ความคิดเห็นที่ 1 เอาไปทําบุญบ้างนะ จากคุณ : ต้อย (half-and-half) เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 03:20:52

ความคิดเห็นที่ 2 ก็ดีแล้วค่ะ   เก็บเงินเก่งจัง ที่นี่หาเงินงายกว่าน่ะ ถึงอะไร ๆ ก็แพง แต่ถ้ารู้จักใช้เงิน ขอบอก รวยเละค่ะ ปอลอ ไม่มีที่เก็บเงิน ให้บอกน่ะ อิอิอิอิ จากคุณ : บาร์บี้vsนักกล้าม เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 03:22:57

ความคิดเห็นที่ 3 เข้าใจว่าเงินคือพระเจ้าครับ เงินซื้อไม่ได้ทุกอย่างก็จริง แต่ไม่มีเงิน นี่ตายแน่ๆ จากคุณ : kanoomtan เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 03:29:08

ความคิดเห็นที่ 4   ทำบุญก็ทำอยู่นะครับแต่ทำกับพวกองค์กรการกุศลต่างๆ กับวัดไทยไม่ค่อยไปเท่าไหร่ เพราะไปแล้วมันไม่เหมือนอย่างที่เราคิด จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 03:30:55 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 5 โห้ เก็บได้เยอะจัง เดือนหนึ่งตั้งสองพันเหรียญ ทำบุญกับองค์กรการกุศลของฝรั่งเนี่ย ก็ไม่เหมือนอย่างที่เราคิดเหมือนกันนะคะ มีคนที่ทำงาน เคยทำงานให้ American Red Cross มาสิบปี แต่ลาออก เพราะเธอบอกว่า รับไม่ได้อีกแล้ว จากคุณ : Lilac Girl เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 04:05:05

ความคิดเห็นที่ 6 ยังไม่เห็นเข้าใจความสัมพันธ์ของการไปต่างประเทศ เงินที่ได้ และก็ความประหยัดครับ ซึ่งเป้นสารของกระทู้นี้ครับ จากคุณ : Shinemon คุง เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 04:57:00

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ จขกท. เก่งค่ะ   ขอชมเชยที่รู้จักคิดหน้าคิดหลัง  และพึงพอในการดำเนินชีวิตตัวเอง ป้าก็สอนลูกให้เป็นแบบนี้ค่ะ     หวังว่าจะให้เขามีความคิดเช่นนี้แหละ ไม่อยากให้เขาร้อนรุ่ม   มีรายได้แค่ไหนก็จับจ่ายเกลี้ยง   ความจริงที่อเมริกา     รายได้มักจะไม่แตกต่างจากรายจ่ายมากนัก ถ้าไม่จับจ่ายเกินตัวก็มีเงินเก็บ สังคมนี้มีสิ่งยั่วยวนรอบข้าง      เป็นสังคมผู้บริโภคจริงๆ     ถ้า่ตกเป็นเหยื่อคำโฆษณา   จะเป็นหนี่เป็นสินท่วมหัวอย่างที่เห็นๆอยู่ไง จากคุณ : ป้าค่ะ (ป้านี่เอง) เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 04:58:43

ความคิดเห็นที่ 8   ให้รายละเอียดเพิ่ม คุณ Shinemon คุง ไม่ได้ให้ตั้งแต่ตอนแรกเพราะคิดว่าคนที่ได้มีโอกาสมาอยู่ที่นี่อาจจะเข้าใจว่าผมหมายความว่ายังไง หรืออาจจะเป็นแค่ผมคิดเองคนเดียวก็ได้ อันนี้คือความคิดส่วนบุคคลนะครับ สำหรับผมสังคมแวดล้อมของเมืองไทย มีอหลายๆอย่างที่ทำให้เราต้องดิ้นรน ไม่ว่าจะรถ บ้าน ที่ดิน การใช้ชีวิตอยู่ในสังคมเมืองที่เมืองไทยเป็นตัวกำหนดแนวคิดของเราทำให้เรารู้สึกว่าหาเงินได้เท่าไหร่ก็ไม่พอใช้ ส่วนกลับกันที่อเมริกาเอาเฉพาะเมืองใหญ่ อย่างผมอยู่ที่นิวยอร์ก อยู่มาได้ 2 ปีหล่ะ มาถึงครั้งแรกเลยสิ่งที่อยากได้มากที่สุดคือรถยนต์ แต่ที่ไหนได้พอมีมันแล้วมันกับสร้างความลำบากให้กับผมมาก ไม่ว่าจะการเดินทางไปไหนมาไหนที่ใช้เวลามากกว่าการเดินทางด้วยรถโดยสารประจำทาง การหาที่จอดที่สุดแสนจะยากลำบาก หลายๆครั้งมาถึงแล้วแต่เสียเวลาขับรถหาที่จอดมากกว่าเวลาที่ใช้ในการเดินทางมาอีก นอกจากนี้ไหนจะถึงเวลารถมา คลีนถนนอีกต้องออกไปย้ายตอนหนาวๆ แล้วต้องเอากลับมาจอดที่เดิมแย่งกันอีก ดึกๆอาจจะมีคนขับรถมาเฉี่ยวเราอีกก็ได้ นอกจากนี้ยังต้องเสียเงินค่า ประกันรายเดือนอีก ดังนั้นผมเลยตัดใจไม่ใช้รถเพราะสภาพสังคมของเมืองมันบังคับให้เราเป็นอย่างนั้น ถ้าเป็นสภาพสังคมของเมืองไทยเราต้องคิดถึงเรื่องรถก่อนแน่นอน ต่อมามาพูดถึงอาหารการกินใครจะเชื่อว่าเราทานอาหารที่ นิวยอร์กนี่มีความคุ้มค่ามากกว่าทานที่เมืองไทยอีก (ไม่คิดอาหารไทย) เช่นอาหารญี่ปุ่นในราคาที่เท่ากันคนที่นี่ได้ทานของดีกว่าที่คนไทยจ่ายแน่นอน เรื่องการแต่งตัวดูเหมือนว่าคนที่นี่จะต้องจ่ายมาในราคาแพงกว่าที่เมืองไทย อาจจะจริงที่เสื้อผ้าราคาแพงกว่า แต่ก็มีที่ลดราคาที่ลดกันจริงๆ ตั้งแต่ 10%-80% ไม่เหมือนเมืองไทยเวลาจัดมหกรรมลดราคาเสื้อผ้า ก็บวกราคาเข้าไปก่อนแล้วก็ค่อยเอามาลดกันอีกที่ อย่างเช่น Central เป็นต้น ที่สำคัญที่สุดคนที่นี่เค้าไม่สนใจหรอกว่าคุณจะแต่งตัวอะไรยังไงเสื้อผ้าราคาเท่าไหร่ แต่กลับกันสังคมเมืองที่เมืองไทยต้องใส่เสื้อผ้าที่ดูดีเพราะเป็นห่วงว่าคนรอบข้างจะมองแล้วดูไม่ดี สังคมเมืองที่นี่ไม่มีแรงกดดันมากกว่าสังคมเมืองที่เมืองไทย พอเราอยู่แบบไม่กดดันเราก็มีพอกินพอใช้ เงินที่ได้มาก็มีเหลือเก็บ ที่พูดมาทั้งหมดก็เป็นความผมเอง บนพื้นฐานความคิดของผมเอง ที่ได้รู้จักความพอเพียงที่เมืองนิวยอร์กนี่ แต่ผมทำให้มันรู้สึกไม่ได้จริงๆที่เมืองไทย ก็อาจจะเป็นแค่ผมคนเดียวก็ได้ที่รู้สึกอย่างนั้น จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 06:30:02 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 9   สำหรับผมการอยู่เมืองนอก ไม่ได้หมายความว่าเราต้องแต่งตัวให้ดูหรูหรา ใช้ของแพงๆ สมกับการที่เราได้ใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองนอก คนที่มีเงินจริงๆ หลายคนที่ผมรู้จักเค้าก็นั่งรถไฟกันแต่งตัวธรรมดามากๆๆ จะมีเสื้อผ้ากันหนาวดีๆก็สักตัวสองตัว รู้ไหมครับผมขึ้นรถไฟที่ไร เห็นคนที่ใช้ iphone ใช้ของแบรนด์เนม กันส่วนมาก ก็หน้าตาเอเชียกันทั้งนั้น ฝรั่งเค้าใช้แบบธรรมดามากๆ ของผมใช้ โนเกียรุ่นแถมมากับโปรโมชั่นตัวล่างสุดเลย เอาไปไหนก็ไม่รู้สึกอายใคร เ จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 06:39:54 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 10 เจ้าของกระทู้เก่งจังคะ เก็บเงินเดือนตั้งสองพัน ส่วนตัวเองยังไม่ได้ทำงานคะ อิอิ รอทำงานก่อนคงจะตอบได้ แต่ที่เมืองไทย ทำงานต่างจังหวัด แต่เป็นงานที่มั่นคง (ใคร ๆ เค้าว่าอย่างนั้น) เงินเดือนก็ถือว่าเยอะ และได้ค่าเช่าบ้านอีกต่างหาก แต่ก็ไม่พอใช้จ่ายคะ ไหนจะค่ารถ ค่าอะไรอีกเยอะแยะ ยิ่งงานมั่นคง ธนาคารเข้าไปหาเพื่อให้สินเชื่อ เพราะเครดิตดีนี่แหละคะ คือปัญหาหนี้สินมากเกินตัว มีเงินเท่าไหร่ก็ใช้หนี้ จะกินแต่ละวันก็ต้องคิดว่าเงินจะพอใช้ถึงสิ้นเดือนไหม แต่สำหรับที่อเมริกา สังเกตดูแล้ว จากที่สามีจ่าย (ก็เราไม่มีเิงินเดือนนี่นา) ค่าครองชีพที่นี่ก็ไม่แพงกว่าเมืองไทยสักเท่าไหร่นะคะ หากมีงานทำก็หวังว่าจะมีเงินเก็บให้ได้ครึ่งของเจ้าของกระทู้นะคะ จากคุณ : ขอกลับไปโสด เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 06:48:13

ความคิดเห็นที่ 11   เชื่อว่า คุณขอกลับไปโสด ถ้ามีงานทำแล้วเงินก็จะเหลือเก็บแน่นอนครับ เอาใจช่วยครับ ก่อนมาผมก็เป็นอย่างคุณนี่แหล่ะ เครดิตดีงานมั่นคง แต่กินอยู่อย่างลำบาก จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 07:06:58 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 12   เห็นด้วยนะ เมืองไทยมีรายจ่ายทางสังคมเยอะ ไหนจะเรื่องของหน้าตา ต้องแต่งตัวให้ดูดีไม่งั้นจะถูกปฏิบัติเหมือนเป็นพลเมืองชั้นสอง หนักหน่อยเห็นจะเป็นภาษีสังคม ในที่ทำงานเดี๋ยวคนนั้นแต่ง คนนี้เกิด บางรายเราไม่สนิทหรือรู้จักก็ยังเอาการ์ดมาแจกถึงโต๊ะ ซองกฐินเอย ผ้าป่าเอย งานไหนนายเป็นประธานชื่อเราจะเป็นกรรมการโดยอัตโนมัติ รองลงมาคือค่าน้ำ้ร้อนน้ำชา เวลาติดต่ออะไรต้องใช้เส้นสายมีสินน้ำใจให้แทบทุกเรื่อง ยิ่งถ้าคนรู้ว่าเรากลับจากเมืองนอก จะมีความคาดหวังเพิ่มขึ้น ค่าใช้จ่ายตรงนี้ไม่น้อยเลย ตอนเราอยู่เมืองนอกสามารถคุมรายจ่ายได้แต่ที่เมืองไทยทำยากมาก จากคุณ : อยากตอบกระทู้นี้ เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 07:30:18 A:58.64.81.174 X: TicketID:159141

ความคิดเห็นที่ 13 อืม อย่าเรียกว่าเมืองไทยแพงกว่าเลย เรียกว่า อยู่กรุงเทพและหัวเมือง จะเหมาะกว่ามั๊งคะ จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 07:51:34

ความคิดเห็นที่ 14   แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 53 12:10:22 จากคุณ : me (indulge corner) เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 08:26:05

ความคิดเห็นที่ 15 ตอนเราอยู่เมืองไทยเราก็ไม่ได้รู้สึกว่าต้องแต่งตัวแบรนด์เนม หรือต้องมีรถหรูหรานะคะ ก็เดินไปทำงานทุกวันได้ แม้ว่าตำแหน่งงานจะไม่ใช่เป็นแค่พนักงานระดับล่างก็ตาม และก็ไม่เห็นมีใครมาว่าอะไรนะ เอ หรือเค้าแอบว่าแต่เราไม่ได้สนใจก็ไม่รู้สิ ชีวิตเราเราจัดการเองค่ะ ถ้ามัวแต่ห่วงความคิดคนอื่น คุณก็คงต้องดำเนินชีวิตตามที่คนอื่นต้องการเรื่อยไป แล้วเมื่อไหร่มันจะพอล่ะคะ ความคิดคนแสนล้านคน ทำตามใจตัวเองคนเดียวพอค่ะ แค่นี้ก็วุ่นวายพอละ มาอยู่ที่นี่ ไม่ได้มีเงินเก็บเยอะขนาดนั้นเลยค่ะ รายจ่ายมันเยอะ ตอนอยู่ไทยนี่ เพราะมีคูปองอาหารกลางวัน (เป็นสวัสดิการให้ทุกคนตั้งแต่เพรสสิเดนท์ยันแม่บ้าน) ที่ซื้ออาหารเช้าและอื่นๆได้ด้วย ทำให้วันนึงเราใช้เงินแค่ค่าอาหารเย็น ค่าเดินทางก็ไม่ต้องจ่าย ค่าอาหารเย็นแค่สองพันบาทเดือนนึงก็อยู่ได้แล้วค่ะ สบายๆด้วย จะหนักแค่ค่าที่พักเพราะอยากอยู่คอนโดดีๆหน่อย ใกล้ที่ทำงาน ส่วนค่าอะไรต่อมิอะไรที่คนอื่นคิดว่าเราควรมีนั้น ตัดไปเลยค่ะ ไม่สนใจ อ่อ ที่นี่รายจ่ายเยอะ และที่ทำงานไม่มีคูปองให้เหมือนที่ไทย เลยต้องจ่ายเองหมด ไม่ว่าจะข้าวเช้า กลางวัน เย็น ค่าเช่าบ้าน ค่ารถ ค่าน้ำมัน จิปาถะ เงินเดือนออกแค่ค่าเช่าบ้านก็ไป 25% แล้ว เศร้าใจค่ะ คิดถึงอาหารเมืองไทยที่ถูกแสนถูก ที่นี่แซนด์วิชแห้งๆก็ปาไปห้าหกเหรียญแล้ว ถ้าแซนด์วิชชุ่มฉ่ำไก่เยอะๆ ก็เจ็ดแปดเหรียญแล้วค่ะ ไปซื้ออาหารเข้าบ้าน ได้ของมาไม่กี่อย่างก็หมดไปเป็นร้อยแล้ว ใครว่าค่าครองชีพเมืองไทยแพงเราเถียงสุดใจเลยค่ะ อาจจะตอบไปตรงคำถาม แต่ขอบ่นค่ะ ที่นี่ค่าครองชีพแพงจริงๆ มีเงินหนึ่งหมื่นบาทอยู่ไทยได้เป็นเดือน อยู่ที่นี่ กินข้าวสามมื้อก็หมดแล้ว อ่อ เช้าๆออกไปซื้อกาแฟ หนังสือพิมพ์ อาหารเช้า แค่นี้ก็หมดไปจะสามสิบละ ฮือ ฮือ (ออสเตรเลียค่ะ) จากคุณ : Le Cielo เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 08:35:42

ความคิดเห็นที่ 16   คุณจขกท เหลือเงินเก็บตั้งเดือนละ $2000 เชียว งานดีจริง ไม่ทราบว่าไปด้วยวีซ่าชนิดใดหรือค่ะ เพราะว่าเราก็กำลังจะขอวีซ่านักเรียนF1ไปเรียนภาษา จากคุณ : นู๋อยากทราบ เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 08:39:36 A:10.3.12.122 X:58.8.102.205 TicketID:248410

ความคิดเห็นที่ 17 เมืองไทยไม่ได้เลวร้ายอย่างที่หลายๆคนคิดนะคะ.... ยังมีคนไทยอีกมากมายที่อยู่กันได้อย่างสบายๆไม่ต้องดิ้นรนมาต่างแดน และเขาสามารถมาเที่ยวต่างแดนได้โดยไม่เปรียบเทียบว่าเมืองนอกอย่างอเมริกาสบายกว่า... เพื่อนๆดิฉันสมัยมัธยมหลายคนอาศัยอยู่เมืองไทยมีฐานะ มีอาชีพการงานดีกว่าดิฉันมากมาย เขาไม่มีความอยากมาใช้ชีวิตอยู่อเมริกา... ถ้ามาก็แค่มาเที่ยว และเขาไม่มาขออาศัยกับดิฉัน เขาไปพักโรงแรมกันเอง ปกติแล้วดิฉันไม่เปรียบเทียบความเป็นอยู่นิวยอร์คกับเมืองไทย ไปเปรียบเทียบกันไม่ได้เพราะความเจริญมันแตกต่างกันมาก.... เมืองที่น่าเปรียบเทียบสูสีกันได้คือ นิวยอร์ค... โตเกียว... ปารีส... มิวนิค.. ลอนดอน... ถึงจะเป็นคู่มวยที่คู่คี่กัน แต่เมืองไทย เหมาะสมเปรียบเทียบกับประเทศในแถบอเมริกาใต้ หรือ ประเทศในแถบยุโรปตะวันออก... ความเจริญใกล้เคียงกัน... ไม่เป็นความแตกต่างที่สุดโต่ง เหมือนกับเอาเมืองไทยไปเปรียบเทียบกับเมืองนิวยอร์คน่ะค่ะ จากคุณ : JidNince เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 08:41:01

ความคิดเห็นที่ 18   ตอบคุณ JidNince คือผมไม่ได้หมายความว่า เมืองไหนๆในโลกดีกว่าเมืองไทยนะครับ แต่ที่ผมเสนอคือ ผมกับเข้าใจความพอเพียง ความประหยัด เมื่อผมมาอยู่ที่เมืองนอกมากกว่าที่เมืองไทย ทั้งๆที่ความรู้สึกนี้มันควรจะเกิดที่เมืองไทยง่ายกว่า จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 08:47:26 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 19   ตามที่คุณยุ้ยพูดนั้นแหล่ะครับ สังคมเมืองกับสังคมเมืองมาเปรียบกัน ไม่ได้หมายรวมประเทศไทยทั้งประเทศ จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 08:49:56 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 20 ก็อยู่เมืองไทย เรารู้สึกว่าค่าเงินของเรา เมืองไทยของเรา เรามีบ้าน มีญาติ แต่ว่าอยู่เมืองนอก มันไม่ใช่ค่าเงินของเรา ไม่มีบ้านของเรา มันเป็น "เสมือนบ้าน" แต่ไม่ใช่บ้าน ทำให้การจับจ่ายต้องรอบคอบมากขึ้นมั้ง แต่อยู่เมืองไทยก็ไม่ได้ย่ำแย่ขนาดนั้นนะคะ แค่ช้อปกระจายตลอด 24 ชม.เท่านั้นเอง ^^^ จากคุณ : cat_on_a_hot_tin_roof_ เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 08:50:19

ความคิดเห็นที่ 21   ตอบคุณ นู๋อยากทราบ งานอะไรก็ได้ครับที่ไม่ใช่ร้านอาหาร ก็สามารถมีเงินเก็บกันทั้งนั้นแหล่ะครับ แต่อย่างน้อยคุณควรจะจบโทที่นี่ จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 08:51:39 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 22   ชีวิตของผมที่เมืองไทยคงคล้ายคุณ อยากตอบกระทู้นี้ ผมเลยรู้สึกว่าอยู่เมืองนอกแล้วกดดันน้อยกว่า จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 08:56:54 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 23 นิวยอร์คเป็นเมืองที่ผู้คนอยู่กันอย่างแออัดเบียดๆกันเข้าไป... มีอย่างหนึ่งที่ถูกคือ.... อาหารการกินถูก ถูกแบบซื้อกินนอกบ้านแค่ห้าดอลฯก็อิ่มท้องสบายๆ หรือซื้อมาทำกินเองก็ได้ ที่ของกินถูกเพราะมีคนต่างชาติอยู่กันเยอะ ...ต่างสันหาวัตถุดิบมาขายกันตามความต้องการของท้องตลาด จนเรียกว่าฟุ่มเฟือยก็ได้... นิวยอร์คเป็นเมืองที่ฟุ่มเฟือยในอาหารการกิน... จากประสบการณ์ที่ได้ไปอยู่อาศัยในเมืองอื่นๆในต่างประเทศ ฟุ่มเฟือยจนเสียดายนึกถึงคนจนๆในประเทศที่ไม่มีจะกินต่อมื้อ... และแมวข้างถนนที่อดอยากคุ้ยหาเศษอาหารกินตามถังขยะ ที่น้อยคนให้ความสนใจเหลียวแล ต้องดูให้ลึกๆว่า การทำงานแบบไหนถึงจะเก็บเงินได้เยอะต่อเดือนอย่างไม่ต้องเขียม โดยไม่ต้องทำงานแลกกับหยาดเหงื่อแรงงานหนัก ต้องดูจากหลายๆปัจจัยของอาชีพ การงาน การอยู่อาศัย... คุณภาพของชีวิตโดยรวมๆด้วยค่ะ จากคุณ : JidNince เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 08:57:01

ความคิดเห็นที่ 24 นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมผมอยากใช้ชีวิตอยู่อเมริกาครับคุณ Mr.A ไม่รู้สิครับ ผมเคยไป Work&Travel แล้ว Lifestyle ผมได้กับที่นั่น อีกอย่างตอนนี้ผมวัยรุ่น เพิ่งเรียนจบ เลยอยากจะรู้ว่าชีวิตนี้ต้องการอะไร ผมเคยคุยกับเพื่อน หรือแม้กระทั่งผู้ใหญ่ ซึ่งเค้าก็มีความเห็นไปในทางเดียวกัน อยู่เมืองไทยก็อยู่แต่ในกรอบของสังคมที่นี่  ชีวิตไม่ได้เจริญขึ้น ไม่อยากพูดมากครับ เด๋วจะเกิดดราม่า เพราะผมเป็นคนพูดอะไรตรง ๆ แรง ๆ อยู่ด้วย เอาเป็นว่าซักวันผมจะทำตามฝันให้ได้ จากคุณ : Veil Of Maya เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 09:06:17

ความคิดเห็นที่ 25   ตอบคุณ Veil Of Maya ทุกคนมีความฝัน อย่าสิ้นหวัง ขอให้คุณได้มาตามความปรารถนาครับ ผมเชื่อว่าคนส่วนมากที่ได้มาอยู่เมืองนอกต้องมีความทะเยอทะยาน ที่มากกว่าคนอื่นโดยทั่วๆ ไป สำหรับผมก็เป็นหนึ่งในจำนวนนั้น ผมไปมา หลายที่แล้วไม่มีที่ไหน สุขใจสบายใจเท่าเมืองไทย ไม่ว่าจะ ฝรั่งเศส อิตาลี สวิสเซอร์แลนด์ อังกฤษ ฮ่องกง ตอนนี้ก็ยังคิดเลยว่า ทั้งหมดที่ลองไปอยู่มา ถ้าไม่ใช่เมืองไทยแล้ว ขอเลือกอยู่สวิสดีกว่า สงบและก็พอเพียงดี ทั้งหมดที่ อยากสื่อก็คือ เมืองนอกเค้าเจริญกว่าเราตั้งหลายเท่า แต่เราก็สามารถสัมผัสถึง ความพอเพียงได้ ใช่ว่าเราจะต้องอยู่ในประเทศกำลังพัฒนา คุณ Veil Of Maya มาอยู่ที่นี่ก็ดีที่สุดในโลกในเรื่องความเสมอภาคแล้วครับ ในยุโรปประเทศที่ผมเคยไปมา นอกจากสวิส สก๊อตแลนด์แล้ว เค้าไม่ค่อยมอง เราดีเท่าไหร่ครับ โชคดีครับ จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 09:18:28 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 26   มากเหรอ การที่มีเก็บเดือนละ 2000 ดอลลาร์ เราว่าไม่มากนะ เมื่อเทียบกับเมืองนอกไม่มาก พอเทียบกับเมืองไทย ก็ไม่น่าถึงต้องทำให้ตกใจเพราะก็ไม่มาก เก็บเดือนละไม่ถึงแสน การค้าขายแค่สวนจตุจักร รายได้เดือนเป็นแสน แค่ขายข้าวแกง ก๋วยเตี๋ยว วันละหมื่น เขาก็มีเก็บกันมากกว่านี้ แต่ดูไม่สวยงามเท่านั้นเอง จากคุณ : สม เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 09:56:24 A:112.142.48.55 X: TicketID:140397

ความคิดเห็นที่ 27 ทำงานในนิวยอร์คเหมือนกันค่ะแต่อยู่นิวเจอร์ซี่ นี่ถ้าไม่ติดว่ามีบ้านละก็คงย้ายไปเช่าอพาทเม้นต์ใกล้ๆที่ทำงานจะได้ไม่ต้องเดินทางไกลทุกวันและคงมีเงินเก็บเยอะๆต่อเดือนเหมือนเจ้าของกระทู้บ้าง จากคุณ : watermel30 เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 09:57:33

ความคิดเห็นที่ 28 เจ้าของกระทู้เก็บเงินเก่งจัง ... ผมเองก็ทำงานเยอะ เก็บเงินกับใช้เงินไปพร้อม ๆ กัน ... อุอุ จากคุณ : ผัดไทยกุ้งสด เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 11:24:26

ความคิดเห็นที่ 29   ตอบ คุณสม ครับ คุณอาจจะหาเงินได้มากกว่าใครๆหลายๆคนในนี้ ผมก็ยินดีกับคุณด้วยครับ แต่มีเท่าไหร่แล้วจะทำให้คุณรู้สึกว่า มันพอเพียงแล้ว นี่คือจุดสำคัญครับ จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 12:43:32 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 30   คห 26 จะมีซักกี่คนในไทยที่ทำได้อย่างนั้นค่ะ เมื่อเทียบกับจำนวนสัดส่วนของประชากรทั้งหมด ขายข้าวแกงเกี๋ยวเตี๋ยวที่ไหนหรอวันละหมืนถ้าไม่ใช่ร้านที่มีชื่อจริงๆ พาไปดูหน่อยสิ เมืองไทยไม่ได้มีแต่ในกรุงเทพนะ จากคุณ : หวังดี เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 12:52:28 A:58.11.64.111 X: TicketID:254261

ความคิดเห็นที่ 31   Vote it true especially Bangkok, จากคุณ : i m from austria เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 13:03:14 A:77.118.59.142 X: TicketID:174865

ความคิดเห็นที่ 32 บางครั้งก็คิดเหมือนที่คุณ จขกท พูด ว่าเมืองนอกเค้าไม่แคร์กันเรื่องยี่ห้อ ฯลฯ แต่เราว่านะ สำหรับเรา มันเป็นเพราะว่า พอเรามาเมืองนอกตอนโตแล้วเนี่ย สังคมที่มีมันต่างไปจากสังคมที่เมืองไทยที่เรามี จริง ๆ ฝรั่งที่วัดกันที่ของใช้ วัตถุนิยม ฯลฯ มีอยู่เยอะไม่น้อย แต่ลักษณะการคุยทับถมใช้สายตาดูถูกกันนี่มันไม่ชัดเจนจะแจ้งเหมือนคนไทย ฝรั่งที่บ้ายี่ห้อน่ะมีเยอะไม่ต่างจากคนไทยเลย แต่ลักษณะการอวดนี่รู้สึกจะมาแบบนิ่ม ๆ เนียน ๆ (อย่างน้อยก็ในสังคมที่เราเจอมา) อีกอย่างฝรั่งมีทัศนคติว่า "ฉันไม่แคร์" เยอะ ถ้าใครมาคุยทับหรือวิพากษ์วิจารณ์ "ฉันก็ไม่แคร์" แต่คนไทยจำนวนมาก ไม่ต้องได้ยินคนว่าเลย แค่ใส่เสื้อผ้าเก่าหน่อยไปนอกบ้านก็ "แคร์" สายตาคนอื่นแล้ว ยังไงรู้จักเก็บเงิน ก็เป็นสิ่งที่ดีแล้วล่ะ คนบางคนหาได้เยอะก็มีเงินเก็บน้อยกว่าคนหาได้น้อยกว่านะ จากคุณ : Genuine XXX เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 13:43:15

ความคิดเห็นที่ 33   ส่วนตัวคืดว่า อยู่บ้านเราสบายใจสุด ส่วนเรื่องค่าใช้จ่าย ของแบรนด์เนม รถ ค่าใช้จ่ายทางสังคมหรืออะไรต่างๆมันเเล้วแต่ความพอดีของแต่ละคนหรือเปล่าค่ะ ถ้าเราไม่ตามกระแสสังคม มันก็คงไม่มีอะไรหรอกค่ะ ปกตืป็นคนไม่ค่อยแต่งตัว แทบจะไม่เคยแต่งหน้า แล้วก้อไม่เคยซื้อของแบรนด์เนมอยู่แล้วค่ะ ใครจะว่ายังไงก้อเรื่องทำนองนี้ไม่สนค่ะ ไม่อยากมีรถอยู่แล้วค่ะ ไม่อยากรีบตื่นแต่เช้าไปแย่งใช้ถนน ขับเองตอนรถติดๆมันเครียด นั่งรถเมล์สบายใจกว่า เลยคิดว่าอยู่ที่ไหนก้อเหมือนๆกัน แต่ไม่สุขใจเท่าบ้านเรา เคยไปอยู่เมืองนอกคิดว่า ค่านิยมของเขากับเราไม่เหมือนกันเท่านั้นเอง(แค่ของเขาอาจจะดีกว่าในหลายๆเรื่อง) จากคุณ : แค่นี้ก็พอแล้ว เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 13:45:35 A:58.9.8.182 X: TicketID:255190

ความคิดเห็นที่ 34   เจ้าของกระทู้คะ แสดงว่าไม่เคยค้าขาย ซิคะ เราเป็นคนค้าขาย เราถึงได้รู้ ว่าธุรกิจเล็ก ๆ แม้แต่พวกขาย ผลไม้ดอง อาหารตามสั่ง พวกนี้กำไร 100 เปอร์เซ็น หรือมากกว่า ขึ้นอยู่ว่าเขาจะขายได้วันละ กี่พัน ถ้าไม่ได้ 100 เปอร์เซ้น อยู่ไม่ได้หรอก เหนึ่อย มาก จากคุณ : สม เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 13:47:29 A:112.142.48.55 X: TicketID:140397

ความคิดเห็นที่ 35   เก่งจังค่ะ..... จากคุณ : jingjingleaw เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 13:57:14

ความคิดเห็นที่ 36   เงินไม่ใช่ความสุขของชีวิตทั้งหมด นะคะ ^^ จากคุณ : indulge corner เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 14:16:04

ความคิดเห็นที่ 37   อ่านข้อความจขกท แล้วงงนิดๆ มันน่าจะเป็นอยู่เมืองนอกแล้วมีพอกิน ไม่ต้องกระเหม็ดกระแหม่แบบเมืองไทยมากกว่า สงสัยว่าสังคมเมืองไทยที่จขกทพูดถึงคงเป็นกรุงเทพฯหรือจังหวัดใหญ่มากกว่ามั้ง แต่ถ้าพูดถึงนิวยอร์ก ถ้ามีตังค์เยอะๆ ก็อยากไปซักครั้งนะ อยากเห็นกับตาว่าเป็นไง จากคุณ : Ter เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 16:05:02 A:85.154.14.114 X: TicketID:182506

ความคิดเห็นที่ 38 จขกท ..ยังโสดอยู่ซิท่า.. เก็นเงินหน่ะดีเเล้วไม่บูดไม่เน่า ..เพราะอีกหน่อยจะมีคนมาช่วยใช้ เขาคือภรรยาเเละลูก ชอบ จขกท ย่างนึงคือ ไม่ทิ้งกระทู่ที่ตัวเองตั้งใว้ เเวะเข้ามาดูเสมอๆ เเสดงว่าเป็นคนใจหนักเเน่น รักเดียวใจเดียว อ่ะ เกี่ยวไรกันด้วยเนื่ยะ อิอิ จขกท บอกว่า"งานอะไรก็ได้ครับที่ไม่ใช่ร้านอาหาร ก็สามารถมีเงินเก็บกันทั้งนั้นแหล่ะครับ แต่อย่างน้อยคุณควรจะจบโทที่นี่ " เเสดงว่าจบโท มา ขอเดาว่าเข้ามาด้วยวีซ่านักเรียน เเล้วอยู่ที่นี่ด้วยวีซ่าอะไรหล่ะค่ะ เดาต่อว่า จขกท ยังหนุ่มเเน่น เป็นธรรมดาของคนหนุ่มคนสาวที่ต้องการเผชิญโลกกว้าง หาประสพการณืใส่ชีวิต อยากมีชีวิตท้าทาย เเต่เชื่อเถอะค่ะ เมื่อเวลาผ่านไป เมื่อเข้าวัยเเก่ตัวลง จขกท จะอยากกลับบ้านเรามากที่สุด จากคุณ : Quel เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 20:26:11

ความคิดเห็นที่ 39   ตอบคุณ Quel คงจะจริงอย่างที่คุณบอกนะครับ ถ้าเรามี ภรรยาและลูกแล้ว เราก็อาจจะไม่ทันได้ รู้สึกคิดว่า การที่มีเงินเหลือช่วยทำให้เรารู้สึกคิดได้ว่า เงินหน่ะมากไปก็ไม่ได้ บันดาลความสุขให้เราเพิ่มขึ้นตราบเท่าที่เรายังคงกินและใช้ชีวิตในรูปแบบเดิมๆ เหมือนตอนที่เราได้เงินน้อยๆ ผมเคยทำงานร้านอาหารมาปีหนึง อยากหา ประสบการณ์ ว่ามันเป็นยังไง แนวคิดของคนที่ทำงานในร้านอาหารเป็นยังไง พอ เข้าใจแล้วผมก็ออกมา คนไทยทุกคนที่นี่ก็เข้ามาเก็บเงินกันพอแก่ก็เกษียณตัว เองขายบ้านขายทุกอย่างที่มีที่นี่แล้วก็กลับไปอยู่เมืองไทย ทุกคนยังรักเมือง ไทยปลายทางสุดท้ายในชีวิต ก็ยังเป็นเมืองไทย ส่วนตัวผม ผมอยากกลับไปทำ งานเมืองไทย และอยู่อย่างสงบๆ มีพอกินพอใช้ตามกำลัง ผมจบโท วิศวไฟฟ้า มาครับ เข้ามาด้วยวีซ่านักเรียน F1 หลังจากนั้น ขยายแผนการเรียนออกไป 1 เทอมเพื่อยืดอายุเวลาวีซ่า แล้วต่อด้วย OPT และหางาน ได้งานก็รอเรื่องขอวีซ่า จากบริษัท H1B จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 21:57:36 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 40   ตอบคุณสม ข้อความ 34 เรื่องธุรกิจที่บ้านผมทำธุรกิจหอพักเล็กๆอยู่ครับ รายได้ไม่มากได้เดือนละประมาณ 100000 บาทบวกลบบ้างนิดหน่อยตามจำนวนคนที่เข้าออก นะครับ ค้าขายที่บ้าน เคยทำ ร้าน Family mart ตอนนี้เลิกทำไปแล้ว จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 22:05:09 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 41   อาจจะเป็นอย่างที่คุณ Genuine XXX ก็ได้นะเพียงแต่ผมเข้าไม่ถึงก็เลยไม่ได้สัมผัส ขอบคุณครับ คุณ jingjingleaw, จริงอย่างที่ คุณ indulge corner และ คุณ Ter ว่า ไว้ทุกอย่างครับ จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 53 22:08:57 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 42 อ่านกระทู้แล้วก็ค่อนข้างจะงงๆอยู่  นิดหน่อย  ประมาณว่าหัวข้อคือ    อยู่เมืองนอก อยู่อย่างพอเพียงได้  ดีกว่า  อยู่เมืองไทย ทำไม  ในตัวของเราเอง นิสัยใจคอ  ค่านิยมของเราเอง  ทำไมให้สิ่งแวดล้อมมันกำหนดตัวเราเหรอคะ   ดิฉันว่า ด้วยคุณค่าในตัวเราเอง  แม้ว่าจะอยู่ที่ไหน  เราก็ควรต้องกำหนดตัวเราเองให้เป็นตัวเราเองได้    ทำไมให้คนอื่น สิ่งแวดล้อมอื่นมากดดันเราให้ต้องแปรผันได้  ไม่เข้าใจ...... อยู่เมืองไทย กินอาหาร ๑ มื้อ เรทราคาอาจจะต่างกันมาก  บางคนมื้อละ ๕๐๐ บาท  แต่ถ้าเรากินแค่อิ่มท้องเรา  ดิฉันว่า มื้อละ  ๕๐ บาทนี่หรู แล้วค่ะ แต่อยู่มาวันนึงเราอาจจะนึกบ้าระห่ำ    อยากกินอาหาร (เพื่อซื้อความสะใจของเราเอง หรือเพราะรสชาติของอาหารที่แตกต่างจากธรรมดา)สักมื้อละ  ๕๐๐-๖๐๐  บาท  ก้ไม่มีใครว่าเราหรอกค่ะ   แต่เราจะนึกเองทีหลังว่า  ธ่อ!!!มันก้เท่านั้น  แค่อิ่ม..... เรื่องเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายก็ด้วย  เสื้อที่มีสัญลักษณ์สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ ราคาตัวละ สองพันกว่าบาท  เมื่อใส่แล้วก็ไม่ได้ต่างกันกะเสื้อราคา สองร้อยกว่าบาทเท่าไรเลย  ลองใส่มาแล้วก็เท่านั้นแหละ  ไม่เห็นมีใครมายกมือไหว้รายทาง สักที เฮ้อ... เราต้องเป็นตัวของเราให้ได้เท่านั้นเอง ไม่ยากเลย  "ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ  สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว(เอง)" ดังนั้นความรู้สึกและเข้าใจถึงความพอเพียงและความประหยัดมันไม่ได้เกิดเมื่ออยู่ต่างประเทศหรอก  เชื่อป้าเถิ้ด...มันต้องเกิดขึ้นในจิตสำนึกของเรานี่และหนา จากคุณ : วันจัน เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 00:54:59

ความคิดเห็นที่ 43   ตอบคุณ ป้าวันจัน เกิดขึ้นที่จิตสำนึกนั้นแหล่ะครับป้า แต่ละคนก็มีแต่วิธีการที่ได้มาจากจิตสำนึก ของแต่ละบุคคล อย่างผมถ้าไม่ได้มาจนรู้จนเห็นไปทั่วผมก็ยังไม่เกิด ผมเหมือน เป็นบัวที่อยู่ใต้น้ำอยู่ แต่ถามว่าจิดสำนึกกว่าจะมีกันได้เมื่อไหร่หล่ะครับ เด็กวัยรุ่น เมืองไทยจะรู้สึกถึงสิ่งต่างๆเหล่านี้เมื่อไหร่กันครับ ดูที่สังคมแวดล้อมรอบตัวของ เค้าสิครับ เราจะไม่ช่วยกันสร้างสังคมแวดล้อมเหล่านั้นเลยเหรอครับ ปล่อยให้ มันเป็นไปตามจิตสำนึกไปเรื่อยๆ ผมว่าการที่คนจะทำอะไรสิ่งแวดล้อมเป็นปัจจัย สำคัญ ปัจจัยหนึ่งในการกำหนด ให้กลุ่มคนรู้สึกนึกคิดยังไงในสังคม ดูอย่างการ อ่านหนังสือระหว่างเวลาการเดินทางสิครับ มีคนไทยทำกันไหมครับ ในรถไฟฟ้า ที่เมืองนอกเป็นเรื่องปกติ เด็กเกิดมารุ่นใหม่ๆ เห็นภาพนี้มันก็ซึมซับ เข้าไปในตัว การข้ามถนน ในเมืองไทยมีใครกล้าเดินข้ามได้อย่างสบายใจบ้าง รถที่ผ่านมามี น้ำใจให้คนข้ามกันไหม แล้วกลับกัน คุณป้า สบายใจไหมครับที่เห็นเด็กรุ่นใหม่ๆ ทำตัวตามแฟชั่น ไม่ว่าจะเกาหลี ญี่ปุ่น สิ่งต่างๆเหล่านี้ล้วนไม่ได้มาจาก สภาพ แวดล้อม รอบตัวของเค้า เป็นตัวกำหนดเหรอครับ คราวนี้ป้าเข้าใจผมรึยังครับ จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 01:29:17 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 44 ตอนนี้ จขท เป็นบัวพ้นน้ำหรือยังครับ? จากคุณ : amorous เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 03:34:03

ความคิดเห็นที่ 45   ดิฉันเห็นด้วยกับคูณ Mr.A ค่ะ คือ ดิฉันเข้าใจ จขกท ค่ะ และเข้าใจ ว่า จขกท พยายามจะบอกอะไร และ เข้าใจว่า จขกท ที่เขียนมาก็ไม่ใช่ไม่รักเมืองไทย หรือว่าคนต่างชาติจะดีกว่าคนไทย หรือ คนไทยไม่ดีและ ดิฉันเชื่อว่าคุณ จขกท รักเมืองไทยไม่น้อยกว่าเพื่อน ๆ ค่ะ จขกท แค่อยากแบ่งประสบกราณ์ อยากเล่าสู่กันฟัง จากคุณ : ไม่มีชื่อค่ะ เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 03:58:57 A:79.241.30.184 X: TicketID:131036

ความคิดเห็นที่ 46 พอจะเข้าใจเจ้าของกระทู้แล้วค่ะ ที่ว่า "สภาพแวดล้อมเป็นตัวกำหนด" น่ะค่ะ และพอจะเข้าใจว่า เจ้าของกระทู้  ได้รับประสบการณ์แวดล้อมที่ไม่ค่อยดีจากเมืองไทย  ใช่ไหมคะ (หรือว่าเข้าใจผิดอีกเปล่าไม่ทราบ) พอมาอยู่เมืองนอกก็พบเห็นแต่สิ่งดีๆ  เลยเกิดจิตสำนึกในทางดี  (ขอโทษอีกจริงๆ ไม่ทราบว่าพูดถูกหรือเปล่า) ถ้าเป็นอย่างที่กล่าวก็นับว่าเป็นการค้นพบที่ประเสริฐแท้แล้วค่ะ  ยินดีด้วยอย่างแท้จริง แต่อยากขออภิปรายคำว่า...จิตสำนึก...  ตามประสางูๆปลาๆอีกนิดว่า  คนเราก่อนที่จะเกิดจิตสำนึกที่ว่า  มันก็จะเกิดจาก -การรับรู้ทางประสาทสัมผัสทั้ง ๕ ของมนุษย์   (นั่นคือรับรู้มาจากสภาพแวดล้อมนั่นเอง)  เช่นได้ยินเสียงพูดอันไพเราะจากพ่อแม่พี่น้อง (หรือในทางตรงข้ามการพูดจาโหวกเวกโวยวาย ดุดัน หยาบคาย)   ได้เห็นกิริยาท่าทาง ความประพฤติของสิ่งแวดล้อมในบ้านที่ดีงาม   หรือพ่อแม่ ทำให้ดูเป็นตัวอย่างประกอบกับฝึกฝน สั่งสอน ชี้ให้เห็นอันไหนดี อันไหนไม่ดี เกี่ยวกับวัฒนธรรมการใช้เงิน การกินอยู่ การแต่งกาย ฯลฯ แต่พอเพียงและประหยัด หรือไกลตัวไปอีกหน่อยคือโรงเรียน เพื่อนฝูง  สังคมแวดล้อม ประเทศไทย ขั้นต่อไปนี้สำคัญมากสำหรับวัยทารกสู่วัยเด็กระดับมัธยม  คือ การยอมรับและยินยอมทำตามแบบไหน.... -การยอมรับ และการยินยอม   เป็นสิ่งที่มนุษย์อยู่ในช่วงเลือกทางเดินของตัวเอง   (แบบอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวด้วยซ้ำ)  สิ่งแวดล้อมทั้งใกล้ตัวและ ไกลตัวออกไป    เริ่มเป็นทางเลือก ที่มนุษย์อยากลิ้มลอง  ยิ่งถ้าเป็นสิ่งแวดล้อมที่เริ่มขัดแย้งของเดิม ๆ   และเห็นแบบอย่างหลากหลายเพิ่มมากขึ้น   ดังนั้น   สิ่งแวดล้อมใดที่มีอิทธิพลเหนือกว่า  ก็จะช่วงชิงเอา "จิตสำนึก" ของคนคนนั้นไปได้ -การเห็นคุณค่า  เป็นขั้นที่จิตสว่างที่สุด นะถ้าจะว่าไป  เพราะวิเคราะห์ เห็นรายละเอียดของสิ่งที่เลือก   แจกแจงรู้ดีชั่ว  มองเห็นผลที่จะเกิดได้กระจ่างชัด  ภูมิใจในสิ่งที่ตนเองทำว่าเป็นสิ่งที่มีคุณค่าถูกทาง   จิตมั่น ไม่แกว่งไกวไม่หวั่นไหว ไม่ย่อท้อ  อดทน  แม้ว่าผลจะเกิดช้ามากกกกกก ก็ตาม แต่ก็เต็มใจรอคอยและเริ่มยึดมั่น หรือเริ่มเป็นตัวของตัวเอง ขั้นสุดท้าย น่าจะเป็นการเกิดเป็นค่านิยม   ..คือ..ทำตามที่ตนเองรับรู้ ยอมรับ ยินยอม อย่างเห็นคุณค่า  ทำตามแบบฉบับของตนเองที่ผ่านการคัดกรองแล้ว ถามว่า  สภาพแวดล้อมสามารถปรับเปลี่ยนค่านิยม  การเห็นคุณค่า การยินยอมและการยอมรับ ไหม... ตอบ..เปลี่ยนได้ทุกขณะ  ตามสภาพแวดล้อมนั้นๆ    (แต่อย่างที่บอก คือเรามองเห็นคุณค่า  วิเคราะห์แจกแจงได้แค่ไหน    คัดกรองแค่ไหน อันนี้สำคัญ) ขออภัยนะคะ ดูว่าจะอภิปรายมากเกินไปหน่อย  เฮ้อ จิตมนุษย์นี้ไซร้ยากแท้หยั่งถึงจริงๆ เนอะ ถ้าได้คนไทยมาใช้ชีวิตเมืองนอกอย่างคุณเจ้าของกระทู้แล้วกลับไปช่วยพัฒนาจิตเด็กไทยอีกเยอะเย๊อะก็จะเป็นกุศลจริง ๆ อ่ะช่วยกันนะช่วยกัน สาธุพ่อคุณจำเริญๆ จากคุณ : วันจัน เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 04:37:42

ความคิดเห็นที่ 47   ถ้าได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักและชอบ  และค่าตอบแทนดีกว่าเดิม ก็โอเคแล้วล่ะค่ะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : indulge corner เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 06:32:07

ความคิดเห็นที่ 48   ก็ถือว่าผมได้แชร์ ประสบการณ์ ของผม ให้เพื่อนไกลบ้าน ในอีกมุมมองหนึ่ง ผมไม่รู้ว่ามีคนรู้สึกเหมือนผมบ้างไหม ก็แค่อยากลองตั้งกระทู้ถามดู ส่วนข้อความที่ 44 ผมขอขอบคุณครับที่เป็นห่วงผม ขอบคุณอย่างใจจริงเลย ขอบคุณ คุณคนไม่มีชื่อ คุณป้าวันจัน และก็คุณ indulge cormer ครับ สำหรับ การแลกเปลี่ยนประสบการณ์ จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 10:49:44 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 49   สู้ๆ นะคับ Mr.A เข้าใจคับว่าคุณจะเข้ามาแชร์ประสบการณ์ต่างแดนให้ฟัง ส่วนตัวแล้วคิดว่าดีที่มีการเล่าสู่กันฟังสำหรับคนที่กำลังคิดจะไปทำงานที่โน่น เพราะว่าตัวผมเองก็เพิ่งจะยื่น resume สมัครงานไปกับบริษัททางอเมริกาคับ แต่ก้อไม่รู้ว่าจะได้หรือเปล่า ผมขอถาม Mr.A นิดนึงนะคับ ในฐานะผู้มีประสบการณ์ทำงานอยู่ที่โน่น คือว่าตอนนี้ผมรับราชการอยู่ที่เมืองไทย แต่ทำมา 12 ปี แล้ว เงินเดือนก้อแค่ 1xxxx บาทเองครับ แล้วพอดีผมมีเพื่อนที่รู้จักกันแล้วเค้าต้องการทำธุรกิจเกี่ยวกับเมืองไทยเค้าเลยอยากให้ผมไปทำงานกับเค้า และเค้าก้อมีธุรกิจอีก 2-3 อย่างที่โน่นด้วย เค้าเป็นคนอเมริกาคับ อยู่ที่ Maryland เค้ารู้ว่าผมรับราชการที่นี่ แต่ว่าเงินเดือนมันน้อย ก้อเลยอยากจะช่วยผมเรื่องวีซ่าแล้วก้อเรื่องที่พักด้วยคับ Mr.A ว่าการที่ผมจะลาออกจากงานราชการที่นี่แล้วไปทำงานที่โน่นมันจะพอมีเงินเหลือเก็บบ้างมั้ยคับ แบบว่าผมก้อลังเลอยู่เหมือนกันคับเพราะถึงแม้ว่างานราชการเงินเดือนจะน้อยแต่ก้อมั่นคง ช่วยแชร์ความคิดเห็นด้วยนะคับ ขอบคุณคับ จากคุณ : MMM เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 14:30:44 A:58.8.201.253 X: TicketID:172302

ความคิดเห็นที่ 50   โดยส่วนตัวเคยเรียนมัธยมที่รัฐในเขตมิดเวสท์ ที่นั้นก็เรียบง่ายดีคะ อากาศหนาวมากก แต่ธรรมชาติยังอยู่ครบ ตอนที่อยู่ก็เหมือนกับเด็กทั่วไปชอบใช้เงินไปกับเรื่องไร้สาระ แต่มีอยู่วันนึงเงินหมดจนเกลี้ยง โทรมาที่บ้านก็ไม่มีคนรับ ส่งอีเมลล์มาก็ไม่ตอบ สรุปได้แต่กบดานอยู่ในโรงเรียนเพราะว่าคุณแม่เติมเงินไว้ในการ์ดสำหรับทานข้าวไว้คะ จากเหตุการณ์นี้กลายเป็นคนประหยัดไปเลยคะ ถึงตอนนี้จะอยู่ไทยถาวรแล้วแต่ก็ยังประหยัดเหมือนเดิม ตอนนี้พอเราทำงานระหว่างเรียนมหาวิทยาลัยเราสามารถเก็บเงินได้พอสมควร สอนพิเศษเด็กๆบ้างตอนเย็นหลังเลิกเรียน เราก็สามารถเก็บเงินได้ในระดับที่พอใจ เพราะค่าครองชีพที่ไทยไม่สูง ส่วนเรื่องที่จะทำงานที่ต่างประเทศมั้ยคงไม่ไปคะ เพราะว่าที่บ้านทุกคนเวลาเรียนจบจากต่างประเทศก็กลับไทยทันทีกันเลยทีเดียว อยู่เมืองไทยรู้สึกอบอุ่นดีคะ ส่วนเรื่องรายได้แม้ว่าจะเป็นตัวเงินที่ไม่สูงเมื่อเทียบกับชาติที่พัฒนาแล้วแต่เราก็รู้สึกว่ามันโอเคสำหรับค่าครองชีพแบบนี้ ได้เข้าร้านทำผมทุกสัปดาห์ พบทันตแพทย์ได้ทันทีที่ฟันมีปัญหา สามารถเดินทางเข้าตัวเมืองกรุงเทพด้วยเงิน20บาทหรือ40บาทซึ่งในต่างประเทศไม่สามารถใช้ค่าใช้จ่ายอย่างนี้ได้เลยคะ ก็ขอชมคุณ จขกท นะคะ เก็บเงินเก่งมากคะ รักษาสุขภาพนะคะ จะได้ทำงานโดยไม่มีอุปสรรคด้วยปัญหาสุขภาพคะ จากคุณ : Teddynun เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 17:03:14 A:61.90.95.236 X: TicketID:254630

ความคิดเห็นที่ 51 เรามีความคิดเหมือน จขกท นะ อยู่เมืองนอกเราคุมค่าใช้จ่ายเราได้ แต่อยู่เมืองไทยใช้เงินยังกับผลิตเองได้ ใช้เงินเก่งมากค่ะ ซื้อทุกอย่างที่เห็นที่อยากได้ โดยลืมความจำเป็นไปก็มี ขอแค่ได้ซื้อ แต่อยู่นี่มีความรู้สึกว่าของแพง (ไม่รู้หลอกตัวเองรึเปล่า แต่ก็ได้ผล) จะซื้อเสื้อผ้านี่คิดแล้วคิดอีก อยู่เมืองไทย ไม่เคยคำนึงเลยเลย ขอแค่ชอบก็ซื้อแล้ว อยู่นี่ ต้องคิดแล้วคิดอีก สุดท้ายก้วางลง แล้วบอกตัวเองว่าที่มีอยู่ใส่ได้สามเดือนไม่ซ้ำกันได้เลย แต่ก็ดีนะเป็นการปรับตัวที่ดีมากกเลยล่ะ อยากเป็นคนประหยัดและไม่ฟุ่มเฟือยมานานแล้ว :) ตอนนี้คิดว่าห้ามตัวเองได้แล้ว จากคุณ : Texan girl เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 19:04:35

ความคิดเห็นที่ 52   ตอบคุณ Teddynun ที่คุณพูดนั้นถูกต้องอย่างมากเลยครับ การทำงานที่นี่ถึงแม้จะมีเงินมากจริงแต่มี ข้อแม้นะ ว่าห้ามป่วย เพราะค่ารักษาพยาบาลแพงมากยิ่งถ้าเราไม่ใช่ พลเมือง ของประเทศนี้แล้วด้วย ค่ารักษาพยาบาลจะไม่ได้รับการอุดหนุนจากรัฐ เราต้อง เสียค่าประกันสุขภาพเอง ผมก็พยายามดูแลร่างกายไม่ให้เจ็บ หรือป่วย โดย เฉพาะเรื่องฑันตกรรม ถ้าเลี่ยงไม่ได้จริงๆก็คงต้องพึ่งหมอคนไทยที่อยู่ที่นี่ ใคร จะรู้บ้างครับว่าค่าทำฟันที่นี่ นั่งเครื่องกลับไทยไปทำยังถูกกว่าอีกเลย เข้าใจที่ คุณพูดเลย เรื่องร้านทำผม ร้านทำฟันอยากเดินเข้าไปเมื่อไหร่ก็ได้ อารมณ์นี้มัน ต้องบ้านเราจริงๆ แหล่ะ ผมลืมนึกเรื่องสุขภาพไปเลย ขอบคุณครับคุณ Teddynun จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 21:17:36 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 53   ตอบคุณ MMM ผมขอพูดในส่วนความคิดของผมนะครับ ผิดถูกอย่างไรขออภัยไว้ ณ. ที่นี้ด้วย การหางานทำที่อเมริกา ในยุคนี้นะครับ ใช่ว่าจะง่ายหรือว่ายาก ขึ้นอยู่กับ จังหวะ โอกาสและการเลือกไม่เลือกงานของแต่ละบุคคลจริงๆ ยกตัวอย่างมีคนไทยที่นี่จบเอก พยายามสมัครงานหลายที่ในวุฒิปริญญาเอกแต่ที่ได้ตอบกลับมามีเสนอ ให้แค่วุฒิปริญญาโทพี่เค้าก็ไม่เอาสุดท้าย วีซ่าก็หมดตอนนี้ก็กลับไปเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยในเมืองไทย ส่วนเพื่อนไต้หวันอีกคนหนึ่ง ส่งใบสมัครผมเห็นแล้ว ทึ่งกับมันเลยเป็น 1000 รายการ มันบอกมีตอบกลับมาแค่ 3-4 บริษัท แต่มันก็ไปสัมภาษณ์และก็ได้งานแต่มันต้องย้ายไปทำที่รัฐอื่น จริงๆแล้วงานที่อเมริกามัน มีหลายรัฐมาก รัฐที่คนไม่ค่อยชอบไป กันดาลๆ มันก็มีโอกาสได้ง่ายกว่ารัฐที่คนอยู่กันสบายๆ เช่น Texas ฝรั่งเพื่อนผมมันได้งานอย่างรวดเร็วเลยรัฐนี้แต่มันบอก ไม่อยากไปร้อน ส่วนเรื่องของคุณที่รู้จักคนที่นี่ ที่คุณว่ามามันก็ดีครับถ้าเค้าทำอย่างที่เค้าพูดจริงๆ แต่ปัญหาก็คือถ้าเราลาออกจากงานแล้ว พอเราไปอเมริกา เค้าลอยแพเรา เราแย่เลย ผมอยากให้อย่างน้อยเราควรเหลือทางเลือกไว้อย่าไปฝากไว้กับเค้าหมดแม้ว่าเค้าจะดูดีน่าเชื่อถือในสายตาของเราก็ตาม เช่น คุณลา พักร้อนงานราชการให้ได้มากที่สุดแล้วไปหาเค้าให้เค้าสมัครงานให้ ถ้าเค้าทำให้จริงๆ เราค่อยกลับมายื่นใบลาออก แต่ถ้าเราไปแล้วเค้าไม่ได้ทำอย่างที่เค้าพูด เราก็ยังมีทางออก ส่วนเงินค่าเดินทางที่เสียไปก็ถือว่า เป็นการไปซื้อโอกาสของเรา ไปหาประสบการณ์ ไปเที่ยว ถ้าเราได้งานจริงๆอย่างที่เค้าบอก ก็จะเป็นจุด เปลี่ยนชีวิตของเราอีกครั้ง ไม่มีอะไรที่เราจะได้โดยไม่ลงทุนอะไรเลย ครั้งนี้คุณต้องลงทุนเกี่ยวกับโอกาสนี้ของคุณแหล่ะครับ ไม่ลองจะรู้ได้ยังไงครับ แต่อย่า ลืมเตรียมทางหนีทีไล่ไว้ให้ดี อย่าไปตายดาบหน้า อย่างนั้นได้ตายจริงๆแน่ครับ จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 21:34:28 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 54   ตอบคุณ Texan girl คุณก็เป็นแบบผมที่ได้ความคิดเรื่องความประหยัด ตอนมาอยู่ที่เมืองนอก เนื่องจากสภาพแวดล้อมความจำเป็นที่มันกำหนดบังคับเรา ขอบคุณครับที่มาร่วมแชร์ประสบการณ์ จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 21:37:22 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 55 Thanks for your response Mr. A. I liked what you told คุณ MMM in #53. My thoughts exactly. I also liked khun Teddynun's opinion in #50. Many would say it's unnecessary for one to go or live abroad to learn valuable life lessons. And I agree with that statement to a certain degree. We do not have to move to another country to grow up. Having said that, I believe each of us learns things differently. Sometimes, finding yourself all alone in a place you've never been before makes you look at things from a new perspective. And many times, it can bring out the best and/or the worst in you. Mr. A, you sound like a levelheaded person to me. I appreciate your sharing thoughts and experiences and I wish you the best. จากคุณ : Genuine XXX เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 00:45:40

ความคิดเห็นที่ 56   อ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ อยากจะบอกว่าถ้าคุณเก็บเงินได้เก่งก็ดีแล้วครับ ไม่ไม่เห็นจะเกี่ยวกับเพราะว่าได้ไปอยู่เมืองนอกตรงไหน คนไทยที่ทำงานเมืองไทยเก็บเงินได้เยอะแยะ ไม่ใส่เสื้อผ้าหรูๆ ก็เยอะแยะไป มันขึ้นอยู่กับตัวเองมากกว่า ไม่เห็นด้วยที่บอกว่าที่อเมริกาคนไม่แคร์ใส่ของถูกๆ ก็ได้ แล้วร้านต่างๆที่ขายแพงหูฉีกในแมนฮัตตั้นจะอยู่ได้อย่างไรครับ คนที่รวยจริง มีเงินจริง มีปัญญาซื้อใส่จริงมีเยอะครับ รองเท้า Manolo คู่ละ 400USD+ เค้าก็ถอยกันเป็นว่าเล่น หรือไม่ก็ไปดูตามวัยรุ่นในเอลเอ ลากูน่าบีช พวกนี้ก็พ่่อแม่รวยใช้แต่ของดีๆ ก็เหมือนเด็กไทยที่มีพ่อแม่รวย อยากสวยอยากเด่นเป็นเรื่องธรรมดา อเมริกาเป็นระบบทุนนิยม ทุกอย่างเค้าผลักดันให้คนใช้เงินเพื่อกลไกทางการตลาด คนอเมรืกันเห็นไีรอยากได้ก็รูดบัตร ไม่สนว่าจะมีปัญญาจ่ายป่าว ก็รูดไปก่อน ก็เลยนี่ไงครับ subprime ล่ม คนไม่จ่ายหนี้ ซื้อบ้านก็ไม่มีปัญญาจ่าย เห็นๆกันอยู่ ออกข่าวโครมๆ ตอนอยู่ไทยถ้าคุณไม่สามารถเก็บเงินได้ ก็เพราะคุณไปแครสังคมเองหนิครับ กลัวโดนหาว่าไม่หรูหรือไรก็ว่าไป ถ้าเราไม่แครอยู่ที่ไหนก็เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับตัวเองล้วนๆ จากคุณ : Maibok เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 01:49:24 A:173.9.238.97 X: TicketID:172085

ความคิดเห็นที่ 57   (โคตร)อยากพริ้นท์กระทู้นี้ให้คุณแม่อ่านเลยค่ะ คือเราชอบชีวิตเมืองนอก แบบที่จขกทว่ามาทุกอย่างเลย แต่คุณแม่ยังไม่ค่อยเข้าใจ ก็ยังคิดอะไรแบบสังคมล้อมกรอบ คือ ต้องจบนู่นนี่ ต้องทำงานนั่งโต๊ะ ส่วนเราอ่ะ เคยทำงานออฟฟิศมาสามปี คิดว่ามันไม่ใช่ตัวเอง แถมเงินก็ไม่เห็นพอใช้เลย ดีแค่ ที่แม่เอาไปเม้าท์กับชาวบ้านได้ว่าลูกอยู่บริษัทใหญ่ แล้วไงอ่ะคะ เราไม่เคยมีความสุขกับการทำงานเลย ลองไปเป็นแรงงานที่อังกฤษดู โอ้โห เดือนแรกร้องไห้เลย งานหนัก (คือจานชาม) แต่เชื่อไหมคะ สบายใจอย่างบอกไม่ถูก อยู่นอกเมืองก็เหลือเงินเก็บ ไม่มีภาษีสังคมอย่างที่จขกทว่าเลย คือมีบ้าง แต่ไม่มาก เทศกาลเค้าน้อยกว่าเรา กลับมาอยู่กทม. สองชม.เดินทางจากบางแคเข้าดาวน์ทาวน์ โอ้ แม่เจ้า อะไรกันนี่ ช่วงนี้คุณแม่เริ่มทำใจ ไม่ได้เข้าใจนะคะ ออกแนวทำใจมากกว่า เลยอยากให้คุณแม่อ่านกระทู้นี้มั่ง หรือน่าจะพาไปเลยดี คนโบราณก็จะแคร์กระแสสังคมมาก เราว่ามากไป ก็อยู่ยาก ลำบากชีวิตไปไหม จะแต่งตัวยังไง คนอื่นจะมองยังไง เราเนี่ยคันปากอยากจะเถียง ก็ลูกกะตาเค้า มิใช่เรา ไม่ใช่ไม่คร์เลย แต่ก็ต้องพอดีๆ ไม่ใช่ทำอะไรทุกอย่างต้องแคร์สังคม เหนื่อยใจค่ะ อยากไปเมกาเร็วๆๆ จากคุณ : ยูอิ เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 01:56:30 A:58.9.82.135 X: TicketID:206678

ความคิดเห็นที่ 58   Your welcome and appreciate you too, Genuine XXX, for letting me be a levelheaded person of you. No one are unable to know everything. Our small thing that we know about them might be a big thing to other people and we can be like them in the other hand. you too can join and share me your experience. I really wish to hear from you. thank for your response too. จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 03:19:41 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 59   ตอบคุณ Maibok ก่อนอื่นผมขอตอบเลยครับว่า ตอนอยู่ไทยผมอยู่อย่าง ธรรมดามาก ข้าวก็ทำทานเอง ซื้อข้าวเป็นถุงๆมาทาน ทานไม่หมดก็แช่ตู้เย็นเก็บไว้ อุ่นทานอีกครั้ง เสื้อผ้าก็ ทั่วไปไม่มีเลยยี่ห้อหรู หรูมากของผมคิดแล้วคิดอีกก็ เสื้อที่โลตัส แต่ภาษีสังคมสูงจริงๆครับ ผมไม่สามารถก่ะเงินออมได้ตามที่เคยวางแผนไว้เลย งานแต่งงาน งานบุญ ช่วยเหลือซื้อ จตุคามรามเทพก็มี งานการกุศลประจำปี งานขึ้นปีใหม่ จะบอกให้ผมไม่แคร์อย่างที่คุณบอกก็คงไม่เหมาะ เพราะเค้าก็ใส่ซองกันทั้งที่ทำงาน เค้าชวนไปงานปฏิเสธบ่อยๆก็ไม่ดีมั้งครับ คราวหน้าคราวหลังเพื่อนก็ไม่ชวนเรา เงินที่เอามาไม่เคยได้ซื้ออะไรเป็นรางวัลชีวิตใหตนเองเลย ไหนจะต้องมาคิดว่าต้องเก็บเงิน เอาไปสร้างบ้านอีก จะเอาอะไรที่ไหนไปใช้จ่ายได้ครับ ผมทำงานราชการ โบนัสก็ไม่มี ผมไม่รู้ว่าคุณอาจจะทำงานเอกชนก็ได้ คุณเลยไม่ค่อยเค้าใจ ชีวิตข้าราชการเท่าไหร่ เพื่อนผมทำงานเอกชน ไม่เคยคิดเรื่องเก็บเงินเลย รอไปปีๆหนึ่งก็มีโบนัสมาก้อนหนึ่ง เอาไปดาวน์รถใหม่ป้ายแดง มาขี่อวดเราอีก เราก็ใช้รถมือสองเก่าๆ ไปไหนไกลๆ ก็ไม่มั่นใจ อยากจะกินอยากเที่ยวอย่างเค้าก็ไม่มีเงิน แค่เติมน้ำมันเราก็ไม่ต้องทำอะไรแล้ว ดูหนังโรงหนังนับครั้งได้เลย ไม่มีปัญญาครับ รายรับมันไม่สัมพันธ์กับรายจ่ายที่จำเป็นในชีวิตจริงๆ นี่พูดแค่ที่จำเป็นจริงๆเลยนะครับยังไม่พอเลย กับมาที่อเมริกา ที่คนรวยเค้าซื้อของแพงๆนั้น เค้ามีรายรับกันเท่าไหร่ครับ เค้ามีเยอะมากๆ จึงเอามาซื้อของราคาแพงแบบนั้นได้ ถ้าเค้ามีรายรับน้อยเค้าก็ประหยัดครับ ลองถามคนที่ทำงานร้านอาหารไทยก็ได้ตอนนี้ที่อเมริกา ฝรั่งสั่งอาหารเป็นจานแล้วมาแชร์กันแบบที่คนเอเชียนิยมทำกันมีเยอะแยะ บางครั้งเดิน เข้ามาสั่งข้าวเปล่าเอากลับบ้านก็มี ไม่สั่งกับข้าว ผมรับออร์เดอร์มากับมือ ส่วนปัญหา subprime เกิดจากอะไร เกิดจากราคาน้ำมันที่พวกกองทุนน้ำมันเข้ามาปั่นราคา credit score ที่อเมริกาเข้มงวดมาก ใครไม่ดูแลให้ดี ติด บูโรก็ไม่ต้องเข้ามาแบงค์เลย 3-5 ปีโดนแบนไปเลย subprime คือการเอาเงินมาปล่อยกู้ให้คนรายได้น้อยมีบ้านเป็นของตนเอง แล้วยังไงต่อ ธนาคารก็เชคเครดิตก็ผ่านเอาบ้านไป แล้วบ้านอยู่ที่ไหน บ้านอยู่ไกลครับ เพราะบ้านราคาถูกก็ต้องอยู่นอกเมือง แล้วจะเข้ามาทำงานในเมืองยังไงหล่ะ ก็ต้องซื้อรถ เพราะมีไม่กี่รัฐที่มีรถไฟฟ้า หลังจากนั้นราคาน้ำมันเพิ่มสูงขึ้น เค้าก็ต้องไปลดรายจ่ายด้านอื่นที่พอจะตัดได้ แต่ถามว่าตัดค่าใช้จ่ายด้านน้ำมันได้ไหม ตอบคือไม่ได้ครับ เพราะมันต้องใช้ พอไม่ไหวก็ต้องปล่อยให้ยึดบ้าน แล้วก็ไปหาเช่าบ้านที่อื่นแทน ไม่มีใครอยากให้ยึดบ้านหรอกครับเพราะ เงินที่ผ่อนไปไม่สามารถเรียกร้องกลับมาได้เลย หลายๆคนก็โดนยึด เศรษฐกิจมันก็ล่ม นี่คือปัญหาหลักของ subprime ครับมันมี % น้อยมากที่มาจากการที่เค้านำเงินไปใช้ชีวิตฟุ่มเฟือยอย่างที่คุณบอก กลับมาที่ไทยค่าน้ำมันเมืองไทย ในชีวิตประจำวัน เอาเท่าที่ใช้ ไม่ต้องหรูหราตามกระแสคนอื่นคุณว่าพอเอาไปหักค่าใช้จ่ายจิปาถะอื่นๆ ที่จำเป็นเท่านั้น คุณว่าคนไทยจะมีเงินเหลือเก็บกันไหมครับ ปัญหาคือ รายรับมันไม่พอกับรายที่จำเป็นกับชีวิตจริงๆครับ และก็ใครที่มองว่าระบบทุนนิยมมันไม่ยั่งยืนถาวร ผมก็ไม่เถียงนะครับว่าไม่เป็นอย่างนั้น แต่ลองกลับไปดูประวัติศาสตร์จะพบว่า อเมริกาก็เคยเศรษฐกิจล้มมาแล้วครั้งหนึ่งตอนหลังสงครามโลก มันก็วนเวียนไปมาอย่างนี้แหล่ะครับไม่มีระบบเศรษฐกิจไหนยืนยงอยู่ได้ถาวรหรอกครับมันก็สลับกันไปมา เพียงแต่เราเกิดมาในยุคที่มันขาลง รุ่นหลานเราก็อาจจะมองว่าอเมริกาดีอีกก็ได้ จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 03:54:12 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 60   ตอบ ยูอิ เป็นเรื่อง ปกติ คนแต่ละรุ่นก็จะมีแนวคิด แตกต่างกันออกไป เราก็ต้องประสานจุดร่วมสงวนจุดต่าง ทุกที่มันก็มีดีไม่ดีปะปนกันไป ไม่มีที่ไหนมีแต่ดีหรือแย่อย่างเดียวเพียงแต่อยู่ที่ว่า ที่ไหนที่เข้ากับเราได้มากกว่ากัน อยู่แล้วทำให้เรามีความสุข เอาใจช่วยครับ จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 53 04:02:48 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627

ความคิดเห็นที่ 61 อยากรู้จักเจ้าของกระทู้ครับ เพราะผมก็คิดแบบเดียวกับคุณ ผมเห็นด้วยกับคุณ 100% ผมชอบความคิดคุณมาก ผมเป็นคนนึงที่อยากไปใช้ชีวิตสักช่วงของชีวิตในการทำงานที่ USA ผมเคยไป WAT ผมชอบหลายๆ อย่างที่นั่น มันสอนให้ผมประหยัด และเห็นคุณค่าของชีวิตมากขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก ป.ล. ช่วยหลังไมค์ มาหาผมได้ไหมครับ อยากคุยด้วย อยากสอบถามเรื่องต่างๆเกี่ยวกับการไปอยู่ USA จากคุณ : Das ist ein Mensch เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 53 00:54:08

ความคิดเห็นที่ 62   ยินดีครับ ไม่ต้องหลังไมค์หรอก manbkk2005@hotmail.com จากคุณ : Mr.A เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 53 06:49:12 A:74.66.138.137 X: TicketID:194627