอบเข้ามานิดนุง.. ดิฉันอยากเอ่ยถึงมิตรภาพออนไลน์ ขอเล่าเรื่องของคนไทย เพื่อเป็นการให้เกียรติเพื่อนร่วมชาติก่อนนะคะ คือเมื่อครั้งกระนู้น..(หลายปีเต็มทีค่ะ) ตอนนั้นดิฉันกำลังไฟแรง ฮอร์โมนรักชาติพลุ่งพล่าน..และฝีปากก็ร้ายเหลือ (แต่ไหนแต่ไรมา..) มีการโจมตีเรื่องการสร้างภาพยนตร์มหากาพย์ที่ยิ่งใหญ่ "สุริโยไท" ของท่านมุ้ย หรือ หม่อมเจ้าชาตรีเฉลิม ยุคล ดิฉันก็ไม่ได้รู้จักมักจี่อะไรกับท่าน แต่เห็นว่าเป็นสิ่งดีที่มีใครสักคนลุกขึ้นมาทำภาพยนตร์ที่เกี่ยวกับประวัติศาตร์ของบ้านเมืองเรา จะเป็นเกร็ดพงศาวดาร หรือ ข้อมูลบอกเล่าต่อกันมาก็เถอะ ใครเล่าจะไปรู้จริง..เพราะ..ข้อเสียเดิมๆของการทำศึกของบ้านเมืองเรา นั่นคือ การชอบเผา..หลักฐานทั้งหลายแหล่ได้กลายเป็นเถ้าธุลี ผู้เขียนและจารึกตัวอักษรได้ในสมัยโน้นก็ล้วนแล้วแต่เป็นชนชั้นศักดินาทั้งสิ้น ไม่ว่าอ่านประวัติศาตร์ชาติไหนก็ตาม เราต้องใช้สมองตรองไปด้วยว่า คนเขียนคือใคร.. แต่ใครเล่าจะสามารถๆไปรู้เรื่องราวทั้งหมดได้ หนังฝรั่งเองก็ใส่สีตีใข่จนแดงเถือกไปเหมือนกัน เมื่อท่านมุ้ยได้ลงมือถ่ายทำ..เสียงโจมตีที่ออกแนวจาบจ้วงก็หลั่งไหลเข้ามา ดิฉันก็ยืนกราน..อยู่เคียงข้างหนังไทยแบบเป็นไงก็เป็นกัน อย่ามาว่ากันนะ ไม่อยากดูก็อย่าดู แต่หนังยังไม่ทันฉาย..จะมาติเรือทั้งโกลนกันได้อย่างไร และนั่นคือที่มาที่ดิฉันได้พบกับ ท่านมุ้ยที่นคร ลอสแอนเจลิส ในฐานะแขกรับเชิญให้ไปชมภาพยนตร์ สุริโยไท ในรอบปฐมทัศน์ หรือที่เราเรียกกันว่ารอบสื่อต่างประเทศ ท่านเชิญมาค่ะ เชิญมาครั้งแรกให้ไปพบที่ไร่ไวน์ที่นาปา แวลลี่ย์ ของสหายท่านซึ่งเป็นเจ้าพ่อคนหนึ่งของวงการฮอลลีวู๊ด Francis Ford Coppola แต่ไปแล้วไม่เจอกัน เพราะท่านหลงวัน(นัดมาจากเมืองไทย) ถึงได้เชิญอีกครั้ง ที่แอลเอ.. จากนั้นจนบัดนี้มา..ท่านได้ให้ความเมตตาเสมอ..เห็นชื่อกันที่ไหนก็มักข้อความเข้ามาทักทายและถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ   ดิฉันเองไม่เคยอาจเอื้อมจัดท่านให้อยู่ในกลุ่มของมิตรภาพออนไลน์แบบคนอื่นๆ หากแต่..ท่านเรียกฉันว่า ป้าวิวันดา มิใช่ว่าด้วยเหตุผลเพราะท่านเป็น"เจ้า" หากแต่..เพราะท่านเป็นถึง"ศิลปินแห่งชาติ" ตรงนี้ต่างหาก.... ที่ปลื้มไม่หายเสียที  !!!!!!!!!!!! แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 52 04:42:24 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 52 04:06:58 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 04:00:53

ความคิดเห็นที่ 66 หลายคนคงทราบแล้วว่า..ดิฉันมีชั่วโมงบินในเรื่องไวน์มากพอสมควร เพราะเคยเป็นกิจการของครอบครัว เมื่อครั้งที่มีสามีเป็นฝรั่งเศส-อเมริกัน ดังนั้น..เรื่ององุ่น เรื่องไวน์และ เรื่องพิ้นที่การเพาะปลูกนั้น เป็นเรื่องที่อยยู่ในความสนใจทั้งสิ้น และเพราะเรื่องเหล่านี้เองที่ต่อยอดไปถึงเรื่องประวัติศาสตร์ของยุโรปด้วย เนื่องจาก ไวน์คือรากฐานของอารยธรรมแต่โบราณเพราะมันคือสินค้า ปัจจัย และทรัพยากรอย่างหนึ่งที่สร้างเมม็ดเงินและรายได้ มาถึงตอนนี้..ขอให้ท่านผู้อ่านทำใจได้เลยนะคะ ว่าดิฉันไม่ได้พูดถึงน้ำเมา หรืออบายมุข หากแต่เรามุ่งไปที่การเกษตร การสร้างผลิตผลที่เหมาะกับพื้นที่ที่บรรพบุรุษให้มา ดิฉันได้เขียนเรื่องไวน์และประวัติศาสตร์ ควบคู่ก้นไปในห้องประวัติศาสตร์พันทิบ แบบกระเทาะเปลือกโล่งโจ้ง..เพื่อหวังให้ผู้ที่สนใจไวน์ได้"รู้จัก"กับมันดีขึ้น แถมจะได้ความรู้เรื่องราวสมัยก่อนๆอีกด้วย.. ทั้งหมดนี้..นำมาเรียบเรียง รวบรวมจากหนังสือที่มีหลายร้อยเล่ม จำนวนเท่าไหร่ไม่ทราบ แต่ว่า ห้องเก็บของขนาด 10x15 เต็มเอี๊ยดค่ะ.. ทีนี้เขียนไปเขียนมา..มีคนบอกว่า..เมืองไทยก็มีการทำไวน์เช่นกันในหลายพื้นที่ เช่น เขาใหญ่, ภูเรือ (จ.เลย) ,เชียงราย..และ ประจวบคีรีขันท์ ดิฉันก็พลอยยินดีไปด้วย เพราะ ไม่ว่าจะปลูกอะไรก็ตาม ขอให้รักษาพื้นที่สีเขียวให้เป็นการทำเกษตรกรรม มีการสร้างรายได้ในท้องถิ่น นับว่าดีทั้งนั้น.. และขขอเอาใจช่วยให้กิจการอยู่รอดปลอดภัยไปนานๆ จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 05:02:06

ความคิดเห็นที่ 67 แต่เมื่อพอเข้าไปในเว็บไวน์ต่างๆก็ไม่ค่อยเห็นมีคนพูดถึงไวน์ไทยสักเท่าไหร่นัก ส่วนใหญ่จะหลงกระแสไปกับไวน์นอก ที่มีราคาแพง และ ไวน์หายากที่มีราคาโคตะระแพง.. เพราะสื่อไทย..มักเขียนให้ความชื่นชอบ บูชา พวกกลุ่มคนที่ร่ำรวย..โดนการอ้างว่าเปิดไวน์ขวดละแสนบ้าง หรือ มีไวน์ในกรุที่ล้วนแล้วแต่เป็นของหายากบ้าง.. เหล่า social climbers ทั้งหลายก็พากันแจ้นไปหามากินมาใช้ เพราะแค่หาเอามาเปิดรินแบ่งปันกันได้ ก็ติดอันดับเจ๊ทเซ๊ทกะเขาไปแล้ว.. (ไม่ใช่แต่ไทยนะคะ ฝรั่งเองก็เป็น..จะเล่าให้ฟังทีหลัง) ผลเสียที่ตามมาก็คือ การปั่นราคาไวน์ให้พุ่งทะลุทะยานเป้า..ต่างลืมกันไปสนิทว่า..มันคือปัจจัยในการบริโภคอย่างหนึ่งที่ทำให้อาหารมื้อนั้น อร่อยขึ้น มีความหมายขึ้น เป็นเครื่องดื่มระหว่างเพื่อนฝูงจริงๆ ถ้าชอบกันเป็นพิเศษ..ก็เอา"ของโปรด" ตามกำลังและฐานะมาเลี้ยงดูกันได้ แต่ไม่ใช่ว่า..ต้องอดมื้อกินมื้อ เพื่อที่จะได้ไวน์ดังมาโชว์เพียงขวดเดียว ดิฉันไปเมืองไทยเมื่อหลายปีก่อน และได้มีโอกาสได้รู้จักกับชาวนิยมไวน์ ที่พวกเขาสู้อุตส่าห์มารวมตัวกัน จัดงานเลี้ยงต้อนรับพร้อมทั้งเปิดไวน์"เด็ด" และ"ไวน์ชั้นสุดยอด"ในร้านอาหารดัง Harvey's ที่ซอยทองหล่อ ก็เป็นสิ่งที่น่าปลาบปลื้มมาก เพราะ นี่คือมิตรภาพที่เกิดจากออนไลน์ล้วนๆ ดิฉันได้รู้จักกับเจ้าของไร่ GranMonte จาก Asoke Valley แห่งเขาใหญ่ ที่มาแวะทักทายพร้อมภรรยา เธอมีนามว่า คุณวิสุทธิ์ และคุณสกุณา โลหิตนาวี แน่นอนว่า..ดิฉันได้รับคำเชิญให้ไปเยี่ยมชมที่ไร่บ้าง ถ้ามีโอกาส.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 05:19:30

ความคิดเห็นที่ 68   ถัดจากท่านมุ้ย คุณวิโรจ ลี้ตระกูลแฟนพันธุ์แท้ไวน์ ธเนศร์ น้าหมู เสนียวงศ์ ณ อยุธยา ศาสตราจารย์ ดร. คุณหญิงวินิตา ดิถียนต์ โมนิค ถ้ามีเวลาเอาเมธาวดีอีกสักคนก็ดีไม่น้อย :-)))))) จากคุณ : เจ๊คนเดือนตุลานะจะบอกให้ เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 05:34:31 A:90.206.31.228 X: TicketID:208583

ความคิดเห็นที่ 69 ได้ยินเรื่องไวน์ไทยแล้วหูผึ่งค่ะ เพื่อนอเมริกันเพิ่งถามว่าไวน์ไทยอะไรที่มีชื่อคะ? ตัวเองตอบไม่ได้เลยมาฟัง (ตอนนั้นปากไวดันตอบไปว่า Sigha นึกว่าเค้าถามเครื่องดื่มทั่วไป) จากคุณ : pixp เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 08:42:42

ความคิดเห็นที่ 70 ไม่เคยได้ยินชื่อและรู้จักมาก่อน แต่ชอบค่ะ จะติดตามนะคะ จากคุณ : Idel เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 12:15:27

ความคิดเห็นที่ 71 มีติ่งหูกับเกรียนกระทู้ป้าวิวันดาด้วย ดังของจริงค่ะ มานอนฟังต่อ แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 52 12:57:46 จากคุณ : พริกน้ำส้ม เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 12:57:28

ความคิดเห็นที่ 72 สวัสดีค่ะ คุณจอมยุทธสุดอึ๋มส์ม,คุณpixp, คุณIdel และ คุณเจ๊คนเดือนตุลานะจะบอกให้ ซึ่งมีบัตรผ่านเบอร์เดียวกับ..จากคุณ   : พลีชีพ/โหนกระแส..ต่างกันเยอะ เขียนเมื่อ : 16 ส.ค. 52 03:51:01 A:90.206.31.213 X: TicketID:208583 แหม..ถ้าเขามีรายการแฟนพันธ์แท้วิวันดา..รับรองว่าคุณเจ๊ฯ/คุณพลีชีพฯจะต้องได้แชมป์ไปครองอย่างแน่นอน   แต่..ที่ต้องไปถอดล๊อคอินมาใช้บัตรผ่านนี่..เพราะกลัวดิฉันมากขนาดจับไข้เลยหรือคะ? สำหรับข้อเขียนที่คุณ pixp ที่ว่า "ได้ยินเรื่องไวน์ไทยแล้วหูผึ่งค่ะ เพื่อนอเมริกันเพิ่งถามว่าไวน์ไทยอะไรที่มีชื่อคะ? ตัวเองตอบไม่ได้เลยมาฟัง (ตอนนั้นปากไวดันตอบไปว่า Sigha นึกว่าเค้าถามเครื่องดื่มทั่วไป)" นี่ละค่ะ ที่ดิฉันอยากนำมาเล่าสู่พวกเรา..เพราะความภาคภูมิใจในความสามารถของคนไทยได้เกิดขึ้นมาแล้วค่ะ..หมาดๆมานี่เอง และคราวนี้แหละคุณ pixp จะได้มีทรอปิคใหม่ๆไปสนทนากับเพื่อนฝูงแบบเม้าท์กระจายไปเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 52 16:18:11 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 13:01:50

ความคิดเห็นที่ 73 หลังจากที่ได้พบกับคุณวิสุทธิ์และคุณสกุณาแห่งไร่กรานมอนเตในครั้งนั้น ดิฉันรู้สึกว่าเขาทั้งคู่เป็นคนที่น่าสนใจ ทั้งฝ่ายชายฝ่ายหญิงเป็นคนที่มีลักษณะนุ่มนวล พูดจาอ่อนโยน ติดถ่อมตัวนิดๆ ผิวพรรณไม่น่าจะเป็นชาวไร่ ชาวสวนเลย.. ดิฉันคุ้นเคยกับอาชีพของกสิกรไวน์พอสมควร เรียกว่าพอรู้จักการทำงานในตารางปฏิทิน ทราบดีว่ามันเป็นงานหนักที่ต้องทุ่มเทเวลาเอาใจใส่แทบตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง เจ้าของไร่ส่วนใหญ่ต้องพร้อมลงทำงานได้ในทุกตำแหน่ง เพราะเหตุนี้เอง..ยามที่ดิฉันได้ยินว่า"คนไทยมีไร่องุ่น ทำไวน์" อาการแรก..นั่นคืออดเป็นห่วงไม่ได้..ใจคิดว่า...จะรอดเร้อ..?? เพราะถ้าเป็นพวกลูกเศรษฐี มีที่ดินเยอะๆ นึกสนุกขึ้นมาก็จัดฉาก พลิกฟื้นแผ่นดินทำเป็นไร่องุ่น ผลิตไวน์ แอบหวังผลในการติดต่อต่างประเทศ(ในด้านธุรกิจอื่นๆ)เพราะการมีนามบัตรว่าเป็นเจ้าของไร่ไวน์นั้น..มันเป็นที่ยอมรับในระดับหนึ่งของวงการธุรกิจทั้งในอเมริกา ยุโรป และออสเตรเลีย..โก้หยอกใคร แต่เบื้องหลังคือการจ้างคนงานทำไปแบบตามแกน ไวน์กินได้ไม่ได้ก็ช่าง เพราะใช้เส้นยัดเยียดขาย..ทำฉลากให้มันสวยๆเข้าไว้ ส่วนต่อมา..อาการรอง..คืออาการลองดี..อยากจะรู้จริงๆว่า..สิ่งที่เราห่วงนั้น มันจะเป็นไปตามคาดหรือเปล่า?? แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 52 13:18:13 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 13:16:58

ความคิดเห็นที่ 74 การไปเยี่ยมเยียนไร่กรานมอนเตจึงได้เกิดขึ้น..แบบไม่มีการบอกกล่าวกันล่วงหน้า ไปตีกอล์ฟแถวนั้นแล้วก็แวะไปเลย.. ดิฉันได้พบกับความแปลกใจอีกครั้ง..เพราะสภาพไร่ที่สะอาดสะอ้านอย่างผิดคาด คืองี้ค่ะ..การดูไร่องุ่นนั้น อย่างแรกเลยคือการดูความสะอาดก่อน.. ที่บริเวณแนวโคนต้น ไม่สมควรที่จะมีวัชชพืชหรือกองเศษใบไม้หมักหมม เพราะมันอาจเกิดเป็นที่อาศัยของแมลง หรือ ทำให้เกิดเชื้อราได้ ซึ่งจะผลโดยตรงกับองุ่น..การทำไร่องุ่นนั้น ไม่ใช่แค่สักแต่ปลูกองุ่นเท่านั้น แต่ต้องดูแลรักษาแต่ละต้น.. ละแถว..ประหนึ่งบุตรในอุทรทีเดียวเจียว เพราะขนาดประเทศที่เขาผลิตไวน์ไวน์ขายเป็นล้ำเป็นสันมาตั้งแต่ต้นบรรพบุรุษ เขาก็มิได้นิ่งนอนใจรอให้มันผลิดอก แตกช่อมาเองเสียเมื่อไหร่ เขากลับหาทางเอาชนะธรรมชาติดินฟ้าอากาศให้ได้มากที่สุด จัดตั้งมหาวิทยาลัยสอนกันตั้งแต่ถากถางไร่ การให้น้ำ การเพาะปลูก ไปจนถึงการบริหารจัดการไร่ที่ออกจะสำคัญมากกก.. ขอยกมาให้อ่านแบบคร่าวๆนะคะ "Successful vineyard management requires an honest assessment of the strengths and weaknesses of a piece of property. The best vineyard managers have a thorough understanding of the characteristics of their land and the factors that affect it. Vineyard management is a very important important part of the grape growing process.." และนี่คือสิ่งที่ดิฉันได้พบทุกประการในไร่กรานมอนเต..ไร่องุ่นเล็กๆในประเทศที่จัดว่าด้อยพัฒนา..ล้าหลังโต่งในศาสตร์นี้..ซึ่งคนไทยด้วยกันเองส่วนใหญ่ยังไม่รู้จักด้วยซ้ำ..ว่ามีผลิตขายกะเขาด้วย!!! แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 52 13:46:54 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 13:45:35

ความคิดเห็นที่ 75 ดิฉันพอทราบมาบ้างว่า..คุณวิสุทธิ์ได้ส่งลูกสาวคนโตไปเรียนการเกษตร (องุ่น)และการทำไวน์ในสายตรงที่ออสเตรเลีย อันนี้..ดิฉันก็ออกจะทึ่งนิดๆ..เพราะทราบดีอีกว่า..การเรียนสาขานี้ที่เรียกว่า Viticulture & oenology นี้ไม่ใช่หมูสำหรับลูกผู้หญิง เพราะเป็นงานหนักที่ต้องออกแนวตรากตรำ ขอให้นึกถึงภาพว่า ต้องออกไร่ไปตรวจงานตั้งแต่เช้า ตัด เล็ม ริด รอนทั้งใบและพวงองุ่นเพื่อที่จะดูแลให้สภาพผลผลิตนั้นสมบูรณ์ เมื่อได้มาแล้วก็ต้องมาหนื่อยกายคุมคนงานตัดช่อ ลำเลียงเข้าโรงผลิตไวน์ ที่เต็มไปด้วยสารพัดเครื่องจักร มันหนาหนาสาหัสนักสำหรับเด็กผู้หญิงไทยตัวเล็กๆคนหนึ่ง..ที่เคยใช้ชีวิตเป็นคุณหนูในโรงเรียนอินเตอร์ แต่ผู้เป็นบิดายืนยันว่า..เธอสมัครใจและมุ่งเดินทางนี้มาตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น ในวันที่ดิฉันแวะเข้าไปในไร่นั้น พบกับคุณวิสุทธิ์กำลังง่วนทำงาน รับแขกที่เข้ามาเยี่ยมชมไร่พอดี เพราะเป็นวันหยุด มีรถทัวร์ลงฮ่ะ..ที่ร้ายขายของที่ระลึกจึงมีคนแน่นขนัด ผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวกับองุ่นมีขายหมด ไม่ว่าจะเป็นแยม, น้ำองุ่น,ลูกเกด หรือ Tapenade (ที่ทำจากลูกมะกอก)ด้วยฝีมืิอคุณสกุณา  แม่บ้านผู้มีความสามารถ ทุกอย่างที่ว่ามานี้มีการวางให้ชิม.. ดิฉันเข้าไปทักคุณวิสุทธิ์ด้วยไวน์จากแคลิฟอร์เนีย ละแวกบ้านหนึ่งขวด เธอจำดิฉันได้ทันที..ทั้งๆที่พบกันในร้านอาหารเพียงแป๊บเดียว จากนั้นก็นั่งแปะ คุยกันยาว ราวกับรู้จักกันมานานนับสิบปี แถมพาเดินชมไร่โดยทั่วๆอีกต่างหาก.. ให้คะแนนเต็มสิบทั้งหมด ในด้านรสนิยมจัดสวน และ การรักษาดูแลพื้นที่ รวมไปถึงการเอาใจใส่ความสวยงามของแนวองุ่น..รวมไปถึงร้านอาหารเล็กๆในสไตล์บิสโตร ที่น่ารักมาก.. เสียอย่างเดียว..ที่ตอนนั้น..ทางกรานมอนเตยังไม่มีโรงทำไวน์เอง ต้องไปยืมจมูกคนอื่นหายใจ ฝากเขาช่วยผลิตให้ก่อน..เนื่องจากคงต้องรอจนกว่า หนูนิกกี้ลูกสาวจะเรียนจบกลับมา..จึงจะเริ่มคิดอ่านอีกที ที่เล่ามานี้..ไม่ใช่ว่าจะมา"อวย"กันเองนะคะอย่าเข้าใจผิด เพียงแต่จะมาท้าวความให้ฟังว่า..นี่คือความประทับใจในความสามารถของคนไทยที่ได้เกิดกับดิฉันเมื่อสามปีก่อน..และเคยเล่าไว้แล้วในห้องสมุด ในเรื่องไวน์ แต่ที่นำมาเล่าอีก..เพราะ จากนั้นมา..ดิฉันและทางคุณวิสุทธิ์ก็ได้คุยกัน ออนไลน์อย่างสม่ำเสมอ ปรับทุกข์กันไปในหลายๆเรื่อง นับตั้งแต่สภาพการกดดันจากรัฐบาลการ"ถอนขนห่าน", "ขึ้นภาษีน้ำเมา" อีกทั้งสารพัดที่จะเหยียบธุรกิจขนาดเล็กในประเทศให้จมดิน ที่จะเล่าต่อไปนั่นคือ..ดิฉันไม่ได้ดูคนผิดไปเลย..เพราะมีสุภาพบุรุษสองคนที่แวะเข้ามาเยี่ยมไร่กรานมอนเต เมื่อไม่นานมานี้..เกิดมองเห็นอย่างเดียวกับที่ดิฉันเล่ามาข้างต้น..ความประทับใจของพวกเขาได้ส่งผลให้ไวน์ไทยของเราก้าวขึ้นลิฟท์มาเลยค่ะ..ไม่ต้องเดินกระย่องกระแย่งอย่างแต่ก่อน อยากทราบไหมคะ..ว่าสองคนนั่นเป็นใคร และอะไรที่ดิฉันว่าเป็น"ลิฟท์"ให้กับไวน์ไทยของเรา??????????? จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 14:17:30

ความคิดเห็นที่ 76 อยากทราบก็ตามมาอ่านซะดีๆ.. คืองี้ค่ะ..ชาวสวนชาวไร่อย่างคุณวิสุทธิ์เธอพิมพ์ภาษาำไทยไม่เป็น เพราะเป็นนักเรียนโรงเรียนฝรั่ง เป็นนักเรียนนอก ออกมาทำงานในบริษัทข้ามชาติอยู่หลายปี จนเกษียณจึงได้ผันตัวมาเป็นชาวไร่ (ก็เพราะยังงี้ซี้..) เราก็เลยต้องใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารเรื่อยมา..บ่อยครั้งที่ดิฉันลืมไปว่ากำลังคุยอยู่กับเพื่อนร่วมชาติ..ส่วนใหญ่เธอมักจะเล่าถึงข่าวคราวของลูกสาว จนกระทั่งเรียนจบกลับไป ยังไม่ได้นอนให้หายเจ๊ทแลค คุณวิสุทธิ์ก็ส่งภาพโรงทำไวน์ที่กำลังมีการสร้างตั้งแต่เริ่มต้นจนเสร็จสิ้นมาให้ดู เป็นการบอกข่าวว่า..ตอนนี้กรานมอนเตมีไวน์เนอร์รี่เป็นของตัวเองแล้ว.. ดิฉันก็ไม่เข้าใจว่า..อะไรจึงได้รีบร้อนขนาดนั้น แต่ไม่ได้ถามเพราะถือว่า ถ้าอยากจะเล่าก็คงเล่ามาเองเืมื่อถึงเวลา แต่ก็ดีใจด้วย..เพราะการมีไร่องุ่นแต่ไม่มีโรงทำไวน์เป็นของตัวเอง ก็เหมือนกับมีรถแต่ไม่มีล้อ..ต้องไปจ้างรถลากอีกที..ทำนองนั้น จู่ๆต่อมา..คุณวิสุทธิ์เขียนมาว่า..กำลังจะเดินทางไปฝรั่งเศสในฐานะของแขกรับเชิญจาก Chateau Angelus (ขอย่อเป็นไทยละกันนะคะ เพราะเราสื่อสารกันเป็นภาษาต่างด้าว..หากแต่อยากจะเขียนเป็นสาระในภาษาไทยไว้ในที่นี้) ทันที่ที่เห็นคำว่า Chateau Angelus ดิฉันก็สะดุ้งโหยง..ขยี้หูขยี้ตาอ่านอีกที..ว่าผิดไปป่าว..เพราะ ชาโต อองเจลุสนี้..เป็นไวน์ชั้นเลิศของมณฑลบอร์คโดซ์ ฝั่ง St. Emilion แห่งประเทศฝรั่งเศส  ถ้าจะเทียบชั้นกับไวน์กรานมอนเตของเรานั้น เรียกว่าห่างไกลชนิดคั่นด้วยทางช้างเผือกเลยทีเดียว  แล้วไฉน..?? จนไม่กี่วันก่อนที่คุณวิสุทธิ์จะเดินทาง..เธออีเมล์มาบอกว่า.. "อ้อ..คุณหวานครับ ที่ผมบอกไว้ว่าทริปฝรั่งเศสคราวนี้น่ะ ผมว่าผมลืมบอกไปอย่างนึง คือ ที่ผมได้รับบัตรเชิญให้ไปร่วมในงาน 10th Jurade de St.Emilionในวันที่ ยี่สิบ มิถุนายนเนี่ย..ผมจะได้รับการเข้าแนะนำตัวต่อกลุ่มสมาชิกก่อนที่จะมีการ เลี้ยงอาหารค่ำที่คฤหาสต์ของ อองเจลุส( Chateau Angelus) อันเป็นงานใหญ่ก่อนดินเนอร์กันอีกครั้งที่แวงเอ๊กซโปในวันต่อมา.. ทีนี้..ทางโน้นได้ส่งแนบเอกสารมาให้สารพัด ผมเองก็ไม่ได้อ่านละเอียด (ภาษาฝรั่งเศสล้วนๆฮ่ะ..) จนเมื่อไม่กี่วันมานี้เอง เพิ่งจะเห็น คุณ หวานช่วยอะไรผมหน่อยซิ..ช่วยอธิบายที่มาที่ไปของ พิธี 'Jurade de St.Emilion' ให้ผมเข้าใจหน่อย เพราะเชื่อว่าคุณหวานคงผ่านตามาบ้าง..คุณหวานก็คงทราบดีอยู่แล้วว่าผมเองไม่ค่อยถนัดในเรื่องไวน์ฝรั่งเศสสักเท่าไร ซ้ำภาษาฝรั่งเศสเข้าไปอีก.. (แหม..ก็คุณเป็นนักเรียนเยอรมันนี่นา..) ถ้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย..เดี๋ยวไปคุยอะไรกับใครเขา..จะอายกันแย่.." แ่ค่ประโยคสุดท้ายนี่..ฉันดีดตัวตัวผึงขึ้นมาเลย..ยังไงก็จะยอมให้เรื่องอับอาย นี้เกิดขึ้นไม่ได้อย่างเด็ดขาด..ดิฉันรีบรัวพิมพ์เป็นข้าวตอก..พลิกตำรา เก่าๆเพื่อทำการยืนยันว่าจะไม่ตอบผิด เพื่อสำทับตัวเองอีกครั้ง..(หมู่นี้ชักเอ๋อๆเหมือนกัน) สาสน์ตอบกลับได้มีใจความว่าดังนี้.. แหม อ่านแล้วอิจฉาตาร้อนผ่าวเชียวค่ะ ที่โชคดีเหลือเกินได้ไปร่วมในงาน  "La Jurade de St.Emilion". ปีนี้ ท่านประธานคณะฌูราด์ คือ Hubert de Bouard เจ้าของ Chateau Angelus นี่เองละค่ะ.. เรื่อง ประวัติของอากิเตน นี้เคยเล่ามาหลายหนแล้วในข้อเขียนเก่าๆ แต่ไม่เคยเล่าเรื่อง เทศกาลฌูราด์แห่งแซง-เตมิญอง  เริ่มจากตรงนี้นะคะ คำว่า "Jurade" นั้นมาจา่กภาษาละติน " juratum" = it has been sworn,หรือในภาษาอังกฤษก็คือ  jury และที่ใช้คำว่า ฌูราด์ เนื่องจาก ในอดีตเมื่อศตวรรษที่สิบสองนั้น บอร์คโดซ์ได้ถูกครอบครองโดย Eleanor, Duchess of Acquitaine เชิญอ่านได้ที่นี่ค่ะ en.wikipedia.org/wiki/Eleanor_of_Aquitaine) และ คุณวิสุทธิ์ก็จะทราบได้ว่า เอลินอร์ แห่ง อากิเตน นั้นยิ่งใหญ่ขนาดไหนในยามนั้น ลูกชายเป็นกษัตริย์อังกฤษ คนหนึ่งเราคงจะรู้จักชื่อเสียงกันดีอยู่แล้วนั่นคือ พระเจ้าริชาร์ดใจสิงห์ ( Richard the lion heart) เนื่องจาก เอลินอร์ เป็นถึงราชินีที่ยิ่งใหญ่ทั้งสองฝั่งประเทศ การที่จะจัดตั้งผู้ดูแลแว่นแคว้นต่างๆที่มีอยู่มากมายในสมัยนั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะไม่มีลูกหลานมากมายเยี่ยงกษัตริย์(ประทศอื่นๆ) ส่วน ใหญ่ก็มักจะให้ปกครองโดยสงฆ์ หรือไม่ก็ตั้งเป็นคณะตุลาการไว้คอยดูแลต่างพระเนตรพระกรรณ อย่างเช่นที่ แซง-เตมิญอง เป็นต้น เนื่องจากเป็นเมืองที่ทำรายได้จากการเพาะปลูกและมีผลิตผล(เป็นไวน์) จะให้สงฆ์มาดูแลก็ใช่ที่ ก็เลยเป็นคณะฌูราด์ ที่มีระเบียบและกฏเกณฑ์ในการปกครองของตัวเอง รวมไปถึงการตรวจสอบคุณภาพของไวน์และการค้าขาย (ส่วนเรื่องส่วยนั้นก็ต้องจัดสรรส่งให้กับอังกฤษ) อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่ค่ะ เพราะ ทางอังกฤษเขาก็ยังมีเอี่ยวด้วยเสมอ  www.jurade.org.uk. และเปิดดูวีดีโอภาพงานได้ที่นี่ค่ะ vimeo.com/1832064 ชาวฝรั่งเศสจะเรียกมณฑลบอร์คโดซ์ทั้งหมด ว่า อากิเตน ไ่ม่ว่าจะไปทางไหนก็จะเห็นแต่ป้ายว่า Acquitaine อย่าแปลกใจค่ะ เมืองเดียวกันกับบอร์คโดซ์นั่นแหละ เพียงแต่ถ้าบอกว่า บอร์คโดซ์ คนจะนึกว่าเป็นไวน์ แต่ถ้าบอกว่าไปอากิเตน นั่นคือเมือง เมืองอากิเตนนั้นเล็กนิดเดียว มีรถไฟฟ้าแล่นอยู่สามสาย แต่แซง-เตมิญองนั้นต้องข้ามแม่น้ำมาทางฝั่งตะวันออก ยิ่งเล็กหนักเข้าไปอีก เดินเที่ยวเมืองต้องใส่รองเท้าไม่มีส้น และกันลื่นนะคะ เตือนพวกสาวๆด้วย  เพราะจะมีทางลาดชันที่สร้างด้วยกรวดเม็ดโตๆ ทั้งเมืองมีแต่ร้านขายไวน์ หวังว่า คุณวิสุทธิ์คงได้เข้าไปพักเที่ยวในใจกลางเมืองบอร์คโดซ์จริงๆ มีร้านรวงขายของเยอะแยะค่ะ มีร้านอาหารไทยแบบอาหารสำเร็จรูปวางโชว์ในตู้ แบบร้ายขายข้าวแกงบ้านเราชี้และตักใส่จานมาเสิร์ฟ เหมือนกันเด๊ะ พอตกค่ำ ก็ไปเดินแวะเที่ยวใน Maison du Vin สถาบันไวน์แห่งบอร์คโดซ์ ที่ดิฉันแนะนำให้ไปหาชายหนุ่มทั้งสองนั่นไง เพราะถามอะไรเขาจะตอบได้หมดเกี่ยวกับไวน์ในพื้นที่ เพราะมันเป็นสาขาอาชีพของเขาโดยตรง พร้อมทั้งไปชิมไวน์แแบบละเลียดได้เลยค่ะ สถานที่จัดแต่งสวยงามมาก รีบส่งเมล์มาให้อ่านก่อนนะคะ เดี๋ยวนึกอะไรออกก็จะส่งมาใหม่ Cheers, Wan นี่คือสาสน์ที่ตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว..ส่วนเพื่อนคนไหนยังสงสัยเรื่องไวน์อองเจลุส..ก็ขอฟื้นความจำด้วยนี่เลยค่ะ.. แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 52 15:08:11 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 52 15:05:05 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 14:58:35

ความคิดเห็นที่ 77 คุณวิสุทธิ์ก็รีบตอบกลับมาทันใจเชียว..ว่า.. โอ้โห ช่วยได้เยอะเชียวครับ  แค่นี้ผมกับนิกกี้ก็มีภูมิคุ้มกันให้รอดปากเหยี่ยวปากกาแล้ว..!! แล้วเราก็คุยกันเรื่องอื่นไปตามเรื่อง..แต่พอเหลือบมองไปที่สูจิบัตรที่แนบมา ..ดิฉันก็ต้องรีบลงมือพิมพ์ข้อความใหม่เพราะเกรงว่าคุณวิสุทธิ์จะงงกับระบบ การจัดงานของชาว อบต.แห่ง แซงต์เตมิญอง ที่จะมีปีของการเฉลิมฉลองที่ค่อนข้างสับสน..จึงจำเป็นต้องขยายต่อไปว่า.. " คืองี้ค่ะ  ถ้าคุณวิสุทธิ์ท่องเว็บก็อาจจะงงเกี่ยวกับ"วันครบรอบเฉลิมฉลอง" สารพัดที่ไม่ตรงกัน เผื่อว่าจะเป็นหัวข้อในการสนทนาได้ เนื่องจากเช่นในปีที่ผ่านมา 2008 เขามีการโฆษณาและประกาศว่าเป็น La Jurade a 60 ans หมายถึง ลา ฌูราด์ ครบรอบหกสิบปี.. ผู้คนอาจจะงงว่า อ้าว ไหงบอกว่าทำมาตั้งแต่ศตวรรษที่สิบสองไง..แล้วทำไมเพิ่งมาครบรอบหกสิบปีเล่า เอา คำตอบกว้างๆก่อนนะคะ คือว่า ฝรั่งเศสนั้นเป็นเจ้าแห่งแผนการโฆษณาเริ่งกระตุ้นการขายผลผลิต และเรียกร้องนักท่องเที่ยว (เพื่อเติมเต็มในส่วนที่ขาดหาย) ไวน์อาณาเขต แซงต์เตมิญองนั้น อาจกล่าวได้ว่าเป็นบุตรของอนุภรรยาที่ออกจะน้อยหน้าไปจากไวน์ฟากขะโน้นอยู่ หลายขุม ดังนั้นอะไรที่สามารถนำมากล่าวอ้างและขายของที่ระลึกได้ก็จะทำหมด ขึ้นอยู่กับบารมีของหัวหน้าอบต. ว่าจะหาแทคติคอะไรมาดึงดูดได้ ทีนี้มาทำให้คำตอบแคบเข้า..หกสิบปีที่ว่ามานี้..คือครบรอบหกสิบปี ของการรืิ้อฟื้นประเพณีขึ้นมาทำใหม่ หลังจากที่ท่านลูกขุนชั้นศักดินาที่ใส่เสื้อคลุมแดงทั้งหลายนั้นได้ถูกนำตัวใน นอนในกิโยตินให้เขาสับคอทิ้งเล่นเมื่อครั้งปฏิวัติใหญ่แล้ว..พิธีงานนี้ก็ ได้ถึงแก่กาลอวสานไป จนเกิดสงครามโลกครั้งที่สองและไปสิ้นสุดเมื่อ 1945 ฝรั่งเศสก็เช่นเดียวกับประเทศอื่นๆ ที่ผ่านการทุกข์ระทมอย่างแสนสาหัส เพราะเป็นบ้านเมืองกลายมาเป็นสนามรบให้กับประเทศอื่น..ถึงจะพลอยชนะไปด้วยก็ ตาม..แต่หลังสงครามก็แทบล่มจม..อะไรที่เอามาปัดฝุ่นสร้างเม็ดเงินได้ เอาทั้งนั้น (ดังที่ดิฉันได้เคยสร้างข้อกังขาให้กับ Mouton Rothschild 1945 ที่ว่าดีนักดีหนา บริษัทโน้น บริษัทนี้เอามาประมูลกันเป็นลังๆไม่มีวันจบวันสิ้นเสียทีนั่นแหละ) พิธี Jurisdiction ก็ถูกนำมาปัดฝุ่นใหม่ ในปี 1948 การแต่งตั้งคณะลูกขุนก็ตั้งกันเองในกลุ่มผู้ผลิตเหมือนเช่นกับสมาคมอื่นๆ (ไม่ใช่ด้วยพระบรมราชโองการอย่างแต่ก่อน) แต่ยังคงข้อปฏิบัติและขั้นตอนของพิธีให้คงขลังเช่นเดิม ดังนั้น..ในปี 2008 จึงครบหกสิบปี แห่งการนำพิธีเข้ามาเป็นประเพณีที่สืบทอด ต่อมา..คุณวิสุทธิ์อาจจะเห็นมาแล้ว คือ 800th Anniversary of the Jurade of St. Emilion เมื่อ July 1999 เพราะว่า ประเพณี(ในยามนั้น) ได้เริ่มครั้งแรกเมื่อเดือนกรกฏาคม ค.ศ.1199 ครบรอบแปดร้อยปีพอดี ก็เป็นงานใหญ่อีกเช่นเคย คราวนี้..ที่คุณวิสุทธิ์จะไป..ในบัตรเชิญได้เขียนไว้ว่า ครอบรอบ สิบปี ของ Jurisdiction..(อะไรกันอีกล่ะเนี่ย..) คืองี้ค่ะ  พิธีของ Jurisdiction นี้ได้ถูกยกขึ้นให้เป็นประเพณีแห่งมรดกโลกโดยยูเนสโกเมื่อปี 1999 ดังนั้น จึงได้เวลาแห่งการเฉลิมฉลองให้ยิ่งใหญ่ เขาเตรียมพร้อมละค่ะ ในเรื่องวันครบรอบเนี่ย..เพราะมันต้องเจอกับอะไรสักอย่างแน่นอน ประวัติศาสตร์ยาวนานมาถึงขนาดนั้น ไม่อะไรก็อะไรสักอย่าง..ไม่มีพลาด แค่นี้ก่อนค่ะ..แล้วจะรอฟังข่าวการเที่ยวชมในงานของคุณวิสุทธิ์และหลาน นิกกี้ Cheers, Wan จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 15:11:02

ความคิดเห็นที่ 78 ภาพบัตรเชิญ และ สูจิบัตร จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 15:13:16

ความคิดเห็นที่ 79 ดิฉันเกรงว่าจะผิดพลาดในข้อความ จึงรีบส่งผ่านไปให้เพื่อนออนไลน์เก๋ากึ๊ก ชาวฝรั่งเศส รู้จักเขาในนามว่า คุณเจ ก็แล้วกัน..(จะเล่าเรื่องคุณเจ หนุ่มใหญ่วัยหกสิบเจ็ดให้ฟังทีหลังนะคะ) ขอร้องให้ช่วยอ่านให้หน่อยว่า มีอะไรลึกซึ้งกว่าที่เข้าใจหรือไม่.. คุณเจก็ดีใจหายเช่นเคย..ทั้งแปลเป็นอังกฤษให้ และสำทับมาว่า.. เฮ้ย นี่งานใหญ่นะเว้ย..เพื่อนเธอเขาได้รับเชิญให้เป็นลูกขุนกิติมศักดิ์เชียวนะ เพราะในส่วนที่ขยายความเกี่ยวกับคุณวิสุทธิ์มีไว้ในสูจิบัตรเป็นข้อความที่น่าภาคภูมิใจดังนี้. Visooth LOHITNAVY (Prud'homme) Originally from Thailand, Visooth LOHITNAVY is owner the vineyard Granmonte Estate located 160 km from Bangkok. That is with his daughter Nikki and thanks to advice Oenological owners of Bordeaux, that this vineyard has been able to distinguish itself by the quality of its wines and won numerous awards at international tastings. Passionate about his craft and about wine in general, Visooth LOHITNAVY is president of the Thai Wine Association and participates in numerous jury of tastings. Great sportsman, Visooth LOHITNAVY is a member of the Royal Bangkok Sports Club and practises assiduously jogging and tennis. ต้นฉบับค่ะ..ตามภาพ จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 15:21:52

ความคิดเห็นที่ 80 คุณเจบอกว่า..จะมีการทำพิธีขลังๆแบบโบราณด้วย..ว่าแล้วก็แปลบทสวดให้พรองุ่นมาให้ดู.. เออแฮะ..ดูๆไปก็เหมือนกับการทำขวัญข้าวของเราเลย..ส่วนพิธีถ้าใครยังไม่เข้าใจ ไปกดดูภาพวีดีโอจากลิงค์ในคคห.ที่แล้วนะคะ คำแปล..จากภาพ Proclaimation of the trial of the new wine. Friends, from all over the world you came to celebrate the Spring with us. Stop for a moment. Stop and look at! We going to celebrate the Spring all together. We going celebrate the wedding of sun and earth. Look at the vine. Its leaves, like opened hands, have tended towards the sun! Its silence speaks. Our hearts beats more slowly. Their rhythms are married to those of the earth, the earth awakens. At this moment,  of thousands, billions of roots have penetrated the time in the deep of its heart and have drunk from this source of life, then time disappears. Proclaim all our joy. Saint-Emilion. Alleluia จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 15:25:36

ความคิดเห็นที่ 81 จากนั้นดิฉันก็ไม่เป็นทำอะไร  นั่งเฝ้ารอลุ้น..ความรู้สึกเหมือนกับเราจะมีนางงามไปขึ้นเวทีโลกอย่างไร อย่างนั้น..ไม่ได้หวังว่าจะเด่นดังอย่างอาภัสรา หรือพี่โป๋ยย..แต่อยากเห็นชาวไวน์ไทยขึ้นสู่ประรำพิธีเคียงบ่าเคียงไหล่กับ ชาวไวน์อื่นๆ เพราะผลที่ตามมานั้นมันมหาศาลนัก มันเป็นกุญแจดอกสำคัญในการที่เราจะเปิดประตูออกสู่ตลาดโลก  เราต้องยอมรับความจริงว่าการค้าการขายนั้นไม่ว่าจะเป็นไวน์หรือเต้าทึง ทุกอย่างมันเกี่ยวพันกันเป็นลูกโซ่และรองรับด้วยระบบอุปถัมภ์กันทั้งนั้น จะมาโดดเดี่ยว รอหวังพึ่งรัฐบาลช่วย ก็ชาติหน้าบ่ายๆแหละ.. จากนั้นไปไม่กี่วัน..ก็ได้รับเมล์จากคุณวิสุทธิ์..หัวข้อว่า..Surprise..surprise !! แล้วเธอก็ไม่บอกกล่าวอะไรทั้งนั้น นอกจากส่งภาพมาให้ชื่นใจปึกหนึ่ง..ดูๆไปก็ไม่ได้ประหลาดใจอะไรนัก เพราะลานตาไปด้วยสีแดง ที่ห่มกันเป็นซานตาคลอส..แต่ก็ดูขลังไม่เบา.. ถ้า จำไม่ผิด..คุณวิสุทธิ์คือ Jurat คนไทยคนแรกของโลก  ถ้าผิดช่วยกันแก้ให้หน่อยนะคะ เนื่องจากพิธีนี้ได้มารื้อฟื้นขึ้นใหม่อีกครั้งเมื่อปี 1947 หลังสงครามหมาดๆ  และการที่ได้รับเชิญให้เป็น ฌูราต์ได้นั้น ต้องมีคุณสมบัติเกี่ยวกับการดำรงอาชีพในการค้าและผลิตไวน์ อันเป็นที่น่าเชื่อถือ ดิฉันจึงเชื่อว่าไม่น่าจะมีคนอื่นก่อนหน้านี้.. เอาภาพมาดูกัน..ในชุดนี้ก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะำไร  ก็แค่รูปหลังสุดที่ถ่ายคู่กับเจ้าของอองเจลุส และดำรงตำแหน่งประธานในพิธีนี้ด้วย แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 52 16:12:06 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 15:28:48

ความคิดเห็นที่ 82 อ้อ..อีกเช๊ทหนึ่ง..ที่สาวๆยิ้มกันแก้มปริ สว่างไสวไปหมดนั่น..เพราะ ถ่ายคู่กับ Stephane Freiss ดาราดังของฝรั่งเศสนี่เอง (ดิฉันไม่ค่อยได้ดูเขาเท่าไหร่ เลยไม่กรี๊ด..) สาวผมยาวนั่น หนูนิกกี้ค่ะ แต่นายคนนี้เขาดังมากนะ..คอหนังน่าจะรู้จักดี จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 15:34:41

ความคิดเห็นที่ 83 จนกระทั่งมาถึงรูปเช๊ทท้ายๆ  มองไปมา..เขม้นตาว่า หน้าคุ้นแฮะ... พอดูชัดๆอีกที..คราวนี้..อิฉันแทบกรี๊ดสลบฮ่ะ.. อุ๊ยตายว๊ายกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด.......... คุณวิสุทธิ์นะคุณวิสุทธิ์..ปากหนักเหลือเกิน..มาแกล้งคนแก่ได้ แถมยังอุบนิ่งอีก.. ขอโทษฮ่ะ..นักเขียนเรื่องราวจักรๆวงค์ๆของฝรั่งอย่างอิฉัน..รับรองว่าไม่มีวันพลาดที่จะไม่รู้จัก..เขาคนนี้ไปได้เลย Prince Albert of Monaco จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 15:37:04

ความคิดเห็นที่ 84 ทีนี้ก็มาถึงข้อความที่เขียนตามมาเล่าเรื่องการเดินทาง..ว่า.. คุณวิสุทธิ์เธอเล่ามาให้ฟังดังนี้ค่ะ.. วันแรกของการเดินทาง.. "เราบินออกจากกรุงเทพตอนเช้าตรู่ของวันที่ ๑๙ มิถุนายน เวลาไทยคือ ตีหนึ่งเศษ ถึงลอนดอนก็เป็นเวลาเจ็ดโมงเช้าของวันเดียวกัน ต่อเครื่องของสายการบินบริติช แอร์เวย์ส ไปถึงบอร์คโดซ์ ก็ตอนบ่ายสี่โมงเศษ  สกุณาและลูกสาวคนเล็ก มิมี่ อยู่แวะเยี่ยมเยียนคุณป้า (พี่สาวคุณสกุณาที่แต่งงานและตั้งรกรากอยู่ที่อังกฤษมากว่าสามสิบปีแล้ว) และจะตามมาสมทบกับผมและนิกกี้ที่  Lourdes (ฝรั่งเศส) ในทีหลัง พอทันทีที่ถึงบอร์คโดซ์ ผมกับนิกกี้ก็มุงตรงที่ที่เช่ารถ..ขับเองครับ..นิกกี้กางแผนที่บอกเส้นทาง..ผมก็ขับฉลุยราวกับอยู่เมืองไทยเลย ถึงแม้เราจะขับคนละข้างก็ตาม แต่ไม่มีปัญหา เพื่อมุ่งหน้าไปสู่โรงแรม Chateau Grand Barrail ใน St.Emilion อันอยู่ห่างจากบอร์คโดซ์ (ฝั่งซ้่าย) ไปประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่ง ผมก็ขับกินลมไปเรื่อยๆ เที่ยวให้ทั่วเมืองนึกว่าเป็นพระลอชมสวน ตกบ่ายคล้อยจัด..เราแวะไปที่โรงไวน์เล็กๆที่เขากำลังจัดงานชิมไวน์ ก็เลยไปได้ลิ้มรสไวน์ในพื้นที่กะเขาหน่อย โต๋ เต๋เพลินไปนิด..กว่าจะรู้ตัวก็ร่วมสี่ทุ่มไปแล้ว..สองคนพ่อลูกเริ่มสอดส่าย ตาหาร้านอาหารเพื่อเฉลิมฉลองมื้อค่ำ ร้า่นแรกที่โผล่เข้าไป คนแน่นเอี้ยด..แต่เขาบอกว่า..ปิดแล้ว..ก็เลยไปได้อีกร้านหนึ่ง..ที่เราสองพ่อลูกได้เอนจอย ชื่นมื่นกับไวน์ขวดแรกแห่ง St.Emilion เพื่อเรียกพลังตุนไว้สำหรับวันสำคัญที่บรรจุแน่นอยู่ในโปรแกรมของวันต่อมา คุณวิสุทธิ์เธอเล่ามาแบบขำๆเล็กๆว่า.. "Note: the, I think, most expensive hotel of St.Emilion, Chateau Grand Barrail, at cost of 320 Euro per room/night, where Chateau Angelus booked us in, was very lovely small hotel in middle of the vineyard. Has very beautiful decorated rooms and facilities. It was like in heaven for wine lover. But stop here ! You wouldn't believe it. There was a break-in on the second night we stayed there. Fortunately, it happened to other rooms. I will tell the story later..." แต่ดิฉันตบ-อกผาง.. โอ้..บร๊ะเจ้า...คืนหนึ่งตั้ง สามร้อยยี่สิบยูโร (สี่ร้อยกว่าเหรียญยูเอส)  บร๊ะเจ้า..(อีกทีดังๆ) แหม พี่แกกะจะเอาทุนคืนในซีซั่นนี้ให้คุ้มกับการที่รอคอยแขกมาทั้งปีเลยหรืออย่างไร  ขนาดว่าแพงๆ..ยังโดนงัดกันจนได้ อิอิอิอิ คืนละหลายร้อยยูโรเนี่ยนะ..ให้กระเช้ามาแค่เนี๊ยะ ......... จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 15:44:23

ความคิดเห็นที่ 85 วันที่สองนี่..เราออกตระเวณกันแต่เช้า กิจกรรมวันนี้มีแน่นเอี๊ยด ที่เล่ามาจึงแบ่งออกเป็นสามตอน เอาเป็นว่าตั้งแต่ไก่โห่เลยนะครับ..ขับรถออกไปเที่ยวนอกเมืองกัน หมายใจจะเที่ยวชมไร่ไวน์สองข้างทางให้หนำใจ ซึ่งก็ไม่มีผิดหวังแม้แต่นิด คืบก็ใช่ ศอกก็ใช่ ซ้ายขวาหน้าหลัง..ไร่องุ่นที่เขียวขจีสุดลูกหูลูกตาทั้งนั้น และแล้ว..ก็พบกับตลาดนัดข้างทาง ที่ชาวบ้านเขามารวมตัวกันขายของกันในวันหยุด เนื่องจากวันนั้นเป็นวันเสาร์..ข้าวของมาวางขายกันเกลื่อน นิกกี้ไปได้ รองเท้ามาคู่หนึ่ง..สองยูโร เอาเป็นว่าข้างละยูโร แถมไม่มีทีท่าว่าจะแคร์ซะด้วย กับคำขู่ที่ผมว่า ระวัง(วิญญาณ)เจ้าของเขาจะมาทวงคืนตอนค่ำๆมืดๆเข้าล่ะ.. นิกกี้ไม่กลัว..แถมยังใส่ติดเท้า ตลอดทั้งทริปนี้เลย (ยกเว้นตอนไปออกงานเท่านั้นละครับ) ................................................................... ตรงนี้ ดิฉันอ่านดูแล้วก็มีความรู้สึกตื้นตันขึ้นมาทันที..เขาเลี้ยงลูกให้ติดดินเสียจริงๆ แม่หนูสามารถซื้อของใช้แล้วมาอย่างไม่ตะขิดตะขวงใจ ผู้เป็นบิดาก็เล่าให้ฟังอย่างไม่ต้องกลัวเสียหน้า..เพราะนี่คือเรื่องธรรมดา อะไรที่ใช้ใ้ด้และประหยัดทรัพย์ ไม่มีความจำเป็นต้องอาย ไม่ทราบว่าสาวๆที่เอามาเงินมาซื้อรองเท้ากระเป๋าราคาเป็นแสนๆในต่างประเทศนั่น มาอ่านจะรู้สึกอย่างไรบ้างน้า...?? จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 15:52:48

ความคิดเห็นที่ 86 แล้วก็เล่ามาว่า..จัดการหาอาหารเช้ากันที่ในตลาดนั่นพร้อมกับได้ไวน์โรเซมากลั้วคอกันคนละจอกสองจอก.. (มีภาพตลาดที่กำลังแกะหอยนางรมสดๆมายั่วน้ำลายฮ่ะ.. แชมเปญอยู่หนายยยยย..เท่านั้นไม่พอ..มีภาพคนกำลังมุงดูอะไรกันใหญ่เลย มามาทีหลังถึงได้รู้ว่า เขากำลังมะรุมมะตุ้มซื้อใส้กรอกย่าง...วุ๊ย..น่ากิ๊น..น่ากิน) จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 15:54:44

ความคิดเห็นที่ 87 ออกจากตลาดนัดชาวบ้านนั่นได้ ก็ขับรถเรื่อยมา เพื่อเที่ยวชมทิวทัศน์ และ พวกบรรดาชาโตต่างๆ เพราะไม่เร่งรีบอะไรงานคืนนี้เริ่มตอนสี่โมงครึ่งโน่น ในที่สุดก็มาปะคฤหาสน์หลังหนึ่ง สวยงามมาก (เสียดายจริงที่ไม่มีชื่อบอกนอกจากอักษรย่อที่ประตู) แถมประตูเปิดกึ่งเชื้อเชิญไว้ด้วยอีกต่างหาก สนามหน้าที่เห็นนั่นเขียวขจี งดงามราวภาพวาด ไม่ปรากฏว่ามีสิ่งมีชีวิตอื่นๆ นอกจากสุนัขที่มีท่าทางเป็นมิตรนั่นเพียงตัวเีดียว ที่ออกมาต้อนรับราวกับรู้จักกันมานานหนักหนา เราสองคนพ่อลูกและเจ้าของคฤหาสน์สี่เท้า..ก็เลยพาตัวกันไปถ่ายรูปตรงโน้นตรงนี้อย่างสบายใจ.. ก่อนที่จะขับรถกลับไปพักพ่อนเพื่อที่จะเข้าร่วมในงานใหญ่ในค่ำคืนนี้.. (คุณ วิสุทธิ์ขา..คฤหาสน์แบบนี้เขามีกล้องวงจรปิดทั้งนั้นแหละค่ะ..มีคนดูแลอยู่ แต่มันขี้เกียจออกมารับแขก เดินไกลโพดดด..และคุ้นเคยกับนักท่องเที่ยวที่ผ่านมาแวะถ่ายรูปจนไม่เห็นเป็น เรื่องแปลกอันใด..) จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 15:59:00

ความคิดเห็นที่ 88 และแล้ว..เมื่อเวลามาถึงก่อนพิธีหนึ่งชั่วโมง เราได้ไปปรากฏตัวที่  'The Cave' of St.Emilion (Catacombs) ซึ่งได้มีการจัดตั้งปะรำพิธี สำหรับการ 'Intronisation' (ถามผู้รู้ในวงการไวน์ เขาว่า เป็นการรวมหมดจดของ Introduction and the regoniztion,Introduction to the Organization ค่ีะ) ในพิธีครั้งนี้ได้มีการแนะนำตัว..สามอาคันตุกะผู้สำคัญ นั่นคือ 1. Clovis Cornillac from Chateau Cheval Blanc, อันนี้คงต้องถามคุณวิสุทธิ์ตรงนี้ละค่ะ ว่า นายคอนิยัค เขามาเกี่ยวอะไรกับ Cheval Blanc เพราะโดยปรกติแล้ว..เราจะรู้จักเขาในฐานะของดาราจี้เส้นชื่อดังที่มีชื่อ เสียงในทีวีฝรั่งเศสขณะนี้ แถมมีร้านอาหารหรูที่ลีอองอีกด้วย 2. Stephene Friess a famous French actor (according to Nikki) แน่นอนค่ะ..คนนี้ดาราดังสนั่นของฟ้าปารีสและข้ามทวีปไปไหนๆ.. 3. the most prominent- Prince Albert of Monaco   ชายคนกลางในภาพ คือ อูแบรต์ บูวารด์  ประธานบริษัท ไวน์ ชาโต อองเจลุส และอื่นๆในเครือ แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 52 01:09:10 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 52 16:02:39 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 16:01:48

ความคิดเห็นที่ 89 คุณพี่เล่าได้สนุกค่ะเห็นภาพเลยค่ะ ดีใจที่่คุณพี่แอบเป็นแฟนคลับอิอิอิ ขอให้คุณพี่มีสุขภาพแข็งแรง มีพลานามัยที่สมดุลนะคะ จะได้มีอะไรมาเล่าเป็นวิทยาทานให้เหล่าน้องๆ ทั้งหลายฟังอีกค่ะ ยังไงน้องก็จะรอฟังนะคะ ยินดีืที่ได้รู้จักคุณพี่ค่ะ นับว่าเป้นเกียรติสำหรับน้องมากค่ะ จากคุณ : เปรมสินี เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 16:03:54

ความคิดเห็นที่ 90 การจัดงานครั้งนี้ต้องยอมรับว่า เป็นไปอย่างมีระเบียบเรียบร้อย ทั้งดูขลังสมกับเป็นพิธีที่เก่าแก่สืบทอดมาร่วมพันปี น่าประทับใจครับ.. พร้อมนี้..คุณวิสุทธิ์ได้แนบเอกสารรับรองในการเข้าเป็นหนึ่งในคณะลูกขุนแห่งพิธีการ Jurisdiction อันเก่าแก่สืบทอดมานานนับพันปีมาให้ดิฉันได้พลอยปลื้มไปด้วย..เพราะนั่นคือการยอมรับอย่างเป็นทางการแล้วว่า..คนไทยก็สามารถมีฝีมือทำไวน์ บริหารไร่ไวน์ได้ดีมีมาตรฐานเช่นกัน.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 16:07:53

ความคิดเห็นที่ 91 อูย....ขอบคุณ คุณWIWANDA มากเลยค่ะ อ่านแล้วได้รู้อะไรใหม่ๆเยอะแยะเลย... จะรออ่านอย่างใจจดใจจ่อต่อไป.... จากคุณ : Ellinida เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 16:21:59

ความคิดเห็นที่ 92 คุณวิสุทธิ์ท้วงมาเล็กๆเรื่องโรงแรมเล็กๆราคาแพง ที่ดิฉันกำลังจะเล่าไปตามความจริงด้วยเกรงว่าเขาจะเสียชื่อเสียง.. และปล่อยให้เป็นวิจารณญาณของดิฉัีนเองว่าสมควรจะเขียนหรือไม่.... ได้ไงคะ..ไม่เขียนถึงได้อย่างไร เพราะนี่คือสิ่งที่เราต้องบอกต่อๆกันไปเพื่อระวังตัว อย่าคิดว่าโรงแรมแพงๆในต่างแดนนั้นจะปลอดภัยเสมอ เขาเห็นว่าพวกเรา(นักท่องเที่ยว)มาแล้วก็ไป..จะต้องมาประคบประหงมอะไรกันมากมาย แทบไม่อยากจะเซด..ว่า..โรงแรมนะคะ จองแบบออนไลน์จ่ายเงินกันล่วงหน้าสองสามอาทิตย์(ตัดออกจากเบอร์เครดิตการ์ด) ได้ราคาถูกกว่าจม อีกทั้งคิดเรทเป็นยูเอสดอลล่าร์อีกต่างหาก เลือกเอาที่ราคามาตรฐานและเชื่อใจได้ อย่าง ฮอลิเดย์ อินน์ หรือไฮแอทที่มีสาขาอยู่ทั่วโลก ยิ่งไม่ต้องห่วงเรื่องการเดินทางเพราะเช่ารถขับเอง ยิ่งสบายใหญ่เลยค่ะเผลอๆยังได้ส่วนลดในฐานะของสมาชิกเอื้องหลวงการบินไทย เท่านั้นไม่พอ ยังเอาไมล์สะสมไปใช้ได้อีกต่างหาก แล้วสองพ่อลูกขับรถข้ามฝั่งไปที่บอร์คโดซ์เพื่อนำรถเช่าไปคืนที่สนามบิน และไปพบกับสหายเก่าของคุณวิสุทธิ มีชื่อว่าคุณอาร์มินที่มีความสามารถในการดั้นด้นมาเจอกันจิงจิ๊งงง.. เอาเป็น ว่าคุณอาร์มินคนนี้บินไปจากเมืองไทยในวันที่ 20 ไปที่ซูริค สวิตเซอร์แลนด์ เพื่อไปพบกับน้องสาวที่เช่ารถมาจา่ก Ausburg, Germany ขับมาโดยมีคุณแม่วัยเจ็ดสิบสองนั่งมาด้วย และมาเจอกันกับ คุณอาร์มินที่ซูริค  จากนั้น คุณน้องสาวที่น่ารักก็ส่งมอบรถ Audi A4 และ มารดาให้กับพี่ชายณ.ตรงนั้น คุณ อาร์มินก็ขับรถปุเลง ปุเลง จากซูริค เจ็ดชั่วโมงมาพบกับคุณวิสุทธิ์ และหลานนิกกี้ ที่ St.Emilion ทันเวลาที่จะไปร่วมงานในเย็นวันนั้นกันอย่างหวุดหวิด เริ่มวันที่สาม ..ที่กลุ่มคุณวิสุทธิ์ได้ใช้เวลาอยู่ใน Vinexpo ซะครึ่งค่อนวัน..เริ่มจาก การลองลิ้ม Gildas d'Ollone of Pichon Comtesse de Lalande ที่บูธของ Luise Roederer ที่มีการแชมเปญ brunch และได้ลอง Ramos Pinto wines (รวมทั้ง เหล้าพอร์ตที่แสนอร่อยอีกด้วย) อ้อ..มาถึงตรงนี้ดิฉันก็เลยต้องถามคุณวิสุทธิ์กลับไปว่า...แล้วทีมของนักชิมไทยมีใครบ้างคะ.. คำตอบที่ได้คือ เหล่านักชิมผู้กล้าของเรามีดังนี้ค่ะ.. 1.Khun Karn Suwankiti (his web name is Pegau), 2.Khun Nathasith Chirawatchai (web name LaGrandeRue) 3.Khun Wisan Pijitbandan (web name Volney) คุณ วิสุทธิ์บอกว่า เสียดายที่มาทราบก่อนเดินทางเพียงไม่กี่วัน ว่าจะมีกลุ่มพวกเรามาใน Vinexpo ด้วย ถ้าทราบล่วงหน้าอาจจะได้ขอให้ไปร่วมในงาน Jurade de St.Emilion ด้วย ภาพ โรงแรม Chateau Grand Barrail ใน St.Emilion จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 16:25:55

ความคิดเห็นที่ 93 ทีนี้ก็มาถึงค่ำคืนของวันที่เกิดเหตุ..ก็วันที่เช้าไปชิมไวน์มาครึ่งค่อนวันนั่นแหละ.. สองพ่อลูกกลับออกมาจาก Vinexpo, Bordeaux มาได้ ก็ออกแนวมึนๆพอประมาณ (ก้อ แหง๋ละซิ..) กลับถึงโรงแรมเปลี่ยนเสื้อผ้า สลัดกีบเท้าออกได้ คุณวิสุทธิ์ก็บ่นอุบมาให้ได้ฟังว่า..เจ็บเท้าเพราะเดินทั้งวัน แถมสองวันก่อนที่ต้อง ตระ เวณเดินไปบนถนนใน St.Emilion นั้นหนักหนาสาหัสนัก ด้วยสภาพถนนที่อัดไปด้วยก้อนหินแหลมๆ.. ทั้งๆที่ดิฉันได้เตือนไว้ล่วงหน้า แล้ว..เพราะว่า...เจ้าประคุณเอ๋ย..ผ่านประสบการณ์นั้นมาแล้ว ใส่รองเท้าพื้นบางอย่างดี หวังโก้..แต่เจ็บคอดๆ ไม่ว่าใครจะไป..ขอเตือนไว้ตรงนี้เลย..ว่า อย่าห่วงสวย ห่วงหล่อ..จงใส่ผ้าใบพื้นยางเหนียวๆ หนาๆเถิด จะได้เที่ยวอย่างสนุกสมใจ ไม่ต้องกระย่องกระแย่งเดิน ทีมคุณวิสุทธิ์ยังพอมีเวลา(สว่างๆ)เหลือ เพราะสามทุ่มนั้นยังไม่ค่ำเท่าไหร่ แสงอาทิตย์แห่งฤดูร้อนยังพอมีรำไรให้เห็น ก็เลยออกไปเดินเล่นกัน ไปถ่ายรูปที่พอเห็นวิวหลังคาของบ้านเมือง (ใครๆเขาก็ไปถ่ายกันตรงนี้แหละ เพราะมีอยู่แห่งเดียว) แวะเข้าร้านอาหารหาอะไรรองท้อง แถมด้วยไวน์อีกขวดหนึ่ง..อาหาร..หนีไม่พ้น ฟัว กราส์ ที่มาทุกรูปแบบ ทั้งแบบบดเอามาทากับขนมปังปิ้ง และมาทั้งชิ้นโต เหมือนกับว่าเพิ่งไปล้วงเอามาจากอกเป็ดและห่านหมาดๆ.. คุณวิสุทธิ์เปรยมา ว่า..ไม่เห็นจะมีเล้าเป็ด เล้าห่านตรงไหน แต่ทำไมไปร้านไหนก็ไม่พ้น เป็ด กับ ตับมันในเมนูเลย..มองไปทางไหนก็มีแต่ไร่องุ่น (ขอเฉลยค่ะ..Foie Gras ชนิดบด ที่เอามาตัดขายเรียงบนจานมาเป็นแว่นๆนั้น เป็นแบบสำเร็จรูปมาแล้วค่ะ เหมือนกับแหนมหรือหมูยอบ้านเราที่มียี่ห้อของสารพัดแม่..ส่วน Foie Gras (ตับเป็ด-ห่านขุน)ชนิดชิ้นขนาดอกไก่นั้น เขาส่งมาขายกันเป็นชิ้นๆ มาเป็นแบบแช่แข็งล้วนๆเลยค่ะมาจากโรงงานแบบซีพี ที่จะเอาพวก duck และ migrate geese สองสามสายพันธ์มาขุนเลี้ยงให้ตับโต และส่งขายกันเป็นล่ำเป็นสัน แหล่งโรงงานนั้นอยู่แถวๆ Dordogne ค่ะ) จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 16:30:35

ความคิดเห็นที่ 94 กว่าจะกลับถึงโรงแรมได้ก็ร่วมเที่ยงคืน..ห้องของคุณวิสุทธิ์และลูกสาวอยู่ติดกัน ซึ่งเป็นนิสัยที่ฝึกมาจนเคยนั่นคือการล๊อคห้องอย่างแน่นหนาก่อนนอนทุกครั้ง จากนั้นหัวถึงหมอนก็หลับเป็นตาย..จนมาได้ยินเสียงเคาะที่ประตูห้องราวๆเจ็ด โมงเช้า.. คุณอาร์มินนั่นเอง..มายืนอยู่ที่หน้าประตูห้องก่อนที่ขอ เข้ามาคุยด้วย..ว่า..เมื่อคืนเขาก็เข้าไปหลับปุ๋ยเช่นกัน และไม่ได้ล๊อคประตูห้อง และได้ยินเสียงคนเดินเข้าประตูมา เห็นร่างคนไหวๆพร้อมด้วยไฟฉายเล็กๆในมือ และร่างนั้นกำลังเคลื่อนตัวมาใกล้เตียงที่นอนอยู่ คุณอาร์มินจึงรวมรวมสติทั้งๆที่งัวเงียเต็มที่ ถามออกไปว่า.."นั่นใคร..กำลังทำอะไรตรงนั้นหา.." ไอ้เจ้านั่น..ก็จึงรีบผลุนผลันออกไปจากห้อง กว่า คุณอาร์มินจะจัดแจงแต่งองค์ออกมาได้..ไอ้หมอนั่นก็๋หายวับไปแล้ว..แต่ได้พบ กับสองพ่อลูก(สาว)จากอาร์เจนตินา ที่อยู่ห้องติดกันที่พบกว่าพวกเขาได้กลายเป็นเหยื่อของเจ้าหัวโขมยไปแล้ว ..เงินสด บัตรเครดิต หายเกลี้ยง.. ไม่ต้องสงสัยเลยว่า..ไอ้หมอนี่กะขึ้นยกเค้าเรียงห้อง แบบรายหัวไปเลย.. ตำรวจได้ถูกเรียกมาทำการสืบสวนสอบสวน..แต่..ก็จับมือใครดมไม่ได้ (ตามเคย) อะไร ไม่ว่า..ไอ้ที่น่าเศร้ากว่า..นั่นก็คือตอนที่พวกเราออกมาเพื่อทำการ เช๊คเอ๊าท์ตอนเก้าโมงเช้า..พบว่าสองพ่อลูกผู้เคราะห์ร้ายยังเกาะอยู่ที่ เคาน์เตอร์ รอนานนับชั่วโมงๆเพื่อขอความกรุณาที่จะพบกับผู้จัดการ เมื่อพบแล้ว..ผู้จัดการก็หาได้ช่วยเหลืออะไรได้ไม่ โบ้ยให้ไปแจ่งความเพียงอย่างเดียว.. น่าทุเรศไหม..สำหรับโรงแรมราคาคืนละ  320 ยูโรเนี่ย..??? แล้วอย่างนี้จะไม่ให้เล่าสู่กันฟังได้อย่างไร....จริงไหมคะ?? ภาพ ที่ VinExpo  ชายที่ใส่เสื้อสีฟ้าอ่อน คือ คุณอาร์มิน จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 16:34:17

ความคิดเห็นที่ 95 วันที่สี่ของสองพ่อลูกคู่ขวัญใน St. Emilion คุณวิสุทธิ์และหนูนิกกี้ได้ไปเยี่ยมชมไร่ 'La Fleur de Bouard' ในเขตของ Lalande Pomarol ไร่ลาเฟอร์ เดอ บูวารด์ นี้เป็นไร่เบอร์สองของอองเจลุส เพราะเจ้าของเดียวกัน ผู้ที่พาเยี่ยมชมคือ ไวน์เมคเกอร์หนุ่ม  Philippe Nunes แห่ง อองเจลุส เพื่อที่จะโชว์การตัดแต่งใบ และริดพวงองุ่นวัยกำดัดให้มีอากาศ สายลมและไอแดดพัดผ่านช่อได้อย่างสะดวก (หรือเรียกว่าการทำ green harvest ) และ ที่คฤหาสน์ของ 'La Fleur de Bouard' นี้..จะเป็นที่พำนัก พักเรียน อันเปรียบประหนึ่งตักศิลาให้กับเด็กสาวชาวไทย..นามว่านิกกี้ หรือ วิสุตา โลหิตนาวี นานถึงสามเืดือน เพื่อเป็นการฝึกงานฝึกฝน และ เข้าร่วมการปฏิบัติงานแบบรู้แจ้้งเห็นจริงกับครอบครัวไวน์ชั้นยอดของโลก Hubert Bouard แห่ง La Fleur de Bouard และ Chateau Angelus (ถ้าจะนับที่อื่นๆในโลกที่อูแบรต์เข้าร่วมบริหารก็มีเยอะแยะ เช่น สเปน และ อาฟริกาใต้) ปีนี้นับว่าเป็นปีทองของไวน์ไทยอย่างแท้จริง ดังที่ดิฉันได้เอ่ยไว้ข้างต้นว่า คุณวิสุทธิ์เธอใส่เกียร์เดินหน้าแบบเต็มสูบ และไปในทิศทางที่ถูกต้องเป๊ะเป๊ะ อันว่าเรื่องฝึกงานของหนูนิกกี้นั้น ดิฉันเคยได้เปรยๆไว้นานแล้วว่า น่าจะเป็นที่ฝรั่งเศส หรือ โลกเก่าที่ใดที่หนึ่ง (โลกเก่า..เป็นภาษาไวน์น่ะค่ะ หมายถึงพื้นที่ในยุโรปที่ผลิตไวน์มาเก่าก่อน เช่น อิตาลี สเปน) ในขณะที่คุณวิสุทธิ์บอกว่าหนูนิกกี้มีแผนที่จะไปที่อาฟริกาใต้.. แต่โผได้มาพลิก(ดังใจดิฉัน)แบบกระทันหัน ดิฉันเป็นคนอื่นแท้ๆ เมื่อได้ยินข่าวนี้ยังดีใจจนเนื้อเต้นแทน..ยิ่งเห็นภาพประกอบก็ยิ่งลุ้น ระทึกไปด้วย เลยต้องเอามาฝากกันค่ะ.. แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 52 21:30:30 จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 16:39:29

ความคิดเห็นที่ 96 คุณวิสุทธิ์เนี่ยนะคะ เธอเป็นชาวพูดน้อยหอยสังข์ หรือจะเรียกกันง่ายๆว่า พ่อพิกุลทอง..กว่าจะหล่นสักดอกก็ต้องซักไซ้ไล่เรียงเรื่องกันไป เพราะ ไม่ใช่คนช่างเล่าหรือเป็นเผ่านาธาน เรื่องของการที่หนูนิกกี้ได้รับความเมตตาจากอูแบรต์ บูวารด์นั้นก็มิใช่เรื่องบังเอิญ หากแต่เป็นเรื่องของการถูกชะตา และ เป็นความเข้าใจในสายเลือดแห่งการรักการทำไวน์เหมือนกันต่างหาก ไม่ว่าจะเป็นภาษาและสีที่แตกต่าง ก็หาใช่กำแพงขวางกั้นไม่.. คืองี้ ค่ะ..อูแบรต์ (อองเจลุส) และ กิลดาส์ (ปิชอง ลาลองด์) เป็นสหายกับกรานมอนเตมานานพอสมควรแล้ว..เมื่อได้มาเยี่ยมเยียนที่ไร่เมื่อปี ที่แล้ว ต่างก็ชอบในความสวยงามและเป็นระเบียบของการบริหารจัดการสถานที่ (อันนี้ดิฉันเคยมาเล่าแล้วว่าสวยจนตะลึง เพราะคาดไม่ถึง) ดังนั้นถ้าชายยูโรเปี้ยนสองคนนี้มีความรู้สึกอย่า่งเดียว..ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก จากแรงดาลใจและลูกยุของสองเพื่อนชาวไวน์ต่างแดน ผสมกับการที่ หนูนิกกี้ได้จบการศึกษาทางด้านนี้มา จึงทำให้คุณวิสุทธิ์ต้องซดดีหมีเข้าไปอีกถ้วยโต เข็นโรงงานทำไวน์จนสร้างเสร็จรอรับลูกสาว ทั้งๆที่แพลนเอาไว้ว่าจะรอปีหน้า..แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้ว..จึงทุ่มลงไปอีกสามสิบ ล้านเอง..(ขอแอบกระซิบว่า..กำลังใจทั้งหมดมาจากกลุ่มยูโรเปี้ยนนี่ละค่ะ) เพราะ ว่าจะมีการแลกเปลี่ยนเทคนิคกันระหว่าง กรานมอนเตและอองเจลุส แบบไม่มีการแอบอ้างใดๆ เพราะพวกเขาจะมาแวะเวียนเยี่ยมเยียนกันอย่างเปิดเผย ปีละหลายครั้ง.. ดังนั้นการที่หนูนิกกี้ได้ก้าวเข้าไปเป็น"อินเทิร์นนี" ของอองเจลุสจึงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ หรือลูกฟลุ๊ค มันเกิดจากการตั้งใจของผู้ใหญ่ของสองฝั่งที่ได้ร่วมประสานงานกัน เพื่อการก้าวหน้าและเติบโตของไวน์ไทย.. ชื่นใจไหมคะ..พวกเรา???? รูปค่ะ.. ใน นั้นจะเป็นภาพที่พักในช่วงสองเดือนกว่า (กันยา-ตุลา)ของหนูนิกกี้ และไร่ไวน์ที่กรุณาสังเกตุดูดินที่เต็มไปด้วยกรวดก้อนโต..สมดังที่ว่า องุ่นดีนั้นต้องมาจากดินที่แสนทราม จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 16:44:01

ความคิดเห็นที่ 97 สภาพดิน..ภาพนี้..ต้องโพสต์พิเศษ เพราะคุณวิสุทธิ์เดินย่องแย่งมาก เพราะอยากหล่อ.. บอกแว้ววววววว่าให้ใส่รองเท้าแบบเดินป่าก็ไม่เชื่อ โสมมม...อยากหล่อ เลยต้องเดินแบบเกรงใจตาปลา พร้อมมาบ่นให้ฟังว่า..เจ็บ...ชะมัด.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 16:46:58

ความคิดเห็นที่ 98 มันไม่ใช่แค่ว่าจะเป็นอินเทิร์นนี เท่านั้นนะคะ หากแต่ อูแบรต์ได้หมายมั่นปั้นมือไว้ว่า อยากจะให้เด็กๆรุ่นหนุ่มรุ่นสาวสายพันธ์ใหม่แห่งไวน์เมคเกอร์รุ่นนี้ได้มี โอกาสออกไปฝึกงานในหลายแห่งในพื้นที่ของไวน์โลก เช่นกับ Klein Constantia (South Africa) และที่ Rioja (Spain) ที่เปรียบเป็นอีกสาขาหนึ่งของเขาในกาลข้างหน้า อีกข่าวหนึ่งที่น่า สนใจและยินดี นั่นคือ ในเดือนกุมภาพันธ์ อูแบรต์จะส่งลูกชายหัวแก้วหัวแหวน มาเรียนการทำไวน์ในเขตโซนร้อนที่เมืองไทยกับกรานมอนเต นับว่าเป็นการแลกเปลี่ยนวิชาแบบข้ามทวีปเป็นครั้งแรกระหว่างไวน์ไทยที่เริ่ม ไต่เต้า กับไวน์ที่มีชื่อเสียงบันลือโลก อย่างอองเจลุส.. แล้วอย่างนี้จะมิให้ดิฉันเป็นปลื้มกับปีนี้ที่ถือว่าเป็นปีทองของไวน์ไทยหรือคะ..?? ภาพ ไวน์ ชาโต อองเจลุส จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 16:50:32

ความคิดเห็นที่ 99 น่าสงสารคุณวิสุทธิ์น่าดูคุณพี่ยังใจร้ายไปโสมมมม เธออีก เป็นประสบการณ์ค่ะ จะจดจำไว๊ค่ะโรงแรมตั้งแพง อื่ม จากคุณ : เปรมสินี เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 16:56:56

ความคิดเห็นที่ 100 ในเมล์เมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี้.. ทางคุณวิสุทธิ์มีเรื่องเซอร์ไพรส์ใหม่ๆมาให้ตื่นเต้นตาลุกอยู่เรื่อยๆ ก็เลยต้องเล่าแบบครอบจักรวาลไปตามประสาคนแก่ๆคุยกันนั่นละค่ะ คือว่า..คุณวิสุทธิ์ได้มาแจ้งพร้อมคำเชิญว่า เรือนรับรองหรือที่เรียกว่า Guesthouse นั้นสร้างเสร็จแล้ว เพราะว่า ครั้งแรกที่ดิฉันได้เข้าเยี่ยมชมในไร่และรู้สึกหลงรักขึ้นมาทันทีนั้น..(ไร่ องุ่นและสวนน่ะค่ะ..อย่าเข้าใจผิดไป) ได้เปรยให้ท่านเจ้าของทราบว่า..เสียดายเหลือเกิน..เพราะถ้าทำเป็นรีสอร์ตแบบครบวงจรเลยก็จะสวยงามอย่างหาอะไรเทียบไม่ได้ เพราะเขาใหญ่มีพร้อมหมด ไม่ว่าจะเป็นธรรมชาติ อาหารอร่อย และ สนามกอล์ฟ อ้อ.ไหนจะมีพวก Factory Outlets อีกมากมายนั่นอีก.. คุณวิสุทธิ์ได้แต่ยิ้มๆ บอกว่า..มีอยู่ในโครงการเหมือนกัน แต่ไม่ทราบว่าจะคิดทำเมื่อไหร่.. บัดนี้..โครงการที่ว่านั่น เสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ..งามซ้าาา...ดิฉันนั่งน้ำลายหก รีบตอบรับคำเชิญแทบไม่ทัน (ด้วยเกรงว่าท่านเจ้าของจะเกิดเปลี่ยนใจ) ไหนๆก็ไหนๆแล้ว..เอารูปวิมานในไร่องุ่นมาให้ชาวไกลบ้านชมกันเลยดีกว่า.. จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 16:58:49

ความคิดเห็นที่ 101 มีอีกค่ะ จากคุณ : WIWANDA เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 17:00:49