ความคิดเห็นที่ 1   ผมคิดว่าน่าจะแยกห้องการเรียนต่างหากมากกว่าครับ ถ้าจะแยก จากคุณ : อิสวาสุ เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 16:47:36 A:71.114.54.31 X: TicketID:146114

ความคิดเห็นที่ 2 1. หมวดหมู่:   อยาก Go Inter ต้องดูความเหมาะสม... ของแต่ละกระทู้ ถ้าเป็นกระทู้ที่ส่อสื่อถึงการส่งเสริมการมาต่างแดนเพื่อหางานทำอย่าง "ผิดกกหมาย ผิดกฏของวีซ่า" ... เท่ากับเป็นการส่งเสริมสนับสนุนให้ทำผิดกฏกันมากขึ้น ... มันจะกลายเป็นว่า "เห็นกงจักร เป็นดอกบัว" ซึ่งกระทู้ส่วนมากที่ตั้งๆกันเกี่ยวกับอยากมาทำงาน "ส่วนมาก" ตั้งใจมาทำงานกัน โดยไม่คำนึงถึงว่ามันผิดกฏวีซ่า 2. หมวดหมู่:   อยากกลับบ้านเฮา  สำหรับคนไกลบ้าน ไม่มีความจำเป็นต้องมีห้องเพิ่ม... ในเมือ่มีห้อง ชีวิตในต่างแดน... และเมื่อ "อยากกลับบ้านเฮา" เป็นแค่แสดงถึงความคิดถึงทั่วๆไป ที่ไม่ต้องถึงกับต้องมีห้องเพิ่มเพราะความคิดถึงเมืองไทย ไปแสดงออกตั้งกระทู้ความรู้สึกได้ที่ห้อง "ชีวิตในต่างแดน" ค่ะ แก้ไขมีตกหล่นสะกด แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 52 16:49:45 จากคุณ : JidNince เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 16:48:53

ความคิดเห็นที่ 3   เห็นด้วยกับหมวดหมู่: อยากทำงานเมืองนอก ตามหัวข้อกระทู้ สนับสนุนคนทำมาหากิน คำว่า โก Inter ฟังยังไงชอบกล? จากคุณ : Ter เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 16:58:02 A:85.154.15.50 X: TicketID:182506

ความคิดเห็นที่ 4 สนับสนุนข้อ 1 ครับ ขอบคุัณสำหรับกระทู้นี้ครับ ผมก็มีความคิดแบบ จขกท. ครับ และตอนนี้ก็กำลังหาข้อมูลอยู่เรื่อย ๆ ว่าทำยังไงจะได้ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศอย่างถูกกฎหมาย ที่เล็งไว้ก็มีอเมริกาครับ แต่จากที่หาข้อมูลมา ดูท่าจะยากเหลือเกิน ไม่รู้สิครับ ตอนนี้วัยรุ่น เลยคิดอยากจะไปจากเมืองไทย บวกกับนิสัยและไลฟ์สไตล์ของผม ซึ่งไม่น่าจะเข้ากับระบบการทำงานของเมืองไทยได้ จึงอาจจะทำให้มีปัญหาในการทำงานในอนาคต ผม เป็นคนตรง พูดค่อนข้างแรง เห็นผิดเป็นผิด เห็นถูกเป็นถูก อะไรที่ไม่ยุติธรรมกับตัวเอง ต้องเถียงเอาเพื่อรักษาสิทธิ์ เคารพคนที่ควรเคารพ ให้เกียรติคนที่ควรให้เกิยรติ โดยไม่สนว่าจะเด็กหรือแก่กว่า เวลาทำอะไรทำจริงจัง มุ่งมั่น ไม่ชอบใส่หน้ากาก ไม่ชอบเลียแข้งเลียขา จริงใจ รู้ว่าตัวเองทำอะไรอยู่ตลอดเวลา Common sense มีเยอะ ใครก็ได้แนะนำผมที จากคุณ : Veil Of Maya เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 17:00:10

ความคิดเห็นที่ 5   หากจะเอา "ความอยาก" ของปัจเจกบุคคล มาตั้งหมวดหมู่ใหม่ คงต้อง รายชื่อห้องอีกประมาณล้านเจ็ดเลยทีเดียวค่ะ น้องคะ ลองไล่ดู หัวกระทู้ที่มีคำว่า "อยาก" เช่น อยากทราบ อยากรู้ อยากดู อยากเห็น อยากถาม อยากไป อยากได้ อยากขอ อยากพบ อยากกลับ อยากทำ อยากทาน อยากมี อยากช้อบ อยากเช็ค อยากชิม อยากชวน อยากกรี๊ด อยากเดินทาง อยากแอด อยากออนเอ็ม อยากส่ง อยากรับ อยากให้ อยากเจอ อยากเรียน อยากทำงาน อยากเข้า อยากออก อยากปรึกษา อยากคุย อยากลอง อยากรบกวน อยากรู้จัก อยากเขียน อยากสั่ง อยากซื้อ อยากเปลี่ยน อยากแชร์ประสบการณ์ อยากฝาก  อยากพูด อยากฟัง อยากเที่ยว อยากเชิญ อยากแนะนำ อยากเล่น อยากตาม อยากตามตัว อยากแต่งงาน อยากหย่า อยากคบ อยากเป็น อยากเดา อยากบอก อยากอวด อยากชม อยากอัพเดท อยากโทรศัพท์ อยากเก็บสตางค์ อยากเมลถึง อยากติดต่อ อยากอยู่ต่อ อยากมา อยากบิน อยากนั่ง อยากเรียน อยากเมคชัวร์ อยากเตือน อยากเล่า อยากช่วย อยากอ่าน อยากทิ้ง อยากเซฟ อยากรวบรวม อยากอาบ อยากกรอก อยากดื่ม อยากแบ่งปัน อยากก้าวหน้า อยากฝึก อยากเตรียม อยากยกเลิก อยากหม่ำ อยากหา อยากขน อยากลุย อยากวิ่งกลับไปตั้งหลัก อยากสัมผัสบรรยากาศ อยากปลูกต้นไม้ฯลฯ มีแม้กระทั่ง อยากร้องไห้ อยากจะบ้าตาย อยากลืม อยากให้รู้ว่ารัก อยากโดนจีบ อยากเป็นแฟน ฯลฯ พบในการค้นหาเกือบสองพันกระทู้ (ภายใน 0.02 จุดศูนย์สองวินาที) ที่มีการระบุความอยาก ความปรารถนา ความประสงค์ ความมุ่งหวัง อัน"ความอยากได้ใคร่รู้" มาเป็นอันดับต้น เพราะที่นี่ "ห้องไกลบ้าน" เป็นบอร์ดที่ให้ข้อมูลเบื้องต้นในการไปต่างประเทศ หมวดหมู่ของการขอวีซ่า การศึกษาต่อ การเดินทางท่องเที่ยว หรือการอพยพโยกย้ายถิ่นฐาน ล้วนเกี่ยวข้องกับวิถีชีวิตในต่างแดน พี่คิดว่า ไม่จำเป็นต้องจัดตั้งห้องใหม่หรอกค่ะ คลับเิดิมที่มีอยู่เยอะแล้ว เพียงแต่ว่าระยะนี้เป็นช่วงเทศกาลปีใหม่ ทำให้มีการกระตุ้นทางอารมณ์ อยากพบหน้าครอบครัว อยากรับประทานอาหารมื้ออร่อยพิเศษกัน จึงทำให้กระแสกระทู้ อยากไปอยากกลับ นับเป็นสิบกระทู้โพสต์เรียงแถวมา รอสักพัก ความโหยหาและความหิวโหยก็จะจางลงไปเอง ตามธรรมชาติ ถ้าใครหิวมากจริงๆก็คงไม่มาโพสต์กระทู้เป็นแน่ ถ้าใครเกิดความอยาก อันใดขึ้นมา ย่อมต้องหาทางบรรลุให้สมตามที่ใจปองด้วยวิีธีการที่เป็นไปได้ หลายๆกระทู้ที่ตั้งขึ้น เพื่อระบายความอยากบางประการ ในช่วงขณะจิตหนึ่ง เพราะโดยส่วนลึกของคนที่ขาดความมั่นใจในการตัดสินใจ ต้องการที่พึ่ง ในต่างประเทศ คนมาอยู่ที่ไร้ญาติขาดมิตรมีอยู่ทุกหัวระแหงจำนวนมากมาย หากจะต้องมาแบ่งห้องตามความอยาก ตั้งห้องชื่อ หนทางดับกิเลส ต่างแดน ไปเลยดีกว่า.. หรือว่า ห้องบำบัดทุกข์บำรุงสุขไกลบ้าน ประมาณนี้... คนตอบที่มีประสบการณ์ หรือมีจิตเมตตาก็เกื้อกูลให้ข้อมูลต่อไปค่ะ สรุปว่า ปล่อยให้กระแสกระทู้แสดงความอยากต่างๆนานา ดำเนินต่อไป เพราะทุกคนย่อมมีความต้องการอันใดอันหนึ่ง ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่ ห้ามกันไม่ได้ในความเป็นจริง แต่ในที่สุด ทุกคนจะค้นพบคำตอบในใจตน เมื่อปิดจอ ไม่ต้องอ่านกระทู้ใดๆ ความอยากก็จะลดลงไปอยู่ในระดับปกติ... ทั้งหมดทั้งมวลที่ปรากฏบนจอนี้ เกิดมาจากความอยากร่วมกัน คือ อยากโพสต์.. อยากเขียน อยากให้โลกรับรู้ว่ามีความคิดของเราอย่างนี้ คนอื่นเขาคิดอย่างไร..หรือว่ามุมมองเหมือนหรือต่าง ได้ข้อคิดใหม่น่าสนใจ แต่อย่างน้อย ในบรรดากระทู้อยากของห้องไกลบ้าน มีจุดร่วมที่ควรชื่นชม คือ ความอยากก้าวหน้า อยากพัฒนาตนเอง อยากดำรงชีวิตอยู่อย่างคนดี มีคุณค่าและมีความสุข อยากช่วยเหลือกันในฐานะพี่ไทยน้องไทยด้วยกัน  ขอให้สมปรารถนาอันดีงามกันทุกๆคนค่ะ   edit :เพิ่มคำ แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 52 19:28:08 แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 52 19:25:41 แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 52 19:18:26 จากคุณ : กริชนาคราช เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 19:11:53

ความคิดเห็นที่ 6   คุณ : Veil Of Maya ไม่ต้องห่วงครับ ทัศนคติเปลี่ยนได้ เวลาจะสอนคุณเอง แต่ก่อนอื่นต้องสร้างทัศนคติที่เป็นบวกไว้ก่อน จากคุณ : อิสวาสุ เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 20:24:33 A:71.114.54.31 X: TicketID:146114

ความคิดเห็นที่ 7 What's the point? As it is, people still manage to get lost or pretend to. There exist AROUND UK, ENGLISH room, and เปิดท้ายไกลบ้าน BUT people still post in the main room. Because the main room is the MAIN room, where most people come in to look first. จากคุณ : genf เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 20:31:32

ความคิดเห็นที่ 8 คิดว่า ถ้าแยกไป ก็ไม่ได้จะเกิดอะไรมากมายค่ะ เพราะคนส่วนใหญ่จะเข้าห้องรวมมากกว่า และคำตอบมันก็ไม่ได้จะกว้างมาก อยากไปทำงานเมืองนอก 1) แถบไหน ประเทศอะไร ถ้าเจาะจงแต่อเมริกา ก็รู้ ๆ กันอยู่ว่าคำตอบมีแนวไหนบ้าง เพียงแต่คนที่มาตั้งกระทู้อาจจะยังไม่เคยเซิร์ชกระทู้ดู ก็มีอยู่สองแนว ร้านอาหาร กับงานไปทาง sophisticated (ใช้ความรู้ความสามารถ ที่ไม่ใช่ใช้แรงงานอย่างเดียว) เคสหลัง ก็ขึ้นอยู่กับโอกาสและความสามารถ ไม่ใช่ว่าอยู่ดี ๆ จะอยากได้งานที่ดูโอ่อ่าภูมิฐานเงินเดือนหลายแสนขึ้นมา  มันก็ต้องใช้เวลาหน่อยค่ะ ให้มีโอกาสได้ไปก่อน ไปเรียน ไปดูลู่ทาง แล้วจะค่อย ๆ เรียนรู้ว่าทำอย่างไรได้บ้าง ถ้าตั้งใจจริง ก็ต้องทำให้ เช่นเรียนในประเทศนั้น ๆ ได้ปริญญาจากมหาวิทยาลัยในประเทศนั้น ๆ  แล้วก็ค่อยเป็นค่อยไป ก็คิดดูละกัน มันคงไม่ง่ายนักหรอก ค่ะ ที่อยู่ดี ๆ บริษัทต่างชาติอะไร ก็ไม่รู้จะมา ควานหาเอาผู้สมัครคนไทย มันก็ต้องค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไป ไม่งั้นก็ต้องฝ่าคู่แข่งในเมืองไทยให้ได้ โดยเลือกสมัครกับบริษัทที่มี branch อยู่หลาย ๆ ประเทศ ถ้าทำอะไรไม่ได้เลย อยู่ดี ๆ อยู่เมืองไทยแล้ว ก็อยากไปมากเลย แต่ไม่เริ่มทำอะไรซักที  ก็คงจะต้องทำงานจำพวกแรงงาน  ร้านอาหารอย่างที่หลาย ๆ คนฝันไว้น่ะแหละค่ะ (ฝันไว้ว่าจะไปขุดทอง) ซึ่งก็อาจจะผิดกฏหมายอีก 2) ประเทศเอเชีย ประเทศอื่น ๆ ใกล้ๆ เมืองไทย จริง ๆ เงินก็ได้เยอะอยู่นะ แต่ว่ามันดูไม่โก้หรูมากมั้ง คนเลยไม่ค่อยสนใจ แถบได้ง่ายกว่าด้วย เพราะว่าคู่แข่งมีแต่คนเอเชีย - บริษัทส่งไป ประมาณว่าเป็นสาขากัน - สมัครเอง ทางอินเตอร์เน็ท - ผ่านเอเจนซี่ที่เมืองไทย (ก็ไปเซิร์ชหาเอาทางกูเกิ้ล) 3) แต่งงานกับชาวต่างชาติ ได้วีซ่ามาอยู่ต่างประเทศ ถ้าเป็นประเทศที่พูดภาษาอังกฤษ ก็อาจจะหางานทำได้อย่างถูกกฏหมาย (แต่ยุโรป อาจจะต้องพูดภาษาบ้านเขาให้ได้ก่อน) จากคุณ : Freedom of Life เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 21:33:14

ความคิดเห็นที่ 9 อีกอย่าง สำหรับคนที่ตั้งใจอยากไปจริงๆ แล้วเขาจะหาข้อมูลค่ะ อ่านข่าวสารบ้านเมือง ข่าวระหว่างประเทศ ข่าวเศรษฐกิจ การลงทุนค่ะ  จะคนละอย่างกับกลุ่ม  "เบื่อเมืองไทย อยากไปอยู่ต่างประเทศ" (ไปไหนดีคะ หาข้อมูลดูลู่ทางก่อนดีไหม) ยกตัวอย่างนะคะ มีโครงการก่อสร้าง รีสอร์ท ที่สิงคโปร์ ที่เกาะเซ็นโตซา  ก็หาข้อมูลว่า บริษัทที่รับงานมีอะไรบ้าง ในหนึ่งโปรเจคท์ ก็ต้องการแรงงาน แรงสมองหลากหลาย ตำแหน่งตั้งแต่ Senior Manager, Operator level, communication, cost control, procurement (purchase) บัญชี ไปถึง งานเอกสารเล็ก ๆ น้อย ๆ  จากนั้น เขาก็จะหาข้อมูลของบริษัทที่ประมูลงานนั้น ๆ ได้และก็สมัครโดยตรงค่ะ หากได้งานก็จะเป็นการทำงานเมืองนอก อย่างถูกกฏหมาย และน่าจะไม่ลำบากมาก  หากเป็นคู่สามีภรรยา   เมื่อสามีได้งาน ลองไปอยู่ซักพัก อาจจะชวนภรรยามาอยู่ด้วยได้ มาดูลาดเลา และก็อาจจะหางานได้อีกเช่นกัน ถึงแม้จะไม่ใช่งานตำแหน่งใหญ่โต แต่ก็อาจจะดีกว่าอยู่แต่บ้านทำงานบ้านมั้งคะ (สำหรับคนที่ชอบทำงานนะ) ถ้าอยากทำงานร้านอาหาร ก็ข้ามไปเลยละกันนะคะ ไม่มีประสบการณ์ค่ะ  แต่มีเรื่องเล่าให้ฟัง คนข้างบ้านค่ะ โสด อายุน่าจะ 40 แล้ว (หญิง) ได้วีซ่าอเมริกา 10 ปีค่ะ อึ้งมากเลย เห็นคนอื่นเขาขอยากขอเย็น ทั้งๆ  ที่บ้านเขาก็เป็นร้านก๋วยเตี๋ยวเป็นเพิงเล็ก ๆ ข้างทางนะคะ แต่ขายมานานละ แต่เป็นร้านเล็ก ๆ จริง ๆ แต่พี่คนนี้เขาบอกทุกคนตั้งนานละ ว่าเขาจะไปทำงานอเมริกา ไปทำร้านอาหาร  (ขอวีซ่าที่เชียงใหม่) ภาษาอังกฤษเขาก็พูดไม่ค่อยได้ด้วย เพราะเขาขายก๋วยเตี๋ยวทุกวัน แบบขายมาจะ 10 ปีแล้ว แถมบอกบ้านเราด้วยว่า เนี่ย ได้กลับเมืองไทยทุก 6 เดือน (วีซ่างวดแรกหมดหรือเปล่า)  คือ ป้า ๆ ย่า ๆ ยาย ๆ แถบบ้านไม่รู้หรอก พอใครบอกว่า ไปทำงานที่เมืองนอก มันดู โก้หรู มันดูดี ป้าข้างบ้านก็มาคุยกับแม่เราใหญ่เลย เพราะเราก็มาทำงานเหมือนกัน คือเราได้ตั๋วเครื่องบินกลับไทยปีละ 2 ครั้ง  แก ก็คงคิดว่าเหมือนกัน  แก อยากไปถึงขนาด จ้างญาติ ให้มาช่วยพ่อขายก๋วยเตี๋ยวเลยนะ เพราะว่าแม่แกเสียเมื่อปีที่แล้ว (แม่เสียปีที่แล้ว อีกปี ลูกก็ไปอเมริกา) พ่อ ก็อายุเยอะแล้ว เกินเจ็ดสิบแล้ว ก็กลายเป็นว่า แก ก็ทิ้งให้พ่อ อยู่บ้านกับญาติคนที่มาช่วย สองคน (เป็นร้านเล็ก ๆ จริงๆ  ขายกัน 2-3 คน) แต่ตัวแก ไปทำงานร้านอาหารที่อเมริกา ส่งเงินมาให้ทางบ้าน นั่นแหละ เล่าให้ฟัง จากคุณ : Freedom of Life เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 21:57:44

ความคิดเห็นที่ 10   อยากจะให้ give คุณ กริชนาคราช กับคุณ Freedom of Life จัง จขกท ผมแวะไปดูกระทู้ก่อนหน้าของจขกทแล้วนะ ขอบคุณในความตั้งใจดีครับ จากคุณ : Ter เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 23:40:21 A:82.178.154.126 X: TicketID:182506

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นความตั้งใจดีของ จขกท แต่ก็นะ ส่วนใหญ่ก็มาห้องรวมค่ะ give หมดซะละสิ้นเดือน อยากให้ give หลายๆท่านในนี้เลย ตอบได้ถูกใจมากๆ จากคุณ : หญิงป้า เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 52 21:12:26