PANTIP.COM : H8853343 การสละสัญชาติไทย เมื่อได้ถือสัญชาติประเทศอื่น [ชีวิตในต่างแดน]

ความคิดเห็นที่ 22

ได้อ่านความเห็นต่างๆ ในกระทู้นี้แล้ว เห็นว่ามีประโยชน์มาก ทั้งๆที่เคยได้ให้ความเห็นในห้องไกลบ้านแห่งนี้ ในเรื่องคนหลายสัญชาติ มาแล้วไม่ต่ำกว่า 6 - 7 ครั้งในระยะ 5 - 6 ปีมานี้

และเนื่องจากกฎหมายสัญชาติ พ.ศ. 2508 เป็นกฎหมายสั้นๆ มีอยู่เพียงแค่ 3 หมวด 24 มาตรา เท่านั้น แต่มีรายละเอียดซ่อนลึกอยู่มาก จึงทำให้ผู้ที่สนใจปัญหากฎหมายสัญชาติไม่ว่าในห้องเรียนกฎหมาย หรือนอกห้องเรียน ต่างมีความสงสัยและไม่แน่ใจในหลายๆประการ

ดังนั้น เพื่อประโยชน์แก่ท่านที่ต้องการความรู้เกี่ยวกับเรื่องสัญชาติทั้งหลาย จึงขออนุญาตอธิบายบางสาระของกฎหมายสัญชาติของไทยฉบับนี้ เพิ่มเติมเพื่อความกระจ่างชัด ดังต่อไปนี้

1. ตามมาตรา 22 บัญญัติว่า " ผู้มีสัญชาติไทย และได้แปลงสัญชาติเป็นคนต่างด้าว หรือสละสัญชาติไทย หรือถูกถอนสัญชาติไทย ย่อมเสียสัญชาติไทย "

ให้สังเกตุคำว่า " ย่อมเสีย " ในกฎหมายมาตรานี้ ซึ่งเป็นคำอธิบายการเสียสัญชาติไทย ตามทฤษฎี เท่านั้น หาใช่เป็นการบังคับกำหนดให้ต้องเสียสัญชาติไม่ ท่านเห็นความหมายที่แตกต่างของคำว่า " ย่อมเสีย " กับ " ต้องเสีย " ไหม ??? ดังนั้น เมื่อกฎหมายเขียนอธิบายมาอย่างนี้ ก็แปลความได้ว่า (ตัวอย่าง) การที่คนสัญชาติไทยได้แปลงสัญชาติเป็นอเมริกัน ทำให้คนไทยผู้นั้นเสียสัญชาติไทยไป ก็เสียแต่ในทางทฤษฎี เท่านั้น หาได้มีมีผลในทางปฎิบัติไม่ หรือก็คือไม่มีผลในความเป็นจริงตามกฎหมาย

หรือจะพูดภาษาที่เข้าใจได้ง่ายๆ ว่า คนไทยที่ได้แปลงสัญชาติไปเป็นคนต่างด้าว ก็มีผลของการเสียสัญชาติเพียงแต่แค่ในกระดาษ เท่านั้น เพราะในทางเป็นจริง หรือในทางกฎหมาย คนไทยผู้นั้นยังคงเป็นคนไทยสมบูรณ์ 100 % แม้ว่าเขาจะไปมีอีก 10 สัญชาติก็ตาม

2. แต่หากประสงค์ให้การเสียสัญชาติไทยของคนไทยที่ได้แปลงสัญชาติเป็นอื่น ตามบทบัญญัติ มาตรา 22 ให้มีผลทางกฎหมายอย่างแท้จริง ก็ต้องไปดู มาตรา 5 ของกฎหมายฉบับนี้ประกอบ

มาตรา 5 บัญญัติความสำคัญว่า " ........ฯลฯ...........การเสียสัญชาติไทยตามหมวด 2 (หมายรวมถึงมาตรา 22 ) หรือ .............ฯลฯ........................ให้มีผลต่อเมื่อได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษา และให้มีผลเฉพาะตัว "

อ่านมาตรานี้แล้วจะเข้าใจได้ชัดเจนว่า คนไทยผู้ใดที่ได้แปลงชาติไปเป็นอื่นแล้ว นั้น ในความเป็นจริงทางกฎหมาย ถือว่ายังมิได้มีผลให้เขาต้องเสียสัญชาติไทยไปโดยอัตโนมัติตามที่มาตรา 22 ว่าไว้ แต่หากได้มีการประกาศในราชกิจจานุเบกษาให้เขาผู้นั้นเป็นบุคคลเสียสัญชาติไทยเมื่อใด ผล แห่งการเสียสัญชาติตาม ม. 22 จึงจะสมบูรณ์

อธิบายต่อ

การที่ราชกิจจานุเบกษาจะประกาศรายชื่อผู้ใดให้เป็นบุคคลเสียสัญชาติไทยนั้น ถือเป็นเรื่องใหญ่โตมาก มาก จะเกิดมีขึ้นได้ 2 ทางเท่านั้น คือ

1. เจ้าตัวขอสละสัญชาติไทยเองด้วยความสมัครใจ จากนั้นมหาดไทยจึงเอาชื่อเขาไปประกาศในราชกิจจานุเบกษา ( ตามที่คุณ genf อธิบายไว้ในความเห็นที่ 1 ) หรือ

2. รัฐบาลไทยเอาชื่อเขาไปประกาศเอง

เรื่องนี้ เท่าที่มีปรากฎมาในประวัติศาสตร์กฎหมายสัญชาติไทย การเสียสัญชาติไทยกระทั่งมีประกาศในราชกิจจานุเบกษา ตาม ม.5 เกิดจากบุคคลไทยผู้นั้นแสดงความจำนงขอสละสัญชาติไทยด้วยความสมัครใจเอง ทั้งนั้น

ยังไม่เคยมีปรากฎว่ารัฐบาลไทยเอาชื่อคนไทยโดยกำเนิดไปประกาศให้เสียสัญชาติไทยในราชกิจจานุเบกษาโดยเจ้าตัวไม่ยินยอม

ยังไม่เคยมีซักราย จริงๆ ( ยกเว้นคนไทยที่แปลงมาจากชาติอื่น อาจโดนถอนสัญชาติไทยได้ หากทำความผิดบางประการ )

ท่านเห็นไหมว่า เรื่อง " การเสียสัญชาติ " ของคนไทยไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เหมือนกับ " การเสียสมาชิกภาพ " ของสมาคมใด สมาคมหนึ่ง

3. ใคร่ขอเรียนย้ำอีกครั้งหนึ่ง ว่า ประเทศไทยยังไม่มีกฎหมายมาตราใดใน พ.ร.บ.สัญชาติ พ.ศ.2508 ซึ่งมีอยู่ทั้งหมด 24 มาตรา แก้ไขมาแล้ว 4 ครั้ง บัญญัติ " ห้าม " คนไทยมีหลายสัญชาติ

หรือแม้กระทั่งกฎหมายรัฐธรรมนูญ ซึ่งเป็นกฎหมายสูงสุดของประเทศไทย ทุกฉบับที่เคยมีมา ก็ไม่เคยมีหมวดไหน มาตราใด บัญญัติให้มีความหมายว่า " ห้าม " คนสัญชาติไทยมีหลายสัญชาติในขณะเดียวกัน

สุดท้าย มีข้อสังเกตุ ดังนี้

*** ในภาษากฎหมาย ใช้คำว่า " ไม่มีกฎหมายไม่ห้าม " ก็มิได้หมายความว่า " กฎหมายอนุญาต " ***

เพียงแต่ถือว่า ก็ในเมื่อไม่มีกฎหมายห้าม ก็สามารถกระทำได้โดยไม่ผิดกฎหมาย เท่านั้นเอง ( กรณี " สัญชาติ " ก็คือ เรื่องราษฎรไปมีหลายสัญชาติ นั้น ไม่มีรัฐบาลประเทศไหนชอบเพราะมันจะเกิดการลักลั่น/ทับซ้อนในสิทธิ และหน้าที่ ของพลเมือง ฯลฯ แต่รัฐบาลจะไปห้าม หรือบังคับ ก็ไม่ได้อีก เพราะขัดต่อหลักสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ )

เรื่องอย่างนี้รัฐบาลไม่มีวัน " อนุญาต " แน่นอน แต่รัฐบาลไม่อาจ " ห้าม " ได้

หรือท่านเคยลองสังเกตุดูป้าย อย่างนี้ไหม

1. " ห้ามเข้า " " ไม่อนุญาตให้เข้า " เหมือนกันไหม ??

2. " ไม่ห้ามเข้า " " อนุญาตให้เข้า " เหมือนกันไหม ??

หากภาษาไทยของท่านอยู่ในเกณฑ์ " ดี " ท่านคงเห็นเนื้อหาสาระของความแตกต่างหนัก-เบา ความนุ่มนวล ความเหมาะสม และเจตนารมณ์ของการใช้ภาษาได้

ดังนั้น จึงกรุณาใช้ถ้อยคำด้วยความเข้าใจเนื้อหาสาระ ความเหมาะสม กาละ เทศะและเจตนารมณ์ของภาษาให้ถูกต้องด้วย อย่าสับสน

ขอขอบพระคุณอีกครั้งหนึ่ง หวังว่าจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย
แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 53 17:38:55
แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 53 17:31:14

จากคุณ : Detente

เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 15:33:35