 |
ความคิดเห็นที่ 95 |
ขอเล่นด้วยคนนะคะ ส่งภาพของเมืองไทยก่อนละกัน ถ้ามีเวลาจะส่งของต่างประเทศค่ะ
ชื่่อภาพ: ร้านขนมเพื่อนเก่า  สถานที่: ร้านประถม ๑ โครงการถนนคนปาย อ.ปาย จ.แม่ฮ่องสอน
ดิฉันและน้องสาว 3 คน ได้เดินทางไปเที่ยวจังหวัดแม่ฮ่องสอนเมื่อปลายปีที่แล้ว เราแวะถ่ายภาพที่ทุ่งดอกบัวตอง แม่อูคอ, หมู่บ้านกะเหรี่ยง, อุทยานแห่งชาติออบหลวง และอำเภอปาย มีภาพมากมายหลายภาพเลยที่อยากจะเอามาลง ทั้งภาพวิวสวยงาม ภาพ object และบุคคลที่ประทับใจ แต่เมื่อลองไล่ดูภาพต่างๆที่มีอยู่ จึงตัดสินใจนำภาพนี้มาแบ่งปันกับโครงการครั้งนี้ค่ะ เหตุผลเพราะมันเป็นภาพที่ทำให้ดิฉันรู้สึกอบอุ่น มีความสุข ได้ระลึกถึงสีสันและความสนุกสนานเมื่อยังเป็นเด็ก
เมื่อตอนที่ดิฉันเดินเล่นในตอนค่ำที่ถนนคนปาย มีร้านค้าของมากมาย ทั้งของกินและของที่ระลึก สีสันและบรรยากาศดีมากๆค่ะ เป็นอารมณ์เรียบง่ายของชาวบ้านต่างจังหวัด แต่ก็ปนไปด้วยสีสันของคนรุ่นใหม่ ตั้งแต่รถเข็นขายปลาหมึกปิ้งบด ยัน coffee shop ระรานตามากๆ เมื่อเราเดินมาได้สักพัก ดิฉันและน้องๆก็ต้องวี้ดว้ายกันด้วยความตื่นเต้นเหมือนได้เจอคนรู้จักแต่ไม่ได้เจอกันมานานมากๆ และนั่นก็คือร้านที่ดิฉันถ่ายภาพนี้มาค่ะ ภาพนี้คือส่วนหนึ่งของร้านของเล่น-ขนม ชื่อร้าน "ประถม ๑" ซึ่งของเล่นและขนมในอดีตเหล่านี้ได้ขายอยู่บนรถตู้เก่าๆ โวคสวาเก้น สีส้มหม่นๆตัดกับสีขาวครีม มันเหมือนฝันไปเลยค่ะ เรารู้จักของทุกชิ้นที่ขายบนรถคันนี้ ทั้งโถบิดลูกกวาดที่เวลาซื้อต้องหยอดเหรียญด้านหน้าแล้วบิด 1 รอบ ไข่พลาสติกถึงจะออกมา ทั้งหมากฝรั่งบุหรี่ตราแมวดำ, หมากฝรั่งตรานกแก้ว, เม็ดแตงโม (ที่แม่เรียกว่าเม็ดก๋วยจี๊), สารพัดจะขนมที่เราเคยกินกันสมัยเด็กๆแต่เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว มาทางด้านของเล่น ทางมุมล่างซ้ายถ้าสังเกตุจะเห็นของเล่นสุดรักของดิฉันเลยค่ะ ตุ๊กตากระดาษ สมัยก่อนแผ่นละ 1-2 บาท คิดว่าหลายๆคนคงเคยเล่น, ของเล่นที่ทำมาจากเหล็กสังกระสีบางๆสีสันสวยงาม อย่างเช่นรถไขลาน เหล่านี้มีขายอยู่ในตู้กระจกค่ะ, ตุ๊กตาทหารสีเขียวๆตัวเล็กๆที่ทำมาจากพลาสติกหรือยาง หน้ากากพลาสติกอุลตร้าแมน ไม่มีในภาพนี้แต่มีขายที่นี่ ถ้าจะให้บรรยายทั้งหมดคงเขียนได้หลายหน้ากระดาษค่ะ
ระหว่างที่น้องๆกำลังเพลิดเพลินหยิบนั่น คว้านี่ เลือกไม่ถูกว่าจะซื้ออะไรดี อารมณ์คล้ายๆเด็กที่มีเงิน 5 บาท แต่อยากได้ขนมเยอะๆเลยค่ะ ดูแล้วก็ตลกดี ดิฉันสังเกตุเห็นคนอื่นๆที่เดินผ่านมาแล้วก็ต้องมาหยุดดูที่ร้านนี้ ทุกคนมีรอยยิ้มบนใบหน้า มีการสนทนาประมาณ "อุ๊ย นี่ไง เคยกินของโปรดเลย" หรือ "อุ๊ย นานมากแล้วนะ ไปหามาจากไหนเนี่ย คิดถึงนะ" มันเป็นการรื้อฟื้นความทรงจำเก่าๆสมัยที่พวกเรายังอยู่ประถมที่มีความสุขค่ะ พาให้ได้นึกถึงอะไรอีกหลายๆอย่าง ทั้งบ้านเก่า เพื่อนเก่า คุณครู โรงเรียน แม่ค้า ภารโรง รวมทั้งของเล่นชิ้นเก่าที่ไม่รู้ว่าหายไปไหนแล้วด้วยค่ะ
คนขายของร้านประถม ๑ ก็ท่าทางจะรุ่นราวคราวเดียวกับดิฉัน เค้าบอกว่าถ่ายรูปไปแล้วช่วยบอกต่อๆกันหน่อยนะครับว่าให้มาเที่ยวปายกัน ดิฉันขอยกนิ้วให้คนที่คิดคอนเซปท์ของร้านนี้เลยค่ะ ประทับใจมากๆ ขอบคุณที่ทำให้พวกเราได้มีอะไรคุยกันและรู้สึกดีๆค่ะ หลังปีใหม่นี้ดิฉันและน้องสาวกำลังจะไปปายอีกครั้งค่ะ ประทับใจต้องไปซ้ำรอยอีกสักรอบ!
จากคุณ |
:
เด็กหญิงคนเดิม (หญิงป้า)
|
เขียนเมื่อ |
:
17 ต.ค. 52 08:41:30
|
|
|
|
 |