Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
.......กลางพงหนาม/สันดานฝรั่ง!!.........  

ตลอดช่วงเดือนที่ผ่านมา   ต้องตกอยู่ในอาการหนาวๆ ร้อนๆ เรื่องความมั่นคงของอาชีพการงาน    ที่ทำงานเขา Outsource ไปเกือบหมดแผนก(คือจ้างบริษัทข้างนอกมามาประมูลงานทีททำอยู่ทั้งหมด)  ผลที่ตามมาก็คือ80% ของพนักงานในแผนกต้องโดน lay off  เพื่อตัดค่าใช้จ่ายให้ต่ำลง(ผลกระทบจากเศรษฐกิจ)    ในระยะหนึ่งเดือนกว่าๆ ที่ต้องรอคอยคำตอบว่าจะอยู่หรือไป   เป็นช่วงที่โหดร้ายไม่น้อย


ผมเป็นคนหัวดำคนเดียวในแผนกเจ้านายเป็นฝรั่งและลูกน้องก็เป็นฝรั่ง   จึงทำใจว่าเราตกเป็น "เป้า" แน่ๆ.......และการต่อสู้ดิ้นรนของทุกคนเพื่อที่จะให้เขาจ้างต่อก็เป็นไปอย่างอำมหิตสุดจะบรรยาย    รายการผักชีโรยหน้า  และแทงข้างหน้าและข้างหลังกันเกิดขึ้นได้ทุกเสี้ยววินาที    ผมตัวผมเองโดนทิ่มโดนตำทั้งข้างหน้าข้างหลัง    จนเกือบจะอดร้องไห้สงสารตัวเองไม่ได้    คนใกล้ตัวและเคยพูดคุยหัวเราะกันอยู่หลัดๆ   มาเจอสถานการณ์อย่างนี้ก็ต้องดิ้นรนด้วยการโรยผักชีหรือแทงข้างหลังคนอื่น


ลูกน้องและเจ้านายผมที่เคยชื่นชมผลงานของผมในอดีต   ถึงตอนนี้ก็ขุดผลงานผมออกมายำซะเละต่อหน้าบอร์ดที่ประชุม   จนผมแทบจะไม่เชื่อหูตัวเอง    ผมพูดอะไรไม่ออก


ผมเคยเกริ่นเอาไว้ตรงนี้ว่า   ถ้าเรื่องราวจบลงอย่างไรก็จะมาเขียนเล่าสันดานฝรั่งให้ฟัง    และตอนนี้เรื่องราวก็พึ่งจบลงไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว    ที่ทำงานเขาตกลงจ้างผมทำงานต่อตำแหน่งเดิมและอัตราเงินเดือนเดิม    ฝรั่งบางส่วนที่เคยแทงข้างหน้าข้างหลังผมส่วนใหญ่ก็โดน lay off  บางส่วนก็ทำงานต่อ


ต้องยอมรับว่าช่วงเดือนที่ผ่านมา   ภาวะจิตใจของผมต้องต่อสู้กับอะไรหลายๆ อย่าง   และตัวผมเองในฐานะพุทธศาสนิกชนคนหนึ่ง   ผมต้องเอาธรรมะเป็นที่พึ่งเป็นอย่างมาก    ทุกคืนก่อนนอนผมจะกรวดน้ำแผ่เมตตาให้กับเพื่อนร่วมงานที่แทงข้างหลังผม    และวันนี้ผมก็มาถึงจุดๆ หนึ่งที่ผมพอที่จะให้อภัยพวกเขาได้    ทั้งๆ ที่ความจริงตั้งใจอยากจะบรรยายสันดานแสบๆ ของฝรั่งทั้งลูกน้องและเจ้านายผมให้เป็นอุทาหรณ์    ต้องยอมรับว่าตอนนั้นผมควบคุมโทสะของผมไม่มิด    จึงเคยเกริ่นว่าจะมาเขียนเล่าสันดานของพวกเขา     หลังจากผ่านพ้นวิกฤตตรงนั้นมาแล้วและกรวดน้ำให้อโหสิกรรมกับพวกเขาทุกคืนแล้ว    ตอนนี้ผมเย็นลงมาก   จึงเปลี่ยนใจไม่อยากจะรื้อฟื้นหารอยตะเข็บเก่าๆ อีก    เกรงว่าจะปลุกเจ้า "โทสะ" ของผมมันจะตลบขึ้นมาอีก    


จากบทเรียนที่ผ่านมา   ผมอยากจะเตือนบางท่านที่คิดจะทำงานร่วมกับฝรั่งหรือกำลังทำงานกับฝรั่งอยู่ว่า   อย่านอนใจกับคนรอบข้างนัก   เมื่อเกิดวิกฤติขึ้นมา   เราคนเอเชียหัวดำโด่เด่จะโดนแทงข้างหลังเอาได้ง่ายๆ     และสิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมผ่านวิกฤติมาได้ก็คือ  สมุดไดดารี่ของผม   ผมจะบันทึกการทำงานของผมบ่อยมาก    งานอันไหนที่สำคัญๆ และเกี่ยวเนื่องกับเจ้านายหรือลูกน้อง   ผมจะจดลงไดอารี่อย่างละเอียดพร้อมกับบรรยายความรู้สึกด้วย    ผมโดนทั้งเจ้านายและลูกน้องโจมตีหลายเรื่อง   และก็ได้สมุดไดอารี่ที่บันทึกด้วยลายมือนี่แหละครับแก้ต่างเป็นช็อตๆ   สำคัญมากๆ ครับสมุดไดอารี่บันทึการทำงาน


ผมยอมรับว่าแม้จะรอดพ้นปากเหยี่ยวปากกามาได้   แต่สภาพจิตใจยังสะบักสะบอมอยู่มาก   ผิดหวังกับคนรอบข้างอย่างรุนแรง   บางคนก็ยังต้องเห็นหน้าร่วมงานกันต่ออยู่   ทำใจลำบาก   และได้แต่หวังว่ากาลเวลาจะช่วยเยียวยา

จากคุณ : วัชรานนท์
เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 52 05:14:40

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com