ความคิดเห็นที่ 1 ดิฉันก็เปลี่ยนค่ะหลายอย่างเลยเช่นเมื่อก่อนชอบทำอะไรเงียบๆ ชอบที่จะอยู่คนเดียว อ่านหนังสือ ฟังเพลง ไปเดินห้างคนเดียว ไม่ยุ่งกับใครแต่ตั้งแต่มีสามีจะเริ่มอยู่คนเดียวไม่ได้ เริ่มเหงาถ้าต้องอยู่บ้านคนเดียวหลายชั่วโมงจะอยู่ไม่ได้ ต้องออกไปข้างนอก ไปหาเพื่อนฝูงไปอยู่ที่มีคนมากๆ เรื่องใจเย็นนี่เปลี่ยนไปมากค่ะ จากที่เคยมีนิสัยนักเลงมากใครพูดไม่ถูกหูนี่จะตอกกลับทันทีให้หน้าหงายและพร้อมเสมอที่จะมีเรื่อง  ตอนนี้กลับรู้สึกเฉยๆกลายเป็นว่าเออนะ ไม่อยากใส่ใจ ปล่อยให้อีกฝ่ายบ้าไปฝ่ายเดียวดิฉันไม่มีอารมณ์จะทะเลาะด้วย  แต่ในขณะเดียวกันความอดทนในการทำอะไรพื้นๆในชีวิตประจำวันกลับมีน้อยลง เช่นให้รอคิวซื้อของแบบแถวยาวๆนี่ทำไม่ได้จะไปเข้าร้านอื่นเลยหรือไม่ก็เปลียนใจไม่ซื้อไปเลย รำคาญคนที่เดินช้าๆตามทางเดินสถานี Tube จะชนกระเด็นเลยถ้าใครยืดยาดขวางทางเวลาที่รีบๆ   เริ่มร้สึกว่าน้ำหอม chanel No..5 หอมจัง(เริ่มแก่)  รู้สึกรักแม่ขึ้นมาอย่างดูดดื่มทั้งที่เมื่อก่อนเถียงกันยังกะโต้วาทีตอนนี้จะเห็นว่าแม่ทำอะไรก็น่ารักไปหมด  สามารถทนฟังคุณนายเล่าเรื่องคนข้างบ้านหรือนิยายใหม่ของช่อง 3 ให้ฟังเป็นชั่วโมงได้โดยไม่บ่นหรือรู้สึกรำคาญ  และแน่นอนค่ะดิฉันอยากมีลูกกับเค้าบ้าง อันนี้ไม่แน่นอนเป็นแบบมาๆหายๆ เดี๋ยวอยากเดี๋ยวไม่อยากตามอารมณ์  ซึ่งเมื่อก่อนตั้งใจว่าจะไม่มีเพราะไม่ได้ชอบเด็ก เห็นเด็กจะรำคาญมากๆและรังเกียจ ตอนนี้ไม่แล้วเริ่มเห็นว่าเออนะเด็กๆมันก็น่ารักดีนี่หว่า นี่เป็นสิ่งที่ดิฉันเองทึ่งกับตัวเองที่สุด จากคนที่ไม่ชอบเด็กเล็กๆเอาซะเลยมากลายเป็นอยากมีลูกซะเอง เปลียนไปได้เหมือนกันนะคนเราเมื่ออายุมากขึ้น อ๋อคุณสามีไม่อยู่เลยไม่หลับไม่นอน มิน่าเล่าดิฉันตอบกระทู้อยู่ที่ทำงานยังสงสัยว่าทำไมนอนดึกจังเลย จากคุณ : Gisele เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 17:50:11

ความคิดเห็นที่ 2 ลองๆ นึกดูว่าดิฉันนี่เปลี่ยนอะไรมั้ย ตั้งแต่เด็กจนโตเป็นสาวจนถึงเป็นแม่คนที่เห็นได้ชัด คือทำกับข้าวเป็นนั่นเอง เมื่อก่อนมีหน้าที่ตำน้ำพริกให้แม่อย่างเดียว อย่างอื่นไม่ทำ ตอนนี้ทำอาหารได้หลายอย่างไม่ว่าไทย ยุโรป อีสาน(อันนี้ต้องโทรสายตรงกลับเมืองไทยว่าต้องทำยังไง) แถมแม่ดิฉันยังบอกว่าดิฉันทำกับข้าวอร่อย ไม่นึกว่าแม่ตัวเองจะเป็นคนชม จริงๆ น่าจะเรียกได้ว่าดิฉันไม่มีหน้าที่ทำกับข้าวที่บ้านเลย เพราะแม่และพี่สาวรับหน้าที่ไป พอเข้าไปในครัวก็โดนไล่ออกมาเล่น เลยสบายดิฉัน พอแต่งงานต้องขนขวายทำเอง เพราะถ้าซื้อกินตายแน่นอน เคยเป็นคนนอนตื่นสายยังไงก็เป็นอย่างนั้นไม่เคยเปลี่ยน ตอนคลอดลูกใหม่ๆต้องพยายามตื่นเช้า แต่ไม่ไหวพอลูกนอนต่อดิฉันต้องนอนตาม  พอลูกสาวคนโตไป เพลย์กราวน์ นึกว่าจะตื่นเช้าได้ ที่ไหนได้ไม่ตื่น (ดิฉันจำได้ว่าเคยโดนเพื่อนบ้านตอนสมัยอยู่ในเขื่อนล้อประจำว่าเป็นคุณนายตื่นสาย เร็วสุดคือเก้าโมงเช้าตอนวันหยุดเรียน) เคยเป็นคนใจเย็นยังไงก็เย็นอย่างนั้นไม่เคยเปลี่ยน (นอกจากประจำเดือนมา จะมีขึ้นเป็นบางครั้ง) หรือว่ามีอะไรเปลี่ยนแล้วดิฉันไม่รู้ัตัวก็อาจเป็นไปได้  ต้องไปนึกดูก่อนว่ามีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง จากคุณ : @..pity..@ เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 17:55:43

ความคิดเห็นที่ 3   รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปหลังจากแต่งงานใช้ชีวิตอยู่ต่างแดนค่ะ จากที่ไม่เคยทำงานบ้านอะไรสักอย่างเลยเพราะที่บ้านมีคนรับใช้ทำให้ตลอดชีวิต เราก็กลายมาเป็นแม่บ้าน ทำงานบ้านได้ ทำอาหารได้ ที่บ้านทางเมืองไทยยังไม่ค่อยอยากจะเชื่อเลยว่าเราทำได้ รีดผ้าก็เพิ่งมาหัดรีดตอนหลังแต่งงานนี่แหละ แล้วก็รู้สึกว่าเป็นใจเย็นลงเยอะ จากคุณ : lemonade เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 18:18:33 A:121.208.196.234 X: TicketID:009010

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีค่ะ ... คุณ Gisele // >> เอ๊ะ .. สงสัยว่าอะไรๆที่เราไม่เคยทำ พอช่วงๆหนึ่งเราก็เกิดอยากจะเปลี่ยนขึ้นมาแบบนั้นหรือเปล่า? ... คือมันจะเปลี่ยนไปในทางตรงกันข้ามน่ะ อย่่างเคยชอบอยู่คนเดียวอยู่ได้ แต่เดี๋ยวนี้อยู่ไม่ได้แล้วอะไรแบบนี้น่าจะเป็นเกี่ยวกับความต้องการทางธรรมชาติในด้านตรงกันข้ามกับที่เคยเป็นเคยทำน่ะ สามีดิฉันก็เป็นนะ อยู่คนเดียวมาตั้งนานก่อนแต่งงาน แต่พอแต่งงานแล้วจะไม่ชอบอยู่คนเดียวอีกเลย กลัวความเหงาน่ะสิ่ ที่เปลี่ยนไปก็คงเพราะความรู้สึกในอดีตมันบอกความต้้องการว่าเราต้องการอะไร พอมันมีอะไรเข้ามาแล้วรู้สึกดี ชอบ ก็เลยกลัวจะกลับไปโดดเดี่ยวอีก ดิฉันยังเหมือนเดิมเรื่องนี้ คือยังอยู่คนเดียวได้เหมือนเดิม แฮ่ะๆๆ แต่เรื่องรักแม่มากขึ้นนี่มันน่าจะมีส่วนเกี่ยวกับระะบบความคิดนะ ... คือพอเป็นผู้ใหญ่ขึ้นความคิดมันเปลี่ยนน่ะ ... รักแม่มากขึ้นก็เพราะยิ่งไกลก็เหมือนอยากให้ใกล้ขึ้น ยิ่งห่างก็ยิ่งรักอะไรทำนองนี้ ... รีบๆมีลูกก็ดี สนับสนุนมากเพราะยิ่งแก่ขึ้นเพื่อนอาจจะห่างไป อย่างน้่อยมีลูกเป็นเพื่อนได้นะ *-*-*-* คุณ @..pity..@ // >> ดิฉันก็ยังไม่อยากเปลี่ยนนะเรื่องชอบนอนตื่นสายน่ะ แต่เพราะมันมีลูกมีสามีที่ต้องดูแลทำให้เปลี่ยนไปเองโดยปริยาย ตื่นตามใจฉันไม่ได้แล้ว แต่ถ้ามีโอกาสนะ จะต้องขอนอนตื่นสายเสมอสมัยสาวๆชอบนอนดึกมากๆและตื่นสายมาก จำได้สมัยวัยรุ่นคุณพ่อดิฉันโมโหทุกครั้งที่รู้ว่าดิฉันนอนตื่นสายเพราะท่านไม่ชอบคนนอนดึกตื่นสายเลย บางทีถึงขั้นเปิดประตูห้องนอนเข้ามาถามว่า ... '' ตายหรือยัง `? 5 5 5 ''  .... ก็เห็นลูกไม่ลุกจากที่นอนสักที *-*-*-* คุณ lemonade // >> อันนี้ดิฉันซาบซึ้งดีจริงๆเลยค่ะคุณ ... เพราะดิฉันก็เป็นแบบคุณมาก่อนเหมือนกัน แต่พอได้ทำอะไรเองเป็นหมดทุกอย่างเหมือนเดี๋ยวนี้มันก็เปลี่ยนไปเพราะความจำเป็นบังคับ ... แต่กลับรู้สึกดีแฮะ รู้สึกว่าเราเองก็ทำอะไรได้เหมือนคนอื่นที่ไม่มีสาวใช้เหมือนกันนะ ...ต้องขออภัยที่ต้องเรียกแบบนี้ ไม่ได้ตั้งใจแบ่งวรรณะอะไรนะคะ แต่เพราะที่บ้านดิฉันเรียกแบบนี้จริงๆน่ะก่อนที่คำว่าแม่บ้านจะมาฮิตทีหลัง จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 19:44:07

ความคิดเห็นที่ 5 ออกกำลังค่ะ มาอยู่เยอรมันน้ำหนักขึ้น 20 กก.โดยไม่ได้ท้องนะคะ พยายามลดน้ำหนักอยู่ค่ะ ตอนนี้ติดออกกำลังไปแล้ว จากคุณ : พริกน้ำส้ม เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 20:23:34

ความคิดเห็นที่ 6 เปลี่ยนไปคือ  รู้จักเป็นผีบ้าน ผีเรือน  เอ๊ย ไม่ใช่ เป็นแม่บ้านแม่เรือน ทำอาหารที่ตัวเองอยากทานเป็นทุกอย่าง  เพราะค้นคว้า สืบเสาะ สารพัดวิธีทำเองจากเว็บ  เพราะอยู่ไกลบ้านหาซื้อไม่ได้ง่ายๆ   ต่างกับสมัยก่อน มีน้า กับป้า คอยทำอาหารปิ่นโตส่ง  เพราะแม่ไม่มีเวลาทำต้องผูกปิ่นโตกับญาติๆ   หรือไม่ก็ร้านก๋วยเตี๋ยว อาหารตามสั่งข้างบ้าน   งานบ้านก็น้ารับจ้างทำให้ทุกเดือน   (ไม่ได้ถือว่ามีคนใช้ เพราะแม่เห็นว่าน้าว่างงาน เลยจ้างแกมวาน)  แต่ก็ช่วยทำนิดๆหน่อยๆ วันไหนน้ามาทำให้ไม่ได้ ก็ต้องกวาดบ้านเอง ทำความสะอาด(แบบลวกๆ)เอง  พอมาอยู่เมืองนอก  คนในครอบครัวแทบๆไม่เชื่อว่าอิฉันเปลี่ยนไปคนละคนเลย  งานบ้าน งานสวน  งานครัว ทุ๊กอย่าง ดิฉันจัดการทำหมด  รู้จักแก้สถานะการณ์ เอาตัวรอดแทบจะทุกเรื่องได้ด้วยตัวเอง   ไม่รอคนอื่นช่วย ติดต่อเอกสารต่างๆ ด้วยตัวเอง ถึงแม้ว่าภาษาจะแค่ งูๆปลาๆ แต่ที่แก้ไม่หาย สงสัยจะกลายเป็นสันดานไปแล้วมั้งคะ  กับการพูดจาโฉ่งฉาง  พูดแรงๆ  บางทีดิฉันแค่หยอกล้อกับลูก  สามีก็ตาเขียวปั๊ด นึกว่าเราตะคอกลูก  โกรธใครแล้ว พาลๆม่มองหน้าคนๆนั้นเป็นปีๆเลยก็มี จากคุณ : Thatcha70 เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 21:44:19

ความคิดเห็นที่ 7 นิสัยเปลี่ยนจากตอนอายุ20ต้นๆมาก คือนิสัยดีขึ้น 555 ใจเย็น อดทน การใช้จ่ายเงินทอง รสนิยม เปลี่ยนไปทางที่ดีขึ้น คือการใช้ของถูกลง ใช้เงินน้อยลง (เพราะไม่มีจะใช้) นิสัยการนอนยังเหมือนเดิม คือชอบนอนคนเดียวบนเตียงใหญ่ๆ อากาศ เย็นๆ ผ้านวมอุ่น มืด และเงียบสนิท แต่ตรงนี้ขัดใจมาก เพราะไม่สามารถ ทำเหมือนเดิมได้แล้ว สมัยก่อนชอบอ่านนิยายฝรั่ง ดูหนังฝรั่ง เดี๋ยวนี้อ่านนิยายไทย ดูละครไทย จากคุณ : ปรารถนา เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 22:04:26

ความคิดเห็นที่ 8 ของเรานี่ เปลี่ยนแบบ จากที่ไม่เคยทำกับข้าว ขนม ก็ต้องสืบเสาะ หาสูตร ถ้าอยากกิน หลาย ๆ อย่างที่โทรคุยกับแม่ เวลาแม่ถามว่า ทำอะไรกิน แม่ก็จะทึ่งมาก เดี๋ยวนี้ ลูกสาวเก่งใหญ่แล้ว เปลี่ยนที่สอง คงเป็นเรื่องใจเย็นขึ้น จากที่เคยอารมณ์ร้อน ก็จะแบบ ไม่ค่อยพูด ใช้ความสงบ คงเพราะมาอยู่ประเทศที่ใช้ภาษาที่สาม ก็เลยพูดก็ไม่ค่อยได้ ฟังก็ไม่ค่อยออก เลยกลายเป็นคนไม่ค่อยพูด เงียบ ๆ ไปเลย เปลี่ยนที่สาม จากชีวิตที่ชอบแสงสี ชอบความทันสมัย เดี๋ยวนี้ ก็ชอบอยู่แบบเงียบ ๆ หน้าคอม ชีวิตจากเคยทำอะไรเร็ว ๆ วุ่นวาย ก็ใช้ชีวิต ช้าลงค่ะ คงเพราะประเทศที่อยู่ด้วยค่ะ ผู้คนทำอะไรก็ไม่เร่งรีบ เลยทำให้เรา เหมือนเข้าเมืองตาหลิ่ว จากคุณ : หมู (ตัว) อ้วน เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 22:08:17

ความคิดเห็นที่ 9 เข้ามาอีกที แบบว่า ชอบกระทู้ช่วงนี้มากค่ะ มีหลายกระทู้ ที่แบบ คุยกันแบบ แม่บ๊าน แม่บ้าน ค่ะ จากคุณ : หมู (ตัว) อ้วน เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 22:20:10

ความคิดเห็นที่ 10 แต่ก่อน เป็นคนพูดมาก ทั้งๆที่ไม่อยากจะพูด เป็นห่วงคนอื่นไปทั่ว ทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องของตัว เพราะอยากให้คนรอบข้าสบายใจ สนุกสนาน อารมณ์ดี แต่จริงๆ ชอบอยู่คนเดียว เหนื่อยใจมากเวลาไม่รู้จะเบรคแม่ ไม่ให้คุยเกิน ชม. :) ได้อย่างไร มีเรื่องคุยให้ฟังแทบไม่มีเวลาให้หยุดถาม ;D  ไม่อยากไปหาใคร แต่ก็ต้องไปหาเพื่อน เกือบทุกคนถ้ามีเวลา จนทำให้ชีวิตแทบไม่ได้หยุด เพราะกลัวเพื่อนว่า ไม่เข้าสังคมเลย ลืมเพื่อนลืมฝูง แถมตอนทำงาน เจอคนเยอะแยะมากมาย ต้องคอยเอาใจ ยิ้มแย้ม ตลอดเวลา ทั้งๆที่เหนื่อยมาก ตอนนี้ อยู่คนเดียว 20วัน เจอหน้า แฟน 10วัน มีความสุขค่ะ ไม่ต้องพูดมากกับคน ยกเว้น บ่นหมา บ่นแมว บ่นสัตว์ทั้งหลายในบ้าน ทุกตัวจะนั้งฟังหมด ไม่ก็เดินหนีไปเลย ;) โทรคุยกับเพื่อนบ้าง แต่ก็ไม่บ่อย เพราะเวลาต่างกัน ฟังแม่คุยได้นานขึ้น ปล่อยให้โม้ไป เราเองก็นั้งอ่านข่าว คุยกันไป จนแม่ไม่มีไรโม้ ;D ไม่เชื่อตัวเองเหมือนกันว่า จะอยู่เงียบๆ ไร้เพื่อนฝูง ไม่ค่อยออกไปไหน ได้เป็นปีๆ ถึงตอนนี้ ตัวเองไม่เคยเบื่อเลยค่ะ ยังมีความสุขดี และสบายใจมาก เรื่องการนอนนี่ เราก็มีปัญหาเหมือนกันค่ะ คือจะตื่นทุกครั้งที่พลิกตัว เวลาแฟนอยู่ด้วย ยิ่งทำให้เรานอนไม่ค่อยหลับ เพราะจะตื่นง่ายกว่าเดิม เค้าตัวใหญ่ พลิกตัวที่นี่ เตียงสั่นไปหมด แถมเวลาเค้าพลิกตัว เค้าไม่รู้ตัวเอง ว่าแรงเยอะแค่ไหน ฟาดแขน ฟาดขาไปทั่ว ยิ่งนอนไม่หลับเข้าไปอีก หลังๆเราก็เลย เอาขาพาดตัวเค้าบ้าง คิดว่าเป็นหมอนข้างไป ก็พอใช้งานได้ค่ะ เรื่อง กำหนดลมหายใจ เวลานอนนี่ มีผลจริงๆเลยนะคะ เรานึกว่า เราทำคนเดียวเสียอีกค่ะ เพราะเป็นคนนอนหลับยาก แถมเวลากลับตัวทีก็ตื่นอีก วันหนึ่งก็เลยคิดว่า ทำไมเราไม่ลองกำหนดลมหายใจ เหมือนตอนเรานั่งสมาธิดู พอเริ่มทำแล้วใช้ได้ เราก็เลยติดทำมาตั้งแต่นั้นเลยค่ะ คงเหมือนที่เค้าให้ลองนับแกะ กระโดดข้ามรั้วแน่ๆ แต่เวลาเราคิดแบบนั้น เราจะคิดต่อไปว่า แกะแต่ละตัว จะสีอะไร จะกระโดดข้ามได้ทุกตัวหรือเปล่า ยิ่งตื่นเข้าไปอีก ;D ที่เปลี่ยนแปลงมากที่สุดก็คือ แต่ก่อน ไม่ติดอินเตอร์เนทเท่านี้ แต่ตอนนี้ อยู่ได้ เพราะอินเตอร์เนท น่าจะเป็นกันหลายๆท่านเลยนะคะ เหมือนเข้าไปอยู่ในโลกเสมือนจริง โลกของตัวหนังสือก็ได้  ;) จากคุณ : dcapar เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 22:31:11

ความคิดเห็นที่ 11 นึกตั้งแต่เช้าว่าเรามีการเปลี่ยนแปลงอะไรบ้างมั๊ยน้อ.. คิดนานเลยนะเนี่ย มีหลายอย่างเลยค่ะ แต่เอาไปอย่างเดียวละกันเนอะพี่เนอะ ก็คงเป็นเรื่องการอาหารการกิน ตัวเองจะเป็นคนกินง่าย อะไรก็เอามาเหอะ กินได้ทั้งนั้น แต่ขออย่างเดียวอย่าหวาน ส้มตำบอกแม่ค้าเจ้าประจำเลยว่า เผ็ดเปรี้ยวเท่านั้นนะ ห้ามใส่น้ำตาลเด็ดขาด แรก ๆ ที่มาอังกฤษ พวกของหวาน ไอศคริมอะไรพวกนี้ ไม่กินเลยค่ะ ชิปนี่ก็ไม่กิน ไม่แตะเลย ไม่ใช่ว่ากลัวอ้วนอะไรนะคะ แต่เป็นคนไม่กินพวกนี้อยู่แล้ว เวลาผ่านไป... โห เดี๋ยวนี้เรอะ นอกจากกินทุกอย่างที่ขวางหน้า ยังมีเพิ่มของหวานเข้าไปอีก หน้าร้อนนี่ ไอศครีมหลากรสเอามาเหอะ กินเรียบอีกเหมือนกัน มี Dessert อยู่สองอย่างที่ชอบมากถึงมากที่สุด คือ ชิสเค้ก จะเป็นรสใดก็ไหนเอามาโล้ด อีกอย่างหนึ่งคือ Sticky toffee pudding อันเนี้ยหวานสุด ๆ จนแสบคอ แต่ก่อนไม่กินน๊า มีขอแอบชิมของสเตฟานเค้า ชิมไปชิมมา หลัง ๆ สั่งเองเลย..อิอิอิ จากคุณ : Match Point เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 22:35:39

ความคิดเห็นที่ 12 อย่างแรกที่เปลี่ยนคือ การทำอาหารค่ะ เมื่อก่อนอยู่เมืองไทย เช่าอพาร์เมทน์ เล็กๆ อยู่ไม่มีครัว ไม่เคยทำอาหารทานเองเลย พอกลับบ้านแม่ก็ทำให้ทาน คุณแม่ทำอาหารเก่ง และอร่่อยมากๆ ดิฉันเลยไม่มีโอกาสเข้าครัวที่บ้าน แล้วยังโดนครอบครัวว่าเป็นคนทำอาหารแย่ที่สุดในบ้าน แต่พอแต่งงานย้ายมาอยู่ต่างแดน เลยต้องหัดทำอาหารเอง กลายเป็นคนชอบทำอาหารไป สามีไปไหนมาไหนชมให้เพื่อนฝูงฟังไม่ขาดปากว่า ภรรยาทำอาหารไทยอร่อยที่สุด อย่างที่สองนิสัย เมื่อก่อนไปรักคนที่เค้าไม่รักเรา แล้วทะเยอทะยานเกินไป สองอย่างนี้ ทำให้บุคลิกเป็นหงุดหงิด ขี้โมโหกับเพื่อนร่วมงาน ตัวเองไม่มีความสุข  เศร้า และเครียด ตลอดเวลา หาตัวเองไม่เจอ ไม่มีจุดมุ่งหมายในชีวิต ชีวิตรักก็ไม่สมหวัง ชีวิตการเงานก็ไม่ไปไหน   จนในที่สุดกลับไปเรียน ป.ตรี ตอนแก่ จบแล้วก็ได้แต่งงานพอดี เหมือนกับชีวิตเราได้สิ่งที่ต้องการแล้ว ตอนนี้เลยสงบลงมากๆ น้องที่เคยทำงานด้วยกันในเมืองไทย แล้วมาคบกันที่ ตปท น้องบอกว่าเราเปลี่ยนไปมากๆ อย่างไม่น่าเชื่อ   มีชีวิตอย่างเรียบง่าย อยู่บ้าน เลี้ยงหมา เป็นแม่บ้าน เพราะด้วยความเราเป็นคนสงบ มองโลกในแง่ดี ไม่ตัดสินใคร เป็นคนรับฟังคน เลยกลายเป็นที่พึ่งพิงทางจิตใจให้คนรอบข้าง แม้แต่สามีเมื่อก่อนเป็นคนขี้หงุดหงิดง่าย ตั้งแต่แต่งงานกับดิฉันก็เปลี่ยนเป็นคนใจเย็นขึ้น ต้องขอบคุณสามีที่มีส่วนทำให้เราเปลี่ยน เพราะสามีให้ความรักแก่เรามากมาย อยู่บ้านในความฝันที่เราฝันอยากที่อยู่มานาน ในที่สุดก็พบคนที่เห็นคุณค่าเรา ตอนนี้มีความสุขตามอัตภาพ ถึงไม่รวย แต่ก็มีความสุข จากคุณ : chuamalee เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 22:35:42

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีค่ะ ...  ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาคุยด้วยนะคะ ได้อ่านประสบการณ์เรื่องความเปลี่ยนแปลงของแต่ละคนแล้ว ดิฉันก็ยิ้มไปซาบซึ้งใจที่เข้ามาแบ่งปันความเปลี่ยนแปลงแบบน่ารักกันไป อ่านไปก็มีความสุข ทุกคนมีความเปลี่ยนแปลงที่น่ารักมาก จริงๆแล้วคุณแม่บ้านแต่ละคนก็ไม่ได้แตกต่างจากดิฉันสักเท่าไหร่กันเลย  ... ทุกคนมีแต่ความเปลี่ยนแปลงในด้านดีๆทั้งนั้นเลยนะคะ *-*-*-* คุณ พริกน้ำส้ม // >> คุณเปลี่ยนไปมากเลยนะคะ ... ทั้งๆที่ดิฉันไม่เคยเห็นคุณนี่แหละ 20 กิโลนี่มิใช่น้อยนะคะ ... แต่เท่าที่อ่านดูคุณท่าทางมีความสุขนะ ดิฉันเองน้ำหนักขึ้นมาเกือบ 10 กิโลเหมือนกันค่ะ แรกๆก็ไม่ค่อยชอบความเปลี่ยนแปลงนี้เท่าไหร่ ... พออยู่ไปๆกับตัวเองทุกวันเลยชิน กลับมองว่า เออ ... อ้วนขึ้นแต่ดูเปล่งปลั่ง (พลังช้าง) ดี ไม่ค่อยเจ็บไข้ได้ป่วย ก็เลยหยวนๆให้กับการเปลี่ยนแปลงแบบนี้ *-*-*-* คุณ Thatcha70 // >> เรื่องความเปลี่ยนแปลงแบบนี้ รู้สึกจะเป็นการเปลี่ยนแปลงยอดฮิตของแม่บ้านต่างแดนทุกคนเลยทีเดียวเชียวค่ะ 5 5 ดิฉันก็เปลี่ยนกะเขาเหมือนกันนะแบบนี้ ประเภททำอะไรได้เองหมดทุกอย่าง จะว่าไปแล้วมันเป็นความเปลี่ยนแปลงที่ดีของแม่บ้านแทบทุกคนเลย *-*-*-* คุณ ปรารถนา // >> คุณนี่เปลี่ยนไปเหมือนดิฉันแทบทุกอย่างที่ว่ามาเลย คือนิสัยพัฒนาไปในทิศทางที่ดีขึ้นจริงๆ ... นั่งขำมากๆกับที่คุณเขียนว่าใช้เงินน้อยลง (เพราะไม่มีจะใช้)... คือมันเหมือนดิฉันเป็นคนพูดเลยอ่ะ 555... คุณตอบได้หน้าตายมากๆเลยค่ะ ... อ่านแล้วสนุกดี *-*-*-* คุณ หมู (ตัว) อ้วน // >> ดิฉันก็เคยทำอาหารเหนือให้คุณแม่ดิฉันทานตอนที่คุณแม่มาเยี่ยม ... คุณแม่ดิฉันก็ทึ่งเหมือนกันว่า ทำได้ไงอร่อยกว่าแม่ ... หา ! (อ้อ ... นานๆดิฉันจะชวนคุยเสียทีค่ะ ... แต่เห็นด้วยว่ากระทู้ช่วงนี้น่าคุยด้วยทั้งนั้นเลย) *-*-*-* คุณ dcapar // >> ที่คุณเล่ามาถึงความเปลี่ยนแปลงมาทุกเรื่องนี่ ดิฉันเชื่อจริงๆค่ะ ทำให้รู้ว่าดิฉันไม่ได้เปลี่ยนคนเดียวแน่แล้ว ... อย่างเรื่องอินเตอร์เนตนี่ แม่บ้านไฮเทคจะขาดไม่ได้จริงๆยอมรับ ... ดิฉันนี่ก็ติดเนทค่ะแบบว่าถึงขั้นต้องใช้ไอโฟนเพื่อเปิดหาอะไรที่อยากรู้ออนเดอะมูฟกันเลยทีเดียว *-*-*-* คุณ Match Point // >> ฮ่าๆ ... พึ่งรู้ใช่ไหมล่ะจ๊ะว่าจริงๆแล้วของหวานมันก็อร่อยนะ ... พี่ชอบทานไอศครีมมากเหมือนกัน ชีสเค๊กพี่ก็ชอบ 5 5 จะว่าไปแล้วของหวานทุกชนิดชอบหมด ยิ่งช๊อคโกแลตยิ่งชอบ ตอนท้องหมอสั่งห้ามเพราะว่าน้ำตาลสูงปรี๊ดจนเข้าข่ายเป็นเบาหวานระหว่างท้องเลยเชียว ... เปลี่ยนเพราะเป็นโรคนี่ไม่อยากจะเปลี่ยนเลยนะ ... ฮ่าๆ แต่พอคลอดลูกปุ๊ปก็หายปั๊ปล่ะ *-*-*-* คุณ chuamalee // >> ดีใจด้วยจริงๆค่ะที่คุณได้พบว่าความเปลี่ยนแปลง นำคุณไปสู่สิ่งดีๆในชีวิตนะคะ ดิฉันเชื่อคำหลวงพ่อจรัลที่ท่านเคยเทศน์สอนไว้ว่า ... '' บางครั้งหากคนเราต้องฝืนทำอะไร หรือเปลี่ยนแปลงอะไร เพื่อให้ไปในทางที่ดีขึ้น แม้จะฝืนใจที่จะเปลี่ยน แต่ท้ายที่สุดเราจะพบสิ่งดีๆจากความเปลี่ยนแปลงนั้น '' *-*-*-* เดี๋ยวดิฉันจะแวะมาคุยด้วยใหม่ค่ะ จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 52 23:44:36

ความคิดเห็นที่ 14 ถ้านั่งย้อนไป 20 ปีก่อน ที่แน่ๆคือ ว่าตอนนี้ตัวเองโง่น้อยลง..ยังไงล่ะ เอาเป็นว่าที่นึกว่าตัวเองแน่ในหลายอย่างในตอนนั้น ณ ตอนนี้ถึงรู้ว่า..มันไม่จริง 20 ปีที่ผ่านมา ชีวิตสอนให้อดทนขึ้นเยอะ เจอคนเอาไม้แฝกสามหน้ามาบ๊องหัวซักสองสามที ถึงได้เรียนรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ทำให้รู้จักและเข้าใจ'คน'และตัวเองขึ้นเยอะ 20 ปีที่ผ่านมา รู้จักหัดพูด สนทนากับคนทั่วไปมากกว่าเดิม จากที่เงียบสนิท (แต่ยังไงลึกๆก็ยังชอบความเงียบอยู่ดี) คิดว่าตัวเองเข้าใจสังคมมากขึ้น โดยทั่วไป มีความสุขมากกว่าแต่ก่อน มีเพื่อนสมัยเรียนด้วยกัน มาเจอกันยี่สิบปีให้หลังบอกไว้ว่ายังงั้น จากคุณ : Overseas เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 05:46:41

ความคิดเห็นที่ 15 เปลี่ยนไปเยอะมากๆค่ะ เมื่อก่อนเป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง ดื้อเงียบๆๆๆๆๆ แต่ดื้อมากๆค่ะ หัวแข็ง คือนิสัยไม่ดีมาก แต่แม่ ครอบครัวเรา เพื่อนเรา ทุกคนทนได้ รักเรามากๆด้วย แต่เราสิ เหมือนไม่มีหัวใจ หุหุ เป็นคนแข็งกระด้าง แต่อ่อนข้างใน เป็นคนมีฝัน และฝันนั้นมักจะเป็นจริงเสมอ แต่ต้องใช้เวลา เป็นคนพูดมาก ทำมากด้วย คือ เป็นผู้นำตลอด พอหลังจากแต่งงาน ก็เปลี่ยนไปเยอะค่ะ อาจจะเป็นเพราะสามีทำให้เราเปลี่ยนไป มองโลก ในแง่ดีขึ้น (แต่ยังแอบคิดในแง่ร้ายอยู่) ตอนนี้อยู่กับความจริง แต่บางทีฝันเราก็เป็นจริงด้วย คิดว่าคงจะฝันไปเรื่อยๆ ใจเย็นขึ้น อะไรก็ได้ เมื่อก่อนยึดติดสุดดดดดดดดด พูดน้อยลง ทำน้อยลงด้วยค่ะ ฮาฮา อาจจะเป็นเพราะเราสองคนต่างก็อยากเป็นผู้นำ ดังนั้นคนใดคนนึงต้องรับภาระไป กริกริ คิดว่าเปลี่ยนเยอะค่ะ มันอธิบายไม่ได้หมด แต่รู้สึกว่า ใจเราไม่ยึดติด รู้สึกมีความสุข และรู้สึกพอ ทั้งๆที่ เราก็ไม่ได้มีอะไร แต่รู้สึกไม่ไขว่คว้ามากเกินไป คิดว่าลูกมีส่วนเติมเต็มชีวิตได้เยอะมากๆ ทั้งๆที่ไม่เคยคิดจะมีลูกเลย จากคุณ : PoomPim..TMB เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 06:06:19

ความคิดเห็นที่ 16 เมื่อได้เรียนรู้ "โลกนอกกะลา" มากขึ้นก็เปลี่ยนไปเยอะเลยค่ะ ยิ่งแก่ขึ้นยิ่งได้เรียนรู้มากขึ้น และนึกเสียดายค่ะว่าทำไมไม่รู้ซะตั้งแต่ตอนนั้นหนอ แต่ชีวิตคนเราก็เป็นอย่างนี้แหละเนอะ ต้องเรียนรู้เองจากประสบการณ์ มันไม่มีทางลัด ต่อให้คนชี้ทางไว้ให้ตอนนั้นก็ยังไม่อยากจะเดินทางที่เราเลือกเองอยู่ดี เพราะยังไม่รู้นี่ว่ามันจะออกมาอย่างที่คนชี้ไว้ให้หรือเปล่า มันดื้อ มันทรนง มันคิดว่าข้าแน่ ข้าอยากมีวิธีของตัวเอง สิ่งที่เปล่ียนไปมากจากทุกวันนี้คือ การมี prejudice ต่อคนอื่น เหมือนตัดสินว่าหนังสือสนุกหรือไม่สนุกจากปก มองคนจากเปลือก พวกนี้ เลิกทำไปได้หลายปีแล้วค่ะ ประสบการณ์ที่เรียนรู้ได้เอง แม้ว่าจะเคยได้ยินมานับครั้งไม่ถ้วนไม่ให้ Judge the book by the cover. แหม ถ้าคนเราเรียนรู้อะไรเหล่านี้ตั้งแต่อายุยังน้อยๆ ป่านนี้ คงมีศาสดาแห่งศาสนาใหม่ล้นโลกไปหมดแล้ว อย่างที่บอก ต้องเห็นโลกภายนอกเยอะๆ ถึงจะเรียนรู้ชีวิตและความหมายของมันได้ อย่างที่ไม่เคยได้เรียนจากในโรงเรียนไหนในโลก พอเราไม่มี prejudice แล้ว มันก็ไม่มี expectation ซึ่งถ้าเราไม่คิดไว้ล่วงหน้าไว้ก่อนว่า สิ่งนั้นจะเป็นอย่างนี้ สิ่งนี้จะเป็นอย่างนั้น ความผิดคาด ความผิดหวัง ความเสียใจ หรือความละอายใจที่ มันก็เกิดขึ้นน้อยค่ะ เคยเป็นคนที่อารมณ์อ่อนไหว มีสิ่งกระทบใจได้ง่าย ตอนนี้ไม่ปล่อยให้สิ่งเร้าภายนอกเข้ามารบกวนจิตใจได้ง่ายๆอีกแล้ว (หนาขึ้นอะไรอย่างนี้หรือเปล่า) ใจเย็นขึ้น เยอะมากค่ะ จากคุณ : yinnerella เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 07:08:35

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณคะ ที่กรุณาตั้งกระทู้ดีๆ แบบนี้ ทำให้ดิฉันได้อ่านความเห็นคุณแม่บ้านท่านอื่นๆ แล้วก็หยุดย้อนมองตัวเองเป็นระยะๆ ขณะที่อ่าน ตัวดิฉันเองก็เปลี่ยนไปเยอะแยะมากมาย และท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงเหล่านั้น ดิฉันพบว่า Core Value เอ๊ะ หรือจะเรียกว่าสันดาน 55 ไม่เปลี่ยน เหมือนกับ จะยิ่งชัดขึ้นด้วยซ้ำ อยู่เมืองไทย  ทำกับข้าวไม่เป็นเลย ไม่ชอบ พอสภาพแวดล้อมกดดันให้ต้องทำ ก็เออ ทำได้นิ แถมสนุกด้วย ต้องเข้าห้องจตุจักรทุกคืน (สมัยนั้นยังไม่แยกเป็นห้องก้นครัว) แต่มาสองปีให้หลังนี้ เป็นปีของการคืนสู่สามัญ 55 คือ เริ่มกินมังสวิรัติ อาหารทุกอย่างรสชาติเดียว ทุกวันนี้ ที่ยังต้องสรรหาอะไรแปลกๆ เป็นครั้งคราว ก็เพื่อลูกเท่านั้น บางครั้ง สงสัยว่า ครูที่โรงเรียน แอบคิดหรือเปล่า ทำไมลันช์ของนู๋มรรคมีแต่แซนด์วิชไข่ "ทู้กวัน" อยู่เมืองไทย แต่งหน้าทาปาก ออกงานสังคม ชมชื่นชีวิตกลางคืน พอมาอยู่นี่ "ไม่รู้จะแต่งไปทำไม" จริงๆ ขนาดบางครั้ง ต้องออกงานกะสามี ยังขี้เกียจจะแต่ง เบื่อ อีกสามชั่วโมงก็ต้องมาล้าง ปีนี้ ยังไม่ได้ซื้อเครื่องสำอางเลยสักนิดส์ โอว์ ไม่น่าเชื่อ ดิฉันมาถึงจุดสูงสุด หรือ ต่ำสุด ดีละ หุหุ พอมีลูก โอ้ นี่คือจุดเปลี่ยนของชีวิตที่สำคัญที่สุด รู้สึกว่าตัวเองมีบุญเหลือเกิ๊นที่ได้ลูกคนนี้มา เค้าเปลี่ยนให้เรามีความอดทน รอบคอบเพิ่มขึ้น เค้าเป็นแรงบันดาลใจให้เราขวนขวาย ทำนู่นนี่ เค้าให้อะไรๆ หลายอย่างมาก บรรยายไม่หมด แต่ที่สำคัญคือ เค้าทำให้เรา "รักแม่" มากขึ้นอย่างล้นเหลือ.... ออกจะตกใจนะ ใช้ชีวิตมาเกือบ 40 ปี ถึงเพิ่งมารู้ซึ้ง ความเป็นแม่ ของแม่เราเอง ตาย จะเขียนต่อไม่ไหวคะ ต่อมน้ำตาแตก 55 เอ้า นี่ก็อีกอย่างที่เปี๊ยนไป๊ ... คือ ช่างอ่อนไหวเสียเหลือเกิ๊น ขอบคุณอีกครั้งคะ สำหรับกระทู้นี้ ขอโหวตให้คะ จากคุณ : มรรคณิชา (มรรคณิชา) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 11:47:16

ความคิดเห็นที่ 18 ส่วนตัวไม่ค่อยเปลี่ยนค่ะ เป็นยังไงก็เป็นอย่างนั้น ดีเหมือนเดิม แย่เท่าเดิม อิอิ การมองโลกก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเท่าไหร่ การมีคนอีกคนหนึ่งในชีวิตก็ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกอึดอัดหรือเติมเต็มอะไรเท่าไหร่ คงเพราะเรายอมรับในสิ่งที่เค้าเป็น ไม่พยายามเปลี่ยนแปลงกันและกัน ยอมรับในกันและกัน ไม่ได้คาดหวังกันและกันมากไปกว่าสิ่งที่เห็นและสิ่งที่รับรู้ ฉันเป็นฉันเองประมาณนั้น เค้าเองก็คงไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงอะไรเราเหมือนกัน แต่การมาอยู่ต่างแดน ทำให้ไม่สนใจแต่งตัวมากเท่าเดิมค่ะ ( ตกลงเรียกว่าเปลี่ยนหรือเปล่าเนี่ย ?? ) ไม่แต่งหน้า ไม่แต่งตัวเหมือนตอนอยู่เมืองไทย ประหยัดไปได้เยอะ ไม่ยึดติดกับรูปลักษณ์ ไม่ยึดติดแฟชั่น ไม่แต่งหน้าก็ออกไปช้อปปิ้งได้ กลับไปเมืองไทยก็ยังทำแบบนั้น โทรมเชียว ฮ่าฮ่า จากคุณ : madam_ozzy เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 17:11:11

ความคิดเห็นที่ 19 สำหรับตัวเองไม่อยากจะบอกว่า เวลาเปลี่ยน แล้วคนเปลี่ยน จะเป็นว่า ด้วยเวลาที่ผ่านไป พร้อมๆ กับประสบการณ์ที่เราได้พบเจอ มันทำให้เราเรียนรู้ หลายๆ อย่าง เรารู้ว่า reaction ต่างๆ ที่เราอาจจะทำเมื่อตอนเราอายุน้อย แต่ตอนนี้ไม่ทำ ทั้งๆ ที่บางทีก็อยากทำ นั่นเพราะว่ารู้ว่า เมื่อทำแล้ว ผลม้นจะเป็นอย่างไร และตอนนี้จะคิดเอาไว้ล่วงหน้าว่า ถ้าทำแบบนี้ แล้วผลออกมาอย่างไร คาดการณ์ก่อน ความที่ไม่อยากไปเสียพลังงานกับสิ่งที่เราไม่ต้องการให้เกิด เราก็จะตัดไฟเสียก่อน บางอย่าง (หลายๆ อย่างเลย) ถ้าพิจารณาแล้วว่า ไม่สำคัญนะ อย่าไปใส่ใจ ก็จะตัดไปเลย คือเรารู้ว่าอะไรที่มันสำคัญกับเรา และสิ่งที่มันสำคัญกับเราจริงๆ มันมีมากขึ้น สมัยก่อนมีแค่ตัวเราเท่านั้นที่สำคัญที่สุด อะไรๆ ก็เข้าหาตัวเรา จะทำอะไร ตัวเองก็จะกระทบไปเสียหมด แต่ตอนนี้ ไม่ใช่ตัวคนเดียว เวลาที่เรามีมันต้องแบ่งปัน ให้กับตัวเองคนเดียวไม่ได้เสียแล้ว ดังนั้นอะไรๆ ที่จะเอามากระทบตัวเอง ก็ต้องตัดๆ ไป อันนี้หมายถึงกระทบทั้งดี แล้วก็ไม่ดี คือไม่มีเวลาที่จะให้น่ะ อย่างที่ดี ก็แค่บอกตัวเองว่า มันยังไม่ถึงเวลา สิ่งนั้นๆ อาจจะดี อาจจะน่าทำ แต่เราไม่มีเวลาให้ แต่เมื่อยามเรามีเวลาแล้ว เช่น ในอีก 5-6 ปีข้างหน้า เมื่อลูกๆ โตแล้วหน่อยนึง คนเล็กก็จะเข้า ป. 1 เมื่อเขาต้องการเวลาจากเราน้อยลง เราก็สามารถหันไปหาสิ่งที่เราคิดว่าดี คือว่าไงล่ะ เรียนรู้ว่า มันไม่มีอะไรที่รีบหรอก ไม่มีอะไรที่ว่าจำเป็นจริงๆ หรอก มันอยู่ที่ว่า ณ ช่วงเวลานั้นๆ อะไรมันสำคัญ แล้วสิ่งที่สำคัญมันก็เปลี่ยนไปตามช่วงเวลาด้วย ตอนนี้นะเป็นแบบ objective-oriented มากๆ เลย เป้าหมายระยะสั้นคืออะไร ระยะยาวคืออะไร นี่คิดเอาไว้แล้วนะ ส่วนประเภทแบบยึดติดอะไรมากๆ ก็ไม่ค่อยเป็น ปล่อยวาง สิ่งที่สำคัญสำหรับตัวเองมันลดน้อยลง แต่ไปเห็นความสำคัญของลูกมากขึ้น และลูกก็มีสิ่งที่สำคัญสำหรับเขาหลายอย่างมากๆ เลย เวลามันก็หมดไป พอเวลามันหมดไป สิ่งกังวลที่ติดในใจเรา มันก็ไม่มีโอกาสมาริดรอนเวลาของเรา พอมีเวลา ก็ต้องใช้เวลานั้นในการทำให้ตัวเองและครอบครัวมีความสุข ดังนั้นนิสัยอะไรที่ไม่ดีของตัวเอง คิดว่ามันยังมีอยู่ ไม่ได้หายไปไหน เพียงแต่ว่ามันออกมาโชว์ไม่ได้ ไม่มีเวลาให้มัน ด้วยภาระและหน้าที่ที่ต้องทำ ถ้าถามคำถามนี้อีกใน 10 ปีข้างหน้า หรือ 20 ปีข้างหน้า ตอนเกษียรแล้ว ถ้าตอนนั้นยังเล่นพันทิพอยู่ ก็อยากจะดูตัวเองเหมือนกันว่า ถึงตอนนั้นมีเวลาให้ตัวเองมากขึ้น ไอ้พวกนิสัยเสียๆ ของตัวเองมันจะโผล่ออกมาหรือไม่ แบบว่าตอนนี้มันถูกกดอยู่น่ะ ไม่มีโอกาสให้มันได้ออกมา จากคุณ : พธูไทย เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 18:26:30

ความคิดเห็นที่ 20 เปลี่ยนอย่างแรง แหกโค้งเลยก็ว่าได้ ดั้งเดิมบ้านเราเป็นคนพุทธ คุณตาเคร่งมาก ไปวัดทุกวันพระ ไม่ว่าฝนจะตกฟ้าจะร้อง ไม่อาจขวางได้ ทุกเช้าคุณตาจะลุกมาตักบาตร สวดมนต์กรวดน้ำให้คุณยายที่จากไปก่อน ตั้งแต่จำความได้เราก็เห็นตาทำแบบนี้ทุกวัน ๆ จนคุณตาตามไปอยู่กับคุณยายนั่นแหละ ตอนเด็ก ๆ เราได้มีโอกาสเรียนในโรงเรียนสอนพุทธศาสนาวันอาทิตย์ เรียนประมาณสามปีเห็นจะได้ เมื่อเราอายุสิบเจ็ดปีวัยหัวเลี้ยวตอนนั้นอยู่มหาวิทยาลัยปีหนึ่ง เราไปเจอกับกลุ่มลัทธิความเชื่อหนึ่งที่เรียกว่า Unification Church แล้วเราก็หันมาใช้ชีวิตโดยยึดคำสอนของ Unification Church เป็นเข็มนำทางชีวิตจนทุกวันนี้ นั่นเป็นจุดเปลี่ยนครั้งยิ่งใหญ่ของชีวิตเลยทีเดียว แม้นิสัยจะแทบจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่ทัศนะในการใช้ชีวิตเปลี่ยนไป ทุกวันนี้ก็มีความสุขดีอยู่ ลูกสอง สามีหนึ่ง แม่สามีอีกหนึ่ง แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 52 23:06:27 จากคุณ : มุนีน้อย เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 52 22:59:32

ความคิดเห็นที่ 21 การเป็นโรคค่ะ  ที่ทำให้เปลี่ยน... เปลี่ยนแนวความคิด การใช้ชีวิต  รวมไปถึงการเตรียมการเมื่อเวลานั้นมาถึง อย่างง่าย ๆ ก็คือ จากคนมีงานประจำทำ กลายเป็นคนว่างงาน จากคนที่เกลียดงานฝีมือ  ใจร้อน กลายเป็นคนชอบงานฝีมือ ใจเย็นขึ้น จากคนที่ไม่สนใจผักผลไม้ คือ กินก็ได้ ไม่กินก็ไม่ได้นึกถึง  กลายเป็นคนที่นับว่าวันนี้ผักผลไม้ที่กิน  กินไปกี่อย่างแล้ว จากคนที่ไม่เคยสวดมนต์  กลายเป็นคนสวดมนต์เป็น ถ้าถามว่า  ...  ชีวิตจะเปลี่ยนอีกใหม่  ก็น่าจะเปลี่ยนอีกนะ มันเหมือนการมีชีวิตที่ให้ครบรส หมุนมุมให้ครบสามร้อยหกสิบองศา   เหมือนสี่ฤดูกาล ...  มีเกิด แก่ เจ็บ ตาย อาจจะอยู่ในร่างเก่า แต่เกิดในมุมมองใหม่   หรือตายไปจากร่างเก่า มาในร่างใหม่  แต่ยังอยู่ในมุมมองเก่า เป็นไปตามจิตวิญญาณว่า ได้เรียนรู้อะไรไปบ้าง จากคุณ : บีพี เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 02:42:30

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีค่ะ ...  วันนี้เข้ามาอ่านความเปลี่ยนแปลงของคุณแม่บ้านอีกหลายๆท่าน ... อ่านแล้วช่างจุดประกายความรู้สึกนึกคิดไปในทางที่ดีจริงๆ เพราะแต่ละคนก็มีความเปลี่ยนแปลงในระยะเวลาที่แตกต่างกัน แต่ทุกคนยอมรับว่ามีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในระยะ 20 ปีที่ผ่านมาเหมือนกันทุกคน โดยเฉพาะความเปลี่ยนแปลงจากสิ่งที่เคยทำเป็นประจำ ความคุ้นเคยในชีวิตประจำวัน และความเปลี่ยนแปลงที่แม้แต่บางคนก็ไม่คาดคิดว่าจะเปลี่ยนตัวเองไปได้ขนาดนี้ .... แต่ก็เปลี่ยนไปได้ และดีขึ้นเสียด้วย หลายๆอย่างในตัวดิฉันในระยะ 20 ปีที่ผ่านมา มีความเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีเช่นคุณๆทุกท่าน และเมื่อได้อ่านข้อความของบุคคลข้างล่าง ก็เหมือนนั่งส่องกระจกแล้วเห็นตัวเอง อ่านแล้วเป็นข้อคิดที่ดีมากๆ ขออนุญาตก๊อปปี้ข้อความเหล่านี้มาจาก ... คุณ Overseas // >> ตัวเองโง่น้อยลง คุณ PoomPim..TMB // >> เมื่อก่อนเป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง ดื้อเงียบๆๆๆๆๆ แต่ดื้อมากๆค่ะ หัวแข็ง คือนิสัยไม่ดีมาก แต่แม่ ครอบครัวเรา เพื่อนเรา ทุกคนทนได้ รักเรามากๆด้วย แต่เราสิ เหมือนไม่มีหัวใจ หุหุ เป็นคนแข็งกระด้าง แต่อ่อนข้างใน เป็นคนมีฝัน และฝันนั้นมักจะเป็นจริงเสมอ แต่ต้องใช้เวลา เป็นคนพูดมาก ทำมากด้วย คือ เป็นผู้นำตลอด คุณ yinnerella // >> สิ่งที่เปล่ียนไปมากจากทุกวันนี้คือ การมี prejudice ต่อคนอื่น เหมือนตัดสินว่าหนังสือสนุกหรือไม่สนุกจากปก มองคนจากเปลือก พวกนี้ เลิกทำไปได้หลายปีแล้วค่ะ คุณ มรรคณิชา // >> อยู่เมืองไทย แต่งหน้าทาปาก ออกงานสังคม ชมชื่นชีวิตกลางคืน พอมาอยู่นี่ " ไม่รู้จะแต่งไปทำไม " คุณ madam_ozzy //>> ไม่ยึดติดกับรูปลักษณ์ ไม่ยึดติดแฟชั่น ไม่แต่งหน้าก็ออกไปช้อปปิ้งได้ กลับไปเมืองไทยก็ยังทำแบบนั้น โทรมเชียว ฮ่าฮ่า คุณ พธูไทย // >> บางอย่าง (หลายๆ อย่างเลย) ถ้าพิจารณาแล้วว่า ไม่สำคัญนะ อย่าไปใส่ใจ ก็จะตัดไปเลย สมัยก่อนมีแค่ตัวเราเท่านั้นที่สำคัญที่สุด อะไรๆ ก็เข้าหาตัวเรา จะทำอะไร ตัวเองก็จะกระทบไปเสียหมดแต่ตอนนี้ ไม่ใช่ตัวคนเดียว เวลาที่เรามีมันต้องแบ่งปัน ให้กับตัวเองคนเดียวไม่ได้เสียแล้ว ดังนั้นอะไรๆ ที่จะเอามากระทบตัวเอง ก็ต้องตัดๆ ไป คุณ มุนีน้อย //>> ทุกวันนี้ก็มีความสุขดีอยู่ ลูกสอง สามีหนึ่ง คุณ บีพี // >> การมีชีวิตที่ให้ครบรส หมุนมุมให้ครบสามร้อยหกสิบองศา เหมือนสี่ฤดูกาล ...  มีเกิด แก่ เจ็บ ตาย อาจจะอยู่ในร่างเก่า แต่เกิดในมุมมองใหม่   *-*-*-* ขอบคุณสำหรับมุมมองดีๆสำหรับชีวิตในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา ฉลองให้แก่แม่บ้านทุกคนที่พบว่าความเปลี่ยนแปลงนำสิ่งดีๆมาสู่ชีวิตค่ะ จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 03:32:35

ความคิดเห็นที่ 23 ยอมรับว่าตัวเองก็เปลี่ยนค่ะ จบม.ปลายเข้ามหาวิทยาลัยก็เปลี่ยนช่วงหนึ่ง พอแต่งงานก็เปลี่ยนอีกช่วงหนึ่ง อีกหน่อยไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงอีก แต่รวมๆแล้วพอใจกับการเปลี่ยนแปลงของตัวเองค่ะ จากคุณ : SFO-CNX เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 06:34:42

ความคิดเห็นที่ 24   เปลี่ยนมาเดินทางสายกลางมากขึ้น ใช้ชีวิตใกล้ธรรมชาติมากขึ้น ไม่ติดรสชาติ สามารถกินอาหารที่ไม่ต้องปรุงรสใดๆ เสพแต่รสและกลิ่นธรรมชาติ ไม่ทำงานเพื่อเงินเป็นหลัก แต่ทำงานเพื่อความพอใจเป็นหลัก พอเลิกเห็นสำคัญของเงิน ชีวิตมีสุขขึ้นเยอะเลย จากคุณ : ตาน เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 52 22:10:45 A:78.20.211.85 X: TicketID:019698

ความคิดเห็นที่ 25 คุณตาน // >> คุณเห็นความเปลี่ยนแปลงของชีวิตเหมือนดิฉันทุกประการเลยค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาแชร์นะคะ *-*-*-* คุณ SFO-CNX // >> ความพอใจกับสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปของชีวิต เป็นสิ่งที่ดีมากค่ะ ดิฉันเห็นด้วย *-*-*-* ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาแบ่งปันประสบการณ์ของความเปลี่ยนแปลงค่ะ จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 52 00:13:08

ความคิดเห็นที่ 26 คิดว่าสถานการณ์รอบตัวทำให้คนเราเปลี่ยนได้ เพราะก็เจอมากับตัวเองเช่นกัน เราคิดว่าเราก็เปลี่ยนไปจากเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ไม่เชื่อคุณลองถามคนรอบค้างดู จากคุณ : That's 70show (lekx) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 52 20:01:51

ความคิดเห็นที่ 27 ชีวิตคนเรา มันก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆต่างสถานการณ์นะคะ สมัยยังเรียนหนังสือ ชีวิตก็เรื่อยๆ เรียนจบแล้ว ดันได้งานใกล้บ้านมาก ก็เบื่อ อ่ะ ไปเรียนต่อ เอ้อ แฮะ พอไม่อยู่บ้าน ไม่มีคนช่วย อะไรๆ เราก็ทำได้เองมากขึ้น เรียนจบ กลับมาทำงาน ทำๆไป เบื่อแฮะ เริ่มหาแฟนได้ (ช้าไปหน่อย แต่พอมีเข้ามา ก็อึ้งเหมือนกัน) หลังจากแต่งงานก็ย้ายตามสามี มาอยู่ต่างแดน  แรกๆคิดว่า ไม่ยากหรอก เคยอยู่เองแล้วอ่ะ หารู้ไม่ ไม่หมูเลย ชีวิคเปลี่ยนไปมากๆ เหมือนหลายๆคนที่ เคยทำงาน แล้วไม่ได้ทำ ต้องทำงานบ้าน เยอะแยะมากมาย แล้วก็มีลูก  คราวนี้เปลี่ยนแบบ ไม่น่าเชื่อว่า จะเป็นไปได้ เป็นแม่คนเนี่ย ไม่เคยอยู่ในหัวเรา แต่ก็เป็นไปแล้ว ลูกสองอีกต่างหาก ล่าสุด เราเพิ่งจะว่ายน้ำเป็น เมื่อปีที่แล้ว ลูกเรียน แล้วเราเลยต้องไปเรียนด้วย ไม่น่าเชื่อว่าจะทำได้ (สมัยเยาว์วัย เคยเรียนไปแล้ว สองรอบ พอเค้าไปน้ำลึก เราป่วย แล้วเลิกเรียนอ่ะ) ยังทึ่งตัวเองเลยล่ะ (ไม่เก่งอ่ะนะ แต่มันภูมิใจ ) ชีวิตมันก็คงเปลี่ยนไปทุกวัน อยู่ที่เราจะจัดการกะชีวิตเรายังไง ปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลง ขอบคุณที่ตั้งกระทู้นะคะ บ่นให้ฟังยาวไปนิด แต่อ่านดูแล้ว เราเปลี่ยนไปมากจริงๆ (แต่ที่ยังเปลี่ยนไม่ได้ คือ ความหงุดหงิดง่าย กำลังพยายาม ทำใจให้เย็นๆ อยู่ทุกวัน) จากคุณ : sivalee เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 52 21:37:54

ความคิดเห็นที่ 28 ขอแจมด้วยคนค่ะ แต่อาจจะไม่ทันเวลา และวันที่ กิกิกิ ของทานอื่น ก้อเล่นเข้ามาซะวันที่ 24แล้ว..... ที่เปลี่ยนคือ สามีนะคะ น้อยใจม้ากกกกกก เมื่อก่อนยังไม่มีลูกให้ กอด หอม ก่อนไปทำงาน อาทิตย์นึงนี่ จะต้อง ก๊กกิ๊ก กันบ้างไม่มากก้อน้อย แต่ตอนนี้ หลังจากมีลูกแฝด ให้แล้ว จนลูกแฝด4ขวบ เมื่อวันอาทิตย์นี้เอง พอรู้ว่าตั้งท้อง และจนลูก 4ขวบ แล้ว สามี ยังไม่เคย ทำกิตรกรรม ในที่ร่มอีกเลยนะคะ ใครจะเชื่อมั่งเนี่ย ? เฮ้อ กำ.. จากที่เคย กอด ก่อนไปทำงาน ก่อนเข้านอน ทุกอย่าง ตกไปที่ลูกหมด ไม่ได้ อิจฉาลูกหรอกค่ะ แต่น้อยใจอย่างที่บอก นั่งหัวโด่ อยู่กับลูก หอมลุก ก่อนนอน แต่ดันไม่มีการหอมแม่มั่ง บางที่ก้ออยากจะร้องไห้นะคะ ไม่ได้ต้องการหวานแบบเมื่อก่อนแต่แค่ หอม ทักทายเราบ้างสิ แต่อย่างว่า อยู่เพื่อลูก ไม่อยากถามให้เป็นปัญหามานั่งทะเลาะกันเปล่าๆ ถ้าถามคง บ้านแตกเพราะเรื่อง ธรรมชาตสร้างมาแน่ๆ ทนเพื่อลูก แต่ ออกกำลังกายนอกบ้านนี่นะ มีเวลา เพื่อนชวนตีเทนนิส ไปยิม ตีสค้วส นี่ ประจำ ไม่เคยที่จะพลาด ไอ้เรารึก้อคันปาก อยากจะถาม กีฬาข้างนอกนะมีแรง ใช้เวลเป็นชั่วโมง ทีกับ กีฬาในที่ร่มใช้เวลา ไม่ถึง 20 นาทีเนี่ย จะตาย เหนื่อย ตลอด แต่ไม่ได้ถามหรอกนะคะ เพราะเลือดร้อนทั้งคู่ ขี้เกัียจมานั่งทะเลาะกัน เพราะเวลาเห็น สามีทำงานแล้ว ยุ่งจริงๆ เครียดเรื่องงาน ตลอด อีกอย่างความดีของสามี ก้อเยอะ ทำงานเลี้ยงครอบครัวคนเดียว ก้อเลยไม่อยากให้ปัญหาส่วนตัวมาเป็นปัญหาของครอบครัวแทน สงสารลูก แต่สามีก้อรัก ดิฉันและลุกมากๆ ก้อแค่อยากจะระบาย นึกว่ามีแต่เราคนเดียวซะอีก จากคุณ : ทรายแพร (ทรายแพร) เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 09:50:05

ความคิดเห็นที่ 29 ไม่สายหรอกค่ะคุณ ทรายแพร ... กระทู้นี้เปิดให้คุยกันได้เรื่อยๆ แต่ดิฉันชอบลืมที่จะเข้ามาดูกระทู้ตัวเอง ... เพราะนานทีปีหนจะตั้งกระทู้กับใครเขา ใครผ่านมาอ่านอยากคุย ... อยากระบายอะำไรก็ตามสบายเลยค่ะ อ่านแล้วเพลินดี จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 52 03:58:23

ความคิดเห็นที่ 30 สวัสดีค่ะคุณเจ้าของกระทู้ แอบชอบคุณเป็นการส่วนตัวค่ะ ถ้าเห็นล๊อกอินคุณต้องอ่านทุกครั้งไป ถ้าไม่ยุ่ง การเปลี่ยนแปลงของตัวเอง ชัดเจนมากค่ะ มาคิดย้อนกลับไปเมื่ออายุ 20-38 ปี เป็นคนที่ชอบแคร์คนอื่นมากๆ ยอมไปทุกคน อยากให้เขาพอใจ มีความสุข ช่วยเขาทุกเรื่องที่สามารถ แคร์กลัวเขาไม่พอใจเรา พยายามทำดีที่สุดเพื่อให้เขาพอใจ ใจกว้างมาก ให้ๆๆๆ เป็นแต่ผุ้ให้ เพราะความใจดี ยอมคน เป็นผุ้ให้ซะเคย เลยทำให้ตัวเองเหมือนโดนเอาเปรียบมาตลอด ชอบเลี้ยงดูเพื่อนฝูง และครอบครัว ไม่หวังให้ใครมาตอบแทน ชอบทำอะไรง่ายๆ ไม่รอบคอบ ไม่วางแผน จ่ายเท่าไหร่ก็ได้ขอให้ได้มาถ้าชอบและอยากได้ ใช้เงินแบบไม่มีเหตุผล ฟุ่มเฟือย มาตอนนี้อายุเลยวัยสี่สิบแล้ว ประสบการณ์มันสอนมั้งคะ ทำให้เปลี่ยนความคิด มุมมองใหม่ ไม่ยอมให้ใครมาเอาเปรียบ ถ้าสิ่งนั้นมันเบียดเบียนเรา แบบไม่ยุติธรรม เหมือนลุกขึ้นมาต่อต้านแบบชัดเจน มีปากเสียง แบบมีเหตุผล ไม่ใจอ่อนช่วยใคร จนทำให้ตัวเองเดือดร้อน มีเหตุมีผลมากขึ้น ทำอะไรก็ได้ไม่ให้ใครเดือดร้อน และตัวเราไม่เดือดร้อน ผิดถูกว่ากันตามเหตุผล ทำอะไรมีขั้นตอน เป้าหมายชัดเจน วางแผนก่อนสมอ มองลึกลงไป เข้าใจชีวิต ประหยัดมากขึ้น เพิ่งค้นพบตัวตนที่แท้จริงตอนนี้ค่ะ ชอบที่จะเป็นแบบนี้มากกว่า ถ้าย้อนกลับไปได้ คงมีเงินเก็บเยอะแยะแล้วค่ะ แต่ตอนนี้ก็ไม่สาย อดีตเป็นบทเรียนอย่างดี แต่ก็ไม่รู้ว่าแก่กว่านี้ความคิดและการกระทำจะเปลี่ยนไปอีกไหมนะคะ จากคุณ : numfah เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 52 22:33:12

ความคิดเห็นที่ 31 คุณ numfah ... ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาคุยกัน กระทู้เกือบหลุดไปแล้วนะคะเนี่ย ... ความเปลี่ยนแปลงของคุณ เหมือนดิฉันเปี๊ยบเลย อ่านแล้วนึกว่าตัวเองเขียนเองซะอีกค่ะ ทุกวันนี้ดิฉันก็ชอบในแบบที่ตัวเองเป็นเหมือนกัน จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 52 04:11:56