ความคิดเห็นที่ 1 โครงการ Work & Travel เป็นโครงการที่หลายๆคนสนใจโดยเฉพาะคนที่ไม่ได้ร่ำรวยมากมายแต่อยากได้ประสบการณ์ ครั้งหนึ่งในชีวิตที่จะได้ไปเมืองนอก ตอนเด็กๆเราเห็นคนอื่นๆไปเรียนเมืองนอกเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนและเคยกลับมานั่งถามตัวเอง "ชาตินี้กุจะได้นั่งเครื่องบินไหม" แต่คำตอบที่ได้กลับมาก็คือ "เลิกฝันลมๆแล้งๆดีกว่า" กลับมานั่งตั้งใจในส่วนที่เป็นจริงดีกว่า... แต่ตอนนี้มันกลับไม่ใช่...โครงการนี้กลับปลุกให้เราตื่นจากฝันลมๆแล้งๆอีกครั้งหนึ่ง ฝันที่คิดว่าไม่มีทางที่จะเป็นจริงแน่นอนและมันก็ชักจะเป็นจริง(ถึงแม้อีกว่าหลายเดือนก็ตาม) ครั้งแรกที่เคยเปรยให้แม่ฟัง(ช่วงที่บูมใหม่ๆ)แม่บอกว่า "มันจะหลอกแกไปใช้แรงงาน" ข่าวที่เด็กมหาลัยมหิดลทำพาสปอตร์หายในประเทศที่ไป stop over  แล้วต้องหนีเหมือนคนทำความผิด พ่อแม่ต้องบินตามลูกไป เชื่อไหม!   แม่เราตัดข่าวให้เราอ่าน เหมือนจะขู่ให้เรากลัวและได้ผลเราก็กลัวจริงๆ จนมาถึงวันนี้กลับยัดเยียดให้เราไป ทุกวันนี้ก็ยังงงเกิดอะไรขึ้น ฮ่าๆๆ บ้าเน๊อะ และเราก็ไปถึงแม้ว่าภาษามันจะโง่มากๆก็ตาม ขอเฟิมว่าโง่มากจริงๆ จากคุณ : ทะเลาะคือชอบ โต้ตอบคือรัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 13:20:35

ความคิดเห็นที่ 2 เริ่มต้นไม่สวย...กับการสอบข้อเขียน วันที่ 19 สิงหาคมที่ผ่าน มันถึงเวลาซะทีที่เราจะต้องเริ่มเป็นหนึ่งเดียวกับโครงการนี้(พูดเว่อร์จริงๆ) น้ำมีสอบรอบบ่ายค่ะที่ตึก SCB Park รีบตื่นแต่เช้าออกจากบ้านสิบโมงทั้งที่บ้านอยู่นน ไม่รู้รีบไปไหน(กลัวหลง^^)ไปขึ้นรถตู้ที่พันทิพ "เอาแล้วไงกุ รถตู้คันไหนล่ะเนี่ย" เดินวนอยู่ตั้งนานที่แท้แล้ว รถตู้มันไปจอดที่ใต้อาคารจอดรถที่นู่น วันนั้นอากาศก็ร้อน ใส่ชุดนักศึกษาอีกทั้งที่จริงแล้วในนั้นบอกว่าให้เราใส่ชุดสุภาพไปสอบแต่ชุดสุภาพของเขาเป็นยังไงไม่รู้จักมีแต่เสื้อยืดกางเกงยีนส์กลัวใส่ไปแล้วกลัวไม่ได้ไปสอบเลยตัดปัญหานักศึกษาสุภาพ(แต่พอไปถึงเสื้อยืดกางเกงยีนส์ตรึม) พอจับรถตู้ไปถึงที่นั่นประมาณ 11 โมงกว่าๆเดินวนหาร้านถ่ายเอกสารที่จะเอาไปเป็นหลักฐาน ไม่เจอเลยต้องไปถามพี่สาวยามที่นั่งอยู่ พี่ยามเลยบอกทาง เย้ ! ในที่สุดก็เจอแต่พอถ่ายเสร็จเกือบวางมวยกับคนถ่าย หน้าตาก็น่ารักท่าทางเป็นลูกเจ้าของร้าน หมวยๆหน่อย ถ่ายทรานสคลิปเราไม่ยอมถ่ายหน้าหลัง เราก็ไม่ได้ดูเพราะเห็นทุกร้านมันก็ถ่ายหน้าหลังทุกครั้ง พอเราเอากลับไปถ่ายใหม่ มันเจือกถ่ายกลับหัว พอเราเข้าไปท้วง ยัยหมวยนั่นตอกกลับมา "มันต้องถ่ายทีเดียวเลยน๊ะ ถ่ายรอบใหม่ก็ไม่รับประกันว่าจะตรงหน้าไหม" ดูมันพูด ถึงจะถ่ายกี่รอบ มันก็ต้องตั้งหน้ากระดาษกะให้ตรงแล้วจะมาโทษเราได้ไง เลยขี้เกียจต่อปากต่อคำเพราะตอนนั้นลืมเอาบัตรประชาชนมาถ่ายด้วย แล้วจะเข้าสอบได้ไหมเนี่ย ลืมจริงๆบัตรประชาชนมันอยู่ในกระเป๋าอีกใบ เลยต้อรอลุ้นอย่างเดียวว่าพี่โครงการจะเหวี่ยงเราออกมาไหม เมื่อเดินมาถึงหน้าห้องสอบเจอนักศึกษาหลายคนมาก มาเป็นกลุ่ม เรารึฉายเดี่ยว น่ารักเชียว เหงาก็เหงาไม่มีเพื่อนคุย นั่งเงียบ ไม่รู้จะคุยกับใคร ซักพักมีน้องมาทัก รู้ชื่อที่หลังชื่อ"น้องมุ้ย" น้องมุ้ยปีสาม มาคนเดียวเหมือนกัน เลยได้นั่งคุยกันว่าอยากไปรัฐไหน แลกเปลี่ยนข้อมูลไปเรื่อยจนถึงเวลาใกล้เข้าสอบก็เริ่มกลัวและ พี่โครงการจะเหวี่ยงกุออกไหมนิ ลืมทุกอย่างเลยเนี่ย น้ำกับน้องมุ้ย(เด็กที่มีปัญหาทั้งคู่)เดินเข้าไปคุยกับพี่ สรุปว่าพี่บอกว่า "ได้ค่ะ"  ยิ้มเลยเรา โล่งอก คิดอยู่ถ้าไม่ได้สงสัยต้องนั่งรถกลับแบบน้ำตาตกในเพราะความสะเพร่าของตัวเองที่เตรียมตัวไม่พร้อม เมื่อถึงเวลาสอบพี่ที่โครงการก็แนะนำโครงการให้ฟัง แจกเอกสาร แล้วก็แจกข้อสอบไปด้วย พี่ๆน่ารักจังเลยค่ะ และเมื่อถึงเวลาสอบน้ำนั่งคนที่ 56 หลังสุดนู่น หนาวก็หนาวดีน๊ะเตรียมผ้าผันคอผืนใหญ่มาเลยเอามาคลุมตัวได้ ข้อสอบเป็นช้อยส์ค่ะทั้งหมด 80 ข้อ ข้อ 1-49 ฟัง และ 50-80 อันนี้แกรมม่า ดูรูปภาพ ตอบเอ ตอนข้อ 1-20 นั่งอมยิ้ม ฟังแล้วติ๊กตามที่เราได้ยิน แม้หวานหมูจังฟะ กาฟึ่บๆๆแต่พอหลังชักซีด ให้ฟังครูกับนักเรียนพูดกันแล้วบอกว่าในที่มันพูดกันต้องการคำตอบอะไร บอกได้คำเดียว  "ไม่รู้เรื่อง" เลย นั่งงง ยอมรับตรงนี้ว่าเกลียดภาษาอังกฤษตั้งแต่มัธยมเลยไม่ใส่ใจเท่าไหร่ ตอนนั้นเริ่มแบบว่า "กุ นี่แหละตกข้อเขียนคนแรกชัวร์ของโครงการ" พอสอบเสร็จกลับบ้านมานอนเลย วันนี้เหนื่อยมากๆ เอ้อ!!! สิ่งที่ต้องเตรียมพร้อมก่อนไปสอบ 1. เตรียมเอกสารไปให้พร้อม อย่าคิดว่าจะไปถ่ายเอาดาบหน้า อาจจะเจอเคสคนถ่ายกวนส้นติงแบบน้ำก็ได้ 2. เตรียมผ้าพันคอ เสื้อกันหนาวไปด้วย หนาวอ่ะ 3. เตรียมประสาทหูให้พร้อม จากคุณ : ทะเลาะคือชอบ โต้ตอบคือรัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 13:26:52

ความคิดเห็นที่ 3 ประกาศข้อเขียนและการเลือกงาน (เซ่อจริงๆ) วันนี้อดทนรอไม่ไหวทำไมไม่ประกาศข้อเขียนเราซะที มันกังวลน๊ะเฟ้ยคนมันทำไม่ได้ เลยโทรไปที่บริษัทเลย พี่ๆก็เทคแคร์ดีๆพูดจาเพราะและหวังว่าจะเพราะแบบนี้ตลอดไปน๊ะค๊ะเพราะว่าเอกสารที่น้ำส่งไปไปรษณีย์มันถึงแล้วแต่ก็ยังไม่ประกาศก็เลยกลัวว่าจะสอบ"ตก" พอบ่ายๆพรีเซนต์งานกลุ่มเสร็จเลยออกมานั่งรอจับเวลามาฆ่าเล่นตั้งชั่วโมง เห็นเพื่อนที่ไปworkปั่นงานอะไรซักอย่างสงสัยเลยเดินเข้าไปดู โอ้!! พวกมันทำอะไรกันนี้ภาษาอังกฤษเต็มจอ ฮ่าๆๆ คนไม่ชิน ส่วนใหญ่เห็นแต่ไทย ก็นั่งฟังพวกมันพูด เลยจับใจความได้ว่ากำลังเลือกงานอยู่.... อ้าว!!!!!!: ซีดเลยกรู บริษัทเปิดให้เลือกตั้งแต่เที่ยงคืน เรายังนอนอุตุหลับไม่รู้เรื่อง(แต่ถึงรู้มันก็เลือกไม่ได้เพราะยังไม่ผ่านข้อเขียน)เอ๋อไปเลย ปกติก็เอ๋ออยู่แล้ว พอถึงตอนเย็นกลับบ้านไปก็เข้าเน๊ตเช๊ค "เย้!!!!!!!!!!" รอดอย่างปาฏิหารย์เพราะห้อยพระไปดีรุ่น "รอดอย่างปาฏิหารย์" เลยเข้าไปดูว่าตอนนี้เหลืองานเยอะไหม พระเจ้า!!!!! งานมีทั้งหมด 25 งาน (ไมน้อยจังฟะ)พอเข้าไปดูที่ว่างแต่ละงานพอสรุปได้ดังนี้ Update: 29/08/51   22.00 คร่าวๆน๊ะค๊ะ Seaworld dicover cove เหลือ 2 ที่ Silver Mountain เหลือ 9 ที่ (อันนี้บอกโจ่งแจ้งมาก No second Job กล้ามาก!!!) Fornance creek Inn เหลือ 5 ที่ Yellow stone เหลือ 5 ที่ Utha Regional เหลือ 5 ที่ Bargain beachwear เหลือ 2 ที่ Crowne plazza billing เหลือ 2 ที่ Stratton Mountain resort เหลือ 2 ที่ Maddox enterprise  เหลือ 2 ที่ เลยนั่งกลุ้มตั้งแต่เย็น กุมขมับ กลิ้งไปกลิ้งมา เอาไงดีฟะกุ ที่เห็นๆกุไม่รู้จักซักงาน ตายแน่ๆ โทรหานังนู๋แหวน(เพื่อนที่ไปด้วย)ก็ไม่รับสาย เลยเล่นเอ็มเจอเพื่อนที่เคยไปก็บอกว่างานที่เอามาลงน้อยมาก "มันกั๊ก"ฮ่าๆๆๆ คิดว่าตอนตุลามันต้องเอามาลงอีกแน่ นู๋แหวนโทรมาก็เลย "เอ้อ!!!ตุลาก็ตุลา เสี่ยงเอา รอเพื่อนอีกคนที่ยังไม่รอสอบ" เกาะกันไปดีกว่าไปสองคนไม่ดีเด๋วพากันตายหมู่ และเป็นประการฉะนี้แล สรุปว่า เขียนเล่าแต่ไม่ได้ให้ความรู้เลย จากคุณ : ทะเลาะคือชอบ โต้ตอบคือรัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 13:27:31

ความคิดเห็นที่ 4 ในที่สุดการเลือกงานของเราสองเกลอก็สิ้นสุดลง เมื่อวานเป็นวันแรกของการเลือกงาน work & travel ของโอเวอร์ซี โดยงานจะเปิดให้เลือกทางเว็บไซต์ตอน 00.01 ของวันที่ 7 ตุลาคม โดยรอบของน้ำกับอ้อมันยังไม่ถึงหรอกค่ะ  มันเป็นรอบเลือกงานวันที่ 17 เป็นรอบของตัวแทนนายจ้างมาสัมภาษณ์ แต่ก็อยากเข้าไปดูว่าบรรยากาศการจองรอบแรกของเด็ก work มันจะเป็นยังไง พูดง่ายๆ เจือกว่างั้นเหอะ ฮ่าๆๆ พอเข้าไปคลิ๊กใส่พาสอะไรเรียบร้อย ตึง!!!! เว็บล่ม กรี๊ดดดดดดดดด  กลุ้มเลย ปกติจะเป็นคนที่ทันคนอื่นตลอด ทำไมคราวนี้ไม่ทัน มันเจ็บใจ เลยโทรไปรายงานสถานการณ์ให้อ้อฟัง บทสนทนาสองสาว น้ำ: อ้อ เว็บล่ม แมร่งเข้าไม่ได้ อ้อ: เอ้ย จิงอ่ะ ทำไงดี น้ำ: ขนาดวันนี้เป็นวันธรรมดาน๊ะวันอังคาร คนเล่นเน๊ตน้อย แล้วของเราจองวันที่ 17 มันตรงกับวันศุกร์มันจะทันไหมเนี่ย อ้อ: เออ!! จริงว่ะ เริ่มเครียดแล้วน๊ะเนี่ย น้ำ: อ้อ แล้วถ้าเราไมได้ทำไงดี มองงานอื่นไว้ยังอ่ะ เขากลัวไม่ได้ ฮือๆๆ จะร้องแล้วน๊ะ อ้อ: ไม่ได้ก็ไม่เอางานอื่นอ่ะ ไปรอ Stand by คราวน์ ตอนสัมภาษณ์ดีกว่า น้ำ: เอางั้นเลยเหรอ แกเอาไง เอางั้นเหมือนกัน (หลอกไปขายก็ไปน๊ะเนี่ย เชื่อคนง่ายจริงๆ) อ้อ: เอ้ย แก มันอาจไม่เต็มก็ได้ บ้านก็ไม่มีให้แต่อะไรๆมันโอเคหมดเลยน๊ะ แต่ก็แอบเสียวเหมือนกัน วันที่ 17 สงสัยเขาต้องแบก     โน๊ตบุ๊คไปศูนย์วิจัย แกก็อยู่บ้านล่ะกัน ถ้าเน๊ตไม่ดี เค้าอาจจะให้แกจองให้ แยกไปสองทางน๊ะ ถ้ามาด้วยกันเดี๋ยวล่ม น้ำ: กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อ้อ: มีอะไรน้ำๆๆๆ ตื่นเต้นน๊ะโว้ย น้ำ: อ้อ มันมีให้เลือกคราวน์ได้ด้วยอ่ะ มาจากไหนเนี่ยไหนบอกว่าวันที่ 17 ไง เอ้ย งั้นก็สัมภาษณ์กับนายจ้างดิ อ้อ: เอ้ย!!!จริงอ่ะ แกจองไปเลยน๊ะ ไม่ต้องลังเล คลิ๊กเลยๆๆๆ น้ำ : อ๊ากกก อ้อๆๆตื่นเต้นๆๆ ตอนนี้เหลือ 11 คนอ่ะ มันรับกี่คนเนี่ย กรี๊ดดด อยากบ้าตาย โอเวอร์ซีแมร่งตุ๋น อ้อ: จองได้ยังแก เร็ๆๆตื่นเต้นๆ น้ำ: แป๊ปน๊ะแก คลิ๊กเข้าไปและ เอาวันที่ 10 น๊ะ อืมๆๆจะกดจองแล้วน๊ะ อ้อๆๆตื่นเต้นมากเลยอ่ะ........กรี๊ดดดดดดดดด เว็บล่ม มาล่มอะไรตอนกุคลิ๊กจองฟะ อ้อ: เอ้ย แกใจเย็นๆๆเอายูสเชอร์ รหัสเขาไปด้วย จองด้วยๆๆ น้ำ: ได้ๆๆแค่นี้น๊ะ แกเดี๋ยววางก่อนน๊ะ จองได้จะโทรไปบอก และแล้ว......อิฮั้นเลยต้องนั่งจองคนเดียว ตอนจองไปกรี๊ดไป ล่มก็กรี๊ดได้ก็กรี๊ด ตอนนี้อารมณ์ประมาณสึนามิ ซัดที่ชายฝั่งแทบหาย อยู่ดีๆเพื่อนนิ่มที่ว่าจะไปร่วมหัวจมท้ายก็เข้ามาถาม นิ่มอาสาช่วยจอง เราเลยให้รหัสเราไป ส่วนเราจองของอ้อ ในที่สุด เราก็จองของอ้อได้ก่อน ส่วนนิ่มจองของน้ำก็ลุ้นไป กรี๊ดไป จนนิ่มบอกว่า "สำเร็จ" แล้ว confirm แล้ว โอย!!!! ฟิเนเร่ แมร่งเล่ามาเหนื่อยว่ะ ฮ่าๆๆๆ จากคุณ : ทะเลาะคือชอบ โต้ตอบคือรัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 13:36:41

ความคิดเห็นที่ 5 การสอบสัมภาษณ์กับตัวแทนนายจ้าง วันที่ 21 ตุลาคม 05.30   ตื่นมาแต่เช้าไม่ไช่ขยันแต่ที่ตื่นเพราะต้องรีบมาลงทะเบียนเรียน(เทอมสุดท้าย) พอลงได้ปั๊ปก็ขึ้นไปปลุกอ้อ อ้อก็งัวเงีย(ยิ่งขี้เซาอยู่ ขานี้)พอลงได้ทั้งคู่ ลงวิชาเดียวกัน เจอกันทั้งเทอม ฮ่าๆๆ พอลงเสร็จทั้งคู่ต้องรีบจัดแจงเอกสารไปสัมภาษณ์ อ้ออาบน้ำ น้ำก็เตรียมเอกสาร พอถึงคิวเราอาบอ้อก็เริ่มบรรเลงทำข้าวไข่เจียวตอนกินนี่รู้สึกมันติดคอยังไงก็ไม่รู้ (จะตื่นเต้นก็ไม่ใช่ มันเหนื่อยมากกว่าเพราะเมื่อคืนกว่าจะหลับกันก็เกือบตีสี่ทั้งคู่)พอละเลงข้าวไข่เจียวเสร็จก็จัดการ Make Up หน้าโทรมๆของเราทั้งสองคน(ยังห่วงสวยอีก)พอแต่งเริ่มดูเหมือนคนก็จัดการเก็บกระเป๋าออกจากบ้าน สถานที่นัดคือโรงแรมปาร์คนายเลิศแถวถนนวิทยุนั่งรถไฟฟ้าไปลงสถานีเพลินจิต 10.30   ถึงโรงแรมปาร์คนายเลิศ เอ้อ!!! เกือบตาย เหนื่อยมากแต่พอไปถึงกำลังจะไปลงทะเบียนรู้สึกเหมือน "งานเข้า" ฮ่าๆๆ เลยจัดการเข้าไปห้องน้ำ จ๊ากกกกก!!! วันแดงเดือดมาอะไรตอนนี้ฟะ เดี๋ยวต้องปวดท้องแน่ๆเลย จัดการลากอ้อไปหาร้านขายของแถวโรงแรม ประมาณร้านขายของชำในโรงแรมปาร์คนายเลิศ เดินวนไปวนมาถามยาม ยามก็มีหน้ามาถามว่าจะซื้ออะไร แมร่ง!!! กุอายน๊ะเนี่ย จนยามบอกก็เลยบอกว่าร้านนี้ขายเลยรีบเดินเข้าไปร้านจัดการซื้อมาเซ๊ทหนึ่ง(วิสเปอร์แบบสี่ชิ้น 60 บาท ยาแก้ปวด 25 บาท น้ำเปล่า 15 บาท 100 บาทพอดี แพงอ่ะ แงๆๆๆ เสียไปร้อยหนึ่งแบบงงๆ) 11.00 เมื่อจัดการธุระส่วนตัวเสร็จก็จัดการไปเซ็นชื่อตรงงานที่เราเลือก น้ำเลือกไปคราวน์ พลาซ่า เจอพี่หรือเพื่อนหรือน้องไม่รู้แต่น่าตาน่ารักดีฮ่าๆๆ กำลังเซ็นชื่อบังเอิญแอบเห็นรายชื่อคนที่จะสัมภาษณ์วันนี้ทั้งหมด 9 คน ปกติรับ 12 คน เออดี อย่าไปเยอะเลย แย่งงาน ฮ่าๆๆ พอเซ็นชื่อเสร็จก็จัดการนั่งที่ห้องประชุมเล็กเพื่อนั่งฟังเจ้าหน้าที่ CIEE มาพูดเกี่ยวกับโครงการ แบบว่าฟังไปเท่านั้นแหละเพราะแปลไม่ออกพูดอะไรฟะ แอบเซ็งแต่ตอนนั้นไม่สนใจอะไรทั้งนั้นแหละ พี่บอกว่า เดี๋ยวถ้าพี่เลือกชื่อใครออกไปห้องสัมภาษณ์เลยน๊ะ บอกได้คำเดียวว่าตอนนั้นการนั่งฟังคนอื่นพูดในหอประชุมชอบมากที่สุด อยากให้พูดนานๆ แต่เวลานี้ก็อยู่ไม่ได้นานชื่อน้ำก็ดังขึ้น ลั่นห้องเลย ทุกคนหันมาหมด อายน๊ะเฟ้ย เดินเข้ามาแล้วบอกว่าสัมภาษณ์เดี่ยวแต่ถ้าน้องมากับเพื่อนก็สัมภาษณ์พร้อมเพื่อนก็ได้ครับ โห!!ตอนนั้นแทบกรี๊ดยังกะสอบสัมภาษณ์ผ่านซะงั้น 12.00 ตอนนี้เป็นช่วงชี้ชะตาของชีวิต(ยังไงยังงั้นเลยอ่ะ)เดินเข้าไป ห้องที่สัมภาษณ์ใหญ่มากเหมือนห้องบอลรูม โต๊ะที่สัมภาษณ์ตรงกลางหอประชุม โห!!! เหมือนได้รับอภิสิทธิ์พิเศษยังไงก็ไม่รู้เดินเข้าไปเจ้าหน้าที่ CIEE ผู้หญิงชื่อ เฮทเตอร์ มั้ง ถ้าจำไม่ผิด พี่บอกว่าคนนี้ชอบชวนคุย อ้าวชวนคุยแต่เราจะชวนเงียบนี่ซิ ตอนเดินเข้าไปเพื่อที่จะนั่งเก้าอี้เตรียมตัว Introduce เต็มที่ นึกประโยคแรกและ ฮ่าๆๆ พอเดินเข้าไปเจ้าหน้าที่ลุกขึ้นพร้อมกับมาจับมือแล้วถามชื่อเรา ยิ้มสู้ ตอบสู้ จ้องตาสู้ ทำทุกอย่างที่พอจะสู้ได้ ----------------------------- บทสนทนา เจ้าหน้าที่ CIEE =  ฉันขอดูรีซูเม่พวกคุณหน่อย น้ำ อ้อ = รีบจัดแจงแทบถวายให้ ฮ่าๆๆ เจ้าหน้าที่ CIEE = อืมพวกคุณนักศึกษาปีสุดท้ายใช่มั้ยแล้วต้องการทำถึงวันไหน อ้อ = ฉันต้องการทำตั้งแต่วันที่ 10 มีนา ถึงวันที่ 5 กค (ทำงานสี่เดือนและเที่ยวอีกเดือน ห้าเดือนเบ็ดเสร็จ) เจ้าหน้าที่ CIEE = แล้วพวกคุณเคยไปอเมริกาไหม อ้อ= เคยค่ะ ฉันเคยไป NC บรา~~~~~~ น้ำ= ไม่เคยค่ะ เจ้าหน้าที่ CIEE = แล้วทำไมถึงอยากไปมอนทาน่า น้ำ = ฉันเล่นเน็ตแล้วเข้าไปดูรูปแล้วฉันคิดว่าฉันชอบมันน๊ะ อ้อ = มันอยู่ดาวน์ทาวน์และคิดว่ามันน่าสนใจ เจ้าหน้าที่ CIEE = แล้วพอพวกคุณได้ไปทำงานคิดว่าจะไปเที่ยวที่ไหนต่อ น้ำ= (หันไปหาอ้อ) Japan!!!! อ้อ= (อ้อหันมากระซิบ"แกอยากไปเที่ยวที่ไหนเมกา"อ้อเลยจัดการตอบ) Yellow Stone น้ำ= Me too !!!! เจ้าหน้าที่ CIEE = พวกคุณเคยทำงานพิเศษไหม อ้อ= เคยค่ะ เป็นพนักงานขายของกล้องโซนี่บราๆๆๆ น้ำ= Me too เจ้าหน้าที่ CIEE = คุณเคยทำงานที่เกี่ยวเสริฟไหม (อันนี้เร็วมาก ฟังไม่ออกไปแปลเป็นคุณอธิบายงานที่คุณเคยทำ แปลได้เน๊อะเรา!!!) น้ำ= ค่ะ ฉันเคยขายกล้อง บรา~~~~ อ้อ = (อ้อ หันมาสะกิดเขาถามว่าแกเคยทำงานเสริฟไหม) น้ำ= (กรูเริ่มเดาอนาคตตัวเองออกแย้ว ><) เจ้าหน้าที่ CIEE=  แล้วหลังจากที่คุณเรียนจบคุณมีแผนจะทำอะไรต่อ (อันนี้ไปแปลว่าคุณจะจบการศึกษาช่วงไหน) น้ำ=  2552 (ถามอย่างตอบอย่าง อนาคตไปเมกาเลือนลางจนน่ากลัว) อ้อ =  (อ้อหันมาแล้วบอกว่าเมิงตอบคนละคำถาม ) เจ้าหน้าที่ CIEE= ไม่ต้องไปบอกเพื่อนคุณน๊ะ ไม่ได้ไม่เป็นไร แล้วบอกเพื่อนคุณด้วยว่าไม่ต้องตื่นเต้น!!! น้ำ= (กรูไม่ได้ตื่นเต้น...แต่กรูฟังเมิงไม่ออก) แต่ก็ยิ้มสู้ เจ้าหน้าที่ CIEE= คุณอยากทำตำแหน่งอะไร น้ำ = เฮาส์คีปปิ้ง อ้อ = เสริฟ เจ้าหน้าที่ CIEE = ก็เริ่มร่ายมนต์ว่าเฮาส์ต้องทำอะไรบ้าง เสริฟงานเป็นยังไง จนสุดท้ายก็จัดแจงเอาสติ๊กเกอร์มาแปะที่ใบงานของเรา แล้วขอให้คุณสนุกกับทริปนี้น๊ะ นายจ้างของพวกคุณดีใจมากที่พวกคุณเลือกงานนี้เพราะตอนแรกนายจ้างกลัวว่าจะไม่มีเด็กเลือกเพราะ ศก ที่ เมกามันไม่ดี ---------------------------------------- หลังจากที่สัมภาษณ์เสร็จก็จัดการไปเดินงานหนังสือต่อแต่เดินไปแป๊ปเดียว ความง่วงก็เริ่มเข้าครอบงำเลยตัดสินใจกลับบ้านดีกว่า พอมาถึงบ้านแยกย้ายกันนอนเลย อ้อนอนโซฟา น้ำนอนข้างบน หลับสนิทมือถือดังไม่ได้ยิน หลับตั้งแต่สี่โมงเย็น ฝนตก อากาศดี ตื่นมาอีกทีสามทุ่ม ต่างคนต่างฝัน อ้อฝันว่าไปทำงานที่นั่นแล้ว ส่วนน้ำฝันว่าสอบสัมภาษณ์อยู่ ฮ่าๆๆๆ กรูจะบ้าตาย ฮ่าๆๆ จากคุณ : ทะเลาะคือชอบ โต้ตอบคือรัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 13:48:46

ความคิดเห็นที่ 6 วันนี้รู้สึกแย่มากๆ ไม่คิดว่ามันจะมาเกิดขึ้นกับตัวเราเอง ทำไมน่ะเหรอ เพราะงานเสริฟที่คราวน์ พลาซ่า บิลลิ่ง โดนแคนเซิล จะกระทันหันก็ไม่ใช่เพราะก็เคยได้ยินจากเอเจนซี่อื่นมาแล้ว ส่วนตัวทำเฮาส์เลยไม่โดนแคนเซิลแต่ "อ้อ" เพื่อนที่คิดว่าจะไปลุยด้วยกัน กลับโดนปลดกลางอากาศ พออ้อโทรศัพท์โทรมาบอก ตกใจและทำอะไรไม่ถูก พี่ที่โอเวอร์ซีบอกว่าจะเอาอ้อไปลงที่ Chula wisconsin Dells ไม่รู้หรอกว่ามันดีไหม แต่วินาทีแรกที่คิดได้คือ "ตามอ้อ" ตั้งแต่เกิดมาจากท้องพ่อ ท้องแม่ ยังไม่เคยนั่งเครื่องบินเลย ภาษาก็ไม่แข็งแรง แค่คิดว่าต้องเดินไปถามทางคนต่างชาติก็มือไม้อ่อนไปหมด อีกอย่างการทำงานนั้นคนอื่นทำแค่สามเดือนแต่อีนี่ล่อไปสี่เดือน โอ๊ยจะบ้าตาย ฉันจะใช้ชีวิตหนึ่งเดือนสุดท้ายกับใคร คิดไม่ออก บอกไม่ถูก โทรไปหาพี่เอเจนท์ พี่ก็บอกว่าไม่อยากเอาเราไปแบบแพ๊กคู่ เพราะนายจ้างจะไม่รับ แล้วอีกอย่างเราจะไปแย่งชั่วโมงเพื่อนด้วย พูดซะเราต้องรู้สึกแย่ที่ตามเพื่อน โทรไปหาเพื่อนอีกคน เพื่อนคนนี้ก็บอกว่าก็อยู่ที่เก่าไม่ต้องย้ายไปไหน ลองไปหาประสบการณ์คนเดียวดู มันคงไม่เป็นอะไร ไปหาเพื่อนเอาดาบหน้า (มันพูดเหมือนนั่งรถทัวร์ไปเชียงใหม่เลยวุ้ย) ตอนนี้ก็อยากลองสู้ดูซักตั้ง แต่ก็พูดกับอ้อไปแล้วว่าอ้อไปไหนเราไปด้วย เอ้อ !!! เครียดดดดดดดดดดดดด _________________________________________________ ขอตัวไปกินข้าวก่อนนี จะมาต่อให้ จากคุณ : ทะเลาะคือชอบ โต้ตอบคือรัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 13:52:26

ความคิดเห็นที่ 7 สนุกดีครับ มาต่แร็วๆ น๊ออ อยากถามอะไรหน่อยครับ ไปกับ oversea ใช่ไม๊ครับ เห็นบอก มีสอบ ข้อเขียน สอบสัมภาษณ์ เป็นเรื่องเป็นราวเลยเเฮะ นึกว่ามีสอบแค่ สัมภาษณ์ ผมก็จะไปเหมือนกันครับ กำลังดูๆ ยู่ ไปสมัครอีกทีนึง สัมภาษณ์ทดสอบภาษาแล้ว ไปทำเด็กเสริฟได้ แต่ก็ดูของ oversea ยุ่เหมือนกันครับ จากคุณ : Sarun Kim เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 15:23:18

ความคิดเห็นที่ 8 สนุกดีจัง เอาอีกกกกก อยากไปเหมือนกันนะ แต่ ภาษา โง่ เหมือนกันอะ จากคุณ : vsjmu เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 18:14:55

ความคิดเห็นที่ 9 ของ Oversea มีสอบข้อเขียนด้วยหรอครับ.. ผมสมัครไปรุ้สึกจะไม่มีนะ(ปีนี้) แต่ยังไม่ได้ confirm เพราะจะไปช่วง Summer(US) ไม่ทราบว่า คุณทะเลาะคือชอบ โต้ตอบคือรัก  ไปนานรึยังครับทำไมถึงมีสอบเป็นเรื่องเป็นราวขนาดนั้น.. จากคุณ : owinz เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 18:53:57

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณค่ะ ที่เข้ามาเยี่ยมชม ถ้าดูๆไปแล้ว ภาษาอังกฤษเราตอนนั้นค่อนข้างจะดูเริ่ดมากๆ ถามคำถามตอบอีกคำถาม ความกล้าพูดเป็นศูนย์ นึกอยู่อย่างเดียว โง่แกรมม่าก็โง่ต่อไป คิดอย่างเดียวว่า แกรมม่าไม่ได้ การพูดอย่าหวัง ต่อค่ะ เพิ่มค่ะ ถ้าของรุ่น 2009 ยังมีสอบข้อเขียนอยู่ค่ะ แต่มารุ่น 2010 ไม่มีแล้วค่ะ รุ่นสุดท้ายพอดีค่ะ แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 52 18:57:21 จากคุณ : ทะเลาะคือชอบ โต้ตอบคือรัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 18:56:12

ความคิดเห็นที่ 11 วันสัมภาษณ์วีซ่า วันที่เลวร้ายและดีที่สุดในวันหนึ่ง ภาค 1 วันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2552 ไม่รู้ว่าจะเป็นรอบวันที่ดีที่หรือว่าเลวร้ายที่สุด.. ยังไงมาลองฟังกันดูค่ะ วันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2552 วันนี้มีนัดกับเพื่อนค่ะเพื่อที่จะไปถ่ายรูปชุดคลุยกัน พอถ่ายเสร็จดันได้ชุดคลุยกลับมาซะงั้นค่ะ ในราคา 790 บาท สีแดงได้ใจมากๆ แหล่มสุดๆ พอเสร็จจากนี้ก็คือต้องแยกย้ายกับโต้ค่ะ โต้จะรีบกลับไปอ่านหนังสือสอบ ส่วนเราวันนี้งานเข้าทั้งวันเพราะตอนที่กำลังลองชุดอยู่นั้นเพื่อนที่ทำโปรเจคก็โทรมาหาแล้วถามหางานโปรเจคที่อยู่กับเราเพราะอาจารย์จะเอาเล่มนี้ไปเทียบกับอันใหม่ อ้าว!!!งานเข้า งานมันอยู่โคราช กุอยู่กรุงเทพ มรึงจะเอาพรุ่งนี้ กูจะไปเอางานที่ไหนมา เลยต้องโทรบอกน้องชายที่อยู่โคราชให้เอางานฝากรถทัวร์มา กะว่าลองชุดเสร็จจะไปที่หมอชิตไปเอางานมาเลย ถึงจะดึกก็เถอะ แต่ก็ต้องใจแป้วเพราะบอกว่าได้พรุ่งนี้เก้าโมงเช้า!!! แม่เจ้าพรุ่งนี้อิฉันต้องปฏิบัติภารกิจอันยิ่งใหญ่คือการไปสัมภาษณ์วีซ่าตอนบ่าย ไหนจะต้องเตรียมตัว เตรียมใจ กับการไปสัมภาษณ์ ก็เครียดสิค๊ะงานนี้ พอเครียดเสร็จเลยไปแพลตตินั่มเลยค่ะ ไปสอยพวกกระเป๋าจุกจิก ห้อยคอ สมุดไดอารี่บ้าๆบอๆ(ขอเน้นสติทส์)หมดไปเกือบ 350 บาท ซื้อเสร็จกลับมากลุ้ม กูซื้อมาทำไมเยอะแยะนี่!!!!พอซักประมาณเที่ยงคืนก็มีเพื่อนที่เคยจะไปไซส์งานเดียวกันโทรมาหาแต่โดนแคนเซิล โทรมาเล่าว่าตอนนี้ไซส์งานเราเป็นยังไงบ้าง พอได้ฟัง เงอะจิตตกกว่าเดิมเลยกุ เพื่อนเล่าให้ฟังว่า "ที่นี่มันแย่มากๆ ตอนนี้ที่โรงแรมรับเฮาส์ได้เพียงแค่สี่คนเท่านั้น(อ้าวไปยี่สิบคนแล้วจะทำยังไง)อีตาผู้จัดการบอกว่าต้องให้ไปหางานข้างนอกทำ" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด พูดง่ายๆ มรึงลอยแพกูด้วยประโยคสวยงามนี่เอง กูยอมไม่ได้ พอฟังพูดเสร็จ เครียด หลับไม่ลงเลยมานั่งเขียนไดอารี่ปลอบใจตัวเอง จนสบายใจแล้วก็นอนหลับ... วันที่ 19 มีนาคม 2552 วันนี้ตื่นตั้งแต่แปดโมงเช้าค่ะเพื่อที่จะไปหมอชิตไปเอางานที่น้องฝากมาให้ ตอนไปก็ใจแป้วๆกลัวงานมันยังมาไม่ถึงเพราะเพื่อนต้องใช้ประมาณเที่ยงๆ เดินไป ภาวนาไป "งานมาเหอะๆๆ" พอไปถึง เอ้องานมา ค่อยยังชัวร์ พอได้งาน รีบนั่งรถเมล์บึ่งไปอนุสาวรีย์เลยค่ะ พอมาถึงด่านนี้ก็เริ่มเครียด กูจะฝากงานไปกับใครดีฟะ เพราะถ้าไปเองไปกลับตั้ง 70 แถมเราต้องไปเตรียมตัวสัมภาษณ์อีก เลยทำหน้ามึนๆ ร้ายๆ ฮ่าๆๆๆไปหาเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่รอรถตู้เลยถามว่าเรียนคณะอะไร ถ้ายังไงรบกวนเอาไปฝากวางไว้กับยามได้ไหมค๊ะ เดี๋ยวพี่ออกค่ารถให้ น้องก็น่ารักมากเลยค่ะ บอกว่าไม่เป็นอะไร โอ๊ยๆ!!!ตอนนั้นจะบอกว่า โล่งไปอีกหน่อย พอคราวนี้ก็คือเรื่องของเรา... เดินไปเซ็นเตอร์วันค่ะเพื่อรออ้อที่ตอนนี้กำลังนั่งปั่นโปรเจคอยู่ เราก็รอที่ร้านหนังสือ ซักพักมีเบอร์แปลกๆโทรมาก็รับ พี่โอเวอร์ซี: สวัสดีค่ะน้อง XXX เหรอค๊ะ คือพี่จะบอกน้องเรื่องการย้ายไซส์งานค่ะ น้ำ : (งานจะเข้าไหมกุ) จะมาบอกว่าไม่ได้ใช่ไหม พี่โอเวอร์ซี: พี่จะบอกน้องว่าน้องน้ำ กับน้อง อ้อ จะต้องแยกแผนกกันทำน่ะค๊ะ น้องน้ำ ต้องทำเฮาส์เหมือนเดิม ส่วนน้องอ้อทำเสริฟค่ะ น้ำ : จริงเหรอค๊ะพี่ โอ๊ยพี่ หนูดีใจมากเลยอ่ะ ขอบคุณพี่มากจริงๆค่ะ ขอบคุณจริงๆ พี่โอเวอร์ซี: ส่วนค่าตั๊วเครื่องบินน้องอาจจะต้องเพิ่มประมาณพันถึงสองพันน่ะค๊ะ น้ำ : ได้ค่ะพี่ ขอบคุณมากค่ะ ณ เวลานั้น จากที่หิวก็คือหิวทันทีค่ะ เดินไปที่เคเอฟซี สั่งข้าวยำไก่แซ่บมาจานหนึ่งแต่ก็กินไม่หมดเพราะดีใจมาก ซักพักอ้อก็มา วินาทีนั้น เราสองคนสวมกอดกันเลยค่ะ ไม่คิดว่าจะได้กลับมาเจอกันเพราะตอนที่โดนเปลี่ยนไซส์งานคือใจแป้วมาก ไม่มีความสุขเอาซะเลย ไม่อยากไปแล้ว พอได้ไปกับเพื่อนเหมือนเดิม เริ่มฮึกเหิมและมีความสุขมากขึ้นค่ะ ยังไงการสัมภาษณ์วีซ่า รออ่านตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : ทะเลาะคือชอบ โต้ตอบคือรัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 19:03:36

ความคิดเห็นที่ 12 วันสัมภาษณ์วีซ่า วันที่เลวร้ายและดีที่สุดในวันหนึ่ง ภาค 2 วันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2552 การสัมภาณ์วีซ่าก็เริ่มต้นขึ้น นั่งรถไฟฟ้าไปสถานีเพลินจิตค่ะแล้วก็ต่อด้วยรถแท๊กซี่ พอไปถึง โอ้แม่เจ้า!!! เด็กเยอะมาก ต่อคิวเพื่อฝากของค่ะ เราก็ไปต่อคิวกับอ้อกว่าจะได้เข้าไปฝากของ ฝากเอกสารก็เกือบตาย บางครั้งก็แอบรำคาญอีพวกเด็กบางคน (กุรู้แล้วว่ามรึงมาจากมหาลัยดัง ไม่ต้องจิกตาดูเหยียดหยามเข็มมหาลัยฉันหรอก มาถึงโวกเวก โวยวายเรียกร้อง(ติง)ความสนใจ)มีการมานับคิวเพื่อนแล้วบอกว่าแค่เจ็ดคนเองแทรกได้ คิดว่าสวยแล้วจะทำกร่าง แอบเห็นรูปในใบขอวีซ่า ฮ่าๆๆๆ ตอนกุไม่แต่งหน้า ยังสวยกว่ามรึงเยอะเหอะ พอเข้าไปถึงเพื่อจะฝากโทรศัพท์กับเอ็มพีสามค่ะ พอฝากเสร็จก็เข้าไปสแกนลายนิ้วมือก็ถึงคิวเข้าไปในห้องเพื่อรอสัมภาษณ์ เอ้อ!! ลืมบอก เราได้คิวสัมภาษณ์ที่ 994 ค่ะ ส่วนอ้อได้ 995 ก็รอๆไป ซักพักเจ้าหน้าที่ประกาศให้คิวที่ 991-999 ไปเตรียมตัวที่ช่อง 9 แมร่งแทบกรี๊ด ฮ่าๆๆเกือบได้ช่อง 10 ที่เป็นผู้หญิงไหมล่ะ เมื่อถึงเวลาสัมภาษณ์   เจ้าหน้าที่สัมภาษณ์: tell me about your self? น้ำ : My name is Bla~~~~ แนะนำตัวเองจบ.. เจ้าหน้าที่สัมภาษณ์ : why do you want to go America? น้ำ : I want to have experience ? เจ้าหน้าที่สัมภาษณ์: what's  experience ? น้ำ : I talk English ? (โห!! แมร่งตอบนี้ไป เหมือนจะมีอะไรๆหนักที่หัว โผล่มาสองข้างทันที วินาทีนั้นกุตอบอะไรไปฟะ) เจ้าหน้าที่สัมภาษณ์: (คุณจะไปทำงานอะไร)? น้ำ : Bla~~~~~~ (เราทำงานที่ไหน เอาที่เก่าก่อน) เจ้าหน้าที่สัมภาษณ์: Are you excite? น้ำ: what!!!!! (ตะโกนเลยค่ะ วินาทีนั้นคือว่า งง ว่าแกพูดอะไร และคนที่ต่อคิวข้างหลัง หันมามองไงเลย(เพื่อนอ้อบอกมา)) เจ้าหน้าที่สัมภาษณ์: Are you excite? น้ำ : Yessssss เจ้าหน้าที่สัมภาษณ์: Ok Good luck น้ำ : thank you พร้อมกับไหว้แบบนางสาวไทย ตูดติดพื้นได้ ติดไปแล้ว ฮ่าๆๆๆ จากคุณ : ทะเลาะคือชอบ โต้ตอบคือรัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 19:09:10

ความคิดเห็นที่ 13 เริ่ม สนุกกก เอาอีกกกก อิอิ... จากคุณ : vsjmu เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 19:52:36

ความคิดเห็นที่ 14 ฮ่า ๆ จขกท. มาเล่าต่อไวไว นะครับ รอติดตามสนุกดี ชอบครับ ...................................................................................... จาก ...แอบเห็นรูปในใบขอวีซ่า ฮ่าๆๆๆ ตอนกุไม่แต่งหน้า ยังสวยกว่ามรึงเยอะเหอะ   - อยากรู้ว่า มีสักคนมั้ยที่ถ่ายรูปวีซ่าแล้วดูดี มั่งอ่า ...555+ จากคุณ : DurRezT เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 17:04:48

ความคิดเห็นที่ 15 555 ชอบมากๆ ค่า สนุกอ่ะ รออ่านต่อนะคะ จากคุณ : Bean Sprout เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 17:26:01

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีค่ะ อาจจะหายไปหน่อยเพราะตอนนี้วุ่นกับการสมัครงานค่ะ ต่อไปจะเป็นเรื่องการซื้อเสื้อผ้าเพราะหลังจากที่สัมภาษณ์วีซ่าแล้ว ก็ไม่มีเรื่องอะไรมากวนอีกยกเว้นโปรเจคชิ้นใหญ่กองอยู่ ต้องเคลียร์ ให้เสร็จก่อนกลุ่มอื่นเพราะบินก่อนส่งซะอีก ต่อกันเลยดีกว่าค่ะ ความรู้ใหม่กับคุณลุงท่านหนึ่ง...(โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน) จากกระทู้ http://topicstock.pantip.com/klaibann/topicstock/2009/03/H7599864/H7599864.html วันนี้ได้ฤกษ์ไปซื้อพวกเสื้อผ้ากันหนาวทั้งหลายแหละ ลิสต์แล้ว ลิสต์อีก ตัดแล้วตัดอีก พอลิสต์เสร็จก็เตรียมตัวไปประตูน้ำเลยค่ะ เพื่อไปถอยของ พอไปถึงร้านที่ขายพวกเสื้อผ้า โค๊ท เสื้อกันหนาวที่ร้านประตูน้ำแห่งหนึ่ง คุณลุงที่ขายใจดีค่ะ พูดค่ะ น่ารักมาก ลดแล้วลดอีก (ชอบตรงนี้) ซื้อไปโดนคุณลุงสอนไปด้วย ฮ่าๆๆ โดยบทเรียนที่สอนวันนี้คือ การเลือกซื้อเสื้อผ้า ของใช้ต่างๆค่ะ อ้อ!!!ลืมบอกว่าคุณลุงเดินทางไปต่างประเทศบ่อยค่ะ ไปอยู่ที่นิวยอร์คมาห้าปี เสื้อโค๊ท คุณลุงบอกว่าที่เมกาวัยรุ่นที่นู่นจะไม่นิยมใส่โค๊ทที่ตัวยาวๆค่ะเพราะโค๊ทแบบนี้เป็นลักษณะของคนสูงอายุชอบใส่กัน ถ้าเรายังเอ๊าะๆอยู่ คุณลุงแนะนำให้ใส่แบบปิดก้นนิดหน่อยค่ะ ไม่ยาวมาก ส่วนสีคุณลุงบอกว่าตอนนี้สีที่เป็นที่นิยมและสวย(คนเมกานิยมใช้)คือสีครีมหรือสีหิมะค่ะ มันเหมือนเป็นสีสากล ประมาณว่าเออะบ้านเราก็ชอบใส่เสื้อผ้าโทนดำ ขาว ประมาณนี้ค่ะ Warning!!! คุณลุงสั่งห้าม ถ้าเป็นนักศึกษาอย่าใส่สีจัดจ้านเด็ดขาดค่ะ เช่นสีแดง เป็นต้นเพราะจะทำให้คนอื่นมองเราไม่ดีค่ะ ถุงมือ คุณลุงบอกว่าถ้ามีตังค์พอก็เอาแบบหนังไปแต่ถ้างบไม่เยอะหรือต้องการช่วยคุณพ่อคุณแม่ประหยัดก็เอาที่ผ้าหนาๆคล้ายๆกับผ้ากำมะยี่ดูค่ะ ราคาถูกกว่าครึ่งเลยค่ะ พอลองใส่ประมาณห้านาทีเหงื่ออกมือเลย ฮ่าๆๆ เพราะเราไปกันแค่ไม่กี่เดือนค่ะ โดยถ้าเราไปเป็นปีคุณลุงเน้นแบบหนังดีกว่าค่ะ ทนกว่า ส่วนสีนั้นคุณลุงบอกว่าเน้นสีดำค่ะดูเข้ากับเสื้อผ้าได้ทุกสี ที่ปิดหู ตอนแรกเรากะว่าจะพาแม่ไปดุที่โซนอื่นค่ะ แต่คุณลุงถามว่าเราขาดอะไรเลยบอกว่าที่ปิดหู คุณลุงบอกว่า ห้ามซื้อเด็ดขาดเพราะที่นั่นถ้าเราใส่เราจะเหมือนตัวประหลาดทันที(พูดภาษาชาวบ้านว่าบ้านนอก ลุงพูดแรงจัง><)เพราะคนที่เมกาจะไม่ใส่ค่ะเพราะปกติแล้วเสื้อโค๊ทนั้นจะมีหมวกมาให้ค่ะซึ่งหมวกนั้นสามารถปิดได้อยู่แล้ว คุณลุงขอร้องเลยค่ะ ฮ่าๆๆ ขำมาก ถุงเท้า ถุงเท้านั้นคุณลุงให้ซื้อแบบผ้าวูไปค่ะ สามารถกันหนาวได้ประมาณสองชั่วโมง ส่วนถุงเท้าที่ดูเป็นไหมพรมหนาๆที่เรามองเผินๆว่าอุ่นชัวร์ คุณลุงบอกว่ามันอุ่นแค่ห้านาทีค่ะ เพราะไหมพรมมันมีรูอากาศ พวกอากาศเย็นๆสามารถลอดเข้าผ่านได้ ให้เลือกแบบดีๆไปเลย โดยถุงเท้าคุณลุงบอกว่าขั้นต่ำต้องประมาณสี่คู่ค่ะ(แต่ขยันซักน๊ะ) ปล เพิ่มเติมค่ะ เอาแบบสั้นไปด้วยก็ดีค่ะ ใช้ใส่นอนก็ได้ตะได้อุ่น เสื้อสเวตเตอร์ คุณลุงบอกว่าให้เอาผ้าที่เราจับในเสื้อแล้วขยำๆเอาถ้ามันร้อนๆแสดงว่าตัวนี้ดีค่ะ โดยต้องเป็นขนาดฟรีไซต์นะค๊ะ ส่วนสีนั้นขอเป็นสีเดียว โทนเดียว อย่าเล่นลวดลายเด็ดขาดเพราะว่าคนที่นั่นจะไม่นิยมค่ะและก็เวลาลงปั่นเครื่องเนี่ยพวกลายๆทั้งหลายจะหรุ่ยหมดค่ะ ทำให้เสื้อพังได้ โดยเสื้อสเวตเตอร์ คุณลุงบอกว่าต้องเอาประมาณสองตัวค่ะเพราะต้องเอาใส่นอนด้วย ส่วนสีนั้นขอให้ตัดกับโค๊ทก็ได้ค่ะจะดูดีมากๆ เช่นโค๊ทอ่อนเสื้อสเวตเตอร์ก็ต้องสีเข้ม ลองจอน คุณลุงให้เอาไปสองตัวค่ะ โดยสีเบสิคที่สุดคือสีครีมและสีดำ โดยสีดำจะดีมากสำหรับผู้หญิงที่มีวันนั้น วันนี้ วันไหนของเดือน ทำให้พลางได้ค่ะ เลกกิ้ง คุณลุงบอกว่าให้จับผ้ามายืดดูค่ะ ถ้าของดีๆนี่จะยืดได้ยาวและไม่ขาดเป็นท่อนๆ (คุณลุงจับยืดให้ดูยาวประมาณสองเมตรกว่า)เกงบ้ารายฟะ ยาวจัง ฮ่าๆๆ หมวก คุณลุงให้เอาหมวกไหมพรมไปค่ะโดยสีที่ฮิตคือสีออกแดงเลือดหมูตัดกับสีเข้ม แล้วก็ผ้าพันคอไหมพรมที่สามารถยืด หด ได้ดีเพราะเวลาเราต้องเดินตาก ลม ตากฝน เราสามารถเอาผ้าที่พันคอนั้นสามารถมาปิดจมูก ปิดปากได้ ยังไงวันนี้เราก็ได้ความรู้จากคุณลุงเยอะมากเลยค่ะ ส่วนเพื่อนๆถ้ามีอะไรเพิ่มเติมสามารถบอกได้ค่ะ จะได้เป็นประโยชน์กับเพื่อนๆที่ยังไม่ได้ซื้อ เพราะการจะซื้อของพวกนี้มันไม่ได้ราคาถูกค่ะ เราต้องดู ต้องเช๊ค ซึ่งบางครั้ง มันไม่มีเวลาแล้ว ต้องซื้อแบบรีบๆแล้วผลสุดท้ายสิ่งที่ได้คือไม่ได้ช่วยอะไรเราเลย จากคุณ : ทะเลาะคือชอบ โต้ตอบคือรัก เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 13:19:02

ความคิดเห็นที่ 17 สนุกจัง รออ่านต่อจ้า จากคุณ : T.J_loveu เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 52 07:36:23

ความคิดเห็นที่ 18 มารออ่านค่ะ อยากไปWATเหมือนกัน กำลังหาข้อมูลอยู่ค่ะ จากคุณ : คุณหนูแพนด้าตัวน้อย เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 52 16:41:39

ความคิดเห็นที่ 19 อยากอ่านต่ออออ จากคุณ : เฮเคียวมาแล้วค่ะ เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 52 19:48:37

ความคิดเห็นที่ 20 ตามมาอ่านนะ จากคุณ : หม่าม๊า รักบี้ & ป๊อกก่า เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 01:58:20

ความคิดเห็นที่ 21 เป็นกระทู้ที่ได้ประโยชน์มากๆๆๆๆค่ะ เรากำลังกังวลเรื่องสัมภาษณ์วีซ่าอยู่พอดีเลย กลัวมากกกกกว่าจะไม่ผ่าน แต่ตอนนี้ก็ใจชื้นขึ้นมานิดนึงแล้ว จากคุณ : นุ่น (Jeanun) เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 15:09:51

ความคิดเห็นที่ 22 เข้ามาอ่านๆๆๆ จากคุณ : muSsy เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 52 21:44:20

ความคิดเห็นที่ 23   สวัสดีค่ะหนู จขกท ดีใจที่เห็นหนูเข้ามาเล่าเรื่องให้เพื่อนๆฟัง จากคุณ : งามแสงเดือน เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 16:51:25 A:58.137.30.201 X: TicketID:231630

ความคิดเห็นที่ 24 สุดยอดเลยจ้ะ เล่าเก่งมากๆ ส่วนเรา ขี้เกียจจะเล่า 55+ จากคุณ : Tenjo_Utena เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 11:33:17