ความคิดเห็นที่ 1 และแล้วก็มาถึง “อเมริกา” กับการไปเมืองนอก (นอกเหนือจากลาว เขมร มาเลย์) เป็นครั้งแรกในชีวิต ใครที่เคยเป็นนักเรียน AFS มาก่อนจะรู้ว่า พอไปถึงที่นั่นแล้ว เค้าจะมีรถบัสไปส่งตามจุดต่างๆ แล้วก็จะมี Host Family มารอรับ ดิฉันก็เป็นคนไทยคนเดียวที่อยู่บนรถบัสคันนั้น และแล้วรถก็หยุด มีคนมาเรียกชื่อเด็ก คนที่เค้าอ่านชื่อก็ลงไปเป็นจุดๆ ไป จุดแล้ว จุดเล่า จนถึงจุดสุดท้าย คิดในใจ คราวนี้ไม่เรียกชื่อตรูอีกทำไงเนี่ย 55 และแล้วเค้าก็เรียกชื่อเรา พร้อมกับเด็กจากชาติอื่นๆ อีกประมาณสิบคน ทุกสายตาจ้องมองมาที่พวกเราทุกคน (ตอนนั้นยังไม่รู้มาก่อนว่าใครเป็น Host ของเรา แต่ตอนนั้น Host จะรู้แล้ว) ตอนเดินลงมาจากรถ มีสายตาของครอบครัวนึงจ้องมาที่เรา “ไม่นะ!!” ขอให้มันไม่ใช่ ครอบครัวนี้น้ำหนักแต่ละคนประมาณร้อยโลขึ้น พ่อ แม่ ลูกอีกสาม โอ้ว ชั้นคงจะกลายเป็นคนแคระในบ้านแน่เลย จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 09:29:43

ความคิดเห็นที่ 2 Welcome Roberto!!! อ่าว ผู้โชคดีที่ได้อยู่บ้านพี่ๆ ไจแอ้น (ฉายาที่เพื่อนๆ ตั้งให้ในเวลาต่อมา) คือชายหนุ่มจากบราซิลที่อยู่หน้าดิชั้นเอง โฮ๊ะๆ รอดตัวไป จากนั้น เสียงนั้นก็ลอยมา ชื่อใครคุ้นๆ นั่นมันชื่อจริงเรานี่หว่า พ่อ แม่ ลูก ทั้งสามคนดึงเราไปกอด ตอนนั้นงงมากทำไรไม่ถูก ก็กอดๆ ไป นี่แหละครอบครัวของเรา 1 ปีที่นี่ เกือบจะได้เป็นคนแคระในครอบครัวพี่ไจแอ้นแล้วเชียว จากนั้น Host ก็พาเรากลับบ้าน ระหว่างทาง (ทำเป็น) หลับตลอด ที่หลับเพราะไม่อยากพูด 55 กลัวพูดแล้วเค้าฟังไม่ออก สามคนพ่อ แม่ ลูก ก็วิจารณ์เราใหญ่ นึกว่าชั้นหลับจริงละซิ  และแล้วรถก็หยุด อเมริกาในฝัน สวย . หรู . ต้องเจริญมากกว่าบ้านนอกที่เราจากมาอย่างแน่นอน . มันจะเหมือนบ้านทรายทองมั้ยน้อ . นี่คือที่คิดในใจทั้งหมดก่อนลืมตา 55 ทนไม่ไหวแล้ว (แล้วทำไมสามคนนั้นมันไม่ปลุกเราวะ สงสัยแวะเติม NGV :) เออลืมตาก็ได้วะ  นี่คือภาพที่เห็นครั้งแรกนะคะท่านผู้อ่าน บ้านเก่าๆ เป็นอิฐทั้งหลัง  ถนนลูกรัง  มีทั้งวัว ทั้งม้า ซากรถเก่าๆ อีกประมาณห้าคัน มองไปทางซ้าย ขวา ทำไมไม่เห็นมีเพื่อนบ้านเลยสักหลัง เฮ้ย นี่มันอะไรกันเนี่ย อเมริกาในฝันของชั้นหรอเนี่ย!!! จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 09:43:10

ความคิดเห็นที่ 3 มารอฟังต่อ อย่างจดจ่อ จากคุณ : mumu_i เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 09:47:44

ความคิดเห็นที่ 4 ตอนนั้นในใจจะร้องไห้แล้ว ฮือ แล้วจะหาซื้อของฝากที่ไหนไปให้เพื่อนเนี่ย จากนั้นก็เดินเข้ามาในบ้าน บ้านสองชั้น อายุประมาณเกือบร้อยปีได้ (Host บอก) โอ้ว ตอนนั้นอารมณ์กลัวผีเกิดขึ้นมาทันที ไม่อยากจะคิดเลยว่าห้องนอนจะเป็นยังไง Host บอกว่าขึ้นไปเลยห้องนอนอยู่ด้านซ้าย ก้าวแรกที่เหยียบบันได เสียงดัง เอี้ยดด.. อารมณ์บันไดเก่ามากมาย เดินขึ้นไปอีกขั้นก้อเอี้ยดดดด อึ่ม... ชั้นจะต้องอยู่กับน้องเอี้ยดๆ อีกหนึ่งปีหรือนี่!!! ห้องนอนก็เหมือนห้องปรกติทั่วไป มีชั้น มีตู้ และมีหีบ! นึกถึงอารมณ์หีบใหญ่ๆ แบบในหนังแฮรี่พอตเตอร์ เออ แบบนั้นเลย แล้วอีหีบนี่มีไว้ใส่อาไรเนี่ย! เอาออกไปได้ม้าย มองไปตรงที่นอน มีตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ๆ วางอยู่ 1 ตัว ประมาณลิงกอลิล่า หน้าตามันน่ากลัวมากเลย ไม่รู้บรรยากาศมันพาไปรึเปล่านะ  ตอนนั้นคิดในใจว่า ต้องเอาหมีกับหีบออกไปจากห้องให้ได้ ไม่งั้นคืนนี้นอนไม่หลับแน่! คืนนั้น แม่โทรมาจากเมืองไทย แม่ถาม เป็นไงลูก ดีมั้ย? อ่อดีมากๆ ค่ะแม่ แม่ไม่ต้องห่วงนะ ตอนนั้นไม่อยากให้แม่เป็นห่วง ก็เลยพูดว่าดีๆ ไว้ก่อน และแล้วคืนแรกก็ผ่านไป (ด้วยความสยองกับน้องลิงและหีบลึกลับที่ยังอยู่ในห้อง) จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 10:09:04

ความคิดเห็นที่ 5 มาถึงวันที่ต้องไปโรงเรียนวันแรกกันมั่ง จะมีอะไรที่ดีใจไปมากกว่านี้อีกมั้ยเนี่ย ได้ออกจากบ้านแล้ว 55 การออกนอกบ้านของเราแต่ละครั้งจะยากเย็นมาก เพราะไม่มีรถสองแถว รถเมล์ มอไซค์รับจ้างเหมือนบ้านเรา จะไปไหนทีก็ต้องใช้รถส่วนตัวอย่างเดียวเลย ทั้งบ้านก็มีรถที่ใช้การได้อยู่ 1 คัน กับซากรถอีก 5 คัน (จะเก็บไว้เพื่อออออ) ไปโรงเรียนวันแรก อารมณ์เหมือนเด็กแลกเปลี่ยนเมืองนอกมาอยู่เมืองไทยน่ะ คนละเรื่องกันเลย บ้านเรานะ พอเวลามีฝรั่งคนนึงมา ทุกคนจะไปรุมล้อมถามโน่นนี่ แต่พอเราเป็นเด็กหัวดำคนเดียวในโรงเรียนมาโรงเรียนวันแรก ทำไมไม่เห็นมีคนมาสนใจเรามั่งเลย โรงเรียนเล็กๆ มีห้องเรียนประมาณสิบกว่าห้องได้ เป็นตึกชั้นเดียว วิชาแรกที่เรียนคือ American History เข้าไปถึงวันแรกก็สอบเลย งงมาก ทำไม่ได้เลยสักข้อ แถมเป็นเขียนอีก ทำไงดีล่ะงานนี้ เอาวะเริ่มเขียนเลยละกัน ด้วยความรู้ทางภาษาอันน้อยนิดก็เขียนไปว่า Dear Teacher, I’ve just got here for 2 days and I know nothing about the US history. I will write about my Thai history blah blah .. หมดไปคาบนึง วิชาอื่นๆ ก็ไม่ต้องพูดถึง เค้าพูดไรกันฟังไม่ออกเลย เรียนรู้เรื่องอยู่อย่างเดียวคือเลข เป็นอะไรที่ง่ายมากมาย พวกฝรั่งก็ไม่รู้เป็นยังไง บวกเลข ลบเลขทุกตัวต้องใช้เครื่องคิดเลข ขนาด 2+2 มันยังใช้กันเลย  ผ่านไปกับการไปโรงเรียนวันแรก ไม่ได้พูดกับใครสักแอะ จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 10:30:36

ความคิดเห็นที่ 6 วันที่สอง ไม่ได้เรื่องล่ะ ต้องหาเรื่องพูดกับคนอื่นมั่งล่ะ เริ่มจากชายหนุ่มรูปงามที่เราปิ๊งตั้งแต่วันแรกก่อนเลย การทักอีตานั่นวันนั้นทำให้เรากลายมาเป็นเพื่อนสนิทกันกับแก๊งของเค้าด้วย ทีนี้ชีวิตชั้นจะไม่เหงาอีกต่อไปแล้วววว 555 เรียนไปได้สักพัก เริ่มมีต้องทำ Project วิชานี้ชื่อวิชา Communications จะเรียนทุกอย่างเกี่ยวกับการสื่อสาร รวมถึง Project นี้ เป็นการจัดรายการทีวีในโรงเรียน ยากไปมั้ยคะ ทั้งห้องมีประมาณแปดคนได้ อาจารย์สั่งงานชิ้นแรก คืองานอ่านเมนูอาหารกลางวัน ใช่ค่ะ อ่านเมนูอาหารกลางวันออกทีวีในโรงเรียน!!! โดยจะต้องจับกันเป็นคู่ๆ มาอ่านผลัดกันไปทุกวันตลอดทั้งเดือน ด้วยความที่ทั้งห้องมีกันแค่ 8 คน เลยต้องมีสองคนที่ต้องพูดสองวันต่อหนึ่งอาทิตย์คะ จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากดิชั้นค่ะ ทำไมกลั่นแกล้งกันแบบนี้ ฟังดูเหมือนง่ายนะคะ อ่านเมนูอาหารน่ะ แต่ความจริงแล้วเนี่ยหินมากๆ ประมาณว่าเป็นรายการสด แถมเมนูอาหารจะรู้ก่อนประมาณ 1 ชั่วโมงในแต่ละวัน วันไหนที่ถึงคิวดิชั้นอ่าน เอาเป็นว่าทำเอาเครียดได้ทุกครั้งไป มีอยู่วันนึงแม่โทรมา ตึก World Trade ถล่ม รู้ข่าวยัง? อ่าวหรอแม่ ตอนนั้นคิดว่า อ่าวแล้วโรงเรียนเราเป็นไรเปล่าเนีั่ย ด้วยความฉลาดนึกว่าเป็น World Trade ตรงราชดำริ 555 แต่ตอนนั้นคนที่นั่นก็ตื่นเต้นไปได้วันสองวัน หลังจากนั้นก็กลับมาเป็นปรกติ ว่าด้วยเรื่องแปลกประหลาด ตอนไปอยู่ที่นั่นมีคนๆ นึงแอบมาชอบเรา ดูเหมือนจะดีนะคะว่ามีคนมาชอบ แต่มันไม่ได้ดีแบบนั้น เพราะคนที่มาชอบเราเป็นคล้ายๆ มาเฟียในโรงเรียนเลย ทุกวันที่มาโรงเรียน จะต้องมีบอดี้การ์ดส่วนตัวมาด้วยคนนึง คุณผู้อ่านลองนึกสภาพดูว่า ตอนกินข้าวที่โรงอาหาร อีตามาเฟียคนนี้ก็ทำทีขอมานั่งด้วย แล้วระหว่างกินนั้น ก็จะมีพี่บึ๊กบอดี้การ์ดส่วนตัวคอยยืนมองอยู่ตลอดเวลา โอ้ว แม่เจ้า ช่วยเอามันไปไกลๆ ที จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 10:56:56

ความคิดเห็นที่ 7 หลังจากนั้นก็มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้น จะขอเล่าข้ามไปจนกระทั่งกลับมาเมืองไทยเลยละกัน จากนั้นก็มีความคิดที่จะกลับไปอเมริกาใหม่เพื่อต่อปริญญาตรี ตอนนั้นที่กลับมาเมืองไทยก็ไม่ได้เรียนซ้ำ กลับมาต่อม.ห้าเลย ไม่ได้การณ์ล่ะ เราต้องหาทางไปเรียนต่อเมกาให้ได้ แต่ด้วยตอนนั้นที่บ้านโดนฤทธิ์ฟองสบู่แตก ธุรกิจที่ทำไว้ก็ขาดทุนย่อยยับ เรื่องเงินที่จะส่งต่อนั่นน่ะลืมไปเลย หมดทางออกแล้วเรา ต้องก้มหน้าเรียนพิเศษเพื่อเอนทรานส์ต่อไป และแล้วก็เข้าคณะที่ (พ่อ) อยากให้เข้าสมใจ ตอนนั้นเห็นในอินเตอร์เนต เค้าฮิตไป Work and Travel กัน เอาวะฟังดูเหมือนจะดี ลองชวนเพื่อนๆ ดูก่อนว่าจะมีใครไปมั้ย รวบรวมพรรคพวกไปสมัครกันได้สี่ห้าคน แต่พอจะจ่ายเงิน พวกมันก็เกิดเปลี่ยนใจไม่ไปกันสะงั้น เลยมีเราไปอยุ่คนเดียว... จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 11:11:12

ความคิดเห็นที่ 8   เขียนสนุกดี รออ่านจ๊ะ จากคุณ : ToonyBerri เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 11:17:53

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณค่ะคุณ mumu_i, ToonyBerri จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 11:28:15

ความคิดเห็นที่ 10 จะรออ่านจร้า จากคุณ : urina เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 11:35:00

ความคิดเห็นที่ 11   เขียนต่อนะ อ่านแล้วเพลินคราฟฟฟฟ แล้วไปอยู่รัฐไหนมาอะครับ ตอนเป็น AFS จากคุณ : Sam เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 11:52:13 A:222.123.77.70 X: TicketID:233955

ความคิดเห็นที่ 12 พักกินก่อนนะค้า K.Sam - ไปไหนไม่บอกเดี๋ยวรู้หมดว่าเป็นใคร 555 \ K.urina - ขอบคุณค่ะ จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 12:12:35

ความคิดเห็นที่ 13 เพลินๆ แอบโดดมาจากกระทู้เรื่องตัวเองมาอ่านเรื่องชาวบ้านก่อน อิอิ ป.ล. หีบในห้องคือ ฮี บะ หะ ลอน หรือหีบหลอนซ่อนวิญญาณ กรี๊ดด "O_O! จากคุณ : DasIstToll เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 12:39:01

ความคิดเห็นที่ 14 การไป Work ครั้งนี้ ถึงแม้จะต้องไปคนเดียวอีกรอบแต่ก็ไม่ตื่นเต้นเหมือนครั้งแรก ทางเอเจนซี่ให้เราเลือกได้ว่าจะไปเป็นกลุ่ม หรือซื้อตั๋วไปเอง ด้วยความ Self จัดเลยซื้อตั๋วไปเองคนเดียวเลย จะไม่ให้ซื้อเองได้ยังไงคะ ซื้อกับเอเจนซี่ Work ปาไป 46000 ซื้อเองประมาณ 33000 เอง สายการบินแนวๆ china eva เหมือนกันอีกต่างหาก ขูดเลือกกันมากไปแล้วนะ!! ตอนนั้นไปคนเดียว แต่ไอ่ที่ทำงานเนี่ยนะสิ ใช่ว่าต่อสองต่อจะถึง ปาไปประมาณห้าต่อ เครื่องสี่ต่อ แถมรถอีกต่อนึง คิดสภาพดูว่าจะทุลักทุเลแค่ไหน.. ตอนไปถึงสนามบินสุดท้ายปาเข้าไปห้าทุ่ม พอดีมันมีรถออกเที่ยวสุดท้ายตอนเที่ยงคืนพอดี เราเลยไปมันเที่ยวนั้นเลย ( ตอนแรกกะว่าจะนั่งรอถึงเช้า) จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 13:02:54

ความคิดเห็นที่ 15 K.DasIstTol ความจริงในนั้นมันหลอนมากพี่ มันคือหีบใส่ตุ๊กตา ใส่แบบเยอะมากมาย น่ากลัวมั่กๆ จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 13:14:25

ความคิดเห็นที่ 16 เชื่อกันมั้ยว่า ตอนขึ้นไปบนรถหลับสนิทเลย หลับซะจนรู้สึกตัวขึ้นมาอีกที คนขับก็มียืนข้างๆ แล้ว อ้าว คนหายไปไหนหมดแล้วเนี่ย โอ้ววว ใจหายปิ้วเลย ตายแล้วตรู แล้วคนขับก็ถามว่าเราจะไปไหน เราก็บอกไป เค้าก็ตอบกลับมาว่าอ่าว ที่นั่นมันเลยมาแล้ว จากนั้นคนขับใจดีก็ขับกลับไปส่งเรา แต่ก็เหมือนไม่ได้ช่วยอะไร เพราะมันไม่ได้เหมือนที่เราคิดไว้ว่าจะหาโรงแรมที่เพื่อนคนอื่นๆ พักอยู่ได้ง่ายๆ เพราะจุดนั้นมันไม่ได้มีโรงแรมแห่งเดียวละสิ คิดดูละกันค่ะว่า หันไปรอบตัว 360 องศา ก็มีแต่โรงแรม มีเป็นสิบๆ ร้อยๆ เลย ทั้งเล็กและใหญ่ อ่าวทีนี้จะไปรู้กันมั้ยนั่นว่าที่เราจะไปอยู่มันอันไหน นี่ก็ปาเข้าไปตีสองแล้ว เมืองนอกตีสองนี่เงียบสุดๆ ไม่เหมือนบ้านเรายังมีข้าวต้ม ก๋วยเตี๋ยวข้างทางนะคะ ตอนนั้นอยากจะร้องไห้ สมบัติที่ขนมาใบใหญ่อีกสองใบ แล้วจะไปกันยังไงเนี่ย แล้วขอบอกว่าตอนนั้นหิมะตกด้วย คอยติดตามตอนต่อไปนะคะ :) จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 13:33:36

ความคิดเห็นที่ 17   จะให้ดี น่าจะเอารูปมาให้ดูด้วยนะเพื่อนๆเห็นด้วยมะ ไม่ต้องมีรูปคุณข้างในก็ได้ หากไม่อยากเปิดเผยตัวตน อ่านแล้วน่าติดตามมาก ทำให้อยากอ่านต่ออีก รีบโพสนะครับ จะรออ่าน จากคุณ : Sam เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 13:46:11 A:222.123.77.70 X: TicketID:233955

ความคิดเห็นที่ 18 ไป Work and Travel มาแล้วหรือยังอ่ะคะ หรือว่ากำลังจะไป จากคุณ : biopharm เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 13:48:08

ความคิดเห็นที่ 19 สนุกดีค่ะ รออ่านอยู่ แต่ติดใจนิดนึง ช่วงที่เจอเรื่องราวต่างๆมากกมายกับพ่อหนุ่มมาเฟียคนนั้น ว่างๆ ก้อเขียนเล่านะคะ น่าจะมีเรื่องขำๆบ้างละน่า ใช่มั้ยคะ จากคุณ : โกโก้ร้อนแก้วนึงฮะ เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 14:31:43

ความคิดเห็นที่ 20 รออ่านอยู่เหมือนกัีนค่าาา จากคุณ : lishuling เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 15:59:49

ความคิดเห็นที่ 21 K.โกโก้ร้อนแก้วนึงฮะ อย่าได้ไปพูดถึงเลยค่ะพี่ คิดแล้วฮาผสมหน้ากลัวพี่ K.Sam K.lishuling ขอบคุณค่ะ K.biopharm ไปมาแล้วค่ะ จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 16:17:31

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออก เลยนั่งอยู่ตรงป้ายรถเมล์ อารมณ์ตอนนั้น ไม่มีมนุษย์เดินผ่านไปผ่านมาเลยสักคน เลยตัดสินใจเดินลากกระเป๋า (เอาไปสองใบใหญ่ เลยต้องลากทีละใบ แล้วกลับมาเอาอีกใบนึง 55) เดินไปเดินมาเห็นตู้โทรศัพท์ เลยพุ่งตรงไปทันที โทรไปที่โรงแรมประมาณสี่ห้ารอบก็ไม่มีคนรับอีก ตอนนั้นเดินไปอย่างไร้ร่องรอยมาก ทันใดนั้นเอง เหมือนโชคชะตาเข้าข้าง! เอ๊ะ นั่นมันโรงแรมเรานี่หว่า ชื่อเดียวกันเป๊ะเลย!! แทบจะกรี้ดตอนนั้น รีบจั้มไปเลยทีเดียว แต่เิอ๊ะ ทำไมมันมืดสนิทเลย (โรงแรมที่ว่าเป็นโรงแรมเล็กๆ ประมาณ motel อะค่ะ)  ตอนนั้นไม่รู้จะทำไงแล้วเลยเคาะประตูตรง office ของโรงแรม เคาะมือแทบหงิกแน่ะ และแล้วก็มีคนเดินออกมา (ด่า) แล้วเราก็บอกเค้าไปว่าเนี่ยเรามากับพวกเด็ก work ที่มาก่อนหน้านี้ blah blah เค้าก็ยื่นกุญแจให้แล้วก็บอกเออๆ พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน ไม่น่าเชื่อว่าคืนนั้นจะผ่านมาได้... จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 16:27:42

ความคิดเห็นที่ 23 ปักหมุดก่อน เดึ๊ยวกลับมาอ่าน....ต้องไปเรียนภาษาก่อน จากคุณ : Ellinida เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 17:30:52

ความคิดเห็นที่ 24 วันรุ่งขั้นตื่นมาพร้อมกับความมึนงง ควักมาม่าที่ได้ตระเตรียมไว้ออกมากิน ดีนะในโรงแรมมีไมโครเวฟด้วย รอดตายไปอีกมื้อ วันนี้เป็นวันที่คณะเด็ก work กลุ่มสุดท้ายที่มาทำงานที่นี่มาุถึง เราก็ได้สมาิชิกรูมเมทมาอีกสามคน แต่ละคนฮาๆ ทั้งนั้น เหมือนหลุดมาจากแถวพระรามเก้าค่าเฟ่ สามคนนั้นก็มาคนเดียวหมด มาจากต่างที่กันหมดเลย และแล้วความสนุกก็ได้บังเกิดขึ้น!!! วันแรกของการทำงานก็ต้องมีการคัดเลือกตำแหน่งงานกันก่อน ว่าใครมีความเหมาะสมจะทำอะไร โดยการสัมภาษณ์เดี่ยว แต่น แต้น แต๊นนนน งานที่เหลืออยู่มีดังนี้ เสียงประกาศจากป้าแผนก HR หน้าโหดและใจก็โหดด้วย จะขอแปลเป็นไทยนะฮ้า เนื่องจากพวกคุณมาถึงเป็นคณะสุดท้าย (เออรู้) งานที่เหลือเนี่ย....เริ่มใจคอไม่ดี... ก็จะมีตำแหน่งที่ทางเราภาคภูมิใจ (ตรงไหน) เพราะงานนี้ต้องพิถีพิถันในการคัดเลือกบุคคลเป็นอย่างมาก นั่นก็คือ Housekeeping อิ้งอิ้งงงงงง ฮึ่ม ตายละหว่าไหนบอกมาจากเมืองไทยว่าจะให้เราเป็นเด็กเสิร์ฟละหว่า ไม่ย๊อมมม!!! พอป้าพูดจบ ทุกคนหันมามองหน้ากันแบบประหนึ่งว่า มองตาแล้วรู้ใจ ปิ๊งๆ ไม่ได้การณ์ล่ะ งานนี้ต้องมีโวย เรา: ป้าคะ หนูไม่ยอมนะคะ ไหนว่าจะให้หนูเป็นเด็กเสิร์ฟละคะ (พูดพร้อมกับโชว์หลักฐานกับป้า) ป้า: ก็งานมันเหลือแค่นี้แหละ เรา: ป้าคะ มีงานอื่นนอกเหนือจากนี้มั๊ยคะ ป้า: ทำท่าคิดไปประมาณสิบวิ อ่อ มีอยู่อีกตำแหน่ง เรียกว่า Room Service นะ เรา: อ่าว งงๆๆ แต่ทำหน้าเหมือนรู้จักว่ามันคืออะไร ฟังแล้วดูดีกว่า House Keeping ละวะ เรา: โอเคค่ะ ป้า หนูขอทำได้มั๊ยคะ หนูชอบการ service มากๆ ค่ะ ป้า: อื่ม ภาษาเราก็พอได้นิ่ งั้นคืนนี้ของเราเริ่มงานเลยนะ เริ่มงานห้าทุ่ม เรา: มายก๊อดดด งานบ้าไรฟระเริ่มห้าทุ่ม ปรกติอยู่เมืองไทยสี่ทุ่มหนูนอนแล้วนะป้าโหดดด (ที่พิมมาประโยคนี้พูดในใจนะคะท่านผู้อ่าน) ส่วนเพื่อนๆ คนอื่นๆ ใน set ก็ได้เป็น HouseKeeping กันหมด ทำเอาโดนหมั่นไส้กันเลยทีเดียว และแล้วเวลาห้าุ่ทุ่มก็มาถึง... ยังไม่รู้อีกว่าอี Room Service เนี่ยมันคืออะไร พอไปถึงจุึดนัดหมาย ก็มีลุงคนนึงที่เป็น manager พาเราไปที่ทำงาน ระหว่างทางก็ใจตุ๊มๆต่อมๆ นี่ไง ถึงที่ทำงานแล้ว ตรงหน้าเป็นห้องเล็กๆ 1 ห้อง เป็นตู้ๆ เหมือนกับพวกเก็บเงินทางด่วน แบบนั้นเลย แกจะให้ชั้นทำอะไรกับอีห้องนี้เนี่ย เอ๊ะ รถก็เข้ามาในนี้ไม่ได้ (เล่นมุข) นึกว่าจะให้เก็บเงินทางด่วน สรุปห้องนี้มีไว้ทำไร...ให้ทาย... จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 18:33:38

ความคิดเห็นที่ 25 พยายามเดินหารางวัลในบ้าน อยากให้กระทู้นี้เป็นกระทู้เล่นเกมไปด้วยก็ดีเหมือนกันนะๆ จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 18:40:49

ความคิดเห็นที่ 26 มารออ่านค่ะ คุณจขกท เล่าเรื่องได้สนุก และน่าติดตามมาก ๆ ^ ^ จากคุณ : When You Say ... เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 18:58:16

ความคิดเห็นที่ 27 ง่ะ รออ่านอยู่ค๊า >.< จากคุณ : เด็กหญิงมะเดี่ยว เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 19:23:46

ความคิดเห็นที่ 28 ไม่มีใครอยากเล่นเกมเลยหรอเนี่ย แฮ่ะๆ จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 19:49:29

ความคิดเห็นที่ 29 รออ่านเช่นกันค่ะ จากคุณ : . (มนตราแห่งรัก) เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 20:47:55

ความคิดเห็นที่ 30 เมื่อไม่มีคนเล่นก็เฉลยเลยละกันเนอะ ความจริงในห้องนั้นคือ มีไว้ให้เรานั่งรับโทรศัพท์ แ่ป่ว... เนี่ยอะนะ ที่ทำงานของเรา อยู่ในห้องแคบๆ เป็นเวลาแปดชั่วโมง แถมเป็นเวลานอนของเราซะด้วย น่าเบื่อแย่เลย คุณลุงไม่ได้สอนงานอะไรเลย เค้าบอกว่าถ้ามีคนโทรมาเราก็จดๆ ว่าแขกต้องการอะไร แล้วเราก็ต้องไปบอกในครัวเอาเอง หูยเหมือนจะง่ายนะเนี่ย (ประชด) ไปถึงเราก็เริ่มเอาเมนูอาหารมาดู พระเจ้า!! มันมีประมาณสี่สิบเมนู ทีนี้ซวยแล้วจะฟังออกมั้ยเนี่ย สรุปคืนนั้นทั้งคืนมีคนโทรมาสั่งอาหารสามราย ยังดีที่พอฟังออก ผ่านไปอีกวัน... พอเริ่มวันที่สองทีนี้เราก็เริ่มตีซี้พวกในครัว ดีหน่อยที่ห้องรับโทรศัพท์กับครัวอยู่ไม่ไกลมาก ทุกวันเราจะได้จิ๊กอาหารสารพัดอย่างในครัว มีทั้งสเต๊ก เฟนฟรายส์ และอื่นๆ อีกมากมาย ความจริงไม่ได้เรียกว่าขโมยนะคะ แต่ว่าพ่อครัวเค้าบอกว่าเดี๋ยวเค้าทำให้อยากกินอะไรล่ะ จึงเป็นต้นเหตุของการนำกล่องโฟมยักษ์วันละสามกล่องกลับบ้านหลังเลิกงาน (ทางสะดวกเพราะกว่าจะเลิกงานก็เป็นเวลาเช้ามากประมาณหกโมง) เรียกได้ว่ากินมาแล้วทุกเมนูที่ท่องไปน่ะ อาหารที่เอาไปก็ไปแบ่งกันกินกับเพื่อนๆ ที่โรงแรม ราวกับว่าไม่เคยกินอาหารแบบนี้กันมาก่อน 55 จกกันใหญ่ วันดีคืนนี้นังเพื่อนตัวแสบดันปิ๊งไอเดีย แกๆ ถ้าชั้นไปเที่ยวที่ทำงานแกมั่งได้ป้ะวะ เดี๋ยวคืนนี้ชั้นเลิกงานแล้วจะแวะไปหาแกนะเว้ย แบบว่าอยากกินฟรีมั่ง (ที่ีเอาไปให้มันกินทุกวันยังไม่พอ!!) เออมาดิ ดีเหมือนกันแกมาชั้นจะได้ไม่เหงา เออคืนนี้เจอกันนะเว้ย... ได้เวลานัด เพื่อนตัวดีมาตรงเวลาเป๊ะ มาคนเดียวไม่พอ ลากเพื่อนมาด้วยอีกสาม เอาละหว่างานนี้ตกใจกันทั้งครัว ไอ่เราก็แนะนำเพื่อนๆ เราให้คนในครัวรู้จัก อีเพื่อนก็หันมาถามทันที แกๆ วันนี้มีไรให้กินมั่งวะ? ไอ่เราก็หันไปบอกมัน เฮ้ย แกรอก่อนดิวะมาถึงแกจะกินเลยหรอ ชวนพวกนั้นมันคุยเนียนๆ ไปก่อนดิ... ระหว่างการสนทนาของเพื่อน (และระหว่างการอู้งานของเรา) ก็มีพนักงานเสิร์ฟเดินเข้ามาร่วมวงพร้อมกับถือขวดไวน์มาขวดนึง... แล้วมันก็พูดว่า เนี่ยแขกให้มันมา ทุกคนหันไปมองเด็กเสิร์ฟคนนั้นเป็นตาเดียวกัน เป็นแนวนัยๆ ว่าขอกุกินมั่งดิ จากนั้นพวกมันก็ไม่รอช้าตั้งวงกันในที่ทำงานเลยทีเดียว ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณตีสี่ ทันใดนั้นเองมีสายตาคู่หนึ่งมองไปตรงประตู สายตาอีกคู่หนึ่งมองไปทางเดียวกัน เงียบ... ทุกคนเงียบกริป เราหันไปมองตามสายตาของพวกนั้น โอ๊ะ ลุง manager มายืนอยู่ตรงประตู งานเข้าอีกแล้วเรา... พวกคุณทำอะไรกัน? คำถามแรกของตาลุง เงียบ ไม่มีคนตอบ ไอ่เราก็คิดในใจ เห็นป้ะล่า ทำไรกัน ตำส้มตำม้างงงง... จากนั้นวงก็สลายอย่างรวดเร็ว รวมทั้งเพื่อนตัวดี หันมาอีกที พวกมันไปกันหมดแล้ว ไวมากๆๆๆๆๆ ทิ้งเรายืนเอ๋ออยู่กับตาลุงสองต่อสอง เอ่ออออ....และแล้วผลกรรมก็ตามทัน เมื่อตาลุงสั่งหยุดงานเรา 1 อาทิตย์เป็นการลงโทษ สรุปว่าอาทิตย์ที่หยุดงานต้องกินมาม่าไส้กรอกทุกวันเลย!!! จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 21:00:44

ความคิดเห็นที่ 31 จบยังเอ่ย? น่าเสียดายจัง... อดกินของฟรีไปตั้งอาทิตย์นึง :) จากคุณ : lishuling เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 22:09:39

ความคิดเห็นที่ 32 ไว้พรุ่งนี้มาต่อละำกันนะค้า เรื่องอีกยาวค่ะ 555 ขอบคุณทุกคนที่ติดตามจ้าๆๆ จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 22:24:26

ความคิดเห็นที่ 33 cool ! Keep writing your great story.   It's so funnny! We share the similar experience. I used to be the AFS and WAT student, too. จากคุณ : GSK เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 22:48:09

ความคิดเห็นที่ 34 อ่านแล้วหนุกดี รออ่านอยู่นะคะ จากคุณ : ไข่เจียวใส่น้ำตาล เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 00:14:07

ความคิดเห็นที่ 35 มาต่อแล้วค่ะ จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 10:06:44

ความคิดเห็นที่ 36 มาอยู่ที่นี่ก็เกือบสองอาทิตย์ ตอนนั้นเพื่อนๆ ทุกคนอยู่ในช่วงบ้างาน (จริงๆ คืองกนั่นเอง) ทุกคนเดินหา Second Job งานพิเศษทำกันตามโรงแรม รีสอร์ท ร้านค้าแถวๆ นั้น แต่ก็ดูจะไม่มีวี่แววว่าจะมีที่ไหนให้งานพวกเราทำสักที่เลย กรี้งๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ในห้องดังขึ้น เพื่อน : เฮ้ย เค้าขอสายมึ_อะ เรา: (ตอนนั้นกำลังหลับ) เออ ใครวะ? เพื่อน: ใครไม่รู้ว่ะ :-)พูดภาษาอังกฤษด้วย กิ๊กมึ_ป่าว เรา: (รีบเด้งออกจากที่นอนด้วยความตกใจ) ตายแล้ว! สงสัยลุง Manager โทรมาบอกว่า ชั้นไล่แกออก (จากคดีเก่า) ขออนุญาตแปลเป็นไทย เรา: โหลๆ ใครกัน: สวัสดี (เสียงโคตรหล่อ) เรา: นี่ใครคะ ใครกัน: อ่อ ผมชื่อไมค์ โทรจากรีสอร์ท xxx เรา: เออ ไม่ได้ถามว่าโทรจากไหน ถามว่าใคร (ไปด่าเค้าอีก) ใครกัน: รีสอร์ทที่คุณมาเขียนใบสมัครงานไว้ไง วันนี้คุณว่างมั๊ย พอดีพนักงานเราลาออกกะทันหันไปคนนึง เรา: (หน้าตาตื่นตระหนก) ว่างค่ะๆๆๆ (ความจริงทำงานกะห้าทุ่มกลา วันก็ว่างอยู่แล้น) ใครกัน: โอเค งั้นคุณมาที่นี่ตอนสิบโมงนะ เรา: (เหลือบไปดูนาฬิกา นี่ 8 โมงนี่หว่า) เพิ่งนอนมาได้สองชั่วโมงเอง เอาวะ! ด้วยความงก เรา: โอเคค่ะ แล้วเจอกันนะคะ วางโทรศัพท์.... ตอนนั้นยังไม่หายเบลอ อ่าว ตรูได้งานทำแบบงงๆ แล้วมันงานอะไรอีกเนี่ย ลืมถามอีก อยากจะเขกกะโหลกตัวเอง หลังจากนั้นก็มานั่งงงๆ ต่อที่เตียง ไม่กล้านอนต่อเดี๋ยวไม่ตื่น ระหว่างอาบน้ำ...อ่าว แล้วต้องใส่ชุดไรไปเนี่ย ลืมถามอีก เอ่อ... สิบโมงเป๊ะ...ติ๊งหน่องๆ เสียงกดกริ่งหน้า office ของรีสอร์ทดังขึ้น มีลุงแก่ๆ เดินออกมาเปิดประตู เราก็บอกเค้าไปว่า ลุงคะตะกี้มีคนชื่อไมค์ โทรมาตามหนูมาทำงานที่นี่ค่ะ ลุงมองหน้าเราแล้วบอกว่า ชั้นเนี่ยแหละไมค์ อ่าวในโทรศัพท์ทำไมเสียงดูหล่อมั่กๆ ลุงบอกเข้ามาก่อนๆ เดี๋ยวจะบอกให้ว่าจะให้ทำอะไร (จะมีไรน่ากลัวอีกมั๊ยเนี่ย) งานของเธอคืองานเขียนเช็ก หา!!! เขียนเช็ก ชั้นให้เธอชั่วโมงละ 10 เหรียญ (ตาลุกวาวขึ้นมาทันที) สรุปแล้วงานของเราคือการเขียนเช็กจ่ายพนักงานรายวัน จ่ายบิลต่างๆ ในรีสอร์ท ใช่ ดูเหมือนจะง่ายนะ แต่ตลอดการทำงานวันนั้นอีตาลุงนั่งจ้องหน้าเราตลอดเลย แถมถามคำถามประมาณล้านแปด คำถามของลุงมีทั้ง หนูอายุถึง 18 ยัง (ถ้าเป็นคนปรกติจะถามว่าหนูอายุเท่าไหร่แล้ว?) ที่เมืองไทยได้ข่าวว่ามีผู้หญิงอย่างว่าเยอะ....ไม่ค่ะ มีน้อยมาก ลุงเคยไปแล้วหรอคะ? แล้วพัทยาล่ะ เนี่ยเพื่อนลุงเพิ่งไปมา เห็นเค้าบอกว่าเราสามารถออฟเด็กมาง่ายๆ เลยไม่ใช่หรอ.... หนูไม่รู้ค่ะ ไม่เคยไป หนูว่าลุงเนี่ยอายุเท่าไหร่แล้ว.... อ่อ ประมาณ 70 ค่ะ ลุง (ทำหน้าตกใจ).....แล้วบอกว่า ลุงดูแก่ขนาดนั้นเลยหรอ.... ตอนนั้นเริ่มใจไม่ดี ขอเผ่นตอนนี้เลยได้มั๊ยเนี่ย....ตอนนั้นเริ่มมองไปรอบๆ ออฟฟิตก็มีแม่บ้านเดินไปเดินมา มันคงไม่น่ากลัวหรอก....(มั้ง) จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 10:36:15

ความคิดเห็นที่ 37 และแล้วการทำงานวันนั้นก็ผ่านไปได้ด้วยดี ทำไปประมาณหกชั่วโมง ทำซะสองนั่งเล่นเนตสักสี่ชั่วโมงแล้ว ฮ่าๆ ลุงบอกว่าให้มาทำทุกวัน  ตอนนั้นเราก็ไม่คิดไรมาก คิดแค่ว่าอยากเก็บเงินให้ได้เยอะๆ แค่นั้นเอง ชีวิตเป็นอยู่แบบนี้ทุกวัน ทำงานหลักห้าทุ่มถึงเจ็ดโมงเช้า นอนสองชั่วโมง ทำงานรีสอร์ทลุงต่ออีกหกชั่วโมง เหนื่อยสุด แต่ก็เก็บเงินได้เยอะมากๆ เหมือนกัน... มีอยู่วันนึง ลูกชายลุงกลับมาเยี่ยมบ้าน ลูกชายลุงคนนี้หน้าตาหล่อมาก ประมาณมาริโอ้ ฮ่าๆ แฟนลุงเป็นคนญี่ปุ่น ลูกลุงเลยเป็นลูกครึ่ง วันนั้นถึงกับใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยทีเดียวเชียว... มาริโอ้: หวัดดี เราชื่อ Dan พร้อมกับยื่นมือมาให้จับ เรา: อุ๊ย จะหลอกแต๊ะอั๋งเราหรือเนี่ย 55 เพ้อเจ้อจริง!  ชื่อ x ค่ะ มาริโอ้: มาทำงานที่นี่นานยัง เรา: อ่อก็ไม่นาน ประมานเดือนนึงได้ มาริโอ้: โอเค ดีๆ ยินดีที่ได้รู้จัก เรา: อึ้ง ตอนนั้นจำได้ว่ายืนยิ้มอย่างเดียวเลย แบบว่าคนมันเขินอะนะ :) แล้วเราก็เล่นคอมต่อไป คุณมาริโอ้คงจะงงว่าจ้างเรามาทำไม 55 ตอนนั้นคุณมาริโอ้กำลังบ้าขายของในอีเบย์ ไอ่เราก็เคยแต่ได้ยิน แต่ก็ไม่เคยซื้อ ไม่เคยขายของอีเบย์มาก่อน เลยได้แต่นั่งมองเค้าเล่นไปก่อน ถึงได้รู้ว่าอีเบย์มันคือการบิด (ประมูลของนั่นเอง) โดยเราต้องสมัครเป็น member ก่อน พร้อมทั้งผูกบัญชีธนาคารของเรากับ paypal แค่นั้นเอง และแล้วเราก็มี account ebay เป็นของตัวเอง เย่!! หลังจากวันนั้น ว่างเมื่อไหร่เป็นต้องเข้า ebay แรกๆ ก็แค่เข้าไปดูว่าเค้าขายอะไรกัน คุณมาริโอ้ขายอุปกรณ์คอมแบบคล้ายๆ อะไหล่ พวกแผงวงจร แรม อะไรประมาณนั้น ไอ่เราก็ไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้เหมือนกัน เอ๊ะ แล้วทำไมเราไม่หาของมาขายมั่งล่ะ คิดๆ ขายอะไรดีหว่า ???? จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 12:26:16

ความคิดเห็นที่ 38 "มาริโอ้" ที่ว่านี่ ต้องหล่อมากแน่ๆ เพราะว่าที่มหาลัยมีอาจารย์อยู่คนนึงอ่ะ แกเป็นฝรั่งค่ะแต่แกมีแฟนเป็นคนญี่ปุ่น ลูกชายแกหน้าตาดีมากๆค่ะ แต่เสียดายอายุุคงยังไม่ถึง 12 เลย ไม่งั้น ...... อิ  อิ จากคุณ : lishuling เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 15:12:20

ความคิดเห็นที่ 39 จริงค่าๆๆๆ K.lishuling จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 15:34:10

ความคิดเห็นที่ 40 และแล้วก็เกิดไอเดียบรรเจิด ไม่ต้องไปหาของที่ไหนมาขาย เอาของในอีเบย์เนี่ยแหละ ซื้อมาแล้วก็ขายไป ถ้าคนที่เคยเล่นอีเบย์จะเห็นว่า ของชิ้นเดียวกัน ราคาที่ประมูลได้ในแต่ละครั้งมักจะไม่เท่ากัน บางทีราคาต่างกันมากๆ ก็มี เอาล่ะ คราวนี้ เริ่มจับตามอง ^-^ ว่าแล้วในอีเบย์เนี่ยก็มีของมากมาย แล้วอะไรดีล่ะ ที่ซื้อมาแล้วจะขายพอจะได้กำไร เอาเนี่ยแหละ กระเป๋า coach เป็นอะไรที่ใกล้ตัวสุดแล้ว เพราะชอบมากๆ แล้วก็พอจะรู้ราคาตลาดว่าเค้าขายกันประมาณเท่าไหร่... อีตามาริโอ้ก็มาช่วยลุ้นอยู่กับเราด้วย มันก็ได้แต่บ่นๆ แบบนี้จะได้กำไรหรอถ้าขายน่ะ เออน่า ไม่ลองไม่รู้!!! ปรากฎว่าชิ้นแรกซื้อมาแล้วก็ขายไปได้กำไรมา 13 เหรียญ โหๆ ตอนนั้นตื่นเต้นมาก แล้วถ้าเราขายสิบชิ้นภายในวันเดียวกันล่ะ 130 เหรียญหรอ+++ ตอนนั้นเลยได้โอกาสตีซี้พ่อหนุ่มมาริโอ้ มันบอกว่างั้นไปซื้อกระเป๋าที่ outlet มาขายกันเถอะื เออความคิดดีนะเนี่ย วันรุ่งขึ้นก็ได้นัดแนะกับเจ้ามาริโอ้ วันนี้ขอลาหยุด 1 วันเพื่อไป shopping โดยเฉพาะ ว่าแล้วก็นัดกันดิบดีสิบโมงตรงเจอกันเดี๋ยวมันมารับทีบ้าน โอ๊ะ เป็นคนดีอีก... ก๊อกๆ ก๊อกๆๆๆๆๆๆ ใครมาเคาะประตูห้องแต่เช้าวะะะะะะ เสียงของเพื่อนตัวดีตะโกนลั่นห้อง ยัง....ยังไม่มีใครลุกไปเปิดประตู แล้วไอ่เพื่อนคนเดิมก็ตะโกนด่าอีกรอบ พวกเมิ_ไม่คิดจะมีใครลุกเลยหรอวะเนี่ย??!!!??? แสงแดดลอดผ่านช่องประตู พร้อมกับหนุ่มรูปงามนามมาริโอ้ ทุกคนในห้องหันมามองหน้ากัน ไอ่เราก็หันไปหามาริโอ้พร้อมกับขยี้ตา่ Hi You are early...พร้อมกับหันไปมองนาฬิกา เวนกำ นี่มันจะสิบเอ็ดโมงแล้วนี่หว่า!!! ตอนนั้นเริ่มรู้ทันว่าจะโดนด่าเลยรีบวิ่งไปเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที น้ำเนิ้มไม่ต้องอาบมันแล้ว โหย ออกเดทครั้งแรกในสภาพโทรมสุดๆ (คิดไปเองทั้งหมด 555) จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 16:01:37

ความคิดเห็นที่ 41 บนรถ: (อันนี้คิด)ไม่คิดไม่ฝันเลยวันนึงจะได้มานั่งรถเคียงข้างชายหนุ่มรูปงาม (เว่ิอร์ไปนะ) จากนั้นคุณโอ้ (ขอเรียกสั้นๆ) ก็พูดขึ้นมาว่า เดี๋ยวเราไปหาไรกินกันก่อนละกันนะ อ้ะได้จัดไป จากนั้นอีตาโอ้ก็ฝอยตลอดทางๆ ต่างฝ่ายต่างเล่าประสบการณ์ชิวิตของตัวเอง พูดแล้วขอเล่าเกี่ยวกับตาโอ้เลยละกัน ตาโอ้เนี่ย อายุแก่กว่าเราประมาณสองปี ชอบเล่นเกมเป็นชีวิตจิตใจ เล่นมันทั้งวัน เล่นแบบไม่ทำอะไรเลย เอากะมันเล่นไปให้ตาบอดไปเลย (จะไปแช่งเค้าทำม๊ายยย) การแต่งตัวของเค้าก็สไตล์อเมริกันทั่วไป abercrombie ทำนองนั้น แหม ตรงเสป๊กเราพอดี แบบนี้แหละ playboy นิดๆ โอ้วเจ้้ชอบ ไม่ได้นะ รักษาไว้ภาพพจน์หญิงไทยน่ะ อย่ากระโตกกระตากเด็ดขาดค่ะ วันนั้นเราไปแวะกินร้านจีนกัน จานใหญ่มาก แบบกินกันสามคนไม่หมด จานข้าวผัดยังกับจานเปลตามโต๊ะจีนแถวบ้านเรา ว่าแล้วก็ห่อกลับบ้านอีกตามเคย อีตาโอ้สั่งมาเต็มโต๊ะเลย แถมเลี้ยงเราอีกต่่างหาก ดูเหมือนจะเป็นคนดีนะ :) ฝรั่งนี่ก็แปลกนะ เรื่องอาหารน่ะ ทำไมต้องทำให้มันจานใหญ่ๆ ด้วยก็ไม่รู้ เห็นไปกินข้าวนอกบ้านกันที่ไรก็กินกันไม่หมด ต้องหอบกลับบ้านกันทุกทีไป ว่าแล้วกินไปก็นึกถึงก๋วยเตี๋ยวแถวบ้านเราเนอะ 25 บาทก็อิ่มแล้ว ว่าตาโอ้ก็รีบบอกเราทันทีว่าเนี่ย มันชอบกินมากเลยอาหารไทยน่ะ วันหลังทำให้กินบ้างนะ หาาาา จะใ้ห้ชั้นทำอาหารให้กินหรอ คิดดีรึยังน่ะที่พูด ฮ่าๆๆ ตั้งแต่เกิดมาเรายังไม่เคยทำอะไรหรูกว่าไข่เจียวเลย แต่ก็ได้นะถ้าอยากกินเดี๋ยวทำให้กิน (ทำเป็นพู๊ดดดดดด) จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 16:50:18

ความคิดเห็นที่ 42 ไปถึง outlet เดี๊ยนก็รีบพุ่งไปยังร้าน coach ทันทีทันใด โห วันนี้ทำไมคนมันอลังการเยอะแยะมากมายขนาดนี้ไม่รู้ เกิดอะไรขึ้นเนี่ยยยย ด้วยความอยากรู้เลยรีบไปถามพนักงานว่าวันนี้มีอะไรพิเศษรึเปล่า เจ้แกตอบกลับมาว่า วันนี้ลดเพิ่มอีก 20% จากป้ายทุกชิ้น กริ้ด มาได้จังหวะพอดีเรา สรุปว่าวันนั้นรูดการ์ดซื้อกระเป๋าไปประมาณสองพันเหรียญ ตอนรูดลืมคูณเป็นไงไทยไปเลย พี่โอ้ของเราช๊อกไปเลยทีเดียว หาาา นี่เธอซื้อกระเป๋าไปสองพันหรอ???!!!!??? แล้วจะขายหมดมั๊ยเนี่ย เออ จริงด้วย ตอนซื้อลืมคิดไปเลย เออเอาน่า เดี๋ยวลองขายดู อันไหนขายไม่ได้เดี๋ยวเอาไว้ใช้เอง พอเดินออกจาก coach พี่โอ้ก็ส่งถุงเล็กๆ มาให้เราใบนึง แล้วก็บอกว่านี่เห็นว่าน่ารักดีเลยซื้อมาฝาก กรี้ดดดดดดดดด อยากจะกระโดดกอดพี่โอ้ 1 ที แต่หักห้ามใจไว้ได้ทันเลยบอกไปว่า Thank you พร้อมกับยิ้มๆ เดี๋ยวมันรู้หมดว่าเรามีใจ 555 หลังจากกลับมาถึงบ้าน เรื่องของเรากับพี่โอ้ก็รู้กันหมดทั้งคณะเด็กไทยที่ไป work ขอบคุณเพื่อนร่วมห้องมากๆ ที่อุตส่าห์กระจายข่าวสารได้อย่างรวดเร็ว ขนาด CNN ยังเรียกพี่ นี่แก (เสียงเพื่อนตัวแสบลอยมาแต่ไกล) นี่แกไป outlet มาไม่ยอมชวนชั้นบ้างเลยนะ ด้วยความกลัวเพื่อนด่าเลยตอบไปว่า แหมแก ก็ชั้นไม่ได้ตั้งใจจะไป ตอนแรกกะัไปกินข้่าวเฉยๆ ไง (วันนี้ได้ตกนรกกันมั่ง) ทุกคนมานั่งคะยั้นคะยอให้เราเล่าเรื่องพี่โอ้ให้ฟัง แต่ด้วยความขี้เกียจเล่า เพราะสถานการณ์ยังไม่มีไรคืบหน้าเท่าไหร่ อีกอย่างเพิ่งรู้จักกันแค่ไม่กี่วันเอง ชั้นไม่ใช่คนใจง่ายนะยะ (หรอ???) จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 19:09:07

ความคิดเห็นที่ 43 โหลๆ มีใครอยู่เป็นเพื่อนมั่งเนี่ย ออกมาทักทายกันหน่อยค่า :) จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 19:10:09

ความคิดเห็นที่ 44   เอาพี่โอ้ต่อให้จบเลยครับ ผมตามอ่านทุก 3 ชม. กะลังมันส์เลย จากคุณ : X เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 19:33:32 A:124.120.15.185 X: TicketID:176308

ความคิดเห็นที่ 45 รออ่านต่ออยู่นะค่ะ^^ จากคุณ : bEauno เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 19:35:38

ความคิดเห็นที่ 46 ต่อเร็วๆจิครับ ปวดฉี่ยังไม่อยากลุกเลยนะครับเนี่ย มันส์จัด... จากคุณ : Austin Ames เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 20:06:00

ความคิดเห็นที่ 47   ไม่อยากจะบอกว่า...... จขกท มีพรสวรรค์ในการเขียนมากนะครับ สนุกอะ อยากอ่านต่อ มักๆ อย่าทำให้อยากแล้วจากไปนะครับ... อิอิ รอฟังอยู่นะครับบบบบบบบบ จากคุณ : Sam เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 20:43:19 A:114.128.144.177 X: TicketID:233955

ความคิดเห็นที่ 48 หวัดดีค่ะคุณ x คุณ bEauno คุณ Austin Ames :) จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 20:43:54

ความคิดเห็นที่ 49 อ่าว คุณ Sam มาพอดีสงสัยกดขึ้นมาพร้อมกันเลยไม่เห็น ขอบคุณค่า :) จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 20:45:41

ความคิดเห็นที่ 50 อ่านตอนหลังที่พูดถึง "พี่โอ้" นี่ ยิ้มไม่หุบเลยค่าาา แอบเชียร์(เหมือนคู่พระนางในละคร) 555 ยังไงก็ต้องคอยลุ้นกันในตอนต่อไป จากคุณ : lishuling เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 21:13:23

ความคิดเห็นที่ 51 และแล้วคืนนั้นก็หลับไปพร้อมกับกระเป๋า coach และถุงกระดาษใบนั้นของพี่โอ้ที่ยังไม่ได้แกะ อยากเก็บไว้่แบบนี้มากกว่า มันดูมีคุณค่าดี... และแล้ววันแห่งการทำงานก็มาถึงอีกวัน หลังจากหยุดไป 1 วัน เริ่มอยากจะ call in sick อีกวันนึง วันนี้พี่โอ้โทรมาแต่เช้า ชวนขึ้นเขาไปเล่นสกี ไม่อยากจะบอกเลยว่าตอนไป AFS เคยมีประสบการณ์หฤโหดกับการเล่นสกีมาแล้ว ตอนนั้นเพื่อนที่เป็นฝรั่งชวนไปเล่นสกี อารมณ์ว่าทุกคนเนี่ยเล่นกันเป็นหมด เหลือเราคนเดียว เกิดมาได้แต่เห็นในทีวีที่แบบมีไม้สองอัน แล้วก็เล่นซิกแซกไปมา พอไปถึงที่จริง โอ้วววว ทำไมมันสูงแบบนี้!!! เอาไงดีเนี่ย ไอ่เราก็เริ่มสะกิดเพื่อนคนนึง เฮ้ยๆ เราเนี่ยเกิดมาไม่เคยเล่นเลย ทำไงดี ดูอย่างเดียวได้มั๊ย เพื่อนบอก เออน่าไม่ยาก เดี๋ยวสอนเอง จริงๆ แล้วที่เล่นสกีส่วนมากจะมี class สอนก่อนขึ้นไปเล่นจริง แต่ด้วยความงก เลยไม่ได้เรียน เอาวะ เอาของจริงมันเลย ไอ่เพื่อนก็สอนว่า เนี่ยนะ.. เวลาเล่นเนี่ย เราก็ต้องทำขาให้มันขนานกันสองด้าน l l อย่างนี้เห็นมั๊ย (เออ เหมือนง่าย) แล้วเวลาหยุดเนี่ย ก็อ้าขาออก /   \ <------ แบบนี้ โอเค เข้าใจ แค่นี้ไมง่ายจัง แล้วไอ่เพื่อนมันก็พาเรานั่งกระเช้าขึ้นไปบนยอดเขา ตอนอยู่ในกระเช้าเริ่มใจไม่ดีแล้วตอนนั้น เฮ้ย ทำไมมันสูงจัง (เริ่มไม่อยากเล่นแล้ว) ตอนนั้นเพื่อนทุกคนกรี้ดกร้าด ถ่ายวิดีโอกันใหญ่ ไอ่เราก็เริ่มจะเหงื่อตก ขนาดตอนนั้นหนาวมากๆ เอ้าๆ พวกเราเริ่มกันรึยัง เดี๋ยวลงไปเลยนะทีละคน เสียงไอ่เพื่อนล่ำตะโกนบอกทุกคน ทุกคนหันหน้ามามองเราแล้วบอกว่า แกนั่นแหละไปก่อน เผื่อเป็นไรจะได้มีคนไปช่วย อ่าว นั่นหรอปาก!!!???!!! เฮ้ย ไม่ไปแล้วได้มั้ย ทุกคนตอบพร้อมกัน NOOOOOO เอาวะ ไปก็ไป ตอนนั้นจำได้ว่าไหว้พระก่อน 1 ที ทำเอาทุกคนงง 55 ไปแล้วน้าาาาาาาา .....าาาาา ตอนลงมาเหมือนคนสติแตก ที่เพื่อนสอนมาทำไมมันจำไม่ได้เลย จะล้งเลี้ยวอะไรนี่ลืมหมด ตรงดิ่งลงมาอย่างเดียวพร้อมกับเ่สียงกรี้ดประนึ่งนั่งรถไฟเหาะ กี้ดดดดดดดดดดดด  หยุดๆ ต้องหยุด เลยทำท่าหยุด  / \ แบบที่เพื่อนบอก อ่าวแล้วทำไมมันไม่หยุดเนี่ย?? (ก็ทางมัน slope สะขนาดนั้น) ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกดิชั้นเลยนั่งลงไปเหมือนเล่นสไลเดอร์ตอนอนุบาลเลยค่ะ ........................ในที่สุดมันก็ถึง ครั้งเดียวในชีวิตจริงๆ กับการเล่นสกี หลังจากวันนั้นจะโดนเพื่อนล้อตลอดว่า ms.slider ฮ่าๆๆ มาถึงเรื่องพี่โอ้ต่อ แล้วเราก็บอกไปว่าไปดูอย่างเดียวอะไป แต่ถ้าไปเล่นไม่เล่นนะ พี่โอ้ก็คะยั้นคะยอ เบื่อจริงจริ๊ง ไอ่พวกชอบบังคับเนี่ย เี่ราก็บอกไปว่างั้นเดี๋ยวไปเจอกันก่อนแล้วค่อยคิดแล้วกัน แผนสูงจริงๆ เรา ไอ่เพื่อนตัวแสบในห้องก็ได้แอบฟังการสนทนาของเรากับพี่โอ้จนรู้กันหมดว่าเราจะไปเล่นสกี ขอku ไปด้วยได้ป้ะวะ? เฮ้ย เมิ_ จะไปเป็น ก ข ค ทำไมวะ (เสียงเพื่อนอีกคนลอยมา) ไอ้่เราก็ตอบไปว่า เออๆ ไปก็ได้ไปกันหมดเนี่ยแหละ ไปหลายๆ คนสนุกดี หลังจากนั้นทุกคนก็รีบเด้งออกจากเตียงไปอาบน้ำแต่งตัวกัน เรื่องเที่ยวเนี่ยเร็วเจรงๆ จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 21:19:51

ความคิดเห็นที่ 52 K.lishuling ตามมาเชียร์ตลอด ขอบคุณค่ะ จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 21:20:35

ความคิดเห็นที่ 53   K.Sam อีกคนด้วยนะครับ ที่ตามเชียร์สุดใจขาดดิน จากคุณ : Sam เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 21:31:16 A:114.128.144.177 X: TicketID:233955

ความคิดเห็นที่ 54 อยากทราบอะค่ะ ว่าไปเวริ์ค รัฐ ไหนมา จากคุณ : anyplace เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 21:51:45

ความคิดเห็นที่ 55 และแล้วชาวคณะเราก็ไปเล่นสกีกัน ยกเว้นเรานั่งรออยู่ตรงที่กินข้่าว งานนี้ขอบายดีกว่าเข็ดแล้ว พี่โอ้ก็บอกไปเถอะไปด้วยกันจะนั่งทำไมอยู่ตรงนี้ เราก็ไม่ยอมไป พี่โอ้เลยบอกว่างั้นเดี๋ยวนั่งเป็นเพื่อน อุ๊ยสุภาพบุรุษมากๆ แต่ด้วยความเกรงใจ เราเลยบอกให้เค้าไปเป็นเพื่อนเพื่อนเรา เพราะพวกนั้นก็ไม่เคยเล่นมาก่อน มีพี่โอ้ไปจะได้ไม่ไปทำเสร่อ 555 หลังจากหายกันไปประมาณสองชั่วโมง ทุกคนก็เดินมาอย่างหมดสภาพ ขอย้ำ หมดสภาพมากๆ เฮ้ย รู้งี้ ku นั่งอยู่กับเิมิ_ก็ดีว่ะ :-)เกือบตกเขาตายน่ะเมิ_!!! ฮ่าๆ ส่วนพี่โอ้ก็ยืนงง ไอ่เราก็ต้องแปลให้มันฟังอีก จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันกลับไปทำงาน ยังมีแรงกันอีกนะนั่น! ส่วนพี่โอ้ก็บอกเราว่าเดี๋ยวคืนนี้แวะไปเที่ยวที่ทำงานนะ ไอ่เราก็บอกไปว่า อย่าเลย ตาลุง manager ยิ่งเพ่งเล็งเราอยู่ เดี๋ยวโดนไล่ออกจากงานกันพอดี พี่โอ้ทำหน้าแบบเสียใจ ซึมกะทือไปเลย แต่ทำไงได้ล่ะ มันไปไม่ได้จริงๆนิค้า ขอโทษนะพี่โอ้ หลังจากนั้นพี่โอ้ก็ได้หายหน้าไปสองวันไม่มีโทรมา ไอ่เราก็ไม่อยากโทรไปเพราะรู้แล้วว่าพี่โอ้ต้องงอนแน่ๆ ก็เราไม่ผิดนิ่ ทำไมต้องง้อด้วย ไปทำงานนะ ไม่ได้ไปเที่ยว วันที่สามเสียงโทรศัพท์ที่ห้องดังขึ้น คราวนี้ชั้นกระเด้งขึ้นไปรับเองเลย ฮัลโหล (เสียงร่าเริงสุดริด) แกกกกก นี่ชั้นเอง!!!! กลายเป็นเพื่อนรักโทรมาจากแคนาดา เพื่อนเีราคนนี้มันเรียนเก่งมากๆ เอนทรานส์ติดคณะ..อันดับ 1 ของประเทศ แกเนี่ยหายหน้าไปเลยนะ เพื่อนรักพูดด้วยเสียงแปดหลอดของมัน ตอนอยู่โรงเรียนเก่าเราสองคนจะได้ฉายาลำโพงเคลื่อนที่ เพราะคุยกันเสียงดังลั่นตลอด 55 เออ... ก็ชั้นไม่ว่างเลยแก เนี่ยทำงานสองจ๊อบทุกวันเลย แกอ่ะเป็นไงมั่งวะ? เออเรื่อยๆ ว่ะ แถวนี้เงียบเป็นป่าช้าเลยว่ะ ไม่ได้ไปแด๊นส์เลย ลืมเล่าไปว่าเพื่อนเราคนนี้ได้ทุนไปอยู่แคนาดาปีนึง... ไอ่เราก็เล่าให้มันฟังต่อ แก... ชั้นคิดว่าชั้นกำลังหลงรักคนๆ นึงว่ะ แต่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นานเอง แต่เค้าหล่อมากเลยนะเว้ย นิสัยก็ดี สเป๊กเลยว่ะ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ป้ะวะ เพราะอีกเดือนกว่าชั้นก็ต้องกลับแล้ว แกว่าไงวะ? เออ เมิ_ก็รู้นิ่ เพราะฉะนั้นรีบถอยออกมาก่อนจะถลำลึกนะเว้ย?? แล้วมันก็ไม่สนใจเรื่องของเราอีก มัวแต่ฝอยเรื่องที่ไม่ได้ไปแด๊นส์ของมัน (แด๊นส์ เป็นคำที่เราสองคนชอบพูด หมายถึงเที่ยวกลางคืนนะคะ) เพื่อน: เฮ้ยๆ แกแค่นี้ก่อนนะ ชั้นต้องไปเรียนแล้ว ตอนนี้ชั้นมีมือถือแล้วนะ แกอย่าลืมโทรมานะ ไม่งั้นโกดนะเว้ย  end of conversation... โอ้ยทำไงดีเรื่องพี่โอ้??? จะปล่อยให้งอนแบบนี้หรือจะง้อดี เอ๊ะ หรืออาจจะไม่ได้งอนก็ได้ สงสัยเค้าคงไม่ได้คิดอะไรกับเราหรอกมั้ง แกอย่าคิดเข้าข้างตัวเองดิวะ ไม่เอาแระ เตรียมตัวอาบน้ำไปทำงานดีกว่า... จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 21:55:06

ความคิดเห็นที่ 56 ขอบคุณค่ะัคุณ Sam คุณ anyplace รัฐโซนตะวันตกค่ะ 55 กว้างไปมั๊ย จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 21:56:46

ความคิดเห็นที่ 57 หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกับพี่โอ้อีกเลยเป็นเวลาหกวัน แล้วก็เลยไม่ได้ไปทำงานรีสอร์ตพี่โอ้ด้วย เพราะคิดว่าจะตัดใจแล้ว ยังไงเรื่องของเรามันก็ไม่มีทางเป็นไปได้ จริงมั้ย? วันรุ่งขึ้นตื่นเช้ามาพี่โอ้มายืนรออยู่หน้าบ้านพร้อมกับต้นไม้เล็กๆ หนึ่งต้น เราก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนนั้นหน้ายังไม่ได้ล้างเลย ฟันก็ยังไม่ได้แปรง พอดีจะวิ่งไปยืมกางเกงทำงานเพื่อนห้องข้างๆ พอดี สภาพย่ำแย่มากๆ  พี่โอ้เดินมาที่เราแล้วยื่นต้นไม้ให้ แล้วบอกว่าเนี่ยที่หายไปเพราะไปเพาะต้นไม้มาให้ เราก็กำลังงงกับต้นไม้ว่ามันคือต้นอะไร หน้าตาประหลาดมากๆ Thank you เราตอบไป แล้วก็ยืนยิ้ม ไอ่พี่โอ้ก็พูดมาว่า อื่ม..งั้นไม่กวนแล้วนะ have a great day แล้วก็เดินจากไป เออ...มาแค่นี้เนี่ยนะ แล้วทำไมแกไม่พูดกับเค้าวะไอ่โง่ๆๆๆ (ก็ตอนนั้นรู้สึกปากเหม็นนิ่หว่า เลยไม่อยากพูด) จากนั้นเราก็เดินกลับเข้ามาในห้องพร้อมกับต้นไม้ต้นเล็กๆต้นนั้น... จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 22:08:35

ความคิดเห็นที่ 58 ถ้าจะขอตัวไปก่อนคืนนี้จะเป็นอะไรมั้ยคะเนี่ย พรุ่งนี้ต้องไปเจอลูกค้าเช้ามากๆ เลยอะค่าาา จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 22:09:54

ความคิดเห็นที่ 59 ได้ค่ะ แต่ กำลังเพลินเลย จากคุณ : anyplace เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 22:11:19

ความคิดเห็นที่ 60   น่าจะนำเรื่องไปทำเป็นหนังรักโรแมนติคนะครับ พล๊อตเรื่องดีมาก แต่คงต้องมาอ่านต่อพรุ่งนี้ จากคุณ : Sam เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 22:17:42 A:114.128.144.177 X: TicketID:233955

ความคิดเห็นที่ 61 สนุกมาก ๆ เลยค่ะ พรุ่งนี้จะมารออ่านอีกนะคะ จากคุณ : When You Say ... เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 22:27:48

ความคิดเห็นที่ 62   อยากอ่านต่อจัง หนุกมากเลยล่ะ :D ขอบคุณนะคะ อิอิ จากคุณ : ชาบาบู๋ เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 22:44:20 A:58.11.78.163 X: TicketID:232718

ความคิดเห็นที่ 63 I  like  your  story  a lot, please  come  back  soon na ka. จากคุณ : chom chom (pumblake) เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 23:14:21

ความคิดเห็นที่ 64 แอบอิจฉาคุณ couponcode อ่ะ จะโกรธมั้ยเนี่ยถ้าจะบอกว่า พออ่านแล้วแบบแอบตกหลุมรักคุณ "พี่โอ้" นี่จังเลย *แอบฮาเรื่องสกีน่ะค่ะ ms.slider 555 แอบเข้าใจความรู้สึกอ่ะเวลาถูกคะยั้นคะยอ ไอ้เราบอกไม่เอาก็ไม่ยอม เง้ออออ แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 52 23:56:54 จากคุณ : lishuling เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 23:56:32

ความคิดเห็นที่ 65 ขำ ตอนที่เล่าเรื่องเล่นสกีครั้งแรกมากกกกกกกกกกกก อ่านแล้วนึกภาพตาม...นั่งหัวเราะคนเดียวใหญ่เลย :D:D รออ่านอยู่นะคะ.... ปล. พี่โอ้ ให้ท่ามากเลย ^_______^ จั่งซี้มันต้อง"สอย"!! อย่าให้หลุดมือเชียว จากคุณ : วฬายุ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 00:12:43

ความคิดเห็นที่ 66 เพิ่งเข้ามา >< เขียนสนุกมากเลยค่ะ ชอบ ชอบ ลงชื่อติดตามอ่านด้วยคน กลับมาอัพไว้ๆ นะคะ จากคุณ : Pla_GuTT เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 00:49:51

ความคิดเห็นที่ 67 สนุกดีค่ะ ติดตามอ่านอยู่นะคะ จากคุณ : nuchaipo เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 00:51:11

ความคิดเห็นที่ 68 อ่านไปขำไปค่ะ มารออ่านต่อค่ะ เขียนได้สนุกมากเลยค่ะ จากคุณ : สาลิกาหิน เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 00:52:35

ความคิดเห็นที่ 69 ติดตามมาติด ๆ เป็นวันที่สองแล้ว ทีวงทีวีไม่เป็นอันดู เขียนได้มันส์ดี อ่านแล้วเพลินจัง อย่ารีบจบล่ะ เรารออ่านอยู่นะ จากคุณ : ชนุกคีปุส (Schnuckiputz) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 00:55:15

ความคิดเห็นที่ 70 ติดตามอ่านตลอดเหมือนกันค่ะ ไม่เป็นอันทำไรแล้ววว จากคุณ : ไข่เจียวใส่น้ำตาล เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 01:04:39

ความคิดเห็นที่ 71 กรีดๆๆ โรแมนซ์ได้ใจเตเต้ยิ่งนัก  กลับมาต่อเร็วๆนะ  คิดถึงพี่โอ้ๆๆๆ ตา ปิป๐๐ จากคุณ : IDOYOU เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 01:06:01

ความคิดเห็นที่ 72 รีบมาต่อเลยนะครับ กำลังสนุกเลย กำลังลุ้นต่อว่าจะเป็นยังไง จากคุณ : ข้าวขาหมู เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 01:16:44

ความคิดเห็นที่ 73 รีบมาต่อเลยนะคร้าบบบบ สนุกมากกก ลุ้นๆๆๆ จากคุณ : beaux215 เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 01:40:56

ความคิดเห็นที่ 74   มีคนรออ่านอยู่นะคะ รีบกลับมาเล่าต่อถ้ามีรูปด้วยก็จะดีค่ะ จากคุณ : แพรมาพร เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 02:41:16 A:92.117.42.10 X: TicketID:200749

ความคิดเห็นที่ 75 โอ๊ย สนุกอ่ะ ฮามากๆ  มาต่อเร็วๆนะคะ ขำตรงหีบหลอน กะตอนคุยกะลุงพ่อพี่โอ้เนี่ยแหละ 555 คิดได้ไง จากคุณ : โมเมยี่~* เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 03:31:10

ความคิดเห็นที่ 76 เล่าเรื่องสนุกดีค่ะ อ่านแล้วเห็นภาพตามไปด้วยเลย เข้ามารออ่านต่อนะคะ มาอัพเร็วๆ นะ จากคุณ : Evelyna เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 04:42:27

ความคิดเห็นที่ 77 อ่านแล้วขำมากๆ เลยค่ะ มองเห๊นภาพเลย  จะรออ่านเรื่องพี่โอ้ต่อนะคะ จากคุณ : nuumama เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 05:30:22

ความคิดเห็นที่ 78 เขียนสนุกมากๆเลยค่ะ เราว่าเค้าจีบจขกท.แน่ๆ โรแมนติกมาก หายไปตั้งหลายวัน ไปแอบซุ่มเพาะต้นไม้มาให้ กะมาเซอไพร้แล้วสาวเจ้าจะต้องดีใจซาบซึ้งกระโดดกอดแน่ๆ(ตามแผนหนุ่มโรแมนติก) พี่โอ้คงเห็นจขกท.ไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอบ(เพราะกำลังงง) เลยเดินจากไปแบบใจเหี่ยวๆแหงเลย เดาเอาเองทั้งหมดล้วนๆ แหะๆ  รีบมาอัพนะคะ ตามลุ้นค่ะ จากคุณ : YUKIss เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 06:22:20

ความคิดเห็นที่ 79 สนุกดีค่ะ จากคุณ : uxbridge เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 06:56:16

ความคิดเห็นที่ 80 รอจ้า จากคุณ : cat_on_a_hot_tin_roof_ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 07:09:41

ความคิดเห็นที่ 81 มารอตามด้วยอีกคนค่ะ จากคุณ : chobitshe เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 07:31:48

ความคิดเห็นที่ 82   ฮามาก ลุ้นพี่โอ้สุดๆๆ รีบมาต่อไวๆ นะค๊าาา จากคุณ : pink cactus เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 07:33:42 A:70.176.96.52 X: TicketID:152893

ความคิดเห็นที่ 83 ลุ้น ลุ้น จากคุณ : pha-sea-pha เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 08:10:48

ความคิดเห็นที่ 84 เขียนได้สนุก หลุดขำก็บ่อย รอตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : เวนิซ (เวนิซ) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 08:49:03

ความคิดเห็นที่ 85 pls come back soon!!!  I'm waiting:D:D จากคุณ : nd (mrsWday) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 08:51:01

ความคิดเห็นที่ 86 อ๊าคคคคค วันนี้หมดแล้วหรอคะ ลุ้นๆๆๆ อิอิ ชอบมากมาย ขนาดมีสอบตอนบ่ายสองนะเนี่ยะ ยังมีกะจิตกะใจ เข้าพันติีป มาอ่านทู้นี้อีก อยากไปเวิร์ดเวิร์คเหมือนกันค่ะ   อิอิ มาเขียนต่อเร็วๆนะคะ จากคุณ : KimYee เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 09:16:52

ความคิดเห็นที่ 87   สนุกมากเลยค่ะ ติดตามอ่านต่ออยู่นะคะ จากคุณ : BC girl เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 09:37:05 A:65.38.41.87 X: TicketID:235144

ความคิดเห็นที่ 88 I miss you and P'Ohhhh already.. 55+ still waiting na ka จากคุณ : Mrs Aussie misses Thailand เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 09:42:14

ความคิดเห็นที่ 89   ชอบๆๆๆๆๆ อยากเจอคนแบบพี่โอ บางอ่ะะะะะะะะ อิจฉา 55555 จากคุณ : aram (aram_007) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 10:38:07

ความคิดเห็นที่ 90 มาแล้วจ้า หวัดดีค่ะ คุณ anyplace, คุณ Sam, คุณ When You Say ... , คุณ ชาบาบู๋,  คุณ chom chom (pumblake) , คุณ lishuling, คุณ วฬายุ, คุณ  Pla_GuTT , คุณ nuchaipo, คุณ สาลิกาหิน, คุณ ชนุกคีปุส (Schnuckiputz), คุณ ไข่เจียวใส่น้ำตาล, คุณ IDOYOU,คุณ ข้าวขาหมู, คุณ beaux215,คุณ แพรมาพร , คุณ โมเมยี่~* , คุณ Evelyna , คุณ nuumama ,คุณ YUKIss, คุณ uxbridge, คุณ cat_on_a_hot_tin_roof_, คุณ chobitshe, คุณ pink cactus ,คุณ pha-sea-pha ,คุณ เวนิซ (เวนิซ),คุณ nd (mrsWday) , คุณ KimYee ,คุณ BC girl, คุณ Mrs Aussie misses Thailand, คุณ aram (aram_007) ขอบคุณทุกคนที่มารออ่านต่อนะค้า จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 12:54:49

ความคิดเห็นที่ 91 คุณ lishuling ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยมใน Bloggang จะเม้นตอบแต่ของพี่มันเม้นไม่ได้อะค่ะ :) จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 12:57:17

ความคิดเห็นที่ 92   ตลกมากเลยอิหนู ไม่ต้องเปลี่ยนเป็นพล็อตรักโรแมนติก แบบที่ข้างบนแนะนำเลย บ้า ๆ บอ ๆ แบบนี้ดีแล้ว (ไม่ได้ด่า ... ชมจ้า) ขอให้รักษาความบ้านี้ต่อไปจ้า จากคุณ : ผ่านมา เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 13:26:49 A:58.8.240.244 X: TicketID:098315

ความคิดเห็นที่ 93 วันนี้ไปทำงานตามปรกติ แต่ไม่รู้ว่าเป็นวันอะไร มีแขกโทรมาสั่งอาหารเยอะโค่ดๆ รับโทรศัพท์ไปประมาณห้าสิบสาย (จากปรกติคืนละไม่เกินสิบสาย) ทำเอาหัวหมุนเลย แต่ก็ดีเหมือนกันมีอะไรทำจะได้ไม่ต้องมานั่งเพ้อเจ้อถึงพี่โอ้... กว่าจะเลิกงานก็ปาไปหกโมงเช้าแล้ว ง่วงนอนมากๆ กรรมเวรอะไรของชั้นต้องมาทำกะดึีกเนี่ย แต่ก็ต้องทนใช่ม้าย เพื่อเงินๆ ว่าไปแล้วมา work คราวนี้ก็เหมือนจะเก็บเงินได้เยอะนะเนี่ย เพื่อนบางคนที่มาด้วยกันบางคนทำงานได้เงินไม่ถึงครึ่งนึงของที่เราได้เลย เพราะงานแบบที่เราทำจะได้ทิปจากแขกเยอะ คือเป็นทิปรวมแหละจริงๆ แล้ว แต่ว่าคนหารในกะเรามีกันแค่สามคน มีเรา 1 คนรับโทรศัพท์ อีกสองคนเป็นบ๋อย แถมทำงานบ้านพี่โอ้อีกช่วงนั้น เลยรับเละเลยเรา แผนการเที่ยวหลังเสร็จงานก็ได้บังเกิดขึ้น (การไป work หลังจากเราออกจากงานแล้ว เค้าจะให้เราอยู่ในอเมริกาได้อีก 30 วันค่ะ) เงินน่ะ เก็บไว้ก็ไม่บูดนะ (อยู่ดีๆ มันก็แว้ปเข้ามาในหัว) เออ เอาน่าไหนๆ นั่งเครื่องบินตูดบานข้ามโลกมาแล้วก็เที่ยวให้คุ้มดิวะ!! และแล้วก็คิดขึ้นมาได้ว่า เฮ้ยเรามีญาติกับโฮสอยู่ที่นี่นิ่หว่า ไปเที่ยวบ้านเค้าดีกว่า อยู่ฟรีด้วย ไปไหนดีระหว่างบ้านญาติกับบ้านโฮส ถามแบบไม่ต้องคิดอีกแระนะแก ไปบ้านโฮสไปอยู่กับวัวกับหีบหลอน ไปบ้านญาติไปอยู่กับแสงสีในเมือง และแล้วก็ไม่รีบรอช้า รีบกดโทรศัพท์หาลูกพี่ลูกน้องที่เป็นญาติทันที กรี้งงงงงงง เรา: ฮัลโหลๆ แกชั้นมาเมกานะเว่ย มาทำ work เดี๋ยวเสร็จงานเดือน June แล้วชั้นไปบ้านแกนะ (ไ้ด้ข่าวเดือน June มหาลัยเปิดแล้ว เออๆ ช่างมันแรกๆ ครูให้แนะนำตัว ไม่ได้เรียนหรอก :p) ญาติ: เออมาดิวะ แล้วแกจะมาวันไหน วันที่เท่าไหร่ กี่โมง ไฟท์ไหน สายการบินอะไร เดี๋ยวชั้นใส่เสื้อสีแดงนะแกจะได้เห็นชัดๆ ตอนไปรับ เรา: หยุดดดดดดดดดดดดด  ที่แกถามมาเนี่ย ชั้นเพิ่งคิดตะกี้เองว่าจะไปหาแก ยังไม่ได้จองอะไรเลยสักอย่าง ว่าแต่อีตั๋วไปบ้านแกเนี่ยประมาณกี่บาทวะ เหมือนจะไกลเลยนะนั่น ญาติ: เออไม่เป็นไรเดี๋ยวku ออกเอง ตอนนี้รวยเพิ่งแทงบอลได้ เรา: ไม่เอาอะเมิ_ เกรงใจ btw งั้นแกจองให้ชั้นด้วยนะ ไปสักวันที่ 2 June แต้งกิ้ว บ๊ายบายเดี๋ยวโทรหาใหม่วันหลัง (กลัวมันเปลี่ยนใจไม่ออกเงินให้รีบวางเลยทัีนที) เฮ้ย แล้วกระเป๋า coach ที่ซื้อมาจาก outlet ล่ะ ยังไม่ลงขายในอีเบย์เลยนี่หว่า เกือบลืมไปแล้วนะเนี่ย ถ้าคนที่เคยขายของในอีเบย์จะรู้ค่ะว่าการขายของแต่ละชิ้นเนี่ยมันลำบากแค่ไหน ไหนจะต้องจัดฉากถ่ายรูป ต้องให้สวยและ perfect (ทำยังไงก็ได้ให้มันสวยกว่าของจริง55) ไหนจะต้องเขียนบรรยายสินค้า โอ้ยสารพัด กว่าจะลงขายได้ชิ้นนึงเล่นไปเกือบครึ่งชั่วโมง ถ้ามีพี่โอ้มาช่วยก็คงจะดี แต่ไม่เป็นไร เรามีกองหนุนเป็นเพื่อนรูมเมท ทุกคนมาช่วยกันจัดฉาก จัดไฟสะหรูเชียว ถ่ายออกมาแล้วดูเป็นกระเป๋าที่เลอค่ามากๆ 55 จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 13:34:49

ความคิดเห็นที่ 94 หวัดดีค่ะ คุณผ่านมา หนูก็เขียนสลับไปสลับมาแล้วกันนะค้า ขอบคุณที่ติดตามนะคะ จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 13:46:01

ความคิดเห็นที่ 95 อยากจะบอกว่า  รออ่านอยู่น่ะ  ตอนนี้ไม่เป็นอันทำงานแล้ว จากคุณ : nujeabnaka เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 13:52:24

ความคิดเห็นที่ 96 นั้งอ่าน..ยิ้มไปด้วย อาการเหมือนจะ..ตกหลุ่มรักคุณโอ้.. มารอติดตามอ่านค่ะ... ไม่มาต่อคืนนี้จะไปนอนวาดภาพพี่โอ้เอง๕๕๕ (แก้ไขคำผิด) แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 52 13:54:02 จากคุณ : นิงัย เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 13:52:51

ความคิดเห็นที่ 97 หลังจากวันนั้น สิ่งที่เราจะพึงกระทำทุกวี่ทุกวันคือการ refresh หน้าจออีเบย์ว่ามีคนมาบิดของชั้นแล้วรึยัง สรุปล๊อตนั้นซื้อมา 2000 เหรียญทั้งหมด ขายไปได้ 2800 ได้กำไรมา 800 โห สุดยอด ต้องโทรไปอวดพี่โอ้สะแล้ว (ได้ทีเจ๋อเลยนะแก) ไม่โทรดีกว่า ไปหาเลยละกัน ว่าแล้วก็รีบแต่งตัว ความจริงเนี่ยอยู่เมืองนอกก็ดีเหมือนกันไม่ต้องแฟชั่นอะไรมากมาย รองเท้าก็ผ้าใบเน่าๆ คู่นึง เสื้อหนาวหนาๆข้างนอกก็มีอยู่สองตัวใส่สลับกันไปมา เสื้อด้านในอีกตัวก็จับอะไรมาก็ใส่ๆ ไปยังไงก็ไม่มีคนมอง ประหยัดเงินค่าเสื้อผ้าไปได้เยอะเชียว เอาผ้าพันคอมาพันๆหน่อยก็ดูเหมือนจะดีแระ แต่อย่าพันหลายรอบนะเดี๋ยวจะรัดคอตาย 55 เออจริงด้วยว่าแต่มาที่นี่ยังไม่ได้ซื้อเสื้อผ้าเลย เงินหมดไปแต่กับของกินสะส่วนใหญ่ ว่าแล้วก็จัดแจงชวนเพื่อนไปรีสอร์ทพี่โอ้ ระหว่างทางบอกอีเพื่อนว่า แกๆ เดี๋ยวเราอย่าบอกมันนะว่าเราตั้งใจมา ให้บอกว่าผ่านมาเลยแวะมาเฉยๆ อีเพื่อนรีบบอก เออๆ แต่กูว่ายังไงเค้าก็รู้ว่ะ แกจะมาผ่านทางนี้ทำเจี๊ยกอะไรวะ พูดถึงเรื่องทางผ่าน ขอนอกเรื่องหน่อยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า มีเพื่อนเก่าคนนึงบ้านอยู่พระรามสอง วันดีคืนดีมันเกิดปิ้งไอเดียอยากเปิดร้านกาแฟขึ้นมาหลังจากคุณเทอเรียนจบเกียรตินิยมจุฬา เอากะมัน งานการไม่ยอมสมัคร (ชั้นอยากติส เปิดร้านกาแฟของชั้นใครจะทำไม) ตอนนั้นเพื่อนๆ ก็ำพลอยตื่นเต้นไปด้วยกับการออกแบบร้านแกแฟของมัน แกว่าชั้นจะแต่งร้านแนวไหนดีวะ อยากได้แบบแนวๆ อะแก แบบเรียบๆ เก๋ๆ พวกแกว่าป้ะ แบบไม่ต้องมีไรมาก เดี๋ยวร๊อกสะเดิด เพื่อนอีกคนพูดเสริมขึ้นมาว่า เออดีเมิ_ แบบมากมายku ไม่ชอบนะ กูชอบแบบไฮโซเรียบหรู และแล้วนังเพื่อนเจ้าของต้นคิดก็ได้หายสาบสูญไปประมาณสองเดือน แล้วอยู่วันนึงมันก็โทรมา A: เฮ้ยวันอาทิตย์นี้เมิ_ว่างป้ะวะ B: เออ...ku ไม่รู้ว่ะ บอกมาก่อนเมิ_จะให้กูทำไร A: ku จะเปิดร้านกาแฟดิวะ เมิ_ต้องมาให้ได้นะเว้ย ชวนมาให้หมดทุกคนเลยเพื่อนเราน่ะ B: เออๆ ตื่นเต้นว่ะ ว่าแต่กินฟรีป้ะวะ A: เออ พวกเมิ_มาให้ได้ก่อนเหอะ B: ว่าแต่ ร้านเมิ_นี่อยู่ไหนวะ A: ก็แถวบ้านku แหละ พระรามสองหาไม่ยากเมิ_ แถวบ้าน ku แหละ พวกแกมาใกล้ๆ ถึงแล้่วค่อยโทรมาถามทาง อย่าลืม 8 โมงเช้านะเว้ย ไม่ใช่ 8 โมงสองทุ่้ม B: เออน่าku ตรงเวลา เดี๋ยวลากเพื่อนเราไปหลายๆ คน ไปถล่มร้านเิมิ_ พอถึงวันอาทิตย์ทุกคนก็รวมตัวกันจัดแจงขับรถกันไปสองคัน เฮ้ย ว่าแต่ร้านมันอยู่ตรงส่วนไหนของโลกวะ เพื่อนคนนึงถามขึ้นมา เฮ้ย มันบอกหาไม่ยากเว้ย แุถวบ้านมันแหละ งั้นเดี๋ยว ku โทรถามก่อน.... Q: เฮ้ย ku อยู่แถวบ้านเมิ_ แล้วนะ ไปไงต่อ A: นี่เลยเมิ_ก็ขับเข้ามาในซอย x เลย เข้ามาแล้วเมิ_จะเจออพาทเม้น Q: ขอku เปิด Laos speaking ก่อน (Loud speaking) (ลาวสะปี๊กกิ้ง หมายถึงคนพูดเป็นลาว) A: อ่ะku บอกทางแล้วพวกเมิ_ขับตามเลยนะ ถึงอพาทเม้นยัง ถึงแล้วเลี้ยวซ้ายอีก ตรงไปเรื่อยๆ จะเจอร้านก๋วยเตี๋ยวที่คนเยอะๆ อะ เจอป้ะเมิ_? (นี่เจ็ดโมงสี่สิบห้าใครจะมัวมานั่งกินเตี๋ยวแต่เช้าวะ) A: เออ ku ลืมไปนี่ยังเช้าอยู่ ก๋วยเตี๋ยวร้านฟ้าๆ อะเจอยัง เห็นแล้วแกเลี้ยวขวาตรงนั้นเลยนะ ถึงยังวะ (เสียงอีเพื่อนอีคนตะโกนมา) (อื่ม ku จะหาทางกลับถูกมั๊ยเนี่ยขากลับ) A: ใกล้แล้วๆ พอแกเลี้ยวขวาตรงนั้นแกก็จะเจอตู้กดน้ำสีฟ้าๆ แล้วแกเลี้ยวซ้ายเข้ามาซอยนั้นเลยนะ ร้านชั้นสีน้ำตาลอยู่เด่นๆ เลยแก และแล้วก็ถึงเป้าหมาย ตอนนั้นทุกคนมองหน้ากันแบบร้านอยู่ซะหลืบ มันจะไปขายกาแฟให้ใครกินวะ ว่าแล้วก็เดินเข้าร้านไป ร้านที่ตกลงกันว่ามันจะหรูเริ่ด ไม่มากมาย จุดแรกที่สะดุดตา หน้าร้านมันมีน้ำพุ แล้วก็เป็นลูกหินกลมๆ หมุนๆ มีน้ำ ข้่างๆ มีเด็กยืนสวัสดีอยู่ประมาณสี่ตัว ยังไม่พอ หน้าประตูค่า มี Welcome แปลเป็นภาษาอีกประมาณสิบภาษาติดกันเต็มประตูเชียว ประมาณว่าเพลงมากมาย ที่มีพอลล่าเป็นนางเอกของพี่บี้ ไอ-เลิฟ-ยู หว่อ-อ้าย-หนี่ อิคซ์-ลิเบอะ-ดิกซ์ เฌอ-แตม ก็จะให้พูดยังไง ให้เท่าหัวใจที่มี สงสัยประตูนี้จะได้แรงบันดาลใจจากเพลงนี้แน่เลย เก๋ไก๋สไลเด้อค่ะ (เรียบหรู ไฮโซ ไม่มากมายยยย) ** ขออภัยนะคะที่ต้องใช้คำไม่สุภาพ ku เิมิ_ แบบเซนเซอร์ อาจทำให้อ่านยาก แต่เพื่อให้ได้อรรถรสในการอ่าน ขออภัยนะคะ แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 52 14:21:02 จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 14:17:15

ความคิดเห็นที่ 98 หวัดดีค่ะคุณ nujeabnaka, คุณ นิงัย  ขอบคุณที่ติดตามค่ะ จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 14:22:40

ความคิดเห็นที่ 99 เดี๋ยวแว้ปมาใหม่นะคะ เดี๋ยวต้องออกไปข้างนอกก่อนนะจ้ะ เดี๋ยวมาต่อค่ะ จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 14:41:38

ความคิดเห็นที่ 100 ต่อให้ไวค่ะ เขียนได้น่ารักมากมาย จากคุณ : ฟ้าหม่นคนเหงา เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 14:46:42

ความคิดเห็นที่ 101 มีคำสั่งจากมารดาให้ไปส่งน้องไปเรียนพิเศษค่ะคุณ ฟ้าหม่นคนเหงา เดี๋ยวอีกพักใหญ่กลับมานะึคะ จากคุณ : couponcode เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 14:57:08

ความคิดเห็นที่ 102 เข้ามาติดตาม เล่าได้สนุกมากค่ะ จากคุณ : luvreise เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 15:09:25

ความคิดเห็นที่ 103 ตกลงกับพี่โอ้เป็นไงบ้างคะ อยากรู้ๆ หวังเล็กๆว่าจะได้เป็นแควนกัน และแต่งงานกันอิ อิ ช่วยเลาต่อด้วยเถิดดดดด จากคุณ : talentedpink เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 15:10:34

ความคิดเห็นที่ 104 มันส์ฺ่ฮ่ะ จากคุณ : ประสาทนอแรด เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 15:34:26

ความคิดเห็นที่ 105 ว่าจะถามถึงเรื่องการขายกระเป๋า Coach ใน ebay อยู่พอดีเห็นเงียบไป ^ ^ ที่แท้ก็แอบได้กำไรตั้ง 800 เหรียญแน่ะ *ส่วนเรื่อง blog นี่ก็กะว่าจะเริ่มทำอยู่เหมือนกันค่ะ แต่ยังไม่เป็นรูปเป็นร่างเลย จากคุณ : lishuling เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 15:58:14

ความคิดเห็นที่ 106 รอค่า เขียนได้สนุกมากๆ อ่านไปไม่มีเบื่อเลย เมื่อไหร่จะได้กะพี่โอ้ซะที (ได้เป็นแฟนน่ะค่าา) จากคุณ : ผู้หญิงแคแม เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 17:04:50

ความคิดเห็นที่ 107   อ่านอยู่ที่ทำงาน หัวเราะอยู่คนเดี่ยว พี่ข้างๆ ว่ามันท่าจะบ้า ชอบทุกตอนเลย เวลาอ่านกระทู้ ไม่ได้หัวเราะอย่างนี้นานแล้ว ชอบภาษามาก ตั้งแต่เรื่อง Host. คำว่า "เด้ง" จากที่นอนอะ ฮามาก เห็นภาพเลยครับ จากคุณ : we will rock you เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 17:35:27

ความคิดเห็นที่ 108 มารออ่านพี่โอ้อยู่นะๆๆๆ จากคุณ : IDOYOU เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 17:42:04

ความคิดเห็นที่ 109 ยังไม่มาเหรอคะ?  T_T จากคุณ : lishuling เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 18:25:24

ความคิดเห็นที่ 110 สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : ฮักเมาน้องหล้า เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 18:56:17

ความคิดเห็นที่ 111 อ่าว วันนี้มีแค่นี้เหรอคะ ไม่ย๊อมมมมมมมมมมมมมมม มาเร็วๆๆค่า ให้ไวๆๆๆ จากคุณ : แป้นซัง เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 19:00:12

ความคิดเห็นที่ 112 ทำให้คนแก่ เสียว อย่าเลี้ยวไกลนักคุณน้องขา คนแก่นั่งรอบทต่อไปอยู่นะคะ จากคุณ : Kun Toom เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 19:40:02

ความคิดเห็นที่ 113 มารออ่านต่ออีกวันนึง อิอิ จากคุณ : bEauno เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 20:13:16

ความคิดเห็นที่ 114 เก่งจังค่ะ ได้กำไรตั้ง 800 แน่ะ  อยากรู้จังว่าจะไปอวดพี่โอ้อย่างเดียว หรือว่าจะมีเซอร์ไพรส์อะไรอื่นอีกรึเปล่าน้ออออ....อยากเห็นหน้าพี่โอ้ ของคุณน้องจังเลย  ว่าจะหล่อน่ารักขนาดไหน  แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้หลงรัก พี่โอ้และคนเล่าเรื่องราวในบอร์ดนี้แล้วล่ะ  เพราะติดใจจนต้องมาตามอ่าน ^^ จากคุณ : Pla_GuTT เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 20:53:23

ความคิดเห็นที่ 115   สวัสดีค่ะ หนุกๆๆมาก แบบว่า อ่านตอนทำงาน แล้วก็นะ  ...ขำคนเดียว..เพื่อนร่วมงานก็บอกว่า.. เป็นบ้าอะไรหัวเราะคนเดียว...แต่สิ่งสำคัญเหนืออื่นใดดดด   ...จาตกกกหลุมรักกพี่โอ้ เฮ้อ   ซะแล้ว เรา.....หัวใจมันพองโตซะงั้น ..... มาต่อ ไวๆ นะค่ะ.... ตั้งหน้าตั้งตารอ (อ่านแบบไม่สนใจเจ้านงเจ้านายมันเล๊ยยยย.ชั้น55+) จากคุณ : . (dungharutai) เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 21:18:37

ความคิดเห็นที่ 116 ชอบอ่ะ รออ่านเรื่องโอ้อยู่ LOL จากคุณ : STARLU75 เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 21:19:04

ความคิดเห็นที่ 117 กลับมารึยังค้า จากคุณ : anyplace เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 21:24:02

ความคิดเห็นที่ 118 มารออ่านครับ เขียนได้สนุกดีครับ จากคุณ : ACUMI 86 เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 21:25:47

ความคิดเห็นที่ 119 ยังติดตามอยู่นะคะ เจ้าของกระทู้เขียนเก่งมากเลยค่ะ น่าติดตามอ่านจริงๆ จากคุณ : nuchaipo เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 21:56:02

ความคิดเห็นที่ 120 โอย... จขกท. นี่ใจร้ายเจงๆๆ ผมนะ นั่งตัวเกร็ง หลังติดเบาะ เท้าจิกพื้น นิ้วจิกเม้าส์ ลุ้นเเทบเเย่ (ตกลงเรื่องมันสยองรึโรเเมนซ์หว่า -*-) มาติดตามวันที่สองเเล้วครับ มาต่อไวๆนะครับ จากคุณ : Austin Ames เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 22:23:05

ความคิดเห็นที่ 121 มาต่อเร็ว ๆ นะค่ะ จากคุณ : GoodAhey เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 22:52:58

ความคิดเห็นที่ 122   K.Sam มาแล้วครับ กำลังตั้งหน้าตั้งตารออ่านอยู่ครับ ขอเป็นแฟนพันแท้ คนที่ 1 ครับ คนที่ 2, 3, 4, ..... กำลังตามมาครับ จากคุณ : Sam เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 22:59:12 A:117.47.84.221 X: TicketID:233955

ความคิดเห็นที่ 123 คนมารออ่านเพียบบบบบ แอบฮาคุณ Austin Ames เอ ... มันเหมือนจะไม่ใช่แนวสยองขวัญนะคะ แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 52 23:00:17 จากคุณ : lishuling เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 22:59:18

ความคิดเห็นที่ 124 อ๋าย ... ชอบมากเลย เขียนสนุกจัง ... .. . สงสัยคุณเจ้าของกระทู้หลับไปแล้วม๊าง!!! จากคุณ : ความเหงาล้อมเราไว้หมดแล้ว เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 23:02:29