ความคิดเห็นที่ 1 รีบมาเขียนต่อนะคะ กำลังติดลมเชียว จากคุณ : Kimicung เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 06:23:09

ความคิดเห็นที่ 2 หนูเป็นคนดีจ้ะ ที่ไม่คิดเป็นแค่ ขสมก. เป็นคนกตัญญูและไม่งอมืองอเท้า ชอบคนดีค่ะ จากคุณ : น้านก (Aunti-นก) เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 06:29:00

ความคิดเห็นที่ 3   คนเขียนอยู่เยอรมันใช่หรือเปล่าครับ แถวบ้านก็มีพี่ ๆ คนไทยเขาทำงานสวนกัน แต่ว่าจะเป็นพวกสวนผลไม้  ได้เงินดีมาก ๆ เลยครับ แต่ว่าต้องตื่นแต่เช้ามืด ทำจนกระทั่งเกือบมืด  ตกแล้วก็ได้เดือนละ พันเกือบสองพันยูโร ขนเงินกลับบ้านปีละเป็นล้าน จากคุณ : rosenstolz เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 06:57:02

ความคิดเห็นที่ 4 คุณ rosenstolz  คุณ  จขกท   ไม่ทราบว่าสวนผลไม้ที่ว่านี้อยู่แถวไหนคะ  ขอทราบรายละเอียดด้วยได้ป่ะคะ คือมีเพื่อนอยู่เยอรมันเค้าอยากหางานทำน่ะค่ะ จากคุณ : มาม่าน้ำข้น เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 08:22:21

ความคิดเห็นที่ 5 มีความรู้สึกว่า จขกท. เป็นคนพูดจาอ่อนหวาน ดีจังเลยค่ะ ไว้เล่าต่อนะคะ (ซึ่งตรงข้ามกับเรา ฮ่าๆๆๆๆ กระทิงเรียกพี่เลย ) จากคุณ : cat_on_a_hot_tin_roof_ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 08:22:58

ความคิดเห็นที่ 6 รอฟังต่อค่ะ จากคุณ : pim aloha เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 09:42:18

ความคิดเห็นที่ 7 เอ่อ  ขสมก เนี่ยคือ อะไรคะ ไม่เก็ทอ่ะ ขสมก. : องค์การขนส่งมวลชนกรุงเทพฯ มันไม่น่าจะใช่ อ่ะ -_- จากคุณ : Texan girl เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 13:23:35

ความคิดเห็นที่ 8 เข้าใจมากค่ะ อยู่สถานะการเดียวกันแต่แย่กว่าอีกคือเก็บตังค์ทำใบขับขี่ิอยู่ค่ะ มาเล่าต่อนะคะ ส้มอยู่ NRW  ค่ะ จากคุณ : พริกน้ำส้ม เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 13:23:47

ความคิดเห็นที่ 9   ไม่ทราบว่าเพื่อนคุณ มาม่าน้ำข้น อยู่แถวไหนครับ ผมอยู่เขต bayern แถว ๆ Aschaffenburg ครับ จากคุณ : rosenstolz เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 14:14:44

ความคิดเห็นที่ 10 เขียนได้น่ารักจัง ภาษาไพเราะค่ะ รออ่านอยู่ จากคุณ : frechdachs เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 16:47:53

ความคิดเห็นที่ 11 คุณ Texan girl   ขสมก. แปลว่า ขอสามีกิน ค่ะ จขกท. มาเขียนต่อไวไว อยากอ่านต่อแล้วค่ะ จากคุณ : แก้มห้อย เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 19:47:14

ความคิดเห็นที่ 12 มาลงชื่อ รอด้วยคนค่ะ จากคุณ : งูเขียวค่ะ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 22:10:48

ความคิดเห็นที่ 13 บ่ายวันนั้นหนูก็ได้ประเดิมงานเป็นวันแรก ไม่รู้โชคดีหรือโชคร้าย วันนี้ดันเป็นวันที่ร้อนที่สุดของปี ถ้าผ่านไปได้ก็รับรองว่าทำงานนี้ได้สบายๆ งานชิ้นแรกที่ได้ทำคือ ถอนหญ้าในแปลงบีทรูท(Die Rote Bete) มีถุงมือลาเท็กซ์ใส่ และต้องคลาน หรือ ก้ม แล้วแต่ใครถนัดไปตามร่อง หนึ่งคนต่อสองแถวและถอนหญ้าออกจากกอบีทรูทให้สะอาดที่สุด ตลอดเวลาเหงื่อก็ไหลเข้าตา ร้อนก็ร้อน เสื้อผ้าทำงานที่เตรียมมาก็ไม่ค่อยเหมาะสมคือ หยิบอะไรได้ก็ใส่ไว้ก่อน ผ่านไปเกือบสองชั่วโมง หนูก็เรียกหาน้ำดื่ม เจ้านายผู้หญิงที่ถอนหญ้าอยู่ใกล้ๆกันเห็นว่าอากาศร้อนมากจึงบอกให้ทุกคนพักดื่มน้ำก่ิอน (ปกติหลังจากเริ่มงานสองชั่วโมงจึงจะเป็นเวลาพัก) สุดท้ายหนูก็ทำได้ เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ช่วงนั้นงานส่วนใหญ่คือถอนหญ้า   ตรงไหนแข็งหน่อยก็มีจอบด้ามเล็กๆให้ถาก แต่จะใช้จอบได้เฉพาะกับผักบางชนิด ขึ้นอยู่กับระยะการปลูกและการขึ้นของผัก ถ้าขึ้นเป็นกอห่างกันหน่อยก็ถากได้ เช่นหอมหัวใหญ่ แต่ถ้าติดกันเป็นพืด เ่ช่นแปลงแครอท ก็ต้องถอนด้วยมือสถานเดียว ตั้งแต่ 07.00-12.00 และเริ่มอีกทีตอน 13.30-16.00 วันไหนฝนตกก็หยุดทำไปโดยปริยาย ผักที่มีในสวนก็อาทิเช่น บีทรูท แครอท หอมหัวใหญ่ ฟักทองแฟนซี แฮโลวีน รวมถึงแบบทำซุป หัวพาสลีย์ ผักกาดขาว หัวเซเลอรี่ สามสี่วันแรก จะลุก นั่ง ยืน นอน กล้ามเนื้อมันก็ปวดไปหมด แต่ทุกคนที่ทำงานบอกว่าเดี๋ยวก็ชินแล้วอาการปวดก็จะหายไปเอง จนวันหนึ่งหนูก็โดนเพื่อนร่วมงาน ..สัมภาษณ์.. อย่างพี่จิบอกไว้เปี๊ยบ คนที่ชอบสัมภาษณ์เพื่อนมากที่สุดคนหนึ่งคือ โดริส กิตติศัพท์เพื่อนร่วมประเทศของเราก็เป็นที่รู้จักกันระดับหนึ่งในเยอรมัน และที่สำคัญผู้หญิงไทยจะโดนมองว่าได้สามีที่คนอื่นเค้าไม่เอากันแล้ว หนูคิดว่าไม่แฟร์และไม่ชอบความคิดนี้เอามากๆ พวกเค้าเอาอะไรมาตัดสิน ว่าใครเป็นของเหลือ ถึงผู้หญิงไทยคนหนึ่งจะมีสามีที่คนอื่น.. คิด.. ว่าเป็นของเหลือ แล้วคนพวกนี้ไม่เคยคิดกลับกันเลยเหรอว่า คนที่เป็นของเหลือ อาจจะเป็นตัวเองก็ได้ มันก็เป็นความสุขของคนสองคนไม่ใช่หรือ ถ้าจะหันมามองชีวิตผู้หญิงเยอรมันแท้ๆหลายคน หนูว่ามันก็ไม่ต่างจากคู่ของคนไทยกับชายเยอรมันเท่าไหร่ หนำซ้ำแย่กว่าก็เคยเห็นมาแล้ว ถ้าจะพูดไปแล้ว โดริสก็ถือว่าเป็นสาวชาวบ้านคนหนึ่งที่นี่ เกิดและโตมาในหมู่บ้านเล็กๆ แต่งงานมีครอบครัว ตอนนี้ก็เป็นย่าคนแล้ว ก็เป็นธรรมดาที่จะสนใจเรื่องของเรา เหล่าหญิงไทยเป็นพิเศษ อาจจะไม่เคยสัมภาษณ์ใครขนาดนี้ เอาวะถามกันตรงๆยังดีกว่านินทาลับหลัง โดริสถามก่อนเลย -ผัวเธอดีมั้ย หนู -ดีสิ ไม่ดีฉันไม่แต่งงานด้วยหรอก -เธอเรียนอะไรที่เมืองไทยมาบ้าง -ปริญาตรี ด้านปฐพีวิทยา -อ้าว แล้วมาทำงานสวนนี่นะ -อ้าว ฉันนึกว่าเป็นงานที่เหมาะมากๆซะอีก โดริสมองหนูแบบหยั่งเชิง -แต่อยู่เมืองไทยเธอสามารถหาผัวได้ใช่ไหม -ของมันแน่อยู่แล้วจ๊ะ แล้วโดริสก็สไลด์กลับไปแถวตัวเอง ทิ้งให้เพื่อนเยอรมันคนอื่นทำหน้าปุเลี่ยนเชิงว่า -ดูอินี่มันถามเค้าแต่ละคำถาม ^^' จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 22:45:16

ความคิดเห็นที่ 14 คุณ rosenstolz รายได้จขกท เดือนนึงไม่เยอะขนาดนั้นหรอกค่ะ เฉลี่ยแล้วก็พออยู่ได้ คุณ มาม่าน้ำข้น งานแบบนี้หาได้ทั่วไปนะคะ บางทีเห็นสวนผลไม้ก็ลองเดินไปเลียบๆเคียงๆถามได้ ส่วนจขกท ได้เพราะเพื่อนทำอยู่ก่อนเลยรู้ว่าช่วงไหนเค้า้ต้องการคน ส่วนงานอีกอย่างที่คนไทยทำเยอะคือ งานตัดองุ่น แถวที่อยู่เค้าจ้างราคาแฟร์ดี ให้มากกว่าคนงา่นที่มาจากยุโรปตะวันออกอีก ขสมก เป็นวิธีการดำรงชีพแบบพื้นฐานและดั้งเดิมมากๆเลยค่ะ 55 จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 52 23:47:14

ความคิดเห็นที่ 15 คนงานทั้งสวนมีสิบกว่าคน อันได้แก่ พี่จิ หนู ดิมี่(ชื่อเต็มๆคือ Dimistry จากคาซัคสถาน ดูแลพวกเครื่องจักร และคอยขับแทรกเตอร์ ) ที่เหลือเป็นคนเยอรมัน เวลาทำงานเราก็มีบ้างที่เม้าท์กันภาษาไทย เวลาจะเอ่ยถึงเพื่อนร่วมงานเราก็จะใช้ชื่อนามแฝง(เหมือนในพันติ๊ป) เช่น โดริส - ลูกพี่ขายไข่ (ชอบมีไข่ไก่ฟองโตๆมาขายให้เพื่อนร่วมงานบ่อยๆ + ใครเห็นท่าทางต้องเรียกลูกพี่ เพราะห้าว ปากกับใจตรงกัน) เอลิซาเบ็ธ - พระนาง (ย่อมาจาก พระนางเอลิซาเบ็ธที่สองแห่งอังกฤษ) เป็นคนตลกมุขเยอะ เทียบได้กับมุขคนไทย เล่าโจ๊กทีไรเราเก็ททันที ไม่อ้อมค้อมเหมือนท่านอื่นๆ เฮลกา - ลูกพี่ใหญ่(อาวุโสสุด ใจดี ไม่เกี่ยงงาน พี่จิกับหนูสัณนิษฐานว่าเพราะแกเคยผ่านสงครามโลกครั้งที่สองมา) ที่ต้องคุยกันตลอดเพื่อให้เวลามันผ่านไปเร็วๆ เพราะหนูทนร้อนไม่ค่อยได้ (แต่หน้าหนาวจะกลับกัน พี่จิจะเป็นฝ่ายทนหนาวไม่ได้ ส่วนหนู สบม) ส่วนเรื่องที่เม้าท์ ก็มีตั้งแต่ พระสันตปาปา ยัน ดาราฮอลิวูด ส่วนเพื่อนร่วมงานเราก็ทำอาหารไทยมาให้ทานกันเป็นว่าเล่น อาทิ ปอเปี๊ยะทอด ผัดกระเพรา ข้าวผัด แกงเผ็ด แกงเขียวหวาน ข้าวเหนียวไก่ทอด ปฏิกิริยาตอบกลับก็จะมีทั้ง ตื่นเต้นดีใจ หม่ำได้หมด เผ็ดมากเผ็ดน้อย พวกทานได้เฉพาะไม่เผ็ด และอย่างหลังสุดพวกวางฟอร์มกลัวโน่นกลัวนี่ อันนี้ไม่รู้ว่าไม่ชอบจริงๆหรือวางท่าไปงั้นๆ แต่ไม่ร้ายแรงอะไร ใครใคร่กินกิน เหมือนเราไม่ชอบอาหารเยอรมันบางชนิดเราก็ไม่แตะ อย่างที่เกริ่นไว้ว่าครอบครัวเจ้านายน่ารัก พูดเพราะ สนใจธรรมชาติ เป็นครอบครัวที่กินอยู่แบบง่ายๆ ที่สำคัญรักศิลปะ ในบ้านจะมีเปียโนอัพไรท์กลางเก่ากลางใหม่วางอยู่ ลูกสาวสองคนของบ้านเป็นมังสวิรัติ และบ้านนี้ไม่มีตู้แช่แข็งเหมือนบ้านคนเยอรมันคนอื่นๆ ที่สำคัญพูดภาษาเยอรมันกลางชัดแจ๋ว เพราะไม่ใช่คนที่เกิดแถวนั้น ในความเป็นจริงแถวที่เราอยู่จะมีดิอาเล็กท์(Dialect) ซึ่งฟังยาก ผิดกับเพื่อนร่วมงานที่พูดภาษาถิ่นกัน ซึ่งถือว่าปกติแต่หนูฟังแทบไม่เข้าใจเลย ฟังออกเป็นบางคำเท่านั้น แต่ถือว่าสนุกดี ทุกวันนี้ก็ฟังออกมากขึ้นได้ศัพท์ใหม่ๆหลายคำ มีอยู่ครั้งหนึ่งเราได้ยินคนอื่นคุยกันว่า สับปะรด เราก็เอ๊ะแปลกใจ พวกเธอทำไมพูดไทยได้ คนเยอรมันงงไปซักพักบอกว่า Sappralot   (เวลาเค้าพูดกันเร็ว ก็สับปะรดบ้านเราเลย) เป็นคำอุทานของคนแถวนี้ ใช้ได้ทั้งเวลาดีใจ และ รมณ์เสีย พอบอกว่าสับปะรดในภาษาไทยแปลว่าอะไร เด็กสาวรุ่นน้องคนหนึ่งเล่าว่า นี่ถ้าย่าชั้นไปเที่ยวเมืองไทยนะ มีหวังได้กินสับปะรดทั้งวันแน่ๆ ก็ย่าบ่น สับปะรดๆๆๆๆๆๆๆ ท้างงงวัน จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 52 03:05:48

ความคิดเห็นที่ 16 คุณ rosenstolz  คะ  เพื่อนเราอยู่เบอร์ลินค่ะ  แป่ว...จะไปทำงานกะเค้าได้มั๊ยเนี่ย  อิอิอิ   แล้วก็มาอ่านเจอที่คุณ Brunnett เล่าพอดีค่ะ  ไม่ทราบว่าพอจะมีสวนผลไม้ใกล้ๆเบอร์ลินบ้างป่ะคะ แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 52 23:37:29 จากคุณ : มาม่าน้ำข้น เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 52 09:25:22

ความคิดเห็นที่ 17 สนุกดี จากคุณ : รวมการเฉพาะกิจ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 52 09:28:09

ความคิดเห็นที่ 18 เล่าได้สนุกดีค่ะ จากคุณ : pha-sea-pha เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 52 15:58:57

ความคิดเห็นที่ 19 ในแต่ละแปลงเราจะถอนหญ้าประมาณสามรอบ จนถึงตอนเก็บเกี่ยว ผักที่ถูกออเดอร์อย่างแรก มักจะเป็นแครอท เก็บด้วยเครื่องจักร สั่งทีเป็นตันๆ หน้าที่่คนงานคือ ยืนตามสายพานเพื่อคัดขนาดแครอท ที่ล้างเสร็จแล้ว อีกกลุ่มจะชั่งและแพ็คแครอทลงตะกร้าพลาสติก (เป็นตะกร้าที่ใช้ได้หลายครั้ง และจะถูกส่งกลับมาเสมอ) แครอทเกรดเอต้องเรียวสวย ไม่อ้วนและไม่ผอมเกินไป แครอทที่คัดทิ้งก็เป็นอาหารม้า มีคนมาซื้อถึงโรงงานลังละ 3 ยูโร ส่วนคนงานหยิบได้ตามสบาย ถึงจะเป็นที่คัดทิ้งแต่ก็ทานได้สบายๆ แถมยังหวานกรอบมากๆ ยังหาซื้อแครอทที่หวานแบบนี้ไม่เคยเจอ ถึงจะเป็นผลิตภัณฑ์ Bio เหมือนกันก็ตาม คัดแครอทบนสายพานต้องห้ามตาลาย เจ้านายก็จะดูว่าใครคัดได้ ในจำนวนคนคัดแครอทสามคน สองคนในนั้นคือ พี่จิ กับ หนู จริงๆแล้วไม่กำหนดว่าใครต้องทำ่ตรงไหน หลักการง่ายๆคือ ใครทำอะไรได้ก็ทำ บางทีให้คนงานตกลงกันเองว่าใครจะไปทำตรงไหน ดูๆไปเราก็เหมือนเป็นทีม บ่อยครั่งที่หนูต้องชั่งและแพ็ค ต้องยกตะกร้า ซึ่งหนัก 12 กล. ถือว่าหนักเอาเรื่องอยู่ ส่วนงานที่หนูเกลียดคือ การเก็บฟักทอง โดยเฉพาะ ฟักทองแฮโลวีนซึ่งหนักมาก แต่โชคดีปีนี้ดิมี่มีหน้าที่ยก พวกเราเลยสบาย พูดถึงดิมี่ในฐานะที่เป็นคนต่างชาติเหมือนหนู เลยค่อนข้างสนิทกัน ปีแรกๆพี่จิเล่าว่าคนงานคนอื่นๆไม่ค่อยมีใครคุยกับดิมี่หรอก พักกินการแฟกินขนมก็ไม่เคยเรียกดิมี่มากินด้วย หลังๆพวกเค้าเห็นดิมี่คุยสนุกสนานยิ้มแย้ม(จะว่าไปดิมี่หน้าตาใ่ช้ได้เลย) ก็เลยเริ่มคุยเริ่มสัมภาษณ์ ทำให้ตอนนี้บรรยากศการทำงานสนุกขึ้น เมียดิมี่เพิ่งคลอดลูกสาว ครอบครัวเจ้านายมีหมาตัวเมียหนึ่งตัว เจ้าแม็กกี้ ก่อนหน้านี้มี กาบี้ตัวเดียว แต่วันหนึ่งมีคนจ็อกกิ้งกับหมา ผ่านสวนมา อิท่าไหนไม่รู้มาทำกาบี้ท้อง เลยกลายมาเป็นแม็กกี้ทุกวันนี้ ที่นอนของแม็กกี้เป็นถังเบียร์เก่าบุด้วยผ้าอะไรก็ไม่รู้มีผ้าห่มเสร็่จสรรพ แถมหล่อนยังมีชุดรับแขกเป็นของตัวเอง ไว้นั่งเล่นนอนเล่น ก่อนใครจะนั่งบนโชฟาก็ต้องขออนุญาตเธอก่อน ส่วนสาหลังจากเห็นหนูมาทำกับพี่จิ ก็ยังไม่มีท่าทีสนใจทำงาน แต่สาก็ได้งานทำความสะอาดในบริษัทซึ่งเป็นโรงงานผลิตเสื้อผ้าแบรนด์ๆหนึ่ง แรกๆเห็นหนูทำสาก็มีพูดบ้างว่า ดูสิเพื่อนเราจบปริญญาตรีแต่ต้องมาทำงานถอนหญ้า หนูฟังแล้วก็เฉยๆ เพราะหนูตอบโจทย์ให้ตัวเองได้ตั้งนานแล้ว ที่สำคัญหนูพอใจกับสิ่งที่หนูทำอยู่ สามีก็บอกว่า เออ รายได้ดีแฮะ สาเป็นคนสไตล์พูดจาน่ารัก น้ำเสียงอ่อนหวาน เราเลยเป็นเพื่อนกัน โดยที่ไม่รู้ว่าวันหนึ่งอะไรจะเกิดขึ้นกับตัวเอง จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 52 02:57:39

ความคิดเห็นที่ 20 หนูมีจุดอ่อนคือ เป็นคนที่ขาดเพื่อนไม่ได้ ต้องมีเพื่อนอย่างน้อยหนึ่งคน ให้มีเพื่อนเยอะๆทีเดียวก็ไม่ชอบ ทำตัวไม่ค่อยถูก เวลาโทรคุยกับเพื่อนที่เมืองไทย แต่ละคนก็มีงานการดีๆ แถมส่วนใหญ่จบโทกันหมดแล้ว หนูก็ได้แต่ดีใจกับเพื่อน ส่วนเพื่อนก็ดีใจกับหนู ว่ามาอยู่ถึงเมืองนอกเมืองนา แถมจะว่าไปแล้วได้ทำงานตรงกับที่จบมา(มันประชดหนูป่าวเนี่ย) ส่วนแม่ก็บอกทนเอาลูก บางทีเหนื่อยๆก็บอก แม่อวยพรให้เค้าหน่อยสิ (หนูเรียกตัวเองว่า เค้า กับแม่ตลอด เผลอๆถึงจะเรียกตัวเองว่า หนู) แม่ก็เออ แคล้วคลาดปลอดภัย ร่ำๆรวยๆ มีความสุข ที่สำคัญก่อนว่างหู แม่จะบอกนอนหลับฝันดี ทุกครั้ง เวลาล้าขึ้นมาหนูก็จะนึกถึงแม่ หนูว่ามันได้ผลมากว่านึกถึงพระ และแม่จะชอบฝันถึงหนูบ่อยๆ บางทีก็ฝันว่าเอาช้างตกมันอาละวาดฝากแม่เลี้ยงไว้ บางาที่ก็ฝันเห็นลูกสาวตัดผมสั้นหน้าตาผ่องใสไปหา หนูกับแม่นับว่าสู้ชีวิตมาด้วยกัน บางทีแม่กับลูกนอนห่มผ้าห่มผืนบางๆด้วยกัน หนาวๆนอนสั่นได้ยินเสียงกันและกัน ภาพนี้แหล่ะไม่เคยลืมเลย แต่เราก็ผ่านมันมาได้ ถึงทุกวันนี้หนูพอใจ แต่ก็จะทำให้มันดีขึ้นไปอีก ตอนหนูยังเด็กแม่มักจะฝากพิซซ่า ขนมปังฟาร์มเฮาส์ กับแยม กับคนรู้จักมาให้จากกรุงเทพ เพราะรู้ว่าลูกชอบกิน (ทุกวันนี้หนูต้องทำอย่างแม่ เพราะหลานๆเริ่มอยากกินพิซซ่าแล้ว) เม้าท์พี่จิบ้าง หนูเกิดมาไม่เคยเจอคนแบบนี้ พี่จิเคยเป็นพนักงานเสริฟในโรงแรมมาก่อน ทำมาเกือบสิบปีถึงมาเจอสามี ดังนั้นพี่จิจึงมีความรู้เรื่องอาหาร และจัดลำดับก่อนหลังในการทำงานได้ดี ที่สำคัญดูคนเป็น มีศิลปะในการพูด บัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่น พี่จิไม่ค่อยคบใครเพราะคบแล้วสร้างแต่ปัญหา แต่คนอื่นอยากคบพี่จิ ส่วนหนูอยากคบคนอื่น แต่คนอื่นไม่อยากคบเพราะเค้าคิดว่าหนู หยิ่ง หนูก็เป็นของหนูแบบนี้ ประเด็นนี้เองที่สร้างปัญหาให้กับหนูภายหลัง อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ บางทีพี่จิกับหนู ก็โดนเม้าท์ แต่เม้าท์ได้ไม่นานคนอื่นก็ต้องยอมรับว่าเราสองคนไม่เคยมีเรื่องกับใครและไม่เคยยุ่งกับใคร บางทีเราสองคนก็โดนโทรตามให้ไปเอาพริกที่คนไทยบางคนปลูกไว้ เราก็ปรึกษากันว่าจะเอาของเค้าดีเหรอ ซื้อเค้าก็ได้ ไม่อยากเอาฟรีๆ ฝ่ายพี่จิปฏิเสธไปตั้งหลายครั้งเค้าก็โทรมาตื้อให้ไปเอาอยู่นั่นแหล่ะ พี่ว่าขับรถไปเอากันเหอะ ถือซะว่าพริกที่เค้าให้เราเป็นค่าทำขวัญ ที่เค้าทำเราสองคนขวัญหนีดีฝ่อ (ดูพี่แกคิดสิ) พริกที่ได้มาก็เผ็ดถึงใจ ประหยัดได้อีกโข จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 52 04:04:12

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านอยู่นะคะ จากคุณ : pha-sea-pha เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 52 15:10:23

ความคิดเห็นที่ 22 ตามมาหาจนเจอค่ะ คุณ: Brunnett  เขียนได้น่ารักดี ภาษาสละสลวย อ่อนหวานน่าอ่าน แล้วก็เรื่องน่าสนใจอ่าน อยู่เยอรมันก็ต้องสู้อย่างนี้แหละค่ะ แล้วชีวิตจะดีเอง อีกหน่อยคุณอาจจะ มีกิจการสวนไบโอด้วยตัวเอง หรือ เรียนเพิ่มอีกหน่อย และรับปรึกษาทำสวนไบโอก็ได้ อาจจะทำได้ทั้งในเยอรมัน และไทย  ไบไอกำลังเป็นที่ต้องหารของตลาดค่ะ ลองหาคอร์สเรียนดูซิคะ เปิดทางชีวิตสายใหม่ให้ตัวเอง ลงทุนเรียนนิดหน่อย เสียเวลา เสียกำลังทรัพย์ แต่ผลที่ได้จะคุ้มค่า  ไม่ทราบว่าทำสวนมากีปีแล้วคะ จากคุณ : frechdachs เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 52 18:05:14

ความคิดเห็นที่ 23 ติดตามอย่างใจจด ใจจ่อเลยค่ะ จากคุณ : งูเขียวค่ะ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 52 21:07:00

ความคิดเห็นที่ 24 ตามมาให้กำลังใจน้อง Brunnett จบภาคปฐพีฯ คงต้องทันรุ่นหญ่ายโหด ดร. สุมิตรา หรือ ดร. อิทธิสุนทร มั่งไหม  สู้ต่อไปพี่คอยเชียร์ ป้าเองก็ตกงานเพราะหนีตามฝรั่งมาน่ะ จากคุณ : โจ๊กหมูไม่เอาชูรส เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 52 04:31:50

ความคิดเห็นที่ 25 เอาน้ำมาเสริฟเจ้าของกระทู้ค่ะ จะได้มีแรงมาเล่าให้ฟังอีก จากคุณ : งูเขียวค่ะ เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 52 14:25:58

ความคิดเห็นที่ 26 พี่โจ๊กหมู รู้ลึกรู้จริงมากๆเลย จะไม่ให้ทันได้ไงคะ ดร.สุมิตรา เป็นอาจารย์โปรเจคท์หนูเองค่ะ เนี้ยบมากๆแต่ก็น่ารัก และเป็น อ.คนหนึ่งที่เรานับถือมากค่ะ คุณ frechdachs คะ ถ้าอนาคตจขกท.สดใสแบบนั้นบ้างคงดีมากเลยค่ะ คุณ pha-sea-pha คุณ งูเขียวค่ะ เดี๋ยวเรียบเรียงตอนต่อไปให้อ่านกันนะคะ ยู้ฮู้ ดีใจที่มีคนอ่าน55 จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 52 23:31:03

ความคิดเห็นที่ 27 ระหว่างพักกินน้ำ กินกาแฟ และขนม ก็จะมีเรื่องแปลกๆเล่าให้กันฟัง เช่น คนเยอรมันขี่จักรยานผ่านสวน จะชอบขโมยผัก เจ้านายไปเจอหลายครั้ง ส่วนใหญ่จะเป็นคนแก่ๆ ข้อแก้ตัวคือ ฉันคิดว่าเอาแค่หัวสองหัวไม่เป็นไร เจ้านายบอกว่า ถ้าทุกคนคิดแบบนี้ผักฉันมิหมดสวนรึ คนแก่ก็มึนรีบถีบจักรยานหนีแถมไม่คืนผัก TT เรียกว่าขโมยต่อหน้าต่อตา ที่คาดไม่ถึงคือ พวกคนแก่เกษียณที่ขับรถเบ๊นซ์มักจะจอดรดขโมยผักเป็นว่าเล่น ลูกน้องก็ยุให้เจ้านายเอาป้ายไปปักว่า ห้ามขโมย !!! เผื่อคนผ่านไปผ่านมาจะสำนึก แต่แกก็ไม่ทำซักที คดีที่เด็ดสุดคือ มีคนเจอคนนอนตายบนแปลงหอม ข้างกายมีถุงช็อปปิ้งสามใบที่กรอกหอมหัวใหญ่เต็มถุง นอนแอ้งแม้งอยู่ข้างๆศพ แพทย์ชันสูตรพบว่า หัวใจวายกระทันหัน เวรกรรม แถมบางทีพวกที่ปั่นจักยานผ่านบ้านเจ้านาย(เป็นบ้านแบบล็อกโฮม ทำด้วยไม้ทั้งหลัง) จะชอบนึกว่าเป็นบ้านที่ไม่มีคนอยู่ หรือ เป็นกระท่อมกลางป่าที่มีคนใจดีสร้างไว้ เลยนั่งปิ๊กนิกกันหน้าตาเฉย(บนโต๊ะรับแขกของเจ้าแม็กกี้ ซึ่งบางทีตามเราลงสวนด้วย) บางทีทำงานบนแปลงที่ติดถนนใหญ่ คนขับรถบรรทุกจะชอบบีบแตรทัก เรามองหน้ากัน เชิงว่า มีใครรู้จักไอ้บ้าเมื่อกี้บ้าง ทุกคนส่ายหัวไม่รู้จัก หรือคนปั่นจักรยานผ่านมาจะหยุดถามว่าบนแปลงคือผักอะไร เราก็ต้องคอยบรรยายให้ความรู้คนผ่านไปผ่านมาที่ทำตาโตสนใจสุดๆ (รู้นะว่าพอไม่มีคนก็จะมาขโมย) หน้าร้อนเราต้องแต่งตัวให้มิดชิด เพราะตัวบุ้งที่มีขนจะยั้วะแยี้ยเต็มไปหมดบนต้นโอ๊ค แค่ลมพัดเอาขนบุ้งมาตามอากาศ คนเราก็สามารถคันคะเยอ ตุ่มขึ้นเต็มตัว น่ากลัวสุดๆ ถ้าแปลงผักอยู่ใกล้ๆป่า เรามักจะเจอลูกกระต่ายแรกเกิดนอนอยู่ตามร่องผักบ่อยๆ กลุ่มละประมาณ สองถึง สามตัว น่ารักน่าเก็บมาเลี้ยงที่บ้าน เจอทีเราก็จะสุมหัวกันเอ็นดูลูกกระต่าย แต่ห้ามแตะพวกมันด้วยมือเปล่าโดยเด็ดขาด เพราะถ้ามีกลิ่นแปลกปลมติดตัวพวกมัน แม่กระต่ายจะไม่กลับมาให้นมลูก บางทีดิมี่ซึ่งเป็นคนรักสัตว์ถอนหญ้าโดยไม่ใส่ถุงมือ ก็อยากจับลูกกระต่าย ก็จะใช้กิ่งไม้ผุๆลูบตามตัวพวกมันเบาๆด้วยความเอ็นดู โถพ่อคุณพ่อมหาจำเริญ พวกเราสรรเสริญดิมี่อยู่ในใจ จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 00:41:07

ความคิดเห็นที่ 28 พี่ก็แอบอ่านอยู่เหมือนกันค่ะ .. จากบ้านใกล้ชายแดนติดกัน-ฮอลแลนด์ค่ะ อยากบอกว่า ประทับใจการเล่านะคะ และจะตามอ่านไปเรื่อยๆ ค่ะ จากคุณ : Sao'Padlung เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 02:34:40

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านบรรยายแล้วสนุกดีค่ะ ภาษาเรียบง่ายอ่านแล้วทำให้ยิ้มตาม พูดถึงเรื่องงาน คือ สิ่งที่ทำแล้วได้เงิน งาน office หรืองานทำสวนมันก็งานเหมือนกัน ไม่รู้ทำไมคนชอบคิดไปต่างๆนาๆ บางทีก็คิดว่าทำงานแบบที่ไม่ต้องคิดก็ดีเหมือนกัน งานที่ใช้สมองทำแล้วก็ปวดหัว ทำงานแล้วต้องไปเสียเงินเข้า fitness อีกเพื่อผ่อนคลาย แต่งานสวนได้ออกกำลังกายแถมได้เงินอีกดีกว่าเป็นไหนๆ มันอยู่ใจเรานะคะ อย่าไปคิดว่าคนอื่นจะคิดยังไงเลยจะมีความสุขกว่า จากคุณ : pixp เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 06:49:22

ความคิดเห็นที่ 30 ว๊า... จบตอนซะละ ติดตามยังกะ ละครหลังข่าวเลย กลับมาไวๆ นะคะ เจ้าของกระทู้เล่าเรื่องได้น่ารักมาก จะบอกว่า ช่วงนี้เข้า pantip ก็มุ่งตรงมากระทู้นี้เลยค่ะ ^ ^ จากคุณ : งูเขียวค่ะ เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 11:38:00

ความคิดเห็นที่ 31 แฮะ แฮะ เพื่อนก็เคยโขมยสลัดข้างทางเหมือนกันค่ะ ขับเบนซ์ซะด้วย หล่อนก็อดีตชาวสวนจาำกเมืองไทย บอกว่าขอกันกินนิดหน่อย ไม่เป็นไร หล่อนว่าผักสดดีออก หนำซ้ำ โขมยข้าวโพดมาปิ้งกินอีกต่างหาก เราไม่เคยโขมยตัด แต่กินกับเพื่อนด้วย แบบรู้สึกผิดหน่อยๆ แต่อร่อยมากๆ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย จากคุณ : frechdachs เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 15:17:39

ความคิดเห็นที่ 32 เชคชื่ออ่านประจำวันค่ะ จากคุณ : pha-sea-pha เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 16:14:14

ความคิดเห็นที่ 33 สาเป็นคนที่ชอบรู้ชอบถามเรื่องส่วนตัวของเพื่อน แล้วเอาไปเล่าต่อ แบบไม่ดูตาม้าตาเรือและอีกหลายอย่าง หนูเลยรักษาระยะห่าง บางทีที่สาต้องไปธุระ หนูก็ดูลูกให้ เครื่องซักผ้าพัง ก็ขอมาซักผ้าบ้านหนู แค่นี้ช่วยได้ก็ช่วย จากที่เคยไปมาหาสู่กัน หนูคิดว่าอย่าดีกว่าในเมื่อมันไม่มีอะไรดี ถึงแม้ทุกวันนี้สาจะทำงานกับพวกเรา (ก่อนทำ สาบอกว่าถ้าให้ทำสวนคงตายแน่ๆ ตอนนี้ก็เห็นแข็งแรงสุขสบายดี) แต่ก็คุยกันเฉพาะเรื่องงานเท่านนั้น หนูไม่ได้คิดว่าตัวเองดีไปกว่าสา แต่เราแตกต่างกันเท่านั้นเอง เรายังคุยฮาๆกัน ถ้าเธออยากมาบ้าน หนูก็ปฏิเสธว่าคงต้องไปธุระ ทั้งๆที่ก็ว่าง สามปีกว่าที่รู้จักสา หนูคิดว่าเพียงพอแล้ว คงไม่มีประโยชน์อะไรที่เราต้องสานสัมพันธ์กันต่อ ต่างคนต่างก็เดินตามทางที่อยากเดิน จบ ในสวนก็มีการเืมือง คนเก่าคนแก่มีิสิทธิได้ทำงานบ่อยกว่า เพราะพวกเค้าอยู่ได้ด้วยงานทำสวนที่สำคัญทำกันมาเป็น ยี่สิบสามสิบปี แต่เวลางานเร่งจะเห็นได้ว่าคนงานทุกคนมีความสำคัญเท่ากันหมด แต่ถ้าเรียกพี่จิ เจ้านายมักจะเรียกหนูด้วย ทั้งที่เราบอกไปแล้วว่าไม่ต้องเกรงใจ จะเรียกใครคนใดคนหนึ่งเราก็ไม่มีปัญหา เรายอมรับกติกาได้และเข้าใจว่าบางทีมีงานไม่เยอะ ไม่ต้องเรียกหมด เราไม่เคยถามว่าใครได้ทำงานวันไหน แต่คนเยอรมันรวมถึงสา มักจะถามเราตลอดว่าใครมาวันไหนบ้าง เราก็ตอบตามความเป็นจริง อยากรู้หนูก็ตอบให้ แต่ส่วนใหญ่ฝรั่งถามจบแล้วจบเลย ไม่เป็นประเด็นต่อ พอทำงานเกือบปี สามีก็เปลี่ยนรถให้ โดยเอาคันเก่าหนูไปเทิร์น แล้ว VW คันใหม่ที่ได้มาก็เอาไปติดตั้งอุปกรณ์ให้รถเติมได้ทั้งก๊าซและน้ำมัน เติมก๊าซถูกว่าเติมน้ำมันมาก เบนซินลิตรละ 1.50 Euro ก๊าซลิตรละ 0.59 Euro แรกๆเปลืองก๊าซหน่อย แต่ระยะยาวค่านี้จะลดลง(ช่างบอก) เิติมก๊าซเต็มถังจ่าย 21 Euro รถวิ่งได้ประมาณ 410 km น้ำมันเต็มถัง 60-70 Euro วิ่งได้กี่กิโลจำไม่ได้ ค่าใช้จ่ายเรื่องรถสามีรับผิดชอบรวมถึงค่าประกัน ตอนนี้ก็ขับไปทำงานแบบสบายๆไม่ต้องกังวลว่าจะเปลืองน้ำมันอีกต่อไป จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 52 00:37:14

ความคิดเห็นที่ 34 เล่าถึงลูกๆเจ้านายกันบ้าง คนโตเป็นผู้ชายเรียนที่วิทยาลัยการดนตรีหลายปี ตอนนี้จบออกมาเป็นมือกลองอาชีพ เพิ่งแต่งงานไปหมาดๆ มีบ้างที่มาช่วยงานที่สวน ลูกสาวคนรองเรียนพยาบาลปีหน้าจบ ลูกสาวคนสุดท้องเป็นนิสิตคณะเกษตร(คนนี้แหล่ะมีแววกลับมาคุมสวน) เธอยังมีกิจการดีไซน์ ตัดเย็บเสื้อผ้าและกระเป๋าขายเอง เวลาลูกๆกลับบ้านพร้อมหน้าพร้อมตาเจ้านายดูมีความสุขมากๆ บางทีเราแอบเห็นพ่อลูกยืนกุมมือคุยกัน หวานสุดๆ นึกว่าดูละครอยู่ อาทิตย์ไหนทำงานทุกวันหนูต้องวางแผนทำกับข้าวให้ดี ไม่งั้นกลับบ้านมาจะทำอะไรไม่ถูก ท้ายรถจะเต็มไปด้วยรองเท้า รองเท้าบู๊ท ถุงมือ เสื้อแขนยาว หมวก เต็มไปหมด บางทีหนูก็ไม่ค่อยได้เก็บกวาด ก็จะรกมาก สามีเห็นบางทีก็ล้อว่ารถคว่ำเหรอ ทำไมมันกระจัดกระจายแบบนี้ แต่เวลาช็อปหนูกับพี่จิจะแปลงร่างจนไม่เหลือคราบคนงานสวน เพื่อนบ้านพี่จิรู้เรื่องนี้ดี เพราะจุดนัดพบมักเป็นบ้านแก บางทีเรายังถามกันเองว่าถ้าเจ้านายเห็นตอนเราช็อปจะยังกล้าจ้างสองตัวนี้ต่อรึเปล่า พี่จิตอบทันทีว่า จ้างต่อสิ ตอนเราทำงานเราทำเต็มที่นะแก ดังนั้นตอนช็อปต้องช็อปให้เต็มที่ วันนี้เราก็เพิ่งไปช็อปที่เอาท์เล็ทมา มีของดีลดราคาเยอะแยะไปหมด เดี๋ยวแอบบอกราคาของบางอย่างให้สาวๆน้ำลายไหล (ที่เยอรมันพวกของสวยๆงามๆค่อนข้างแพง) อาทิ กระเป๋าLongchamp หูยาวไซส์ใหญ่ 74 Euro > 52 Euro (ไม่ได้ซื้อ) ที่ซื้อเป็นของฝากคนที่เมืองไทยก็มี แว่นกันแดดFossil 49.90 Euro > 19.90 Euro กระเป๋าสตางค์ผู้หญิง Marc Picard ฝากแม่กับน้า ลด 20-30% ได้ถุงเท้า overknees ให้้้ตัวเองหนึ่งคู่ จาก Marc O’Polo 12 Euro > 9 Euro จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 52 02:02:03

ความคิดเห็นที่ 35 ว่างๆหนูต้องเป็นพี่เลี้ยงเด็กแบบไม่ได้เงินให้เพื่อนสามี เวลาเค้าไปทำงานก็จะเอาหมา เอาลูกชายมาฝากหนู ทำแบบนี้ตั้งแต่เด็กอายุ 5 ขวบ ตอนนี้ 9 ขวบแล้ว เด็กชายผู้โชคดีคือ จูเลี่ยน หนูเล่าให้จูเลี่ยนฟังว่า บางทีก็ได้ขับรถยก บางทีก็รถเก็บหอม จูเลี่ยนทำตาโตเหมือนหนูไปขับเครื่องบินมา จริงๆไม่ยากเลยรถยกเหยีบคันเร่งอย่างเดียว ส่วนรถเก็บหอมก็ขับเหมือนรถยนต์ ขับจากโรงงานลงแปลงผักเฉยๆ ทำมากกว่านี้ก็ไม่เป็น 555 บางทีขาดคนเจ้านายก็เรียกไปช่วยเพราะหน่วยก้านให้ จะเรียกพี่จิก็ตัวเล็กเกิน เฮลกาก็ขยาดการขับรถตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุ ทุกวันนี้ไม่ว่าอากาศเป็นยังไงมาสวน เฮลกาปั่นจักรยานตลอด(บ้านอยู่ใกล้) พีี่จิกับหนูชอบขโมยจักรยานลูกพี่ใหญ่ไปปั่นเล่น สวนเราเป็นสวนไบโอก็จริง แต่มีเครื่องจักรเครื่องยนต์นับไม่ถ้วน เรียกได้ว่ามีอู่เป็นของตัวเองได้เลย ถ้าว่างดิมี่จะทำความสะอาดรถตัวเองซะเงาแว๊บ เวลาขับเข้าออกสวนจะขับช้าๆเพื่อไม่ให้ฝุ่นเกาะรถ ผิดกับเราที่สภาพรถดูไม่ค่อยได้ เจ้านายชอบเห็นลูกน้องรักกัน โดยเฉพาะเจ้านายผู้หญิง อย่างหนูเอาแครอทกับผักกาดขาวจากสวนมา ทำเปาะเปี๊ยะ แล้วเอาไปให้คนอื่นกินด้วยตอนพัก พอใครบอกอร่อยหนูบอก ของจากสวนเจ้านายนี่แหล่ะ เจ้านายก็จะแก้ให้ว่า สวนของพวกเรา ^^ จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 52 02:56:43

ความคิดเห็นที่ 36 น่ามีความสุขจังเลยค่ะ มีเวลาก็เขียนมาเรื่อยๆนะคะ มีคนติดตามอ่านตลอดแหละค่ะ จากคุณ : pha-sea-pha เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 52 03:34:39

ความคิดเห็นที่ 37   ชีวิตสงบดีนะค่ะ เขียนได้สนุกจัง จากคุณ : ToonyBerri เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 52 08:11:44

ความคิดเห็นที่ 38 อ่านแล้วยิ้มตาม เหนื่อยพิมพ์ก็พักก่อนนะคะ ว่างแล้วค่อยกลับมาเล่าต่อ จะติดตาม อย่างกระชั้นชิดค่ะ จากคุณ : งูเขียวค่ะ เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 52 18:00:17

ความคิดเห็นที่ 39 มาลงชื่อค่ะ :) จากคุณ : แก้มห้อย เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 52 10:38:31

ความคิดเห็นที่ 40 สวัสดีค่ะน้องจขกท พี่อยู่อังกฤษเป็นคนงานสวนเกษตรอินทรีย์เหมือนกันค่ะ ที่นี่เค้าเรียกเกษตรอินทรีย์ ว่า Organic ค่ะ พี่เป็นคนไทยเพียงคนเดียวในสวนแต่ก็เข้ากันได้ดีกับคนอื่นๆ บ้างครั้ง ที่สวนก็มีการเมืองบ้างเหมือนที่ทำงานของน้องน่ะค่ะ สวนที่พี่ทำงานเค้าทำกันจันทร์ถึงเสาร์ มีงานทำ ทุกวันเลยค่ะ หน้าที่ของพวกเราก็มีตั้งแต่เตรียมดิน เพาะเมล็ด ปลูก เก็บเกี่ยว แพ็ค ส่งขายร้านต่างๆ ทั้งในพื้นที่และลอนดอน มีไปขายผักที่ตลาดด้วย แล้วก็ถอนหญ้า และอีกมากมาย สนุกเหมือนกันค่ะ ผักที่สวนจะไม่มีการล้าง ส่งขายไปทั้งที่เป็นโคลน ให้คนซื้อไปล้างเอง ฮ่าๆๆ มันเป็นโชคชะตาฟ้าลิขิต อย่างที่น้องว่าจริงๆค่ะเพราะไอ้ที่เรียนมาไม่ได้ใช้ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับงานเลย(พี่จบเคมี) ดีใจที่มี คนทำงานในสวนเหมือนกันนะคะ และจะติดตามเรื่องของน้องต่อไปนะคะ จากคุณ : หนังปอง เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 52 14:13:21

ความคิดเห็นที่ 41 โอย ติดหนึบเลยค่ะ เราปลูกแต่มะเขือเทศกับพริกกินเอง ก็เก็บจะไม่ไหวแล้วค่ะ ดกเหลือเกิน จากคุณ : frechdachs เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 52 20:21:27

ความคิดเห็นที่ 42   สวัสดีค่ะคุณBrunnett เคยติดตามบล็อกของคุณอยู่ เขียนสนุกมากค่ะ เราอยู่เยอรมันเหมือนกัน พอจะได้งานทำดันท้องซะงั้น อ่านแล้วอิจฉาคนได้ทำงานมากๆ จะรออ่านต่อไปนะคะ จากคุณ : LittleBlueTwingo เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 52 21:21:06

ความคิดเห็นที่ 43 หลายคนคงสงสัยว่าผักจากสวนขายดีหรือเปล่า ผักบางอย่างราคาดีไม่มีตก เช่น หัวParsley(Die Petersilienwurzeln) ตามซุปเปอร์ทั่วไปหาซื้อได้เฉพาะใบ มีเพียงบางร้านหรือตามตลาดผักผลไม้เท่านั้นที่มีขาย ถอนหญ้าในแปลงParsleyทีไร นึกว่ากำลังอยู่ในหม้อซุป เพราะกลิ่นหอมมากจนทำให้หิวก่อนเวลาประจำ ส่วนผักที่ต้องทิ้งทีเป็นจำนวนมากคือ ฟักทอง ขายไม่ค่อยออกบ้าง เน่าบ้าง ทิ้งกันทีเป็นตัน ปีนี้เจ้านายต้องทิ้งฟักทองทำซุบ(Butternut)หนึ่งแปลงใหญ่ๆ เพราะเก็บไม่ทัน อากาศเย็นจัดเสียก่อน ผลคือฟักทองช้ำต้องเก็บทิ้ง วกไปตอนถอนหญ้าอีกทีเพราะชอบ เหอๆ ได้เห็นอะไรตลกๆประจำ ครั้งหนึ่งดินค่อนข้างแข็ง ถอนหญ้าไม่ค่อยออก โยกซ้ายโยกขวาก็แล้ว แข็งปึ๊กเหมือนเดิม ป้าคริสซึ่ล(เป็นแม่ของพระนาง)ยกตรีนเต๊ะป๊าปๆๆ ลงบนกอหญ้า สร้างความตกใจให้คนอื่นๆ นึกว่าป้าไม่พอใจเพื่อนข้างๆจนทนไม่ไหวต้องตื้บๆๆ จนป้าพูดว่า นี่แน่ะ !! ใครใช้ให้ถอนยากถอนเย็นนักห๊าาาาา !! ทุกคนฮากระจายในความเถื่อนของป้า เจ้านายผู้ชายชอบทำงานเป็นชีวิตจิตใจ ทุกนาทีมีค่าว่างั้นเถอะ เวลาเอากาแฟมาเสริฟคนงาน ถ้าขืนพวกเราชักช้าไม่ไปกินภายในสามนาที พี่แกเตรียมเก็บกลับทันที ถ้าวันไหนเจ้านายผู้ชายมาส่งกาแฟล่ะก็ เราต้องวางมือทันที รีบไปหาก่อนจะไม่ได้รับทาน ถ้านม หรือ น้ำตาลเกิดหมดขึ้นมาล่ะก็ ไม่ต้องห่วง พี่แกจะรีบบึ่งรถไปเอาที่บ้านมาให้ ไม่เกินสองนาทีก็ได้มาล่ะ เลยกลายเป็นการล้อคนที่รีบขับรถมาให้ทันเวลาเริ่มงานว่า ดูจิ ขับเร็วเป็นรถขนน้ำตาลเชียว สิ้นปีก็จะมีการไปเที่ยวกับที่ทำงาน เป็นทริปไปเช้าเย็นกลับ ปีที่แล้วพวกเรานั่งรถไฟไปเที่ยวสวนปาล์มที่แฟรงก์เฟิร์ต สนุกแบบวิชาการยังไงไม่รู้หุๆ หัวParsley หน้าตาเป็นแบบนี้ จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 52 00:54:37

ความคิดเห็นที่ 44 คุณpha-sea-pha ส่วนใหญ่ก็มีความสุขค่ะ ^^ แต่ก็มีเหมือนกันที่อยากงับคอคนที่ถอนหญ้าข้างๆ ตอนร้อนๆ ;) คุณToonyBerri เรียกว่าสงบเป็นพักๆค่ะ เวลาพายุเข้าก็มีเหมือนกัน แต่เดี๋ยวปล่อยของเรื่อยๆ ;) คุณงูเขียวค่ะ ชิดในได้อีกน๊า อบอุ่นดี คุณแก้มห้อย มาลงชื่อบ่อยๆนะคะ ^^ กรี๊ดดดดพี่หนังปอง  หนูเจอพี่ร่วมสาขาอาชีพแล้วเหรอเนี่ย คาดไม่ถึงเลย   ขอบคุณที่แชร์ประสบการณ์จากทางโน้นให้ฟังค่ะ ^^ คุณfrechdachs  จุ๊ๆอย่าเอ็ดไปจขกท ก็เคยขโมยแอปเปิ้ลข้างทางกินค่ะ (ดูราศีแล้วมีีเจ้าของแน่ๆ) อารมณ์เดียวกันเลย รู้สึกผิด แต่ อร่อย ;) ขออภัยเจ้าของต้นแอปเปิ้ลมา ณ ที่นี้ด้วย TT คุณ LittleBlueTwingo รู้ตัวบ้างไหมคะ ว่าคนทำงานก็อิจฉาคนท้องเหมือนกัน จำล็อกอินได้ค่ะ   ^^ จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 52 01:19:47

ความคิดเห็นที่ 45 ทำไมหัว parsley มันเหมือนหัว Parsnip ที่สวนพี่เปี๊ยบเลย เจ้านายพี่ก็บ้างานเหมือนกันค่ะ แกทำทุกอย่างทำมากกว่าคนงานอีก ถอนหญ้าก็เร้ว เร็ว ตัดผักนี่ ฉับๆๆเลยแหละค่ะ ปีนี้ฟักทองที่สวนก็เยอะมากเหมือนกัน ไอ้ที่เน่าก็เน่าไป ฮ่าๆ แต่งานเก็บฟักนี่โหดมาก มันหนักค่ะพี่เกลียดสุดๆ(มีอีกหลายๆงานที่เกลียด ฮ่าๆ) จากคุณ : หนังปอง เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 52 04:45:26

ความคิดเห็นที่ 46   ดิฉัน ตามอ่าน อยู่ค่ะ มาต่อไวๆ นะค่ะ สนุก เชียว ชอบมากเลย จากคุณ : . (dungharutai) เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 52 11:57:46

ความคิดเห็นที่ 47 อ้าว... จบตอนซะละ ติดยังกะละคร น้ำตาลไหม้ เลยค่า ^ ^ จากคุณ : งูเขียวค่ะ เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 52 13:13:02

ความคิดเห็นที่ 48 มาลงชื่ออีกครั้งตามคำชวนค่ะ   จากคุณ : แก้มห้อย เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 52 16:17:13

ความคิดเห็นที่ 49 หัวพาสเล่ย์นี้เหมือนที่เค้าเอามาทำน้ำตาลไหมคะ Sugar beet  or Zuckerrueben ยกมือ วันนี้ มาค่ะ จากคุณ : pha-sea-pha เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 52 16:38:43

ความคิดเห็นที่ 50 หัว Parsley(Die Petersilienwurzeln) กับ หัวParsnip(Die Pastinake) ถ้าดูแต่หัวแทบแยกกันไม่ออก แต่อาศัยดูใบและดมกลิ่น เพราะหัวParsley มีกลิ่นหอม และใบไม่เหมือนกันเลย ใบของParsnip ทำให้ผิวแพ้ได้ เคยเห็นคนที่สวนแพ้ น่ากลัวมาก จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 52 00:41:20

ความคิดเห็นที่ 51 ส่วนนี่ หัวที่เอาไปทำน้ำตาล Zuckerrueben ทุกภาพจากอากู๋ค่ะ จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 52 00:54:20

ความคิดเห็นที่ 52 หลังเก็บเกี่ยวเจ้านายจะไถหน้าดิน และหว่านเมล็ดพืชที่พอโตมาหน้าตาเหมือนต้นถั่ว (หนูคิดว่าพืชตระกูลถั่วนั่นแหล่ะ) เดาเอาเพราะไม่ได้ถามเจ้านาย ต้นนี้คงให้แร่ธาตุจำพวกไนโตรเจนกับดิน ซึ่งไนโตรเจนถือว่าเป็นปุ๋ย แต่ละปีเจ้านายต้องย้ายแปลงปลูกผัก เช่น แปลงที่เคยปลูกแครอท ก็เอามาปลูกหอม แปลงที่เคยปลูกฟักทอง ก็ลงเซเลอรี่ เป็นต้น เพื่อป้องกันดินเสื่อม เนึ่องจากการปลูกพืชชนิดเีดียวบนที่ดินผืนเดิมติดต่อกันเป็นเวลานาน (Monoculture, Monokultur)จะทำให้ธาตุอาหารในดินหมดไปอย่างรวดเร็ว เพราะพืิชชนิดเดียวกันย่อมต้องการธาตุอาหารแบบเดียวกัน และยังถือเป็นการทำลายความสมดุลของสิ่งมีชีวิตในดิน จึงต้องปลูกพืชชนิดอื่นบ้างเพื่อรักษาสมดุลธาตุอาหารและระบบนิเวศน์ในดินบริเวณนั้น ผิดถูกยังไง จขกท.ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ อย่าอะไรกับพวกเรานักเลย เพื่อนร่วมงานส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงเยอรมัน ไม่น่าเชื่อพวกเธอก็สนใจว่าผู้หญิงไทยทำอะไรที่ไหนอย่างไรด้วย อย่างเวลาคนไทยทำบุญเลี้ยงพระที่บ้าน คนเยอรมันก็เอาล่ะ มาถามเราว่าพวกเธอไม่ไปรวมกลุ่มกับเค้าบ้างเหรอ เราตอบว่าไม่จำเป็น ศัทธาอยู่ที่ใจ พวกเราทำบุญบ่อยๆอยู่แล้วที่ว่าทำบุญคือทำกับคนในครอบครัว กับพ่อแม่ พี่จิเล่าว่าช่วงนี้ทำบุญให้เจ้ากรรมนายเวรบ่อยเหลือเกิน เจ้ากรรมนายเวรที่ว่าไม่ใช่ใครที่ไหน น้องชายพี่จิเอง ที่ช่วงนี้มาใช้ชีวิตอยู่กับคนในครอบครัวเพื่อรองานใหม่ เวลาเพื่อนร่วมงานได้ข่าวผู้หญิงไทยมาซักเรื่อง ก็มักมาถามความคิดเห็นพวกเรา พี่จิก็สะกิดบอกว่าอย่าออกความเห็นอะไร ให้บอกว่าไม่รู้ แน่นอนหนูก็ทำตาม เพราะรู้ว่าคนพวกนี้ไม่ได้อยากได้ยินความเห็นอะไรจากเรา ก็แค่อยากเห็นคนไทยด้วยกันวิจารณ์กันเองเท่านั้น คนที่เป็นแบบนี้มีไม่กี่คน ที่สำคัญไม่ได้ทำประจำ ตอนแดดร้อนๆ พวกเราก็ใส่เสื้อผ้ามิดชิด ใส่หมวก คนเยอรมันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องปิดขนาดนั้น เราบอกว่าพวกฉันไม่ชอบอากาศร้อน และไม่อยากคล้ำลงไปกว่านี้ พอใจกับสีผิวตัวเองแล้วจ๊ะ เห็นชุดเพื่อนร่วมงานแล้วนึกว่ากำลังมาตากอากาศกัน พวกเธอเล่นใส่บรา กับกางกางขาสั้นเห็นแก้มก้น ก้มๆเงยๆ อร่างฉ่างดีแท้ เราได้แต่คิดว่าฝรั่งนี่เปิดเผยจริงๆ แต่แฟชั่นหมวกจากพวกเราสาวไทยก็มีผลกับฝรั่งเหมือนกัน ใส่แล้วพลอยให้นึกว่าตัวเองเป็นมาดามเดินชมสวน ปีกกว้างๆ เห็นใส่ตามกันหลายคนทีเดียว ต้องบอกแหล่งซื้อกันให้วุ่น แถมได้หมวกมาดันเลิศกว่าของเราอีก ก็เล่นซื้ออันที่มีโบว์ผ้าคาดซะเก๋ อันนี้ยอมค่ะยอม ^^ จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 52 02:12:01

ความคิดเห็นที่ 53 ลืมแซว คุณงูเขียวค่ะ ติดละคเรื่องเดียวกันเลย ลุ้นอาทิตย์ต่ออาทิตย์เชียว อยากให้มา ศ ส อ ด้วยซ้ำจะได้ดูบ่อยๆ จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 52 02:22:58

ความคิดเห็นที่ 54 กร้ากเหมือนกันเลย  เพื่อนร่ววมงานพี่มันบอกว่าคนไทยนี่แปลกกลัวดำกันจัง ฮ่าๆๆ พี่มีหมวกปีกกว้างเหมือนกัน เอามาจากบ้านเรา ถ้าลมไม่แรงก็ใส่ได้ไม่เป็นไร แต่วันไหนลมแรงๆก็ไม่ต้องได้ใส่กันละเพราะแม้ว่าจะผูกเชือกยังไงมันก็ปลิว ไอ้หญ้าที่หน้าตาเหมือนต้นถั่วน่าจะเป็น Clover นะคะ ใบมันจะดึงไนโตรเจนจากอากาศมาเก็บไว้พอไถกลบอีกทีเราก็จะได้แร่ธาตุโดยไม่ต้องพึ่งปุ๋ยเคมี นอกจากนี้ก็มีการปลูกหญ้าเพื่อเป็นการดึงแร่ธาตุไว้ในระหว่างที่ไม่มีการเพาะปลูกเพื่อไม่ให้ไหลไปตามหน้าดินเวลาฝนตกด้วย ที่นี่เค้าเชื่อกันว่าถ้าใครเจอ Clover ใบสี่แฉกเมื่อไหร่จะโชคดีเพราะมันจะมีแค่สามแฉกเท่านั้น แต่พี่ก็เหมือนกันไม่เห็นจะมีโชคแฮะ อันนี้เป็น White Clover ค่ะ แต่ที่ปลูกจริงๆจะเป็นสีชมพู บางทีก็มีสีแดงปนมาบ้าง จากคุณ : หนังปอง เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 52 13:52:57

ความคิดเห็นที่ 55 อ๋ารูปเบ้อเริ่มเลย มีแต่ดอกนะคะ แหะๆ ใบไม่ติดมาด้วย จากคุณ : หนังปอง เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 52 13:55:07

ความคิดเห็นที่ 56 คุณ Brunnett คะ วันนี้น้ำตาลไหม้ที่เมืองไทยจะอวสานแล้วนะคะ วันนี้น้องเนียนจะโดนฉีกหน้ากากแล้วค่ะ รอด้วยความระทึก อยากให้ถึงกลางคืนเร็วๆ จัง น้ำตาลไหม้จะอวสานแล้ว แต่ชีวิตสาวชาวสวน อย่าเพิ่งเลิกเล่านะคะ กำลังสนุกเลยเชียว ^ ^ จากคุณ : งูเขียวค่ะ เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 52 14:46:40

ความคิดเห็นที่ 57 เพิ่งกลับมาอ่านรวดเดียว สนุกจังค่ะ คุณBrunnettเป็นคนอัธยาศัยดีจังค่ะ จากคุณ : พริกน้ำส้ม เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 52 15:24:01

ความคิดเห็นที่ 58 หายไปไหนคะ หรือว่าขี้เกียจเขียนแล้ว จากคุณ : frechdachs เขียนเมื่อ : 30 ต.ค. 52 21:16:44

ความคิดเห็นที่ 59 ขอบคุณค่ะ จากคุณ : pha-sea-pha เขียนเมื่อ : วันฮาโลวีน 52 01:09:17

ความคิดเห็นที่ 60 กำลังจะเดินทางไปทำงานสวนเหมือนกันค่ะ แต่ว่าเป็นสวนดอกไม้ ที่ประเทศ ฮอลแลนด์ จ้า... จากคุณ : never say ever again เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 52 23:42:34

ความคิดเห็นที่ 61 คืนก่อนไปงานวันเกิดสามีพี่จิมา เลยทิ้งกระทู้ไปซะงั้น ^^'' พี่หนังปองใบที่ว่าหนูก็เคยได้ยิน ถ้าเก็บใบที่มีสี่แฉกได้จะโชคดี แต่เราไม่ยักเจอ เคยอยากเอามาต่อเองให้มีสี่แฉกเหอๆ แต่คนอื่นห้ามไว้ คุณnever say ever again ขอให้สนุกกับการทำงาน และเจอเพื่อนร่วมงานดีๆนะคะ แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 52 02:57:24 จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 02:55:51

ความคิดเห็นที่ 62 ช่วงนี้งานใกล้จะหมดแล้วเลยไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจเท่าไหร่ เอาเป็นว่าหนูขอเล่า Rep. นี้เป็น Rep. สุดท้ายสำหรับกระทู้นี้แล้วกัน ตกลงมั้ยคะ??? (เสียงปรบมือดังสนั่นหวั่นไหว) เอาเป็นว่าทุกคนตกลง เหอๆ ^^ บทส่งท้าย ทั้งสวนมีคอกาแฟตัวจริงอยู่่สามคนถ้วน อันนิต้า เจ้านายผู้ชาย และหนู วันไหนไม่มีกาแฟมีแต่น้ำดื่มอันนิต้ากับหนูจะบ่นกระปอดกระแปด กระติกกาแฟอันเก่าลายดิสโก้ บู้บี้สุดชีวิต เห็นแล้วหนูอนาถใจ เพราะมันเป็นภาชนะบรรจะกาแฟของโปรดหนู แถมกระติกดิสโก้ใส่กาแฟได้ไม่กี่แก้ว วันเกิดเจ้านายบางคนรวมตังค์ซื้อของขวัญชิ้นใหญ่ให้ หนูออกตังค์กับเพื่อนไม่ทัน เลยได้ไอเดียซื้อกระติกกาแฟใหม่ดีกว่า (ตัวเองแอบได้ประโ่ยชน์) ตั้งแต่นั้นพวกเรามีกระติกกาแฟเลิศหรูใช้งาน (แต่ราคาไม่แพงจ๊ะ ซื้อตอนลดราคา) เก็บความร้อนได้ดี แถมเคยลวกปากคนซื้อมาแล้ว ไม่ต้องเอียงซ้ายเอียงขวาแล้วกดเหมือนกระติกเดิม แม้วันนึงหนูอาจจะไม่ได้ทำงานที่สวนแล้ว แต่คนอื่นๆจะยังมีกาแฟร้อนๆดื่มตอนพัก อ้อ ลืมเ่ล่าความลับสำคัญของหนูให้ฟัง หนูกลัวหนอน ^^'' กลัวมาตั้งแต่จำความได้ แม่เล่าให้ฟังว่าแค่มองดอกชบาหนูก็แหกปากร้องไห้เพราะคิดว่าเป็นหนอน แล้วทุกวันนี้ต้องมาถอนหญ้า คลานผ่านหนอนผีเสื้อลายน่ากลัว ที่สำคัญห่างจากหน้าเราแค่คืบ ความสยองอยู่ตรงนี้แหล่ะ กว่าจะหมดแถวหนูช็อกไปประมาณสี่ห้ารอบ แรกๆพอเจอหนอนก็สลับแถวกับพี่จิ แต่ทำบ่อยๆก็เกรงใจเจ้านาย เดี๋ยวหาว่าเราเหยาะแหยะไม่เข้าเรื่ิอง ก็ต้องทำใจแข็งผ่านมันไป เพราะฝรั่งไม่กลัวหนอนเลยแม้แต่นิดเดียวแถมจับเล่น หนูเห็นแล้วขนพองสยองเกล้า แต่ก็รู้สึกว่าตัวเองปกติพอรู้ว่าฝรั่งกลัว กบกับแมงมุม ถึงจะเป็นแมงมุมตัวเล็กๆ พวกเค้าก็กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆวิ่งหนีป่าราบแล้ว แต่มันก็ไม่เลวร้ายเท่าไหร่ เ พราะจะมีหนอนเฉพาะบนแปลงแครอทเท่านั้น ^^ ผลพลอยได้จากการทำงานสวนเกษตรอินทรีย์ ทำให้ตอนจ่ายตลาดหนูซื้อผักผลไม้ไบโอแทนของธรรมดาหลายอย่าง ในสวนหลังบ้านปกติสามีจะฉีดยาฆ่าหญ้า ด้วยความที่หนูมีหมา แล้วมันชอบไปกลิ้งเกลือกเล่นในสวน หนูก็สวมถุงมือแล้วถอนหญ้าเอง เอาประสบการณ์จากการทำงานมาใช้ที่บ้าน รอบบ้านมีหญ้าขึ้นหนูก็ถอน ฝรั่งเดินผ่านมาบอกถอนทำไมให้เสียเวลา ฉีดยาฆ่าหญ้าเลย หนูบอกฉีดทำไม ถอนมือนี่แหล่ะ หญ้านิดเดียว เค้าก็พยักหน้าหงึกๆคงนึกว่า มาถอนทำไมให้เสียเวลา บางทีพวกเราส่งใบรวมชั่งโมงทำงานช้าเจ้านายก็มาทวง ไม่เอากันรึไงเงิน รถราไม่ต้องเติมน้ำมันเหรอ ดูพี่แกถาม เอาสิจ๊ะแหมเจ้านายก็พูดเกินไป ทำงานงกๆอยู่ทุกวันนี้ก็เพื่อเงินนั่นแหล่ะ ผักอะไรเหลือๆเราก็ต้องเอากลับบ้าน (โดนบังคับทุกคน ไม่งั้นต้องทิ้ง ดังนั้นเอากลับไปทำให้คนในครอบครัวกินดีกว่า) สิ้นเดือนนี้หนูก็จะกลับเมืองไทยสองอาทิตย์ นัดเจอกันกับแม่สามีจากอเมริกา ที่เมืองไทย จะเที่ยวให้สนุกเชียวเพื่อชดเชยที่ทำงานเหนื่อย และสุดท้ายนี้ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามค่ะ แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 52 03:53:35 จากคุณ : Brunnett เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 03:52:31

ความคิดเห็นที่ 63 อ่านมาจนจบ คุณเป็นคนดีมากทีเดียวจริง ๆ หนักเอาเบาสู้ รู้จักคิดและช่วยครอบครัว  ขอให้เจริญรุ่งเรือง มีความสุขในวันลอยกระทง และตลอดไปค่ะ จากคุณ : น้านก (Aunti-นก) เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 09:10:49

ความคิดเห็นที่ 64 อวสานซะแล้ว ขอบคุณนะคะที่เล่าเรื่องสนุกๆ ให้ฟังค่ะ จากคุณ : งูเขียวค่ะ เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 52 13:35:05

ความคิดเห็นที่ 65 มาลงชื่อปิดท้ายกระทู้ค่ะ ขอบคุณที่เล่าเรื่องสนุกๆให้ฟังนะคะ จากคุณ : แก้มห้อย เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 52 13:43:04