ความคิดเห็นที่ 1 เวลาที่อยู่อเมริกาก็คิดถึงเมืองไทย คิดถึงพ่อแม่  อยากกลับเมืองไทยเหลือเกิน แต่พอกลับไปได้ 2 อาทิตย์ เริ่มอยากกลับบ้านที่อเมริกาแล้ว  ไม่รู้ทำไม... เจ้าของกระทู้มีลูกแล้ว มีสามีที่ดีและครอบครัวที่น่ารัก   ก็ต้องเอาครอบครัวเราเป็นหลักค่ะ เราว่าคุณมีอาการแบบนี้ตอนที่เพิ่งกลับจากไทยมาใหม่ๆ แน่ๆ    เดี๋ยวสักพักก็ดีขึ้นค่ะ จากคุณ : ตกตะกอน เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 11:13:47

ความคิดเห็นที่ 2 พี่ก็มีอาการเหมือนกันค่ะ กลับไปไทยเกือบสองเดือน พอวันที่ต้องกลับมาออสฯ ไม่อยากกลับเลย เป็นห่วงลูกมาก ๆ ใจฝ่อห่อเหี่ยวไปหมด แต่เมื่อเราก็มีครอบครัวอีกคนอยู่ที่นี่ ก็ต้องทำใจค่ะ รอวันที่จะรับลูกมาอยู่ด้วยกันเท่านั้น จากคุณ : Mrs.Tasmanian เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 11:21:45

ความคิดเห็นที่ 3 สงสัยตัวเองโชคดี ไม่ค่อยมีอาการอย่าง จขกท ดิฉันอยู่ที่ไหนก็ได้ในโลก กับครอบครัว เป็นคนไม่ค่อยยึดติดกับถิ่นที่อยู่ แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 52 16:02:19 จากคุณ : mrs.night owl เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 13:14:41

ความคิดเห็นที่ 4 หาอะไรทำ มีสติกับปัจจุบัน พอรู้สึกว่าคิดมากก็นั่งนิ่งๆดูลมหายใจเข้าออก สูดหายใจยาวๆค่ะ สมัยนี้เทคโนโลยีก้าวไกล คุยกันได้เห้นหน้ากับที่บ้าน อีกอย่างคือเวลาไปเที่ยวมันก็มีความสุขน่ะแต่ถ้าอยู่เมืองไทยนานๆ อาจจะเบื่อได้นะ ถ้าอยู่กรุงเทพต้องไปทำงานก็เจอรถติด มลภาวะ คนกระชากกระเป๋า เป็นต้น จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 14:08:09

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณค่ะ   ตอนนี้เรากลับมองทุกสิ่งทุกอย่างที่กรุงเทพดูสวยงามไปหมด ทุกอย่างที่กรุงเทพมีสเหน่  ที่ไม่เหมือนที่ไหนในโลก   ไม่ว่าจะรถ ติด  หาบเร่แผงลอยตามทางเดิน   เมื่อก่อน ไม่ชอบเลยมันสกปรก  เก่ะกะ   แต่ตอนนี้กลับชอบ  มันอร่อยหากินง่าย  ดูร้านดีดี  ก็น่าจะสะอาดปลอดภัยไม่อันตราย รถติดก็แต่ช่วงเวลาเร่งด่วนเท่านั้น   อะไรอีกหล่ะมันเยอะอธิบายไม่หมดน่ะ จากคุณ : เราอุ้มนะ เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 14:57:23

ความคิดเห็นที่ 6 ดิฉันก็เป็นเหมือนคุณค่ะ เรียกว่าเข้าขั้นบ้าเลยแหละ  ถ้ากลับไปไทยพอมาเกาหลีอีก จะนั่งร้องไห้  อยู่คนเดียวไม่ได้  จะเป็นประมาณ 2 อาทิตย์  ขนาดมีลูกอยู่ข้างๆตลอดเวลานะคะ  แต่ตอนนี้ค่อยดีขึ้นมาหน่อย ไม่เหมือนเมื่อก่อน จากคุณ : kitty in goyoung เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 15:04:00

ความคิดเห็นที่ 7 ดิฉันนี่พอไปอยู่เมืองไทยสักสองสัปดาห์ แล้วอยากกลับมาที่บ้านที่สวิสมากคะ คิดถึงบ้าน จากคุณ : @..pity..@ เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 16:23:35

ความคิดเห็นที่ 8 ลองอยู่เมืองไทยอย่างน้อยสัก3เดือนดูสิ แบบให้อยู่จนเบื่อแล้วจะอยากกลับมาเมืองนอกเอง ตอนนี้แหละไม่อยากกลับเมืองไทยบ่อย ๆ จากคุณ : เสียงซึง เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 16:32:31

ความคิดเห็นที่ 9 เราก็เพิ่งไปไทย ตอนกลับมาเยอรมนีแม้แต่สามียังบอกไม่อยากกลับมาเยอรมนีเลย เหอๆๆๆ ก็รู้สึกอาลัยอาวรณ์ แต่ไม่ถึงกับจิตตก เพราะปีหน้าเราก็ได้กลับไทยถาวรละ สำหรับเรา บอกสามีล่วงหน้าว่าจะกลับไทยถาวรมาราว 5 ปีที่แล้ว ก็ขีดเส้นตายไว้ค่ะ หากเขาไม่กลับเรากับลูกก็กลับกันสองคน เขาจะอยู่ทำงานหาเงินที่เยอรมนีก็เรื่องของเขา เราคิดว่าเมื่อเรามีพร้อมทุกอย่าง เงินทองไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุดอีกต่อไป เราบอกสามีว่า เราจะเลี้ยงเขาเองหากกลัวว่าอยู่ไทยไม่มีเงินใช้เหอๆๆๆๆ ให้ออกงานที่เยอรมนี แล้วหางานอะไรทำก็ได้ที่ไทย เงินเดือนเท่าไหร่ก็ช่าง ยังไงเราขอให้ได้อยู่ด้วยกันที่ไทย เพราะไม่อยากหายใจทิ้งไปวันๆ เหมือนชีวิตไม่มีค่า เราอยู่เยรอมนีรู้สึกแบบนั้นจริงๆ เหมือนรอวันตายเลย (เป็นความรู้สึกส่วนตัวจริงๆ) เราว่าเมืองไทยดีที่สุดในโลกแล้วหละ (ดีที่สุดสำหรับคนที่พร้อม แต่หากไม่พร้อมที่จะกลับก็จะลำบากมากนะ) สำหรับคุณจขกท. คิดว่า คุณต้องเติมความฝัน และความหวังของคุณในการ ใช้ชีวิตต่างแดนเพิ่มอีกหน่อยค่ะ หากคุณขาดมันแล้ว คุณจะรู้สึกท้อแท้ ห่อเหี่ยว หากคุณมีความหวัง จิตใจจะเบิกบาน และจะมุ่งไปที่จุดนั้น เพื่อทำให้มันสำเร็จ ลองคิดดูนะคะ จะเติมอะไรลงไปในใจให้รู้สึกสดชื่นขึ้นนะคะ จากคุณ : noyne เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 16:48:50

ความคิดเห็นที่ 10 ดิฉันอาการนี้เลยค่ะ เพิ่งกลับมาจากเมืองไทยได้สองอาทิตย์ เกิดอาการซึมเศร้าอยู่หลายวัน ไม่ใช่ว่าอยู่ที่นี่ไม่มีความสุขนะคะ แต่ตอนกลับเมืองไทย แวดล้อมไปด้วยญาติพี่น้องแล้วก็เพื่อนๆ มีกิจกรรมให้ทำตลอดเวลา พอกลับมาเจอชีวิตเรียบง่ายที่นี่ ก็เลยต้องใช้เวลาปรับตัว ลูกสาวดิฉัน 4 ขวบเศษก็พลอยเป็นไปด้วยค่ะ วันแรกๆเธอบ่นหลายหน เลยว่าหนูไม่มีเพื่อนเล่นอ่ะ ได้ยินแล้วสงสารเหมือนกัน ทั้งๆที่สมัยก่อน ไปไทย เธอก็เล่นของเธอคนเดียวได้ (ตอนไปเที่ยวเมืองไทย คนโน้นคนนี้ก็มาเล่นด้วย) จากคุณ : ตรีนุช3903 เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 20:07:40

ความคิดเห็นที่ 11 ขอให้ หายจากความรู้สึกนี้โดยเร็วน่ะค่ะ  พยายามทำทุกวันให้มีความสุข เพราะเราไม่ทราบว่าจะเกิดอะไรขึ้นในวันพรุ่งนี้ค่ะ จากคุณ : Charlie^^ เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 20:30:18

ความคิดเห็นที่ 12   หรือว่าคุณจขกท.กัลไทยแค่ไม่กี่วัน เลยรู้สึกยังไม่เต็มอิ่ม เวลาเรากลับไทย เราจะอยู่อย่างน้อย 4 อาทิตย์ เพราะสองปีได้กลับที คราวที่แล้วกลับไป 6 อาทิตย์ พอเข้าอาทิตย์ที่สามก็อยากกลับเยอรมันแล้วค่ะ คิดถึงบ้าน คิดถึงสามี ชีวิตเมืองนอกก็มีเหงาบ้างเป็นธรรมดา เพราะยังไงๆก็ไม่ใช่บ้านเกิดเมืองนอนของเรา แต่ในเมื่อเราแต่งงานมีครอบคัว สร้างหลักสร้างฐานที่นั่นแล้ว มันก็ต้องทำใจยอมรับนะคะ ของเราเนี่ย เราจะไม่แฮปปี้มากกับเรื่องอาหารการกิน เพราะตัวเองก็ทำกับข้าวไม่เก่ง อยู่เมืองไทยมีแม่ทำให้กิน หรือจะซื้อเอาที่ไหนก็มี กับบางครั้งจะเหงา เพราะชีวิตมันค่อนข้างเรียบง่าย ยิ่งมาอยู่บ้านนอกเยอรมันด้วย แต่พอมาคิดว่ากลับไทยไปแล้วต้องอยู่ห่างสามี ก็ขอยอมอดกินอดเที่ยวดีกว่า คุณจขกท. คราวหน้าลองกลับไทยยาวๆสักครั้งสิคะ อยู่ให้อิ่มไปเลย  ทีนี้อาจจะเริ่มคิดถึงบ้านคิดถึงสามีขึ้นมาอยากรีบกลับเร็วๆ จากคุณ : LittleBlueTwingo เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 20:53:34

ความคิดเห็นที่ 13 ดิฉันกลับเมืองไทยเกิน 3 อาทิตย์ไม่ได้เลยค่ะ อยากกลับบ้าน ที่อเมริกามาก ทำไมดิฉันไปเมืองไทยแล้วรู้สึกลำบากละเนี่ย จากคุณ : ปรารถนา เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 21:54:12

ความคิดเห็นที่ 14 ขออนุญาตถามตรงๆ ว่า จริงๆ แล้วคุณเป็นโรคเบื่อสามีหรือเปล่า   มีผู้หญิงหลายคนมีอาการนี้ คือพอแต่งงานไปแล้วถึงรู้ว่าไม่ใช่ แต่มีลูกมีเต้าด้วยกัน สามีก็ดี ทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัวไม่ได้บกพร่อง แต่ภรรยานั้นใจไม่อยู่ด้วยเสียแล้ว  บางเคสถึงกับมีชู้ มีเรื่องวุ่นวายอีกมากมาย ฯลฯ ถามตัวเองก่อนนะคะ................ ถ้าคือคำตอบใช่... คุณควรคุยกับสามี ไปหา marriage counseling หาวิธีจุดประกายขึ้นมาใหม่ อย่าแก้ปัญหาโดยการกลับเมืองไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณมีลูกด้วยกันค่ะ จากคุณ : Lawanwadee เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 22:04:10

ความคิดเห็นที่ 15 ดิฉันมีอาการนี้เลยค่ะตอนกลับเมืองไทยปีที่แล้ว ทั้ง ๆ ที่รักลูกรักสามีมาก ๆ ค่ะ คือตอนอยู่เมืองไทย เห็นลูกเล่นสนุกกับลูกพี่ลูกน้องที่เมืองไทย ลุงป้าน้าอาคุณตาคุณยายล้อมรอบอบอุ่น ตัวเราเองได้เจอเื่พื่อนรัก ได้กินอาหารอร่อย พอกลับอเมริกา เป็นแบบเจ้าของกระทู้เปี๋ยบเลยค่ะ กลับไปใหม่ ๆ ลูกร้องไห้ทุกวัน เราก็ร้องตามค่ะ แต่พออยู่ ๆ ไปก็โอเค จนทำให้ไม่ค่อยอยากกลับเมืองไทยอีก เพราะไม่อยากมีอาการนี้ แต่ตอนนี้ก็อยู่เมืองไทยค่ะ อิอิ เพิ่งมาได้หนึ่งอาิทิตย์ กลับอเมริกาเมื่อไหร่ ก็เตรียมใจไว้แล้วว่าจะต้องเกิดอาการนี้อีกแน่ จากคุณ : chef umim เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 22:27:58

ความคิดเห็นที่ 16 ดิฉันกลับไทยทีไรอยู่ไม่เกินหนึ่งเดือนก็อยากจะเผ่นแล้วค่ะ คิดถึงบ้าน แต่คิดว่า คราวหน้าถ้ากลับไปแล้วกลับมาที่แคนาดา อาจจะมีความรู้สึกเดียวกับคุณอุ้ม เพราะแคนาดาไม่ใช่บ้านถาวรของเรา เป็นเมืองที่มาอยู่ชั่วคราว บ้านที่อยู่ก็เป็นบ้านเช่า ไม่มีความรู้สึกเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ไม่เหมือนที่อเมริกา มีบ้านที่เป็นของเรา รู้สึกอบอุ่น อะไรแบบนี้ค่ะ จากคุณ : yinnerella เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 23:42:22

ความคิดเห็นที่ 17 เวลาไปเมืองไทยนี่ไม่อยากอยู่นาน จะเกิดอาการรำคาญหูรำคาญตาไปหมด อยากกลับเมกาซะงั้น รู้สึกว่าอยู่เมืองไทยมันไม่สบายอะ หงุดหงิดอย่างบอก ไม่ถูก จากคุณ : Scooterella เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 01:57:20

ความคิดเห็นที่ 18   เราไม่รู้สึกเหมือนเปี๊ยบนะคะ เคยแต่ว่าพอลำบากก็คิดถึงแม่ คิดถึงเมืองไทยมาก แต่ท้ายสุดก็คิดว่าเราตัดสินใจมาอยู่นี่เอง และตอนนี้มันเป็นที่ที่ดีที่สุดสำหรับเรา สามีและลูก บางทีกินไอติมก็หาย :) วันก่อนลูกไม่อยากไปโรงเรียน ก็บอกเค้าบางทีเราก็ต้องทำสิ่งที่เราไม่อยากทำ พอเราทำๆไป มันก็ไม่เลวร้ายอย่างที่คิด อย่าคิดมากนะคะ หาอะไรทำไปเพลินๆ มองคนอื่นรอบข้าง จะได้พักสมองซักพัก คิดถึงวันข้างหน้า อยู่ที่นี่ก็ดี เดี๋ยวกลับเมืองไทยก็ดี ดีไปหมด ปล. ไปบอกสามีว่าไม่อยากกลับมาอยู่นี่ สามีคงเสียใจเหมือนกันนะคะ จากคุณ : อันเน่ เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 03:06:19 A:149.169.230.26 X: TicketID:141551

ความคิดเห็นที่ 19 เราก็เป็นบ้างในวันแรกๆที่กลับมาถึงอเมริกา คิดถึงพ่อกับแม่ คนที่บ้าน แต่ไม่ได้คิดถึงสภาพแวดล้อมเมืองไทยเท่าไร มันวุ่นวายไม่ค่อยสงบ เพราะที่บ้านคนเดินเข้าเดินออกวันๆเยอะมาก ชอบอยู่แบบที่อเมริกามากกว่า อยู่บ้านเงียบๆกับลูกสามี จากคุณ : SFO-CNX เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 04:29:49

ความคิดเห็นที่ 20 ตอบคุณ : Lawanwadee  ค่ะ   เรากะสามีอยู่กันมาสิบปีได้ค่ะ   เคสของเราตอนนี้เหมือนกับอยู่กันแบบเพื่อน  มากกว่า   ไม่ได้เบื่อสามีค่ะ แต่บางที เหมือนกับว่ามันไม่มีอะไรที่หวือหวา  อะไรไปมากกว่านี้แล้ว   เราก็อายุมากแล้วค่ะ  สามสิบกว่าไปแล้ว  ไอ้เรื่องมีกิ๊กมีชู้นี่อะไรนี่ตัดไปได้เลยค่ะ  เราไม่มีความคิดแบบนี้ในหัวเลย   ถึงเมื่อก่อนจะมีแต่ว่าทางเนต  แต่ว่าเดี๋ยวนี้กลายเป็นเพื่อนสนิท  คุยกันได้ทุกเรื่องไปเลยมากกว่า คือยังเคารพรักสามีและให้เกียรติ เค้าทุกอย่างค่ะ   แต่ไอ้เรื่องบ้าดาราอะไรนี่ยังว่ามีบ้าง พอหัวใจกระชุ่มกระชวยไปวันๆค่ะ เราเองก็มีความสุขกับครอบครัวดีน่ะ   ถ้าไม่กลับเมืองไทย อาการจิตตกของเรามันจะไม่เกิด   ยังงัยก็ขอบคุณทุกท่านสำหรับคำแนะนำนะคะ     อยากไห้กิฟค่ะแต่กิฟเรามันหมดไปซะแล้ว   จริงๆเราอยากจะกลับไทยนานๆ  แต่ติดที่ว่าลูกสาม แล้วคนเล็กยังแค่ขวบครึ่ง    คนโตยังต้องกลับมาเรียนพิเศษค่ะ เลยอยู่นานแบบทุกครั้งไม่ได้   ปรกติจะกลับครั้งละอย่างมากเดือนนึงไปเลย  เราก็ยังไม่เคยเบื่อเมืองไทยเลยค่ะ   วันจะกลับยังนั่งเศร้าซึมเป็นอิบ้าแทบทุกครั้ง  แต่ลูกๆเค้าก็ดีใจค่ะได้กลับบ้านกัน   ชีวิตเราที่นี่  ถ้าไม่มีเนตเราคง เหงาเซ็งตายแน่ๆ  เพราะเพื่อนบ้านนี่แทบไม่มีเลย  ชีวิตที่นี่ดูมันโดดเดี่ยวแบบตัวใครตัวมันจริงๆ   ยังงัยก็ชอบสังตมแบบบ้านเรามากกว่าน่ะ ขอบคุณทุกท่านมากเลยค่ะ  ระบายไปซะเยอะเลยสบายใจมากขึ้นแล้วค่ะ ปอลอ  เข้ามาปรับหน้าให้มันดูอ่านง่ายขึ้นค่ะ แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 52 06:58:40 จากคุณ : เราอุ้มนะ เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 06:45:52

ความคิดเห็นที่ 21 ดิฉันก็อาการเดียวกับคุณนั่นล่ะค่ะ กว่าจะผ่านมาได้อดทนอย่างที่ไม่เคยอดทนอะไรขนาดนี้เลยในชีวิต ยังจำทุกอย่างได้ทั้งหมด ว่าจิตใจเเย่ขนาดไหนกว่าจะผ่านมาได้ สามีก็เเสนดีพยายามเอาใจทุกอย่าง ร้านไทย เอเชียไกลเเค่ไหนก็พาไป       ใจดิฉันไม่เคยมีความสุขที่นั่นเลย ถึงสุขก็น้อยเต็มทีห่อเหียว อยู่เเบบหายใจทิ้งไปวันๆ เราไม่มีลูกด้วยกัน พอได้ทำงานมีรายได้ก็มีความสุขขึ้นมาบ้าง ไม่เบื่อที่บ้าน เเต่พอสักพักก็กลับมามีอาการเดิมอยากจะทิ้งทุกอย่างกลับบ้าน อดทนมา5ปี ตอนนี้อยู่ไทยเเล้วค่ะ      แต่ว่าไปอยู่มา2รัฐ อากาศก็มีส่วนค่ะตอนอยู่ฟลอริด้าค่อนข้างมีความสุขกับชีวิตที่นั่นมากกว่าเมืองที่มีหิมะ ไม่ชอบที่ที่มีหิมะจิตใจหดหู่        เเต่จริงๆพอมาอยู่ไทยก็คิดถึงเมกาค่ะ แต่ชอบที่จะไปอยู่สองสามเดือนมากกว่าต่อปี        เเต่คุณยังดีน่ะที่บอกว่าถ้าไม่ได้กลับไทยอาการเเบบนี้ก็จะไม่เกิด สักพักก็คงจะดีขึ้นนึกถึงลูกมากๆค่ะ จากคุณ : เวนิซ เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 08:03:24

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีค่ะคุณอุ้ม คุณคงจะโฮมซิกน่ะค่ะ  ถ้ากลับเมืองไทยแล้วกลับมาอังกฤษเปิ้ลก็เป็นเหมือนกัน ตอนเครื่องบินจะขึ้นนี่ใจมันโหวงๆไปเลย  กลับมาก็คิดถึงหลานสาว เพิ่งจะสามขวบแต่พูดเป็นต่อยหอย อาอี๊ยังงั้นอาอี๊ยังงี๊จะไม่ให้อาอี๊หลงได้ยังไง ไหนจะห่วงหมาแก่ๆสองตัวไหนจะคิดถึงครอบครัวที่เมืองไทย แต่ตอนอยู่เมืองไทยก็อดเป็นห่วงสามีห่วงงานแล้วก็ห่วงหมาไม่ได้เหมือนกัน  มันห่วงหน้าพะวงหลังน่ะค่ะ ขอแนะนำให้ปลูกผักทำสวนค่ะ  พอดีเปิ้ลเอาเมล็ดพืชผักสวนครัวติดตัวกลับมาบ้าง พอปลูกแล้วมันขึ้นมางอกงามดีก็พอให้คลายคิดถึงบ้านไปบ้าง ปลูกไปสักพักมันจะเพลินค่ะ  ใจก็เย็นลงสุขภาพจิตก็ดีขึ้น ถ้างอกงามเหลือเฟือก็สามารถแบ่งปันให้คนอื่นๆเอาไปช่วยเลี้ยงได้อีกนะคะ  ได้เพื่อนใหม่น่ารักๆเพิ่มขึ้นมาอีกจม ถ้ายังไงสนใจจะลองปลูกดูขอให้บอกนะคะ  เปิ้ลยังพอมีเมล็ดเหลืออยู่บ้าง จะส่งให้ไปลองปลูกดูค่ะ   แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 52 11:28:15 จากคุณ : หมูหนาว เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 11:26:53

ความคิดเห็นที่ 23 ^ ^ ^ ^ ต้องขอบคุณมากๆเลยค่ะคุณเปิ้ล   บ้านเราสวนเล็กนิดเดียวเองค่ะ  ปลูกอะไรไม่ได้เยอะเลย   อีกอย่างสามีเราก็ปลูกต้นไม้ไหญ่ไปซะครึ่งสวน ส่วนมากเราจะชอบปลูกดอกไม้ช่วงก่อนหน้าร้อนมากๆ   วันนี้รู้สึกอาการดีขึ้นเยอะเลยค่ะ  เมื่อวานจิตตกหดหู่จริงๆ  แล้ววันนี้ก็อ้าว  ประจำเดือนมา   เลยมานึกขึ้นได้น่าจะอาการก่อนมีประจำเดือนด้วยค่ะ เลยทำให้เกิดอาการแบบนี้ขึ้นไปอีก   ขอบคุณมากเลยค่ะ จากคุณ : เราอุ้มนะ เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 12:27:46

ความคิดเห็นที่ 24 มาอยู่แรกๆเป็นมากค่ะ ตอนนี้ไปกทม. 2 อาทิตย์ ก็อยากไปต่างจังหวัดหรือกลับมาเยอรมันค่ะ กลายเป็นคนบ้านนอกไปแล้ว อยู่เมืองแล้วมันวุ่นวาย ถ้าเกษียณคงจะหาที่ปลูกกระท่อมน้อยปลายนาค่ะ จากคุณ : พริกน้ำส้ม เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 14:57:29

ความคิดเห็นที่ 25 เป็นเหมือน จขกท เด๊ะเลยค่ะ เราชอบเมืองใหญ่ และเคยชินกับชิวิตยุ่งๆ มันส์ ๆในเมืองไทย พอมาอยู่เมืองที่เงียบๆ ทำให้รู้สึกหดหู่ในบางครั้ง อยากเป็นแบบคุณ พริกน้ำส้มจัง จะได้ไม่ต้องรู้สึกเบื่อที่ๆเราอยู่ในตอนนี้ จริงๆชอบไปเที่ยวที่สงบๆ อย่างทะเล ภูเขาเหมือนกันนะคะ แต่แค่ไม่กี่วันนะ พอต้องมาอยู่เป็นปีๆแล้ว เหงาอ่ะ จากคุณ : :) (kiriya) เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 22:50:06

ความคิดเห็นที่ 26 เป็นเหมือนกัน เราไม่มีลูกนะ อยู่เมืองไทยประมาณ 7 เดือน อยู่เมกา 5 เดือน กลับถึงเมกาได้สองอาทิตย์ ก็คิดถึงกรุงเทพแล้วค่ะ สามีเราก็เป็น แต่เราเป็นหนักกว่า เพราะเพื่อนเราอยู่ทางโน้นเยอะ ก็พยายามนะคะ มีบ้างที่เศร้า ช่วงนี้เลยกำลังเศร้า ก็ต้องหากิจกรรมทำให้หายเศร้า ไปเที่ยวบ้าง เข้าป่าบ้าง จากคุณ : where ever เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 01:36:57

ความคิดเห็นที่ 27 สวัสวดีค่ะ คุณเราอุ้มนะ จำได้เป็นแฟนคลับของคุณอุ้ม ชอบมาก กระทู้ของคุณจัดสวนในพิ้นที่บริเวณเล็กๆๆๆ(คล้ายสวนญี่ปุ่น เรายังเฃ็ฟไว้) คนเราก็มีหลายอารมณ์ แหะ แหะ อยากกลับไปอยู่เมืองไทย แต่ติดหลายอย่าง ทำให้ไปไม่ได้ เวลาว่างออกไปเที่ยวค่ะ หน้าร้อนสถานที่เที่ยวมีเยอะ ไปเที่ยวทุกอาทิตย์ ไปทะเล ภูเขา ไปเดินป่า สนุกค่ะ อยากทำอะไรต้องรีบทำ เดี๋ยวแก่แล้วเดินไม่ไหว(แหะแหะ ตอนนี้ก็แก่แล้วใจสู้อิ อิ)พอเดินถึงยอดเขา มันเห็นวิว มันสวย ลมพัดเย็นมองลงไปข้างล่าง เห็นต้นไม้สุดสายตา มีหมอกเมฆลอยบางๆบนต้นไม้(ป่า)รู้สึกมีความสุขค่ะ ชอบมากหน้าร้อยที่นี่ จากคุณ : pim aloha เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 13:07:13

ความคิดเห็นที่ 28 กลับมาถ่ายรูปสิคุณอุ้ม จากคุณ : ta/'o-o/' เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 16:18:44

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณทุกคนมากๆเลยค่ะ   คำแนะนำทุกท่านเป็นประโยชน์มากๆ   คุณพิม อโลฮ่าคะ  ขอบคุณนะคะ  ที่เคยเซบกระทู้เราไว้  เราเลยลืมไปเลยค่ะ   เอกระทู้ไหนหว่า   ลืมจริงๆค่ะ   ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกันนะคะ คุณ  ตา ขอบคุณค่ะ ให้กลับมาถ่ายรูปอีก ตอนนี้มีแต่กล้องปอ๊กแป๊กค่ะ  ถ่ายแต่รูปเด้กๆที่บ้านไปวันๆ   สำหรับคุณจขกท. คิดว่า คุณต้องเติมความฝัน และความหวังของคุณในการ ใช้ชีวิตต่างแดนเพิ่มอีกหน่อยค่ะ หากคุณขาดมันแล้ว คุณจะรู้สึกท้อแท้ ห่อเหี่ยว หากคุณมีความหวัง จิตใจจะเบิกบาน และจะมุ่งไปที่จุดนั้น เพื่อทำให้มันสำเร็จ ลองคิดดูนะคะ จะเติมอะไรลงไปในใจให้รู้สึกสดชื่นขึ้นนะคะ คุณ : noyne  คอมเม็นนี้  เราจะลองหาความฝันไหม่ๆดู ตอนนี้เลยกำลังคิดจะลดน้ำหนักที่เพิ่มไปตอนกลับไทย มันขึ้นมาตั้งสามกิโล   กับ  ดูแลความสะอาดบ้าน จัดบ้านไหม่  หลังจากที่รกมากมาย   แล้วก็คงตั้งใจดูแล  ลูกๆมากขึ้น   ตอนนี้ลูกสาวกำลังน่ารักค่ะ   น่าหลงจริงๆ   คิดว่าต้องทำอะไรให้มันดีกว่าที่เป็นอยู่เพื่อเด็กๆเค้าไม่ใช่อยู่ไปวันๆแบบเมื่อก่อนแล้ว  ชีวิตเหี่ยวเฉาแย่  ถ้ามัวแต่จิตตก จากคุณ : เราอุ้มนะ เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 52 06:54:07

ความคิดเห็นที่ 30   เป็นธรรมดาค่ะ แรกๆตอนมาเมืองนอกก็ตื่นเต้น อยากดูโน่นดูนี่ น่าลิ้มลองไปสารพัด พอย่างเข้าเดือนที่ 3 เริ่มจะมีความเหงา คิดถึงเพื่อนๆ อาหารไทย อากาศบ้านเรา พออยู่ไปอยู่มาเริ่มชินค่ะ แรกๆที่ดิฉันมาเป็นฤดูใบไม้ผลิ เลยมีอะไรให้ตื่นตาตื่นใจมากๆ กิจกรรมกลางแจ้งก็เยอะตามด้วย ตอนนี้ติดอยู่เมืองนอกซะแล้ว เนื่องจากความสะดวกสบายหลายๆอย่าง มีรถขับ อากาศดีไม่ร้อน อยากไปไหนก็ได้ไป ร้านเอเชียก็ผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ด พอซัมเมอร์ก็พาลูกๆกลับไทย คนเราเนี่ยก็แปลกนะ บางทีอยู่เมืองนอกกลับคิดถึงเมืองไทย แต่พอไปอยู่ไทยจริงๆ อย่างดิฉันเนี่ยอยู่ไทย 2 เดือน ก็แอบบ่นคิดถึงเมืองนอกซะงั้น ไม่ได้คิดถึงแฟนนะ แต่คิดถึงแมวหมา คิดถึงดอกไม้ ผักสวนครัว กล้วแฟนไม่รดน้ำต้นไม้ให้ รวมทั้งความสะดวกสบายหลายๆอย่าง ไปเมืองไทยจะซื้ออะไรก็ต้องคิดก่อนซื้อทุกครั้ง กล้วสารพัด เหมือนคนคล้ายๆจะลืมตัว แต่ไม่ลืมตัว จากคุณ : วดี เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 52 17:21:22 A:68.50.161.108 X: TicketID:187525

ความคิดเห็นที่ 31   ไม่น่าหลงเข้ามาอ่านเลย ตอนแรกยังดีๆอยู่ พออ่านไปจิตตกเลย คิดถึงบ้านจับใจ น้ำตาจะไหลค่ะ ขอโทษไม่ได้เข้ามาช่วยคุณจขกท.อะไรเล๊ย จากคุณ : หลงเข้ามา เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 05:08:55 A:81.191.55.88 X: TicketID:230020

ความคิดเห็นที่ 32 ตอนกลับไปเมืองไทยครั้งเเรกหลังจากเเต่งงาน พอขึึ้นเเท็กซี่มาสนามบินปุ๊ป ร้องไห้เลยค่ะ พอตอนหลังไม่เป็นเเล้วนะคะ คงมีภูมิต้านทานมากขึ้น ร้องไห้ไปก็ทำให้สามีใจเสียไปด้วยเสียปล่าวปล่าว เราคิดว่าต้องยอมรับค่ะ เเต่งงานมาเองไม่ได้มีใครบังคับ เลือกเองก็ต้องยอมรับค่ะ กลับไปเมืองไทยบางทีก็เกิดอาการอยากกลับบ้านที่เมืองนอก อาจจะเป็นเพราะว่าชินกับสภาพเเวดล้อมทีนี่ไปเเล้ว ไม่ได้รู้สึกว่าที่นี่เเย่อะไรมาก ยิ่งพอตอนหลังออกไปทำงาน ทำให้ไม่มีเวลามานั่งคิดถึงบ้านเลยค่ะ เเค่ทำงานก็เหนื่อยเเล้ว สำหรับเรา เราคิดว่าเมืองไทยคือครอบครัวเรา เเต่ที่นี่ คือชีวิตจริงค่ะ จากคุณ : เมย์ (mayistheone) เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 12:49:58

ความคิดเห็นที่ 33 หาอะไรทำสนุกๆมั๊ยคะ ไป shopping หรือพาเจ้าตัวเล็กออกไปเที่ยวน่าจะได้ผลนะคะ จากคุณ : หนูนัท (NLN) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 06:59:43

ความคิดเห็นที่ 34 ทุกอย่างเป็นไปตามกาล... จากคุณ : Overseas เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 12:18:30

ความคิดเห็นที่ 35 เพิ่งเห็นกระทู้คุณเราอุ้มนะ....วันหลัง ที หอบ ลิงสามตัวไปเล่นด้วยมั้ยค่ะ..อาทิตย์ไหนว่างหลังไมค์มานะคะ.... จากคุณ : jeepang เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 52 10:55:43

ความคิดเห็นที่ 36 คุณ จขกท. บอกว่าอายุ 30 กว่าแก่แล้ว ทำเอาดิฉันสะดุ้งแถมเคืองนิดๆ...5555ล้อเล่นน่า...     ไม่รู้จะแนะอะไรดี.....      อยู่แถวเวอร์จิเนียหรือเปล่าค่ะ จะชวนลางานแม่บ้านไปเที่ยวนิวยอร์กไปเช้ากลับดึกสักวัน ลูกเต้าให้อยู่ช่วยคุณพ่อทำงานที่บ้านสร้างสัมพันธ์ฉันท์พ่อลูกกันไป...ไม่รู้จะช่วยได้บ้างไหมเนี่ย จากคุณ : แม่ขา เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 05:02:40