ความคิดเห็นที่ 5 |
 |
มาเล่า ตามคำเรียกร้อง
ไกโด้ อยุ่ที่ เท็กซัลนะ เมือง galveston เปนเมืองที่ติดชายทะเลที่ดีที่สุดของฝรั่งทั้งหลาย แต่เมื่อปีที่แล้วโดนพายุใส่เข้าทุกอย่างหาย จากบ้านเป็นหลังๆๆหายไปเลย ทะเลอย่างดำ เมืองนี้ไม่มีไรเลยนอกจากทะเล๊ทะเล
ก่อนอิชั้นไม่คิดอยากจะไปอันนี้หรอกและก้ไม่รุ้ว่าเมืองนี้เปนอย่างไรโดนพายุหรือไม่ แต่โดยที่ว่าโดนcancelมาทั้งสิ้น 4 งาน
งานแรก AVI ที่เวกัส
งานสอง ตัดหญ้าที่ แมรี่แลนด์
งานสาม อินเดียเฮ้าท์ ที่ชิคาโก้
งานสี่ ให้เลือกระหว่างงาน โรงแรมที่ utah กะ ร้านอาหารที่ gaido
เลือกงานไปแล้วก้โดนเลิกจ้าง :-)เอ่ย!!! เอาไงดีว่ะเนี้ย งานสามสี่งานแล้ว
แต่ด้วยใจอยากไปเหลือหลายของอิชั้นเองและเพื่อนอีกสามชีวิต
ถามพี่เค้าว่าที่ไหนรับพวกอิชั้นไปที่นั้นแหละ ตกลงปลงใจที่
ร้านอาหาร Gaido โอเคน้องเค้ารับน้องแล้วนะ แต่ต้องมาสำพาดกับนายจ้างผ่าน sky นะ
โอเคพี่ กี่โมงเด่วเข้าไปเลย
ห้าทุ่มนะน้อง แล้วต้องเตรียมยังไงบ้างอ่ะพี่
ไม่เปนไรน้องมาก่อนเวลามาเตรียมตัวที่นี้ละกาน
พี่!!! แล้วมีพวกหนูไปสี่คนหรอค่ะ
ไม่ๆๆๆ มีคนที่โดนยกเลิกอีกสี่คนนะ ที่จะไปงานเดียวกาน
อ่อ โอเคค่ะ ขอบคุน
(ข้ามเรื่องสำพาดไปเลยนะถามบ้าบอเรื่องนั้นเรื่องนี้ไม่เห็นเกี่ยวกะงานเลย)
วันสำพาดวีซ่า
อิชั้น :-)เหมือนยาบ้าคนหนึงเลย ด้วยความที่เก่งอังกิดเหลือเกิน คืนวันก่อนสำพาด นั่งๆๆๆ เขียนๆๆๆ ท่องๆๆ สรุปอิชั้นนอนไม่หลับทั้งคืนเลย กังวลค่ะพ่อแม่พี่น้อง กัวไม่ผ่าน
พอเอาเข้าจิงเจ้าหน้าที่ให้แนะนำตัวชื่อ อายุ เรียนที่ไหน จะไปไหน ไปทำไรเท่านั้นเอง แล้วเจ้าหน้าที่สาว ถามดิชั้นจะไปทำแหน่งอาราย อิชั้นตอบไป
เปนอันเส็ดเรียบร้อย อิชั้นจะได้ไปเทกาแล้วหรอว่ะ เเล้วเพื่อนอิชั้นอีกสามชีวิตล่ะ ถามๆๆสรุปผ่านหมด
จองตั๋วเครื่องบินๆๆๆๆไชน่า เเอร์ จองเอง ทำเปนเก่ง 555
วันเดินทาง
คุนพ่อแม่ พี่ น้อง น้า อา ทั้งหลาย ยกมาส่งทั้งตระกูล อ๊ายอายแต่ทำไงได้
ถึงเวลาร่ำลาน้ำตาไหล 555 ป่าป๊าหวักซองจากกระเป๋าให้อิชั้นอีก 55 ตั้งแต่ที่อิชั้นคิดว่าจะไปเมกามีคนเดียวที่ไม่รุ้เรื่องที่อิชั้นจะไปคือ ป่าป๊า นั้นเอง บอกก่อนไป 2 วัน แต่ยังมีอีกคนที่ให้การสนับสนุนการไปครั้งนี้คือ ม่ามี่ นั้นเอง เมื่อกอดป่าป๊าได้ตังส์ ไม่ร่ำลาไคอีกเลย น้ำตาไหล เดินเข้าเกดเลย
จนมามี่ต้องเรียกมากอด น้ำตาไหลอีก ก้เลยบอกว่าเด่วโทมาหา เนื่องจากไม่เคยจากบ้านติดม่ามี่มาก ก้เลยรีบๆๆเดินเข้าเกดไปเลย
ทำไมเมกามันไกลจังเลยว่ะ บ่นกะคุนแฟนที่ไปด้วยและเพื่อนอีกสองคน
หลับแล้วหลับอีก กินแล้วกินอย่าง เดินแล้วเดินอย่าง มมันน่าเบื่อจังอยุ่บนเครื่องนานเนี้ย โมโหกะคุนแฟนๆไม่ตอบไรเล่นเกมส์อย่างเดียว เบื่อโว๊ย
สุวรรณภูมิ-ไตหวัน-แอลเอ-houston-ต่อรถ ถึงสะทีเนี้ยหรอ เมกา ทำไม:-)ดูบ้านบอกจังเลยว่ะ ไม่เห็นเหมือนมาเมกาเลย ไม่ตื่นตา ตื่นจายว่ะ บ่นๆๆๆ ถึงที่พักเปนโรงแรมนะค่ะเปนเจ้าของเดียวกะgaido นั้นแหละไปติดต่อ lobby :-)ให้รอห้องบ่ายสองและตอนนั้นที่มาถึงแปดโมงเช้า
ร๊อ รอ ร๊อ รอ ไปถามว่าได้ยางๆง่วงนอน และแล้วก้ได้ อิชั้นอยุ่ห้อง 220 กะเพื่อนอิชั้นสามชีวิต จัดของ มาม่า ปลากระป๋อง ข้าว หม้อหุงข้าว เตรียมไปเยอะมากจนถึงวันกลับอีกกินไม่หมดเลย ว่าเเล้วมาถึงวันเเรกออกไปเดินเล่นซักหน่อย เห้ย เนี้ยหรอเมกา :-)ไม่มีไรช๊อปเลยว่ะ ไปไหนก้ไกล ยางกะเดินจาก เกษตร ไป รังสิตเลยว่ะ ไกลโครต!!! พักผ่อนนอนได้แหละว่ะ พรุ่งนี้เริ่มทำงานตอนเช้าว่ะ เด่วตื่นไม่ทัน สรุปนอนไม่หลับแปลกกลิ่น เรื่องเวลาด้วย เช้าวันใหม่เริ่มงานวันเเรกที่ casey เจ้าของเค้ารวยติดอันดับเมกาเลยนะ มีทั้งโรงเเรม ร้านอาหาร2ร้าน ชื่อ gaido 5 ดาว และ casey ระดับธรรมดา เจ้าของถนน ซอย เยอะไปหมดและแล้วไปทำงาน เข้าทางหลังร้านที่ติดกะที่พักนั้นแหละเดินครึ่งนาทีถึง เสื้อโปโลแดง กางเกงสีครีม รองเท้ากันลื่น ตำแหน่งของอิชั้นค่ะ server ต้องไปเทรนกะคนชื่อ เวอร์จีเนีย ไคว่ะ งง เลย เจ๊เวอร์คนเนี้ย ดีที่สุดในร้านแหละ(พี่คนไทยเค้าบอกมาเค้าเคยมา)
ไปถึงไปหาเจ๊แกว่าวันนี้อิชั้นอ่ะต้องเทรนด์กะเจ๊นะ ทักทายก้แนะนำนั้นนี้ โอเคเข้ากันได้ดี ช่วยเจ๊แกเสริฟน้ำ เรื่องเมนูอย่าถามไม่รุ้เรื่องเลย ว่างก้คุยกะเจ๊เวอร์ว่ามาจากไหน ทำไมเหมือนเอเซียจัง สรุปก้เจ๊เวอร์เปนฟิลลิปปิน มาอยุ่ยี่สิบกว่าปีแล้ว มาทำงานที่นี้ได้ 4 ปี กลางวันเจ๊เวอร์แล้วใจดีเลี้ยงข้าวอิชั้น 2 เหรียญซื้อที่ร้านนั้นแหละ ทำไมมันแพงจังว่ะ กินทุกวันตาย และแล้วได้ไก่ทอดมาก้ไปเรียกเพื่อนสาวของอิชั้นกินด้วยเพราะคนเทรนด์ของเพื่อนอิชั้นมันไม่เลี้ยงข้าว แบ่งๆๆกัน ทำงานต่อ ถึงห้าโมงเย็นเจ๊เวอร์กับบ้าน อิชั้นก้กับบ้างดีกว่าไม่ทำต่อแหละ (ทำต่อก้ได้นะ) วันแรกจบไปด้วยดี happy ว่ะเจอคนดีๆๆ วันที่สองสามสี่ก้ยังโออยุ่ วันที่ ห้า ปันหาเริ่มเกิด ถ้าเจ็ดวันอิชั้นทำไม่ได้ต้องเปลี่ยนตำแหน่งและเด็กไทยก้มากานเพิ่มขึ้นๆๆทุกวัน อิชั้นก้เลยคุยกะเพื่อนสาวอีกคนที่ไปด้วยกาน เอาไงดีว่ะเพาะเพื่อนอิชั้นก้ทำไม่ได้เหมือนกานเรื่องเมนูได้เฉพาะเรื่องน้ำๆๆๆ รุ้ว่าฝรั่งทั้งหลายจะกินน้ำอาราย ซ๊อสซอสอารายไม่รุ้เลย ตกลงอิชั้นเเละเพื่อนสาวก้เปลี่ยนตำแหน่งไปทำครัวดีกว่า ได้กินแถมไม่ต้องโดนลูกค้าด่าด้วยเวลามีปันหาทิปไม่อยากได้แหละเอา:-) 7.5 เนี้ยแหละ ก่อนจะไปทำในครัวก้ไปบอกเจ๊เวอร์ว่าจะไปทำครัวแล้วนะไม่ไหว เจ๊เวอร์แกก้บอกว่าไปลองดูงานหนักนะถ้าไม่ไหวเปลี่ยนมาเปนเสริฟเหมือนเดิมนะ อิชั้นก้โอเคร่ำลา ถึงเวลาห้าโมงเจ็แกกับบ้านเจ๊แกเอากำมือแล้วยืนมาให้อิชั้นอิก้งง ว่าอารายว่ะ อิชั้นก้แบมือรับ นึกว่าขยะ ที่แท้จิงเจ๊เวอร์สุกจายดีเนี้ย ให้ชั้น 10 เหรียญ อิชั้นก้ say no เจ๊แกก้ประมานไม่เปนไรขอบคุนค่ะที่มาช่วยอารายประมานนั้น ระหว่างวันที่ 2-4 อิชั้นช่วยรอบดึก ห้าโมงถึง สี่ทุ่ม จัดปาร์ตี้ ได้ทิปแบ่งทุกวันเลย ก้ไปเล่าให้เจ๊เวอร์ฟังว่าได้เงินอยากการช่วยปาร์ตี้ดีจายสุดๆๆๆ มีวันหนึงอิชั้นไปช่วยปาร์ตี้ได้ทิปแบ่งมา 20 เหรียญในช่วงเวลาเเปปเด่ว คนเทรนรอบดึกไห้ อิชั้นดีจาย กริ๊ดดังลันร้านเลยกอดคนเทรนเลย เเต้งกิ้วใหญ่เลย กับบ้านอย่างสบายจาย
จบการเปน server
มาฟังเล่าการเปนคนครัวกันต่อนะจ้ะ
| จากคุณ |
:
ZzARA
|
| เขียนเมื่อ |
:
12 ก.ย. 52 00:19:47
A:58.8.150.109 X: TicketID:232087
|
|
|
|
