ความคิดเห็นที่ 1 มันขึ้นอยู่กับเป้าหมายของแต่ละคนมั๊งคะ คงตอบแทนกันไม่ได้ บางทียังคิดว่าเราจะไปเสียดายแทนเค้าทำไม ในเมื่อตัวเค้ายังไม่เสียดายเลย จากคุณ : Candy Wrapper เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 00:43:24

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่เคยเสียดายเลยค่ะ แต่กลับเสียดายที่เรียนจบแล้วไม่กลับเมืองไทย จากคุณ : ศรีธนา เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 00:48:04

ความคิดเห็นที่ 3   อืม ที่จขกท บอกๆมาว่า อยู่เมืองนอกได้ทำอาหารเป็น เป็นเด็กเสริฟ ไรเงี้ยเนี่ย อยู่เมืองไทยก็ทำได้นะถ้าเราจะทำอะ แบบลูกเจ้าของยาคู ที่ไปเป็นสาวยาคู หรือลูกอดีตนายกที่ไปทำแมค ทำอาหารยิ่งแล้วใหญ่ อยู่บ้านให้แม่สอนก็ได้ แล้วอยู่เมืองไทยก็รู้บุญคุณพ่อแม่ได้เหมือนกันอะ เหตุผลมันเลยฟังดูติ๊งต๊องไปซะหน่อย คือเราว่าคนที่บอกว่าไปเมืองนอกแล้วช่วยตัวเองเป็นนี่ มันไม่ใข่อะ ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ไปเมืองนอก แต่ประเด็นมันอยู่ที่ตัวเค้าเองต่างหากที่ตอนอยู่ไทยทำอะไรเองไม่เป็น เราเห็นบางคนเรียนเมืองไทยแต่รับผิดชอบเรื่องทุกอย่างในบ้านตั้งแต่อยู่ ป.ตรีก็มีเยอะแยะ เพื่อนเราคนนึงนี่รับผิดชอบเรื่องญาติๆด้วย ญาติทะเลาะกันก็ต้องมาหาเพื่อนเรา เราว่าที่ได้จากไปเรียนเมืองนอกคือได้เปิดโลกกว้างนอกประเทศ เรียนรู้วัฒนธรรม ภาษา ความคิดของคนต่างชาติ ระบบการศึกษาเค้าก็ดีกว่าของเราด้วย ส่วนเรื่องคอนเนคชั่นนี่ เราว่าบางยูที่เมืองนอกได้คอนเนคชชั่นเยอะกว่าเมืองไทยอีกอะ เพราะเมืองนอกถ้าสนิทคือสนิทเลยไง คนไทยมีเป็นกลุ่มเล็กๆรู้จักกันหมด แต่ถ้าเรียนเมืองไทยอาจรู้จักกันแค่ผิวเผิน ไม่ได้สนิทจริงใจอะไร จากคุณ : ยิ้ม เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 00:53:40 A:124.122.65.66 X: TicketID:178919

ความคิดเห็นที่ 4 ก็แล้วแต่คนจะคิด คนเขาคิดอย่างนั้นก็ไปว่าไรเขาไม่ได้ แต่ผมไม่เสียใจที่ไปเรียนนอก มีโอกาสก็ไปอีก แต่ * ผมทำอาหารเป็นอยู่แล้วครับ ไปอยู่โน่นทำน้อยลงเพราะขี้เกียจล้าง อยู่เมืองไทยมีคนเตรียม + ล้างให้หมด * ไม่ได้ทำงานด้านบริการ แต่มีงานด้านวิชาการทำ ทำเพราะอยากได้ประสบการณ์ * บุญคุณไปไม่ไปผมว่าไม่แตกต่างสำหรับผมครับ ปล. ความคิดเห็นส่วนตัวล้วนๆ จากคุณ : หนุ่มไฮโซ เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 00:57:22

ความคิดเห็นที่ 5   ไม่เคยเสียดายเลยค่ะ ฝันกลายเป็นจริง เพราะเคยหวังว่าอยากจะเรียนยูที่ต้องการตั้งแต่เรียนปตรีแล้ว ในที่สุดก็ทำได้ ใช้เงินตัวเองด้วย ทำให้พ่อแม่ภูมิใจ แล้วก็ภูมิใจตัวเองที่สูดเลย เพราะตอนเรียนตั้งหน้าตั้งตาเรียนลุกเดียวให้จบไวๆ วันๆก็นั่งแต่ในห้องสมุด ทุกวันนี้ยังคิดถึงห้องสมุดอยู่เลย ก็เลยไม่เคยนึกเสียดายเลยค่ะ ^^ วันที่รับปริญญารู้สึกตื้นตันใจมากเพราะว่าเรารอมานาน ไม่คิดว่าสิ่งที่หวังจะเป็นจริง น้องๆ เพื่อนๆ คนไหนมีความฝัน ก็รีบๆทำนะคะ จากคุณ : indulge corner เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 01:26:30

ความคิดเห็นที่ 6   ถึง 1-2 ปี ที่เราเสียไป แต่เราได้ประสบการณ์ชีวิต เราเห็นคุณค่าทุกเวลาของชีวิต - มันจริงและไม่จริง คนเราไม่รู้หรอกว่า ชีวิตจะผ่านไปเจออะไรบ้าง ทุกอย่างมีสองด้าน ประสบการณ์เหมือนกัน มันก็มีทั้งดีและไม่ดี 1-2 ปี เปลี่ยนจากเด็กทำเป็นแต่ มาม่า กับ ไข่ทอด กลายเป็นแม่ครัวมือเอกประจำแชร์เฮ้าส - อันนี้ท่าจะยาก เพราะไปเรียนกับทำงานแค่ปีสองปี เค้าไม่ให้เป็นเซฟทำอาหารหรอก เด็กไทยอย่างดีก็เสริฟ 1-2 ปี เปลี่ยนจากพนักงานออฟฟิส กลายเป็นเด็กเสิร์ฟที่ต้องทนอยู๋หน้าเตา (อยู่เมืองไทยสมัคร P/T ยังไม่เคย) - คนไทยคิดว่างานประเภทนี้ เป็นงานที่ทำแล้วหน้าอาย เวลามีคนพูดว่า ไปทำงานเสริฟอาหารนะ ทนอยู่หน้าเรา อะไรแบบนี้ฟังแล้วเลยรู้สึกเหมือนตกระกำลำบาก บางคนเค้าก็ทนลำบากกาย แต่สบายใจ ดีกว่าทนลำบากใจ แต่สบายกาย 1-2 ปี ทำให้รู้ บุญคุณของ พ่อ แม่ ว่า เค้าเสียสละเพื่อเราขนาดไหน - เราไม่ชอบคำๆนี้ เพราะว่าถ้าตัดสินใจไปเรียนเมืองนอกแล้วลำบากคนข้างหลัง ไม่มีอันจะกินขนาดนั้น ก็อย่าไปเลย ไปให้ลำบากคนอื่นๆเปล่าๆ แล้วอีกอย่างคือ การะจะสำนึกบุญคุณพ่อแม่นั้น ไม่จำเป็นต้องมาเมืองนอก คนเราจะสำนึกหรือคิดอะไรได้ แม้ว่าอยู่ในป่าหิมพานก็สามารถคิดออกได้ ไม่ียากเย็น ทุกอย่างมันควรจะอยู่ในจิตใต้สำนึกอยู่แล้ว ----------- สำหรับเรา เรา เสียดาย ที่เรามาเรียนเมืองนอก เสียดายอยู่สองอย่าง 1. เสียดายที่ลาออกมาจากที่ทำงานเพื่อมาเรียนต่อ ชีวิตเหมือนเริ่มใหม่จริงๆ การศึกษานะ ก็เหมือนการลงทุนอื่นๆ คิดให้ดีๆ ยิ่งเศษรฐกิจตอนนี้ด้วยแล้ว ทั่วโลก... ไม่ว่าเรียนจบแล้วจะตัดสินใจอยู่ต่อทำงานเมืองนอกหรือกลับไทย ก็หางานยากทั้งนั้น 2. เสียดายที่เรียนจบแล้วไม่ได้กลับไทย ชีวิตที่เมืองนอกนี่ต่างจากชีวิตที่ไทย คิดถึงเมืองไทย จากคุณ : ... เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 02:05:26 A:66.91.83.102 X: TicketID:200571

ความคิดเห็นที่ 7 คิดว่ามันไม่ได้อะไร มันก้อคงไม่ได้ตามที่คิด แต่เมื่อคิดว่าอยากทำอะไร แล้วได้ทำตามที่คิด ก้อคงไม่ต้องมานั่งเสียดายเวลา หรือเสียดายโอกาสอะไรในชีวิตไป จากคุณ : amorous เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 04:22:14

ความคิดเห็นที่ 8 เรื่องที่ไม่เสียดาย: - ได้ประสบการณ์หลายๆอย่างที่ไม่ได้ในเมืองไทย - ช่วยเหลือตัวเองได้มากขี้น ไม่มีใครมาทำนู่นทำนี่ให้ - รู้จักการตรงต่อเวลา รับผิดชอบ และเรียนรู้การทำงานร่วมกับผู้อื่น - เปิดหูเปิดตา ... เราเรียนด้านศิลปะ การออกแบบ การสื่อสาร การที่มาเรียนต่อ ฝึกงาน ทำงานที่ต่างประเทศทำให้เห็นและเรียนรู้อะไรมากขึ่น จากหลายๆมุม - ได้พัฒนาภาษา และกล้าแสดงออกด้านความคิดเห็นมากขึ้น - เห็นความแตกต่างทางสังคมและสิ่งแวดล้อม โดยการสัมผัสด้วยตัวเอง ไม่ใช่แค่เดินเที่ยวมองๆแล้วผ่านไป ความรู้สึกที่รู้สึกดีๆ ที่ได้ - ยังรักครอบครัว และตระหนักถึงบุญคุณพ่อแม่ไม่เปลี่ยนแปลง - รักอาหารไทยมากกว่าเดิม - รักความงดงามของศิลปะไทยเยอะขึ้นมากๆ - รักภาษาไทย และอยากใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องมากกว่าตอนอยู่เมืองไทยเสียอีก เสียดาย - เสียดายที่เวลาพักร้อนน้อยเหลือเกิน กลับไปเยี่ยมเมืองไทยนานๆบ่อยๆไม่ได้ - เสียดายที่เวลาอยู่กับครอบครัวน้อยกว่าตอนอยู่เมืองไทย - มีสองครั้งที่เศร้าใจ และเสียดายจนอยากกลับเมืองไทย ครั้งแรกคือตอนสูญเสียป้าพี่เลี้ยงที่ดูแลเรามาตั้งแต่เกิด แต่เราก็ไม่ได้อยู่ตอนเค้าสิ้นใจและก็กลับไปไม่ได้เพราะมันกะทันหันจริงๆ - ครั้งที่สองคือสูญเสียเจ้าหมาที่บ้าน เจ้าหมาน้อยหลับไปตอนอายุ 12 ขวบ เราก็ไม่ได้อยู่ที่บ้านกับเค้า เรียนรู้ - จากการสูญเสียที่ผ่านมา ทำให้เรารู้ว่าการบอกรักและทำดีต่อกันไว้ เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่จะทำให้คนที่เรารักได้ ไม่ว่าจะอยู่ใกล้หรือไกล จากคุณ : junnn เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 04:51:05

ความคิดเห็นที่ 9   เสียดายที่เรียนแล้วกลับเมืองไทย จากคุณ : The Queenslander เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 07:03:20

ความคิดเห็นที่ 10   จขกท. อย่างว่าคนเราเกิดมามีโอกาสและประสบการณ์ไม่เหมือนกัน จุดที่คุณอยู่อาจมีหลายอย่างที่คนอื่นไม่พบเจอ หรือเรื่องที่คนอื่นเจอคุณอาจจะผ่านมานานนักแล้วก็ได้ แต่เป็นเรื่องดีค่ะที่อย่างน้อยทำให้คุณเรียนรู้ถึงความกตัญญูรู้คุณพ่อแม่ เด็กบางคนเรียนอยู่ไทยสบายทุกอย่างมีคนทำให้ ยังจัดการชีวิตไม่เป็นเลยค่ะว่าจะเอายังไงกะอนาคต คิดได้ขนาดนี้ถือว่าดีมาก พูดก็พูดเถอะไปเรียนเมืองนอกบางคนยังไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ ถลุงเอาถลุงเข้า บางทีมีเรื่องกันขึ้นโรงขึ้นศาล เดือดร้อนพ่อแม่ไปอีก สำหรับเราเสียเวลาไป คิดว่าคุ้มค่าสำหรับการเปิดโลกทัศน์ เรียนรู้ภาษา และได้ศึกษาสาขาวิชาและสถานที่ที่ตัวเองสนใจมานาน แต่เพราะถ้าอยู่เมืองไทยอาจจะมีปัญหาเรื่องจบมาแล้วไม่มีงานทำรอรับอยู่แหงมๆกับสาขานี้ ตอนนี้ก็พยายามให้ชีวิตคุ้มกับที่เสียไป แต่เชื่อว่าถึงจะเสียอะไรไป แน่นอนคนเราต้องได้อะไรกลับมาบ้าง อย่างน้อยก็คำว่าประสบการณ์นี้แหละค่ะ อยู่ติดตัวแล้วสอนเราได้ดี จากคุณ : Kaetzchen เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 07:20:53

ความคิดเห็นที่ 11 ก่อนจะตัดสินใจอะไร ก็คิดมาอย่างถี่ถ้วนแล้ว เพราะฉะนั้น ไม่ว่าจะเจออะไร เป็นอย่างที่คิดหรือไม่ ก็ไม่เสียดายค่ะ ให้ย้อนกลับไปตัดสินใจใหม่ได้ ก็คงเลือกทางเดิมอยู่ดี จากคุณ : LittleCancer เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 08:21:22

ความคิดเห็นที่ 12 ผ่านไปแล้ว ไม่เก็บมาคิดครับ เสียดายเวลาปัจจุบัน จากคุณ : goodnightcry เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 09:33:19

ความคิดเห็นที่ 13 ถ้าตั้งใจไปเรียนจริงๆ ไปศึกษาหาความรู้ (ทั้งในห้องเรียนและนอกห้องเรียน) ไม่มีทางเสียเปล่าแน่นอนครับ แต่ถ้าไปเพราะต้องการหนีจากอะไรบางอย่าง หรือ ไปเพื่อสนุกไปวันๆ อันนี้แค่คิดก็เสียเวลาแล้ว จากคุณ : praphrut608 เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 10:38:35

ความคิดเห็นที่ 14   ไม่เสียดายเลยค่ะกับเวลาที่เสียไป เพราะสิ่งที่ได้มาคือความรับผิดชอบ ต่อตนเองและผู้อื่น และที่สำคัญคือประสบการณ์ชีวิตที่คงหาไม่ได้ถ้าอยู่เมืองไทย แต่ก็กลับบ้านค่ะ ตอนนี้กำลังหางานทำอยู่ เพื่อนๆที่จบป.ตรีพร้อมกัน ทำงานกันไปหมดแล้ว ถ้าเลือกได้ ก็ขอเลือกไปเรียนต่อเมืองนอกเช่นเดิม จากคุณ : พร. (pormaii) เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 11:04:25

ความคิดเห็นที่ 15 ทำไมต้องเริ่มต้นครับ บางทีคนจบนอกเริ่มต้นเท่ากับคนทำงาน เป็นสิบปีก็มีนะครับ จากคุณ : ฮักเมาน้องหล้า เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 11:30:41

ความคิดเห็นที่ 16 คนที่คิดแบบนั้น เป็นคนที่กลัวสิ่งใหม่ ๆ และก็ไม่ค่อยชอบการเปลี่ยนแปลงค่ะ  ไม่ได้หมายความว่าไม่ดีนะ  แต่ก็นั่นแหละค่ะ กลัวไปหมดทุกอย่างเขาก็เลยมีเหตุผลประมาณนั้น ที่เสียดายคือมีเวลาอยู่กับพ่อแม่น้อย เท่านั้นเองแหละค่ะ จากคุณ : Freedom of Life เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 13:25:37

ความคิดเห็นที่ 17   สิ่งที่จขกทโพสต์เป็นเรื่องเฉพาะตัวหลายอย่างนะ บางเรื่องนี้ไปพูดกับหลายๆคนเขาจะงงๆว่ามันสำคัญมากเหรอ อย่างเช่น - การทำอาหารด้วยตัวเอง - การทำงานเสริฟ - การใช้เงินทุกบาทอย่างคุ้มค่าทุกสตางค์ (หรือที่เรียกว่ากระเหม็ดกระแหม่) - เป็นผู้ใหญ่ขึ้น ช่วยตัวเองมากขึ้น ฯลฯ ไม่ใช่ไม่ดี เป็นเรื่องดีด้วยซ้ำ แต่เรื่องแบบนี้ คนที่อยู่เมืองไทยจำนวนมากมาย ทำกันอยู่แล้ว เลยสงสัยว่าทำไมมันจึงถูกกล่าวถึงทุกครั้งสำหรับคนไปเรียนเมืองนอก??? ถ้าจะทำให้ขุ่นเคืองบ้างก็ขออภัย ผมไม่เคยเรียนเมืองนอกเลยสงสัยเท่านั้นเองครับ กลับมาที่กระทู้ดีกว่า 1-2 ปีไม่ได้เป็นเวลาที่เสียไปมากมายครับ ถ้ามีกำลังพอไปเรียนได้ก็ควรสนับสนุนมากกว่า สำหรับคนที่บอกว่าเรียนในไทยก็ได้นั่นก็มีเหตุผลอยู่ จากอิทธิพลของ globalisation เพราะหลายๆมหาวิทยาลัยจับมือกับต่างประเทศมีหลักสูตรที่จบแล้วรับ 2 ปริญญา (เรียนไทยหนึ่งปี ตปทหนึ่งปี) อาจารย์ผู้สอนรุ่นใหม่ที่จบตปทไฟแรง มีผลงานตีพิมพ์ก็มี แล้วเรื่องคอนเนคชั่นก็น่าสนใจสำหรับคนที่คิดทำมาหากินในไทย (เช่นเดียวกันจะเห็นเด็กไทยรุ่นให่ภาษาอังกฤษดีขึนเรื่อยๆ) จากคุณ : Ter เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:29:56 A:85.154.15.171 X: TicketID:182506

ความคิดเห็นที่ 18   หมดเงินเป็นล้านเพื่อไปเรียนเมืองนอกแค่แป๊บเดียวเนี้ยนะ ได้อะไรกลับมาบ้างหล่ะ..... เป็นคำถามที่จี๊ดใจมากเลยเวลามีคนถามคำถามนี้ เมื่อก่อน เราจะคิดว่า คนที่กักตัวเองอยู่ในกรง ไม่เคยกล้าจะโผล่ออกไปข้างนอกเท่านั้นแหล่ะ ที่คิดแบบนี้ .... แต่ตอนนี้ ก็พอเข้าใจว่า คอนเซ็ปชีวิตของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน เราไปเรียนอังกฤษแค่ปีกว่าๆ (หลักสูตรแค่ปีเดียว)  ถามว่าทำไมต้องถ่อไปไกลถึงโน้น ทั้งๆที่ก็ไม่ได้เป็นคนรวย ก็ตอบว่า ถ้าเราต้องการแค่ใบปริญญา เราก็เรียนเมืองไทยก็ได้ แต่พอดีว่าเราอยากรู้ว่าโลกใบนี้มันกว้างซักแค่ไหน และอยากรู้ว่า จะแมนเนจตัวเองได้รอดมั้ย แค่ใบปริญญาสำหรับเรา มันแค่กำไร ผลพลอยได้ในความพยายามเฉยๆ และเราก็เลือกไปลอนดอน เพราะเราไม่รู้จักใครเลยที่นั้น (เพื่อนๆเรียนเมกากันหมด) ผ่านเรื่องต่างๆมากมาย ได้ฝึกสะกดอารมณ์ตัวเองไม่ให้วีนอย่างที่เคยชอบวีน สามารถยอมก้มหัวให้กับคนที่เราเกลียดขี้หน้าได้ จากอารมณ์เหงาก็กลายเป็นเอ็นจอยกับการอยู่คนเดียว หวิดโดนขมขื่น(อันนี้น่ากลัวมาก แต่ไม่โดนนะ หนีรอดมาได้อย่างหวุดหวิด) เรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตกับคนร้อยพ่อพันแม่ จัดลำดับให้ชีวิตตัวเองได้ว่าจะทำอะไรและยังไง ถึงจะเก็บอารมณ์ได้มากขึ้น แต่ข้อเสียก็มีเหมือนกัน เพราะมันทำให้เราเป็นคนมีอีโก้มากขึ้น เชื่อเสมอว่าทุกอย่างถ้าจะทำก็ทำได้ ซึ่งจิงๆคงไม่ใช่แบบนั้นร้อยเปอร์เซนส์ เพราะมีปัจจัยอื่นๆที่เราเองก็ควบคุมไม่ได้ ประสบการณ์แบบนี้ ซื้อไม่ได้ด้วยเงิน บางอย่าง มีค่ามากกว่าจะใช้เงินซื้อนะ จากคุณ : newaey (newaey) เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 53 16:34:09

ความคิดเห็นที่ 19   เก็บประสบการณ์กับความรู้ในโลกกว้างมามากมายแต่น่าเสียดายมาก ที่ต้องกลับมารับราชการ อยู่ในบรรยากาศที่โดนดองเก็บมือเก็บไม้ หมดสิทธิ์แสดงความสามารถเพราะเพื่อนร่วมงานกลัวเกินหน้า ปีหนึ่งผ่านไปไม่มีโอกาสใช้ความรู้ที่เรียนมาเลย แต่ต้องทนทำงานที่เราขาดทักษะเพื่อสนองอีโก้เจ้านาย อ้อ อย่าเข้าใจว่ารับทุนนะใช้เงินเก็บส่วนตัวและตั้งใจจะลาออกแต่ดันได้รับข้อเสนอให้ลาเรียน สรุปคือเวลาสองปีไม่มีอะไรต้องเสียดาย เพราะสิ่งที่ได้มานั้นคุ้มยิ่งกว่าคุ้ม จากคุณ : บ่นตามเคย เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 21:50:42 A:58.64.86.39 X: TicketID:159141

ความคิดเห็นที่ 20 สำหรับตัวผมไม่เคยเสียดายครับ เพราะผมไม่ได้ไปแค่เรียนอย่างเดียว ผมว่าผมใช้ชีวิตคุ้มสำหรับเวลาสองปีในอังกฤษ เพราะ - ได้ใช้ชีวิตที่ไม่มีกรอบ ต้องรับผิดชอบตัวเองทุกอย่าง ทำดี ทำไม่ดี ไม่มีใครช่วย มีปัญหาก็ต้องดิ้นรนแก้ไขด้วยตนเอง บางครั้งถึงทางตันถูกฝรั่งเอาเปรียบก็ต้องฮึดสู้กับฝรั่งไม่ยอมแพ้ ไม่ยอมรับชะตากรรมว่าเราเป็นกะเหรี่ยงเมืองนอก เพราะไม่มีญาติพี่น้องให้พึ่งพิงเลยในเมืองนอกทำให้แกร่งขึ้นครับ - ได้รู้จักค่าของเงินมากขึ้น เพราะทำงานหาเงินเองทั้งค่าที่พัก ค่าอาหาร ค่าเดินทาง ตั๋วเครื่องบินกลับไทย พอเรียนจบแล้วคิดจะอยู่ต่อก็ไม่ขอตังจากทางบ้านอีกแม้แต่สลึงเดียว ดิ้นรนเอง หมุนเงินเอง ถ้าเงินช๊อตก็ต้องหาทางรอดเอง ไม่บอกทางบ้าน แล้วก็รอดมาได้ ภูมิใจครับ - ได้เที่ยวรอบยุโรป ไม่ทั่วก็จริงแต่ก็ไม่น้อย ประมาณ 10 กว่าประเทศ ใช้เวลาบินไปเที่ยวยุโรปรวมๆ ก็ประมาณ 3-4 เดือนได้ เวลาไปเที่ยวก็ไปที่แปลกๆ เห็นอะไรแปลกๆ ที่ทัวร์เมืองไทยไม่พาไป เที่ยวด้วยแผนที่หนึ่งแผ่นกับรถเมล์สาธาณะเข้าไปในเมืองเล็กๆ ต่างๆ ทั้งๆ ที่พูดภาษาเค้าไม่ได้เลย เหมือนประมาณฝรั่งนั่งรถสองแถวไปเที่ยวชนบทไรแบบเนี้ย สิ่งนี้ทำให้เรามีความกล้า มั่นใจมากขึ้น ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ ถ้าอยากทำอย่างจริงๆ - ได้เปิดโลกทัศน์ แลกเปลี่ยนระบบความคิด วิธีการคิดกับเพื่อนต่างชาติ เพราะคนต่างชาติมีแนวคิด การมองโลกที่แตกต่างไปจากไทย ทำให้เราได้ไอเดียอะไรแปลกๆ ใหม่ๆ กลายเป็นคนที่ยอมรับความแตกต่างไม่ต่อต้าน ทำยังไงให้อยู่กันได้อย่างมีความสุข พูดอย่างสรุปก็คือสิ่งที่ได้รับเป็นประสบการณ์ที่คนไทยอีกหลายๆ คนไม่มีโอกาสได้รับ เพราะผมได้รับในฐานะคนที่ไปใช้ชีวิตที่เมืองนอกจริงๆ ไม่ใช่ไปแบบนักท่องเที่ยว เป็นประสบการณ์ ความทรงจำที่มีเงินเท่าไหร่ก็ซื้อไม่ได้ ถ้าไม่ไปลองด้วยตัวเองครับ แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 22:08:58 แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 53 22:03:30 จากคุณ : เกี๊ยวหมี่แห้ง เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 53 22:01:11

ความคิดเห็นที่ 21 ไม่รู้สิ ผมว่ามาเมืองนอกก้อได้อะไรหลายๆอย่างเน้อ อย่างน้อยผมมาก้อได้ภาษามากขึ้น เรียนรู้เรื่อง "คน"มากขึ้น มีทั้งดีและไม่ดี เลือกคบเอาครับ ส่วนเรื่องทำอาหารนี่ ผมถือว่าโชคดีมากๆ ได้มีโอกาสฝึกฝนทำซูชิกับเชฟที่มีประสบการณ์กว่า20ปี จนได้ทำซูชิเชฟกับร้านอาหารใหญ่ใจกลางเมือง ซึ่งถือเป็นความรู้และประสบการณ์ชีวิตที่ดีมากๆเลยครับสำหรับผม ดีใจครับ ไม่เคยเสียดายเวลาเลย จากคุณ : mangsabnarak เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 13:02:18

ความคิดเห็นที่ 22 ไม่ได้เรียนต่อ แต่อยู่ต่างประเทศตอบได้ไหมคะ สำหรับเรา เสียเวลาหรือไม่ขึ้นอยู่มุมมองทัศนคติของแต่ละคน และพื้นฐานค่ะ แต่เชื่อว่าน้อยคนจะบอกว่าเสียดายเวลานะ เสียดาย อย่างนึงที่เคยเจอสมัยทำงานที่เมืองไทย คือเวลา คนจบนอกบางคนมาชอบทำเหมือนตัวเองเหนือคนอื่น และ ลืมว่าตอนอยู่ ตปท นั้นมันก็ไม่ได้สุขสบายเลยเสียเมื่อไร อย่าลืมประสบการณ์ตอนอยู่นอก ว่า ค่าของคนเท่าเทียมกันค่ะ (ไม่ใช่ทุกคน แค่ยกตัวอย่างนะ) ส่วนเรื่องเป็นเด็กเสริฟ พี่ก็เคยเป็นค่ะ ทั้งที่ตัวเองก็มีงานประจำที่ดีอยู่แล้วตอนอยู่เมืองไทย หลังเลิกงานไปทำทุกวัน เพราะบ้าค่ะ ไม่ชอบอยู่เฉย อยากสัมผัสคนที่เค้าทำงานด้านนี้ สนุกสนาน ได้ประสบการณ์ (Bar & restaurant italian) ได้เพื่อน และได้ใช้ภาษาทุกวัน ไม่อายที่จะบอกใครว่า ฉันไปเป็นเด็กเสริฟค่ะ และการตัดสินใจมา ตปท เพราะการอิ่มตัว และ ต้องการประสบการณ์ชีวิตเหมือนหลายๆท่านที่ตอบ ดีค่ะ ถึงจะต้องเจออุปสรรคบ้าง แต่เป็นคนตัดสินใจแล้ว จะต้องทำให้ถึงที่สุดก่อน (แต่ไม่ได้คาดหวังมากกก เพราะการคาดหวังทำให้เจ็บปวด ฮ่าๆๆ let it be ดีกว่า) อีกอย่างที่เสียดายนะ คือเวลาที่ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่พี่น้องเนี่ยล่ะ อยู่ที่ไหนก็ไม่สุขใจเหมือนบ้านเรา.... จากคุณ : audray เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 03:51:55

ความคิดเห็นที่ 23 สำหรับเรา ตอนนี้ใกล้กลับไทยแล้ว สองปีกว่าที่อยู่ที่นี่มา เหมือนไม่ได้อะไรเลย วันๆ เรียนก้อน้อย ไม่ได้ความรู้อะไรมากมาย เคยคิดว่าเรียนที่ไทยน่าจะได้ความรู้กว่าที่นี่ ทำงานก้อจ็อปเดียว แต่เงินต้องใช้ทุกวัน ค่าครองชีพสูง น่าเบื่อ ไปไหนก้อไม่ได้ไปอย่างที่เราอยากไป แต่อยู่ที่นี่ก้อมีข้อดีว่า รู้แล้วว่าข้อเสียของตัวเอง มันช่างเลวร้ายแค่ไหน ทำให้ครอบครัวไม่เป็นครอบครัวในทุกวันนี้ ไม่เสียดายเวลา คิดแล้วว่าคุ้ม รู้แล้วว่าคนในครอบครัวสำคัญกับเราแค่ไหน ถ้ากลับไปเราจะได้ครอบครัวที่อบอุ่นของเราคืนมา จากการที่เรารู้ตัวเองแล้วในวันนี้ อะไรๆก้อไม่สายแน่นอน จากคุณ : PauLa KongKa! เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 07:19:36