ความคิดเห็นที่ 1 แค่เริ่มต้นก็น่าสนใจแล้ว ปูเสื่อรอค่ะ อิอิ จากคุณ : zeazamean เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 08:08:15

ความคิดเห็นที่ 2 เอาเตียงผ้าใบ มานอนรอด้วย คนนน ... มาต่อเร็ว ๆนะครับ จขกท. จากคุณ : DurRezT เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 12:13:10

ความคิดเห็นที่ 3 มาปูเสื่อรอด้วยคนค่ะ ^^ จากคุณ : >ปั่มปั๊มซัง< เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 16:00:21

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณที่รอฟังครับ อิอิ ตอนนี้กำลังนั่งพิมพ์อยู่ร้านกาแฟอย่างสบายใจเฉิบ ขอโดดแลปสักวัน จากนั้นก็มาพิจารณาถึงสามข้อข้างบนนั้น ก็วิเคราะห์ออกมาว่า ข้อที่ 1. หมดตังค์ไปหลายแสนน๊า แถมอยู่แค่สามเดือนเอง ได้ใบประกาศการเรียนภาษาที่โน่นมาหนึ่งใบ ในส่วนของข้อสอง. มีทุนให้เรียนฟรีในไทย ได้เงินเดือนใช้ ได้วุฒิ ปโท อาจได้เข้าโครงการ WAT น่าสนๆๆๆๆๆ ในส่วนของข้อสาม...... งานก็สบ๊ายๆๆๆๆ เงินก็ดี เอาไงดีน๊าาาาาาา คิดว่าเพื่อนๆ คงรู้ตั้งแต่ชื่อเรื่องแล้วหละนะครับว่าผมคงเลือกข้อสอง เหอๆๆๆ และแล้วก็ลาออกจากงานประจำครับ มาเรียนต่อโท แล้วก็ขออนุญาต อจที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ ว่าจะเข้าโครงการ WAT ซึ่งท่านก็สนับสนุนอย่างเต็มที่ครับ แค่ทำแลปให้ดีก็แล้วกัน เย้ๆๆๆๆๆ สมหวังแล้ว จากนั้นก็หาข้อมูลทางอินเตอร์เน็ทเกี่ยวกะโครงการครับ ซึ่งตอนนั้นยังไม่รู้จักคลับ wat ในห้องไกลบ้านเลย เหอๆๆๆๆ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 16:48:46

ความคิดเห็นที่ 5 เอเจนซี่ คำคำนี้ สำคัญ ไฉน............ อย่างที่บอกนะครับว่าตอนนั้นยังไม่รู้จักคลับ wat ในห้องไกลบ้าน การเลือกเอเจนซี่ก็เลยอยู่ที่ความสะดวกครับ มีเอเจนซี่นึง มาเปิดบูทที่มอและเห็นว่าเค้ามีสาขาอยู่ที่นี่ก็เลยสมัครเลย ใจง่ายมาก อิอิ หลังจากสมัครแล้วถึงได้มารู้จักกะคลับนี้ครับ ซึ่งก็จะสาธยายถึงฤทธิ์ของเอเจนซี่ต่างๆ นา ใครเจอข้อดีข้อเสียของแต่ละเอเจนซี่ก็จะมาเล่าสู่กันฟัง ฉนั้นใครที่จะเลือกเอเจซี่ไหนก็สืบประวัติจากห้องนี้ให้ดีครับ เอเจนซี่ก็ได้แล้ว แล้วจะไปทำงานอะไรที่ไหนดีน๊าาาาาาา หลายๆ คนคงเป็นเหมือนผมนะครับเพราะไม่รู้อะไรมากมายกะเมกา จะไปที่ไหนถึงจะดี ไปที่ไหนถึงจะได้กำไรกลับมาเยอะๆ ซึ่งห้องนี้ก็ช่วยได้มากเหมือนกัน ความคิดในตอนแรกของผมนะครับ คือ จะไปในรัฐที่หนาว มีหิมะตกนานๆ เพราะไปทั้งทีก็อยากไปเจอหิมะ เพราะไมรู้ว่าจะได้ไปอีกมั้ย เหอๆ และอีกข้อที่สำคัญมากใตอนนั้นคือ MOney Money เหอๆๆๆๆ อะอะ หลายๆ คนก็คิด ผมรู้ อิอิ ห้องนี้ก็ทำให้ผมได้รู้จักกะ Bozeman Deaconess Hospital ครับ จากกระทู้ของคุณ Chonoi (จำได้จนถึงทุกวันนี้ 5555+++) ซึ่งจากกระทู้และการพูดคุยกะคุณ chonoi นั้นสามารถตอบปัญหาในสิ่งที่ผมต้องการในทุกสิ่ง อย่างที่บอกคือ หิมะ (สำคัญจริงๆ เลย เหอๆๆๆ) และ มันนี่ อิอิ และแล้วก็เลยตัดสินใจไปที่นี่แหละครับ """"Bozeman Deaconess Hospital""""""" จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 17:08:07

ความคิดเห็นที่ 6 ทำไมไม่โพสรูปไม่ได้อ่าาาาาาาา จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 17:20:21

ความคิดเห็นที่ 7 เย้ เข้ามารออ่านค่ะ พยายามทำตัวให้เหมือนกลับไป bozeman อีกครั้ง คิดถึงที่นั้นจังเลยยย เลยต้องอ่านกระทู้คุณ อยากให้รู้ว่ารัก ไปพลาง ๆ ก่อนนนนนน จากคุณ : Rainny7 เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 17:44:22

ความคิดเห็นที่ 8 ทำไมรูปไม่ขึ้นๆๆๆๆ ทำไงดี เหอๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 52 20:28:58 จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 20:28:28

ความคิดเห็นที่ 9 กว่าจะอั๊พได้ เหอๆๆๆๆๆๆๆ นี่รูป รพ ครับ แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 52 22:01:28 จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 21:59:41

ความคิดเห็นที่ 10 ^_^ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 22:04:02

ความคิดเห็นที่ 11 เมื่อเลือกสถานที่เสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็หาข้อมูลต่อในเรื่องของการสัมภาษณ์วีซ่า การออกตั๋วเครื่องบิน ซึ่งการไปในครั้งนี้ของผม เป็นแบบลุยเดี่ยว เลยต้องค้นหาข้อมูลมากๆ หน่อย ซึ่งในระหว่างรอวันสัมภาษณ์วีซ่านั้น มีงานอเมริกาแฟร์ หรืองานอะไรสักอย่างนี่แหละครับ จำชื่อไม่ได้ ที่จัดขึ้นที่พารากอน ถ้าใครที่ได้เข้าร่วมงานนี้ ก็จะได้ซื้อตั๋วในราคาพิเศษ แต่ข้อแม้ก็คือ ต้องรีบออกตั๋วครับ ตัวผมเองไม่ได้ร่วมงานครับ เพราะอยู่ต่างจังหวัด แต่ก็โทรตื้อพี่ที่โคเรียนแอร์ บ่อยๆ จนค่อนข้างสนิทกัน พี่เค้าก็เลยช่วยให้ได้ส่วนลด ตั้งห้าพัน  เท่ากับคนที่เข้าร่วมงาน อย่างที่บอกคือ ต้องออกตั๋วให้เร็ว ซึ่งตอนนั้นยังไม่ได้สัมภาษณ์วีซ่าเลยด้วย แต่ด้วยความงก ก็เลยออกตั๋วเลย.......เหอๆๆๆๆ ซึ่งก็มารู้ทีหลังอีกว่า หลายๆ คนในปีนั้นโดน cancel งานด้วย ถ้าเกิดว่าผมโดนในปีนั้น คงซวย ฉะนั้นปีนี้ก็ขอแนะนำหลายๆ คนนะครับว่า อย่ารีบร้อนเลยนะครับ ทำตาม step ดีกว่า ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาน ติดตามข่าวคราวให้ดีแล้วกันครับ ถ้ามีคำถามเกี๋ยวกับการจองตั๋วเครื่องบิน ทั้งในและต่างประเทศก็สอบถามได้ครับ ค่อนข้างรู้อยู่เพราะปีที่แล้วลุยเดี่ยวทำเองหมดเลย ขอออกตัวก่อนนะครับว่า ไม่ได้โฆษณาให้ใครนะครับ แค่แนะนำให้ ฟรีๆ เลยครับ หลังไมค์ได้นะ วันที่ 29 มกราคม 2552 สัมภาษณ์วีซ่า............ ตื่นเต้นมากๆๆๆๆๆๆๆ รอคอยวันนี้มานานแสนนาน เพราะโดนเลื่อนสัมภาษณ์วีซ่าตั้งสอบรอบ เพราะเอเจนซี่เอาดีเอสของผมไปไว้ไหนก็ไม่รู้ แล้วก็ต้องแจ้งทำใหม่ให้ผม วันนี้ตื่นเต้นมากจริงๆ ครับ เพราะเป็นวันที่จะบอกว่าคุณจะได้ไปหรือไม่ได้ไป อมริกา ซึ่งก็ผ่านไปได้ด้วยดีครับ วันที่ไปสอบสัมภาษณ์เด็กเวิร์คเยอะมากครับ เค้าก็ให้ท่องสคลิปเลย เพื่อเป็นการประหยัดเวลาในการสัมภาษณ์ว่า ชื่ออะไร อายุเท่าไหร่ เรียนที่ไหน ชั้นปีอะไร จุดประสงค์ที่ไปคืออะไร จะไปเวิร์คที่ไหน ไปทำหน้าที่อะไร นี่คือไดอะรอกที่เค้าให้ท่องไปบอกเจ้าหน้าที่สัมภาษณ์ครับ พอท่องเสร็จแล้ว เจ้าหน้าที่ก็จะยิงคำถามเพิ่มเติมบ้าง (ขอออกตัวก่อนนะครับว่าพูดได้ แต่ไม่เก่งแกรมมา ฉะนั้นอะไรที่พิมพ์เป็นภาษาอังกฤษไป แต่แกรมม่าไม่ได้ก็อย่าว่ากันนะ 5555555555++++++) เจ้าหน้าที่ก็ถามเพิ่มเติมว่า (พอดีตอนนั้นผมบอกว่าจะไปทำงานที่ Bozeman Montana) เจ้าหน้าที่ Do u know about the weater at Montana? เรา         Yes i know. เจ้าหน้าที่ Hot or cold? เรา        It's cold, a lot of snow in Montana. เจ้าหน้าที่ where is Montana? เรา         North america and close to Canada. เจ้าหน้าที่ Do u have sweater? เรา        Yes, i have one (ที่จริงยังไม่ซื้อ เหอๆๆ) เจ้าหน้าที่พูดเป็นภาษาไทย  "เอานิ้วโป้งซ้ายมาสแกนครับ" เราก็เอานิ้วมือสั่นๆ ของเราไปแสกน แล้วเค้าก็พูดว่า                  ok ur visa was approved and have a good trip!!!!! เย้.....................ฉั้นจะได้โกอินเตอร์แล้ววววววววววว จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 22:58:26

ความคิดเห็นที่ 12 ติมตาม ๆๆๆๆๆๆๆ จขกท อย่าหนีไปนอนก่อนน๊า จากคุณ : Champjang เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 23:21:14

ความคิดเห็นที่ 13 ติดตามอยู่นะครับ จากคุณ : Nerdybear เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 23:24:20

ความคิดเห็นที่ 14 เข้ามาต่อเร็วๆนะครับ ติดตามอยู่ครับ สงสัยไปจาไปบริษัทเดียวกันแน่ๆเลย แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 52 01:12:00 จากคุณ : เด็กบ้า V.9 เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 52 01:08:20

ความคิดเห็นที่ 15 มารออ่านต่อพรุ่งนี้นะค๊าาาาาา จากคุณ : Champjang เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 52 03:43:10

ความคิดเห็นที่ 16 จขกท. หายไปแล้วงับ จากคุณ : Mo-ars เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 52 20:45:15

ความคิดเห็นที่ 17 กลับมาแล้วครับ ทานข้าวกันยังเอ่ย วันที่ 7 มีนาคม ซื้อของต่างๆ ที่ยังขาดอยู่ แล้วก็แลกเงินครับเหนื่อยมากเลยช็อปจนถึงสองทุ่ม ตอนสามทุ่มพี่ชาย พี่สะใภ้ และเพื่อนพี่สะใภ้ ก็มาเลี้ยงส่ง ตอนนั้นจิตใจหวั่นๆ ยังไงไม่รู้ ทั้งอยากไปและไม่อยากไป ห้าทุ่มห้าสิบ....... ถึงสนามบินสุวรรณภูมิแล้วครับ พอเชคอินเสร็จก็มาลาครอบครัว แล้วน้ำตาก็คลอๆ เหอๆๆๆๆ พี่ชายมันเลยตัดบท ว่าจะรีบกลับแล้ว เพราะมันก็จะร้องเหมือนกัน (ได้ข่าวว่าคนไปส่ง champjung ร้องไห้ปะจ๊ะอิอิ) ตอนหกทุ่ม ซึ่งก็เป็นวันที่แปดมีนาแล้ว ก็เดินผ่านทางผู้โดยสารขาออกครับ ซึ่งก็มีเจ้าหน้าที่อยู่คอยตรวจพาสปอร์ต ดูตั๋วเครื่องบินเรา แล้วเค้าก็ถามว่า "จะไปไหน ไปทำไร" ผมก็ตอบว่า "ไปเมกา ไปทำงานเสริฟอาหาร กะโครงการ wat" เค้าก็บอกว่า "โครงการอะไรไม่เคยได้ยิน ไม่เคยรู้จักมาก่อนเลย" แล้วผมก็ต้องอธิบายใหญ่เเลยว่ามันเป็นโครงการ ....................... ..................................... .................................... พออธิบายจบและเอกสารก็ครบ พี่เค้าก็บอกว่าโชคดีนะน้อง แล้วก็แสตมป์วันที่ที่เราออกนอกประเทศให้เราครับ ในใจตอนนั้นก็ใจหายเหมือนกันว่า "เห้ย มีด่านนี้ด้วยเหรอ ไม่รู้มาก่อนเลย ถ้าตอบไม่ดีเค้าจะให้ฉั้นไปเมกามั้ยเนี่ย" จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 52 22:02:25

ความคิดเห็นที่ 18 00.15 น มานั่งรอเครื่อง ไฟล์ท KE 654 อย่างโดดเดี่ยว เดียวดาย เหงามากๆ ไม่รู้เพื่อนๆ เป็นมั้ยคือท้องมันจะโหวงๆ มวนๆ หวิวๆ ยังไงไม่รู้ สำนวนฝรั่งที่ว่า I have butterflies in my stomach มันใช้อธิบายได้จริงๆ เหมือนกะผีเสื้อมาบินอยู่ในท้องเลย จิตใจตอนนั้นมันควบคุมยากจริงๆ นะครับ ไม่ได้แหลนะ จริงๆ เลย เหอๆๆๆๆๆ ซึ่งระหว่างที่รอนั้นก็มีฝรั่งอยู่สองคนครับ คอยตะโกนสวัสดีครับ ผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาอย่างร่าเริง ก็แก้เครียดได้ในระดับหนึ่งครับ  ^_^ แต่อารมณ์เหงาก็ยังคงกัดกินหัวใจผมอยู่ครับ (เวอร์อีกแล้ว อิอิ) แล้วก็ถามตัวเองครับว่า "จะไปจริงเหรอ เราจะได้ไปแล้วเหรอ" ทำไมจู่ๆ ก็มีคำถามนี้เกิดขึ้นก็ไม่รู้ ทั้งๆ ที่ก็รอคอยวันนี้มานานแสนนาน ซึ่งก็โชคดีครับที่มีโทรศัพท์ติดตัวมาด้วย ก็โทรหาเพื่อน เพื่อนก็ให้กำลังใจ และคอยคุยกะเรา จนได้ขึ้นเครื่องครับ ซึ่งเพื่อนๆ ก็อย่าลืมติดโทรศัพท์กะที่ชาร์ทไปด้วยนะครับ เอาไว้คุยแก้เหงาและใช้ปลุกตอนอยู่โน่นด้วยครับ และแล้วก็ได้ก้าวขึ้นเครื่องแล้วคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 52 22:24:39 จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 52 22:22:56

ความคิดเห็นที่ 19 บินแล้วๆๆๆๆ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 52 22:33:31

ความคิดเห็นที่ 20 แหม ๆๆๆ ก็คนมันต้องห่างกันนี่คะ มันก็ต้องรู้สึกเศร้าเป็นธรรมดา แต่ถึงตัวจะห่างไกล แต่ใจก็อยู่ใกล้กันนะค่ะ (แหวะ จะอ้วก!!!) อิอิ จากคุณ : Champjang เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 52 22:43:04

ความคิดเห็นที่ 21 Waiting you back and continue your pantip's journey. จากคุณ : เด็กบ้า V.9 เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 52 23:30:35

ความคิดเห็นที่ 22   อ่านแล้ว คิดถึงตัวเองแฮะ ฮ้าๆ เราไป  Billings อ่ะ แต่ว่าโฉบๆๆ ไป บอสแมนนิดหน่อย ตอนไปเที่ยว แล้วบอสแมนเป็๋นไงมั้งค่ะ ? เห็นเพื่อนเราที่บิลลิงส์บอกว่า หนาวว่าทีบิลลิงส์อีก เหอะๆๆ คิดถึงเนอะ มอนทาน่า ฮาๆๆ แต่โดนสัมภาษณ์วิซ่าคำถามเดียวกันเลยอ่ะ รู้มั้ยอากาศเป็นไงที่มอนทาน่า แถมถามอีก ทำไมอยากไป ฮาๆๆๆ แต่ตอนที่สนามบิน อีนี้เสร่อมาก มัวแต่ไปสายลืมนั้นลืมนี้ ไม่ได้จัดไง ฮาๆ จนสุดท้่ายพี่กราวเดินมาบอกว่า น้องครับ เข้าเกทได้แล้ว จากคุณ : eve_mm เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 12:01:56

ความคิดเห็นที่ 23 โอ้วววว อ่านแล้ว สนุกจังงง รออ่านต่อนะครับ อิอิ.. จากคุณ : vsjmu เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 18:10:22

ความคิดเห็นที่ 24 อยากคุยกับเจ้าของกระทุ้จังเลยครับ ส่งข้อความไปหลังไมค์แล้วนะคับ ยังไงคุยกันในเอ็มนะครับ จากคุณ : เด็กบ้า V.9 เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 21:07:56

ความคิดเห็นที่ 25 อ่านแล้วสนุกดี ชอบจัง^^อยากเขียนบ้าง แต่ขี้เกี๊ยจ ขี้เกียจ  แหะๆ  = =" จากคุณ : Beach Babii เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 21:48:05

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณที่ติดตามนะครับ ขอบคุณกับคำชม ใครอยากแจม อยากเพิ่มเติมอะไรก็เชิญเลยนะครับ ดีใจจัง คนเริ่มครึกครื้นขึ้นบ้าง ................................................................ มามา มาต่อกัน จากที่เคยนั่งเฉพาะ domestic flight ที่เป็นเครื่องบินลำเล็กๆ พอมาเจอแบบอินเตอร์ก็รู้สึกว่า "โอ้ มันใหญ่จริงๆ เลยหวะ" 5555+ สายการบินที่เลือกตอนนั้นคือโคเรียนแอร์ครับ ราคาแพงหน่อย แต่ก็ยอมจ่าย เพราะอยาก stopover ที่เกาหลีครับ ซึ่งแอร์  หลายๆ คนก็คงชอบครับ เหมือนนางเอกเกาหลีเลยก็มี เออมีน้องที่ไปทำงานที่เดียวกัน อยู่บนลำนี้ด้วยครับอีกสองคน ชอบแอร์กันใหญ่เลย มันบอกว่ายังกะนางเอก วิชยูฮี เลย คนที่ดูซีรีย์เรื่องกับดักหัวใจยัยแม่มดคงรู้จักนะครับ ตายหละเหตุการณ์หลายๆ เหตุการณ์ที่จะเล่าต่อไปนี้ ตั้งแต่บนเครื่องจนถึงวันสุดท้ายที่เมกาและเกาหลี มีหลายๆ เรื่องที่เปิ่นๆ หน่อย อายจังเลย แต่อย่าถือสานะครับ เอาไว้เป็นครู จะได้ไม่เปิ่นแบบผม 55555555555555555555++++++++ แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 52 00:15:15 จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 23:34:41

ความคิดเห็นที่ 27 เปิ่นตั้งแต่ขอน้ำดื่มบนเครื่องแหละ 55555++++ พอนั่งเครื่องได้สักพักแอร์เค้าก็จะเสริร์ฟอาหารครับ น้ำที่ให้เรามาก็แก้วเล็กนิดเดียว ก็เลยกินไม่อิ่ม ก็เลยขอน้ำดื่มด้วยประโยคที่ว่า "May I have some dringing water?" ไม่รู้ว่าประโยคนี้ใช้ได้รึป่าวนะ เหอๆๆๆ ซึ่งถ้าหากว่าใช้ "May I have some water?" ก็คงจะได้กินแล้ว เจ๊แอร์คนงามก็เลยหันมาถามประมาณว่า What kind do you want? [บอกแล้วนะว่าไม่เก่งแกรมม่า ห้ามติๆๆๆๆๆ 555+++ เราก็เอ๊ะน้ำเนี่ยมีประเภทด้วยเหรอ ก็แบบตื่นเต้นอะนะ โกอินเตอร์คนเดียว ก็เลยตอบไปว่า Pure แล้วก็ยิ้ม แล้วเจ๊ก็ยิ้ม และเจ๊แกก็หายไป แล้วกลับมาพร้อมกระป๋องกระป๋องนึง กับNuts ถุงแดงๆ เล็กๆ อร่อยๆ สองถุง เราก็เซย์ แต้งกิ้ว และก็แปลกใจ น้ำทำไมเป็นแบบนี้ อ่านก็ไม่ออกเพราะเป็นภาษาเกาหลี ป้าชาวเกาหลีที่นั่งข้างๆ เห็นเรามองกระป๋องอยู่อย่างนั้น แกคงคิดว่าลูกผู้ดีตกยากจากไหน เปิดกระป๋องไม่เป็นเหรอ แล้วแกพูดภาษาเกาหลีออกมาแล้วก็เอากระป๋องผมไป แล้วก็เปิดให้ครับ ผมก็พูดแต้งกิ้วแล้วก็ยิ้มงามๆ ให้ป้าแก ผมก็เลยเทใส่แก้วเล็กที่มีอยู่เพื่อที่จะกินง่ายๆ ปรากฎว่าน้ำมันมีสีเหลือง มีฟองด้วย 555555555555 มันคือเบียร์ ครับ 5555555555555 ตอนที่บอกเจ๊แอร์ไปว่า pure เจ๊แกคงได้ยินเป็น beer พอดีมีเจ๊แอร์คนไทยเดินผ่าน เลยขอใหม่ เจ๊แกเลยขำ แล้วก็เอาน้ำมาให้ใหม่ครับ อายจัง 5555555555 แต่เจ๊แอร์คนงามก็มาหาอีกรอบนะครับ แล้วเจ๊แกก็ซอรี่ใหญ่เลย เราก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอกเจ๊ ขอเมาส์แก้เขินนิดๆ เผาน้องชายสองคนร่วมชะตาก่อน มันบอกว่ามันขออะไรสักอย่างนี่แหละแต่ได้ทิชชู่ อะแก้เขินได้นิดๆๆๆๆ อิอิ อาบน้ำก่อนนะครับ เดี๋ยวมาต่อๆๆๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 52 23:51:57 จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 52 23:51:04

ความคิดเห็นที่ 28 รออ่านอยู่นะ ของเราเรื่องมันยาว ขี้เกียจพิมพ์ อิอิ จากคุณ : หม่าม๊า รักบี้ & ป๊อกก่า เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 00:18:31

ความคิดเห็นที่ 29 แอดไปแล้วนะครับ คุณ เด็กบ้า V9 คืนนี้ขอปิดที่ข้อความนี้นะครับ นั่งเครื่องจาก bkk( 1.35) - ICN (8.30 am at Seoul naja) ซึ่งเวลาที่ใช้ประมาณ 5 ชม. เวลาที่ไทยตอนนั้นประมาณ 6.30 am เมื่อเหยียบแผ่นดินโสม นี่เหรอ 3 องศาเซลเซียส กระจอกหวะ ไม่หนาวหวะ เย็นสบายดี เหอๆๆๆๆๆๆๆๆ และเนื่องจากว่าผมจะต้องต่อเครื่องอีกทีตอนประมาณ 17.00 น ทางสายการบินเลยให้ไปพักที่โรงแรมก่อน ส่วนน้องสองคนซึ่งซื้อตั๋วของเดลต้า ซึ่งเป็นสายการบินที่โคกะโคเรียนแอร์ เค้าคงไม่ได้ทำเรื่องให้เลยไม่มีห้องพัก แต่ด้วยความสงสารกลัวน้องไม่มีที่อยู่กันระหว่างรอเครื่อง ก็เลยไปขอร้องเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่เค้าก็ใจดีนะครับ ให้ไปพักด้วยกันเฉยเลยทั้งสามคน ระหว่างที่พักผ่อน เราทั้งสามก็เดินตะเวนดูสถานที่รอบๆ แล้วก็ถ่ายรูปกัน จำประโยคข้างบนที่ว่า "นี่เหรอสามองศาได้มั้ยครับ" ตอนนี้ผมจะแข็งตายแล้วครับ 55555555 ก็ตอนนั้นสัมผัสกะอากาศนิดเดียว พอเดินนานๆ เนี่ยหนาวชะมัดเลย เหอๆๆๆๆ แล้วเราก็แวะซื้อมาม่ากะขนมกันจ่ายไป 2800 วอน มือสั่นเลย ไม่ใช่สั่นเพราะไม่เคยใช้เงินวอนนะ สั่นหนาว 55555 ระหว่างที่กินขนมกินข้าวอยู่ก็เปิดทีวีดูครับ เจอนิชคุณด้วย (ในทีวีนะ) อิอิ ตอนนี้ 17.00 น แล้ว มานั่งรอขึ้นเครื่องไป SEA คนเดียวที่เกท 7 เพราะสองคนนั้นต้องบินไปที่แอลเอ ก่อน เซ็งเลย ตอนนี้ท้องยังมวนๆ ยังโหวงเหวงอยู่เลยครับ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 01:02:45

ความคิดเห็นที่ 30 รออ่านนะค่ะ >.< จากคุณ : >ปั่มปั๊มซัง< เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 06:11:29

ความคิดเห็นที่ 31 โอ้วววว เริ่มสนุกแล้วววววว รออ่านต่อออออนะคราบบบบ อ่านแล้วก็อยากไปมั้งจัง แต่เรา โง่ Eng ประมาณว่า ถ้าเขาพูดมาเร็วๆแต่โง่รับประทานเลย แต่เราเคยทำแม็คที่เมืองไทย เวลาฝรั่งมาสั่งอาหารก็พอฟังออกนะ อิอิ.. จากคุณ : vsjmu เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 10:36:21

ความคิดเห็นที่ 32 แหม..ๆ คุณพี่ขา จริงแล้วมีเรื่องปล่อยไก่ตรึมก่อน หน้านั้นอีกเหรอคะเนี่ย ^^ สรุป เลยละกัน ว่าคุณน้องคิดถึงมากๆเลยค่ะ ^^ จากคุณ : verycherry เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 13:05:39

ความคิดเห็นที่ 33 คุณ จขกท ครับ ถามไรหน่อยครับ พอดี วันนี้ผมก้ไปสัมภาษณ์มา เเล้ว เลือกงาน สรุป สัมภาษณ์ ผ่าน ได้งานที่ต้องการครับ คือ เด็กเสริฟ เเต่เห็น rate แล้ว 3 เหรียญเอง เเต่เค้าบอกว่าไม่ต้องเเปลกใจ ได้ทิป เยอะมากๆๆ จิงปะครับ เพราะผมจะไปทำครับ จากคุณ : .. (Sarun Kim) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 17:57:57

ความคิดเห็นที่ 34 คุณ Sarun Kim ไปกับเอเจ้นไหนอ่ะคะ คือว่ามีนะคะงานแบบนี้ที่ได้เรตน้อย แต่อาศัยทิปเป็นหลัก แต่แชมป์ว่ามันไม่ตายตัวค่ะ กลัวว่าถ้าวันไหนไม่ได้ทิปแล้วเราจะอยู่ได้งัย !!!!!! จากคุณ : Champjang เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 18:04:08

ความคิดเห็นที่ 35 ไปกับ บริษัท เล็กๆอะครับ ที่ชื่อ Kool http://www.kool-world.com/kool-program คือผมว่าดีอะ บริษัทเค้าบอกเล็กรับแค่ 200 แต่ดูแลทั่วถึง เค้าบอกครับ แต่ที่สงสัยคือ เลท มันต่ำไปไม๊ เเต่เค้าบอกว่า ได้ทิป เยอะยู่แล้ว ไม่ต้องกลัว จากคุณ : .. (Sarun Kim) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 20:06:08

ความคิดเห็นที่ 36 อ่อพอดีได้งานสองที่ร้านอาหาร ทิปเค้าได้เป็นกำเลยครับ (ถ้าคนเข้าร้านเยอะนะ) อิจฉาพวกเด็กเสริฟมาก ส่วนเรทเท่านี้ที่ร้านอาหารผมว่าปกติครับ ร้านที่ผมทำงานสองก็ได้ประมาณนี้ เค้าไปเน้นที่ทปปครับ ซึ่งทิปในแต่ละวันเท่าที่เห็นเนี่ย อิจฉามาก เป็นกอบเป็นกำเลย จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 20:28:28

ความคิดเห็นที่ 37 อ๋อครับ ไม่ทราบว่า อยากได้เมว พวกๆพี่ๆ ที่เคยไปทำ เป็น เด็ก เสริฟ อะครับ อยากจะปรึกษาไรนิดนึง อะครับ จากคุณ : Sarun Kim เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 20:31:03

ความคิดเห็นที่ 38 ต้องดูร้านอาหารด้วยค่ะ ว่าอาหารประเภทไหนราคาเท่าไหร่ เพราะอย่างน้อยๆ อาหารแพง เราก็จะได้ทิปเยอะด้วยค่ะ ตามธรรมเนียมคือ 10% ของค่าอาหารขึ้นไป เราว่าถ้าภาษาดี งานนี้เป็นงานที่สบายสุดๆๆๆๆ เงินเยอะด้วยค่ะ เรท 3$ ถือว่าเยอะแล้วนะคะ ปกติ 2$ เอง จากคุณ : minnie_mon เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 20:48:26

ความคิดเห็นที่ 39   ขอเมลล์คุณ อยากให้รู้ว่ารัก หน่อยค่ะ สนใจไปทำงานที่Bozeman Deaconess Hospital เหมือนกันค่ะ หริอรบกวนแอดเมลล์เราก็ได้นะ fa_ng_ii@hotmail.com จากคุณ : ฟาง เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 15:52:34 A:10.0.2.246 X:119.42.71.240 TicketID:230068

ความคิดเห็นที่ 40 แอดไปแล้วนะครับคุณฟาง --------- ช่วงนี้ยุ่งสัมมนา อั๊พช้าไม่ว่ากันนะครับ อะอะ มาบินต่อ จากเกาหลีมาถึงซีเอทเทิล ใช้เวลาประมาณ 11 ชมครับ แต่พอถึงแล้วก็ต้องต่อเครื่องไป เซาเลคซิตี้ แล้วก็บอสแมนอีก เห้อ.....เป็นการบินที่เหนื่อยมากกกกกกกกกกก เหยียบพื้นดินอเมริกาที่ Seattle.......... พอลงเครื่องที่ซีเอทเทิลแล้วก็ต้องมารับกระเป๋าเพื่อต่อเครื่อง ภายในประเทศครับ ซึ่งตรงนี้แหละครับที่จะผ่าน ตม. ซึ่งก็จะถามโน่นถามนี่บ้าง ดูวีซ่า แล้วก็ดีเอส เค้าก็จะถามด้วยนะครับว่ามี ผลไม้ มีอาหารมาด้วยมั้ย ซึ่งคนส่วนมากก็จะตอบว่าโนกัน บนเครื่องจะมีแบบฟอร์มให้กรอกครับ ว่ามีของผิดสำแดงมาด้วยรึป่าว คนส่วนใหญ่ถึงแม้จะมีก็จะตอบโนครับ โชคดีก็ไม่โดนสุ่มตรวจ โชคร้ายตรวจเจอก็โดนปรับ หรือไม่ก็แค่โยนทิ้งครับ ผ่านจาก ตม. ก็มารอรับกระเป๋าที่สายพานครับ อนิจจา.....หลงลืม หากระเป๋าไม่เจอ กว่าจะมองเห็นกระเป๋าตัวเอง ก็เกือบท้ายๆ เลย เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากนั้นก็ลากกระเป๋าต่อแถวเผื่อที่จะผ่านด่านตรวจด่านสุดท้ายครับ โชคร้าย.......อีกแล้ว โชคร้ายที่มาต่อแถวป้าเจ้าหน้าที่ที่เข้มมาก สมมติต่อแถวสิบคน ป้าแกจะดึงมาตรวจสัก 9 คนเลยมั้ง เพราะคนข้างหน้าผมโดนป้าคนนี้ดึงมาหมดเลย ส่วนแถวอื่นอะ ปล่อยผ่านง่ายๆ เลย ป้าคนนี้แกถามผมว่า มีอาหารมาด้วยมั้ย มีผลไม้มาด้วยมั้ย ผมก็ตอบว่าไม่มี ป้าแกก็เลยว่า งั้นเดินตามเส้นสีเหลืองนี้ไป เพื่อให้เจ้าหน้าที่ตรวจกระเป๋า งานเข้าแล้วสิ.....อะไรกันเนี่ย...ยิ่งต้องไปต่อเครื่องไปเซ้าเลคซิตี้อยู่ เมื่อเดินตามเส้นเหลืองมา ก็เจอเจ้าหน้าที่ชายหน้าเหี้ยมๆ หน่อยถามเราว่า "เธอเอาอะไรมาเหรอ" เมื่อถึงจุดนี้แล้วผมคงโกหกต่อไม่ได้ว่าไม่ได้เอาอาหารมา ผมเลยตอบไปว่า Some food เจ้าหน้าที่ What's kind of ur food? เรา        some noodle and.......(โจ้ก กะ ปลากระป๋องภาษาอังกฤษว่าไง             หว่า) ตอนนั้น จนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่รู้ว่าโจกกะปลากระป๋อง            เรียกว่าอะไร ก็เลยบอกว่า and some rice when u put boil             water in the rice you can eat it (นี่คือโจ๊กของเรา 555555) เจ้าหน้าที่  หน้างงๆ หน่อย ถามว่ามีไรอีกมั้ย เราตอบ     Fish in the can 555555+++++++ ก็คนมันไม่รู้เน๊าะ เหอๆ แล้วเจ้าหน้าที่ก็แสกนกระเป๋าเรา แล้วก็เลือก 1 ในสองใบนั้นไปค้น ซึ่งเราก็ไม่ได้กลัวครับ เพราะรู้ว่าไม่ได้เอาของผิดสำแดงมา แต่กลัวจะไปต่อเครื่องไม่ทันเท่านั้น แล้วก็ผ่านมาได้ด้วยดีครับ จากนั้นก็ต่อเครื่องมาเซาเลคซิตี้ ซึ่งก็อเมซซิ่งมาก มาเจอไอ้น้องร่วมชะตากรรมสองคนที่นี่ แล้วก็ต่อเครื่องจากที่นี่ไป BZN กันซึ่งเครื่องบินลำนี้ สนุกสนานมากแอร์ขี้เล่น ผู้โดยสารก็ขี้เล่น คุยกัน แซวกันตลอดการเดินทาง 45 นาทีจาก SLC-BZN และแล้วเราก็ไปถึง Bozeman ด้วยกันอย่างปลอดภัยครับ แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 52 20:35:50 จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 20:28:56

ความคิดเห็นที่ 41 โฉมหน้าผู้เข้ารอบ 14 คนครับ อิอิ ที่จริง 15 คนนะครับ แต่อีกคนนึงย้ายไปอยู่ดาวน์ทาวน์ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 20:53:46

ความคิดเห็นที่ 42 สภาพห้องครับ Continental Motor Inn แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 52 21:17:55 จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 21:15:18

ความคิดเห็นที่ 43 อีกภาพ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 21:17:20

ความคิดเห็นที่ 44 ในห้องอีกภาพ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 21:27:25

ความคิดเห็นที่ 45 Continental Motor Inn ครับ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 21:30:29

ความคิดเห็นที่ 46 ภาพรวมอีกสักรูปก่อนนอน คิดถึงวันเวลาเก่าๆ จัง คิดถึงน้องๆ เลยเน้อ อิอิ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 21:34:54

ความคิดเห็นที่ 47 ขอแจมด้วยนะคะ จขกท ^^ ห้องที่อยู่กันสองคนแต่อาหารที่มีทั้งหมดเหมือนอยู่กัน 10 คน เหอๆๆๆๆๆๆๆ ปล. รูปข้างบนมีหน้าตาดีกว่านี้ก็ไม่เอามาเนอะ ชิ จากคุณ : Champjang เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 22:39:07

ความคิดเห็นที่ 48 ใกล้ ๆๆ ฝั่งนี้ของแชมป์ จากคุณ : Champjang เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 22:40:12

ความคิดเห็นที่ 49 ฝั่งนี้ของน้องรูมเมท จากคุณ : Champjang เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 22:40:44

ความคิดเห็นที่ 50 กล้วยขโมยมาจากที่ทำงานรึซื้อมาจ๊ะหนูแชมป์ อิอิ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 23:56:28

ความคิดเห็นที่ 51 นังรูมเมทมันอยากกินมากมันเลยซื้อมา ชิชิ !!! สมน้ำหน้ามัน ระยะหลังเลยขโมยมาให้มันกินประจำ จากคุณ : Champjang เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 02:36:05

ความคิดเห็นที่ 52 เริ่ม มันส์แล้วววววววววว ปล.ห้องพัก คล้ายๆๆของแฟนเลยอะครับ แต่แฟนผมอยู่ VA จากคุณ : vsjmu เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 17:31:17

ความคิดเห็นที่ 53 กินหมดมั๊ยคะนั่นน จากคุณ : minnie_mon เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 19:44:46

ความคิดเห็นที่ 54 อ่ะนะ โพสไม่ติด !!!!!! จากคุณ : Champjang เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 21:54:46

ความคิดเห็นที่ 55 พอมาถึงที่พักวันรุ่งขึ้นก็ไปทำ TB test ครับ โดยการฉีดสารอะไรไม่รู้ใส่แขนเรา แล้วเค้าจะดูรอยจากการฉีดยาครับ ซึ่งถ้าใครเกิดรอยเข้มๆ ขึ้นมาหละก้อ......... จะโดนจับไปเอ็กซ์เรย์ ซึ่งน้องคนนึงโดนด้วย หมอเค้าก็ขี้เล่นมาก บอกกับเราว่าเจรียมตัวเซย์กู๊ดบายเพื่อนได้เลย เหอๆๆๆๆๆ แต่พอผลออกมาว่าปกติ น้องคนนี้กลับเป็นผู้โชคดี ที่ไม่ต้องโดนเข็มที่สอง   (มีน้องชายฝั่งพระนครแอบร้องไห้ด้วย 5555++++ อย่าไปบอกมันนะว่าพี่เผามัน เม้นไฮว์ไฟว์แล้วไม่ตอบดีนัก อิอิ) ภาพนี้เป็นภาพเกินเดินขึ้นเนินเขา เล็กๆ เพื่อไปทำงานและก็ไปเอาเช็คครับ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 22:45:11

ความคิดเห็นที่ 56 เดินต่อ ยังไม่ถึง เหอๆ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 22:59:11

ความคิดเห็นที่ 57 15 คนที่ไปทำงานกะ Bozeman Deaconess Hospital จะแบ่งออกเป็น 1. ทำงานเสริฟที่ Aspenpoite กะ Birtchwood  = 6 คน 2. ทำเฮาส์ที่ Aspenpoite กะ Birtchwood  = 1 คน 3. ทำเฮาส์ที่ ที่ รพ   = 7 คน 4. พนักงานเก็บข้อมูลที่ รพ 1 คน สรุปเรื่องงาน พนักงานในข้อสองกะสี่จะได้ ชม ดีสุดคือ 40 ชม ต่อ สัปดาห์ พนักงานในข้อสาม ชม ประมาณ 25-33(มั้ง) ตารางกะค่อนข้างฟิกซ์ คือทำกะไหนก็ทำตั้งแต่สัปดาห์แรกจนสัปดาห์สุดท้าย ส่วนพนักงานในข้อหนึ่งก็ได้ประมาณ 25-33 มี 40 บ้างถ้าเกิดฟลุ๊ค ตารางดิ้นไปเรื่องเดี๋ยวเข้าเช้า เดี๋ยวเข้าบ่าย เดี๋ยวเข้าดึก แต่สบายและดีตรงที่ อยากกินอะไรก็กิน อยากเอาอะไรก็เอา และทุกอย่าง"ฟรี"ครับ ซึ่งจากนี้ต่อไปก็จะขอพูดถึงเฉพาะ Birchwood and Atpenpointe นะครับ เพราะได้ทำที่นี่ ส่วนใครที่มีข้อสงสัยกะตัว รพ ก็พอทราบนะครับ ถามได้ ถ้าตอบได้ก็จะตอบ ตอบไม่ได้ก็จะตอบเช่นกัน ว่า "ไม่ทราบครับ" 5555555555555555555555555555555 พูดเล่นน๊าาาาาาาาาา ถามได้ครับ นี่เป็นรูปที่ทำงานครับ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 23:14:06

ความคิดเห็นที่ 58 อะๆ ถูๆๆๆ อย่ามัวยิ้ม จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 23:16:49

ความคิดเห็นที่ 59 มีห้องสมุดอยู่ที่ทำงานด้วยครับ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 23:18:34

ความคิดเห็นที่ 60 มาแอบส่อง กระทู้ ^^ ป.ล.เลือกรูปที่น้อง ๆ ดูหน้าตาดีบ้างอะไรบ้างนะค่ะ จากคุณ : Champjang เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 23:19:15

ความคิดเห็นที่ 61 เดี๋ยววันพรุ่งนี้มาต่อรายละเอียดกัน วันนี้ขอนอนก่อนนะครับ ทิ้งท้ายกะภาพนี้ใครก็ไม่รู้ถ่าย แอบไปถ่ายที่ดาวน์ทาวน์ครับ เหอๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 52 23:25:50 จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 23:25:05

ความคิดเห็นที่ 62 เอาใหม่ๆ ภาพเล็กไป เหอๆๆ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 23:26:55

ความคิดเห็นที่ 63 ที่ Hillcrest จะแบ่งออกเป็น Aspenpointe กะ Birchwood ครับ โดยที่ Aspenpointe จะเป็นคนแก่ที่ยังพอช่วยเหลือตัวเองได้ ส่วนที่Birchwood จะเป็นคนแก่ที่แทบจะช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ จำแทบไม่ได้ว่าตัวเองเป็นคนแก่ก็มีครับ ถ้าได้เทคออร์เดอร์ที่นี่เอง จะเป็นงานที่หินมากเลย เหอๆๆ คนที่มาพักที่นี่จะเป็นคนที่มีฐานะครับ เค้าจะต้องจ่ายค่าที่พักเดือนละ 3000-5000 Dollar คิดเป็นเงินไทย็เดือนละแสนกว่าๆ เลยนะนั่น โอ้แม่เจ้า...........(เราทำงานสามเดือนยังได้ไม่ถึงนั่นเลย อิอิ) การเสิร์ฟเป็นการเสริฟแบบไม่ได้ทิปครับ เพราะเค้าเหมารวมในแต่ละเดือนที่เค้าจ่ายแล้ว ถ้าได้ทิปนี้คงรวยกันเลยหละ สำหรับเรทค่าจ้างที่นี่อยู่ที่ ชม ละ 9.56 ครับ ซึ่งก็นับว่าสูงพอสมควร แต่ถ้าทำตอนกลางคืนเรทก็ได้เพิ่มากขึ้นเป็น 11 กว่าๆ มั้งครับ วันนี้เดี๋ยวพาชอปในเมืองกะดูลักษณะอาหารการกินที่เรากินที่โน่นกันนะครับ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 14:46:46

ความคิดเห็นที่ 64 หิมะตกแล้วครับ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 14:47:43

ความคิดเห็นที่ 65 หิมะหนาเลย  หน๊าวๆ แต่ช๊อบๆๆ อิอิ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 14:48:57

ความคิดเห็นที่ 66 เดินไปเล่นเน็ทที่ห้องสมุดครับ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 14:49:42

ความคิดเห็นที่ 67 ระหว่างทางก็ของเต๊ท่าถ่ายรูปกันที่สวนข้างๆ ห้องสมุดนิดนึง ดูๆ ท่าแต่ละนาง อิอิ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 14:51:00

ความคิดเห็นที่ 68 มาดูอาหารการกินบ้างสิ๊ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 14:52:06

ความคิดเห็นที่ 69 ทายสิ๊อะไรหมดก่อน เฉลยๆๆๆๆๆ ไข่เจียวบ้านๆ เรานั่นเอง ที่โน่นอร่อยมากเมื่อเทียบกะอาหารเลี่ยนๆ ที่โน่น จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 14:53:42

ความคิดเห็นที่ 70 ยั่วน้ำลายมะ อิอิ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 14:54:34

ความคิดเห็นที่ 71 อันนี้ก็อร่อยได้มาจากที่ทำงานครับ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 14:55:35

ความคิดเห็นที่ 72 จากที่ทำงานอีก จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 14:56:18

ความคิดเห็นที่ 73 อะอีกอย่างจากที่ทำงาน จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 14:57:11

ความคิดเห็นที่ 74 อันนี้น้องสาวที่ กทม ภูมิใจนำเสนอ เป็นเมนูที่แบบว่าหมดเร็วจริงๆ ลาบๆๆๆๆๆ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 14:59:00

ความคิดเห็นที่ 75 อาหารการกินที่โน่นรับรองว่าไม่อดอยากปากแห้ง ตราบใดที่มีใครคนใดคนหนึ่งไปทำงานที่ Hillcrest เพราะเค้าจะขนมาเท่าที่ขนได้(และไม่อาย)555555 แล้วเราก็จะมารวมกันกินที่ห้อง 31 ซึ่งเป็นห้องของข้าพเจ้า เหอๆ เพราะเป็นห้องใหญ่สุด ช่วงแรกๆ จะปาร์ตี้กันบ่อยมาก เดี๋ยวคนนั้นเกิด เดี๋ยวคนนนี้เกิด ซึ่งก็เป็นข้อดีนะครั ที่เราสนิทกันเร็วขึ้น มีอะไรก็แบ่งกันกิน อยากกินกล้วยเหรอ อยากกินแอปเปิ้ลเหรอ อยากกินสัม สตอเบอรี่ ไอศครีม นม โยเกิร์ต ขนม แซนวิช บอกมา เดี๋ยวจัดให้(ขโมยมาให้) 5555555555555 สนุกครับที่นี่รับรอง แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 52 15:14:05 จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 15:07:14

ความคิดเห็นที่ 76 แหมไปบอกเค้าซะหมดเลยว่าขโมย เอ้ยยย !!! ขนกลับมาได้ ^^ แต่ขอบอกใครที่กลัวอดหรือไม่อายนั่นเอง 555 ขนกลับมาให้เต็มที่ เพราะเราไปอยู่แค่ 3 เดือนเท่านั้น เหอๆๆๆๆๆ ไม่ต้องคิดไรมาก ขนกลับมาเหอะทั้งกล้วย สตอเบอรี่ ส้ม ไอติมรสต่าง ๆ etc. จากคุณ : Champjang เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 18:45:28

ความคิดเห็นที่ 77 เฮ้ยยังมีคนอ่านอยู่ป่าววะแชมป์ เหอๆๆๆๆๆ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 19:27:29

ความคิดเห็นที่ 78 เย้ยยยย ดูมีความสุขอะ... จากคุณ : vsjmu เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 21:29:35

ความคิดเห็นที่ 79 อ่านสิครับ ...มารอ จขกท. เล่าต่อนะครับ ............................................... หุหุ ...ผมเคยเอากล้องออกมาถ่ายกลางหิมะ สักพัก กล้องพังครับ ..เหอะ ๆ เศร้าใจ ... แต่ก็คุ้มครับได้ภาพสวย ๆ กลับมา .... ...................................................... ที่ จขกท. อยู่ ก่อนหิมะตก หนาวมากมั้ยครับ ของผมก่อนตก หนาวมาก ๆ แต่พอ เริ่มตกก็ไม่หนาวแล้วอ่า จากคุณ : DurRezT เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 23:14:48

ความคิดเห็นที่ 80   อ่านแล้วคิดถึงเมกาจังเลย จากคุณ : ชื่อโอ๊ดอะ เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 16:55:19

ความคิดเห็นที่ 81 อยากไปอีกบ้างจังเลยคร้า...... คร้าวหน้าไป bozeman แล้วเลือกไปที่นี้บ้างดีกว่า ฮา ๆ ๆ จากคุณ : Rainny7 เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 52 17:46:48

ความคิดเห็นที่ 82   คุณ จขกท ไปกะ เอเจ้นไหนอ่าคะ อยากไปที่นี่ ปล.แกคำผิดจ้า แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 52 20:05:31 จากคุณ : สาวกรุงโรม เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 52 20:04:35

ความคิดเห็นที่ 83   หวัดดีค่ะ มาร่วมอ่ายด้วย แพรเองก้อจะไปปีหน้านี้แร้ว ยังมึนๆๆอยู่เรยจะเลือกที่ไหน งานอารายย พี่ๆๆที่ไปแร้วแนะนำด้วยยย แพรวา เครียดเล็กน้อยถึงปานกลาง ค่ะ ปล.เหนของกินแร้วอยากขนไปเยอะๆๆเรย จากคุณ : แพรวาซาบิ เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 00:57:24 A:119.46.60.249 X:119.46.60.226 TicketID:230898

ความคิดเห็นที่ 84 ขอโทษด้วยนะครับที่มาต่อช้ามากๆๆๆๆ เนื่องจากว่าเรียหนักมากครับ วันพุธนี้ก็ต้องเตรียมสัมมนาอีก หากจุดไหนที่เพื่อนๆ สงสัยก็หลังไมค์มาได้นะครับ ทราบก็จะตอบให้นะครับ คุณ DurRezT น่าเสียดายกล้องจัง แต่ก็คุ้มจริงๆ แหละครับครั้งหนึ่งในชีวิตที่ได้มีภาพความทรงจำดีๆ คุณโอ๊ดกะคุณเรนนี่7 ผมก็คิดถึงเมกาครับ อยากไปอีกไม่รู้จะมีโอกาสมั้ย เหอๆ ถึงคุณสาวกรุงโรม เอาไว้คุยกันหลังไมค์นะครับกะเรื่องเอเจนซี่ ส่วนคุณแพรวาถ้าสงสัยอะไรก็ถามได้นะครับเต็มใจที่จะตอบครับ _____________________________________________ อะมาต่อกัน หลังจากที่ทำงานมาสักหน่อยเราก็เริ่มหางานสองกันครับ หายากมากๆ ครับ ก็เนื่องจากศรษฐกิจเมกาไม่ดีนักในปีที่เราไป หานานมากครับ จนในที่สุด หนึ่งเดือนก่อนกลับไทย ผมก็ได้ที่ร้านอาหารครับ ไปล้างจาน เหอๆๆๆ ได้ชม ละ 7.5 ครับ  ทำสัปดาห์ละ 10 ชม แล้วก็มีทิปให้ด้วย แต่แล้วแต่เด็กเสิร์ฟเค้าจะให้นะครับ ก็คิดแค่ว่า เราไม่ได้ทำประจำ แค่เวลาสั้นๆ ก็เลยทำๆ ไปเพื่อที่จะด้เอาตังค์ไปเที่ยว อิอิ เมื่อได้งานสองแล้วก็ต้องไปบอกนายจ้างเราด้วยนะครับ เพื่อขอว่าวันเวลานี้ฉั้นขอออฟนะ ซึ่งหัวหน้างานก็ดีครับ เค้าก็จัดให้เราตามเวลาที่ขอ (แต่ขอเวลาเพิ่มเนี๊ยะ ยากมาก เหอๆๆๆ) ______________________________ สัปดาห์สุดท้ายที่บอสแมน เป็นสัปดาห์ที่เหนื่อยมากๆ ครับ ทั้งงาน ทั้งเที่ยว ทั้งปาร์ตี้ ได้นอนวันละสอง ชม ก็มี เพราะก่อนนอนเราก็จะมีหลายๆ เรื่องหลายๆ ประเด็นมาคุยกัน อิอิ ก็มันสัปดาห์สุดท้ายแล้วนี่นะ ภาพนี้เป็นวันสงกรานต์ที่โน่นครับ หิมะตกพอดีเลย 15 เมษายน จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 11:05:05

ความคิดเห็นที่ 85 เหาะได้ด้วย อิอิ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 11:05:46

ความคิดเห็นที่ 86 ตุ๊กตาหิมะที่เราปั้นขึ้นครับ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 11:06:39

ความคิดเห็นที่ 87 และสัปดาห์สุดท้ายเราก็ไปเที่ยวกันที่นี่ครับ Yellow Stone จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 11:07:45

ความคิดเห็นที่ 88 อีกภาพ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 11:08:38

ความคิดเห็นที่ 89 ผู้มีพระคุณ..... การใช้ชีวิตที่โน่นของเด็กไทยทั้งหมด คงจะไม่ราบรื่นนัก หากไม่มีเจ๊ก้อยกะเจ๊นอง สองแม่ครัวคนไทยที่คอยดูแลเทคแคร์เรา ตลอดระยะเวลาที่เราอยู่ที่โน่น คอยดูแลเรื่องอาหาร ให้คำปรึกษา ไปรับไปส่งในยามที่เราต้องการ เป็นที่ผึ่งของเราที่ดีมากๆ ตลอดระยะเวลาที่เราอยู่ที่โน่น ขอบคุณเจ๊ทั้งสองมากนะครับ แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 52 11:12:25 จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 11:11:54

ความคิดเห็นที่ 90 วันที่ 1 มิย 52 วันสุดท้ายที่ทำงาน วันสุดท้ายที่จะได้อยู่รวมกันแบบนี้ ที่ทำงานก็ร่ำลากันครับ น้ำตาคลอๆ ลิซ่า หัวหน้างานของเราก็ร้องไห้ใหญ่เลย ลากันแล้วลากันอีก ฝรั่งเนี่ยเวลาที่จะดูว่าเค้ารักเค้าจริงใจกับเรามั้ย ผมคิดว่าดูได้จากการกอดนะครับ ตอนลาเนี่ยเค้าจะกอดเราไว้ กอดไว้อยู่อย่างนั้นเลยครับ และก็ดึงเราไปแบบชิดเลยอยู่นานๆ แล้วก็จะพร่ำบอกกับเราอย่างนั้นอย่างนี้ เศร้าครับวันนั้น สองทุ่ม ยังไม่ได้เก็บกระเป๋าเลยครับ ทั้งๆ ที่วันพรุ่งนี้เช้าตรู่ ผมและเมทสองคนจะบินกันแล้ว เรามีปาร์ตี้กันเล็กๆ นั่งคุยกันเก็บของไปเรื่อยๆ จนถึงเช้าเลย ไม่ได้นอน ตีห้ากว่าๆ.............. งานเลี้ยงก็ย่อมมีวันเลิกลา วันเวลาที่ทำให้เราได้มาอยู่ด้วยกัน วันเวลาที่ทำให้เราได้พบกัน ได้รักกัน ได้มีความสุข ได้ทุกข์ ได้เศร้าด้วยกัน ตอนี้วันเวลาก็ทำให้เราได้แยกกันแล้วครับ (ขอเศร้านิดนึง) แล้วเพื่อนที่ทำงานก็มารับเราไปส่งที่สนามบินครับ ภาพปาร์ตี้ก่อนจากครับ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 11:28:25

ความคิดเห็นที่ 91 วันที่ 2 มิย ผมกะน้องเมทอีกสองคนก็ต้องแยกกันที่สนามบินครับ เพราะสองคนนั้นจะไปแอลเอส่วนผมจะไปเที่ยวไปหาเพื่อนที่ชิคาโก้ พอมาถึงสนามบินก็มันแต่ถ่ายรูปกัน แล้วก็ชะล่าใจ ไอ้น้องชายสองคนก็เลยตกเครื่อง น่าสงสารมาก ต้องเสียค่าปรับแล้วก็ต้องรอไปเที่ยวใหม่ แต่วันนั้นไม่ใช่แค่เมทผมสองคนนี้ที่ตกเครื่องนะครับ ยังมีน้องๆ คนไทยอีกตั้ง 4-5 คนที่ตกเครือง เศร้าแทน ผมก็เลยต้องได้ไปก่อน 7.30 เครื่องบินของผมก็บินขึ้นแล้วครับ อาลัยบอสแมนมากมาย เครื่องบินของผมดีเลย์ครึ่ง ชม ครับ เนื่องจากเที่ยวบินนี้จะพาผมไปยัง เดนเวอร์ แล้วผมต้องไปต่อเครื่องที่เดนเวอร์ไปชิคาโก้ และเนื่องจากเครื่องดีเลย์ครึ่ง ชม และผมต้องต่อเครื่องเวลา 10.15 น พนักงานจึงบอกกะผมว่าเมื่อเครื่องลงจอดที่ดีเวอร์ ให้วิ่งให้เร็วทีสุดเท่าที่จะวิ่งได้ ให้เหมือนกะมีไฟอยู่ที่เท้าเลยนะ ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรมากครับ แต่ตอนที่อยู่บนเครื่องนี่สิ เฮ้ย 9.30 แล้วเมื่อไหร่จะลงจอดวะ 9.45 น เริ่มลดระดับแล้ว 9.50 น ถึงพื้นแล้วๆ 10.00 น จอดสนิทแล้วที่ เกท 95 บอกตัวเองว่าต้องวิ่งไปต่อเครื่องที่เกท 32 ภายในเวลา 15 นาที ออกจากเครื่องแล้วก็คิดถึงคำพูดของพนักงานคนนั้นมากๆ เลยคับที่ว่า คุณจะต้องวิ่ง วิ่ง วิ่งให้เหมือนกะเท้าคุณติดไฟเลย โอ้แม่เจ้า ระยะทางจากเกท 95 มาเกท 32 มันไม่ใช่ใกล้ๆ ผมวิ่ง ผมเดินเร็ว ผมวิ่ง เหนื่อยมากกกกกกกกกกกกก ประมาณ 10.14 ผมมาถึงเกท 32 ครับ ผมเห็นท่อนำส่งผู้โดยสารขึ้นเครื่องพับเก็บ ผมก็คุยกะเจ้าหน้าที่เชคอินหญิงนางนั้น ด้วยอาการที่หอบ เหนื่อย เหนื่อยมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เจ๊แกก็บอกว่า "ฉั้นรู้ว่าเธอเหนื่อย ฉั้นรู้ว่าเธอวิ่ง ฉั้นรู้ว่าเธอรีบ แต่เราเพิ่งหยุดเชคอินประมาณห้านาทีที่ผ่านมา ฉั้นเสียใจด้วยนะ" ตอนนั้น พูดอะไรไม่ออกเลยครับ เหนื่อยมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หอบๆๆๆๆๆๆ เจ๊แกก็บอกอีกว่าให้ไปติดต่อ customer service เพื่อออกตั๋วใหม่ให้ แล้วผมก็มานั่งพักแถวๆ ที่ที่เชคอินแหละครับ เพราะเหนื่อยมากจริงๆ แล้วผมก็มองเห็นไฟล์ทบินของผมเทคออฟจากไปกะตา ตายหละแล้วเพื่อนของเราที่นัดให้มารับที่ชิคาโก้มันจะรู้มั้ยนะว่าเราตกเครื่อง!!!!!!!!!!!!!!!!! แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 52 15:52:26 จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 15:42:08

ความคิดเห็นที่ 92 พอนั่งพักตั้งสติได้สักห้านาที ก็มีเจ้าหน้าที่ชายคนหนึ่งครับแต่งตัวแบบว่า มองดูก็รู้ว่าคงจะระดับบิ๊กๆ หน่อย มายืนตรงเค้าเตอร์เชคอิน ผมก็เลยเข้าไปถามว่า จะมีเที่ยวบินไปชิคาโก้เที่ยวไหนที่เร็วที่สุดครับ เมื่อกี้ผมเพิ่งตกเครื่อง เจ้าหน้าที่ชายคนนั้นเลยวอไปหาเจ้าหน้าที่อีกคนนึง บอกว่ามีผู้โดยสารของเค้าตกเครื่อง จากนั้นเค้าก็ให้คำตอบกะผมว่า ให้ไปที่เกท 36 นะเครื่องบินใกล้จะออกแล้ว แล้วผมก็เดินออกจากเค้ามา แล้วเค้าก็ตะโกน วิ่งๆๆๆๆๆๆๆ ผมก็โอ้ย.....ยิ่งเหนื่อยๆ อยู่ แต่ก็ต้องวิ่งอีก เห้อเหนื่อยมากกกกกกก แล้วก็เลยมาเจอเจ้าหน้าที่หญิงที่เป็นเจ้าหน้าที่เชคอินตรงเกท 32 อะครับ เจ๊แกบอกว่าฉั้นบอกให้ไปเค้าเตอร์เซอวิซ แต่มีเจ้าหน้าที่ชายอีกคนนึงถามว่า มาจากเกท 32 เหรอ ผมก็ตอบว่าใช่ แล้วเค้าก็ปริ้นตั๋วใหม่ให้ผม แล้วก็บอกว่า คุณได้ที่นั่งแล้วไอ้หนู เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ จะได้ไปชิคาโก้แล้ว จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 15:51:37

ความคิดเห็นที่ 93 ความวัวยังไม่ทันหาย.....ความควายก็เข้ามาแทรก........เห้อ จากนั้นก็เดินขึ้นเครื่องบินของยูไนเตดแอร์ไลน์อีกรอบครับ เครืองบินที่บินไปชิคาโก้ลำใหญ่มากครับ ยังกะเที่ยวบินระหว่างประเทศเลย ผมก็ไปนั่งที่นั่งที่ผมได้มาใหม่ ข้างๆ ผช ดูเหมือนจะเป็นนักธุรกิจที่แระมาณจองเฟิร์สคลาสไม่ทัน (เดาเอานะ) เพราะเห็นเค้าเดินไปมาระหว่างเฟิร์สคลาสกะชั้นประหยัดบ่อยๆ มีเพื่อนเดินมาหาบ้าง ใช้คอมตลอดเวลา ระหว่างที่รอให้เครื่องบินเทคออฟอยู่นั้น ผมก็เริ่มเอะใจ.... ไหนบอกกะฉั้นว่าเครื่องบินจะบินในไม่กี่นาที แล้วนี่ฉั้นก็นั่งอยู่บนเครื่องนี้ประมาณ 20 นาทีแล้วก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะออก ผมก็เลยถามคนที่นั่งข้างๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นเหรอ เค้าก็บอกว่าไม่รู้แต่เครื่องบินดีเลย์มาเป็น ชม แล้ว ผมก็นั่งรอต่อไป...... จนมีประกาศบอกว่าเครื่องบินเที่ยวบินนี้ยกเลิกให้ไปต่อแถวเพื่อขอตั๋วบินเที่ยวใหม่ที่เค้าเตอร์เซอวิซ ผมก็เห้ย.............อะไรเนี่ย........อะไรจะซวยขนาดนี้ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 16:03:45

ความคิดเห็นที่ 94 คนไทยรึเปล่าาาาาาาาาาาาา????????????? เนื่องจากว่าจำนวนคนที่จะบินไปชิคาโก้นั้นมีจำนวนคนเยอะมาก ก็ต้องมายืนต่อแถวเพื่อที่จะออกตั๋วใบใหม่กันครับ ซึ่งระหว่างนั้นก็ทำให้ผมได้มีเพื่อนชาวเมกันพูดคุยกันไประหว่างรอออกตั๋ว หนึ่งชัั่วโมงครึ่ง ผ่านไป ผมยืนอยู่ตรงกลางแถวแล้วครับ การใช้เวลาติดต่อกะเจ้าหน้าที่กับผู้โดยสารนั้นนานมาก ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงนานนัก ผมอยากทราบความเป็นไปมาก ว่าเราจะได้ตั๋วมั้ย เราจะได้บินตอนไหน ภายในวันนี้มั้ย จากนั้นผมก็มองเห็น ชายคนหนึ่ง หน้าตาเนี่ย เอเชียแน่นอน และผมก็คิดว่าเค้าเป็นคนไทยแน่นอน ร้อยเปอร์เซ็น เค้าใช้เวลาติดต่อกะเจ้าหน้าที่อยู่นานพอสมควร แล้วเค้าก็ได้ตั๋วออกมาใบหนึ่ง ซึ่งตอนนั้นผมยืนอยู่ตรงทางออกพอดี เนื่องจากว่าผมต้องการทราบว่าความเป็นไปตอนนี้เป็นอย่างไร ได้บินวันนี้มั้ย ผมก็เลยถามเค้าเป็นภาษาไทย ย้ำนะครับว่าภาษาไทย ว่า "ขอโทษนะครับ ใช่คนไทยมั้ยครับ" ทราบมั้ยครับว่าเค้าตอบผมว่าอย่างไร เค้าตอบผมว่า NO แล้วก็เดินหายไปกะตา ผมก็เลยคิดว่า ไม่ใช่คนไทยแล้วฟังภาษาไทยออกได้ไง แล้วรู้ได้อย่างไรว่าประโยคนี้จะตอบ เยส หรือ โน เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หรือจะมองในแง่ดีก็คือ เค้าอาจจะเป็นคนลาวที่พอฟังภาษาไทยออกบ้าง หรือเค้าอาจจะเป็นคนสักที่ในเอเชียที่เรียนภาษาไทยมาบ้าง นี่คือในแง่ดีนะครับ เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : อยากให้รู้ว่ารัก เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 16:16:30

ความคิดเห็นที่ 95 รออ่านต่อค่า ^^ จากคุณ : >ปั่มปั๊มซัง< เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 19:51:33

ความคิดเห็นที่ 96   ช่วยแอดมาหน่อยได้ไหม คุณอยากให้รู้ว่ารัก เพราะตอนนี้ต้องการข้อมูลมากเรยค่ะ ขอบคุนนะค่ะ จากคุณ : แพรวา เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 23:49:40 A:119.46.60.249 X:119.46.60.226 TicketID:230898

ความคิดเห็นที่ 97   ลืมบอกเมลล์ค่ะ shisu_kok@hotmail.com ค่ะ จากคุณ : แพรวา เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 23:50:26 A:119.46.60.249 X:119.46.60.226 TicketID:230898

ความคิดเห็นที่ 98   shisu_kok@hotmail.com ค่ะ โทดทีพิมผิดค่ะ จากคุณ : แพรวา เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 23:51:27 A:119.46.60.249 X:119.46.60.226 TicketID:230898

ความคิดเห็นที่ 99 รออ่านต่อเน่อออออออออออออออออ จากคุณ : vsjmu เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 52 11:07:40