ความคิดเห็นที่ 1 @ ผ้าเช็ดโต๊ะใช้แล้วซักเปลี่ยนทุกวัน@ เมื่อก่อนเป็นอาทิตย์กว่าจะเปลี่ยน โดยเฉพาะตอนอยู่เมืองไทยใช้แล้วก็ตากแถวๆ ซิงก์แล้วก็ใช้ใหม่มาอยู่นี่ดูโทรทัศน์ชอบมีคนมาพิสูจน์ ให้ดูว่าเชื้อโรคมันสะสมเยอะมากๆ เห็นแล้วกลัวเลย เลยต้องเปลี่ยนทุกวัน ว่าแต่ว่าญี่ปุ่นเนี่ย รายการทีวีพวกรักษาความสะอาดเนี่ยเยอะดีจัง จากคุณ : zuling68 เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 20:34:26

ความคิดเห็นที่ 2 @ ใช้ผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดนานาชนิด  แบบว่าต้องมีติดบ้านตลอดเวลา@ ปีนี้ใช้แอลกฮอล์เปลืองมากขึ้น ผลิตภัณฑ์ใหม่ๆออกมาเกี่ยวกับฆ่าเชื้อโรค ซื้อมาใช้เลยค่ะ คาบิคิลเลอร์เมื่อก่อนไม่เคยสนใจ อยู่ๆไป ไม่มีไม่ได้ อยู่เมืองไทยใช้แต่วิกซอลล้างห้องน้ำแต่ตามซอกซอยเล็กใช้ขัดๆเอา สรุปคือ เหมือนตัวเองพยายามรักษาความสะอาดมากขึ้นไปเลยค่ะ ไปเมืองไทยทีก็เอาเจลแอลกฮอล์ไป ใครจะจับลูกก็ไล่ไปเช็ดมือก่อน เสมอ จนแม่ค่อนขอดเอาว่าอาไร้จะจะสะอาดปานนั้น เออ..จริงด้วยดิ ฉันเปลี่ยนไปเหรอเนี่ย จากคุณ : zuling68 เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 20:35:09

ความคิดเห็นที่ 3 @การทำเสนอข่าวโดยใช้กระดาษตัดแปะ@ ช่วงมาอยู่ที่นี่ใหม่ เวลาดูข่าวทีวี มาใหม่ๆ สงสัยมากว่าทำไมญี่ปุ่นถึงชอบนำเสนอข่าว โดยใช้กระดาษแปะข้อความ คิดในใจว่าเปลืองชะมัดแล้วดูโลว์เทคเชียว  ทำไมไม่ใช่  powerpoint หรือโปรแกรมคอมพิวเตอร์หว่า  แต่พออยู่ไปนานเข้า รู้สึกชอบการใช้วิธีนี้ไปแล้ว คลาสสิคดีค่ะ แล้วก็ต้องซ้อมคิวมาค่อนข้างดีไม่งั้นจะแปะกระดาษไม่ตรงกับบทพูดนะ สงสารก็แต่คนตัดกระดาษข่าวช่วงเช้าตรู่ไม่รู้เอาเวลาไปตัดตอนไหนกัน จากคุณ : zuling68 เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 20:35:50

ความคิดเห็นที่ 4 @ พับผ้าเช็ดมือเวลาไปกินตามร้านอาหาร@ ตอนแรกๆ เห็นสามีใช้ผ้าเช็ดมือทีไร เขาต้องพับเรียบร้อยวางไว้ข้างๆจานประจำเลย ส่วนตัวเองใช้เสร็จก็ขยำๆๆ วางไว้บนโต๊ะตอนนี้มาสังเกตตัวเอง อุ๊ย เริ่มพับกับเขาแล้ว โดยไม่รู้ตัวเลย อาจจะเห็นก็เลยทำตามไป แต่แปลกดีนะ ทำไมต้องพับก็ไม่รู้เนอะ หรือเพื่อให้ดูเรียบร้อยเท่านั้น จากคุณ : zuling68 เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 20:36:13

ความคิดเห็นที่ 5 @ ซดน้ำแกงจากถ้วย@ เมื่อก่อนทั้งตอนที่อยู่เมืองไทยแล้วไปกินร้านอาหารญี่ปุ่นก็จะไม่ชอบยกซดเลย มาอยู่ที่นี่ใหม่ๆ ร้องขอช้อน กินซุปตลอด  ตอนนี้ซดโฮกเลย แบบว่าเปลี่ยนไปกินแบบนี้ตอนไหนจำไม่ได้ แต่ก็กินแบบไม่คิดอะไรไปแล้ว เมื่อก่อนเหมือนคิดว่ามันไม่สุภาพมั๊งค่ะ  แต่ยังกินแบบไร้เสียงอยู่นะคะ จากคุณ : zuling68 เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 20:36:35

ความคิดเห็นที่ 6 ที่ยังไม่ติดจากคนญี่ปุ่นก็คือ การกินราเมงเสียงดังโฮกอ่ะค่ะยังใจไม่ถึงไงไม่รู้ค่ะ ได้แต่ใช้ตะเกียบคีบแล้วค่อยๆป้อนเข้าปากค่ะ แต่ได้ยินเสียงคนอื่นกินก็เฉยๆ แล้วนะคะเมื่อก่อนนานมาแล้วเหมือนจะช็อกเวลาได้ยินเสียงซู๊ดบะหมี่ค่ะ แล้วก็เรื่องโค้งแล้วโค้งอีกเนี่ย ยังไม่ติดซะทีค่ะ ขอบคุณเสร็จก็โค้งทีสองที โอเคแล้ว แต่โค้งนับครั้งไม่ถ้วนเนี่ย ยังไม่ติดเลยค่ะ เรื่องชมอาหารค่ะ บางทีกินแล้วเฉยๆ ก็มักจะไม่ได้พูดอะไร  แต่คนร่วมโต๊ะ โออิชิกันใหญ่เลย บางทีก็รู้สึกตัวเองเสียมารยาทเหมือนกัน แต่ครั้นจะไป โออิชิทีหลังเขาก็ดูจะกระไรอยู่   มีอีกหลายเรื่องแต่จำไม่ได้แล้วค่ะ  ไว้นึกออกค่อยมาต่อเติมทีหลังนะคะ ไปนอนก่อนแล้วค่ะ จากคุณ : zuling68 เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 20:40:51

ความคิดเห็นที่ 7 แหม พี่หลิง เอ็มแจกกิ๊ฟไม่ทันเลยอ่ะค่ะ พูดเขียนได้โดนใจมาก ๆ เลย ที่ให้กิ๊ฟทุกข้อเป็นเหมือนกันเลยค่ะ อ้อ คห 1 เอ็มต้องซักทุกวันแล้วล่ะ กลัวเชื้อโรค ที่พี่เขียนมาแบบว่าเห็นภาพเลยค่ะ จากคุณ : Omiya เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 21:06:08

ความคิดเห็นที่ 8 เข้ามาทักทายเพราะคิดถึงพี่เจ้าของกระทู้ครับ จากคุณ : T-E-N-A เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 21:33:37

ความคิดเห็นที่ 9 I want to join your kratoo maak maak kha. But with this PC, it`s hard to type in Thai. Let me think... - yes, same here. I`m getting used to sipping soup right from the soup bowl. But when I went back to Thailand, still needed to use spoon. My parents are not accustomed to this table manner yet 555 - I sometimes unawares bowed to the person who was on the end of the telephone line while I talked on the phone ; esp, when I said `thank you`. จากคุณ : fudge-a-mania เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 21:53:52

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนนี้นึกไม่ออกอ่ะ เดี๋ยวขอไปนอนคิดซักหนึ่งคืนนะพี่ จากคุณ : Elysium เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 21:57:22

ความคิดเห็นที่ 11 นึกไม่ค่อยออกเท่าไหร่ครับ มาญี่ปุ่น ก็ทำแบบเดิมมาตลอด อาจจะมีเรื่อง...เห็นคนแปลกๆ แล้วก็มอง อยู่ห่างๆเข้าไว้ พออยู่มานานเข้า เห้นคนแปลกๆ ก็มองทีเดียว แล้วนอนต่อ (เช่นในรถไฟ) ...รู้สึกได้ว่า มานี่ ตัววเองเย็นชาขึ้นเรื่อยๆ แง้ว... อ้อ...แต่ก่อนมาแรกๆ ได้กลิ่นบุหรี่ปิดจมูก เดินออกห่าง เดี๋ยวนี้ ไม่รู้ว่าชิน หรือว่าติดไปซะแล้ว สูบไปเถอะ ชั้นจะนอน...แย่จัง จากคุณ : teddyblooh เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 22:05:33

ความคิดเห็นที่ 12 @กินอาหารยืดๆ ไข่ดิบ เมื่อก่อนกินไม่ได้เลยทั้ง นัตโตะ กระเจี้ยบ ไข่ดิบ มาครั้งแรกก็กินไม่ได้เลยครับกินแล้วจะอ้วก แต่อยู่ๆไปกลับชอบครับ จากคุณ : sitysat เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 22:27:10

ความคิดเห็นที่ 13 พี่หลิงพูดถูกค่ะสะอาดมากขึ้น -ใส่เสื้อผ้าชุดเดิมเมื่อก่อนเปลี่ยนทุกวันแต่สามีบอกว่าใส่ซ้ำชุดเดิมก็ได้ถ้าวันไหนเหงื่อไม่ออก ตอนแรกก็ไม่ค่อยอมรับแต่เดี๋ยวนี้ถ้าหน้าหนาวก็ใส่นานหน่อย -เหมือนคห12อาหารแนวหนืดๆเมื่อก่อนไม่ชอบแต่ตอนี้ทานได้โดยเฉพาะนัตโตะชอบมากต้องซื้อติดตู้เย็นไว้ตลอด -ใส่ถุงเท้าเมื่อก่อนไม่ค่อยชินแต่ตอนนี้อยู่บ้านก็ใส่ -เดินระยะทางไกลๆเมื่อก่อนเหนื่อยเดี๋ยวนี้ทังเข็นลูกทั้งถุงช็อปปิ้งเดินขึ้นเนินเขาเป็นกิโลก็สามารถค่ะ -พกถุงเอโคแบ็ก เพราะตอนนี้หลายๆร้านเปลี่ยนให้เสียค่าถุงห้าเยน -อนเซนเมื่อก่อนอายไม่กล้าลง เดี๋ยวนี้ต้องอบซาวน่าด้วยส่วนลูกให้อาบกับสามีแต่ก็ีผลัดกันบ้าง ส่วนน้ำก็ร้อนแสนร้อนยังคิดเลยว่าคนญี่ปุ่นอาบน้ำร้อนจังแต่เดี๋ยวนี้ต้องแช่นานๆรู้สึกเลือดลมมันไหลเวียนดี จากคุณ : decoba เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 23:18:32

ความคิดเห็นที่ 14 โห มีหลายเรื่องเลยค่ะ ส่วนมากก้อคล้ายๆข้างบน เช่น อาบน้ำร้อนฉ่า กินนัตโตกะไข่ดิบ ถือถ้วยชาแบบสองมือประคอง แต่งหน้าบนรถไฟ กินข้าวจากถ้วย(รู้สึกแปลกๆไปเลยเวลาใช้จาน) ใช้ตะเกียบผัดอาหารพวกเส้นแทนตะหลิว ถือกระเป๋าแบบคล้องที่ข้อพับแขนแทนสะพายบนบ่า ไม่กล้าใส่เสื้อชั้นเดียวออกบ้าน(รู้สึกไม่เรียบร้อยไงชอบกล อย่างน้อยต้องมีสองเลเยอร์ ไม่งั้นก้อต้องมีผ้าพันคอ) มัดผมหางม้าก้อต้องเบี้ยวๆไปทางใดทางนึง พูดชื่อตัวเองก่อนเวลารับโทรศัพท์ ซื้อของไม่กล้าต่อราคา เดินขึ้นบันไดเกินสามชั้น ใส่รองเท้าส้นสูงขี่จักรยานได้ กดไฟไซเรนขอบคุณเวลาคนอื่นให้ทาง โอ๊ยยย ยิ่งคิดยิ่งมีออกมาอีกเรื่อยๆค่ะ เขียนไม่หมด สรุป มาอยู่นี่แล้วเปลี่ยนไปเยอะมากกกกกกก แต่ก้อแค่ทำให้เข้าสังคมได้ไม่ประหลาด ส่วนใหญ่เวลากลับไทยแล้วจะกลับสู่โหมดดั้งเดิมค่ะ (ยกเว้นเรื่องอาบน้ำร้อน ยังไงก้อกลับไปอาบเย็นๆไม่ได้แล้ว) โอ๊ะมีเรื่องนึง คิดทีไรก้อขำตัวเอง เคยซื้อราเม็ง โซบะ อูด้ง มาทำกินเองที่บ้านอยู่เดือนนึงเพื่อหัดทำเสียงซู้ดๆให้ฟังดูดีด้วยค่ะ เพราะเวลาไปร้านพวกนี้ทีไร รู้สึกแปลกๆเวลาคนอื่นกินดังๆแล้วตัวเองไม่มีเสียงอยู่คนเดียว แรกๆมันช่างยากมาก ดูดทีไรมันได้แค่ ซุ้ดๆ มันไม่ซู้ดดดดค่ะ แต่ตอนนี้ทำสำเร็จแล้วค่ะ ภูมิใจ๊ ภูมิใจ 555 จากคุณ : enjoymiracle เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 00:32:17

ความคิดเห็นที่ 15 คุณenjoymiracleหายไปนานเชียวสบายดีมั้ยค่ะ จากคุณ : decoba เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 01:08:34

ความคิดเห็นที่ 16 พี่หลิง สวัสดีค่ะ เรื่องความสะอาด สงสัยมึลูกด้วยแหละ ตั้งแต่มีลูก ผ้าห่มวันไหนแดดออกก็เอามาตากทุกวัน เมื่อก่อนไม่เคยทำเลยค่ะ เวลามีไข้ ตัวร้อน บ้านนี้กินไอติมค่ะ อิอิ แม่มาเห็นตกใจเลยค่ะ ลูกเป็นไข้ แต่เอาไอติมให้กิน จากคุณ : ลายตา เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 04:32:21

ความคิดเห็นที่ 17 หวัดดค่ะ มาแจมดัวยคน ตอนมาใหม่ ๆ ไม่รู้เลยว่าเค้าต้องยกฟุตงออกไปตากกัน   ไม่เคยตากเลยสักครั้งเป็นเวลาปีครึ่ง จนเพื่อนมาเที่ยวบ้าน แล้วเห็นเราปูที่นอนไว้บนลอฟต์ ประมาณเป็นเตียง   แล้วเค้าถามว่าไม่พับเก็บเหรอ  เราก็บอกว่าไม่พับ   เค้าถามว่าเคยเอาไปตากไหม เราก็บอกว่า ต้องตากด้วยเหรอ  เพื่อนเราเหวอแตก รีบลากฟุตงเราลงมาตากทันที ทุกวันนี้ เห็นแดดดีไม่ได้  คันไม้คันมืออยากจะตากฟุตงสุด ๆ   วันนี้ก็แดดดี....สงสัยต้องเหมาเอาไปตากซะแล้ว อิ อิ นังดาวเรือง เอ้ย ไหมน้อยสบายดีป่าวคะ   ไหมใหญ่  เอ้ย ไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวเรียกเพี้ยนจะแย่...พี่ไหมเป็นหวัดฟุดฟิด แถมที่โรงเรียนยังมีเด็กเป็นอินฟลูฯ อันใหม่นี่อีก   เสียวจะติดมาจัง จากคุณ : gengen เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 05:16:11

ความคิดเห็นที่ 18 หวัดดีจ้า...คุณหลิง  น้องไหมกับเจ้าตัวเล็กที่อยู่ในพุงเป็นไงบ้างจ๊ะ? หลาย ๆ เรื่องก็คล้าย ๆ กับที่ทุกคนได้ตอบไว้   - เรื่องโค้งแล้วโค้งอีก...ทำให้มักจะลืมเลือนกับการไหว้แบบไทย ๆ ไปบ้างเหมือนกัน  ไปเมืองไทยทุกคราวโดนแซวบ่อย ๆ ว่า...กลายเป็นญี่ปุ่นไปแล้ว..อิอิ   - เรื่องเดิน....สมัยอยู่เมืองไทย ไม่เดิน (ยกเว้นเดินห้าง) ไปไหนระยะทางใกล้ ๆ แค่ 5 นาที ก็เอารถออกแล้ว  แต่เดี๋ยวนี้...เดินครึ่งชั่วโมงเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อย  กลับไปเที่ยวเมืองไทย เจอเพื่อนที่อยู่คอนโดเดียวกัน เค้าเห็นเราแม่ลูกกลับมา  ถามว่า...มากันอย่างไร  ก็บอกว่าเดินปากซอยเข้ามาซิ โอ๊ย...เค้าทำหน้าตกใจ เดินกันมาได้ไง ตั้ง 15 นาที - เรื่องอาหาร.....นัตโต  เมื่อก่อนไม่ชอบเลย แต่เดี๋ยวนี้ กินได้ทุกวัน อาหร่อย..อิอิ , อาหารพวกเส้นต่าง ๆ แรก ๆ ก็รับไม่ได้กับการกินแล้วส่งเสียง หัดกินจนพอทำเสียงซู้ด ๆ เบาได้ ไปเมืองไทย...โดนโต๊ะข้าง ๆ แอบมองบ่อย..อิอิ , อาหารทอดต่าง ๆ เมื่อก่อนเคยชอบ เดี๋ยวนี้กลับไม่ค่อยชอบ ถ้าเลี่ยงได้ขอไม่กิน แต่ที่ไม่กินแน่ ๆ ((ทั้งก่อน+เดี๋ยวนี้)) ก็คือปลาดิบจ้า - เรื่องชม...เมื่อก่อนจะชมก็เมื่อคิดว่าอร่อย , สวย แต่หลังจากที่ได้ทำงานเกี่ยวกับอาหาร...โดนติวเข้ม ต้องหัดชม...อิอิ จนติดเป็นนิสัยไปแล้วจ้า ซึ่งมันเป็นสิ่งดีเชียว เพราะทำให้คนทำมีกำลังใจ - ปลูกผักกินเอง....อยู่เมืองไทยซื้อเค้ากินหมด จากคุณ : เต่าญี่ปุ่น เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 05:54:44

ความคิดเห็นที่ 19   ซูชิ ซาเซมิ อาหารสดต่างๆ เมื่อก่อนให้ตายเหอะ ทำยังไงก็ไม่กิน ไม่อร่อย แถมสดได้อีก เ็ป็นคนไม่กินอาหารดิบอยู่แล้วอ่ะค่ะ เวลาไปปาร์ตี้ต่างๆกับเพื่อนๆก็จะโดนด่าประจำ ของแพงๆดีๆไม่รู้จักกิน กินข้าวราดแกงเสมอ ไม่ว่าโรงแรมนั้นจะขึ้นชื่อเรื่องซูิชิก็ตาม แต่พอมาที่นี่ มาถึงถิ่นแล้วไม่กิน เพื่อนก็ด่า คนญี่ปุ่นก็เชียร์ เอาอ่ะ ไหนๆก็มามีแต่คนอิจฉาเรา กินให้เพื่อนมานหน่อย(เพื่อนฝากกิน) ก็อืม อร่อยดีเหมือนกันเนอะ แต่เฉพาะแซลมอนนะคะ อย่างอื่นพอกินได้ แต่ถ้าเลือกได้ ก็ยังเขี่ยๆฮ่าๆๆ แต่ชักจะชอบแล้วสิ เพราะกินแล้วมีประโยชน์ จากคุณ : เหมียวเหมียว (wichayen) เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 06:35:07

ความคิดเห็นที่ 20 ชอบทุกคห. ค่ะ ^^ จากคุณ : Soul Monogatari * เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 06:35:20

ความคิดเห็นที่ 21 นั่งเล่นเน็ตแต่เช้าเพราะตื่นตามเวลาญี่ปุ่น ตื่นมาตีห้า ในบ้านไม่มีใครตื่นมาเลย ทุกคนยังนอนอุตุ ป้าอยู่ญี่ปุ่นมาสิบสี่ปีกว่า มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ทำให้ชีวิตเปลี่ยน จากข้างต้นที่บอกว่าคุณหลิงเริ่มติดการบ้วนปากด้วยน้ำยาอุไกคุซูริ ป้าก็เป็น เพราะลุงเขาจะกำชับทุกครั้งที่กลับจากคลีนิค ต้องล้างมือและบ้วนปากกลั้วคอด้วยยาที่บอก ล่าสุดก่อนมาไทยมีอาการคออักเสบ คุณหมอก็ให้ยานี้มา กลั้วคออยู่ไม่กี่วันก็ดีขึ้น ส่วนเรื่องข่าวที่ตัดแปะ ป้าชอบนะ ดูว่าเหมาะและให้อารมณ์ร่วม โดยเฉพาะเวลาดูคุณมิโน มาเล่าข่าวตอนเช้า ชอบเขามาก สิ่งหนึ่งที่ป้าทำจนติดเมื่อมาอยู่ญี่ปุ่น คือการขอบคุณซ้ำไปซ้ำมา ถ้าต้องสนทนากับคนญี่ปุ่น ก็ต้องกล่าวขอบคุณเรื่องในอดีตที่เขาเคยทำให้เรา ให้ขนมเรา หรือเคยเอื้้อเฟื้อสิ่งหนึ่งสิ่งใด ซึ่งเรื่องนี้ เรียนรู้มาจากลุง ที่ว่าคนญี่ปุ่นมักจะต้องกล่าวขอบคุณกัน และจะติดนิสัย เวลาลงจากรถเมล์หรือแท็กซี่ จะกล่าวขอบคุณ พนักงานขับรถ เรื่องตากที่นอน เรื่องการตากผ้า ต้องพยายามตากให้สวยๆดูเป็นระเบียบกว่าสมัยอยู่เมืองไทย เพราะแต่ละบ้านที่ญี่ปุ่น เขาตากผ้ากันเรียบร้อย ถ้าเราตากแบบเดิมๆก็คงอายไปถึงสามี และอีกสิ่งหนึ่งที่ต้องทำเมื่ออยู่ญี่ปุ่น คือ เมื่อเจอหน้าตาเพื่อนบ้าน ต้องกล่าวทักทาย ไม่ใช่ทำเป็นไม่รู้จัก อยู่เมืองไทยไม่ค่อยได้คุยกับเพื่อนบ้าน เจอกันก็ไม่ทักทาย อยู่แบบบ้านใครบ้านมัน อยู่ญี่ปุ่น ผ้าเช็ดตัวใช้แล้วเปลี่ยนและซักทุกวัน เพราะเครื่องซักผ้าอยู่หน้าห้องอาบน้ำ แต่อยู่ไทย ใช้สองหรือสามวันจึงซักเสียทีหนึ่ง ใช้วิธีผึ่งให้แห้ง ยังมีอีกเยอะที่ทำให้ตัวเองเปลี่ยนไปจากชีวิตที่เมืองไทย คงได้เล่าในโอกาสต่อไป จากคุณ : พนอจัน เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 06:45:50

ความคิดเห็นที่ 22 ที่คิดออกตอนนี้มีแค่ตากฟุตงค่ะ ตากมันทุกครั้งที่มีแดดออก  ตากเสร็จก็ใช้เครื่องดูดฝุ่นชนิดที่ดูดพวกไรฝุ่น ดูดดูดและก็ดูด เจ้าเครื่องดูดฝุ่นนี่ขาดไม่ได้เลยต้องดูดฟุตงทุกวัน   ดูดจนเป็นโรคจิตไปแล้วดูดทุกวันพวกฝุ่นมันก็มีทุกวันแถมเยอะมากๆด้วย เห็นแล้ว โอนี่หรือฟุตงที่เรานอน  แล้วถ้าไม่ดูดมันจะขนาดไหนเนี่ย เอ่อว่าแต่ว่าอันนี้ไม่ได้ชอบทำนะคะ  มันเป็นความจำเป็นเพราะลูกและตัวเองเป็นภูมิแพ้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 52 07:03:58 จากคุณ : ช้างครับ เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 07:02:24

ความคิดเห็นที่ 23 เรื่องความสะอาดนี่ไม่เปลี่ยนเลยค่ะ แต่เดิมซกมกยังไง มีลูกแล้วก็ยัง เหมือนเดิม สามีต่างหากที่ระวังเรื่องความสะอาดของลูกมากๆ แต่ของ ตัวเองก็ซกมกอย่างเดิมต่อไป เจลฆ่าเชื้อขวดพกพา วันแรกที่ลูกออก จากรพ.มาอยู่บ้าน ก็มี2ขวดที่ซื้อมาเตรียมรอ จนวันนี้ไอ้ 2 ขวดที่ว่านี้ก็ ยังไม่ได้ถูกแกะใช้เลย...ฮี่ๆๆๆ กินอาหารเส้นเสียงดัง ก็ไม่เป็นอ่ะ...เพราะติดนิสัยตัดและกัดเส้น โดย เฉพาะสปาเก็ตตี้ค่ะ เห็นคนอื่นเค้าใช้ส้อมม้วนๆๆเส้นบนหลังช้อน ก็ เลยลองทำ แต่กว่าจะได้กินคำนึงเหนื่อยมากกกก ก็เลยแบบให้ช้อน ส้อมตัดเส้นให้พอคำ แล้วกินเหมือนข้าว สามีส่ายหัวประจำเลย... แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือ - เข้าคิว พอซื้อของเสร็จ จะเข้าคิวโดยอัตโนมัติ แล้วจะเป็นคิว 1 คิว(ยกเว้นใน ซุปเปอร์ที่มันแบ่งคิวใครคิวมันเป็นช่องๆอยู่แล้ว) เช่น เวลาใช้ห้องน้ำ ที่ญปจะเข้าเป็นคิวเดียว ห้องไหนใช้เสร็จก่อนก็จะเข้าห้องนั้นไป เคย ไปเดินห้างที่ไทย แล้วต้องต่อคิวแบบไปจ่อที่หน้าห้องแต่ละห้อง....ก็ รู้สึกไม่ค่อยชิน บางทีเรามาต่อห้องนี้นานแสนนาน คนมาหลัง เข้าห้อง ข้างๆเปลี่ยนหน้าไปหลายคนแล้ว แต่เราติดแหง่กอยู่เพราะคนก่อน หน้าเราดันปลดทุกข์หนัก -_-' - ทักทาย อยู่เมืองไทยจะไม่ทักทายเพื่อนบ้านเป็นคำพูด อย่างดีก็ยิ้มให้กัน หรือ หากมีเรื่องก็จะคุยกันเป็นเรื่องเป็นราวไปเลย แต่มาอยู่ญปนี่ เจอเพื่อน บ้านจะติด"โอฮาโยโกซัยมัส คอนจิวะ คมบังวะ"เป็นอัตโนมัติ - ขอบคุณ/ขอโทษ อยู่เมืองไทย จะขอบคุณครั้งเดียวเวลามีคนให้ของ หรือทำอะไรให้ มา ญี่ปุ่นแรกๆก็ไม่ชินที่จะต้องขอบคุณ/ขอโทษกันหลายๆครั้ง แบบว่าเจอ หน้ากันครั้งใด ก็ต้องอ้างอิงถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาแล้วขอบคุณ/ขอ โทษกันร่ำไป แต่พออยู่ไปนานๆก็เริ่มชิน แล้วก็ทำตาม จากคุณ : fudge-a-mania เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 07:16:32

ความคิดเห็นที่ 24 มาแล้วค่า เมื่อคืนนอนไม่หลับเลยยย เซ็งเลย  ไม่ได้มีอะไรให้คิดเลยค่ะ วันนี้หง่อมแน่ๆเลยค่ะ นังดาวเรืองสบายดีค่ะ กว่าจะหลับก็คึกซะเหลือเกิน ส่วนน้องในพุง น้ำหนักตัวน้อยกว่าเกณฑ์ค่ะ กลุ้มใจไปเรียบร้อยแล้ว พอดีคุยกับน้องลายตาแล้วได้ข้อแนะนำหลายอย่าง ตอนนี้ก็ใจชื้นขึ้นค่ะ พยายามนอนเยอะๆ กับกินเยอะๆ นอกเรื่องซะเยอะมัวแต่ทักทายมากไปหน่อย หลายๆ ประเด็นที่ให้ความเห็นกันมาก็เป็นเหมือนกันเลยค่ะ เช่น ชอบกินของยืดๆๆ แหยะๆ ก็เป็นค่ะ ใส่ถุงเท้าบ่อยขึ้นเหมือนกันค่ะ ฯลฯ อีกหลายเรื่องเลยค่ะที่หลายท่านเขียนถึงแล้วตัวเองก็ทำเหมือนกันค่ะ แสดงว่าพวกวัฒนธรรม-แมนเนอร์เหล่านี้มันซึมเข้าไปไม่รู้ตัวเลยนะคะ ขนาดว่าบางอย่างก็ตั้งแง่มาแต่ต้น อยู่ไปๆ ชักชินและรับเข้ามาโดยไม่รู้ตัว แต่ตอนนี้ยังไม่ติดตากฟุตงเท่าไหร่เลยค่ะ ไม่ดีเลย มันหนักอ่ะค่ะ เลยขี้เกียจยกจัง วันนี้แดดดีขอถือโอกาสยกไปตากบ้างดีกว่า ขอบคุณ gengen ที่กล่าวถึงน้า ไม่งั้นก็ลืมไปแล้ว ขอให้น้องไหมหายไวๆ น้า จากคุณ : zuling68 เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 07:18:59

ความคิดเห็นที่ 25 กลับเข้าบ้านแล้วต้องล้างมือด้วยสบู่ สมัยอยู่ไทยล้างด้วยน้ำเปล่าค่ะ พูดทักทายเพื่อนบ้านแม้ไม่รู้จัก แรกๆ เขินไม่ค่อยกล้าพูดแต่เดี๊ยวนี้คล่องแถมยิ้มให้ด้วย พี่หลิงคงท้องใหญ่แล้วรักษาสุขภาพด้วยนะคะว่าที่คุณแม่ลูกสอง จากคุณ : morinaga เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 07:25:31

ความคิดเห็นที่ 26 เข้ามาแปะชื่อไว้ก่อนคะ วันนี้ไม่สะดวกมาอ่านและมาคุยด้วย ไว้ดึกๆจะเข้ามาอีกรอบคะ จากคุณ : Cafe'_latte เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 07:26:09

ความคิดเห็นที่ 27 - กินข้าวกับคนในครอบครัว อยู่เมืองไทย ได้รับการสอนมาแต่เด็กเลยว่า ถ้าผู้ใหญ่ยังไม่ลงมือกิน เด็กไม่ควรกินก่อนผู้ใหญ่ แต่พอมาอยู่ญป หลายครั้งพ่อแม่สามีทำแล้ว ให้กินก่อนไม่ต้องรอ เช่น วันที่มีสเต็กเนื้อ พ่อสามีบอกว่าให้กินเลยใน ขณะที่มันยังร้อนๆ ไม่ต้องรอ - การแยกขยะ อยู่เมืองไทยไม่เคยต้องแยก พอมาอยู่ญปต้องทำ แรกๆก็รู้สึกว่ามันเป็น ภาระ พอนานๆไปก็เกิดความเคยชิน แล้วอยากให้เมืองไทยทำแบบนี้ ด้วย - เครื่องปรุงรสในร้านราเมง สมัย 10 กว่าปีก่อน ตอนที่มาญปใหม่ๆ ร้านราเมงเป็นร้านที่จะไม่เข้า เลย หรือถ้าไม่มีตัวเลือกอื่นถึงจะเข้า เพราะในร้านไม่มีเครื่องปรุงใดๆ ให้ นอกจากกระปุกพริกไทยกระปุกเดียว แล้วตัวเองติดที่ต้องปรุง ก๋วยเตี๋ยวตอนอยู่เมืองไทย แต่ตอนนี้ชอบร้านราเมงที่ญปมากค่ะ เพราะมีเครื่องปรุงมากขึ้น บางร้านนีพริกป่น(ปาปริก้า) พริกโตบังจัน พริกคั่วในน้ำมัน น้ำส้มสายชู กระเทียมบด ผงฟุริคาเคะ ไปจนถึงผัก ดอง...แหล่มที่สุด - ดูพยากรณ์อากาศ ตอนอยู่เมืองไทย ก่อนจะออกจากบ้าน หรือเวลาดูข่าว ไม่เคยให้ความ สนใจที่จะต้องเช็คพยากรณ์อากาศเลย แต่พออยู่ญี่ปุ่นรู้เลยว่ามันจำ เป็นมาก-มากที่สุด ขนาดจะนัดกันล่วงหน้าเป็นอาทิตย์ ยังต้องเช็ค พยากรณ์เลย จากคุณ : fudge-a-mania เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 07:28:11

ความคิดเห็นที่ 28 อาหารแช่แข็งค่ะ อยู่เมืองไทยถ้าไม่สด ไม่ปรุงใหม่ไม่กินเลย มาอยู่ใหม่ ๆ ก็ ..ยี้ !! ไม่เอาอ้ะ ทำเองใหม่ ๆ ดีกว่า แต่สุดท้ายมันเยอะเหลือเกิน หลากหลายจริง ๆ แพคเกจก็สวยงามน่ากิน ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ใคร ๆ เขาก็กินกัน เอาน่า  ลองดูสักหน่อย  และในที่สุด ก็เลิกที่จะเกี่ยงงอนหรือต่อต้าน วันไหนที่ไม่มีเวลาหรือวุ่นวายจริง ๆ อาหารแช่แข็งก็ช่วยชีวิตได้ บางครั้งอร่อยกว่าทำเองด้วยซ้ำ น้องหลิง เพิ่งมาเห็นจากกระทู้นี้(เพราะไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาเล่นเท่าไหร่เลย)  ว่าน้องหลิงมีเจ้าตัวเล็กในท้องอีกคนแล้ว ดีใจด้วยนะคะ จากคุณ : หมูน้อยสีชมพู เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 07:54:57

ความคิดเห็นที่ 29 - ข่าวที่ย้ำคิดเพื่อไม่ให้ย้ำทำอีก เวลามีข่าวที่ฮอต ทีวีญปก็จะออกมันซ้ำไปซ้ำมา รูปเดิมๆ ซีนเดิมๆแพร่ ภาพครั้งแล้วครั้งเล่า แรกๆก็ไม่ชิน หงุดหงิด แบบว่าจะให้ตรูดูกี่รอบวะ เนี่ย...ตรงนี้ เมืองไทยไม่เป็น ตอนนี้ก็ชินไปแล้วค่ะ ดี่ซะอีก เพราะทำ ให้คนที่ไม่สนใจข่าวเล้ย..(แบบตัวเอง) ก็ยังไม่ตกข่าว - ป้ายลดราคาอาหารในซุปเปอร์ ตอนอยู่เมืองไทย ไม่มีวัฒนธรรมการลดอาหารช่วงซุปเปอร์ใกล้ปิดทำ การ เวลาซื้อก็ไม่ต้องมาคอยเพ่งว่าอันไหนลดราคาอยู่(ตอนนี้อาจจะมี แล้ว ก็ไม่ทราบเหมือนกัน) แต่พอมาญป...ช่วงเวลานี้ถือว่าเป็นนาที ทองเลย ต้องตะเกียกตะกายเข้าไปร่วมหยิบกับเค้า ฮ่า... - คูณหาราคาต่อหน่วย ตอนอยู่ไทยด้วยความที่อยู่กินกับพ่อแม่ ป๊าจะเป็นคนซื้อของกินของ ใช้เข้าบ้าน เรามีหน้าที่กิน+ใช้อย่างเดียว อย่างอื่นไม่ต้องไปคิด คำนวณ แต่พอมาเป็นแม่บ้านที่ญป ด้วยความที่เงินเข้าทางเดียว เวลาไปจ่ายซุปเปอร์จะติดนิสัยหยิบมือถือขึ้นมาคิดคำนวณราคาต่อ หน่วย แล้วเลือกดูmaker ถ้าราคาต่างกันไม่มาก ก็จะเลือกmakerที่ เชื่อถือได้ แต่ถ้าต่างกันมาก ก็เอาที่ถูกที่สุด จากคุณ : fudge-a-mania เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 07:59:22

ความคิดเห็นที่ 30   เรื่องการทำอาหารค่ะ เมื่อก่อนไม่ชอบทำ แต่พออยู่ที่นี้แล้วชอบทำอาหารมาก เรื่องการเดินค่ะ อยู่เมืองไทยจะเดินแค่ระยะใกล้ๆ แต่พอมาอยู่ที่นี้แล้วชอบเดินมากไกลขนาดไหนก็เดินได้ เรื่องการเล่นเน็ต เมือก่อนไม่ค่อยชอบเล่นเน็ตเลย แต่พออยู่ที่นี้ตื่นมาอันดับแรกต้องเล่นเน็ตก่อน เรื่องการตากที่นอน ชอบมากเลยค่ะ เวลาเห็นแดดออกต้องเอาที่นอนไปตากแดดเป็นประจำเลยค่ะ ถ้าไม่เอาไปตากนี่ไม่ได้เพราะว่าเสียดายแดดค่ะ เรื่องการพูดทักทายคน อยู่เมืองไทยนัทไม่ค่อยชอบทักทายคนสักเท่าไหร่เดินเชิดหยิ่งอย่างเดียวเลย อยู่ทีนี้เวลาเดินไปข้างนอกจะชอบทักทายคน (เฉพาะผู้หญิงนะคะ) เรื่องการใช้รถจักรยานต์ อยู่เมืองไทยไม่ใช้ค่ะ แต่พออยู่ที่นี้แล้วชอบมากเลยค่ะ จากคุณ : แม่มิมิจังค่ะ เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 08:08:34 A:122.25.60.11 X: TicketID:230745

ความคิดเห็นที่ 31 อยู่ญี่ปุ่นเห็นแดดไม่ได้...ต้องหาเรื่องซักผ้า  ตากฟุตงอยู่เรื่อย  เหมือนกับชาตินี้จะไม่ได้เจอแดดอีก... อยู่เหมือนไทยไม่เคยเอาฟูกออกมาตากเลย...เคยอยู่ครั้งหนึ่งลูกฉี่ใส่ที่นอน ทั้งแบกทั้งหามกัน 2-3 คน เล่นเอาเข็ดไปเลย....   อยู่ญี่ปุ่น ผ้าเช็ดตัวเช็ดครั้งเดียว..โยนลงเครื่อง.. อยู่เมืองไทย  แค่ผึ่งให้แห้ง ซักอาทิตย์ละครั้งพอ อยู่ญี่ปุ่น..เช็คราคาต่อหน่วย ....ดูละเอียดมาก ๆ..เนื้อสัตว์ต่าง ๆราคาต่อ 100 กรัมต้องต่ำกว่า 100 เยนเท่านั้น ถ้าสูงกว่านี้ไม่ซื้อง่ะ... อยู่เมืองไทย...ไม่สนใจเพราะไม่ทำอาหารเอง...ซื้ออาหารสำเร็จถุงละ 10-20 บาท มีให้เลือกมากมาย...กินกันไม่หวาดไม่ไหว.... ...อยู่ญี่ปุ่นชมคนเก่งขึ้น...เมื่อก่อนชมคนไม่เป็นง่ะ.... ...ชอบไม่ชอบไม่ทราบเหมือนกันค่ะ...ก็ปรับไปตามสภาพสังคม...แต่ก็ไม่ฝืนตัวเองนะคะ.... แก้ไข  คำผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 52 08:33:02 จากคุณ : vipavee เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 08:26:38

ความคิดเห็นที่ 32 1.ซื้อกุ้งเป็นตัวๆ  ผลไม้ก็ซื้อเป็นลูกๆ   อยู่เมืองไทยไม่เคยทำค่ะ  ซื้อแต่ละครั้ง ครึ่งกิโลขึ้นไป 2.ใส่ชุดนอนซ้ำหลายวัน 3.ทานอาหารเช้าก่อนแปรงฟัน 4.แช่น้ำร้อนในอ่างเดียวกันกับคนในบ้าน 5.เวลาที่แดดร้อน ใส่หมวกไปโน่นนี่  อยู่ที่เมืองไทยไม่เคยใส่หมวกเลย มีบางทีที่กางร่มค่ะ ตอนแรกนึกไม่ออกเลย  แต่พิมพ์ไปพิมพ์มาก็เยอะอยู่เหมือนกัน จากคุณ : วดี เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 08:36:42

ความคิดเห็นที่ 33 มีคนเข้ามาแชร์ไอเดียด้วยหลายท่านเลย สวัสดีตอนเช้าทุกท่านค่ะ เพิ่งนึกออกเมื่อกี้อีกเรื่องค่ะ ตอนอยู่เมืองไทย แต่งชุดอยู่บ้าน-ชุดนอนก็ออกนอกบ้านไป ซือของได้ ตอนมาญี่ปุ่นก็รู้สึกว่าคนญี่ปุ่นนี่ทำไมเรื่องมากจัง ไปทิ้งขยะแค่นี้บางทียังต้องเปลี่ยนชุดเลยยยหรืออย่างน้อยหน้า ผมก็ต้องไม่เห่ยมากไป แต่งตัวไม่ดีออกจากบ้านทีไร สามีทักทุกที อยู่ไปๆๆ สามีไม่ต้องทักก็ไม่กล้าแต่งชุดนอนเดินไปทิ้งขยะ ไปเซเว่นแถวบ้านก็ต้องเปลี่ยนเครื่องแต่งตัวนิดหน่อยไม่ให้โทรมเกินไป พอกลับไปไทยรอบนี้ พ่อแม่พี่น้องใสชุดนอนเดินไปซื้อน้ำเต้าหู้ ตัวเองบอกรอเด๋วขอเปลี่ยนเสื้อแป๊ปนึง แบบว่าไม่ชินไปแล้วค่ะ -เดินกินค่ะ ตอนแรกๆ โกรธมากสามีไม่ให้เราเดินกินไอติม แหม๋ออกจะได้รสชาดเดินไปชมวิวไปกินไป แต่นานเข้าๆเด๋วนี้ไม่กล้าเดินกิน ซื้อเสร็จถ้าอยากกินเลย ก็กินมันหน้าร้านนั่นแหล่ะ จากคุณ : zuling68 เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 08:48:05

ความคิดเห็นที่ 34 - เรื่องเสื้อผ้าเป็นเหมือนกันค่ะ อยู่ไทยออกไปซื้อของปากซอย แต่งตัว เหมือนอยู่ในบ้านได้ แต่อยู่ญปทำไม่ได้ แต่สิ่งนึงที่ไม่เปลี่ยนแปลง คือ ถ้าไปซุปเปอร์ ไปเรียนภาษาญี่ปุ่น ไปบ้าน พ่อแม่สามีจะไม่แต่งหน้า(เหมือนกับตอนอยู่ไทย) คือ สบายๆ ขี้เกียจ ประทินโฉม - เดินกิน อยู่ไทยแบบทำประจำ โดยเฉพาะลูกชิ้นปิ้ง หรือไอติม มาญปทำไม่ได้เล้ย.. สามีไม่ยอม อย่างดีก็ยืนกินมุมแอบๆ(ถ้าหาที่นั่งไม่ได้) กินเสร็จแล้วทิ้งขยะ ให้เรียบร้อย ถึงเดินต่อไปได้ - ซื้อ/ใส่เสื้อผ้า-รองเท้า-กระเป๋า-เครื่องประดับตามฤดูกาล อยู่ไทยใส่อะไรก็ได้ เพราะฤดูกาลไม่แตกต่างนัก อยู่ญปต้องเก็บ-เลือกใส่ เสื้อผ้าตามฤดูกาล สามีจะเคร่งเรื่องนี้มาก(จนน่ารำคาญ) ขนาดสีของกระเป๋า ก็ต้องแล้วแต่ฤดู เครื่องประดับถ้ามีลายออกแนวทะเลๆหน่อย ก็ห้ามใส่ฤดู ใบไม้ร่วง+ฤดูหนาว (โอ้ย...จะเอาอะไรกะช้านเนี่ย) - แคะฟัน อยู่ไทยเวลาไปกินข้าวนอกบ้าน ก็หยิบไม้จิ้มฟันบนโต๊ะ เอามือป้องๆหน่อย ก็แคะฟันได้ แต่ที่ญปถูกห้าม! ต้องเอาผ้าเช็ดหน้าออกมาปิดวุ่นวาย หรือถูก ไล่ให้ไปแคะในห้องน้ำ - ซื้อของตามฤดู บางครั้งหงุดหงิดนิดหน่อยค่ะ เช่นจะหาแผ่นปิดร้อน ในฤดูร้อน ร้านขายยาก็ ไม่เอามาขาย หรือจะหาอุปกรณ์ที่เกี่ยวกับกันยุง+กันแมลง ในฤดูหนาว ร้าน ขายยาก็ไม่ขาย ทีหลังเลยต้องซื้อตุนไว้... จากคุณ : fudge-a-mania เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 09:06:36

ความคิดเห็นที่ 35 สวัสดีค่ะพี่หลิง ^^ คล้ายๆกับข้างบนเยอะเลยค่ะ แต่ที่โดนบ่นคือเดินเร็ว(มาก) ตอนกลับบ้านคราวก่อน ด้วยความที่ติดนิสัยเดินเร็ว เพื่อนก็บ่นๆว่าจะรีบไปไหน หรือเพื่อนเดินช้าก็งงๆว่าทำไมเดินเอื่อยจัง แล้วก็มานึกไว้ว่า อ้าว เมืองไทยนี่นา ไม่ต้องเดินเร็วๆก็ได้ ^^" แล้วก็มีเรื่องเข้าคิว มาอยู่สามปีครึ่งเวลากลับไปไทยก็แค่ช่วงสั้นๆก็จะติดนิสัยแบบที่ต้องเข้าคิวค่ะ เวลาเข้าห้องน้ำก็ต่อคิวแต่มักจะโดนแซง ก็หงุดหงิดเหมือนกันแต่ก็นึกได้ว่าระบบไม่เหมือนกัน ก็ทำใจค่ะ ( แต่ใช่ว่าคนญี่ปุ่นทุกคนจะต่อคิวนะคะ บ่อยครั้งที่โดนแซงแบบทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ถ้าไม่ไหวจริงๆก็บอกเค้าไปอย่างสุภาพว่าทุกคนต่อคิวอยู่นะคะ ไม่รู้โหดไปมั้ย แต่ไม่ชอบคนที่เอาเปรียบคนอื่นค่ะ ) การกินอาหาร ติดนิสัยยกถ้วยขึ้นถือ ปกติอยู่ไทยทานข้าวเป็นจานๆก้ไม่ได้ยกอยู่แล้วเลยไม่เป็นปัญหาค่ะ แต่ตอนไปเกาหลีแอบลำบากนิดนงเพราะห้ามยกถ้วยเลยรู้สึกขัดๆนิดนึง  การใช้ตะเกียบก็ดีขึ้นค่ะ เดี๋ยวนี้ขยับตะเกียบแค่ข้างเดียวได้แล้ว จากที่พยายามฝึกอยู่นานค่ะ ( โดนเพื่อนที่นี่อบรมเยอะเลย มีพี่ที่อยู่คณะเดียวกันและเพื่อนหลายคนคอยสอนเสมอว่าเวลาไปทานอะไรด้วยกันต้องทานยังไง โดยเฉพาะผู้หญิงต้องทานให้สุภาพ หักตะเกียบยังไง ทำที่วางยังไง ห้ามพลิกปลาและทานปลายังไงให้สวยงาม ฯลฯ เฮ่อออ อันนี้เพื่อนที่นี่แบบว่าเข้มงวดมาก เวลาไปทานกันเป็นกลุ่มจะเปรียบเทียบได้เลบว่าใครอุปนิสัยยังไง ถ้าทานไม่เรียบร้อยเพื่อนคนใดคนนึงจะเอ่ยปากค่ะ จนเดี๋ยวนี้ติดนิสัยแบบพวกเค้าไปแล้ว เพื่อนผู้ชายคนนึงเป็นคนที่เข้มงวดมาก บอกว่า " ถ้าเป็นผู้หญิงที่ทานไม่เรียบร้อย รับรองเธอขึ้นคานแน่นอน " ใจร้ายจริงๆ = = " ) ยังมีอีกเยอะค่ะ แต่ตอนนี้ต้องไปแล้ว แล้วจะแวะมาใหม่นะคะ จากคุณ : มอนจะ เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 09:14:46

ความคิดเห็นที่ 36 ยังอ่านไม่ครบทุกคห. แต่ขอจองตั๋วไว้ก่อน วันนี้อากาศดีแต่ว่าแถวนี้ลมยังแรงอยู่เลยคะตากผ้าจะปลิวซะให้ได้ เรื่องที่มาใหม่ๆแล้วแปลกๆว่าจะทำๆไม คงเป็นเรื่องตากผ้าแล้วต้องใช้ที่หนีบผ้าเวลาตากผ้า นี่ละคะทำไมต้องหนีบมันซะทุกอันเลย พอเห็นลมแล้วถึงบางอ้อ... ว่าถ้าไม่หนีบนี่มันปลิว ไปสามบ้านแปดบ้านแน่ๆ บ้านเราแขวนไปเหอะทั้งวันไม่ขยับเขยื่อน ตอนนี้ชอบที่แขวนผ้าที่ญี่ปุ่นมากๆมีหลายแบบ หลายสไตล์ทำได้ดังใจนึก พ่อบ้านบ้านนี้ชอบราวตากผ้ามากๆคะซื้อบ่อยมาก (หรือเรียกว่าโรคจิตเนี่ย) ขนาดที่ตากฟูโตงอันใหญ่ๆยังซื้อมาเลยคะ (เมื่อกอนไม่ได้ใช้เตียงเลยจำเป็น เพราะต้องตากตอนอากาศข้างนอกครึ้มฟ้าครึ้มฝน) เดี๋ยวนี้หามุมเก็บแทบไม่ได้อยากทิ้งก็ไม่กล้าเดี๋ยวพ่อด่าเอา อันที่เหลือยังเอามาแขวนโมบายให้ลูกมองเลยค่า เรื่องผ้าเช็ดโต๊ะ ใช้แล้วต้องซักตากแดด เห็นในรายการทีวีเหมือนกันคะ น่าจะรายการเดียวกันกะที่พี่หลิงดูแน่ๆเลย ส่วนเรื่องอาหารนัตโตะยังกินไม่ได้เลยคะ ใครที่เคยไม่กินแล้วกินได้ ทำไงคะมีวิธีอะไรที่ทำให้มันอร่อยขึ้นคะ บอกหน่อยค่า ซูชิกินได้หลายอย่างแต่ที่ยังไงๆก็ไม่กล้ากินคือเนื้อม้า กะปลาวาฬ(ใช่ปะหว่า)   เรื่องอาหารหมดอายุ เมื่อก่อนอยู่ไทนไม่ค่อยซีเรียสเลย แต่พอมาที่นี่ ถ้าของสดๆหมดอายุพ่อบ้านจะให้ทิ้งเลยคะ อืม แอบเสียดาย แต่ว่าเค้าว่าจะทำให้ท้องเสีย(คงเพราะคนญปเสียง่ายมั้ง) ของบางอย่างไม่ทิ้งคะเสียดายกินเองเลย(ไม่เห็นมีอาการอะไร คงเพราะภูมิคุ้มกันเชื้อโรคจะแข็งแรงกว่าฮ่าๆๆๆ) ชอบเรื่องการทำรีฟอมบ้ามคะ มีอุปกรณ์ตกแต่งบ้านรื้อ ใหม่ทำใหม่ได้สวยถูกใจมากๆ เค้าทำระบบท่อน้ำแก๊สสายไฟได้เป็นระเบียบดี บ้านในญี่ปุ่นทำสวยๆกันอยากได้สักหลังไปไว้ที่ไทย นึกไม่ทันละคะลูกตื่นซะละ จากคุณ : keichan เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 09:38:35

ความคิดเห็นที่ 37 อยู่มา 14 ปีก่าๆ คิดไม่ออกว่าชอบหรือไม่ชอบอะไร อย่างนัตโตะ อยู่อย่างไรก็อย่างนั้น ไม่เคยคิดกิน ราเมง กินยังไง ก็ทำให้มันเสียงดังไม่ได้ แต่มีเรื่องนึงที่เปลี่ยน หน้าด้านขึ้น  คือ ไปอนเซนกับเค้าได้แล้ว ไปฟิตเนต ก็แช่อ่างกับเค้าได้แล้ว หรือ เสื้อผ้า เคยใส่ขาสั้นเถิดเทิงยังไงก็อย่างงั้น ยกเว้นตอนหนาว นอกนั้น จำไม่ได้ จากคุณ : รวมการเฉพาะกิจ เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 10:02:51

ความคิดเห็นที่ 38 ยังอ่านไม่ครบนะคะ แต่ตอบก่อนแล้วกันว่าโดนตรงๆเลย เจ้าน้ำยาบ้วนปากเนี่ย แต่ก่อนดูชินจัง ก็จะเห็นแต่เค้าบ้วนปากด้วยน้ำเปล่า ก็งงๆว่าทำทำไม พอมาอยู่ญี่ปุ่นถึงเห็นว่าจริงๆแล้วมันมีน้ำยาด้วย เคยแฮบเพื่อนมากลั้วคอตอนโรคหวัดระบาดตอนปีใหม่ ก็เลยถึงบางอ้อว่ามันคือเบตาดีนดีๆนี่เอง อันนี้เลยย้อนนึกไปถึงตอนที่เพื่อนรักของบุ๊กจังไปผ่าตัดช่องจมูก เพราะต้องสอดท่อหายใจทำให้คอช้ำ แล้วจมูกก็บวม หายใจไม่ได้ ดังนั้นก็ต้องหายใจทางปาก คุณหมอจึงให้ยากลั้วคอแบบฆ่าเชื้อมากลั้วบ่อยๆ คอจะได้ไม่อักเสบติดเชื้อ (แต่ของไทยสีใสๆนะคะ ไม่ดำเป็นทิงเจอร์แบบของญี่ปุ่น) บุ๊กจังก็เลยคิดว่า หลักการคงคล้ายๆกัน นอกจากนั้น บุ๊กจังก็คิดถึงยาพ่นคอของเพื่อนฮ่องกง เค้าบอกว่าทำมาจากเมล็ดแตงโม (มีฤทธิ์เย็น) เวลาเป็นแผลร้อนในในปาก หรือเจ็บคอ ก็เอายานี้พ่น ก็ช่วยได้เหมือนกัน แต่พอมาอยู่ญี่ปุ่น ยาพ่นคอของเค้าพัฒนาไปซะหรูเชียว ไม่ได้เป็นสมุนไพรแล้ว แต่ว่าหลักการก็ยังคล้ายๆกันอยู่ บุ๊กจังเลยคิดว่า ทางฝั่งจีนญี่ปุ่นเค้าคงมีวัฒนธรรมเกี่ยวกับการฆ่าเชื้อที่ลำคอกันมานานแล้วแน่ๆเลย ในขณะที่เมืองไทยไม่เคยรู้จักวิธีนี้ด้วยซ้ำ ทั้งๆที่เป็นวิธีฆ่าเชื้อและลดอาการอักเสบที่ตรงมากๆ ^-^ กลับมาเมืองไทยแล้วยังคิดถึงยาพ่นคอ กับน้ำยาบ้วนปากของญี่ปุ่นอยู่เลยค่ะ ตอนนี้เวลาเจ็บคอก็เอาน้ำยาบ้วนปากธรรมดากลั้วคอเอา ถือว่าไม่เหมือนแต่ก็พอช่วยได้ ..... ส่วนพับผ้าเช็ดมือเนี่ย แต่ก่อนก็ขยุ้มเอาเหมือนกัน แต่ตอนหลังเห็นเพื่อนๆ (หรือในทีวีก็จำไม่ได้แล้ว) เค้าพับผ้าเช็ดมือวางไว้ข้างๆ เวลามือเปื้อน เค้าก็จะเช็ดมือโดยป้ายกับผ้าที่วางอยู่ ก็รู้สึกว่ามันก็สะดวกและสะอาดดีกว่าใช้ทิชชู่ ก็เลยติดว่าต้องพับผ้าเช็ดมือวางไว้ข้างตัวเวลาเหมือนกันค่ะ แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 52 11:12:33 จากคุณ : booklovers เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 10:43:43

ความคิดเห็นที่ 39 ขอแจมอีกรอบนะคะ ตั้งแต่มาอยู่ญี่ปุ่นรู้สึกรักนวลสงวนตัวมากขึ้นไม่กล้าใส่เสื้อชั้นเดียว ต้องมีซับในหรือเสื้อข้างนอกทับอีกที กางเกงขาสั้นกระโปรงสั้นจะใส่โล่งๆก็ไม่กล้าต้องใส่เลคกิ้งข้างในก่อนเพื่อไม่ให้ดูวาบหวิวจนเกินไป เสื้อคอลึกสายเดี่ยวเนี่ยโดนสามีแบนค่ะห้ามเด็ดขาด ไม่ทราบว่าคนอื่นเป็นเหมือนกันมั้ยนะ พอกลับไทยไม่กล้าแต่งตัวโชว์เนื้อหนังมังสาสักเท่าไหร่ จากคุณ : decoba เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 11:54:23

ความคิดเห็นที่ 40 มาญี่ปุ่น ปรับตัวใหญ่ๆอยู่สองเรื่องค่ะ คือเรื่องระเบียบวินัยและเรื่องอากาศ เพราะมาอยู่กับครอบครัวหญ่ด้วย ก็เลยได้ความขยันมาเต็มๆ ทั้งๆที่ก็ไม่ได้เต็มใจจะรับมาเท่าไหร่ค่ะ 55 - ตื่นเช้า ลงมาจัดตะเกียบ แก้วน้ำ - ไม่ได้นอนกลางวันเลยค่ะ  เมื่อก่อนอยู่ไทย งีบกลางวันกลางบ้านสบายมาก อยู่นี่แม่สามีไม่นอน แล้วเราจะนอนได้อย่างไร นอกจากทำตอนแกไม่อยู่บ้าน อิอิ สงสัยว่าแม่บ้านญี่ปุ่นเขาไม่นอนกลางวันกันเหยอ - กินผักทุกมื้อค่ะ  วันไหนไม่ได้กินแล้วเหมือนขาดอะไรไปค่ะ เมื่อก่อนอยู่ไทย กินข้าวหมูทอด ก็เรียบร้อยแล้ว แกงกะหรี่ยังต้องมีสลัดถ้วยเล็กๆมาด้วยค่ะ - เข้าห้องน้ำเสร็จ ใช้ทิชชู่แล้วต้องพับปลายค่ะ  เหมือนตามโรงแรม แต่ที่บ้านทำค่ะ เลยติดนิสัยมาด้วย - ขัดตัว ถูตัวเวลาอาบน้ำ ที่ไทยฟอกสบู่ ราดน้ำจบค่ะ วันไหนมีเวลาก็อาบนานๆหน่อย  แต่ที่นี่มีผ้าขัดตัวเรียบร้อยค่ะ - ออกจากบ้าน เปลี่ยนเสื้อผ้า รองเท้าค่ะ  เป็นยายเพิ้งเหมือนไทยไม่ได้ค่ะ  ธรรมเนียมมันแบบนี้ค่ะ  ต้องแต่งตัวดีๆหน่อย - พูดคำว่า ขอโทษ ขอบคุณบ่อยๆค่ะ  ไม่ว่าอะไรก็พูดไปก่อนค่ะ - ยังปรับตัวเรื่องเสื้อผ้า ผ้าห่มไม่ได้ค่ะ เหนื่อยค่ะจัดเข้าจัดออก  วันนี้หนาวไหม วันนี้ร้อนไหม ต้องถามคนที่บ้านทุกเช้าค่ะ  บางทีเช้าหนาวมาก กลางวันร้อนตับแลบ ใส่เสื้อผ้าไม่ถูกน่ะค่ะ - ประหยัดมากขึ้นค่ะ เพราะข้าวของแพง ข้าวก็ต้องกินให้หมดจาน เก็บให้เรียบ มิโซเทจากถุงมาใช้ ก็ต้องเอาการ์ดมารีดให้มันออกให้หมดค่ะ เสียดายของ - กินข้าวข้างนอกเหลือ เอาใส่กล่องกลับมาบ้านค่ะ  ทงคัตสึและกะหล่ำซอย เอามาหมดค่ะ  บางทีก็เอาถุงพลาสติกติดตัวไปด้วยค่ะ  ใครมองมาก็คิดในใจว่า เอาไปให้ตูบที่บ้านค่ะ...ตูบสองขานี่แหล่ะ อิอิ - ใช้จ่ายคิดหน้า คิดหลังมากขึ้นค่ะ บางทีก็เผลอตัวเผลอใจไปกะแฟชั่นเสื้อผ้า ก็ของเขาสวยๆเยอะค่ะ  เดือนไหนไม่ระวัง โรคซีดถามหาเลยค่ะ   - ไปซื้อของที่ห้าง แม้จะลืมกระเป๋าไว้ห้องลอง ก็ไม่หายค่ะ มีคนเอาไปฝากไว้ที่แคชเชียร์  แต่ถ้าเป็นไทย เหอๆๆ....ไม่อยากจะคิดค่ะ - คิดถึงแม่มากขึ้นค่ะ  มีอะไรก็อยากให้ อยากส่งค่ะ  เมื่อก่อนก็เฉยๆ มาอยู่ดูแลแม่สามี แต่ก็ห่วงแม่ตัวเองเหมือนกันค่ะ - อาบน้ำเย็นไม่ได้แล้วค่ะ  ที่นี่อาบแต่น้ำอุ่น ไปไทยเจอน้ำเย็นที...ขนลุกเลยค่ะ - เมื่อก่อนไม่ชอบแฮมบากุ เนื้อบดน่ะค่ะ แต่ตอนนี้ชอบกินแล้วค่ะ  คุ้มดีค่ะ เนื้อเยอะแยะ จากคุณ : Mnki เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 12:14:45

ความคิดเห็นที่ 41 เยอะมากค่ะพี่หลิง มาลงชื่อก่อน นี่แวะมาแว๊บเล่นเน็ตแก้เครียด เพราะหมามันตีน้องเซ็งๆๆ ว่าจะไม่ด่ามันก็ด่าจนได้ ด่ามันแล้วมันไปดิ้นๆร้องไห้กระทืบเท้าอยู่เนี่ย อยากตบปากตัวเอง เป็นแม่ที่แย่มากด่าลูกบ่อยเกิน แวะมาระบายที่กระทู้พี่หลิงไม่ว่ากันนะคะแห่ะๆ เดี๋ยวมาค่ะ ไปกอดมันก่อน เฮ้อออออออ เบื่อตัวเองงง แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 52 12:19:34 จากคุณ : แม่บ้านณ.โตเกียว เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 12:16:40

ความคิดเห็นที่ 42 Nong Piu ja, I `m not sure whether or not you had watched a TV program that one Obaachan did the experiment about babies` brain development. This obaasan is quite famous. Her husband was a former Tokyo University professor. Anyway, why I refered to this obaasan is that she said scolding kids is something mothers can do. Don`t feel guilty or hesitate to do if the kids did wrong. And give the reason why mothers have to do that. At the same time, praise and encourage the kids when they do the right thing. What you are doing is the right thing laew kha. Don`t blame youself na ja. จากคุณ : fudge-a-mania เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 13:18:02

ความคิดเห็นที่ 43 สวัสดีค่ะพี่หลิง (เพิ่งกลับจากไปเรียน) แต่ละความเห็นยาวมากเลย  อ่านไม่หมด ว่าจะลอกของเพื่อนๆด้านบน  แต่ดูแล้วมันเยอะไปหมด หลายๆอย่างก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่เลย ขอแหวกแนวเอาแบบที่ยังไม่ได้ทำ หรือทำไม่ได้ หรือไม่อยากทำบ้างนะคะ ....สูดเส้นราเมงแบบเสียงเอคโค จากคุณ : tukuta เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 14:54:48

ความคิดเห็นที่ 44 ขอโทษค่ะ  เผลอกดส่ง (กลับเข้าแก้ไขไม่ได้) ...สูดราเมงแบบเสียงเอคโค่  ทุกวันนี้ยังทำม่ายด้ายยยย   เคยลองแล้วน้ำซุปกระเด็นเข้าตาเข้าจมูก  เข้าใจว่ามันต้องหัดกันเป็นเดือน (เหมือนที่จอยเขียนบอก) ...โค้งตัวเวลาขอบคุณหรือก่อนจากกัน  อันนี้ก็ยังติดสไตล์คนไทยอยู่  คือเอาแค่พอเหมาะพอควร แค่ครั้งสองครั้งก็พอ  ให้โค้งเกือบสิบรอบแบบคนญี่ปุ่นนั้นตัวเองทำไม่ได้เลยค่ะ  ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ...ซาชิมิ  ยังทานได้นิดหน่อย ไม่กี่ชนิด ทานได้เฉพาะปลาเบสิคเท่านั้น คิดออกเท่านี้ก่อน จากคุณ : tukuta เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 14:59:55

ความคิดเห็นที่ 45 สวัสดีค่ะ ขออ่านอย่างเดียวนะคะ แต่ก็ขอลงชื่อว่าได้อ่านแล้วค่ะ สนุกดีค่ะ จากคุณ : อดีตนักกินจุก เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 15:10:51

ความคิดเห็นที่ 46 @อาหารการกิน อาหารที่ไม่กินที่ไทยเช่น เต้าหู้ มะเขือเทศ น้ำเต้าหู้ แต่มากินที่ญี่ปุ่น เพราะมันอร่อยกว่าที่ไทยน่ะ ที่ไม่คิดจะกินเลยตอนแรกคือนัตโตะ หลังๆหัดกินเพื่อสุขภาพ เพราะเป็นโรคมือเท้าเย็น พี่ตี๋ (สามีนั่นแหละค่ะ) บอกว่าให้กิน ไม่รู้เชื่อได้ไง ปกติก็ไม่ได้เป็นคนว่านอนสอนง่ายขนาดน๊านนนน แต่ตอนนี้กินสี่วันต่ออาทิตย์ พี่ตี๋คนๆ เตรียมไว้ให้ ไม่งั้นไม่กิน หุหุ วิธีกินคือ ใส่ทาบาสโก้ลงไปเยอะๆ แล้วทานฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ เคยบอกหลายๆ คนถึงวิธีทานนัตโตะของดิฉัน มีแต่คนหัวเราะ แล้วบอกว่าแปลก แต่อร่อยนะ ไม่เชื่อลองดูซิ @ดินฟ้าอากาศ ดูพยากรณ์อากาศทุกเช้า ทุกวัน หรือก่อนออกจากบ้าน พกร่ม ใส่เสื้อกันฝน ถ้าเค้าบอกว่าฝนจะตกหนัก ถ้าไม่หนักก็ไม่พกอ่ะ ตอนอยู่ไทย หรือกลับไทย ไม่เคยพกร่ม เพราะไม่ดูพยากรณ์อากาศ ก็เลยไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ฝนจะตก แดดจะออก @เดิน เดิน และเดิน อยู่ไทยไม่เดิน แต่เดิน และเดินมากๆ ที่ญี่ปุ่น ก็ค่าแท็กซี่แพงเกินอ่ะ แต่พอกลับไทย ไปหน้าปากซอย ก็ยังไม่เดินเหมือนเดิม @รอ รอ และ รอ ที่โรงพยาบาล อยู่ไทยไม่เคยต้องรอนานเป็นชั่งโมงๆ มาใหม่ๆไปโรงพยาบาล คลีนิคที่ญี่ปุ่นหงุดหงิดมากๆ ตอนนี้ก็ยังไม่ชิน แต่ว่าทำใจได้ว่าต้องรอ ถ้าไม่รอคือไม่ต้องไป เหอๆ @ล้างมือ กลั้วคอตอนกลับเข้าบ้าน เมื่อก่อนไม่ทำ มาเริ่มทำจริงๆ จังๆ ตอนหวัดสายพันธ์ใหม่ระบาด สังเกตได้ว่าระยะหลังๆ ไม่ค่อยเป็นทอนซิลอักเสบ เลยทำเป็นประจำทุกวัน แต่ไม่ได้ใช้น้ำยานะ น้ำเปล่านี่แหละ @ ตากผ้าเป็นระเบียบมากขึ้น แต่ก็ยังไม่สวยเท่าคนอื่นๆสักที @ ตรงต่อเวลา @ ส่วนเรื่องอะไรที่เค้าทำที่ญี่ปุ่นกัน แต่ดิฉันไม่ทำตาม และไม่คิดจะทำ - ไม่ตากฟุตง ก็มันหนักอ่ะ - เดินไปกินไป ถ้าห้ามไม่ให้เดินกิน ก็ต้องห้ามคนที่มันสูบบุหรี่ไปเดินไปด้วยซิ ไอ้พวกนี้ทำความเดือดร้อนให้คนอื่นนะ ตัวเองเหม็นคนเดียวไม่พอ ให้คนอื่นเหม็นด้วยอ่ะ น่ารังเกียจกว่าเดินกินตั้งเยอะ - ไม่ซดราเมงเสียดังและบอกพี่ตี๋ด้วยว่าห้ามกินเสียงดัง - การแต่งกาย แต่งตามใจฉันมาตลอด มีแฟชั่นเป็นของตัวเอง อิอิ อื่นๆอีกมากมาย ที่นึกออกมีเท่านี้ จากคุณ : Elysium เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 15:20:58

ความคิดเห็นที่ 47 ขอคุณหลิงแอบนอกเรื่องนิดนึงนะคะ >>คุณ decoba เราก้อวนเวียนอยู่แถวนี้แหละึ่ค่ะ ตอบกระทู้บ้างเป็นพักๆ ช่วงนี้ไม่ได้เอางานกลับมาทำต่อที่บ้าน ดึกๆเลยว่างมาอ่านกระทู้บ่อยขึ้น เราสบายดีค่ะ ยังไม่ติดอินฟลูเอนซ่า 555 ขอบคุณที่ทักทายนะคะ เดือนหน้าใบไม้แดงว่าจะไปเที่ยวแถวบ้านคุณ decoba อีกค่ะ (พูดเหมือนเคยไป เราหมายถึงว่าจะไปเกียวโตอีกน่ะค่ะ อิอิ) จากคุณ : enjoymiracle เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 15:35:27

ความคิดเห็นที่ 48   อยุ่เมืองไทยไม่กลัวอินฟลูเอน ซ่าส์ อยูที่นี่กลัวขึ้นสมอง อยุ่เมืองไทย เก็บตังค์ไม่อยู่ อยุ่ที่นี่พอเก็บได้ อยู่เมืองไทย ไม่เคยต้องเอาข้าวเย็นมาอุ่นกินต่อ อยู่ที่นี่ทำเกือบบทุกวัน อย่เมืองไทย เพื่อนเรียกเราโดยใช้ชื่อเล่น อยู่ที่นี่เพื่อนเรียก จากนามสกุล แรกๆไม่คุ้นเลย ทางก๊าร ทางการ ถ้านึกออกอีก จะเข้ามาแจมใหม่ค่ะ จากคุณ : At Japan@new lifestyle เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 19:20:33 A:61.215.152.178 X: TicketID:195170

ความคิดเห็นที่ 49 ขออ่านด้วยคนนะคะพี่หลิง เพราะเพิ่งมาอยู่ ขอเก็บประสบการณ์ก่อนคะ แล้วจะมาเล่าใหม่นะคะ จากคุณ : Hamugo เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 19:37:49

ความคิดเห็นที่ 50   มาแจมต่อคะ อยู่เมืองไทย รักนะ พ่อแม่ อยู่ที่นี่ รักกกกกกเพิ่มเป็นพันเท่า ห่วงหาอาทร อยู่เมืองไทย ห้อง@ japan ไม่ต้องอ่าน ไม่ต้องเข้าก็ได้ อยู่ที่นี่อ่านมันทุกวันเข้ามันทุกวัน จากคุณ : At Japan@ติดหนึบ@japan เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 19:50:31 A:61.215.152.178 X: TicketID:195170

ความคิดเห็นที่ 51 - Oshibori When I was in Thailand, I sometimes saw people use cold wet towel to wipe their face. And I sometimes did it too when I was very young. I clearly remembered when I took the midnight bus to Phitsanulok, bus hostess gave me a paper box. Inside there were a sandwich and a piece of cold wet tower/tissue. I used that wet tower to get rid of the drowsiness and refresh myself. But in Japan, my husband stopped me from using oshibori to wipe my face kha. He said it is dirty. Hundreds of poeple have been using the same old oshibori. So oshibori for me is just for clean my hands Also in Thailand oshibori is cold but in Japan it`s hot! - see the doctor Before I moved to Japan permanently, my dad, pretending to be a doctor cured me with his remedies (seeked the consult from his friends who is a doctor or a pharmacist). But here in Japan, whenever I became sick, I immidiately went to see the doctor, never bought medicines from drugstore kha. จากคุณ : fudge-a-mania เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 20:25:06

ความคิดเห็นที่ 52 อยู่เมืองไทยทำงานบ้านแบบขอไปที อยู่ที่นี่ต้อง "ปิ๊กา ปิ๊กา" จากคุณ : มูมู (pnn2) เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 20:38:48

ความคิดเห็นที่ 53 ไม่เคยต้องปิดฝาชักโครกในห้องน้ำ แต่อยู่นี่ ทำธุระเสร็จแล้ว กดชักโครกแล้ว ยังต้องปิดฝาชักโครกอีก แรกๆก็ อืมมม ปิดทำไมฟระ เดี่ยวมาใหม่ เกิดเร่งด่วนต้องมาเสียเวลาเปิดฝาอีก เดี่ยวนี้ชิน ทำธุระเสร็จแล้ว ชักโครกแล้ว ปิดฝาชักโครก เดินออกจากห้องน้ำได้ จากคุณ : curious-chan เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 20:57:53

ความคิดเห็นที่ 54 ขอลอกคคห 52 ค่ะ ปิกะ ปิกะ เหมือนกันเลย เป็นสาเหตุที่ทำให้เข่าด้านนนนนนนนนนเหลือเกิน :-( จากคุณ : Hatsu เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 21:26:18

ความคิดเห็นที่ 55 i wanna to clean things pika pika too ka. but cannot do that yet ka..sometimes lazy.. ^_^ จากคุณ : zuling68 เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 52 22:47:18

ความคิดเห็นที่ 56 ขออนญาติ จขกท นะคะ ฝากไปถึงความเห็น 41 แม่สองหน่มน้อยค่ะ.........อย่าเครียดมากนะคะที่บ้านเราก็เป็นค่ะ อิแม่ทะเลาะกับลูกทั้งวันแต่เดี๋ยวๆก็หอมกันกอดกันกลมอีกละ เหนื่อยๆแต่ก็สวีทโฮมดีนะคะ .................................. กลั้วคอด้วยพวกน้ำยาพวกนี้เหมือนกันเลยค่ะ ทั้งๆที่แต่ก่อนมาที่นี่ไม่เคยทำเลย ตอนนี้เป็นปกติเลยค่ะ แล้วก็คิดๆว่ามันช่วยได้เยอะเลยจริงๆนะคะ เวลาเริ่มๆไอหรือเจ็บคอมา กลั่วคอบ่อยๆแล้วเหมือนมันจะดีเร๋วขึ้นกว่าไม่ทำอีกนะคะ ส่วนอื่นๆที่แต่ก่อนไม่ชอบ แล้วตอนนี้ชอบคงจะเป็นเรื่อง ทำอาหาร ทำเบนโตะไปปิคนิคค่ะ  เพราะถ้าทำที่ไทยคงไม่มีคนกิน คนอื่นคงอยากไปซื้อกินเรื่อยๆนอกบ้านมากกว่า.........แต่ที่ญี่ป่นแม่บ้านไหนๆก็พรีเซนเรื่องทำอาหารมากๆ ไปๆมาๆเลยชอบและมองว่ามันน่าสนใจที่จะทำอาหารสวยๆอร่อยๆน่ะค่ะ จากคุณ : หม่ามี๊โยชิ+นาโอะ (Vanessa_P) เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 52 02:03:02

ความคิดเห็นที่ 57 หลายๆ ความเห็นข้างบนโดนใจมากๆ เลยค่ะ ส่วนตัวเป็นคนทานยาก อาหารหลายๆ อย่าง เลยยังทานไม่เป็นซักที เรื่องฟุโต้ง ที่บ้านนอนเป็นเตียง ก็เลยไม่ได้ตากค่ะ นอกจากนานๆ ทีจะเอาผ้าห่มมาซักตากบ้าง เรื่องเดินกันเก่งๆ นานๆ ไม่รู้ว่าเป็นเฉพาะคนที่อยู่โตเกียวหรือเปล่าน้า เพราะตัวเองเดินไม่ค่อยทนเลย ไปไหน มาไหน ขับรถตลอด อยู่ที่ญี่ปุ่นนี่ ให้ความสำคัญกับวันพิเศษแบบฝรั่งมาก ไม่ว่า วาเลนไทน์ ไวท์เดย์ คริสมาสต์ ต้องมีเลี้ยงฉลอง มีของขวัญให้กัน ได้ลองปลูกผักต่างๆ เมล็ดผักนี่ ซื้อมาทุกปี หัดทำขนมต่างๆ ไม่ว่าไทย ฝรั่ง จนเป็นแม่หมูไปแล้วเนี่ย จากคุณ : fruitlove เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 52 07:07:09

ความคิดเห็นที่ 58 แยกขยะ จำได้ว่ากลับไทยไป เห็นที่บ้านทิ้งแบบรวมๆกันไปเลย รู้สึกเสียดายมาก ก็เลยต้องมานั่งแยกทิ้งอีก เพราะรู้สึกขัดใจไงไม่รู้ แก้ไขเมื่อ 10 ต.ค. 52 19:29:46 จากคุณ : LilyAi เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 52 19:24:33

ความคิดเห็นที่ 59 เพิ่งจะว่างด้วยคะ กระทู้ลิ่วเลย ลอกคำตอบทุกความเห็นแล้วกันนะคะ จากคุณ : Cafe'_latte เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 52 20:05:05

ความคิดเห็นที่ 60 มีคนมาแจมล้นหลามขอบคุณนะคะ มีหลายอย่างที่เป็นตัวอย่างที่ดีเลยค่ะขอนำไปปฏิบัติต่อให้เป็นนิสัยดีกว่า แยกขยะก็เริ่มเก่งเหมือนกัน แต่สู้แม่บ้านแถวโยโกฯไม่ได้เพราะเขตที่บ้านไม่ค่อยstrictเท่าไหร่ค่ะ แต่กลับไทยเหมือนน้องจุ๊บเลย อยากจับแยกขยะเป็นที่สุด เวลาทิ้งของรวมกันแล้วใจหายไงไม่รู้เนอะ จากคุณ : zuling68 เขียนเมื่อ : 11 ต.ค. 52 02:01:44

ความคิดเห็นที่ 61 ยังอ่านของทุกคนไม่จบนะคะ ขอแชร์บ้าง จากคนมาอยู่แค่ปีนิดๆ ค่ะ เท่าที่นึกออกมี 1. แต่ก่อนไม่ชอบนั่งรถไฟแล้วทำไมต้องเงียบดั่งห้องสมุด มันดูเงียบ อึดอัด เครียดๆ ยังไงก็ไม่รู้ ขนาดชานชาลามีคนตั้งเยอะ ยังคุยกันเบาๆ เงียบๆ แต่หลังๆ กลับชอบค่ะ อ่านหนังสือสบาย นอนก็สบาย เงียบดี 2. น้ำกระป๋อง น้ำผลไม้ต่างๆ แต่ก่อนตอนมาแรกๆ รู้สึกว่าทำไมจืดจัง ไม่อร่อยเลย เหมือนน้ำเปล่า เช่น น้ำชารสพีชอะไรพวกนี้ อยู่ๆ ไปกลับว่าหวานกำลังพอดีๆ พอกลับไทยไปกินชาเขียวโออิ.. ของไทยนั้น แล้วรู้สึกว่า หวานมากกกกก แต่ก่อนกินไปไม่เลี่ยนหรือเรา 3. การแยกขยะ คิดเหมือนคุณzuling68 เลยค่ะ คือ พอกลับไทยไปทิ้งขยะแบบไม่แยกทีแล้วเครียด เมื่อไหร่จะแยกกันซักที แยกให้ชัดเจนเหมือนญี่ปุ่นไปเลย ขยะเปียก ขยะแห้ง อ่านแล้วงง เอาให้แยกแก้ว กระดาษ ขวด ฯลฯ จริงๆ แล้วคิดจะทำไม่น่ายาก ล้าหลังหลายๆ ประเทศไปไม่รู้กี่ปี เฮ้อออ เท่าที่นึกออกค่ะ ไว้มาเขียนใหม่ จากคุณ : dog....bok bok เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 13:20:37

ความคิดเห็นที่ 62 แปะไว้ก่อนจ้า เดี๋ยว ตามมาอ่านทีหลัง.. เรื่องขยะ..กลับไทยเป็นเหมือนกันเลยคะ.. ใครเอาป๋องน้ำอัดลม ใส่ถังขยะ นี่ปี๊ดเลยคะ.. เห็นแล้วขัดตา ขัดใจ เป็นที่สุด.. ที่ไม่เคยทำไทย มาอยู่ญี่ปุ่นต้องทำ.. ไม่เคยเดิน มากๆๆ (นั่งสองแถว หรือ มอไซด์ รับจ้าง)..อยู่นี่ เดินจนน่องโป่ง.. ขี่มอเตอร์ไซด์ ไปทำงาน อยู่ญี่ปุ่น หมดโอกาส 5555.. ไม่เคยขับรถ ในไทย(วาสนามะถึง นั่งรถเมล์ 1.50 บาท ) อยู่ที่นี่ ขาด รถ ไม่ได้เลย.. อีกอย่าง คิดว่า ทั้ง 100 เปอร์เซ็นต์ คงมีความคิดเห็นเหมือนกัน คือ ส้วมญี่ปุ่น อิอิ.. ไม่ต้องอธิบายเลย..ว่างต่างกันอย่างไร.. นึกถึงสมัยเด็กๆ แบบเด็ก มากๆ..เวลาจะถ่ายหนัก โน่นเลย วิ่งเข้าป่า เอาใบไม้เช็ด.. หรือ รอน้องหมา มา เก็บไป 5555.. โอวววว ยิ่งเขียน ยิ่งออกจะ ประนาม อายุ ตัวเอง ก๊ากกกกกกกก.. จากคุณ : **ความฝัน..และ..สุดที่รัก** เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 52 18:55:13

ความคิดเห็นที่ 63 ไหนๆกระทู้นี้ก็ยังไม่จบง่ายๆ มาเพิ่มอีกอย่างนึงค่ะ สิ่งที่ไม่ชอบตอนมาแรกๆก็คือพวกชากะกาแฟค่ะ ตอนมาเที่ยวครั้งนึง น้องสาวที่เคยเรียนญี่ปุ่นบอกว่ากาแฟนมที่นี่อร่อย เราก็ชอบกินกาแฟอยู่แล้วก็เลยลองซะหน่อย ปรากฏว่ารสชาติเหมือนนมรสกาแฟมากกว่า -_-" รู้สึกว่าคนญี่ปุ่นนี่คออ่อนกันจริงๆ แต่พอมาอยู่จริงๆแล้วกินไปนานๆ ก็รู้สึกชอบว่ามันหอมอร่อย แล้วกินได้เรื่อยๆ กินไปกินมาก็ไม่ต้องใส่นมใส่น้ำตาลแล้ว เพราะกินกาแฟดำเฉยๆได้เลย ชอบมากก็พวกที่เป็นกระป๋องเหล็กแต่มีฝาเกลียว โดยเฉพาะยี่ห้อ Silk ของซันโตริ หอมนุ่มอร่อยมาก กลับมาเมืองไทย ก็ติดจะกินกาแฟดำ ปรากฏว่ากินไม่ได้เลยค่ะ ขมปี๋ (กรุณาทำตาหยีประกอบการอ่าน) +_+ จากคุณ : booklovers เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 52 13:47:39