ความคิดเห็นที่ 1   เห็นด้วยกับคุณเจ้าของกระทู้ค่ะ กับค่านิยมของน้องๆ wat  ที่เปลี่ยนไป สืบเนื่องมาจากเคยคุยกับน้องๆ ที่รู้จัก เวลาคุยกัน ก็จะพูดบ่นกังวลแต่เรื่อง Stopover ที่เกาหลีมั่ง ญี่ปุ่นมั่ง จะเที่ยวตรงไหนของเกาหลี แต่ละคนคุยโม้กันเรื่องเที่ยว เรื่องบีบี ไอโฟน ยังไม่เคยได้ยินน้องๆ เค้าพูดเรื่องภาษา เรื่องงานกันเลยสักคนค่ะ จากคุณ : ChocoJosie เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 03:57:30

ความคิดเห็นที่ 2   หลานมา WAT ที่มอนทาน่า ปีที่แล้ว แม่ลงทุนเป็นแสนเลย แล้วทางเอเจนซี่บอกว่าได้กำไรแน่นอน ได้งาน  2 Job พอมาถึงจริงปรากฎว่ามีงานทำแค่ อาทิตย์ละ 2-3 วันเท่านั้น วันละไม่กี่ชั่วโมง มาได้  3 เดือน เอาเงินกลับไปคืนแม่  3,000  ( สามพันบาทไทย )  ส่วนปีนี้ที่เรารู้จักเป็นเด็กมาโครงการออแพร์ กลับก่อนหมดวีซ่าแล้วสองคนเพราะมีปัญหากับโฮส ส่วนอีกคนที่รู้จักก็หน้าตาดูไม่มีความสุขเลย  แต่โดยส่วนตัวยังคิดว่าโครงการต่างๆเหล่านี้น่าจะมีประโยชน์แก่ผู้ที่ต้องการมาหาประสบการณ์ทำงานต่างแดนในระยะเวลาสั้นๆจริงๆ แต่ก็คิดว่ายังมีบางคนมาเพราะแฟชั่น ก็ว่ากันไป มีเงินก็ทำขำๆ ไม่มีก็แค่ให้คุณพ่อคุณแม่ไปกู้มาเท่านั้นเอง จากคุณ : CA, (BeauUSA) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 04:51:17

ความคิดเห็นที่ 3   ในฐานะที่เคยเข้าร่วมโครงการมาก่อน รุ่น ปี2003 กับ Geo visions และ 2005 กับ CIEE ขอเข้ามาสนับสนุน จขกท เพราะเข้าใจถึงความห่วงใยที่มีให้น้องๆ รุ่นใหม่ที่จะเข้าร่วมโครงการ ช่วงที่ดิฉันไปทั้งสองรุ่นนั้นไม่ได้มีปัญหาเรื่องชั่วโมงทำงานเพราะได้ทำ2งานหรือไม่ก็ถูกขอร้องให้ทำดับเบิ้ลชิปตลอดทั้งๆที่ไม่อยาก(เลิกงานปุ๊บรีบวิ่งแจ้นกลับเลยกลัวโดนขอให้เบิ้ล) เพราะฉะนั้นถือว่าหลุดทุนและมีกำไรกลับไปด้วยค่ะ แต่ขอบอกว่าเหนื่อยจริงๆ ปวดเมื่อยไปหมดแล้ว ซึ้งเลยว่าพ่อแม่เหนื่อยยากกว่าจะหาเงินมาเลี้ยงจนเติบใหญ่มาได้ขนาดนี้ ช่วงที่ทำงานเยอะๆบางครั้งเวลานอนเวลากินยังไม่ค่อยเต็มที่เลยแล้วจะเอาเวลาที่ไหนไปห่วงเรื่องแชทกับเพื่อน ขนาดโทรหาแม่ยังต้องวางแผนล่วงหน้าวันนั้นวันนี้เลยด้วยเหตุผลเรื่องเวลาต่างกันและว่างไม่ตรงกัน เพราะฉะนั้น ขอเสริมให้สำหรับน้องๆที่สนใจโครงการนี้นะคะว่าสิ่งที่สำคัญคือเรื่องการเตรียมใจรับกับสิ่งที่ไม่คาดคิดที่อาจจะไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง เรื่องการปรับตัว ความอดทน การช่วยเหลือตัวเองและเอาตัวรอดให้ได้โดยคิดว่าต้องพึ่งตัวเองก่อนคิดพึ่งผู้อื่น ดิฉันเคยฟาดฟันกับนายจ้างมาก่อน ช่วยปลอบใจรุ่นน้องที่ทนไม่ไหวอยากกลับก่อนมาก็หลายคน ช่วยเม้งกับนายจ้างให้คนอื่นก็เคยมาแล้ว จึงเห็นสัจธรรมเลยว่าเอเจนซี่แทบจะไม่ได้มีส่วนช่วยเหลืออะไรเราได้เลย ถึงแม้ช่วยได้ก็อาจน้อยมากเพราะเขาไม่ได้มาอยู่ในสถานการณ์เดียวกับเราตรงนั้น เราต้องแก้ปัญหาเองล้วนๆ แล้วก็ไม่ควรคาดหวังอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องเงินเก็บ เพราะค่าใช้จ่ายก็สูงพอตัว นอกจากใช้เงินเป็นเก็บเป็น เชื่อว่าตรงจุดนั้นแต่ละคนมีวิธีคิดต่างกัน บางคนอาจจะต้องหารให้กำไรตัวเองด้วยการซื้ออะไรให้ตัวเองบ้าง ก็เข้าใจค่ะ ดิฉันก็ซื้อของติดไม้ติดมือกลับมาใช้ได้เหมือนกัน หวังว่าผู้เข้าร่วมโครงการจะได้พัฒนาภาษาและหาประสบการณ์นะคะ เพราะต้องรับผิดชอบเรื่องค่ากิน ค่าที่พัก ค่าของใช้ส่วนตัว ค่าเที่ยวหลังจบโครงการ ค่าใช้จ่ายจิปาถะต่างๆกันไปค่ะ ขอแนะนำว่าให้เอาของที่คิดว่าจำเป็นต้องใช้จริงๆ เช่น พวกยารักษาโรคประจำตัว โน้ตบุ้ค มือถือที่ใช้งานรองรับซิมการ์ดเมืองนอกได้อะไรเงี้ยดีกว่าค่ะ ขอให้โชคดีและเดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 53 08:41:06 จากคุณ : ไปมาสองรอบจึ่งรู้แจ้ง (AKITTENLAZY) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 05:20:13

ความคิดเห็นที่ 4   ใครเขาจะทำอะไรมันก็เรื่องของเขา หรือมันไปเดือดร้อนคุณจขกท.ตรงไหน โตๆกันแล้วคิดเองได้ จากคุณ : BB เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 07:05:01 A:68.127.174.91 X: TicketID:212304

ความคิดเห็นที่ 5   คห4 ผมจะเตือนอะไรน้องๆคนอื่นมันเดือดร้อนอะไรกะคุณด้วย เข้ามาอ่านแล้วไม่พอใจกับกระทู้ผมก็คลิ๊กออกไปได้คับ ไม่ต้องมากระแนะกระแหนแบบนี้ ผมแค่มาเตือนสติน้องที่จะเข้าโครงการในฐานะรุ่นพี่ที่เคยเข้าโครงการ และหลังจากเรียนจบก็มาอยู่และทำงานที่อเมกาเท่านั้นเอง   ปล.ถ้ากระทู้นี้มันไม่ประเทืองให้คุณคิดอะไรได้ ก็ไม่ต้องมาลงความคิดเห็นคับ เงินแสนกว่าพ่อแม่คุณจะหามาได้ไม่ใช่ง่ายๆ จากคุณ : i love Seattle เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 07:18:19

ความคิดเห็นที่ 6   เห็นด้วย เตือนไว้ก็ดี จขกท ถ้าทุกคนโตแล้วคิดได้ป่านี้โลกคงสงบสุขแล้วแหละ แง่นึงก็ได้ประสบการณ์ แต่บางคนรักสนุกเราว่าก็เปลืองเงินพ่อแม่ เพื่อนที่มหาลัยฯคนนึงอยากไปมาก ถึงขนาดทะเลาะกันขู่แม่ว่าจะหนีออกจากบ้าน (แม่เป็นครูมัธยม) อีกคนเป็นรุ่นน้องดึงดังจะไปให้ได้ เหตุผลคืออยากไปเที่ยว และเยี่ยมเพื่อน เราไม่เคยมองโครงการนี้ในแง่ร้ายนะ แต่เศรษฐกิจไทยเป็นแบบนี้ จ่ายไปน้อยนักที่จะคุ้ม สมัยที่โครงการรุ่นแรกๆ เรากับเพื่อนก็สนใจ แต่คิดใจไม่กล้า ต่างแดน ต้องไปอยู่กับโฮสต์ที่เราไม่รู้จักเขาดี ทำงานที่เราไม่ชัวร์ว่าจะโอไหม ตอนนี้เพื่อนหลายคนวางแผนการเรียนไปเอง เรียนภาษาเอง หาลู่ทางทุนวิจัย ทุนศึกษาต่างประเทศ วีซ่าทำ บางคนนับถือเลย พยายามจริงๆ แบบนี้เราเป็นพ่อเป็นแม่ก็เชียร์ให้ไปเลย แต่ถ้าไปแล้วเอาสบาย เอาสนุก ซื้อมือถือ หาแฟนเนี่ย เปลือง หาอยากประสบการณ์ไปทำงานเซเว่นเถอะ ได้เหมือนๆกัน เด็กมหาลัยฯบางคนยังหางานพิเศษทั่วไทย เก็บประสบการณ์กันเองก็ได้เยอะไม่แพ้ WAT เหมียนกัน แก้ไขบรรทัดค่ะ แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 53 07:38:13 จากคุณ : Kaetzchen เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 07:37:22

ความคิดเห็นที่ 7   #2 "หลานมา WAT ที่มอนทาน่า ปีที่แล้ว แม่ลงทุนเป็นแสนเลย แล้วทางเอเจนซี่บอกว่าได้กำไรแน่นอน" เค้าลืมบอกมั้งครับว่าที่กำไรแน่นอนคือเอเจนซี่กำไรแน่นอน จากคุณ : testdive เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 08:29:53

ความคิดเห็นที่ 8   แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 53 12:06:41 จากคุณ : indulge corner เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 08:42:41

ความคิดเห็นที่ 9   ให้เจ้าของกระทู้ จากคุณ : JidNince เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 08:49:08

ความคิดเห็นที่ 10   เห็นด้วยครับ  มีญาติคนนึงไปโครงการนี้ ไม่รู้ได้อะไรกลับมาเปล่า เเต่ที่รู้เธอได้เเป้งเกาหลีมาเต็มเลย -_-" จากคุณ : prun poa เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 08:58:44

ความคิดเห็นที่ 11   คือชื่อโครงการก็บอกตั้งแต่เริ่มแล้วว่า work and travel ดังนั้น work ต้องมาก่อนดิคับ ถ้าไม่workแล้วจะเอาเงินที่ไหนมาtravelหละ เข้าใจโครงการก่อนมาด้วยนะคับ ผมได้งานเงินเดือนดีๆทำก้เพราะเข้าโครงการนี้ ได้มาทำงานกับคนต่างชาติต่างภาษานะคับ  ทำใจเลย เพราะไม่ได้สบายขอเงินผู้ปรกครองใช้เหมือนตอนอยู่ไทยนะคับ สู้ๆ จากคุณ : i love Seattle เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 09:07:15

ความคิดเห็นที่ 12   เราไปโครงการนี้ปีที่แล้ว ไม่ได้สิ่งของอะไรกลับมาเลยค่ะ แต่ได้ประสบการณ์ กลับมาเพียบเพราะเงินบางส่วนที่ได้มาจากการทำงานก็นำไปหาประสบการณ์ ในหลายๆเมืองแบบ back-pack ^^ เพราะเวลาไปตปท.แบบนี้ทีไรจะชอบคิดว่า เราอาจไม่ได้มีโอกาสกลับมาอีกเลยเอาให้คุ้มซะหน่อย เราว่างของอ่ะซื้อกลับ มาได้แต่ควรเป็นของฝากหรือของที่เราอยากได้เล็กๆน้อยๆ ไม่ต้องเป็นของใช้ ฟุ่มเฟือยแค่นี้ก็แฮปปี้ได้แล้วค่ะ จากคุณ : Timestamp เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 09:20:38

ความคิดเห็นที่ 13   ความเห็นที่ 4 แรง แต่ก็อ่ะนะ คนเราต่างจิตต่างใจ มาสนับสนุนเจ้าของกะทู้ด้วยค่ะ เด็กเดี๋ยวนี้ความคิดเรื่องนี้เปลี่ยนไปจริงๆค่ะ แต่ในส่วนที่คิดมาหาประสบการณ์ก็มีนะคะ เมื่อปีสองปีก่อน เจอเด็กที่มาที่นี่คนนึง แม่ต้องไปกู้เงินมาให้ลูก กลับไปก็ไม่ได้เงินกลับไป แม่ก็ต้องมานั่งผ่อนให้ลูกอีก  เห็นแล้วเหนื่อยใจแทน จากคุณ : สาวกคิตตี้ เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 10:35:29

ความคิดเห็นที่ 14   ขอบคุณ จขกท ค่ะ หนูเป็นคนนึงที่จะไปปีนี้ เป็นครั้งแรก หนูกังวลเรื่องงาน กับที่พักมากๆ เรื่องปัญหาที่จะเกิดขึ้น แล้วยิ่งไปคนเดียวอีก เลยเครียดเลยค่ะ ที่ไปหวังประสบการณ์มากๆ คิดว่ามันน่าจะทำให้หนูโตขึ้นได้มากกว่านี้ แล้วก็บอกพ่อแม่ไปแล้วว่า อย่าหวังกำไรนะ เพราะทุนไม่รู้จะได้คืนรึเปล่า? หลายคนที่รู้จักกัน ที่ไปเหมือนกัน เค้าดูไม่กังวลอะไรเลย อาจจะเพราะเค้าไม่ได้ไปคนเดียวเหมือนหนู เค้าคุยเล่น สบายๆ พอหนูไปคุยด้วย ก็รู้สึกว่าทำไมเราดูจริงจังขนาดนี้เนี่ย! แต่ เพื่อตัวหนูเองค่ะ ต้องรอบคอบ ดีใจที่ยังมีคนห่วงใยและเตือนสติเด็ก WAT ค่ะ จากคุณ : tanapor เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 11:02:12

ความคิดเห็นที่ 15   หลานเราไป ได้เงินกลับมาคืนพ่อแม่ ดับเบิ้ลค่ะ ได้งานดีด้วยแหละ อันนี้พ่อแม่เค้าไม่ได้รวยล้นฟ้าด้วย จากคุณ : Freedom of Life เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 12:19:45

ความคิดเห็นที่ 16   น้อง คห14 ไปรัฐไหนคับ ไม่ต้องกลัวนะ พี่ก็มาคนเดียว เราพูดภาษาอังกฤษได้ ไม่อดอยู่แล้ว แต่ก็ระวังเรื่องเพื่อนฝูงด้วย พี่เจอมากันแบบเป็นคณะใหญ่ เรามาคนเดียวทำอะไรต้องคอยเกรงใจเค้า แต่ก็อย่างว่าแหละ มาแล้วได้อะไรดีๆไปเยอะ สุ้ๆคับ  มีอะไรหลังไมค์ถามพี่ได้ เผื่อน้องไปอยุ่เมืองที่เพื่อนพี่อยู่ จะได้ให้เค้าช่วยหาsecond jobให้ สู้ๆนะ จากคุณ : i love Seattle เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 12:53:35

ความคิดเห็นที่ 17   มาให้กำลังใจเเละชื่นชม จขกท. ครับ สวัสดีครับ... จากคุณ : เสี้ยวขาวฯ เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 14:29:28

ความคิดเห็นที่ 18   #4 นี่ไม่มีสมองครับ ผู้ใหญ่เค้าเตือนแทนที่จะรับฟังแล้วเก็บไปคิด ยังมีหน้ามากระแนะกระแหน มิน่าชาติไทยมันไม่เจริญเพราะมีแต่วัยรุ่นแบบนี้ ผมเป็นคนนึงที่ไป W&T ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ผมเห็นหลายคนนะครับ ทำงานไปบ่นไป มีแต่จะอยากให้เลิกงานเร็ว ๆ อยากไปเที่ยว อยากซื้อของ คุณเหนื่อย ผมก็เหนื่อย คุณอยากซื้อผมก็อยากซื้อ แต่ต่างกันตรงที่ผมมี "ความคิด" ว่า ณ เวลานี้กำัลังทำอะไรอยู่ แล้วผมเป็นคนทำอะไรแล้วเต็มที่ด้วย น่าจะศึกษาข้อกำหนดของโครงการก่อนนะครับ อ่านรายละเอียดให้เข้าใจว่าจุดประสงค์ของโครงการคืออะไร ชื่อก็บอกอยู่แล้วนะครับ Work and Travel ไม่ใช่ Just only travel and Shopping ครับ ฝากถึงน้องผู้หญิงที่ไปปีนี้ทุกท่านด้วยนะครับ ผมเข้าใจว่าสรีระไม่ได้แข็มแข็งเท่าผู้ชาย แต่เวลาทำงานร่วมกัน ขอร้องเถอะ เหนื่อยได้ บ่นได้ แต่อย่ามาก ผมรำคาญหู พึงระลึกไว้เสมอว่าประเทศอเมริกา หญิงชายเท่าเทียมกันหมดครับ รู้จักปรับตัวบ้างอะไรบ้าง มาทำตัวงี่เ่ง่าปัญญาอ่อน ผมแนะนำว่านอนอยู่บ้านเถอะ จากคุณ : Veil Of Maya เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 23:27:09

ความคิดเห็นที่ 19   แปลกอยู่อย่างนึงนะโครงการพวกนี้ Work and Holiday ของออสเตรเลียก็เหมือนกัน  ชื่อบอกว่า "ทำงาน และ เที่ยว" ฟังๆ ดูเหมือนวีซ่านี้ให้มาทำงาน ว่างๆ ก็เที่ยว (เพราะเอาทำงานขึ้นก่อน -- เหมือนส้มตำใส่ขนมจีน ก็คือใส่มะละกอเยอะใส่ขนมจีนน้อยกว่า) แต่ถ้าใครทะลึ่งบอกว่าจะมาทำงานเป็นหลัก ดันวีซ่าไม่ผ่านซะงั้น เพราะสถานทูตบอกว่า ไม่ได้มีจุดประสงค์มาท่องเที่ยวแต่จะมาทำงานเป็นหลัก เอ๊า... ซะงั้นน่ะ จากคุณ : ดอส เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 23:34:45

ความคิดเห็นที่ 20   แรง+โง่ จากคุณ : คนบ่น เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 01:09:06

ความคิดเห็นที่ 21   ^ ^ อะไรเหรอคะ แนะนำว่าให้จขกทช่วยเข้าไปในห้องย่อย WAT ด้วยค่ะ  ไปช่วยกันตอบปัญหาน้องๆกัน  เราเป็นคนนึงที่เคยไปเวิค ปีแรกก็ได้ประสบการณ์เยอะแต่เงินน้อย...เพื่อนๆหลายคนส่วนมากก็ไม่ได้กำไรมากมาย  อย่างน้อยคิดเสียว่าเราได้กำไรชีวิตนะคะ  เก็บเกี่ยวให้มากที่สุดค่ะ พยายามอย่าอายเวลาพูด... จากคุณ : @DESTIN,FL (chobitshe) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 07:43:09

ความคิดเห็นที่ 22   อยากให้มาแล้วตั้งใจทำงานหน่ะ เคยไป SeaWorld เจอเด็กไทยเพียบ เวลางานยังคุยเล่นเสียงดังเป็นภาษาไทยกันอยู่ เห็นขยันทำงานคุยกับคนต่างชาติอยู่คนเดียว นอกนั้นอยู่ร้านขายน้ำก็เอาแต่ถ่ายรูปกัน ออกมาซื้อแมคก็รับออเดอร์ไม่เป็นซะงั้น มัวแต่คุยกันเองแล้วเมื่อไหร่จะได้ภาษา จากคุณ : ga_tan_u เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 00:26:21

ความคิดเห็นที่ 23   ผมเด็ก Work เก่า ตั้งแต่ปี 2005 สมัยนั้น กำลังเป็นที่นิยม และกลัวเรื่องการหลอกลวงมาก แต่กรณีของผม ถือว่าโชคดีมาก 1 ผมเดินทางคนเดียว ไปพบเพื่อนคนไทยที่โน่น เวลา เกือบสี่เดือน ที่อยู่ด้วยกัน กลายเป็นเพื่อนกันจนถึงปัจจุบันนี้ 2 นายจ้างที่ได้ ถือว่ายุติธรรมดีที่เดียว ทำงานดี ให้เวลางานเพิ่ม ขยัน ให้เวลางานเพิ่ม คนขาดโทรมาเรียก ไม่มีงกเรื่องการทำงาน แต่ถ้าทำงานไม่ดี ไม่ขยัน มาสาย จะถูกลดชั่วโมง ถือเป็นการเตือน ที่สำคัญ ถ้าเราเคารพสิทธิ์ที่ทำงาน รับรองว่า เรา และ คนอเมริกันที่ทำงานด้วยกัน ทำงานด้วยความสบายใจ (ผมไปทำงานที่ Williamburge ไม่ได้ทำสวนสนุก ถ้าคนเคยไปทำ Work น่าจะรู้ว่าทำที่ไหน อิอิ) คิดถึงเวลาเก่าๆจัง 3 ไปโครงการนี้ ไม่เอาเงินมาเป็นตัวกระตุ้น (แต่ก็มีบ้าง) บอกว่าไม่คิดเรื่องเงินเลย คงโกหก ไปแล้ว แต่ไม่เอามาเครียด ใช้เท่าที่จำเป็น และ เก็บเกี่ยว (ท่องเที่ยว) ให้มากที่สุดเมื่อมีโอกาส (ได้ไป DC , Newyork and Sf ที่ Sf นี้เที่ยวซะ 11 วัน คุ้มจริงๆ) ถือว่าคุ้มแล้วคร้าบ 4 กลับมา มีเงินติดตัวไม่เท่าไร แต่ภาษา ความรับผิดชอบ ที่ครอบครัว และ เพื่อนๆ มองเห็นได้ แค่นี้ก็คุ้มแล้วครับ สำหรับผม ถือว่า กลับมาแล้วคุ้มกับโครงการนี้!!! ปล อยากไปอีก แต่ เป็นคนไกลบ้านซะแล้ว จากคุณ : terbtoh เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 16:24:48 A:92.133.159.230 X: TicketID:240707

ความคิดเห็นที่ 24   คห 19 ค่ะ เจ๊ หนูสมัครเองกะมือ condition คือ มาแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมและหาประสบการณ์ทั่วออสเตรเลีย แต่อนุญาตให้ทำงาน เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายระหว่างพำนักค่ะ ใครบอกมาทำงานก็ไม่ผ่านค่ะ เพราะต้องสัมภาษณ์กับกรมเยาวชนของรัฐบาลไทย แต่ดีที่ไม่มีค่าใช้จ่าย แบบของอเมริกา เที่ยวทำงาน ชิวไปเลยค่ะ แต่รู้สึกว่า จะงดโควต้าเร็วๆ นี้ล่ะ เพราะว่าเด็กไทยไปทำบูชิตไว้เยอะ เห็นพี่ชายบอกมา จากคุณ : me (indulge corner) เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 20:32:28

ความคิดเห็นที่ 25   เราไปเมื่อปี 2007 แล้วปีนี้จะไปอีก wat สอนอะไรหลายอย่าง ทำให้โตขึ้นมีความรับผิดชอบ เห็นโลกกว้างขึ้น โดยรวมชอบค่ะ (ก็กลัวขาดทุนบ้างอะไรบ้างเพราะเงินที่เสียไปกับค่าโครงการก็หลายอยู่ ต้องหามาคืนบิดามารดาผู้มีพระคุณค่ะ) จากคุณ : บลูบัท เขียนเมื่อ : 25 ก.พ. 53 01:48:14

ความคิดเห็นที่ 26   ไปเมืองเดียวกันเลย คุณ CA, (BeauUSA) เพื่อนเราป่าวอ่ะ ห้าๆๆ เรานะเจอมาทุกอย่าง ตกเครื่อง โดนไล่ออกจากงาน หาที่เที่ยวเองก่อน สารพัด แต่โดยรวมความจริงมันก็เหมือนเจ้าของกระทู้คิดแระคับ มันเป็นเรื่องจริง แต่ผมก็เป็นอย่างนั้น ไม่เหลือเงินกลับมาคืนพ่อแม่ และผมไม่เสียใจนะครับ ผมคิดว่าไปซื้อหาประสบการณ์ ผมว่ามันมีค่ามากกว่าเงินที่เสียไป แม้คุณจะรวยล้นฟ้ามันก็ซื้อไม่ได้กับประสบการณ์นี้นะคับ ผมอยากจะเพิ่มเติมเจ้าของกระทู้ที่เขามาเตือนน้องๆด้วยความหวังดี และอยากให้พวกเราที่จะไปเวิร์คเก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้มากนะครับ มันมีค่าจริงๆและคุณจะไม่มีวันลืม หลายๆคนเอาแต่ทำงานเก็บเงินแล้วจะมาเสียใจในภายหลัง จากคุณ : คนที่เคยไปมาก่อนครับ เขียนเมื่อ : 25 ก.พ. 53 19:45:14 A:125.25.86.5 X: TicketID:254962

ความคิดเห็นที่ 27   ลืมอีกนิด ผมรัก Seattle คับ เมืองที่ให้โอกาสผมได้โลดแล่น ได้รู้จักกับ UW รู้จักกับ MS และอื่นๆครับ มีโอกาสแวะไปเที่ยวนะครับ จากคุณ : คนที่เคยไปมาก่อนครับ เขียนเมื่อ : 25 ก.พ. 53 19:47:04 A:125.25.86.5 X: TicketID:254962

ความคิดเห็นที่ 28   เด็กส่วนมากที่อยากไปก็เพราะอยากมีตังค์ช้อปกันนี่แหล่ะ ภาษาคือสิ่งที่ได้มา ส่วนบีบี ไอโฟนถือซะว่าเป้นผลจากการทำงานละกัน อิอิ จากคุณ : เฮเคียวมาแล้วค่ะ เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 53 21:57:39

ความคิดเห็นที่ 29   ตอนเราไปปฐมนิเทศของเอเจน แม่เราชอบประโยคนึง(เราด้วย)ว่าวัยรุ่นที่นั่นเค้าไม่ใช้บีบี หรือไอโฟนกันหรอกเพราะยังหาเงินไม่ได้ และยังไม่มีความจำเป็นที่จะต้องใช้ มีแต่พวกนักธุรกิจที่มีความจำเป็นที่จะต้องใช้ ถ้าเอาไปแล้วมันอาจจะหายได้ ฟังอย่างงี้แล้วซึ้งเลยว่า เด็กไทยปัจจุบันนี้ค่อนข้างจะวัตถุนิยม ทั้งๆที่สิ่งเหล่านั้นมาจากหยาดเหงื่อของคุณพ่อคุณแม่ทั้งสิ้น จากคุณ : ping_rtth เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 01:19:52

ความคิดเห็นที่ 30   ไปมา 2 ปีเหมือนกัน ทำงานที่นู้นไม่รู้หรอกว่ามันลำบากแค่ไหน เพราะคิดเป็นเงินไทยแล้วเยอะ แต่พอกลับมาเมืองไทย ทำงานเอง รู้เลยว่าที่พ่อกับแม่ให้เงินเป็นแสนเพื่อไปเนี่ย มันลำบากมากก จากคุณ : BE DAZE เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 10:31:25

ความคิดเห็นที่ 31   เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้ ดิฉันอยู่ ฝรั่งเศส ค่ะ แต่น้องนศ ข้างบ้านไปกับโครงการนี้ 2 ปีแล้ว ปีที่2 นี้ตอนนี้อยู่หางานทำ ไปอาทิตย์แรก โดนลอยแพค่ะ แต่ น้องเค้าก็ช่วยตัวเองได้ดี แต่เพื่อนที่ไปด้วยกันอีก 2 คน กำลังโดนไล่ออกจากงาน กำลังช่วยน้องเค้าคิดเหมือนกัน ว่าจะทำงัยกันดี ดิฉันสงสารพ่อแม่เด็กจังค่ะ ที่ต้องหาเงินแสน มาให้เอเจนท์ และต้องมาเจอกับปัญหาชีวิตเฉพาะหน้า แบบรายวัน คนไทยมักคิดว่าเมืองนอก คือสวรรค์ และก็ยังคิดแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ตอนนี้เศรษฐกิจระดับชาติ ไม่ดีเอาเสียเลย ที่ฝรั่งเศส ก็ไม่แพ้กันค่ะ เรื่องกีดกันหางานนี่ เป็นกันแรง ทีเดียว ใบประกาศนียบัตรจากไทย ตกท่อ ไปเลย ค่ะ เข้าใจที่กระทู้ค่ะ ว่าเราให้ได้แต่ ความห่วงใย สิ่งที่เหลือ ต้องจัดการชีวิต กันเองค่ะ ดิฉันก็ อยากจะประกาศ ความห่วงใย เหมือนคุณมากเลยค่ะ คุณแน่มาก ปัญหาที่พบกัน ก็เป็นแบบเดิมๆ แต่ก็มีคนอยากมาให้ ซ้ำเติม รูปเดิมอีกเรื่อยๆ ดิฉันว่าเมืองไทยก็ให้ประสบการณ์ชีวิต ได้ไม่แพ้กันทีเดียว ถ้าคุณจะรู้จักใช้ และหาเติมเต็มเอา ด้วยตัวเอง จากคุณ : 7750 เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 15:51:52 A:78.159.9.23 X: TicketID:247969